Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 23 maja 2025 09:56
Data zakończenia: 23 maja 2025 10:06

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Biometryczne zdjęcie o wymiarach 3,5 x 4,5 cm powinno

A. obejmować całą głowę, wzrok skierowany do aparatu

B. przedstawiać profil głowy, wzrok przymknięty, uśmiech na twarzy

C. przedstawiać profil głowy, wzrok na wprost aparatu, uśmiech na twarzy

D. obejmować całą głowę, wzrok zwrócony w bok

Zdjęcie biometryczne o wymiarach 3,5 x 4,5 cm powinno obejmować całą głowę, a wzrok powinien być skierowany bezpośrednio do obiektywu aparatu. Taki układ zapewnia, że zdjęcie jest zgodne z wymaganiami wielu instytucji, takich jak urzędy paszportowe czy inne organy administracyjne. Wzrok skierowany na wprost pozwala na jednoznaczne rozpoznanie rysów twarzy, co jest kluczowe w kontekście identyfikacji biometrycznej. Przykładowo, wiele krajów wymaga, aby zdjęcia do dokumentów tożsamości były wykonane w taki sposób, aby twarz była idealnie widoczna, bez zasłaniania przez włosy lub inne elementy. Ponadto, istotne jest, aby zdjęcie było wykonane w odpowiednich warunkach oświetleniowych, co wpływa na ostrość i jakość obrazu. Takie podejście do wykonania zdjęcia biometrycznego jest zgodne ze standardami ISO/IEC 19794-5, które regulują kwestie związane z obrazowaniem biometrycznym, w tym zdjęciami paszportowymi.

Pytanie 2

Który tryb mieszania w programie Adobe Photoshop najlepiej nadaje się do wyostrzenia detali fotografii?

A. Rozjaśnianie

B. Światło ostre

C. Mnożenie

D. Nakładka

Wybór niewłaściwego trybu mieszania może znacząco wpłynąć na ostateczny efekt wyostrzania zdjęcia. Na przykład, tryb 'Nakładka' łączy cechy trybów 'Mnożenie' i 'Rozjaśnianie'. Stosując go, wzmacniasz kontrast w jasnych i ciemnych obszarach, co może prowadzić do niepożądanych rezultatów, takich jak zniekształcenie kolorów lub nadmierne uwydatnienie cieni. W rezultacie możesz uzyskać efekt, który zamiast poprawić jakość zdjęcia, może wprowadzić chaos w tonalności. Tryb 'Mnożenie' z kolei nie jest odpowiedni do wyostrzania, gdyż skupia się na ciemnych tonacjach, co może sprawić, że zdjęcie stanie się zbyt ciemne i utraci szczegóły. Prawdopodobnie myślisz, że 'Rozjaśnianie' mógłby być pomocny, ale ten tryb działa głównie na jasnych obszarach, co w praktyce nie daje dobrego efektu wyostrzenia. Kluczową kwestią, której warto być świadomym, jest zasada, że nie wszystkie tryby mieszania są sobie równe i wybór niewłaściwego może prowadzić do utraty detali oraz niezamierzonych efektów estetycznych. W edycji zdjęć ważne jest, aby rozumieć właściwości każdego trybu mieszania, co pozwoli na lepsze zastosowanie ich w praktyce.

Pytanie 3

Optymalny rezultat fotografowania grupy liczącej 20 osób można uzyskać, gdy kadr jest

A. pionowy, a osoby ustawione są w trzech rzędach

B. poziomy, a osoby ustawione są w dwóch rzędach

C. pionowy, a osoby ustawione są w półkolu w dwóch szeregach

D. poziomy i osoby są ustawione w trzech rzędach

Wybór poziomego kadru oraz trzech rzędów dla grupy 20 osób jest optymalny ze względu na możliwość lepszego ujęcia całej grupy w jednym kadrze. Przy takim ustawieniu każda osoba ma szansę być widoczna, co jest kluczowe w fotografii grupowej. Poziomy kadr pozwala na szersze ujęcie, co jest szczególnie ważne przy większych grupach, ponieważ unika się wąskich i ograniczających kompozycji. Dodatkowo, układ trzech rzędów sprzyja harmonijnej aranżacji, ponieważ osoby w pierwszym rzędzie mogą być nieco zgięte lub pochylić się, co sprawia, że ich twarze są bardziej wyeksponowane. Taki układ zwiększa efekt wrażenia zgrania i współpracy w grupie, co jest często celem fotografii grupowej. Dobrą praktyką jest także zróżnicowanie wysokości postaci, aby uzyskać ciekawszą kompozycję, na przykład poprzez ustawienie wyższych osób w tylnych rzędach. Warto także zwrócić uwagę na tło, aby nie odwracało uwagi od samej grupy, a także na oświetlenie, które powinno być równomierne i dobrze rozproszone, aby zminimalizować cienie.

Pytanie 4

Odległość obiektu, który jest fotografowany, od obiektywu określa się mianem odległości

A. przedmiotową

B. hiperfokalną

C. ogniskową

D. obrazową

Ogniskowa to taki techniczny parametr obiektywu, który mówi o jego umiejętności łapania światła i robienia obrazów na matrycy lub filmie, ale nie ma to nic wspólnego z tym, jak daleko od aparatu jest obiekt. Można się w tym pogubić, myśląc, że to ogniskowa decyduje o odległości przedmiotowej, a to nie jest prawda. Ogniskowa wpływa na kąt widzenia i powiększenie, ale nie określa samej odległości przedmiotowej. Jak fotografujesz obiekty, ważne jest, żeby nie mylić tych dwóch pojęć, bo ogniskowa dotyczy tego, jak jest zbudowany obiektyw, a odległość przedmiotowa pokazuje, jak obiektyw działa z obiektami w kadrze. Tematy związane z odległością obrazową i hiperfokalną to już inna bajka. Odległość obrazowa to miejsce, w którym obraz powstaje na matrycy, a to zależy od ustawienia ostrości, a nie od odległości od obiektu. Hiperfokalna to coś innego, bo to mówi o maksymalnym zakresie, w którym wszystko w kadrze jest ostre, i to też nie ma nic wspólnego z odległością przedmiotową. Dlatego trzeba zrozumieć, że każdy z tych terminów ma swoje znaczenie i zastosowanie, a ich mieszanie może powodować problemy z robieniem zdjęć tak, jak byśmy chcieli.

Pytanie 5

Materiał fotograficzny przeznaczony do robienia zdjęć w podczerwieni powinien być wrażliwy na promieniowanie o długości fali

A. większej od 700 nm

B. zawartej w zakresie 500-600 nm

C. mniejszej od 400 nm

D. zawartej w zakresie 400-500 nm

Materiał fotograficzny nie może być uczulony na promieniowanie zawarte w przedziałach 400-500 nm, 500-600 nm ani mniejszymi od 400 nm, ponieważ te zakresy fal należą do widma światła widzialnego. Odpowiedzi te sugerują, że materiały te reagują na promieniowanie, które jest dobrze widoczne dla ludzkiego oka, co jest niezgodne z zasadami fotografii w podczerwieni. W praktyce, fotografowanie w tych zakresach nie pozwoli na uchwycenie informacji, które są obecne tylko w podczerwieni. Przy wyborze materiałów fotograficznych istotne jest zrozumienie, że każdy zakres fal elektromagnetycznych ma swoje unikalne właściwości. Na przykład, fale o długości fali 400-500 nm odpowiadają za niebieskie i zielone światło, natomiast 500-600 nm obejmują zielenie i żółcie. Procesy detekcji w tych zakresach są zupełnie inne niż w zakresie powyżej 700 nm, gdzie mamy do czynienia z promieniowaniem podczerwonym. Typowym błędem myślowym jest mylenie widma światła widzialnego z podczerwonym. W fotografii, aby uzyskać obrazy oparte na podczerwieni, należy używać specjalnych filtrów i materiałów, które są zaprojektowane do detekcji fal elektromagnetycznych w tym zakresie, co wyraźnie podkreśla konieczność właściwego doboru urządzeń oraz niezbędnych akcesoriów w procesie fotograficznym.

Pytanie 6

Technika tworzenia cyfrowych negatywów do druku w procesie platinum/palladium wymaga

A. zastosowania filtrów polaryzacyjnych podczas naświetlania papieru

B. użycia specjalnego papieru z podłożem metalicznym

C. przygotowania negatywu o wysokiej gęstości i dużym kontraście na przeźroczystej kliszy

D. wykonania serii wydruków próbnych o rosnącej ekspozycji

Odpowiedź dotycząca przygotowania negatywu o wysokiej gęstości i dużym kontraście na przeźroczystej kliszy jest jak najbardziej trafna w kontekście techniki platinum/palladium. Ta metoda druku wymaga, aby negatyw był wykonany z odpowiednią starannością, gdyż jego jakość ma bezpośredni wpływ na finalny efekt wizualny. Wysoka gęstość negatywu zapewnia, że cienie będą głębokie i bogate, podczas gdy duży kontrast sprawi, że wydrukowane obrazy będą miały wyraźnie określone detale. Przykładowo, negatywy powinny być wytwarzane z wykorzystaniem wysokiej jakości skanów lub zdjęć, które są odpowiednio przetworzone w programach graficznych, aby uzyskać pożądany kontrast. Standardowe praktyki w tej dziedzinie sugerują użycie klisz, które są specjalnie zaprojektowane do tego typu pracy, aby uniknąć problemów z ekspozycją i tonacją. Dodatkowo, właściwe przygotowanie negatywu pozwala na uzyskanie wytrzymałych i estetycznych wydruków, które są cenione w sztuce fotograficznej. Warto zwrócić uwagę, że ten proces wymaga także odpowiedniego naświetlenia, co decyduje o ostatecznym wyglądzie dzieła.

Pytanie 7

Jaki obiektyw powinno się wykorzystać do fotografowania dużej części wnętrza z niewielkiej odległości?

A. Teleobiektyw o ogniskowej 200 mm

B. Standardowy o ogniskowej 50 mm

C. Szerokokątny o ogniskowej 35 mm

D. Długoogniskowy o ogniskowej 80 mm

Szerokokątny obiektyw o ogniskowej 35 mm jest idealnym narzędziem do uchwycenia dużych fragmentów pomieszczeń z bliskiej odległości. Takie obiektywy charakteryzują się szerszym kątem widzenia, co pozwala na rejestrowanie większej części sceny w kadrze. Przykładem zastosowania może być fotografia wnętrz, gdzie szerokokątny obiektyw umożliwia pokazanie zarówno całego pomieszczenia, jak i jego detali, co jest kluczowe dla architektów oraz projektantów wnętrz. Szerokokątne obiektywy mają również tendencję do minimalizowania zniekształceń na brzegach, co jest korzystne w kontekście fotografii architektury. Dodatkowo, w warunkach ograniczonej przestrzeni, takich jak małe mieszkania czy ciasne korytarze, szerokokątny obiektyw pozwala na efektywne uchwycenie kompozycji bez potrzeby stawania w odległości, która mogłaby wywołać problemy z perspektywą. W praktyce oznacza to, że fotografowie mogą lepiej ukazywać cechy architektoniczne i aranżacyjne, co czyni ten wybór uzasadnionym w kontekście efektywnej komunikacji wizualnej.

Pytanie 8

Konturowe oświetlenie fotografowanego obiektu można uzyskać przez ustawienie światła głównego

A. przed obiektem w stronę obiektywu

B. za obiektem w kierunku tła

C. przed obiektem w kierunku tła

D. za obiektem w stronę obiektywu

Oświetlenie konturowe fotografowanego obiektu uzyskuje się poprzez strategiczne umiejscowienie światła głównego za obiektem w kierunku obiektywu. Taka konfiguracja pozwala na uwydatnienie krawędzi obiektu, co tworzy efekt trójwymiarowości i głębi. Gdy światło pada z tyłu, częściowo oświetla kontury obiektu, jednocześnie odcinając go od tła, co skutkuje wyraźniejszym zarysowaniem formy. Zastosowanie tej techniki jest szczególnie cenione w portrecie oraz fotografii produktowej, gdzie kluczowe jest podkreślenie charakterystycznych detali. Przykładem może być sytuacja, w której fotografujemy osobę na tle zachodzącego słońca, co pozwala na stworzenie dramatycznego efektu świetlnego. Standardy branżowe zalecają korzystanie z tej metody w celu uzyskania atrakcyjnych wizualnie zdjęć, w których obiekt wyróżnia się na tle, a jednocześnie prezentuje się w sposób estetyczny i harmonijny.

Pytanie 9

W jakim typie pomiaru światła czujnik pozyskuje od 60% do 90% danych ze środkowego obszaru kadru, a resztę z reszty jego fragmentów?

A. Matrycowym.

B. Punktowym.

C. Wielopunktowym.

D. Centralnie ważonym.

Odpowiedź 'Centralnie ważonym' jest poprawna, ponieważ w tym trybie pomiaru światła czujnik koncentruje się głównie na środkowej części kadru, zbierając od 60% do 90% informacji z tego obszaru. Pozostałe dane pochodzą z krawędzi kadru, co pozwala na uzyskanie równowagi między ekspozycją a szczegółowością obrazu. W praktyce, tryb centralnie ważony jest powszechnie stosowany w sytuacjach, gdzie główny obiekt znajduje się w centrum kadru, co umożliwia dokładniejsze odwzorowanie jego tonalności i jasności. Na przykład, w fotografii portretowej, gdy osoba stoi na tle, tryb ten zapewnia, że twarz będzie odpowiednio naświetlona, nawet jeśli tło jest znacznie jaśniejsze lub ciemniejsze. Standardy pomiaru ekspozycji w aparatach fotograficznych i kamerach, takie jak te opracowane przez producentów sprzętu, często podkreślają znaczenie trybu centralnie ważonego w kontekście uzyskiwania naturalnych i realistycznych kolorów w zdjęciach.

Pytanie 10

Który filtr powinien być użyty podczas kopiowania negatywu metodą subtraktywną, aby zlikwidować purpurową dominację występującą na kolorowej odbitce?

A. Purpurowy

B. Żółty

C. Niebieskozielony

D. Zielony

Użycie zielonego, niebieskozielonego lub żółtego filtra do usunięcia purpurowej dominacji jest mylne i nie przyniesie oczekiwanych rezultatów. Filtr zielony, choć może zmieniać balans kolorów, nie jest skuteczny w eliminowaniu purpury, ponieważ nie neutralizuje jej skutków. W rzeczywistości, filtr ten może nawet pogłębić problem, wprowadzając dodatkowe odcienie, które mogą uwydatniać niepożądane kolory. Z kolei filtr niebieskozielony działa na zasadzie łączenia niebieskiego i zielonego światła, co może prowadzić do dodatkowego zafałszowania kolorystycznego, a właśnie te kolory są w konflikcie z purpurową tonacją, co sprawi, że obraz stanie się jeszcze bardziej nieprzejrzysty. Zastosowanie żółtego filtra również jest niewłaściwe, ponieważ filtr ten pochłania niebieskie światło, co w kontekście dominacji purpury nie przyniesie pożądanych rezultatów. Zamiast rozwiązać problem, można jedynie pogorszyć jakość obrazu. Kluczowym błędem w podejściu do tego zagadnienia jest niezrozumienie, jak różne długości fal świetlnych wpływają na kolory w obrazie, co prowadzi do nieadekwatnych wniosków o wyborze filtrów. Aby skutecznie usunąć purpurową dominantę, należy skupić się na filtrach, które potrafią neutralizować konkretne kolory, co jest podstawą praktyki fotograficznej. Warto również zasięgnąć wiedzy na temat teorii kolorów i zasad mieszania kolorów, aby uniknąć takich pułapek w przyszłości.

Pytanie 11

Technika ETTR (Expose To The Right) stosowana w fotografii cyfrowej polega na

A. komponowaniu kadru z głównym motywem po prawej stronie

B. zwiększaniu temperatury barwowej w celu ocieplenia obrazu

C. stosowaniu filtrów polaryzacyjnych do redukcji odblasku

D. celowym prześwietlaniu zdjęcia tak, aby histogram był przesunięty w prawo

Wszystkie pozostałe odpowiedzi są oparte na nieporozumieniach dotyczących technik fotograficznych i ich zastosowań. Stosowanie filtrów polaryzacyjnych, na przykład, rzeczywiście ma swoje miejsce w fotografii, ale ich głównym celem jest redukcja odblasku oraz zwiększenie nasycenia kolorów, a nie wpływanie na histogramy czy ekspozycję zdjęcia. W kontekście techniki ETTR, która wymaga świadomego podejścia do prześwietlenia, stosowanie filtrów polaryzacyjnych nie jest odpowiednim narzędziem. Komponowanie kadru z głównym motywem po prawej stronie również nie ma związku z prześwietlaniem zdjęcia. To bardziej odnosi się do zasad kompozycji, takich jak zasada trzeciego, ale nie wpływa na technikę zebrania światła i ustawienie histogramu, które są kluczowe w ETTR. Zwiększanie temperatury barwowej w celu ocieplenia obrazu to całkowicie inny obszar fotografii, dotyczący barw i ich tonalności. Takie podejście do korekcji kolorów nie wpływa na ekspozycję czy histogram, lecz na postprodukcję. Typowym błędem w myśleniu o fotografii jest mieszanie różnych technik i zasad, co prowadzi do nieporozumień oraz braku umiejętności zastosowania ich w praktyce. Kluczowe jest zrozumienie, że techniki te muszą być stosowane w odpowiednich kontekstach, aby osiągnąć zamierzony efekt. Każda z wymienionych odpowiedzi nie dostarcza narzędzi ani wiedzy niezbędnej do prawidłowego użycia ETTR, co sprawia, że są one niewłaściwe w tym kontekście.

Pytanie 12

Na ilustracji przeważa barwa

A. dopełniająca.

B. czysta.

C. zimna.

D. złamana.

Odpowiedź 'czysta' jest prawidłowa, ponieważ na załączonym zdjęciu dominującą barwą jest intensywna czerwień, która charakteryzuje się wysokim nasyceniem oraz wyrazistością. Barwy czyste to te, które nie są mieszane z innymi kolorami, co sprawia, że są pełne i wyraziste. W kontekście teorii koloru, czysta czerwień należy do barw podstawowych, a jej intensywność oraz nasycenie sprawiają, że przyciąga uwagę i jest często wykorzystywana w projektowaniu graficznym, reklamie i sztuce. W praktyce, stosowanie barw czystych jest kluczowe do osiągnięcia zamierzonego efektu wizualnego, co można zaobserwować w pracach znanych artystów, takich jak Piet Mondrian, który wykorzystywał czyste kolory w swoich kompozycjach. Zrozumienie różnicy między barwami czystymi a złożonymi jest istotne dla każdego, kto pracuje w dziedzinie sztuki czy projektowania, ponieważ wpływa na percepcję i emocjonalny odbiór dzieła.

Pytanie 13

Aby usunąć zanieczyszczenia, naprawić uszkodzenia lub uzupełnić braki w fotografii cyfrowej, należy skorzystać z narzędzia

A. lasso

B. stempel

C. gąbka

D. różdżka

Narzędzie stempel jest kluczowym narzędziem w edycji fotografii cyfrowej, które umożliwia precyzyjne usuwanie niepożądanych zanieczyszczeń, uszkodzeń lub uzupełnianie ubytków. Działa poprzez kopiowanie fragmentów obrazu i 'stemplowanie' ich w wyznaczone miejsce, co pozwala na zachowanie tekstur i szczegółów, które są kluczowe dla naturalnego wyglądu fotografii. Przykładowo, jeżeli na zdjęciu znajduje się plama, stempel może być użyty do skopiowania otaczającego obszaru i pokrycia plamy. W praktyce, przy użyciu tego narzędzia, ważne jest, aby wybierać fragmenty z podobnymi kolorami i teksturami, co pomoże zminimalizować widoczność poprawek. Stempel jest zgodny z standardami branżowymi dotyczącymi edycji obrazów, takimi jak Adobe Photoshop, gdzie jego zastosowanie jest powszechnie zalecane przez profesjonalnych fotografów. Warto również znać różnicę między stempelkiem a innymi narzędziami, takimi jak pędzel klonowania, które choć podobne, różnią się w sposobie działania i zastosowania.

Pytanie 14

Jakie wartości parametrów ekspozycji powinny być zastosowane po nałożeniu filtru o krotności 4 na obiektyw, jeśli poprawne wartości bez filtru to: liczba przesłony 11 oraz czas naświetlania 1/500 s?

A. f/16 i 1/250 s

B. f/8 i 1/125 s

C. f/8 i 1/250 s

D. f/16 i 1/125 s

Wybór innej kombinacji wartości przysłony i czasu naświetlania może prowadzić do błędnej interpretacji zasad ekspozycji, co w konsekwencji skutkuje niedoświetleniem lub prześwietleniem zdjęcia. Na przykład, odpowiedź f/16 i 1/125 s, mimo że teoretycznie zmniejsza ilość światła docierającego do matrycy, nie kompensuje skutków zastosowanego filtru. W przypadku filtru o krotności 4, zmiana na f/16 powoduje, że ilość światła jest jeszcze bardziej ograniczona, co zwiększa ryzyko niedoświetlenia. Ponadto, wydłużenie czasu naświetlania do 1/125 s jest niewystarczające, aby zrekompensować oba ograniczenia związane z przysłoną i filtrem. Zdarza się, że początkujący fotografowie pomijają fakt, że każdy krok przysłony i czas naświetlania mają swoje zdefiniowane wartości związane z ekwiwalentem ekspozycji. Warto również podkreślić, że zastosowanie f/8 i 1/125 s również nie spełnia wymagań, gdyż nie otwiera przysłony wystarczająco, by zapewnić odpowiednie naświetlenie w obliczu wykorzystania filtru. Takie błędy mogą wynikać z niepełnego zrozumienia zasady działania przysłony i wpływu filtrów na światło, co prowadzi do niepoprawnych korekcji ustawień aparatu. Kluczowe jest zatem pamiętanie, że każda zmiana w jednym z parametrów ekspozycji wymaga odpowiedniej korekcji w pozostałych parametrach, aby uzyskać pożądany efekt wizualny.

Pytanie 15

Najbardziej efektywną metodą usuwania kurzu z matrycy aparatu cyfrowego jest

A. użycie sprężonego powietrza z puszki pod wysokim ciśnieniem

B. czyszczenie za pomocą specjalnych patyczków sensorowych i płynu do czyszczenia

C. przecieranie matrycy suchą szmatką z mikrofibry

D. użycie odkurzacza z małą końcówką do usunięcia największych cząstek

Użycie sprężonego powietrza z puszki do czyszczenia matrycy jest pomysłem, który na pierwszy rzut oka może wydawać się efektywny, ale w rzeczywistości niesie ze sobą wiele ryzyk. Sprężone powietrze może wprowadzić cząsteczki wilgoci lub oleju, które są często obecne w takich produktach, a to może doprowadzić do poważnych uszkodzeń matrycy. Ponadto, siła powietrza może również spowodować, że drobne zanieczyszczenia zostaną wdmuchnięte głębiej w mechanizmy aparatu, co może skutkować jeszcze większymi problemami podczas pracy sprzętu. Takie podejście nie jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie konserwacji aparatów, które zalecają użycie narzędzi stworzonych specjalnie do tego celu. Przecieranie matrycy suchą szmatką z mikrofibry, choć wydaje się bezpieczne, może w rzeczywistości prowadzić do zarysowań, ponieważ każdy, nawet najdrobniejszy pyłek, może działać jak papier ścierny. Użycie odkurzacza z małą końcówką również nie jest zalecane, ponieważ odkurzacze mogą generować ładunki elektrostatyczne, co skutkuje przyciąganiem kurzu do matrycy. W zasadzie, czyszczenie matrycy powinno być przeprowadzane w sposób przemyślany i kontrolowany, z wykorzystaniem odpowiednich narzędzi i materiałów, by zachować kondycję sprzętu oraz zapewnić jakość zdjęć.

Pytanie 16

Jakie jest najniższe wymaganie dotyczące rozmiaru obrazu cyfrowego przeznaczonego do druku w formacie 10 x 10 cm z rozdzielczością 300 dpi?

A. 1,5 Mpx

B. 2,0 Mpx

C. 0,5 Mpx

D. 1,0 Mpx

Fajnie, że próbujesz, ale wiele osób myli, co to znaczy rozdzielczość i jak to się ma do wielkości pliku graficznego. To może prowadzić do błędnych wniosków na temat tego, ile pikseli tak naprawdę potrzebujemy do druku. Przykładowo, odpowiedzi takie jak 0,5 Mpx, 1,0 Mpx czy 2,0 Mpx nie biorą pod uwagę, jak ważna jest rozdzielczość dpi, jeśli chodzi o jakość druku. Rozdzielczość 300 dpi to standard, co oznacza, że żeby uzyskać fajny, wyraźny obraz na wydruku, liczba pikseli na cal musi być odpowiednia. W przypadku 10 x 10 cm, to wychodzi jakieś 1,5 Mpx, a to jest znacznie więcej niż 0,5 Mpx czy 1,0 Mpx, a 2,0 Mpx też tu nie wystarczy, żeby było dobrze. Ludzie często mają problem z tym, jak postrzegać wymagania przy druku, co może się skończyć drobnymi wpadkami przy projektach. Dlatego trzeba zrozumieć, że wielkość pliku musi być odpowiednia do rozdzielczości, by osiągnąć ładne i wyraźne obrazy w druku.

Pytanie 17

W przedstawionej fotografii katalogowej zastosowano oświetlenie

A. dolne

B. górne.

C. boczne.

D. przednie

Odpowiedź 'boczne' jest poprawna, ponieważ w przedstawionej fotografii katalogowej widać wyraźne cienie po prawej stronie przedmiotu. To wskazuje, że źródło światła znajduje się po lewej stronie, co jest typowe dla oświetlenia bocznego. Oświetlenie boczne jest istotnym elementem w fotografii, ponieważ pozwala na wydobycie detali i tekstur obiektów, tworząc efekt trójwymiarowości. Przykładem zastosowania oświetlenia bocznego może być fotografia produktowa, gdzie celem jest ukazanie detali przedmiotów, takich jak biżuteria czy zegarki. Dzięki zastosowaniu światła bocznego można uzyskać głębię obrazu, co zwiększa atrakcyjność wizualną fotografii. Dobra praktyka w fotografii to eksperymentowanie z różnymi kątami padania światła, co pozwala na osiągnięcie zróżnicowanych efektów. Warto również zwrócić uwagę na zastosowanie modyfikatorów światła, takich jak softboxy czy reflektory, które mogą pomóc w kontrolowaniu intensywności i kierunku światła, co jest kluczowe w osiąganiu zamierzonych efektów wizualnych.

Pytanie 18

Wskaż znak, który symbolizuje tryb automatycznego ustawiania czasu ekspozycji w odniesieniu do określonej wartości przysłony?

A. Tv

B. M

C. S

D. Av

Odpowiedzi takie jak 'S', 'Tv' oraz 'M' nie są poprawne w kontekście automatycznego doboru czasu naświetlenia do zadanej liczby przesłony. Odpowiedź 'S' odnosi się do trybu, w którym użytkownik samodzielnie ustawia czas naświetlania, co nie pozwala na kontrolę nad przysłoną. W tym trybie fotograf ma możliwość wybrania czasu ekspozycji, ale aparat nie dostosowuje przysłony, co ogranicza elastyczność w zarządzaniu głębią ostrości. Z kolei 'Tv' oznacza tryb priorytetu czasu, gdzie fotograf ustawia czas naświetlania, a aparat dobiera przysłonę. To podejście jest istotne w sytuacjach wymagających precyzyjnego uchwycenia ruchu, ale nie daje pełnej kontroli nad głębią ostrości, co może prowadzić do niezamierzonych efektów w kompozycji zdjęcia. Odpowiedź 'M' oznacza tryb manualny, w którym fotograf samodzielnie ustawia zarówno przysłonę, jak i czas naświetlania. Choć ten tryb daje pełną kontrolę nad aparatem, wymaga również dużej wiedzy i doświadczenia, co może być przeszkodą dla mniej zaawansowanych użytkowników. W rezultacie, wybór tych trybów zamiast 'Av' ukazuje typowe myślenie, w którym użytkownik nie dostrzega kluczowego związku między przysłoną a czasem naświetlania i nie wykorzystuje zalet automatyzacji, które mogą znacząco ułatwić proces fotografowania w różnych warunkach oświetleniowych.

Pytanie 19

Jaką wartość ma ogniskowa standardowego obiektywu w aparacie średnioformatowym?

A. 18 mm

B. 180 mm

C. 50 mm

D. 80 mm

Ogniskowa obiektywu standardowego dla aparatu średnioformatowego wynosi zazwyczaj 80 mm, co odpowiada kątowi widzenia zbliżonemu do ludzkiego oka. Obiektywy o takiej ogniskowej są idealne do szerokiego zakresu fotografii, od portretów po fotografię krajobrazową. Dzięki dobrze zbalansowanej ogniskowej, obiektyw ten umożliwia uzyskanie naturalnych proporcji w obrazie, co jest kluczowe w przypadku portretów, gdzie istotne jest przedstawienie modeli w realistyczny sposób. W praktyce obiektywy 80 mm są często wykorzystywane w studiach fotograficznych, jako że pozwalają na osiągnięcie efektu pięknego bokeh przy odpowiednim otworze przysłony, co dodaje głębi zdjęciom. W kontekście standardów branżowych, aparat średnioformatowy z obiektywem o tej ogniskowej może być uważany za wszechstronny wybór, zdolny do uchwycenia detali oraz szerokich kompozycji w wysokiej jakości. Kluczowym elementem jest również świadomość, że w przypadku aparatów średnioformatowych, ogniskowa 80 mm jest bardziej zbliżona do 50 mm w formacie małoobrazkowym, co czyni ją wygodną dla fotografów przyzwyczajonych do pracy z mniejszymi matrycami.

Pytanie 20

W profesjonalnym procesie pracy z obrazem termin "soft proofing" oznacza

A. tworzenie wydruków próbnych na papierze o niższej gramaturze

B. symulację wyglądu wydruku na ekranie monitora przed wykonaniem fizycznego wydruku

C. drukowanie próbek kolorów na papierze fotograficznym

D. proces wstępnej obróbki zdjęć przed pokazaniem ich klientowi

Wybór innych odpowiedzi wskazuje na nieporozumienie dotyczące procesu soft proofing. Na przykład drukowanie próbek kolorów na papierze fotograficznym nie jest tym samym, co symulacja na ekranie. Takie podejście, choć użyteczne w niektórych kontekstach, nie pozwala na ocenę rzeczywistego wyglądu obrazu w warunkach cyfrowych. Drukowanie próbek wymaga fizycznych materiałów oraz czasu, a także może wiązać się z dodatkowymi kosztami, co czyni je mniej efektywnym w ocenie kolorów. Proces wstępnej obróbki zdjęć przed ich prezentacją klientowi również nie odnosi się do soft proofing, jako że nie dotyczy on symulacji wydruku, lecz raczej edycji zdjęć. Z kolei tworzenie wydruków próbnych na papierze o niższej gramaturze może wprowadzać w błąd, ponieważ różnica w gramaturze papieru może wpływać na końcowy efekt wizualny, a tym samym nie oddaje rzeczywistego wyglądu zamierzonego wydruku. Tego typu podejścia mogą prowadzić do frustracji i niezadowolenia klientów, ponieważ nie spełniają oczekiwań co do jakości i koloru wydruków. Kluczowe jest zrozumienie, że soft proofing opiera się na dokładnej symulacji i ocenie efektu końcowego w przestrzeni cyfrowej, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie grafiki i druku.

Pytanie 21

Który parametr aparatu fotograficznego wpływa na głębię ostrości?

A. Przysłona

B. Czas naświetlania

C. ISO

D. Balans bieli

Przysłona to element aparatu fotograficznego, który znacząco wpływa na głębię ostrości. Jest to otwór w obiektywie, przez który przechodzi światło. Wielkość tego otworu określa się wartością f/stop, na przykład f/2.8, f/4, f/5.6 itd. Im mniejsza wartość przysłony (np. f/1.8), tym większy otwór, co prowadzi do mniejszej głębi ostrości. Taka konfiguracja sprawia, że tylko wąski obszar sceny jest ostry, co jest często wykorzystywane w fotografii portretowej, aby skupić uwagę na osobie, a rozmyć tło. Z kolei większa wartość przysłony (np. f/16) skutkuje większą głębią ostrości, co jest przydatne w fotografii krajobrazowej, gdzie chcemy, aby cała scena była ostra. Przysłona ma również wpływ na ilość światła docierającego do matrycy, co wymaga dostosowania innych parametrów jak czas naświetlania i ISO, aby uzyskać prawidłowo naświetlone zdjęcie. Warto eksperymentować z różnymi ustawieniami przysłony, aby zrozumieć jej wpływ na głębię ostrości i kreatywnie wykorzystać to w swoich zdjęciach.

Pytanie 22

W tradycyjnej fotografii proces, w którym naświetlone halogenki srebra przekształcają się w srebro atomowe, ma miejsce podczas

A. garbowania

B. wybielania

C. wywołania

D. utrwalania

Odpowiedź "wywołania" jest prawidłowa, ponieważ w procesie wywoływania fotografii tradycyjnej następuje redukcja naświetlonych halogenków srebra do srebra atomowego. Proces ten odbywa się w chemicznym roztworze wywołującym, który przekształca naświetlone kryształy halogenków srebra w widoczne srebro, które tworzy obraz. W praktyce, wywoływanie jest kluczowym etapem w tworzeniu zdjęć na papierze fotograficznym, gdzie czas i temperatura wywoływania mają istotny wpływ na jakość końcowego obrazu. Standardowe praktyki obejmują stosowanie wywoływaczy o odpowiednim pH oraz temperaturze, co wpływa na kontrast i szczegółowość obrazu. Dobre wyniki uzyskuje się poprzez precyzyjne kontrolowanie tych parametrów, co jest istotne w profesjonalnej fotografii analogowej. Przykładem może być użycie wywoływacza D-76, który jest szeroko stosowany w laboratoriach fotograficznych i ceniony za swoją uniwersalność oraz stabilność. Wiedza na temat procesu wywoływania jest kluczowa dla każdego fotografa, który pragnie uzyskać wysokiej jakości analogowe obrazy.

Pytanie 23

Który element aparatu fotograficznego odpowiada za regulację czasu naświetlania materiału światłoczułego?

A. Matówka

B. Przysłona

C. Migawka

D. Obiektyw

Przysłona, obiektyw czy matówka to elementy aparatu, ale nie one odpowiadają za regulację czasu naświetlania materiału światłoczułego. Przysłona jest ważna, ponieważ kontroluje ilość światła wpadającego do aparatu, a jej wartość f określa, jak szeroko otwiera się otwór w obiektywie. Większa przysłona (niższa wartość f) pozwala na wpuszczenie większej ilości światła, co w połączeniu z czasem naświetlania może wpływać na ogólną ekspozycję zdjęcia. Obiektyw natomiast jest odpowiedzialny za ogniskowanie światła i obrazowanie, ale nie ma bezpośredniego wpływu na czas naświetlania. Matówka, która służy jako element wizualizacji obrazu w aparatcie, nie ma żadnego wpływu na ekspozycję, gdyż jej zadanie polega głównie na ułatwieniu kadrowania i ustawiania ostrości. Zrozumienie, jak te elementy współdziałają ze sobą, jest istotne dla uzyskania poprawnych ekspozycji, ale kluczowym elementem regulującym czas naświetlania jest wyłącznie migawka. Często błędne są również myśli, że przysłona i migawka są tym samym, co prowadzi do nieporozumień w praktyce fotograficznej. Właściwe zrozumienie roli każdej z tych komponentów jest kluczowe dla poprawnego posługiwania się aparatem i osiągania oczekiwanych rezultatów w fotografii.

Pytanie 24

Jakiego rodzaju papier fotograficzny należy wykorzystać do reprodukcji negatywu wywołanego do zalecanego stopnia, aby uzyskać małokontarstowy pozytyw czarno-biały?

A. Miękki

B. Twardy

C. Normalny

D. Bardzo twardy

Wybór papieru fotograficznego z twardym lub bardzo twardym gradientem do kopiowania negatywów czarno-białych prowadzi do uzyskania pozytywów o zbyt wysokim kontraście, co jest niepożądane w przypadku małokontarstowych obrazów. Twarde papiery mają wyraźniejszą separację tonalną, co skutkuje mocniejszymi różnicami między światłami i cieniami. Takie podejście może prowadzić do utraty subtelnych detali, zwłaszcza w jasnych oraz ciemnych partiach zdjęcia, a pozytyw może okazać się nieczytelny w obszarach, gdzie negatyw ma delikatne przejścia tonalne. Zastosowanie normalnego papieru także może nie spełnić oczekiwań, ponieważ nie zapewnia wystarczającej kontroli nad kontrastem. Miękki papier to preferowany wybór, gdyż jego charakterystyka pozwala na lepsze odwzorowanie szczegółów, co jest istotne dla reprodukcji obrazów o niskim kontraście. Często w praktyce fotograficznej popełniane są błędy związane z mylnym rozumieniem kontrastu i jego roli w procesie kopiowania. Użytkownicy mogą nie dostrzegać, że zbyt silny kontrast może zniweczyć efekty artystyczne, które chcą osiągnąć, co może prowadzić do frustracji oraz niezadowolenia z końcowego efektu. Właściwy dobór papieru jest kluczowy dla osiągnięcia zamierzonych rezultatów w fotografii.

Pytanie 25

W profesjonalnym procesie modelowania 3D na podstawie fotografii metoda Structure from Motion (SfM) wykorzystuje

A. technologię skanowania laserowego połączoną z fotografią

B. serię zdjęć wykonanych z różnych punktów widzenia do rekonstrukcji geometrii obiektu

C. technikę fotografowania z ruchomym źródłem światła

D. specjalny system oświetlenia strukturalnego z projektorem wzorów

W analizowanej odpowiedzi można zauważyć kilka nieporozumień związanych z metodą modelowania 3D. Przede wszystkim, techniki takie jak skanowanie laserowe połączone z fotografią, czy systemy oświetlenia strukturalnego, są to zupełnie różne podejścia do pozyskiwania danych przestrzennych. Skanowanie laserowe jest techniką, która polega na skanowaniu obiektów laserem i zbieraniu danych na temat ich kształtu oraz wymiarów, co różni się od SfM, które opiera się na analizie zdjęć. Oświetlenie strukturalne, z kolei, angażuje projektory do wyświetlania wzorów na obiektach, co pozwala na pomiar ich deformacji i głębokości, ale nie jest to metoda, która bazuje na sekwencji zdjęć z różnych kątów. Również technika fotografowania z ruchomym źródłem światła nie jest związana z SfM; ta metoda koncentruje się na oświetleniu obiektu, a nie na jego rekonstrukcji poprzez analizę wielokątnych obrazów z różnych perspektyw. Dlatego kluczowym błędem jest mylenie tych różnych technik i ich zastosowań. Warto zrozumieć, że SfM wymaga zbioru zdjęć z różnych punktów widzenia, a nie żadnej dodatkowej technologii skanowania czy oświetlenia, co jest podstawą jej efektywności i precyzji w tworzeniu modeli 3D.

Pytanie 26

W fotografii studyjnej Beauty do modelowania światła na twarzy modelki najczęściej używa się

A. czaszy beauty dish z honeycomb

B. softboxu prostokątnego 60×90 cm

C. reflektora z soczewką Fresnela

D. strumienicy z filtrem czerwonym

Softbox prostokątny 60×90 cm to bardzo popularny modyfikator, jednak jego zastosowanie w fotografii beauty jest mniej optymalne, niż mogłoby się wydawać. Choć pozwala na uzyskanie miękkiego światła, jego kształt i sposób, w jaki rozprasza światło, mogą nie podkreślać rysów twarzy w taki sposób, jak to robi czasza beauty dish. W przypadku oświetlenia beauty zależy nam na wyraźnych, ale delikatnych cieniach, które softbox prostokątny może generować w mniej kontrolowany sposób. Z kolei strumienica z filtrem czerwonym to narzędzie stosowane głównie w efektach specjalnych, a nie do naturalnego oświetlenia portretów. Użycie filtru czerwonego w fotografii beauty może skutkować niepożądanymi odcieniami skóry, co będzie działać na niekorzyść estetyki zdjęcia. Reflektor z soczewką Fresnela, z drugiej strony, daje bardzo ostre i skoncentrowane światło, co w przypadku fotografii beauty może prowadzić do tworzenia zbyt twardych cieni i mogłoby zniekształcać naturalny wygląd modelki. W kontekście standardów branżowych, kluczowe jest, aby wybierać narzędzia, które najlepiej współgrają z zamierzonym efektem, a czasza beauty dish z honeycomb jest w tym przypadku rozwiązaniem, które pozwala na największą kontrolę i precyzję w oświetleniu portretowym.

Pytanie 27

W programie Adobe Photoshop do modyfikacji koloru tęczówek na fotografii stosuje się funkcję

A. zaznaczenie i rączka

B. maska i skraplanie

C. zaznaczenie i balans koloru

D. maska i kontrast

Wybór opcji "zaznaczenie i balans koloru" jako metody do zmiany koloru oczu w Adobe Photoshop jest poprawny, ponieważ ta technika pozwala na precyzyjne wybieranie fragmentów obrazu oraz dostosowywanie kolorystyki w wybranym zakresie. Zastosowanie narzędzia zaznaczenia, na przykład Lasso lub Zaznaczenie szybkiego, umożliwia izolowanie obszaru oczu, co jest kluczowe dla dokładnej pracy. Następnie, przy pomocy opcji balans koloru, możemy dostosować poziomy czerwonego, zielonego i niebieskiego, co pozwala na uzyskanie pożądanego efektu kolorystycznego. Przykładem zastosowania tej metody może być poprawa wyglądu zdjęcia portretowego, w którym naturalny kolor oczu może być wzbogacony lub zmieniony na bardziej intensywny poprzez dodanie większej ilości niebieskiego lub zielonego. Tego typu zabiegi są szeroko stosowane w fotografii portretowej i modowej, a także w produkcji filmowej, gdzie estetyka obrazu ma kluczowe znaczenie. W branży kreatywnej ważne jest także przestrzeganie standardów dotyczących retuszu zdjęć, aby zachować naturalność i autentyczność przedstawianych postaci.

Pytanie 28

Jakie wymiary będzie miała fotografia 10 x 15 cm umieszczona na stronie internetowej w rozdzielczości 72 ppi?

A. 591 x 887 px

B. 283 x 425 px

C. 788 x 1183 px

D. 378 x 568 px

Podane odpowiedzi o wymiarach 378 x 568 px, 591 x 887 px i 788 x 1183 px są błędne, ponieważ wynikają z nieprawidłowych obliczeń dotyczących przeliczenia centymetrów na piksele przy danej rozdzielczości. Wiele osób popełnia błąd, nie przeliczając dokładnie jednostek, co prowadzi do błędnych wyników. Na przykład, przyjmując, że 10 cm to 4 cale i mnożąc przez 72 ppi, otrzymujemy 288 px, co daje obraz o wielkości 288 x 425 px. Jednakże, prawidłowe przeliczenie 10 cm powinno dać około 3,94 cala, co po przemnożeniu przez 72 ppi prowadzi do 283 px dla szerokości. Wysokość, z kolei, powinna być prawidłowo policzona jako 5,91 cala, co daje 425 px. Typowym błędem, który można zauważyć przy obliczeniach, jest zaokrąglanie wartości bez uwzględnienia rzeczywistego przeliczenia na cale. Ponadto, niektórzy mogą mylić wartości ppi z dpi (punktów na cal), co również prowadzi do nieporozumień w kontekście przygotowania grafiki do publikacji w internecie. Ważne jest, aby podczas pracy z grafiką stosować standardowe metody przeliczania jednostek, aby zapewnić, że ostateczne wymiary są zarówno technologicznie poprawne, jak i dostosowane do oczekiwań dotyczących jakości obrazu w środowisku online.

Pytanie 29

Gdy liczba przewodnia lampy błyskowej LP=42 przy ISO 100, a wartość przesłony wynosi f/8, z jakiej odległości powinno się oświetlić fotografowany obiekt?

A. 1 m

B. 5 m

C. 15 m

D. 30 m

Poprawna odpowiedź wynika z zastosowania zasady dotyczącej liczby przewodniej lampy błyskowej, która określa, jak daleko możemy oświetlić obiekt przy danym ustawieniu ISO i wartości przysłony. Liczba przewodnia (LP) wynosząca 42 przy ISO 100 oznacza, że przy pełnym otwarciu przysłony (f/1.0) możemy uzyskać oświetlenie na odległość 42 metrów. Jednak przy ustawieniu przysłony f/8, musimy uwzględnić, że każda zmiana wartości przysłony wpływa na ilość światła docierającego do matrycy. Przysłona f/8 zmniejsza ilość światła o 3 stopnie (f/1, 1.4, 2, 2.8, 4, 5.6, 8). Aby obliczyć odległość, musimy podzielić liczbę przewodnią przez wartość przysłony: 42 / 8 = 5.25 m. Ponieważ zaokrąglamy do najbliższej dostępnej opcji, odpowiedzią jest 5 m. Tego typu obliczenia są kluczowe w praktyce fotograficznej i pozwalają na poprawne ustawienie parametrów oświetlenia, co jest istotne w różnych sytuacjach, zwłaszcza w fotografii portretowej oraz produktowej.

Pytanie 30

Obraz, który charakteryzuje się dużymi zniekształceniami spowodowanymi przez dystorsję, powstaje przy wykorzystaniu obiektywu

A. standardowego

B. rybie oko

C. długoogniskowego

D. portretowego

Obiektyw typu rybie oko to specjalny rodzaj obiektywu szerokokątnego, który charakteryzuje się ekstremalnym kątem widzenia, zwykle wynoszącym od 180 do 220 stopni. Dzięki swojej konstrukcji, obiektywy te wprowadzają znaczące zniekształcenia, które są zamierzone i wykorzystywane w kreatywnej fotografii. Zniekształcenia te polegają na silnym zgięciu linii prostych oraz na powstawaniu efektu kulistego obrazu. Fotografia wykonana obiektywem rybie oko może być używana w różnych dziedzinach, w tym w architekturze, gdzie efekt ten może podkreślić przestronność wnętrz, a także w fotografii przyrodniczej i sportowej, gdzie uwydatnia dynamikę i ruch. Warto zwrócić uwagę, że obiektywy te są powszechnie stosowane w fotografii artystycznej, gdzie zniekształcenia są elementem wyrazu artystycznego, a także w filmach, gdzie dodają unikalnych efektów wizualnych. W przypadku pracy ze zdjęciami wykonanymi obiektywem rybie oko, ważne jest, aby mieć świadomość zasad postprodukcji, aby maksymalnie wykorzystać potencjał zniekształceń.

Pytanie 31

Przy fotografowaniu spadającej kropli wody, aby uzyskać efekt jej zatrzymania w ruchu, należy zastosować czas otwarcia migawki

A. 1/15 s

B. 1/60 s

C. 1/2000 s

D. 1/125 s

Użycie czasu otwarcia migawki 1/2000 s podczas fotografowania spadającej kropli wody pozwala na uchwycenie jej ruchu w momencie, gdy jest w pełnym biegu. Krótkie czasy naświetlania są kluczowe do zamrożenia dynamicznych scen, ponieważ minimalizują rozmycie ruchu spowodowane ruchem samego obiektu oraz drżeniem rąk fotografa. W praktyce, stosując czas 1/2000 s, można uzyskać wyraźne detale, jak kształt kropli czy rozpryskujące się cząstki wody. W fotografii sportowej czy przyrodniczej często korzysta się z takich czasów, aby uchwycić szybko poruszające się obiekty, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Warto również pamiętać o odpowiednim doborze ISO oraz przysłony, aby uniknąć nadmiernego prześwietlenia zdjęcia. Z mojego doświadczenia, planując podobne ujęcia, warto także pomyśleć o użyciu statywu lub stabilizacji obrazu, by jeszcze bardziej zmniejszyć ryzyko rozmycia obrazu.

Pytanie 32

Jakiego materiału dotyczy oznaczenie "typ 120"?

A. Papieru wielogradacyjnego

B. Papieru stałogradacyjnego

C. Materiału małoobrazkowego

D. Błony zwojowej

Wybór odpowiedzi na temat oznaczenia "typ 120" powinien być dokładny, ponieważ każdy z wymienionych materiałów ma swoje specyficzne właściwości i zastosowania. Papier stałogradacyjny to materiał, który jest używany w technice druku i nie ma związku z błoną zwojową. Jest to rodzaj papieru, który może być używany do tworzenia odbitek, ale nie odnosi się do fotografii negatywowej, co jest kluczowe w kontekście błon fotograficznych. Z kolei papier wielogradacyjny jest rodzajem papieru fotograficznego, który pozwala na uzyskanie różnych tonacji, ale również nie jest tym samym co błona zwojowa. Materiał małoobrazkowy to ogólne pojęcie, które najczęściej odnosi się do błon o mniejszych wymiarach, takich jak typ 35 mm. Użytkownicy, którzy mylą typy materiałów, mogą nie zrozumieć, jak różne formaty wpływają na jakość obrazu. W fotografii każdy typ materiału odgrywa istotną rolę w uzyskiwaniu pożądanych efektów, a nieznajomość różnic między błonami zwojowymi a innymi materiałami może prowadzić do nieporozumień dotyczących ich zastosowania w praktyce fotograficznej. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnej pracy w dziedzinie fotografii, zarówno w kontekście technicznym, jak i artystycznym.

Pytanie 33

Urządzenie peryferyjne służące do odwzorowywania kształtów obiektów rzeczywistych w celu stworzenia modeli graficznych w trzech wymiarach to skaner

A. do kodów kreskowych

B. bębnowy

C. przestrzenny

D. do slajdów

Skaner przestrzenny to zaawansowane urządzenie peryferyjne, które umożliwia odwzorowywanie obiektów w trzech wymiarach. Działa na zasadzie skanowania powierzchni obiektu, zbierając dane o jego kształcie i wymiarach, co pozwala na tworzenie szczegółowych modeli 3D. Tego rodzaju skanery są wykorzystywane w wielu dziedzinach, takich jak inżynieria, architektura, medycyna oraz w przemyśle filmowym i gier komputerowych. Przykładowo, w architekturze skanery przestrzenne są używane do dokumentacji istniejących budynków, co umożliwia architektom i projektantom lepsze planowanie i wizualizację projektów. W medycynie skanowanie przestrzenne może pomóc w tworzeniu modeli anatomicznych pacjentów, co wspiera procesy diagnostyczne i planowanie operacji. Ponadto, technologia ta jest zgodna z normami i standardami branżowymi, takimi jak ISO 17123 dotyczące pomiarów geodezyjnych, co podkreśla jej wiarygodność i dokładność w zastosowaniach profesjonalnych.

Pytanie 34

Aby uzyskać wysokie powiększenia z czarno-białego negatywu, konieczne jest stosowanie materiału fotograficznego typu 135 o czułości

A. 100 ISO

B. 400 ISO

C. 1600 ISO

D. 25 ISO

Wybór czułości 400 ISO, 100 ISO lub 1600 ISO do reprodukcji czarno-białego negatywu może być problematyczny, jeśli chodzi o jakość zdjęć. Czułość 400 ISO jest dość wysoka, a jej użycie w reprodukcji sprawia, że obrazek może być zbyt ziarnisty, co jest raczej niepożądane, gdy robimy duże powiększenia. Z materiałami 100 ISO, w kontrolowanych warunkach oświetleniowych, da się może jeszcze utrzymać detale na dobrym poziomie, ale i tak nie dorównuje to jakości z niższą czułością. Czułość 1600 ISO to już totalna przesada, bo zdjęcia stają się zbyt ziarniste i łatwo je przepalić, co odbiega od standardów jakości. Często ludzie myślą, że wyższa czułość to wyższa jakość zdjęć, ale to nieprawda. W rzeczywistości, w reprodukcji z negatywów, niska czułość to klucz do sukcesu. Jak sięgniemy po materiały z wysoką czułością, to możemy stracić detale i tonalność, co w reprodukcji jest mega ważne.

Pytanie 35

Proces kalibracji monitora ma na celu

A. zmniejszenie zużycia energii

B. zapewnienie wiernego odwzorowania kolorów

C. zwiększenie jasności wyświetlacza

D. zwiększenie częstotliwości odświeżania

Kalibracja monitora to proces, który ma na celu zapewnienie wiernego odwzorowania kolorów. W praktyce oznacza to, że barwy wyświetlane na ekranie są zgodne z rzeczywistością, co jest szczególnie istotne w pracy z grafiką, fotografią czy w druku. Istnieją różne metody kalibracji, w tym korzystanie z profesjonalnych narzędzi, takich jak kolorimetry czy spektrofotometry, które umożliwiają precyzyjne dostosowanie ustawień monitora. Dzięki kalibracji można uzyskać zgodność z uznawanymi standardami branżowymi, takimi jak sRGB czy Adobe RGB. Regularne kalibrowanie monitora jest zalecane, ponieważ z upływem czasu parametry techniczne wyświetlacza mogą się zmieniać, co prowadzi do odchyleń w odwzorowaniu kolorów. Z własnego doświadczenia wiem, że kalibrowany monitor znacznie ułatwia pracę, gdyż eliminuje ryzyko nieprawidłowości w finalnych produktach, co może zaoszczędzić wiele czasu i kosztów związanych z poprawkami.

Pytanie 36

Aby uzyskać pozytyw czarno-biały o bardzo wysokim kontraście obrazu, do kopiowania negatywu wywołanego do zalecanego gradientu należy użyć papieru fotograficznego o gradacji

A. normalnej

B. specjalnej

C. twardej

D. miękkiej

Wybór gradacji papieru fotograficznego ma kluczowe znaczenie dla uzyskania odpowiedniego kontrastu w pozytywie czarno-białym. Nieprawidłowe odpowiedzi wskazują na zrozumienie różnych właściwości gradacji, które mogą prowadzić do niekorzystnych wyników. Papier o normalnej gradacji charakteryzuje się umiarkowanym kontrastem, co może nie wystarczyć w przypadku negatywów o dużych różnicach tonalnych, gdyż nie odda w pełni dynamiki obrazu. Stosowanie papieru specjalnego, z kolei, może sugerować pewne właściwości unikalne, ale zazwyczaj nie jest to standardowe rozwiązanie w przypadku dużego kontrastu, co może ograniczać jego wszechstronność. Papier miękki, mimo że może być użyteczny w innych kontekstach, w przypadku wysokiego kontrastu nie będzie w stanie oddać intensywności czerni oraz głębi, co jest kluczowe dla czarno-białych reprodukcji. Dążenie do uzyskania wyrazistych detali w takich przypadkach wymaga przemyślanego doboru materiałów, dlatego ważne jest zrozumienie, że każda z gradacji papieru ma swoje miejsce w zastosowaniach fotograficznych, a ich nieprawidłowe użycie może prowadzić do rozczarowujących efektów. W praktyce, wiedza na temat gradacji papieru oraz ich właściwości powinna być podstawą każdego procesu wywoływania, szczególnie w kontekście profesjonalnej fotografii.

Pytanie 37

Technika fotograficzna luminography (luminografia) polega na

A. fotografowaniu obiektów emitujących światło w zakresie UV

B. rejestrowaniu śladów światła poruszającego się w ciemności przy długim czasie ekspozycji

C. wykonywaniu zdjęć przy bardzo wysokich wartościach ISO powyżej 25600

D. wykorzystaniu specjalnych filtrów luminescencyjnych na obiektywach

Luminografia to unikalna technika fotograficzna, która pozwala na rejestrowanie śladów światła poruszającego się w ciemności, przy wykorzystaniu długiego czasu ekspozycji. Dzięki temu, na zdjęciu mogą zostać uchwycone różne źródła światła, takie jak latarki, ognie sztuczne czy nawet ruchy ciał świetlnych. Długie czasy naświetlania, często przekraczające kilka sekund, umożliwiają uchwycenie nawet najdelikatniejszych ruchów światła, co tworzy niezwykłe efekty wizualne. W praktyce, luminografia może być stosowana do tworzenia artystycznych kompozycji, a także do eksperymentów w ramach fotografii nocnej. Na przykład, można użyć tej techniki do uchwycenia śladów ruchu tańczącej osoby z latarką, co stworzy efekt dynamicznego ruchu na zdjęciu. Warto również wspomnieć, że luminografia wymaga precyzyjnego ustawienia aparatu, stabilizacji oraz odpowiedniego dobierania parametrów ekspozycji, aby uzyskać pożądany efekt. Dodatkowo, jest to technika, która wciąga, angażując fotografów w proces tworzenia i eksperymentowania z różnymi źródłami światła.

Pytanie 38

Publikacja wizerunku znanej osoby na stronie internetowej w trakcie sprawowania funkcji publicznych

A. wymaga uzyskania pisemnej zgody od danej osoby

B. wymaga dokonania zapłaty osobie za użycie wizerunku

C. wymaga uzyskania zgody osoby na poprawę ekspozycji zdjęcia

D. nie wymaga uzyskania od danej osoby pisemnej zgody

Rozpowszechnianie wizerunku osoby powszechnie znanej podczas pełnienia przez nią funkcji publicznych nie wymaga uzyskania pisemnej zgody tej osoby, co jest zgodne z zasadami ochrony wizerunku w polskim prawodawstwie. Wizerunek osoby publicznej, gdy ta wykonuje swoje obowiązki publiczne, może być wykorzystywany w celach informacyjnych lub edukacyjnych, a także w kontekście działalności publicznej. Przykładem może być relacja z wydarzenia, w którym uczestniczy polityk lub celebryta, gdzie ich wizerunek jest częścią ogólnego opisu sytuacji. Ważne jest jednak, aby takie publikacje nie były wykorzystywane do celów komercyjnych bez zgody danej osoby. Dobre praktyki w tej dziedzinie nakazują, aby zawsze zachować szacunek dla prywatności i dobrego imienia osób publicznych, nawet jeżeli prawo nie wymaga formalnych zgód.

Pytanie 39

Jaki jest główny cel kalibracji monitora w procesie obróbki zdjęć?

A. Uzyskanie właściwego odwzorowania kolorów

B. Zwiększenie rozdzielczości obrazu

C. Przyspieszenie działania komputera

D. Zmniejszenie poboru energii elektrycznej

Kalibracja monitora to niezwykle istotny proces w obróbce zdjęć, mający na celu uzyskanie właściwego odwzorowania kolorów. Dlaczego to takie ważne? Otóż, bez odpowiednio skalibrowanego monitora, kolory przedstawiane na ekranie mogą znacznie różnić się od rzeczywistych, co może prowadzić do błędnych decyzji w postprodukcji. Wyobraź sobie, że pracujesz nad zdjęciem, gdzie zieleń trawnika ma być intensywna, ale na nieskalibrowanym monitorze wygląda wyblakle. Po wydruku lub publikacji w internecie może się okazać, że zamiast żywej zieleni uzyskałeś niepożądany odcień. Kalibracja pozwala uniknąć takich problemów. W branży fotograficznej i graficznej przyjmuje się, że regularne wykonywanie kalibracji monitorów jest standardem. Dzięki temu fotografowie i graficy mają pewność, że ich praca będzie widziana przez odbiorców dokładnie tak, jak to zamierzali. Dobrej jakości monitory często są wyposażone w narzędzia do kalibracji, ale można też używać zewnętrznych kalibratorów, które pozwalają na bardziej precyzyjne ustawienia. To inwestycja w jakość i profesjonalizm.

Pytanie 40

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop służy do wygładzania skóry?

A. separacja częstotliwości

B. stempel

C. gumka

D. inteligentne wyostrzanie

Separacja częstotliwości jest techniką wykorzystywaną w Adobe Photoshop, która pozwala na oddzielne manipulowanie różnymi częstotliwościami obrazu, co jest szczególnie przydatne w procesie wygładzania skóry. Ta metoda pozwala na zachowanie szczegółów, takich jak tekstura skóry, podczas eliminowania niedoskonałości, takich jak zmarszczki czy plamy. Proces ten polega na podziale obrazu na warstwy wysokiej i niskiej częstotliwości, co umożliwia precyzyjne poprawienie aspektów wizualnych bez utraty jakości. Na przykład, można skupić się na wygładzeniu niskich częstotliwości, by usunąć zmarszczki, a następnie na wysokich częstotliwościach, by zachować naturalną teksturę skóry. Stosowanie separacji częstotliwości jest zgodne z najlepszymi praktykami w retuszu zdjęć w branży fotograficznej i graficznej, co czyni tę metodę standardem w profesjonalnej obróbce obrazu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej