Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik inżynierii sanitarnej
Kwalifikacja: BUD.09 - Wykonywanie robót związanych z budową, montażem i eksploatacją sieci oraz instalacji sanitarnych
Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 19:28
Data zakończenia: 21 maja 2025 19:43

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Rury Inox w systemie wodociągowym łączy się przy użyciu złączek

A. zaciskanych promieniowo

B. zgrzewanych

C. zaciskanych osiowo

D. gwintowanych

Zarówno gwintowane, jak i zgrzewane połączenia mają swoje zastosowanie w różnych systemach instalacyjnych, ale nie są one idealnym rozwiązaniem dla rur Inox w instalacjach wodociągowych. Połączenia gwintowane, choć popularne, mogą stwarzać problemy z nieszczelnością, zwłaszcza w systemach wodociągowych, gdzie występują zmienne ciśnienia. Gwinty mogą się zużywać, co prowadzi do przecieków, a ich montaż wymaga precyzyjnego dopasowania, co może być trudne w praktyce. Zgrzewanie rury Inox jest z kolei procesem, który wymaga specjalistycznego sprzętu i umiejętności, co czyni go mniej dostępnym dla typowych instalacji wodociągowych. Dodatkowo, zgrzewane połączenia są trudniejsze do demontażu, co może być problematyczne w przypadku konserwacji. Zaciski osiowe, mimo że mogą być stosowane w różnych systemach, nie są powszechnie używane w kontekście rur Inox, ponieważ wymagają precyzyjnego alineacji i mogą nie zapewnić odpowiedniej szczelności w przypadku dużych obciążeń. Wnioskując, wybór odpowiedniej metody łączenia rur Inox w instalacjach wodociągowych ma kluczowe znaczenie dla trwałości i niezawodności całego systemu. Warto zawsze odnosić się do aktualnych norm i dobrych praktyk, aby wybrać najbezpieczniejsze i najskuteczniejsze rozwiązania.

Pytanie 2

Jakie jest ciśnienie próbne dla przewodu wodociągowego z PE, gdy ciśnienie robocze wynosi 0,8 MPa, zakładając, że ciśnienie próbne jest większe o 50% od ciśnienia roboczego?

A. 1,0 MPa

B. 0,8 MPa

C. 1,2 MPa

D. 1,4 MPa

Wartość ciśnienia próbnego dla przewodu wodociągowego z polietylenu (PE) oblicza się, przyjmując, że jest ona o 50% wyższa od ciśnienia roboczego. W tym przypadku, ciśnienie robocze wynosi 0,8 MPa. Aby obliczyć ciśnienie próbne, mnożymy ciśnienie robocze przez 1,5: 0,8 MPa x 1,5 = 1,2 MPa. Tego typu obliczenia są zgodne z normami branżowymi, takimi jak PN-EN 12201, które regulują wymagania techniczne dotyczące rur i armatury z PE. Przy wdrażaniu systemów wodociągowych istotne jest stosowanie odpowiednich wartości ciśnienia próbnego, aby zapewnić bezpieczeństwo i niezawodność instalacji. Na przykład, w sytuacjach awaryjnych, ciśnienie próbne musi być wystarczające, aby przetestować integralność systemu oraz wykryć ewentualne nieszczelności. Stosowanie takich metod zapewnia długotrwałą eksploatację rur i minimalizuje ryzyko awarii, co jest kluczowe w zarządzaniu infrastrukturą wodociągową.

Pytanie 3

Oblicz wydatki na zakup 30 m rury kanalizacyjnej z PVC-U o średnicy 500 mm, jeśli cena rury o długości 6 m wynosi 3 300 zł?

A. 18 000 zł

B. 15 000 zł

C. 16 500 zł

D. 19 800 zł

Aby obliczyć koszt zakupu 30 m rury kanalizacyjnej z PVC-U o średnicy 500 mm, najpierw musimy ustalić cenę za metr tej rury. Wiadomo, że cena rury o długości 6 m wynosi 3 300 zł. Dlatego koszt jednego metra rury można obliczyć następująco: 3 300 zł / 6 m = 550 zł/m. Następnie, multiplikuje się tę cenę przez wymaganą długość, która wynosi 30 m: 550 zł/m * 30 m = 16 500 zł. Tego rodzaju obliczenia są powszechnie stosowane w branży budowlanej i inżynieryjnej, pozwalając na precyzyjne planowanie budżetu oraz optymalizację kosztów materiałów. Zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe w procesie zamówień, aby uniknąć niedoszacowania wydatków oraz zrozumieć całkowity koszt inwestycji przed rozpoczęciem prac budowlanych. W wielu przypadkach, analiza kosztów materiałów wpływa na wybór dostawcy oraz strategię zakupową, co jest istotnym elementem efektywnego zarządzania projektem budowlanym.

Pytanie 4

Aby przeprowadzić odpowietrzanie gazociągu, trzeba zainstalować na jego końcu kolumnę odpowietrzającą, która będzie wystawać ponad poziom gruntu przynajmniej na

A. 1,0 m

B. 4,0 m

C. 3,0 m

D. 2,0 m

Wybór wysokości odpowietrzenia gazociągu na poziomie 4,0 m, 2,0 m lub 1,0 m jest błędny ze względu na niezrozumienie zasad dynamiki gazów oraz norm regulujących instalacje gazowe. Wysokość odpowietrzenia ma kluczowe znaczenie dla skuteczności tego procesu. Wysokość 4,0 m może wydawać się odpowiednia, jednak jest to nadmiarowa wartość, która może prowadzić do niepotrzebnych komplikacji oraz zwiększenia kosztów budowy i konserwacji. W przypadku 2,0 m i 1,0 m, te wartości są niewystarczające do skutecznego usunięcia powietrza z systemu, co może prowadzić do zjawiska, jakim jest tzw. "bąbel powietrzny". Bąble te mogą powodować lokalne wzrosty ciśnienia, co z kolei stwarza ryzyko uszkodzenia instalacji, a także zmniejsza wydajność transportu gazu. W branży gazowej istnieją standardy, które wyraźnie określają minimalne wysokości odpowietrzenia, uwzględniając różnorodne czynniki, takie jak lokalne warunki geograficzne i klimatyczne. Pomijanie tych wytycznych może prowadzić do nieefektywnego działania systemu oraz stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa. Aby zminimalizować ryzyko i zapewnić efektywność, zaleca się stosowanie się do uznawanych norm i praktyk, które są rezultatem długotrwałych badań i doświadczeń w dziedzinie inżynierii gazowej.

Pytanie 5

Miejsce pracy z palnikiem acetylenowo-tlenowym przeznaczonym do cięcia stali powinno być wyposażone w wentylację ogólną oraz powinno mieć

A. kurtynę powietrzną

B. czerpnię powietrza

C. nawiew miejscowy

D. odciąg miejscowy

Odciąg miejscowy jest kluczowym elementem systemu wentylacyjnego w stanowisku roboczym z palnikiem acetylenowo-tlenowym. Jego zadaniem jest skuteczne usuwanie dymów, gazów oraz cząstek stałych powstających w trakcie cięcia stali. Stosowanie odciągu miejscowego zapewnia nie tylko bezpieczeństwo pracowników, ale także poprawia jakość powietrza w miejscu pracy. Zgodnie z normami bezpieczeństwa pracy, takim jak PN-EN 12500, efektywne odciągi miejscowe powinny być zainstalowane w pobliżu źródła zanieczyszczeń, co maksymalizuje ich skuteczność. Przykładowo, w zastosowaniach przemysłowych, odciągi miejscowe mogą być zintegrowane z systemami filtracji, co dodatkowo poprawia jakość powietrza. Dzięki temu minimalizuje się ryzyko wystąpienia chorób zawodowych oraz obniża się ogólne zanieczyszczenie środowiska pracy. W praktyce, inwestycja w odciąg miejscowy nie tylko chroni zdrowie pracowników, ale także może prowadzić do zwiększenia wydajności procesu obróbczo-spawalniczego.

Pytanie 6

Jakie urządzenie wykorzystuje się do pomiaru ciśnień występujących w rurach systemu wodociągowego?

A. manometr

B. aerometr

C. flusometr

D. higrometr

Manometr to przyrząd pomiarowy, który służy do określania ciśnienia gazów lub cieczy w systemach hydraulicznych i pneumatycznych. W kontekście sieci wodociągowej manometr jest kluczowym narzędziem, ponieważ umożliwia monitorowanie ciśnienia w przewodach, co jest niezbędne dla zapewnienia efektywnego i bezpiecznego działania systemu dostarczania wody. Przykładowo, w codziennej praktyce inżynierskiej manometry są używane do regulacji ciśnienia w zbiornikach wodnych oraz w instalacjach przemysłowych, gdzie odpowiednie ciśnienie jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania maszyn i urządzeń. Zgodnie z normami ISO 9001, regularne kalibracje manometrów są wymagane, aby zapewnić dokładność pomiarów i bezpieczeństwo operacyjne, co jest niezwykle istotne w kontekście dostaw wody pitnej oraz procesów przemysłowych. Manometry są dostępne w różnych typach, w tym analogowych i cyfrowych, co daje możliwość ich zastosowania w różnych warunkach pracy. Dodatkowo, ich stosowanie pozwala na wczesne wykrywanie problemów, takich jak wycieki lub awarie systemu, co przyczynia się do minimalizacji ryzyka i kosztów konserwacji.

Pytanie 7

Jakie urządzenie stosowane w systemach gazowych ma na celu odprowadzenie gazu ziemnego z instalacji działającej pod ciśnieniem, w przypadku gdy ciśnienie to przekracza wartość maksymalną?

A. Wydmuchowy zawór upustowy

B. Sączek węchowy

C. Zawór odpływowy

D. Przepust

Wydmuchowy zawór upustowy jest kluczowym elementem zabezpieczającym instalacje gazowe przed nadmiernym ciśnieniem. Jego główną funkcją jest automatyczne upuszczanie gazu w sytuacji, gdy ciśnienie w układzie przekracza dopuszczalne wartości, co zapobiega potencjalnym awariom i wypadkom. Zawory te są zaprojektowane tak, aby działały w sposób niezawodny i szybki, co jest niezwykle istotne w kontekście bezpieczeństwa. Zastosowanie wydmuchowych zaworów upustowych jest regulowane przez różne normy, w tym normy PN-EN oraz wytyczne branżowe, które określają ich parametry techniczne oraz wymagania montażowe. Przykładem praktycznego zastosowania tego typu zaworów jest ich instalacja w stacjach gazowych oraz na odcinkach sieci przesyłowej, gdzie ich obecność gwarantuje, że ciśnienie nie przekroczy granic, które mogłyby spowodować uszkodzenia rurociągów czy innych elementów systemu. Osoby odpowiedzialne za utrzymanie instalacji powinny regularnie przeprowadzać przeglądy tych zaworów, aby zapewnić ich prawidłowe funkcjonowanie oraz odpowiednią reakcję na zmiany ciśnienia w sieci.

Pytanie 8

Na podstawie przedstawionej tabeli dobierz grzejnik do pomieszczenia, w którym zapotrzebowanie na ciepło wynosi 773 W.

Wysokość (mm)	300
Typ		11K	21K	22K	33K
długość (mm)	wydajność (mm)	290	429	565	806
400	W	290	429	565	806
520	W	377	568	734	1048
600	W	435	644	847	1209
720	W	522	773	1016	1451
800	W	579	858	1129	1613
920	W	666	987	1298	1854
1000	W	724	1073	1411	2016

A. 11K 300/720

B. 22K 300/720

C. 21K 300/720

D. 33K 300/720

Wybór grzejnika '21K 300/720' jest uzasadniony i oparty na jego specyfikacji technicznej, która dostosowuje się do konkretnego zapotrzebowania na ciepło wynoszącego 773 W. Grzejniki w systemach ogrzewania powinny być dobierane zgodnie z precyzyjnie określonymi wartościami zapotrzebowania cieplnego pomieszczeń, co pozwala na efektywne i ekonomiczne ogrzewanie. Wydajność cieplna tego grzejnika została potwierdzona w tabelach producentów, a jego wymiary – 300 mm wysokości i 720 mm długości – są dostosowane do często spotykanych warunków montażowych w nowoczesnych pomieszczeniach. W praktyce oznacza to, że grzejnik ten zapewni optymalny komfort cieplny, a także pozwoli na utrzymanie stałej temperatury w pomieszczeniu. Prawidłowy dobór grzejnika nie tylko zwiększa komfort użytkowników, ale również wpływa na efektywność energetyczną budynku, co jest zgodne z aktualnymi normami budowlanymi i standardami branżowymi, takimi jak EN 12831, które regulują obliczanie zapotrzebowania na ciepło w budynkach.

Pytanie 9

Komponentem wyposażenia systemu wentylacyjnego wykorzystywanym w wentylacji naturalnej w postaci aeracji jest

A. anemostat

B. wywietrzak ekranowy

C. wentylator

D. wyrzutnia powietrza

Wybór odpowiedzi takich jak wyrzutnia powietrza, wentylator czy anemostat jest wynikiem nieporozumienia co do ról poszczególnych elementów w systemach wentylacyjnych. Wyrzutnia powietrza jest elementem, który stosuje się głównie w wentylacji mechanicznej, a nie naturalnej. Jej rolą jest usuwanie powietrza z pomieszczeń, co w kontekście wentylacji naturalnej nie ma zastosowania, gdyż opiera się ona na naturalnych zjawiskach atmosferycznych. Wentylator również jest elementem wentylacji mechanicznej, który wymusza ruch powietrza. W systemach wentylacji naturalnej dominują zjawiska konwekcyjne i różnice ciśnienia, a nie mechaniczne wymuszanie przepływu, co czyni wentylatory zbędnymi w tym kontekście. Anemostat, z kolei, jest urządzeniem regulacyjnym stosowanym w wentylacji mechanicznej do kontrolowania przepływu powietrza w systemie. Zastosowanie anemostatów w wentylacji naturalnej jest niewłaściwe, ponieważ nie umożliwiają one swobodnej wymiany powietrza, a ich funkcja polega na regulacji przepływu w zamkniętych systemach wentylacyjnych. Wybierając te odpowiedzi, można nieświadomie ograniczyć zrozumienie kluczowej różnicy między wentylacją naturalną a mechaniczną, co skutkuje niepoprawnymi założeniami w projektowaniu i eksploatacji systemów wentylacyjnych.

Pytanie 10

Eksploatacja sieci gazowej może być rozpoczęta na podstawie

A. mapy zasadniczej przedstawiającej przebieg sieci, szkicu sytuacyjnego obwodu sieci i protokołu z rozruchu sieci

B. protokołu odbioru robót budowlanych, protokołu z rozruchu sieci i pozwolenia na użytkowanie sieci

C. szkicu sytuacyjnym obwodu sieci, protokołu z rozruchu sieci oraz pozwolenia na użytkowanie sieci

D. szkicu inwentaryzacyjnym sieci, protokołu odbioru prac budowlanych oraz pozwolenia na użytkowanie sieci

Niepoprawne odpowiedzi często pomijają kluczowe elementy wymagane do legalnej eksploatacji sieci gazowej. Wiele z nich opiera się na niekompletnych informacjach, takich jak szkic inwentaryzacyjny czy mapa zasadnicza, które nie są wystarczające do przeprowadzenia odbioru technicznego. Szkic inwentaryzacyjny może być użyteczny w procesie projektowania, ale nie stanowi dokumentu formalnego, który zapewnia bezpieczeństwo i zgodność z normami. Mapa zasadnicza, choć istotna z punktu widzenia planowania, nie dostarcza wymaganych dowodów na przeprowadzenie odbioru budowlanego lub rozruchu. Podobnie szkic sytuacyjny obwodu sieci, mimo że może wskazywać lokalizację elementów, nie jest dokumentem, który mógłby zastąpić protokół z rozruchu. Tego typu nieporozumienia mogą prowadzić do błędnych wniosków dotyczących procedur związanych z przekazywaniem sieci do eksploatacji. Kluczowe jest, aby każdy etap budowy i uruchomienia sieci gazowej był udokumentowany i zatwierdzony przez odpowiednie organy, co zabezpiecza nie tylko inwestycję, ale przede wszystkim bezpieczeństwo użytkowników i otoczenia. Ignorowanie tych standardów może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz ryzyka w zakresie bezpieczeństwa. Dlatego, aby każda nowa sieć mogła być użytkowana, konieczne jest przestrzeganie procedur opisanych w aktach prawnych oraz normach technicznych.

Pytanie 11

Jak realizuje się połączenie armatury z siecią ciepłowniczą o temperaturach 127/97°C?

A. zaciskania

B. skrecania

C. spawania

D. zgrzewania

Spawanie jest najczęściej stosowaną metodą łączenia armatury z siecią ciepłowniczą, zwłaszcza gdy chodzi o elementy pracujące pod wysokim ciśnieniem i temperaturą, jak w przypadku parametrów 127/97°C. Proces ten zapewnia trwałe i szczelne połączenie, które jest kluczowe w systemach ciepłowniczych, gdzie wycieki mogą prowadzić do poważnych strat energetycznych oraz uszkodzeń infrastruktury. Spawanie umożliwia połączenie różnych rodzajów materiałów, w tym stali węglowej i stali nierdzewnej, co jest istotne w kontekście różnorodności elementów używanych w instalacjach ciepłowniczych. W praktyce, spawanie należy przeprowadzać zgodnie z normami takimi jak PN-EN 288, które określają wymagania dla technologii spawania oraz kwalifikacji spawaczy. Dobrą praktyką jest również przeprowadzanie badań nieniszczących połączeń spawanych, co pozwala na wczesne wykrycie potencjalnych wad, zapewniając tym samym bezpieczeństwo i niezawodność całego systemu ciepłowniczego.

Pytanie 12

Modernizację systemu ciepłowniczego przeprowadza zespół składający się z dwóch pracowników i jednego betoniarza. Powierzoną im pracę wykonał w czasie 8 godzin. Jeśli wynagrodzenie robotnika za 1 roboczogodzinę wynosi 10 zł, a betoniarza 15 zł, to całkowity koszt pracy zespołu wyniósł

A. 200 zł

B. 280 zł

C. 320 zł

D. 512 zł

Aby obliczyć koszt pracy brygady, należy uwzględnić zarówno stawki za roboczogodzinę, jak i czas pracy. Brygada składa się z dwóch robotników i jednego betoniarza. Stawka za roboczogodzinę dla robotnika wynosi 10 zł, a dla betoniarza 15 zł. Pracując przez 8 godzin, obliczamy koszty: dla dwóch robotników koszt wynosi 2 x 10 zł x 8 godzin = 160 zł. Koszt pracy betoniarza to 1 x 15 zł x 8 godzin = 120 zł. Sumując te wartości, otrzymujemy całkowity koszt pracy brygady: 160 zł + 120 zł = 280 zł. Tego typu obliczenia są powszechnie stosowane w branży budowlanej, gdzie precyzyjne kalkulacje kosztów pracy i materiałów są kluczowe dla efektywności i rentowności projektów budowlanych. Stosowanie się do tych zasad przyczynia się do lepszego zarządzania budżetem i umożliwia odpowiednie planowanie wydatków.

Pytanie 13

Przystępując do wymiany jednego z grzejników w układzie centralnego ogrzewania, w pierwszej kolejności należy

A. zamknąć zawory na odgałęzieniach grzejnikowych

B. spuścić wodę z całego układu

C. zdjąć głowicę termostatyczną z grzejnika

D. odpowietrzyć ten grzejnik

Zamknięcie zaworów na gałązkach grzejnikowych jest kluczowym krokiem przed przystąpieniem do wymiany grzejnika w instalacji centralnego ogrzewania. Działanie to ma na celu zatrzymanie przepływu wody do grzejnika, co jest niezbędne, by uniknąć zalania pomieszczenia oraz utrzymać bezpieczeństwo podczas prac montażowych. Po zamknięciu zaworów można bezpiecznie odkręcić grzejnik, a ewentualne resztki wody w jego wnętrzu nie będą mogły wypłynąć. W praktyce, przed rozpoczęciem prac warto również sprawdzić, czy zawory są sprawne i nie przeciekają, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie konserwacji instalacji grzewczych. Dodatkowo, zamknięcie zaworów na gałązkach jest zgodne z normami BHP, które mówią o konieczności minimalizowania ryzyka wypadków podczas prac związanych z instalacjami wodnymi. Taka procedura ogranicza również ryzyko uszkodzenia innych elementów instalacji, gdyż pozwala na kontrolowanie sytuacji i zapobiega niekontrolowanemu wypływowi wody.

Pytanie 14

Na jakiej wysokości od podłogi powinno się instalować ścienne baterie umywalkowe?

A. 100 ÷ 110 cm

B. 86 ÷ 95 cm

C. 76 ÷ 85 cm

D. 66 ÷ 75 cm

Montaż baterii umywalkowych poniżej 100 cm, czyli na przykład na wysokościach 66 do 75 cm, 76 do 85 cm czy 86 do 95 cm, to niezbyt dobry pomysł. Tego typu wysokości mogą sprawić, że użytkownicy będą musieli się schylać lub przyjmować niewygodne pozycje, co na dłuższą metę może być naprawdę niekomfortowe, a nawet zaszkodzić kręgosłupowi. Poza tym te wysokości nie są zgodne z normami budowlanymi, które mówią, że 100 cm to minimum dla komfortu. Niższe baterie mogą też nie chronić przed rozpryskami, co wiąże się z większym zużyciem wody i potencjalnymi problemami. Wiele osób myli wysokość montażu z wymiarami umywalki i przez to łatwo o błędne wnioski. W projektowaniu łazienek naprawdę warto jest zwracać uwagę na ergonomię i standardy komfortu, bo to podstawa, żeby każdy mógł korzystać z łazienki w wygodny sposób.

Pytanie 15

Aby zachować czystość w systemie wentylacyjnym z odzyskiem ciepła, powinno się to robić co 2-4 miesiące?

A. mechanicznie oczyścić przewody wentylacyjne

B. wyczyścić wymiennik ciepła

C. odkurzyć wnętrze rekuperatora

D. wymienić filtry w rekuperatorze

Wymiana filtrów w rekuperatorze to kluczowy element utrzymania wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła w dobrym stanie. Filtry mają za zadanie zatrzymywanie zanieczyszczeń, takich jak kurz, pyłki roślinne czy zanieczyszczenia chemiczne, które mogą negatywnie wpływać na jakość powietrza w pomieszczeniach. Regularna wymiana filtrów co 2-4 miesiące jest zgodna z zaleceniami producentów urządzeń oraz standardami branżowymi, co znacząco wpływa na efektywność systemu. Nieczyszczone filtry mogą prowadzić do obniżonej wydajności wentylacji, a także zwiększonego zużycia energii, co w konsekwencji podnosi koszty eksploatacyjne. Dobrą praktyką jest również monitorowanie stanu filtrów i ich wymiana w momencie, gdy stają się one zbyt zanieczyszczone. Warto również zwrócić uwagę na rodzaj używanych filtrów – filtry HEPA lub węglowe mogą zapewnić lepszą jakość powietrza w porównaniu do standardowych filtrów. Przy odpowiedniej konserwacji wentylacja będzie działać sprawnie, co przyczyni się do komfortu i zdrowia mieszkańców.

Pytanie 16

Do mechanicznej regulacji przepływu objętości powietrza w odgałęzieniu systemu wentylacyjnego używa się

A. dyfuzora

B. anemostatu

C. przepustnicy

D. kryzy

Przepustnica jest urządzeniem stosowanym w instalacjach wentylacyjnych, które umożliwia regulację strumienia objętości powietrza. Działa na zasadzie zmiany przekroju przepływu, co pozwala na zwiększenie lub zmniejszenie ilości powietrza dostarczanego do pomieszczenia. W praktyce, przepustnice są kluczowym elementem w systemach wentylacyjnych, umożliwiając optymalizację warunków klimatycznych w budynkach. Umożliwiają one również dostosowanie wentylacji do zmiennych warunków użytkowania, co jest szczególnie istotne w obiektach o zmiennym obciążeniu, takich jak biura czy hale produkcyjne. Przepustnice mogą być ręczne lub automatyczne, co pozwala na ich integrację z systemami zarządzania budynkiem. W kontekście standardów branżowych, stosowanie przepustnic zgodnie z normami PN-EN 13779 oraz PN-EN 12237 gwarantuje efektywność energetyczną oraz odpowiednią jakość powietrza wewnętrznego.

Pytanie 17

W systemie wodociągowym manometry są na stałe instalowane

A. na złączu sieci rozdzielczej z przyłączem budynku

B. w studzienkach z wodomierzami

C. w stacjach pompowych

D. na odgałęzieniach sieci rozdzielczej

Prawidłowa odpowiedź to pompowanie, ponieważ manometry są kluczowymi urządzeniami stosowanymi w systemach wodociągowych, szczególnie w pompowniach. Manometry mierzą ciśnienie w instalacji, co pozwala na monitorowanie i regulację pracy pomp. Prawidłowe ciśnienie jest istotne dla zapewnienia efektywnego transportu wody oraz dla ochrony elementów instalacji przed uszkodzeniami spowodowanymi nadmiernym ciśnieniem. W praktyce, manometry w pompowniach pomagają operatorom ocenić wydajność pomp oraz wykryć potencjalne problemy, takie jak zatykanie czy uszkodzenia. W Polsce stosuje się różne standardy, na przykład PN-EN 837-1, które określają wymogi dotyczące manometrów w instalacjach wodociągowych. Użycie manometrów w tym kontekście jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania wodami, co przyczynia się do oszczędności i efektywności energetycznej systemu wodociągowego.

Pytanie 18

Przewody ciepłownicze umieszczone nad ziemią wymagają izolacji cieplnej

A. izolacjami kauczukowymi pokrytymi folią aluminiową

B. matami z wełny mineralnej pokrytymi płaszczem z blachy ocynkowanej

C. prefabrykowanymi elementami styropianowymi pokrytymi płaszczem z blachy aluminiowej

D. otulinami z pianki polietylenowej pokrytymi folią paroszczelną

Izolowanie nadziemnych przewodów sieci ciepłowniczych metodami niezgodnymi z najlepszymi praktykami może prowadzić do znacznych strat energii oraz zwiększenia kosztów eksploatacji. Otuliny z pianki polietylenowej, mimo że są popularne w innych zastosowaniach, nie zapewniają wystarczającej odporności na wysokie temperatury, co czyni je niewłaściwym wyborem w kontekście ciepłownictwa. Ponadto, ich trwałość jest znikoma w warunkach atmosferycznych, co skutkuje szybkim pogarszaniem się izolacji. Izolacje kauczukowe pokryte folią aluminiową również nie są optymalnym rozwiązaniem dla sieci ciepłowniczych, ponieważ ich główną zaletą jest elastyczność, a nie efektywność termoizolacyjna w przypadku wysokotemperaturowych przewodów. Prefabrykowane elementy styropianowe, choć stosowane w budownictwie, nie są przeznaczone do zastosowań w ciepłownictwie ze względu na ich wrażliwość na wysokie temperatury i wilgoć, co może prowadzić do deformacji oraz pogorszenia właściwości izolacyjnych. Wybór niewłaściwych materiałów izolacyjnych prowadzi nie tylko do strat energetycznych, ale także do potencjalnych problemów z korozją przewodów, co w dłuższym okresie może skutkować kosztownymi naprawami oraz wymianą infrastruktury. Właściwe podejście do izolacji jest kluczowe dla efektywności energetycznej oraz zrównoważonego rozwoju w ciepłownictwie.

Pytanie 19

Przed zainstalowaniem sieci ciepłowniczej z rur preizolowanych w nawodnionych gruntach luźnych należy wykonać prace związane

A. ze spulchnieniem dna wykopu

B. z zagęszczeniem wykopu

C. z odpowietrzeniem rur

D. z odwodnieniem wykopu

Odwodnienie wykopu przed ułożeniem sieci ciepłowniczej z rur preizolowanych w gruntach luźnych nawodnionych jest kluczowe dla zapewnienia stabilności oraz jakości wykonania instalacji. W gruntach nawodnionych, woda może osłabiać nośność podłoża, co prowadzi do osiadania i deformacji rur. Przykładowo, stosowanie pompy do odwodnienia pozwala na obniżenie poziomu wód gruntowych i zmniejszenie ciśnienia hydrostatycznego, co jest zgodne z normami budowlanymi, takimi jak PN-EN 1997-1. Dobrze przeprowadzone odwodnienie zapobiega również erozji gruntów, co mogłoby prowadzić do niepożądanych ruchów gruntu. To z kolei wpływa na trwałość i niezawodność systemu ciepłowniczego, co jest istotnym aspektem w kontekście długoterminowej eksploatacji sieci. W praktyce oznacza to, że przed rozpoczęciem układania rur, należy dokładnie przeanalizować warunki gruntowe oraz zastosować odpowiednie metody odwodnienia, aby zapewnić bezpieczeństwo i jakość pracy.

Pytanie 20

Zadaniem odmulacza w węzłach ciepłowniczych jest

A. kontrolowanie przepływu czynnika grzewczego

B. chronić węzeł ciepłowniczy przed zmianami ciśnienia

C. zapobiegać cofaniu się nośnika ciepła

D. wyłapywać zanieczyszczenia znajdujące się w wodzie

Odmulacz stosowany na węzłach ciepłowniczych ma kluczowe znaczenie w utrzymaniu odpowiedniej jakości wody, co jest niezbędne dla prawidłowego działania całego systemu ciepłowniczego. Jego głównym zadaniem jest wyłapywanie zanieczyszczeń, takich jak osady, rdza czy inne cząstki stałe, które mogą z czasem gromadzić się w instalacji. Zanieczyszczenia te mogą prowadzić do obniżenia efektywności wymiany ciepła, a w skrajnych przypadkach do uszkodzenia elementów grzewczych lub pomp. Zastosowanie odmulacza zgodnie z normami branżowymi, takimi jak PN-EN 12828 dotycząca instalacji ciepłowniczych, zapewnia, że system ciepłowniczy działa efektywnie i bezawaryjnie. Praktycznym przykładem może być regularne czyszczenie odmulacza, co pozwala na utrzymanie optymalnej wydajności grzewczej oraz zmniejsza ryzyko awarii, co przekłada się na niższe koszty eksploatacji systemu oraz dłuższą żywotność urządzeń. Właściwa konserwacja odmulacza to również zgodność z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania energią oraz ochrony środowiska poprzez zmniejszenie strat energetycznych.

Pytanie 21

Zgodnie z wytycznymi zamieszczonymi w ramce próbę szczelności sieci ciepłowniczych należy wykonać

Próbę szczelności sieci ciepłowniczych przeprowadza się po zmontowaniu odcinka rurociągu, wykonaniu naciągu wstępnego wydłużek, ułożeniu na podporach ruchomych i zamocowaniu podpór stałych, przed nałożeniem izolacji cieplnej.

A. przed zamontowaniem podpór stałych.

B. po nałożeniu izolacji cieplnej.

C. po zmontowaniu całego rurociągu.

D. przed nałożeniem izolacji cieplnej.

Zrobienie próby szczelności w sieciach ciepłowniczych przed założeniem izolacji cieplnej jest naprawdę ważne, żeby system grzewczy działał jak należy. Izolacja pomaga ograniczyć straty ciepła, ale jak nałożymy ją wcześniej, to potem może być ciężko dostać się do rurociągu, jakby nagle coś zaczęło cieknąć. Dobrze jest wykonać tę próbę już po zmontowaniu odcinka, ale przed izolacją – wtedy możemy złapać nieszczelności na wczesnym etapie. Na przykład, używanie ciśnienia do testowania szczelności daje nam pewność, że wszystkie połączenia trzymają, a system jest gotowy do dalszej eksploatacji. Jak coś jednak wyjdzie nie tak, to naprawy można zrobić przed nałożeniem izolacji. Taki sposób działania jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży, co w efekcie podnosi bezpieczeństwo i efektywność systemów ciepłowniczych.

Pytanie 22

Aby zapewnić jednokierunkowy przepływ wody w instalacji wodociągowej, konieczne jest zainstalowanie zaworu

A. zwrotny

B. zaporowy

C. redukcyjny

D. odpowietrzający

Zawór zwrotny to naprawdę ważny element w systemach wodociągowych. Jego głównym zadaniem jest pozwolenie wodzie przepływać tylko w jednym kierunku, co zapobiega cofaniu się tego medium. Działa tak, że jak woda płynie, to zawór się otwiera, a jak nie ma przepływu, to się zamyka. Dzięki temu nasze instalacje są chronione przed różnymi nieprzyjemnymi zjawiskami, jak np. wstrząsy hydrauliczne czy zanieczyszczenie wody. Kiedy myślimy o systemach dostarczających wodę pitną do budynków, to zamontowanie zaworu zwrotnego to już standard. Wszystko to musi być zgodne z normami, takimi jak PN-EN 12345, żeby zapewnić bezpieczną i wysokiej jakości wodę. W praktyce to wygląda tak, że zawory zwrotne często współpracują z pompami, żeby zapobiec ich uszkodzeniu. Dlatego ważne, żeby odpowiednio dobrać zawór do warunków pracy, takich jak ciśnienie czy temperatura, bo to ma ogromny wpływ na efektywność i niezawodność całego systemu.

Pytanie 23

Różnica w funkcjonowaniu studzienki kaskadowej oraz przepompowni ścieków polega na tym, że

A. przepompownia zwiększa głębokość kanału, a studzienka kaskadowa zmniejsza głębokość jego posadowienia

B. przepompownia zmniejsza głębokość kanału, a studzienka kaskadowa zwiększa głębokość jego posadowienia

C. studzienka kaskadowa transportuje ścieki z przewodu znajdującego się wyżej do przewodu położonego niżej, a przepompownia robi to w przeciwnym kierunku

D. studzienka kaskadowa transportuje ścieki z przewodu niżej położonego do przewodu znajdującego się wyżej, a przepompownia działa odwrotnie

Niektóre odpowiedzi sugerują, że studzienka kaskadowa zmniejsza głębokość kanału, co jest błędne, bo jej rola polega na przesyłaniu ścieków w dół, a nie na redukcji głębokości. Przepompownia ścieków z kolei nie podnosi ścieków do przewodu niżej położonego, to jest sprzeczne z jej podstawową rolą, która polega na podnoszeniu ich do wyższych poziomów, zwłaszcza w miejscach, gdzie grawitacja nie wystarcza. Przydałoby się też zwrócić uwagę na kierunki działania tych urządzeń – studzienki działają zgodnie z zasadą grawitacji, natomiast przepompownie są potrzebne tam, gdzie trzeba pokonać naturalne wzniesienia terenu. W praktyce wybór urządzenia powinien być dopasowany do warunków terenu, żeby systemy kanalizacyjne działały efektywnie i ekonomicznie.

Pytanie 24

Korzystając z cennika w tabeli, oblicz koszt zakupu materiałów do podłączenia baterii umywalkowej naściennej w instalacji wodociągowej wykonanej z miedzi o średnicy Ø15, jeżeli oprócz baterii należy jeszcze zakupić: 2 mufy Ø15, 2 kolana dwukielichowe Ø15, 2 kolana jednokielichowe Ø15, listwę z kolanami Ø15 x ½".

Lp.	Materiał	Cena/szt.
1.	mufa Ø15	1,00
2.	kolano dwukielichowe Ø15	1,50
3.	kolano jednokielichowe Ø15	1,50
4.	listwa z kolanami Cu Ø 15 x ½"	14,00
5.	krzywka	7,00
6.	uszczelka	1,50
7.	rozetka	3,50
8.	bateria umywalkowa naścienną z krzywką, uszczelką i rozetką	87,00
9.	bateria umywalkowa stojąca z krzywką, uszczelką i rozetką	92,00

A. 112,00 zł

B. 109,00 zł

C. 110,00 zł

D. 105,00 zł

Odpowiedź 109,00 zł jest prawidłowa, ponieważ obejmuje wszystkie niezbędne materiały do podłączenia baterii umywalkowej naściennej. Wartość ta została obliczona poprzez zsumowanie kosztów poszczególnych elementów, takich jak 2 mufy Ø15, 2 kolana dwukielichowe Ø15, 2 kolana jednokielichowe Ø15 oraz listwa z kolanami Ø15 x ½. Dokładne obliczenia są kluczowe w instalacjach wodociągowych, gdzie precyzyjne dobieranie komponentów wpływa na szczelność i trwałość połączeń. W branży instalacyjnej, zgodnie z normami PN-EN 806-1, zawsze należy brać pod uwagę nie tylko materiały, ale również ich jakość oraz zgodność z wymaganiami systemu, co przekłada się na efektywność i bezpieczeństwo całej instalacji. Ponadto, umiejętność dokładnego obliczania kosztów materiałów jest niezbędna w codziennej pracy instalatora, co pozwala na właściwe oszacowanie wydatków oraz zysków z realizowanych projektów.

Pytanie 25

Jak powinny być rozmieszczone przewody ogrzewania podłogowego w strefach brzegowych?

A. W odległości uzależnionej od średnicy przewodów

B. W odległości zależnej od temperatury na zewnątrz

C. W większych odstępach niż w strefie głównej

D. W mniejszych odstępach niż w strefie głównej

Propozycje układania przewodów ogrzewania podłogowego w odległości zależnej od średnicy przewodów, większych odległościach w strefach brzegowych oraz odległości zależnej od temperatury zewnętrznej są błędne i niezgodne z zasadami efektywnego projektowania systemów ogrzewania podłogowego. Układanie przewodów w odległości zależnej od średnicy może prowadzić do niedostatecznego rozkładu ciepła, ponieważ nie uwzględnia specyfiki różnych stref pomieszczenia. W rzeczywistości, większe odległości w strefach brzegowych mogłyby skutkować nieefektywnym ogrzewaniem, co w efekcie obniża komfort użytkowników. Ponadto, zależność od temperatury zewnętrznej przy układaniu przewodów w strefach brzegowych jest niewłaściwym podejściem, gdyż projektując system ogrzewania, powinno się skupić na wewnętrznych warunkach pomieszczenia, a nie na zewnętrznych. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że stałe stosowanie tych samych zasad dla całego pomieszczenia zapewni zadowalające efekty. W rzeczywistości, każda strefa wymaga indywidualnego podejścia, a optymalizacja rozmieszczenia przewodów w strefach brzegowych powinna uwzględniać ich unikalne wymagania cieplne, co jest kluczowe dla efektywności systemu grzewczego.

Pytanie 26

Podpory ruchome instaluje się w sieciach ciepłowniczych, aby umożliwić

A. zakładanie izolacji ciepłochronnej na przewodach

B. przesuwanie przewodu w trakcie jego instalacji

C. osiowe oraz ewentualne boczne przesuwanie przewodów

D. stałe przymocowanie rurociągu do podłoża, na przykład komory ciepłowniczej

Trwałe mocowanie rurociągu z podłożem, jak i montowanie izolacji ciepłochronnej, to koncepcje, które mogą wydawać się logiczne, jednak są one nieprawidłowe w kontekście podpór ruchomych. Rurociągi ciepłownicze nie mogą być trwale mocowane do podłoża, ponieważ ich materiał pod wpływem zmian temperatury ulega ekspansji i skurczowi. Jeśli rurociąg byłby trwale zamocowany, mogłoby to prowadzić do poważnych uszkodzeń, takich jak pęknięcia lub deformacje. Podpory ruchome z kolei są zaprojektowane tak, aby zezwalać na ruch rurociągu w reakcji na zmiany temperatury, co jest kluczowe dla ich długotrwałej eksploatacji. Ponadto, przesuwanie przewodu podczas montażu również nie jest głównym celem podpór ruchomych; jest to proces, który powinien być dokładnie zaplanowany i przeprowadzony przed ich zamocowaniem. Izolacja ciepłochronna jest niezbędna dla ochrony przed stratami ciepła, ale jej montaż nie jest związany z funkcjonalnością podpór ruchomych. Stąd wynika, że niektóre z wymienionych koncepcji mogą prowadzić do nieporozumień oraz nieefektywnego projektowania instalacji ciepłowniczych, co podkreśla konieczność stosowania się do zasad i standardów branżowych w celu zapewnienia efektywności i bezpieczeństwa systemów ciepłowniczych.

Pytanie 27

Jaką funkcję pełnią przelewy burzowe w systemie kanalizacyjnym?

A. separacyjną

B. retencyjną

C. oczyszczającą

D. odciążającą

Przelewy burzowe w sieci kanalizacyjnej pełnią kluczową funkcję odciążającą, co oznacza, że ich zadaniem jest zredukowanie obciążenia głównych kanałów burzowych podczas intensywnych opadów deszczu. Odciążenie to osiąga się poprzez skierowanie nadmiaru wód opadowych do specjalnie zaprojektowanych zbiorników, które mogą pomieścić większe ilości wody, zapobiegając w ten sposób przepełnieniu sieci kanalizacyjnej. W praktyce oznacza to, że w przypadku intensywnych opadów deszczu, przelewy burzowe odprowadzają nadmiar wody do wód powierzchniowych lub do zbiorników retencyjnych, co zapobiega lokalnym podtopieniom i uszkodzeniom infrastruktury. Zgodnie z normami i wytycznymi branżowymi, systemy odciążające powinny być projektowane z uwzględnieniem lokalnych warunków hydrologicznych, aby skutecznie zarządzać wodami opadowymi i minimalizować ryzyko wystąpienia powodzi. Dodatkowo, w kontekście zrównoważonego rozwoju, takie systemy powinny być integrowane z elementami zielonej infrastruktury, co zwiększa ich efektywność.

Pytanie 28

W systemie ogrzewania połączenia trwałe z rur PP wykonuje się w metodzie

A. zaprasowywania

B. zaciskania

C. zgrzewania

D. klejenia

Zgrzewanie rur z polipropylenu (PP) jest jedną z najczęściej stosowanych metod łączenia, zwłaszcza w instalacjach grzewczych. Technologia ta polega na podgrzewaniu końców rur do odpowiedniej temperatury i następnie ich złączeniu pod wpływem ciśnienia. Dzięki temu uzyskuje się połączenie o wysokiej wytrzymałości oraz odporności na różne chemikalia i wysokie temperatury. Przykładem zastosowania zgrzewania są systemy ogrzewania podłogowego, gdzie zgrzewane rury PP zapewniają efektywną i równomierną dystrybucję ciepła. Zgrzewanie zgodne jest z europejskimi normami PN-EN 12201 oraz PN-EN 1451, które określają wymagania jakościowe dla systemów rur z tworzyw sztucznych. Warto zaznaczyć, że zgrzewanie wymaga odpowiednich narzędzi, jak zgrzewarki, oraz znajomości procesu, aby uniknąć błędów, które mogą prowadzić do uszkodzenia systemu. W praktyce zgrzewanie jest szybkie, tanie i efektywne, co czyni tę metodę jedną z najbardziej efektywnych w branży budowlanej.

Pytanie 29

Przewody instalacji gazowej wykonane z rur powinny być chronione przed korozją

A. stalowych czarnych

B. stalowych ocynkowanych

C. polietylenowych

D. miedzianych

Wybór stalowych czarnych rur do instalacji gazowej jest uzasadniony z punktu widzenia ich właściwości mechanicznych oraz sposobu zabezpieczenia przed korozją. Stalowe rury czarne, ze względu na swoją strukturę, są szczególnie podatne na korozję, dlatego kluczowe jest odpowiednie ich zabezpieczenie. W praktyce, zabezpieczenie może polegać na malowaniu specjalnymi farbami antykorozyjnymi lub nakładaniu powłok ochronnych. Dodatkowo, zgodnie z normami, takimi jak PN-EN 10305-1 dotycząca rur stalowych, zaleca się stosowanie rur z odpowiednimi certyfikatami jakości. W przypadku instalacji gazowych, ważne jest również regularne przeprowadzanie inspekcji, co pozwala na wczesne wykrycie potencjalnych problemów związanych z korozją. Zastosowanie stalowych czarnych rur w instalacjach gazowych jest powszechną praktyką, co wynika z ich wytrzymałości oraz dostępności na rynku. W praktyce, zapewnienie odpowiedniego zabezpieczenia rur przed korozją przekłada się na dłuższą żywotność instalacji oraz zwiększone bezpieczeństwo użytkowania.

Pytanie 30

Gdzie można zainstalować kocioł gazowy jednofunkcyjny o mocy 35 kW?

A. w łazience, która ma okno

B. w garażu przeznaczonym dla wielu pojazdów

C. w osobnym pomieszczeniu znajdującym się w piwnicy

D. w pokoju z aneksem kuchennym

Kocioł gazowy jednofunkcyjny o mocy 35 kW jest urządzeniem, które należy montować w pomieszczeniach spełniających określone normy bezpieczeństwa oraz wentylacji. Zgodnie z obowiązującymi przepisami budowlanymi oraz normami branżowymi, kocioł taki powinien być zainstalowany w wydzielonym pomieszczeniu, które zapewnia odpowiednią wentylację i dostęp do powietrza do spalania. Wydzielone pomieszczenie w piwnicy jest idealnym rozwiązaniem, ponieważ często jest to miejsce, które można przystosować do wymogów instalacyjnych. Przy montażu należy również zwrócić uwagę na odpowiednie przelotki wentylacyjne, aby zapewnić bezpieczeństwo użytkowania. Przykładowo, w takim pomieszczeniu można zainstalować dodatkowe zabezpieczenia, takie jak czujniki gazu oraz systemy alarmowe, co jeszcze bardziej zwiększa bezpieczeństwo. Ważne jest również, aby takie pomieszczenie było oddzielone od innych części budynku, co minimalizuje ryzyko rozprzestrzenienia się ewentualnych gazów spalinowych do przestrzeni mieszkalnej. W kontekście praktycznym, instalacja w piwnicy pozwala na bardziej efektywne wykorzystanie przestrzeni w budynku, a także na łatwiejszy dostęp do urządzenia podczas serwisu i konserwacji.

Pytanie 31

Wody gruntowe znajdujące się w strefie nasycenia, znanej jako strefa saturacji, to wody

A. głębionowe

B. higroskopijne

C. błonkowate

D. kapilarne

Wody głębinowe to wody znajdujące się w strefie nasycenia, co oznacza, że całe dostępne porowate przestrzenie w gruntach są wypełnione wodą. Strefa ta odgrywa kluczową rolę w hydrologii, ponieważ wody głębinowe są głównym źródłem zaopatrzenia w wodę pitną oraz nawadniania w rolnictwie. Te wody mogą być eksploatowane za pomocą studni głębinowych, co jest praktykowane w wielu regionach, szczególnie tam, gdzie inne źródła wody są ograniczone. Wody głębinowe cechują się stałą temperaturą oraz jakością, co jest korzystne dla wielu procesów biologicznych i chemicznych zachodzących w ekosystemach. Przykładowo, w rejonach suchych wody głębinowe mogą stanowić jedyne dostępne źródło wody, co sprawia, że ich zrównoważone zarządzanie jest kluczowe. W praktyce inżynierii środowiskowej i hydrologii, umiejętność oceny jakości wód głębinowych oraz ich dostępności jest niezwykle ważna, aby zapewnić odpowiednie zasoby wodne dla lokalnych społeczności oraz ochrony środowiska.

Pytanie 32

Kurek gazowy w połączeniu z instalacją gazową powinien być montowany w technologii

A. klejenia

B. skręcania

C. zgrzewania elektrooporowego

D. zaciskania osiowego

Skręcanie to jedna z najczęściej stosowanych metod łączenia elementów instalacji gazowej, w tym kurek gazowych. Ta technika polega na wkręceniu gwintowanych złączek, co zapewnia trwałe i szczelne połączenie. W praktyce skręcanie jest wykorzystywane w różnych systemach gazowych, ponieważ jest łatwe do wykonania, wymaga minimalnych narzędzi oraz pozwala na szybką i skuteczną konserwację. Zgodnie z normami branżowymi, takimi jak PN-EN 15001, odpowiednie gwintowanie oraz wykorzystanie uszczelek umożliwia uzyskanie wysokiej szczelności połączeń, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa użytkowania instalacji gazowych. Dodatkowo, skręcanie pozwala na łatwe demontaż i ponowny montaż, co jest niezwykle ważne w przypadku serwisowania lub wymiany elementów systemu. Właściwe przeprowadzenie procesu skręcania zapewnia nie tylko funkcjonalność, ale przede wszystkim bezpieczeństwo użytkowników, co jest niezbędne w każdym systemie gazowym.

Pytanie 33

W przypadku, gdy kanał wentylacyjny o prostokątnym przekroju jest połączony za pomocą kołnierzy, jakie narzędzie należy zastosować do jego rozmontowania?

A. nożyc do rur

B. wiertarki

C. praski

D. kluczy płaskich

Klucze płaskie są narzędziem niezbędnym do demontażu kanałów wentylacyjnych, które są połączone za pomocą kołnierzy. Kołnierze te, zazwyczaj wykonane z metalu, wymagają precyzyjnego i odpowiedniego dostępu do śrub mocujących. Klucze płaskie, dzięki swojej konstrukcji, umożliwiają stabilny uchwyt i równomierne przyłożenie siły, co jest kluczowe dla uniknięcia uszkodzeń zarówno kołnierzy, jak i samego kanału. W praktyce, stosując klucze płaskie, można łatwo i bezpiecznie dokręcać oraz luzować śruby, co jest zgodne z zasadami BHP i dobrymi praktykami w branży wentylacyjnej. Użycie kluczy płaskich, w przeciwieństwie do innych narzędzi, zapewnia lepszą kontrolę nad procesem demontażu i minimalizuje ryzyko uszkodzenia elementów instalacji. Przykładem może być sytuacja, gdy podczas konserwacji systemu wentylacyjnego wymagana jest wymiana filtra powietrza, co często wiąże się z demontażem kanałów. W takiej sytuacji klucze płaskie gwarantują, że proces ten będzie przeprowadzony sprawnie i profesjonalnie.

Pytanie 34

Jakie urządzenie należy zastosować do pomiaru ciśnienia podczas przeprowadzania prób wodnych w instalacji centralnego ogrzewania?

A. anemometr

B. flusometr

C. manometr

D. higrometr

Manometr to instrument służący do pomiaru ciśnienia gazów i cieczy, co czyni go idealnym narzędziem do monitorowania ciśnienia w instalacjach centralnego ogrzewania. Podczas prób wodnych, które mają na celu sprawdzenie szczelności i wydajności systemu, kluczowe jest kontrolowanie ciśnienia, aby upewnić się, że nie występują przecieki ani inne nieprawidłowości. Manometry są dostępne w różnych konfiguracjach, w tym analogowych i cyfrowych, co pozwala na łatwe odczytywanie wyników. W przypadku systemów grzewczych, standardowe ciśnienie robocze wynosi zazwyczaj od 1 do 2 barów, a manometr umożliwia bieżące monitorowanie tych parametrów, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi. Ponadto, manometry powinny być regularnie kalibrowane, aby zapewnić dokładność pomiarów, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa i efektywności energetycznej systemu grzewczego. Przykładem zastosowania manometrów są również inspekcje przed i po uruchomieniu systemów ogrzewania, gdzie prawidłowy odczyt ciśnienia jest niezbędny do certyfikacji instalacji.

Pytanie 35

Kotłownia z funkcjonującym kotłem na paliwo stałe powinna być zaopatrzona w wentylację

A. grawitacyjną nawiewno-wywiewną

B. mechaniczną nawiewną i grawitacyjną wywiewną

C. mechaniczną nawiewno-wywiewną

D. grawitacyjną nawiewną i mechaniczną wywiewną

Odpowiedzi sugerujące zastosowanie wentylacji mechanicznej w dowolnej formie w kotłowni z kotłem na paliwo stałe są nieodpowiednie, ponieważ standardy branżowe jasno wskazują na konieczność stosowania wentylacji grawitacyjnej. Wentylacja nawiewna mechaniczna, choć może być efektywna w niektórych aplikacjach, nie jest dostosowana do specyfikacji kotłowni na paliwa stałe, gdzie kluczowe znaczenie ma zapewnienie naturalnej wymiany powietrza. W przypadku wentylacji wywiewnej mechanicznej, istnieje ryzyko, że stworzy to podciśnienie, które może prowadzić do niewłaściwego spalania oraz potencjalnych zagrożeń dla zdrowia. Wykorzystanie systemów nawiewno-wywiewnych mechanicznych niewłaściwie zaadaptowanych do kotłowni może prowadzić do zjawisk takich jak cofanie się spalin, co jest niebezpieczne. Warto zauważyć, że wentylacja grawitacyjna, dzięki działaniu opartemu na naturalnych różnicach temperatur, promuje prawidłowy przepływ powietrza, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa. Często błędne wybory dotyczące wentylacji wynikają z braku zrozumienia zasad działania systemów i ich specyficznych wymagań, co może prowadzić do poważnych błędów w eksploatacji kotłowni.

Pytanie 36

Do zadań ochrony aktywnej rur stalowych w sieciach gazowych należy ochrona przed wpływem

A. warunków atmosferycznych

B. naporu gruntowego

C. prądów błądzących

D. promieniowania UV

Zrozumienie, dlaczego promieniowanie ultrafioletowe, napór gruntu i czynniki atmosferyczne nie należą do zadań ochrony czynnej przewodów stalowych w sieciach gazowych, wymaga analizy charakterystyki tych zjawisk. Promieniowanie ultrafioletowe, choć może wpływać na niektóre materiały, nie jest bezpośrednim zagrożeniem dla stali w kontekście instalacji gazowych, gdyż stal nie ulega degradacji pod jego wpływem w tak dużym stopniu, jak materiały polimerowe. Z kolei napór gruntu to siła, która działa na przewody, ale nie stanowi zagrożenia korozji ani uszkodzenia, a systemy instalacyjne są projektowane z uwzględnieniem tego czynnika, co jest normą w inżynierii budowlanej. Czynniki atmosferyczne, takie jak deszcz czy zmiany temperatury, mogą wpływać na zewnętrzną warstwę ochronną przewodów, ale są one zazwyczaj zarządzane poprzez odpowiednie pokrycia i materiały, które są stosowane zgodnie z ustalonymi standardami ochrony. Dlatego kluczowym aspektem ochrony czynnej są prądy błądzące, które w przeciwieństwie do wymienionych czynników mogą prowadzić do poważnych uszkodzeń i korozji, a ich kontrola jest niezbędna dla zapewnienia bezpieczeństwa i niezawodności sieci gazowej.

Pytanie 37

Przy realizacji izolacji antykorozyjnej złączy rur stalowych w gazociągu, po starannym ich oczyszczeniu powinno się

A. pomalować złącza farbą lateksową

B. zastosować na złącza matę termokurczliwą

C. aplikować na złącza kit uszczelniający

D. nałożyć na złącza podkład gruntujący

Prawidłowa odpowiedź na pytanie dotyczące izolacji antykorozyjnej złączy rur stalowych gazociągu to pomalowanie złączy podkładem gruntującym. Podkład gruntujący jest kluczowym elementem w procesie zabezpieczania stali przed korozją, gdyż jego główną funkcją jest zwiększenie przyczepności kolejnych warstw ochronnych, takich jak farby czy powłoki. Dzięki zastosowaniu odpowiedniego podkładu gruntującego, można skutecznie zredukować ryzyko pojawienia się rdzy, co jest szczególnie ważne w przypadku instalacji gazociągów, gdzie integralność materiałów ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa. Przykładowo, podkłady na bazie epoksydowej charakteryzują się doskonałą odpornością na działanie wilgoci oraz chemikaliów, co czyni je idealnym wyborem dla konstrukcji narażonych na trudne warunki atmosferyczne. W branży stosuje się również normy, takie jak ISO 12944, które określają wymagania dotyczące ochrony antykorozyjnej stali; uwzględniają one odpowiednie przygotowanie powierzchni, jak również dobór systemów powłokowych, co w kontekście izolacji rur gazociągowych ma kluczowe znaczenie.

Pytanie 38

Oblicz koszt zainstalowania i połączenia pięcioczęściowego żeliwnego grzejnika do systemu centralnego ogrzewania, jeśli monter potrzebuje 5 minut na połączenie dwóch części, 20 minut na przygotowanie grzejnika oraz 95 minut na montaż, a jego stawka godzinowa wynosi 60 zł.

A. 200 zł

B. 120 zł

C. 215 zł

D. 135 zł

Wielu użytkowników może mylnie ocenić koszty montażu grzejnika, co często wynika z niepełnego zrozumienia procesu kalkulacji. Na przykład, wybierając opcje 120 zł, można błędnie zakładać, że całkowity czas pracy montera to jedynie czas montażu bez uwzględnienia dodatkowych czynności, takich jak połączenia członów. Niezrozumienie, że każdy etap montażu, w tym uzbrojenie grzejnika i połączenia, wymaga osobnego czasu i zasobów, prowadzi do niedoszacowania kosztów. Inna odpowiedź, jak 200 zł, może być wynikiem nadmiernego szacowania, które nie uwzględnia rzeczywistych stawek rynkowych oraz standardowych czasów pracy. W branży instalacyjnej ważne jest, aby oprzeć wyceny na rzeczywistych danych, takich jak stawki robocizny i normy czasowe, które są ustalone przez organizacje branżowe. Niewłaściwe podejście do kalkulacji kosztów może skutkować nieefektywnotą finansową zarówno dla klienta, jak i dla wykonawcy. Warto również podkreślić, że w przypadku złożonych instalacji grzewczych, montaż nie kończy się jedynie na zamontowaniu grzejnika; wymaga on również regulacji i testów, co może dodatkowo wpłynąć na ostateczną wycenę. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla prawidłowego oszacowania kosztów usług instalacyjnych.

Pytanie 39

Na zakończenie instalacji systemu wentylacyjnego, aby uformować strumień powietrza oraz równomiernie rozprowadzić powietrze nawiewane z przestrzeni sufitowej, konieczne jest zamontowanie

A. wentylatorów

B. anemostatów

C. przepustnic powietrza

D. kurtyn powietrznych

Anemostaty są kluczowymi elementami systemów wentylacyjnych, których głównym zadaniem jest kształtowanie strumienia powietrza oraz zapewnienie równomiernego rozprowadzenia nawiewanego powietrza w pomieszczeniu. Dzięki ich zastosowaniu możliwe jest precyzyjne dostosowanie kierunku i objętości przepływu powietrza, co przekłada się na komfort użytkowników oraz efektywność energetyczną całego systemu. Anemostaty są dostępne w różnych wariantach, takich jak anemostaty okrągłe i prostokątne, umożliwiające optymalne dopasowanie do specyfiki instalacji. Dodatkowo, zastosowanie anemostatów zgodnie z normami branżowymi, takimi jak PN-EN 12599, zapewnia właściwe parametry akustyczne i aerodynamiczne, co jest istotne w kontekście komfortu akustycznego w pomieszczeniach. Przykładowo, w biurach lub budynkach użyteczności publicznej, odpowiednio dobrany anemostat może znacząco wpłynąć na jakość powietrza oraz obniżenie zużycia energii, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 40

Obowiązkowe wyznaczanie stref kontrolowanych dotyczy sieci

A. gazowej

B. kanalizacyjnej

C. wodociągowej

D. ciepłowniczej

Strefy kontrolowane są kluczowym elementem w zarządzaniu bezpieczeństwem sieci gazowych, które z racji swojej specyfiki wymagają szczególnej uwagi. Wyznaczanie stref kontrolowanych dla sieci gazowej wynika z konieczności minimalizowania ryzyka wystąpienia awarii, które mogą prowadzić do poważnych zagrożeń, takich jak pożary czy eksplozje. W praktyce oznacza to, że obszary wokół instalacji gazowych są monitorowane i zabezpieczane, aby ograniczyć dostęp osób nieuprawnionych oraz zapewnić odpowiednie procedury w przypadku wykrycia nieszczelności. Przykładem jest stosowanie różnych technologii detekcji gazu oraz regularne kontrole stanu technicznego infrastruktury. W kontekście regulacji prawnych, takie strefy są często określane przez normy branżowe, takie jak PN-EN 1594, które wskazują, jak należy projektować i utrzymywać sieci gazowe w sposób bezpieczny. Właściwe wyznaczanie stref kontrolowanych jest zatem integralnym elementem systemu zarządzania ryzykiem, który ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa zarówno dla użytkowników, jak i dla środowiska.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej