Kwalifikacja: SPO.01 - Udzielanie pomocy i organizacja wsparcia osobie niepełnosprawnej
Pani Anna, po wypadku samochodowym, musi korzystać z wózka inwalidzkiego. Przed wypadkiem cieszyła się pracą w ogródku i lubiła przebywać na zewnątrz. Jaki sposób spędzania wolnego czasu powinien zasugerować jej asystent?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Hortikuloterapia, znana też jako terapia ogrodnicza, jest doskonałą formą spędzania czasu wolnego dla osób z ograniczeniami ruchowymi, jak w przypadku pani Anny. Ta forma terapii wykorzystuje aktywności związane z ogrodnictwem do wspierania zdrowia psychicznego i fizycznego uczestników. Pani Anna, przed wypadkiem, chętnie uprawiała ogródek, więc hortikuloterapia nie tylko będzie dla niej znana, ale również przyjemna. Aktywności takie jak sadzenie roślin, pielęgnacja ogrodu, czy tworzenie kompozycji kwiatowych, mogą poprawić jej motorykę, zwiększyć siłę rąk oraz wpłynąć pozytywnie na jej samopoczucie. Dodatkowo, kontakt z naturą działa relaksująco i redukuje stres. Warto także zwrócić uwagę na integrację społecznościową, którą oferuje hortikuloterapia, umożliwiając pani Annie interakcje z innymi osobami, co jest istotne dla jej psychospołecznego dobrostanu. W kontekście dobrych praktyk, terapia ogrodnicza opiera się na solidnych podstawach psychologicznych i zdrowotnych, a liczne badania potwierdzają jej skuteczność w leczeniu i rehabilitacji osób z niepełnosprawnościami.
Arteterapia, ludoterapia i choreoterapia, choć wartościowe w swoim zakresie, nie są odpowiednimi formami spędzania czasu wolnego dla pani Anny, biorąc pod uwagę jej dotychczasowe zainteresowania oraz aktualne potrzeby. Arteterapia koncentruje się na ekspresji artystycznej poprzez różnorodne formy sztuki, takie jak malarstwo czy rzeźba. Dla osoby, która wcześniej cieszyła się pracą w ogrodzie, taka forma może być zbyt odległa od jej potrzeb, a także może nie przynosić oczekiwanych korzyści terapeutycznych związanych z bezpośrednim kontaktem z naturą. Ludoterapia, która polega na zabawach i aktywnościach grupowych, może być ograniczona w przypadku osób z trudnościami w poruszaniu się, co również czyni ją mniej odpowiednią formą dla pani Anny. Choreoterapia, związana z tańcem i ruchem, może być wspaniałą metodą, ale w przypadku osoby korzystającej z wózka inwalidzkiego, jej zastosowanie staje się wysoce ograniczone, co może prowadzić do frustracji. Rekomendacja tych form zamiast hortikuloterapii może wynikać z niepełnego zrozumienia specyfiki potrzeb osób z ograniczeniami ruchowymi oraz ich indywidualnych preferencji. Kluczowe jest, aby podejście do rehabilitacji opierało się na zrozumieniu, że terapie powinny być dostosowane do zainteresowań i możliwości pacjenta, co w przypadku pani Anny jednoznacznie wskazuje na terapię ogrodniczą.