Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 4 maja 2025 19:28
Data zakończenia: 4 maja 2025 19:39

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Podaj standard interfejsu wykorzystywanego do przewodowego łączenia dwóch urządzeń.

A. IEEE 802.15.1

B. IEEE 1394

C. IrDA

D. WiMAX

IEEE 1394, znany również jako FireWire, to standard interfejsu, który umożliwia przewodowe połączenie dwóch urządzeń. Charakteryzuje się dużą prędkością przesyłu danych, sięgającą do 400 Mb/s w przypadku wersji 1394a oraz do 800 Mb/s w wersji 1394b. Jest szeroko stosowany w różnych zastosowaniach, takich jak podłączanie kamer cyfrowych, zewnętrznych dysków twardych czy urządzeń audio-wideo. Standard ten jest szczególnie ceniony za swoją zdolność do podłączania wielu urządzeń w architekturze typu „daisy chain”, co pozwala na efektywne zarządzanie kablami i portami. W kontekście profesjonalnego wideo i muzyki, IEEE 1394 zapewnia niską latencję oraz wysoka przepustowość, co czyni go idealnym wyborem dla zastosowań wymagających wysokiej jakości transmisji. Dodatkowo, standard ten wspiera także zasilanie urządzeń, co eliminuje potrzebę użycia dodatkowych kabli zasilających. Warto podkreślić, że pomimo rosnącej popularności USB, IEEE 1394 nadal znajduje swoje miejsce w branżach, gdzie szybkość i niezawodność są kluczowe.

Pytanie 2

Który adres IP jest powiązany z nazwą mnemoniczna localhost?

A. 192.168.1.0

B. 127.0.0.1

C. 192.168.1.255

D. 192.168.1.1

Adres IP 127.0.0.1 jest powszechnie znany jako adres IP dla localhost, co oznacza, że odnosi się do samego komputera, na którym jest używany. Jest to adres w specjalnej puli adresów IP zarezerwowanej dla tzw. „loopback”, co oznacza, że wszystkie dane wysyłane na ten adres są od razu odbierane przez ten sam komputer. Zastosowanie tego adresu jest kluczowe w wielu scenariuszach, np. podczas testowania aplikacji lokalnych bez potrzeby dostępu do sieci zewnętrznej. W praktyce programiści i administratorzy sieci często używają 127.0.0.1 do uruchamiania serwerów lokalnych, takich jak serwery WWW czy bazy danych, aby sprawdzić ich działanie przed wdrożeniem na serwery produkcyjne. Adres ten jest zgodny z protokołem IPv4, a jego istnienie jest określone w standardzie IETF RFC 791. Dobra praktyka polega na korzystaniu z localhost w dokumentacji i podczas testów, co ułatwia debugowanie aplikacji oraz zapewnia izolację od potencjalnych problemów z siecią zewnętrzną.

Pytanie 3

Jaką rolę pełni serwer FTP?

A. nadzór nad siecią

B. udostępnianie plików

C. uzgadnianie czasu

D. zarządzanie kontami e-mail

Funkcją serwera FTP (File Transfer Protocol) jest przede wszystkim udostępnianie plików w sieci. Protokół FTP umożliwia przesyłanie danych pomiędzy komputerami w sposób zorganizowany i bezpieczny. Dzięki FTP użytkownicy mogą łatwo wysyłać oraz pobierać pliki z serwera, co jest niezwykle przydatne w różnych zastosowaniach, od przesyłania dokumentów, przez synchronizację zasobów witryn internetowych, aż po zarządzanie danymi w chmurze. W kontekście biznesowym, serwery FTP często są wykorzystywane do udostępniania dużych plików, które nie mogą być przesyłane za pomocą zwykłych wiadomości e-mail. Zastosowanie FTP w branży IT opiera się na standardach IETF RFC 959 oraz 3659, które definiują zasady działania protokołu, co zapewnia dużą interoperacyjność pomiędzy różnymi systemami operacyjnymi. Dodatkowo, wiele firm implementuje zabezpieczenia, takie jak FTP Secure (FTPS) czy SSH File Transfer Protocol (SFTP), aby chronić dane podczas transmisji. W praktyce korzystanie z FTP jest kluczowe w środowiskach, gdzie wymagana jest efektywna wymiana plików w zespole lub z klientami.

Pytanie 4

Według modelu TCP/IP, protokoły DNS, FTP oraz SMTP zaliczają się do warstwy

A. transportowej

B. internetowej

C. dostępu do sieci

D. aplikacji

Protokół DNS (Domain Name System), FTP (File Transfer Protocol) oraz SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) są kluczowymi elementami warstwy aplikacji w modelu TCP/IP. Warstwa aplikacji odpowiada za interakcję użytkowników z aplikacjami i umożliwia przesyłanie danych między różnymi aplikacjami poprzez sieć. Protokół DNS służy do tłumaczenia nazw domen na adresy IP, co jest niezbędne do lokalizacji zasobów w sieci. FTP pozwala na transfer plików pomiędzy komputerami w sieci, a SMTP jest wykorzystywany do przesyłania wiadomości e-mail. Znajomość tych protokołów jest niezwykle istotna w kontekście zarządzania siecią oraz tworzenia aplikacji opartych na standardach internetowych. Przykładowo, w każdej aplikacji webowej, która wymaga przesyłania danych lub plików, wykorzystanie protokołów aplikacyjnych jest niezbędne dla zapewnienia prawidłowego i efektywnego działania. Zastosowanie tych protokołów zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi przyczynia się do poprawy wydajności oraz bezpieczeństwa komunikacji w sieci.

Pytanie 5

Aby podłączyć drukarkę igłową o wskazanych parametrach do komputera, trzeba umieścić kabel dołączony do drukarki w porcie

Producent	OKI
Ilość igieł	24
Wspierane systemy operacyjne	Windows 7, Windows Server 2008
Szybkość druku [znaki/s]	576
Maksymalna ilość warstw wydruku	6
Interfejs	IEEE 1284
Pamięć	128 KB
Poziom hałasu [dB]	57

A. USB

B. FireWire

C. Ethernet

D. Centronics

Odpowiedzi USB, Ethernet i FireWire to raczej nie są odpowiednie typy połączeń dla drukarek igłowych. USB stało się standardem dla nowych urządzeń peryferyjnych, bo jest uniwersalne i łatwe w użyciu, ale drukarki igłowe wolą korzystać z Centronics, bo to pasuje do ich budowy i zastosowań. USB jest szybkie, co jest ważne dla skanerów czy nowoczesnych drukarek laserowych, ale niekoniecznie dla igłowych, które potrzebują niezawodności w trudnych warunkach. Ethernet to głównie do sieci, żeby podłączać zdalnie drukarki, ale do lokalnych połączeń z igłowymi to zbędne. FireWire używano w urządzeniach, które musiały szybko przesyłać dużo danych, jak kamery wideo, a drukarki igłowe nie potrzebują aż takiego transferu, dlatego to nie dla nich. Wybór niewłaściwych interfejsów może wynikać z braku wiedzy o tym, czego te drukarki naprawdę potrzebują, a one wciąż korzystają z Centronics, bo to działa dobrze w zadaniach jak drukowanie faktur czy innych dokumentów. Rozumienie tych interfejsów może pomóc lepiej dopasować sprzęt do ich potrzeb.

Pytanie 6

W systemie Linux komenda cd ~ pozwala na

A. stworzenie folderu /~

B. przejście do katalogu root

C. odnalezienie znaku ~ w zarejestrowanych danych

D. przejście do katalogu głównego użytkownika

Wszystkie odpowiedzi, które nie wskazują na przejście do katalogu domowego użytkownika, opierają się na błędnych zrozumieniach funkcji polecenia cd ~ w systemie Linux. Pierwsza koncepcja, sugerująca, że polecenie to służy do wyszukiwania znaku ~ w zapisanych danych, jest całkowicie mylona. W rzeczywistości, ~ nie jest traktowane jako ciąg znaków, lecz jako specjalny skrót odnoszący się do katalogu domowego, co jest kluczowe w kontekście działania powłoki. Druga odpowiedź, sugerująca utworzenie katalogu /~, również nie ma zastosowania w praktyce, ponieważ polecenie cd nie tworzy katalogów, a zamiast tego zmienia bieżący katalog roboczy. Tworzenie katalogów odbywa się za pomocą polecenia mkdir. Ostatnia odpowiedź, dotycząca przejścia do katalogu głównego, myli pojęcia. Katalog główny ('/') to najwyższy poziom w hierarchii systemu plików, natomiast '~' zawsze odnosi się do katalogu domowego konkretnego użytkownika. Takie błędne interpretacje mogą prowadzić do dezorientacji, szczególnie dla osób nowicjuszy w pracy z systemem Linux, dlatego tak ważne jest zrozumienie podstawowych koncepcji związanych z nawigacją w systemie plików oraz znaczenia specyficznych symboli w użyciu z poleceniami powłoki.

Pytanie 7

Najbardziej nieinwazyjnym, a zarazem efektywnym sposobem naprawy komputera zainfekowanego wirusem typu rootkit jest

A. ponowne zainstalowanie systemu operacyjnego

B. uruchomienie specjalnego programu do wykrywania rootkitów z zewnętrznego nośnika (np. LiveCD)

C. usunięcie podejrzanych procesów z Menedżera zadań

D. zainstalowanie najskuteczniejszego oprogramowania antywirusowego i uruchomienie go w trybie monitorowania - z biegiem czasu wirus zostanie automatycznie wykryty

Uruchomienie specjalnego programu wykrywającego rootkity z zewnętrznego nośnika, takiego jak LiveCD, jest najmniej inwazyjnym i skutecznym sposobem na zdiagnozowanie i usunięcie infekcji. Rootkity są zaawansowanymi wirusami, które potrafią ukrywać swoją obecność, a tradycyjne programy antywirusowe mogą nie być w stanie ich wykryć, zwłaszcza jeśli już działają w systemie. LiveCD działa w środowisku, które nie jest zainfekowane, co umożliwia skuteczne skanowanie i usuwanie złośliwego oprogramowania. Przykłady takich narzędzi to Kaspersky Rescue Disk czy AVG Rescue CD, które oferują pełne skanowanie systemu bez wpływania na zainfekowaną instalację. Standardy branżowe rekomendują stosowanie tego podejścia w sytuacjach zainfekowania systemów krytycznych oraz tam, gdzie bezpieczeństwo danych jest kluczowe. Korzystając z LiveCD, można również zminimalizować ryzyko dalszego rozprzestrzeniania się wirusa, co czyni tę metodę bardzo efektywną i preferowaną w profesjonalnych środowiskach IT.

Pytanie 8

Prezentowany komunikat pochodzi z wykonania polecenia

C:\Windows NT_SERVICE\TrustedInstaller:(F)
           NT_SERVICE\TrustedInstaller:(OI)(CI)(IO)(F)
           ZARZĄDZANIE NT\SYSTEM:(M)
           ZARZĄDZANIE NT\SYSTEM:(OI)(CI)(IO)(F)
           BUILTIN\Administratorzy:(M)
           BUILTIN\Administratorzy:(OI)(CI)(IO)(F)
           BUILTIN\Użytkownicy:(RX)
           BUILTIN\Użytkownicy:(OI)(CI)(IO)(GR,GE)
           TWÓRCA-WŁAŚCICIEL:(OI)(CI)(IO)(F)

A. icacls C:Windows

B. attrib C:Windows

C. path C:Windows

D. subst C:Windows

Polecenie icacls jest używane do zarządzania uprawnieniami do plików i folderów w systemie Windows. Umożliwia przeglądanie i modyfikowanie list kontroli dostępu (ACL) dla plików oraz katalogów, co jest kluczowe w kontekście zarządzania bezpieczeństwem danych na komputerze. W przypadku folderu C:Windows polecenie icacls wyświetla listę uprawnień przypisanych do różnych użytkowników i grup, takich jak TrustedInstaller czy BUILTINAdministratorzy. Dzięki icacls można modyfikować uprawnienia, dodając nowe reguły lub zmieniając istniejące, co jest często praktykowanym działaniem w administracji systemami. Przykładowo, można przypisać pełne uprawnienia do folderu dla konkretnego użytkownika lub grupy, co może być konieczne dla instalacji oprogramowania lub w celu zapewnienia dostępu do niezbędnych zasobów systemowych. Narzędzie to wspiera także kopiowanie uprawnień między różnymi zasobami, co ułatwia zarządzanie dużą infrastrukturą IT. Ogólnie, stosowanie icacls zgodnie z najlepszymi praktykami i zasadami bezpieczeństwa pozwala na efektywne zarządzanie dostępem do zasobów systemowych, minimalizując ryzyko nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 9

Urządzenie przedstawione na rysunku

A. jest odpowiedzialne za generowanie sygnału analogowego na wyjściu, który stanowi wzmocniony sygnał wejściowy, kosztem energii pobieranej ze źródła prądu

B. pełni rolę w przesyłaniu ramki pomiędzy segmentami sieci, dobierając port, na który jest ona kierowana

C. umożliwia zamianę sygnału pochodzącego z okablowania miedzianego na okablowanie światłowodowe

D. jest wykorzystywane do przechwytywania oraz rejestrowania pakietów danych w sieciach komputerowych

Urządzenie przedstawione na rysunku to konwerter mediów, który umożliwia zamianę sygnału pochodzącego z okablowania miedzianego na okablowanie światłowodowe. Konwertery tego typu są powszechnie stosowane w sieciach komputerowych do rozszerzania zasięgu sygnałów sieciowych za pomocą światłowodów, które oferują znacznie większe odległości transmisji niż tradycyjne kable miedziane. Dzięki wykorzystaniu technologii światłowodowej możliwe jest zmniejszenie strat sygnału i zakłóceń elektromagnetycznych, co jest szczególnie ważne w miejscach o dużym zanieczyszczeniu elektromagnetycznym. Zastosowanie konwerterów mediów jest również zgodne z dobrymi praktykami projektowania nowoczesnych sieci, gdzie dostępność i niezawodność mają kluczowe znaczenie. Urządzenia te wspierają różne typy połączeń, na przykład 1000BASE-T dla Ethernetu po kablach miedzianych i moduły SFP dla sygnałów światłowodowych. Wykorzystując konwertery mediów, można efektywnie integrować różne technologie w sieciach, zapewniając ich elastyczność i skalowalność, co jest zgodne ze standardami IEEE dotyczącymi sieci lokalnych.

Pytanie 10

Jakie adresy mieszczą się w zakresie klasy C?

A. 1.0.0.1 ÷ 126.255.255.254

B. 128.0.0.1 ÷ 191.255.255.254

C. 224.0.0.1 ÷ 239.255.255.0

D. 192.0.0.0 ÷ 223.255.255.255

Adresy klasy C to zakres od 192.0.0.0 do 223.255.255.255, co jest zgodne z definicją klasy C w protokole IP. Adresy te są powszechnie używane w małych sieciach lokalnych, co sprawia, że są niezwykle praktyczne. W klasycznej konfiguracji sieci, adres klasy C pozwala na posiadanie do 256 różnych adresów (od 192.0.0.0 do 192.0.0.255), z czego 254 mogą być przypisane urządzeniom końcowym, ponieważ jeden adres jest zarezerwowany jako adres sieciowy, a drugi jako adres rozgłoszeniowy. Klasa C umożliwia również sieciowanie w sposób umożliwiający efektywne zarządzanie dużymi grupami urządzeń, co jest kluczowe w dzisiejszym świecie, gdzie złożoność sieci wzrasta. Dodatkowo, zgodnie z zasadami CIDR (Classless Inter-Domain Routing), adresy klasy C mogą być elastycznie podzielone na mniejsze podsieci, co pozwala na lepsze wykorzystanie dostępnych zasobów IP. W praktyce, adresy klasy C są często używane w biurach i małych firmach, gdzie liczba urządzeń końcowych nie przekracza 254.

Pytanie 11

Jaką wartość ma moc wyjściowa (ciągła) zasilacza według parametrów przedstawionych w tabeli?

Napięcie wyjściowe	+5 V	+3.3 V	+12 V1	+12 V2	-12 V	+5 VSB
Prąd wyjściowy	18,0 A	22,0 A	18,0 A	17,0 A	0,3 A	2,5 A
Moc wyjściowa	120 W	336W	3,6 W	12,5 W

A. 336,0 W

B. 472,1 W

C. 456,0 W

D. 576,0 W

Poprawna odpowiedź wynika z sumowania mocy wyjściowych poszczególnych linii zasilania. Nominalna moc wyjściowa zasilacza jest obliczana jako suma mocy, które mogą być dostarczone przez różne linie napięciowe. W tym przypadku sumujemy moc wszystkich linii: 120 W dla +5 V, 336 W dla +3.3 V, 216 W dla +12 V (sumując +12 V1 i +12 V2), 3.6 W dla +12 V1, 12.5 W dla +12 V2, oraz uwzględniając moc dla +5 VSB. Łączna moc wyjściowa wynosi 472.1 W. W praktyce znajomość mocy wyjściowej jest kluczowa w projektowaniu systemów komputerowych oraz innych urządzeń elektronicznych, gdzie stabilne i odpowiednie zasilanie ma bezpośredni wpływ na funkcjonowanie systemu. Dobre praktyki branżowe zakładają zapewnienie marginesu bezpieczeństwa, aby zasilacz nie pracował na granicy swojej mocy nominalnej, co mogłoby prowadzić do niestabilności lub awarii systemu. Dodatkowo, wybór zasilacza o odpowiedniej mocy jest kluczowy dla efektywności energetycznej, co przekłada się na mniejsze zużycie energii i obniżenie kosztów eksploatacyjnych.

Pytanie 12

Symbol graficzny przedstawiony na ilustracji oznacza jaką bramkę logiczną?

A. NAND

B. NOR

C. OR

D. AND

Symbol przedstawiony na rysunku to bramka logiczna AND która jest fundamentalnym elementem w projektowaniu układów cyfrowych. Jej działanie opiera się na zasadzie że tylko wtedy gdy wszystkie wejścia mają stan logiczny 1 na wyjściu pojawia się stan logiczny 1. W przeciwnym wypadku wyjście jest w stanie 0. Bramka AND jest powszechnie stosowana w układach sterujących oraz systemach automatyki gdzie potrzebne jest sprawdzenie wystąpienia kilku warunków jednocześnie. Przykładowo w systemie alarmowym bramka AND może być używana do weryfikacji czy wszystkie drzwi są zamknięte zanim system zostanie uzbrojony. W standardowych zastosowaniach bramki AND używa się w układach arytmetycznych oraz transmisji danych gdzie logiczne warunki muszą być spełnione dla kontynuacji przetwarzania danych. W półprzewodnikowych technologiach takich jak CMOS bramki AND są implementowane w sposób minimalizujący zużycie energii i przestrzeni co jest kluczowe dla produkcji efektywnych układów scalonych. Zrozumienie działania bramek logicznych jak AND jest niezbędne dla inżynierów elektroników i programistów systemów cyfrowych aby efektywnie projektować i diagnozować kompleksowe systemy elektroniczne.

Pytanie 13

Dysk zewnętrzny 3,5" o pojemności 5 TB, używany do archiwizacji lub wykonywania kopii zapasowych, wyposażony jest w obudowę z czterema interfejsami komunikacyjnymi do wyboru. Który z tych interfejsów powinien być użyty do podłączenia do komputera, aby uzyskać najwyższą prędkość transferu?

A. eSATA 6G

B. FireWire80

C. WiFi 802.11n

D. USB 3.1 gen 2

Wybór eSATA 6G może wydawać się kuszący, ponieważ oferuje teoretyczną prędkość transmisji do 6 Gbit/s. Jednak w praktyce eSATA wymaga stosowania zewnętrznych zasilaczy i nie jest tak uniwersalne jak USB 3.1 gen 2, który oferuje zasilanie poprzez kabel. Dodatkowo, eSATA nie wspiera przesyłania danych w trybie USB, co czyni go mniej elastycznym. FireWire 800, z prędkością do 800 Mbit/s, również nie może konkurować z proponowanym standardem USB, stając się przestarzałym w obliczu nowoczesnych rozwiązań. WiFi 802.11n jest najsłabszym ogniwem, oferującym prędkości, które rzadko przekraczają 600 Mbit/s w idealnych warunkach, co jest zdecydowanie niewystarczające dla dużych transferów danych z dysków zewnętrznych. Przy wyborze interfejsu do połączenia z dyskiem zewnętrznym kluczowe jest uzyskanie najwyższej wydajności, a standardy takie jak USB 3.1 gen 2 stanowią najlepszy wybór, eliminując problemy związane z opóźnieniami i ograniczeniami związanymi z innymi interfejsami.

Pytanie 14

Jaką konfigurację sieciową powinien mieć komputer, który jest częścią tej samej sieci LAN co komputer z adresem 10.8.1.10/24?

A. 10.8.1.101 i 255.255.255.0

B. 10.8.0.101 i 255.255.0.0

C. 10.8.0.101 i 255.255.255.0

D. 10.8.1.101 i 255.255.0.0

Adres IP 10.8.1.101 z maską podsieci 255.255.255.0 znajduje się w tej samej sieci LAN co adres 10.8.1.10. W przypadku maski 255.255.255.0 (znanej również jako /24), adresy IP w zakresie 10.8.1.1 do 10.8.1.254 są dostępne dla urządzeń w tej samej podsieci. Adres 10.8.1.10 jest jednym z tych adresów, więc każdy adres w tym zakresie, w tym 10.8.1.101, może komunikować się z nim bez potrzeby użycia routera. Zastosowanie odpowiedniej maski podsieci jest kluczowe w projektowaniu sieci LAN, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie adresacją IP oraz izolację ruchu między różnymi grupami urządzeń. Przy ustawieniu maski 255.255.255.0, wszystkie urządzenia w tej samej podsieci mogą się wzajemnie wykrywać i wymieniać dane bez dodatkowych ustawień. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania sieci, które zalecają wykorzystanie odpowiednich masek podsieci do organizacji i zarządzania ruchem sieciowym.

Pytanie 15

W którym typie macierzy, wszystkie fizyczne dyski są postrzegane jako jeden dysk logiczny?

A. RAID 0

B. RAID 5

C. RAID 1

D. RAID 2

Chociaż RAID 1, RAID 2 i RAID 5 są popularnymi typami rozwiązań dla macierzy dyskowych, różnią się one zasadniczo od RAID 0 w sposobie organizacji i zarządzania danymi. RAID 1 zakłada mirroring, co oznacza, że dane są duplikowane na dwóch lub więcej dyskach. Ta konfiguracja zapewnia wysoką redundancję, więc w razie awarii jednego z dysków, dane pozostają dostępne na pozostałych. W praktyce jest to rozwiązanie stosowane w serwerach, gdzie kluczowe jest bezpieczeństwo danych, ale niekoniecznie ich szybkość. RAID 2, który polega na użyciu wielu dysków do zapisywania danych oraz dodatkowych dysków do przechowywania informacji o błędach, jest teraz rzadkością ze względu na swoją złożoność oraz niewielkie korzyści w porównaniu do nowszych rozwiązań. RAID 5 natomiast łączy striping z parzystością, co zapewnia zarówno wydajność, jak i pewien poziom ochrony danych. W przypadku utraty jednego dysku, dane mogą być odtworzone z informacji parzystości przechowywanych na pozostałych dyskach. W kontekście RAID 0, kluczowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie typy RAID oferują analogiczne korzyści, podczas gdy każdy typ ma swoje specyficzne zastosowania i ograniczenia. Wybór odpowiedniego typu macierzy powinien opierać się na analizie wymagań dotyczących wydajności, redundancji oraz bezpieczeństwa danych.

Pytanie 16

Użytkownik systemu Windows może logować się na każdym komputerze w sieci, korzystając z profilu, który jest przechowywany na serwerze i może być zmieniany przez użytkownika. Jak nazywa się ten profil?

A. lokalny

B. obowiązkowy

C. tymczasowy

D. mobilny

Odpowiedzi, które wskazują na profile lokalne, tymczasowe lub obowiązkowe, bazują na błędnych założeniach dotyczących architektury profili w systemie Windows. Profile lokalne są przechowywane na jednym komputerze i nie umożliwiają użytkownikowi dostępu do swoich danych z innych maszyn, co czyni je nieodpowiednimi dla scenariuszy wymagających mobilności. W środowisku pracy, gdzie użytkownicy często zmieniają miejsca pracy, brak możliwości synchronizacji profilu oznacza, że mogliby oni mieć dostęp tylko do części swoich danych lub musieliby za każdym razem konfigurować ustawienia od nowa. Z kolei profili tymczasowe są tworzone na potrzeby krótkoterminowego dostępu i nie przechowują zmian po wylogowaniu, co jest sprzeczne z ideą mobilności i trwałości danych. Profile obowiązkowe, choć mogą być konfigurowane przez administratorów, są zazwyczaj stosowane w sytuacjach, gdzie użytkownicy nie mają prawa do modyfikacji swoich ustawień, co również nie pasuje do koncepcji profilu mobilnego, który ma na celu ułatwienie indywidualizacji i personalizacji środowiska pracy. Te nieporozumienia mogą wynikać z niewłaściwego zrozumienia ról i funkcji poszczególnych typów profili oraz ich zastosowania w praktyce. Kluczowe jest zrozumienie, że mobilne profile są narzędziem wspierającym elastyczność pracy i efektywność w zarządzaniu zasobami informatycznymi w organizacjach.

Pytanie 17

Martwy piksel, będący defektem monitorów LCD, to punkt, który trwa niezmiennie w kolorze

A. szarym

B. żółtym

C. czarnym

D. fioletowym

Martwy piksel to problem, który dotyczy wyświetlaczy LCD i oznacza punkt na ekranie, który nie reaguje na sygnały z karty graficznej. W przypadku martwego piksela, najczęściej pozostaje on w jednym, niezmiennym kolorze, a najczęściej jest to kolor czarny. Oznacza to, że piksel nie emituje światła, co sprawia, że jest widoczny jako ciemny punkt na tle jaśniejszego obrazu. Martwe piksele mogą występować z różnych przyczyn, w tym uszkodzeń mechanicznych, błędów w produkcji lub problemów z oprogramowaniem. W branży standardem jest, że producenci monitorów klasyfikują martwe piksele jako defekty, jeżeli ich liczba przekracza określony próg, który zazwyczaj wynosi kilka pikseli na milion. Użytkownicy mogą spotkać się z tym problemem podczas codziennego użytku, np. w grach komputerowych czy podczas pracy z grafiką, gdzie jakość obrazu ma kluczowe znaczenie. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie monitorów pod kątem martwych pikseli, aby zminimalizować wpływ takich defektów na doświadczenia użytkowników.

Pytanie 18

Aby zdalnie i jednocześnie bezpiecznie zarządzać systemem Linux, należy zastosować protokół

A. SMTP

B. Telnet

C. SSH2

D. FTP

SSH2 (Secure Shell 2) jest protokołem, który umożliwia bezpieczne zdalne logowanie oraz administrowanie systemami operacyjnymi opartymi na Linuxie. Zapewnia szyfrowanie przesyłanych danych, co chroni je przed podsłuchiwaniem i manipulacją. Dzięki użyciu SSH2, administratorzy mogą bezpiecznie łączyć się z serwerami, zdalnie wydawać polecenia i zarządzać systemem bez obaw o utratę poufnych informacji. Przykładowe zastosowanie SSH2 obejmuje zdalne aktualizacje systemu, monitorowanie stanu serwera, a także transfer plików za pomocą SFTP (SSH File Transfer Protocol). W praktyce, każdy serwer Linux powinien być skonfigurowany do akceptacji połączeń SSH2, aby zapewnić zarówno bezpieczeństwo, jak i wygodę w zdalnym zarządzaniu. Użycie SSH2 jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie bezpieczeństwa IT, które zalecają szyfrowanie wszystkich połączeń zdalnych. Z tego powodu, SSH2 jest powszechnie uznawany za standard w zabezpieczonym dostępie do systemów zdalnych.

Pytanie 19

Aby stworzyć las w strukturze katalogów AD DS (Active Directory Domain Services), konieczne jest utworzenie przynajmniej

A. trzech drzew domeny

B. czterech drzew domeny

C. dwóch drzew domeny

D. jednego drzewa domeny

Aby utworzyć las w strukturze katalogowej Active Directory Domain Services (AD DS), wystarczy stworzyć jedno drzewo domeny. Las składa się z jednego lub więcej drzew, które mogą dzielić wspólną schematykę i konfigurację. Przykładowo, w organizacji z różnymi działami, każdy dział może mieć swoje drzewo domeny, ale wszystkie one będą częścią jednego lasu. Dzięki temu możliwe jest efektywne zarządzanie zasobami oraz dostępem użytkowników w całej organizacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania środowiskami IT. W praktyce, organizacje często tworzą jedną główną domenę, a następnie rozwijają ją o kolejne jednostki organizacyjne lub drzewa, gdy zajdzie taka potrzeba. To podejście pozwala na elastyczne zarządzanie strukturą katalogową w miarę rozwoju firmy i zmieniających się warunków biznesowych.

Pytanie 20

Jaki jest rezultat realizacji którego polecenia w systemie operacyjnym z rodziny Windows, przedstawiony na poniższym rysunku?

A. route print

B. net view

C. arp -a

D. net session

Polecenie route print w systemach Windows służy do wyświetlania tabeli routingu sieciowego dla protokołów IPv4 i IPv6. Tabela routingu to kluczowy element w zarządzaniu przepływem danych w sieci komputerowej ponieważ definiuje zasady przesyłania pakietów między różnymi segmentami sieci. W przypadku tej komendy użytkownik otrzymuje szczegółowe informacje o dostępnych trasach sieciowych interfejsach oraz metrykach które określają priorytet trasy. Taka analiza jest niezbędna w przypadku diagnozowania problemów z połączeniami sieciowymi konfigurowania statycznych tras lub optymalizacji ruchu sieciowego. Użytkownik może także za pomocą wyników z route print zidentyfikować błędne lub nieefektywne trasy które mogą prowadzić do problemów z łącznością. Dobre praktyki w zarządzaniu sieciowym sugerują regularne przeglądanie i optymalizację tabeli routingu aby zapewnić najlepszą wydajność sieci co jest szczególnie istotne w dużych i złożonych środowiskach korporacyjnych gdzie optymalizacja ścieżek przesyłu danych może znacząco wpływać na efektywność operacyjną.

Pytanie 21

Analiza tłumienia w torze transmisyjnym na kablu umożliwia ustalenie

A. błędów instalacyjnych polegających na zamianie par

B. czasoprzestrzeni opóźnienia propagacji

C. różnic pomiędzy zdalnymi przesłuchami

D. spadku mocy sygnału w konkretnej parze przewodów

Pomiar tłumienia w kablowym torze transmisyjnym jest kluczowym parametrem, który pozwala ocenić spadek mocy sygnału w danej parze przewodu. Tłumienie odnosi się do utraty energii sygnału podczas jego przesyłania przez medium transmisyjne, co może mieć istotny wpływ na jakość i niezawodność komunikacji. W praktyce, wysoka wartość tłumienia może prowadzić do zniekształcenia sygnału, co z kolei może skutkować błędami w przesyłanych danych. Pomiar tłumienia jest szczególnie ważny w zastosowaniach telekomunikacyjnych, takich jak instalacje telefoniczne czy sieci LAN, gdzie normy, takie jak TIA/EIA-568, określają maksymalne wartości tłumienia dla różnych rodzajów kabli. W przypadku kabli miedzianych, typowe wartości tłumienia wynoszą od 1 do 2 dB na 100 metrów, w zależności od częstotliwości sygnału. Niskie tłumienie jest pożądane, aby zapewnić efektywną wymianę danych oraz minimalizować potrzebę dodatkowych wzmacniaczy sygnału, co wpływa na wydajność i koszty systemu.

Pytanie 22

Aby zapobiec uszkodzeniu sprzętu w trakcie modernizacji laptopa polegającej na wymianie modułów pamięci RAM, należy

A. podłączyć laptop do UPS-a, a następnie rozmontować jego obudowę i przystąpić do instalacji.

B. wywietrzyć pomieszczenie oraz założyć okulary z powłoką antyrefleksyjną.

C. rozłożyć i uziemić matę antystatyczną oraz założyć na nadgarstek opaskę antystatyczną.

D. przygotować pastę przewodzącą oraz nałożyć ją równomiernie na gniazda pamięci RAM.

Wybór rozłożenia i uziemienia maty antystatycznej oraz założenia na nadgarstek opaski antystatycznej jest kluczowy w kontekście wymiany modułów pamięci RAM w laptopie. Podczas pracy z podzespołami komputerowymi, szczególnie wrażliwymi na ładunki elektrostatyczne, jak pamięć RAM, istnieje ryzyko ich uszkodzenia wskutek niewłaściwego manipulowania. Uziemiona mata antystatyczna działa jak bariera ochronna, odprowadzając ładunki elektrostatyczne, które mogą gromadzić się na ciele użytkownika. Ponadto, opaska antystatyczna zapewnia ciągłe uziemienie, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia komponentów. W praktyce, przed przystąpieniem do jakiejkolwiek operacji, warto upewnić się, że zarówno mata, jak i opaska są prawidłowo uziemione. Dopuszczalne i zalecane jest także regularne sprawdzanie stanu sprzętu antystatycznego. Taka procedura jest częścią ogólnych standardów ESD (Electrostatic Discharge), które są kluczowe w zabezpieczaniu komponentów elektronicznych przed szkodliwym działaniem elektryczności statycznej.

Pytanie 23

Aby uniknąć utraty danych w systemie do ewidencji uczniów, po zakończeniu codziennej pracy należy wykonać

A. aktualizację programu

B. aktualizację systemu operacyjnego

C. bezpieczne zamknięcie systemu operacyjnego

D. kopię zapasową danych programu

Dokonanie kopii zapasowej danych programu to kluczowy krok w zapewnieniu ochrony danych, który powinien być realizowany regularnie, a szczególnie po zakończeniu pracy każdego dnia. Kopia zapasowa to zapisana forma danych, która pozwala na ich przywrócenie w przypadku utraty lub uszkodzenia oryginalnych plików. W kontekście programów do ewidencji uczniów, takich jak systemy zarządzania danymi uczniów, wykonanie kopii zapasowej pozwala na zabezpieczenie istotnych informacji, takich jak dane osobowe uczniów, wyniki ocen, frekwencja oraz inne ważne statystyki. Przykładem dobrych praktyk w tej dziedzinie jest wdrożenie strategii 3-2-1, która zakłada posiadanie trzech kopii danych, na dwóch różnych nośnikach (np. dysk twardy i chmura) oraz jednej kopii przechowywanej w innej lokalizacji. Regularne tworzenie kopii zapasowych powinno być częścią polityki zarządzania danymi w każdej instytucji edukacyjnej.

Pytanie 24

Profil mobilny staje się profilem obowiązkowym użytkownika po

A. zmianie nazwy pliku NTUSER.MAN na NTUSER.DAT

B. skasowaniu pliku NTUSER.DAT

C. zmianie nazwy pliku NTUSER.DAT na NTUSER.MAN

D. skasowaniu pliku NTUSER.MAN

Zmienianie profilu mobilnego na profil obowiązkowy użytkownika poprzez zmianę nazwy pliku NTUSER.DAT na NTUSER.MAN jest standardową praktyką w systemach Windows, która pozwala na przekształcenie profilu użytkownika w profil zarządzany przez administratora. Plik NTUSER.DAT zawiera wszystkie ustawienia i preferencje użytkownika, a jego zmiana na NTUSER.MAN powoduje, że profil staje się tylko do odczytu, co chroni go przed modyfikacjami ze strony użytkownika. Jest to szczególnie przydatne w środowiskach korporacyjnych, gdzie bezpieczeństwo i kontrola ustawień użytkowników są kluczowe. Przykładem zastosowania tej metody może być środowisko biurowe, w którym pracownicy nie powinni mieć możliwości zmiany ustawień systemowych, co zapewnia utworzenie profilu obowiązkowego. W ramach dobrych praktyk IT administratorzy powinni być świadomi, że takie zmiany powinny być dobrze udokumentowane oraz przeprowadzone zgodnie z politykami bezpieczeństwa organizacji, aby zminimalizować ryzyko naruszeń bezpieczeństwa.

Pytanie 25

Podanie nieprawidłowych napięć do płyty głównej może skutkować

A. brakiem możliwości instalacji aplikacji

B. puchnięciem kondensatorów, zawieszaniem się procesora oraz nieoczekiwanymi restartami

C. pojawieniem się błędów w pamięci RAM

D. uruchomieniem jednostki centralnej z kolorowymi pasami i kreskami na wyświetlaczu

Dostarczanie nieprawidłowych napięć do płyty głównej może prowadzić do puchnięcia kondensatorów, zawieszania się jednostki centralnej oraz niespodziewanych restartów. Kondensatory na płycie głównej są kluczowymi elementami odpowiedzialnymi za stabilizację napięcia zasilającego różne komponenty systemu. Kiedy napięcie przekracza dopuszczalne wartości, kondensatory mogą ulec uszkodzeniu, co objawia się ich puchnięciem lub wyciekiem. Zjawisko to jest szczególnie istotne w kontekście kondensatorów elektrolitycznych, które są wrażliwe na zbyt wysokie napięcia. Dodatkowo, nieprawidłowe napięcie wpływa na stabilność pracy procesora oraz pamięci RAM, co może prowadzić do zawieszeń, bluescreenów oraz niespodziewanych restartów. W branży komputerowej standardem jest stosowanie zasilaczy z certyfikatem 80 Plus, które gwarantują efektywność i stabilność napięcia, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia komponentów. Dbanie o odpowiednie parametry zasilania to kluczowy element utrzymania długowieczności sprzętu i jego niezawodności.

Pytanie 26

Topologia fizyczna, w której wszystkie urządzenia końcowe są bezpośrednio połączone z jednym punktem centralnym, takim jak koncentrator lub switch, to topologia

A. Pierścień

B. Magistrala

C. Gwiazda

D. Siatka

Topologia gwiazdy jest jedną z najpopularniejszych architektur sieciowych, w której wszystkie urządzenia końcowe, takie jak komputery, drukarki czy serwery, są bezpośrednio podłączone do centralnego punktu, którym jest koncentrator, przełącznik lub router. Taki układ umożliwia łatwe dodawanie i usuwanie urządzeń z sieci bez zakłócania jej działania, co jest istotne w środowiskach, gdzie zmiany są nieuniknione. W przypadku awarii jednego z urządzeń końcowych, problemy nie rozprzestrzeniają się na inne urządzenia, co zwiększa niezawodność całej sieci. Standardy takie jak Ethernet (IEEE 802.3) często wykorzystują topologię gwiazdy, co potwierdza jej szerokie zastosowanie i akceptację w branży. W praktyce, w biurach i w domowych sieciach lokalnych, topologia gwiazdy pozwala na efektywne zarządzanie ruchem sieciowym i centralizację zarządzania, co jest korzystne w kontekście zabezpieczeń. Efektywność monitorowania i diagnostyki w topologii gwiazdy stanowi kolejny atut, umożliwiający szybkie wykrywanie i rozwiązywanie problemów.

Pytanie 27

Urządzenie pokazane na ilustracji służy do

A. rozdziału domen kolizji

B. monitorowania ruchu na porcie LAN

C. regeneracji sygnału

D. dostarczenia zasilania po kablu U/UTP

Urządzenie przedstawione na rysunku to tzw. injector PoE (Power over Ethernet). Jego główną funkcją jest dostarczanie zasilania do urządzeń sieciowych przez standardowy kabel Ethernet typu U/UTP. Technologia PoE jest szeroko stosowana w sieciach komputerowych, umożliwiając jednoczesne przesyłanie danych i energii elektrycznej do urządzeń takich jak punkty dostępowe WiFi kamery IP telefony VoIP czy urządzenia IoT. Standardy PoE definiują maksymalną moc, którą można przesłać kablem, co eliminuje potrzebę dodatkowych zasilaczy i kabli zasilających, upraszczając instalację i obniżając jej koszty. Istnieją różne standardy PoE takie jak 802.3af 802.3at (PoE+) oraz 802.3bt, które określają różne poziomy mocy. Zastosowanie PoE jest nie tylko praktyczne, ale także zwiększa elastyczność w rozmieszczaniu urządzeń sieciowych, ponieważ nie muszą one być zlokalizowane w pobliżu źródła zasilania. Injector PoE jest kluczowym elementem w wielu nowoczesnych infrastrukturach sieciowych, wspierając efektywność i skalowalność.

Pytanie 28

W dokumentacji jednego z komponentów komputera zawarto informację, że urządzenie obsługuje OpenGL. Jakiego elementu dotyczy ta dokumentacja?

A. karty graficznej

B. dysku twardego

C. karty sieciowej

D. mikroprocesora

Odpowiedź dotycząca karty graficznej jest poprawna, ponieważ OpenGL (Open Graphics Library) to standardowy interfejs programowania aplikacji (API) służący do renderowania grafiki 2D i 3D. Karty graficzne są kluczowymi komponentami komputerów, które wykorzystują OpenGL do przetwarzania i renderowania grafiki w grach, aplikacjach inżynieryjnych oraz wizualizacjach naukowych. Przykładowo, w grach komputerowych, OpenGL pozwala na tworzenie złożonych scen 3D oraz efekty wizualne, co wpływa na jakość i immersyjność rozgrywki. Karty graficzne współczesnych komputerów, takich jak te od firm NVIDIA czy AMD, oferują pełne wsparcie dla OpenGL, co jest standardem w branży gier i grafiki komputerowej. Dobre praktyki przy projektowaniu aplikacji z wykorzystaniem OpenGL obejmują optymalizację renderowania, zarządzanie pamięcią oraz efektywne korzystanie z zasobów GPU, co przekłada się na lepszą wydajność i jakość wizualną.

Pytanie 29

Jaki protokół wykorzystuje usługa VPN do hermetyzacji pakietów IP w publicznej sieci?

A. HTTP

B. PPTP

C. SNMP

D. SMTP

PPTP, czyli Point-to-Point Tunneling Protocol, jest jednym z najstarszych protokołów używanych w usługach VPN. Jego głównym zadaniem jest tworzenie zabezpieczonych tuneli dla pakietów IP, co jest kluczowe w kontekście przesyłania danych przez publiczne sieci, takie jak Internet. Protokół ten wykorzystuje mechanizmy enkrypcji, aby chronić dane przed nieautoryzowanym dostępem, co czyni go szczególnie przydatnym w środowiskach, gdzie bezpieczeństwo informacji jest priorytetem. Przykładowo, wiele organizacji korzysta z PPTP do zdalnego dostępu do swoich sieci wewnętrznych, co pozwala pracownikom na bezpieczne łączenie się z firmowymi zasobami z dowolnego miejsca na świecie. Warto również zauważyć, że PPTP jest zgodny z wieloma systemami operacyjnymi, co ułatwia jego implementację i integrację z istniejącymi infrastrukturami. Mimo że dziś istnieją nowsze i bardziej zaawansowane protokoły, takie jak L2TP czy OpenVPN, PPTP nadal jest popularnym wyborem dla prostych zastosowań związanych z VPN, głównie ze względu na swoją łatwość konfiguracji i użycia.

Pytanie 30

Jakie urządzenie powinno się wykorzystać, aby rozszerzyć zasięg sieci bezprzewodowej w obiekcie?

A. Modem bezprzewodowy

B. Wzmacniacz sygnału

C. Przełącznik zarządzalny

D. Bezprzewodową kartę sieciową

Wzmacniacz sygnału to urządzenie zaprojektowane do zwiększania zasięgu sieci bezprzewodowej poprzez odbieranie, wzmacnianie i retransmisję sygnału. Dzięki temu możliwe jest pokrycie większego obszaru w budynku, co szczególnie przydaje się w dużych przestrzeniach, gdzie sygnał z routera może być osłabiony przez przeszkody takie jak ściany czy meble. W praktyce, wzmacniacz sygnału znajduje zastosowanie w biurach, mieszkaniach oraz obiektach komercyjnych, gdzie stabilne połączenie internetowe jest kluczowe dla funkcjonowania różnych aplikacji. Warto również zwrócić uwagę na standardy IEEE 802.11, które definiują wymagania dla sieci bezprzewodowych, w tym dla wzmacniaczy sygnału. Dobrą praktyką jest także umieszczanie wzmacniacza w centralnej części obszaru, aby maksymalizować efektywność jego działania. Dodatkowo, nowoczesne wzmacniacze często oferują funkcje automatycznego dostosowywania się do warunków sieci, co zwiększa ich efektywność oraz jakość dostarczanego sygnału.

Pytanie 31

Która usługa opracowana przez Microsoft, pozwala na konwersję nazw komputerów na adresy URL?

A. WINS

B. IMAP

C. ARP

D. DHCP

WINS, czyli Windows Internet Name Service, jest protokołem stworzonym przez Microsoft, który umożliwia tłumaczenie nazw komputerów na adresy IP w sieciach lokalnych. W odróżnieniu od DNS, który działa w Internecie, WINS jest używany głównie w sieciach opartych na systemie Windows, gdzie umożliwia rozpoznawanie nazw w środowisku TCP/IP. Przykładem zastosowania WINS może być sytuacja, gdy użytkownik chce uzyskać dostęp do zasobów sieciowych, takich jak foldery udostępnione czy drukarki, wpisując nazwę komputera zamiast jego adresu IP. Wprowadzenie WINS znacznie ułatwia zarządzanie siecią, zwłaszcza w większych organizacjach, gdzie liczba urządzeń jest znaczna. Standardy branżowe zalecają użycie WINS w połączeniu z innymi protokołami, takimi jak DHCP, co pozwala na automatyczne przydzielanie adresów IP i zarządzanie nazwami w sieciach. WINS jest zatem istotnym elementem infrastruktury IT, który przyczynia się do bardziej efektywnego działania systemów informatycznych.

Pytanie 32

PoE to norma

A. uziemienia urządzeń w sieciach LAN

B. zasilania aktywnych urządzeń przez sieć WAN

C. zasilania aktywnych urządzeń przez sieć WLAN

D. zasilania aktywnych urządzeń przez sieć LAN

PoE, czyli Power over Ethernet, to standard, który umożliwia zasilanie urządzeń aktywnych w sieciach LAN (Local Area Network) za pośrednictwem istniejącej infrastruktury kablowej Ethernet. Dzięki PoE, urządzenia takie jak kamery IP, telefony VoIP czy punkty dostępu bezprzewodowego mogą być zasilane bezpośrednio przez kabel Ethernet, eliminując potrzebę stosowania oddzielnych kabli zasilających. Takie podejście nie tylko upraszcza instalację, ale również zwiększa elastyczność w rozmieszczaniu urządzeń, co jest kluczowe w dynamicznie zmieniających się środowiskach biurowych. Standard PoE opiera się na normach IEEE 802.3af, 802.3at, oraz 802.3bt, które określają maksymalne napięcie i moc, jaką można przesyłać przez kabel. Praktyczne zastosowania PoE obejmują instalacje w inteligentnych budynkach, gdzie zasilanie i dane są przesyłane w jednym kablu, co znacząco redukuje koszty instalacyjne i zwiększa efektywność systemów zarządzających. Warto również zwrócić uwagę na rozwój technologii PoE+, która pozwala na przesył większej mocy, co jest istotne w kontekście nowoczesnych urządzeń wymagających większego zasilania.

Pytanie 33

Jeżeli użytkownik zaznaczy opcję wskazaną za pomocą strzałki, będzie miał możliwość instalacji aktualizacji

A. eliminujące krytyczną usterkę, niezwiązaną z bezpieczeństwem

B. dotyczące krytycznych luk w zabezpieczeniach

C. związane ze sterownikami lub nowym oprogramowaniem od Microsoftu

D. prowadzące do uaktualnienia Windows 8.1 do wersji Windows 10

Opcjonalne aktualizacje wskazane strzałką w Windows Update mogą obejmować sterowniki oraz nowe oprogramowanie firmy Microsoft. Takie aktualizacje są często mniej krytyczne z punktu widzenia bezpieczeństwa systemu, ale mogą znacząco poprawić funkcjonalność i wydajność komputera. Przykładowo instalacja nowych sterowników może zwiększyć kompatybilność sprzętową, a także rozwiązać problemy z działaniem urządzeń peryferyjnych. Ponadto, opcjonalne aktualizacje mogą zawierać nowe wersje oprogramowania Microsoft, takie jak aplikacje biurowe czy narzędzia systemowe, które wprowadzają dodatkowe funkcje, poprawki błędów lub usprawnienia w interfejsie użytkownika. W praktyce, regularne korzystanie z tych aktualizacji jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania systemem IT, ponieważ pomaga utrzymać system w pełnej funkcjonalności i zgodności z najnowszymi standardami technologicznymi. Warto pamiętać, że opcjonalne aktualizacje, mimo iż nie są krytyczne, mogą znacząco wpłynąć na doświadczenie użytkownika oraz stabilność działania aplikacji, co ma szczególne znaczenie w środowisku komercyjnym, gdzie każdy element infrastruktury IT powinien funkcjonować optymalnie.

Pytanie 34

Jakie miejsce nie powinno być wykorzystywane do przechowywania kopii zapasowych danych z dysku twardego komputera?

A. Zewnętrzny dysk

B. Inna partycja tego samego dysku

C. Płyta CD/DVD

D. Nośnik USB

Wybór opcji 'Inna partycja dysku tego komputera' jako miejsca przechowywania kopii bezpieczeństwa danych jest niewłaściwy, ponieważ w przypadku awarii głównego dysku twardego, cała zawartość, w tym dane na innych partycjach, może zostać utracona. Standardowe praktyki związane z tworzeniem kopii zapasowych opierają się na zasadzie, że kopie powinny być przechowywane w lokalizacjach fizycznie oddzielonych od oryginalnych danych. Przykładowo, stosowanie pamięci USB, płyt CD/DVD czy zewnętrznych dysków twardych to sprawdzone metody, które zapewniają ochronę przed utratą danych. Zewnętrzny dysk twardy, jako nośnik, zapewnia nie tylko mobilność, ale także możliwość korzystania z różnych standardów przechowywania danych, takich jak RAID, co zwiększa bezpieczeństwo kopii. W praktyce, zaleca się wdrożenie strategii 3-2-1, która zakłada posiadanie trzech kopii danych, na dwóch różnych nośnikach, z jedną kopią przechowywaną w chmurze lub w innej lokalizacji fizycznej. Dzięki temu, nawet w przypadku całkowitego usunięcia danych z głównego dysku, istnieje możliwość ich łatwego odzyskania.

Pytanie 35

Aby poprawić bezpieczeństwo zasobów sieciowych, administrator sieci komputerowej w firmie otrzymał zadanie podziału aktualnej lokalnej sieci komputerowej na 16 podsieci. Obecna sieć posiada adres IP 192.168.20.0 i maskę 255.255.255.0. Jaką maskę sieci powinien zastosować administrator?

A. 255.255.255.224

B. 255.255.255.248

C. 255.255.255.192

D. 255.255.255.240

Aby podzielić sieć 192.168.20.0/24 na 16 podsieci, należy zrozumieć, jak działa maskowanie sieciowe. Maskę /24 (255.255.255.0) można przekształcić, aby uzyskać więcej podsieci poprzez pożyczenie bitów z części hosta. W przypadku 16 podsieci potrzebujemy 4 dodatkowych bitów (2^4 = 16). Stąd, nowa maska będzie miała 28 bitów (24 bity sieci + 4 bity na podsieci), co daje nam maskę 255.255.255.240. Dzięki temu każda z podsieci będzie miała 16 adresów IP, z czego 14 będzie dostępnych dla hostów (adresy 0 i 15 w każdej podsieci są zarezerwowane na adres sieci i rozgłoszeniowy). Przykładowo, pierwsza podsieć będzie miała adresy od 192.168.20.0 do 192.168.20.15, druga od 192.168.20.16 do 192.168.20.31 itd. Stosowanie odpowiednich masek jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami sieciowymi oraz optymalizacji wykorzystania adresów IP, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży IT.

Pytanie 36

Który adres IP posiada maskę w postaci pełnej, zgodną z klasą adresu?

A. 140.16.5.18, 255.255.255.0

B. 180.12.56.1, 255.255.0.0

C. 118.202.15.6, 255.255.0.0

D. 169.12.19.6, 255.255.255.0

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć pewne nieprawidłowości w przypisanych maskach do adresów IP. Adres 118.202.15.6 należy do klasy B, jednak zastosowanie maski 255.255.0.0 dla adresu klasy C nie jest poprawne. Adres klasy C, który obejmuje zakres od 192.0.0.0 do 223.255.255.255, wymaga zastosowania maski 255.255.255.0, co pozwala na utworzenie 256 podsieci, w których każda z nich może mieć 254 hosty. Nieprawidłowe przypisanie maski do adresu prowadzi do nieefektywnego zarządzania przestrzenią adresową i potencjalnych problemów z routingiem. Z kolei adres 140.16.5.18 również należy do klasy B, a zastosowanie maski 255.255.255.0 jest niewłaściwe. Zgodnie z konwencją, dla klasy B właściwa maska to 255.255.0.0, co pozwala na szersze możliwości podziału na podsieci. W przypadku adresu 169.12.19.6, który jest adresem klasy B, również nie powinno się używać maski 255.255.255.0, co mogłoby skutkować problemami w identyfikacji właściwej sieci oraz hostów. Te pomyłki mogą wynikać z braku zrozumienia podstawowej klasyfikacji adresów IP oraz ich masek, co jest kluczowe w projektowaniu sieci. Właściwe przypisanie adresów IP i ich masek jest fundamentalne dla zapewnienia stabilności i wydajności sieci, a także dla efektywnego zarządzania jej zasobami.

Pytanie 37

Jakie polecenie w systemie operacyjnym Linux służy do monitorowania komunikacji pakietów TCP/IP lub protokołów wysyłanych lub odbieranych w sieci komputerowej, do której podłączony jest komputer użytkownika?

A. route

B. ssh

C. ipconfig

D. tcpdump

ipconfig to polecenie używane w systemach operacyjnych Windows do wyświetlania i konfigurowania ustawień sieciowych, takich jak adres IP, maska podsieci i brama domyślna. Nie jest ono jednak dostępne w systemach Linux, co czyni je nieodpowiednim dla opisanego zadania. ssh, z kolei, to protokół i narzędzie do zdalnego logowania oraz tunelowania, które umożliwia bezpieczne połączenie z innym komputerem przez sieć, ale nie służy do analizy ruchu sieciowego. Z drugiej strony, route to polecenie do zarządzania tablicą routingu, które pokazuje, jak pakiety są kierowane w sieci, lecz również nie umożliwia bezpośredniego śledzenia komunikacji. Wybór błędnych odpowiedzi często wynika z mylnego założenia, że każde polecenie związane z siecią ma na celu monitorowanie ruchu. Ważne jest, aby zrozumieć, że różne narzędzia pełnią różne funkcje, i kluczowe jest ich odpowiednie dobieranie do konkretnych zadań w administracji sieci oraz bezpieczeństwa. Odpowiednie narzędzie do monitorowania i analizy ruchu sieciowego, jak tcpdump, powinno być stosowane w przypadku potrzeby analizy komunikacji pakietowej, co czyni tę wiedzę niezbędną dla każdego specjalisty w dziedzinie IT.

Pytanie 38

Który z poniższych protokołów nie jest wykorzystywany do konfiguracji wirtualnej sieci prywatnej?

A. SSTP

B. L2TP

C. SNMP

D. PPTP

SNMP, czyli Simple Network Management Protocol, to protokół stosowany głównie do zarządzania i monitorowania urządzeń sieciowych, takich jak routery, przełączniki, serwery i inne urządzenia, a nie do konfiguracji wirtualnych sieci prywatnych (VPN). W kontekście VPN, protokoły takie jak L2TP (Layer 2 Tunneling Protocol), PPTP (Point-to-Point Tunneling Protocol) oraz SSTP (Secure Socket Tunneling Protocol) pełnią kluczowe role w tworzeniu tuneli, co pozwala na bezpieczne przesyłanie danych przez niezaufane sieci. SNMP jest natomiast wykorzystywane do zbierania informacji o stanie urządzeń sieciowych oraz do zarządzania nimi w czasie rzeczywistym. Przykładem zastosowania SNMP może być monitorowanie obciążenia procesora na serwerze, co pozwala administratorom na szybką reakcję w przypadku wystąpienia problemów. SNMP jest zgodne z odpowiednimi standardami zarządzania siecią, takimi jak RFC 1157. Zrozumienie różnicy między tymi protokołami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania infrastrukturą sieciową oraz zabezpieczenia komunikacji w sieciach VPN.

Pytanie 39

Zrzut ekranu ilustruje aplikację

A. antyspamowy

B. typu recovery

C. antywirusowy

D. typu firewall

Firewall to mega ważny element w zabezpieczeniach sieci komputerowych. Działa jak taka bariera pomiędzy naszą siecią a światem zewnętrznym. Jego głównym zadaniem jest monitorowanie i kontrolowanie ruchu w sieci, oczywiście na podstawie reguł, które wcześniej ustaliliśmy. Na zrzucie ekranu widać listę reguł przychodzących, co pokazuje, że mamy do czynienia z typowym firewall'em. Firewalle mogą być hardware'owe albo software'owe i często można je ustawiać w taki sposób, żeby filtrowały pakiety, zmieniały adresy sieciowe czy sprawdzały stan połączeń. Dobrze skonfigurowany firewall chroni przed nieautoryzowanym dostępem, zapobiega atakom DOS i kontroluje, kto ma dostęp do naszych zasobów. Korzysta się z nich w różnych miejscach, od domowych sieci po te wielkie korporacyjne. Dobrze jest regularnie aktualizować reguły firewalla, sprawdzać logi w poszukiwaniu dziwnych rzeczy i łączyć go z innymi narzędziami bezpieczeństwa, jak systemy wykrywania intruzów. Jak się to wszystko dobrze poustawia, można znacząco poprawić bezpieczeństwo i chronić nasze wrażliwe dane przed zagrożeniami w sieci.

Pytanie 40

Który adres IP jest przypisany do klasy A?

A. 192.0.2.1

B. 134.16.0.1

C. 169.255.2.1

D. 119.0.0.1

Adres IP 119.0.0.1 należy do klasy A, co wynika z definicji klas adresowych w protokole IP. Klasa A obejmuje adresy od 1.0.0.0 do 126.255.255.255, a pierwszy oktet musi mieścić się w przedziale od 1 do 126. W przypadku adresu 119.0.0.1 pierwszy oktet to 119, co potwierdza jego przynależność do klasy A. Adresy klasy A są przeznaczone dla dużych organizacji, które potrzebują wielu adresów IP w jednej sieci. Klasa ta pozwala na przydzielenie ogromnej liczby adresów – ponad 16 milionów (2^24) dla każdej sieci, co jest korzystne dla dużych instytucji, takich jak korporacje czy uniwersytety. Ponadto w kontekście routingu, adresy klasy A są używane dla dużych sieci, co ułatwia zarządzanie i organizację struktury adresowej. W praktycznych zastosowaniach, w przypadku organizacji wymagających dużych zasobów adresowych, klasy A są często wykorzystywane do rozbudowy infrastruktury sieciowej, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie planowania adresacji IP.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej