Kwalifikacja: MED.01 - Asystowanie lekarzowi dentyście i utrzymanie gabinetu w gotowości do pracy
Zawód: Asystentka stomatologiczna
Jak powinno się zmierzyć tętno na tętnicy promieniowej u osoby dorosłej?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Pomiar tętna na tętnicy promieniowej u dorosłego pacjenta za pomocą palca wskazującego i środkowego jest uznawany za standardową metodę, ponieważ te dwa palce mają odpowiednią czułość i precyzję do wyczuwania pulsu. Tętno jest odczuwane jako rytmiczne uderzenia, które są wynikiem skurczów serca, odpowiadających przepływowi krwi przez tętnice. Aby poprawnie zmierzyć tętno, należy umieścić palce na wewnętrznej stronie nadgarstka, w pobliżu podstawy kciuka. Zastosowanie palca wskazującego i środkowego pozwala na lepsze wyczucie tętna, ponieważ ich układ kostny oraz większa powierzchnia styku z tętnicą umożliwiają wyraźniejsze odczucie pulsu. W praktyce, pomiar tętna jest istotny w ocenie stanu zdrowia pacjenta, pozwala na monitorowanie funkcji serca oraz reagowanie na ewentualne zaburzenia. W przypadku braku wyczucia tętna należy upewnić się, że nie stosuje się zbyt dużego nacisku ani nie używa się kciuka, który ma własne tętnienie, co może zafałszować wyniki pomiaru. Warto także znać normy tętna, które u dorosłych mieszczą się w zakresie 60-100 uderzeń na minutę.
Wybór kciuka i palca wskazującego do pomiaru tętna na tętnicy promieniowej może prowadzić do błędnych wyników, ponieważ kciuk ma własne tętno i może fałszować odczucia, co skutkuje mylnym odczytem. W praktyce, kciuk nie powinien być stosowany, gdyż jego użycie wprowadza dodatkowe uderzenia, które mogą zostać pomylone z tętnieniem pacjenta. Podobnie, wykorzystanie palca serdecznego i wskazującego jest niewłaściwe, ponieważ palec serdeczny, choć ma pewne walory, nie jest wystarczająco czuły, by dokładnie wyczuwać puls. Z kolei cała dłoń może rozpraszać nacisk, co obniża precyzję pomiaru i prowadzi do niejednoznacznych wyników. Standardy medyczne wskazują na konieczność stosowania dwóch palców, które najlepiej wyczuwają puls i dają wiarygodne odczyty. Typowe błędy w myśleniu, które prowadzą do wyboru nieodpowiednich palców, obejmują przekonanie, że większa powierzchnia styku dłońmi jest korzystna, co jest błędne w kontekście precyzyjnego pomiaru. Ponadto, brak znajomości anatomii i fizjologii tętnic oraz ich umiejscowienia na ciele pacjenta wpływa na wybór techniki pomiaru. Poprawne techniki pomiaru pomogą zapewnić skuteczność diagnozy i monitorowania stanu zdrowia, co czyni znajomość tych zasad kluczowym elementem w pracy z pacjentami.