Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 11 kwietnia 2025 10:04
  • Data zakończenia: 11 kwietnia 2025 10:23

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Osoba zajmująca się sztucznym unasiennianiem ma prawo pozyskiwać nasienie jedynie od podmiotu, który dysponuje zezwoleniem na

A. handel materiałami używanymi do sztucznego unasienniania
B. doprowadzenie reproduktora do użytkowania w punkcie kopulacyjnym, wydanym na czas nieokreślony
C. pozyskiwanie, konfekcjonowanie, przechowywanie i dostarczanie nasienia lub przechowywanie i dostarczanie nasienia
D. prowadzanie hodowli zwierząt, które spełniają wymogi dotyczące czystości rasy przeznaczonej do inseminacji
Odpowiedź, która stwierdza, że inseminator może zaopatrywać się w nasienie wyłącznie u podmiotu posiadającego zezwolenie na pozyskiwanie, konfekcjonowanie, przechowywanie i dostarczanie nasienia, jest prawidłowa, ponieważ te procedury są kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości materiału do sztucznego unasienniania. Tylko podmioty posiadające odpowiednie zezwolenia są w stanie gwarantować, że pozyskiwane nasienie jest wolne od chorób oraz że spełnia wymogi dotyczące czystości rasy, co jest niezwykle ważne dla sukcesu inseminacji. Zgodnie z obowiązującymi standardami, każdy etap przetwarzania nasienia, od pozyskania po dostarczenie, musi odbywać się w kontrolowanych warunkach, które zapewniają bezpieczeństwo i jakość. Przykładowo, w przypadku bydła, nasienie powinno być przechowywane w odpowiednich warunkach kriogenicznych, co zapewnia jego długotrwałą przydatność. W związku z tym, posiadanie zezwolenia na wszystkie wymienione procesy jest niezbędne dla inseminatorów, aby mogli świadczyć usługi zgodnie z obowiązującymi normami i najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 2

Lochy, które wychowują liczne mioty, często nie są w stanie spożyć wystarczającej ilości paszy. W związku z tym należy

A. karmić je częściej paszą objętościową
B. zmniejszać wielkość dawki, a zwiększać jej wartość odżywczą
C. karmić je 'do woli' paszą balastową
D. zmniejszać wielkość dawki i obniżać jej wartość odżywczą
Odpowiedź 'zmniejszać objętość dawki, a zwiększać jej wartość pokarmową' jest prawidłowa, ponieważ w przypadku loch odchowujących liczne mioty, ich zdolność do przyjmowania pokarmu może być ograniczona. Zmniejszenie objętości dawki pokarmowej pozwala na lepsze przyswajanie składników odżywczych, co jest kluczowe dla utrzymania zdrowia i wydajności loch. Wartość pokarmowa paszy odnosi się do jej zdolności do zaspokajania potrzeb żywieniowych zwierząt. W tym przypadku, poprzez zwiększenie wartości energetycznej i zawartości białka, możemy wspierać zdrowy rozwój potomstwa oraz produkcję mleka. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami specjalistów ds. żywienia zwierząt, którzy sugerują, aby dieta loch była dostosowana do ich aktualnych potrzeb, szczególnie w okresach laktacji. Na przykład, zamiast podawania dużej ilości paszy objętościowej, lepiej jest zastosować skoncentrowane mieszanki paszowe, które dostarczą niezbędnych składników odżywczych w mniejszych porcjach, zwiększając tym samym efektywność żywienia.

Pytanie 3

Gdzie należy zanotować numer buhaja oraz numer ejakulatu zastosowanego do inseminacji?

A. w notesie do obory
B. na karcie jałówki/krowy
C. w książce dotyczącej wykrywania rui
D. w rejestrze krów ocenianych
Numer buhaja oraz numer ejakulatu użytego do inseminacji należy zapisać w karcie jałówki lub krowy, ponieważ jest to kluczowe dla zachowania pełnej dokumentacji dotyczącej hodowli. Karta ta służy jako centralne źródło informacji, rejestrując wszystkie dane związane z reprodukcją danego zwierzęcia. Praktyka ta umożliwia łatwe śledzenie pochodzenia, a także ewentualnych problemów związanych z płodnością. Zapisanie tych informacji w karcie jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli bydła, co wpływa na poprawę zarządzania stadem oraz umożliwia precyzyjne planowanie inseminacji. Na przykład, w przypadku stwierdzenia trudności w reprodukcji, łatwy dostęp do takich danych pozwala na szybsze podejmowanie decyzji dotyczących dalszej strategii inseminacyjnej lub wyboru innych buhajów. Warto także pamiętać, że zgodnie z regulacjami dotyczącymi hodowli, odpowiednia dokumentacja jest obowiązkowa, co sprawia, że prowadzenie takich zapisów jest nie tylko dobrym zwyczajem, ale również wymogiem prawnym.

Pytanie 4

Jaką optymalną zawartość suchej masy powinna mieć skoszona trawa przeznaczona na sianokiszonkę, która będzie przechowywana w belach?

A. 45%
B. 65%
C. 35%
D. 20%
Optymalna zawartość suchej masy w skoszonej trawie przeznaczonej na sianokiszonkę przechowywaną w belach wynosi 45%. Taka zawartość jest kluczowa dla efektywnego fermentowania trawy i uzyskania wysokiej jakości kiszonki. Wysoka zawartość suchej masy wspiera procesy fermentacyjne, zmniejszając ryzyko rozwoju niepożądanych mikroorganizmów, co z kolei wpływa na lepszą trwałość i smak gotowego produktu. Przykładowo, w praktyce rolniczej, osiągnięcie 45% suchej masy pozwala uzyskać odpowiednią konsystencję materiału, co ułatwia jego prasowanie i przechowywanie. Przestrzeganie standardów dotyczących jakości sianokiszonki, takich jak te określone przez Polską Normę PN-R-66308, jest niezbędne, aby zapewnić optymalne warunki do przechowywania i późniejszego wykorzystywania paszy. Wiedza na temat optymalnej zawartości suchej masy pozwala rolnikom na lepsze planowanie zbiorów i przetwarzania trawy, co przekłada się na wyższą efektywność produkcji zwierzęcej oraz lepsze wyniki ekonomiczne.

Pytanie 5

Zabieg dekornizacji cieląt powinien zostać przeprowadzony

A. w okresie między 6 a 8 tygodniem życia
B. po osiągnięciu 3 miesiąca życia
C. w okresie między 2 a 3 tygodniem życia
D. po zakończeniu 6 miesiąca życia
Zabieg dekornizacji cieląt przeprowadza się najczęściej między 2 a 3 tygodniem życia, ponieważ w tym okresie rogi nie są jeszcze w pełni rozwinięte, a ich usunięcie jest znacznie mniej traumatyczne dla zwierzęcia. Wczesna dekornizacja zmniejsza ryzyko wystąpienia powikłań, takich jak krwawienie, infekcje czy ból, które mogą wystąpić przy późniejszym zabiegu. Dekornizacja w tym czasie również ułatwia dalsze zarządzanie stadem, ponieważ zmniejsza ryzyko urazów zarówno dla innych zwierząt, jak i dla pracowników gospodarstwa. Warto zaznaczyć, że zgodnie z wytycznymi organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt, takich jak World Organisation for Animal Health (OIE), wykonywanie takich zabiegów w młodym wieku powinno odbywać się z zachowaniem odpowiednich standardów, w tym stosowaniem środków znieczulających oraz w odpowiednich warunkach sanitarno-epidemiologicznych. Przykłady praktyczne obejmują zastosowanie technik znieczulenia lokalnego oraz monitorowanie reakcji zwierząt po zabiegu, co jest kluczowe dla zapewnienia ich dobrostanu.

Pytanie 6

Jakie jest przewidywane datowanie porodu kotki, która została pokryta 16 lipca?

A. 25 sierpnia
B. 17 września
C. 03 września
D. 30 września
Odpowiedź 17 września jest poprawna, ponieważ kotki mają przeciętny czas ciąży wynoszący od 63 do 65 dni. Obliczając przybliżony termin porodu, możemy dodać 63 dni do daty pokrycia, która miała miejsce 16 lipca. Dodając 63 dni, otrzymujemy 17 września jako przewidywaną datę porodu. W praktyce, wiedza o czasie trwania ciąży u kotów jest kluczowa dla opiekunów, którzy muszą przygotować się na narodziny kociąt, a także zapewnić odpowiednie warunki do porodu. Właściwe monitorowanie stanu zdrowia kotki w czasie ciąży, a także zrozumienie jej potrzeb, są niezbędne dla zapewnienia zdrowego rozwoju kociąt. Rekomendowane jest również zaznajomienie się z objawami zbliżającego się porodu, co pozwoli na szybką interwencję w razie potrzeby. Ponadto, standardowe praktyki weterynaryjne sugerują regularne wizyty kontrolne w trakcie ciąży, co może pomóc w wczesnym wykryciu ewentualnych komplikacji.

Pytanie 7

Zbyt duża liczba kurcząt pod sztuczną kwoką sygnalizuje niewłaściwą

A. niską intensywność oświetlenia
B. intensywność oświetlenia
C. wysoką temperaturę
D. niską temperaturę
Nadmiar gromadzenia się kurcząt pod sztuczną kwoką jest wskaźnikiem zbyt niskiej temperatury, co jest kluczowym aspektem w hodowli drobiu. Kiedy temperatura jest nieodpowiednia, ptaki szukają ciepła, co skutkuje ich zbiorowaniem się w jednym miejscu. Optymalna temperatura dla piskląt w pierwszym tygodniu życia wynosi około 32-35°C, a następnie stopniowo powinna być obniżana o około 3°C co tydzień. Przykładem dobrych praktyk jest monitorowanie temperatury za pomocą termometrów oraz dostosowywanie źródeł ciepła, aby zapewnić komfort ptakom. Ważne jest także, aby odpowiednio izolować pomieszczenie, gdzie przebywają kurczęta, aby uniknąć nagłych spadków temperatury. Zbyt niska temperatura może prowadzić do osłabienia organizmu piskląt, zwiększonej podatności na choroby oraz obniżonej efektywności wzrostu. Dlatego regularne pomiary i kontrola warunków środowiskowych są niezbędne dla zdrowia i dobrostanu drobiu.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 9

W dniu 15 maja buhaj rasy limousine zostanie wykorzystany jako reproduktor w stacji produkcji nasienia.
Określ na podstawie przepisu termin najwcześniejszego przeprowadzenia badania klinicznego buhaja.

§ 5.1 Do stacji produkcji nasienia mogą być wprowadzane wyłącznie zwierzęta zbadane
w okresie do 30 dni przed wprowadzeniem do stacji i zaopatrzone w orzeczenie lekarsko-
weterynaryjne wystawione przez lekarza weterynarii, stwierdzające, że zwierzęta te są zdrowe
i przydatne do rozrodu.

A. 15 lutego.
B. 15 marca.
C. 15 kwietnia.
D. 15 czerwca.
Odpowiedź 15 kwietnia jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisem § 5.1, buhaj musi przejść badanie kliniczne najpóźniej 30 dni przed jego wykorzystaniem jako reproduktor. W dniu 15 maja zaplanowane jest wykorzystanie buhaja, co oznacza, że badanie kliniczne powinno zostać przeprowadzone do 15 kwietnia. Taki czas daje pewność, że wszelkie potencjalne problemy zdrowotne, które mogą wpłynąć na zdolności reprodukcyjne buhaja, będą wykryte na czas. Regularne badania kliniczne są kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości nasienia, które będzie wykorzystywane do inseminacji. W praktyce, hodowcy powinni zawsze planować badania zdrowotne swoich reproduktorów, aby móc odpowiednio reagować na ewentualne problemy i utrzymać standardy hodowli, co z kolei wpływa na jakość następnych pokoleń zwierząt.

Pytanie 10

Krew, która opuszcza serce, jest rozprowadzana po całym organizmie zwierzęcia przez

A. żyły
B. naczynia chłonne
C. tętnice
D. naczynia włosowate
Tętnice to naczynia krwionośne, które transportują krew z serca do różnych części ciała. Ich ściany są grubsze i bardziej elastyczne niż te w żyłach, co pozwala im radzić sobie z wyższym ciśnieniem krwi, które jest generowane podczas skurczu serca. W przypadku zwierząt, tętnice odgrywają kluczową rolę w układzie krwionośnym, ponieważ dostarczają tlen i substancje odżywcze do komórek. Przykładem może być tętnica aorta, największa tętnica w organizmie, która rozprowadza natlenioną krew do całego ciała. Zrozumienie funkcji tętnic jest istotne w medycynie i biologii, ponieważ wiele schorzeń, takich jak miażdżyca, polega na zwężeniu i uszkodzeniu tych naczyń, co może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Dlatego w praktyce klinicznej monitorowanie stanu tętnic oraz ich zdrowia jest kluczowe dla zapobiegania chorobom serca i układu krążenia.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 12

Jak nazywa się dziedzina medycyny, która bada budowę, funkcje fizjologiczne, diagnostykę oraz leczenie żeńskiego układu płciowego?

A. położnictwo
B. ginekologia
C. andrologia
D. inseminacja
Ginekologia jest dziedziną medycyny, która koncentruje się na strukturze, funkcji oraz zdrowiu żeńskiego układu płciowego. Obejmuje szereg praktycznych działań, jak diagnostyka, leczenie schorzeń i przeprowadzanie zabiegów. Na przykład, ginekolog może diagnozować i leczyć choroby takie jak endometrioza, zespół policystycznych jajników czy nowotwory układu rozrodczego. Ginekologia ma również kluczowe znaczenie w opiece nad kobietami w różnych etapach życia, od młodzieńczej fazy menstruacyjnej, przez ciążę, aż po menopauzę. W ramach tej specjalizacji ginekologowie stosują nowoczesne techniki diagnostyczne, takie jak ultrasonografia, badania cytologiczne oraz testy laboratoryjne, co pozwala na wczesne wykrywanie i skuteczne leczenie schorzeń. Ponadto, ginekologia współpracuje z innymi dziedzinami medycyny, co sprawia, że jest niezbędna w zintegrowanym podejściu do zdrowia kobiet. Standardy dobrych praktyk w ginekologii opierają się na rekomendacjach towarzystw medycznych, promujących regularne badania kontrolne oraz edukację pacjentek w zakresie profilaktyki i zdrowego stylu życia.

Pytanie 13

Aby właściwie przygotować preliminarz pasz, należy uwzględnić rezerwy. W przypadku pasz: treściwych – 5%, objętościowych suchych – 15%, objętościowych soczystych – 25%. Rezerwę 25% należy zastosować do

A. siana łąkowego
B. kiszonki z kukurydzy
C. otrąb pszennych
D. makuchu rzepakowego
Kiszonki z kukurydzy są paszą objętościową soczystą, dla której zgodnie z przyjętymi standardami sporządzania preliminarza pasz stosuje się rezerwę wynoszącą 25%. Kiszonka z kukurydzy charakteryzuje się wysoką zawartością wody oraz składników odżywczych, co sprawia, że jest cennym źródłem energii i białka dla zwierząt. Stosowanie 25% rezerwy ma na celu zabezpieczenie odpowiedniej ilości paszy, biorąc pod uwagę zmienność jakości oraz możliwość strat podczas użytku. Ważne jest, aby dokładnie monitorować jakość kiszonek, ponieważ czynniki takie jak fermentacja, warunki przechowywania oraz dojrzałość roślin mają istotny wpływ na ich wartość odżywczą. W praktyce, rolnicy powinni regularnie oceniać skład chemiczny kiszonek, aby dostosować dawki pasz do potrzeb żywieniowych zwierząt, co pozwala na optymalizację produkcji oraz minimalizację kosztów. Poprawne zarządzanie rezerwami pasz jest kluczowe dla efektywności gospodarstwa i dobrostanu zwierząt.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 17

Gdy bilans zapasów jest dodatni, decyzja może być podjęta, aby

A. sprzedać zwierzęta
B. sprzedać pasze
C. dokupić pasze i sprzedać zwierzęta
D. dokupić pasze
Sprzedaż pasz w przypadku dodatniego bilansu pasz jest zgodna z zasadą efektywności zarządzania zasobami w hodowli zwierząt. Dodatni bilans oznacza, że posiadamy więcej pasz, niż jest to niezbędne do zaspokojenia potrzeb żywieniowych zwierząt. Sprzedaż nadwyżki pasz pozwala na optymalizację kosztów, generowanie dodatkowego przychodu oraz minimalizowanie strat związanych z przechowywaniem nadmiernych ilości pasz. Na przykład, jeżeli mamy do dyspozycji ekstra ilość paszy białkowej, która nie będzie wykorzystana w najbliższym czasie, jej sprzedaż innym hodowcom może przynieść korzyści ekonomiczne, a także przyczynić się do lepszego zarządzania lokalnym rynkiem pasz. W praktyce, taka decyzja powinna być podejmowana z uwzględnieniem bieżących i prognozowanych potrzeb stada, co jest kluczowe dla zachowania zdrowia zwierząt i efektywności produkcji. Warto również zwrócić uwagę na zmieniające się ceny pasz na rynku, co może wpływać na rentowność sprzedaży. Zgodność z dobrymi praktykami gospodarczymi oraz zachowanie płynności finansowej stanowi fundament efektywnego zarządzania produkcją zwierzęcą.

Pytanie 18

Pokrycie lochy rasy pbz knurem rasy pietrain można uznać za przykład

A. krzyżowania towarowego
B. krzyżowania wsobnego
C. bastardyzacji
D. kojarzenia
Krzyżowanie towarowe odnosi się do praktyki, w której zwierzęta różnych ras są krzyżowane w celu uzyskania potomstwa, które będzie miało określone cechy gospodarcze, takie jak lepsza wydajność, jakość mięsa czy odporność na choroby. W przypadku pokrycia lochy rasy pbz (Polska Biała Zwisłouchy) knurem rasy Pietrain, celem takiego krzyżowania jest uzyskanie potomstwa, które korzysta z zalet obu ras. Polska Biała Zwisłouchy jest znana z wysokiej wydajności w produkcji mięsa, a Pietrain z cech, takich jak szybki przyrost masy i dobrej jakości tusza. Takie podejście jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w hodowli, które promują wykorzystanie różnorodności genetycznej w celu osiągnięcia lepszych rezultatów produkcyjnych. Przykłady zastosowania krzyżowania towarowego to programy hodowlane, które koncentrują się na tworzeniu hybryd o lepszych parametrach produkcyjnych, co jest szczególnie istotne w intensywnych systemach produkcji zwierzęcej.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 20

Stan ciała zwierzęcia, w którym możliwe jest jego wykorzystanie do reprodukcji, bez negatywnego wpływu na dalszy rozwój i podstawowe funkcje, nazywany jest dojrzałością

A. rozpłodową
B. płciową
C. somatyczną
D. handlową
Odpowiedź 'rozpłodowa' jest prawidłowa, ponieważ dojrzałość rozpłodowa to stan organizmu zwierzęcia, który umożliwia reprodukcję bez negatywnego wpływu na jego dalszy rozwój oraz podstawowe funkcje życiowe. Osiągnięcie dojrzałości rozpłodowej jest kluczowe w procesie hodowlanym, ponieważ zapewnia zdrowie i wydajność zwierząt w kontekście produkcji. Przykładem może być hodowla bydła mlecznego, gdzie dojrzałość rozpłodowa samic wpływa na ich zdolność do produkcji mleka, co jest istotne dla efektywności ekonomicznej gospodarstwa. W praktyce, dojrzałość rozpłodowa jest często monitorowana przez specjalistów z zakresu zootechniki, którzy stosują różnorodne metody oceny, takie jak badania hormonalne, analiza cyklu estrusowego oraz obserwacja zachowań godowych. Dobrze zrozumiane pojęcie dojrzałości rozpłodowej pozwala na lepsze planowanie rozmnażania i zwiększa produktywność stada, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie hodowli zwierząt.

Pytanie 21

Podczas sprzedaży rocznego psa do państwa Unii Europejskiej nie ma konieczności

A. szczepienia go przeciwko wściekliźnie
B. przekazywania rodowodu psa
C. wszczepiania mu mikroczipu
D. zaopatrywania go w paszport
Przekazanie rodowodu psa przy sprzedaży zwierzęcia do kraju Unii Europejskiej nie jest wymagane, co oznacza, że formalności związane z rodowodem nie są niezbędne do przewozu psa. Rodowód jest dokumentem potwierdzającym pochodzenie oraz rasę zwierzęcia, a jego brak nie wpływa na legalność przewozu psa w ramach Unii Europejskiej. W przypadku psów wykorzystywanych w hodowli, rodowód może być istotny dla hodowców, jednak dla osobistych właścicieli, którzy sprzedają psa, jego posiadanie nie jest obligatoryjne. W praktyce, jeśli sprzedaż dotyczy zwierzęcia, które nie jest przeznaczone do dalszej hodowli, rodowód nie odgrywa kluczowej roli. Należy jednak pamiętać, że w przypadku psów rasowych, posiadanie rodowodu może być istotne dla przyszłych właścicieli, dlatego warto go dostarczyć, aby zwiększyć wartość rynkową psa. Warto również zaznaczyć, że dla psów przewożonych do UE istnieją obowiązki dotyczące szczepień oraz mikroczipów, dlatego należy ich przestrzegać, aby zapewnić bezpieczeństwo i zdrowie zwierzęcia.

Pytanie 22

Aby prosięta ssące w pierwszym tygodniu życia mogły cieszyć się dobrym samopoczuciem, temperatura w ich otoczeniu powinna wynosić około

A. 38°C
B. 42°C
C. 33°C
D. 18°C
Wybór 42°C jako temperatury dla prosiąt ssących w pierwszym tygodniu życia jest niewłaściwy, ponieważ tak wysoka temperatura może prowadzić do przegrzania organizmu młodych zwierząt. Prosięta, będące mało odporne na ekstremalne warunki, mogą w takich warunkach doświadczyć stresu cieplnego, który ma negatywne konsekwencje dla ich zdrowia. Wysokie temperatury mogą powodować obniżoną apetyt, co z kolei wpływa na przyrost masy ciała i ogólny rozwój. Przy 18°C prosięta mogą odczuwać chłód, co zmusza je do wydatkowania dodatkowej energii na ogrzewanie ciała, co jest szkodliwe dla ich wzrostu w kluczowym okresie rozwoju. Z kolei 38°C, chociaż bardziej odpowiednie niż 42°C, nadal jest zbyt wysoka dla nowonarodzonych prosiąt, które nie mają jeszcze rozwiniętych mechanizmów termoregulacji. W prawidłowo zarządzanej hodowli, kluczowe jest dostosowanie temperatury do specyficznych potrzeb prosiąt, a standardy branżowe zalecają utrzymanie wartości w granicach 30-33°C aby zapewnić im komfort i wspierać ich prawidłowy rozwój w pierwszych dniach życia. Właściwe zarządzanie środowiskiem jest niezbędne do zapewnienia dobrostanu zwierząt i optymalizacji wyników produkcyjnych.

Pytanie 23

Przy jakiej części żołądka wielokomorowego bydła zlokalizowane są worek osierdziowy oraz serce?

A. Trawieńca
B. Ksiąg
C. Czepca
D. Żwacza
Wybór odpowiedzi związanych z innymi komorami żołądka, takimi jak żwacz, trawieniec czy księgi, wskazuje na niepełne zrozumienie anatomicznej struktury układu pokarmowego bydła. Żwacz, jako największa komora, pełni funkcję fermentacyjną, gdzie pokarm jest rozkładany przez mikroorganizmy. Jednak jest on oddalony od serca i worka osierdziowego, co czyni tę odpowiedź błędną. Podobnie, trawieniec, który jest ostatnią częścią żołądka, odpowiedzialny za dalsze trawienie i wchłanianie składników odżywczych, nie znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie serca. Księgi, z kolei, to kolejna komora, która działa jako pompa do przetwarzania pokarmu przed jego dalszym przesunięciem do trawieńca. Twierdzenie, że któraś z tych komór sąsiaduje z sercem, wynika z powszechnego błędu myślowego, który polega na myleniu lokalizacji i funkcji poszczególnych części żołądka. W praktyce weterynaryjnej i hodowlanej istotne jest, aby dokładnie rozumieć anatomiczne relacje między organami, co ma kluczowe znaczenie dla diagnostyki i leczenia schorzeń. Dlatego znajomość położenia czepca oraz jego funkcji w kontekście układu pokarmowego jest niezwykle ważna dla zapewnienia zdrowia i dobrostanu bydła.

Pytanie 24

Te konie są jedyną rodzinną, pierwotną rasą koni, która pochodzi bezpośrednio od dzikich tarpanów, wyróżniających się charakterystycznym myszatym umaszczeniem oraz ciemną pręgą biegnącą wzdłuż grzbietu. Cechują się dużą wytrzymałością, odpornością na choroby oraz łatwością w adaptacji do trudnych warunków życia. Opis dotyczy rasy

A. wielkopolskiej
B. huculskiej
C. małopolskiej
D. konik polski
Konik polski jest unikalną rasą koni, która wywodzi się bezpośrednio od dzikich tarpanów, co czyni ją jedyną rodzimą, pierwotną rasą w Polsce. Charakteryzuje się myszatym umaszczeniem oraz wyraźną ciemną pręgą biegnącą wzdłuż grzbietu, co stanowi istotny element identyfikacji tej rasy. Koniki polskie są znane z dużej wytrzymałości na trudne warunki atmosferyczne oraz choroby, co czyni je idealnymi do pracy w terenie i w różnych formach hodowli. Rasa ta została doceniona w kontekście ochrony bioróżnorodności, a jej hodowla przyczynia się do zachowania genetycznego dziedzictwa. Praktycznym zastosowaniem koników polskich jest nie tylko praca w rolnictwie, ale także turystyka, rekreacja oraz terapia z udziałem zwierząt, co pozwala na wszechstronne wykorzystanie tej rasy w różnych dziedzinach życia. Uznawane są za zwierzęta łatwe w obróbce, co czyni je doskonałym wyborem dla osób początkujących w jeździectwie, a ich natura sprawia, że są również doskonałymi towarzyszami dla dzieci.

Pytanie 25

Konserwanty są niezbędne w procesie zakiszania

A. liści buraczanych
B. słonecznika
C. lucerny
D. kukurydzy
Dodatki konserwujące, choć ogólnie mają zastosowanie w wielu procesach przetwórczych, nie są niezbędne przy zakiszaniu słonecznika, kukurydzy czy liści buraczanych. W przypadku słonecznika, proces zakiszania polega głównie na wykorzystaniu naturalnych właściwości rośliny, a wysoką zawartość oleju w nasionach sprawia, że fermentacja może przebiegać w sposób naturalny, bez potrzeby dodatkowych dodatków. Kukurydza z kolei, dzięki swojej naturalnej słodkości i wysokości w skrobi, potrafi dobrze fermentować samodzielnie, a jej wysoka zawartość cukrów stwarza korzystne warunki dla rozwoju pożądanych bakterii fermentacyjnych. Liście buraczane również nie wymagają dodatków konserwujących, ponieważ ich naturalna struktura i wilgotność sprzyjają rychłemu zakiszaniu. Typowym błędem jest zakładanie, że każda roślina wymaga dodatków konserwujących w procesie zakiszania. Takie podejście prowadzi do niepotrzebnych kosztów oraz może wprowadzać niepożądane zmiany w końcowym produkcie, co wpływa na jakość paszy. Właściwe zrozumienie specyfiki każdej rośliny oraz umiejętność dostosowywania metod zakiszania do ich właściwości jest kluczowe dla sukcesu w tym procesie. Warto także zwrócić uwagę, że nadmiar dodatków konserwujących może prowadzić do obniżenia jakości fermentacji, co negatywnie wpłynie na wartość odżywczą paszy.

Pytanie 26

Oksytocyna jest rodzajem hormonu

A. ulepszającym wydalenie płodu
B. wspierającym przebieg ciąży
C. hamującym wydzielanie mleka
D. przyśpieszającym proces owulacji
Odpowiedzi wskazujące na inne funkcje oksytocyny, takie jak hamowanie oddawania mleka, przyspieszanie owulacji czy podtrzymywanie ciąży, są nieprawidłowe i wynikają z niepełnego zrozumienia roli tego hormonu w organizmie. Oksytocyna nie hamuje oddawania mleka, lecz wręcz przeciwnie, wspomaga laktację poprzez stymulację skurczów mięśni gładkich w gruczołach mlekowych, co wspiera wypływ mleka. Również nie ma dowodów na to, że oksytocyna przyspiesza owulację; to zadanie spoczywa głównie na hormonach takich jak LH i FSH. Co więcej, oksytocyna nie pełni roli podtrzymującej ciążę; jej główna funkcja w tym kontekście to ułatwienie porodu. Pojęcie podtrzymywania ciąży odnosi się do innych hormonów, w tym progesteronu, który jest niezbędny do utrzymania ciąży. Nieprawidłowe interpretacje tych funkcji mogą prowadzić do błędnych wniosków w kontekście terapii hormonalnej i zarządzania ciążą, dlatego kluczowe jest zrozumienie, jakie są właściwe role poszczególnych hormonów w organizmie oraz ich interakcje, co ma istotne znaczenie w praktyce medycznej oraz w edukacji pacjentów.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 28

Jaką jednostką mierzy się natężenie dźwięku?

A. decybel.
B. herc.
C. luks.
D. bar.
Decybel (dB) jest jednostką miary intensywności dźwięku, która służy do oceny natężenia hałasu. Jest to logarytmiczna jednostka, co oznacza, że zmiana o 10 dB odpowiada dziesięciokrotnemu wzrostowi natężenia dźwięku. W praktyce, decybel jest używany w akustyce, inżynierii dźwięku oraz w ochronie środowiska, aby ocenić poziom hałasu w różnych środowiskach, takich jak miejsca pracy, drogi czy obszary mieszkalne. Przykładowo, normalna rozmowa ma poziom około 60 dB, podczas gdy hałas uliczny może osiągać 80 dB, co jest już uważane za nieprzyjemne dla ucha. W kontekście ochrony zdrowia, długotrwałe narażenie na dźwięki powyżej 85 dB może prowadzić do uszkodzenia słuchu. Zgodnie z normami ISO, pomiar hałasu powinien być przeprowadzany w określonych warunkach, aby uzyskać wiarygodne wyniki, co podkreśla znaczenie decybela w pomiarach akustycznych.

Pytanie 29

Największą roczną wydajność osiągają

A. lochy
B. suki
C. krowy
D. maciorki
Wybór innej odpowiedzi niż lochy odzwierciedla niepełne zrozumienie zagadnień związanych z reprodukcją zwierząt gospodarskich. Maciorki, suki oraz krowy, mimo że są również ważnymi zwierzętami hodowlanymi, nie osiągają tak wysokiej plenności jak lochy. Maciorki, czyli samice dzików, rodzą znacznie mniej młodych. Typowe mioty dzików mogą liczyć od jednego do sześciu prosiąt, co w porównaniu do loch jest niewielką liczbą. Suki, czyli samice psów, mają zwykle mniejsze mioty, rzadko przekraczające cztery do sześciu szczeniąt, co również znacząco ogranicza ich potencjał do produkcji. Krowy natomiast, które są głównie hodowane dla mleka, mają jedno cielę na rok, co ogranicza ich roczną plenność w porównaniu do loch. Rozważając te dane, można zauważyć, że błędne przypisanie wyższej plenności innym zwierzętom wynika z niedostatecznego uwzględnienia specyfiki biologii reprodukcyjnej poszczególnych gatunków. Poprawne zrozumienie różnic w hodowli zwierząt gospodarskich jest kluczowe dla efektywnego zarządzania oraz osiągania wysokich wyników produkcyjnych.

Pytanie 30

Który system żywienia bydła opasu ma najkrótszy czas trwania?

A. Intensywny.
B. Ekstensywny.
C. Kombinowany.
D. Półintensywny.
System półintensywny to mieszanka intensywnych i ekstensywnych metod, przez co czas tuczu jest dłuższy niż w przypadku intensywnego. W tym systemie bydło korzysta zarówno z paszy treściwej, jak i dostępu do pastwisk. To wszystko wpływa na tempo przyrostów, które jest wolniejsze niż w intensywnym podejściu. Z kolei system ekstensywny bazuje głównie na wypasie, co zdecydowanie wydłuża czas tuczu, bo zwierzęta przyrastają wolniej przez mniejsze możliwości suplementacji. W takim systemie spędzają dużo czasu na świeżym powietrzu, co jest dobre dla ich dobrostanu, ale niekoniecznie sprzyja szybkiemu przyrostowi. Z kolei system kombinowany łączy te dwa podejścia, co również może wydłużyć czas tuczu, bo bydło może być karmione zarówno na pastwisku, jak i w oborze. Czasami ludzie mylnie zakładają, że wszystkie te systemy są równie skuteczne, więc mają nierealistyczne oczekiwania co do tempa tuczenia. Ważne, żeby wybór systemu był dostosowany do lokalnych warunków, zasobów i celów, które chce się osiągnąć. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla ogarnięcia hodowli bydła opasowego.

Pytanie 31

Które gospodarstwo powinno przygotować plan nawożenia azotem, gdy podmiot prowadzący produkcję rolną utrzymuje obsadę większą niż 60 DJP według stanu średniorocznego?

GospodarstwoGrupa technologiczna zwierzątStan średnioroczny szt.Współczynnik przeliczeniowy na DJP
Ikurczęta brojlery16 0000,0036
IIkrowy451,2
IIItuczniki4800,14
IVbydło opasowe1550,36

A. IV
B. II
C. I
D. III
Wybór odpowiedzi, która nie wskazuje gospodarstwa III, bazuje na niepoprawnym zrozumieniu zasad dotyczących obliczania DJP oraz wymogów prawnych dotyczących planów nawożenia. Gospodarstwa I, II oraz IV nie osiągają wymaganego progu 60 DJP, co oznacza, że nie mają obowiązku sporządzania planu nawożenia azotem. W praktyce, wiele osób błądzi, zakładając, że wystarczy mieć dużą powierzchnię użytków rolnych, aby kwalifikować się do obowiązku sporządzania takiego planu. Kluczową kwestią jest zrozumienie, że DJP uwzględnia nie tylko powierzchnię, ale także typy zwierząt oraz ich liczebność, co ma istotny wpływ na obliczenia. Ponadto, nieświadome ignorowanie wymogów dotyczących nawożenia może prowadzić do problemów, takich jak przekroczenie norm środowiskowych, co z kolei naraża gospodarstwo na kary finansowe oraz negatywne skutki dla środowiska. Nieprzestrzeganie przepisów dotyczących nawożenia azotem ma również dalekosiężne konsekwencje, w tym wpływ na jakość gleby i zdrowie roślin. W związku z tym, zrozumienie podstawowych zasad dotyczących DJP i prawnych wymogów jest kluczowe dla każdego rolnika, który chce zarządzać swoim gospodarstwem w sposób zrównoważony i zgodny z regulacjami.

Pytanie 32

Wole u kur stanowi element układu

A. dokrewnego
B. trawiennego
C. wydalniczego
D. oddechowego
Wole u kur jest częścią układu trawiennego, ponieważ pełni kluczową rolę w procesie trawienia pokarmu. Wole, jako rozszerzona część przełyku, gromadzi pokarm przed dalszym trawieniem. U kur, wole działa jako swoisty zbiornik, w którym pokarm może być przechowywany i nawilżany. Dzięki temu zwierzęta te mogą zjadać większe ilości pokarmu w krótkim czasie, a następnie stopniowo go przetwarzać. Przykładowo, po zjedzeniu ziarna, wole umożliwia jego przetrzymanie, co jest szczególnie istotne dla ptaków, które mogą nie mieć dostępu do pokarmu przez dłuższy czas. W praktyce oznacza to, że wole ułatwia ptakom przetrwanie w trudnych warunkach środowiskowych, co jest zgodne z zasadami dobrego stanu zdrowia i dobrego samopoczucia zwierząt. Znajomość funkcji wola jest kluczowa dla hodowców drobiu, którzy muszą monitorować dietę kur, aby zapewnić im odpowiednią ilość składników odżywczych niezbędnych do zdrowego wzrostu i rozwoju.

Pytanie 33

Indeks selekcyjny jest najbardziej obiektywną i porównywalną miarą wartości hodowlanej buhajów. W Polsce dla bydła mlecznego stosuje się indeks

A. PF
B. PROS
C. CMS
D. TPI
Zarówno TPI (Total Performance Index), CMS (Cow Management System), jak i PROS (Profil Reprodukcyjny i Ocena Selektywna) to indeksy, które funkcjonują w różnych systemach hodowlanych, ale nie są bezpośrednio związane z polskim systemem oceny bydła mlecznego. TPI jest stosowany głównie w Stanach Zjednoczonych i koncentruje się na ogólnej wydajności i jakości mleka, ale nie uwzględnia specyfiki polskiego rynku ani lokalnych warunków hodowlanych. CMS, z drugiej strony, to narzędzie zarządzania, które pomaga hodowcom analizować dane dotyczące krów, ale nie jest indeksem selekcyjnym w sensie oceny wartości hodowlanej. PROS jest podejściem, które koncentruje się na profilowaniu reprodukcyjnym, lecz nie pełni roli wszechstronnego wskaźnika do porównywania buhajów. Używanie tych indeksów w kontekście polskiego bydła mlecznego może prowadzić do mylnych wniosków i niewłaściwych decyzji hodowlanych. Dlatego kluczowe jest stosowanie indeksu PF, który jest dopasowany do lokalnych warunków, co zapewnia bardziej precyzyjne i rzetelne informacje na temat wartości hodowlanej buhajów. Zrozumienie i umiejętność korzystania z odpowiednich narzędzi selekcyjnych jest fundamentem efektywnej hodowli bydła mlecznego, a ignorowanie lokalnych standardów może skutkować nieefektywnym doborem genetycznym i nieoptymalnymi wynikami produkcyjnymi.

Pytanie 34

Kopystka jest narzędziem wykorzystywanym do pielęgnacji

A. kopyt
B. racic
C. uszu
D. skóry
Kopystka to narzędzie wykorzystywane głównie w pielęgnacji kopyt zwierząt, szczególnie koni. Jej głównym zadaniem jest usuwanie luźnych fragmentów kopyt oraz czyszczenie ich z zanieczyszczeń, co jest istotne dla zdrowia i komfortu zwierząt. Prawidłowe pielęgnowanie kopyt ma kluczowe znaczenie dla zapobiegania różnym schorzeniom, takim jak wrzody, grzybice czy ostrogi. Stosowanie kopystki jest częścią rutynowej opieki, którą powinien przeprowadzać zarówno właściciel, jak i profesjonalny kowal. Warto zaznaczyć, że regularne czyszczenie kopyt pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych nieprawidłowości, takich jak pęknięcia czy nadmierne zużycie, co pozwala na szybką interwencję. Zgodnie z rekomendacjami organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt, kopyta powinny być pielęgnowane co najmniej raz w tygodniu, a w przypadku zwierząt intensywnie użytkowanych – nawet częściej. Przykładem zastosowania kopystki może być sytuacja, gdy po intensywnym treningu na ujeżdżalni, kopyta konia wymagają dokładnego oczyszczenia z piasku, błota i innych zanieczyszczeń, co zapobiega urazom i infekcjom.

Pytanie 35

Niedobór witaminy A w diecie zwierząt może prowadzić do

A. obrzmienia oraz krwawienia dziąseł
B. osłabienia kości i stawów, określanego krzywicą
C. osłabienia wzroku znanego jako "kurza ślepota"
D. krwawych wybroczyn pod skórą
Witamina A odgrywa kluczową rolę w prawidłowym funkcjonowaniu wzroku. Jej niedobór prowadzi do zaburzeń w produkcji rodopsyny, pigmentu niezbędnego do percepcji światła w siatkówce oka, co skutkuje osłabieniem wzroku, znanym jako 'kurza ślepota'. To schorzenie charakteryzuje się trudnościami w widzeniu w słabym oświetleniu. W praktyce, aby zapobiec niedoborom witaminy A w diecie zwierząt, należy stosować odpowiednie suplementy oraz wprowadzać do ich żywienia źródła tej witaminy, takie jak marchew, wątroba czy produkty mleczne. Zgodnie z wytycznymi dotyczących żywienia zwierząt, witamina A powinna być dostarczana w odpowiednich dawkach, aby zapewnić optymalne zdrowie i wydajność, co jest szczególnie istotne w hodowli zwierząt gospodarskich i domowych, gdzie maksymalizacja zdrowia zwierząt przekłada się na ich wydajność produkcyjną i dobrostan.

Pytanie 36

Wysoka zawartość mocznika w mleku krowim wskazuje na błąd w żywieniu związany z

A. nadmiarem węglowodanów w paszy
B. niedoborem węglowodanów w paszy
C. nadmiarem białka w paszy
D. niedoborem białka w paszy
Wysoki poziom mocznika w mleku krowim jest wskaźnikiem nadmiaru białka w diecie krów. Mocznik jest produktem ubocznym metabolizmu białek, a jego nadmiar w organizmie zwierzęcia często wynika z zbyt dużej podaży białka w paszy. Zgodnie z zasadami racjonowania paszy, maksymalne wykorzystanie białka w diecie krów mlecznych powinno oscylować w granicach 16-18% całkowitej masy paszy. Przekroczenie tej wartości prowadzi do nieefektywnego wykorzystania białka, co skutkuje jego nadmiarem w organizmie oraz wzrostem poziomu mocznika w mleku. Przykładowo, jeśli krowy są karmione paszą o wysokiej zawartości białka, a ich potrzeby na białko są już zaspokojone, nadmiar tego składnika nie jest wykorzystywany, co prowadzi do jego konwersji w mocznik. Dlatego istotne jest przeprowadzanie regularnych analiz składu paszy oraz monitorowanie poziomu mocznika w mleku, co pozwala na skuteczniejszą kontrolę dietetyczną i unikanie kosztownych błędów żywieniowych.

Pytanie 37

Jakie narząd produkuje hormony - insulinę i glukagon?

A. wątrobę
B. nadnercze
C. trzustkę
D. śledzionę
Wątrobę, nadnercza i śledzionę często mylnie uznaje się za źródła produkcji insuliny i glukagonu, co może prowadzić do nieporozumień w zrozumieniu funkcji hormonalnych w organizmie. Wątroba, choć jest kluczowym organem w metabolizmie węglowodanów, nie produkuje tych hormonów. Jej rola koncentruje się na metabolizowaniu glukozy, a także na przechowywaniu glikogenu, co jest wspierane przez działanie insuliny i glukagonu, ale nie na ich produkcji. Nadnercza produkują inne hormony, takie jak adrenalina i kortyzol, które wpływają na metabolizm, ale nie są odpowiedzialne za regulację poziomu glukozy w sposób, w jaki czynią to insulina i glukagon. Śledziona zaś, będąca częścią układu immunologicznego, nie ma nic wspólnego z produkcją hormonów wpływających na metabolizm glukozy. Typowym błędem w myśleniu jest mylenie funkcji różnych organów w kontekście ich roli w metabolizmie; kluczowe jest zrozumienie, które organy mają konkretne funkcje hormonalne oraz jak te hormony współpracują w celu utrzymania równowagi energetycznej organizmu. Edukacja w zakresie anatomii i fizjologii człowieka, w tym roli trzustki w układzie hormonalnym, jest niezbędna dla zrozumienia złożonych interakcji między tymi organami.

Pytanie 38

Jakie jest właściwe określenie momentu unasienienia krowy, u której pierwsze symptomy rui zauważono w porze porannej?

A. bezpośrednio po zaobserwowaniu
B. następnego dnia po południu
C. w tym samym dniu po południu
D. następnego dnia rano
Zrozumienie właściwego czasu unasienienia krów jest kluczowe dla efektywności hodowli bydła mlecznego i mięsnego. Odpowiedzi wskazujące na unasienienie następnego dnia po południu lub rano mogą wynikać z niepełnego zrozumienia cyklu rujowego. Również odpowiedź sugerująca bezpośrednie unasienienie po zauważeniu rui pomija ważny aspekt fenomenu biologicznego, jakim jest czas trwania okresu rui. W przypadku krów, moment unoszenia w nadmiarze może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania nasienia, a także do stresu u zwierzęcia. Ponadto, decydując się na unasienienie tuż po zauważeniu objawów, można pominąć optymalny czas, kiedy to krowa jest najbardziej gotowa do zapłodnienia. Efektywne unasienienie wymaga starannego wyważenia czasu, co oznacza, że konieczne jest uwzględnienie nie tylko momentu zauważenia objawów rui, ale również ich rozwoju. W praktyce, konieczne jest, aby hodowcy posiadali umiejętność oceny zmieniających się objawów rui, co może być wspierane przez systematyczne szkolenie i obserwację. Wyposażenie się w odpowiednie narzędzia do monitorowania rui jest niezbędne, aby uniknąć błędów i osiągnąć sukces w hodowli.

Pytanie 39

Do czego wykorzystuje się goblety?

A. do przechowywania słomek z nasieniem w pojemniku z ciekłym azotem
B. do przechowywania osłon na pistolety inseminacyjne
C. do szybkie rozmrażanie słomek z nasieniem
D. do obcinania słomek z nasieniem
Goblet to takie specjalne naczynie, które naprawdę się przydaje, gdy chodzi o przechowywanie i transport słomek nasieniem w niskich temperaturach, na przykład w ciekłym azocie. Ten ciekły azot utrzymuje bardzo niską temperaturę, co jest mega ważne, żeby komórki nasienia mogły żyć. Używanie gobletów to dobry sposób, żeby chronić te słomki przed różnymi uszkodzeniami i trzymać je w odpowiednich warunkach. To całkiem zgodne z tym, co mówi się o najlepszych praktykach w inseminacji sztucznej. Dzięki nim można też zminimalizować ryzyko kontaminacji i łatwiej zarządzać próbkami. Na przykład w stacjach hodowlanych, goblety są wykorzystywane do transportu słomek z nasieniem od miejsc, gdzie to wszystko się dzieje, do klinik weterynaryjnych i ośrodków inseminacyjnych, gdzie potem mogą być wykorzystane do inseminacji zwierząt. Prawidłowe przechowywanie i transport nasienia są kluczowe, bo wpływa to na sukces inseminacji i zwiększa efektywność hodowli zwierząt.

Pytanie 40

Właściciel zwierząt gospodarskich zobowiązany jest do przechowywania ewidencji leczenia tych zwierząt, począwszy od daty ostatniego wpisu, przez co najmniej

A. 2 lata
B. 5 lat
C. 3 lata
D. 6 lat
Odpowiedzi wskazujące na krótsze okresy przechowywania ewidencji leczenia zwierząt gospodarskich nie uwzględniają istotnego aspektu, jakim jest konieczność długoterminowego monitorowania zdrowia zwierząt. Przechowywanie dokumentacji przez 2 lub 3 lata może wydawać się wystarczające w krótkim okresie, jednak w praktyce może prowadzić do problemów w przypadku wykrycia poważnych chorób lub epidemiologicznych zagrożeń. Tego rodzaju podejście może skutkować brakiem pełnej wiedzy na temat historii zdrowotnej zwierząt, co uniemożliwiłoby skuteczne podejmowanie decyzji w sytuacjach kryzysowych. Praktyki w zakresie zarządzania zdrowiem zwierząt, zarówno w hodowli jak i produkcji, wskazują na potrzebę dbałości o szczegółowe rejestrowanie leczenia przez przynajmniej 5 lat. Ponadto, w przypadku chorób zakaźnych, mogą występować wymogi prawne, które nakładają obowiązek przechowywania dokumentacji przez dłuższy czas, co jest kluczowe dla monitorowania i kontroli zdrowia zwierząt. Ignorowanie tych norm może prowadzić do zaniedbań w aspektach zdrowotnych, co jest niezgodne z aktualnymi standardami weterynaryjnymi oraz dobrymi praktykami w zarządzaniu zwierzętami. W efekcie, krótki okres przechowywania mógłby ograniczyć możliwości analizy danych dotyczących zdrowia stada, co ma kluczowe znaczenie dla przyszłego zarządzania oraz dobrostanu zwierząt.