Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 28 kwietnia 2025 09:06
  • Data zakończenia: 28 kwietnia 2025 09:17

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie z poniższych działań jest zabronione w ekologicznym hodowli zwierząt?

A. Sztuczne unasiennianie
B. Kastracja prosiąt
C. Korekcja racic i kopyt
D. Transfer zarodków
Transfer zarodków jest działaniem, które nie jest dozwolone w ekologicznym chowie zwierząt, ponieważ kłóci się z zasadami zrównoważonego rozwoju i naturalnych procesów hodowlanych. W ekologicznej produkcji zwierzęcej priorytetem jest zachowanie naturalnych mechanizmów rozmnażania oraz dobrostanu zwierząt. Transfer zarodków to procedura polegająca na przeniesieniu zarodków od jednego samca i samicy do innej samicy, co wprowadza sztuczność do procesu rozmnażania. W praktyce ekologicznej dąży się do minimalizacji ingerencji w procesy biologiczne, co sprzyja lepszemu samopoczuciu zwierząt i zdrowotności całego stada. Przykładem dobrych praktyk w ekologicznej hodowli może być stosowanie naturalnych metod rozmnażania i utrzymanie odpowiednich warunków środowiskowych, które sprzyjają reprodukcji zwierząt. W ten sposób można uzyskać zdrowe potomstwo, które jest w pełni przystosowane do lokalnych warunków, a także wspierać bioróżnorodność. To wszystko wpisuje się w standardy ekologiczne, które promują szacunek do natury oraz efektywne wykorzystanie zasobów.

Pytanie 2

W ramach krzyżowania towarowego świń w grupie loch rasy wielka biała polska nie powinno się stosować nasienia knurów rasy

A. puławska
B. hampshire
C. duroc
D. pietrain
Zastosowanie nasienia knurów rasy pietrain, duroc czy hampshire, choć może wydawać się atrakcyjne, nie jest optymalnym rozwiązaniem w przypadku wielkiej białej polskiej. Rasa pietrain, znana z dużej ilości mięsa, może wydawać się korzystna, jednak jej cechy genetyczne mogą prowadzić do nadmiernego spadku tłuszczu mięśniowego, co wpływa na smak i jakość końcowego produktu. Ponadto, krzyżowanie z rasą duroc, która ma tendencję do produkcji mięsa o wyższej wartości rzeźnej, nie zawsze jest najlepszym podejściem, gdyż może prowadzić do nieprzewidywalnych rezultatów genetycznych. Rasa hampshire, choć również ceniona w hodowli, jest w dużej mierze zbliżona pod względem właściwości do innych ras i w połączeniu z wielką białą polską może nie przynieść oczekiwanych rezultatów. W hodowli komercyjnej kluczowe jest dobieranie ras w taki sposób, aby maksymalizować pozytywne cechy i minimalizować negatywne efekty, a stosowanie ras, które nie są kompatybilne z cechami loch rasy wielka biała polska, może prowadzić do obniżenia wydajności produkcji i jakości mięsa. W związku z tym właściwe zrozumienie genetyki i doboru ras w hodowli jest kluczowe dla osiągnięcia sukcesu w branży mięsnej.

Pytanie 3

Dla cieląt o masie do 150 kg, które są utrzymywane w grupie na ściółce, normą jest minimum 1,5 m2 na osobnika. Jaką największą liczbę cieląt ważących 120 kg można legalnie hodować w kojcu o powierzchni 24 m2?

A. 16 sztuk
B. 12 sztuk
C. 20 sztuk
D. 14 sztuk
Odpowiedź 16 sztuk jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi normami, dla cieląt o masie ciała do 150 kg, powierzchnia wymagana na jednego osobnika wynosi 1,5 m². W przypadku kojca o powierzchni 24 m², aby obliczyć maksymalną liczbę cieląt, należy podzielić całkowitą powierzchnię przez powierzchnię przypadającą na jedno cielę. Wykonując obliczenie: 24 m² / 1,5 m²/szt. = 16 sztuk. Takie podejście jest zgodne z zasadami dobrostanu zwierząt, które wskazują na konieczność zapewnienia odpowiedniej przestrzeni dla cieląt, co wpływa na ich zdrowie oraz rozwój. W praktyce, przestrzeń ta pozwala na swobodne poruszanie się zwierząt, co jest kluczowe dla ich dobrostanu. Warto również pamiętać, że utrzymywanie odpowiedniej gęstości cieląt w kojcu przyczynia się do zmniejszenia ryzyka wystąpienia stresu, który może negatywnie wpłynąć na ich wzrost oraz odporność na choroby. Dlatego przestrzeganie norm dotyczących powierzchni jest nie tylko wymogiem prawnym, ale również praktyką korzystną dla hodowców, którzy dbają o zdrowie i wydajność swoich zwierząt.

Pytanie 4

Do pasz energetycznych zalicza się

A. kiszonka z kukurydzy
B. śruta lniana
C. siano łąkowe
D. mleko świeże
Śruta lniana to pasza treściwa, która jest bogatym źródłem białka roślinnego oraz kwasów tłuszczowych omega-3. Jest szczególnie ceniona w żywieniu zwierząt gospodarskich, zwłaszcza bydła i trzody chlewnej. Zawartość białka w śrucie lnianej waha się od 30 do 40%, co czyni ją wartościowym składnikiem diety, pomagającym w przyrostach masy ciała i poprawie kondycji zwierząt. W praktyce, śrutę lnianą stosuje się jako dodatek do pasz pełnoporcjowych, co pozwala na zrównoważenie dawki pokarmowej pod względem białkowym oraz dostarczenie cennych składników odżywczych. Warto również zauważyć, że stosowanie pasz treściwych, takich jak śruta lniana, powinno być zgodne z normami określonymi przez krajowe i międzynarodowe organizacje zajmujące się żywieniem zwierząt, co zapewnia optymalny rozwój oraz zdrowie zwierząt.

Pytanie 5

Kiedy zaczyna się stopniowe wprowadzanie pierwszych pasz stałych w diecie szczeniąt, zazwyczaj od około

A. 9 tygodnia życia
B. 3 tygodnia życia
C. 6 tygodnia życia
D. 1 tygodnia życia
Wybór 6 tygodnia życia jako momentu wprowadzenia pasz stałych jest zbyt późny. W rzeczywistości, w tym okresie szczenięta powinny już być przyzwyczajane do pokarmów stałych, ponieważ ich układ pokarmowy jest wtedy wystarczająco rozwinięty, by trawić tego typu pokarm. Karmienie szczeniąt mlekiem matki powinno być stopniowo uzupełniane o pokarmy stałe, co pozwala na płynne przejście między tymi rodzajami żywienia. Odpowiedź dotycząca 1 tygodnia życia również jest niewłaściwa, ponieważ w tym czasie szczenięta są całkowicie zależne od mleka matki i ich układ pokarmowy nie jest jeszcze gotowy do trawienia stałych pokarmów. Z kolei 9 tydzień życia to okres, w którym szczenięta powinny już być całkowicie przestawione na pokarmy stałe. Wprowadzenie pokarmów stałych zbyt późno może prowadzić do niedoborów żywieniowych, a także zaburzeń w przyzwyczajeniach żywieniowych, co może skutkować problemami zdrowotnymi w przyszłości. Ważne jest, aby świadomi opiekunowie szczeniąt zapoznali się z zaleceniami żywieniowymi, które wskazują, że wprowadzanie pokarmów stałych powinno odbywać się w odpowiednim czasie, aby wspierać zdrowy rozwój ich pupili.

Pytanie 6

W mieszance używanej w karmieniu prosiąt zawartość zakwaszacza wynosi 0,5%. Ile kilogramów zakwaszacza należy dodać, aby przygotować 1 tonę tej mieszanki?

A. 50 kg
B. 5 kg
C. 10 kg
D. 20 kg
Odpowiedź 5 kg jest poprawna, ponieważ przeliczając 0,5% zakwaszacza w odniesieniu do 1 tony mieszanki, należy obliczyć wartość w kilogramach. 0,5% z 1000 kg (1 tony) to 0,5/100 * 1000 = 5 kg. Ta wartość jest kluczowa w kontekście prawidłowego żywienia prosiąt, ponieważ odpowiednia ilość zakwaszacza wpływa na ich zdrowie i rozwój. Zakwaszacze pomagają w obniżeniu pH w przewodzie pokarmowym, co sprzyja lepszemu wchłanianiu składników odżywczych oraz ogranicza rozwój patogenów. W praktyce, stosowanie zakwaszaczy w mieszankach paszowych jest zgodne z zaleceniami weterynaryjnymi oraz standardami żywienia zwierząt, co przyczynia się do poprawy efektywności produkcji w gospodarstwie hodowlanym. Wiedza na temat dawkowania składników w mieszankach paszowych jest niezbędna dla osiągnięcia odpowiednich wyników hodowlanych oraz zapewnienia dobrostanu zwierząt.

Pytanie 7

Bilans paszowy przykładowego gospodarstwa (w dt) Wskaż paszę, dla której bilans paszowy jest zerowy.

WyszczególnienieZielonkaKukurydza
na kiszonkę
SianoPasza
treściwa
Dodatki
mineralne
Zapotrzebowanie50003922485437,9
Produkcja460065004800
Nadwyżka (+)
Niedobór (–)

A. Pasza treściwa.
B. Siano.
C. Zielonka.
D. Kukurydza na kiszonkę.
Siano jest paszą, dla której bilans paszowy jest zerowy, co oznacza, że zapotrzebowanie na tę paszę równoważy się z jej produkcją. W przypadku siana, zarówno zapotrzebowanie, jak i produkcja wynoszą 48 dt. Taki bilans paszowy jest istotny w praktyce rolniczej, ponieważ wskazuje na efektywne zarządzanie paszami w gospodarstwie. Właściwe obliczenia bilansu paszowego są kluczowe w kontekście optymalizacji żywienia zwierząt, które powinny otrzymywać odpowiednią ilość składników odżywczych. W praktyce, zarządzanie bilansami paszowymi nie tylko wspomaga zdrowie zwierząt, ale także zwiększa wydajność produkcji mleka czy mięsa. Odpowiednie zbilansowanie paszy wpływa na zdrowotność stada oraz jego rozmnażalność, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt i zarządzaniu gospodarstwami rolnymi. Dlatego istotne jest, aby rolnicy regularnie analizowali bilans paszowy, szczególnie w kontekście sezonowych zmian w dostępności pasz.

Pytanie 8

Związki azotowe niebiałkowe są wykorzystywane w żywieniu

A. drób
B. konie
C. świnie
D. bydło
Wykorzystanie azotowych związków niebiałkowych w żywieniu zwierząt jest kwestią, która wymaga głębszej analizy, aby uniknąć błędnych wniosków. Na przykład, zastosowanie tych związków w żywieniu świń nie jest powszechne ani zalecane, ponieważ ich metabolizm różni się znacznie od metabolizmu bydła. Świnie, jako zwierzęta monogastryczne, potrzebują bardziej złożonych źródeł białka, a nadmiar azotowych związków niebiałkowych może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak toksyczność amoniaku. Podobnie, w przypadku koni, dieta powinna być zbilansowana w oparciu o źródła białka roślinnego, ponieważ ich układ pokarmowy nie jest przystosowany do efektywnego przetwarzania azotowych związków niebiałkowych. Drobiu również nie zaleca się suplementacji tymi związkami, ponieważ może to wpłynąć negatywnie na jakość mięsa oraz jaj, a także na zdrowie ptaków. Kluczowym błędem, który może prowadzić do mylnych przekonań, jest uproszczenie zasad żywienia zwierząt poprzez uniwersalne zastosowanie azotowych związków niebiałkowych. Każda grupa zwierząt ma swoje unikalne potrzeby żywieniowe, które powinny być brane pod uwagę przy formułowaniu diety. Dlatego ważne jest, aby kierować się sprawdzonymi standardami i praktykami hodowlanymi, dostosowując skład diety do specyfiki danego gatunku zwierząt.

Pytanie 9

Czas karencji po użyciu antybiotyku w gospodarstwie ekologicznym ulega wydłużeniu

A. pięciokrotnie
B. czterokrotnie
C. dwukrotnie
D. trzykrotnie
Wybór odpowiedzi innych niż "dwukrotnie" może wynikać z nieporozumień dotyczących zasad dotyczących okresów karencji w produkcji ekologicznej. Często mylnie zakłada się, że okres ten można wydłużać w sposób nieproporcjonalny do rzeczywistych potrzeb związanych z bezpieczeństwem zdrowotnym, co prowadzi do odpowiedzi takich jak "trzykrotnie", "czterokrotnie" czy "pięciokrotnie". W rzeczywistości jednak, regulacje prawne nałożone na rolnictwo ekologiczne są oparte na badaniach naukowych oraz analizach ryzyka, które wskazują, że okres ten powinien być wydłużony, ale nie do ekstremalnych wartości. Wydłużenie okresu karencji trzykrotnie lub więcej może być niepraktyczne i niezgodne z zaleceniami ekspertów w dziedzinie zdrowia zwierząt oraz produkcji żywności. Ponadto, wyrażenia takie jak "czterokrotnie" mogą sugerować, że rolnicy powinni stosować antybiotyki bardziej swobodnie, co stoi w sprzeczności z zasadami zrównoważonego rozwoju i ekologii. Kluczowym elementem w gospodarstwie ekologicznym jest nie tylko odpowiedzialność za stosowanie antybiotyków, ale także wiedza na temat alternatywnych metod leczenia oraz prewencji chorób wśród zwierząt. Dlatego niezwykle ważne jest, aby rolnicy edukowali się i stosowali praktyki, które zminimalizują konieczność stosowania antybiotyków, zamiast koncentrować się na ich przedłużonym stosowaniu.

Pytanie 10

Jaką rasę należy wybrać do hodowli brojlerów kurzych?

A. Dominant white cornish
B. Sussex
C. Rhode island red
D. New hampshire
Rhode island red, New hampshire oraz Sussex to rasy, które są bardziej znane z produkcji jajek niż z wydajności mięsa, co czyni je nieodpowiednimi do intensywnej produkcji brojlerów. Rhode island red, pomimo że ma dobre cechy adaptacyjne, nie osiąga tak wysokiej wydajności mięsnej jak Dominant white cornish, co sprawia, że nie jest preferowany w hodowlach brojlerów nastawionych na szybki zysk. New hampshire, z kolei, choć lepiej przystosowana do produkcji mięsa niż Rhode island red, również nie dorównuje Dominant white cornish pod względem tempa wzrostu i efektywności konwersji paszy. Sussex to rasa, która zyskała popularność w produkcji zarówno jaj, jak i mięsa, jednak jej rozwój i przyrost masy ciała są wolniejsze, co sprawia, że nie jest najlepszym wyborem dla komercyjnych hodowli brojlerów. Ważne jest, aby przy wyborze rasy brojlerów kierować się wymaganiami rynku oraz cechami, które najlepiej odpowiadają potrzebom produkcyjnym. Często hodowcy skupiają się na nieodpowiednich cechach, takich jak odporność na choroby, a nie na wydajności mięsnej, co prowadzi do błędnych decyzji i obniżenia rentowności produkcji.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 12

Gdzie uchodzi przewód żółciowy?

A. do jelita ślepego
B. do jelita biodrowego
C. do odbytnicy
D. do dwunastnicy
Przewód żółciowy uchodzi do dwunastnicy, co jest kluczowym elementem w procesie trawienia. Żółć, produkowana w wątrobie i magazynowana w pęcherzyku żółciowym, odgrywa istotną rolę w emulgacji tłuszczów, co ułatwia ich trawienie przez enzymy trawienne. Uchodzi ona do dwunastnicy przez bańkę wątrobowo-trzustkową (Vater), gdzie mieszana jest z sokiem trzustkowym, co tworzy optymalne warunki dla działania enzymów. Zrozumienie tej drogi transportu żółci jest kluczowe dla specjalistów zajmujących się gastroenterologią i hepatologią, ponieważ nieprawidłowości w tym procesie mogą prowadzić do poważnych zaburzeń trawienia, takich jak problemy z wchłanianiem tłuszczów i witamin rozpuszczalnych w tłuszczach. Wiedza na temat funkcji układu żółciowego jest również istotna w kontekście diagnostyki i leczenia chorób, takich jak kamica żółciowa, która może blokować przewód żółciowy, prowadząc do zapalenia dróg żółciowych lub zapalenia trzustki. Zapewnienie prawidłowego przepływu żółci do dwunastnicy jest niezbędne dla zachowania zdrowia układu pokarmowego.

Pytanie 13

Schemat genetycznego ulepszania populacji zwierząt to

A. postęp w hodowli
B. ulepszanie genetyczne
C. program hodowlany
D. selekcja
Program hodowlany to zorganizowany zestaw działań ukierunkowanych na poprawę cech genetycznych zwierząt w danej populacji. Obejmuje on selekcję osobników, planowanie krzyżówek oraz monitorowanie postępów w doskonaleniu pożądanych cech. Przykładem zastosowania programu hodowlanego może być hodowla bydła mlecznego, gdzie hodowcy starają się wyselekcjonować osobniki o wysokiej wydajności mlecznej, odporności na choroby oraz dobrych cechach pokroju. W praktyce, programy takie są oparte na badaniach genetycznych, które pozwalają na zidentyfikowanie genów związanych z pożądanymi cechami. Dobrze zaprojektowany program hodowlany uwzględnia także aspekty etyczne oraz zrównoważony rozwój, co jest zgodne z obowiązującymi standardami branżowymi, jak np. zasady dobrostanu zwierząt. Efektywne wykorzystanie programów hodowlanych prowadzi do zwiększenia wydajności produkcji oraz poprawy zdrowotności zwierząt, co przekłada się na korzyści ekonomiczne dla hodowców.

Pytanie 14

Krycie naturalne, w którym buhaj przebywa na stałe z grupą krów, to krycie

A. wolne
B. dzikie
C. haremowe
D. dozorowane
Krycie haremowe to technika, w której jeden buhaj przebywa w stałym towarzystwie grupy krów. Jest to metoda szeroko stosowana w hodowli bydła, szczególnie w celu optymalizacji reprodukcji. Takie podejście pozwala na naturalne krycie krów, co sprzyja lepszemu rozwojowi genetycznemu stada. Kluczowym aspektem krycia haremowego jest zapewnienie, że buhaj nie tylko jest zdrowy, ale również ma odpowiednie cechy genetyczne, które przekaże potomstwu. Dzięki tej metodzie można zwiększyć efektywność rozmnażania, co jest korzystne zarówno ekonomicznie, jak i pod względem jakości mięsa oraz mleka. W praktyce, hodowcy powinni monitorować zachowania zarówno buhaja, jak i krów, aby zapewnić, że proces krycia przebiega pomyślnie. Dobre praktyki obejmują regularne sprawdzanie cykli rujowych krów oraz odpowiednie zarządzanie grupą, co zwiększa szanse na udane krycie i zdrowe potomstwo.

Pytanie 15

Wysoka zawartość mocznika w mleku krowim wskazuje na błąd w żywieniu związany z

A. nadmiarem węglowodanów w paszy
B. niedoborem białka w paszy
C. niedoborem węglowodanów w paszy
D. nadmiarem białka w paszy
Niedobór białka w paszy nie prowadzi do wysokiego poziomu mocznika w mleku krowim. W rzeczywistości, jeśli krowy są karmione paszą ubogą w białko, ich organizm nie ma wystarczających zasobów do produkcji odpowiednich ilości białka, co skutkuje zmniejszeniem produkcji mleka oraz obniżeniem jego jakości. W przypadku niedoboru białka, organizm krowy zaczyna wykorzystywać rezerwy białkowe, co nie powoduje wzrostu poziomu mocznika, a wręcz przeciwnie, zmniejsza jego stężenie. Typowym błędem myślowym jest mylenie objawów nadmiaru i niedoboru białka, co może prowadzić do błędnych decyzji żywieniowych. Niedobór węglowodanów w paszy również nie wpływa bezpośrednio na poziom mocznika. Węglowodany są kluczowym źródłem energii, a ich niedobór może skutkować utratą masy ciała i obniżeniem wydajności mlecznej, ale nie prowadzi do podwyższenia mocznika. Z kolei nadmiar węglowodanów w paszy, mimo że może prowadzić do innych problemów zdrowotnych, nie skutkuje zwiększeniem stężenia mocznika w mleku. Każda decyzja dotycząca żywienia bydła powinna być oparta na solidnych podstawach naukowych i dostosowana do indywidualnych potrzeb zwierząt, co jest kluczowe dla optymalizacji produkcji i zdrowia stada.

Pytanie 16

W gospodarstwach ulokowanych na OSN konieczne jest magazynowanie nawozów naturalnych przez czas nie krótszy niż

A. 4 miesiące
B. 3 miesiące
C. 6 miesięcy
D. 5 miesięcy
Odpowiedź 3, czyli przechowywanie nawozów naturalnych przez co najmniej 6 miesięcy, jest zgodna z obowiązującymi normami, takie jak dyrektywy unijne dotyczące zarządzania nawozami w gospodarstwach rolnych. Kluczowym celem tego wymogu jest zminimalizowanie ryzyka zanieczyszczenia gleby i wód gruntowych oraz zapewnienie odpowiedniej jakości nawozów. Przechowywanie nawozów przez dłuższy okres pozwala na ich naturalne rozkładanie się, co zwiększa ich efektywność nawożenia i zmniejsza potencjalne emisje gazów cieplarnianych, takich jak amoniak. Przykładem dobrej praktyki jest stosowanie pojemników do przechowywania nawozów, które są dobrze wentylowane i chronione przed deszczem, co zapobiega ich wypłukiwaniu i zanieczyszczaniu środowiska. Długoterminowe przechowywanie nawozów również ułatwia ich późniejsze zastosowanie w odpowiednich warunkach, co jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju rolnictwa i ochrony bioróżnorodności.

Pytanie 17

W ekologicznej hodowli cieląt jedyną akceptowaną paszą płynną jest

A. mleko odtłuszczone
B. preparat mlekozastępczy
C. mleko w proszku
D. mleko pełne matki
Mleko pełne matki jest jedyną dopuszczalną paszą płynną w ekologicznym odchowie cieląt, co wynika z założeń ekologicznej hodowli zwierząt. W tym systemie produkcji kładzie się szczególny nacisk na naturalne metody żywienia, a mleko matki dostarcza cielętom nie tylko niezbędne składniki odżywcze, ale także przeciwciała, które wspierają ich układ immunologiczny. Mleko matki zawiera idealne proporcje białka, tłuszczu oraz węglowodanów, co stanowi optymalne źródło energii dla rozwijających się cieląt. W praktyce, cielęta powinny być karmione mlekiem matki przez co najmniej pierwsze 8 tygodni życia, co jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt. Dzięki temu zapewniamy im zdrowy start oraz lepszy rozwój, co przekłada się na ich przyszłą wydajność i zdrowie. Wprowadzenie jakichkolwiek zamienników, takich jak mleko w proszku czy preparaty mlekozastępcze, może prowadzić do niedoborów pokarmowych i osłabienia odporności cieląt, co jest niewłaściwe w kontekście ekologicznej produkcji zwierzęcej.

Pytanie 18

Opuchlizna powiek, niestabilność zadu, osłabienie, brak łaknienia, leżenie, obniżona temperatura ciała. Choroba ta zazwyczaj dotyczy odsadzonych prosiąt i warchlaków. Co może wskazywać na tę chorobę?

A. nosoryjowej
B. smołowej
C. cementowej
D. obrzękowej
Inne odpowiedzi, takie jak cementowa, smołowa i nosoryjowa, są niepoprawne i nie odpowiadają na opisane objawy. Choroba cementowa, znana jako choroba śmiertelna, dotyczy głównie problemów związanych z układem pokarmowym, a objawy są zazwyczaj bardziej związane z biegunką i odwodnieniem niż z obrzękiem. Smołowa, związana z zakaźnym zapaleniem jelit, również nie wykazuje charakterystycznych objawów obrzękowych, a symptomy takie jak brak apetytu i osłabienie są zbyt ogólne, aby zidentyfikować tę chorobę jako główną przyczynę. Z kolei choroba nosoryjowa, spowodowana wirusem nosówki, charakteryzuje się innymi objawami, takimi jak kaszel, katar oraz zmiany w układzie oddechowym, a nie obrzękami. Takie nieprawidłowe rozpoznanie może prowadzić do błędnego leczenia i pogorszenia stanu zdrowia zwierząt. Kluczowe jest zrozumienie, że objawy kliniczne powinny być analizowane w kontekście całego obrazu klinicznego i epidemiologii chorób. Wiedza na temat symptomatologii oraz prawidłowego rozpoznawania chorób u zwierząt gospodarskich ma fundamentalne znaczenie dla efektywnego zarządzania stadem i zapewnienia dobrostanu zwierząt.

Pytanie 19

Jakie urządzenie wykorzystuje się do mierzenia poziomu wilgotności w pomieszczeniach inwentarskich?

A. higrometr
B. barometr
C. anemometr
D. wakuometr
Higrometr to urządzenie, które służy do pomiaru wilgotności powietrza, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach, w tym w pomieszczeniach inwentarskich. Utrzymanie odpowiedniego poziomu wilgotności jest niezbędne dla zdrowia zwierząt oraz jakości przechowywanych produktów, takich jak pasze. Higrometry mogą działać na różnych zasadach, w tym na zasadzie zmian oporu elektrycznego, co pozwala na dokładny pomiar wilgotności względnej powietrza. Używanie higrometru w praktyce oznacza regularne monitorowanie warunków panujących w pomieszczeniach, co może zapobiec problemom takim jak rozwój pleśni czy bakterii. Standardy branżowe, takie jak normy ISO dotyczące jakości powietrza, wskazują na konieczność regularnego pomiaru wilgotności, co świadczy o profesjonalnym podejściu do zarządzania pomieszczeniami inwentarskimi. Właściwe wykorzystanie higrometru pozwala nie tylko na zapewnienie optymalnych warunków, ale także na lepsze zarządzanie zasobami i kosztami.

Pytanie 20

Jednym z powodów problemów w reprodukcji klaczy jest dieta bogata w zielonki

A. z kukurydzy
B. z żyta
C. z lucerny
D. z traw
Odpowiedź "z lucerny" jest jak najbardziej trafna. Lucerna to naprawdę wartościowa roślina białkowa z dużą zawartością składników odżywczych. Ale uwaga! Gdy klacze za dużo jej jedzą, mogą mieć problemy zdrowotne, w tym z reprodukcją. Jest bogata w wapń i białko, co przy złym zbilansowaniu diety może prowadzić do hiperkalcemii. Najlepiej, żeby klacze w ciąży czy laktacji dostawały lucernę, ale w odpowiednich ilościach. Ważne jest też, żeby do ich diety dorzucić inne pasze, żeby nie było kłopotów. Monitorując ich kondycję, możemy lepiej dopasować jadłospis do ich indywidualnych potrzeb. To wszystko przyczynia się do lepszego zdrowia i kondycji klaczy.

Pytanie 21

Najwięcej pęcherzyków jajnikowych rozwija się równocześnie

A. u suki
B. u maciorki
C. u krowy
D. u lochy
Locha, czyli samica świni, jest znana z wyjątkowej zdolności do jednoczesnego dojrzewania wielu pęcherzyków jajnikowych. U loch może dojrzewać nawet 20-25 pęcherzyków w jednym cyklu estralnym, co jest niezwykle korzystne z praktycznego punktu widzenia w hodowli świń. Taki mechanizm pozwala na zwiększenie szans na zapłodnienie oraz produkcję większej liczby prosiąt w jednym miocie. W praktyce, hodowcy zwracają szczególną uwagę na cykle estralne loch, by maksymalizować wydajność reprodukcyjną i efektywność produkcji mięsa. Warto zaznaczyć, że umiejętność monitorowania i zarządzania cyklami reprodukcyjnymi jest kluczowa w nowoczesnej hodowli trzody chlewnej, co odpowiada standardom w branży zwierzęcej, takimi jak bioasekuracja oraz odpowiednie żywienie, które wpływają na zdrowie samic i ich zdolności rozrodcze.

Pytanie 22

Prawidłowe warunki kiszenia paszy obejmują następujące elementy:

A. duża ilość białka w roślinach, obecność kwasu masłowego, warunki beztlenowe
B. duża ilość cukru w roślinach, obecność kwasu masłowego, warunki tlenowe
C. duża ilość cukru w roślinach, obecność kwasu mlekowego, warunki beztlenowe
D. duża ilość białka w roślinach, obecność kwasu mlekowego, warunki tlenowe
Właściwy proces kiszenia paszy jest kluczowy dla uzyskania wysokiej jakości pożywienia dla zwierząt, a jego skuteczność opiera się na kilku fundamentalnych czynnikach. Po pierwsze, wysoka zawartość cukru w roślinach sprzyja procesom fermentacyjnym, ponieważ cukry są głównym źródłem energii dla bakterii kwasu mlekowego, które dominują w procesie kiszenia. Obecność kwasu mlekowego jest z kolei kluczowa, gdyż działa on jako naturalny konserwant, obniżając pH paszy i hamując rozwój niepożądanych mikroorganizmów. Warunki beztlenowe są niezbędne, aby ograniczyć dostęp tlenu, co sprzyja wzrostowi korzystnych bakterii oraz minimalizuje ryzyko procesów gnilnych. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy polega na odpowiednim doborze roślin do kiszenia oraz na kontrolowaniu warunków w procesie fermentacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w produkcji pasz. Efektywne kiszenie prowadzi do uzyskania paszy bogatej w składniki odżywcze, poprawiającej zdrowie i wydajność zwierząt.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 24

Jak długo po zauważeniu początkowych symptomów rui powinno się przeprowadzić zabieg sztucznego unasienniania u krowy?

A. Od 10 do 12 godzin
B. Od 6 do 10 godzin
C. Od 18 do 24 godzin
D. Od 12 do 18 godzin
Wybór odpowiedzi, który sugeruje dokonanie zabiegu w czasie krótszym lub dłuższym niż 12-18 godzin, może prowadzić do nieefektywności w procesie inseminacji. Odpowiedzi takie, jak 'Od 10 do 12 godzin' lub 'Od 6 do 10 godzin', są mylące, ponieważ sugerują wykonanie zabiegu zbyt wcześnie. W przypadku wcześniejszej inseminacji istnieje ryzyko, że komórka jajowa jeszcze nie dojrzała i nie dojdzie do zapłodnienia. Z kolei odpowiedzi wskazujące na czas po 18 godzinach mogą prowadzić do sytuacji, w której komórka jajowa już obumiera, co również uniemożliwi zapłodnienie. Niezrozumienie tego krytycznego okna czasowego może skutkować niższą wydajnością reprodukcyjną w stadzie. W praktyce hodowcy powinni regularnie monitorować rui i stosować metody, takie jak obserwacja zachowań zwierząt, co pozwoli na bardziej precyzyjne określenie momentu inseminacji. Kluczem do sukcesu w reprodukcji bydła jest więc dokładne rozumienie cyklu rujowego i dostosowanie działań do jego przebiegu, co jest zgodne z zaleceniami światowych organizacji zajmujących się hodowlą zwierząt.

Pytanie 25

W produkcji jaj, aby rozwiązać problem znoszenia małych jaj przez kury rozpoczynające nieśność, należy zastosować

A. hodowlę klatkową
B. ograniczenie paszy
C. obniżenie temperatury utrzymania
D. program świetlny
Program świetlny jest kluczowym narzędziem w zarządzaniu cyklem nieśności kur. Kury nioski są silnie stymulowane przez długość dnia, co wpływa na ich produkcję jaj. W pierwszych tygodniach nieśności, gdy kury zaczynają znosić jaja, ich organizm wymaga odpowiedniej stymulacji do osiągnięcia pełnej wydajności. Odpowiednio zaplanowany program świetlny, który symuluje naturalne warunki oświetleniowe, może zwiększyć tempo nieśności oraz poprawić jakość jaj. W praktyce stosuje się programy świetlne, które zaczynają od krótkiego okresu oświetlenia, stopniowo wydłużając czas do około 14-16 godzin dziennie. Taki proces pozwala na lepszą adaptację kur do produkcji, co skutkuje większymi i bardziej regularnymi jajami. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z dobrymi praktykami hodowlanymi, dostosowanie oświetlenia powinno być uzupełnione innymi czynnikami, takimi jak utrzymanie komfortowej temperatury i odpowiednie żywienie, aby zapewnić optymalne warunki do rozwoju.

Pytanie 26

Stosowanie w sztucznym unasiennianiu buhajów lub ich nasienia, pochodzącego z kraju spoza Unii Europejskiej, wymaga uzyskania zgody

A. ministra ochrony zdrowia
B. ministra odpowiedzialnego za rolnictwo
C. powiatowego weterynarza
D. głównego weterynarza
Odpowiedź ministra właściwego do spraw rolnictwa jest prawidłowa, ponieważ w Polsce to właśnie ten minister odpowiada za regulacje związane z hodowlą zwierząt gospodarskich oraz ich rozmnażaniem. Zgodnie z przepisami prawa, w przypadku wykorzystywania nasienia buhajów pochodzących z krajów trzecich (czyli spoza Unii Europejskiej), należy uzyskać zgodę odpowiednich organów w celu zapewnienia, że nasienie spełnia wymogi zdrowotne i jakościowe. Przykładem zastosowania tych zasad może być import nasienia buhajów z krajów takich jak USA czy Nowa Zelandia, gdzie przed przystąpieniem do jego użycia w hodowli, hodowca musi dostarczyć odpowiednią dokumentację oraz spełnić określone normy weterynaryjne. Dobre praktyki w tej dziedzinie uwzględniają również przeprowadzanie badań zdrowotnych zarówno nasienia, jak i samych zwierząt, co stanowi kluczowy element w uprzedzaniu rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych. Zgoda ministra właściwego do spraw rolnictwa jest zatem nie tylko wymogiem formalnym, ale również praktycznym krokiem w kierunku zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego w hodowli zwierząt.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 29

Czynnikiem, który nie stanowi wskazania do przeprowadzenia zabiegu sztucznego unasiennienia suki, jest

A. agresywne zachowanie zwierząt
B. nieproporcjonalność masy ciała zwierząt
C. odrzucenie suki w stosunku do psów
D. nieposiadanie pierwszego potomstwa
Brak pierwszego miotu nie oznacza wcale, że trzeba robić sztuczne unasiennienie suki. W weterynarii zazwyczaj ten zabieg wykonuje się, gdy występują jakieś problemy z naturalnym rozmnażaniem, np. jak suka nie lubi psów, bywa agresywna albo jest za duża w porównaniu do samca. Gdy nie ma pierwszego miotu, nie ma też podstaw do tego zabiegu, bo to nie jest oznaka jakiejś choroby czy czegoś, co wymaga interwencji. Sztuczne unasiennienie ma sens, jeśli nie można przeprowadzić naturalnego krycia, albo jest to zbyt ryzykowne. Na przykład, jeżeli suka ma dużą niechęć do psów, co może jej sprawiać stres czy powodować kontuzje, to wtedy rzeczywiście można pomyśleć o sztucznym unasiennieniu. Każda decyzja w tej sprawie powinna być dobrze przemyślana przez lekarzy, którzy mogą ocenić zdrowie i potrzeby reprodukcyjne zwierzęcia, zgodnie z wiedzą na ten temat.

Pytanie 30

Pies powinien mieć nieprzerwany dostęp do

A. mleka
B. wody
C. kości
D. warzyw
Woda jest podstawowym składnikiem diety psa i powinna być dostępna dla niego przez cały czas. Utrzymanie odpowiedniego poziomu nawodnienia jest kluczowe dla zdrowia i dobrego samopoczucia zwierzęcia. Pies, podobnie jak inne ssaki, składa się w około 60-70% z wody, więc jej niedobór może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak odwodnienie, a w skrajnych przypadkach nawet do śmierci. Pies potrzebuje świeżej wody, aby wspierać procesy metaboliczne, regulację temperatury ciała oraz prawidłowe funkcjonowanie narządów wewnętrznych. Zaleca się, aby codziennie zmieniać wodę w misce, aby zapewnić jej świeżość i czystość. Ponadto, w przypadku aktywnych psów lub w gorące dni, zapotrzebowanie na wodę może znacznie wzrosnąć, co należy uwzględnić w codziennej opiece nad zwierzęciem. Prawidłowe nawodnienie jest zatem kluczowym elementem odpowiedzialnej hodowli i opieki nad psem, zgodnie z zaleceniami weterynaryjnymi.

Pytanie 31

Jak odbywa się pozyskaweanie wełny z kóz angorskich?

A. czesanie.
B. wyczesywanie.
C. strzyżenie
D. usuwanie zewnętrznych włosów.
Strzyżenie kóz angorskich to kluczowy proces pozyskiwania wełny, który zapewnia nie tylko wysoką jakość surowca, ale także dobrostan zwierząt. W przeciwieństwie do innych metod, takich jak podskubywanie, szczotkowanie czy wyczesywanie, strzyżenie jest bardziej efektywne i mniej stresujące dla kóz. Odpowiednie techniki strzyżenia, realizowane w okresie wiosennym, pozwalają na pozyskanie wełny o doskonałej strukturze, co jest istotne dla przemysłu tekstylnego. W praktyce, strzyżenie powinno być przeprowadzane przez wyszkolonych specjalistów, którzy znają anatomię zwierzęcia, aby uniknąć kontuzji i zapewnić komfort podczas zabiegu. Warto również podkreślić, że odpowiednie narzędzia, takie jak nożyce elektryczne czy ręczne, powinny spełniać normy bezpieczeństwa oraz jakości, co wpływa na końcowy efekt. Dobre praktyki w hodowli kóz angorskich zalecają również regularne kontrole zdrowotne oraz zapewnienie odpowiednich warunków, co przekłada się na lepszą jakość wełny. Przy odpowiednim podejściu, strzyżenie kóz staje się nie tylko korzystne dla producentów, ale także dla samych zwierząt.

Pytanie 32

Przeciętna ilość zwierząt w różnych grupach technologicznych przez rok wynosi

A. stan średnioroczny
B. bilans zwierząt
C. obrót stada
D. przelotowość
Stan średnioroczny to kluczowe pojęcie w zarządzaniu zasobami zwierzęcymi, które odnosi się do przeciętnej liczby zwierząt w danym stadzie w ciągu roku. Dzięki temu wskaźnikowi można ocenić efektywność produkcji zwierzęcej, planować zasoby paszy oraz podejmować decyzje dotyczące sprzedaży lub zakupu zwierząt. Przykładem zastosowania stanu średniorocznego jest analiza rentowności hodowli bydła, gdzie hodowcy mogą porównywać dane z różnych lat, aby ocenić wpływ zmian w zarządzaniu stadem na jego wydajność. W kontekście dobrych praktyk hodowlanych, stan średnioroczny jest często wykorzystywany w raportach okresowych i audytach, co pozwala na lepsze zarządzanie ryzykiem i przewidywanie potrzeb rynkowych. Ponadto, znajomość stanu średniorocznego wpływa na strategię rozwoju stada, co może prowadzić do zwiększenia efektywności produkcji i poprawy dobrostanu zwierząt.

Pytanie 33

Okres parzenia w życiu matki pszczelej trwa do momentu jej unasiennienia i występuje

A. raz w ciągu życia.
B. przed każdym czerwieniem.
C. raz w każdym roku użytkowania.
D. na początku i na końcu każdego sezonu użytkowania.
Okres godowy matki pszczelej, który trwa do jej unasiennienia, to kluczowy etap w cyklu życia pszczół. W przeciwieństwie do innych owadów, matki pszczele mają unikalny cykl reprodukcyjny, który ma miejsce tylko raz w życiu. Ten moment jest kluczowy dla zapewnienia zdrowia i efektywności całej kolonii. Po tym okresie matka pszczela jest zdolna do składania jaj, co jest fundamentalne dla dalszego rozwoju rodziny pszczelej. To zjawisko jest zgodne z praktykami w pszczelarstwie, gdzie hodowcy często monitorują cykle godowe matek, aby zaplanować odpowiednie unasiennianie. Zachowanie to jest zgodne z zaleceniami Wydziału Biologii Uniwersytetu w Zurychu, który podkreśla znaczenie przeprowadzania unasienniania w odpowiednim czasie dla zwiększenia wydajności pszczół. Wiedza na temat okresu godowego matki pszczelej jest niezbędna dla efektywnego zarządzania pasieką, co prowadzi do lepszej produkcji miodu i zdrowia pszczół.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 36

Jakie jest optymalne ciśnienie dla przechowywania świeżego nasienia knura?

A. od 20°C do 22°C
B. od 25°C do 28°C
C. od 30°C do 32°C
D. od 15°C do 17°C
Wybierając temperaturę przechowywania nasienia knura poza zakresem 15°C do 17°C, można znacząco pogorszyć jego jakość. Odpowiedzi sugerujące temperatury wyższe, takie jak 20°C do 22°C, czy nawet 25°C do 28°C, są złe, bo mogą przyspieszać psucie się plemników. Wyższe temperatury mogą denaturować białka, co skutkuje obniżeniem ruchliwości plemników i ich zdolności do zapłodnienia. Z drugiej strony, zbyt niska temperatura, jak 10°C do 12°C, zatrzymuje aktywność metaboliczną plemników, co również źle wpływa na ich żywotność. Poza tym ważne jest, żeby systemy przechowywania były kalibrowane i monitorowane, by unikać ekstremalnych warunków. Niezrozumienie tych kwestii może prowadzić do nieefektywnego wykorzystywania nasienia w reprodukcji, co nie tylko marnuje zasoby, ale też może obniżyć wydajność hodowli. Dlatego warto trzymać się standardów i wytycznych dotyczących przechowywania nasienia zwierząt hodowlanych.

Pytanie 37

Zaburzenie dotyczące zstępowania jąder do moszny, które polega na zatrzymaniu jednego lub obu jąder w jamie brzusznej lub kanale pachwinowym, to

A. trzebienie
B. hermafrodytyzm
C. wnętrostwo
D. dekapacytacja
Wnętrostwo, znane również jako kryptorchizm, to stan, w którym jedno lub oba jądra nie zstępują do moszny podczas rozwoju płodowego. Zjawisko to jest istotne z punktu widzenia zdrowia mężczyzn, ponieważ prawidłowe umiejscowienie jąder w mosznie jest kluczowe dla ich funkcji, w tym produkcji plemników i hormonów płciowych. Bez tego zstąpienia, jądra pozostają w cieple jamy brzusznej, co prowadzi do podwyższenia temperatury, a to z kolei może powodować uszkodzenia komórek Leydiga i Sertoliego, co negatywnie wpływa na spermatogenezę. W praktyce, wnętrostwo może być diagnozowane podczas rutynowych badań urologicznych, a leczenie, zazwyczaj chirurgiczne, polega na orchidektomii, czyli umiejscowieniu jądra w mosznie. Standardy leczenia podkreślają, że interwencja powinna być przeprowadzona najszybciej jak to możliwe, najlepiej przed ukończeniem pierwszego roku życia, aby zminimalizować ryzyko późniejszych problemów zdrowotnych.

Pytanie 38

Na podstawie danych w tabeli określ, w którym budynku jest najwyższy poziom oświetlenia naturalnego.

Typ budynkuStosunek powierzchni okien do powierzchni podłogi
Chlewnia dla loch i prosiąt1 : 15
Obora dla krów mlecznych1 : 18
Bukaciarna1 : 25
Tuczarnia1 : 30

A. W tuczami.
B. W bukaciarni.
C. W chlewni dla loch i prosiąt.
D. W oborze dla krów mlecznych.
Wybór nieprawidłowych odpowiedzi, takich jak bukaciarnia lub tuczami, wskazuje na brak zrozumienia kluczowych zasad dotyczących oświetlenia naturalnego w budynkach inwentarskich. W przypadku bukaciarnie, jej konstrukcja może nie mieć wystarczającej powierzchni okien w porównaniu do podłogi, co przekłada się na niższy poziom oświetlenia naturalnego. W tuczami, podobnie, stosunki te mogą być niekorzystne, co powoduje, że wnętrze nie otrzymuje odpowiedniej ilości światła dziennego. Ponadto, wybór obory dla krów mlecznych również może wynikać z nieadekwatnego rozumienia, jakie czynniki wpływają na oświetlenie. W praktyce, nieprzywiązywanie wagi do stosunku powierzchni okien do podłogi skutkuje nieodpowiednimi warunkami do życia zwierząt, a to z kolei może prowadzić do obniżenia ich wydajności oraz zdrowia. Ważne jest, aby przy projektowaniu obiektów inwentarskich kierować się zasadami poprawnego doboru naturalnego oświetlenia, co w konsekwencji przekłada się na dobrostan zwierząt i efektywność ich hodowli. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do nieefektywności energetycznej oraz konieczności stosowania większej ilości sztucznego oświetlenia, co zwiększa koszty operacyjne.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 40

Aby zapewnić bezpieczne dojenie krów i uniknąć kopnięć, stosuje się

A. poskrom laskowy
B. dutkę
C. klucz Harmsa
D. kantar
Dutka jest narzędziem, które może być używane w hodowli bydła, ale jej zastosowanie w kontekście bezpiecznej obsługi krów podczas doju nie jest wystarczająco efektywne. Dutka, będąca rodzajem elastycznego łańcucha, może ograniczać ruchy zwierzęcia, lecz nie zapewnia takiego poziomu stabilności i kontroli, jak poskrom laskowy. Zastosowanie dutki może prowadzić do sytuacji, w których zwierzę może zyskać niekontrolowaną mobilność, co zwiększa ryzyko wypadków i potencjalnych obrażeń zarówno dla krów, jak i dla osób dojących. Kantar, z kolei, jest narzędziem służącym głównie do prowadzenia zwierząt, a nie do ich stabilizacji podczas doju. Stosowanie kantara w przypadku krów może nie zapewniać odpowiedniego bezpieczeństwa w sytuacjach, gdy zwierzęta są pobudzone lub niespokojne, co może zwiększać ryzyko kopnięć. Klucz Harmsa, mimo że jest użyteczny w kontekście wydobywania mleka, nie jest narzędziem do zabezpieczania krów przed kopnięciami. Istnieje zatem błędne przekonanie, że te inne narzędzia mogą być równoważne poskromowi laskowemu w kontekście bezpieczeństwa i komfortu zwierząt podczas doju. Tego rodzaju myślenie prowadzi do zaniedbania istotnych aspektów dobrostanu zwierząt oraz bezpieczeństwa pracy, co jest kluczowe w profesjonalnej hodowli bydła.