Kwalifikacja: SPO.01 - Udzielanie pomocy i organizacja wsparcia osobie niepełnosprawnej
Pani Janina zmaga się zarówno z chorobą Alzheimera, jak i nowotworem. Przyjmuje silne środki przeciwbólowe. Jakie powinno być główne zadanie asystenta w tej sytuacji?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Kontrolowanie systematyczności przyjmowania leków jest kluczowym działaniem w opiece nad pacjentką cierpiącą na chorobę Alzheimera oraz nowotwór. W przypadku osób starszych, a w szczególności tych z demencją, regularność w przyjmowaniu leków jest niezbędna dla utrzymania ich zdrowia i jakości życia. Zmiany w pamięci oraz rozumieniu mogą prowadzić do zapominania o zażywaniu niezbędnych leków, co może skutkować pogorszeniem stanu zdrowia. W praktyce asystent powinien stosować różne metody, takie jak ustalanie przypomnień, korzystanie z organizerów na leki lub współpraca z rodziną pacjentki, aby zapewnić, że leki są przyjmowane zgodnie z zaleceniami lekarza. Dodatkowo, asystenci powinni być świadomi działań niepożądanych leków przeciwbólowych, które mogą wpływać na percepcję pacjentki oraz jej zdolności do podejmowania decyzji, co czyni ten obowiązek jeszcze bardziej istotnym. Dobrą praktyką jest również monitorowanie samopoczucia pacjentki po zażyciu leków, co może dostarczyć cennych informacji dla zespołu medycznego.
Podawanie posiłków w określonych godzinach, mobilizowanie do wykonywania prac domowych oraz wykonywanie czynności higieniczno-pielęgnacyjnych to ważne aspekty opieki nad osobami starszymi, jednak w kontekście pacjentki cierpiącej na chorobę Alzheimera oraz nowotwór, nie są one priorytetowe. W przypadku choroby Alzheimera, pacjentki mogą mieć trudności z pamięcią oraz rozumieniem, co sprawia, że regularne przyjmowanie leków jest kluczowe. Podawanie posiłków w określonych godzinach, choć ważne dla uregulowania diety, nie ma bezpośredniego wpływu na poprawę stanu zdrowia pacjentki, jeśli leki przeciwbólowe nie są prawidłowo zażywane. Mobilizowanie do wykonywania prac domowych to podejście, które, w sytuacji ograniczonej sprawności pacjentki z demencją, może prowadzić do frustracji i poczucia nieadekwatności. Dodatkowo, zmuszanie pacjentki do aktywności fizycznej lub umysłowej w momencie, gdy jest ona obciążona chorobą nowotworową, może być nieodpowiednie i szkodliwe. Wykonywanie czynności higieniczno-pielęgnacyjnych, choć istotne, nie powinno być traktowane jako priorytet w obliczu potencjalnych zagrożeń zdrowotnych związanych z niewłaściwym stosowaniem leków. Niewłaściwe zrozumienie hierarchii potrzeb w opiece nad osobami z demencją prowadzi do zaniedbań, które mogą negatywnie wpływać na ich ogólny stan zdrowia i jakość życia.