Kwalifikacja: MED.01 - Asystowanie lekarzowi dentyście i utrzymanie gabinetu w gotowości do pracy
Zawód: Asystentka stomatologiczna
Osobę dorosłą, która ma ogromne obawy przed planowanym zabiegiem, należy
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Prawidłowa odpowiedź polega na uspokojeniu pacjenta słowami otuchy i zrozumienia, co jest fundamentalnym aspektem w opiece zdrowotnej. Komunikacja empatyczna odgrywa kluczową rolę w zmniejszaniu lęku pacjentów przed zabiegami medycznymi. W sytuacjach stresowych, takich jak zbliżający się zabieg, pacjenci często odczuwają niepokój, który może wpływać na ich ogólny stan zdrowia. Używanie słów wsparcia, które pokazują, że rozumiemy ich obawy i jesteśmy obok nich, może znacząco wpłynąć na ich samopoczucie. Przykładem może być powiedzenie: 'Rozumiem, że możesz czuć się zdenerwowany, to naturalne. Jesteśmy tutaj, aby Ci pomóc i wszystko będzie przebiegać dobrze.' Takie podejście jest zgodne z zasadami komunikacji interpersonalnej w medycynie, które zalecają aktywne słuchanie i dostosowanie się do emocjonalnych potrzeb pacjenta. Działania te mogą nie tylko zmniejszyć poziom stresu, ale również poprawić efektywność leczenia oraz współpracę pacjenta w trakcie terapii.
Wybierając inne odpowiedzi, można wpaść w pułapki niewłaściwego podejścia do komunikacji z pacjentem. Poklepanie pacjenta po ramieniu, choć może wydawać się sympatycznym gestem, może być źle odebrane. Tego rodzaju fizyczny kontakt powinien być stosowany ostrożnie, szczególnie w sytuacjach, gdy pacjent jest zdenerwowany. Bez zgody pacjenta, taki gest może wywołać uczucie dyskomfortu lub naruszenia osobistej przestrzeni. Wprowadzenie pacjenta w dobry nastrój poprzez opowiadanie dowcipów może być nieodpowiednie, gdyż nie zawsze jest to skuteczna metoda w radzeniu sobie z lękiem przed zabiegiem. Uśmiech i humor mają swoje miejsce w terapii, ale jeżeli pacjent jest w stanie niepokoju, raczej potrzebuje wsparcia niż rozrywki. Użycie farmakologicznych środków uspokajających powinno być zarezerwowane tylko dla przypadków, w których lęk jest tak silny, że zagraża bezpieczeństwu pacjenta lub wykonaniu procedury. Takie podejście nie uwzględnia jednak kluczowej zasady - aby najpierw spróbować rozwiązać problem emocjonalny poprzez rozmowę i wsparcie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w opiece zdrowotnej. Nie można zapominać, że choć farmakoterapia może być pomocna, to komunikacja emocjonalna jest podstawą budowania zaufania w relacji z pacjentem.