Kwalifikacja: SPO.01 - Udzielanie pomocy i organizacja wsparcia osobie niepełnosprawnej
Podopieczna w wieku 38 lat cierpi na stwardnienie rozsiane. Jakie działanie aktywizujące rekomendowałbyś jej jako asystent?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Wybór ćwiczeń kształtujących koordynację ruchową i równowagę oraz spotkań ze znajomymi jest szczególnie trafny w kontekście rehabilitacji osób z stwardnieniem rozsianym. Ta choroba neurologiczna może prowadzić do osłabienia mięśni, problemów z równowagą oraz spadku zdolności koordynacyjnych. Ćwiczenia koncentrujące się na poprawie równowagi i koordynacji ruchowej są kluczowe, ponieważ mogą znacznie zmniejszyć ryzyko upadków, co jest istotnym zagrożeniem dla pacjentów z tym schorzeniem. Spotkania ze znajomymi wspierają aspekt społeczny, który ma ogromne znaczenie w terapii, ponieważ izolacja społeczna może prowadzić do pogorszenia stanu psychicznego. W literaturze dotyczącej rehabilitacji pacjentów z chorobami neurologicznymi podkreśla się znaczenie aktywizacji zarówno fizycznej, jak i społecznej, co jest zgodne z aktualnymi standardami najlepszej praktyki w terapii zajęciowej. Takie podejście nie tylko poprawia kondycję fizyczną, ale także wspiera zdrowie psychiczne i społeczne, co jest niezwykle ważne w całościowym podejściu do leczenia.
Sugerowane odpowiedzi, takie jak zajęcia na basenie, ćwiczenia na siłowni czy trening fitness, nie uwzględniają specyfiki i indywidualnych potrzeb pacjentów z stwardnieniem rozsianym. Zajęcia na basenie mogą być korzystne, jednak ich efektywność zależy od stanu zdrowia pacjenta oraz możliwości samodzielnego poruszania się. W przypadku osób z ograniczoną mobilnością, korzystanie z basenu może być problematyczne, co czyni tę formę aktywności niewłaściwą w niektórych przypadkach. Podobnie, ćwiczenia na siłowni oraz trening fitness często wiążą się z dużym obciążeniem fizycznym, co może nie być odpowiednie dla pacjentów z wyspecjalizowanymi potrzebami. Siłownia często nie oferuje wystarczającego wsparcia w zakresie koordynacji i równowagi, które są kluczowe w rehabilitacji osób z tą chorobą. Dodatkowo, spotkania w klubie seniora mogą nie odpowiadać na potrzebę budowania relacji osobistych, co jest kluczowe dla zdrowia psychicznego pacjentów. Warto pamiętać, że rehabilitacja osób z chorobami neurologicznymi powinna koncentrować się na dostosowanych formach aktywności, które sprzyjają integracji społecznej i poprawie jakości życia, a nie na ogólnych programach fitness, które mogą być niewłaściwe dla tej grupy pacjentów. Kluczowe jest zrozumienie indywidualnych potrzeb oraz ograniczeń, co powinno kierować decyzjami dotyczącymi wyboru odpowiednich form aktywności.