Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 8 maja 2025 08:58
Data zakończenia: 8 maja 2025 09:13

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie dane koniecznie powinny znaleźć się w umowie o pracę?

A. Wyposażenie biura.

B. Zakres urlopu wypoczynkowego.

C. Miejsce pracy.

D. Wymagane kwalifikacje do zatrudnienia.

Miejsce wykonywania pracy to kluczowy element umowy o pracę, który określa, gdzie pracownik będzie wykonywał swoje obowiązki. Zgodnie z Kodeksem pracy, umowa o pracę powinna zawierać informacje dotyczące miejsca pracy, co pozwala na jasne sformułowanie oczekiwań zarówno pracodawcy, jak i pracownika. Praktyczne zastosowanie tego zapisu jest istotne, ponieważ lokalizacja ma wpływ na organizację pracy, czas dojazdu oraz potencjalne wydatki związane z transportem. Na przykład, w sytuacji, gdy praca odbywa się w różnych lokalizacjach, pracodawca może wskazać miejsce główne oraz zasady dotyczące ewentualnych dojazdów. Ponadto, wskazanie miejsca pracy jest ważne w kontekście przepisów o BHP, które mogą różnić się w zależności od lokalizacji. Z perspektywy dobrych praktyk, precyzyjne określenie miejsca pracy przyczynia się do lepszej organizacji oraz zmniejsza ryzyko nieporozumień i sporów prawnych.

Pytanie 2

Trzech partnerów prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z o.o. Wkłady poszczególnych wspólników wynoszą:
- Jan Bąk 50 000 zł
- Marek Żak 20 000 zł
- Lech Kos 30 000 zł
W 2010 roku zysk netto, który ma być podzielony między wspólników, osiągnął wysokość 50 000 zł. Jaką sumę z podziału zysku otrzyma Marek Żak?

A. 10 000 zł

B. 15 000 zł

C. 5 000 zł

D. 20 000 zł

Nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z niepełnego zrozumienia mechanizmu podziału zysków w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością. W przypadku Mareka Żaka, kluczowym błędem jest pominięcie zasady proporcjonalności, na której opiera się podział zysku. Proporcja wkładu Mareka w stosunku do łącznego wkładu wspólników to główny czynnik, który powinien być brany pod uwagę. Wysokość zysku do podziału powinna być dzielona według wkładów, a nie na podstawie arbitralnych kwot czy niepoprawnych kalkulacji. Odpowiedzi takie jak 20 000 zł lub 15 000 zł zakładają, że zysk jest dzielony inaczej, nie uwzględniając rzeczywistych wkładów. Odpowiedź 5 000 zł również jest nieadekwatna, ponieważ Marek Żak posiada znaczną część wkładu, a więc jego udział w zysku nie może być tak niski. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że zysk dzieli się równo pomiędzy wspólników bez względu na wysokość wniesionych wkładów. Takie podejście jest sprzeczne z zasadą sprawiedliwości w biznesie, która kładzie nacisk na proporcjonalność oraz równość w relacjach wspólników w działalności gospodarczej. Zrozumienie tego mechanizmu jest kluczowe w podejmowaniu decyzji dotyczących podziału zysków w przyszłości.

Pytanie 3

Dostawca ekskluzywnego towaru, który wybiera jedynie jeden preferowany punkt sprzedaży na określonym terenie, stosuje dystrybucję

A. selektywną

B. wyłączną

C. intensywną

D. wybiórczą

W kontekście strategii dystrybucji, intensywna dystrybucja odnosi się do maksymalizacji dostępności produktów poprzez sprzedaż w jak największej liczbie punktów sprzedaży. Taki model jest typowy dla produktów o niskiej wartości, gdzie celem jest dotarcie do szerokiego grona konsumentów, np. napojów gazowanych czy artykułów spożywczych. Wybiórcza dystrybucja natomiast, polega na wyborze ograniczonej liczby punktów sprzedaży, ale nie na wyłączności. Jest to strategia, która może się sprawdzać w przypadku produktów średniej klasy, gdzie producent chce mieć kontrolę nad dystrybucją, ale niekoniecznie ogranicza ją do jednego dystrybutora. Selektywna dystrybucja pod względem definicji zbliżona do wybiórczej, jednak bardziej koncentruje się na jakości i prestiżu punktów sprzedaży, gdzie produkty są oferowane. Często zdarza się, że błędne zrozumienie terminologii prowadzi do pomyłek w wyborze strategii. Kluczowe w tym przypadku jest zrozumienie, że w strategiach dystrybucji liczy się nie tylko liczba punktów sprzedaży, ale także sposób ich wyboru i zarządzania relacjami z dystrybutorami. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do nieefektywnej sprzedaży oraz osłabienia marki.

Pytanie 4

Równanie obrazujące zasadę równowagi bilansowej to

A. aktywa trwałe = aktywa obrotowe

B. aktywa trwałe + aktywa obrotowe = kapitał własny + kapitał obcy

C. kapitał własny = zobowiązania

D. aktywa trwałe + zobowiązania = aktywa obrotowe + kapitał własny

Równanie aktywa trwałe + aktywa obrotowe = kapitał własny + kapitał obcy jest fundamentalnym wyrażeniem w rachunkowości, które ilustruje zasadę równowagi bilansowej. To równanie odzwierciedla klasyczną koncepcję, że wszystkie zasoby posiadane przez przedsiębiorstwo (aktywa) muszą być finansowane albo z kapitału własnego właścicieli, albo z kapitału obcego (zobowiązań). Przykładowo, jeśli firma posiada maszyny (aktywa trwałe) oraz zapasy towarów (aktywa obrotowe), to ich łączna wartość musi być równa sumie wkładów własnych właścicieli oraz zobowiązań wobec dostawców lub banków. Zrozumienie tej zasady jest kluczowe dla analizy finansowej, planowania kapitałowego oraz zarządzania ryzykiem. Przykłady zastosowania tej wiedzy obejmują przygotowanie sprawozdań finansowych, które są zgodne ze standardami rachunkowości, takimi jak Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) oraz Krajowe Standardy Rachunkowości (KSR). Ta zasada umożliwia również inwestorom ocenę stabilności finansowej przedsiębiorstwa oraz podejmowanie świadomych decyzji inwestycyjnych.

Pytanie 5

Kiedy nabywca wystawia notę korygującą do faktury zakupu?

A. nieprawidłowo wpisanego numeru NIP nabywcy

B. stwierdzenia błędu w cenie

C. zwrotu zakupionych towarów

D. udzielenia rabatu przez sprzedawcę

Poprawna odpowiedź to "wpisanego błędnie numeru NIP nabywcy", ponieważ nota korygująca to dokument, który nabywca wystawia w celu skorygowania błędów na fakturze, które nie dotyczą samego towaru lub usługi, ale raczej danych identyfikacyjnych. W Polskim prawodawstwie, zmiany dotyczące NIP są istotne dla prawidłowego wystawienia faktury, co wpływa na prawidłowe rozliczenia podatkowe. Przykładem zastosowania jest sytuacja, gdy nabywca otrzymuje fakturę z błędnie wpisanym NIP, co może prowadzić do problemów z odliczeniem VAT. W takim przypadku, nabywca wystawia notę korygującą, aby właściwie udokumentować transakcję i zaktualizować dane. Warto zaznaczyć, że zgodnie z ustawą o VAT, korekta danych na fakturze jest niezbędna do zapewnienia zgodności z przepisami i uniknięcia potencjalnych problemów prawnych. Używanie not korygujących w takich sytuacjach jest standardową praktyką w księgowości, co pozwala na zachowanie porządku w dokumentacji oraz zapewnienie przejrzystości w relacjach biznesowych.

Pytanie 6

Praca przez 8 godzin w miejscu o złym oświetleniu może prowadzić do

A. łzawienia oraz zaczerwienienia spojówek

B. obciążenia układu mięśniowo-szkieletowego oraz bólu głowy

C. omdlenia oraz utraty wzroku

D. obciążenia psychicznego oraz omdlenia

Omdlenia, utrata wzroku, bóle głowy i problemy z mięśniami – to wszystko mogą być objawy, które mylimy z niewłaściwym oświetleniem, ale tak naprawdę niekoniecznie są ze sobą powiązane. Omdlenia zazwyczaj wynikają z nagłych zmian ciśnienia krwi, a nie stania w ciemnym miejscu przez dłużej. Utrata wzroku to już poważniejsza sprawa, zazwyczaj związana z innymi problemami zdrowotnymi, które mogą się pogarszać przez złe światło, ale to nie jest ich główny powód. Bóle głowy i problemy z mięśniami mogą być spowodowane niewłaściwym ustawieniem biurka czy krzesła, a nie tylko kiepskim oświetleniem. W biurach często zapominamy o ergonomii, co prowadzi do problemów z plecami czy szyją. Dobre zasady ergonomiczne obejmują robienie przerw, dbanie o odpowiednie wyposażenie oraz regulację wysokości krzesła i biurka. A tak na marginesie, obciążenie psychiczne, mimo że może być związane z presją w pracy, rzadko łączy się z oświetleniem. Więc podsumowując, odpowiednie oświetlenie jest ważne dla zdrowia oczu, ale omdlenia czy bóle głowy to tematy, które trzeba rozpatrywać szerzej, z uwzględnieniem ergonomii i zdrowia psychicznego.

Pytanie 7

Zakłady Odzieżowe otrzymały zlecenie na nową kolekcję odzieży damskiej. Jak księgowy określi tę sytuację?

A. sytuację gospodarczą

B. operację gospodarczą

C. zdarzenie gospodarcze

D. zlecenie gospodarcze

Odpowiedzi takie jak 'sytuacja gospodarcza', 'zamówienie gospodarcze' oraz 'operacja gospodarcza' nie oddają rzeczywistego charakteru opisanego zdarzenia. Sytuacja gospodarcza odnosi się do szerszego kontekstu ekonomicznego, w którym funkcjonuje przedsiębiorstwo, obejmującego takie elementy jak koniunktura rynkowa, zmiany w polityce fiskalnej czy inflacja. To pojęcie jest zbyt ogólne, aby opisać specyficzne działanie, jakim jest przyjęcie zamówienia przez zakłady odzieżowe. Zamówienie gospodarcze, z drugiej strony, sugeruje bardziej formalny proces, związany z negocjacjami i ustaleniami, co również nie oddaje istoty działania na poziomie operacyjnym. Operacja gospodarcza natomiast, choć może być bliska tematu, zazwyczaj odnosi się do działań, które mają miejsce w ramach regularnych procesów operacyjnych firmy, a nie do pojedynczych wydarzeń, takich jak przyjęcie zamówienia. Warto zauważyć, że błędne zrozumienie tych pojęć może prowadzić do nieprawidłowego klasyfikowania zdarzeń w dokumentacji księgowej, co z kolei może zafałszować sprawozdania finansowe. Z tego względu kluczowe jest, aby osoby zajmujące się rachunkowością i finansami miały jasność co do definicji i różnic pomiędzy tymi terminami.

Pytanie 8

Kategoria kont, do której należy Konto Umorzenie środków trwałych, to

A. aktywo-pasywnych

B. pozabilansowych

C. korygujących

D. wynikowych

Wybierając odpowiedzi, które klasyfikują konto umorzenia środków trwałych jako wynikowe, aktywno-pasywne lub pozabilansowe, można paść ofiarą kilku typowych błędów myślowych. Konta wynikowe są używane do rejestracji przychodów i kosztów, a umorzenie środków trwałych nie generuje bezpośrednio przychodu ani kosztu, lecz koryguje wartość aktywów w bilansie, co odzwierciedla jego charakter korygujący. Klasyfikowanie konta umorzenia jako aktywno-pasywnego sugerowałoby, że konto to jest z natury bilansowe, co jest niepoprawne, ponieważ konto umorzenia pełni rolę modyfikującą wartość aktywów, a nie samodzielnego aktywa lub pasywa. Natomiast konta pozabilansowe, które są używane do rejestrowania zobowiązań niewidocznych w bilansie, również nie mają zastosowania w przypadku umorzenia środków trwałych, które jest procesem bilansowym. W rezultacie, zrozumienie specyfiki kont korygujących i ich roli w procesie księgowania jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji danych finansowych oraz stosowania odpowiednich praktyk rachunkowych.

Pytanie 9

W tabeli przedstawiono koszty poniesione na wyprodukowanie 700 sztuk wyrobów gotowych oraz 600 sztuk produktów niezakończonych przerobionych w 50%. Jednostkowy koszt sprzedaży wyrobów gotowych wynosi

Pozycje kalkulacyjne	Poniesione koszty (w zł)
Materiały bezpośrednie	28 000,00
Płace bezpośrednie	15 000,00
Koszty wydziałowe	4 000,00
Koszty zarządu	2 000,00

A. 43,00 zł

B. 32,00 zł

C. 49,00 zł

D. 47,00 zł

Odpowiedzi 43,00 zł, 32,00 zł oraz 47,00 zł nie są prawidłowe, ponieważ wynikają z błędnych założeń dotyczących obliczeń kosztów jednostkowych. W przypadku odpowiedzi 43,00 zł, można zauważyć, że może ona wynikać z nieprawidłowego podziału całkowitych kosztów na jednostki, co prowadzi do niedoszacowania kosztów produkcji. Osoby, które wybierają tę odpowiedź, często pomijają niektóre koszty produkcji lub źle interpretują liczbę jednostek produkcji, co jest powszechnym błędem w analizie kosztów. Z kolei odpowiedź 32,00 zł może sugerować, że koszt jednostkowy został obliczony na podstawie niewłaściwej metody, takiej jak przyjęcie zbyt niskich kosztów całkowitych lub nieprawidłowego ekwiwalentu jednostek. Takie podejście często wynika z braku zrozumienia procesu produkcyjnego oraz trudności w uwzględnieniu produktów niezakończonych. Odpowiedź 47,00 zł również ilustruje problem z niewłaściwym obliczeniem jednostkowego kosztu, co może wynikać z błędnych założeń na temat kosztów produkcji lub niepełnych danych. Te typowe błędy myślowe prowadzą do nieprawidłowych wniosków i mogą wpływać na decyzje zarządcze w firmie. Dlatego wyjątkowo istotne jest, aby przy obliczeniach jednostkowych kosztów sprzedaży opierać się na precyzyjnych danych oraz stosować metodyki analizy kosztów zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 10

Jakie dokumenty finansowe w firmie podlegają stałemu archiwizowaniu?

A. Sprawozdania finansowe

B. Wykazy płac

C. Faktury VAT

D. Rejestry księgowe

Wybór list płac, ksiąg rachunkowych czy faktur VAT jako dokumentów do archiwizacji nie jest najlepszy. Listy płac, które zawierają szczegóły o wynagrodzeniu pracowników, powinny być trzymane do 50 lat, zgodnie z przepisami o dokumentach pracowniczych. To oznacza, że nie są one traktowane jako dokumenty archiwizowane na stałe w kontekście sprawozdań finansowych. Księgi rachunkowe to co innego - są ważne do analizy finansowej, ale muszą być trzymane przez minimum 5 lat, więc to nie to samo. Faktury VAT, mimo że są istotne w dokumentacji podatkowej, też nie muszą być archiwizowane na stałe, tylko przez 5 lat. Często ludzie mylą różne rodzaje dokumentów finansowych i ich okresy przechowywania, co prowadzi do błędnych wniosków. Dlatego ważne jest, żeby zrozumieć te przepisy i dobrze klasyfikować dokumenty, bo to pomoże w zarządzaniu dokumentacją w firmie.

Pytanie 11

Całkowita cena usługi to 2 160,00 zł. Jaka będzie wartość podatku VAT, jeśli usługa podlega stawce VAT 8%?

A. 172,80 zł

B. 2 000,00 zł

C. 160,00 zł

D. 1 987,20 zł

Niepoprawne odpowiedzi wynikają z błędnych założeń dotyczących obliczeń związanych z podatkiem VAT. Warto zwrócić uwagę, że odpowiedzi 1 987,20 zł oraz 2 000,00 zł sugerują, że użytkownik mógł pomylić wartość brutto z wartością netto. Należy pamiętać, że wartość brutto to cena, która obejmuje również podatek VAT, a wartość netto to cena przed naliczeniem VAT. Kolejna pomyłka to kwota 172,80 zł, która może wynikać z niepoprawnego obliczenia podatku VAT jako 8% z wartości brutto, co jest błędne. Zasadniczo, żeby obliczyć VAT, powinno się odnosić do wartości netto, a nie brutto. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych dwóch wartości, ponieważ mogą one prowadzić do nieprawidłowych obliczeń. W praktyce, aby uniknąć tego rodzaju pomyłek, zaleca się stosowanie odpowiednich formularzy księgowych, które automatyzują te obliczenia. Wiedza o poprawnym obliczaniu kwot VAT jest kluczowa, gdyż błędy w tym zakresie mogą prowadzić do problemów z organami podatkowymi oraz negatywnie wpływać na finanse przedsiębiorstwa.

Pytanie 12

Korzystając z zamieszczonego fragmentu Ustawy Kodeks Pracy, można stwierdzić, że łączny tygodniowy czas pracy z uwzględnieniem godzin nadliczbowych nie może przeciętnie przekroczyć

Art. 129.
§ 1. Czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy, z zastrzeżeniem art. 135–138, 143 i 144.
(…)
Art. 131.
§ 1. Tygodniowy czas pracy łącznie z godzinami nadliczbowymi nie może przekraczać przeciętnie 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym.

A. 38 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym.

B. 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym.

C. 40 godzin w 4-miesięcznym okresie rozliczeniowym.

D. 40 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym.

Wybór jednej z odpowiedzi, które wskazują na ograniczenie czasu pracy do 40 godzin lub 38 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym, jest błędny, ponieważ nie uwzględnia przepisów dotyczących godzin nadliczbowych, co jest kluczowe w kontekście Kodeksu Pracy. Odpowiedzi te mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad ustalania średniego tygodniowego czasu pracy. Kodeks Pracy określa, że podstawowy czas pracy wynosi 40 godzin w standardowym pięciodniowym tygodniu, jednakże nie uwzględnia to czasu pracy w systemie, który przewiduje nadgodziny. Pracodawcy mogą planować czas pracy w sposób, który pozwala na przekroczenie tego limitu, jednakże nie może on przekraczać 48 godzin w tygodniu w przeciętnym rozrachunku. Te niepoprawne odpowiedzi mogą sugerować brak zrozumienia zasadności godzin nadliczbowych i ich wpływu na ogólny czas pracy. Ponadto, mylenie 40 godzin z 48 może prowadzić do błędnych wniosków na temat zarządzania czasem pracy, co w konsekwencji stwarza ryzyko naruszenia prawa przez pracodawców. Kluczowe jest zrozumienie, że przepisy te mają na celu ochronę pracowników przez zapewnienie im odpowiedniego czasu odpoczynku oraz możliwości regeneracji. Bez właściwego zrozumienia tych zasad, organizacje mogą napotkać problemy prawne oraz obniżoną satysfakcję pracowników.

Pytanie 13

Przedsiębiorca nabył materiały od niemieckiego dostawcy o wartości 500 EURO. Płatność za materiały odbędzie się w późniejszym terminie. Kurs EURO w dniu zakupu wynosił 4,20 zł, natomiast w dniu dokonywania zapłaty wynosił 4,00 zł. Jakie skutki finansowe z tego wynikają?

A. ujemną różnicę kursową w kwocie 100 zł ewidencjonowaną na koncie "Koszty finansowe"

B. dodatnią różnicę kursową w wysokości 100 zł ewidencjonowaną na koncie "Przychody finansowe"

C. dodatnią różnicę kursową w kwocie 1 000 zł ewidencjonowaną na koncie "Koszty finansowe"

D. ujemną różnicę kursową w wysokości 1 000 zł ewidencjonowaną na koncie "Przychody finansowe"

Warto zauważyć, że wszystkie odpowiedzi, które nie wskazują na dodatnią różnicę kursową, bazują na błędnym zrozumieniu zasad dotyczących kursów walutowych oraz ich wpływu na sytuację finansową przedsiębiorstwa. Ujemna różnica kursowa w wysokości 100 zł sugeruje, że przedsiębiorca poniósłby straty w wyniku wzrostu kursu waluty, co nie jest zgodne z faktycznymi wartościami kursów w przedstawionym przypadku. Odpowiedzi ewidencjonujące różnice kursowe jako koszty finansowe są błędne, ponieważ różnice te są klasyfikowane na podstawie tego, czy przedsiębiorstwo zyskało czy straciło w wyniku zmiany kursu. W tym przypadku, spadek wartości EURO w momencie płatności oznaczał, że przedsiębiorca zyskał, a nie stracił, co prowadzi do konieczności ewidencjonowania dodatniej różnicy kursowej jako przychodu finansowego. Ponadto, klasyfikowanie tej różnicy jako kosztów finansowych wprowadzałoby w błąd i negatywnie wpływałoby na wyniki finansowe, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami w rachunkowości. Niewłaściwe podejście do różnic kursowych może skutkować nieprawidłowym oszacowaniem zysków, a także niezgodnymi z prawdą raportami finansowymi, co w konsekwencji może prowadzić do utraty zaufania ze strony inwestorów.

Pytanie 14

Sklep meblowy, który prowadzi sprzedaż, ustala marżę detaliczną na poziomie 25% od ceny zakupu. Sprzedaż towarów podlega 23% stawce VAT. Klient zakupił krzesło za kwotę detaliczną brutto wynoszącą 246 zł. Jaka była marża uzyskana przez sklep?

A. 40 zł

B. 46 zł

C. 36 zł

D. 50 zł

Wiele osób myli pojęcia związane z marżą i ceną zakupu, co prowadzi do niepoprawnych wniosków przy obliczaniu marży zrealizowanej przez sklep meblowy. Przykładowo, niektórzy mogą sądzić, że 25% marży odnosi się bezpośrednio do ceny detalicznej, co jest błędem. Po pierwsze, marża jest obliczana na podstawie ceny zakupu, a nie ceny detalicznej. Kluczowe jest również zrozumienie, że marża detaliczna jest to różnica pomiędzy ceną zakupu a ceną sprzedaży, a nie procent wartości sprzedaży. Dodatkowo, nie uwzględniając podatku VAT w obliczeniach, można łatwo wprowadzić się w błąd. VAT jest osobnym elementem, który wpływa na cenę sprzedaży, ale nie na marżę. Właściwe podejście do obliczania marży powinno brać pod uwagę wszystkie elementy kosztowe, a także sposób ustalania cen detalicznych w praktyce handlowej. Przykładowo, jeśli zakładamy, że cena zakupu krzesła wynosi 160 zł, to marża wynosiłaby 40 zł, co stanowi 25% tej wartości. Osoby, które nie uwzględniają tych zasad, mogą łatwo wpaść w pułapkę błędnych obliczeń i nieprawidłowych ocen rentowności produktów w danym sklepie.

Pytanie 15

Walne zgromadzenie członków spółdzielni zdecydowało, że zysk osiągnięty w wysokości 150 000 zł zostanie podzielony w następujący sposób:
- 15% na fundusz zasobowy
- 45% na dywidendy dla członków spółdzielni
- 8% na nagrody dla członków zarządu
- 20% na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych
- na nagrody dla pracowników................
Jaką część zysku przydzielono na nagrody dla pracowników?

A. 30 000 zł

B. 18 000 zł

C. 22 500 zł

D. 67 500 zł

Wybrane odpowiedzi, takie jak 22 500 zł, 30 000 zł oraz 67 500 zł, są niepoprawne, ponieważ opierają się na błędnych założeniach dotyczących podziału zysku. Przykładowo, wybierając 22 500 zł, można myśleć, że jest to wartość funduszu zasobowego, który wynosi 15% zysku, ale nie jest to kwota przeznaczona na nagrody dla pracowników. Z kolei 30 000 zł odpowiada 20% zysku, co należy do zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, a nie nagród dla pracowników. Odpowiedź 67 500 zł likwiduje zysk przeznaczony na dywidendy, co jest znaczącym błędem. Tego rodzaju nieporozumienia mogą wynikać z nieprecyzyjnego zrozumienia procentowego podziału oraz niewłaściwego przypisania wartości do poszczególnych kategorii. Ważne jest, aby zawsze dokładnie analizować każdy procent zysku, by uniknąć pomyłek w obliczeniach, które mogą prowadzić do błędnych wniosków o dostępnych funduszach. W praktyce, każda organizacja powinna mieć jasno określone zasady podziału zysku, które powinny być komunikowane wszystkim członkom oraz pracownikom, aby zapewnić przejrzystość procesów oraz uniknąć nieporozumień. Takie działania wspierają lepsze zrozumienie zasadności przyznawania nagród oraz rozwijania funduszy w ramach organizacji.

Pytanie 16

Na podstawie informacji zawartych w tabeli określ, które zadania realizuje bank komercyjny.

A.	B.
utrzymanie stabilnego poziomu cen emitowanie znaków pieniężnych RP bankowa obsługa budżetu państwa regulowanie płynności banków oraz ich refinansowanie	ustalanie kierunków polityki społecznej, gospodarczej i zagranicznej państwa kierowanie działalnością administracji rządowej w terenie opracowywanie i uzgadnianie projektów dokumentów rządowych
C.	D.
zarządzanie majątkiem Skarbu Państwa opracowywanie projektów dotyczących prywatyzacji majątku państwowego prowadzenie zbiorczej ewidencji majątku Skarbu Państwa	przyjmowanie i przechowywanie na określonych warunkach środków pieniężnych klientów udzielanie kredytów, pożyczek i poręczeń klientom prowadzenie rachunków bankowych klientów i dokonywanie na nich operacji finansowych

A. C.

B. A.

C. B.

D. D.

Odpowiedź D jest poprawna, ponieważ opisuje kluczowe funkcje banków komercyjnych, które obejmują przyjmowanie depozytów od klientów, co stanowi podstawę działalności bankowej. Banki komercyjne oferują różnorodne usługi finansowe, takie jak udzielanie kredytów i pożyczek, które są niezbędne dla osób fizycznych i przedsiębiorstw w celu realizacji ich potrzeb finansowych. Ponadto, prowadzenie rachunków bankowych pozwala klientom na dokonywanie codziennych transakcji oraz zarządzanie swoimi finansami w sposób wygodny i efektywny. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, banki komercyjne muszą również przestrzegać regulacji dotyczących ochrony depozytów oraz zapewnienia odpowiednich zabezpieczeń dla środków klientów. To podejście nie tylko wzmacnia zaufanie do instytucji finansowych, ale także przyczynia się do stabilności systemu finansowego.

Pytanie 17

W zależności od zastosowanych rozwiązań budowlanych, magazyny można klasyfikować na

A. przemysłowe, handlowe, rezerwowe

B. materiały sztukowe, sypkie, cieczy, gazów

C. otwarte, półotwarte, zamknięte

D. centralne, regionalne, wysyłkowe

Wiele z tych kategorii magazynów, które wymieniłeś, jakoś nie bardzo zgadzają się z rzeczywistością budowlaną. Klasyfikacja oparta na tym, co się tam przechowuje, jak te materiały sztukowe, sypkie, cieczy i gazów, nie bierze pod uwagę aspektów budowlanych, co jest mega ważne w zarządzaniu magazynem. Każdy z tych materiałów można przechowywać w różnych typach magazynów, więc ta klasyfikacja nie jest do końca sensowna. Z drugiej strony, to rozróżnienie na centralne, regionalne i wysyłkowe magazyny skupia się bardziej na organizacji dostaw niż na tym, jak są zbudowane. Takie podejście może wprowadzać w błąd, bo nie uwzględnia technicznych szczegółów, które są potrzebne, żeby te budynki działały jak trzeba. Podobnie, podział na magazyny przemysłowe, handlowe i rezerwowe patrzy bardziej na funkcję, a nie na konstrukcję, co też nie jest zgodne z technicznymi standardami. Kluczowe jest to, żeby pamiętać, że klasyfikacja magazynów powinna opierać się na ich budowie, żeby zapewnić odpowiednie warunki przechowywania i efektywność operacyjną.

Pytanie 18

Po odliczeniu podatku dochodowego od zysku spółka akcyjna przeznacza

A. przynajmniej 5% na fundusz udziałowy

B. minimum 8% na kapitał zapasowy

C. wspólnikom odsetki na poziomie 5% od ich udziału

D. 15% zysku do budżetu

Po odliczeniu z zysku podatku dochodowego, spółka akcyjna ma obowiązek przeznaczyć co najmniej 8% swojego zysku na kapitał zapasowy. Kapitał zapasowy jest elementem rezerwy finansowej, który służy do wzmocnienia stabilności finansowej przedsiębiorstwa oraz zabezpieczenia na nieprzewidziane wydatki. Jest to zgodne z przepisami prawa handlowego, które nakładają na spółki obowiązek tworzenia takich rezerw, co może być kluczowe w kontekście ochrony interesów wierzycieli i utrzymania płynności finansowej. W praktyce, takie działanie nie tylko zabezpiecza przedsiębiorstwo przed kryzysami finansowymi, lecz także może pozytywnie wpłynąć na postrzeganie firmy przez inwestorów, co z kolei może przełożyć się na lepsze warunki pozyskiwania kapitału w przyszłości. Dobrą praktyką w branży jest regularne analizowanie poziomu kapitału zapasowego oraz jego adekwatności w kontekście zmieniających się warunków rynkowych.

Pytanie 19

Jaką minimalną wartość nominalną mogą mieć akcje w polskich spółkach akcyjnych?

A. 10 złotych

B. 1 złoty

C. 100 złotych

D. 1 grosz

W polskich spółkach akcyjnych minimalna wartość nominalna akcji to tylko 1 grosz. To zgodne z przepisami prawa handlowego, a tak niski próg ma na celu ułatwienie dostępu do kapitału dla przedsiębiorców. Dzięki temu startupy mogą łatwiej emitować akcje i zbierać fundusze na rozwój. Z własnego doświadczenia mogę powiedzieć, że taka sytuacja sprawia, że mniejsze firmy mają szansę na przyciągnięcie inwestorów, a to jest super ważne, bo zwiększa konkurencję w branży. Mimo że wartość nominalna jest niska, akcji traktuje się na równi z tymi droższymi, co daje inwestorom większe bezpieczeństwo. Niska wartość akcji to też możliwość wejścia na rynek kapitałowy za mniejsze pieniądze i większej dywersyfikacji portfela inwestycyjnego.

Pytanie 20

Na podstawie zestawienia planowanego i wykorzystanego urlopu wypoczynkowego przez Jana Głowackiego w roku 2017 ustal liczbę dni urlopu do przeniesienia na rok 2018.

Zestawienie planowanego i wykorzystanego urlopu wypoczynkowego
Nazwisko i imię	Liczba dni urlopu z roku		Planowany urlop w roku 2017			Wykorzystany urlop w roku 2017			Liczba dni urlopu do przeniesienia na rok 2018
Nazwisko i imię	ubiegłego	bieżącego	liczba dni	od dnia	do dnia	liczba dni	od dnia	do dnia	Liczba dni urlopu do przeniesienia na rok 2018
Głowacki Jan	4	20	24	19 czerwca	20 lipca	22	19 czerwca	18 lipca	?

A. 24 dni.

B. 22 dni.

C. 2 dni.

D. 4 dni.

Odpowiedź 2 dni jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z zestawieniem Jan Głowacki miał prawo do 24 dni urlopu w roku 2017, a wykorzystał jedynie 22 dni. Aby obliczyć liczbę dni urlopu do przeniesienia, należy od całości dni urlopu odjąć dni wykorzystane. Zatem 24 dni minus 22 dni daje 2 dni. To podejście jest zgodne z ogólnie przyjętymi praktykami w zarządzaniu urlopami, które wymagają systematycznego monitorowania wykorzystania dni wolnych od pracy. Pracownicy powinni być informowani o stanie swojego urlopu, co pozwala na efektywne planowanie czasu wolnego, minimalizując ryzyko niewykorzystania przysługujących dni. Ponadto, zgodnie z Kodeksem pracy, niewykorzystany urlop powinien być przenoszony na kolejny rok, co podkreśla znaczenie utrzymania przejrzystości w zarządzaniu dniami urlopowymi. Warto również zaznaczyć, że planowanie urlopu jest kluczowe dla utrzymania równowagi między pracą a życiem prywatnym.

Pytanie 21

Koszty poniesione przez przedsiębiorstwo na wyprodukowanie partii 2 000 sztuk produktów wyniosły: (tabela poniżej) Jednostkowy koszt własny wytworzenia 1 sztuki produktu wynosi

Pozycje kalkulacyjne	Poniesione koszty (zł)
Materiały bezpośrednie	30 000,00
Płace bezpośrednie	16 000,00
Koszty wydziałowe	4 600,00
Koszty zarządu	2 400,00

A. 26,50 zł

B. 24,20 zł

C. 25,30 zł

D. 23,00 zł

Poprawna odpowiedź 25,30 zł wynika z prawidłowego obliczenia jednostkowego kosztu własnego wytworzenia produktu, które jest kluczowe dla analizy finansowej przedsiębiorstwa. Aby obliczyć ten koszt, należy zsumować wszystkie koszty poniesione na wyprodukowanie danej partii produktów, a następnie podzielić przez liczbę wyprodukowanych sztuk. W praktyce, zrozumienie jednostkowego kosztu pozwala przedsiębiorstwom podejmować świadome decyzje dotyczące cen, rentowności oraz zarządzania kosztami. Na przykład, jeśli jednostkowy koszt wytworzenia jest zbyt wysoki w porównaniu do cen rynkowych, firma może być zmuszona do analizy swoich procesów produkcyjnych w celu ograniczenia kosztów. Przykładem może być wdrożenie efektywniejszych metod produkcji lub renegocjacja warunków z dostawcami. Koszt jednostkowy jest również użyteczny w budżetowaniu i prognozowaniu finansowym, co jest kluczowe dla strategicznego planowania w każdej branży.

Pytanie 22

Jakie elementy wchodzą w skład komunikacji niewerbalnej?

A. kontakt wzrokowy, płynność mowy, mimika i gesty

B. gesty, kontakt wzrokowy, wypowiedź ustna oraz wygląd zewnętrzny

C. mimika, gesty, wygląd zewnętrzny oraz postura

D. wygląd zewnętrzny, postura, kontakt wzrokowy oraz przekaz werbalny

Twoja odpowiedź jest naprawdę na miejscu! Wskazałeś na te ważne elementy, które są kluczowe w niewerbalnej komunikacji. Mowa ciała, mimika, gesty, a nawet to, jak wyglądamy – wszystko to ma ogromne znaczenie. Na przykład, nasza twarz potrafi powiedzieć wiele o tym, co czujemy, zanim jeszcze coś powiemy. A gesty pomagają nam lepiej wyrażać nasze myśli, co czyni komunikację bardziej zrozumiałą dla innych. No i nie zapominajmy o wyglądzie, bo to, jak się prezentujemy, ma duży wpływ na to, jak jesteśmy postrzegani. Nasza postawa, czy to stoimy, czy siedzimy, również mówi o nas sporo. Właściwe zrozumienie tych aspektów to klucz do lepszej komunikacji i zrozumienia innych. Ogólnie rzecz biorąc, Twoja odpowiedź trzyma poziom!

Pytanie 23

W sklepie z elektroniką telewizor miał cenę 3 600 zł. Właściciel w trakcie obniżki przedświątecznej ustalił jego wartość na 3 060 zł. O ile procent została zmniejszona cena tego telewizora?

A. O 15%

B. O 20%

C. O 18%

D. O 10%

Aby obliczyć, o ile procent obniżona została cena telewizora, należy wykorzystać wzór na procentową zmianę wartości. W tym przypadku, pierwotna cena telewizora wynosiła 3 600 zł, a po obniżce cena wynosi 3 060 zł. Różnica w cenie to 3 600 zł - 3 060 zł = 540 zł. Następnie, aby obliczyć procent, należy podzielić różnicę przez pierwotną cenę i pomnożyć przez 100: (540 zł / 3600 zł) * 100 = 15%. Obniżka o 15% jest zgodna z dobrą praktyką stosowania procentów w handlu detalicznym, co pozwala klientom lepiej zrozumieć oszczędności. Zrozumienie, jak obliczać procentowe zmiany, jest istotne nie tylko w kontekście zakupów, ale także w analizie finansowej i podejmowaniu decyzji inwestycyjnych. Wiedza ta jest kluczowa dla każdego, kto zajmuje się finansami osobistymi lub zarządzaniem budżetem.

Pytanie 24

Hałas, który wywołuje ból w uszach, przekroczy graniczną wartość

A. 25 dB

B. 40 dB

C. 90 dB

D. 50 dB

Dźwięk na poziomie 90 dB to już sporo hałasu i może sprawić, że uszy zaczną się nieprzyjemnie odzywać. Jak wiadomo, kiedy hałas przekracza 85 dB, to jest to powód do niepokoju, bo długotrwałe przebywanie w takich warunkach może uszkodzić słuch. Dźwięk na poziomie 90 dB pojawia się na przykład podczas głośnych koncertów czy przy maszynach w fabrykach. Warto mieć na uwadze, że ochrona słuchu w takich sytuacjach jest naprawdę ważna. Standardy, takie jak ACGIH i OSHA, mówią jasno, że gdy hałas jest głośniejszy niż 85 dB, trzeba sięgnąć po ochraniacze. Jeśli ktoś jest narażony na 90 dB przez dłuższy czas, to ryzyko uszkodzenia słuchu rośnie. Dlatego warto znać poziomy hałasu i wiedzieć, jak mogą wpływać na zdrowie, zwłaszcza w miejscach, gdzie hałas jest codziennością.

Pytanie 25

Który dokument jest niezbędny do rozliczenia delegacji służbowej w krajowej podróży służbowej?

A. Umowa zlecenie

B. Deklaracja zgodności

C. Rachunek kosztów podróży

D. Protokół zdawczo-odbiorczy

Protokół zdawczo-odbiorczy jest dokumentem używanym głównie w sytuacjach związanych z przekazywaniem lub odbiorem mienia, sprzętu lub towarów między stronami. W kontekście delegacji służbowej nie ma on zastosowania, ponieważ nie dotyczy rozliczeń finansowych ani kosztów podróży. Umowa zlecenie to rodzaj umowy cywilnoprawnej, która określa stosunki między zleceniodawcą a zleceniobiorcą w zakresie wykonania określonych prac. Chociaż może dotyczyć aspektów związanych z delegacjami, sama w sobie nie jest dokumentem służącym do rozliczenia kosztów podróży. Deklaracja zgodności jest dokumentem używanym przede wszystkim w kontekście zgodności produktów z określonymi normami lub standardami technicznymi, co nie ma bezpośredniego związku z rozliczeniami delegacji służbowych. Każda z tych odpowiedzi wskazuje na dokumenty, które mają swoje specyficzne zastosowania, lecz nie dotyczą one bezpośrednio procesu rozliczania delegacji służbowych. Wybór tych dokumentów jako odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia co do ich przeznaczenia, co jest częstym błędem wśród osób nieznających szczegółowo procesów administracyjnych w jednostkach organizacyjnych.

Pytanie 26

Oprogramowanie używane w rachunkowości firmy powinno być uwzględnione w bilansie jako

A. środki trwałe

B. inwestycje krótkoterminowe

C. wartości niematerialne i prawne

D. wyroby gotowe

Program komputerowy stosowany w księgowości przedsiębiorstwa klasyfikowany jest jako wartości niematerialne i prawne, ponieważ stanowi on składnik majątku, który nie ma formy fizycznej, ale przynosi korzyści ekonomiczne w dłuższym okresie. Wartości niematerialne i prawne obejmują m.in. oprogramowanie, patenty, licencje oraz znaki towarowe. W przypadku oprogramowania księgowego, jego zastosowanie w firmie pozwala na efektywne zarządzanie finansami, prowadzenie ksiąg rachunkowych oraz generowanie raportów finansowych, co jest niezbędne do podejmowania świadomych decyzji biznesowych. Zgodnie z Międzynarodowym Standardem Rachunkowości (MSR) 38, oprogramowanie musi być amortyzowane w czasie, co pozwala na rozłożenie kosztów jego zakupu na odpowiedni okres użytkowania. Przykładem zastosowania jest sytuacja, w której przedsiębiorstwo inwestuje w nowoczesne oprogramowanie księgowe, co nie tylko usprawnia procesy finansowe, ale także wpływa na poprawę dokładności i transparentności danych finansowych, co jest kluczowe dla analizy i raportowania.

Pytanie 27

Gdy na różnych poziomach kanału dystrybucji danego towaru znajduje się ograniczona liczba podmiotów zajmujących się jego dystrybucją, czy można mówić o kanale

A. wąskim

B. szerokim

C. krótkim

D. bezpośrednim

Rozważając inne możliwe odpowiedzi, można zauważyć, że krótki kanał dystrybucji nie odnosi się bezpośrednio do liczby podmiotów, ale raczej do geograficznego rozkładu kanału. Krótki kanał dystrybucji oznacza, że produkt trafia do klienta bezpośrednio od producenta lub z minimalną liczbą pośredników, co niekoniecznie jest związane z wąskim kanałem. Z kolei odpowiedź szeroki sugeruje obecność wielu uczestników na różnych szczeblach dystrybucji, co stoi w opozycji do stanu opisanego w pytaniu. Szeroki kanał zazwyczaj obejmuje większą liczbę hurtowników i detalistów, co może prowadzić do większych kosztów oraz złożoności w zarządzaniu procesem dystrybucji. W przypadku kanału bezpośredniego, mówimy o transakcjach, gdzie producent angażuje się bezpośrednio z klientem, eliminując pośredników, co również różni się od koncepcji wąskiego kanału. W praktyce, błędne zrozumienie różnic pomiędzy tymi pojęciami może prowadzić do nieodpowiednich decyzji strategicznych w zakresie dystrybucji. Kluczowym punktem jest zrozumienie, że wąski kanał dystrybucji niekoniecznie oznacza krótkość, a bardziej ograniczoną liczbę uczestników, co jest istotnym aspektem w efektywnym zarządzaniu dystrybucją.

Pytanie 28

Weksel własny wydany przez firmę jest klasyfikowany jako

A. aktywa trwałe

B. zobowiązania

C. kapitały własne

D. aktywa obrotowe

Klasyfikacja weksla własnego jako aktywa obrotowe, kapitałów własnych lub aktywów trwałych jest nieprawidłowa z kilku powodów. Aktywa obrotowe to składniki majątku, które są przeznaczone do zbycia lub zużycia w ciągu jednego roku, takie jak zapasy czy należności. Weksel własny służy jako dokument potwierdzający dług, a nie jako zasób, który można przekształcić w środki płatnicze. Z kolei kapitały własne reprezentują wkład właścicieli w przedsiębiorstwo, a także zatrzymane zyski, które nie mają związku z zobowiązaniami. Klasyfikowanie weksla jako kapitałów własnych prowadzi do zniekształcenia obrazu finansowego firmy. Aktywa trwałe to składniki majątku, które przynoszą korzyści przez dłuższy czas, takie jak budynki czy maszyny, co również nie dotyczy weksli. Zrozumienie tych kategorii jest kluczowe dla poprawnego prowadzenia rachunkowości i analizy finansowej. Nieprawidłowe przypisanie weksla do tych kategorii może wynikać z mylnego założenia, że każdy dokument związany z przepływem gotówki powinien być traktowany jako aktywo, co jest fundamentalnym błędem w interpretacji danych finansowych. Właściwe zrozumienie klasyfikacji zobowiązań oraz ich wpływu na bilans jest niezbędne dla podejmowania świadomych decyzji finansowych i oceny stabilności finansowej przedsiębiorstwa.

Pytanie 29

Na podstawie zamieszczonych danych oblicz, ile wynosi koszt zużycia materiałów przypadający na wyprodukowanie 10 par spodni męskich i 10 par spodni damskich.

Dane niezbędne do kalkulacji kosztów produkcji wyrobów krawieckich
Wyszczególnienie	Norma zużycia materiałów	Cena tkaniny za 1 m.b. w zł
Spodnie damskie	2,00 m.b./szt.	11,00
Spodnie męskie	2,10 m.b./szt.	10,00

A. 430,00 zł

B. 340,00 zł

C. 210,00 zł

D. 220,00 zł

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi często wynika z błędów w interpretacji danych lub niepełnego zrozumienia procesu kalkulacji kosztów produkcji. Na przykład, odpowiedzi 210,00 zł, 220,00 zł oraz 340,00 zł mogą sugerować, że respondent skupił się jedynie na kosztach związanych z pojedynczymi parami spodni, nie uwzględniając całkowitego ujęcia normy zużycia materiału dla większej produkcji. Istotne jest, aby przy kalkulacji kosztów patrzeć na całość procesu, a nie tylko na fragmenty. Możliwe, że przyczyną błędnych odpowiedzi była także nieprawidłowa cena materiału lub normy zużycia, co prowadzi do mylnych wniosków. W praktyce, przy obliczeniach takich jak te, kluczowe jest zrozumienie, że suma kosztów dla większej liczby par spodni znacznie różni się od kosztu jednostkowego. Dodatkowo, nie uwzględnienie różnic w cenach tkanin oraz ewentualnych rabatów przy zakupie hurtowym może prowadzić do niedoszacowania całkowitych kosztów produkcji. Zrozumienie i analiza tych aspektów są niezbędne do skutecznego zarządzania kosztami i osiągania zyskowności w branży odzieżowej.

Pytanie 30

Wielkość popytu na pracę w gminie Narew, według danych na dzień 31.03.2011 r. zebranych i opracowanych podczas Narodowego Spisu Powszechnego, wynosi

Wielkości charakteryzujące rynek pracy w gminie Narew na dzień 31.03.2011 r.
Wyszczególnienie	Liczba osób
Pracujący	1 973
Bezrobotni	221
Bierni zawodowo	1 667
Oferty pracy	23

A. 1 667 osób.

B. 221 osób.

C. 1 973 osoby.

D. 23 osoby.

Analizując dostępne odpowiedzi, można zauważyć, że wiele z nich nie spełnia kryteriów dotyczących rzeczywistego popytu na pracę w gminie Narew w określonym czasie. Przede wszystkim, wysokie wartości odpowiedzi, takie jak 1 973 osoby czy 1 667 osób, mogą sugerować wrażenie, że gmina ta boryka się z dużym zainteresowaniem ofertami pracy, co jest sprzeczne z rzeczywistością przedstawioną w danych statystycznych. Tego typu błędne podejście może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad obliczania popytu na pracę, który powinien uwzględniać nie tylko liczbę dostępnych ofert, ale także ich jakość i zadowolenie potencjalnych pracowników. Odpowiedzi te mogą także być efektem typowego błędu myślowego, który polega na wyolbrzymianiu liczby ofert w małych gminach, gdzie rynek pracy jest znacznie bardziej ograniczony. Niewłaściwe oszacowanie potrzeby zatrudnienia może prowadzić do nieefektywnego alokowania zasobów w programach wsparcia dla bezrobotnych, co w dłuższej perspektywie nie przynosi korzyści ani pracodawcom, ani pracownikom. Kluczowe jest zatem, aby wszelkie analizy i prognozy dotyczące popytu na pracę opierały się na dokładnych danych statystycznych, które jasno wskazują na rzeczywiste potrzeby rynku, zamiast na domysłach czy subiektywnych ocenach sytuacji.

Pytanie 31

W spółce akcyjnej, aby pokryć stratę, konieczne jest utworzenie kapitału zapasowego. Dopóki ten kapitał nie osiągnie minimum 1/3 kapitału zakładowego, należy przeznaczać na niego

A. 8% wartości dywidend w danym roku finansowym

B. 8% zysku za dany rok finansowy

C. 5% wartości dywidend w danym roku finansowym

D. 5% przychodów za dany rok finansowy

Poprawność odpowiedzi na to pytanie wynika z przepisów prawa dotyczących spółek akcyjnych, które nakładają obowiązek tworzenia kapitału zapasowego w celu pokrycia ewentualnych strat. Zgodnie z Kodeksem spółek handlowych, do momentu, gdy wysokość kapitału zapasowego nie osiągnie 1/3 kapitału zakładowego, spółka zobowiązana jest do przeznaczania na ten cel 8% zysku osiągniętego w danym roku obrotowym. Przykładowo, jeśli spółka wypracowuje zysk w wysokości 1 miliona złotych, to na kapitał zapasowy powinno być przekazane 80 tysięcy złotych. Praktyka ta ma na celu zapewnienie odpowiednich rezerw finansowych, które mogą być wykorzystane w sytuacjach kryzysowych, co jest standardem dobrych praktyk w zarządzaniu ryzykiem finansowym. Umożliwia to również zachowanie stabilności finansowej spółki, co jest kluczowe dla zaufania inwestorów oraz utrzymania płynności operacyjnej.

Pytanie 32

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz wynagrodzenie brutto pracownika z 3-letnim stażem pracy w firmie, jeśli jego płaca zasadnicza wynosi 2 600,00 zł, a premia uznaniowa 10%.

n n n n n n n

Fragment regulaminu wynagradzania
n § ... n Pracownikom mogą być przyznawane miesięczne premie uznaniowe w wysokości do 25% wynagrodzenia zasadniczego. Decyzję w tej sprawie podejmuje Dyrektor na wniosek bezpośredniego przełożonego pracownika. n § ... n Po pięciu latach pracy pracownikowi przysługuje dodatek za wieloletnią pracę zwany „dodatkiem stażowym" w wysokości 5% wynagrodzenia zasadniczego, wzrastający o 1 punkt procentowy za każdy następny rok przepracowany u pracodawcy. n Maksymalna wysokość dodatku wynosi 20% wynagrodzenia zasadniczego. n

Fragment regulaminu wynagradzania

§ ...

Pracownikom mogą być przyznawane miesięczne premie uznaniowe w wysokości do 25% wynagrodzenia zasadniczego. Decyzję w tej sprawie podejmuje Dyrektor na wniosek bezpośredniego przełożonego pracownika.

§ ...

Po pięciu latach pracy pracownikowi przysługuje dodatek za wieloletnią pracę zwany „dodatkiem stażowym" w wysokości 5% wynagrodzenia zasadniczego, wzrastający o 1 punkt procentowy za każdy następny rok przepracowany u pracodawcy.

Maksymalna wysokość dodatku wynosi 20% wynagrodzenia zasadniczego.

A. 2 990,00 zł

B. 2 938,00 zł

C. 2 860,00 zł

D. 3 250,00 zł

Poprawna odpowiedź to 2 860,00 zł, co można obliczyć poprzez dodanie do płacy zasadniczej wartości premii uznaniowej. Płaca zasadnicza wynosi 2 600,00 zł, a premia uznaniowa, która wynosi 10% tej kwoty, to 260,00 zł. Zatem całkowite wynagrodzenie brutto można obliczyć w następujący sposób: 2 600,00 zł + 260,00 zł = 2 860,00 zł. Warto zaznaczyć, że w przypadku obliczania wynagrodzeń, ważne jest uwzględnienie wszystkich składników wynagrodzenia, takich jak płaca zasadnicza, premie czy dodatki, które pracownik może otrzymać. Praktyka ta jest zgodna z dobrymi standardami w obliczaniu wynagrodzeń, gdzie oprócz płacy zasadniczej, istotne jest również, aby uwzględnić różne formy wynagrodzenia dodatkowego. Pracownicy z mniejszym stażem pracy, jak w tym przypadku, mogą nie mieć prawa do niektórych dodatków, co jest również praktyką stosowaną w wielu firmach. Zrozumienie sposobu obliczania wynagrodzeń jest kluczowe nie tylko dla pracowników, ale również dla działów HR, które odpowiadają za prawidłowe ustalanie wynagrodzeń.

Pytanie 33

Aby obliczyć wskaźnik zatrudnienia, niezbędne są poniższe dane:

A. wartość osiągniętego zysku oraz wartość średniego zatrudnienia w analizowanym czasie

B. liczba świeżo zatrudnionych pracowników oraz średni stan zatrudnienia w analizowanym czasie

C. ilość pracowników, którzy odeszli oraz liczba przyjętych pracowników, a także okresy ich zatrudnienia

D. kwota uzyskanych przychodów ze sprzedaży oraz liczba świeżo zatrudnionych pracowników

Analiza błędnych odpowiedzi na pytanie dotyczące obliczania wskaźnika przyjęć pracowników pozwala zrozumieć, dlaczego niektóre podejścia są nieprawidłowe. Pierwsza z analizowanych koncepcji koncentruje się na wartości osiągniętego zysku oraz średnim stanie zatrudnienia. Wartość zysku nie ma bezpośredniego wpływu na obliczanie wskaźnika przyjęć, ponieważ nie odzwierciedla dynamiki zatrudnienia, lecz efektywność finansową organizacji. Kolejna odpowiedź, sugerująca użycie wartości przychodów ze sprzedaży oraz liczby nowozatrudnionych pracowników, również jest wadliwa. Przygotowanie wskaźnika przyjęć nie wymaga uwzględnienia wartości sprzedaży, gdyż odnosi się wyłącznie do statystyk zatrudnienia. Pomijanie średniego stanu zatrudnienia w tej odpowiedzi prowadzi do zniekształcenia obrazu dynamiki zatrudnienia w firmie. W ostatniej odpowiedzi, która dotyczy liczby pracowników zwolnionych i przyjętych oraz okresów zatrudnienia, pojawia się zamieszanie między wskaźnikami rotacji a wskaźnikiem przyjęć. Obliczanie wskaźnika przyjęć opiera się na liczbie przyjętych do pracy, podczas gdy rotacja koncentruje się na zatrudnieniu i zwolnieniach. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych wskaźników i ich zastosowań w analizie danych kadrowych, co może prowadzić do nieefektywnych decyzji zarządzających oraz błędnych wniosków o stanie zasobów ludzkich w organizacji. Kluczowe jest zrozumienie, które dane są istotne dla danej analizy i jak różne wskaźniki mogą wpływać na strategię zarządzania kadrami.

Pytanie 34

W magazynie firmy znajdują się surowce o łącznej wartości 10 000 zł, w tym:
- wartość surowców przeznaczonych do produkcji głównej wynosi 7 500 zł,
- wartość surowców przeznaczonych do produkcji pomocniczej wynosi 1 000 zł,
- wartość materiałów biurowych wynosi 1 500 zł.
Jaki jest procentowy udział zapasu surowców do produkcji głównej w całkowitej wartości materiałów?

A. 75%

B. 70%

C. 50%

D. 66%

Poprawna odpowiedź to 75%, co wynika z obliczeń opartych na wartościach zgromadzonych w magazynie. Wartość materiałów przeznaczonych do produkcji podstawowej wynosi 7 500 zł, natomiast całkowita wartość materiałów to 10 000 zł. Aby obliczyć udział materiałów przeznaczonych do produkcji podstawowej w całkowitej wartości materiałów, należy zastosować wzór: (wartość materiałów podstawowych / całkowita wartość materiałów) * 100%. Wstawiając wartości, otrzymujemy: (7 500 zł / 10 000 zł) * 100% = 75%. Taki sposób obliczania udziału zapasów jest standardem w zarządzaniu zapasami, co pozwala na ocenę efektywności wykorzystania materiałów w procesie produkcyjnym. W praktyce, wiedza o proporcjach poszczególnych kategorii materiałów jest kluczowa dla podejmowania decyzji dotyczących zakupów oraz optymalizacji procesów produkcyjnych, co prowadzi do zwiększenia efektywności operacyjnej przedsiębiorstwa.

Pytanie 35

Ile produktów wytworzy pracownik w trakcie 8 godzin pracy, jeśli średni czas wykonania jednej sztuki wynosi 10 minut?

A. 48 szt.

B. 80 szt.

C. 24 szt.

D. 60 szt.

Aby obliczyć liczbę wyrobów, które pracownik jest w stanie wykonać w czasie 8 godzin, należy najpierw przeliczyć godziny na minuty. 8 godzin to 480 minut (8 x 60). Skoro na wykonanie jednej sztuki wyrobu potrzeba 10 minut, to dzielimy całkowity czas pracy przez czas potrzebny na jeden wyrób: 480 minut / 10 minut = 48 sztuk. Ta odpowiedź jest zgodna z zasadami efektywności produkcji i zarządzania czasem pracy, które podkreślają znaczenie optymalizacji procesów. W praktyce, podział czasu pracy na jednostkowe zadania pozwala na dokładne planowanie produkcji oraz efektywne zarządzanie zasobami ludzkimi. W zastosowaniach przemysłowych, znajomość takich obliczeń umożliwia lepsze prognozowanie wydajności oraz podejmowanie decyzji związanych z zatrudnieniem czy inwestycjami w maszyny, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu produkcją.

Pytanie 36

Naukowe przewidywanie przyszłych zdarzeń i procesów to

A. kodowanie

B. postulowanie

C. planowanie

D. prognozowanie

Prognozowanie to coś, co polega na przewidywaniu, co się wydarzy w przyszłości, korzystając z danych, które już mamy. W nauce używamy różnych modeli statystycznych czy algorytmów, żeby to zrobić, co pomaga nam lepiej zrozumieć przyszłe zjawiska. Można to zobaczyć w takich dziedzinach jak ekonomia, gdzie próbujemy przewidzieć zmiany w PKB, albo w meteorologii, gdzie sprawdzamy, jakie będą warunki pogodowe. Ważne jest, żeby regularnie sprawdzać, jak dobrze nasze modele działają i dostosowywać je na podstawie nowych danych. Z mojego doświadczenia, prognozowanie ma też ogromne znaczenie w zarządzaniu ryzykiem, bo pozwala firmom lepiej planować swoje działania. Co ciekawe, prognozowanie różni się od zwykłych prognoz, które mogą być bardziej intuicyjne, bo tutaj mamy solidne podstawy analityczne.

Pytanie 37

W tabeli przedstawiono charakterystykę planu

Cecha	Plan
zakres	podstawowy aspekt rozwoju
cel planowania	misja organizacji
charakter czynności planistycznych	twórczy
horyzont czasowy planowania	długookresowy

A. strategicznego.

B. operacyjnego.

C. finansowego.

D. taktycznego.

Błędna interpretacja odpowiedzi może wynikać z kilku powszechnych mylnych założeń dotyczących różnych typów planowania. Wybór odpowiedzi związanej z planem finansowym sugeruje, że fokusuje się on głównie na aspektach dotyczących budżetowania i alokacji zasobów, co jest zaledwie częścią szerszego kontekstu strategicznego. Plan finansowy, choć istotny w ramach zarządzania, koncentruje się na krótkoterminowych celach i operacjach, a nie na długookresowym kształtowaniu wizji organizacji. Z kolei odpowiedzi dotyczące planu taktycznego i operacyjnego mogą wprowadzać w błąd, ponieważ te typy planów mają na celu realizację celów strategii, ale nie definiują ich. Plan taktyczny koncentruje się na średnioterminowych działaniach i zadań, podczas gdy plan operacyjny odnosi się do codziennych operacji i procedur. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe, gdyż błędne utożsamienie planu strategicznego z innymi formami planowania może prowadzić do nieefektywnego zarządzania zasobami i braku spójności w dążeniu do długoterminowych celów organizacji. Ważne jest, aby zrozumieć, że efektywne planowanie wymaga holistycznego podejścia, które integruje różne aspekty działalności firmy w jedną, spójną strategię rozwoju.

Pytanie 38

Prawo do wzięcia urlopu na żądanie przysługuje osobie zatrudnionej na podstawie umowy

A. o pracę

B. o dzieło

C. agencyjnej

D. zlecenia

Prawo do urlopu na żądanie jest mocno związane z tym, na jakiej umowie pracujemy. Jak masz umowę agencyjną, zlecenie albo o dzieło, to nie masz takich samych praw jak ci na umowie o pracę. Na przykład umowa agencyjna nie obejmuje urlopów, bo agencje mają inne obowiązki wobec pracowników. Z umową o dzieło jest jeszcze inaczej, bo to umowa cywilnoprawna, więc wykonawca nie ma praw pracowniczych, co też oznacza, że nie ma prawa do urlopu. A umowa zlecenia to też nie to samo, bo zleceniobiorca to niezależny wykonawca. Często ludzie myślą, że te wszystkie umowy dają takie same prawa jak umowa o pracę, ale to nie do końca prawda. Te różnice mogą powodować nieporozumienia, więc warto wiedzieć, co przysługuje w danej sytuacji.

Pytanie 39

Aby wyprodukować 1 litr dżemu wiśniowego, zgodnie z normami, potrzebne jest 0,8 kg wiśni oraz 0,4 kg cukru. Ile kilogramów wiśni i cukru będzie wymagane do wytworzenia 600 litrów dżemu wiśniowego?

A. 750 kg wiśni i 1 500 kg cukru

B. 720 kg wiśni i 720 kg cukru

C. 480 kg wiśni i 120 kg cukru

D. 480 kg wiśni i 240 kg cukru

Odpowiedź 480 kg wiśni i 240 kg cukru jest prawidłowa, ponieważ do produkcji 1 litra dżemu wiśniowego wymagane jest 0,8 kg wiśni oraz 0,4 kg cukru. Aby obliczyć ilość surowców potrzebnych do wyprodukowania 600 litrów dżemu, należy pomnożyć te wartości przez 600. 0,8 kg wiśni x 600 litrów = 480 kg wiśni, a 0,4 kg cukru x 600 litrów = 240 kg cukru. Te obliczenia są zgodne z normami przemysłowymi i standardami produkcji, które uwzględniają proporcje surowców, co jest kluczowe dla zapewnienia jakości i smaku dżemu. Odpowiednie zrozumienie tych proporcji jest istotne nie tylko w kontekście produkcji dżemu, ale także w innych procesach przetwórstwa żywności. Przykładowo, w branży spożywczej zrozumienie proporcji składników umożliwia optymalizację kosztów produkcji oraz minimalizację odpadów, co sprzyja zrównoważonemu rozwojowi i efektywności operacyjnej.

Pytanie 40

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ sytuację firmy w zakresie rotacji zapasów materiałów.

Kwartał	Wskaźnik rotacji zapasów materiałów
Kwartał	w dniach	w razach
I	30	3
II	25	3,6
III	22	4
IV	18	5

A. Okres wymiany zapasów materiałów jest coraz dłuższy.

B. Firma ponosi coraz większe koszty magazynowania materiałów.

C. Okres wymiany zapasów materiałów jest coraz krótszy.

D. Firma coraz wolniej wymienia zapasy materiałów.

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć występowanie typowych błędów myślowych, które prowadzą do nieprawidłowych wniosków. Stwierdzenie, że okres wymiany zapasów materiałów jest coraz dłuższy, przeczy przedstawionym danym o rotacji zapasów. W przypadku, gdy wskaźnik ten maleje, sugeruje to, że firma zwiększa efektywność swoich operacji, co jest sprzeczne z ideą wydłużania okresu wymiany. Wysokie koszty magazynowania materiałów mogą być mylnie interpretowane jako oznaka problemów z rotacją, podczas gdy w rzeczywistości, zmniejszenie okresu wymiany może prowadzić do optymalizacji kosztów. Ostatnia odpowiedź sugerująca, że firma wymienia zapasy materiałów coraz wolniej, również jest niezgodna z danymi. Tego typu błędne podejście może wynikać z braku zrozumienia podstawowych zasad zarządzania zapasami oraz ich wpływu na ogólną wydajność przedsiębiorstwa. Kluczowym elementem skutecznego zarządzania zapasami jest analizy wskaźników rotacji, które umożliwiają podejmowanie świadomych decyzji operacyjnych. W obliczu zmieniającego się rynku, umiejętność szybkiej adaptacji i efektywnego gospodarowania zapasami staje się niezbędna dla zapewnienia konkurencyjności firmy.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej