Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 8 maja 2025 12:16
Data zakończenia: 8 maja 2025 12:26

Egzamin niezdany

Wynik: 15/40 punktów (37,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na podstawie danych z tabeli określ wartość energetyczną 1 porcji kopytek.

Lp	Nazwa produktu	Ilość na 1 porcję kopytek [g]	Wartość energetyczna w 100 g produktu [kcal]
1.	Ziemniaki	200	80
2.	Mąka pszenna	40	350
3.	Mąka ziemniaczana	8	325
4.	Jaja	10	150
5.	Słonina	10	800

A. 421 kcal

B. 321 kcal

C. 1705 kcal

D. 1605 kcal

Nieprawidłowe odpowiedzi, takie jak 1605 kcal, 321 kcal czy 1705 kcal, wynikają z błędnych obliczeń oraz nieprawidłowego zrozumienia zasad obliczania wartości energetycznej potraw. Często błędy te mogą wynikać z nieprawidłowego sumowania wartości energetycznych lub pomijania niektórych składników, co prowadzi do znaczącego zawyżenia lub zaniżenia całkowitej ilości kalorii. Na przykład, odpowiedź 1605 kcal może sugerować, że uczestnik testu błędnie zsumował wartości energetyczne, nie uwzględniając odpowiednich proporcji czy ilości użytych składników. Często też mylone są gramatury, co prowadzi do obliczeń opartych na niewłaściwych danych. Wartością średnią w błędnych odpowiedziach może być również zrozumienie, że suma poszczególnych elementów nie odpowiada rzeczywistej ilości kalorii w porcji. Dlatego, aby właściwie obliczać wartość energetyczną potrawy, kluczowe jest przyjrzenie się proporcjom składników oraz ich rzeczywistym wartościom energetycznym na 100g. Tylko w ten sposób można uniknąć typowych błędów myślowych, które prowadzą do niepoprawnych wniosków w kontekście obliczeń kalorycznych.

Pytanie 2

Ile gramów węglowodanów należy zjeść, aby uzyskać 400 kcal energii?

A. 100 g

B. 40 g

C. 60 g

D. 80 g

Aby obliczyć, ile węglowodanów należy spożyć, aby dostarczyć organizmowi 400 kcal energii, należy znać wartość energetyczną węglowodanów. Węglowodany dostarczają 4 kcal energii na każdy gram. Dlatego by uzyskać 400 kcal, należy podzielić tę wartość przez 4 kcal/g, co daje 100 g węglowodanów. Taki sposób obliczeń jest standardem w dietetyce i żywieniu, co jest istotne w planowaniu diety oraz w ocenie podaży makroskładników w codziennym żywieniu. Przykładowo, osoba, która trenuje regularnie, powinna dostarczać odpowiednią ilość węglowodanów, by zasilić organizm energią do prowadzenia aktywności fizycznej. W praktyce, węglowodany można znaleźć w różnych produktach, takich jak ryż, makaron, pieczywo czy owoce. Właściwe zrozumienie ilości potrzebnych węglowodanów jest kluczowe dla osób planujących dietę, szczególnie sportowców oraz tych, którzy chcą zredukować masę ciała, a jednocześnie utrzymać odpowiedni poziom energii.

Pytanie 3

Jaką właściwość mąki można ocenić, przesuwając próbkę między palcami?

A. Zapach

B. Barwę

C. Wilgotność

D. Granulację

Ocena cech mąki jest zadaniem wymagającym znajomości specyfikacji i standardów dotyczących różnych rodzajów mąki, w tym ich granulacji, zapachu, wilgotności oraz barwy. Granulacja mąki jest szczególnie ważna, ponieważ ma bezpośredni wpływ na jakość wypieków. Zapach mąki, chociaż również istotny, nie może być oceniony przez przesuwanie mąki między palcami – jest to metoda sensoryczna, która wymaga innego podejścia. Wilgotność, będąca kluczowym czynnikiem w długotrwałym przechowywaniu mąki, również nie jest możliwa do oceny za pomocą dotyku. Z kolei barwa mąki jest oceniana wizualnie, a nie poprzez przesuwanie jej między palcami. Typowym błędem w tym przypadku jest mylenie aspektów dotykowych z innymi zmysłami, co może prowadzić do nieprawidłowej oceny jakości mąki. Aby właściwie ocenić mąkę, należy połączyć różne metody oceny, takie jak analiza wizualna, dotykowa oraz zapachowa, co jest zgodne z zasadami dobrej praktyki w branży spożywczej, które podkreślają wieloaspektowe podejście do jakości surowców. Właściwa ocena mąki jest kluczowa, aby zapewnić, że produkt końcowy spełnia oczekiwania konsumentów oraz standardy jakościowe.

Pytanie 4

Kluczową normą, która obowiązuje w branży gastronomicznej, jest

A. norma surowcowa

B. metoda przygotowania

C. procedura

D. receptura

Wiele osób może mylnie sądzić, że sposób wykonania lub procedura jest kluczowym elementem produkcji gastronomicznej. Choć te elementy są istotne, to nie stanowią one podstawy procesu kulinarnego. Sposób wykonania, czyli techniki gotowania, mogą różnić się w zależności od kuchni czy stylu kulinarnego, ale bez odpowiedniej receptury, która jasno definiuje składniki i ich proporcje, trudno jest uzyskać oczekiwany rezultat. Z kolei procedura, choć ważna dla organizacji pracy w kuchni, nie zapewnia powtarzalności w smakach i jakości potraw. Normatyw surowcowy, który odnosi się do ilości i jakości składników, również nie jest tym samym co receptura. Normatywy mogą być pomocne, ale bez receptury, która dokładnie określa sposób ich użycia, mogą prowadzić do nieścisłości i nieoptymalnych rezultatów kulinarnych. Kluczowym błędem w myśleniu jest także przekonanie, że sam proces wykonania wystarczy do stworzenia wysokiej jakości dania, co jest zdecydowanie nieprawdziwe. W gastronomii jakość i smak potrawy są ściśle związane z użytymi składnikami oraz ich proporcjami, co jednoznacznie podkreśla znaczenie receptury w każdej kuchni.

Pytanie 5

Czym wyróżnia się krem brûlée pod względem dekoracyjnym?

A. cukier trzcinowy

B. ubita śmietanka

C. skarmelizowany cukier

D. sos malinowy

Skarmelizowany cukier jest nieodłącznym elementem kremu brûlée, stanowiącym jego charakterystyczną i rozpoznawalną cechę. Proces skarmelizacji polega na ogrzewaniu cukru, co prowadzi do jego przekształcenia w gładką, złocistą skorupkę. Kluczowym krokiem jest równomierne podgrzewanie cukru aż do momentu, gdy osiągnie temperaturę około 170-180°C, co skutkuje jego karmelizacją. Ta technika nie tylko nadaje deserowi wyjątkowego smaku, ale także kontrastuje z gładką i kremową konsystencją samego kremu. W praktyce, do uzyskania idealnej powłoki, można użyć palnika gastronomicznego, który pozwala na precyzyjne kontrolowanie procesu skarmelizacji. Ważne jest również, aby cukier był równomiernie rozprowadzony na powierzchni, co zapewnia jednolitą teksturę. Warto zauważyć, że skarmelizowany cukier w kremie brûlée nie tylko pełni funkcję dekoracyjną, ale także wprowadza do deseru przyjemny element chrupkości, który jest ceniony przez smakoszy.

Pytanie 6

Jaką cenę promocyjną należy ustalić dla deseru, jeśli restauracja nie uwzględnia marży, a koszt surowca wynosi 3,6 zł oraz podatek VAT to 7%?

A. 3,34 zł

B. 3,85 zł

C. 2,10 zł

D. 1,70 zł

Odpowiedź 3,85 zł jest poprawna, ponieważ aby ustalić cenę promocyjną deseru bez marży, musimy uwzględnić koszt surowca oraz podatek VAT. Koszt surowca wynosi 3,6 zł, a stawka VAT to 7%. Aby obliczyć cenę brutto, należy pomnożyć koszt surowca przez współczynnik uwzględniający VAT, który wynosi 1 + 0,07 = 1,07. Zatem cena promocyjna będzie wynosić 3,6 zł * 1,07 = 3,85 zł. W praktyce, stosowanie ceny brutto jest standardem w branży gastronomicznej, ponieważ klienci powinni wiedzieć, ile zapłacą za produkt, a cena powinna być podawana już z uwzględnieniem podatku. Ważne jest, aby przy określaniu cen brać pod uwagę nie tylko koszty, ale również regulacje prawne dotyczące VAT, co jest kluczowe dla transparentności finansowej. Ustalanie cen z uwzględnieniem podatków jest nie tylko praktyką zgodną z prawem, ale również buduje zaufanie klientów do firmy.

Pytanie 7

Sorbinian potasu, który znajduje się na etykiecie w składzie marmolady wieloowocowej, jest substancją

A. emulgującą

B. zagęszczającą

C. konserwującą

D. spulchniającą

Wybór odpowiedzi spulchniającej, emulgującej lub zagęszczającej jest wynikiem błędnego zrozumienia roli różnych dodatków w przemyśle spożywczym. Spulchniacze, takie jak proszek do pieczenia, są używane do nadawania wypiekom lekkości i objętości poprzez wytwarzanie gazów podczas obróbki termicznej, co prowadzi do spulchnienia ciasta. Z kolei emulgatory, takie jak lecytyna, mają za zadanie stabilizować mieszanki, w których składniki na ogół nie mieszają się, jak olej i woda, co jest szczególnie ważne w produkcji majonezu czy sosów. Zagęstniki, takie jak guma guar czy pektyna, są stosowane do zwiększenia lepkości produktów, co jest istotne w przypadku sosów czy galaretek. Każda z tych substancji pełni specyficzne funkcje, które są kluczowe dla uzyskania pożądanej konsystencji, smaku i trwałości wyrobów spożywczych. Dlatego też, błędne przypisanie funkcji konserwującej do innych typów dodatków wynika z nieznajomości ich mechanizmów działania i zastosowania w produkcji żywności. Ważne jest, aby w przemyśle spożywczym stosować dodatki zgodnie z ich przeznaczeniem oraz zrozumieć ich wpływ na jakość i bezpieczeństwo żywności.

Pytanie 8

Jogurt jest charakterystycznym napojem kuchni

A. węgierskiej

B. staropolskiej

C. rosyjskiej

D. bułgarskiej

Niepoprawne odpowiedzi odnoszą się do nieścisłości dotyczących pochodzenia jogurtu oraz jego miejsca w kuchniach różnych narodów. Kuchnia węgierska, choć bogata w różnorodne dania, nie jest znana z jogurtu jako jednego ze swoich kluczowych składników. W rzeczywistości, węgierskie przepisy kulinarne częściej bazują na mięsach, papryce i zupach, a jogurt pojawia się jedynie sporadycznie jako dodatek. Z kolei kuchnia rosyjska ma swoje unikalne tradycje, w których fermentowane produkty mleczne są używane, ale nie stanowią one centralnego elementu jak w przypadku kuchni bułgarskiej. Można jednak znaleźć w niej kwas chlebowy czy mleko skwaszone, które są bardziej typowe dla tego regionu. Z kolei staropolska kuchnia, choć znana z użytkowania mleka i jego przetworów, również nie przypisuje jogurtowi tej samej roli co w kuchni bułgarskiej, gdzie jogurt jest integralnym elementem posiłków. Często mylone są różnice w regionalnych tradycjach kulinarnych, co prowadzi do nieporozumień w identyfikacji, które składniki są typowe dla danej kuchni. Kluczowym błędem myślowym jest generalizowanie informacji o produktach mlecznych na podstawie ich ogólnej dostępności, bez uwzględnienia lokalnych tradycji i specyfiki danego regionu.

Pytanie 9

Jak nazywa się metoda zarządzania odpadami komunalnymi, która polega na ich ponownym wykorzystaniu?

A. recykling

B. utylizacja poprzez spalanie

C. produkcja kompostu

D. magazynowanie

Recykling to proces, w którym odpady komunalne, takie jak plastik, papier, szkło i metal, są zbierane, przetwarzane i przekształcane w nowe materiały lub produkty. Jest to kluczowy element gospodarki o obiegu zamkniętym, który ma na celu minimalizowanie odpadów oraz efektywne wykorzystanie zasobów naturalnych. Przykładem zastosowania recyklingu jest przetwarzanie butelek PET na włókna do produkcji odzieży czy materiałów budowlanych. W praktyce, recykling przyczynia się do zmniejszenia zapotrzebowania na surowce, obniżenia kosztów produkcji oraz zredukowania emisji gazów cieplarnianych. Standardy ISO 14001 dotyczące zarządzania środowiskowego podkreślają znaczenie recyklingu w zrównoważonym rozwoju, zachęcając organizacje do implementacji systemów, które promują odpowiedzialne gospodarowanie odpadami. Recykling nie tylko wpływa na ochronę środowiska, ale również przynosi korzyści ekonomiczne, tworząc miejsca pracy i wspierając innowacje w dziedzinie technologii przetwarzania odpadów.

Pytanie 10

Jaka jest wartość energetyczna jednej kanapki z szynką?

A. 404 kcal

B. 205 kcal

C. 701 kcal

D. 529 kcal

Odpowiedzi, które wskazują inne wartości kaloryczne, mogą wynikać z kilku błędów w myśleniu lub z nieporozumień związanych z analizy składników odżywczych. Na przykład, odpowiedzi wskazujące na 701 kcal oraz 529 kcal są znacznie przekroczone w kontekście typowej kanapki z szynką. Tak wysokie wartości mogłyby sugerować obecność dodatkowych, kalorycznych składników, takich jak duża ilość majonezu, sera czy innych tłustych dodatków. Często ludzie mylą pojęcia związane z wartością energetyczną, nie biorąc pod uwagę ilości użytych składników i ich jakości. Warto także zauważyć, że osoby, które wskazują na wartość 205 kcal, mogą nie uwzględniać pełnej wersji kanapki, co może prowadzić do zaniżenia rzeczywistej wartości energetycznej. Ważne jest, aby przy obliczaniu wartości odżywczych skupić się na całym składzie kanapki, a nie tylko na jednym jej składniku. W kontekście zdrowego odżywiania, umiejętność właściwego szacowania wartości kalorycznych produktów jest kluczowa, aby uniknąć niedoborów lub nadmiarów energii w diecie. Błędy te mogą prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak niedożywienie czy otyłość, dlatego ważne jest, aby zwracać uwagę na dokładne dane dotyczące wartości odżywczych spożywanych produktów.

Pytanie 11

Jaką metodę obróbki cieplnej należy zastosować do przygotowania "Pstrąga na niebiesko"?

A. Pieczenie

B. Opalanie na grillu

C. Gotowanie w wodzie

D. Tradycyjne smażenie

Grillowanie, smażenie tradycyjne oraz pieczenie to techniki obróbki cieplnej, które nie są wskazane do sporządzania pstrąga na niebiesko. Grillowanie, choć popularne, polega na intensywnym działaniu wysokiej temperatury bezpośrednio z ognia, co prowadzi do szybkiej karmelizacji i przypalenia zewnętrznej warstwy ryby, a także do jej wysuszenia. Pstrąg na niebiesko wymaga delikatnego gotowania, co kłóci się z ideą grillowania, która wyklucza subtelność i precyzję tego dania. Smażenie tradycyjne, z kolei, polega na wykorzystaniu dużej ilości tłuszczu i wysokiej temperatury, co powoduje, że ryba może stracić swoją naturalną wilgotność i uzyskać niepożądany, intensywny smak, który nie jest charakterystyczny dla potrawy przygotowywanej na niebiesko. Pieczenie, choć może wydawać się przyjemne i odpowiednie dla ryb, również wymaga wyższej temperatury, co sprawia, że mięso staje się suche i traci swój delikatny smak. Te techniki obróbki cieplnej są często mylone z gotowaniem w wodzie przez początkujących kucharzy, którzy mogą nie zdawać sobie sprawy, że każda z nich prowadzi do innych efektów smakowych i teksturalnych. Właściwe przygotowanie pstrąga na niebiesko wymaga znajomości różnych technik kulinarnych oraz umiejętności dostosowania ich do specyficznych potrzeb dania, co dla wielu może być wyzwaniem, ale jest kluczowe dla osiągnięcia najlepszego rezultatu.

Pytanie 12

Co to jest nerkówka?

A. część lędźwiowo-brzuszna cielęcej półtuszy

B. potrawka z nerek wieprzowych duszonych w czerwonym winie

C. gatunek handlowy białej fasoli

D. zupa z cielęcych nerek o kwaśnym smaku z dodatkiem śmietany

Fasola biała, zupa z nerek cielęcych i potrawka z nerek wieprzowych to elementy zupełnie odrębne od pojęcia nerkówki, co może prowadzić do mylnych skojarzeń. Fasola biała, jako gatunek handlowy, jest rośliną strączkową, która nie ma żadnego związku z mięsem cielęcym ani jego przetworami. Pomimo jej wszechstronności w kuchni, nie może być mylona z mięsem, które pochodzi z narządów wewnętrznych zwierząt. Zupa z nerek cielęcych, znana z kwaśnego smaku i dodatku śmietany, to danie, które wykorzystuje nerki, ale nie ma żadnego związku z lędźwiowo-brzuszną częścią cielęciny. Wreszcie, potrawka z nerek wieprzowych duszonych w czerwonym winie, choć smakowita, odnosi się do zupełnie innego typu przetworów mięsnych. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, obejmują zbytnie upraszczanie pojęć kulinarnych oraz brak zrozumienia różnic pomiędzy różnymi częściami tuszy zwierzęcej. To pokazuje, jak istotne jest, aby w pełni zrozumieć terminologię kulinarną oraz różnorodność przetworów mięsnych w kontekście ich zastosowania w kuchni.

Pytanie 13

Jaką wartość ma koszt jednostkowy obiadu z 5% ryczałtem na przyprawy, jeśli całkowity koszt 60 obiadów (bez ryczałtu) wynosi 600,00 zł?

A. 10,00 zł

B. 9,00 zł

C. 10,50 zł

D. 9,50 zł

W odpowiedziach, które nie są poprawne, można dostrzec kilka typowych błędów w obliczeniach oraz myśleniu logicznym. Na przykład, odpowiedzi 9,00 zł i 9,50 zł mogą sugerować, że nie uwzględniono ryczałtu na przyprawy w całkowitym koszcie, co jest kluczowe w analizie kosztów obiadu. Ignorowanie dodatkowych wydatków, takich jak przyprawy, prowadzi do niedoszacowania rzeczywistych kosztów produkcji dania. Co więcej, odpowiedź 10,00 zł, choć bliska, nie jest całkowicie dokładna, ponieważ nie uwzględnia ryczałtu na przyprawy, który jest istotnym elementem kosztów w branży gastronomicznej. Ryczałt na przyprawy powinien być zawsze uwzględniany w kalkulacji kosztów, aby uzyskać pełny obraz wydatków związanych z przygotowaniem posiłków. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego zarządzania kosztami w restauracji. W praktyce, precyzyjne obliczenia kosztów oraz ich składników mogą mieć znaczący wpływ na rentowność lokalu gastronomicznego, dlatego ważne jest, aby zawsze brać pod uwagę wszystkie elementy kosztów, a nie tylko te najbardziej oczywiste. Użytkownicy powinni zwracać uwagę na to, aby dokładnie analizować wszystkie wydatki związane z przygotowaniem dań, co pozwoli im na lepsze zarządzanie budżetem oraz cenami oferowanych potraw.

Pytanie 14

Który deser należy sporządzać na podstawie zamieszczonego sposobu wykonania?

Sposób wykonania
Na patelni zrumienić cukier i sporządzić karmel. Wymieszać mąkę ziemniaczaną z częścią zimnego mleka. Pozostałe mleko zagotować z cukrem, dodać masło i karmel. Zagotowane mleko połączyć z zawiesiną z mąki ziemniaczanej, zagotować, ciągle mieszając. Wyporcjować.

A. Budyń.

B. Krem.

C. Mleczko.

D. Kisiel.

Kisiel to deser, który charakteryzuje się jednorodną, gęstą konsystencją, osiąganą dzięki zastosowaniu skrobi, najczęściej ziemniaczanej lub kukurydzianej. W procesie jego przygotowania kluczowe jest odpowiednie połączenie składników oraz ich podgrzanie, co pozwala na uzyskanie pożądanej struktury. Kisiel można przygotować na bazie owoców, soków lub napojów, co czyni go niezwykle elastycznym deserem, dostosowującym się do sezonowych składników. Dobrą praktyką jest używanie świeżych owoców, które nie tylko wzbogacają smak, ale również dostarczają cennych witamin. Kisiel, w przeciwieństwie do budyniu czy kremu, nie wymaga dodawania mleka jako głównego składnika, co czyni go bardziej uniwersalnym w dietach bezmlecznych. Zrozumienie technik przygotowania kisielu oraz jego zastosowania w kuchni może znacznie wzbogacić naszą ofertę deserów, czyniąc je bardziej atrakcyjnymi dla gości.

Pytanie 15

Do opiekania dań używa się

A. patelni

B. szybkowaru

C. bemaru

D. salamander

Patelnia, choć jest wszechstronnym narzędziem w kuchni, nie jest idealnym wyborem do opiekania potraw, ponieważ jej podstawowa funkcja opiera się na smażeniu i duszeniu. Wyjątkowość salamandra polega na tym, że oferuje on specyficzny rodzaj ciepła, które nie jest dostępne na patelni. Patelnie nie osiągają tak wysokich temperatur jak salamander, co ogranicza ich zdolność do opiekania. Bemar, będący urządzeniem do podtrzymywania temperatury potraw, nie jest przeznaczony do opiekania. Jego główną rolą jest utrzymanie ciepła potraw w odpowiedniej temperaturze, co nie jest tożsame z procesem opiekania, który wymaga intensywnego źródła ciepła. Szybkowar natomiast jest narzędziem do szybkiego gotowania pod ciśnieniem, co całkowicie wyklucza możliwość opiekania potraw. Często pojawia się mylne przekonanie, że urządzenia te mogą spełniać podobne funkcje, jednak ich zasada działania oraz przeznaczenie są diametralnie różne. Przygotowując potrawy w kuchni, istotne jest zrozumienie różnicy między technikami obróbki cieplnej oraz dobranie odpowiedniego sprzętu do konkretnego zadania, co wpływa na jakość i smak finalnych dań.

Pytanie 16

Na podstawie danych z karty kalkulacyjnej ustal cenę gastronomiczną 1 porcji koktajlu.

Karta kalkulacyjna koktajlu
Lp	Nazwa produktu	Ilość na 10 porcji [l]	Cena 1l [zł]	Wartość [zł]
1.	Woda mineralna	0,50	2,00
2.	Wino białe stołowe	0,50	30,00
3.	Razem	x	x
4.	Marża 200%	x	x
5.	Razem 10 porcji	x	x
6.	Cena gastronomiczna 1 porcji	x	x

A. 14,00 zł

B. 6,80 zł

C. 16,00 zł

D. 4,80 zł

Obliczenie ceny za jedną porcję koktajlu to trochę skomplikowana sprawa, ale zaraz wyjaśnię. Na początku trzeba policzyć, ile kosztują składniki na 10 porcji. Kiedy już to ustalisz, dodajesz marżę, która w gastronomii zazwyczaj wynosi około 200%. To znaczy, że całkowity koszt składników mnożysz przez 3. Potem, żeby dostać cenę za jedną porcję, dzielisz tę kwotę przez 10. Na przykład, jeśli całkowity koszt wynosi 48 zł, to po dodaniu marży dostajesz 144 zł, a cena jednej porcji wyniesie 14,40 zł. Pamiętaj, że przy ustalaniu ceny warto też brać pod uwagę inne rzeczy, jak miejsce, w którym działasz, konkurencję czy co lubią klienci. Zrozumienie tego wszystkiego pomoże dobrze zarządzać finansami w lokalu i podejmować lepsze decyzje co do cen.

Pytanie 17

Jaką potrawę wykonaną z mielonej masy mięsnej powinno się zakończyć panierką z bułki tartej oraz grzankami?

A. Kotlet pożarski

B. Klops

C. Pieczeń

D. Sznycel ministerski

Sznycel ministerski to naprawdę fajne danie, które przygotowuje się w specjalny sposób, bo najpierw obtaczamy go w panierce, a to jest klucz do sukcesu. Robimy go zazwyczaj z mielonego mięsa, do którego dodajemy przyprawy i formujemy w odpowiedni kształt. Panierowanie to taki proces, gdzie najpierw zanurzamy kotleta w mące, potem w jajku, a na koniec w bułce tartej, co sprawia, że po usmażeniu jest chrupiący. Używanie bułki tartej nie jest tylko dla smaku, ale też daje mu odpowiednią strukturę, dzięki czemu mięso zostaje soczyste podczas smażenia na złoty kolor. Z mojego doświadczenia wynika, że świeża bułka tarta działa najlepiej, bo lepiej trzyma smak i pozwala uzyskać równą panierkę. Tak przygotowany sznycel to klasyka w wielu kuchniach europejskich, a podając go, warto dodać coś ekstra jak świeże zioła czy cytrynę, co jeszcze bardziej podkreśli jego smak.

Pytanie 18

Jaja po wiedeńsku powinny być gotowane od momentu umieszczenia ich w wrzącej wodzie przez

A. 7 minut

B. 3 minuty

C. 5 minut

D. 1 minutę

Jaja po wiedeńsku to danie, które wymaga precyzyjnego gotowania, aby uzyskać odpowiednią konsystencję białka oraz żółtka. Gotowanie ich przez 3 minuty od momentu włożenia do wrzącej wody to optymalny czas, który zapewnia, że białko jest ścięte, a żółtko pozostaje płynne. Dzięki tej metodzie otrzymujemy idealnie przygotowane jaja, które można podać z dodatkami, takimi jak bułka czy sos. W praktyce, aby osiągnąć najlepsze rezultaty, warto stosować się do zasad gotowania na parze i nie przepełniać garnka, co może obniżyć temperaturę wrzenia. Warto również pamiętać, że świeżość jaj ma znaczenie - im świeższe jaja, tym lepiej trzymają kształt podczas gotowania. Dla kulinarnych profesjonalistów, dostosowanie czasu gotowania do preferencji konsumenta jest kluczowym elementem, który wpływa na jakość serwowanych dań, dlatego umiejętność ich precyzyjnego gotowania jest niezwykle ważna w gastronomii.

Pytanie 19

Określ warunki, które umożliwią odpowiednie magazynowanie ziemniaków?

A. Temperatura między 1 stopniem C a 10 stopni C, wilgotność od 85 do 95%

B. Temperatura w zakresie od 0 stopni C do 2 stopni C, wilgotność od 80 do 85%

C. Temperatura w granicach od 15 stopni C do 18 stopni C, wilgotność od 56 do 60%

D. Temperatura w przedziale od 6 stopni C do 10 stopni C, wilgotność od 85 do 90%

Właściwe przechowywanie ziemniaków jest kluczowe dla utrzymania ich jakości i zapobiegania psuciu się. Odpowiednia temperatura wynosząca od 6 do 10 stopni Celsjusza oraz wilgotność w przedziale 85-90% zapewniają optymalne warunki do przechowywania. Temperatura nie powinna być niższa, by uniknąć skrobii przekształcającej się w cukry, co prowadzi do niepożądanego słodkiego smaku i zmian w kolorze. Z kolei zbyt wysoka temperatura może prowadzić do kiełkowania. Wilgotność w przedziale 85-90% chroni przed wysychaniem bulw, co jest istotne dla utrzymania ich właściwej konsystencji i walorów odżywczych. W praktyce, przechowywanie ziemniaków w piwnicy lub w chłodnym, wilgotnym pomieszczeniu często przynosi najlepsze rezultaty. Użycie materiałów izolacyjnych oraz odpowiednich pojemników, które ograniczają dostęp światła, również wspiera długoterminowe przechowywanie. Standardy branżowe, takie jak te opracowane przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO), sugerują, aby monitorować zarówno temperaturę, jak i wilgotność w celu zapewnienia optymalnych warunków przechowywania.

Pytanie 20

Na podstawie danych w tabeli wskaż środek spożywczy, który zawiera najwięcej węglowodanów.

Skład chemiczny 100 g różnych rodzajów kasz
Lp.	Rodzaj kaszy	Białko (g)	Skrobia (g)	Błonnik (g)	Popiół (g)	Tłuszcz (g)
1.	manna	8,7	74,0	2,5	0,3	1,0
2.	jaglana	10,5	55,0	3,2	1,0	3,5
3.	pęczak	8,4	68,2	5,4	1,1	2,0
4.	gryczana	12,6	60,5	5,9	2,0	1,9

A. 3

B. 1

C. 4

D. 2

Wybór odpowiedzi, która nie jest prawidłowa, może wynikać z braku zrozumienia kluczowych różnic w zawartości węglowodanów między różnymi produktami spożywczymi. Wiele osób, które odpowiadają niepoprawnie, często myli skrobię z innymi rodzajami węglowodanów, jak błonnik czy cukry proste, co prowadzi do błędnych wniosków o wartościach odżywczych danych produktów. Zrozumienie, że skrobia jest głównym źródłem węglowodanów w kaszach, jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji danych odżywczych. Ponadto, niektórzy mogą zakładać, że inne kasze mają podobne lub wyższe wartości węglowodanów, co również jest nieprawdziwe. Błędne założenia mogą wynikać z ogólnych przekonań o zdrowotności „zdrowszych” rodzajów kasz, mimo że skrobia w kaszy mannie jest wyraźnie wyższa. Kluczowe jest, aby przy wyborze produktów spożywczych skupić się na analizie ich zawartości odżywczej oraz zrozumieć, jak różne rodzaje węglowodanów wpływają na organizm. Poznanie szczegółowych informacji o składnikach odżywczych oraz ich wpływie na zdrowie pomaga unikać typowych pułapek myślowych i podejmować lepsze decyzje żywieniowe.

Pytanie 21

Sery określane jako włoskie to jakie?

A. gruyere

B. parmezan

C. mazdamer

D. gouda

Gouda, Gruyere oraz Mazdamer to sery, które choć popularne, nie są klasyfikowane jako włoskie. Gouda to ser pochodzący z Holandii, znany ze swojej gładkiej konsystencji i słodkawego smaku, który zmienia się w miarę dojrzewania. Wyróżnia się różnymi odmianami, w tym wersjami wędzonymi. Gruyere to ser szwajcarski, który charakteryzuje się głębokim, lekko orzechowym smakiem i jest kluczowym składnikiem w potrawach takich jak fondue. Mazdamer to mniej znany ser, również pochodzący z Holandii, który ma łagodny i kremowy smak, ale nie jest związany z włoską tradycją serowarską. Typowe błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami często wynikają z ogólnej wiedzy o serach, gdzie często myli się pochodzenie i charakterystykę serów. Wiele osób interpretuje serowe destynacje jako mniej istotne, co prowadzi do nieporozumień. Warto pamiętać, że klasyfikacja serów opiera się nie tylko na ich smaku, ale także na metodzie produkcji i regionie pochodzenia, co ma istotne znaczenie dla autentyczności danego produktu. Dlatego tak ważne jest zrozumienie różnic między różnymi rodzajami serów i ich pochodzeniem.

Pytanie 22

Jakie wino powinno się serwować z potrawami z dziczyzny?

A. Czerwone wytrawne

B. Wermut wytrawny

C. Białe półwytrawne

D. Czerwone deserowe

Podanie wermutów wytrawnych do potraw z dziczyzny nie jest zalecane, ponieważ charakteryzują się one wyraźnym smakiem ziołowym oraz słono-słodkim profilem, co może zdominować naturalne aromaty dziczyzny. To wino, mimo że może być ciekawym dodatkiem w kontekście aperitifów czy koktajli, nie współgra z intensywnymi i złożonymi smakami mięs. Z kolei białe wino półwytrawne, które często kojarzone jest z lżejszymi potrawami, także nie jest odpowiednie do dziczyzny. Białe wina zazwyczaj charakteryzują się owocowymi nutami, które mogą zniekształcić charakterystyczny posmak potraw z dzikiego mięsa, a także ich teksturę. Czerwone wino deserowe, mimo że ma bogaty smak, jest zbyt słodkie i może nie pasować do osłodzonej potrawy mięsnej, co prowadzi do niezrównoważonego doświadczenia kulinarnego. W tradycjach kulinarnych oraz w praktykach sommelierów, zaleca się unikanie łączenia słodkich win z mięsami, ponieważ może to prowadzić do przesadzenia smaków, co nie sprzyja harmonii na talerzu. Wybór odpowiedniego wina do dziczyzny powinien być oparty na zrozumieniu zarówno struktury win, jak i profili smakowych potraw, co jest kluczowe w sztuce kulinarnej.

Pytanie 23

Miejsce przeznaczone do relaksu i jedzenia posiłków dla personelu kuchni powinno być zlokalizowane

A. w obszarze konsumpcji

B. w obszarze ekspedycji

C. w obszarze socjalnym

D. w obszarze produkcji

Jak wybierzesz złe miejsce na pomieszczenie dla pracowników kuchni, to naprawdę robisz dużą wtopę w organizacji przestrzeni. Część, gdzie dochodzi do wydawania potraw, to nie jest dobry pomysł na odpoczynek, bo tam jest strasznie głośno i dużo się dzieje, a to nie sprzyja relaksowi. A w produkcji, gdzie się gotuje, to też nie za fajnie, bo temperatura jest wysoka i nie ma tam miejsca na komfort. Jeszcze w części, gdzie klienci jedzą, nie ma żadnej prywatności dla pracowników. Jak zrobisz coś takiego, to może być niebezpiecznie i narusza przepisy BHP, a to wpływa negatywnie na pracę, bo pracownicy nie mają gdzie się zregenerować. Każda z tych stref ma swoją rolę, więc nie powinny być wykorzystywane do odpoczynku. Ważne, żeby przestrzeń w kuchni była dobrze zaplanowana, żeby pracownicy mieli komfortowe warunki do odpoczynku. W dłuższym czasie to na pewno poprawi jakość usług.

Pytanie 24

Jaką fizyczną metodę stosuje się do konserwacji żywności?

A. fermentacja

B. dymienie

C. pasteryzacja

D. solenie

Pasteryzacja jest fizyczną metodą utrwalania żywności, polegającą na podgrzewaniu produktów do określonej temperatury przez określony czas, co prowadzi do eliminacji drobnoustrojów i enzymów odpowiedzialnych za psucie się żywności. Proces ten, opracowany przez Ludwika Pasteura, ma na celu zwiększenie trwałości produktów spożywczych oraz zapewnienie ich bezpieczeństwa. Przykładem zastosowania pasteryzacji jest przetwarzanie mleka, które po podgrzaniu do temperatury wynoszącej od 60 do 85 stopni Celsjusza przez kilka sekund do kilku minut, jest wolne od patogenów. Pasteryzacja jest standardem w przemyśle spożywczym, gdzie kontrola jakości i bezpieczeństwa żywności są kluczowe. Oprócz mleka, pasteryzacji poddawane są również soki owocowe, przetwory owocowe, sosy i konserwy, co pozwala na ich dłuższe przechowywanie oraz zachowanie wartości odżywczych.

Pytanie 25

Jaką cenę gastronomiczną ma jedna porcja pierogów, jeśli koszt surowców do przygotowania 10 porcji wynosi 30 zł, a marża to 50%?

A. 4,50 zł

B. 3,50 zł

C. 2,50 zł

D. 3,00 zł

W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, istotne jest zrozumienie, gdzie wystąpiły błędy w myśleniu. Wiele osób może błędnie oszacować koszt jednostkowy, pomijając istotny krok, jakim jest podział całkowitego kosztu surowców przez liczbę porcji. Na przykład, niepoprawne odpowiedzi, takie jak 3,50 zł czy 2,50 zł, mogą wynikać z obliczeń, które nie uwzględniają całkowitego kosztu surowców lub błędnie przeliczają marżę. Często w takich przypadkach występuje pomylenie wartości kosztu z ceną sprzedaży, co prowadzi do niepełnej analizy. Ważne jest, aby pamiętać, że marża to nie tylko dodanie stałego procentu do kosztu, ale również uwzględnienie całkowitych wydatków, które restauracja ponosi. Zrozumienie struktury kosztów i marży jest kluczowe dla podejmowania świadomych decyzji w zakresie ustalania cen. Zawodowcy w branży gastronomicznej powinni być dobrze zaznajomieni z tymi zasadami, aby uniknąć nieefektywności finansowych oraz zapewnić rentowność swoich przedsięwzięć. Analiza kosztów i regularne monitoring cen surowców oraz marż są podstawą efektywnego zarządzania i powinny być integralną częścią strategii operacyjnej każdej restauracji.

Pytanie 26

Termin "marynowany" na etykiecie wskazuje, że produkt został zakonserwowany za pomocą roztworu

A. kwasku cytrynowego

B. soli

C. kwasu askorbinowego

D. octu

Odpowiedzi wskazujące na sól, kwasek cytrynowy i kwas askorbinowy, choć mogą być związane z przetwórstwem żywności, nie są poprawne w kontekście definicji marynowania. Sól jest często używana do solenia i konserwowania żywności, jednak proces ten nie jest synonimiczny z marynowaniem. Sól wpływa na osmozę, co może zapobiegać psuciu się żywności, ale nie zapewnia tego samego efektu smakowego i konserwującego jak ocet. Z kolei kwasek cytrynowy, będący źródłem kwasu cytrynowego, jest stosowany w przetwórstwie jako regulator kwasowości, a nie jako główny składnik marynaty. Może on wspierać proces konserwacji, ale nie zastępuje octu, który jest kluczowym elementem marynowania. Kwas askorbinowy, znany jako witamina C, jest przeciwutleniaczem, który może zapobiegać utlenianiu się żywności i wspierać ich świeżość, jednak nie ma on zastosowania w procesie marynowania, który głównie opiera się na kwasie octowym. Warto zrozumieć, że wybór odpowiednich składników do marynat ma kluczowe znaczenie dla uzyskania pożądanych walorów smakowych i trwałości produktów, co podkreśla znaczenie octu w tym procesie.

Pytanie 27

Ser gouda, który został osuszony i nie przeszedł żadnych zmian mikrobiologicznych, powinien

A. zostać bezwzględnie wyrzucony

B. zostać wykorzystany do dekoracji kanapek

C. służyć jako przekąska na talerzu serowym

D. być starty do zapiekanek

Decyzje dotyczące wykorzystania obsuszonego sera gouda wymagają szczegółowego rozważenia jego właściwości. Wyrzucenie go bez głębszej analizy to marnotrawstwo cennych zasobów, zwłaszcza gdy ser nie wykazuje oznak zepsucia ani mikrobiologicznych zmian. Wiele osób może mylnie sądzić, że taki ser nadaje się tylko do konsumowania w postaci surowej, co ogranicza jego potencjał kulinarny. Użycie sera jako przekąski do talerza serów może być błędnym podejściem, gdyż obsuszony ser nie prezentuje się atrakcyjnie, a jego struktura może być mniej apetyczna w porównaniu do świeżego sera. Również dekoracja kanapek z użyciem obsuszonego sera nie jest najlepszym pomysłem, ponieważ może zniechęcać do spożywania, gdyż nie jest dostatecznie miękki ani aromatyczny. Kluczowe jest zrozumienie, że ser gouda, mimo że może wydawać się nieświeży, wciąż ma wiele do zaoferowania, a jego wykorzystanie w zapiekankach pozwala na zachowanie wartości odżywczych. Przy odpowiednim przetwarzaniu, nawet starszy ser może zyskać na walorach smakowych, co jest zgodne z zasadami kuchni kreatywnej oraz praktykami redukcji odpadów.

Pytanie 28

Koszt wyżywienia dla delegacji liczącej 15 osób wyniósł
- śniadanie - 225,00 zł
- lunch - 150,00 zł
- obiadokolacja - 375,00 zł
Jaką kwotę stanowi całodzienne wyżywienie jednego delegata?

A. 75,00 zł

B. 37,50 zł

C. 50,00 zł

D. 30,00 zł

Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z niedostatecznego zrozumienia zasad podziału kosztów oraz błędnego podejścia do obliczeń. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 37,50 zł, 30,00 zł oraz 75,00 zł, mogą wynikać z różnych pomyłek. Często zdarza się, że osoby obliczające te wartości pomijają istotny krok, jakim jest sumowanie całkowitych kosztów przed ich podziałem. Zamiast tego, mogą próbować oszacować koszt posiłków na podstawie jednostkowych wartości, co prowadzi do błędnych wniosków. W przypadku podania kwoty 37,50 zł, ktoś mógłby pomyśleć, że każdy posiłek kosztuje około 12,50 zł, co jest niezgodne z rzeczywistością, gdzie całkowity koszt wyżywienia wynosi 750,00 zł. Z kolei 30,00 zł sugeruje, że całkowity koszt został źle oszacowany lub zaniżony, co również jest nieprawidłowe. Odpowiedź 75,00 zł może wynikać z niepoprawnego założenia, że jeden posiłek jest droższy, niż w rzeczywistości. Te błędy pokazują typowe pułapki w myśleniu, gdzie brak zrozumienia pełnych kosztów prowadzi do nieprecyzyjnych obliczeń. Dlatego tak ważne jest, aby w kontekście zarządzania kosztami stosować dokładne metody obliczeniowe i upewnić się, że wszystkie etapy analizy kosztów są dokładnie wykonane.

Pytanie 29

Zasady systemu HACCP sprowadzają się do

A. akceptacji stworzonych przepisów kulinarnych

B. zapewnienia wymagań zdrowotnych dla pracowników branży gastronomicznej

C. nadzoru nad wyznaczonymi punktami krytycznymi w danym procesie technologicznym

D. organizowania miejsca pracy według standardów ergonomii

Wybierając odpowiedzi, które dotyczą ergonomii, wymagań zdrowotnych czy receptur, pokazujesz, że nie do końca rozumiesz podstawy systemu HACCP. Jasne, że ergonomia jest ważna dla komfortu pracy, ale to nie jest cel HACCP. Wymagania zdrowotne dla pracowników w gastronomii są pewnie istotne, ale nie są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności. Podobnie z recepturami – to nie ma nic wspólnego z HACCP, który koncentruje się na ryzykach i punktach krytycznych. W praktyce te zagadnienia często się mylą, co prowadzi do opacznego postrzegania HACCP jako elementu w szerszym zarządzaniu jakością w gastronomii. HACCP wymaga konkretnego podejścia do identyfikacji i eliminacji zagrożeń, co czyni go niezbędnym w każdej firmie zajmującej się jedzeniem. Bez tego nie da się skutecznie zapewnić bezpieczeństwa żywności, a to jest mega istotne w produkcji.

Pytanie 30

Zastosowanie kombinacji dwóch metod konserwacji żywności: mrożenia i osuszania występuje podczas

A. wędzenia ryb.

B. liofilizacji owoców.

C. suszenia warzyw.

D. marynowania grzybów.

Wędzenie ryb, suszenie warzyw i marynowanie grzybów to zupełnie inne metody konserwacji niż liofilizacja, co może prowadzić do pewnych nieporozumień. Wędzenie ryb to przede wszystkim działanie dymem i wysoką temperaturą, co nie tylko je konserwuje, ale także nadaje im fajny smak. Natomiast suszenie warzyw polega na usuwaniu wody, ale zazwyczaj robi się to przy normalnej temperaturze albo ciepłym powietrzu, co może spowodować, że część wartości odżywczych znika oraz zmienia się smak. Marynowanie grzybów to zupełnie inna bajka – wkłada się je w sól, ocet lub alkohol, co zmienia ich smak, ale nie ma tam żadnego mrożenia. W tych wszystkich metodach nie zachodzi sublimacja wody, co jest kluczowe w liofilizacji. Jak widzisz, błąd w wyborze odpowiedzi prawdopodobnie wynika z tego, że niezbyt dobrze znasz te procesy i różnice między nimi. Ważne jest, żeby to zrozumieć, bo różne techniki mają różne cele i zastosowania.

Pytanie 31

Zupy serwuje się w talerzach głębokich

A. czyste z pasztecikami

B. podprawiane z makaronem

C. kremy z groszkiem ptysiowym

D. specjalne: rakową, żółwiową

Odpowiedź 'podprawiane z makaronem' jest poprawna, ponieważ głębokie talerze są najczęściej używane do podawania zup, które mają nieco gęstszą konsystencję i zawierają różnorodne składniki, takie jak makaron. Zupy podprawiane z makaronem, np. zupa pomidorowa z makaronem lub rosół z kluskami, doskonale komponują się z głębokimi naczyniami, umożliwiając łatwe nabieranie zarówno płynnej części, jak i stałych dodatków. W profesjonalnych kuchniach, stosowanie odpowiednich naczyń do serwowania potraw jest kluczowe dla estetyki oraz funkcjonalności podania. Głębokie talerze przyczyniają się do lepszego utrzymywania temperatury zupy, co jest istotne dla doświadczeń kulinarnych gości. Warto również wspomnieć, że w gastronomii dużą wagę przykłada się do standardów, które sugerują oryginalne i tradycyjne podanie zup w talerzach głębokich, co podkreśla ich charakter i bogactwo smakowe.

Pytanie 32

Jaką wartość ma cena gastronomiczna brutto jednego obiadowego zestawu, jeśli koszt surowców^ wynosi 5 zł, marża to 200% a stawka VAT to 8%?

A. 25,70 zł

B. 15,00 zł

C. 16,20 zł

D. 25,00 zł

Aby obliczyć cenę gastronomiczną brutto jednego zestawu obiadowego, zaczynamy od wyliczenia ceny netto. Koszt surowców wynosi 5 zł, a marża wynosząca 200% oznacza, że cena sprzedaży powinna być trzykrotnością kosztu surowców (100% + 200% zysku). Zatem cena netto wynosi 5 zł x 3 = 15 zł. Następnie dodajemy podatek VAT, który w tym przypadku wynosi 8%. Podatek VAT obliczamy jako 8% z 15 zł, co daje 1,20 zł. Ostatecznie, cena brutto zestawu obiadowego to 15 zł + 1,20 zł = 16,20 zł. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w gastronomii, gdzie precyzyjne kalkulacje cenowe są kluczowe dla rentowności. Umożliwia to również stworzenie efektywnej strategii cenowej, która uwzględnia zarówno koszty operacyjne, jak i oczekiwania klientów.

Pytanie 33

Jakie sztućce są odpowiednie do serwowania musów?

A. Widelczyk.

B. Dużą łyżkę.

C. Łyżeczkę.

D. Łyżeczkę koktajlową.

Wybór niewłaściwych sztućców do serwowania musów może nie tylko wpłynąć na estetykę posiłku, ale także na przyjemność z jego spożycia. Widelczyk, choć może wydawać się odpowiedni do niektórych potraw, nie jest przeznaczony do musów, które mają gładką i jednorodną teksturę. Użycie widelczyka w tym przypadku prowadzi do trudności w nabieraniu potrawy, a także może wpłynąć na ogólne odczucia smakowe. Użytkownicy często mylą funkcje różnych sztućców, co skutkuje niewłaściwym doborem narzędzi do serwowania, przyczyniając się do negatywnego doświadczenia kulinarnego. Duża łyżka, mimo że może być użyteczna w przypadku bardziej masywnych potraw, takich jak zupy czy gulasz, nie jest odpowiednia do delikatnych musów, które wymagają precyzyjnego nabierania. Użycie jej może skutkować bałaganem oraz utrudnieniem w degustacji. Łyżeczka koktajlowa, z kolei, została zaprojektowana do serwowania koktajli oraz niektórych deserów, gdzie wymagane jest większe nabieranie. Choć można jej użyć do musów, nie jest to najlepsza opcja, ponieważ jej kształt nie jest tak optymalny jak tradycyjnej łyżeczki, co może wpływać na komfort jedzenia. W gastronomii, odpowiednie dobieranie sztućców do dania ma kluczowe znaczenie, dlatego warto zwracać uwagę na te zasady, aby zapewnić gościom najlepsze doświadczenia kulinarne.

Pytanie 34

Która kombinacja dań spełnia zasady tworzenia jadłospisów?

A. Zupa pomidorowa z makaronem, potrawka z kurczaka, kluski francuskie, sałata zielona

B. Zupa pomidorowa z makaronem, cielęcina duszona, ryż na sypko, pomidory z cebulą

C. Zupa pomidorowa z ryżem, potrawka z kurczaka, ryż na sypko, pomidory z cebulą

D. Zupa pomidorowa z ryżem, cielęcina duszona, kluski francuskie, sałata zielona

Zestawy obiadowe, które nie zostały wybrane, mogą wydawać się atrakcyjne na pierwszy rzut oka, ale ich skład nie spełnia podstawowych zasad planowania zdrowego jadłospisu. Na przykład, połączenie zupy pomidorowej z makaronem i potrawki z kurczaka, choć smaczne, nie jest optymalne pod względem wykorzystania składników odżywczych. Zupa pomidorowa z makaronem prowadzi do nadmiaru węglowodanów, co może niekorzystnie wpłynąć na poziom glukozy we krwi, a także na uczucie sytości. Ponadto, brak zróżnicowania źródeł białka w postaci cielęciny może ograniczać dostarczanie niezbędnych aminokwasów. W przypadku jednego z zestawów, zupa pomidorowa z ryżem i potrawka z kurczaka zamiast cielęciny, wskazuje na typowy błąd myślowy, polegający na przekonaniu, że różnorodność można osiągnąć jedynie poprzez różne potrawy, a nie różne składniki. Gotowanie na parze lub duszenie mięs powinno być preferowane ze względu na ich korzystny wpływ na zachowanie wartości odżywczych. Ponadto, zredukowana ilość warzyw w tych propozycjach ogranicza korzystny wpływ błonnika na układ pokarmowy. Dla zachowania zdrowego stylu życia, ważne jest, aby każda potrawa zawierała odpowiednie proporcje wszystkich grup żywnościowych, co nie zostało w pełni zrealizowane w analizowanych zestawach.

Pytanie 35

Ile kilogramów mrożonych filetów rybnych trzeba wziąć z magazynu, aby przygotować 150 porcji dania o wadze 100 gramów każda, jeśli straty podczas obróbki cieplnej wynoszą 25%?

A. 18,75 kg

B. 15,00 kg

C. 11,25 kg

D. 20,00 kg

W przypadku błędnych odpowiedzi, najczęściej można zauważyć pewne nieprawidłowości w obliczeniach lub zrozumieniu problemu. Na przykład, niektóre odpowiedzi mogą wskazywać na nieprawidłowe oszacowanie ilości surowca, które powinno być uwzględnione z uwagi na ubytki, co prowadzi do niewłaściwych wniosków. Często popełnianym błędem jest obliczanie tylko podstawowej wagi potrawy bez uwzględnienia strat wynikających z obróbki cieplnej. Użytkownicy mogą również pomylić się w obliczeniach matematycznych, nie przeliczając jednostek poprawnie, co skutkuje błędnymi wartościami. Ważne jest, aby zawsze zwracać uwagę na procenty ubytków, ponieważ mogą one znacznie wpływać na końcową ilość potrzebnych surowców. W praktyce branżowej, stosowanie odpowiednich proporcji i uwzględnianie strat to kluczowe elementy efektywnego zarządzania kuchnią lub cateringiem. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do nadmiernych zakupów lub niewystarczających zapasów, co w konsekwencji może wpływać na jakość potraw oraz rentowność działalności. W gastronomii, precyzyjne obliczenia są niezbędne do zapewnienia ciągłości produkcji i zadowolenia klientów.

Pytanie 36

Podczas dłuższego przechowywania składniki zawarte w ziemniakach mogą podlegać

A. estryfikacji

B. sublimacji

C. sterylizacji

D. transpiracji

Estryfikacja, transpiracja, sterylizacja i sublimacja to różne procesy chemiczne i fizyczne, które mają odmienne znaczenie i zastosowanie w kontekście przechowywania żywności. Estryfikacja to reakcja chemiczna, w której kwasy reagują z alkoholami, prowadząc do powstania estrów, co nie odnosi się do zmian zachodzących w składnikach ziemniaków podczas ich przechowywania. Proces ten może być mylony z innymi reakcjami chemicznymi, jednak nie ma bezpośredniego wpływu na jakość ani trwałość ziemniaków. Sterylizacja to proces mający na celu eliminację mikroorganizmów, który jest istotny w kontekście konserwacji żywności, ale nie odnosi się do naturalnych procesów zachodzących w ziemniakach w trakcie ich przechowywania. Sublimacja to z kolei przejście substancji ze stanu stałego w gazowy, które nie ma zastosowania w kontekście przechowywania ziemniaków, jako że nie zachodzi w normalnych warunkach przechowywania. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru niepoprawnych odpowiedzi często wynikają z nieznajomości podstawowych procesów zachodzących w roślinach oraz brak zrozumienia, jak te procesy wpływają na jakość żywności. Kluczowe jest zrozumienie, że spadek wilgotności w ziemniakach jest wynikiem transpiracji, co podkreśla znaczenie odpowiednich warunków przechowywania, aby utrzymać świeżość i jakość tego warzywa.

Pytanie 37

Pomieszczenie do mycia naczyń w lokalu gastronomicznym powinno być zlokalizowane w części

A. produkcyjnej

B. socjalnej

C. ekspedycyjnej

D. magazynowej

Zmywalnia naczyń kuchennych w zakładzie gastronomicznym powinna znajdować się w części produkcyjnej, ponieważ jest to kluczowy element procesu przygotowywania posiłków. W strefie produkcyjnej zmywalnia zapewnia efektywny obieg naczyń oraz przyborów kuchennych, co wpływa na zachowanie standardów sanitarno-epidemiologicznych. Umiejscowienie zmywalni w tej części pozwala na szybkie i sprawne czyszczenie używanych narzędzi, co jest niezbędne do utrzymania ciągłości pracy w kuchni. Przykładem może być restauracja, w której duża liczba dań jest serwowana w krótkim czasie – zmywalnia w strefie produkcyjnej eliminuje czas oczekiwania na czyste naczynia i minimalizuje ryzyko kontaminacji. Ponadto, zgodnie z normami HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), właściwe zarządzanie cyklem życia naczyń, od ich użycia po mycie, jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności. Z tego powodu odpowiednie lokalizowanie i organizacja zmywalni w strefie produkcyjnej są niezbędne dla efektywności i bezpieczeństwa operacji gastronomicznych.

Pytanie 38

Aby zminimalizować straty składników odżywczych w trakcie krojenia owoców, należy podjąć działania w celu ochrony rozdrobnionych surowców

A. schłodzić w osłodzonej wodzie z lodem

B. posłodzić od razu po rozdrobnieniu

C. chronić przed dostępem światła i tlenu

D. zalać przegotowaną letnią wodą z octem

Ochrona rozdrobnionych owoców przed dostępem światła i tlenu jest kluczowym działaniem, mającym na celu minimalizację strat składników odżywczych. Światło, zwłaszcza promieniowanie UV, może prowadzić do degradacji ważnych witamin, takich jak witamina C, a także do utleniania innych cennych substancji. Z kolei tlen sprzyja procesom utleniania, które są odpowiedzialne za utratę świeżości i jakości owoców. Praktycznym przykładem może być przechowywanie pokrojonych owoców w szczelnych pojemnikach lub ich owinięcie w folię aluminiową, co ogranicza kontakt z powietrzem. Warto również stosować metody takie jak przechowywanie w lodówce, które dodatkowo spowalniają procesy enzymatyczne. W branży gastronomicznej i cateringowej dbałość o jakość składników to standard, który bezpośrednio wpływa na końcowy efekt dań oraz satysfakcję klientów. Dlatego ważne jest przestrzeganie zasad przechowywania, które zachowują wartości odżywcze i organoleptyczne owoców.

Pytanie 39

Marynaty są efektem konserwacji surowca

A. mieszanką peklującą

B. dwutlenkiem siarki

C. kwasem benzoesowym

D. kwasem octowym

Mieszanka peklująca, czyli ta sól z dodatkami, jak azotan sodu, głównie jest używana do wędlin i mięs, aby poprawić smak i kolor. Ale nie nadaje się do marynat, które bazują na kwaszeniu. Co do dwutlenku siarki, to niby jest konserwantem i przeciwutleniaczem, ale w marynatach to nie jest typowe. Nie działa tak jak powinno, bo nie obniża pH, a to jest kluczowe w marynowaniu. Poza tym, niektórzy mogą mieć alergię na ten dwutlenek, więc nie jest zbyt popularny w jedzeniu. Kwas benzoesowy, choć uznawany za konserwant, też nie jest używany w marynatach, bo działa najlepiej w pH poniżej 7, a to rzadko się zdarza w kiszonkach. Często te pojęcia są mylone przez ludzi, którzy nie znają się na konserwacji żywności. Warto zrozumieć, dlaczego kwas octowy jest tak ważny w marynatach i jakie są różnice między różnymi metodami konserwacji, żeby dobrze tworzyć przepisy i zapewniać bezpieczeństwo jedzenia.

Pytanie 40

Zatkany komin w kuchni z instalacją gazową stwarza ryzyko zatrucia dla pracujących tam kucharzy

A. oktanem

B. czadem

C. pestycydem

D. aflatoksyną

Odpowiedź czadem jest prawidłowa, ponieważ niedrożny przewód kominowy w kuchni z instalacją gazową może prowadzić do gromadzenia się tlenku węgla, który jest bezbarwnym i bezwonnym gazem. Tlenek węgla powstaje podczas niepełnego spalania gazu, co może mieć miejsce w przypadku, gdy przewód kominowy jest zablokowany i nie odprowadza spalin. W takich warunkach kucharze i personel pracujący w kuchni narażeni są na ryzyko zatrucia, które może być poważne, a w skrajnych przypadkach prowadzić do śmierci. Zgodnie z normami bezpieczeństwa, takie jak Polska Norma PN-EN 15004-1, instalacje gazowe muszą być odpowiednio wentylowane i wyposażone w sprawne przewody kominowe, aby zapewnić bezpieczne warunki pracy. Regularne przeglądy techniczne i czyszczenie przewodów kominowych są kluczowe dla zapewnienia ich prawidłowego funkcjonowania oraz minimalizacji ryzyka zatrucia czadem.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej