Kwalifikacja: SPO.01 - Udzielanie pomocy i organizacja wsparcia osobie niepełnosprawnej
Jakie formy aktywności fizycznej są zalecane dla osoby z chorobą Alzheimera?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Wybór prostych ćwiczeń gimnastycznych oraz spacerów na świeżym powietrzu w obecności asystenta jest szczególnie korzystny dla osób z chorobą Alzheimera. Te formy aktywności ruchowej są dostosowane do ich potrzeb, ponieważ zapewniają zarówno stymulację fizyczną, jak i emocjonalną. Ćwiczenia gimnastyczne mogą obejmować proste ruchy, które poprawiają sprawność i koordynację, a także zwiększają siłę mięśni. Regularne spacery na świeżym powietrzu pozwalają na obcowanie z naturą, co jest istotne dla zdrowia psychicznego i emocjonalnego. Obecność asystenta pomaga w zapewnieniu bezpieczeństwa i wsparcia, co jest kluczowe, ponieważ osoby z demencją mogą mieć trudności z orientacją w przestrzeni. Warto również zauważyć, że aktywność fizyczna sprzyja poprawie jakości snu, zmniejsza poziom lęku i depresji, co jest istotne w kontekście holistycznego podejścia do opieki nad osobami z chorobą Alzheimera. Badania pokazują, że regularna aktywność fizyczna może spowolnić postęp choroby oraz poprawić funkcje poznawcze, co czyni tę odpowiedź najlepszym wyborem.
Długie spacery w nieznanym otoczeniu, ćwiczenia wzmacniające siłę nóg na siłowni oraz spacery wyłącznie po mieszkaniu stanowią niewłaściwe formy aktywności dla osób z chorobą Alzheimera. W przypadku długich spacerów w nieznanym otoczeniu, osoby z demencją mogą czuć się zagubione i przerażone, co może prowadzić do zwiększonego lęku oraz dezorientacji. Ponadto, brak stałej obecności asystenta w takich sytuacjach może stanowić ryzyko dla ich bezpieczeństwa. Ćwiczenia wzmacniające siłę nóg na siłowni, mimo że mogą być korzystne dla ogólnej kondycji, wymagają dużej samodzielności i umiejętności, które mogą być utrudnione u osób z chorobą Alzheimera. Wysokie wymagania fizyczne oraz skomplikowane instrukcje mogą prowadzić do frustracji i poczucia niepowodzenia. Trucht na bieżni, choć kontrolowany, nie jest najlepszym rozwiązaniem, ponieważ brakuje tam elementu naturalnego otoczenia, który jest kluczowy dla poprawy samopoczucia psychicznego. Spacery po mieszkaniu mogą być ograniczone w kontekście stymulacji sensorycznej, co jest istotne dla utrzymania zaangażowania i aktywności. Wszystkie te formy aktywności mogą skutkować niepożądanym stresem oraz obniżeniem jakości życia, co wyraźnie wskazuje na potrzebę dostosowywania aktywności ruchowej do potrzeb osób z demencją.