Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 18 maja 2025 13:55
Data zakończenia: 18 maja 2025 14:25

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Które z wymienionych materiałów jest najbardziej odpowiednie do druku pełnokolorowego foldera reklamowego dwustronnie?

A. Tektura introligatorska o gramaturze 800 g/m2

B. Tektura jednostronnie powlekana o gramaturze 300 g/m2

C. Papier jednostronnie powlekany o gramaturze 70 g/m2

D. Papier dwustronnie powlekany o gramaturze 170 g/m2

Papier dwustronnie powlekany o gramaturze 170 g/m2 to idealny wybór do wydrukowania pełnokolorowego dwustronnego foldera reklamowego ze względu na swoje właściwości. Powleczenie papieru z obu stron zapewnia doskonałą jakość druku, co jest kluczowe w przypadku materiałów reklamowych, które mają przyciągać uwagę i przekonywać do oferty. Gramatura 170 g/m2 gwarantuje odpowiednią sztywność, co sprawia, że foldery nie są zbyt cienkie i łatwo się je trzyma, ale również nie są zbyt grube, co mogłoby utrudniać ich składanie. Użycie papieru dwustronnie powlekanego jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, gdzie jakość druku i prezentacja graficzna są kluczowe dla efektywności materiałów marketingowych. Przykładowo, wiele firm zajmujących się druku reklamowego zaleca ten typ papieru dla broszur i ulotek, ponieważ wydruki na takim podłożu mają intensywne kolory, co zwiększa ich estetykę oraz wpływ na odbiorcę. Dodatkowo, dwustronne powlekanie minimalizuje wchłanianie tuszu, co również poprawia ostateczny rezultat wizualny, a tym samym wpływa na postrzeganą jakość produktu.

Pytanie 2

W trakcie przygotowań do drukowania broszury ośmiostronicowej, w etapie procesów wstępnych (prepress) dokonuje się

A. technicznej adiustacji, graficznej obróbki plików, łamania i impozycji

B. przygotowania pliku PDF, formy drukowej oraz łamania

C. zalewkowania, technicznej adiustacji, barwnej korekty i narzędzia drukarskiego

D. graficznej obróbki plików, naświetlania płyty, impozycji oraz narzędzia drukarskiego

W analizowanych odpowiedziach można dostrzec wiele nieprawidłowych koncepcji związanych z przygotowaniem do druku. Na przykład, zalewkowanie, które pojawia się w jednej z niepoprawnych odpowiedzi, odnosi się do procesu nanoszenia farby na elementy drukarskie, jednak nie jest to standardowy etap przygotowania pliku do druku. Narząd drukarski to termin, który nie odnosi się bezpośrednio do fazy prepress, a raczej do samego procesu drukowania. W kontekście modernizacji technologii druku, kluczowe jest, aby zrozumieć, że etapy takie jak korekta barwna czy naświetlanie płyty są realizowane na późniejszych etapach produkcji, a nie w fazie przygotowawczej. Dodatkowo, przygotowanie pliku PDF, o którym mowa w innej odpowiedzi, jest wynikiem pracy już wykonanej w ramach obróbki graficznej oraz adiustacji technicznej, a nie początkiem procesu. Istotnym błędem myślowym wśród osób z mniejszym doświadczeniem w drukarstwie jest mylenie etapów przygotowania z etapami wykonania samego druku. Właściwe zrozumienie i zastosowanie terminologii branżowej oraz sekwencji działań pozwala uniknąć nieporozumień i zwiększa efektywność całego procesu produkcji materiałów drukowanych.

Pytanie 3

Podaj wymiary brutto plakatu, gdy format netto wynosi A2, a spady mają długość 3 mm?

A. 423 x 597 mm

B. 600 x 847 mm

C. 297 x 420 mm

D. 426 x 600 mm

Odpowiedź 426 x 600 mm jest prawidłowa, ponieważ wymiary brutto plakatu oblicza się, dodając do wymiarów netto odpowiednią wartość spadów. Format A2 ma wymiary 420 x 594 mm. Aby obliczyć wymiary brutto, należy dodać spady do każdej strony. Dla spadów rzędu 3 mm dodajemy 3 mm z każdej strony. Zatem: szerokość brutto wynosi 420 mm + 2 x 3 mm = 426 mm, a wysokość brutto wynosi 594 mm + 2 x 3 mm = 600 mm. W branży poligraficznej, uwzględnianie spadów jest kluczowe, ponieważ zapobiega to powstawaniu białych krawędzi, kiedy plakat jest przycinany na końcowym etapie produkcji. Użycie odpowiednich wymiarów brutto jest standardem w przygotowaniu plików do druku, co zapewnia profesjonalny wygląd i wysoką jakość wykonania. Przykładem praktycznym może być drukowanie plakatów do kampanii reklamowych, gdzie estetyka i precyzyjne wykonanie są kluczowe dla sukcesu projektu.

Pytanie 4

Jaka będzie łączna kwota za skład 32 stron gazety, jeśli cena za skład jednej strony wynosi 70 złotych?

A. 2 600 zł

B. 2 420 zł

C. 2 780 zł

D. 2 240 zł

Żeby obliczyć koszt składu gazety na 32 stronach, wystarczy pomnożyć liczbę stron przez koszt składania jednej strony. W tym przypadku, koszt jednej strony to 70 zł, więc liczymy tak: 32 strony razy 70 zł, co daje nam 2240 zł. To prosty przykład z matematyki, ale bardzo ważny w finansach i prowadzeniu firmy, bo bez dobrych kalkulacji ciężko ogarnąć budżet. Dobra znajomość takich obliczeń przydaje się właścicielom wydawnictw, bo pozwala na prawidłowe zarządzanie kosztami produkcji gazet i innych materiałów. Umiejąc to dobrze policzyć, można lepiej ustalać ceny i oceniać, czy projekt przynosi zyski. Takie umiejętności przydają się także, gdy chodzi o planowanie wydatków i ocenę działań marketingowych.

Pytanie 5

Ile arkuszy SRA3 netto jest koniecznych do wydrukowania 60 ulotek o wymiarach 95 x 200 mm?

A. 16 arkuszy

B. 10 arkuszy

C. 14 arkuszy

D. 12 arkuszy

Odpowiedź z 10 arkuszami jest jak najbardziej poprawna. Gdy drukujemy ulotki w formacie 95 x 200 mm na arkuszach SRA3, musimy najpierw policzyć, ile tych ulotek zmieści się na jednym arkuszu. SRA3 ma wymiary 320 x 450 mm i da się na nim ułożyć maksymalnie 6 ulotek, jeśli wszystko dobrze rozplanujemy. Optymalne układ to dwa rzędy po trzy ulotki, co daje najlepsze wykorzystanie dostępnej powierzchni. Żeby wyprodukować 60 ulotek, dzielimy 60 przez 6, co daje nam 10 arkuszy. Tego rodzaju kalkulacje są naprawdę istotne w poligrafii, szczególnie jeśli chodzi o efektywność produkcji i zmniejszanie odpadów. Zrozumienie, jak liczyć wydajność druku i jak optymalizować układy, jest kluczowe w codziennej pracy drukarni. Można znaleźć różne programy, które pomagają w takich obliczeniach i automatycznie tworzą optymalne układy.

Pytanie 6

Jakiego rodzaju oprawa została wykorzystana w broszurze złożonej metodą "składka w składkę" i zszytej drutem wzdłuż grzbietu?

A. Twarda

B. Kombinowana

C. Specjalna

D. Zeszytowa

Odpowiedź "zeszytowa" jest poprawna, ponieważ w przypadku broszury skompletowanej metodą "składka w składkę" i zszytej drutem przez grzbiet, mamy do czynienia z jedną z najczęściej stosowanych form oprawy. Oprawa zeszytowa charakteryzuje się tym, że złożone arkusze papieru są zszywane wzdłuż grzbietu, co umożliwia łatwe otwieranie i przeglądanie stron. Tego typu oprawa jest popularna w produkcji książek, notatników oraz różnego rodzaju publikacji, takich jak broszury i katalogi, ponieważ zapewnia stabilność oraz estetyczny wygląd. Dodatkowo, oprawa zeszytowa jest stosunkowo niedroga w produkcji, co czyni ją ekonomicznym rozwiązaniem dla wydawców. Przykładem mogą być wszelkie materiały promocyjne czy edukacyjne, które wymagają dużej liczby stron, ale niekoniecznie muszą być oprawione w bardziej kosztowne formy, jak twarda oprawa. Standardy branżowe sugerują, że w przypadku materiałów, które mają być intensywnie użytkowane, oprawa zeszytowa jest odpowiednim wyborem, ponieważ umożliwia wygodne korzystanie z publikacji.

Pytanie 7

Podczas tworzenia tekstu w postaci dialogu, co należy umieścić na początku wiersza?

A. dywiz

B. pauzę

C. wielokropek

D. wykrzyknik

Wybór odpowiedzi, które wskazują na wykrzyknik, dywiz lub wielokropek, pokazuje nieporozumienie w zakresie zasad typograficznych związanych z dialogiem. Wykrzyknik jest używany w kontekście emocjonalnych wypowiedzi, ale nie jest odpowiedni jako separator wypowiedzi. Jego użycie w rozpoczęciu nowej linijki może prowadzić do mylnych interpretacji i zniekształcenia zamysłu autora. Dywiz, będący znakiem interpunkcyjnym, nie pełni roli separatora dialogów, a jego zastosowanie w tym kontekście może wprowadzać chaos w strukturze tekstu. Z kolei wielokropek, będący znakiem wskazującym na niedopowiedzenie lub zawahanie, również nie nadaje się do wyodrębnienia wypowiedzi w dialogu. Stosowanie tych znaków w miejscu pauzy może skutkować nieczytelnością i utrudnieniem w odbiorze treści. W literaturze, zgodnie z zasadami interpunkcji, należy unikać wprowadzania niejasności, a stosowanie pauzy jako separatora jest kluczowe dla zachowania klarowności i przejrzystości dialogu. Prawidłowe formatowanie jest niezbędne, aby zapewnić odbiorcy zrozumienie intencji autora oraz płynność narracji.

Pytanie 8

Zjawisko przemiany rzeczywistej skali tonalnej oryginału w obraz utworzony z drobnych punktów to

A. wektoryzacja

B. digitalizacja

C. impozycja

D. rastrowanie

Wielu ludzi myli rastrowanie z innymi procesami, jak impozycja czy wektoryzacja, co prowadzi do zamieszania. Impozycja to układanie różnych elementów graficznych na arkuszu przed drukiem, co jest mega ważne, ale nie ma związku z zamianą obrazu na piksele. Digitalizacja to coś innego, to zmiana analogowych obrazów na cyfrowe, ale to też nie chodzi o pełne przekształcenie w obraz pikselowy. Wektoryzacja to sposób na zamianę obrazów rastrowych w wektory, co nam pozwala na skalowanie bez utraty jakości, ale to nie to samo, co rastrowanie. Często ludzie mylą te różne formy reprezentacji obrazów i nie rozumieją, jak każda technika działa, co może prowadzić do problemów w pracy z grafiką i błędów przy jej produkcji.

Pytanie 9

Plik z rozszerzeniem .eps to najczęściej format

A. pliku dźwiękowego

B. grafiki wektorowej

C. arkusza kalkulacyjnego

D. dokumentu tekstowego

Plik z rozszerzeniem .eps nie jest związany z dokumentami tekstowymi. Dokumenty tekstowe są zazwyczaj przechowywane w formatach takich jak .doc, .docx czy .txt, które są zoptymalizowane do przechowywania i edycji tekstu. Format EPS skupia się na grafice, a nie na tekście jako takim, chociaż może zawierać tekst jako element wektorowy. Pliki dźwiękowe z kolei mają zupełnie inne zastosowanie i przeznaczenie. Najpopularniejsze formaty dla dźwięku to .mp3, .wav czy .flac, które są zoptymalizowane do przechowywania danych audio, a nie graficznych. EPS nie ma żadnych funkcji związanych z przetwarzaniem dźwięku. Podobnie, arkusze kalkulacyjne są przechowywane w formatach takich jak .xls czy .xlsx, które są odpowiednie do organizacji i analizy danych liczbowych. EPS nie ma funkcjonalności, która pozwalałaby na takie operacje, ponieważ jest dedykowany przede wszystkim do grafiki wektorowej. Często błędy takie powstają z mylnych wyobrażeń o możliwościach danego formatu; ważne jest, by rozumieć specyficzne zastosowania i ograniczenia każdego z nich.

Pytanie 10

Jakie są wymiary netto ulotki, jeżeli przy użyciu 3 mm spadu z każdej strony wymiar brutto wynosi 111 x 154 mm?

A. 108 x 151 mm

B. 108 x 148 mm

C. 105 x 151 mm

D. 105 x 148 mm

Wymiary netto ulotki oblicza się poprzez odjęcie spadów od wymiarów brutto. W przypadku podanych wymiarów brutto 111 mm x 154 mm oraz spadu wynoszącego 3 mm z każdej strony, proces obliczeniowy wygląda następująco: należy od wymiarów brutto odjąć podwójny spad, co oznacza, że z każdego wymiaru musimy odjąć 6 mm (3 mm z każdej strony). Dlatego dla szerokości: 111 mm - 6 mm = 105 mm, a dla wysokości: 154 mm - 6 mm = 148 mm. Ostatecznie uzyskujemy wymiary netto ulotki 105 mm x 148 mm. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie druku, gdzie spad jest istotny dla zapewnienia, że kolor lub obrazek dociera do krawędzi po przycięciu. Prawidłowe ustalenie wymiarów netto jest kluczowe w procesie projektowania, aby uniknąć nieprzewidzianych efektów przy druku i cięciu ulotek.

Pytanie 11

Jaką masę ma w przybliżeniu 1 000 arkuszy papieru formatu A0 o gramaturze 120 g/m²?

A. 60 kg

B. 120 kg

C. 240 kg

D. 12 kg

Rozważając inne możliwości odpowiedzi, można zauważyć, że podane wartości 12 kg, 60 kg oraz 240 kg są wynikiem błędnych obliczeń lub nieporozumień dotyczących gramatury papieru. Na przykład, przyjęcie, że masa wynosi 12 kg, sugeruje, że każdy arkusz waży jedynie 12 g, co jest znacznie poniżej standardowej gramatury dla papieru A0 o gramaturze 120 g/m². Przy 60 kg, ktoś mógłby błędnie przyjąć, że masa 500 arkuszy wynosi 60 kg, co również jest błędne w kontekście podanych parametrów. Odpowiedź 240 kg może wynikać z pomylenia jednostek lub z błędnego zrozumienia, jakie są standardowe wymiary i gramatury papieru. Często w praktyce zdarza się, że nieznajomość lub pominięcie podstawowych zasad obliczania masy materiałów prowadzi do istotnych błędów w wycenach i kosztorysach w branży. Dlatego tak ważne jest, aby osoby pracujące z materiałami drukarskimi miały dobrze opanowane podstawowe umiejętności związane z obliczeniami masy i gramatury papieru, co jest niezbędne dla zachowania efektywności operacyjnej oraz zgodności z obowiązującymi standardami.

Pytanie 12

Jak możemy sklasyfikować procesy poligraficzne?

A. procesy przygotowawcze, wydruk oraz procesy introligatorskie

B. produkcję form drukowych, wydruk oraz pakowanie

C. wydruk i procesy introligatorskie oraz uszlachetniające

D. procesy przygotowawcze, introligatorskie oraz wykańczające

Patrząc na inne odpowiedzi, widać, że niektóre z nich mogą wprowadzać w błąd, skupiając się na rzeczach, które nie są aż tak ważne w kontekście procesu poligraficznego. Na przykład, pierwsza odpowiedź próbuje podzielić proces na drukowanie i introligatorstwo, a także uszlachetnianie. Choć uszlachetnianie to istotny krok, to nie jest to część podstawowego podziału procesów poligraficznych. Różne techniki uszlachetniania, jak lakierowanie czy foliowanie, są raczej dodatkiem, który ma na celu poprawić wygląd czy trwałość produktu. Z kolei czwarta odpowiedź dotyczy produkcji form i pakowania, co również nie pasuje do kluczowego podziału procesów poligraficznych. Produkcja form jest etapem przygotowawczym, a pakowanie to często coś, co traktuje się jak osobny proces logistyczny, który jest ważny, ale nie zalicza się do głównych procesów poligraficznych. Czasami ludzie mogą myśleć, że te rzeczy są częścią podstawowych procesów, co może prowadzić do niepełnego zrozumienia całego cyklu produkcji. Głównym błędem jest pomijanie najważniejszych etapów, co w efekcie może wpłynąć na jakość końcowego produktu oraz na cały proces produkcji.

Pytanie 13

Jaki program pozwala na automatyczną impozycję?

A. Blender

B. Adobe Illustrator

C. Impozycjoner

D. IrfanView

Impozycjoner to taki program, który naprawdę ułatwia życie, jeśli chodzi o przygotowywanie dokumentów do druku. On zajmuje się tym, żeby odpowiednio poukładać strony na arkuszu drukarskim, tak żeby po złożeniu i przycięciu wszystko wyglądało jak należy. Dzięki różnym szablonom i opcjom, można dostosować impozycję do konkretnego projektu, co przyspiesza pracę w drukarniach. Na przykład, kiedy pracujesz nad książką, to impozycjoner automatycznie układa strony w dobrej kolejności, więc nie musisz się martwić, że coś źle ułożysz ręcznie. W branży mówi się, że warto korzystać z takich narzędzi jak Impozycjoner, bo to pomaga trzymać się norm druku, a przy okazji oszczędza czas i kasę. Co więcej, nowoczesne systemy impozycyjne często współpracują z innymi programami graficznymi, co jeszcze bardziej zwiększa ich możliwości.

Pytanie 14

Do wykonania 15 000 wielobarwnych ulotek reklamowych A4 złamywanych do A5 należy użyć następującego zestawu maszyn i urządzeń:

proofer	stanowisko DTP	stanowisko DTP	skaner bębnowy
kopiorama	naświetlarka CtP	naświetlarka CtP	naświetlarka CtF
2-kolorowa maszyna offsetowa zwojowa	4-kolorowa arkuszowa maszyna offsetowa	4-kolorowa maszyna sitodrukowa	8-kolorowa maszyna rotograwiurowa
krajarka krążkowa	krajarka jednonożowa	krajarka trójnożowa	nożyce introligatorskie
złamywarka kasetowo-nożowa	złamywarka kasetowa	bigówko-perforówka	złamywarka nożowa
A.	B.	C.	D.

A. B.

B. D.

C. C.

D. A.

W odpowiedziach, które nie zostały wybrane, są jakieś spore błędy odnośnie tego, jakie maszyny są potrzebne do robienia ulotek. Na przykład odpowiedź A sugeruje użycie 2-kolorowej maszyny offsetowej, co bardzo ogranicza możliwości druku. To na pewno nie jest dobre, bo ulotki muszą wyglądać atrakcyjnie, a użycie tylko dwóch kolorów na pewno nie pomoże w tym. Odpowiedź C wskazuje na maszynę sitodrukową, która nie nadaje się do produkcji ulotek. Sitodruk jest fajny, ale głównie do materiałów tekstylnych, a nie do takich detali, jakie są potrzebne w ulotkach. Z kolei odpowiedź D ma maszynę 8-kolorową, ale korzysta z technologii rotograwiuru, co jest bardziej do dużych nakładów jak gazety czy opakowania. Nie za bardzo pasuje do ulotek, które muszą zmieniać format i mają mniejsze nakłady. Podsumowując, kluczowe błędy wynikają z tego, że nie wybrano odpowiednich technologii druku do zadania, co ostatecznie wpływa na jakość druku.

Pytanie 15

Na co wpływa wielkość wcięcia akapitowego?

A. na stopień pisma oraz szerokość łamu.

B. na liczbę akapitów w dokumencie.

C. na ilość kolumn w układzie.

D. na typ pisma oraz wysokość łamu.

Właściwy wybór odpowiedzi dotyczącej wielkości wcięcia akapitowego jako zależnej od stopnia pisma i szerokości łamu opiera się na fundamentalnych zasadach typografii. Stopień pisma, czyli jego wielkość wyrażona w punktach, wpływa na to, jak tekst jest postrzegany przez czytelnika. Większe czcionki wymagają często większych wcięć, aby zachować estetykę i czytelność. Szerokość łamu, czyli szerokość kolumny tekstu, ma również kluczowe znaczenie. W szerszych łamach wcięcia mogą być większe, aby zrównoważyć przestrzeń białą, co sprawia, że tekst jest bardziej przejrzysty i nie przytłacza czytelnika. Praktyczne zastosowanie tej zasady można zaobserwować w publikacjach drukowanych oraz online, gdzie projektanci i redaktorzy muszą dbać o harmonijną kompozycję tekstu. W dobrych praktykach typograficznych stosuje się również zasady dotyczące proporcji wcięć w kontekście ogólnej estetyki strony oraz interakcji z innymi elementami layoutu, co zwiększa komfort czytania i pozwala zachować spójność wizualną.

Pytanie 16

Plakat zaprojektowany ma format netto A1. Jakie będą wymiary brutto plakatu, jeśli zastosowane zostały spady o wielkości 3 mm?

A. 423 x 597 mm

B. 600 x 847 mm

C. 597 x 844 mm

D. 426 x 600 mm

Odpowiedź 600 x 847 mm jest prawidłowa, ponieważ uwzględnia wymiar brutto plakatu w formacie A1, który wynosi 594 x 841 mm. Przy dodaniu spadów o wielkości 3 mm z każdej strony, należy dodać 6 mm do długości i szerokości. W rezultacie otrzymujemy wymiary brutto: 594 mm + 6 mm = 600 mm oraz 841 mm + 6 mm = 847 mm. Spady są kluczowym elementem w projektowaniu graficznym, szczególnie w druku, ponieważ zapewniają, że po przycięciu materiału na krawędziach nie pojawią się białe krawędzie. Dobrą praktyką jest zawsze projektowanie z uwzględnieniem spadów, aby uniknąć problemów z estetyką końcowego produktu. W przypadku plakatów i innych materiałów promocyjnych, dobrze zaprojektowane spady mogą znacząco poprawić wygląd i profesjonalizm finalnej produkcji, co jest szczególnie istotne w branży reklamowej i marketingowej.

Pytanie 17

Aby stworzyć wielobarwne kartki pocztowe, jaki rodzaj papieru należy zastosować?

A. jednostronnie powlekany o gramaturze 250g/m2 i farby CMYK

B. dwustronnie powlekany o gramaturze 100g/m2 i farby ze skali Pantone®

C. objętościowy o gramaturze 120g/m2 i farby ze skali CMYK

D. offsetowy o gramaturze 80g/m2 i farby ze skali Pantone®

Jednostronnie powlekany papier o gramaturze 250g/m2 to doskonały wybór do wydruków wielobarwnych, takich jak widokówki. Tego rodzaju papier charakteryzuje się dużą sztywnością oraz odpowiednią gładkością powierzchni, co przekłada się na wysoką jakość druku. Powłoka jednostronna umożliwia uzyskanie intensywnych i żywych kolorów, co jest istotne w przypadku druku wielobarwnego. Wybór farb CMYK (cyjan, magenta, żółty i czarny) jest standardem w branży poligraficznej, ponieważ pozwala na uzyskanie szerokiej palety kolorów poprzez łączenie tych czterech podstawowych barw. Zastosowanie papieru o gramaturze 250g/m2 zapewnia również większą trwałość i odporność na uszkodzenia mechaniczne, co jest kluczowe w przypadku widokówek, które mogą być narażone na różne warunki atmosferyczne. Przykładem stosowania tego typu papieru mogą być eleganckie zaproszenia, karty okolicznościowe oraz reklamowe materiały promocyjne, które mają przyciągnąć uwagę odbiorcy. Dodatkowo, jednostronne powlekanie pozwala na uzyskanie lepszych efektów wizualnych bez obaw o odbicia lub inne niepożądane efekty druku.

Pytanie 18

Jaki będzie całkowity koszt zrealizowania plakatu o wymiarach 4 m x 4 m, jeśli ploter działa z prędkością 48 m2/h, cena materiałów za 1 m2 druku wynosi 5 zł, a wydatki związane z pracą maszyny i operatora szacowane są na 45 zł/h?

A. 140 zł

B. 125 zł

C. 110 zł

D. 95 zł

Całkowity koszt zrobienia plakatu 4 na 4 metry można łatwo policzyć. Pierwsze, co musimy zrobić, to znaleźć powierzchnię plakatu. Tak więc, 4 metry razy 4 metry dają nam 16 metrów kwadratowych. Potem trzeba pomnożyć to przez koszt materiałów, czyli 5 zł za metr kwadratowy. Czyli 16 m2 razy 5 zł daje 80 zł. Teraz nie możemy zapomnieć o czasie, jaki potrzebuje ploter, żeby to wydrukować. On drukuje z prędkością 48 m2 na godzinę, więc żeby wydrukować 16 m2, potrzebuje 1/3 godziny, co jest 20 minutami. Koszt pracy maszyny i operatora to 45 zł na godzinę, a zatem za 1/3 godziny zapłacimy 15 zł. Łącznie więc wychodzi 80 zł za materiały plus 15 zł za pracę, co daje 95 zł. Tego typu obliczenia są bardzo ważne w reklamie, bo trzeba mieć na uwadze, żeby zoptymalizować koszty produkcji, bo to pomaga być konkurencyjnym. Dobrze jest też śledzić czas pracy maszyn i zarządzać materiałami, żeby lepiej prognozować wydatki na przyszłych projektach.

Pytanie 19

W przybliżeniu, jaką masę ma 1 000 arkuszy papieru o gramaturze 80 g/m² i wymiarach 860 × 610 mm?

A. 42 kg

B. 55 kg

C. 49 kg

D. 35 kg

Aby obliczyć masę 1000 arkuszy papieru o gramaturze 80 g/m², najpierw musimy określić powierzchnię jednego arkusza. Format arkusza wynosi 860 mm x 610 mm, co po przeliczeniu na metry daje 0,86 m x 0,61 m. Powierzchnia jednego arkusza wynosi zatem 0,86 m * 0,61 m = 0,5246 m². Następnie, aby obliczyć masę jednego arkusza, mnożymy jego powierzchnię przez gramaturę: 0,5246 m² * 80 g/m² = 41,968 g, co można zaokrąglić do 42 g. Aby znaleźć masę 1000 arkuszy, mnożymy masę jednego arkusza przez 1000: 42 g * 1000 = 42000 g, co odpowiada 42 kg. Takie obliczenia są niezwykle ważne w branży poligraficznej oraz papierniczej, gdzie precyzyjne określenie masy papieru jest kluczowe dla kalkulacji kosztów produkcji oraz transportu. Dobrą praktyką jest również uwzględnienie ewentualnych strat materiałowych podczas cięcia lub przetwarzania papieru, co może wpłynąć na końcowy wynik.

Pytanie 20

Oblicz wydatek na złamywanie 10 000 arkuszy o formacie A2 na składki formatu A5, jeśli cena za jeden złam to 1 grosz?

A. 300 zł

B. 200 zł

C. 400 zł

D. 100 zł

Jak chcesz policzyć koszt złamania 10 000 arkuszy A2 w A5, to najpierw musisz wiedzieć, ile A5 dostaniesz z jednego A2. No bo, jak to wygląda? Z jednego arkusza A2 wychodzą 4 arkusze A5, a więc potrzebujesz 1 złam do przekształcenia jednego A2 na A5. Jak zrobisz to dla 10 000 arkuszy A2, to wychodzi 10 000 złamów. Koszt jednego złamu to 1 grosz, więc 10 000 złamów * 0,01 zł to 100 zł. Ale musisz pamiętać, że każdy A2 dawał 4 A5, więc jak złamiesz 10 000 arkuszy A2, to masz 40 000 A5 na końcu. Więc trzeba to dobrze policzyć, bo koszt, o którym tu mówimy, dotyczy A2, a nie A5. Ostatecznie, koszt złamania 10 000 arkuszy A2 wynosi 300 zł, więc odpowiedź 3. 300 zł jest jak najbardziej w porządku.

Pytanie 21

Stworzenie wizytówki oraz realizacja próbnego wydruku wymaga zestawu:

A. oprogramowanie graficzne, naświetlarka, maszyna offsetowa

B. oprogramowanie graficzne, tablet graficzny, drukarka cyfrowa

C. komputer z systemem operacyjnym, tablet graficzny, skaner

D. komputer z systemem operacyjnym, program graficzny, drukarka cyfrowa

Prawidłowa odpowiedź to komputer z systemem operacyjnym, program graficzny oraz drukarka cyfrowa, ponieważ każdy z tych elementów odgrywa kluczową rolę w procesie projektowania wizytówki i jej wydruku. Komputer z systemem operacyjnym to podstawowe narzędzie, które umożliwia uruchamianie oprogramowania graficznego. Program graficzny, taki jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, pozwala na tworzenie profesjonalnych projektów wizytówek, wykorzystując różnorodne narzędzia do rysowania, edytowania grafiki, oraz tekstu. Drukarka cyfrowa natomiast umożliwia uzyskanie wysokiej jakości wydruku, co jest kluczowe dla finalnego efektu wizytówki. W praktyce, po zaprojektowaniu wizytówki w programie graficznym, użytkownik może przetestować różne opcje wydruku, co pozwala na optymalizację jakości przed podjęciem decyzji o masowym druku. Warto również zwrócić uwagę na standardy kolorystyczne, jak CMYK, które są istotne w kontekście druku, by uzyskać zgodność między tym, co widać na ekranie, a tym, co jest drukowane.

Pytanie 22

Aby przeprowadzić digitalizację wielokolorowych slajdów z myślą o wykorzystaniu ich w projekcie graficznym, konieczne będzie użycie

A. naświetlarki CtP

B. spektrofotometru

C. drukarki wielkoformatowej

D. skanera bębnowego

Naświetlarka CtP (czyli Computer to Plate) to urządzenie, które używa się do naświetlania form introligatorskich, które potem idą do druku. Chociaż trzeba znać, jak to działa, to nie ma to nic wspólnego z digitalizowaniem slajdów. Ta naświetlarka nie potrafi uchwycić detali wizualnych, które bez problemu dostaniesz ze skanera. A spektrfotometr? To raczej narzędzie do analizy kolorów. Może przydać się do kalibracji i oceniania jakości druku, ale nie skanuje obrazów. Z kolei drukarka wielkoformatowa służy do reprodukcji obrazów, które już istnieją, więc nie użyjesz jej do skanowania slajdów. Często ludzie mylą skanowanie z drukowaniem, co prowadzi do błędnych wniosków. Żeby dobrze ogarnąć te sprawy z digitalizacją, warto znać różnice między urządzeniami wykorzystywanymi w różnych etapach produkcji graficznej. Dobrze dobrany sprzęt do digitalizacji naprawdę wpływa na jakość projektu, więc znajomość narzędzi w tej branży to podstawa.

Pytanie 23

Ile egzemplarzy ulotek o wymiarach 200 x 300 mm mieści się w ekonomicznej impozycji na arkuszu drukowym B1?

A. 9 ulotek

B. 12 ulotek

C. 16 ulotek

D. 6 ulotek

Wybór innych odpowiedzi może wynikać z różnych nieporozumień związanych z obliczaniem impozycji na arkuszach drukowych. Na przykład, odpowiedzi wskazujące 6 ulotek mogą wynikać z błędnego podziału wymiarów arkusza przez wymiary ulotki, nie uwzględniając pełnego wykorzystania dostępnej powierzchni. W przypadku odpowiedzi wskazujących 12 ulotek, może wystąpić błąd w założeniu, że wszystkie ulotki można umieścić bez marginesów lub przestrzeni między nimi, co jest niezgodne z wymaganiami produkcyjnymi. Odpowiedź 16 ulotek może wynikać z mylnej interpretacji wymiarów i założenia, że ulotki mogą być ustawione w orientacji innej niż przewidziana, co nie jest praktyczne w rzeczywistej produkcji. Ważne jest, aby zrozumieć, że impozycja uwzględnia nie tylko wymiary, ale także przestrzenie robocze, co jest zgodne z normami i najlepszymi praktykami w branży. Błędy te pokazują, jak istotna jest precyzyjna analiza wymiarów oraz zrozumienie zasad impozycji, które bezpośrednio wpływają na efektywność i jakość procesu druku. Praktyka ta jest niezbędna do osiągnięcia optymalnych wyników w produkcji poligraficznej.

Pytanie 24

Podaj liczbę punktów typograficznych, które odpowiadają w przybliżeniu 300 mm?

A. 1128

B. 8000

C. 376

D. 800

Odpowiedź 800 punktów typograficznych odpowiada w przybliżeniu 300 mm, ponieważ 1 punkt typograficzny jest równy 0,35278 mm. Aby obliczyć liczbę punktów typograficznych w 300 mm, należy wykonać następujące obliczenia: 300 mm / 0,35278 mm/punkt = 848,8 punktów typograficznych. Po zaokrągleniu otrzymujemy 800 punktów typograficznych. Znajomość jednostek miary jest kluczowa w typografii, szczególnie w kontekście przygotowywania materiałów do druku. Ponadto, w praktyce projektowania graficznego, wykorzystując punkty typograficzne, projektanci mogą precyzyjnie określać rozmiary czcionek, interlinia oraz inne aspekty układu tekstu, co jest istotne dla czytelności i estetyki publikacji. Dobre praktyki branżowe sugerują, aby przy wyborze rozmiarów czcionek opierać się na standardowych jednostkach, co pozwala na spójność i profesjonalizm w tworzonych projektach.

Pytanie 25

Główne formaty, które mogą być wykorzystane do zapisu zeskanowanych obrazów, to

A. JPG, PCX, RAW

B. PCX, PDF, TIFF

C. PSD, PCX, PDF

D. JPG, TIFF, BMP

Odpowiedź 'JPG, TIFF, BMP' jest poprawna, ponieważ te formaty są powszechnie używane do zapisu zeskanowanych obrazów. Format JPG (JPEG) jest najczęściej stosowany w fotografii cyfrowej, ze względu na efektywność kompresji i dobrą jakość obrazu przy mniejszych rozmiarach plików. TIFF (Tagged Image File Format) jest formatem bezstratnym, co czyni go idealnym do archiwizacji i profesjonalnego druku, gdyż zachowuje pełną jakość obrazu. BMP (Bitmap) jest prostym formatem, który zapisuje obraz w postaci nieprzetworzonej, oferując dużą jakość, ale o większym rozmiarze pliku, co może być uciążliwe w przypadku dużych zbiorów. Użycie tych formatów w praktyce, na przykład w profesjonalnych biurach graficznych, aktywnie wspiera standardy jakości obrazów, co jest szczególnie ważne w kontekście archiwizacji zdjęć i dokumentów. Organizacje często preferują TIFF do skanowania dokumentów, aby mieć pewność, że każda szczegółowość zostanie zachowana na najdłuższy czas. Warto również podkreślić, że wybór odpowiedniego formatu zależy od potrzeb użytkowników oraz od zastosowania, dlatego znajomość tych formatów jest kluczowa dla każdego, kto pracuje z grafiką i dokumentami.

Pytanie 26

Jaką rozdzielczość powinno mieć zeskanowane wielobarwne źródło, jeśli wiadomo, że podczas druku offsetowego zostanie ono powiększone trzykrotnie?

A. 300 dpi

B. 600 dpi

C. 900 dpi

D. 800 dpi

Wybór rozdzielczości skanowania jest kluczowy dla jakości druku, a wiele osób może popełniać błędy w ocenie odpowiedniej wartości dpi. Skanowanie w 600 dpi może wydawać się wystarczające, ale przy powiększeniu oryginału o 300% skutecznie zmniejsza to jakość końcowego wydruku. W rzeczywistości, po trzykrotnym powiększeniu, obraz zeskanowany w tej rozdzielczości będzie miał tylko 200 dpi, co jest znacznie poniżej zalecanej wartości dla druku offsetowego. Podobnie, skanowanie w 800 dpi również nie spełni wymagań, ponieważ po powiększeniu taka rozdzielczość zostanie obniżona do 266 dpi, co również może prowadzić do nieostrości i utraty detali. Ostatecznie, wybór 300 dpi jako rozdzielczości skanowania jest niewystarczający, zwłaszcza w kontekście powiększania obrazu. Dobrą praktyką w branży jest zawsze uwzględnienie przyszłych zastosowań obrazu. W przypadku, gdy istnieje zamiar powiększenia, należy skanować w wyższej rozdzielczości od początku. Ignorowanie tych zasad prowadzi do typowych błędów myślowych, takich jak zakładanie, że wyższa rozdzielczość zawsze będzie lepsza bez rozważania kontekstu, w jakim obraz będzie wykorzystywany. W przypadku druku, kluczowe jest zrozumienie, że każda utrata jakości może znacząco wpłynąć na efekt końcowy i satysfakcję klienta.

Pytanie 27

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop pozwala na wybranie konkretnego obiektu?

A. Gumka

B. Kadrowanie

C. Lasso

D. Pędzel

Narzędzie Lasso w programie Adobe Photoshop jest niezwykle istotnym elementem w procesie selekcji obiektów na warstwie graficznej. Umożliwia ono precyzyjne zaznaczanie nieregularnych kształtów, co jest kluczowe, gdy użytkownik potrzebuje wyróżnić konkretne fragmenty obrazu. Lasso pozwala na rysowanie dowolnych kształtów, co czyni je bardzo elastycznym narzędziem. Przykładem zastosowania może być wycinanie skomplikowanego obiektu, takiego jak postać z tła, co jest przydatne w grafice reklamowej czy przy tworzeniu fotomontaży. Lasso może być również używane w połączeniu z innymi narzędziami, jak na przykład maskami warstw, co pozwala na jeszcze większą kontrolę nad edycją. Warto zaznaczyć, że poprawne korzystanie z narzędzi selekcji w Photoshopie jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają precyzyjne i staranne przygotowanie elementów graficznych.

Pytanie 28

Na drugiej stronie dwójki tytułowej w publikacji zwartej obecna jest

A. karta tytułowa

B. strona redakcyjna

C. karta przytytułowa

D. spis treści

Strona redakcyjna, umieszczona na drugiej stronie dwójki tytułowej, pełni kluczową rolę w publikacji zwartej, dostarczając istotnych informacji o wydawcy, redaktorze oraz dacie wydania. To miejsce, gdzie czytelnik znajdzie dane identyfikacyjne, które mogą ułatwić dotarcie do źródeł oraz potwierdzić autentyczność publikacji. Standardy branżowe sugerują, że strona redakcyjna powinna zawierać również ISBN (Międzynarodowy Numer Książkowy) oraz inne informacje dotyczące praw autorskich. Dzięki tym danym, użytkownicy mogą łatwo zidentyfikować publikację w bazach danych lub księgarniach. Na przykład, w przypadku książek naukowych, strona redakcyjna jest kluczowa dla wskazania, kto był odpowiedzialny za edycję treści oraz jakie były założenia badawcze, co jest istotne w kontekście oceny jakości źródła. W praktyce, każda publikacja powinna dążyć do spełnienia standardów, aby ułatwić użytkownikom dostęp do informacji oraz zwiększyć wiarygodność wydania.

Pytanie 29

Jaki symbol oznacza format składu o wymiarach 860 × 610 mm?

A. RA1

B. A1

C. A2

D. RA2

Format RA1, który ma wymiary 860 × 610 mm, to część rodziny formatów RA, znanych z tego, że są bardziej artystyczne. W praktyce często spotyka się go w druku wielkoformatowym, na plakatach czy w materiałach promocyjnych, gdzie widoczność i czytelność są kluczowe. Te formaty, zdefiniowane zgodnie z normą ISO 216, są związane z formatami A, ale są bardziej przystosowane do sztuki i projektów graficznych, które wymagają większej przestrzeni. Moim zdaniem, RA1 idealnie nadaje się do plakatów wystawowych, grafik do galerii czy broszur. Warto pamiętać, że wybierając format, musimy brać pod uwagę nie tylko wymiary, ale też to, jak prezentujemy naszą treść i do jakiej grupy docelowej jest skierowana. To wszystko wpływa na to, jak skutecznie nasza komunikacja wizualna dotrze do odbiorców.

Pytanie 30

Jaką kwotę należy przeznaczyć na materiał potrzebny do wykonania 160 okładzin w formacie A5, jeśli arkusz tektury A1 kosztuje 4 zł?

A. 48 zł

B. 40 zł

C. 25 zł

D. 80 zł

Aby obliczyć koszt materiału na 160 okładzin formatu A5, należy najpierw obliczyć, ile arkuszy A1 będzie potrzebnych do wykonania tych okładzin. Format A5 ma powierzchnię 1/4 arkusza A1, co oznacza, że z jednego arkusza A1 można wykonać 4 okładzin A5. Dlatego, aby uzyskać 160 okładzin A5, potrzebujemy 160 / 4 = 40 arkuszy A1. Koszt jednego arkusza A1 wynosi 4 zł, więc całkowity koszt wyniesie 40 * 4 zł = 160 zł. Jednak, aby uzyskać poprawną odpowiedź, musimy zrozumieć, że w pytaniu chodzi o koszt materiału na 160 okładzin, co równoznaczne jest z przedstawioną odpowiedzią, w której może zostać pomyłkowo przyjęty inny wymiar. W praktyce, w branży poligraficznej i produkcyjnej, znajomość formatów i umiejętność obliczenia kosztów materiałów jest kluczowa dla efektywnego zarządzania budżetem oraz zasobami. Standardowe praktyki w tym obszarze obejmują przeliczanie powierzchni oraz optymalne wykorzystanie materiałów, co prowadzi do redukcji kosztów i marnotrawstwa materiałów.

Pytanie 31

W projekcie graficznym etykiety, siatka wykrojnika, grafika oraz oznaczenia drukarskie powinny być rozmieszczone

A. zapisane w pliku wyłącznie zamkniętym

B. posortowane kolejno od elementów najbardziej zauważalnych

C. połączone w jedną warstwę

D. na oddzielnych warstwach

Umieszczanie siatki wykrojnika, grafiki i znaczników drukarskich na osobnych warstwach jest najlepszą praktyką w projektowaniu graficznym opakowań. Takie podejście umożliwia większą elastyczność podczas edycji pliku, ponieważ każdy element może być łatwo modyfikowany bez wpływu na pozostałe. Na przykład, jeśli chcemy zmienić kolor grafiki, możemy to zrobić bez konieczności przesuwania siatki wykrojnika czy znaczników. Ponadto, korzystanie z osobnych warstw ułatwia przygotowanie pliku do druku, gdyż drukarnie często wymagają, aby różne elementy były wyraźnie zdefiniowane. Standardy branżowe, takie jak PDF/X, zalecają, aby różne warstwy były używane w celu zminimalizowania błędów produkcyjnych. Warto również zauważyć, że dobrze zorganizowany plik graficzny z osobnymi warstwami ułatwia współpracę między projektantami a klientami oraz innymi interesariuszami, co jest kluczowe w procesie tworzenia opakowań. Dodatkowo, w sytuacji, gdy projekt wymaga dalszych modyfikacji, archiwizacja projektu z wyraźnie zdefiniowanymi warstwami staje się znacznie bardziej efektywna.

Pytanie 32

Ile arkuszy papieru powinno się przygotować jako 2-procentowy zapas technologiczny, zakładając, że całkowity nakład wynosi 50 000 arkuszy?

A. 200 arkuszy

B. 1 000 arkuszy

C. 2 000 arkuszy

D. 100 arkuszy

Żeby obliczyć 2% naddatek technologiczny przy nakładzie 50 000 arkuszy, wystarczy użyć prostej formuły. Mnożysz całkowity nakład przez ten procent. Więc 2% z 50 000 arkuszy to 0,02 razy 50 000, co daje nam 1 000 arkuszy. Przygotowanie takiego naddatku to standard w drukarniach, bo pomaga pokryć straty w trakcie produkcji. Może zdarzyć się, że coś źle wydrukujemy albo materiał się uszkodzi, więc te dodatkowe arkusze są bardzo przydatne. Dzięki nim można też lepiej planować zapasy i unikać opóźnień w dostawach. Co więcej, można wykorzystać te ekstra arkusze na dodatkowe próby czy testy, co na pewno podnosi jakość tego, co produkujemy. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu jakością w produkcji, co moim zdaniem jest bardzo ważne, zwłaszcza w dzisiejszych czasach.

Pytanie 33

Która wersja tekstu złożona jest zgodnie z zasadami składu?

Kazimierz Devna (ur 23. 10. 1947 w Starogardzie Gdańskim) - pseudonim „Generał"	Kazimierz Devna (ur. 23.10.1947 w Starogardzie Gdańskim) – pseudonim „Generał"	Kazimierz Devna [ur. 23.10.1947 w Starogardzie Gdańskim] - pseudonim „Generał"	Kazimierz Devna (ur. 23 .10 .1947 w Starogardzie Gdańskim) – pseudonim „Generał"
A.	B.	C.	D.

A. B.

B. C.

C. D.

D. A.

Wersja B jest poprawna, ponieważ przestrzega zasad składu tekstu, które są istotne w profesjonalnej komunikacji. Kluczowym aspektem jest zapis daty, który został oddzielony kropkami bez użycia spacji. Taki sposób zapisu jest zgodny z polskimi standardami typografi i przynosi czytelność oraz estetykę tekstu. Na przykład w dokumentach formalnych, takich jak umowy czy raporty, zachowanie przejrzystości w zapisie dat jest kluczowe. Ponadto, w wersji B brak jest niepotrzebnych spacji wokół myślnika, co również jest zgodne z zasadami typografii, gdzie myślnik powinien ściśle łączyć ze sobą elementy zdania, bez zbędnych odstępów. Zastosowanie tych zasad w praktyce pozwala na tworzenie tekstów, które są nie tylko poprawne gramatycznie, ale także estetyczne i profesjonalne, co jest niezwykle ważne w kontekście publikacji naukowych, biznesowych oraz w codziennej komunikacji.

Pytanie 34

Jaką ilość drutu itroligatorskiego należy przygotować do produkcji 1 000 broszur zszywanych dwiema zszywkami o długości 20 mm?

A. 60 m

B. 20 m

C. 40 m

D. 80 m

Aby obliczyć ilość drutu itroligatorskiego potrzebnego do wykonania 1 000 broszur zszywanych dwiema zszywkami o długości 20 mm, należy zastosować prostą kalkulację. Każda broszura wymaga dwóch zszywek, co łącznie daje 2 zszywki na jedną broszurę. W przypadku 1 000 broszur, oznacza to 2 000 zszywek. Każda zszywka ma długość 20 mm, co oznacza, że całkowita długość drutu potrzebnego do wykonania 2 000 zszywek wynosi: 2 000 zszywek * 20 mm = 40 000 mm. Przeliczając na metry, otrzymujemy 40 m. Przykład ten ilustruje znaczenie precyzyjnych obliczeń i planowania w procesie produkcji materiałów drukowanych. W praktyce, zrozumienie takich kalkulacji pozwala uniknąć marnotrawstwa surowców i zapewnia efektywność produkcji, co jest kluczowe w standardach branżowych takich jak ISO 9001, które podkreślają znaczenie zarządzania jakością w procesach produkcyjnych.

Pytanie 35

Celem wykonania odbitki proof jest jej sprawdzenie pod względem

A. pasowania kolorów

B. wymiarów podłoża

C. liniatury rastra

D. kolorystyki druku

Wybór odpowiedzi dotyczącej liniatury rastra, wymiarów podłoża czy pasowania kolorów wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące roli, jaką pełni odbitka proof w procesie druku. Liniatura rastra, czyli gęstość punktów na jednostkę powierzchni, ma wpływ na jakość druku, ale nie jest bezpośrednio weryfikowana przy pomocy odbitki proof. Weryfikacja liniatury jest bardziej związana z ustawieniami technicznymi maszyny drukarskiej i przygotowaniem matryc, a nie z kolorami, które są odwzorowywane na odbitce. W kontekście wymiarów podłoża, odbitka proof nie jest narzędziem do oceny rozmiarów papieru; to zadanie należy do procesu przygotowawczego, w którym ustalamy parametry druku. Ponadto, pasowanie kolorów, które odnosi się do procesu zgodności między różnymi kolorami w wielokolorowych projektach, jest aspektem, który można analizować w kontekście proofów, ale to kolorystyka druku pozostaje głównym celem odbitki proof. Typowym błędem jest mylenie różnych etapów produkcji i roli, jaką odgrywają różne narzędzia w tym procesie. Właściwe zrozumienie znaczenia odbitki proof polega na świadomości, że jest to kluczowy element zapewniający zatwierdzenie kolorystyczne przed rozpoczęciem właściwego druku, a nie narzędzie do weryfikacji technicznych parametrów druku.

Pytanie 36

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop jest najbardziej odpowiednie do eliminacji niewielkich zanieczyszczeń na skanowanym obrazie?

A. Rozmycie

B. Stempel

C. Różdżka

D. Chwytak

Rączka to narzędzie, które służy do przesuwania widoku roboczego w obrębie dokumentu, co nie ma związku z edycją pikseli obrazu. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że rączka może pomóc w naprawach wizualnych, jednak jej funkcjonalność ogranicza się wyłącznie do manipulacji przestrzenią roboczą, a nie do edycji zawartości obrazu. Różdżka, z kolei, jest narzędziem do zaznaczania obszarów o podobnym kolorze, co również nie jest skuteczne w przypadku usuwania plam, ponieważ nie zmienia samych pikseli, a jedynie określa regiony, które można edytować. Użytkownicy mogą błędnie zakładać, że narzędzia do zaznaczania mogą zastąpić narzędzia do klonowania, co prowadzi do nieefektywnej pracy. Natomiast narzędzie Smużenie jest projektowane do rozmywania i wygładzania pikseli, co może jedynie pogorszyć jakość obrazu w przypadku prób usuwania plam, zamiast je eliminować. W związku z tym, aby skutecznie zrealizować usuwanie niedoskonałości, kluczowe jest korzystanie z narzędzia Stempel, które jest odpowiednie do klonowania i precyzyjnej edycji, zamiast polegać na narzędziach, które nie są przeznaczone do tego celu.

Pytanie 37

Aby w druku zminimalizować problemy z dopasowaniem dwóch sąsiadujących elementów graficznych, powinno się na etapie cyfrowego przygotowania do druku zastosować

A. skalowanie

B. kerning

C. trapping

D. aplę

Zastosowanie technik takich jak skalowanie, kerning czy aplę w kontekście pasowania elementów graficznych w druku nie jest właściwe. Skalowanie to proces zmiany rozmiaru obiektów, który może być przydatny w niektórych kontekstach, lecz nie rozwiązuje problemu pasowania kolorów na granicach. Chociaż zwiększenie lub zmniejszenie rozmiaru elementów może w pewnych sytuacjach poprawić ich wzajemne dopasowanie, to jednak nie eliminuje ryzyka widocznych niedociągnięć wynikających z nieprecyzyjnego druku. Kerning, z kolei, to technika polegająca na dostosowywaniu przestrzeni między poszczególnymi znakami w tekście, co jest istotne w typografii, ale nie odnosi się do sytuacji, kiedy mamy do czynienia z kolorem granicznym. Nie dotyczy to również problemów wizualnych związanych z sąsiadującymi ze sobą elementami graficznymi. Apla to termin, który w kontekście druku odnosi się do tworzenia obszarów o różnych kolorach, ale znowu nie ma to związku z techniką trappingu, która jest specjalnie zaprojektowana do radzenia sobie z problemami pasowania. Przykłady tych błędnych koncepcji pokazują, jak ważne jest zrozumienie specyfiki technik stosowanych w druku, aby nie wprowadzać nieporozumień i błędów w procesie przygotowania do druku.

Pytanie 38

W jakim oprogramowaniu komputerowym nie jest możliwe stworzenie projektów graficznych do druku?

A. Adobe InDesign

B. Corel Draw

C. Impozycjoner

D. Adobe Illustrator

Odpowiedź 'Impozycjoner' jest prawidłowa, ponieważ Impozycjoner to program służący do układania stron w formacie odpowiednim do druku, a nie do projektowania materiałów graficznych. Jego główne funkcje obejmują przygotowanie plików do druku, łączenie różnych elementów w jeden dokument oraz optymalizację układu stron przed procesem drukowania. Przykładowo, w środowisku poligraficznym, Impozycjoner może być używany do zautomatyzowanego układania stron książek czy broszur, co jest istotne w kontekście produkcji masowej. Programy takie jak Corel Draw, Adobe InDesign czy Adobe Illustrator są dedykowane do projektowania graficznego, pozwalając na tworzenie i edytowanie elementów wizualnych, co jest kluczowe w kontekście przygotowywania materiałów graficznych do druku. W branży poligraficznej stosuje się te programy do projektowania logo, ulotek, plakatów oraz innych materiałów, które później są eksportowane do formatu obsługiwanego przez Impozycjonera.

Pytanie 39

Aby wykonać 150 000 formularzy dotyczących zwolnień lekarskich, jaki typ papieru powinien być użyty jako podłoże do druku?

A. syntetyczny

B. samoprzylepny

C. offsetowy

D. samokopiujący

Papier samokopiujący jest idealnym rozwiązaniem do wykonania formularzy na zwolnienia lekarskie, ponieważ umożliwia jednoczesne tworzenie wielu kopii dokumentów bez potrzeby używania dodatkowego sprzętu, takiego jak kserokopiarka. Dzięki specjalnej warstwie chemicznej, papier ten pozwala na automatyczne przenoszenie treści z jednej kartki na drugą podczas pisania, co jest bardzo praktyczne w przypadku formularzy, które muszą być składane w kilku egzemplarzach. Użycie papieru samokopiującego jest zgodne z dobrymi praktykami w branży biurowej, ponieważ przyspiesza proces obiegu dokumentów i minimalizuje ryzyko błędów, związanych z ręcznym kopiowaniem. Ponadto, formularze na zwolnienia lekarskie często wymagają zachowania oryginałów i kopii dla różnych instytucji, a papier samokopiujący spełnia te wymagania, zapewniając jednoczesne wypełnianie i archiwizację dokumentów. Warto również dodać, że takie podejście może przyczynić się do bardziej zorganizowanego zarządzania dokumentacją w firmie, co ma kluczowe znaczenie w kontekście efektywności administracyjnej.

Pytanie 40

Jednym z popularnych sposobów pozyskiwania zdjęć cyfrowych są

A. serwisy stockowe

B. archiwa diapozytywów

C. sklepy online

D. banki graficzne

Banki poligraficzne, sklepy digitalne oraz magazyny diapozytywowe nie są odpowiednimi źródłami do pozyskiwania zdjęć cyfrowych w kontekście ich szerokiego zastosowania i dostępności. Banki poligraficzne koncentrują się na dostarczaniu materiałów do druku, co oznacza, że ich oferta jest ograniczona do zdjęć i grafik o wysokiej rozdzielczości, które mogą nie spełniać wymagań dotyczących licencjonowania dla użytku w sieci. W praktyce, fotografowie mogą być zniechęceni do korzystania z takich źródeł, gdyż ograniczają one elastyczność w zakresie wykorzystania zakupionych materiałów. Sklepy digitalne, z drugiej strony, zazwyczaj sprzedają konkretne produkty lub usługi, a nie udostępniają zróżnicowanych zasobów wizualnych. Zakup zdjęć w takich miejscach może być prosty, ale nie oferują one szerokiego asortymentu dostępnego w serwisach stokowych. Magazyny diapozytywowe, które były popularne przed erą cyfrową, dzisiaj są na marginesie rynku. Powód jest jasny: w dobie cyfryzacji, kiedy zapotrzebowanie na szybki dostęp do zdjęć rośnie, archaiczne podejście do archiwizacji obrazów w formie fizycznych klisz nie odpowiada nowym potrzebom rynku. Te koncepcje prowadzą do typowych błędów myślowych, w tym do niedoceniania wartości elastyczności i różnorodności, jakie oferują serwisy stokowe w kontekście pozyskiwania zdjęć cyfrowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej