Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik stylista
  • Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
  • Data rozpoczęcia: 5 marca 2025 06:42
  • Data zakończenia: 5 marca 2025 07:05

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Wybierając materiał na suknię dla osoby wysokiej i szczupłej, należy dążyć do wizualnego poszerzenia i skrócenia figury. Taki efekt można osiągnąć, stosując tkaniny o

A. poprzecznych paskach
B. wzorach w rozmyciu
C. podłużnych prążkach
D. drobnych motywach kwiatowych
Poprzeczne pasy to doskonały wybór dla wysokich i szczupłych sylwetek, ponieważ ich poziome linie optycznie poszerzają ramiona i biodra. Takie tkaniny działają na zasadzie wizualnego rozładowania długości sylwetki, co skutkuje uzyskaniem bardziej proporcjonalnego wyglądu. W praktyce, jeśli projektujesz suknię dla osoby o takiej figurze, warto zwrócić uwagę na dobór szerokości pasów oraz ich kolorystyki — szerokie, kontrastowe pasy mogą działać bardziej wyraziście, podczas gdy węższe, zbliżone do koloru tkaniny będą dawały delikatniejszy efekt. Dodatkowo, użycie poprzecznych pasów w strefach, które chcemy uwydatnić, na przykład w okolicach talii, może jeszcze bardziej podkreślić kobiecą sylwetkę. To podejście jest zgodne z zasadami stylizacji, które podkreślają znaczenie harmonii proporcji ciała w modzie.
Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Jaką maszynę należy wykorzystać do szycia elastycznych i rozciągliwych szwów montażowych?

A. Łańcuszkową
B. Ryglówkę
C. Stębnową
D. Podszywarkę
Podszywarka, ryglówka i stębnowa to maszyny, które mają swoje specyficzne zastosowania, ale nie są zoptymalizowane do szycia elastycznych, rozciągliwych szwów montażowych. Podszywarka jest używana głównie do wykańczania krawędzi materiałów oraz do szycia tkanin, ale jej konstrukcja nie oferuje wystarczającej elastyczności, aby efektywnie obsłużyć wymagania związane z rozciągającymi się materiałami. Szwów, które są wykonane na podszywarce, mogą nie wytrzymać rozciągania, co prowadzi do ich uszkodzenia. Ryglówka, z kolei, jest maszyną, która tworzy gęsty szew zabezpieczający krawędzie materiału, ale nie jest przystosowana do zapewnienia elastyczności. Szwów ryglowych używa się głównie do łączenia materiałów w miejscach, gdzie nie jest wymagane rozciąganie. Stębnowa maszyna, która służy do wykonywania prostych lub dekoracyjnych szwów, również nie spełnia wymogów elastyczności. Szycie tkanin elastycznych na stębnowej maszynie może prowadzić do pęknięcia szwu, co jest wynikiem braku odpowiedniej elastyczności. Podsumowując, błędne wybory tych maszyn wynikają z niepełnego zrozumienia ich funkcji i zastosowań w kontekście różnorodności tkanin oraz wymagań dotyczących szwów w odzieży. Właściwy dobór maszyny do szycia stanowi kluczowy aspekt procesu produkcyjnego, a znajomość ich właściwości jest niezbędna dla zapewnienia wysokiej jakości wyrobów odzieżowych.
Pytanie 5

Jak określa się etap prasowania, który dotyczy prasowania poszczególnych części wyrobu odzieżowego w trakcie procesu jego produkcji w szwalni?

A. Końcowe
B. Obróbkowe
C. Międzyoperacyjne
D. Wstępne
Odpowiedź 'międzyoperacyjne' jest prawidłowa, ponieważ ten etap prasowania odnosi się do procesu, w którym elementy wyrobu odzieżowego są prasowane w trakcie jego produkcji, a nie na końcu procesu lub przed rozpoczęciem szycia. Prasowanie międzyoperacyjne ma kluczowe znaczenie w zapewnieniu wysokiej jakości wyrobu finalnego, ponieważ pozwala na eliminację zagnieceń i dostosowanie kształtu poszczególnych elementów odzieży już na etapie ich łączenia. Taki sposób prasowania jest stosowany na różnych etapach produkcji, gdyż umożliwia lepsze dopasowanie tkanin, co jest szczególnie istotne w przypadku skomplikowanych konstrukcji odzieżowych. W praktyce, tego typu prasowanie może być wykonywane automatycznie za pomocą pras mechanicznych, co znacząco zwiększa efektywność produkcji oraz jakość końcowego wyrobu. W branży odzieżowej stosowanie prasowania międzyoperacyjnego jest zgodne z najlepszymi praktykami, które zakładają, że odpowiednia obróbka materiałów w trakcie szycia przekłada się na mniejsze straty materiałowe oraz lepsze osiągi produkcyjne.
Pytanie 6

Ile wynosi zużycie tkaniny w groszki o szerokości 90 cm, z której uszyto spódnicę podstawową dla klientki o wymiarach przedstawionych w tabeli?

obwód talii74 cm
obwód bioder104 cm
długość spódnicy60 cm

A. 66 cm
B. 60 cm
C. 120 cm
D. 132 cm
Wybór odpowiedzi, który wskazuje na inne wartości zużycia tkaniny, często wynika z błędnego zrozumienia zasad konstrukcji odzieży. Na przykład, wybór 66 cm może sugerować, że osoba odpowiedzialna za pomiar nie uwzględniła, że spódnica wymaga pełnej szerokości tkaniny z powodu swojego fasonu. Spódnice są zazwyczaj szyte z dwóch odrębnych części, które łączą się w środkowej linii, co oznacza, że konieczne jest wykorzystanie materiału zarówno na przód, jak i na tył, a ich długości muszą być odpowiednio zaplanowane. Ponadto, wybór wartości takich jak 120 cm lub 60 cm nie uwzględnia standardowych zapasów na szwy i podwinięcia, które są kluczowe w każdym projekcie krawieckim. Bez dodania zapasu, istnieje ryzyko, że ostateczna długość spódnicy będzie niewystarczająca, co prowadzi do frustracji klientki oraz dodatkowych kosztów związanych z poprawkami. W praktyce, aby uniknąć takich nieporozumień, warto dokładnie przeanalizować wymiary klientki oraz przewidzieć, jaka ilość materiału będzie potrzebna, bazując na typowych zasadach kroju oraz konstrukcji odzieży. Współczesne standardy krawieckie sugerują, aby zawsze planować zużycie materiału z uwzględnieniem dodatkowych centymetrów na wszelkie korekty czy modyfikacje, co pozwala na uzyskanie jak najlepszego efektu końcowego.
Pytanie 7

Do wykonania spódnicy damskiej w warsztacie krawieckim wykorzystano
0,80 m gabardyny w cenie 50,00 zł za 1 mb
0,50 m podszewki w kosztach 10,00 zł za 1 mb
1 zamek w cenie 5,00 zł za 1 szt.
Całkowity koszt szycia spódnicy na podszewce wynosi 100 zł.
Jaka jest wartość kosztów bezpośrednich, która obejmuje wydatki na materiały, akcesoria krawieckie oraz koszt robocizny dla tej usługi?

A. 145,00 zł
B. 165,00 zł
C. 140,00 zł
D. 150,00 zł
Wybór niewłaściwych odpowiedzi może wynikać z kilku pomyłek w obliczeniach lub niepełnego zrozumienia, jak oblicza się koszty bezpośrednie w procesie produkcji odzieży. Koszt spódnicy składa się z różnych elementów, które należy uwzględnić, aby uzyskać dokładną wartość. Na przykład, jeśli ktoś pomylił ceny materiałów, może dojść do błędnych wniosków, co do całkowitych kosztów. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że każdy element materiału, jaki wykorzystujemy, ma swoją cenę za jednostkę metra lub sztukę. Również, jeśli ktoś zignoruje koszty robocizny, to może znacznie zaniżyć całkowity koszt usługi. W branży odzieżowej, gdzie precyzyjne kalkulacje finansowe wpływają na konkurencyjność, ważne jest, aby mieć jasność co do wszystkich kosztów, jakie ponosimy przy realizacji zlecenia. Przykładowo, zaniżenie kosztów materiałów lub robocizny może prowadzić do podejmowania decyzji, które nie są oparte na rzeczywistych danych, co w dalszej perspektywie może skutkować problemami finansowymi dla przedsiębiorstwa. Właściwa kalkulacja kosztów jest niezbędna do efektywnego zarządzania finansami i zapewnienia opłacalności działalności.
Pytanie 8

Schemat linii konstrukcyjnych, w którym odcinki pomiędzy punktami oznaczonymi symbolami wyznaczają rozmiar odzieży, to

A. kształt konstrukcyjny
B. norma konstrukcji
C. budowa odzieży
D. siatka konstrukcyjna
Siatka konstrukcyjna to układ linii i punktów konstrukcyjnych, który jest kluczowy w procesie projektowania odzieży. Odcinki między tymi punktami, oznaczone symbolami, precyzują wymiary i proporcje wyrobu odzieżowego, co pozwala na określenie rozmiarów finalnego produktu. Taki system jest wykorzystywany przez projektantów mody oraz krawców do tworzenia wykrojów, które muszą być dokładnie zgodne z zamierzonymi wymiarami. W praktyce siatka konstrukcyjna stosowana jest w różnych systemach rozmiarowych, które mogą różnić się w zależności od rynku czy regionu. Dzięki siatkom konstrukcyjnym, projektanci mogą łatwo dostosować wymiary do specyficznych potrzeb klientów i trendów rynkowych, co jest niezwykle ważne w branży odzieżowej. Ponadto, siatka konstrukcyjna wspiera proces standaryzacji, co jest istotne dla zachowania spójności rozmiarów w całej linii produktów, co z kolei wpływa na satysfakcję klienta i efektywność produkcji. Warto również zaznaczyć, że dokładność w przygotowaniu siatki konstrukcyjnej przekłada się na oszczędności materiałowe oraz minimalizację odpadów produkcyjnych, co jest korzystne zarówno dla producentów, jak i dla środowiska.
Pytanie 9

Jaką grupę pomiarów ciała stanowią pomiary realizowane w dowolnym kierunku szerokości lub długości na krzywych liniach?

A. Długości
B. Łuków
C. Obwodów
D. Wysokości
Pomiary ciała, które są dokonywane w dowolnym kierunku szerokości lub długości po liniach krzywych, zaliczają się do pomiarów łuków. Pomiary te są szczególnie istotne w różnych dziedzinach, takich jak inżynieria, architektura, a także medycyna, gdzie precyzyjne określenie wymiarów obiektów o nieregularnych kształtach jest kluczowe. Przykładem zastosowania pomiarów łuków może być projektowanie odzieży, gdzie krzywe sylwetki muszą być dokładnie zmierzone, aby osiągnąć idealne dopasowanie. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują wykorzystanie zaawansowanych technik skanowania 3D, które umożliwiają uzyskanie dokładnych danych dotyczących kształtu ciała danej osoby. W kontekście architektury, pomiary łuków są niezbędne przy projektowaniu konstrukcji o krzywych liniach, takich jak łuki mostów czy okna. Odpowiednie standardy, jak ISO 3348 dotyczące pomiarów krzywoliniowych, dostarczają wytycznych, które pomagają w uzyskiwaniu precyzyjnych rezultatów. Podsumowując, pomiary łuków mają kluczowe znaczenie w praktycznych zastosowaniach, które wymagają dokładności i precyzji w pomiarach nieregularnych form.
Pytanie 10

Jaką tkaninę poddaje się folowaniu?

A. Z przędzy wiskozowej
B. Z przędzy bawełnianej
C. Z przędzy poliestrowej
D. Z przędzy wełnianej
Odpowiedzi, które dotyczą przędzy bawełnianej, wiskozowej oraz poliestrowej, nie są właściwe w kontekście procesu folowania. Tkaniny bawełniane, choć popularne w tekstyliach, cechują się inną strukturą włókien, która nie sprzyja folowaniu. Bawełna jest materiałem naturalnym, ale jej włókna są zbyt gładkie i nie posiadają odpowiedniej sprężystości, co ogranicza możliwości uzyskania efektu puszystości. W związku z tym, proces folowania nie przynosi oczekiwanych rezultatów dla tkanin bawełnianych. Z kolei przędza wiskozowa, będąca włóknem sztucznym, również nie nadaje się do folowania, ponieważ ma tendencję do absorbowania wilgoci i jest mniej trwała niż wełna. Ponadto, tkaniny poliestrowe, choć odporne na zagniecenia i łatwe w pielęgnacji, nie zapewniają optymalnych właściwości termicznych, które są kluczowe dla zastosowania folowania. Zrozumienie tych różnic jest istotne, aby nie podejmować błędnych decyzji podczas wyboru tkanin do określonych procesów technologicznych. Właściwe przypisanie technik do materiałów jest kluczowe w produkcji odzieży i artykułów tekstylnych, co wpływa na ich trwałość oraz funkcjonalność.
Pytanie 11

Jakie kroki powinien podjąć krawiec w trakcie przygotowań odzieży do pierwszej miary?

A. Rozprasować szwy
B. Połączyć komponenty odzieży na maszynie
C. Sfastrygować elementy odzieży
D. Przyszyć guziki i wykonać dziurki
Sfastrygowanie części odzieży jest kluczowym etapem przygotowania do pierwszej miary, który pozwala na uzyskanie dokładnych wymiarów i zapewnienie właściwego dopasowania. Sfastrygowanie polega na tymczasowym połączeniu elementów odzieży za pomocą luźnych ściegów, co umożliwia krawcowi dokonanie niezbędnych poprawek przed ostatecznym szyciem. Dzięki tej metodzie można łatwo dostosować odzież do indywidualnych wymiarów klienta, co jest szczególnie istotne w przypadku odzieży na zamówienie. W praktyce, krawiec zazwyczaj używa nici o kontrastowym kolorze, aby łatwiej dostrzegać sfastrygowane szwy, co znacznie ułatwia późniejsze prace. Dobrą praktyką jest również sfastrygowanie w miejscach, gdzie pojawiają się największe napięcia, takie jak armatury lub krzyżujące się szwy, co zmniejsza ryzyko deformacji materiału. Warto podkreślić, że sfastrygowanie pozwala nie tylko na kontrolowanie kształtu odzieży, ale także na lepszą ocenę i weryfikację ewentualnych błędów konstrukcyjnych, co jest kluczowe dla końcowej jakości produktu.
Pytanie 12

Podczas obliczania normy zużycia materiału na męską koszulę z jednolitej bawełny należy wziąć pod uwagę szerokość tkaniny oraz

A. długość koszuli i długość rękawa
B. obwód klatki piersiowej i długość koszuli
C. długość rękawa i obwód bioder
D. wzrost mężczyzny i długość rękawa
Prawidłowa odpowiedź to 'długość koszuli i długość rękawa', ponieważ przy obliczaniu normy zużycia materiału na koszulę męską kluczowe jest uwzględnienie wymiarów, które bezpośrednio wpływają na ilość tkaniny. Długość koszuli określa, ile materiału będzie potrzebne na dolną część odzieży, a długość rękawa jest niezbędna do określenia ilości tkaniny niezbędnej do uszycia rękawów. W praktyce, aby dokładnie obliczyć normę zużycia, projektanci mody oraz krawcy często korzystają z tabel wymiarowych oraz standardów branżowych, które uwzględniają różne typy sylwetek. Na przykład, dla mężczyzn o standardowej budowie ciała, standardowa długość koszuli wynosi zazwyczaj od 70 do 80 cm, a długość rękawa od 60 do 65 cm. Warto również zauważyć, że przy projektowaniu każdej odzieży, szczególna uwaga powinna być zwrócona na wybór tkanin, które mogą mieć różne właściwości drapania, elastyczności czy wzorów, co również wpływa na ostateczną ilość materiału. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla efektywnego procesu produkcji odzieży oraz zminimalizowania strat materiałowych.
Pytanie 13

Czynnik, który powoduje, że ścieg jest widoczny na wierzchu zszywanych warstw tkaniny, to

A. zbyt mała siła nacisku stopki
B. niewłaściwie ustawiony chwytacz
C. błędne nawleczenie nici górnej
D. zbyt duże napięcie nici górnej
Przestawiony chwytacz może budzić wątpliwości, ponieważ chociaż jego niewłaściwe ustawienie rzeczywiście może prowadzić do problemów z jakością ściegu, nie jest bezpośrednią przyczyną, dla której wiązanie ściegu może występować na powierzchni zszywanych warstw materiału. Zasadniczo, chwytacz jest odpowiedzialny za przechwytywanie nici górnej, aby utworzyć pętlę oraz połączenie z nicią dolną. Jeśli chwytacz jest przestawiony, mogą wystąpić inne problemy, takie jak zacięcia nici czy nierównomierne ściegi, ale samo wiązanie na powierzchni materiału jest bardziej związane z naprężeniem nici. Z drugiej strony, za mała siła docisku stopki również nie jest kluczowym czynnikiem w przypadku wiązania na powierzchni. Niewłaściwe ustawienie docisku może prowadzić do przesuwania materiału podczas szycia, co wpłynie bardziej na równość szwów, niż na ich wiązanie. Z kolei niewłaściwe nawleczenie nici górnej, mimo że ma znaczenie, nie jest najczęstszą przyczyną za dużego naprężenia nici, które jest kluczowym czynnikiem w tej sytuacji. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla uniknięcia typowych błędów i zapewnienia wysokiej jakości szycia, co powinno być celem każdego profesjonalisty w branży tekstylnej.
Pytanie 14

Jaką apreturę wykorzystuje się w procesie wykończenia materiałów przeznaczonych na odzież z włókien lnianych?

A. Brudnospieralną
B. Przeciwkurczliwą
C. Przeciwgniotliwą
D. Usztywniającą
Apretura brudnospieralna, chociaż może wydawać się atrakcyjną opcją, nie jest odpowiednia do tkanin lnianych przeznaczonych na odzież. Jej głównym celem jest ochrona materiałów przed zabrudzeniem, co w przypadku lnu, który sam w sobie jest materiałem naturalnym, nie jest kluczowym aspektem. W rzeczywistości, lniane włókna są znane z wysokiej chłonności, co oznacza, że mogą łatwo wchłaniać różne substancje, a ochrona przed zabrudzeniem nie zniweluje ich naturalnych właściwości. Ponadto, apretura przeciwkurczliwa, która jest stosowana, aby zminimalizować skurcz tkanin podczas prania, także nie spełnia roli, jaką odgrywa apretura przeciwgniotliwa. Tkaniny lniane mogą ulegać skurczeniu, ale ich gniotliwość jest znacznie bardziej istotnym czynnikiem przy projektowaniu odzieży. Usztywniająca apretura z kolei nadaje tkaninom większą sztywność, co może być korzystne w niektórych stylach odzieżowych, jednak dla lnianych materiałów, które mają być elastyczne i przewiewne, nie jest to odpowiedni wybór. W praktyce, stosowanie niewłaściwych apretur może prowadzić do niekorzystnych efektów wizualnych i funkcjonalnych, dlatego ważne jest, aby stosować rozwiązania zgodne z właściwościami i przeznaczeniem materiału.
Pytanie 15

Dostosowanie sukni princeski zapinanej na guziki z tyłu obejmuje jej przystosowanie do figury oraz wszycie 5 guzików wzdłuż linii środka tyłu. Jak będzie wyglądać koszt usługi, jeżeli cena jednego guzika wynosi 1,20 zł, a wydatki na pracę ocenione zostały na 40,00 zł?

A. 40,00 zł
B. 41,20 zł
C. 44,60 zł
D. 46,00 zł
Poprawna odpowiedź to 46,00 zł, co wynika z dokładnego obliczenia kosztów związanych z przeróbką sukni princeski. Aby obliczyć całkowity koszt usługi, należy dodać koszty robocizny oraz wartość przyszywanych guzików. Koszt robocizny wynosi 40,00 zł. Z kolei cena za jeden guzik to 1,20 zł, a w tym przypadku trzeba przyszyć 5 guzików. Dlatego koszt guzików wynosi 5 * 1,20 zł = 6,00 zł. Sumując te wartości: 40,00 zł (robocizna) + 6,00 zł (guziki) = 46,00 zł. W praktyce, w branży krawieckiej, takie obliczenia są istotne dla określenia finalnej ceny usługi. Warto również pamiętać, że przy ustalaniu cen dobrze jest uwzględnić dodatkowe koszty, takie jak materiały eksploatacyjne, co pozwala na transparentność i rzetelność w ofertach. Dobrą praktyką jest również informowanie klientów o składowych ceny, co zwiększa ich zaufanie i satysfakcję z usług.
Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Efekt marszczenia (zsuwania) zszywanych warstw komponentów odzieży podczas wykonywania szwu można uzyskać na maszynie szwalniczej stębnowej z systemem transportu

A. stopkowym
B. igłowym
C. różnicowym
D. ząbkowym
Maszyny szwalnicze są wyposażone w różne systemy transportu, które mają różne zastosowania i efekty na końcowy produkt. W przypadku stopkowego transportu, który polega na unieruchomieniu materiału za pomocą stopki presującej, nie jest możliwe uzyskanie pożądanego marszczenia, ponieważ wszystkie warstwy tkaniny są zbyt mocno przytrzymywane. To prowadzi do płaskiego wykończenia, co jest nieodpowiednie w przypadku projektów wymagających marszczenia. Z kolei transport ząbkowy pozwala na przesuwanie materiału, ale nie reguluje różnicy prędkości, co ogranicza jego możliwości w zakresie marszczenia. W praktyce, maszyny z takim transportem są stosowane głównie do szycia prostych szwów, gdzie estetyka marszczeń nie jest kluczowym wymogiem. Na rynku odzieżowym, gdzie detale i wykończenia są na pierwszym miejscu, ząbkowy system transportu często nie spełnia oczekiwań projektantów. Istnieje także transport igłowy, który w zasadzie polega na ruchu igły w górę i w dół, co nie ma wpływu na równomierne marszczenie materiału. Ten system jest bardziej zorientowany na wykonywanie ścisłych szwów, a nie na tworzenie efektów strukturalnych. W rezultacie wybór nieodpowiedniego systemu transportu może prowadzić do niezadowalających efektów końcowych i zwiększać koszty produkcji związane z poprawkami i odrzuceniem odzieży z powodu niskiej jakości wykończenia.
Pytanie 19

Jakiego przyrządu pomocniczego powinno się używać do pikowania kurtki ortalionowej?

A. Linijki odległościowej
B. Przyrządu do lamowania
C. Narzędzia do szycia szwów nakładanych
D. Urządzenia do zwijania
Linijka odległościowa to kluczowy przyrząd w procesie pikowania kurtki ortalionowej, ponieważ umożliwia precyzyjne odmierzanie i zachowanie równych odstępów między szwami. Pikowanie to technika, która polega na przeszywaniu dwóch warstw materiału w celu uzyskania efektu wypukłości oraz wzmocnienia struktury tkaniny. W przypadku ortalionu, materiału często stosowanego w odzieży wierzchniej ze względu na jego wodoodporność i lekkość, precyzyjne rozmieszczenie szwów jest niezwykle ważne dla estetyki i funkcjonalności odzieży. Użycie linijki odległościowej pozwala na uzyskanie równych i symetrycznych pików, co wpływa na końcowy wygląd kurtki. W praktyce, linijka odległościowa może również pomóc w ustaleniu odległości od krawędzi materiału, co jest istotne w kontekście estetycznym oraz wytrzymałościowym całego wyrobu. Standardy branżowe zalecają stosowanie narzędzi, które zapewniają wysoką precyzję, aby unikać niejednolitości w produkcie końcowym, co jest kluczowe w przemyśle odzieżowym.
Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Z dzianin odpasowanych, bezszwowych produkuje się

A. spodnie do piżamy
B. bieliznę korygującą
C. koszule nocne
D. bluzę do piżamy
Bielizna korygująca wykonana z dzianin odpasowanych, bezszwowych jest produktem, który charakteryzuje się wysokim komfortem noszenia oraz estetyką wykonania. Dzianiny odpasowane pozwalają na elastyczność i dopasowanie do ciała, co jest kluczowe w przypadku odzieży korygującej, której zadaniem jest modelowanie sylwetki. Brak szwów minimalizuje ryzyko otarć i podrażnień, co jest szczególnie ważne w bieliźnie noszonej na co dzień. Przykłady zastosowania obejmują majtki i topy korygujące, które są często wybierane przez osoby pragnące uzyskać lepszy wygląd w obcisłych ubraniach. Dobre praktyki w branży bieliźniarskiej sugerują stosowanie dzianin z dodatkiem elastanu, co zapewnia dodatkową elastyczność i komfort. Ponadto, bielizna korygująca powinna być projektowana z myślą o różnych typach sylwetek, co podkreśla znaczenie innowacyjnych technik produkcji oraz rozwoju nowych materiałów.
Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

Jakie z wymienionych urządzeń szwalniczych powinny być wykorzystane w procesie szycia klasycznych spodni z wełny?

A. Guzikarkę, maszynę stębnową, obrębiarkę
B. Maszynę łańcuszkową, dziurkarkę, podszywarkę
C. Maszynę łańcuszkową, fastrygówkę, overlock
D. Overlock, maszynę stębnową, ryglówkę
Wybór overlocka, maszyny stębnowej i ryglówki do konfekcjonowania klasycznych spodni wełnianych jest uzasadniony ich funkcjonalnością i zastosowaniem w branży odzieżowej. Overlock jest kluczowy do zabezpieczania krawędzi materiału, co zapobiega strzępieniu się tkaniny, a jednocześnie łączy ze sobą dwie warstwy materiału, co pozwala na uzyskanie estetycznego i trwałego szwu. Maszyna stębnowa służy do wykonania głównych szwów, które są niezbędne dla struktury i wytrzymałości spodni, takich jak szwy boczne czy szwy w nogawkach. Ryglówka natomiast, ze swoją specyfiką szycia, jest używana w miejscach narażonych na dużą eksploatację, takich jak pasy i zapięcia, co zapewnia dodatkowe wzmocnienie. Użycie tych maszyn jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży odzieżowej, gdzie dąży się do osiągnięcia wysokiej jakości wykończenia produktów. Dzięki temu, klasyczne spodnie wełniane nie tylko prezentują się atrakcyjnie, ale również są funkcjonalne i trwałe.
Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

Oblicz, jakie wynagrodzenie netto otrzyma szwaczka, która pracowała przez 24 dni po 8 godzin dziennie, jeśli stawka normo-minuty w firmie wynosi netto 0,20 zł.

A. 2 420,00 zł
B. 1 152,00 zł
C. 1 920,00 zł
D. 2 304,00 zł
Aby obliczyć miesięczne wynagrodzenie netto szwaczki, należy najpierw ustalić całkowitą liczbę przepracowanych minut. Szwaczka pracowała 24 dni po 8 godzin dziennie, co daje 192 godziny pracy w miesiącu. Przeliczając to na minuty, otrzymujemy 192 godziny x 60 minut = 11 520 minut. Następnie, mnożymy tę liczbę przez stawkę za normo-minutę, która wynosi 0,20 zł. Zatem 11 520 minut x 0,20 zł = 2 304,00 zł. Ta wartość jest zgodna z praktykami wynagradzania w branży tekstylnej, gdzie wynagrodzenie oblicza się na podstawie przepracowanych minut oraz ustalonej stawki. Warto również zaznaczyć, że znajomość takich obliczeń jest kluczowa dla efektywnego zarządzania kosztami pracy oraz planowania budżetów w firmach produkcyjnych.
Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Która z podanych przyczyn nie prowadzi do złamania igły podczas szycia?

A. Nieprawidłowe umiejscowienie bębenka w mechanizmie chwytacza
B. Zbyt wysokie napięcie nitki górnej
C. Zbyt cienka igła
D. Niewłaściwe nawinięcie nitki dolnej na szpuleczkę bębenka
Nawinięcie nitki dolnej nie ma wpływu na łamanie igły przy szyciu. To, jak jest nawinięta nitka, bardziej decyduje o tym, jak maszyna działa i jaka jest jakość ściegu. Gdy nitka jest dobrze nawinięta, wszystko powinno działać płynnie, bez zacięć. Jeżeli jednak nitka jest nawinięta źle, to mogą być problemy z podawaniem nitki do igły, ale nie powinno to złamać igły. W standardach szycia, takich jak ISO 2076, mówi się, że dobre nawinięcie bębenka jest ważne, ale nie ma to wpływu na wytrzymałość igły. Dobrze jest co jakiś czas sprawdzać igły i dopasowywać je do materiału, żeby zminimalizować ryzyko złamań.
Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

W usługowym zakładzie konfekcyjnym do łączenia elementów odzieżowych wykonanych z dzianiny można wykorzystać maszynę stębnową?

A. czółenkową
B. wieloczynnościową
C. łańcuszkową
D. zygzaczną
Maszyna łańcuszkowa jest idealnym narzędziem do łączenia elementów odzieży z dzianiny ze względu na swoją specyfikę działania, która umożliwia elastyczne i mocne szwy. W odzieży z dzianiny, gdzie stosuje się różne rodzaje tkanin o rozciągliwości, zastosowanie maszyn łańcuszkowych (np. typu 401 według standardu ISO 4915) jest szczególnie korzystne. Dzięki zastosowaniu dwóch nici – jednej górnej i jednej dolnej – maszyny te tworzą szew, który mimo dużej elastyczności materiału, zapewnia wysoką wytrzymałość. W praktyce oznacza to, że szwy nie pękają przy rozciąganiu, co jest istotne w przypadku odzieży sportowej czy codziennej. Przykłady zastosowania obejmują szycie bluz, t-shirtów czy legginsów, gdzie elastyczność i komfort noszenia są kluczowe. Warto również zwrócić uwagę na standardy jakości, które wymagają stosowania maszyn łańcuszkowych w produkcji odzieży, aby zapewnić trwałość i estetykę wykonania.
Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

Do przyszywania guzików należy wykorzystać specjalną maszynę szyjącą, która używa ściegu

A. pokrywającego.
B. obrzucającego.
C. zygzaka.
D. prostego.
Odpowiedź zygzakowym jest prawidłowa, ponieważ przy przyszywaniu guzików kluczowe jest zastosowanie ściegu, który zapewni odpowiednią elastyczność i trwałość. Ścieg zygzakowy, wykonany na maszynie do szycia, przyciąga tkaninę w różnych kierunkach, co sprawia, że guzik jest mocno przymocowany, a jednocześnie pozwala na pewne ruchy materiału. Przykładowo, w odzieży roboczej lub sportowej, gdzie wymagana jest większa odporność na rozdarcia, ścieg zygzakowy gwarantuje, że guzik nie odpadnie nawet przy intensywnym użytkowaniu. Dodatkowo, ścieg ten stosuje się w sytuacjach, gdy tkanina jest elastyczna, co jest typowe dla materiałów takich jak jersey czy lycra. Stosowanie ściegu zygzakowego jest zalecane według standardów branżowych, takich jak ISO 4916:1991, które dotyczą technik szycia, co podkreśla jego znaczenie w profesjonalnym szyciu.
Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Jakie narzędzie można wykorzystać do cięcia warstw materiału w trakcie ręcznego tworzenia nakładu?

A. nóż elektryczny
B. nożyce ręczne
C. krajarka z nożem okrągłym
D. krajarka z nożem pionowym
Krajarka z nożem okrągłym, nożyce ręczne oraz krajarka z nożem pionowym to narzędzia, które nie są optymalnymi rozwiązaniami do ręcznego tworzenia nakładu. Krajarka z nożem okrągłym, choć przydatna w wielu zastosowaniach, może nie zapewnić wystarczającej precyzji podczas cięcia warstw materiału o różnej grubości. W przypadku grubszych materiałów, siła odcięcia może być niewystarczająca, co prowadzi do nierównych krawędzi. Nożyce ręczne, z kolei, są narzędziem, które wymaga więcej siły oraz precyzyjnego manewrowania, co w kontekście odcinania wielu warstw staje się mało praktyczne i czasochłonne. Krajarka z nożem pionowym, mimo że może być użyteczna w niektórych zastosowaniach, nie jest odpowiednia do tworzenia nakładów, gdyż jej konstrukcja ma ograniczenia w zakresie cięcia dużych powierzchni. W rezultacie, wybór nieodpowiedniego narzędzia może prowadzić do błędów w procesie produkcji, a także zwiększać ryzyko uszkodzeń materiału. Kluczem do sukcesu w obróbce materiałów jest dobór narzędzi odpowiednich do specyfiki zadania, co często bywa pomijane przez osoby niedoświadczone w branży.
Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

Koszt usługi szycia damskiego żakietu na podszewce w zakładzie krawieckim wynosi 200,00 zł. Do wykonania żakietu wykorzystano 2,00 m tkaniny wełnianej po 80,00 zł za 1,00 m oraz 1,20 m podszewki w cenie 15,00 zł za 1 m. Jaka jest całkowita wartość kosztów bezpośrednich związanych z realizacją tej usługi, w tym koszty materiałów, dodatków oraz robocizny?

A. 378,00 zł
B. 380,00 zł
C. 295,00 zł
D. 298,00 zł
Tak, dobrze widzisz! Odpowiedź 378,00 zł jest całkowicie poprawna. Można to wyjaśnić przez dokładne obliczenia kosztów związanych z produkcją żakietu. Koszt tkaniny wełnianej to 2,00 m razy 80,00 zł za metr, co daje 160,00 zł, a do tego dochodzi podszewka, która kosztuje 1,20 m razy 15,00 zł za metr, czyli 18,00 zł. Jak to zsumujesz, dostajesz 178,00 zł za materiały. Ale nie zapomnij o robociznie, która w tym przypadku wynosi 200,00 zł. Gdy dodasz koszt materiałów do robocizny, otrzymujesz całkowity koszt wykonania żakietu, czyli 378,00 zł. Wiesz, w branży krawieckiej precyzyjne liczenie wydatków jest super istotne. To pozwala nie tylko dobrze oszacować koszty, ale też zaplanować budżet na przyszłe projekty i ustalać ceny, które będą konkurencyjne. Dobrze też śledzić, jakie są standardy cenowe w branży, żeby móc porównywać koszty w różnych zakładach, co jest kluczowe dla pozostania na rynku.
Pytanie 38

Jaką długość tkaniny gładkiej poliestrowej o szerokości 1,10 m należy przeznaczyć na uszycie spódnicy podstawowej o długości 50 cm dla klientki z wymiarami ot = 68 cm i obt = 92 cm?

A. 1,10 m
B. 0,55 m
C. 0,60 m
D. 1,15 m
Obliczanie norm zużycia tkaniny do szycia odzieży wymaga dokładności oraz zrozumienia, jakie czynniki mają wpływ na ostateczne zużycie materiału. W przypadku prób obliczenia ilości tkaniny na spódnicę, niektórzy mogą błędnie założyć, że ogólna długość spódnicy równa się długości tkaniny potrzebnej do jej uszycia. Na przykład, odpowiedzi 0,60 m, 1,15 m i 1,10 m mogą wynikać z niepoprawnych założeń dotyczących wymaganego zapasu materiału na szwy oraz krawędzie wykończeniowe, które są istotne w procesie szycia. Kolejnym błędem jest ignorowanie szerokości tkaniny, co prowadzi do niewłaściwego obliczenia, ponieważ tkanina o szerokości 1,10 m ma swoje ograniczenia w zakresie ilości materiału, który można wykorzystać na dany krój. Niezrozumienie różnicy pomiędzy długością spódnicy a zużyciem tkaniny jest powszechne, a także pomijanie takich aspektów jak sposób układania wykrojów na tkaninie, co może prowadzić do marnotrawstwa. Warto zawsze porównywać różne metody szycia oraz ich wpływ na zużycie materiałów, aby uzyskać najbardziej efektywne podejście do produkcji odzieży.
Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Elektryczne nożyce tarczowe powinny być wykorzystywane do cięcia nakładu o wysokości nieprzekraczającej

A. 150 mm
B. 70 mm
C. 10 mm
D. 300 mm
Wybór innej wysokości materiału do cięcia elektrycznymi nożycami tarczowymi, na przykład 70 mm, 150 mm czy 300 mm, prowadzi do nieefektywnego wykorzystania narzędzia oraz potencjalnego uszkodzenia zarówno nożyc, jak i obrabianego materiału. Elektryczne nożyce tarczowe są projektowane z myślą o pracy z cienkimi materiałami, a ich silnik i mechanizm tnący są przystosowane do radzenia sobie z oporem cięcia, który wzrasta wraz ze zwiększoną grubością. Przy grubości 70 mm, nożyce mogą nie być w stanie wygenerować wystarczającej siły, co skutkuje zacięciami, a nawet awarią urządzenia. Z kolei cięcie materiałów o wysokości 150 mm czy 300 mm wykracza poza ich nominalne możliwości, co może prowadzić do wydłużenia czasu obróbki, a także do pogorszenia jakości cięcia. W praktyce, stosowanie nieodpowiednich narzędzi do danego zadania jest częstym błędem, który wynika z braku zrozumienia zasadniczych różnic pomiędzy narzędziami oraz ich przeznaczeniem. Pracownicy powinni być dobrze szkoleni w zakresie wyboru odpowiednich narzędzi, co jest kluczowe dla zachowania efektywności produkcji oraz bezpieczeństwa pracy. W kontekście standardów branżowych, warto zwrócić uwagę na normy dotyczące narzędzi skrawających, które zalecają stosowanie odpowiednich narzędzi w zależności od grubości obrabianego materiału, aby uniknąć niepotrzebnych uszkodzeń i awarii.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej