Kwalifikacja: MED.01 - Asystowanie lekarzowi dentyście i utrzymanie gabinetu w gotowości do pracy
Zawód: Asystentka stomatologiczna
Aby przygotować tymczasową substancję o działaniu m.in. odontotropowym, należy zmieszać tlenek cynku
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź "z eugenolem" jest prawidłowa, ponieważ eugenol ma właściwości odontotropowe, co oznacza, że wspomaga procesy leczenia i regeneracji tkanek zębowych. Tlenek cynku, zmieszany z eugenolem, tworzy materiał wypełniający o doskonałych właściwościach fizykochemicznych, który jest szeroko stosowany w stomatologii jako tymczasowe wypełnienie. Eugenol działa także jako środek przeciwbólowy i przeciwzapalny, co czyni go idealnym wyborem do przygotowywania czasowego wypełnienia. W praktyce, takie wypełnienia są wykorzystywane w przypadkach, gdy konieczne jest zabezpieczenie ubytku przed ostatecznym leczeniem, a ich zastosowanie pozwala na ochronę miazgi zęba oraz zmniejsza ryzyko wystąpienia bakterii w obszarze ubytku. Dzięki właściwościom eugenolu, możliwe jest uzyskanie lepszej adhezji do tkanek oraz minimalizacja wrażliwości na bodźce, co czyni ten materiał niezwykle użytecznym w codziennej praktyce stomatologicznej.
Odpowiedzi, które wskazują na inne substancje, nie są właściwe z kilku powodów. Mieszanie tlenku cynku z solą fizjologiczną nie jest praktykowane w stomatologii, ponieważ sól fizjologiczna nie ma właściwości stabilizujących ani wzmacniających, które byłyby wymagane do odpowiedniego wypełnienia zęba. Woda destylowana, choć czysta, nie zapewnia odpowiednich właściwości chemicznych ani fizycznych niezbędnych do stworzenia trwałego wypełnienia, a jej zastosowanie może prowadzić do osłabienia materiału. Kwas ortofosforowy z kolei jest używany przede wszystkim do etching’u zębów przed nałożeniem materiałów kompozytowych, a nie do mieszania z tlenkiem cynku. W praktyce stomatologicznej ważne jest, aby stosować sprawdzone materiały, które zapewniają zarówno odpowiednią skuteczność, jak i bezpieczeństwo pacjenta. Wybierając odpowiedni materiał do wypełnienia, należy kierować się nie tylko ich właściwościami mechanicznymi, ale również biokompatybilnością oraz działaniem na miazgę zębową. Odpowiednie zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla skutecznego leczenia i minimalizacji ryzyka powikłań w przyszłości.