Kwalifikacja: MED.01 - Asystowanie lekarzowi dentyście i utrzymanie gabinetu w gotowości do pracy
Zawód: Asystentka stomatologiczna
Po zakończeniu zakupu wypełnienia glassjonomerowego przez lekarza, co powinna wykonać asystentka stomatologiczna w ciągu najbliższych kilku minut?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Zapewnienie pełnej suchości wokół wypełnionego zęba jest kluczowym krokiem po założeniu wypełnienia glassjonomerowego. Wypełnienia te są wrażliwe na wilgoć, co może znacząco wpłynąć na ich właściwości oraz trwałość. Wilgoć otaczająca ząb może prowadzić do osłabienia bondingu cementu do tkanek zęba, co zwiększa ryzyko nieprawidłowego wiązania i może prowadzić do późniejszych problemów, takich jak infiltracja bakterii, co w efekcie może skutkować próchnicą pod wypełnieniem. Dlatego asystentka stomatologiczna powinna zadbać o to, aby obszar pracy był dobrze osuszony, stosując odpowiednie techniki, takie jak użycie sterylnej bawełny oraz ssaków do odsysania śliny. Ważne jest, aby w tym czasie nie dopuścić do kontaktu wypełnienia z płynami ustrojowymi, co może negatywnie wpłynąć na jego funkcję. W praktycznych zastosowaniach, techniki te są zgodne z wytycznymi dotyczącymi pracy z materiałami stomatologicznymi, które zalecają ścisłe przestrzeganie zasad aseptyki i kontroli wilgotności w obszarze zabiegowym.
Zastosowanie innej metody, takiej jak mocne przepłukanie wypełnionego zęba, jest nieodpowiednie w kontekście pracy z wypełnieniami glassjonomerowymi. Przepłukiwanie wypełnienia może spowodować, że materiał nie osiągnie właściwego wiązania z tkankami zęba, co może prowadzić do jego degradacji oraz zwiększonego ryzyka powstania próchnicy. Wypełnienia te są zaprojektowane tak, aby wchodziły w interakcje z wilgotnym środowiskiem, jednak nadmierne narażenie na wodę czy inne płyny może prowadzić do ich osłabienia. Spolimeryzowanie wypełnienia lampą polimeryzacyjną, choć istotne dla niektórych materiałów kompozytowych, nie jest wymagane w przypadku glassjonomerów, które utwardzają się przez reakcje chemiczne, a nie przez polimeryzację światłem. Natomiast dopasowywanie wysokości wypełnienia w zgryzie powinno nastąpić dopiero po upewnieniu się, że wypełnienie jest w pełni utwardzone i osuszone. Ignorowanie tych aspektów może prowadzić do nieprawidłowego zgryzu, dyskomfortu pacjenta oraz uszkodzenia wypełnienia. Zrozumienie właściwych procedur i ich aplikacja w praktyce są kluczowe dla zapewnienia trwałości wypełnień oraz satysfakcji pacjentów.