Kwalifikacja: MED.01 - Asystowanie lekarzowi dentyście i utrzymanie gabinetu w gotowości do pracy
Zawód: Asystentka stomatologiczna
Jakiego materiału zastosuje dentysta, aby wypełnić ubytek w zębie przy rozpoznaniu głębokiej próchnicy z obnażeniem miazgi?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Cement wodorotlenkowo-wapniowy jest materiałem stosowanym w stomatologii, szczególnie w przypadku ubytków zębowych związanych z głęboką próchnicą oraz obnażeniem miazgi. Jego główną funkcją jest ochrona miazgi zęba oraz stymulowanie procesu regeneracji tkanek. Dzięki swoim właściwościom chemicznym, ten rodzaj cementu działa jako bariera, która zapobiega dalszemu rozwojowi bakterii oraz minimalizuje ryzyko wystąpienia stanu zapalnego w miazdze. Cement wodorotlenkowo-wapniowy ma również właściwości alkaliczne, co sprzyja neutralizacji kwasów i wspomaga remineralizację zęba. W praktyce, po nałożeniu cementu, dentysta może zainstalować wypełnienie, które nie tylko odbudowuje strukturę zęba, ale także wspiera proces gojenia się tkanek. Stosowanie tego materiału jest zgodne z aktualnymi standardami i zaleceniami praktyki stomatologicznej, co czyni go preferowanym wyborem w przypadku głębokich ubytków zębowych.
Cement fosforanowy, mimo że jest szeroko stosowany w stomatologii, nie jest optymalnym materiałem do wypełniania ubytków zębowych w przypadku głębokiej próchnicy z obnażeniem miazgi. Jego właściwości, choć bardzo trwałe, nie zapewniają odpowiedniej ochrony dla miazgi zębowej, co jest kluczowe w przypadku, gdy miazga jest narażona na działanie bakterii. Cement tlenkowo-cynkowo-eugenolowy, chociaż ma dobre właściwości antybakteryjne, nie jest materiałem, który wspiera regenerację tkanek i może prowadzić do podrażnienia miazgi. W wielu przypadkach jego zastosowanie może być niewłaściwe, zwłaszcza przy obnażonej miazdze, gdzie bardziej wskazany byłby materiał o właściwościach stymulujących gojenie. Cement polikarboksylowy, z kolei, jest materiałem, który dobrze przylega do tkanek zęba, ale również nie jest wystarczająco biokompatybilny w kontekście obnażonej miazgi. Wybór odpowiedniego materiału jest kluczowy dla efektów leczenia, dlatego lekarze dentyści powinni kierować się nie tylko właściwościami mechanicznymi materiałów, ale również ich wpływem na miazgę i otaczające tkanki. Niewłaściwy dobór materiału w tak delikatnych przypadkach może prowadzić do powikłań oraz dyskomfortu pacjenta.