Kwalifikacja: SPO.01 - Udzielanie pomocy i organizacja wsparcia osobie niepełnosprawnej
67-latek, który jest niesłyszący i cierpi na zakrzepowo-zarostowe zapalenie tętnic, przeszedł amputację lewej nogi. Aktualnie jest klasyfikowany jako osoba z niepełnosprawnością?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź, że podopieczny ma niepełnosprawność sprzężoną, jest poprawna, ponieważ łączy ona różne rodzaje ograniczeń, które wpływają na funkcjonowanie osoby. W tym przypadku mamy do czynienia z osobą, która jest głucha, co klasyfikuje ją jako osobę z niepełnosprawnością sensoryczną, oraz z osobą po amputacji kończyny dolnej, co skutkuje niepełnosprawnością ruchową. Sprzężona niepełnosprawność odnosi się do sytuacji, w której osoba doświadcza więcej niż jednego rodzaju niepełnosprawności, co w znaczący sposób wpływa na jej zdolności codziennego funkcjonowania. W praktyce, osoby z niepełnosprawnością sprzężoną wymagają kompleksowego podejścia w zakresie rehabilitacji oraz dostosowania środowiska do ich potrzeb, co powinno być zgodne z zasadami uniwersalnego projektowania, które uwzględniają różnorodność użytkowników. Przykładowo, w procesie rehabilitacji ważne jest stworzenie indywidualnego planu, który uwzględni zarówno aspekty fizyczne, jak i sensoryczne, aby efektywnie wspierać podopiecznego. Działania te są zgodne z aktualnymi standardami w obszarze rehabilitacji i wsparcia osób z niepełnosprawnościami.
Wybór odpowiedzi ruchowej, sensorycznej lub intelektualnej nie uwzględnia złożonej sytuacji podopiecznego, który doświadcza nierozłącznie związanych ze sobą ograniczeń. Odpowiedź dotycząca niepełnosprawności ruchowej może być myląca, ponieważ skupia się wyłącznie na aspekcie fizycznym, pomijając istotny element niepełnosprawności sensorycznej. Podobnie, wskazanie na niepełnosprawność sensoryczną ignoruje fakt, że osoba ta ma także trudności związane z mobilnością. W praktyce osoby z tymi rodzajami niepełnosprawności mogą funkcjonować w społeczeństwie, ale ich możliwości wymagają wsparcia i dostosowań, które niestety nie są uwzględnione w prostym podejściu do niepełnosprawności ruchowej bądź sensorycznej. Z kolei odpowiedź odnosząca się do niepełnosprawności intelektualnej jest całkowicie nieadekwatna, ponieważ nie odnosi się do faktycznych ograniczeń fizycznych oraz sensorycznych podopiecznego. Warto podkreślić, że błędne przypisanie niepełnosprawności może prowadzić do niewłaściwego wsparcia i rehabilitacji, co może pogorszyć stan pacjenta oraz utrudnić jego integrację w społeczeństwie. Kluczowe jest, aby uznawać złożoność sytuacji oraz dostosowywać wsparcie zgodnie z indywidualnymi potrzebami, co jest zgodne z zasadami holistycznego podejścia w rehabilitacji.