Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 1 maja 2025 22:56
  • Data zakończenia: 1 maja 2025 23:25

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Szkolenie dotyczące sztucznego unasienniania określonego gatunku zwierząt hodowlanych może być prowadzone przez podmiot, który otrzymał zgodę

A. ministra odpowiedzialnego za sprawy rolnictwa
B. organizacji hodowców danego gatunku zwierząt
C. Centrum Hodowli i Rozrodu Zwierząt
D. Krajowego Centrum Hodowli Zwierząt
Wybierając inne odpowiedzi, można napotkać kilka istotnych nieporozumień dotyczących systemu zarządzania szkoleniami w obszarze sztucznego unasienniania. Krajowe Centrum Hodowli Zwierząt, związek hodowców danego gatunku zwierząt oraz Centrum Hodowli i Rozrodu Zwierząt, mimo iż są instytucjami angażującymi się w hodowlę, nie posiadają odpowiednich uprawnień do wydawania zezwoleń na prowadzenie szkoleń w tym zakresie. Szkolenia te wymagają kontroli oraz akceptacji ze strony ministra, co zapewnia zarówno zgodność z aktualnymi przepisami prawa, jak i wytycznymi dotyczącymi jakości. Pomijanie roli ministra w tym kontekście prowadzi do ryzykownych sytuacji, w których osoby nieuprawnione mogą przeprowadzać szkolenia, co w konsekwencji może wpłynąć negatywnie na zdrowie zwierząt oraz jakość produkcji. W praktyce, stosowanie się do norm i regulacji ministerialnych przyczynia się do zapewnienia wysokich standardów w hodowli zwierząt oraz skutecznych metod sztucznego unasienniania, co jest kluczowe dla rozwoju przemysłu rolniczego w Polsce. Należy również pamiętać, że odpowiednie szkolenia powinny być regularnie aktualizowane, aby uwzględniały najnowsze osiągnięcia naukowe i techniczne, co jest możliwe tylko przy zaangażowaniu instytucji rządowych.

Pytanie 2

Który organ nadzoruje, czy gospodarstwo realizuje produkcję zwierzęcą zgodnie ze Zwykłą Dobrą Praktyką Rolniczą?

A. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi
B. Departament Ochrony Środowiska
C. Inspekcja Weterynaryjna
D. Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa
Wybór Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi jako organu kontrolującego przestrzeganie Zwykłej Dobrej Praktyki Rolniczej w produkcji zwierzęcej jest błędny, ponieważ jego rola skupia się głównie na tworzeniu polityki i przepisów, a nie na bezpośredniej kontroli gospodarstw. Ministerstwo dostarcza ramy prawne, w których działają inne agencje, natomiast samo nie prowadzi kontroli. Podobnie, Wydział Ochrony Środowiska, chociaż zajmuje się aspektami ochrony środowiska w rolnictwie, nie ma kompetencji do nadzoru nad praktykami produkcji zwierzęcej. Inspekcja Weterynaryjna, mimo że kontroluje zdrowie i dobrostan zwierząt, nie jest odpowiedzialna za ogólną zgodność z Zwykłą Dobrą Praktyką Rolniczą w kontekście produkcji, co jest zadaniem ARiMR. Typowe błędy myślowe związane z wyborem niewłaściwej odpowiedzi wynikają z mylenia stanowisk i kompetencji poszczególnych organów. Każdy z wymienionych organów ma swoją unikalną rolę, ale to ARiMR jest kluczowe w kontekście kontroli właściwych praktyk w produkcji zwierzęcej. Zrozumienie tych ról jest istotne dla prawidłowego funkcjonowania gospodarstw oraz zgodności z regulacjami prawnymi.

Pytanie 3

W hodowli zwierząt w duchu ekologicznym nie wykorzystuje się

A. preparatów pochodzenia roślinnego.
B. probiotyków.
C. leków opartych na homeopatii.
D. szczepionek, które nie są wymagane przez przepisy.
W ekologicznym chowie zwierząt kluczowe jest przestrzeganie zasad zrównoważonego rozwoju oraz minimalizacja negatywnego wpływu na środowisko. Dlatego też, w tym systemie produkcji, nie stosuje się szczepionek, które nie są wymagane urzędowo. Oznacza to, że wszelkie działania związane z profilaktyką zdrowotną muszą być zgodne z obowiązującymi przepisami prawnymi oraz zasadami ochrony środowiska. Przykładem może być rezygnacja z podawania szczepionek, które nie są niezbędne dla zdrowia zwierząt, co pozwala na utrzymanie naturalnych procesów odpornościowych. W ekologicznych gospodarstwach preferuje się leczenie zwierząt przy użyciu naturalnych metod oraz preparatów, co jest zgodne z ideą minimalizacji interwencji medycznych. To podejście nie tylko wspiera zdrowie zwierząt, ale także przyczynia się do produkcji lepszej jakości produktów, które są bardziej przyjazne dla środowiska oraz konsumentów.

Pytanie 4

W przypadku krycia naturalnego z ręki

A. nie jest znany termin krycia, a ojciec zwierząt urodzonych z tego krycia jest znany.
B. nie jest znany termin krycia, a ojciec zwierząt urodzonych z tego krycia nie jest znany.
C. możliwe jest zidentyfikowanie terminu krycia, a ojciec zwierząt urodzonych z tego krycia nie jest znany.
D. możliwe jest zidentyfikowanie terminu krycia, a ojciec zwierząt urodzonych z tego krycia jest znany.
Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ przy kryciu naturalnym z ręki możliwe jest określenie terminu krycia oraz identyfikacja ojca zwierząt urodzonych z tego krycia. Krycie naturalne z ręki polega na bezpośrednim połączeniu samca i samicy, a odpowiednia dokumentacja oraz obserwacja czynności krycia umożliwiają określenie daty oraz czasu pokrycia. W hodowli zwierząt, szczególnie w kontekście bydła czy psów rasowych, istotne jest prowadzenie precyzyjnych zapisów dotyczących krycia, ponieważ pozwala to na lepsze zarządzanie genetyką, planowanie miotów oraz monitorowanie zdrowia zwierząt. Praktyka ta jest zgodna z dobrymi praktykami w hodowli, które zalecają utrzymywanie szczegółowych rejestrów, aby zapewnić ich zdrowie oraz odpowiednią jakość genetyczną. Dzięki dokładnemu zapisowi można później analizować wyniki krycia, co jest kluczowe dla rozwijania nowych linii hodowlanych.

Pytanie 5

Podczas podawania drobnych buraków owcy doszło do zadławienia. Co należy zastosować w celu udzielenia pierwszej pomocy?

A. dutkę
B. sondę
C. emaskulator
D. dekornizator
Sonda jest odpowiednim narzędziem do udzielania pierwszej pomocy w przypadku zadławienia u owcy. Służy do usuwania przeszkód z dróg oddechowych, co jest kluczowe dla przywrócenia swobodnego oddychania zwierzęcia. W praktyce, sonda wprowadzana jest przez jamę ustną do przełyku, co umożliwia usunięcie zalegających resztek pokarmowych lub innych obiektów. W przypadku owiec, które mają tendencję do połykania dużych kawałków pokarmu, zastosowanie sondy jest uzasadnione, aby zapobiec poważnym komplikacjom, takim jak uduszenie. Dobrą praktyką jest również posiadanie kilku rozmiarów sond dostępnych w zestawie pierwszej pomocy dla zwierząt, co pozwala na dostosowanie narzędzia do konkretnego przypadku. Istotne jest, aby przed zastosowaniem sondy upewnić się, że zwierzę jest odpowiednio unieruchomione, aby zminimalizować ryzyko kontuzji zarówno dla owcy, jak i dla osoby udzielającej pomocy. Zgodnie z wytycznymi weterynaryjnymi, regularne szkolenie z zakresu pierwszej pomocy dla zwierząt, w tym umiejętność posługiwania się sondą w sytuacjach awaryjnych, jest zalecane dla każdego hodowcy.

Pytanie 6

Siano, owies oraz marchew to pasze wykorzystywane głównie w żywieniu

A. kóz
B. owiec
C. świń
D. koni
Siano, owies i marchew to pasze stosowane głównie w żywieniu koni, ponieważ te zwierzęta mają specyficzne potrzeby żywieniowe, których zaspokojenie jest kluczowe dla ich zdrowia i wydajności. Siano, szczególnie lucernowe lub łąkowe, jest bogate w błonnik, co sprzyja prawidłowemu funkcjonowaniu układu pokarmowego koni. Owies, jako źródło łatwostrawnych węglowodanów, dostarcza energii niezbędnej do wykonywania intensywnej pracy, co czyni go idealnym pokarmem dla sportowych koni. Marchew, natomiast, jest doskonałym źródłem witamin i składników odżywczych, które wspierają ich ogólne zdrowie. Warto zaznaczyć, że odpowiednie żywienie koni zgodnie z ich wymaganiami energetycznymi i zdrowotnymi jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli tych zwierząt i jest kluczowe dla zapobiegania problemom zdrowotnym, takim jak otyłość czy choroby metaboliczne.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 8

Z kanalików mlecznych mleko przemieszcza się do

A. pęcherzyków mlecznych
B. przewodu brodawkowego
C. przestrzeni międzykomórkowych
D. zatoki mlecznej
Odpowiedź "zatoki mlecznej" jest poprawna, ponieważ to właśnie w tych strukturach następuje zbieranie mleka spływającego z kanalików mlecznych. Zatoki mleczne, znane również jako zatoki mleczne sutka, pełnią kluczową rolę w procesie laktacji. Mleko, które powstaje w pęcherzykach mlecznych, transportowane jest do kanalików mlecznych, a następnie spływa do zatok mlecznych, gdzie jest gromadzone przed wydaleniem przez przewód brodawkowy podczas karmienia. Dzięki temu mechanizmowi, matka może kontrolować ilość mleka uwalnianego w odpowiedzi na potrzeby dziecka, co jest zgodne z dobrą praktyką karmienia piersią. Zrozumienie tej struktury anatomicznej jest istotne nie tylko dla pracowników służby zdrowia zajmujących się laktacją, ale także dla matek karmiących, które chcą lepiej zrozumieć proces karmienia. Ponadto, badania wykazują, że prawidłowe funkcjonowanie zatok mlecznych ma kluczowe znaczenie dla wydolności laktacyjnej, co jest istotnym czynnikiem w zdrowiu zarówno matki, jak i dziecka.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 11

Pierwszym segmentem jelita cienkiego jest

A. jelito czcze
B. okrężnica
C. dwunastnica
D. jelito biodrowe
Dwunastnica, będąca pierwszym odcinkiem jelita cienkiego, pełni kluczową rolę w procesie trawienia i wchłaniania składników odżywczych. To tutaj wpadają treści pokarmowe z żołądka, gdzie są mieszane z enzymami trawiennymi oraz sokiem trzustkowym, co umożliwia skuteczne trawienie białek, tłuszczów i węglowodanów. Dwunastnica ma długość około 25-30 cm i jest podzielona na cztery części, co umożliwia dalszą obróbkę pokarmu. Znajomość anatomii jelit, w tym roli dwunastnicy, jest niezbędna w wielu dziedzinach, takich jak gastroenterologia, chirurgia czy dietetyka. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest projektowanie planów dietetycznych dla pacjentów z chorobami układu pokarmowego, gdzie kontrola spożycia pokarmów trawionych w dwunastnicy jest kluczowa. W praktyce klinicznej znajomość patologii dwunastnicy, takich jak wrzody lub choroba Leśniowskiego-Crohna, jest istotna dla prawidłowego diagnozowania i leczenia.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 13

Substancje wydzielane przez zwierzęta do ich środowiska, które powodują specyficzne reakcje organizmów innych przedstawicieli tego samego gatunku, to

A. feromony
B. estrogeny
C. gestageny
D. hormony
Feromony są to chemiczne substancje wydzielane przez organizmy, które mają na celu wywołanie specyficznych reakcji u innych osobników tego samego gatunku. Ich podstawowa rola polega na komunikacji między osobnikami, co jest kluczowe dla wielu aspektów życia społecznego zwierząt, takich jak zachowania związane z rozmnażaniem, obroną terytoriów czy ostrzeganiem przed zagrożeniami. Przykładem mogą być feromony seksualne, które przyciągają osobniki płci przeciwnej w celu rozmnażania. Feromony odgrywają także ważną rolę w ekosystemach, wpływając na dynamikę populacji i interakcje międzygatunkowe. W praktyce ich badanie ma zastosowanie m.in. w rolnictwie, gdzie stosuje się feromony do zwalczania szkodników poprzez wprowadzanie pułapek feromonowych, co jest bardziej ekologiczne niż tradycyjne pestycydy. Zrozumienie działania feromonów jest zatem kluczowe dla biologii, zoologii oraz ekologii, a ich zastosowanie w różnych dziedzinach może przynieść korzyści w ochronie środowiska.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 15

Osoba świadcząca usługi związane ze sztucznym unasiennianiem lub hodowca, który przeprowadził zabieg sztucznego unasienniania krowy lub jałówki w swoim stadzie, powinna przechowywać kopię zaświadczenia przez okres

A. 4 lat
B. 3 lat
C. 5 lat
D. 2 lat
Odpowiedź, że podmiot wykonujący usługi w zakresie sztucznego unasienniania powinien przechowywać kopię zaświadczenia przez 5 lat, jest zgodna z obowiązującymi standardami i przepisami prawa. Przechowywanie dokumentacji przez ten czas umożliwia nie tylko zapewnienie pełnej przejrzystości procesów hodowlanych, ale także umożliwia ścisłą kontrolę nad zdrowiem zwierząt oraz jakością stosowanych materiałów genetycznych. W przypadku jakichkolwiek kontroli weterynaryjnych lub audytów, dostęp do stosownych dokumentów jest kluczowy dla potwierdzenia przeprowadzonych zabiegów oraz ich zgodności z normami. Dobre praktyki w branży hodowlanej zalecają, aby wszelkie dokumenty związane z sztucznym unasiennianiem były archiwizowane przez co najmniej 5 lat, co także może być pomocne przy monitorowaniu potencjalnych skutków ubocznych stosowanych preparatów. Utrzymywanie takiej dokumentacji jest nie tylko wymogiem prawnym, ale również świadczy o profesjonalizmie hodowcy oraz jego dbałości o dobrostan zwierząt.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 17

Przy przelotowości 20 sztuk w grupie jałówek cielnych, jaki jest średnioroczny stan?

A. 12 sztuk
B. 9 sztuk
C. 15 sztuk
D. 20 sztuk
Odpowiedzi 20 sztuk, 12 sztuk oraz 9 sztuk są niepoprawne, ponieważ opierają się na błędnych założeniach dotyczących przelotowości i średniorocznego stanu jałówek cielnych. W przypadku pierwszej odpowiedzi, 20 sztuk sugeruje, że cały rok wszystkie zwierzęta byłyby obecne w stadzie, co jest mało prawdopodobne z uwagi na naturalne procesy hodowlane, takie jak sprzedaż, ubytki zdrowotne czy zmiany w grupie. Druga odpowiedź, 12 sztuk, może wynikać z mylnego obliczenia ubytków, jednak w rzeczywistości taki stan byłby trudny do osiągnięcia w grupie jałówek cielnych, które są zazwyczaj utrzymywane w większych liczbach. Odpowiedź 9 sztuk wskazuje na zbyt dużą redukcję stanu zwierząt, co również nie jest zgodne z praktyką hodowlaną. Każda z tych odpowiedzi nie uwzględnia kluczowych aspektów takich jak dynamika grupy, przyrosty oraz naturalne straty, które są integralną częścią procesu hodowli. Zrozumienie tych mechanizmów jest istotne, ponieważ błędne wyobrażenia na temat przelotowości mogą prowadzić do niewłaściwego zarządzania stadem, co w dłuższej perspektywie wpłynie na efektywność produkcji oraz zdrowie zwierząt.

Pytanie 18

Aby prawidłowo wytwarzać erytrocyty, konieczne jest

A. witamina K
B. witamina D3
C. witamina C
D. witamina B12
Witamina B12, znana również jako kobalamina, odgrywa kluczową rolę w produkcji erytrocytów, ponieważ jest niezbędna do prawidłowej syntezy DNA, co jest niezwykle istotne w procesie tworzenia komórek krwi. Niedobór tej witaminy prowadzi do zaburzeń w hematopoezie, co może skutkować anemią megaloblastyczną, charakteryzującą się obecnością dużych, nieprawidłowych erytrocytów. Dla zapewnienia odpowiedniego poziomu witaminy B12 w diecie, zaleca się spożywanie produktów pochodzenia zwierzęcego, takich jak mięso, ryby, jaja oraz nabiał. Osoby na diecie wegetariańskiej lub wegańskiej powinny rozważyć suplementację B12 lub włączenie do diety produktów wzbogaconych w tę witaminę, aby uniknąć niedoborów. W standardach żywieniowych, takich jak zalecenia żywieniowe dla populacji, witamina B12 jest wyróżniana jako kluczowy składnik odżywczy, którego odpowiedni poziom jest niezbędny do utrzymania zdrowia i prawidłowego funkcjonowania organizmu. Dbałość o wystarczający poziom tej witaminy jest więc nie tylko elementem zdrowego stylu życia, ale także zapobiega poważnym schorzeniom hematologicznym.

Pytanie 19

W kiszonce z kukurydzy o dobrej jakości, jak powinien wyglądać stosunek kwasu mlekowego do octowego?

A. 3:1
B. 1:1
C. 2:1
D. 1:3
Odpowiedź 3:1 jest całkiem dobra, bo w procesie fermentacji kiszonek z kukurydzy idealnie wychodzi taki właśnie stosunek kwasu mlekowego do octowego. Kwas mlekowy to główny produkt tej fermentacji, który produkują bakterie kwasu mlekowego, zamieniając cukry z kukurydzy na kwas. Wysoka zawartość tego kwasu sprawia, że kiszonka ma fajny smak, dłużej się trzyma i jest bardziej stabilna. A do tego, pomaga w zwalczaniu niechcianych mikroorganizmów. Kwas octowy powstaje w mniejszych ilościach i jego rola to głównie regulacja pH, co też jest ważne dla zachowania świeżości. Te odpowiednie proporcje kwasów sprawiają, że kiszonka ma przyjemny, lekko kwaśny smak, który lubi sporo ludzi. Dobrym przykładem zastosowania tej teorii jest produkcja kiszonek, w której kontroluje się warunki fermentacji, żeby uzyskać najlepszy smak i jakość. Zgodność z tymi zasadami jest mega istotna, żeby produkować bezpieczną i wysokiej jakości żywność.

Pytanie 20

W jakiej kategorii znajdują się tylko surowce łatwo fermentujące?

A. Kukurydza, seradela, koniczyna czerwona
B. Lucerna, łubin, kukurydza
C. Lucerna, wyka, bobik
D. Ziemniaki parowane, wysłodki melasowane, kukurydza
Wybór innych grup składników często wynika z niedostatecznej analizy ich charakterystyki oraz właściwości technologicznych. Odpowiedź "Lucerna, łubin, kukurydza" zawiera składniki, które mają swoje zalety, ale nie wszystkie z nich są łatwo zakiszające. Lucerna jest bogata w białko i jest doskonałym źródłem paszy, ale jej struktura może utrudniać proces fermentacji, co wpływa na jakość kiszonki. Łubin, z kolei, ma swoje właściwości odżywcze, ale jego zakiszanie wymaga staranniejszego podejścia ze względu na wysoką zawartość białka i różnorodność frakcji. "Kukurydza, seradela, koniczyna czerwona" również nie jest poprawnym zestawieniem, ponieważ chociaż kukurydza jest idealnym surowcem do zakiszania, koniczyna czerwona i seradela mogą wprowadzać różnice w procesie fermentacji. Różne rodzaje koniczyny mają zróżnicowane właściwości, które mogą wpływać na jakość kiszonek. Odpowiedź „Lucerna, wyka, bobik” nie uwzględnia również specyfiki zakiszania. We wszystkich tych zestawieniach istotne jest, jak poszczególne składniki reagują w procesie fermentacji – zakiszanie wymaga odpowiednich warunków, takich jak wilgotność, pH i temperatura, które mogą być trudne do osiągnięcia przy użyciu niektórych z tych surowców. Rozpoznanie właściwości surowców i ich zdolności do łatwego zakiszania jest kluczem do efektywnej produkcji pasz i optymalizacji żywienia zwierząt.

Pytanie 21

Kiedy zaczyna się stopniowe wprowadzanie pierwszych pasz stałych w diecie szczeniąt, zazwyczaj od około

A. 6 tygodnia życia
B. 1 tygodnia życia
C. 9 tygodnia życia
D. 3 tygodnia życia
Stopniowe wprowadzanie pasz stałych w diecie szczeniąt zaczyna się od około 3 tygodnia życia. W tym okresie układ pokarmowy szczeniąt zaczyna rozwijać zdolności do trawienia pokarmu stałego, co jest kluczowe dla ich zdrowia i prawidłowego rozwoju. Wprowadzenie pasz stałych odbywa się zazwyczaj poprzez mieszanie karmy suchej z mlekiem lub specjalnym preparatem mlekozastępczym, dzięki czemu szczenięta mogą łatwiej przyzwyczaić się do nowego pokarmu. Warto również pamiętać, że w początkowym okresie życia, do około 6 tygodnia, szczenięta są karmione przede wszystkim mlekiem matki, które dostarcza im niezbędnych składników odżywczych. W miarę jak szczenięta rosną, ich potrzeby żywieniowe rosną, co sprawia, że wprowadzenie pokarmów stałych staje się kluczowym momentem w ich rozwoju. Właściwe wprowadzenie pasz stałych wspiera nie tylko zdrowie fizyczne, ale także rozwój behawioralny, ucząc je jedzenia z miski oraz interakcji z rodzeństwem.

Pytanie 22

Kreda pastewna, zmielone muszle ślimaków oraz skorupy jajek są dodawane do pasz dla kur w celu dostarczenia ptakom

A. białek
B. soli mineralnych
C. lipidów
D. węglowodanów
Kreda pastewna, mielone muszle ślimaków i skorupki jaj są źródłem ważnych soli mineralnych, które są niezbędne dla zdrowia kur. W szczególności dostarczają one wapnia, który jest kluczowy dla prawidłowego rozwoju skorupki jaj oraz utrzymania zdrowej struktury kości. Wapń jest również niezbędny w procesach metabolicznych, takich jak skurcze mięśni i przekazywanie impulsów nerwowych. Wprowadzenie tych składników do diety kur jest zgodne z wytycznymi żywieniowymi dla ptaków, które podkreślają znaczenie dostarczania odpowiednich minerałów dla poprawy jakości jaj i ogólnego dobrostanu ptaków. Ponadto, kreda pastewna jest powszechnie stosowana w przemyśle paszowym jako dodatek mineralny, co potwierdzają liczne badania naukowe dotyczące optymalizacji składników paszowych w celu zwiększenia ich wartości odżywczej. Takie praktyki są niezbędne w nowoczesnym drobiarstwie, aby zapewnić produkty najwyższej jakości oraz zachować zdrowie stada.

Pytanie 23

Nasienie używane w sztucznym unasiennianiu powinno pochodzić od zwierząt wpisanych do

A. rejestru głównego lekarza weterynarii
B. rejestru ministra rolnictwa
C. ksiąg hodowlanych lub rejestrów
D. ksiąg hodowlanych
Wykorzystanie nasienia rozpłodników w sztucznym unasiennianiu powinno opierać się na standardach, które zapewniają wysoką jakość materiału genetycznego. Odpowiedź 'ksiąg hodowlanych lub rejestrów' jest poprawna, ponieważ nasienie powinno pochodzić od zwierząt, które zostały dokładnie ocenione pod kątem ich cech genetycznych i zdrowotnych. Księgi hodowlane są prowadzone przez odpowiednie organizacje, które dokumentują pochodzenie i osiągnięcia zwierząt. Dzięki temu, hodowcy mogą podejmować lepsze decyzje dotyczące wyboru zwierząt do unasienniania, co wpływa na poprawę jakości potomstwa. Przykładem może być wybór nasienia od buhajów, które są wpisane do ksiąg hodowlanych, co jest często wymogiem w profesjonalnych hodowlach bydła mlecznego. W praktyce, stosowanie nasienia ze sprawdzonych źródeł jest kluczowe dla uzyskania zdrowych i wydajnych zwierząt, co jest zgodne z zasadami odpowiedzialnej hodowli i dbałości o dobrostan zwierząt.

Pytanie 24

Jakie urządzenie wykorzystuje się do składowania odchodów bydła trzymanego na rusztach?

A. zbiornik na gnojówkę
B. zbiornik na gnojowicę
C. płyta obornikowa
D. pryzma obornikowa
Pryzma obornikowa to jedna z metod składowania odpadów, ale nie jest to dobry pomysł dla bydła, które siedzi na rusztach. Ta pryzma jest głównie do obornika, a obornik to substancja stała. W przypadku bydła na rusztach, odchody są głównie płynne, więc trzymanie ich w pryzmach to nie jest najlepszy sposób, a wręcz może być nieefektywne. Gnojówka to inny typ odpadów, który też jest płynny, ale często mylony z gnojowicą. Gnojówka jest lepsza dla zwierząt produkujących stałe odchody. Płyta obornikowa to miejsce do składowania obornika, co też nie pasuje, gdy mówimy o bydle na rusztach, bo tam odchody zebrane są inaczej. Typowe błędy w myśleniu to nieodróżnianie tych różnych form odpadów i nieznajomość ich przechowywania zgodnie z zasadami ochrony środowiska. Zrozumienie tych terminów jest ważne, żeby dobrze zarządzać gospodarstwem i dbać o naturę.

Pytanie 25

Zwierzęta, które zostały niedawno nabyte, powinny przejść kwarantannę przed dołączeniem do grupy, aby

A. ocenić ich wygląd.
B. potwierdzić, czy są zdrowe.
C. oczyścić je po podróży.
D. dostosować się do nowego otoczenia.
Kwarantanna nowo zakupionych zwierząt jest kluczowym procesem, który ma na celu zapewnienie, że nie wprowadzają one chorób do istniejącego stada. W trakcie kwarantanny zwierzęta są monitorowane pod kątem objawów chorobowych, co pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych infekcji, które mogłyby być niebezpieczne dla innych osobników. Przykłady zastosowania tej praktyki można znaleźć w hodowli bydła, gdzie wprowadzenie nowego zwierzęcia do stada bez wcześniejszej kwarantanny mogłoby doprowadzić do rozprzestrzenienia się chorób takich jak bruceloza czy wirusowe zapalenie wątroby. Zgodnie z wytycznymi National Animal Health Monitoring System (NAHMS) oraz standardami Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE), kwarantanna powinna trwać co najmniej 30 dni, w zależności od rodzaju zwierzęcia i znanych chorób w regionie. To podejście nie tylko chroni zdrowie stada, ale także wspomaga długoterminową wydajność i rentowność hodowli.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 27

Jednym z powodów problemów w reprodukcji klaczy jest dieta bogata w zielonki

A. z kukurydzy
B. z lucerny
C. z traw
D. z żyta
Odpowiedzi "z żyta", "z traw" i "z kukurydzy" nie są do końca trafne. Wiesz, klacze mają swoje specyficzne wymagania żywieniowe, a te odpowiedzi ich nie uwzględniają. Żyto ma sporo skrobi, co może zaburzyć równowagę energetyczną, ale bezpośrednio nie wpływa na ich zdrowie reprodukcyjne. Trawy to dość szerokie pojęcie i nie wszystkie mogą być dobre dla klaczy w ciąży czy laktacji. Zbyt duża ilość trawy, bez odpowiedniego białka, może prowadzić do niedoborów, co źle wpływa na zdrowie. Kukurydza z kolei, choć daje dużo energii, w nadmiarze może prowadzić do otyłości. Zrozumienie specyficznych potrzeb klaczy w różnych fazach życia jest kluczowe, więc ważne, by unikać nadmiaru pasz białkowych, jak lucerna. Dobrze zbilansowana dieta to podstawa ich zdrowia.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 29

Księgi dotyczące zwierząt hodowlanych składają się z elementów

A. głównej i załączników
B. wstępnej i końcowej
C. pierwszej i drugiej
D. głównej i wstępnej
Wybór złych opcji może wynikać z niejasności w tym, jak te księgi zwierząt hodowlanych są zorganizowane. Odpowiedzi mówiące o częściach pierwszej i drugiej czy wstępnej i końcowej mogą sugerować, że księgi to tylko jakieś prostsze dokumenty, a tak właściwie to powinny być bardziej przemyślane. Księgi te powinny być tak zorganizowane, żeby łatwo dało się zbierać i przetwarzać informacje o zwierzętach – ich pochodzeniu i cechach. Używanie terminów typu 'część pierwsza' nie oddaje tego, co jest naprawdę ważne w hodowli. Jeśli nie uwzględniasz wstępnej części, to możesz nie zrozumieć, czemu te księgi są potrzebne, zwłaszcza do monitorowania dobrostanu zwierząt. Jak nie rozumiesz struktury tych ksiąg, to może być ciężko dobrze zarządzać stadem, a to już może prowadzić do problemów z przestrzeganiem przepisów, co ma swoje konsekwencje dla właścicieli zwierząt.

Pytanie 30

Koń, który regularnie połyka powietrze, nazywany jest

A. tkający
B. krnąbrny
C. narowisty
D. łykawy
Odpowiedź 'łykały' jest trafna, bo to określenie używa się dla koni, które nawykowo połyka powietrze. To zjawisko nazywa się aerofagia i niestety może prowadzić do różnych problemów zdrowotnych, jak kolki czy inne kłopoty z układem pokarmowym. Właściciele koni muszą być świadomi tego problemu i umieć go rozpoznać, żeby móc na czas zareagować. Konie, które mają tendencję do połykania powietrza, często pokazują znaki niepokoju, jak kopanie, kręcenie głową czy zmiany w apetycie. Żeby im pomóc, warto dobrze zarządzać ich dietą, unikać stresu oraz stosować różne techniki relaksacyjne. Podawanie mniejszych porcji jedzenia kilka razy dziennie również może wpłynąć na ich samopoczucie. Właśnie dlatego dobrym pomysłem jest rozmowa z weterynarzem lub specjalistą od żywienia, by stworzyć indywidualny plan żywieniowy dla konia, co może naprawdę poprawić jego zdrowie i komfort.

Pytanie 31

Gdy zajdzie potrzeba użycia leków klasycznych w gospodarstwie zajmującym się produkcją żywności metodami ekologicznymi, to czas karencji wydłuża się w porównaniu do obowiązującego?

A. czterokrotnie
B. trzykrotnie
C. dwukrotnie
D. pięciokrotnie
Odpowiedź 'dwukrotnie' jest poprawna, ponieważ zgodnie z regulacjami dotyczącymi produkcji ekologicznej, w przypadku zastosowania leków konwencjonalnych, okres karencji dla produktów ekologicznych ulega wydłużeniu. W praktyce oznacza to, że jeżeli standardowy okres karencji wynosi na przykład 7 dni, to w przypadku zastosowania leków konwencjonalnych ten okres wydłuża się do 14 dni. Takie podejście ma na celu minimalizowanie ryzyka obecności resztek substancji chemicznych w produktach spożywczych, co jest kluczowe dla zachowania standardów jakości ekologicznej. Warto zauważyć, że w wielu krajach przepisy dotyczące ekologicznych gospodarstw rolnych, takie jak rozporządzenie (WE) nr 834/2007, jasno definiują te zasady, aby zapewnić bezpieczeństwo konsumentów oraz ochronę środowiska. Przykładem może być sytuacja, w której rolnik zmuszony jest do użycia chemicznych środków ochrony roślin w przypadku poważnego zagrożenia dla upraw, jednak musi on z góry planować i informować o wydłużonym czasie przed zbiorami, aby spełnić wymagania prawne i etyczne związane z produkcją ekologiczną.

Pytanie 32

W dokumencie "Zgłoszenie owiec do rejestru" jagnię, którego matka należy do rasy merynos polski, a ojciec do rasy texel, zostanie oznaczone kodem

A. rasy ojca
B. krzyżówki z rasami plennymi
C. krzyżówki z rasami mięsnymi
D. rasy matki
Wybór innych odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia klasyfikacji ras owiec oraz ich zastosowań w hodowli. Odpowiedź sugerująca rasy matki pomija istotny aspekt, jakim jest to, że w przypadku krzyżówek, szczególnie w hodowli owiec, to ojciec i jego cechy mają znaczący wpływ na klasyfikację. Rasa matki rzeczywiście wpływa na cechy potomstwa, jednak w kontekście rejestracji, nie jest to decydujące. Z kolei odpowiedź dotycząca krzyżówki z rasami plennymi nie uwzględnia, że merynos polski nie jest rasą uznawaną za typowo mięsną, a zatem nie może być podstawą do klasyfikacji jako krzyżówka z rasą pleną. W praktyce, krzyżówki z rasami plennymi dotyczą zazwyczaj ras, które mają na celu podniesienie jakości produkcji wełny, a nie mięsa. Dlatego też, uznawanie krzyżówek w kontekście plennym dla połączenia merynos polski z texelem prowadzi do błędnych wniosków. Ponadto, klasyfikacja rasy ojca jako decydującej jest również myląca, ponieważ w praktyce hodowlanej, jak pokazują standardy, istotne są cechy obu rodziców oraz ich wpływ na przyszłe pokolenia. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego zarządzania hodowlą i realizacji celów produkcyjnych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 33

Zgodnie z "Normami żywienia" zapotrzebowanie kur niosek wynosi: 16,5% białka ogólnego oraz 2700 kcal energii metabolicznej na 1 kg paszy pełnowartościowej. Kura zjada dziennie od 100 do 120 g paszy. Jaką minimalną ilość białka spożywa stado składające się z 50 kur?

A. 825
B. 990
C. 5000
D. 6000
Prawidłowa odpowiedź wynika z analizy norm żywieniowych dla kur niosek. Kura, zgodnie z 'Normami żywienia', wymaga 16,5% białka ogólnego w jednej kilogramie paszy. Przy założeniu, że każda kura pobiera od 100 do 120 g paszy dziennie, weźmy średnią wartość, czyli 110 g. Dla stada 50 kur, całkowita dzienna konsumpcja paszy wynosi 50 kur x 110 g = 5500 g. Następnie, aby obliczyć ilość białka, należy pomnożyć całkowitą masę paszy przez procent białka: 5500 g x 16,5% = 907,5 g. W praktyce skupiamy się na minimalnym spożyciu, więc przyjmując założenie, że stado powinno mieć co najmniej 825 g białka, jest to zgodne z zaleceniami. Przestrzeganie norm żywieniowych jest kluczowe dla zdrowia i wydajności produkcyjnej kur, co wpływa na jakość jaj oraz ogólny stan stada.

Pytanie 34

Czy lekarz weterynarii może przeprowadzać zabiegi sztucznego unasienniania?

A. po odbyciu szkolenia z zakresu sztucznego unasienniania.
B. po zdaniu dodatkowego egzaminu.
C. bez dodatkowego szkolenia.
D. po odbyciu szkolenia i zdaniu egzaminu z zakresu sztucznego unasienniania.
To, że lekarz weterynarii może robić zabiegi sztucznego unasienniania bez dodatkowych szkoleń, to prawda. W Polsce trzeba mieć odpowiednie wykształcenie i być zarejestrowanym w Izbie Lekarsko-Weterynaryjnej, żeby się tym zajmować. Na studiach weterynaryjnych uczą podstaw tych procedur, takich jak jak pobierać nasienie, oceniać jego jakość i przeprowadzać inseminację. Na przykład, w hodowli zwierząt gospodarskich sztuczne unasiennianie to chleb powszedni, bo pozwala na poprawę cech genetycznych stada. Weterynarze mogą też doradzać hodowcom, jak najlepiej dobierać reproduktory, co jest ważne dla uzyskania dobrych wyników. Z mojego doświadczenia wynika, że wiedza zdobyta na studiach wystarcza, by sobie z tym poradzić w praktyce.

Pytanie 35

Wskaż rodzaj paszy używanej w końcowym etapie tuczu gęsi?

A. Siemię lniane
B. Nasiona bobiku
C. Nasiona rzepaku
D. Ziarno owsa
Ziarno owsa jest jedną z najczęściej stosowanych pasz w ostatnim okresie tuczu gęsi ze względu na swoje korzystne właściwości odżywcze oraz energetyczne. Owies charakteryzuje się wysoką zawartością błonnika, co sprzyja prawidłowemu funkcjonowaniu układu pokarmowego ptaków. Dodatkowo, owies jest źródłem dobrze przyswajalnych węglowodanów, a także białka roślinnego, co przekłada się na zdrowy przyrost masy ciała gęsi. Praktyczne zastosowanie owsa w diecie gęsi polega na jego podawaniu w formie całych ziaren lub jako składnika mieszanki paszowej, co pozwala na lepsze wykorzystanie jego wartości odżywczych. W branży drobiarskiej zaleca się stosowanie owsa w połączeniu z innymi składnikami, takimi jak białko sojowe czy śruty zbożowe, w celu zapewnienia zbilansowanej diety. Warto również zauważyć, że owies ma korzystny wpływ na jakość mięsa, co jest istotne z perspektywy rynku i oczekiwań konsumentów.

Pytanie 36

W dniu 15 maja buhaj rasy limousine zostanie wykorzystany jako reproduktor w stacji produkcji nasienia.
Określ na podstawie przepisu termin najwcześniejszego przeprowadzenia badania klinicznego buhaja.

§ 5.1 Do stacji produkcji nasienia mogą być wprowadzane wyłącznie zwierzęta zbadane
w okresie do 30 dni przed wprowadzeniem do stacji i zaopatrzone w orzeczenie lekarsko-
weterynaryjne wystawione przez lekarza weterynarii, stwierdzające, że zwierzęta te są zdrowe
i przydatne do rozrodu.

A. 15 marca.
B. 15 lutego.
C. 15 czerwca.
D. 15 kwietnia.
Odpowiedź 15 kwietnia jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisem § 5.1, buhaj musi przejść badanie kliniczne najpóźniej 30 dni przed jego wykorzystaniem jako reproduktor. W dniu 15 maja zaplanowane jest wykorzystanie buhaja, co oznacza, że badanie kliniczne powinno zostać przeprowadzone do 15 kwietnia. Taki czas daje pewność, że wszelkie potencjalne problemy zdrowotne, które mogą wpłynąć na zdolności reprodukcyjne buhaja, będą wykryte na czas. Regularne badania kliniczne są kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości nasienia, które będzie wykorzystywane do inseminacji. W praktyce, hodowcy powinni zawsze planować badania zdrowotne swoich reproduktorów, aby móc odpowiednio reagować na ewentualne problemy i utrzymać standardy hodowli, co z kolei wpływa na jakość następnych pokoleń zwierząt.

Pytanie 37

Najwyższy poziom wydobycia amoniaku do atmosfery występuje w intensywnym chowie

A. królików
B. owiec
C. świń
D. bydła
Pojęcia związane z emisją amoniaku w kontekście różnych gatunków zwierząt gospodarskich są złożone i wymagają pewnej wiedzy na temat biologii tych zwierząt oraz ich wpływu na środowisko. Króliki, choć również hodowane w intensywnych farmach, produkują znacząco mniej amoniaku niż świnie, ponieważ ich odchody mają inną strukturę chemiczną. Bydło, mimo że ma duże potrzeby pokarmowe, również nie emituje amoniaku w tak dużych ilościach jak świnie, ponieważ ich metabolizm jest dostosowany do innego rodzaju paszy, co wpływa na ich wydalanie. Owce mają podobne cechy jak bydło, co skutkuje mniejszą emisją amoniaku w porównaniu do świń. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie zwierzęta gospodarskie emitują amoniak w równych ilościach. Powoduje to nieporozumienia dotyczące wpływu różnych rodzajów hodowli na środowisko. Kluczowe jest zrozumienie, że intensywność chowu, rodzaj diety, a także metody zarządzania odpadami mają ogromny wpływ na poziom emisji. W praktyce zatem, odpowiednie zarządzanie hodowlą świń, w tym stosowanie zrównoważonych praktyk oraz technologii przetwarzania, jest kluczowe dla ograniczenia tych emisji oraz ochrony jakości powietrza.

Pytanie 38

Okres parzenia w życiu matki pszczelej trwa do momentu jej unasiennienia i występuje

A. raz w ciągu życia.
B. raz w każdym roku użytkowania.
C. na początku i na końcu każdego sezonu użytkowania.
D. przed każdym czerwieniem.
Wybór opcji, że okres godowy matki pszczelej występuje przed każdym czerwieniem, jest nieprawidłowy z kilku powodów. Po pierwsze, czerwienie odnosi się do momentu, w którym matka pszczela składa jaja, co ma miejsce po jej unasiennieniu. Nie jest możliwe, aby matka pszczela była godna przed każdym takim wydarzeniem, ponieważ ma tylko jeden okres godowy w swoim życiu. Kolejnym błędnym stwierdzeniem jest sugestia, że okres godowy zdarza się raz w roku. W rzeczywistości, matka pszczela ma jedną szansę na unasiennienie, co sprawia, że cykl godowy nie jest powtarzalny w kontekście rocznym. Takie podejście do cyklu godowego może wynikać z nieporozumienia dotyczącego biologii pszczół i cykli reprodukcyjnych ich matek, które są znacznie bardziej specyficzne. Również, stwierdzenie o występowaniu sezonu godowego na początku i na końcu sezonu użytkowania jest również błędne. Pszczoły mają tendencję do unasiennienia matek w odpowiednich warunkach pogodowych, co nie jest związane z konkretnym sezonem, ale z optymalnymi warunkami dla reprodukcji. W praktyce pszczelarskiej należy zrozumieć, że poprawne zarządzanie cyklami życia pszczół jest kluczowe dla efektywności produkcji miodu i zdrowia całej kolonii.

Pytanie 39

Oblicz roczne zyski z prosiąt w gospodarstwie, które ma na utrzymaniu 9 loch. Wskaźnik ich plenności wynosi 2. Średnio z jednego miotu lochy uzyskuje się 11 prosiąt.

A. 250 prosiąt
B. 198 prosiąt
C. 18 prosiąt
D. 99 prosiąt
Aby obliczyć roczne przychody prosiąt w gospodarstwie utrzymującym 9 loch, należy wziąć pod uwagę kilka kluczowych parametrów. Wskaźnik plenności wynoszący 2 oznacza, że każda locha rodzi dwa mioty rocznie. Z kolei średnia liczba prosiąt w miocie wynosząca 11 prosiąt oznacza, że w każdym miocie można spodziewać się tej liczby prosiąt. Obliczenia można przeprowadzić w następujący sposób: 9 loch x 2 mioty/locha/rok x 11 prosiąt/miot = 198 prosiąt rocznie. W praktyce, zrozumienie tych obliczeń jest kluczowe dla zarządzania wydajnością produkcji w hodowli świń. Wysoka liczba prosiąt na lochę przekłada się na efektywność ekonomiczną gospodarstwa, co jest zgodne z dobrymi praktykami hodowli. Utrzymanie odpowiednich wskaźników plenności jest kluczowe dla maksymalizacji rentowności, a także dla utrzymania zdrowia i dobrostanu zwierząt. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt oraz z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 40

W intensywnym chowie stosuje się przycinanie dziobów.

A. perliczek.
B. kaczek.
C. gęsi.
D. kur.
Przycinanie dziobów kur jest praktyką stosowaną w chowie intensywnym, mającą na celu ochronę ptaków przed urazami oraz zapobieganie agresji i kanibalizmowi. Dzioby kur są przycinane, aby ograniczyć ich zdolność do zadawania ran innym osobnikom oraz sobie samym. W intensywnym chowie, gdzie zwierzęta są często trzymane w ciasnych warunkach, może dojść do stresu i rywalizacji o przestrzeń oraz zasoby. Praktyka ta jest regulowana przez różne standardy dobrostanu zwierząt, które podkreślają konieczność minimalizacji cierpienia i stresu. Przycinanie dziobów powinno być przeprowadzane przez wykwalifikowany personel, a technika powinna być dostosowana do wieku i gatunku ptaka, aby zminimalizować ból i dyskomfort. W przypadku ptaków młodych, najczęściej stosuje się przycinanie do 10 dni życia, co zapewnia szybsze gojenie się ran. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują również monitorowanie zachowań ptaków po zabiegu, aby upewnić się, że nie dochodzi do niepożądanych komplikacji.