Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 16:25
Data zakończenia: 22 maja 2025 16:37

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Podaj temperaturę barwową światła słonecznego w godzinach południowych.

A. 2800 K

B. 3200 K

C. 2000 K

D. 5500 K

Temperatura barwowa źródeł światła słonecznego w południe wynosi około 5500 K, co oznacza, że światło to ma neutralną biel z lekkim odcieniem niebieskim. Jest to istotne w kontekście fotografii i projektowania, gdzie właściwe odwzorowanie kolorów jest kluczowe. Przy temperaturze 5500 K, światło dzienne jest postrzegane jako najbardziej naturalne, co jest podstawą dla kalibracji monitorów oraz aparatów fotograficznych. Użycie tego parametru pozwala uzyskać prawidłowe odwzorowanie kolorów w różnych aplikacjach graficznych oraz w druku. Standardy takie jak D65, które jest uznawane za standardowe źródło światła w wielu zastosowaniach, również opierają się na wartości zbliżonej do 5500 K. W praktyce, zrozumienie temperatury barwowej jest kluczowe dla artystów, projektantów i techników, którzy dążą do uzyskania spójnych efektów wizualnych w swoich pracach.

Pytanie 2

Aby uzyskać czarno-biały negatyw w formacie 4 x 5 cali, jaki aparat należy zastosować do rejestracji obrazu?

A. wielkoformatowy z kasetą na błony płaskie

B. wielkoformatowy z przystawką skanującą

C. średnioformatowy z matrycą CCD

D. średnioformatowy z kasetką na film zwojowy

Wybór wielkoformatowego aparatu z kasetą na błony płaskie jest właściwy w kontekście uzyskiwania czarno-białego negatywu o formacie 4 x 5 cali. Aparaty wielkoformatowe są przeznaczone do pracy z dużymi arkuszami materiałów światłoczułych, co pozwala na uzyskanie wyjątkowej szczegółowości i tonalności obrazu. W przypadku czarno-białych negatywów, techniki, takie jak rozwój w ciemni, pozwala na precyzyjne kontrolowanie kontrastu oraz ekspozycji. Użycie kaset na błony płaskie daje również możliwość używania różnych rodzajów filmów, co jest kluczowe dla artystów i profesjonalnych fotografów, którzy chcą mieć pełną kontrolę nad finalnym efektem. Ponadto, standardy branżowe w fotografii podkreślają znaczenie wielkoformatowych negatywów w procesie druku oraz reprodukcji, co czyni tę technikę idealną do profesjonalnych zastosowań, takich jak fotografia krajobrazowa, architektura czy portretowanie. Warto zwrócić uwagę, że użycie aparatów wielkoformatowych wymaga również umiejętności w zakresie ustawiania ostrości i kompozycji, co wpływa na jakość uzyskiwanych zdjęć.

Pytanie 3

Podczas robienia czarno-białych fotografii górskiego krajobrazu, aby osiągnąć efekt podkreślenia chmur, przyciemnienia nieba i uzyskania burzowego klimatu, należy wykorzystać filtr

A. niebieski

B. czerwony

C. zielony

D. szary

Użycie filtru czerwonego w czarno-białych zdjęciach krajobrazów górskich ma kluczowe znaczenie dla uzyskania głębi oraz dramatyzmu w obrazie. Filtr czerwony blokuje niebieskie światło, co prowadzi do znacznego przyciemnienia nieba, a jednocześnie uwydatnia białe chmury, które stają się bardziej kontrastowe i wyraziste. Tego rodzaju technika jest szeroko stosowana w fotografii krajobrazowej, szczególnie gdy celem jest uchwycenie burzowego nastroju. Przykładowo, w sytuacjach, gdy fotografujemy górskie szczyty z dramatycznym niebem, czerwony filtr pozwala na uzyskanie efektu, który wydobywa szczegóły chmur, sprawiając, że zdjęcie zyskuje na emocjonalnej głębi. Warto również zauważyć, że stosując filtr czerwony, możemy wzbogacić naszą kompozycję o ciekawe zestawienia tonalne, co jest zgodne z zasadami kompozycji w fotografii. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują testowanie różnych ustawień ekspozycji w połączeniu z filtrem, aby uzyskać pożądany efekt wizualny.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Aby wykonać zdjęcie ukazujące połowę sylwetki osoby w kadrze do pasa, jaki plan powinien być użyty?

A. półzbliżenie

B. amerykański

C. pełny

D. średni

Odpowiedzi, które nie odpowiadają pytaniu, opierają się na błędnym zrozumieniu zastosowania różnych typów planów w fotografii. Plan pełny jest stosowany do ujęć, w których cała sylwetka osoby jest widoczna, co w przypadku fotografowania do pasa nie jest wskazane, ponieważ nie skupia się na detalu górnej części ciała. Z kolei plan półzbliżeniowy, który obejmuje górną część sylwetki, zazwyczaj nie dostarcza pełnej perspektywy, ponieważ jego celem jest zbliżenie do osoby, co w tej sytuacji nie jest adekwatne. Plan amerykański jest również niewłaściwy, ponieważ koncentruje się na ujęciu postaci od kolan w górę, co w kontekście pytania nie odpowiada wymaganej kompozycji. Wybór niewłaściwego planu może prowadzić do nieodpowiedniego przedstawienia postaci, co wpływa na niewłaściwe odczytanie intencji fotografa. Typowe błędy myślowe w tym przypadku polegają na myleniu charakterystyki poszczególnych planów i ich zastosowania w kontekście konkretnego tematu. Kluczowe jest, aby każdy fotograf rozumiał, jak różne plany wpływają na kompozycję zdjęcia i jakie informacje wizualne chcą przekazać odbiorcy.

Pytanie 6

W trakcie robienia portretowych zdjęć w plenerze w słoneczne południe, aby zmiękczyć światło, należy zastosować

A. blendę złotą

B. ekran odbijający

C. blendę srebrną

D. ekran dyfuzyjny

Ekran dyfuzyjny to doskonałe narzędzie do zmiękczania ostrych cieni, które mogą powstawać podczas fotografowania w pełnym słońcu. W praktyce, stosując ekran dyfuzyjny, można uzyskać bardziej naturalne i zrównoważone oświetlenie portretu, co jest szczególnie ważne w fotografii plenerowej. Dyfuzor rozprasza światło, co redukuje kontrast i sprawia, że skóra modela wydaje się bardziej gładka oraz mniej błyszcząca. W standardowych ustawieniach fotograficznych, takich jak wykonywanie zdjęć w południe, użycie dyfuzora pozwala na uzyskanie efektu „złotej godziny” nawet w trudnych warunkach oświetleniowych. Przykładowo, umieszczając dyfuzor między modelem a źródłem światła, można w prosty sposób zmiękczyć intensywne promienie słoneczne, co skutkuje bardziej estetycznym odwzorowaniem detali na twarzy oraz minimalizuje niepożądane cienie. Warto również pamiętać, że dyfuzory są dostępne w różnych rozmiarach i materiałach, co pozwala na ich elastyczne wykorzystanie w zależności od potrzeb sesji zdjęciowej oraz efektów, jakie chcemy osiągnąć.

Pytanie 7

Odbitki o wymiarach 10 x 15 cm można uzyskać bez kadrowania z negatywu?

A. 6 x 4,5 cm

B. 24 x 36 mm

C. 4 x 5 cala

D. 6 x 6 cm

Odpowiedź 24 x 36 mm jest prawidłowa, ponieważ jest to standardowy format negatywu filmowego, który odpowiada proporcjom 10 x 15 cm. Oznacza to, że negatyw w tym formacie doskonale pasuje do odbitki w podanym rozmiarze bez konieczności kadrowania, co jest kluczowe w procesie druku. W praktyce, gdy fotografujemy przy użyciu aparatu 35 mm, otrzymujemy obraz o wymiarach 24 x 36 mm, który w pełni można wykorzystać do wykonania odbitki o wymiarach 10 x 15 cm. Warto dodać, że podczas przetwarzania zdjęć i ich późniejszego drukowania, wiele laboratoriów fotograficznych stosuje ten standard, co ułatwia pracę fotografom. Zrozumienie tych proporcji jest istotne nie tylko dla dorosłych, ale także dla osób uczących się fotografii, ponieważ pozwala lepiej planować zdjęcia i ich późniejszą obróbkę. Standardy te są szczególnie ważne w profesjonalnej fotografii, gdzie jakość i dokładność formatu mają kluczowe znaczenie dla efektywności pracy.

Pytanie 8

Jakie z wymienionych wartości odpowiadają ekspozycji ISO 100,1/125 s, f16?

A. ISO 100, l/60s, f16

B. ISO 200, l/500s, f16

C. ISO 200, l/250s, f16

D. ISO 100, l/30s, f16

Odpowiedź ISO 200, 1/250 s, f16 jest poprawna, ponieważ zmiana wartości ISO oraz czasu naświetlania, przy stałym ustawieniu przysłony f16, umożliwia uzyskanie tej samej ekspozycji. Zwiększenie ISO z 100 do 200 oznacza podwojenie czułości matrycy, co pozwala na uzyskanie jaśniejszego obrazu. Aby zrekompensować tę zmianę i utrzymać prawidłową ekspozycję, musimy skrócić czas naświetlania. Zmiana z 1/125 s na 1/250 s to dokładnie pół kroku, co zgadza się ze zwiększeniem ISO o jeden stopień. Takie przeliczenia są kluczowe w fotografii, zwłaszcza w sytuacjach, gdy chcemy uzyskać odpowiednią ekspozycję przy zmieniających się warunkach oświetleniowych. Przykładowo, w warunkach dobrego oświetlenia, wyższe ISO może być zastosowane z krótszym czasem naświetlania, co pozwala na uchwycenie ruchu bez rozmycia obrazu. W praktyce, fotografowie często muszą balansować pomiędzy ISO, czasem naświetlania i przysłoną, aby uzyskać zamierzony efekt bez utraty jakości zdjęcia.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Do prawidłowego wykonania fotografii do biometrycznego paszportu stosuje się tło w kolorze

A. ciemnym granatowym

B. jasnym neutralnym

C. intensywnie czerwonym

D. intensywnie zielonym

Aby uzyskać prawidłową fotografię do biometrycznego paszportu, stosuje się tło w kolorze jasnym neutralnym. Tego typu tło pozwala na odpowiednie wyodrębnienie twarzy osoby fotografowanej, minimalizując jednocześnie ryzyko zakłóceń wizualnych. Zgodnie z międzynarodowymi standardami, takimi jak te określone przez Międzynarodową Organizację Lotnictwa Cywilnego (ICAO), tło powinno być jednolite, co sprawia, że jasne neutralne kolory, takie jak biel, szarość czy jasny beż, są najbardziej zalecane. Pozwalają one na lepszy kontrast z rysami twarzy, co jest kluczowe dla automatycznego rozpoznawania twarzy. Praktycznie rzecz biorąc, użycie takiego tła wpływa na jakość zdjęcia i jego akceptację przez instytucje zajmujące się wydawaniem dokumentów. Warto również pamiętać, że tło nie powinno zawierać żadnych wzorów ani tekstur, które mogłyby zakłócać odbiór obrazu. Przykładowo, jeśli fotografujemy osobę w białej koszuli, jasne tło zneutralizuje efekt zlewania się kolorów, co jest zalecane w kontekście formalnych dokumentów.

Pytanie 11

Metoda naświetlania zwana HDR (High Dynamic Range) polega na

A. zmniejszaniu kontrastu sceny poprzez użycie filtrów polaryzacyjnych

B. zastosowaniu specjalnych obiektywów z wysokim współczynnikiem transmisji światła

C. zwiększaniu czułości matrycy powyżej nominalnej wartości ISO

D. łączeniu kilku zdjęć o różnej ekspozycji w jedno o rozszerzonej rozpiętości tonalnej

Metoda HDR (High Dynamic Range) polega na łączeniu kilku zdjęć o różnej ekspozycji, co pozwala na uzyskanie obrazu o znacznie szerszej rozpiętości tonalnej niż w przypadku pojedynczego ujęcia. W praktyce, technika ta jest szczególnie przydatna w scenach o dużym kontraście, gdzie są zarówno bardzo jasne, jak i bardzo ciemne partie. Dzięki HDR można uchwycić szczegóły zarówno w cieniach, jak i w jasnych obszarach, co jest trudne do osiągnięcia tradycyjnymi metodami. Przykładem zastosowania HDR jest fotografowanie krajobrazów o zachodzie słońca, gdzie niebo jest bardzo jasne, a ziemia pozostaje w cieniu. Standardy branżowe, takie jak Adobe RGB i sRGB, są często wykorzystywane do obróbki zdjęć HDR, co pozwala na zachowanie jak najwięcej informacji o kolorze i tonacji. Warto dodać, że w ostatnich latach HDR zyskał popularność w filmie i transmisjach telewizyjnych, co dodatkowo pokazuje jego praktyczne zastosowanie. Używając tej metody, fotografowie mogą tworzyć bardziej realistyczne i atrakcyjne wizualnie obrazy, co przyciąga uwagę widza.

Pytanie 12

Jakim obiektywem najlepiej jest uchwycić zdjęcie budowli, nie oddalając się od niej?

A. Fotogrametrycznym.

B. Zwykłym.

C. Szerokokątnym.

D. Makro.

Wybór szerokokątnego obiektywu do fotografii architektury jest kluczowy, gdyż pozwala na uchwycenie szerszej perspektywy bez konieczności oddalania się od obiektu. Dzięki temu można zarejestrować całość budynku, co jest niezwykle istotne w przypadku wysokich lub rozległych struktur. Szerokokątne obiektywy charakteryzują się ogniskową zazwyczaj wynoszącą poniżej 35 mm, co daje możliwość uchwycenia dużej ilości detali w kadrze. Przykładowo, podczas fotografowania znanych zabytków, takich jak katedry czy pałace, szerokokątny obiektyw umożliwia także uchwycenie otoczenia, co wzbogaca kompozycję zdjęcia. Ponadto, obiektywy te pomagają zminimalizować zniekształcenia perspektywiczne, zwłaszcza przy użyciu techniki tzw. „na poziomie oczu”. Dzięki temu, zdjęcia architektury są nie tylko estetyczne, ale także wiernie oddają rzeczywiste proporcje budynków.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Aby zredukować odblaski podczas fotografowania szklanych obiektów, należy zastosować filtr

A. połówkowy

B. polaryzacyjny

C. efektowy

D. UV

Odpowiedzi efektowy, połówkowy oraz UV nie są odpowiednie do eliminowania refleksów przy fotografowaniu szklanych przedmiotów z kilku kluczowych powodów. Filtr efektowy służy przede wszystkim do wprowadzania różnych efektów wizualnych, takich jak rozmycie czy zmiana barw, co jest zgoła inną funkcjonalnością niż redukcja refleksów. W przypadku filtrów połówkowych, ich zastosowanie polega na równoważeniu jasności obrazu w sytuacjach, gdzie istnieje wyraźna różnica w ekspozycji, na przykład w krajobrazach, ale nie mają one właściwości eliminujących refleksy. Co więcej, filtry UV, choć poprawiają jakość zdjęć w trudnych warunkach oświetleniowych, ich pierwotnym celem była ochrona obiektywu przed kurzem i zarysowaniami, a nie redukcja refleksów. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że wszystkie filtry mogą służyć do podobnych celów, podczas gdy każdy z nich ma swoje specyficzne właściwości i zastosowania. Zrozumienie różnic między filtrami jest kluczowe dla osiągnięcia zamierzonych efektów w fotografii.

Pytanie 15

Jaką technikę wykorzystuje się do uzyskania zdjęć o rozszerzonej gamie tonalnej?

A. posteryzacji

B. fotomontażu

C. HDR

D. 3D

HDR, czyli High Dynamic Range, to technika fotograficzna, która pozwala na uchwycenie szerszej rozpiętości tonalnej w porównaniu do standardowych zdjęć. Dzięki tej metodzie możliwe jest jednoczesne uwydatnienie szczegółów w jasnych i ciemnych partiach obrazu, co jest szczególnie ważne w sytuacjach z trudnymi warunkami oświetleniowymi, jak np. podczas wschodu lub zachodu słońca. Proces HDR polega na wykonaniu kilku zdjęć tej samej sceny z różnymi ustawieniami ekspozycji, a następnie ich połączeniu w celu uzyskania jednego obrazu o większej głębi tonalnej. Praktyczne zastosowanie HDR można zobaczyć w fotografii krajobrazowej, architektonicznej czy portretowej. Ważnym aspektem jest także umiejętne korzystanie z oprogramowania do edycji zdjęć, które umożliwia efektywne zestawianie ujęć oraz korekcję kolorów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej.

Pytanie 16

Jakiego filtra należy użyć podczas robienia zdjęć w podczerwieni?

A. IR

B. UV

C. Połówkowy

D. Polaryzacyjny

Filtr IR (podczerwieni) jest niezbędnym narzędziem podczas wykonywania zdjęć w tym zakresie spektralnym, ponieważ jego zadaniem jest przepuszczenie promieniowania podczerwonego, a jednocześnie zablokowanie widocznego światła. W fotografii podczerwonej, szczególnie w zastosowaniach artystycznych i naukowych, kluczowe jest uchwycenie detali, które są niewidoczne dla ludzkiego oka. Przykładowo, w fotografii krajobrazowej, użycie filtru IR pozwala na uzyskanie niezwykłych efektów wizualnych, takich jak jasne niebo w kontrastującym tle zieleni roślinności, która odbija podczerwień. Dzięki zastosowaniu filtra IR, można również badać termiczne właściwości obiektów, co znajduje zastosowanie w naukach przyrodniczych oraz medycynie. Standardy branżowe zalecają użycie filtrów IR o wysokiej przepuszczalności w zakresie długości fal 700-1200 nm, co zapewnia odpowiednią jakość obrazu oraz minimalizuje zniekształcenia.

Pytanie 17

Który typ obiektywu jest pomocny do uchwycenia odległych obiektów w jak największej skali odwzorowania?

A. Krótkoogniskowy

B. Długoogniskowy

C. Lustrzany

D. Standardowy

Obiektywy długoogniskowe to naprawdę ważna sprawa w fotografii, szczególnie gdy chcemy uchwycić coś, co jest daleko. Z ich pomocą łatwiej możemy przybliżyć obiekt, a to super przydaje się, gdy robimy zdjęcia dzikiej przyrody, sportu czy też architektury. Co więcej, dzięki dłuższej ogniskowej, nasze zdjęcia będą bardziej szczegółowe, a obiekty będą lepiej odseparowane od tła. Na przykład, obiektywy 200mm czy 300mm pozwalają naprawdę dobrze uchwycić detale. W profesjonalnej fotografii, jak fotoreportaż czy dokumentalna, umiejętność pracy z takim obiektywem jest niezbędna. A jeśli zależy nam na efekcie bokeh, to długoogniskowy obiektyw również nam to umożliwi. Fajnie jest też mieć obiektywy z stabilizacją obrazu, bo to sprawia, że są jeszcze bardziej użyteczne, zwłaszcza w trudnych warunkach oświetleniowych.

Pytanie 18

Plan portretowy, na którym widoczna jest cała postać fotografowanej osoby, nazywany jest planem

A. ogólnym

B. pełnym

C. bliskim

D. średnim

Plan portretowy, który obejmuje całą sylwetkę osoby, nazywamy planem pełnym. To dlatego, że pokazuje postać w kontekście otoczenia, co pozwala zobaczyć nie tylko detale, ale też jak ta osoba współgra z tym, co ją otacza. W fotografii ten rodzaj ujęcia jest bardzo ceniony w portretach, bo mamy wgląd w całość - ciało i kontekst. Na przykład, zdjęcie osoby stojącej w parku pokazuje nie tylko jej rysy, ale też, jak się odnosi do tła. Warto pamiętać, że dobry plan pełny nie tylko pokazuje postać, ale również wpływa na to, jak widz interpretuje obraz, dając mu szersze znaczenie. Takie podejście często widzimy w reklamach czy fotografii modowej, gdzie cała sylwetka modela w połączeniu z otoczeniem może być kluczowym elementem całej prezentacji.

Pytanie 19

Promieniowanie ultrafioletowe, które osiąga powierzchnię Ziemi jako część promieniowania słonecznego, jest rodzajem promieniowania elektromagnetycznego o długości fali mieszczącej się w zakresie

A. 50 nm ÷ 100 nm

B. 315 nm ÷ 380 nm

C. 280 nm ÷ 315 nm

D. 100 nm ÷ 280 nm

Promieniowanie ultrafioletowe (UV) jest częścią widma elektromagnetycznego, które dociera do powierzchni Ziemi w zakresie długości fal od 315 nm do 380 nm. Ta konkretna długość fali jest klasyfikowana jako promieniowanie UVA, które ma zdolność penetrowania w głąb skóry i jest związane z długoterminowymi efektami, takimi jak starzenie się skóry oraz ryzyko rozwoju nowotworów skóry. Ponadto, promieniowanie UV w tym zakresie ma zastosowanie w różnych dziedzinach, takich jak medycyna (fototerapia), przemysł kosmetyczny (produkty przeciwsłoneczne) oraz w naukach przyrodniczych do badania fluorescencji zwierząt i roślin. Zgodnie z dyrektywą Unii Europejskiej dotycząca ochrony zdrowia publicznego, zaleca się stosowanie filtrów UV w produktach, które mają kontakt ze skórą, co jest przykładem dobrych praktyk w ochronie przed szkodliwym działaniem promieniowania UV.

Pytanie 20

Jakiej techniki należy użyć, aby uzyskać efekt miękkiej, rozmytej wody w fotografii krajobrazowej?

A. Stosowania lampy błyskowej

B. Niskiej wartości przysłony

C. Długiego czasu naświetlania

D. Wysokiej wartości ISO

Aby w fotografii krajobrazowej uzyskać efekt miękkiej, rozmytej wody, kluczowe jest wykorzystanie długiego czasu naświetlania. Jest to technika, która pozwala na uchwycenie ruchu wody w sposób płynny i subtelny. Gdy stosujemy długi czas naświetlania, każdy ruch elementów w kadrze, takich jak woda, zostaje rozmyty, co tworzy efekt jedwabistej, delikatnej tekstury. W praktyce oznacza to, że woda w rzece, wodospadzie lub morzu, zamiast być zamrożona w jednym momencie, wygląda na miękką i płynącą. Aby uzyskać ten efekt, często stosuje się statyw, który zapobiega poruszeniu aparatu i utrzymuje ostrość innych elementów kadru. Długi czas naświetlania to jedna z ulubionych technik profesjonalistów, ponieważ dodaje zdjęciu dynamiki i artystycznego wyrazu. Można również użyć filtra ND (neutral density), który redukuje ilość światła wpadającego do obiektywu, co pozwala na wydłużenie czasu naświetlania w warunkach jasnego oświetlenia. Ta technika to nie tylko kwestia sprzętu, ale także wyczucia i umiejętności przewidywania, jak ruchy wody ułożą się na zdjęciu.

Pytanie 21

Dla matrycy o czułości ISO 400/27° ustalono poprawne parametry ekspozycji: czas naświetlania 1/125 s oraz wartość przysłony f/8. Na jaką wartość powinna być ustawiona czułość matrycy, przy zmianie liczby przysłony do f/4, przy zachowaniu tego samego czasu naświetlania, aby osiągnąć prawidłowe naświetlenie?

A. ISO 100/21°

B. ISO 800/30°

C. ISO 200/24°

D. ISO 50/18°

Poprawna odpowiedź to ISO 100/21°. Zmiana przysłony z f/8 na f/4 oznacza, że otwieramy obiektyw, co pozwala na wpuszczenie większej ilości światła. W przypadku zmiany przysłony z f/8 do f/4 mamy do czynienia z podwójnym zwiększeniem ilości światła, co wynika z zasady przysłony, gdzie każdy pełny krok (np. z f/8 na f/5.6, a następnie f/4) daje dwa razy więcej światła. Ponieważ czułość ISO matrycy określa, jak wrażliwa jest ona na światło, musimy odpowiednio zmniejszyć czułość, aby zrekompensować to dodatkowe światło. Zmiana czułości z ISO 400 do ISO 100 oznacza czterokrotne zmniejszenie czułości, co jest zgodne z tym, co chcemy osiągnąć. W praktyce, dla fotografów oznacza to, że przy ustawieniach ISO 100/21° będziemy mieli prawidłową ekspozycję, pomimo otwarcia przysłony. Uwzględniając standardy fotograficzne, jest to kluczowa umiejętność w kontrolowaniu ekspozycji w różnych warunkach oświetleniowych.

Pytanie 22

Na testowym zdjęciu zauważono, że zanieczyszczenia matrycy są widoczne w prawym górnym rogu obrazu. Podczas czyszczenia matrycy konieczne jest usunięcie zanieczyszczeń z tego rogu

A. prawego dolnego

B. lewego górnego

C. lewego dolnego

D. prawego górnego

Wybór lewego dolnego rogu jako miejsca, z którego należy usunąć zabrudzenia, jest poprawny ze względu na konwencję opisu lokalizacji w kontekście matrycy obrazowej. Zabrudzenia na matrycy, zwłaszcza te widoczne w prawym górnym rogu, mogą powodować powstawanie ciemnych plam lub smug na zdjęciach, co znacząco obniża jakość obrazu. W praktyce, podczas czyszczenia matrycy, należy starannie podejść do lokalizacji zabrudzeń, aby uniknąć dalszych uszkodzeń. Standardowe procedury czyszczenia matryc zalecają użycie odpowiednich narzędzi, takich jak sprężone powietrze, specjalne ściereczki lub rozwiązania chemiczne dedykowane do czyszczenia optyki. Dobrą praktyką jest również wykonywanie czyszczenia w kontrolowanych warunkach, gdzie minimalizuje się ryzyko ponownego zanieczyszczenia matrycy. Warto pamiętać, że przestrzeganie tych zasad pozwala na dłuższą żywotność sprzętu oraz zapewnia optymalną jakość zdjęć.

Pytanie 23

Aby usunąć kurz i drobne włoski z matrycy, najlepiej wykorzystać

A. chusteczkę nawilżoną wodą micelarną

B. specjalne pióro czyszczące

C. wacik nasączony

D. szmatkę

Specjalne pióro czyszczące to narzędzie zaprojektowane specjalnie do usuwania kurzu i drobnych zanieczyszczeń z matryc aparatów fotograficznych, obiektywów i innych delikatnych powierzchni optycznych. Dzięki zastosowaniu odpowiednich materiałów, takich jak włókna syntetyczne czy specjalne powłoki, pióra te skutecznie eliminują zanieczyszczenia, nie pozostawiając przy tym rys ani smug. W praktyce, podczas czyszczenia matrycy, warto delikatnie przesuwać pióro po jej powierzchni, wykorzystując jego właściwości elektrostatyczne do przyciągania cząsteczek kurzu. Ponadto, korzystanie z takiego narzędzia zminimalizuje ryzyko uszkodzenia delikatnych elementów optycznych w porównaniu do innych metod. W branży fotograficznej zaleca się regularne czyszczenie matrycy przy użyciu pióra, aby zapewnić optymalną jakość zdjęć i uniknąć niepożądanych efektów takich jak smugi czy plamy, które mogą wpłynąć na końcowy rezultat pracy. Warto również pamiętać, że profesjonalne pióra czyszczące są często dostosowane do specyficznych typów aparatów, co czyni je jeszcze bardziej efektywnymi.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

Aby uzyskać odwzorowanie w skali 1:1 podczas fotografowania obiektywem o ogniskowej 50 mm, jaki powinien być długość mieszka?

A. 50 mm

B. 25 mm

C. 100 mm

D. 200 mm

Aby uzyskać odwzorowanie w skali 1:1 przy fotografowaniu obiektywem o długości ogniskowej 50 mm, konieczne jest zastosowanie mieszka o długości 50 mm. W kontekście technik fotograficznych, odwzorowanie w skali 1:1 oznacza, że obiekt fotografowany ma identyczny rozmiar na matrycy aparatu jak w rzeczywistości. Mieszek, jako akcesorium fotograficzne, pozwala na regulację odległości między obiektywem a matrycą, co jest kluczowe w makrofotografii. Gdy obiektyw jest umieszczony na odpowiedniej odległości od matrycy, obraz obiektu jest równoznaczny jego rzeczywistym rozmiarom. W praktyce, przy użyciu 50 mm, uzyskanie tej samej długości mieszka daje możliwość dokładnego uchwycenia detali obiektu, co jest niezwykle istotne w fotografii przyrodniczej czy produktowej, gdzie precyzyjne odwzorowanie jest kluczowe. Takie podejście jest zgodne z zasadami makrofotografii, w której kluczowym wymogiem jest dostosowanie odległości w zależności od używanego obiektywu.

Pytanie 26

Który z poniższych elementów wpływa na balans bieli w fotografii cyfrowej?

A. Czułość ISO

B. Czas naświetlania

C. Oświetlenie

D. Przysłona

Balans bieli w fotografii cyfrowej to kluczowy element wpływający na odwzorowanie kolorów na zdjęciach. Jego zadaniem jest kompensacja zabarwienia światła, dzięki czemu białe obiekty na zdjęciu faktycznie wyglądają na białe, niezależnie od źródła światła. Oświetlenie, które jest podstawową przyczyną różnic w balansie bieli, może mieć różne temperatury barwowe. Na przykład światło słoneczne ma inną temperaturę niż sztuczne oświetlenie żarowe czy fluorescencyjne. Aparaty cyfrowe posiadają wbudowane ustawienia balansu bieli oraz opcję automatycznego dopasowania, które analizuje scenę i dostosowuje balans bieli odpowiednio do dominującego oświetlenia. W praktyce, zrozumienie jak oświetlenie wpływa na balans bieli pozwala fotografowi na świadome manipulowanie kolorystyką zdjęcia, co jest szczególnie ważne w profesjonalnej fotografii, gdzie wierne odwzorowanie kolorów jest niezbędne, np. w fotografii produktowej czy portretowej. Wiedza ta pozwala także na kreatywne podejście do pracy z fotografią, gdzie różne ustawienia balansu bieli mogą dać różnorodne efekty artystyczne.

Pytanie 27

Widoczny na zdjęciu sprzęt fotograficzny należy do grupy aparatów

A. wielkoformatowych.

B. typu lustrzanka.

C. typu bezlusterkowiec.

D. średnioformatowych.

Aparat fotograficzny wielkoformatowy, który widzimy na zdjęciu, stanowi doskonały przykład sprzętu, który pozwala na uzyskanie zdjęć o niezwykle wysokiej jakości. Jego charakterystyczna, duża budowa oraz obecność harmonijkowego bellow świadczą o możliwościach precyzyjnej manipulacji ostrością i perspektywą. Takie aparaty są często wykorzystywane w fotografii studyjnej, architektonicznej czy krajobrazowej, gdzie detale i jakość obrazu są kluczowe. Fotografia wielkoformatowa pozwala na uzyskanie szczegółowych odbitek o dużych rozmiarach, co jest szczególnie cenione w sztuce i dokumentacji architektonicznej. Warto również zauważyć, że aparaty te wymagają umiejętności i doświadczenia w zakresie kompozycji i technik fotograficznych, co czyni je bardziej wymagającym narzędziem w rękach fotografa. W kontekście standardów branżowych, wielkoformatowe aparaty fotograficzne często są stosowane w profesjonalnych studiach, a ich użycie wymaga znajomości zasad dotyczących głębi ostrości i perspektywy.

Pytanie 28

W profesjonalnej fotografii podwodnej najważniejszym elementem wyposażenia poza obudową wodoszczelną jest

A. zewnętrzne źródło światła (lampa błyskowa lub oświetlenie ciągłe)

B. filtr polaryzacyjny eliminujący refleksy na powierzchni wody

C. system stabilizacji obrazu kompensujący ruch wody

D. specjalny obiektyw makro o zwiększonej jasności

Wybór filtrów polaryzacyjnych w fotografii podwodnej jest często mylnie uważany za kluczowy. Choć filtry te potrafią zredukować odbicia na powierzchni wody i poprawić kontrast zdjęć, ich skuteczność w głębszych wodach jest ograniczona. Działa to głównie na powierzchni, gdzie światło odbija się od fal i powierzchni wody, a w głębszych warstwach wody, przy coraz większym zagęszczeniu cząsteczek, efekty te stają się znacznie mniej zauważalne. Dodatkowo, filtry polaryzacyjne nie są w stanie zastąpić brakującego światła, co jest kluczowe dla uchwycenia właściwych kolorów w fotografii podwodnej. Inwestycja w filtr polaryzacyjny może okazać się bezsensowna, jeżeli nie mamy solidnego systemu oświetleniowego, który dostarczy nam potrzebnego światła do uchwycenia detali i kolorów w wodzie. Również specjalne obiektywy makro o zwiększonej jasności, mimo że mogą pomóc w zbliżeniu do małych obiektów, również nie rozwiążą problemu oświetlenia pod wodą. System stabilizacji obrazu, chociaż przydatny, również nie kompensuje braku odpowiedniego oświetlenia, które jest kluczowe w sytuacji, gdy mówimy o fotografii w trudnych warunkach podwodnych. W praktyce, aby uzyskać najlepsze wyniki, kluczowe jest zainwestowanie w zewnętrzne źródła światła, które umożliwią uchwycenie wyjątkowych ujęć i pełnej palety kolorystycznej, a nie tylko poleganie na dodatkowych akcesoriach, które nie zaspokoją podstawowych potrzeb.

Pytanie 29

Aby uzyskać na zdjęciu efekt sylwetkowy postaci, należy zastosować oświetlenie

A. górne z ekspozycją na głowę

B. przednie z ekspozycją na postać

C. boczne z ekspozycją na profil

D. tylne z ekspozycją na tło

Stosowanie przedniego oświetlenia z ekspozycją na postać prowadzi do zupełnie innego efektu niż zamierzony sylwetkowy. Oświetlenie przednie ma za zadanie równomiernie oświetlić całą postać, co skutkuje ujawnieniem detali i tekstur. W efekcie trudno uzyskać wyraźny kontrast między postacią a tłem, co jest niezbędne do uzyskania efektu sylwetkowego. Wybierając górne oświetlenie z ekspozycją na głowę, możemy uzyskać ciekawe cienie na twarzy, jednak nie przyczynia się to do tworzenia sylwetki. Wręcz przeciwnie, może to prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak nadmierne cieniowanie, które nie podkreśla formy postaci. Z kolei boczne oświetlenie z ekspozycją na profil, choć może dodać dramatyzmu, nie sprawi, że postać wyróżni się na tle. Może jedynie podkreślić rysy twarzy lub kontury ciała, co odbiega od ideału sylwetkowego, gdzie istotne jest, aby postać była wyraźnie oddzielona od tła. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że każdy typ oświetlenia ma swoje właściwości i zastosowanie, które muszą być dostosowane do zamierzonego efektu. Warto pamiętać, iż dobór odpowiedniego oświetlenia i ekspozycji jest fundamentalnym aspektem każdej sesji zdjęciowej, a jego niewłaściwe wykorzystanie może prowadzić do niezamierzonych rezultatów.

Pytanie 30

Jaki format pozwala na zapisanie wielobarwnego obrazu w trybie CMYK z wykorzystaniem kompresji bezstratnej?

A. TIFF

B. CDR

C. PNG

D. GIF

Format TIFF (Tagged Image File Format) jest preferowanym standardem dla przechowywania wielobarwnych obrazów w trybie CMYK, zwłaszcza w kontekście druku profesjonalnego. TIFF obsługuje kompresję bezstratną, co oznacza, że obraz może być skompresowany bez utraty jakości, co jest kluczowe dla zachowania detali i kolorów w druku. Używanie TIFF ma istotne znaczenie w branży graficznej, ponieważ pozwala na wysoką jakość, która jest wymagana w zastosowaniach takich jak druk broszur, plakatów czy czasopism. Warto również zauważyć, że TIFF wspiera różne głębokości kolorów oraz wiele warstw, co czyni go elastycznym narzędziem w rękach projektantów i grafików. Dodatkowo, ze względu na swoją wszechstronność i zgodność z wieloma programami graficznymi, TIFF stał się jednym z najczęściej używanych formatów w profesjonalnym workflow. Posiadanie obrazów w tym formacie pozwala na naukę i eksperymentowanie z różnymi technikami przeróbki bez obawy o degradację jakości obrazu.

Pytanie 31

Technologia pixel shift w nowoczesnych aparatach cyfrowych służy do

A. poprawy stabilizacji obrazu przy długich czasach naświetlania

B. zwiększenia rozdzielczości i jakości obrazu przez wykonanie serii zdjęć z minimalnym przesunięciem matrycy

C. zwiększenia szybkości działania autofokusa

D. redukcji szumów przy wysokich wartościach ISO

Technologia pixel shift to zaawansowana metoda zwiększania rozdzielczości i jakości obrazu w aparatach cyfrowych. Opiera się na wykonywaniu serii zdjęć, gdzie matryca aparatu jest przesuwana o minimalne odległości pomiędzy ujęciami. Dzięki temu, każda piksel w finalnym obrazie jest następująco uzupełniany z różnych kątów, co pozwala na zebranie większej ilości informacji o kolorach i detalach. Przykładem zastosowania tej technologii mogą być sesje zdjęciowe w fotografii krajobrazowej, gdzie ważne są detale w różnych partiach obrazu. Wykorzystując pixel shift, można uzyskać znacznie wyższą jakość zdjęć, co jest szczególnie istotne w kontekście druku wielkoformatowego. W branży fotograficznej standardem staje się coraz częstsze stosowanie tej technologii, zwłaszcza w aparatach średnioformatowych, które mają na celu maksymalne wykorzystanie potencjału matryc. To podejście sprzyja także uzyskiwaniu efektu HDR (High Dynamic Range), przy odpowiednim przetwarzaniu zdjęć.

Pytanie 32

Format zapisu obrazu, który bezpośrednio rejestruje dane z matrycy światłoczułej cyfrowego aparatu, to?

A. TIFF

B. JPG

C. PNG

D. RAW

Odpowiedź RAW jest poprawna, ponieważ format ten stanowi bezpośredni zapis danych z matrycy światłoczułej aparatu fotograficznego, co oznacza, że zachowuje wszystkie informacje w oryginalnej postaci. Pliki RAW oferują znacznie większą elastyczność w obróbce zdjęć w porównaniu do innych formatów, takich jak JPG czy PNG. Przykładowo, fotografowie korzystający z formatów RAW mają możliwość znacznego dostosowania ekspozycji, balansu bieli i kolorów bez utraty jakości obrazu. W praktyce użycie formatu RAW jest standardem w profesjonalnej fotografii, ponieważ umożliwia uzyskanie lepszej jakości zdjęć, co jest szczególnie ważne w sytuacjach wymagających wysokiej precyzji, jak fotografia krajobrazowa czy portretowa. Dodatkowo, format RAW nie kompresuje danych, co oznacza, że zdjęcia są przechowywane w pełnej rozdzielczości, co jest kluczowe przy dalszej edycji. Warto również zauważyć, że różne aparaty mogą używać różnych specyfikacji dla plików RAW, co wiąże się z różnorodnością formatów, takich jak CR2, NEF czy ARW, ale wszystkie one mają na celu zachowanie maksymalnej ilości danych z matrycy.

Pytanie 33

Który parametr monitora jest najważniejszy dla fotoretuszerów przy pracy z fotografią kolorową?

A. częstotliwość odświeżania minimum 120 Hz

B. czas reakcji poniżej 1 ms

C. pokrycie przestrzeni barw Adobe RGB minimum 95%

D. rozdzielczość minimum 8K

Pokrycie przestrzeni barw Adobe RGB minimum 95% jest kluczowe dla fotoretuszerów, ponieważ pozwala na wierniejsze odwzorowanie kolorów w fotografii. Standard Adobe RGB zapewnia szerszą gamę kolorów niż przestrzeń sRGB, co jest niezbędne w profesjonalnej obróbce zdjęć. W praktyce oznacza to, że monitor potrafi wyświetlić bardziej nasycone kolory i subtelne odcienie, co jest szczególnie ważne w przypadku zdjęć o bogatej kolorystyce, takich jak krajobrazy czy portrety. Używając monitora z tak wysokim pokryciem przestrzeni barw, fotoretuszerzy mają pewność, że kolory, które widzą na ekranie, będą zbliżone do tych, które będą wyświetlane w druku lub na innych urządzeniach. W branży często zaleca się, aby profesjonaliści korzystali z monitorów charakteryzujących się kalibracją fabryczną oraz z możliwością dalszej kalibracji, aby utrzymać spójność kolorów. Dlatego dla osób zajmujących się obróbką zdjęć kolorowych, wybór monitora z tak wysokim pokryciem przestrzeni barw jest absolutnie kluczowy.

Pytanie 34

W przypadku obiektu znajdującego się w bliskiej odległości, pomiar światła padającego wykonuje się światłomierzem w sposób, że czujnik światłomierza

A. z dołączonym dyfuzorem skierowany jest w stronę fotografowanego obiektu

B. bez dyfuzora, skierowany jest w stronę źródła światła

C. z dołączonym dyfuzorem ustawiony jest w kierunku aparatu

D. bez dyfuzora, ustawiony jest w kierunku aparatu

Skierowanie czujnika światłomierza bez dyfuzora w stronę źródła światła bądź aparatu, chociaż na pozór może wydawać się logiczne, prowadzi do niepoprawnych wyników pomiaru. W przypadku światłomierza, który jest skierowany bezpośrednio na źródło światła, pomiar będzie zafałszowany przez intensywność światła, co skutkuje niedoszacowaniem oświetlenia, które rzeczywiście pada na fotografowany obiekt. To podejście jest szczególnie problematyczne w sytuacjach, gdzie źródło światła jest silne lub skoncentrowane, ponieważ może to spowodować prześwietlenie zdjęcia. Ponadto, pomiar bez dyfuzora nie uwzględnia efektu rozpraszania światła, które jest istotne w uzyskiwaniu naturalnie wyglądających zdjęć. Z kolei skierowanie czujnika w stronę aparatu z dyfuzorem, ale bez zrozumienia celu jego użycia, również nie zapewni precyzyjnego pomiaru, gdyż nie uwzględni różnic w oświetleniu w różnych częściach kadru. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że pomiarowego światła w każdej sytuacji można dokonywać w ten sam sposób, co prowadzi do niespójnych rezultatów w fotografii. Właściwe korzystanie ze światłomierza wymaga zrozumienia relacji pomiędzy źródłem światła, obiektem a aparatem, oraz umiejętności interpretacji wyników pomiaru w kontekście specyficznych warunków oświetleniowych.

Pytanie 35

Do fotografowania architektury najlepiej wykorzystać obiektyw

A. standardowy o stałej ogniskowej

B. tilt-shift

C. teleobiektyw

D. makro

Obiektyw tilt-shift jest idealnym narzędziem do fotografowania architektury, ponieważ umożliwia kontrolowanie perspektywy i zniekształceń związanych z kątem, pod jakim wykonujemy zdjęcia. Dzięki możliwości przechylania (tilt) i przesuwania (shift) obiektywu, możemy wyeliminować efekty perspektywy, które często występują w przypadku fotografowania wysokich budynków. Przykładowo, przy użyciu obiektywu tilt-shift można uzyskać prostokątne linie budynków, co jest niezwykle istotne dla architektów i fotograficznych dokumentalistów. W praktyce, fotografując w warunkach miejskich, gdzie przestrzenie są ograniczone, obiektyw ten pozwala na uchwycenie całych budynków bez ich 'wynoszenia' w górę na zdjęciach, co jest powszechne przy użyciu standardowych obiektywów. Poza tym, tilt-shift oferuje większą kontrolę nad głębią ostrości, co pozwala na twórcze podejście do kompozycji zdjęć architektonicznych.

Pytanie 36

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop jest używane do tworzenia selekcji?

A. Gradient

B. Lasso magnetyczne

C. Magiczna gumka

D. Smużenie

Lasso magnetyczne to narzędzie w programie Adobe Photoshop, które umożliwia tworzenie precyzyjnych zaznaczeń obiektów na zdjęciach lub obrazach. Działa ono na zasadzie detekcji krawędzi, co pozwala na szybkie i łatwe zaznaczanie skomplikowanych kształtów poprzez przeciąganie kursora wzdłuż konturów obiektów. Dzięki temu użytkownicy mogą z łatwością wyodrębniać elementy z tła lub modyfikować ich wygląd. Przykładem zastosowania lassa magnetycznego jest wycinanie postaci z tła w celu przeniesienia jej do innego obrazu lub tworzenia kompozycji graficznych. W praktyce, dobrze jest używać lassa magnetycznego w sytuacjach, gdy obiekt ma wyraźne kontury, co ułatwia narzędziu precyzyjne zaznaczenie. Aby uzyskać najlepsze wyniki, warto dostosować opcje narzędzia, takie jak tolerancja, co pozwala na lepsze dopasowanie do krawędzi zaznaczanego obiektu. Lasso magnetyczne jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie edycji graficznej, gdzie precyzja zaznaczeń jest kluczowa dla uzyskania wysokiej jakości efektów wizualnych.

Pytanie 37

W najnowszych profesjonalnych systemach lamp studyjnych funkcja HSS (High Speed Sync) umożliwia

A. automatyczną kalibrację mocy błysku w zależności od odległości od obiektu

B. zapisywanie ustawień lampy w pamięci wewnętrznej urządzenia

C. bezprzewodową komunikację między lampami w systemie

D. synchronizację lampy z migawką przy czasach krótszych niż standardowy czas synchronizacji

Funkcja HSS, czyli High Speed Sync, jest niezwykle przydatna w przypadku fotografii z użyciem lamp błyskowych. Jej główną zaletą jest to, że umożliwia synchronizację lampy z migawką aparatu przy czasach krótszych niż standardowe czasy synchronizacji, które zazwyczaj wynoszą około 1/200 sekundy. Dzięki HSS można uzyskać doskonałe efekty podczas fotografowania w jasnym świetle dziennym, gdzie trzeba używać krótszych czasów naświetlania, aby uniknąć prześwietlenia zdjęcia. Przykładowo, jeśli chcesz uchwycić dynamiczny moment, jak np. skok sportowca, używając krótkiego czasu migawki, HSS pozwoli na błysk lampy nawet przy takich ustawieniach. To daje fotografowi większą kreatywność i kontrolę nad ostatecznym wyglądem zdjęcia. Warto również wspomnieć, że wykorzystanie HSS wymaga zgodnych lamp i aparatów, co jest standardem w profesjonalnej fotografii.

Pytanie 38

Aby uzyskać najwyższą jakość zdjęć w zakładzie fotograficznym, najlepiej zapisać je w rozdzielczości

A. 72 ppi

B. 150 ppi

C. 0 ppi

D. 300 ppi

Odpowiedź 300 ppi (pikseli na cal) jest uznawana za standard w branży fotograficznej do uzyskiwania zdjęć profesjonalnej jakości. Wartość ta oznacza, że na każdym calu obrazu znajduje się 300 pikseli, co przekłada się na niezwykle szczegółowe odwzorowanie detali, co jest kluczowe w druku. Przy tej rozdzielczości obrazy wyglądają ostro i wyraźnie, co jest szczególnie istotne w pracy z dużymi formatami, takimi jak plakaty czy wystawy. Ponadto, standard ten jest zgodny z wymaganiami większości drukarni, które sugerują właśnie 300 ppi jako minimalną rozdzielczość dla uzyskania wysokiej jakości wydruku. Przykładem może być przygotowanie zdjęcia portretowego do druku na dużym formacie, gdzie każdy detal, od zmarszczek po fakturę skóry, ma znaczenie. W praktyce oznacza to, że przed wysłaniem zdjęcia do druku warto upewnić się, że zapisaliśmy je w odpowiedniej rozdzielczości, aby uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek w postaci rozmytych lub pikselowanych obrazów. Przykłady typowych zastosowań to fotografie mody, krajobrazów lub portretów, które często są publikowane w magazynach, gdzie jakość jest kluczowa.

Pytanie 39

Narzędzie "Content-Aware Fill" w programie Adobe Photoshop służy do

A. automatycznej korekcji balansu bieli w całym obrazie

B. wykrywania i usuwania szumów cyfrowych

C. inteligentnego wypełniania zaznaczonych obszarów na podstawie otaczającej zawartości

D. zamiany kolorów w wybranych obszarach obrazu

Narzędzie "Content-Aware Fill" w programie Adobe Photoshop to jedno z najpotężniejszych rozwiązań dla grafików i fotografów, które umożliwia inteligentne wypełnianie zaznaczonych obszarów obrazu na podstawie otaczającej zawartości. Działa to na zasadzie analizy tekstur, kolorów i szczegółów w kontekście, co pozwala na uzyskanie płynnych, naturalnych efektów. Przykładowo, jeśli chcemy usunąć niechciany obiekt na zdjęciu, możemy zaznaczyć jego obszar, a następnie użyć tego narzędzia, aby Photoshop uzupełnił go elementami otoczenia, co skutkuje spójnym wyglądem. To rozwiązanie jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie edycji zdjęć, gdzie dąży się do uzyskania jak najbardziej naturalnych i estetycznych efektów. Ważne jest, aby pamiętać, że skuteczność tej funkcji zależy od jakości zdjęcia i różnorodności otaczających elementów, dlatego warto eksperymentować z różnymi zaznaczeniami. Narzędzie to jest szczególnie przydatne w retuszu zdjęć, architekturze oraz w projektach graficznych, gdzie kluczowe jest zachowanie integralności wizualnej obrazu.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej