Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 22 kwietnia 2025 22:39
Data zakończenia: 22 kwietnia 2025 23:24

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Partycja, na której zainstalowany jest system operacyjny, określana jest jako partycja

A. systemowa

B. wymiany

C. rozszerzona

D. folderowa

Odpowiedź 'systemową' jest poprawna, ponieważ partycja systemowa to ta, na której zainstalowany jest system operacyjny. Jest to kluczowy element struktury dysku twardego, ponieważ zawiera wszystkie niezbędne pliki, które umożliwiają uruchomienie i działanie systemu. W praktyce, partycja systemowa jest zazwyczaj oznaczona literą (np. C: w systemie Windows) i jest to miejsce, gdzie przechowywane są także pliki programów oraz dane użytkownika. Dobra praktyka wskazuje, że partycja systemowa powinna mieć odpowiednią przestrzeń, aby pomieścić zarówno system operacyjny, jak i aplikacje oraz aktualizacje. Ponadto, w kontekście zarządzania systemami informatycznymi, ważne jest, aby regularnie tworzyć kopie zapasowe danych znajdujących się na partycji systemowej. W przypadku awarii systemu, możliwość szybkiego przywrócenia stanu sprzed problemu może być kluczowa dla minimalizacji przestojów i strat danych. Warto również zaznaczyć, że w nowoczesnych systemach operacyjnych, takich jak Windows 10 czy Linux, partycje systemowe są konfigurowane z uwzględnieniem zasad efektywności i bezpieczeństwa, co może obejmować między innymi ich szyfrowanie czy tworzenie dodatkowych partycji pomocniczych do odzyskiwania danych.

Pytanie 2

Proces zapisywania kluczy rejestru do pliku określamy jako

A. edycją rejestru

B. kopiowaniem rejestru

C. modyfikacją rejestru

D. eksportowaniem rejestru

Eksportowanie rejestru to proces, w którym klucze rejestru systemu Windows są zapisywane do pliku. Taki plik może być później wykorzystany do przywracania ustawień lub przenoszenia ich między różnymi systemami operacyjnymi. Eksportowanie rejestru odbywa się najczęściej za pomocą narzędzia Regedit, gdzie użytkownik ma możliwość zaznaczenia konkretnego klucza i wyboru opcji eksportu. Praktyczne zastosowania eksportowania rejestru obejmują przenoszenie konfiguracji programów, kopie zapasowe ustawień systemowych oraz ułatwienie migracji do nowego komputera. W kontekście dobrych praktyk, regularne eksportowanie kluczy rejestru przed wprowadzeniem zmian pozwala na szybkie przywrócenie poprzednich ustawień w przypadku wystąpienia problemów. Warto również podkreślić, że pliki rejestru mają rozszerzenie .reg, co pozwala na ich łatwe rozpoznanie i edytowanie w razie potrzeby. Zrozumienie procesu eksportowania rejestru jest kluczowe dla administratorów systemów, którzy muszą zarządzać konfiguracjami oraz zapewnić bezpieczeństwo i stabilność systemu.

Pytanie 3

Minimalna ilość pamięci RAM wymagana dla systemu operacyjnego Windows Server 2008 wynosi przynajmniej

A. 512 MB

B. 1,5 GB

C. 1 GB

D. 2 GB

Właściwa odpowiedź to 2 GB, ponieważ Microsoft zaleca, aby system operacyjny Windows Server 2008 miał co najmniej tę ilość pamięci RAM dla podstawowej funkcjonalności. W praktyce, 2 GB RAM to minimalna wielkość, która pozwala na uruchamianie serwera z podstawowymi usługami, takimi jak Active Directory, DNS czy DHCP. Przykładowo, jeśli planujesz hostować na tym serwerze aplikacje lub usługi, które wymagają większej ilości zasobów, warto rozważyć zwiększenie pamięci do 4 GB lub więcej, co będzie miało pozytywny wpływ na wydajność systemu. Standardy branżowe zalecają, aby serwery, w szczególności te działające w środowiskach produkcyjnych, miały odpowiednią ilość pamięci RAM, aby zminimalizować ryzyko przestojów oraz zapewnić efektywne przetwarzanie danych. Pamięć RAM odgrywa kluczową rolę w szybkości działania systemu operacyjnego oraz aplikacji, więc inwestycja w większą ilość RAM jest często uzasadniona w kontekście stabilności i wydajności serwera.

Pytanie 4

Aby poprawić bezpieczeństwo zasobów sieciowych, administrator sieci komputerowej w firmie został zobowiązany do podziału istniejącej lokalnej sieci komputerowej na 16 podsieci. Pierwotna sieć miała adres IP 192.168.20.0 z maską 255.255.255.0. Jaką maskę sieci powinien zastosować administrator?

A. 255.255.255.224

B. 255.255.255.248

C. 255.255.255.192

D. 255.255.255.240

Wybór maski 255.255.255.240 jest prawidłowy, ponieważ pozwala podzielić sieć 192.168.20.0 na 16 podsieci, zgodnie z wymaganiem administratora. Maska 255.255.255.240 (w notacji CIDR to /28) oznacza, że 4 bity są używane do identyfikacji podsieci, co umożliwia stworzenie 2^4 = 16 podsieci. Każda z tych podsieci ma 16 adresów, z czego 14 jest dostępnych dla hostów (dwa adresy są zarezerwowane – jeden dla identyfikatora sieci, a drugi dla adresu rozgłoszeniowego). W praktyce, podział na podsieci poprawia zarządzanie ruchem sieciowym oraz zwiększa bezpieczeństwo, ograniczając zasięg potencjalnych ataków. W sieciach lokalnych istotne jest stosowanie takich technik jak VLANy oraz segmentacja, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w inżynierii sieci. Taki podział umożliwia administratorom lepsze kontrolowanie dostępu do zasobów oraz monitorowanie ruchu w sieci, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa IT.

Pytanie 5

Cechą charakterystyczną transmisji za pomocą interfejsu równoległego synchronicznego jest to, że

A. w określonych odstępach czasu wyznaczanych przez sygnał zegarowy CLK dane przesyłane są jednocześnie kilkoma przewodami

B. dane są przesyłane w tym samym czasie całą szerokością magistrali, a początek oraz zakończenie transmisji oznaczają bity startu i stopu

C. dane są przesyłane bit po bicie w określonych odstępach czasu, które są wyznaczane przez sygnał zegarowy CLK

D. początek i koniec przesyłanych danych odbywa się bit po bicie i jest oznaczony bitem startu oraz stopu

Pierwsza odpowiedź sugeruje, że dane są przesyłane jednocześnie całą szerokością magistrali, ale nie uwzględnia przy tym kluczowego aspektu synchronizacji, która jest istotna w przypadku interfejsów równoległych synchronicznych. Nie wystarczy, aby dane były przesyłane równocześnie; ich przesył musi być również zsynchronizowany z sygnałem zegarowym, co jest istotnym elementem w zapewnieniu integralności przesyłanych informacji. Z kolei druga odpowiedź koncentruje się na przesyłaniu bit po bicie z użyciem bitów startu i stopu, co jest bardziej charakterystyczne dla transmisji szeregowej, a nie równoległej. W interfejsach równoległych przesyłanie danych następuje równocześnie, eliminując potrzebę oznaczania początku i końca transmisji pojedynczymi bitami. Trzecia odpowiedź odnosi się do transmisji bit po bicie, co jest sprzeczne z zasadą działania interfejsu równoległego, gdzie wiele bitów jest przesyłanych jednocześnie w ramach jednego cyklu zegarowego. Ostatecznie, błędne wnioski mogą wynikać z niepełnego zrozumienia różnic między transmisją równoległą a szeregową, co prowadzi do mylnych interpretacji na temat sposobu przesyłania danych w różnych typach interfejsów.

Pytanie 6

Jakim procesem jest nieodwracalne usunięcie możliwości odzyskania danych z hard dysku?

A. zalanie dysku

B. uszkodzenie łożyska dysku

C. zerowanie dysku

D. niezamierzone skasowanie plików

Zerowanie dysku to proces, w którym wszystkie dane na nośniku są usuwane poprzez nadpisywanie ich zerami lub innymi wzorcami. Jest to technika stosowana głównie w celu całkowitego zniszczenia informacji przed sprzedażą, przekazaniem lub utylizacją dysku twardego. Po tym procesie odzyskanie danych staje się praktycznie niemożliwe, nawet przy zastosowaniu zaawansowanych technologii do analizy danych. Zerowanie jest uznawane za standardową procedurę w zarządzaniu danymi, zwłaszcza w kontekście ochrony prywatności i zgodności z przepisami, takimi jak RODO. W praktyce, wiele organizacji stosuje oprogramowanie do zerowania dysków, które spełnia określone normy, takie jak DoD 5220.22-M, aby zapewnić bezpieczeństwo danych. Przykładami zastosowania tej metody są utylizacja sprzętu komputerowego oraz przygotowanie nośników do ponownego użycia w sposób, który nie naraża na wyciek wrażliwych informacji.

Pytanie 7

Zjawisko przesłuchu w sieciach komputerowych polega na

A. opóźnieniach w propagacji sygnału w torze transmisyjnym

B. niejednorodności toru wynikającej z modyfikacji geometrii par przewodów

C. przenikaniu sygnału pomiędzy sąsiadującymi w kablu parami przewodów

D. utratach sygnału w torze transmisyjnym

Przenikanie sygnału pomiędzy sąsiadującymi w kablu parami przewodów to kluczowe zjawisko, które jest istotne w kontekście transmisji danych w sieciach komputerowych. To zjawisko, znane również jako crosstalk, występuje, gdy sygnał z jednej pary przewodów przenika do innej pary w tym samym kablu, co może prowadzić do zakłóceń i degradacji jakości sygnału. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest projektowanie kabli Ethernet, gdzie standardy takie jak TIA/EIA-568 określają maksymalne dopuszczalne poziomy przesłuchu, aby zapewnić wysokojakościową transmisję. W praktyce, inżynierowie sieciowi muszą zwracać uwagę na takie parametry jak długość kabli, sposób ich układania oraz stosowanie ekranowanych kabli, aby zminimalizować wpływ przesłuchów. Zrozumienie tego zjawiska jest również kluczowe przy pracy z nowoczesnymi technologiami, takimi jak PoE (Power over Ethernet), gdzie przesłuch może wpływać na zarówno jakość przesyłanych danych, jak i efektywność zasilania urządzeń.

Pytanie 8

Aby zrealizować iloczyn logiczny z uwzględnieniem negacji, jaki funktor powinno się zastosować?

A. EX-OR

B. NAND

C. AND

D. NOT

Wybór odpowiedzi 'NOT' to nietrafiony strzał. Operator NOT działa na pojedynczym wejściu i zmienia jego stan – na przykład '1' zamienia na '0', ale to nie jest to, co jest potrzebne w tej sytuacji. Odpowiedź 'AND' też nie pasuje, bo działa inaczej – daje prawdę tylko wtedy, kiedy wszystkie wejścia są prawdziwe. W tej sytuacji to całkiem inne podejście, bo mowa o negacji. Z kolei odpowiedź 'EX-OR' (exclusive OR) też nie ma sensu, ponieważ daje prawdę tylko wtedy, gdy dokładnie jedno z wejść jest prawdziwe. Często jest tak, że mylimy różne operatory logiczne, traktując je jakby były wymienne, co nie jest prawdą. Ważne jest, żeby zrozumieć różne operacje logiczne i ich zastosowania, bo to jest kluczowe przy projektowaniu systemów cyfrowych i programowaniu. Do ogarnięcia logiki w praktyce inżynieryjnej trzeba wiedzieć, które funkcje i operatory są dostępne oraz jak je wykorzystać w różnych sytuacjach.

Pytanie 9

Jak nazywa się pamięć podręczna?

A. Cache

B. Chipset

C. EIDE

D. VLB

Odpowiedź 'Cache' jest poprawna, ponieważ pamięć podręczna (cache) to rodzaj pamięci, który przechowuje często używane dane i instrukcje, aby przyspieszyć dostęp do nich przez procesor. W każdej architekturze komputerowej pamięć podręczna odgrywa kluczową rolę w optymalizacji wydajności systemu. Dzięki temu, że cache działa z dużą szybkością i jest zlokalizowana blisko procesora, znacznie zmniejsza czas potrzebny na dostęp do pamięci RAM. Przykładem zastosowania pamięci podręcznej jest buforowanie danych w nowoczesnych procesorach, które mogą mieć różne poziomy pamięci podręcznej (L1, L2, L3). W praktyce oznacza to, że gdy procesor musi wykonać operację na danych, które już znajdują się w pamięci podręcznej, może to zrobić znacznie szybciej niż w przypadku, gdy musiałby odwołać się do pamięci RAM. Dobre praktyki branżowe zalecają projektowanie systemów z uwzględnieniem pamięci podręcznej, aby zwiększyć efektywność obliczeń i zminimalizować opóźnienia. Warto również zauważyć, że pamięć podręczna jest wykorzystywana nie tylko w komputerach, ale także w urządzeniach mobilnych, serwerach i systemach rozproszonych, co czyni ją uniwersalnym elementem architektury komputerowej.

Pytanie 10

Trzech użytkowników komputera z systemem operacyjnym Windows XP Pro posiada swoje foldery z dokumentami w głównym katalogu dysku C:. Na dysku znajduje się system plików NTFS. Użytkownicy mają utworzone konta z ograniczonymi uprawnieniami. Jak można zabezpieczyć folder każdego z użytkowników, aby inni nie mieli możliwości modyfikacji jego zawartości?

A. Ustawić dla dokumentów atrybut Ukryty w ustawieniach folderów

B. Nie udostępniać dokumentów w sekcji Udostępnianie w ustawieniach folderu

C. Przydzielić uprawnienia NTFS do edytowania folderu jedynie odpowiedniemu użytkownikowi

D. Zmierzyć każdemu z użytkowników typ konta na konto z ograniczeniami

Przypisanie odpowiednich uprawnień NTFS do folderów użytkowników jest kluczowym krokiem w zabezpieczaniu danych w systemie Windows XP. NTFS, jako nowoczesny system plików, oferuje zaawansowane możliwości zarządzania uprawnieniami, które pozwalają kontrolować, kto może modyfikować, odczytywać lub wykonywać pliki i foldery. W przypadku, gdy każdy z trzech użytkowników ma swój własny folder z dokumentami, należy skonfigurować uprawnienia tak, aby tylko dany użytkownik miał możliwość ich edytowania. Przykładowo, jeśli użytkownik A ma folder 'Dokumenty użytkownika A', to tylko on powinien mieć przyznane uprawnienia do zapisu, natomiast użytkownicy B i C powinni mieć te uprawnienia odrzucone. Dzięki temu, nawet jeśli inni użytkownicy mają dostęp do systemu, nie będą w stanie zmieniać zawartości folderów innych osób. Tego rodzaju praktyka jest zgodna z zasadą minimalnych uprawnień, która jest jedną z podstawowych zasad bezpieczeństwa IT, pomagając w ochronie danych przed nieautoryzowanym dostępem i modyfikacjami.

Pytanie 11

Jakie jest odpowiadające adresowi 194.136.20.35 w systemie dziesiętnym przedstawienie w systemie binarnym?

A. 10001000.10101000.10010100.01100011

B. 11000000.10101000.00010100.00100011

C. 11000010.10001000.00010100.00100011

D. 110001000.10001000.00100001

Odpowiedź 11000010.10001000.00010100.00100011 jest poprawna, ponieważ ten ciąg binarny odpowiada adresowi IP 194.136.20.35 w systemie dziesiętnym. Aby przekształcić adres IP z formatu dziesiętnego na binarny, należy każdy z czterech segmentów (194, 136, 20, 35) konwertować osobno. Segment 194 w systemie dziesiętnym to 11000010 w systemie binarnym, 136 to 10001000, 20 to 00010100, a 35 to 00100011. Po połączeniu tych segmentów w odpowiedniej kolejności otrzymujemy 11000010.10001000.00010100.00100011. Zrozumienie konwersji pomiędzy systemami liczbowymi jest kluczowe w kontekście sieci komputerowych, ponieważ adresy IP są wykorzystywane do identyfikacji urządzeń w sieci. Przykładowo, w praktyce konwersje te są często wykorzystywane podczas konfiguracji urządzeń sieciowych oraz w programowaniu, co jest zgodne ze standardem RFC 791, który definiuje protokół IPv4.

Pytanie 12

Analizując zrzut ekranu prezentujący ustawienia przełącznika, można zauważyć, że

A. maksymalny czas obiegu komunikatów protokołu BPDU w sieci wynosi 20 sekund

B. czas pomiędzy wysyłaniem kolejnych wiadomości o prawidłowej pracy urządzenia wynosi 3 sekundy

C. minimalny czas obiegu komunikatów protokołu BPDU w sieci wynosi 25 sekund

D. maksymalny interwał pomiędzy zmianami stanu łącza wynosi 5 sekund

W analizie konfiguracji przełącznika widzimy że czas wysyłania komunikatów Hello Time w protokole STP jest kluczowy dla sprawnego działania sieci Ethernet. Hello Time ustawiony na 3 sekundy określa częstotliwość z jaką główny most wysyła komunikaty BPDU co jest niezbędne do monitorowania stanu sieci. Błędne interpretacje innych wartości jak minimalny czas krążenia protokołu BPDU czy maksymalny czas pomiędzy zmianami statusu łącza wynikają z nieporozumień dotyczących funkcji i znaczenia parametru Max Age czy Forward Delay. Max Age odnosi się do maksymalnego czasu przez który przełącznik przechowuje informacje o topologii sieci zanim uzna je za nieaktualne co nie jest związane z czasem krążenia BPDU. Forward Delay to czas potrzebny do przejścia portu w stan przekazywania co istotne jest w procesie rekonfiguracji sieci i nie należy mylić z Hello Time. Również czas TxHoldCount określa ilość BPDU które można wysłać w danym czasie co wpływa na ogólne obciążenie sieci a nie bezpośrednio na częstotliwość wysyłania komunikatów. Zrozumienie różnicy między tymi parametrami jest kluczowe dla prawidłowej konfiguracji sieci i zapewnienia jej stabilności i wydajności. W ten sposób możemy uniknąć niepotrzebnych przerw w działaniu sieci i zapewnić jej optymalną pracę.

Pytanie 13

Jaki zapis w systemie binarnym odpowiada liczbie 111 w systemie dziesiętnym?

A. 1101111

B. 11111111

C. 11111110

D. 1110111

Zapis w systemie binarnym, który odpowiada liczbie 111 w systemie dziesiętnym, to 1101111. Aby to zrozumieć, musimy przejść przez proces konwersji liczby dziesiętnej na system binarny. Liczba 111 w systemie dziesiętnym jest konwertowana na system binarny poprzez dzielenie liczby przez 2 i zapisanie reszt z tych dzielen. Proces ten wygląda następująco: 111 dzielimy przez 2, co daje 55 z resztą 1; następnie 55 dzielimy przez 2, co daje 27 z resztą 1; dalej 27 dzielimy przez 2, co daje 13 z resztą 1; 13 dzielimy przez 2, co daje 6 z resztą 1; 6 dzielimy przez 2, co daje 3 z resztą 0; 3 dzielimy przez 2, co daje 1 z resztą 1; w końcu 1 dzielimy przez 2, co daje 0 z resztą 1. Zbierając reszty od ostatniego dzielenia do pierwszego, otrzymujemy 1101111. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w informatyce, gdzie znajomość konwersji między systemami liczbowymi jest fundamentalna, zwłaszcza w kontekście programowania i inżynierii komputerowej.

Pytanie 14

Początkowe znaki heksadecymalne adresu IPv6 przeznaczonego do link-local to

A. 3000

B. 2000

C. FF30

D. FE80

Adresy IPv6 typu link-local to coś, co musisz znać, jeśli chcesz ogarnąć temat lokalnych sieci. Służą one do komunikacji w obrębie tej samej sieci i są naprawdę kluczowe dla działania protokołu IPv6. Zaczynają się od prefiksu FE80::/10, co oznacza, że pierwsze dziesięć bitów to 1111 1110 10, a reszta dotyczy konkretnego interfejsu na urządzeniu. W praktyce, każdy interfejs, który obsługuje IPv6, dostaje swój unikalny adres link-local. Dzięki temu, urządzenia mogą się ze sobą dogadywać, nie potrzebując routera. Wiele technologii, jak autokonfiguracja adresów IPv6 (SLAAC) czy protokół Neighbor Discovery Protocol (NDP), korzysta z tych adresów, żeby wykrywać sąsiednie hosty i rozwiązywać adresy. Zrozumienie link-local jest naprawdę ważne, zwłaszcza teraz, kiedy IPv6 zaczyna być coraz bardziej powszechne w sieciach.

Pytanie 15

Standard WIFI 802.11 b/g używa pasma

A. 1200 MHz

B. 250 MHz

C. 5 GHz

D. 2,4 GHz

Standard Wi-Fi 802.11 b/g jest jednym z najpopularniejszych standardów komunikacji bezprzewodowej, który działa w paśmie 2,4 GHz. To pasmo jest szeroko stosowane w różnych zastosowaniach, w tym w sieciach domowych, biurowych oraz publicznych. W praktyce, urządzenia zgodne z tym standardem, takie jak routery, smartfony, czy komputery, wykorzystują to pasmo do przesyłania danych na stosunkowo krótkie odległości, co pozwala na zapewnienie stabilnej i niezawodnej łączności. Pasmo 2,4 GHz ma swoje zalety, takie jak większy zasięg w porównaniu do pasma 5 GHz, ale również pewne ograniczenia, takie jak większa podatność na zakłócenia z innych urządzeń, takich jak mikrofalówki czy telefony bezprzewodowe. Ze względu na jego powszechność, wiele urządzeń obsługujących Wi-Fi 802.11 b/g jest również zgodnych z nowocześniejszymi standardami, co zapewnia elastyczność i wszechstronność w zastosowaniach codziennych. Warto zaznaczyć, że standard Wi-Fi 802.11 g oferuje wyższe prędkości transferu danych niż jego poprzednik, 802.11 b, co czyni go bardziej efektywnym w przypadku intensywnego korzystania z internetu.

Pytanie 16

Która z licencji pozwala każdemu użytkownikowi na wykorzystywanie programu bez ograniczeń związanych z prawami autorskimi?

A. Volume

B. Public domain

C. Shareware

D. MOLP

Licencja Public Domain, znana również jako domena publiczna, jest to status, który pozwala każdemu użytkownikowi na korzystanie z oprogramowania bez żadnych ograniczeń wynikających z autorskich praw majątkowych. Oznacza to, że użytkownicy mogą swobodnie pobierać, modyfikować, dystrybuować oraz wykorzystywać dane oprogramowanie w dowolny sposób. Przykładem zastosowania oprogramowania w domenie publicznej mogą być różne biblioteki, narzędzia programistyczne oraz zasoby edukacyjne, takie jak projekty stworzone przez społeczność open source. Dobrą praktyką jest korzystanie z oprogramowania w domenie publicznej, ponieważ umożliwia to innowację oraz rozwój w różnych dziedzinach, bez obaw o łamanie przepisów prawnych. Warto zaznaczyć, że chociaż oprogramowanie w domenie publicznej jest dostępne dla wszystkich, jego twórcy mogą zachować prawa do ich pomysłów, co stanowi doskonały przykład zrównoważonego podejścia do innowacji i ochrony prawnej.

Pytanie 17

Aby uporządkować dane pliku na dysku twardym, zapisane w klastrach, które nie sąsiadują ze sobą, tak aby znajdowały się w sąsiadujących klastrach, należy przeprowadzić

A. defragmentację dysku

B. oczyszczanie dysku

C. program chkdsk

D. program scandisk

Defragmentacja dysku to proces, który reorganizuje dane na dysku twardym w taki sposób, aby pliki zajmowały sąsiadujące ze sobą klastrów, co znacząco zwiększa wydajność systemu. W miarę jak pliki są tworzone, modyfikowane i usuwane, mogą one być zapisywane w różnych, niesąsiadujących ze sobą lokalizacjach. To prowadzi do fragmentacji, co z kolei powoduje, że głowica dysku musi przemieszczać się w różne miejsca, aby odczytać pełny plik. Defragmentacja eliminuje ten problem, co skutkuje szybszym dostępem do danych. Przykładowo, regularne przeprowadzanie defragmentacji na komputerach z systemem Windows, zwłaszcza na dyskach HDD, może poprawić czas ładowania aplikacji i systemu operacyjnego, jak również zwiększyć ogólną responsywność laptopa lub komputera stacjonarnego. Warto pamiętać, że w przypadku dysków SSD defragmentacja nie jest zalecana z powodu innej architektury działania, która nie wymaga reorganizacji danych w celu poprawy wydajności. Zamiast tego, w SSD stosuje się technologię TRIM, która zarządza danymi w inny sposób.

Pytanie 18

Aby system operacyjny mógł szybciej uzyskiwać dostęp do plików zapisanych na dysku twardym, konieczne jest wykonanie

A. fragmentacji dysku

B. partycjonowania dysku

C. szyfrowania dysku

D. defragmentacji dysku

Defragmentacja dysku to proces, który polega na reorganizacji danych na nośniku, aby były one przechowywane w sposób ciągły, co znacznie przyspiesza ich odczyt. W trakcie normalnego użytkowania komputer zapisuje i usuwa pliki, co prowadzi do fragmentacji – dane tego samego pliku są rozproszone po całym dysku, co wydłuża czas dostępu do nich. Poprawiając strukturyzację danych, defragmentacja umożliwia systemowi operacyjnemu szybsze lokalizowanie i ładowanie plików, co ma bezpośrednie przełożenie na wydajność systemu. Przykładem zastosowania defragmentacji jest regularne uruchamianie narzędzi systemowych, takich jak „Defragmentator dysków” w systemie Windows, co jest zalecane co kilka miesięcy, zwłaszcza na dyskach HDD. Warto również zauważyć, że nowoczesne dyski SSD nie wymagają defragmentacji, ponieważ działają na innej zasadzie, jednak dla tradycyjnych dysków twardych to podejście jest kluczowe. Zarządzanie fragmentacją powinno być częścią strategii optymalizacji wydajności systemu, zgodnie z najlepszymi praktykami w zarządzaniu infrastrukturą IT.

Pytanie 19

Jakie polecenie należy wydać, aby skonfigurować statyczny routing do sieci 192.168.10.0?

A. route ADD 192.168.10.0 MASK 255.255.255.0 192.168.10.1 5

B. route 192.168.10.1 MASK 255.255.255.0 192.168.10.0 5

C. static 192.168.10.0 MASK 255.255.255.0 192.168.10.1 5 route

D. static route 92.168.10.1 MASK 255.255.255.0 192.168.10.0 5

Odpowiedź "route ADD 192.168.10.0 MASK 255.255.255.0 192.168.10.1 5" jest prawidłowa, ponieważ poprawnie korzysta z polecenia 'route', które jest powszechnie stosowane w systemach operacyjnych do zarządzania trasami IP. W tym przypadku tworzymy trasę statyczną do sieci 192.168.10.0 z maską podsieci 255.255.255.0, wskazując bramę 192.168.10.1. Numer 5 w tym kontekście oznacza metrykę, co wskazuje na preferencję tej trasy w porównaniu do innych. W praktyce, takie ustawienie trasy statycznej jest istotne w zarządzaniu ruchem sieciowym, zwłaszcza w przypadku małych sieci, gdzie może nie być potrzeby używania dynamicznych protokołów routingu. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której administrator sieci chce, aby wszystkie pakiety kierowane do tej określonej sieci były przesyłane przez określoną bramę, co pozwala na lepsze zarządzanie obciążeniem oraz zapewnienie bezpieczeństwa. Dobra praktyka to dokumentowanie takich ustawień w administracyjnych notatkach, co ułatwia przyszłe modyfikacje i diagnostykę sieci.

Pytanie 20

W trakcie działania komputera doszło do samoczynnego twardego resetu. Przyczyną tego resetu może być najprawdopodobniej

A. zablokowanie klawiatury

B. odwołanie do nieistniejącego pliku

C. przegrzanie procesora

D. problemy związane z zapisem/odczytem dysku twardego

Przegrzanie procesora jest jedną z najczęstszych przyczyn samoczynnych twardych resetów komputera. Procesor, jako centralna jednostka obliczeniowa, generuje dużą ilość ciepła podczas pracy. Każdy procesor ma określony limit temperatury, powyżej którego może dojść do uszkodzenia sprzętu lub błędów w działaniu systemu. W momencie, gdy temperatura osiąga krytyczny poziom, system komputerowy podejmuje działania zapobiegawcze, co często skutkuje natychmiastowym resetem. Przykładem może być sytuacja, w której komputer jest używany do intensywnych obliczeń lub gier, a wentylacja obudowy jest niewystarczająca. W takich przypadkach ważne jest monitorowanie temperatury CPU oraz utrzymanie odpowiednich warunków chłodzenia, co może obejmować regularne czyszczenie systemu chłodzenia oraz używanie wydajnych wentylatorów. Rekomendowane jest także stosowanie past termoprzewodzących, które poprawiają przewodnictwo cieplne między procesorem a chłodzeniem. Standardy branżowe sugerują, aby temperatura procesora nie przekraczała 80-85 stopni Celsjusza podczas intensywnego użytkowania, co zapewnia długowieczność sprzętu oraz stabilność pracy systemu.

Pytanie 21

Który z rekordów DNS w systemach Windows Server służy do definiowania aliasu (alternatywnej nazwy) dla rekordu A, powiązanego z kanoniczną nazwą hosta?

A. NS

B. AAAA

C. PTR

D. CNAME

Rekord CNAME (Canonical Name) jest typem rekordu DNS, który umożliwia utworzenie aliasu dla innej nazwy hosta. Oznacza to, że użytkownicy mogą korzystać z alternatywnej, bardziej przyjaznej nazwy, która w rzeczywistości wskazuje na kanoniczną nazwę hosta. Przykładem zastosowania rekordu CNAME jest sytuacja, w której firma posiada różne subdomeny, takie jak www.example.com i shop.example.com, które mogą być skierowane na ten sam adres IP. Dzięki użyciu CNAME, zamiast tworzyć osobne rekordy A, można zdefiniować, że shop.example.com jest aliasem dla www.example.com, co upraszcza zarządzanie i aktualizacje DNS. W praktyce rekord CNAME jest niezwykle przydatny w przypadku migracji serwisów, gdzie nowe adresy mogą być przypisane bez konieczności zmiany wielu rekordów A. W kontekście dobrych praktyk, stosowanie rekordów CNAME w celu zarządzania subdomenami i aliasami jest zgodne z zasadami optymalizacji wydajności oraz organizacji infrastruktury sieciowej.

Pytanie 22

W systemie Windows zastosowanie zaprezentowanego polecenia spowoduje chwilową modyfikację koloru

A. tła oraz tekstu okna Windows

B. paska tytułowego okna Windows

C. czcionki wiersza poleceń, która była uruchomiona z ustawieniami domyślnymi

D. tła okna wiersza poleceń, które zostało uruchomione z domyślnymi ustawieniami

Polecenie color w wierszu poleceń systemu Windows służy do zmiany koloru czcionki oraz tła w oknie konsoli. W formacie color X, gdzie X to cyfry lub litery reprezentujące kolory, zmiana ta dotyczy aktualnie otwartego okna wiersza poleceń i nie wpływa na inne części systemu Windows. Przykładowo polecenie color 1 ustawi kolor czcionki na niebieski z domyślnym czarnym tłem. Zrozumienie tego mechanizmu jest istotne dla administratorów systemów i programistów, gdyż pozwala na szybkie dostosowywanie środowiska pracy w celach testowych czy diagnostycznych. Warto również znać inne opcje, takie jak color 0A, które mogą służyć do bardziej zaawansowanych konfiguracji. Dobre praktyki w administracji systemem Windows uwzględniają umiejętność korzystania z poleceń wiersza poleceń w celu automatyzacji zadań oraz dostosowywania środowiska. W przypadku ustawienia domyślnych parametrów polecenie color resetuje zmiany na standardowe ustawienia, co jest przydatne w przypadku skryptowania i powtarzalnych zadań.

Pytanie 23

Jakie oprogramowanie opisuje najnowsza wersja wieloplatformowego klienta, który cieszy się popularnością wśród użytkowników na całym świecie, oferującego wirtualną sieć prywatną do nawiązywania połączenia pomiędzy hostem a lokalnym komputerem, obsługującego uwierzytelnianie z wykorzystaniem kluczy, certyfikatów, nazwy użytkownika i hasła, a także dodatkowych kart w wersji dla Windows?

A. Putty

B. TightVNC

C. OpenVPN

D. Ethereal

OpenVPN to jeden z najpopularniejszych klientów dla wirtualnych sieci prywatnych (VPN), który wspiera wiele platform, w tym Windows, Linux i macOS. Jego główną cechą jest możliwość korzystania z różnych metod uwierzytelniania, takich jak klucze prywatne, certyfikaty oraz tradycyjne nazwy użytkownika i hasła. OpenVPN stosuje złożone algorytmy szyfrowania, co zapewnia wysoki poziom bezpieczeństwa danych przesyłanych przez niezabezpieczone sieci, takie jak Internet. Użytkownicy często wykorzystują OpenVPN do bezpiecznego łączenia się z sieciami firmowymi zdalnie, co stało się szczególnie istotne w dobie pracy zdalnej. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której pracownik łączy się z firmowym serwerem, aby uzyskać dostęp do zasobów niedostępnych w publicznej sieci. Dzięki OpenVPN, dane przesyłane są szyfrowane, co znacząco zwiększa bezpieczeństwo i prywatność. Dodatkowo, OpenVPN jest zgodny z różnymi standardami bezpieczeństwa, takimi jak IETF RFC 5280, co czyni go zgodnym z aktualnymi praktykami branżowymi w obszarze ochrony danych.

Pytanie 24

Który protokół należy do bezpołączeniowych protokołów warstwy transportowej?

A. UDP

B. TCP

C. FTP

D. ARP

UDP, czyli User Datagram Protocol, to taki protokół transportowy, który nie wymaga nawiązywania połączenia. To sprawia, że jest super szybki w przesyłaniu danych. Właściwie, to jest kluczowy element w sieciach, zwłaszcza gdy mówimy o aplikacjach, które potrzebują błyskawicznej transmisji, na przykład w grach online czy podczas strumieniowania wideo. W przeciwieństwie do TCP, które najpierw nawiązuje sesję, UDP po prostu wysyła pakiety, co oznacza, że nie możemy liczyć na to, że wszystkie dotrą na miejsce, ani w jakiej kolejności. To dlatego świetnie działa tam, gdzie szybkość ma znaczenie. Na przykład, protokół DHCP korzysta z UDP do przydzielania adresów IP bez zbędnych formalności. Jeśli więc zależy ci na prędkości i efektywności, UDP jest na pewno lepszym wyborem. W branży wiadomo, że tam, gdzie liczy się czas, UDP jest na czołowej pozycji.

Pytanie 25

Adres IP przydzielony komputerowi pozwala odbiorcy pakietu IP na odróżnienie identyfikatorów

A. sieci i bramy

B. hosta i bramy

C. hosta i rutera

D. sieci i hosta

Wybór innych odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego roli, jaką odgrywa numer IP w architekturze sieciowej. Stwierdzenie, że numer IP rozróżnia 'hosta i rutera', jest mylne, ponieważ ruter nie identyfikuje się przy pomocy numeru IP na poziomie hosta, lecz sam posiada swój własny adres IP, który jest wykorzystywany do komunikacji z innymi ruterami i hostami. Odpowiedź sugerująca, że adres IP rozróżnia 'sieci i bramy', również wprowadza w błąd, ponieważ brama (gateway) to po prostu punkt dostępu do innej sieci, a jej identyfikacja nie jest bezpośrednio związana z adresacją IP hostów. Z kolei odpowiedź wskazująca na 'hosta i bramy' pomija istotny aspekt, jakim jest struktura sieciowa. W rzeczywistości, aby poprawnie zrozumieć interakcje w sieci, należy uwzględnić, że numery IP są używane do identyfikacji hostów w obrębie tej samej sieci oraz ich połączeń z innymi sieciami. Błędne koncepcje mogą wynikać z braku znajomości podstawowych zasad dotyczących adresacji IP oraz funkcji, jakie pełnią urządzenia sieciowe, takie jak rutery i bramy. Aby uniknąć takich nieporozumień, warto zgłębić materiały dotyczące architektury TCP/IP oraz zasad routingowych, które wniosą więcej światła na to, jak działają sieci komputerowe.

Pytanie 26

Jaka usługa musi być aktywna na serwerze, aby stacja robocza mogła automatycznie uzyskać adres IP?

A. WINS

B. DHCP

C. PROXY

D. DNS

Usługa DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest kluczowym elementem w zarządzaniu adresami IP w sieciach komputerowych. Jej głównym zadaniem jest automatyczne przydzielanie dynamicznych adresów IP stacjom roboczym oraz innym urządzeniom podłączonym do sieci. Gdy stacja robocza łączy się z siecią, wysyła zapytanie DHCPDISCOVER w celu identyfikacji dostępnych serwerów DHCP. Serwer odpowiada, wysyłając ofertę DHCPOFFER, która zawiera adres IP oraz inne istotne informacje konfiguracyjne, takie jak maska podsieci, brama domyślna i serwery DNS. Po otrzymaniu oferty stacja robocza wysyła żądanie DHCPREQUEST, co finalizuje proces poprzez potwierdzenie przyznania adresu IP. Praktyczne zastosowanie DHCP znacznie upraszcza zarządzanie dużymi sieciami, eliminując potrzebę ręcznego przypisywania adresów IP oraz minimalizując ryzyko konfliktów adresów. Standardy związane z DHCP są określone w dokumentach IETF RFC 2131 i RFC 2132, które definiują sposób działania tego protokołu oraz jego parametry.

Pytanie 27

W systemie Linux narzędzie fsck służy do

A. obserwacji stanu procesora

B. sprawdzania wydajności karty sieciowej

C. eliminacji nieprawidłowych wpisów w rejestrze systemowym

D. wykrywania i naprawy uszkodzonych sektorów na dysku twardym

Program fsck, czyli 'file system check', jest narzędziem w systemie Linux służącym do analizy i naprawy systemów plików. Jego główną funkcją jest identyfikacja i naprawa uszkodzonych sektorów oraz błędów w strukturze systemu plików, co ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia integralności danych oraz stabilności systemu. Przykładowo, jeśli system operacyjny lub aplikacja zawiodą w trakcie zapisu danych, może dojść do uszkodzenia systemu plików. Użycie fsck w takich sytuacjach umożliwia użytkownikom przywrócenie pełnej funkcjonalności dysku, co jest niezbędne w przypadku systemów produkcyjnych, gdzie dostęp do danych jest krytyczny. W standardach branżowych, regularne używanie fsck jako części rutynowych zadań konserwacyjnych jest zalecane, aby uniknąć poważniejszych problemów z danymi w przyszłości. Narzędzie to może być także używane w trybie offline, co oznacza, że można je uruchomić podczas rozruchu systemu, aby naprawić błędy przed załadowaniem systemu operacyjnego.

Pytanie 28

Jaką maskę podsieci powinien mieć serwer DHCP, aby mógł przydzielić adresy IP dla 510 urządzeń w sieci o adresie 192.168.0.0?

A. 255.255.255.192

B. 255.255.252.0

C. 255.255.254.0

D. 255.255.255.128

Maska 255.255.254.0 (ciężkości /23) pozwala na stworzenie sieci, która może obsłużyć do 510 adresów IP. W kontekście sieci IPv4, każda podmaska dzieli przestrzeń adresową na mniejsze segmenty. Maska /23 oznacza, że 23 bity są używane do identyfikacji sieci, co pozostawia 9 bitów dla hostów. Wzór na obliczenie liczby dostępnych adresów IP w sieci to 2^(liczba bitów hostów) - 2, gdzie odejmujemy 2 z powodu adresu sieci i adresu rozgłoszeniowego. W tym przypadku: 2^9 - 2 = 512 - 2 = 510. Taka konfiguracja jest często stosowana w lokalnych sieciach komputerowych, gdzie serwery DHCP przydzielają adresy IP w oparciu o zdefiniowaną pulę. Dobre praktyki w zarządzaniu adresacją IP sugerują staranne planowanie puli adresów, by uniknąć konfliktów i zapewnić odpowiednią ilość dostępnych adresów dla wszystkich urządzeń w danej sieci.

Pytanie 29

W systemie Linux dane dotyczące okresu ważności hasła są przechowywane w pliku

A. shadow

B. bash

C. grub

D. passwd

Odpowiedź 'shadow' jest poprawna, ponieważ w systemie Linux informacje o okresie ważności hasła przechowywane są w pliku /etc/shadow. Plik ten zawiera dane dotyczące użytkowników, w tym ich hasła w postaci zaszyfrowanej oraz różne atrybuty związane z bezpieczeństwem, jak data ostatniej zmiany hasła, minimalny i maksymalny czas ważności, a także czas ostrzeżenia przed wygaśnięciem hasła. Dzięki odpowiedniej konfiguracji systemu, administratorzy mogą dostosować politykę haseł, co jest kluczowe dla utrzymania bezpieczeństwa systemu. Przykładowo, administrator może ustawić minimalny czas, przez jaki użytkownik musi korzystać z aktualnego hasła, co zapobiega częstym zmianom i słabszym hasłom. Zgodnie z zasadami najlepszych praktyk w zakresie bezpieczeństwa, regularne aktualizowanie haseł oraz stosowanie złożonych haseł jest niezbędne do ochrony systemu przed nieautoryzowanym dostępem. W praktyce, wykorzystanie pliku shadow w połączeniu z narzędziami takimi jak chage pozwala na efektywne zarządzanie polityką haseł.

Pytanie 30

Złącze SC powinno być zainstalowane na przewodzie

A. typu skrętka

B. telefonicznym

C. koncentrycznym

D. światłowodowym

Złącze SC (Subscriber Connector) to rodzaj złącza stosowanego w technologii światłowodowej. Jest to złącze typu push-pull, co oznacza, że jego instalacja i demontaż są bardzo proste, a także zapewniają dobre parametry optyczne. Montaż złącza SC na kablu światłowodowym jest kluczowy dla uzyskania optymalnej wydajności systemów telekomunikacyjnych oraz transmisji danych. Złącza SC charakteryzują się niskim tłumieniem sygnału, co sprawia, że są szeroko stosowane w sieciach lokalnych (LAN), sieciach rozległych (WAN) oraz w aplikacjach telekomunikacyjnych. Przykładem praktycznego zastosowania mogą być instalacje sieciowe w biurach, gdzie wymagana jest wysoka przepustowość i niskie opóźnienia. Zgodność z międzynarodowymi standardami (np. IEC 61754-4) zapewnia, że złącza te są wykorzystywane w różnych systemach, co czyni je uniwersalnym rozwiązaniem w infrastrukturze światłowodowej.

Pytanie 31

Jakie będą wydatki na zakup kabla UTP kat.5e potrzebnego do stworzenia sieci komputerowej składającej się z 6 stanowisk, przy średniej odległości każdego stanowiska od przełącznika równiej 9m? Należy doliczyć m zapasu dla każdej linii kablowej, a cena za metr kabla wynosi 1,50 zł?

A. 60,00 zł

B. 90,00 zł

C. 150,00 zł

D. 120,00 zł

Poprawna odpowiedź na to pytanie to 90,00 zł, co jest wynikiem obliczeń związanych z kosztami zakupu kabla UTP kat.5e. Aby zbudować sieć komputerową z 6 stanowiskami, każde z nich wymaga kabla o długości 9 m. Całkowita długość kabla potrzebnego na 6 stanowisk wynosi więc 6 * 9 m, co daje 54 m. Dodatkowo, zgodnie z dobrymi praktykami w branży, powinno się dodać zapas kabla, który zazwyczaj wynosi 10% całkowitej długości. W naszym przypadku zapas to 54 m * 0,1 = 5,4 m, co łącznie daje 54 m + 5,4 m = 59,4 m. Przy zaokrągleniu do pełnych metrów, kupujemy 60 m kabla. Cena metra kabla wynosi 1,50 zł, więc całkowity koszt zakupu wyniesie 60 m * 1,50 zł = 90,00 zł. Takie podejście nie tylko zaspokaja potrzeby sieciowe, ale również jest zgodne z normami instalacyjnymi, które zalecają uwzględnienie zapasu kabli, aby unikać niedoborów podczas instalacji.

Pytanie 32

Aby podnieść wydajność komputera w grach, karta graficzna Sapphire Radeon R9 FURY OC, 4GB HBM (4096 Bit), HDMI, DVI, 3xDP została wzbogacona o technologię

A. CUDA

B. CrossFireX

C. SLI

D. Stream

CrossFireX to technologia opracowana przez firmę AMD, która umożliwia współpracę dwóch lub więcej kart graficznych w celu zwiększenia wydajności renderowania grafiki w grach i aplikacjach 3D. Wykorzystanie CrossFireX w karcie graficznej Sapphire Radeon R9 FURY OC pozwala na rozdzielenie obciążenia obliczeniowego pomiędzy wiele jednostek GPU, co znacznie zwiększa wydajność w porównaniu z używaniem pojedynczej karty. Przykładowo, w grach wymagających intensywnego przetwarzania grafiki, takich jak "Battlefield 5" czy "The Witcher 3", konfiguracja z CrossFireX może dostarczyć płynniejszą rozgrywkę oraz wyższe ustawienia graficzne. Warto również zauważyć, że CrossFireX jest zgodne z wieloma tytułami gier, które są zoptymalizowane do pracy w trybie wielokartowym, co czyni tę technologię atrakcyjnym rozwiązaniem dla entuzjastów gier. Pomimo zalet, użytkownicy powinni być świadomi, że nie wszystkie gry wspierają tę technologię, a czasami mogą występować problemy z kompatybilnością, dlatego istotne jest, aby przed zakupem sprawdzić, czy konkretna gra korzysta z CrossFireX.

Pytanie 33

Na ilustracji ukazano sieć o układzie

A. siatki

B. gwiazdy

C. drzewa

D. magistrali

Topologia magistrali to jeden z fundamentalnych modeli organizacji sieci komputerowej polegający na podłączeniu wszystkich urządzeń do jednego wspólnego medium transmisyjnego. W praktyce oznacza to, że urządzenia takie jak komputery czy drukarki są podłączone do wspólnej linii kablowej. Taka konfiguracja charakteryzuje się prostotą i niskimi kosztami implementacji ze względu na mniejszą ilość kabli wymaganych do połączenia wszystkich urządzeń. Jednakże, w przypadku awarii kabla lub jednego z urządzeń, cała sieć może przestać działać. Magistrala jest często wykorzystywana w mniejszych sieciach lokalnych czy w środowiskach edukacyjnych, gdzie koszty są kluczowe. W takich przypadkach stosuje się zazwyczaj kable koncentryczne. Zaletą tego rozwiązania jest łatwość rozbudowy sieci poprzez dodanie nowych urządzeń, choć należy pamiętać o ograniczeniach związanych z odległością i liczbą urządzeń. Topologia ta, choć mniej popularna w nowoczesnych sieciach, była kluczowa w rozwoju technologii sieciowych i stanowi podstawę zrozumienia bardziej zaawansowanych konfiguracji jak topologia gwiazdy czy siatki.

Pytanie 34

Jakie polecenie w systemach Linux służy do przedstawienia konfiguracji interfejsów sieciowych?

A. tracert

B. ifconfig

C. ping

D. ipconfig

Polecenie 'ifconfig' jest używane w systemach Linux do wyświetlania oraz konfigurowania interfejsów sieciowych. Dzięki niemu administratorzy mogą uzyskać informacje o aktywnych interfejsach, ich adresach IP, maskach podsieci oraz innych istotnych parametrach, takich jak prędkość połączenia czy statystyki przesyłania danych. Na przykład, polecenie 'ifconfig' uruchomione bez żadnych argumentów wyświetli listę wszystkich interfejsów, ich status (aktywny lub nieaktywny) oraz przypisane adresy IP. W praktyce administracja sieci często korzysta z 'ifconfig' do diagnozowania problemów z połączeniem, monitorowania aktywności interfejsów oraz do aktualizacji ustawień sieciowych. Warto zauważyć, że 'ifconfig' jest częścią pakietu net-tools, który jest deprecjonowany na rzecz bardziej nowoczesnego narzędzia 'ip'. Mimo to, 'ifconfig' pozostaje popularnym narzędziem w wielu środowiskach. Zaleca się znajomość obu narzędzi w kontekście zarządzania siecią w systemach Linux.

Pytanie 35

W celu poprawy efektywności procesora Intel można wykorzystać procesor oznaczony literą

A. Y

B. B

C. K

D. U

Procesory Intel oznaczone literą K są dedykowane do podkręcania, co oznacza, że mają odblokowane mnożniki. Dzięki temu użytkownicy mogą zwiększać częstotliwość pracy procesora ponad wartości fabryczne, co prowadzi do wzrostu wydajności. Przykładem takich procesorów są Intel Core i7-10700K czy i9-10900K, które oferują znaczną elastyczność w overclockingu. Przy odpowiednim chłodzeniu oraz zasilaniu, użytkownicy mogą uzyskać znaczący wzrost wydajności w zastosowaniach wymagających dużej mocy obliczeniowej, takich jak gry komputerowe czy obróbka wideo. Warto zauważyć, że Intel zapewnia specjalne narzędzia, takie jak Intel Extreme Tuning Utility, które ułatwiają proces podkręcania oraz monitorowania wydajności procesora. Standardy branżowe wskazują, że podkręcanie powinno być przeprowadzane z zachowaniem ostrożności, aby unikać przegrzewania i uszkodzenia komponentów. Dlatego przed przystąpieniem do overclockingu warto zainwestować w wydajne systemy chłodzenia oraz solidne zasilacze, które mogą znieść wyższe obciążenia.

Pytanie 36

Program do odzyskiwania danych, stosowany w warunkach domowych, umożliwia przywrócenie danych z dysku twardego w sytuacji

A. awarii silnika dysku

B. niezamierzonego skasowania danych

C. zamoczenia dysku

D. problemu z elektroniką dysku

Odzyskiwanie danych z dysku twardego w warunkach domowych jest najskuteczniejsze w przypadku przypadkowego usunięcia danych. W takich sytuacjach, gdy pliki zostały usunięte z systemu operacyjnego, ale nie zostały nadpisane, programy typu recovery mogą skanować dysk w poszukiwaniu utraconych plików. Używają one technik takich jak analiza systemu plików czy skanowanie sektora po sektorze. Przykłady popularnych programów do odzyskiwania danych obejmują Recuva, EaseUS Data Recovery Wizard oraz Stellar Data Recovery. Ważne jest, aby nie zapisywać nowych danych na dysku, z którego chcemy odzyskać pliki, ponieważ może to spowodować nadpisanie usuniętych danych. W przypadku przypadkowego usunięcia postępowanie zgodnie z zasadami dobrych praktyk, takimi jak regularne tworzenie kopii zapasowych i korzystanie z oprogramowania do monitorowania stanu zdrowia dysku, może znacznie zwiększyć szanse na skuteczne odzyskanie danych.

Pytanie 37

Osoba korzystająca z komputera udostępnia w sieci Internet pliki, które posiada. Prawa autorskie będą złamane, gdy udostępni

A. swoje filmowe materiały z demonstracji ulicznych

B. otrzymany dokument urzędowy

C. obraz płyty systemu operacyjnego Windows 7 Home

D. zdjęcia własnoręcznie wykonane obiektów wojskowych

Obraz płyty systemu operacyjnego Windows 7 Home jest objęty prawem autorskim, co w praktyce oznacza, że wrzucenie go do sieci bez zgody właściciela to zwyczajne łamanie prawa. Oprogramowanie, w tym systemy, musi być odpowiednio licencjonowane, czyli powinno mieć określone zasady użytkowania i dystrybucji. W przypadku Microsoftu, jeśli ktoś by udostępnił taki obraz, naruszyłby warunki umowy licencyjnej (EULA), która zazwyczaj zabrania dalszego dzielenia się tym. W świecie, gdzie wszystko jest tak łatwo kopiowane i przesyłane, przestrzeganie praw autorskich w kwestii oprogramowania jest naprawdę ważne. Powinniśmy pamiętać, że nielegalne udostępnienie oprogramowania może prowadzić do różnych problemów prawnych, jak kary finansowe czy nawet odpowiedzialność karna. Rozumienie tych zasad jest kluczowe, nie tylko dla ludzi indywidualnych, ale również dla firm, które mogą stracić sporo pieniędzy przez naruszenie praw autorskich.

Pytanie 38

Jednym z programów ochronnych, które zabezpieczają system przed oprogramowaniem, które bez zgody użytkownika zbiera i przesyła jego dane osobowe, numery kart kredytowych, informacje o odwiedzanych stronach WWW, hasła oraz używane adresy e-mail, jest aplikacja

A. Spyboot Search & Destroy

B. HDTune

C. FakeFlashTest

D. Reboot Restore Rx

Spybot Search & Destroy to narzędzie antywirusowe i antyspyware, które skutecznie chroni system operacyjny przed zagrożeniami związanymi z oprogramowaniem szpiegującym. Oprogramowanie to jest zaprojektowane do identyfikowania, usuwania oraz ochrony przed różnorodnymi zagrożeniami, w tym przed programami, które nieautoryzowanie zbierają dane osobowe użytkowników. Spybot Search & Destroy skanuje system w poszukiwaniu wirusów, spyware, adware oraz innych form złośliwego oprogramowania, a także oferuje funkcje, takie jak immunizacja, która zapobiega instalacji potencjalnie szkodliwego oprogramowania. Przykładem praktycznego zastosowania Spybot jest sytuacja, gdy użytkownik instaluje nowe oprogramowanie, a Spybot automatycznie skanuje system, identyfikując i eliminując wszelkie zagrożenia, co znacznie poprawia bezpieczeństwo danych osobowych, numerów kart płatniczych i haseł. W świecie, gdzie cyberprzestępczość rośnie w zastraszającym tempie, stosowanie takiego oprogramowania jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ochrony danych i bezpieczeństwa informatycznego, co powinno być standardem dla każdego użytkownika.

Pytanie 39

Do czego służy program firewall?

A. zabezpieczenia systemu przed błędnymi aplikacjami

B. zapobiegania przeciążeniu procesora przez system

C. ochrony sieci LAN oraz systemów przed intruzami

D. ochrony dysku przed przepełnieniem

Firewall, lub zapora sieciowa, to kluczowy element zabezpieczeń, który chroni sieci LAN oraz systemy przed nieautoryzowanym dostępem i atakami intruzów. Pełni on funkcję filtrowania ruchu sieciowego, analizując pakiety danych, które przychodzą i wychodzą z sieci. Dzięki regułom skonfigurowanym przez administratorów, firewall może blokować niebezpieczne połączenia oraz zezwalać na ruch zgodny z politykami bezpieczeństwa. Przykładem zastosowania firewallu może być jego użycie w przedsiębiorstwie, gdzie zabezpiecza on wewnętrzną sieć przed atakami z zewnątrz, takimi jak skanowania portów czy ataki DDoS. Istnieją różne typy firewalli, w tym zapory sprzętowe oraz programowe, które są stosowane w zależności od potrzeb organizacji. Dobre praktyki w zarządzaniu firewallami obejmują regularne aktualizacje reguł, monitorowanie logów oraz audyty bezpieczeństwa, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu. W kontekście rosnących zagrożeń w cyberprzestrzeni, odpowiednia konfiguracja i utrzymanie firewalli jest niezbędne dla zapewnienia integralności i poufności danych.

Pytanie 40

W celu kontrolowania przepustowości sieci, administrator powinien zastosować aplikację typu

A. bandwidth manager

B. quality manager

C. package manager

D. task manager

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'bandwidth manager' jest poprawna, ponieważ narzędzia tego typu są zaprojektowane specjalnie do zarządzania przepustowością sieci. Bandwidth manager pozwala administratorom monitorować i kontrolować ilość danych przesyłanych przez sieć w danym czasie, co jest kluczowe w środowiskach, gdzie istnieje wiele aplikacji i użytkowników korzystających z zasobów sieciowych. Przykłady zastosowania obejmują sytuacje, w których administratorzy muszą ograniczyć przepustowość dla mniej istotnych aplikacji lub użytkowników, aby zapewnić odpowiednie zasoby dla krytycznych procesów, takich jak VoIP czy transmisje wideo. Dobre praktyki sugerują stosowanie bandwidth managerów w celu uniknięcia problemów z opóźnieniem i przeciążeniem sieci, co ma bezpośredni wpływ na jakość usług w organizacji. Narzędzia te często oferują funkcje analityczne, które pomagają administratorom w podejmowaniu decyzji dotyczących priorytetyzacji ruchu w sieci, co jest zgodne z podejściem do zarządzania jakością usług (QoS).

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej