Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 25 maja 2025 23:09
  • Data zakończenia: 25 maja 2025 23:23

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Do kategorii oprogramowania określanego jako malware (z ang. malicious software) nie zalicza się oprogramowanie typu:

A. keylogger
B. exploit
C. scumware
D. computer aided manufacturing
Wszystkie pozostałe odpowiedzi dotyczą różnych rodzajów malware, które mają na celu szkodzenie lub nieautoryzowane wykorzystanie systemów komputerowych. Exploit to technika wykorzystywana przez cyberprzestępców do atakowania luk w oprogramowaniu, co może prowadzić do nieautoryzowanego dostępu lub kradzieży danych. W kontekście bezpieczeństwa, exploit jest narzędziem, które może być używane w ramach ataków, aby zyskać kontrolę nad systemem. Keylogger to rodzaj malware, który rejestruje wprowadzone dane, takie jak hasła czy inne wrażliwe informacje. To z kolei stawia użytkowników w niebezpieczeństwie, gdyż ich dane mogą być wykorzystywane przez oszustów. Scumware to kategoria oprogramowania, która wyświetla niechciane reklamy lub zbiera informacje o użytkownikach bez ich zgody. Wszelkie te formy malware są skoncentrowane na szkodzeniu użytkownikom, co kontrastuje z funkcjonalnością oprogramowania CAM, które ma na celu wspieranie i ulepszanie procesów produkcyjnych. Zrozumienie różnic między tymi typami oprogramowania jest kluczowe dla efektywnego zarządzania bezpieczeństwem w organizacjach oraz dla ochrony danych osobowych i firmowych.

Pytanie 2

Zanim przystąpimy do prac serwisowych dotyczących modyfikacji rejestru systemu Windows, konieczne jest wykonanie

A. kopii rejestru
B. czyszczenia rejestru
C. defragmentacji dysku
D. oczyszczania dysku
Wykonywanie kopii rejestru systemu Windows przed wprowadzeniem jakichkolwiek zmian jest kluczowym krokiem w procesie modyfikacji. Rejestr systemowy przechowuje krytyczne informacje dotyczące konfiguracji systemu operacyjnego oraz zainstalowanych aplikacji. Zmiany w rejestrze mogą prowadzić do poważnych problemów z systemem, w tym do jego niestabilności lub nawet unieruchomienia. Dlatego przed przystąpieniem do jakichkolwiek działań w tym obszarze, zawsze należy utworzyć kopię zapasową rejestru. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek problemów po dokonaniu zmian, użytkownik ma możliwość przywrócenia wcześniejszego stanu rejestru, co może uratować system przed koniecznością reinstalacji. Praktycznym przykładem jest użycie narzędzia 'Regedit', gdzie można łatwo eksportować całą zawartość rejestru do pliku .reg, który następnie można zaimportować w razie potrzeby. Ta procedura jest zgodna z najlepszymi praktykami zarządzania systemem i informatyki, podkreślając znaczenie zabezpieczenia danych przed dokonaniem istotnych zmian.

Pytanie 3

Po zainstalowaniu Windows 10, aby skonfigurować połączenie internetowe z ograniczeniem danych, w ustawieniach sieci i Internetu należy ustawić typ połączenia

A. bezprzewodowe
B. przewodowe
C. taryfowe
D. szerokopasmowe
Odpowiedź taryfowe jest poprawna, ponieważ w systemie Windows 10 istnieje możliwość skonfigurowania połączenia internetowego w taki sposób, aby monitorować i kontrolować zużycie danych. Ustawienie połączenia jako taryfowego pozwala użytkownikowi ograniczyć transfer danych, co jest szczególnie ważne w przypadku połączeń z limitem, takich jak mobilne dane komórkowe. Praktycznie oznacza to, że system operacyjny będzie informować użytkownika o zbliżającym się limicie oraz potencjalnie ograniczać niektóre funkcje, które mogą generować duże zużycie danych, takie jak automatyczne aktualizacje czy pobieranie dużych plików. Warto również dodać, że użytkownicy mogą ręcznie ustawić limity na użycie danych, co umożliwia lepsze zarządzanie kosztami. Tego rodzaju funkcjonalność jest zgodna z wytycznymi branżowymi, które zalecają użytkownikom ostrożne podejście do zarządzania danymi w celu unikania nieprzyjemnych niespodzianek na rachunkach. Dobrą praktyką jest również regularne monitorowanie użycia danych oraz dostosowywanie ustawień w zależności od zmieniających się potrzeb.

Pytanie 4

Komputery K1, K2, K3, K4 są podłączone do interfejsów przełącznika, które są przypisane do VLAN-ów wymienionych w tabeli. Które z tych komputerów mają możliwość komunikacji ze sobą?

Nazwa komputeraAdres IPNazwa interfejsuVLAN
K110.10.10.1/24F1VLAN 10
K210.10.10.2/24F2VLAN 11
K310.10.10.3/24F3VLAN 10
K410.10.11.4/24F4VLAN 11

A. K1 i K2
B. K1 i K4
C. K1 z K3
D. K2 i K4
Komputery K1 i K3 mogą się ze sobą komunikować, ponieważ są przypisane do tego samego VLAN-u, czyli VLAN 10. W sieciach komputerowych VLAN (Virtual Local Area Network) to logiczna sieć, która pozwala na oddzielenie ruchu sieciowego w ramach wspólnej infrastruktury fizycznej. Przypisanie urządzeń do tego samego VLAN-u umożliwia im komunikację tak, jakby znajdowały się w tej samej sieci fizycznej, mimo że mogą być podłączone do różnych portów przełącznika. Jest to podstawowa praktyka w zarządzaniu sieciami, szczególnie w dużych infrastrukturach, gdzie organizacja sieci w różne VLAN-y poprawia wydajność i bezpieczeństwo. Komputery w różnych VLAN-ach domyślnie nie mogą się komunikować, chyba że zostaną skonfigurowane odpowiednie reguły routingu lub zastosowane mechanizmy takie jak routery między VLAN-ami. Praktyczne zastosowanie VLAN-ów obejmuje segmentację sieci dla różnych działów w firmie lub rozgraniczenie ruchu danych i głosu w sieciach VoIP. Zrozumienie działania VLAN-ów jest kluczowe dla zarządzania nowoczesnymi sieciami, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie zasobami oraz minimalizowanie ryzyka związanego z bezpieczeństwem danych.

Pytanie 5

Który z standardów korzysta z częstotliwości 5 GHz?

A. 802.11a
B. 802.11
C. 802.11g
D. 802.11b
Standard 802.11a, który został wprowadzony w 1999 roku, jest jednym z pierwszych standardów sieci bezprzewodowych, który operuje w paśmie 5 GHz. Ta częstotliwość pozwala na osiągnięcie wyższych prędkości transmisji danych oraz mniejszej interferencji w porównaniu do niższych pasm, takich jak 2.4 GHz. Standard 802.11a oferuje maksymalną przepustowość do 54 Mbps i może być wykorzystywany w różnych zastosowaniach, w tym w biurach oraz w miejscach o dużym zagęszczeniu urządzeń bezprzewodowych. Przykładem zastosowania 802.11a mogą być sieci korporacyjne, gdzie zminimalizowanie zakłóceń i zapewnienie szybkiego dostępu do danych jest kluczowe. Ponadto, technologia ta wykorzystuje modulację OFDM, co zwiększa efektywność przesyłu danych. W praktyce, wdrożenie standardu 802.11a może być korzystne w środowiskach o wysokim natężeniu sygnału, gdzie inne standardy, takie jak 802.11b lub 802.11g, mogą cierpieć z powodu zakłóceń i ograniczonej przepustowości.

Pytanie 6

Transmisja w standardzie 100Base-T korzysta z kabli skrętkowych, które mają

A. 3 pary
B. 2 pary
C. 4 pary
D. 1 parę
Co do liczby par przewodów w kablu dla standardu 100Base-T, to rzeczywiście warto to zrozumieć. Osoby, które wskazały 3 pary, mylą się, bo na prawdę do 100 Mbps wystarczą 2 pary. Jeżeli ktoś zaznaczył 1 parę, to jest błędne myślenie, że jedna para da radę przesyłać dane w obu kierunkach. W 100Base-T trzeba używać dwóch par, bo to umożliwia płynne działanie w obie strony. A 4 pary są zbędne w tym przypadku. W nowszych standardach jak 1000Base-T rzeczywiście używają 4 pary, ale tu to niepotrzebne. Generalnie, nie każda wyższa liczba oznacza lepszą wydajność. Dlatego ważne jest, żeby znać te standardy Ethernet i co one oznaczają, bo to pomaga w podejmowaniu lepszych decyzji na temat konfiguracji sieci.

Pytanie 7

Jak nazywa się topologia fizyczna sieci, która wykorzystuje fale radiowe jako medium transmisyjne?

A. CSMA/CD
B. pierścienia
C. ad-hoc
D. magistrali
Wybór innych topologii wskazuje na nieporozumienie dotyczące ich definicji oraz zastosowania. Topologia pierścienia polega na tym, że każde urządzenie jest połączone z dwoma innymi, tworząc zamknięty obwód. W tej strukturze dane przesyłane są w jednym kierunku, co skutkuje większym ryzykiem wystąpienia problemów z transmisją, jeśli jedno z urządzeń ulegnie awarii. Topologia magistrali jest prostą strukturą, w której wszystkie urządzenia są podłączone do jednego kabla. Wymaga to jednak, aby medium transmisyjne było stabilne, a w przypadku uszkodzenia kabla cała sieć może przestać funkcjonować. Z kolei CSMA/CD (Carrier Sense Multiple Access with Collision Detection) to metoda kontroli dostępu do medium, która nie jest typologią, lecz protokołem stosowanym w sieciach Ethernet. Oznacza to, że CSMA/CD reguluje, jak urządzenia w sieci powinny uzyskiwać dostęp do medium, aby zminimalizować kolizje, a nie określa samej struktury połączeń. Zrozumienie różnic między tymi terminami jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 8

Aby monitorować przesył danych w sieci komputerowej, należy wykorzystać program klasy

A. debugger.
B. sniffer.
C. kompilator.
D. firmware.
Sniffer, znany również jako analizator pakietów, to narzędzie używane do monitorowania i analizowania ruchu w sieci komputerowej. Jego głównym zadaniem jest przechwytywanie pakietów danych przesyłanych przez sieć, co pozwala na ich szczegółową analizę. Sniffery są wykorzystywane w różnych kontekstach, od diagnostyki sieci po analizę bezpieczeństwa. Na przykład, administratorzy sieci mogą używać sniffera, aby wykryć nieprawidłowe działania, takie jak nieautoryzowany dostęp do danych lub ataki typu Man-in-the-Middle. Sniffery są także pomocne w optymalizacji wydajności sieci poprzez identyfikację wąskich gardeł i nadmiarowego ruchu. W branży IT korzysta się z różnych narzędzi typu sniffer, takich jak Wireshark, który jest jednym z najpopularniejszych analizatorów pakietów. Zgodnie z dobrą praktyką branżową, monitorowanie ruchu sieciowego powinno odbywać się z zachowaniem odpowiednich zasad bezpieczeństwa oraz prywatności użytkowników. Warto również pamiętać, że użycie sniffera w nieodpowiedni sposób, bez zgody osób zaangażowanych, może być nielegalne.

Pytanie 9

Jakiego rodzaju plik należy stworzyć w systemie operacyjnym, aby zautomatyzować rutynowe działania, takie jak kopiowanie lub tworzenie plików oraz folderów?

A. Początkowy
B. Konfiguracyjny
C. Wsadowy
D. Systemowy
Inicjujący plik nie jest odpowiedni do automatyzacji czynności, ponieważ służy on zazwyczaj do uruchamiania programów lub skryptów w odpowiedzi na określone zdarzenia, a nie do wykonywania serii zadań. Może to prowadzić do pomyłek, gdyż jego zastosowanie nie obejmuje powtarzalnych operacji, które są kluczowe w automatyzacji. Z kolei pliki systemowe, choć mogą pełnić istotną rolę w konfiguracji i działaniu systemu operacyjnego, nie są dedykowane do automatyzacji codziennych zadań użytkownika. Systemowe pliki są bardziej związane z wewnętrznymi operacjami systemu, a ich modyfikacje mogą prowadzić do destabilizacji środowiska operacyjnego. Pliki konfiguracyjne natomiast zawierają ustawienia i preferencje programów, ale również nie są odpowiednie do automatyzacji działań, gdyż ich głównym celem jest definiowanie konfiguracji, a nie wykonywanie aktywnych operacji. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie różnych typów plików i ich zastosowań, co może skutkować nieefektywnym zarządzaniem zadaniami oraz niepotrzebnym zwiększaniem złożoności procesów. W każdym przypadku, kluczowe jest zrozumienie różnicy między typami plików i ich przeznaczeniem, aby skutecznie wykorzystać je w codziennej pracy.

Pytanie 10

Który z poniższych elementów jest częścią mechanizmu drukarki atramentowej?

A. Pisak
B. Filtr ozonowy
C. Zespół dysz
D. Soczewka
Niektóre z wymienionych elementów, takie jak soczewka, filtr ozonowy czy pisak, nie mają żadnego związku z mechanizmem drukarki atramentowej. Soczewka, będąca elementem optycznym, służy w zupełnie innych zastosowaniach, takich jak aparaty fotograficzne czy mikroskopy. W kontekście drukowania, nie odgrywa ona żadnej roli, ponieważ proces ten opiera się na aplikacji płynnego atramentu na papier, a nie na optyce. Filtr ozonowy, z kolei, jest elementem stosowanym w systemach wentylacyjnych, mającym na celu redukcję ozonu w powietrzu, co nie ma zastosowania w drukarkach atramentowych. Pisak, mimo że może być użyty do pisania, to oczywiście nie spełnia funkcji drukarki. Typowe błędy myślowe, prowadzące do wyboru tych odpowiedzi, wynikają z nieznajomości zasad działania drukarek. Użytkownicy mogą mylić elementy optyczne z komponentami druku, co prowadzi do błędnych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że drukarki atramentowe opierają się na technologii aplikacji atramentu poprzez zespół dysz, a inne elementy nie mają w tym przypadku żadnego zastosowania. Zrozumienie roli poszczególnych komponentów w sprzęcie biurowym jest niezbędne dla efektywnej eksploatacji i konserwacji urządzeń, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 11

Na rysunku ukazany jest diagram blokowy zasilacza

Ilustracja do pytania
A. impulsowego matrycy RAID
B. awaryjnego (UPS)
C. impulsowego komputera
D. analogowego komputera
Schemat blokowy przedstawiony na rysunku ilustruje budowę zasilacza awaryjnego, czyli systemu UPS (Uninterruptible Power Supply). UPS jest kluczowym urządzeniem w infrastrukturze IT, ponieważ zapewnia ciągłość zasilania w przypadku zaniku napięcia sieciowego. Główne komponenty UPS to ładowarka akumulatorów, zestaw akumulatorów, falownik oraz tłumik przepięć. Ładowarka odpowiada za utrzymanie akumulatorów w stanie pełnego naładowania, co jest kluczowe dla zapewnienia gotowości do pracy. W momencie zaniku zasilania sieciowego energia z akumulatorów jest przekształcana za pomocą falownika z prądu stałego na przemienny, dostarczając zasilanie do podłączonych urządzeń. Tłumik przepięć chroni przed nagłymi skokami napięcia, co jest zgodne ze standardami bezpieczeństwa IEC. Praktyczne zastosowanie UPS obejmuje ochronę sprzętu komputerowego, serwerów oraz aparatury medycznej, gdzie nawet krótkotrwała przerwa w zasilaniu może prowadzić do utraty danych lub uszkodzenia sprzętu. UPSy są powszechnie stosowane w centrach danych, szpitalach i przedsiębiorstwach wymagających niezawodności zasilania.

Pytanie 12

Jakie jest zadanie usługi DNS?

A. weryfikacja poprawności adresów domenowych
B. weryfikacja poprawności adresów IP
C. konwersja adresów IP na nazwy domenowe
D. konwersja nazw domenowych na adresy IP
Wybór odpowiedzi, które sugerują inne funkcje systemu DNS, błędnie odzwierciedla jego rzeczywistą rolę i działanie. Sprawdzanie poprawności adresów IP czy domenowych to zadania, które mogą być realizowane w ramach innych usług, ale nie są bezpośrednio związane z funkcją DNS. System DNS nie zajmuje się weryfikacją adresów IP, lecz ich tłumaczeniem z formy tekstowej na numeryczną, co jest kluczowe dla komunikacji w sieci. Ponadto, translacja adresów IP na nazwy domenowe, choć możliwa, nie jest podstawowym zadaniem usługi DNS; tę funkcję pełnią inne mechanizmy, takie jak odwrotne zapytania DNS (reverse DNS lookup), które są mniej powszechne i nie są stosowane w codziennej praktyce internetowej. Warto zwrócić uwagę, że niepoprawne interpretowanie funkcji DNS może prowadzić do mylnych założeń w projektowaniu systemów sieciowych, co z kolei skutkuje problemami z dostępem do stron internetowych, a także błędami w konfiguracji serwerów. Aby skutecznie zarządzać infrastrukturą internetową, należy zrozumieć, że DNS działa na zasadzie hierarchicznej struktury, gdzie odpowiedzialność za poszczególne domeny jest rozdzielona między różne serwery, co zwiększa wydajność i niezawodność usług. Ignorowanie tych aspektów prowadzi do uproszczenia tematu, co jest niebezpieczne w kontekście zarządzania nowoczesnymi sieciami komputerowymi.

Pytanie 13

Na przedstawionym rysunku zaprezentowane jest złącze

Ilustracja do pytania
A. HDMI
B. DVI-D
C. DVI-A
D. D-SUB
Złącze DVI-A jest rodzajem złącza używanego do przesyłania analogowego sygnału wideo. Rozwiązanie to jest częścią standardu Digital Visual Interface, który obsługuje zarówno sygnały cyfrowe jak i analogowe. DVI-A jest często stosowane do podłączania starszych monitorów CRT oraz niektórych projektorów. Jego kluczowym zastosowaniem jest kompatybilność z urządzeniami, które nie obsługują sygnałów cyfrowych. Złącze DVI-A jest fizycznie podobne do innych rodzajów DVI, ale różni się układem pinów, co pozwala na przesyłanie wyłącznie sygnałów analogowych. Pomimo rosnącej popularności sygnałów cyfrowych, DVI-A nadal znajduje zastosowanie w systemach, gdzie wymagane jest połączenie z urządzeniami analogowymi. Dbałość o odpowiedni dobór kabli i złączek jest istotna, aby uniknąć zakłóceń sygnału i zapewnić optymalną jakość obrazu. W kontekście praktycznych zastosowań, znajomość standardu DVI-A może być kluczowa dla specjalistów zajmujących się modernizacją i konserwacją starszych systemów wizyjnych, w których zastosowanie znajdują rozwiązania analogowe. Standardy takie jak DVI-A są przykładem na ciągłą potrzebę znajomości różnych technologii wideo w dynamicznie zmieniającym się świecie cyfrowym.

Pytanie 14

W dokumentacji dotyczącej karty dźwiękowej można znaleźć informację: częstotliwość próbkowania 22 kHz oraz rozdzielczość próbkowania 16 bitów. Jaka będzie przybliżona objętość pliku audio z 10-sekundowym nagraniem mono (jednokanałowym)?

A. 160000 B
B. 220000 B
C. 80000 B
D. 440000 B
Wielkość pliku dźwiękowego jest determinowana przez parametry takie jak częstotliwość próbkowania i rozdzielczość próbkowania, a nie przez proste przybliżenia. Często, przy obliczaniu rozmiaru pliku, błędnie pomijane są kluczowe elementy, takie jak liczba kanałów. Dobre praktyki w obliczaniu rozmiaru pliku audio zaczynają się od zrozumienia, że częstotliwość próbkowania wskazuje, jak często próbki są przechwytywane, a rozdzielczość próbkowania informuje o jakości tych próbek. Przykładowo, rozważając odpowiedzi, które podały błędne wartości, można zauważyć, że niektóre z nich mogły przyjąć niewłaściwe założenia o czasie trwania nagrania lub liczbie kanałów. Gdyby ktoś błędnie założył, że nagranie jest w formacie stereo (co podwajałoby ilość danych), mogłoby to prowadzić do znacznego przeszacowania wielkości pliku. Również błędy obliczeniowe, takie jak pominięcie konwersji bitów na bajty, mogą prowadzić do takich nieporozumień. Dlatego kluczowe jest, aby przy obliczeniach poświęcić uwagę każdemu parametrowi, aby uzyskać dokładny wynik. Używając wzoru na obliczenie wielkości pliku, można uniknąć błędnych konkluzji i lepiej dostosować się do standardów branżowych dotyczących analizy danych dźwiękowych.

Pytanie 15

W standardzie Ethernet 100BaseTX do przesyłania danych używane są żyły kabla UTP podłączone do pinów

Ilustracja do pytania
A. 1, 2, 3, 6
B. 4, 5, 6, 7
C. 1, 2, 3, 4
D. 1, 2, 5, 6
W sieci Ethernet 100BaseTX wykorzystywane są cztery piny w złączu RJ-45 do przesyłania i odbierania danych. Wśród dostępnych odpowiedzi niektóre zawierają błędne kombinacje pinów. Na przykład piny 4, 5, 6 i 7 nie są używane w standardzie Ethernet 100BaseTX do transmisji danych, co może wynikać z mylnego zrozumienia, że wszystkie piny w kablu są aktywne lub że inne standardy mogą używać innych konfiguracji pinów. Piny 1, 2, 5 i 6 również nie są poprawną konfiguracją, ponieważ mimo iż zawierają dwa właściwe piny (1 i 2), to piny 5 i 6 są błędnie zgrupowane. Tego typu błędy są często wynikiem nieznajomości specyfikacji technicznych i standardów sieciowych, takich jak EIA/TIA-568A i 568B, które precyzyjnie określają, które pary przewodów mają być używane do transmisji danych. Ważne jest, aby zawsze odnosić się do oficjalnej dokumentacji, która wskazuje właściwe parowanie przewodów, aby zapewnić prawidłowe działanie sieci i uniknąć zakłóceń sygnału czy problemów z łącznością, które mogą wynikać z nieprawidłowego okablowania. Prawidłowa konfiguracja wpływa na jakość i stabilność połączeń, dlatego też każdy technik sieciowy powinien być świadomy tych standardów i ich praktycznego zastosowania w codziennej pracy z sieciami komputerowymi.

Pytanie 16

Rodzaje ataków mających na celu zakłócenie funkcjonowania aplikacji oraz procesów w urządzeniach sieciowych to ataki klasy

A. zero-day
B. DoS
C. spoofing
D. smurf
Ataki typu DoS (Denial of Service) mają na celu zakłócenie normalnego działania usług, aplikacji i procesów w sieciach komputerowych. Celem tych ataków jest uniemożliwienie użytkownikom dostępu do systemu poprzez przeciążenie serwera lub infrastruktury sieciowej. W praktyce, atakujący wysyła ogromne ilości ruchu do docelowego serwera, co prowadzi do jego przeciążenia. Przykładem może być atak SYN flood, który eksploitując proces nawiązywania połączenia TCP, generuje wiele niekompletnych połączeń, co finalnie prowadzi do wyczerpania zasobów serwera. Standardy i najlepsze praktyki w zakresie zabezpieczeń sieciowych zalecają stosowanie mechanizmów ochrony, takich jak firewall, systemy wykrywania i zapobiegania włamaniom (IDS/IPS) oraz usługi DDoS mitigation, które mogą pomóc w minimalizacji skutków takiego ataku. Wiedza na temat ataków DoS jest kluczowa dla specjalistów z zakresu bezpieczeństwa IT, aby opracować skuteczne strategie obronne i zapewnić ciągłość działania usług.

Pytanie 17

Jakiego rodzaju złącze powinna mieć płyta główna, aby umożliwić zainstalowanie karty graficznej przedstawionej na rysunku?

Ilustracja do pytania
A. PCIe x16
B. AGP
C. PCIe x1
D. PCI
No więc, PCIe x16 to aktualnie najczęściej używane złącze dla kart graficznych. Daje naprawdę dużą przepustowość, co jest mega ważne, zwłaszcza jak mówimy o grach czy programach do obróbki wideo, gdzie przetwarzamy sporo danych graficznych. Ten standard, czyli Peripheral Component Interconnect Express, jest rozwijany od lat i wersja x16 pozwala na dwukierunkowy transfer z prędkością aż do 32 GB/s w najnowszych wersjach. Długość i liczba pinów w x16 różni się od innych wersji, jak x1 czy x4, co sprawia, że nie da się ich pomylić przy podłączaniu. Fajnie, że PCIe x16 jest kompatybilne wstecznie, bo można wrzucić nowszą kartę do starszego slota, chociaż wtedy stracimy na wydajności. Jak wybierasz płytę główną, to dobrze jest zwrócić uwagę na ilość i rodzaj złącz PCIe, żeby móc w przyszłości coś podłączyć. No i nie zapomnij, że niektóre karty graficzne potrzebują dodatkowego zasilania, więc warto pomyśleć o przewodach zasilających.

Pytanie 18

W jakiej usłudze wykorzystywany jest protokół RDP?

A. pulpitu zdalnego w systemie Windows
B. poczty elektronicznej w systemie Linux
C. SCP w systemie Windows
D. terminalowej w systemie Linux
Patrząc na opcje, które podałeś, warto zrozumieć, jak działa RDP w Windowsie, bo można łatwo pomylić to z innymi technologiami. Na przykład, opcja terminalowa w Linuxie dotyczy protokołu SSH, który służy do zdalnego dostępu do powłok, a nie do interfejsu graficznego. Z kolei SCP to protokół do transferu plików, też powiązany z SSH, ale nie ma tam możliwości interaktywnej sesji graficznej jak w RDP. No i jeszcze ta opcja o e-mailu – tutaj RDP zupełnie nie pasuje, bo do komunikacji mailowej używa się innych protokołów, jak SMTP do wysyłania wiadomości czy IMAP do ich odbierania. Można się łatwo pogubić w tym wszystkim, dlatego ważne jest, żeby dobrze rozumieć te różnice, bo niewłaściwe wybory w IT mogą prowadzić do problemów.

Pytanie 19

Najczęściej używany kodek audio przy ustawianiu bramki VoIP to

A. G.711
B. GSM
C. AC3
D. A.512
Wybór kodeków takich jak AC3, GSM czy A.512 wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące zastosowań oraz charakterystyki tych technologii. AC3, znany również jako Dolby Digital, jest kodekiem audio używanym głównie w przemyśle filmowym i telewizyjnym, co czyni go nieodpowiednim do zastosowań VoIP, gdzie kluczową rolę odgrywa jakość i opóźnienia dźwięku. Jego zastosowanie w telekomunikacji jest ograniczone, ponieważ nie jest zoptymalizowany pod kątem komunikacji głosowej. Kodek GSM to z kolei kompresyjny kodek, który redukuje pasmo i może wprowadzać zniekształcenia w sygnale audio, co w kontekście VoIP jest niepożądane, zwłaszcza w sytuacjach wymagających wysokiej jakości rozmów. Z kolei A.512 nie jest powszechnie stosowanym kodekiem i nie jest uznawany w standardach telekomunikacyjnych, co czyni jego wybór nieadekwatnym do nowoczesnych aplikacji VoIP. Typowym błędem, który prowadzi do takich odpowiedzi, jest niewłaściwe zrozumienie, jakie kryteria powinna spełniać technologia audio w kontekście VoIP, w tym jakość dźwięku, opóźnienie oraz kompatybilność ze standardami branżowymi. Przez to, wybór kodeków powinien być oparty na ich efektywności w transmisji głosu w czasie rzeczywistym, co w przypadku G.711 jest osiągane bez utraty jakości i z minimalnym opóźnieniem.

Pytanie 20

W systemie Windows, który obsługuje przydziały dyskowe, użytkownik o nazwie Gość

A. nie może być członkiem żadnej grupy
B. może być członkiem jedynie grupy o nazwie Goście
C. może być członkiem grup lokalnych oraz grup globalnych
D. może być członkiem jedynie grupy globalnej
Odpowiedź, że użytkownik o nazwie Gość może należeć do grup lokalnych i do grup globalnych, jest poprawna, ponieważ w systemie Windows, zwłaszcza w wersjach obsługujących przydziały dyskowe, użytkownik Gość ma określone ograniczenia, ale również możliwości. Użytkownik ten może być dodany do lokalnych grup, co umożliwia mu otrzymywanie specyficznych uprawnień w obrębie danego komputera. Dodatkowo, użytkownik Gość może być częścią grup globalnych, co pozwala na dostęp do zasobów w sieci, takich jak udostępnione foldery czy drukarki. Przykładem może być sytuacja w małej firmie, gdzie użytkownik Gość ma dostęp do lokalnej bazy danych, ale również może korzystać z globalnej grupy pracowników, co ułatwia współpracę z innymi użytkownikami w sieci. Z perspektywy bezpieczeństwa, praktyki zarządzania użytkownikami sugerują, że odpowiednie przydzielanie ról i uprawnień, w tym do grup lokalnych i globalnych, jest kluczowe dla ochrony zasobów i danych firmy.

Pytanie 21

Ile bajtów odpowiada jednemu terabajtowi?

A. 10^8 bajtów
B. 10^14 bajtów
C. 10^10 bajtów
D. 10^12 bajtów
Odpowiedź 10^12 bajtów jest prawidłowa, ponieważ jeden terabajt (TB) w standardzie międzynarodowym odpowiada 1 000 000 000 000 bajtów, co można zapisać jako 10^12. W praktyce oznacza to, że terabajt to jednostka miary powszechnie stosowana w informatyce i technologii komputerowej do określania pojemności pamięci, zarówno w dyskach twardych, jak i w pamięciach flash. Warto zaznaczyć, że w niektórych kontekstach terabajt jest używany w odniesieniu do systemu binarnego, gdzie 1 TB równoważy się z 2^40 bajtów, co daje 1 099 511 627 776 bajtów. Zrozumienie różnicy między tymi systemami jest istotne, szczególnie przy planowaniu przestrzeni dyskowej i zarządzaniu danymi. Przykładowo, zakup dysku twardego o pojemności 1 TB oznacza, że możemy przechować około 250 000 zdjęć, 250 000 utworów muzycznych lub od 300 do 600 godzin filmów w jakości standardowej, co ilustruje praktyczne zastosowanie tej jednostki. W branży technologicznej standardy jednostek miary są kluczowe dla zapewnienia zgodności i zrozumienia pomiędzy różnymi systemami i produktami.

Pytanie 22

Płyta główna z gniazdem G2 będzie kompatybilna z procesorem

A. Intel Pentium 4 EE
B. AMD Opteron
C. AMD Trinity
D. Intel Core i7
Podejmując decyzję o wyborze procesora do płyty głównej z gniazdem G2, ważne jest zrozumienie, że nie wszystkie procesory są ze sobą kompatybilne. W przypadku AMD Trinity oraz AMD Opteron, oba te procesory są zaprojektowane do współpracy z innymi gniazdami, odpowiednio FM1 i Socket G34. Właściwa architektura i standardy gniazd są kluczowe dla zapewnienia prawidłowego działania systemu. Często spotykanym błędem w procesie wyboru procesora jest założenie, że wystarczy tylko dopasować nazwę modelu, a nie uwzględnić specyfikacji gniazda. Ponadto, Intel Pentium 4 EE jest przestarzałym procesorem, który korzysta z gniazda LGA 775, co sprawia, że również nie będzie współpracował z płytą główną G2. Osoby, które nieznajomość standardów gniazd i architektury procesorów mogą prowadzić do nieprawidłowych założeń i, w efekcie, wyboru niewłaściwych komponentów. Aby uniknąć takich błędów, warto przed zakupem dokładnie sprawdzić specyfikacje płyty głównej oraz procesora, korzystając z zasobów internetowych oraz dokumentacji producentów. Rozumienie różnic w gniazdach oraz architekturze procesorów jest kluczowe dla budowy wydajnego i stabilnego komputera.

Pytanie 23

Jakie urządzenie sieciowe zostało pokazane na diagramie sieciowym?

Ilustracja do pytania
A. koncentrator
B. ruter
C. modem
D. przełącznik
Ruter to takie urządzenie, które pomaga zarządzać ruchem w sieciach komputerowych. Głównie zajmuje się tym, by dane znalazły najefektywniejszą drogę między różnymi sieciami. To naprawdę ważne, zwłaszcza w większych sieciach, bo dobrze skonfigurowany ruter sprawia, że wszystko działa sprawnie. Łączy na przykład sieci w naszych domach z Internetem albo zarządza ruchem w dużych firmach. Ciekawe, że nowoczesne rutery oferują różne dodatkowe funkcje, jak filtrowanie pakietów czy zarządzanie jakością usług, co może naprawdę poprawić wydajność. Chociaż trzeba pamiętać, że ważne jest, aby odpowiednio skonfigurować zabezpieczenia, regularnie aktualizować oprogramowanie i monitorować wydajność. To wszystko sprawia, że rutery są kluczowym elementem w dzisiejszych sieciach, zwłaszcza z rozwojem chmury i większymi wymaganiami co do szybkości przesyłu danych.

Pytanie 24

Wskaż sygnał informujący o błędzie karty graficznej w komputerze z BIOS POST od firmy AWARD?

A. 1 długi, 5 krótkich
B. 1 długi, 2 krótkie
C. 1 długi, 1 krótki
D. 1 długi, 5 krótkich
Odpowiedź 1, czyli '1 długi, 2 krótkie', jest poprawna, ponieważ są to sygnały diagnostyczne wskazujące na błąd karty graficznej w systemach wyposażonych w BIOS POST firmy AWARD. W przypadku problemów z kartą graficzną, BIOS generuje ten specyficzny zestaw dźwięków, co pozwala użytkownikowi na szybkie zidentyfikowanie problemu bez potrzeby zagłębiania się w ustawienia systemowe. Przykładem zastosowania wiedzy na temat sygnałów POST jest sytuacja, w której komputer nie uruchamia się lub wyświetla błędy obrazu. W takich przypadkach, znajomość kodów sygnalizacyjnych pozwala na diagnozę i ewentualne podjęcie odpowiednich działań, jak na przykład sprawdzenie połączeń karty graficznej czy jej wymiana. W branży komputerowej standardy BIOS są powszechnie stosowane, a znajomość sygnałów POST jest kluczowa dla efektywnego rozwiązywania problemów związanych z hardwarem. Użytkownicy powinni być świadomi, że różne wersje BIOS mogą generować inne kody, dlatego warto zapoznawać się z dokumentacją konkretnego producenta.

Pytanie 25

Jakie porty powinny być odblokowane w firewallu komputera, aby uzyskać dostęp do zainstalowanej usługi FTP?

A. 80 i 443
B. 20 i 21
C. 53 i 137
D. 25 i 110
Wybór portów 25 i 110 jest błędny, ponieważ są one używane w zupełnie innych kontekstach. Port 25 jest standardowo używany przez protokół SMTP (Simple Mail Transfer Protocol), który służy do przesyłania wiadomości e-mail. Z kolei port 110 to port, na którym działa protokół POP3 (Post Office Protocol), służący do odbierania e-maili. Zrozumienie, że różne usługi sieciowe operują na dedykowanych portach, jest kluczowe dla prawidłowego konfigurowania zapory sieciowej. Zablokowanie portów FTP, a jednocześnie otwarcie portów używanych do obsługi e-maili nie tylko uniemożliwia przesyłanie plików, ale także może prowadzić do nieprawidłowego działania aplikacji pocztowych. W kontekście odpowiedzi zawierających porty 53 i 137, port 53 jest używany przez protokół DNS (Domain Name System), który odpowiada za resolucję nazw domen, a port 137 odnosi się do NetBIOS, który jest używany w sieciach lokalnych do komunikacji. Oba te porty nie mają nic wspólnego z protokołem FTP. Również porty 80 i 443 są portami wykorzystywanymi przez protokół HTTP i HTTPS do przesyłania stron internetowych. Ich odblokowanie nie wpłynie na funkcjonowanie FTP, co może prowadzić do nieporozumień przy konfiguracji zapory. W praktyce, administratorzy powinni dokładnie znać przypisania portów do protokołów, co pozwoli na efektywne zarządzanie ruchem sieciowym i poprawne zabezpieczenie infrastruktury.

Pytanie 26

Do usunięcia kurzu z wnętrza obudowy drukarki fotograficznej zaleca się zastosowanie

A. sprężonego powietrza w pojemniku z wydłużoną rurką
B. środka smarującego
C. opaski antystatycznej
D. szczotki z twardym włosiem
Użycie sprężonego powietrza w pojemniku z wydłużoną rurką to najlepsza metoda czyszczenia wnętrza obudowy drukarki fotograficznej. Sprężone powietrze efektywnie usuwa kurz i drobne zanieczyszczenia z trudno dostępnych miejsc, takich jak wnętrze mechanizmów i elementów optycznych. Wydłużona rurka pozwala na precyzyjne kierowanie strumienia powietrza, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia delikatnych komponentów. Warto pamiętać, że przy używaniu sprężonego powietrza należy trzymać puszkę w pozycji pionowej, aby uniknąć wydostawania się cieczy, która może uszkodzić elektronikę. Czyszczenie wnętrza drukarki powinno być regularnie przeprowadzane, co pozwala na utrzymanie jej w dobrym stanie oraz wydłużenie żywotności sprzętu. Standardy branżowe zalecają czyszczenie drukarek fotograficznych co najmniej raz na pół roku, a w intensywnym użytkowaniu częściej. Używanie sprężonego powietrza jest również zgodne z praktykami zalecanymi przez producentów sprzętu.

Pytanie 27

Aby zwiększyć lub zmniejszyć rozmiar ikony na pulpicie, należy obracać kółkiem myszy, trzymając jednocześnie wciśnięty klawisz

A. ALT
B. SHIFT
C. CTRL
D. TAB
Przytrzymywanie klawisza CTRL podczas kręcenia kółkiem myszy jest standardowym sposobem na zmianę rozmiaru ikon na pulpicie w systemach operacyjnych Windows. Gdy użytkownik przytrzymuje klawisz CTRL, a następnie używa kółka myszy, zmienia on skalę ikon w systemie, co pozwala na ich powiększenie lub pomniejszenie. Taka funkcjonalność jest szczególnie przydatna, gdy użytkownik chce dostosować wygląd pulpitu do własnych potrzeb lub zwiększyć widoczność ikon, co może być pomocne dla osób z problemami ze wzrokiem. Zmiana rozmiaru ikon jest również zastosowaniem w kontekście organizacji przestrzeni roboczej, co jest zgodne z dobrą praktyką w zakresie ergonomii cyfrowej. Warto dodać, że możliwość ta jest częścią większego zestawu funkcji personalizacji, które można znaleźć w menu kontekstowym pulpitu, ale użycie klawisza CTRL sprawia, że ta operacja staje się bardziej intuicyjna i szybsza.

Pytanie 28

Jaki protokół aplikacyjny w modelu TCP/IP pozwala klientowi na nawiązanie bezpiecznego połączenia z firmowym serwerem przez Internet, aby zyskać dostęp do zasobów przedsiębiorstwa?

A. VLAN
B. VPN
C. NAT
D. FYP
Wybór odpowiedzi, która nie jest związana z bezpiecznym połączeniem z serwerem firmowym, może prowadzić do poważnych nieporozumień dotyczących architektury sieciowej. Protokół FYP nie istnieje w standardowych modelach komunikacyjnych i może być mylony z innymi terminami, co prowadzi do nieporozumień. NAT (Network Address Translation) jest techniką, która pozwala na translację adresów IP w ramach sieci, umożliwiając jednoczesne korzystanie z jednego publicznego adresu IP przez wiele urządzeń wewnętrznych. Choć istotna dla zarządzania adresacją, NAT nie oferuje bezpiecznego dostępu do zasobów przez Internet, lecz jedynie ukrywa adresy wewnętrzne. VLAN (Virtual Local Area Network) jest technologią, która segreguje ruch w sieci lokalnej, ale również nie zapewnia zabezpieczenia połączeń przez Internet, co jest kluczowe dla ochrony danych w kontekście pracy zdalnej. Warto zauważyć, że każdy z tych protokołów ma swoje zastosowanie, ale nie odpowiadają one na potrzebę tworzenia bezpiecznego połączenia, które jest kluczowe w kontekście dostępu do zasobów firmowych w sposób zabezpieczony i zdalny. Typowymi błędami myślowymi są mylenie funkcji sieciowych z funkcjami zabezpieczającymi lub nieznajomość podstawowych różnic pomiędzy technologiami, które mają różne cele i zastosowania.

Pytanie 29

Która z usług umożliwia rejestrowanie oraz identyfikowanie nazw NetBIOS jako adresów IP wykorzystywanych w sieci?

A. HTTPS
B. WAS
C. WINS
D. DHCP
WINS (Windows Internet Name Service) to usługa, która umożliwia rejestrację i rozpoznawanie nazw NetBIOS, co jest kluczowe w środowisku sieciowym. WINS działa na zasadzie przekształcania nazw NetBIOS na odpowiadające im adresy IP. Jest to szczególnie ważne w sieciach, które nie zawsze korzystają z protokołu DNS (Domain Name System) lub w scenariuszach, gdzie urządzenia pracują w systemach starszych, które polegają na nazwach NetBIOS do komunikacji. W praktyce, kiedy komputer lub inna urządzenie w sieci próbuje nawiązać połączenie z innym urządzeniem, WINS sprawdza swoją bazę danych, aby znaleźć odpowiedni adres IP przypisany do danej nazwy. Dobre praktyki w administracji sieciowej przewidują wdrożenie usługi WINS w sieciach lokalnych, szczególnie w przypadku starszych aplikacji lub urządzeń, które są uzależnione od protokołów NetBIOS. Dzięki tej usłudze można uniknąć problemów z połączeniem, które mogą wystąpić w przypadku braku odpowiedniego systemu nazw. Ponadto, WINS może znacząco ułatwić zarządzanie adresami IP w dużych środowiskach sieciowych.

Pytanie 30

Aby zasilić najbardziej wydajne karty graficzne, konieczne jest dodatkowe 6-pinowe gniazdo zasilacza PCI-E, które dostarcza napięcia

A. +3,3 V oraz +5 V
B. +3,3 V, +5 V, +12 V
C. +12 V na 3 liniach
D. +5 V na 3 liniach
Wszystkie błędne odpowiedzi zawierają nieprawidłowe informacje dotyczące napięć oraz ich zastosowania w kontekście zasilania kart graficznych. Na przykład opcje dotyczące +3,3 V oraz +5 V są mylące, ponieważ te napięcia są typowe dla komponentów takich jak płyty główne, dyski twarde czy inne urządzenia peryferyjne, ale nie są wykorzystywane w kontekście zasilania kart graficznych. Karty graficzne, w szczególności te o wysokiej wydajności, wymagają wyższego napięcia, aby efektywnie zarządzać energią potrzebną do przetwarzania grafiki 3D oraz renderowania obrazów. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że wszystkie komponenty komputerowe mogą być zasilane tymi samymi napięciami, co prowadzi do nieporozumień w zakresie zasilania. W kontekście standardów, złącza PCI-E zaprojektowane są z myślą o dostarczaniu napięcia +12 V, co można znaleźć w dokumentacji technicznej, a ich ignorowanie może prowadzić do niewłaściwego doboru zasilaczy, co w efekcie może skutkować niestabilnością systemu czy nawet uszkodzeniem sprzętu. To kluczowe, aby użytkownicy mieli świadomość różnorodnych napięć i ich zastosowania, aby móc prawidłowo dobierać komponenty do swoich systemów komputerowych.

Pytanie 31

Jakie rozwiązanie techniczne pozwala na transmisję danych z szybkością 1 Gb/s z zastosowaniem światłowodu?

A. 1000Base-LX
B. 10Base5
C. 100Base-FX
D. 10GBase-T
Odpowiedź 1000Base-LX jest poprawna, ponieważ jest to standard Ethernet, który umożliwia przesyłanie danych z prędkością 1 Gb/s, korzystając z technologii światłowodowej. Standard ten jest częścią rodziny Gigabit Ethernet i pozwala na transmisję na odległość do 5 km przy użyciu światłowodów jednomodowych, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla dużych sieci kampusowych oraz połączeń międzybudynkowych. W praktyce 1000Base-LX znajduje zastosowanie w różnych środowiskach, takich jak centra danych, gdzie wymagana jest wysoka przepustowość i niskie opóźnienia. Ponadto, standard ten jest zgodny z normami IEEE 802.3, co zapewnia jego szeroką akceptację w branży i łatwość integracji z innymi technologiami sieciowymi. Dodatkowo, korzystanie z technologii światłowodowej przyczynia się do zwiększenia odporności na zakłócenia elektromagnetyczne oraz umożliwia dłuższe połączenia bez utraty jakości sygnału, co jest kluczowe w dzisiejszych wymagających środowiskach.

Pytanie 32

Wskaż symbol umieszczany na urządzeniach elektrycznych przeznaczonych do sprzedaży i obrotu w Unii Europejskiej?

Ilustracja do pytania
A. Rys. C
B. Rys. A
C. Rys. D
D. Rys. B
Oznaczenie CE umieszczane na urządzeniach elektrycznych jest świadectwem zgodności tych produktów z wymogami bezpieczeństwa zawartymi w dyrektywach Unii Europejskiej. Znak ten nie tylko oznacza, że produkt spełnia odpowiednie normy dotyczące zdrowia ochrony środowiska i bezpieczeństwa użytkowania ale także jest dowodem, że przeszedł on odpowiednie procedury oceny zgodności. W praktyce CE jest niezbędne dla producentów którzy chcą wprowadzić swoje produkty na rynek UE. Na przykład jeśli producent w Azji chce eksportować swoje urządzenia elektryczne do Europy musi upewnić się że spełniają one dyrektywy takie jak LVD (dyrektywa niskonapięciowa) czy EMC (dyrektywa kompatybilności elektromagnetycznej). Istotnym aspektem jest to że CE nie jest certyfikatem jakości ale raczej minimalnym wymogiem bezpieczeństwa. Od konsumentów CE oczekuje się aby ufać że produkt jest bezpieczny w użyciu. Dodatkowym atutem tego oznaczenia jest ułatwienie swobodnego przepływu towarów w obrębie rynku wspólnotowego co zwiększa konkurencyjność i innowacyjność produktów na rynku.

Pytanie 33

Polecenie uname -s w systemie Linux służy do identyfikacji

A. dostępnego miejsca na dysku twardym.
B. stanu aktywnych interfejsów sieciowych.
C. nazwa jądra systemu operacyjnego.
D. ilości dostępnej pamięci.
Polecenie 'uname -s' w systemie Linux jest narzędziem, które pozwala na uzyskanie informacji o nazwie jądra systemu operacyjnego. Użycie tego polecenia zwraca nazwę systemu, co jest niezwykle przydatne w kontekście diagnostyki, konfiguracji oraz zarządzania systemami. Na przykład, administratorzy systemów mogą używać tego polecenia, aby upewnić się, że działają na odpowiedniej wersji jądra dla wymagań aplikacji lub środowiska wirtualnego. Również w procesie automatyzacji zadań, skrypty mogą wykorzystywać wynik tego polecenia do podejmowania decyzji o dalszych krokach, np. instalacji pakietów zależnych od konkretnej wersji jądra. Znajomość systemu operacyjnego, w tym nazwy jądra, jest kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa, stabilności oraz wydajności systemu. Dodatkowo, warto zaznaczyć, że polecenie 'uname' ma różne opcje, które umożliwiają uzyskanie bardziej szczegółowych informacji, takich jak wersja jądra czy architektura, co jeszcze bardziej wzbogaca jego zastosowanie w administracji systemowej.

Pytanie 34

Który z protokołów jest stosowany w procesie rozpoczęcia sesji VoIP?

A. MCGP
B. MIME
C. SDP
D. SIP
Wybór pozostałych protokołów nie jest odpowiedni w kontekście inicjacji sesji VoIP. MIME (Multipurpose Internet Mail Extensions) jest standardem określającym sposób przesyłania różnorodnych typów danych przez Internet, ale nie ma zastosowania w kontekście zarządzania sesjami telekomunikacyjnymi. MIME jest używany głównie w e-mailach do kodowania załączników, co czyni go nieprzydatnym dla funkcji inicjacji i zarządzania połączeniami VoIP. SDP (Session Description Protocol), mimo że jest wspierany przez SIP do określenia parametrów sesji, nie pełni roli protokołu inicjującego. Zamiast tego, SDP koncentruje się na dostarczaniu informacji o sesji, takich jak kodeki i adresy, ale nie jest odpowiedzialny za zestawianie połączeń. Z kolei MCGP (Media Control Gateway Protocol) to protokół stosunkowo niszowy, który służy do zarządzania mediami w bardziej specyficznych kontekstach, ale nie jest standardem w obszarze VoIP. Zrozumienie różnicy między tymi protokołami jest kluczowe dla prawidłowego podejścia do tematu komunikacji przez Internet. Typowe błędy w myśleniu wynikają z mylenia funkcji protokołów w różnych kontekstach technologicznych, co prowadzi do dalszych nieporozumień w zakresie ich zastosowania.

Pytanie 35

W biurze należy zamontować 5 podwójnych gniazd abonenckich. Średnia odległość od lokalnego punktu dystrybucyjnego do gniazda abonenckiego wynosi 10m. Jaki będzie przybliżony koszt zakupu kabla UTP kategorii 5e do utworzenia sieci lokalnej, jeśli cena brutto za 1m kabla UTP kategorii 5e wynosi 1,60 zł?

A. 320,00 zł
B. 800,00 zł
C. 80,00 zł
D. 160,00 zł
Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z kilku błędów logicznych w obliczeniach lub niepełnego zrozumienia zadania. Na przykład, jeśli ktoś odpowiedział 80,00 zł, mógł założyć, że potrzeba mniej kabla, co może być efektem pominięcia właściwego przeliczenia liczby gniazd abonenckich na długość kabla. W rzeczywistości, nie wystarczy pomnożyć jedynie liczby gniazd przez odległość, ponieważ każde gniazdo wymaga połączenia z centralnym punktem dystrybucyjnym, co wymusza na nas uwzględnienie pełnej długości kabla dla każdego gniazda. Inna niepoprawna odpowiedź, jak 320,00 zł, również może sugerować błędne założenia dotyczące liczby żył wymaganych do połączenia gniazd. Kabel UTP kategorii 5e, znany ze swojej wszechstronności i wydajności, ma swoje limity w kontekście długości połączeń, które mogą wpłynąć na jakość sygnału. Ponadto, podstawowe błędy w obliczeniach mogą prowadzić do nieodpowiedniego zaplanowania instalacji, co może skutkować dodatkowymi kosztami związanymi z zakupem materiałów oraz ich instalacją. Dlatego kluczowe jest staranne podejście do wszelkich zagadnień związanych z infrastrukturą sieciową oraz przemyślane obliczenia, które opierają się na rzeczywistych potrzebach i dobrych praktykach branżowych w zakresie projektowania sieci.

Pytanie 36

Partycja, na której zainstalowany jest system operacyjny, określana jest jako partycja

A. rozszerzona
B. folderowa
C. systemowa
D. wymiany
Odpowiedź 'systemowa' jest poprawna, ponieważ partycja systemowa to ta, na której zainstalowany jest system operacyjny. W kontekście systemu Windows, Linux czy macOS, partycja systemowa zawiera pliki niezbędne do uruchomienia systemu oraz do jego działania. Przykładowo, w systemie Windows, domyślną partycją systemową jest zazwyczaj dysk C:, gdzie znajdują się pliki systemowe, programy oraz dane użytkownika. Dobrą praktyką jest, aby partycja systemowa była oddzielona od danych użytkownika; umożliwia to łatwiejsze zarządzanie danymi oraz ich backup. W przypadku problemów z systemem operacyjnym, posiadanie oddzielnej partycji na dane może znacznie ułatwić reinstalację systemu bez utraty osobistych plików. W standardach zarządzania systemami operacyjnymi, partycja systemowa jest kluczowym elementem architektury, umożliwiającym efektywne uruchamianie i zarządzanie zasobami komputera.

Pytanie 37

Wykonanie polecenia fsck w systemie Linux będzie skutkować

A. znalezieniem pliku
B. prezentacją parametrów plików
C. zmianą uprawnień do pliku
D. weryfikacją integralności systemu plików
Polecenie fsck (file system check) jest narzędziem w systemie Linux, które służy do sprawdzania integralności systemu plików. Jego głównym zadaniem jest wykrywanie i naprawianie błędów w strukturze systemu plików, co jest kluczowe dla utrzymania stabilności i wydajności systemu. Regularne używanie fsck jest zalecane, zwłaszcza po nieprawidłowym zamknięciu systemu, np. w wyniku awarii zasilania. Dzięki fsck administratorzy mogą zidentyfikować uszkodzone sektory, które mogą prowadzić do utraty danych, a także naprawić niezgodności w metadanych systemu plików. Użycie fsck może również obejmować dodatkowe opcje, takie jak automatyczna naprawa wykrytych błędów, co czyni to narzędzie nieocenionym w zarządzaniu serwerami i systemami plików. W praktyce, aby uruchomić fsck, często używa się polecenia w formie: 'fsck /dev/sda1', gdzie '/dev/sda1' to partycja, która ma być sprawdzona. Należy jednak pamiętać, aby unikać jego używania na zamontowanych systemach plików, ponieważ może to prowadzić do dalszych uszkodzeń.

Pytanie 38

Aby stworzyć las w strukturze AD DS (Active Directory Domain Services), konieczne jest utworzenie przynajmniej

A. czterech drzew domeny
B. trzech drzew domeny
C. dwóch drzew domeny
D. jednego drzewa domeny
Odpowiedź 'jedno drzewo domeny' jest prawidłowa, ponieważ w strukturze Active Directory Domain Services (AD DS) las (ang. forest) składa się z co najmniej jednego drzewa domeny. Drzewo domeny jest zbiorem domen, które mają wspólny schemat i katalog globalny, co pozwala na efektywne zarządzanie zasobami w sieci. W kontekście praktycznym, jeśli organizacja decyduje się utworzyć las, może zacząć od jednej domeny, a następnie dodawać kolejne, w miarę rozwoju potrzeb biznesowych. Stosowanie się do najlepszych praktyk w zakresie projektowania struktury AD DS, takich jak minimalizowanie liczby drzew i domen, może prowadzić do uproszczenia zarządzania oraz zwiększenia wydajności operacyjnej. Przykładem może być organizacja, która rozpoczyna działalność i potrzebuje jedynie jednej domeny do zarządzania użytkownikami i zasobami, a w przyszłości może dodać więcej domen w miarę jej rozwoju.

Pytanie 39

Urządzenia wykorzystujące port USB 2.0 są zasilane napięciem, którego wartość znajduje się w przedziale

A. 4,15 V - 4,75 V
B. 4,75 V - 5,35 V
C. 5,35 V - 5,95 V
D. 3,55 V - 4,15 V
Urządzenia korzystające z portu USB 2.0 są zasilane napięciem w zakresie 4,75 V - 5,35 V. To napięcie zostało ustalone w standardzie USB 2.0, który zapewnia odpowiednią jakość zasilania dla urządzeń takich jak myszy, klawiatury, drukarki i inne peryferia komputerowe. Utrzymywanie tego zakresu napięcia jest kluczowe, aby zapewnić stabilne działanie podłączonych urządzeń oraz uniknąć problemów związanych z nadmiernym lub zbyt niskim napięciem, które mogłoby prowadzić do uszkodzenia sprzętu. Na przykład, wiele urządzeń mobilnych ładowanych przez USB 2.0 korzysta z tego standardu, co pozwala na bezpieczne zasilanie z portów komputerowych czy zasilaczy sieciowych. Dodatkowo, standard USB 2.0 przewiduje maksymalny prąd wynoszący 500 mA, co również ma istotne znaczenie w kontekście projektowania i doboru komponentów elektronicznych. W praktyce, zrozumienie tych wartości pomocne jest w rozwoju nowych urządzeń i systemów elektronicznych oraz w diagnostyce problemów z zasilaniem.

Pytanie 40

Jakie jest maksymalne dozwolone promień gięcia przy układaniu kabla U/UTP kat.5E?

A. cztery średnice kabla
B. osiem średnic kabla
C. dwie średnice kabla
D. sześć średnic kabla
Dopuszczalny promień zgięcia kabli jest kluczowym zagadnieniem w kontekście instalacji sieciowych, a wybór niewłaściwych wartości może prowadzić do poważnych problemów. Odpowiedzi wskazujące na cztery, sześć lub dwie średnice kabla opierają się na błędnych założeniach dotyczących wytrzymałości i wydajności kabli. Na przykład, zgięcie kabla w promieniu czterech średnic może powodować znaczne obciążenia, które mogą prowadzić do uszkodzenia żył miedzianych oraz zwiększenia tłumienia sygnału. Podobnie, sześć średnic jako wartość graniczna również nie zapewnia wystarczającego marginesu bezpieczeństwa, co w praktyce może skutkować problemami z transmisją danych w dłuższej perspektywie. Zgięcie o promieniu dwóch średnic jest zdecydowanie niewystarczające i stwarza ryzyko poważnych uszkodzeń kabla, co może prowadzić do jego całkowitego usunięcia. Właściwe podejście do instalacji kabla, zgodne z zaleceniami stawiającymi na osiem średnic, jest nie tylko dobrym praktyką, ale również wymogiem, aby zapewnić długotrwałą funkcjonalność i niezawodność sieci. Dlatego ważne jest, aby w trakcie planowania i przeprowadzania instalacji kabli, nie lekceważyć tych zasad, aby uniknąć kosztownych napraw i zminimalizować ryzyko przerw w działaniu sieci.