Kwalifikacja: SPO.01 - Udzielanie pomocy i organizacja wsparcia osobie niepełnosprawnej

Odpowiedzi takie jak autonomia, rozwój oraz afiliacja nie odpowiadają na specyfikę sytuacji opisanej w pytaniu, ponieważ nie uwzględniają kluczowego czynnika, jakim jest zagrożenie dla bezpieczeństwa osobistego. Autonomia odnosi się do zdolności jednostki do podejmowania decyzji i działania niezależnie, co w kontekście podopiecznej, która boi się wychodzić z domu, nie jest priorytetowym problemem. Rozwój natomiast jest procesem, który może wymagać pewnego poziomu bezpieczeństwa, ale w obliczu traumy, jak w opisanym przypadku, nie jest to bezpośrednia potrzeba, która w tej chwili jest do zaspokojenia. Afiliacja, czyli potrzeba przynależności i interakcji z innymi, również nie jest najważniejsza, jeśli jednostka odczuwa lęk przed interakcjami z otoczeniem z powodu doświadczonego zagrożenia. Koncentrując się na tych aspektach, można przeoczyć kluczową potrzebę, jaką jest bezpieczeństwo, co prowadzi do błędnych wniosków. Zrozumienie i identyfikacja potrzeb związanych z bezpieczeństwem są niezbędne w pracy z osobami po traumie, co można znaleźć w literaturze dotyczącej psychiatrii i psychologii klinicznej.