Kwalifikacja: SPO.01 - Udzielanie pomocy i organizacja wsparcia osobie niepełnosprawnej
Jak powinien poruszać się asystent z niewidomym podopiecznym podczas spaceru?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź, w której asystent idzie przed podopiecznym, podaje mu swoje ramię do trzymania i uprzedza o przeszkodach, jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie wsparcia osób niewidomych. Kluczowe jest, aby asystent znajdował się przed osobą, która nie widzi, co pozwala mu na wczesne dostrzeganie przeszkód oraz zapewnienie odpowiedniego kierunku spaceru. Umożliwienie podopiecznemu trzymania się ramienia asystenta daje mu poczucie bezpieczeństwa i stabilności, co jest niezwykle ważne podczas poruszania się w nieznanym terenie. Dodatkowo, ciągłe informowanie o otoczeniu oraz nadchodzących przeszkodach jest istotne, aby podopieczny mógł reagować na zmiany w otoczeniu i lepiej zrozumieć sytuację. W praktyce, asystent powinien również dbać o to, aby stosować jasne komunikaty, które ułatwią podopiecznemu orientację. Tego rodzaju podejście jest zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się wsparciem osób z niepełnosprawnościami oraz standardami w zakresie asystencji, które podkreślają znaczenie aktywnego uczestnictwa osoby niewidomej w procesie poruszania się i eksploracji otoczenia.
Wybór opcji, w której asystent idzie za podopiecznym lub trzyma go za ramię, podczas gdy sam znajduje się za nim, jest nieodpowiedni i niezgodny z najlepszymi praktykami asystencji dla osób niewidomych. Takie podejście ogranicza zdolność asystenta do dostrzegania przeszkód, co może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, w których podopieczny nie jest odpowiednio informowany o zbliżających się utrudnieniach. Utrzymywanie dystansu, w którym asystent znajduje się z tyłu, nie pozwala na zapewnienie bezpieczeństwa, ponieważ osoba niewidoma nie jest w stanie samodzielnie ocenić, jakie niebezpieczeństwa mogą się pojawić. Dodatkowo, głośne opowiadanie o otoczeniu, gdy asystent nie jest w stanie kierować osobą niewidomą, może wprowadzać zamieszanie i niepotrzebny stres. Niewłaściwe jest również trzymanie podopiecznego za ramię, gdy asystent jest z tyłu; w ten sposób nie zapewnia się odpowiedniej stabilizacji ani nie można reagować na zmiany w otoczeniu. Zrozumienie, jak kluczowe jest odpowiednie ustawienie się w przestrzeni oraz aktywne informowanie o przeszkodach, jest fundamentalne dla skutecznej asysty. Warto zwrócić uwagę, że w przypadku osób niewidomych ważne jest nie tylko fizyczne wsparcie, ale również stworzenie atmosfery bezpieczeństwa i zaufania, co jest trudne do osiągnięcia, gdy asystent nie jest bezpośrednio przed podopiecznym.