Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 2 maja 2025 12:36
Data zakończenia: 2 maja 2025 12:51

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby uchwycić obrazy w scenach charakteryzujących się dużym kontrastem, należy w aparacie fotograficznym ustawić tryb pomiaru, aby poprawnie zarejestrować detale w jasnych obszarach

A. uśredniony

B. punktowy

C. matrycowy

D. centralnie ważony

Wybór trybu pomiaru uśrednionego nie jest odpowiedni do fotografowania scen o dużym kontraście, ponieważ ten tryb działa poprzez zbieranie i uśrednianie informacji o jasności z całego kadru. W sytuacjach, gdzie mamy do czynienia z dużymi różnicami w oświetleniu, wyniki pomiaru mogą prowadzić do błędnego ustawienia ekspozycji, co skutkuje utratą detali zarówno w jasnych, jak i w ciemnych partiach obrazu. Tryb matrycowy, podobnie jak uśredniony, analizuje obraz na podstawie większego obszaru, co w przypadku wyraźnych kontrastów prowadzi do podobnych problemów. Możliwe jest, że aparat ustawi ekspozycję na poziomie, który nie oddaje rzeczywistych warunków oświetleniowych w wybranym punkcie. Z kolei centralnie ważony pomiar również nie daje takiej precyzji w trudnych warunkach, ponieważ koncentruje się na centralnej części kadru, co może być niewystarczające w sytuacjach z dużym kontrastem, gdzie kluczowe są detale w jasnych partiach. Często popełnianym błędem przez początkujących fotografów jest zaufanie do ogólnych trybów pomiaru w warunkach, które wymagają bardziej szczegółowego podejścia. Zrozumienie, w jakich sytuacjach każdy z trybów pomiaru działa najlepiej, jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości zdjęć.

Pytanie 2

Sekwencja z rosnącymi wartościami numerycznymi dla każdego korpusu obiektywu wskazuje na liczbę

A. powłok przeciwodblaskowych na soczewkach

B. soczewek w obiektywie

C. przysłony

D. soczewek asferycznych

Ciąg o wzrastających wartościach liczbowych na każdym korpusie obiektywu odnosi się do przysłony, która jest kluczowym elementem wpływającym na ilość światła wpadającego do aparatu. Przysłona jest regulowana w wartościach f-stop (np. f/2.8, f/4, f/5.6), gdzie niższe wartości oznaczają większe otwarcie przysłony i więcej światła, co jest szczególnie przydatne w trudnych warunkach oświetleniowych. Wzrost wartości f-stop oznacza mniejsze otwarcie przysłony, co pozwala na większą głębię ostrości, co jest istotne w fotografii krajobrazowej lub portretowej. Użycie przysłony w odpowiednich wartościach jest fundamentalne dla uzyskania pożądanych efektów wizualnych, takich jak bokeh czy kontrola nad ostrością tła. Zrozumienie funkcji przysłony i jej wpływu na ekspozycję oraz głębię ostrości jest podstawą dla każdego fotografa. Warto również zaznaczyć, że dobór przysłony jest istotnym zagadnieniem w kontekście ekspozycji, które powinno być zgodne z zasadami triady ekspozycji, gdzie przysłona, czas naświetlania i czułość ISO współdziałają w celu uzyskania optymalnego rezultatu.

Pytanie 3

Kalibracja monitora przed przetwarzaniem zdjęć do druku odbywa się przy pomocy programu

A. Adobe Gamma

B. Adobe InDesign

C. Corel Draw

D. Corel Photo-Paint

Adobe Gamma to narzędzie, które pomaga nam ustawić monitor tak, żeby kolory, które widzimy, były bliższe rzeczywistości. To ważne, zwłaszcza kiedy przygotowujemy zdjęcia do druku. Kiedy ekran jest dobrze skalibrowany, kolory, które edytujemy, będą dokładniejsze i lepiej oddadzą to, co potem zostanie wydrukowane. To jest kluczowe w pracy z fotografią i grafiką komputerową, gdzie dobrą reprodukcja kolorów ma duże znaczenie. Dzięki Adobe Gamma możemy dostosowywać jasność, kontrast i balans kolorów, a także tworzyć profile ICC, które pomagają systemowi operacyjnemu zarządzać kolorami. Przykłady zastosowania tego programu to sytuacje, kiedy przygotowujemy zdjęcia do drukarni, gdzie wierne odwzorowanie kolorów ma ogromny wpływ na jakość końcowego produktu. Kalibracja monitora przed edytowaniem zdjęć to standard, który powinniśmy stosować w branży kreatywnej, a specjaliści polecają korzystanie z narzędzi takich jak Adobe Gamma.

Pytanie 4

Który z elementów aparatu fotograficznego pozwala na odsłonięcie, a następnie ponowne zasłonięcie materiału światłoczułego lub przetwornika optoelektronicznego w celu uzyskania odpowiedniej ekspozycji?

A. Matówka

B. Przesłona

C. Samowyzwalacz

D. Migawka

Migawka jest kluczowym elementem aparatu fotograficznego, który odpowiada za kontrolowanie czasu, przez jaki materiał światłoczuły lub przetwornik optoelektroniczny jest wystawiony na działanie światła. Jej główną funkcją jest odsłanianie i zasłanianie matrycy podczas wykonywania zdjęcia, co bezpośrednio wpływa na ekspozycję obrazu. Dzięki regulacji czasu otwarcia migawki, fotograf może decydować o tym, jak dużo światła dostanie się do aparatu. Przykładowo, w jasnych warunkach oświetleniowych zaleca się użycie krótszych czasów otwarcia migawki, aby uniknąć prześwietlenia zdjęcia. W praktyce, migawki mogą mieć różne mechanizmy działania, takie jak migawki centralne, które otwierają się jednocześnie w całej klatce, oraz migawki szczelinowe, które przesuwają się przez matrycę. Wiedza na temat funkcji migawki jest niezbędna dla każdego fotografa, aby skutecznie kontrolować ekspozycję oraz uzyskać zamierzony efekt artystyczny w swoich zdjęciach.

Pytanie 5

Podczas robienia zdjęć ustalono właściwe wartości ekspozycji: f/11 oraz 1/250 s. Jakie wartości ekspozycji w tych warunkach oświetleniowych powinno się przyjąć, aby uzyskać maksymalną głębię ostrości?

A. f/22 i 1/500 s

B. f/22 i 1/60 s

C. f/5,6 i 1/60 s

D. f/5,6 i 1/500 s

Odpowiedź f/22 i 1/60 s jest poprawna, ponieważ f/22 oznacza większą wartość przysłony, co skutkuje większą głębią ostrości. W praktyce, większa głębia ostrości jest pożądana w przypadku fotografii krajobrazowej, gdzie istotne jest, aby zarówno pierwszy plan, jak i tło były ostre. W warunkach oświetleniowych, w których pierwotne ustawienia to f/11 i 1/250 s, zmniejszenie wartości przysłony do f/22 pozwala uzyskać efekt większej głębi ostrości. Aby utrzymać prawidłową ekspozycję przy zmniejszonej przepuszczalności światła, konieczne jest obniżenie czasu naświetlania do 1/60 s, co zgodnie z zasadą ekspozycji potrójnej (przysłona, czas naświetlania, ISO) pomoże zrównoważyć te zmiany. Użycie takich parametrów jest zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii, gdzie kontrola nad głębią ostrości jest kluczowa dla uzyskania zamierzonego efektu artystycznego.

Pytanie 6

Rodzaj kadrowania, który przedstawia postać do wysokości połowy uda, to

A. plan amerykański

B. zbliżenie

C. plan pełny

D. plan średni

Wybór planu pełnego, zbliżenia lub planu średniego jako odpowiedzi na pytanie o kadrowanie do połowy uda nie oddaje specyfiki planu amerykańskiego. Plan pełny, który ukazuje sylwetkę postaci w całej jej okazałości, nie może uchwycić intymności i wyrazistości emocji, które są charakterystyczne dla planu amerykańskiego. W przypadku pełnego kadru postać wydaje się oddalona od widza, co może osłabiać przekaz i emocjonalny ładunek narracji. Zbliżenie z kolei koncentruje się na detalach, takich jak twarz lub przedmioty, co wprowadza zupełnie inną dynamikę, niemożliwą do uzyskania przy użyciu planu amerykańskiego. Kiedy zastosujemy zbliżenie, tracimy szerszy kontekst, co ogranicza interpretację sceny przez widza. Z kolei plan średni, który obejmuje postać od pasa w górę, również nie współczesny zdefiniowanej wysokości kadrowania amerykańskiego, które konkretnie wskazuje na kadr od połowy uda. Takie niezrozumienie technik kadrowania prowadzi do błędnych wniosków na temat zastosowania odpowiednich kadrów w produkcji wizualnej. Aby efektywnie wykorzystać różne plany, należy mieć na uwadze ich specyfikę oraz zamierzony cel narracyjny, co jest kluczowe w pracy twórczej w dziedzinie filmowania.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Wskaż obecnie najczęściej używaną skalę do określania czułości na światło matrycy lub filmu?

A. DIN

B. GOST

C. ASA

D. ISO

Odpowiedź ISO jest prawidłowa, ponieważ ISO (International Organization for Standardization) jest międzynarodowym standardem określającym czułość matryc i filmów fotograficznych na światło. Wartości ISO wskazują, jak bardzo materiał wrażliwy na światło, jak film lub matryca cyfrowa, reaguje na oświetlenie. Wyższa wartość ISO oznacza większą czułość na światło, co umożliwia fotografowanie w słabszych warunkach oświetleniowych. Na przykład, przy ustawieniu ISO 1600, aparat będzie w stanie uchwycić więcej detali w ciemnych scenach, podczas gdy przy ISO 100 lepsze wyniki uzyskamy w jasnym świetle dziennym. W praktyce, profesjonalni fotografowie często dostosowują wartość ISO w zależności od sytuacji – w słabym oświetleniu zwiększają czułość, aby uniknąć rozmycia obrazu, natomiast w jasnych warunkach obniżają ją, aby zminimalizować szumy. Warto podkreślić, że standard ISO jest powszechnie akceptowany w branży fotograficznej i stanowi kluczowy element w procesie tworzenia zdjęć, a jego znajomość jest istotnym narzędziem w rękach każdego fotografa.

Pytanie 9

Konwersja pomiędzy przestrzeniami barw RGB i CMYK jest niezbędna przy

A. publikacji obrazów w internecie

B. archiwizacji zdjęć na dysku twardym

C. wyświetlaniu obrazów na monitorze

D. przygotowaniu zdjęcia do druku offsetowego

Konwersja pomiędzy przestrzeniami barw RGB i CMYK jest kluczowa w procesie przygotowania zdjęcia do druku offsetowego, ponieważ te dwa modele barw służą różnym celom i zastosowaniom. RGB (Red, Green, Blue) jest przestrzenią barwną używaną głównie w urządzeniach elektronicznych, takich jak monitory i telewizory, gdzie kolory są tworzone przez mieszanie światła. Z kolei CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black) to model stosowany w druku, który polega na nakładaniu tuszy na papier. Przygotowując zdjęcia do druku, ważne jest, aby zrozumieć, że kolory wyświetlane na monitorze nie zawsze będą wyglądały tak samo po wydrukowaniu, ze względu na różnice w przestrzeniach barwnych. Proces konwersji pozwala na zachowanie jak największej zgodności kolorów poprzez odpowiednią kalibrację oraz uwzględnienie specyfikacji drukarni. Na przykład, wybierając profile ICC dla drukowania, możemy lepiej dostosować obraz do specyfikacji używanych przez drukarnię. Warto również pamiętać o tym, że niektóre kolory, które są możliwe do wyświetlenia w RGB, mogą być poza zakresem CMYK, co prowadzi do utraty detali kolorystycznych. Dlatego przekształcanie obrazów zgodnie z odpowiednimi standardami to podstawa udanego druku offsetowego.

Pytanie 10

Do oświetlonego zdjęcia pejzażu wykorzystano czas naświetlania – 1/60 s oraz przysłonę – f/8. Jakie parametry ekspozycji należy ustawić w aparacie fotograficznym, aby uzyskać tę samą ilość światła padającego na matrycę?

A. 1/250 s, f/2,8

B. 1/30 s, f/1,4

C. 1/15 s, f/2,8

D. 1/125 s, f/5,6

Odpowiedź 1/125 s, f/5,6 jest poprawna, ponieważ zachowuje tę samą ilość światła padającego na matrycę aparatu, jak w przypadku oryginalnych ustawień 1/60 s i f/8. Zmiana czasu naświetlania na 1/125 s oznacza, że matryca będzie naświetlana krócej, co zmniejsza ilość światła docierającego do sensora. Aby zrekompensować tę stratę światła, musimy otworzyć przysłonę. Przysłona f/5,6 jest szersza w porównaniu do f/8, co pozwala na wpuszczenie większej ilości światła na matrycę. W praktyce, zrozumienie związku między czasem naświetlania a przysłoną jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej ekspozycji, a także dla kontrolowania głębi ostrości w zdjęciach. W fotografii, standardem jest dążenie do zrównoważenia tych parametrów, aby uzyskać pożądany efekt. Warto również pamiętać, że niektóre scenariusze mogą wymagać dodatkowej korekty ekspozycji, np. w warunkach silnego oświetlenia lub w cieniu, co wymaga umiejętności dostosowywania tych wartości w praktyce.

Pytanie 11

Jaki format pliku graficznego powinien być wybrany, aby zrealizować kompresję bezstratną?

A. TIFF

B. JPEG

C. CDR

D. AI

Format TIFF (Tagged Image File Format) jest preferowanym wyborem do przeprowadzania bezstratnej kompresji zdjęć, ponieważ zapewnia wysoką jakość obrazu bez utraty danych. TIFF obsługuje różne metody kompresji, w tym LZW, która jest algorytmem bezstratnym. Dzięki temu użytkownicy mogą zapisać obrazy w najwyższej możliwej jakości, co jest kluczowe w profesjonalnych zastosowaniach fotograficznych i graficznych, takich jak druk czy archiwizacja. Format TIFF jest szczególnie ceniony w branży wydawniczej oraz przez fotografów, którzy potrzebują zachować każdy detal swoich prac. Warto również zauważyć, że TIFF jest szeroko wspierany przez wiele programów graficznych, co czyni go bardzo uniwersalnym wyborem. Dodatkowo, TIFF pozwala na przechowywanie dodatkowych informacji o obrazie, takich jak metadane, co może być przydatne w procesie edycji i organizacji zdjęć. W praktyce, zapisując zdjęcia w formacie TIFF, użytkownik ma pewność, że jakość obrazu pozostanie nienaruszona, nawet po wielokrotnym otwieraniu i edytowaniu plików.

Pytanie 12

W fotografii studyjnej Beauty do modelowania światła na twarzy modelki najczęściej używa się

A. czaszy beauty dish z honeycomb

B. reflektora z soczewką Fresnela

C. softboxu prostokątnego 60×90 cm

D. strumienicy z filtrem czerwonym

Softbox prostokątny 60×90 cm to bardzo popularny modyfikator, jednak jego zastosowanie w fotografii beauty jest mniej optymalne, niż mogłoby się wydawać. Choć pozwala na uzyskanie miękkiego światła, jego kształt i sposób, w jaki rozprasza światło, mogą nie podkreślać rysów twarzy w taki sposób, jak to robi czasza beauty dish. W przypadku oświetlenia beauty zależy nam na wyraźnych, ale delikatnych cieniach, które softbox prostokątny może generować w mniej kontrolowany sposób. Z kolei strumienica z filtrem czerwonym to narzędzie stosowane głównie w efektach specjalnych, a nie do naturalnego oświetlenia portretów. Użycie filtru czerwonego w fotografii beauty może skutkować niepożądanymi odcieniami skóry, co będzie działać na niekorzyść estetyki zdjęcia. Reflektor z soczewką Fresnela, z drugiej strony, daje bardzo ostre i skoncentrowane światło, co w przypadku fotografii beauty może prowadzić do tworzenia zbyt twardych cieni i mogłoby zniekształcać naturalny wygląd modelki. W kontekście standardów branżowych, kluczowe jest, aby wybierać narzędzia, które najlepiej współgrają z zamierzonym efektem, a czasza beauty dish z honeycomb jest w tym przypadku rozwiązaniem, które pozwala na największą kontrolę i precyzję w oświetleniu portretowym.

Pytanie 13

Tryb pracy aparatu fotograficznego oznaczony symbolem M oznacza

A. automatyczny dobór ekspozycji z preselekcją przysłony

B. manualny dobór parametrów ekspozycji

C. automatyczny dobór ekspozycji z preselekcją czasu

D. tryb programowy z automatycznym doborem parametrów

Odpowiedź 'manualny dobór parametrów ekspozycji' jest prawidłowa, ponieważ tryb oznaczony literą M w aparatach fotograficznych rzeczywiście oznacza pełną kontrolę nad ustawieniami ekspozycji. W tym trybie fotograf ma możliwość samodzielnego ustawienia zarówno czasu naświetlania, jak i wartości przysłony. Dzięki temu możemy precyzyjnie dostosować sposób, w jaki światło wpada do aparatu, co jest kluczowe w fotografii artystycznej czy w warunkach o zmiennym oświetleniu. Przykładowo, w ciemnym pomieszczeniu, zmniejszenie wartości przysłony (większa liczba f) oraz wydłużenie czasu naświetlania pomoże uchwycić więcej światła, podczas gdy w jasnym świetle słonecznym można użyć krótszego czasu naświetlania oraz mniejszej przysłony, aby uniknąć prześwietlenia. Tryb M jest często preferowany przez profesjonalnych fotografów, ponieważ pozwala na pełną kontrolę nad efektem końcowym zdjęcia, co zwiększa kreatywność podczas pracy. To właśnie w tym trybie można najlepiej wykorzystać umiejętności i wiedzę na temat ekspozycji, co czyni go niezwykle cennym narzędziem w rękach kreatywnych fotografów.

Pytanie 14

Przy tworzeniu planu sesji zdjęciowej do fotografowania w technice wysokiego klucza, co należy wziąć pod uwagę?

A. jasne tło, oświetlenie rozproszone

B. jasne tło, oświetlenie skierowane

C. ciemne tło, oświetlenie skierowane

D. ciemne tło, oświetlenie rozproszone

Fotografia w technice wysokiego klucza charakteryzuje się jasnymi, dobrze oświetlonymi obrazami, w których dominują jasne tony. Wybór jasnego tła jest kluczowy, ponieważ pomaga w uzyskaniu efektu lekkości i przestronności, który jest istotny w tej technice. Oświetlenie rozproszone, które można osiągnąć na przykład poprzez użycie softboxów lub parasoli, pozwala na uzyskanie delikatnych cieni oraz równomierne oświetlenie obiektu. Dzięki temu, przejrzystość i detale w zdjęciach są lepiej widoczne, co jest szczególnie ważne w fotografii portretowej czy produktowej. Przykładem zastosowania tej techniki może być fotografia ślubna, gdzie ważne jest uchwycenie radosnych chwil w jasnej i przyjemnej atmosferze. Wybierając oświetlenie i tło, zawsze należy pamiętać o harmonii między nimi, co pozwoli na uzyskanie estetycznych i profesjonalnych efektów. W praktyce, technika ta jest powszechnie wykorzystywana w komercyjnej fotografii, na przykład w reklamach, gdzie jasność obrazu przyciąga uwagę potencjalnych klientów.

Pytanie 15

Technika brenizera (Brenizer method) polega na

A. zastosowaniu techniki wielokrotnej ekspozycji

B. wykonaniu wielu zdjęć z małą głębią ostrości i połączeniu ich w panoramę

C. zastosowaniu filtru połówkowego neutralnie szarego

D. użyciu lampy pierścieniowej przy fotografii makro

Zastosowanie filtru połówkowego neutralnie szarego nie ma bezpośredniego związku z techniką brenizera. Filtr ten służy do równoważenia ekspozycji między jasnymi i ciemnymi obszarami zdjęcia, co jest zupełnie innym zadaniem niż uzyskiwanie efektu małej głębi ostrości. Przy fotografii, gdzie dominują duże kontrasty, filtr ten może być przydatny, jednak nie przyczynia się do stworzenia efektu panoramicznego, który jest esencją techniki brenizera. Kolejną niepoprawną koncepcją jest użycie lampy pierścieniowej przy fotografii makro. Technika ta jest typowa dla zdjęć z bliska, gdzie równomierne oświetlenie jest kluczowe, ale znowu nie jest związana z techniką łączenia wielu zdjęć dla uzyskania efektywnej głębi ostrości. Co więcej, zastosowanie techniki wielokrotnej ekspozycji, choć interesujące, to również nie jest tożsama z metodą brenizera. Przy wielokrotnej ekspozycji nakłada się różne obrazy na siebie w jednej klatce, co daje zupełnie inny efekt niż łączenie zdjęć w panoramę. Warto więc pamiętać, że technika brenizera jest unikalna i polega na specyficznym łączeniu zdjęć w celu uzyskania efektownego obrazu z płytką głębią ostrości.

Pytanie 16

Aby uzyskać równomierne i poprawiające wygląd oświetlenie twarzy modelki podczas sesji zdjęciowej w studio, co należy wykorzystać?

A. softbox i blendy

B. soczewkę Fresnela

C. wrota

D. stożkowy tubus

Softbox i blendy są niezwykle skutecznymi narzędziami do uzyskania równomiernego i przyjemnego oświetlenia w fotografii studyjnej. Softbox działa poprzez rozproszenie światła, co eliminuje ostre cienie i tworzy delikatne, naturalnie wyglądające oświetlenie, które jest szczególnie korzystne dla portretów. Użycie blendy pomaga odbić światło i skierować je w odpowiednie miejsca, co pozwala na dodatkowe modelowanie światła oraz podkreślenie rysów twarzy modelki. Dobrze ustawione blendy mogą również zredukować kontrasty i dostosować temperaturę barwową światła, co jest kluczowe w kontekście zachowania naturalnych tonów skóry. W praktyce, aby uzyskać optymalne rezultaty, warto umieścić softbox pod kątem 45 stopni w stosunku do modelki, a blendy używać na przeciwnym boku, co pomoże zbalansować światło i cienie. Taka konfiguracja jest zalecana w branży, aby zapewnić wysoką jakość zdjęć, która spełnia standardy profesjonalnej fotografii portretowej.

Pytanie 17

Podczas robienia zdjęć portretowych w plenerze ustalono następujące parametry ekspozycji: wartość przysłony 8 oraz czas naświetlania 1/125 s. Jakie parametry ekspozycji powinny być zastosowane w tych warunkach oświetleniowych, aby uzyskać jak najmniejszą głębię ostrości obrazu?

A. f/4 i 1/250 s

B. f/4 i 1/125 s

C. f/5,6 i 1/250 s

D. f/5,6 i 1/125 s

Kiedy analizy dokonujemy na podstawie dostępnych opcji, istotne jest zrozumienie, jak różne ustawienia przysłony oraz czasu naświetlania wpływają na głębię ostrości. Przykłady f/4 i 1/250 s lub f/4 i 1/125 s oznaczają, że używamy większej wartości przysłony, co skutkuje mniejszym rozmyciem tła i większą głębią ostrości. Zastosowanie f/4 skutkuje szerszym otwarciem przysłony niż f/5,6, co w teorii zwiększa głębię ostrości, a nie ją zmniejsza, co jest sprzeczne z zamierzonym efektem w portretach. Ponadto, odpowiadając na pytanie, nie wystarczy jedynie skupić się na jednym parametrze. W przypadku odpowiedzi z f/5,6 i 1/125 s, czas naświetlania 1/125 s jest zbyt długi w kontekście użycia szerszej przysłony, co może prowadzić do prześwietlenia obrazu w jasnych warunkach oświetleniowych. Zatem, popełniając błąd w ocenie, można nie tylko wybrać niewłaściwą wartość przysłony, ale także nie dostosować czasu naświetlania w odpowiedni sposób, co może skutkować niepożądanym efektem na końcowym zdjęciu. Kluczowym aspektem jest tutaj umiejętność zrozumienia, jak różne wartości przysłony wpływają na obraz i jak dostosować je do warunków, by uzyskać zamierzony efekt artystyczny.

Pytanie 18

Określ nazwę zjawiska, które występuje w srebrowych warstwach materiałów światłoczułych na skutek intensywnego, krótkiego naświetlania?

A. Dagerotypia

B. Guma

C. Solaryzacja

D. Izohelia

Izohelia odnosi się do zjawiska związane z równomiernym oświetleniem w kontekście reprodukcji barw, a nie do efektów ciemnienia warstw światłoczułych pod wpływem intensywnego naświetlania. Zjawisko to jest często mylone z solaryzacją, ponieważ obie koncepcje dotyczą światła i jego oddziaływania z materiałami, ale mają różne zastosowania i mechanizmy. Izohelia była używana w kontekście analizy odbicia światła oraz w procesach kalibracji kolorów, jednak nie ma bezpośredniego związku z procesami chemicznymi, jakie zachodzą w srebrowych emulsjach. Dagerotypia to jedna z najwcześniejszych technik fotograficznych, polegająca na rejestrowaniu obrazu na metalowej płycie pokrytej jodkiem srebra. Choć dagerotypia wiąże się z naświetlaniem, nie opisuje zjawiska ciemnienia pod silnym światłem, a jej proces jest znacznie bardziej skomplikowany i nie dotyczy soli srebra w kontekście solaryzacji. W przypadku gumy, termin ten odnosi się do procesu gumy bichromate, który jest inną techniką fotograficzną, polegającą na naświetlaniu emulsji zawierającej gumę oraz chromian potasu. To zjawisko również nie jest związane z solaryzacją, ponieważ skupia się na innych aspektach tworzenia obrazu. Wniosek z tych niepoprawnych odpowiedzi jest często rezultatem mylenia różnych pojęć w dziedzinie fotografii oraz prób ich zastosowania w kontekście, w którym nie są one właściwe. Zrozumienie podstawowych różnic między tymi zjawiskami jest kluczowe dla prawidłowej analizy procesów fotograficznych i ich zastosowań.

Pytanie 19

Odległość obiektu, który jest fotografowany, od obiektywu określa się mianem odległości

A. obrazową

B. przedmiotową

C. ogniskową

D. hiperfokalną

Ogniskowa to taki techniczny parametr obiektywu, który mówi o jego umiejętności łapania światła i robienia obrazów na matrycy lub filmie, ale nie ma to nic wspólnego z tym, jak daleko od aparatu jest obiekt. Można się w tym pogubić, myśląc, że to ogniskowa decyduje o odległości przedmiotowej, a to nie jest prawda. Ogniskowa wpływa na kąt widzenia i powiększenie, ale nie określa samej odległości przedmiotowej. Jak fotografujesz obiekty, ważne jest, żeby nie mylić tych dwóch pojęć, bo ogniskowa dotyczy tego, jak jest zbudowany obiektyw, a odległość przedmiotowa pokazuje, jak obiektyw działa z obiektami w kadrze. Tematy związane z odległością obrazową i hiperfokalną to już inna bajka. Odległość obrazowa to miejsce, w którym obraz powstaje na matrycy, a to zależy od ustawienia ostrości, a nie od odległości od obiektu. Hiperfokalna to coś innego, bo to mówi o maksymalnym zakresie, w którym wszystko w kadrze jest ostre, i to też nie ma nic wspólnego z odległością przedmiotową. Dlatego trzeba zrozumieć, że każdy z tych terminów ma swoje znaczenie i zastosowanie, a ich mieszanie może powodować problemy z robieniem zdjęć tak, jak byśmy chcieli.

Pytanie 20

Który z wymienionych filtrów do fotografii powinien być użyty, aby zwiększyć temperaturę barwową światła naświetlającego?

A. Korekcyjny niebieski

B. Konwersyjny niebieski

C. Korekcyjny łososiowy

D. Konwersyjny łososiowy

Wybór filtrów fotograficznych wiąże się z koniecznością zrozumienia, jak różne kolory wpływają na temperaturę barwową. Odpowiedzi takie jak konwersyjny łososiowy i korekcyjny łososiowy sugerują, że chodzi o podniesienie temperatury barwowej, lecz w rzeczywistości te filtry są zaprojektowane do innych celów. Łososiowy filtr konwersyjny ma na celu nieznaczne ocieplenie obrazu w sytuacjach, gdy światło jest zbyt zimne, a jego zastosowanie w kontekście zwiększenia temperatury barwowej może być mylące. Z kolei korekcyjny niebieski filtr działa w odwrotnym kierunku - obniża temperaturę barwową, co skutkuje uzyskaniem cieplejszych tonów, idealnym w sytuacjach zbyt intensywnego żółtego lub pomarańczowego światła, takich jak światło słoneczne w południe. Dlatego użycie błędnego filtru może prowadzić do pogorszenia jakości obrazu i zafałszowania kolorów. Rozumienie tych podstawowych zasad jest kluczowe dla każdego fotografa, ponieważ niewłaściwy wybór filtru może całkowicie zmienić odbiór finalnego obrazu. Warto również pamiętać, że umiejętność pracy z filtrami wiąże się z praktycznym doświadczeniem oraz ciągłym eksperymentowaniem, co pozwala na lepsze zrozumienie ich wpływu na proces fotograficzny oraz na uzyskiwanie zamierzonych rezultatów w zakresie koloru i nastroju zdjęć.

Pytanie 21

W jakim typie pomiaru światła czujnik pozyskuje od 60% do 90% danych ze środkowego obszaru kadru, a resztę z reszty jego fragmentów?

A. Punktowym.

B. Matrycowym.

C. Wielopunktowym.

D. Centralnie ważonym.

Odpowiedź 'Centralnie ważonym' jest poprawna, ponieważ w tym trybie pomiaru światła czujnik koncentruje się głównie na środkowej części kadru, zbierając od 60% do 90% informacji z tego obszaru. Pozostałe dane pochodzą z krawędzi kadru, co pozwala na uzyskanie równowagi między ekspozycją a szczegółowością obrazu. W praktyce, tryb centralnie ważony jest powszechnie stosowany w sytuacjach, gdzie główny obiekt znajduje się w centrum kadru, co umożliwia dokładniejsze odwzorowanie jego tonalności i jasności. Na przykład, w fotografii portretowej, gdy osoba stoi na tle, tryb ten zapewnia, że twarz będzie odpowiednio naświetlona, nawet jeśli tło jest znacznie jaśniejsze lub ciemniejsze. Standardy pomiaru ekspozycji w aparatach fotograficznych i kamerach, takie jak te opracowane przez producentów sprzętu, często podkreślają znaczenie trybu centralnie ważonego w kontekście uzyskiwania naturalnych i realistycznych kolorów w zdjęciach.

Pytanie 22

Jakie filtry powinny być użyte przy kopiowaniu negatywów na czarno-biały papier wielogradacyjny, aby uzyskać pozytywowe kopie o odmiennym kontraście?

A. Purpurowy i zielony

B. Niebieskozielony i czerwony

C. Żółty i niebieskozielony

D. Żółty i purpurowy

Odpowiedź "żółty i purpurowy" jest prawidłowa, ponieważ te filtry pozwalają na modyfikację kontrastu negatywu podczas kopiowania na czarno-biały papier wielogradacyjny. Filtr żółty działa na zasadzie zmniejszenia kontrastu między jasno i ciemnymi partiami obrazu, co sprawia, że szczegóły w jasnych obszarach są lepiej widoczne. Z kolei filtr purpurowy absorbuje światło niebieskie, co jest szczególnie przydatne w przypadku negatywów, które mogą zawierać nadmiar niebieskiego światła. Stosując te filtry w odpowiednich proporcjach, można uzyskać kopie pozytywowe o różnym kontraście, co jest istotne w pracach artystycznych oraz w procesach drukarskich. Przykładem praktycznego zastosowania jest ich wykorzystanie w klasycznej fotografii czarno-białej, gdzie artysta może manipulować kontrastem w celu uzyskania pożądanej estetyki. Dobrym standardem jest testowanie różnych kombinacji filtrów w celu uzyskania optymalnych rezultatów, co pozwala na pełniejsze zrozumienie wpływu filtrów na ostateczny efekt wizualny.

Pytanie 23

W programie Photoshop narzędzie, które umożliwia efektywne i szybkie usuwanie niechcianych elementów z zdjęć, to

A. lasso

B. stempel

C. rozmywanie

D. różdżka

Narzędzie lasso, chociaż przydatne do zaznaczania obszarów, nie nadaje się do usuwania niechcianych elementów. Ono zaznacza kształty, ale samo zaznaczenie nie wystarczy, żeby coś usunąć. Trzeba jeszcze wykonać dodatkowy krok, co może sprawić, że praca z obrazem jest mniej efektywna. Narzędzie rozmywanie można wykorzystywać do łagodzenia krawędzi czy maskowania niedoskonałości, ale nie wymazuje obiektów, tylko zmienia ich ostrość. Czasami, przez tę technikę, mogą się zdarzyć niechciane efekty, które obniżają jakość zdjęcia. Różdżka to narzędzie do zaznaczania obszarów na podstawie kolorów, co czyni ją lepszą do selekcji jednorodnych miejsc, a nie do precyzyjnego usuwania. Ludzie mogą mylić te narzędzia z tym, co naprawdę potrafią, co sprawia, że trudno osiągnąć zamierzony efekt w retuszu zdjęć. Dużym błędem jest myślenie, że każde zaznaczenie da radę wykorzystać do efektywnego usunięcia obiektów, co zazwyczaj kończy się kiepskimi efektami wizualnymi.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

Który z modyfikatorów światła pozwoli na podkreślenie szczegółów fotografowanego obiektu za pomocą wąskiego, punktowego strumienia światła?

A. Czasza

B. Stożkowy tubus

C. Parasol transparentny

D. Dyfuzor

Stożkowy tubus to modyfikator oświetleniowy, który skupia światło w wąskim, punktowym strumieniu, co pozwala na uwypuklenie detali fotografowanego obiektu. Jego konstrukcja umożliwia skierowanie światła w określonym kierunku, co jest niezwykle przydatne w fotografii produktowej, portretowej oraz w innych dziedzinach, gdzie ważne jest podkreślenie szczegółów. Używając stożkowego tubusa, fotograf może precyzyjnie kontrolować kąt padania światła, co pozwala na stworzenie efektów cieni i iluminacji, które dodają głębi i wymiarowości. Tego rodzaju modyfikator jest szczególnie efektywny w sytuacjach, gdy potrzebne jest oświetlenie małego obszaru, jak np. podczas fotografii biżuterii, gdzie detale są kluczowe. Stosowanie stożkowego tubusa jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które rekomendują użycie precyzyjnych narzędzi do kształtowania światła, aby uzyskać profesjonalne rezultaty.

Pytanie 26

Proces generowania modeli 3D na podstawie fotografii nazywany jest

A. holografią

B. fotosyntezą

C. skanowaniem laserowym

D. fotogrametrią

Fotogrametria to technika, która umożliwia tworzenie modeli 3D na podstawie zdjęć, wykorzystując różnice w perspektywie i geometrię obiektów. Proces ten polega na analizie zdjęć wykonanych z różnych kątów, co pozwala na wyznaczenie współrzędnych punktów na powierzchni obiektu w trójwymiarowej przestrzeni. Przykładem zastosowania fotogrametrii jest inżynieria lądowa, gdzie używa się jej do skanowania terenu przed budową, a także w archeologii do dokumentacji wykopalisk. Fotogrametria jest także stosowana w geodezji, gdzie wykorzystywane są techniki pomiarowe do tworzenia map topograficznych. Ważnym aspektem jest zastosowanie odpowiedniego oprogramowania, które automatyzuje proces przetwarzania zdjęć i generowania modeli 3D. Praktyki te opierają się na standardach takich jak ISO 19130, które dotyczą fotogrametrii i geoinformacji, co zapewnia wysoką jakość i precyzję uzyskiwanych wyników.

Pytanie 27

Jakie jest najniższe wymaganie dotyczące rozmiaru obrazu cyfrowego przeznaczonego do druku w formacie 10 x 10 cm z rozdzielczością 300 dpi?

A. 1,0 Mpx

B. 2,0 Mpx

C. 0,5 Mpx

D. 1,5 Mpx

Fajnie, że próbujesz, ale wiele osób myli, co to znaczy rozdzielczość i jak to się ma do wielkości pliku graficznego. To może prowadzić do błędnych wniosków na temat tego, ile pikseli tak naprawdę potrzebujemy do druku. Przykładowo, odpowiedzi takie jak 0,5 Mpx, 1,0 Mpx czy 2,0 Mpx nie biorą pod uwagę, jak ważna jest rozdzielczość dpi, jeśli chodzi o jakość druku. Rozdzielczość 300 dpi to standard, co oznacza, że żeby uzyskać fajny, wyraźny obraz na wydruku, liczba pikseli na cal musi być odpowiednia. W przypadku 10 x 10 cm, to wychodzi jakieś 1,5 Mpx, a to jest znacznie więcej niż 0,5 Mpx czy 1,0 Mpx, a 2,0 Mpx też tu nie wystarczy, żeby było dobrze. Ludzie często mają problem z tym, jak postrzegać wymagania przy druku, co może się skończyć drobnymi wpadkami przy projektach. Dlatego trzeba zrozumieć, że wielkość pliku musi być odpowiednia do rozdzielczości, by osiągnąć ładne i wyraźne obrazy w druku.

Pytanie 28

Jaką lampę oświetleniową należy wybrać do zapewnienia równomiernego oświetlenia dużego obiektu za pomocą światła rozproszonego?

A. Błyskową z softboksem

B. Światła ciągłego z reflektorem

C. Światła ciągłego z tubusem

D. Błyskową z wrotami

Błyskowa lampa z softboksem to najlepsze rozwiązanie do równomiernego oświetlenia dużego obiektu światłem rozproszonym. Softboksy są konstrukcją, która pozwala na rozprzestrzenienie światła, co minimalizuje cienie i zapewnia jednolite oświetlenie. Używanie błyskowych źródeł światła powoduje, że możemy uzyskać bardzo wysoką moc błysku, a dzięki softboksowi, światło staje się łagodniejsze i bardziej naturalne. Jest to szczególnie ważne w fotografii portretowej, produktowej czy też w przypadku oświetlania dużych scen. W praktyce, softboksy są wykorzystywane w studio fotograficznym oraz w warunkach zewnętrznych, gdzie wymagane jest oświetlenie o wysokiej jakości. Warto także zwrócić uwagę na różnorodność rozmiarów softboksów, co pozwala na dostosowanie ich do konkretnych potrzeb. Standardy branżowe podkreślają, że równomierne oświetlenie przyczynia się do uzyskania lepszej jakości obrazu oraz umożliwia łatwiejszą postprodukcję, co jest kluczowe w profesjonalnej fotografii.

Pytanie 29

Aby wyostrzyć detale obrazu w programie Adobe Photoshop, należy użyć polecenia

A. Błyszczące krawędzie

B. Maska warstwy

C. Posteryzacja krawędzi

D. Maska wyostrzająca

Maska wyostrzająca to jedno z najskuteczniejszych narzędzi w programie Adobe Photoshop, które pozwala na zwiększenie ostrości obrazu poprzez poprawę kontrastu krawędzi. Wyostrzanie obrazu polega na wydobyciu detali, co jest kluczowe w przypadku zdjęć, które mają być publikowane lub drukowane. Proces ten opiera się na zwiększeniu różnicy pomiędzy pikselami o zbliżonych kolorach, co sprawia, że krawędzie stają się bardziej wyraźne. W praktyce, kiedy używasz maski wyostrzającej, możesz regulować parametry takie jak promień, ilość oraz próg, co pozwala na precyzyjne dostrojenie efektu do specyfiki danego obrazu. Przykładowo, w przypadku fotografii architektury, wyostrzanie może pomóc w uwydatnieniu szczegółów budynków i elementów konstrukcyjnych, co przyciąga uwagę widza. Ważne jest, aby pamiętać, że zbyt mocne wyostrzanie może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak powstawanie halo wokół krawędzi, dlatego istotne jest stosowanie tego narzędzia z rozwagą i w odpowiednich warunkach.

Pytanie 30

Aby uzyskać kolorowe zdjęcia nocne na materiałach halogenosrebrowych, zapotrzebowanie na sprzęt i materiały powinno obejmować: aparat małoobrazkowy z zestawem obiektywów, statyw fotograficzny, lampę błyskową oraz film negatywowy o następujących parametrach

A. ISO 100 typ 135

B. ISO 100 typ 120

C. ISO 400 typ 135

D. ISO 400 typ 120

Wybór odpowiedzi ISO 400 typ 120, ISO 100 typ 135 oraz ISO 100 typ 120 wskazuje na brak zrozumienia znaczenia parametrów ISO oraz ich wpływu na jakość zdjęć w warunkach nocnych. Film o czułości ISO 100, niezależnie od formatu, jest mniej odpowiedni do fotografii nocnej, ponieważ wymaga dłuższych czasów naświetlania, co zwiększa ryzyko poruszenia zdjęć przy braku statywu lub niepewnym trzymaniu aparatu. Użycie formatu typ 120, chociaż może zapewnić wyższą jakość obrazu, nie jest standardem dla aparatów małoobrazkowych, które są zazwyczaj zaprojektowane do wykorzystania z filmami typu 135. Ponadto, typ 120 jest rzadziej dostępny i wymaga specjalistycznych aparatów, co może ograniczyć możliwości fotografowania. Przy wyborze filmu do nocnych zdjęć ważne jest, aby zwrócić uwagę na jego czułość; filmy o wyższej wartości ISO, takie jak ISO 400, są preferowane, ponieważ dostarczają więcej światła w ciemności, co pozwala na uchwycenie większej ilości szczegółów. Zrozumienie tych parametrów jest kluczowe dla każdego fotografa, ponieważ odpowiedni wybór materiałów fotograficznych znacząco wpływa na ostateczny efekt pracy, a stosowanie niewłaściwych czułości filmów prowadzi do frustracji i niezadowolenia z uzyskanych wyników.

Pytanie 31

Jaki symbol wskazuje na proces chemicznej obróbki materiału, który można odwrócić?

A. C 41

B. EP 2

C. RA 4

D. E 6

Wybór innych symboli, takich jak "C 41", "EP 2" oraz "RA 4", jest wynikiem niepełnego zrozumienia procesów chemicznych i obróbczych. C 41 w kontekście obróbki materiałów odnosi się do procesów, które nie są odwracalne, co uniemożliwia ponowne przywrócenie materiału do pierwotnego stanu. Takie podejście może prowadzić do nieodwracalnych zmian w strukturze materiału, co jest niepożądane w wielu zastosowaniach inżynieryjnych. Z kolei EP 2, który może sugerować proces elektropolimeryzacji, dotyczy specyficznych warunków obróbczych, które niekoniecznie są odwracalne i często wiążą się z trwałą zmianą właściwości materiału. Natomiast RA 4, który mógłby odnosić się do różnych metod analizy materiałów, nie jest związany z procesami obróbczy, co potwierdza, że zrozumienie właściwego kontekstu i zastosowania symboli jest kluczowe. Typowe błędy w rozumowaniu prowadzą do mylenia procesów odwracalnych z nieodwracalnymi, co może skutkować poważnymi konsekwencjami w inżynierii i produkcji. Zrozumienie tych różnic jest fundamentalne dla projektowania materiałów i procesów, które muszą spełniać określone normy jakości oraz trwałości.

Pytanie 32

Obiektyw o ogniskowej f=190 mm jest typowy dla materiału fotograficznego o wymiarach

A. 60 x 70 mm

B. 45 x 60 mm

C. 100 x 150 mm

D. 24 x 36 mm

Wydaje mi się, że dobór złego formatu zdjęcia często wynika z nie do końca zrozumianej relacji między ogniskową a rozmiarem matrycy. Ogniskowa 190 mm jest raczej dla większych formatów, więc takie jak 60 x 70 mm, 45 x 60 mm czy 24 x 36 mm nie będą pasować. Mniejsze formaty, jak 24 x 36 mm, zwykle potrzebują obiektywów z krótszą ogniskową, żeby uzyskać dobrą perspektywę i głębię ostrości. Użycie 190 mm tutaj mogłoby bardzo zniekształcić obraz i zaburzyć kompozycję. Co więcej, niewłaściwy dobór ogniskowej do formatu zdjęcia może prowadzić do problemów ze sprzętem, co da niezadowalające efekty. W praktyce fotograficznej zrozumienie zestawień ogniskowych i formatów to klucz do profesjonalnych wyników. Właściwy dobór sprzętu względem tematyki i warunków oświetleniowych to podstawowa zasada dla każdego fotografa.

Pytanie 33

Rodzaj techniki fotograficznej, która dotyczy rejestracji płaskiego obiektu, nazywa się

A. mikrofilmowaniem

B. spektrofotografią

C. fotoreprodukcją

D. techniką tonorozdzielczą

Fotoreprodukcja to naprawdę ciekawa technika, która pozwala na wierne kopiowanie różnych płaskich materiałów, jak dokumenty czy obrazy. Jest ona super ważna zwłaszcza w archiwach i muzeach, bo tam dbają o to, żeby oryginały były w dobrym stanie. Używa się tu specjalnych aparatów i różnych ustawień oświetlenia, żeby uzyskać jak najlepsze szczegóły i kolory. Przykładem może być digitalizacja starych książek, gdzie każda strona jest fotografowana w odpowiednich warunkach. Dzięki temu można później stworzyć elektroniczną wersję, co jest mega przydatne! Warto pamiętać o dobrych praktykach, jak użycie filtrów czy kontrola ekspozycji, bo to pomaga zachować autentyczność. Dzięki tej technice możemy także tworzyć zabezpieczone kopie i dzielić się materiałami z innymi, nie ryzykując uszkodzenia oryginałów. Także fotoreprodukcja to coś, co ma znacznie i może być naprawdę użyteczne!

Pytanie 34

Jaką minimalną odległość przedmiotową x od obiektu, który ma być fotografowany, musi mieć aparat z obiektywem o ogniskowej f, aby uzyskany obraz był rzeczywisty, odwrócony i pomniejszony dwukrotnie?

A. x>2f

B. x

C. x=f

D. x=2f

Aby uzyskać rzeczywisty, odwrócony i dwukrotnie pomniejszony obraz obiektu przy użyciu aparatu z obiektywem o ogniskowej f, aparat musi być umieszczony w odległości większej niż 2f od obiektu. Zasada ta opiera się na teorii optyki oraz zasadzie działania soczewek. Przy odległości x=2f, obraz będzie rzeczywisty, odwrócony, ale nie pomniejszony. Aby uzyskać pomniejszenie, konieczne jest zwiększenie odległości do wartości x>2f. W praktyce oznacza to, że podczas wykonywania zdjęć z zamiarem uzyskania specyficznych właściwości obrazu, należy przyjąć odpowiednią odległość. W fotografii makro, na przykład, gdzie obiekty są blisko, zrozumienie takich zależności jest kluczowe, aby uzyskać pożądane efekty wizualne. Dobrą praktyką jest także testowanie różnych wartości odległości, aby zobaczyć, jak wpływają one na jakość obrazu, co pozwala lepiej zrozumieć interakcję pomiędzy ogniskową a odległością od obiektu.

Pytanie 35

Aby zwiększyć głębię ostrości w tych samych warunkach oświetleniowych, które są ustalone przez czas ekspozycji 1/125 s oraz wartość przysłony f/5,6, jakie parametry powinny być ustawione w aparacie?

A. 1/250 s i f/4

B. 1/30 s i f/8

C. 1/60 s i f/8

D. 1/15 s i f/11

Jak nie wyszło, to trzeba trochę pomyśleć o tym, jak zmiany w przysłonie i czasie naświetlania wpływają na zdjęcia. Na przykład, wybór przysłony f/4 to zły pomysł, bo to daje mniejszą głębię ostrości niż f/5,6. Mniejszy czas naświetlania, jak 1/30 s, może spowodować, że zdjęcie będzie poruszone, zwłaszcza przy długich ogniskowych, gdzie stabilność to klucz. A zmiana przysłony na f/11, jak ktoś sugerował, może też wprowadzać problemy, bo zjawisko dyfrakcji może pogorszyć ostrość. Wydaje się, że niektórzy myślą, że im większa przysłona, tym lepiej, ale to nie do końca prawda. Ważne jest, żeby pamiętać o równowadze między tymi parametrami oraz o świetle i obiektywie, których się używa. Dobrze mieć to na uwadze, bo to rzeczy, które mogą mieć duży wpływ na efekt końcowy.

Pytanie 36

Na ilustracji przeważa barwa

A. zimna.

B. złamana.

C. czysta.

D. dopełniająca.

Odpowiedź 'czysta' jest prawidłowa, ponieważ na załączonym zdjęciu dominującą barwą jest intensywna czerwień, która charakteryzuje się wysokim nasyceniem oraz wyrazistością. Barwy czyste to te, które nie są mieszane z innymi kolorami, co sprawia, że są pełne i wyraziste. W kontekście teorii koloru, czysta czerwień należy do barw podstawowych, a jej intensywność oraz nasycenie sprawiają, że przyciąga uwagę i jest często wykorzystywana w projektowaniu graficznym, reklamie i sztuce. W praktyce, stosowanie barw czystych jest kluczowe do osiągnięcia zamierzonego efektu wizualnego, co można zaobserwować w pracach znanych artystów, takich jak Piet Mondrian, który wykorzystywał czyste kolory w swoich kompozycjach. Zrozumienie różnicy między barwami czystymi a złożonymi jest istotne dla każdego, kto pracuje w dziedzinie sztuki czy projektowania, ponieważ wpływa na percepcję i emocjonalny odbiór dzieła.

Pytanie 37

Jaki obiektyw powinno się wykorzystać do fotografowania dużej części wnętrza z niewielkiej odległości?

A. Standardowy o ogniskowej 50 mm

B. Teleobiektyw o ogniskowej 200 mm

C. Szerokokątny o ogniskowej 35 mm

D. Długoogniskowy o ogniskowej 80 mm

Szerokokątny obiektyw o ogniskowej 35 mm jest idealnym narzędziem do uchwycenia dużych fragmentów pomieszczeń z bliskiej odległości. Takie obiektywy charakteryzują się szerszym kątem widzenia, co pozwala na rejestrowanie większej części sceny w kadrze. Przykładem zastosowania może być fotografia wnętrz, gdzie szerokokątny obiektyw umożliwia pokazanie zarówno całego pomieszczenia, jak i jego detali, co jest kluczowe dla architektów oraz projektantów wnętrz. Szerokokątne obiektywy mają również tendencję do minimalizowania zniekształceń na brzegach, co jest korzystne w kontekście fotografii architektury. Dodatkowo, w warunkach ograniczonej przestrzeni, takich jak małe mieszkania czy ciasne korytarze, szerokokątny obiektyw pozwala na efektywne uchwycenie kompozycji bez potrzeby stawania w odległości, która mogłaby wywołać problemy z perspektywą. W praktyce oznacza to, że fotografowie mogą lepiej ukazywać cechy architektoniczne i aranżacyjne, co czyni ten wybór uzasadnionym w kontekście efektywnej komunikacji wizualnej.

Pytanie 38

Jaką wartość czasu otwarcia migawki powinno się wybrać, aby uzyskać efekt zamrożenia ruchu na fotografii?

A. 1/250 s

B. 1/15 s

C. 1/60 s

D. 1/2 s

Wybór czasu otwarcia migawki 1/250 s jest optymalny do uzyskania efektu zamrożenia ruchu na zdjęciach. Czas ten pozwala na zarejestrowanie szybko poruszających się obiektów z minimalnym rozmyciem, co jest kluczowe w fotografii sportowej czy podczas fotografowania zwierząt w ruchu. Zasada działania migawki polega na tym, że im krótszy czas otwarcia, tym mniejsza ilość światła wpada na matrycę aparatu, co skutkuje większą ostrością zarejestrowanego obrazu. Dla kontekstu, w warunkach naturalnego oświetlenia, czas 1/250 s jest również dostateczny do uchwycenia detali w ruchu, a jednocześnie pozwala na uzyskanie dobrej ekspozycji. W fotografii akcji, takich jak wyścigi czy sporty ekstremalne, użycie czasów migawki w przedziale 1/250 s do 1/1000 s jest standardem, aby efektywnie zamrozić ruch i uchwycić dynamiczne momenty. Dodatkowo, korzystając z trybu priorytetu migawki (Tv lub S), możemy skupić się na odpowiednim doborze czasu otwarcia, co jest kluczową umiejętnością dla każdego fotografa.

Pytanie 39

Który tryb mieszania w programie Adobe Photoshop najlepiej nadaje się do wyostrzenia detali fotografii?

A. Mnożenie

B. Rozjaśnianie

C. Nakładka

D. Światło ostre

Wybór niewłaściwego trybu mieszania może znacząco wpłynąć na ostateczny efekt wyostrzania zdjęcia. Na przykład, tryb 'Nakładka' łączy cechy trybów 'Mnożenie' i 'Rozjaśnianie'. Stosując go, wzmacniasz kontrast w jasnych i ciemnych obszarach, co może prowadzić do niepożądanych rezultatów, takich jak zniekształcenie kolorów lub nadmierne uwydatnienie cieni. W rezultacie możesz uzyskać efekt, który zamiast poprawić jakość zdjęcia, może wprowadzić chaos w tonalności. Tryb 'Mnożenie' z kolei nie jest odpowiedni do wyostrzania, gdyż skupia się na ciemnych tonacjach, co może sprawić, że zdjęcie stanie się zbyt ciemne i utraci szczegóły. Prawdopodobnie myślisz, że 'Rozjaśnianie' mógłby być pomocny, ale ten tryb działa głównie na jasnych obszarach, co w praktyce nie daje dobrego efektu wyostrzenia. Kluczową kwestią, której warto być świadomym, jest zasada, że nie wszystkie tryby mieszania są sobie równe i wybór niewłaściwego może prowadzić do utraty detali oraz niezamierzonych efektów estetycznych. W edycji zdjęć ważne jest, aby rozumieć właściwości każdego trybu mieszania, co pozwoli na lepsze zastosowanie ich w praktyce.

Pytanie 40

Aby uzyskać zdjęcia w podczerwieni, zaleca się użycie filtru

A. polaryzacyjnego

B. UV

C. neutralnego

D. IR

Filtr IR (podczerwony) jest kluczowym narzędziem w fotografii podczerwonej, ponieważ pozwala na selektywne przepuszczanie promieniowania podczerwonego, które jest niewidoczne dla ludzkiego oka. Umożliwia to rejestrowanie szczegółów, które są niewidoczne w tradycyjnych zakresach światła widzialnego. W zastosowaniach praktycznych, filtr IR jest często wykorzystywany w fotografii krajobrazowej, by uzyskać unikalne efekty wizualne, takie jak jasne niebo i kontrastujące zieleń roślinności. Warto również zwrócić uwagę, że w przypadku kamer cyfrowych, które są wrażliwe na światło podczerwone, zastosowanie odpowiednich filtrów IR jest ważne dla uzyskania właściwego balansu kolorów i szczegółowości obrazu. Standardy dotyczące fotografii podczerwonej, takie jak ISO 12232, zalecają stosowanie filtrów IR w celu poprawy jakości obrazów, co potwierdza ich znaczenie w tej dziedzinie.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej