Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 16 maja 2025 21:34
  • Data zakończenia: 16 maja 2025 21:47

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Rolnik planuje skoncentrować swoje gospodarstwo na produkcji mleka. W związku z tym powinien nabyć krowy rasy

A. limousine
B. belgijskiej biało-błękitnej
C. piemontese
D. holsztyńsko-fryzyjskiej
Krowy belgijskiej biało-błękitnej, limousine oraz piemontese są rasami bydła, które nie są dedykowane głównie do produkcji mleka. Rasa belgijska biało-błękitna, znana przede wszystkim z dużej masy ciała, została wyhodowana głównie do produkcji mięsa, a jej zastosowanie w produkcji mlecznej jest ograniczone. W związku z tym, wybór tej rasy do produkcji mleka może prowadzić do znacznych strat wydajności i jakości mleka. Ponadto, krowy limousine oraz piemontese również są rasami mięsnych, które nie mają odpowiednich predyspozycji do intensywnej produkcji mleka. Wybór bydła mięsnego w kontekście produkcji mleka jest typowym błędem myślowym, który może wynikać z nieznajomości specyfiki hodowli. Rolnicy często mylą rasy mięsne z mlecznymi, co prowadzi do niewłaściwego doboru zwierząt w gospodarstwie. W praktyce, taka decyzja może skutkować niską opłacalnością, ponieważ krowy mięsne nie są w stanie wygenerować oczekiwanych zysków z mleka, co w dłuższej perspektywie wpływa na rentowność całego gospodarstwa. Dlatego niezwykle istotne jest, aby rolnicy podejmowali decyzje oparte na solidnym zrozumieniu różnic między rasami bydła oraz ich przeznaczeniem w produkcji rolniczej.
Pytanie 2

Która z ras świń, znana jako świnia czteroszynkowa, wyróżnia się doskonałą jakością mięsa?

A. Pietrain
B. Polska biała zwisłoucha
C. Złotnicka biała
D. Puławska
Rasa świń Pietrain jest znana ze swojej wyjątkowej mięsności i charakteryzuje się dobrze rozwiniętymi mięśniami oraz niską zawartością tłuszczu. Świnie te mają wyraźnie widoczne mięśnie, co czyni je idealnym wyborem dla hodowców nastawionych na produkcję wieprzowiny o wysokiej jakości. Pietrain jest szczególnie ceniony w Europie, gdzie wykorzystywany jest do krzyżowania z innymi rasami, co pozwala na uzyskanie potomstwa o lepszych parametrach rzeźnych. Dzięki swoim cechom, takim jak szybki wzrost i efektywność paszowa, rasy czteroszynkowe, takie jak Pietrain, wprowadzają znaczące korzyści ekonomiczne dla hodowców. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, na przykład w hodowli intensywnej, Pietrain często stosuje się w programach selekcji genetycznej, aby zwiększyć wydajność produkcji. Ponadto, mięso pochodzące z tej rasy cieszy się dużym uznaniem na rynku ze względu na swoje walory smakowe i teksturę, co potwierdza jej popularność wśród konsumentów.
Pytanie 3

Najlepszym pożywieniem dla cieląt w pierwszej dobie ich życia jest

A. siara
B. mleko
C. pójło
D. siano
Siara, czyli pierwsze mleko wytwarzane przez krowę po porodzie, jest najważniejszym pokarmem dla cieląt w pierwszej dobie życia. Zawiera niezbędne przeciwciała, które są kluczowe dla pasywnej immunizacji cieląt, chroniąc je przed chorobami w pierwszych tygodniach życia. Ponadto, siara ma wysoką zawartość białka, tłuszczu oraz witamin, co wspiera rozwój młodych zwierząt. Idealnie jest, gdy cielęta otrzymują siarę w ciągu pierwszych kilku godzin po narodzinach, ponieważ ich zdolność do wchłaniania przeciwciał maleje z upływem czasu. Praktyka podawania siary powinna być zgodna z zaleceniami weterynaryjnymi oraz dobrymi praktykami hodowlanymi, aby zapewnić zdrowy rozwój cieląt. Warto również pamiętać o odpowiednich warunkach przechowywania siary, aby zachować jej właściwości odżywcze i immunologiczne.
Pytanie 4

Jakie urządzenie jest używane do mierzenia prędkości powietrza w budynkach inwentarskich?

A. manometr
B. luksomierz
C. higrometr
D. anemometr
Higrometr, manometr i luksomierz to urządzenia, które z różnych powodów nie są odpowiednie do pomiaru prędkości przepływu powietrza. Higrometr mierzy wilgotność powietrza, co jest istotnym parametrem, jednak nie dostarcza informacji na temat prędkości przepływu powietrza, co jest kluczowe w kontekście budynków inwentarskich. Z kolei manometr to instrument używany do pomiaru ciśnienia gazów lub cieczy, a jego zastosowanie w pomiarach związanych z przepływem powietrza jest ograniczone. Może on wskazywać na różnice ciśnień w systemach wentylacyjnych, co nie jest tym samym, co bezpośredni pomiar prędkości przepływu. Luksomierz natomiast mierzy natężenie oświetlenia, co również nie ma związku z przepływem powietrza. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych rodzajów pomiarów z ich funkcjami. W kontekście zarządzania powietrzem w budynkach inwentarskich, kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych przyrządów ma swoją specyfikę i zastosowanie, ale żaden z wymienionych nie jest przeznaczony do pomiaru prędkości przepływu powietrza, co czyni anemometr jedynym właściwym wyborem.
Pytanie 5

Najwyższy poziom dobrostanu dla zwierząt osiąga się przy chowie

A. kombinowanym
B. intensywnym
C. ekstensywnym
D. półintensywnym
Odpowiedź ekstensywny jest prawidłowa, ponieważ zapewnia najwyższy poziom dobrostanu zwierząt poprzez umożliwienie im swobodnego poruszania się w naturalnym środowisku oraz dostęp do naturalnych zasobów. Ekstensywny chów opiera się na wykorzystywaniu dużych przestrzeni, co pozwala na pielęgnację zachowań naturalnych zwierząt, takich jak pasienie się, kąpiel w błocie czy schronienie się w cieniu. Zgodnie z zasadami dobrostanu zwierząt, warunki te są kluczowe dla ich zdrowia psychicznego i fizycznego. Przykładem ekstensywnego chowu mogą być farmy, na których bydło wypasane jest na dużych łąkach, co nie tylko wpływa korzystnie na dobrostan zwierząt, ale również na jakość produktów, takich jak mięso i mleko. Standardy dobrostanu, takie jak te opracowane przez Europejską Organizację Bezpieczeństwa Żywności (EFSA), podkreślają znaczenie środowiska, w którym zwierzęta żyją, jako jednego z kluczowych aspektów ich dobrostanu. Dlatego ekstensywny chów jest coraz częściej promowany w praktykach rolniczych na całym świecie.
Pytanie 6

Które z wymienionych działań jest zabronione w ekologicznym hodowli zwierząt?

A. Używanie leków homeopatycznych
B. Dój ręczny
C. Profilaktyczne używanie antybiotyków
D. Korekcja racic
Profilaktyczne stosowanie antybiotyków w ekologicznym chowie zwierząt jest niedopuszczalne z uwagi na zasady zrównoważonego rozwoju i ochrony zdrowia publicznego. W praktyce ekologicznej, kluczowe jest dążenie do minimalizowania interwencji medycznych, co przyczynia się do utrzymania naturalnej odporności zwierząt. W przypadku infekcji, zamiast stosowania antybiotyków, zaleca się wdrażanie strategii prewencyjnych, takich jak odpowiednia dieta, warunki życia oraz zarządzanie zdrowiem stada. Dobre praktyki obejmują regularne monitorowanie zdrowia zwierząt i wczesne wykrywanie problemów, co pozwala na szybką interwencję, zanim sytuacja stanie się krytyczna. Przykładowo, zamiast profilaktycznego podawania antybiotyków, hodowcy mogą stosować szczepienia lub naturalne metody wspierania układu immunologicznego, co jest zgodne z zasadami rolnictwa ekologicznego. Takie podejście nie tylko sprzyja lepszemu zdrowiu zwierząt, ale także redukuje ryzyko antybiotykooporności, co jest istotnym problemem w globalnym systemie ochrony zdrowia.
Pytanie 7

Optymalnym momentem na unasienienie krowy jest

A. 24 godz. po rui
B. pierwsza połowa rui
C. 6-12 godz. przed rują
D. druga połowa rui
Najdogodniejszym terminem do unasienienia krowy jest rzeczywiście druga połowa rui, co wynika z biologii reprodukcyjnej bydła. W tym okresie komórki jajowe są już uwolnione z jajników i gotowe do zapłodnienia, co zwiększa szanse na zajście w ciążę. W praktyce, zaleca się przeprowadzenie inseminacji w czasie od 12 do 18 godzin po pierwszych objawach rui, zwłaszcza w jej drugiej połowie. Dobre praktyki sugerują, aby monitorować zachowanie zwierząt oraz ich objawy rui, takie jak skakanie na inne krowy czy wzmożona aktywność. Dodatkowo, warto korzystać z narzędzi takich jak detektory rui czy aplikacje mobilne, które wspomagają hodowców w śledzeniu cykli rui. Zastosowanie takiej wiedzy przyczynia się do efektywności produkcji mleka oraz poprawy wskaźników reprodukcyjnych w stadzie, co jest kluczowe dla rentowności gospodarstw rolnych.
Pytanie 8

Którego gatunku samice mają najkrótszy czas trwania ciąży?

A. Bydła
B. Świń
C. Owiec
D. Kóz
Samice świń, czyli lochy, mają najkrótszy okres ciąży spośród wymienionych zwierząt, który wynosi średnio około 114 dni (około 3,8 miesiąca). Ta krótka długość ciąży jest wynikiem adaptacji ewolucyjnych, które pozwalają na szybkie rozmnażanie się, co jest kluczowe w kontekście efektywności produkcji świńskiej. W praktyce, krótki okres ciąży wpływa na intensywność hodowli, umożliwiając producentom zwierząt uzyskanie większej liczby miotów w krótszym czasie. W branży hodowlanej przestrzega się standardów dotyczących żywienia i opieki nad lochami w czasie ciąży, aby zapewnić zdrowie zarówno matki, jak i prosiąt. Prawidłowe zarządzanie ciążą loch jest kluczowe dla uzyskania zdrowego potomstwa, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt. Ponadto, przeprowadza się regularne kontrole weterynaryjne, które pomagają w monitorowaniu zdrowia ciążowych loch oraz wczesnym wykrywaniu ewentualnych problemów.
Pytanie 9

Czy lekarz weterynarii może przeprowadzać zabiegi sztucznego unasienniania?

A. po odbyciu szkolenia i zdaniu egzaminu z zakresu sztucznego unasienniania.
B. po odbyciu szkolenia z zakresu sztucznego unasienniania.
C. po zdaniu dodatkowego egzaminu.
D. bez dodatkowego szkolenia.
To, że lekarz weterynarii może robić zabiegi sztucznego unasienniania bez dodatkowych szkoleń, to prawda. W Polsce trzeba mieć odpowiednie wykształcenie i być zarejestrowanym w Izbie Lekarsko-Weterynaryjnej, żeby się tym zajmować. Na studiach weterynaryjnych uczą podstaw tych procedur, takich jak jak pobierać nasienie, oceniać jego jakość i przeprowadzać inseminację. Na przykład, w hodowli zwierząt gospodarskich sztuczne unasiennianie to chleb powszedni, bo pozwala na poprawę cech genetycznych stada. Weterynarze mogą też doradzać hodowcom, jak najlepiej dobierać reproduktory, co jest ważne dla uzyskania dobrych wyników. Z mojego doświadczenia wynika, że wiedza zdobyta na studiach wystarcza, by sobie z tym poradzić w praktyce.
Pytanie 10

Kto prowadzi księgi hodowlane świn?

A. Polski Związek Hodowców Świń
B. Polski Związek Producentów Trzody Chlewnej "POLSUS"
C. Polski Związek Hodowców Trzody Chlewnej
D. Polski Związek Hodowców i Producentów Trzody Chlewnej "POLSUS"
Polski Związek Hodowców Trzody Chlewnej nie jest jedyną organizacją zajmującą się hodowlą trzody, ale nie ma on na przykład odpowiedzialności za prowadzenie ksiąg hodowlanych. Wiele osób myśli, że wszystkie związki hodowlane mają takie same uprawnienia, a tak nie jest. Księgi hodowlane muszą być prowadzone przez organizacje, które naprawdę są do tego upoważnione, a POLSUS w tym przypadku jest tą odpowiednią. Wybierając organizację, hodowcy często mają swoje powody, na przykład dotyczące jakości materiału genetycznego, ale brak wiedzy o strukturze organizacyjnej tych związków może prowadzić do pomyłek. Niektóre odpowiedzi sugerują, że te organizacje mają podobne zakresy działalności, a to wprowadza w błąd, bo każda z nich ma różne cele i zadania, co potem wpływa na jakość informacji w księgach. Moim zdaniem, wiedza na temat właściwych instytucji prowadzących księgi hodowlane jest ważna, bo dzięki temu można korzystać z rzetelnych źródeł i lepiej podejmować decyzje hodowlane.
Pytanie 11

Jedną z metod redukcji emisji amoniaku w chlewni jest

A. utrzymywanie w chlewni temperatury o 2 °C wyższej niż norma
B. zmniejszenie zawartości białka w paszy
C. zwiększenie zawartości włókna w paszy
D. utrzymywanie zwierząt na głębokiej ściółce
Obniżenie poziomu białka w paszy jest skutecznym sposobem ograniczania emisji amoniaku w chlewni, ponieważ nadmiar białka w diecie świń prowadzi do jego niecałkowitego wykorzystania przez organizm zwierząt. Niewykorzystane białko ulega fermentacji w jelitach, co skutkuje produkcją amoniaku jako produktu ubocznego. Dlatego zmniejszenie zawartości białka w paszy, na przykład poprzez zastosowanie pasz o niższej zawartości białka lub zastąpienie ich alternatywnymi źródłami białka, może znacząco zredukować emisję amoniaku. Przykładem praktycznym może być wprowadzenie do diety świń pasz z dodatkiem białka roślinnego, które może być lepiej przyswajalne. Zgodnie z dobrymi praktykami w hodowli zwierząt, zaleca się regularne monitorowanie zawartości białka w paszy oraz dostosowywanie jej do rzeczywistych potrzeb zwierząt w różnych fazach ich rozwoju. Takie działania są zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska, przyczyniając się do zmniejszenia negatywnego wpływu hodowli zwierząt na otoczenie.
Pytanie 12

Rolnik ma obowiązek używać w diecie cieląt paszy zawierającej włókniste komponenty dla zwierząt po ukończeniu

A. 6 tygodnia życia
B. 2 tygodnia życia
C. 4 tygodnia życia
D. 8 tygodnia życia
Wybór odpowiedzi dotyczący 4, 6 czy 8 tygodnia życia sugeruje nieprawidłowe zrozumienie faz rozwoju cieląt oraz ich potrzeb żywieniowych. W okresie do 4 tygodnia życia cielęta powinny być głównie karmione mlekiem, ponieważ ich układ pokarmowy nie jest jeszcze w pełni przystosowany do trawienia pasz włóknistych. Opóźnienie w wprowadzeniu paszy włóknistej może prowadzić do niedostatecznego rozwinięcia mikroflory jelitowej, co skutkuje problemami z trawieniem i zwiększa ryzyko wystąpienia schorzeń metabolicznych. Wybór 8 tygodnia życia jest jeszcze bardziej nieadekwatny, ponieważ cielęta powinny już w tym czasie być przyzwyczajane do pełnoporcjowej diety, w której pasze włókniste odgrywają kluczową rolę. W praktyce, zwlekanie z wprowadzeniem włóknistych składników diety może prowadzić do osłabienia organizmu, a także opóźniać proces prawidłowego wzrostu i rozwoju cieląt. Dlatego istotne jest, aby rolnicy ściśle przestrzegali zaleceń dotyczących żywienia, aby zapewnić zdrowie oraz optymalny rozwój swoich zwierząt.
Pytanie 13

Gdzie w jelicie znajdują się kosmki jelitowe?

A. w prostym.
B. w ślepym.
C. w czczym.
D. w grubym.
Wybór odpowiedzi dotyczącej jelita grubego, ślepego lub prostego świadczy o niepełnym zrozumieniu anatomii oraz funkcji poszczególnych odcinków układu pokarmowego. Jelito grube, w przeciwieństwie do jelita czczego, nie jest miejscem intensywnego wchłaniania składników odżywczych, a jego główną rolą jest absorpcja wody i elektrolitów, co prowadzi do formowania kału. Kosmki jelitowe występujące w jelicie czczym są wysoce wyspecjalizowane do efektywnego wchłaniania, co jest niezbędne dla utrzymania równowagi biochemicznej organizmu. Również w jelicie ślepym nie występują kosmki, a jego funkcja jest bardziej związana z fermentacją i resorpcją substancji, niż z wchłanianiem składników odżywczych. W przypadku jelita prostego, termin ten nie jest poprawny w kontekście anatomii układu pokarmowego, ponieważ nie istnieje taki odcinek jelita. Często błędne odpowiedzi wynikają z mylenia funkcji i lokalizacji różnych części jelita oraz braku zrozumienia ich specyficznych roli w trawieniu i wchłanianiu. Kluczowe znaczenie ma znajomość nie tylko anatomii, ale także fizjologii, co pozwala na lepsze zrozumienie procesów biologicznych zachodzących w organizmie. Wiedza ta jest szczególnie ważna w kontekście dietetyki oraz medycyny, gdzie precyzyjne zrozumienie funkcji jelit jest niezbędne dla diagnozowania i leczenia schorzeń związanych z układem pokarmowym.
Pytanie 14

Ile godzin po rozpoczęciu rui uznaje się za najdogodniejszy czas na pierwsze krycie lochy?

A. 36-48
B. 1-2
C. 47-72
D. 12-18
Optymalny termin pierwszego krycia lochy przypada na okres 12-18 godzin po rozpoczęciu rui, co oznacza, że w tym czasie samice są najbardziej płodne i gotowe do zapłodnienia. Ten czas jest kluczowy, ponieważ w okresie rui wskutek działania hormonów, takich jak estrogen, dochodzi do owulacji, a płodność lochy osiąga szczyt. Praktycznie, dobre praktyki w hodowli świń zalecają monitorowanie zachowań loch w trakcie rui, co może obejmować zwracanie uwagi na objawy takie jak zmiany w zachowaniu, zwiększona aktywność, a także typowe dla rui objawy, jak np. „stań na czoło” – reakcja lochy na nacisk na zadnią część ciała. Właściwe ustalenie terminu krycia jest kluczowe dla uzyskania wysokiej skuteczności w reprodukcji, co przekłada się na efektywność produkcyjną i zdrowotną zwierząt. Ponadto, zastosowanie narzędzi do monitorowania cykli rujowych, takich jak skanery ultradźwiękowe czy testy hormonalne, może znacząco usprawnić proces krycia oraz zwiększyć wskaźniki urodzeń w stadzie.
Pytanie 15

Atlas to pierwszy kręg odcinka

A. piersiowego kręgosłupa
B. lędźwiowego kręgosłupa
C. krzyżowego kręgosłupa
D. szyjnego kręgosłupa
Atlas, znany również jako pierwszy kręg szyjny (C1), jest kluczowym elementem ludzkiego kręgosłupa, który odpowiada za podtrzymywanie czaszki oraz umożliwienie ruchów głowy. Jego unikalna budowa, bez trzonu kręgowego, pozwala na rotację i zgięcie głowy w różnych płaszczyznach, co jest niezwykle istotne w codziennym funkcjonowaniu. Atlas współpracuje z drugim kręgiem szyjnym, obrotnikiem (C2), co pozwala na obrót głowy o 180 stopni. W praktyce, zrozumienie anatomii Atlasu ma istotne znaczenie w medycynie, zwłaszcza w kontekście urazów kręgosłupa, gdzie niewłaściwe zdiagnozowanie obrażeń w tej okolicy może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. W rehabilitacji pacjentów po urazach kręgosłupa szyjnego, znajomość anatomii tego kręgu pozwala na skuteczniejsze planowanie terapii i poprawę jakości życia pacjentów. Warto pamiętać, że Atlas odgrywa także istotną rolę w biomechanice, gdzie jego funkcje są analizowane w kontekście ruchów głowy i postawy ciała, co jest kluczowe dla specjalistów zajmujących się ergonomią oraz ortopedią.
Pytanie 16

Gdzie występuje nerka gładka wielobrodawkowa?

A. u świni
B. u psa
C. u konia
D. u bydła
Nerka gładka wielobrodawkowa, charakterystyczna dla świni, to typ narządu moczowego, który posiada specyficzną budowę anatomiczną i funkcjonalną, dostosowaną do potrzeb metabolicznych i fizjologicznych tego gatunku. W przeciwieństwie do nerek innych zwierząt, takich jak bydło, pies czy koń, nerka gładka u świni ma gładką powierzchnię i dużą liczbę brodawek, co zwiększa efektywność filtracji i absorpcji wody oraz elektrolitów. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest szczególnie istotne w kontekście hodowli trzody chlewnej, gdzie zrozumienie budowy i funkcji nerek może pomóc w diagnozowaniu i zapobieganiu chorobom układu moczowego. Właściwe zarządzanie zdrowiem nerek u świń bezpośrednio wpływa na ich wydajność produkcyjną oraz ogólny stan zdrowia. W związku z tym, wiedza na temat różnych typów nerek i ich specyfiki jest niezbędna dla lekarzy weterynarii oraz hodowców, którzy pragną wdrażać najlepsze praktyki w hodowli.
Pytanie 17

Z kanalików mlecznych mleko przemieszcza się do

A. zatoki mlecznej
B. pęcherzyków mlecznych
C. przewodu brodawkowego
D. przestrzeni międzykomórkowych
Odpowiedź "zatoki mlecznej" jest poprawna, ponieważ to właśnie w tych strukturach następuje zbieranie mleka spływającego z kanalików mlecznych. Zatoki mleczne, znane również jako zatoki mleczne sutka, pełnią kluczową rolę w procesie laktacji. Mleko, które powstaje w pęcherzykach mlecznych, transportowane jest do kanalików mlecznych, a następnie spływa do zatok mlecznych, gdzie jest gromadzone przed wydaleniem przez przewód brodawkowy podczas karmienia. Dzięki temu mechanizmowi, matka może kontrolować ilość mleka uwalnianego w odpowiedzi na potrzeby dziecka, co jest zgodne z dobrą praktyką karmienia piersią. Zrozumienie tej struktury anatomicznej jest istotne nie tylko dla pracowników służby zdrowia zajmujących się laktacją, ale także dla matek karmiących, które chcą lepiej zrozumieć proces karmienia. Ponadto, badania wykazują, że prawidłowe funkcjonowanie zatok mlecznych ma kluczowe znaczenie dla wydolności laktacyjnej, co jest istotnym czynnikiem w zdrowiu zarówno matki, jak i dziecka.
Pytanie 18

Czy obcinanie części ogona u prosiąt bez użycia znieczulenia może być przeprowadzane?

A. maksymalnie do siódmego dnia życia
B. w pierwszym miesiącu życia
C. do 2 tygodnia życia
D. tylko w pierwszym dniu życia
Odpowiedź "maksymalnie do siódmego dnia życia" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z zaleceniami weterynaryjnymi oraz przepisami dotyczącymi dobrostanu zwierząt, obcinanie ogonów u prosiąt powinno być przeprowadzane w pierwszym tygodniu życia. W tym okresie prosięta są jeszcze na etapie najintensywniejszego wzrostu i rozwijającego się układu nerwowego, co sprawia, że wykonanie tego zabiegu w tym czasie minimalizuje ból i stres. W praktyce, obcinanie ogonów jest stosowane w celu zapobiegania urazom oraz problemom z zachowaniem, które mogą wystąpić w przypadku, gdy prosięta zaczynają się gryźć nawzajem. Warto zaznaczyć, że zabieg ten powinien być wykonywany przez wykwalifikowany personel, który zna najlepsze praktyki i standardy związane z przeprowadzaniem tego typu procedur. Zastosowanie znieczulenia nie jest wymagane w przypadku zabiegów przeprowadzanych w tym krótkim okresie życia, jednak w miarę możliwości powinno się stosować metody minimalizujące ból, co jest zgodne z zasadami dobrostanu zwierząt.
Pytanie 19

Jaką powierzchnię gruntów rolnych powinno mieć gospodarstwo, które utrzymuje 30 DJP, przy obsadzie 1,5 DJP/ha UR?

A. 20 ha
B. 40 ha
C. 15 ha
D. 30 ha
Aby obliczyć wymaganą powierzchnię użytków rolnych dla gospodarstwa dysponującego 30 DJP (dużymi jednostkami przeliczeniowymi), przy obsadzie 1,5 DJP na hektar użytków rolnych, stosujemy prosty wzór: powierzchnia UR = liczba DJP / obsada na ha. W tym przypadku: 30 DJP / 1,5 DJP/ha = 20 ha. Oznacza to, że gospodarstwo potrzebuje 20 hektarów użytków rolnych, aby efektywnie utrzymać 30 DJP. Ważne jest, aby w praktyce rolniczej zrozumieć, że obsada na hektar może się różnić w zależności od rodzaju hodowli, intensywności produkcji oraz lokalnych warunków glebowych. Przykładowo, w intensywnych systemach hodowli bydła mlecznego, obsada może być wyższa, co wymaga mniejszej powierzchni użytków do utrzymania tej samej liczby DJP. Rekomendacje dotyczące obsady są często zawarte w lokalnych standardach i zaleceniach agrotechnicznych, które warto uwzględniać w planowaniu gospodarstw.
Pytanie 20

Różnice występujące pomiędzy poszczególnymi osobnikami tego samego gatunku, spowodowane zmianami w kodzie genetycznym, określa się mianem

A. rekombinacją
B. odziedziczalnością
C. postępem hodowlanym
D. zmiennością genetyczną
Zmienność genetyczna to termin odnoszący się do różnic w kodzie genetycznym, które występują pomiędzy osobnikami tego samego gatunku. Te różnice mogą wynikać z mutacji, rekombinacji genetycznej oraz innych procesów biologicznych. Zmienność genetyczna jest kluczowa dla ewolucji i adaptacji organizmów do zmieniającego się środowiska. Przykładem może być zmienność kolorów futra u zwierząt, która pozwala im lepiej kamuflować się w ich naturalnym środowisku. W hodowli roślin i zwierząt, zrozumienie zmienności genetycznej umożliwia wybór osobników o pożądanych cechach, co jest podstawą nowoczesnych praktyk hodowlanych. Zgodnie z zasadami genetyki, wyższa zmienność genetyczna w populacji jest często korzystna, ponieważ zwiększa szanse na przetrwanie gatunku. W kontekście biologii i ekosystemów, zmienność genetyczna jest fundamentem zdrowia populacji i ich zdolności do przystosowania się do zmian środowiskowych.
Pytanie 21

Do czego wykorzystuje się goblety?

A. do szybkie rozmrażanie słomek z nasieniem
B. do przechowywania osłon na pistolety inseminacyjne
C. do obcinania słomek z nasieniem
D. do przechowywania słomek z nasieniem w pojemniku z ciekłym azotem
Goblet to takie specjalne naczynie, które naprawdę się przydaje, gdy chodzi o przechowywanie i transport słomek nasieniem w niskich temperaturach, na przykład w ciekłym azocie. Ten ciekły azot utrzymuje bardzo niską temperaturę, co jest mega ważne, żeby komórki nasienia mogły żyć. Używanie gobletów to dobry sposób, żeby chronić te słomki przed różnymi uszkodzeniami i trzymać je w odpowiednich warunkach. To całkiem zgodne z tym, co mówi się o najlepszych praktykach w inseminacji sztucznej. Dzięki nim można też zminimalizować ryzyko kontaminacji i łatwiej zarządzać próbkami. Na przykład w stacjach hodowlanych, goblety są wykorzystywane do transportu słomek z nasieniem od miejsc, gdzie to wszystko się dzieje, do klinik weterynaryjnych i ośrodków inseminacyjnych, gdzie potem mogą być wykorzystane do inseminacji zwierząt. Prawidłowe przechowywanie i transport nasienia są kluczowe, bo wpływa to na sukces inseminacji i zwiększa efektywność hodowli zwierząt.
Pytanie 22

Aby zwiększyć jakość wołowiny pozyskiwanej z stad krów mlecznych, przeprowadza się krzyżowanie między tymi krowami a buhajami ras mięsnych. W tym procesie wykorzystuje się buhaja rasy

A. Angler
B. Hereford
C. Jersey
D. Ayrshire
Wybór buhaja rasy Hereford do krzyżowania z krów mlecznych jest uzasadniony ze względu na jego korzystne cechy jakościowe mięsa. Hereford to rasa, która charakteryzuje się dużą wydajnością mięsną oraz doskonałą jakością wołowiny. Krzyżowanie krów mlecznych z buhajami rasy Hereford prowadzi do poprawy cech jakościowych uzyskiwanego mięsa, w tym jego marmurkowatości i smaku, co jest szczególnie cenione na rynku. Rasa ta jest znana z wysokiej wydajności przyrostów masy ciała oraz dobrego wykorzystania paszy, co czyni ją idealnym partnerem w procesie krzyżowania. Przykładowo, w praktyce hodowlanej krzyżowanie krów rasy Holsztyńskiej z buhajami Hereford prowadzi do uzyskania cieląt, które łączą w sobie cechy mleczności matki oraz doskonałe cechy mięsne ojca. Tego rodzaju praktyki są zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w hodowli bydła oraz przyczyniają się do zwiększenia opłacalności produkcji wołowiny w gospodarstwach rolnych.
Pytanie 23

Aby właściwie przygotować preliminarz pasz, należy uwzględnić rezerwy. W przypadku pasz: treściwych – 5%, objętościowych suchych – 15%, objętościowych soczystych – 25%. Rezerwę 25% należy zastosować do

A. siana łąkowego
B. makuchu rzepakowego
C. otrąb pszennych
D. kiszonki z kukurydzy
Kiszonki z kukurydzy są paszą objętościową soczystą, dla której zgodnie z przyjętymi standardami sporządzania preliminarza pasz stosuje się rezerwę wynoszącą 25%. Kiszonka z kukurydzy charakteryzuje się wysoką zawartością wody oraz składników odżywczych, co sprawia, że jest cennym źródłem energii i białka dla zwierząt. Stosowanie 25% rezerwy ma na celu zabezpieczenie odpowiedniej ilości paszy, biorąc pod uwagę zmienność jakości oraz możliwość strat podczas użytku. Ważne jest, aby dokładnie monitorować jakość kiszonek, ponieważ czynniki takie jak fermentacja, warunki przechowywania oraz dojrzałość roślin mają istotny wpływ na ich wartość odżywczą. W praktyce, rolnicy powinni regularnie oceniać skład chemiczny kiszonek, aby dostosować dawki pasz do potrzeb żywieniowych zwierząt, co pozwala na optymalizację produkcji oraz minimalizację kosztów. Poprawne zarządzanie rezerwami pasz jest kluczowe dla efektywności gospodarstwa i dobrostanu zwierząt.
Pytanie 24

Jakie łożysko występuje u zwierząt przeżuwających?

A. Pierścieniowe
B. Rozproszone
C. Liścieniowate
D. Tarczowe
Łożyska liścieniowate to ciekawy typ łożysk, które spotkamy u zwierząt przeżuwających, jak bydło, owce czy kozy. Ich budowa jest naprawdę dostosowana do potrzeb tych zwierzaków, bo pozwala im dobrze trawić rośliny. Te łożyska mają płaskie, elastyczne warstwy, co sprawia, że obciążenie rozkłada się na większej powierzchni. To ważne, bo przeżuwacze mają spore ciała. Dzięki temu łożyska stabilizują stawy, a jednocześnie umożliwiają ruch i elastyczność. Z mojego doświadczenia, wiedza o łożyskach liścieniowatych jest super przydatna dla weterynarzy i hodowców, bo pomaga lepiej rozwiązywać problemy związane z aparatem ruchu. Dbanie o zdrowie stawów przekłada się na lepszą produkcję i dobrostan zwierząt, co teraz jest bardzo ważne w hodowli i ich pielęgnacji.
Pytanie 25

Czynności związane z sztucznym unasiennianiem w ramach świadczenia usług mogą być przeprowadzane przez

A. zootechnika
B. technika weterynarii
C. pracownika stacji inseminacji
D. lekarza weterynarii
Lekarz weterynarii jest jedynym profesjonalistą uprawnionym do przeprowadzania zabiegów sztucznego unasienniania w ramach wykonywania usług, ponieważ posiada odpowiednie wykształcenie oraz licencję do wykonywania tego typu procedur. Sztuczne unasiennianie wymaga nie tylko umiejętności technicznych, ale także znajomości biologii reprodukcji zwierząt, a także umiejętności oceny stanu zdrowia samic i samców, co jest kluczowe dla sukcesu zabiegu. Lekarze weterynarii są także zazwyczaj odpowiedzialni za diagnostykę oraz leczenie potencjalnych problemów zdrowotnych związanych z reprodukcją. Dobrze przeprowadzone sztuczne unasiennianie ma ogromne znaczenie w hodowli zwierząt gospodarskich, gdyż pozwala na kontrolowanie i poprawę cech genetycznych populacji, minimalizując ryzyko chorób oraz zwiększając wydajność produkcji zwierzęcej. Zgodnie z aktualnymi standardami branżowymi, lekarze weterynarii są zobowiązani do ciągłego doskonalenia swoich umiejętności w tej dziedzinie poprzez regularne uczestnictwo w szkoleniach oraz konferencjach, co dodatkowo podkreśla ich rolę jako ekspertów w zakresie reprodukcji zwierząt.
Pytanie 26

Makuchy, wykorzystywane jako pasza dla zwierząt, są produktem ubocznym, który powstaje podczas wytwarzania

A. piwa
B. cukru
C. mąki
D. oleju
Makuchy to produkt uboczny, który powstaje w procesie wytwarzania oleju roślinnego, głównie z nasion takich jak soja, rzepak czy słonecznik. Po ekstrakcji oleju, pozostałość w postaci makuchów jest bogata w białko, co czyni ją atrakcyjnym składnikiem paszowym dla zwierząt. W szczególności, makuchy są wykorzystywane w żywieniu bydła, trzody chlewnej oraz drobiu, co wspiera ich zdrowy rozwój oraz wydajność produkcyjną. Zastosowanie makuchów w paszach jest zgodne z praktykami zrównoważonego rozwoju, które promują wykorzystanie produktów ubocznych przemysłu w celu ograniczenia marnotrawstwa. Użycie makuchów w diecie zwierząt ma korzystny wpływ na zdrowie zwierząt oraz jakość produktów zwierzęcych, takich jak mięso czy mleko. Dodatkowo, ich zastosowanie przyczynia się do efektywności ekonomicznej produkcji rolnej, co jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się rozwojem rolnictwa.
Pytanie 27

Widocznym znakiem ejakulacji u ogiera podczas kopulacji jest

A. grzebienie klaczy w szyję
B. machanie ogonem
C. przemieszczanie się z nogi na nogę
D. produkcja śliny przez ogiera
Ruchy ogonem u ogiera w trakcie kopulacji to całkiem naturalna sprawa, wynikająca z jego układu nerwowego i skurczów mięśni. To ważny moment, bo ogier próbuje utrzymać kontakt z klaczą, co jest kluczowe dla reprodukcji. Dla hodowców i weterynarzy dobrze jest to obserwować, bo daje cenne informacje o zdolności zwierząt do rozmnażania. Jak dla mnie, zrozumienie tych znaków jest mega istotne, żeby zauważyć, czy wszystko jest w porządku z płodnością ogiera. Kiedy mowa o sztucznym unasiennianiu, to też dobrze wiedzieć, kiedy dokładnie ma miejsce ejakulacja, bo to może zwiększyć szanse na sukces. Cała ta wiedza to podstawa odpowiedzialnej hodowli koni, gdzie zdrowie i dobrostan zwierząt są na pierwszym miejscu.
Pytanie 28

Wybierz rasę królika przeznaczonego do pozyskiwania wełny?

A. Castorex
B. Holenderski
C. Nowozelandzki
D. Angorski
Wybór rasy królika do produkcji wełny wymaga zrozumienia specyfiki poszczególnych ras oraz ich zastosowania. Castorex, jako rasa królika, skupia się głównie na produkcji mięsa, a nie wełny. Króliki tej rasy mają bardziej umięśnioną budowę ciała, co czyni je mniej odpowiednimi do hodowli ze względu na wełniste właściwości. Ich futro nie ma tych samych cech jakościowych, co wełna angorska, i nie jest wykorzystywane w przemyśle tekstylnym. Nowozelandzki królika, podobnie jak Castorex, jest pożądany głównie z powodu jakości mięsa, a jego futro jest bardziej szorstkie i nie nadaje się do produkcji wysokiej jakości wełny. Holenderski królik, choć popularny jako zwierzę domowe, również nie jest stosowany do produkcji wełny, ponieważ jego futro nie spełnia wymagań stawianych surowcom tekstylnym. Wybór niewłaściwej rasy może wynikać z pomyłki związanej z rodzajem użytkowania królika; ważne jest, aby zrozumieć, że nie wszystkie rasy nadają się do hodowli w celu pozyskiwania wełny. Kluczowe jest posługiwanie się wiedzą o charakterystykach i zastosowaniach poszczególnych ras, co pozwala na dokonywanie świadomych wyborów w hodowli. Dlatego też, pomimo atrakcyjności tych ras, są one niewłaściwą odpowiedzią na zadane pytanie.
Pytanie 29

Kości w obrębie nadgarstka to kości

A. płaskie
B. długie
C. długie łukowate
D. krótkie
Kości nadgarstka, znane również jako kości carpale, klasyfikowane są jako kości krótkie. Jest to grupa ośmiu kości, które są zorganizowane w dwie grupy po cztery kości. Ich krótka forma i bliskość do siebie umożliwiają dużą ruchomość w nadgarstku, co jest niezbędne do wykonywania precyzyjnych ruchów rąk, takich jak chwytanie czy pisanie. Kości te odgrywają kluczową rolę w stabilizacji oraz umożliwiają złożone ruchy, co jest istotne w kontekście biomechaniki ręki. W praktycznych zastosowaniach, zrozumienie struktury i funkcji kości nadgarstka jest kluczowe dla specjalistów z zakresu rehabilitacji oraz ortopedii, ponieważ kontuzje w tej okolicy są powszechne. W kontekście medycznym, identyfikacja urazów związanych z kośćmi krótkimi nadgarstka, takimi jak złamania czy zwichnięcia, ma istotne znaczenie w procesie diagnozy oraz leczenia, co podkreśla znaczenie ich właściwej klasyfikacji.
Pytanie 30

Na prawidłowy rozwój młodego organizmu oraz odpowiednią strukturę kości ma wpływ witamina

A. E
B. D
C. K
D. C
Witamina D jest mega ważna dla młodych ludzi, ponieważ wspiera wzrost i budowę kości. Dzięki niej, organizm może lepiej przyswajać wapń i fosfor z pożywienia, co jest kluczowe, żeby kości były mocne. Jak brakuje tej witaminy, to może to prowadzić do problemów, jak na przykład krzywica, co jest szczególnie niebezpieczne w dzieciństwie. Dzieci, które mają odpowiednią ilość witaminy D, łatwiej osiągają dobrą gęstość kości, co przydaje się nie tylko podczas wzrostu, ale także później w życiu. Warto jeść tłuste ryby, jak łosoś, a także korzystać z nabiału wzbogaconego w tę witaminę. Oczywiście, słońce też pomaga, bo skóra produkuje witaminę D pod wpływem promieni. Wiele krajów zaleca suplementację tej witaminy, zwłaszcza zimą, kiedy słońca jest mało. Dlatego trzeba pilnować poziomu witaminy D, żeby uniknąć różnych problemów z kośćmi w przyszłości.
Pytanie 31

Jakie z poniższych działań jest zabronione w ekologicznym hodowli zwierząt?

A. Kastracja prosiąt
B. Korekcja racic i kopyt
C. Transfer zarodków
D. Sztuczne unasiennianie
Transfer zarodków jest działaniem, które nie jest dozwolone w ekologicznym chowie zwierząt, ponieważ kłóci się z zasadami zrównoważonego rozwoju i naturalnych procesów hodowlanych. W ekologicznej produkcji zwierzęcej priorytetem jest zachowanie naturalnych mechanizmów rozmnażania oraz dobrostanu zwierząt. Transfer zarodków to procedura polegająca na przeniesieniu zarodków od jednego samca i samicy do innej samicy, co wprowadza sztuczność do procesu rozmnażania. W praktyce ekologicznej dąży się do minimalizacji ingerencji w procesy biologiczne, co sprzyja lepszemu samopoczuciu zwierząt i zdrowotności całego stada. Przykładem dobrych praktyk w ekologicznej hodowli może być stosowanie naturalnych metod rozmnażania i utrzymanie odpowiednich warunków środowiskowych, które sprzyjają reprodukcji zwierząt. W ten sposób można uzyskać zdrowe potomstwo, które jest w pełni przystosowane do lokalnych warunków, a także wspierać bioróżnorodność. To wszystko wpisuje się w standardy ekologiczne, które promują szacunek do natury oraz efektywne wykorzystanie zasobów.
Pytanie 32

Na jakie czynniki wpływa zapotrzebowanie bytowe krowy?

A. odmiany.
B. wydajności mlecznej.
C. masy ciała.
D. stanu zdrowia.
Wiele osób może mylnie sądzić, że kondycja, rasa lub produkcja mleka mają największy wpływ na zapotrzebowanie bytowe krowy, jednak te aspekty mają tylko pośredni wpływ na potrzeby żywieniowe. Kondycja zwierzęcia, choć istotna, jest często wynikiem odpowiedniego żywienia i może się zmieniać w ciągu życia krowy. Krowy w lepszej kondycji mogą wymagać mniej energii w dłuższym okresie, ale ich zapotrzebowanie na składniki odżywcze wciąż będzie w dużej mierze zależało od ich masy ciała. Rasa krowy również ma znaczenie, jednak głównie w kontekście genetycznych predyspozycji do produkcji mleka czy mięsa, a nie bezpośrednio w odniesieniu do zapotrzebowania bytowego. Rasy mleczne, takie jak Holsztyn, mogą wykazywać różnice w wydajności mlecznej, ale ich zapotrzebowanie na energię wciąż pozostaje powiązane z masą ciała. Produkcja mleka z kolei jest efektem dostarczania odpowiednich składników odżywczych, lecz nie determinuje ona bezpośrednio potrzeb energetycznych, które przede wszystkim zależą od masy zwierzęcia. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania dietą bydła, co może prowadzić do większej efektywności produkcji i lepszego zdrowia stada.
Pytanie 33

Ile kilogramów preparatu zakwaszającego należy użyć do sporządzenia 500 kg mieszanki pełnoporcjowej dla warchlaków?

Preparat zakwaszający
Dawkowanie na 1 tonę paszy:
- prosięta, warchlaki: 2 kg
- lochy, tuczniki, knury: 1,5 kg

A. 5,0 kg
B. 0,5 kg
C. 1,0 kg
D. 3,0 kg
Aby ustalić, ile kilogramów preparatu zakwaszającego należy użyć do sporządzenia 500 kg mieszanki pełnoporcjowej dla warchlaków, kluczowe jest zrozumienie, jak przeliczyć dawkowanie preparatu z jednostki 1 tony na 500 kg. Standardowe dawkowanie zakwaszającego preparatu wynosi 2 kg na tonę paszy, co odpowiada 1000 kg. Dlatego, aby obliczyć potrzebną ilość dla 500 kg, wystarczy podzielić 2 kg przez 2, co daje nam 1 kg preparatu. Stosowanie odpowiednich dawek zakwaszających ma na celu poprawę trawienia, wspieranie mikroflory jelitowej oraz redukcję patogenów w paszy. Warto pamiętać, że odpowiednie dawki są kluczowe dla zdrowia i wzrostu warchlaków, a ich zbyt mała ilość może prowadzić do niedoborów żywieniowych, natomiast zbyt duża może wywołać nadmierne zakwaszenie organizmu. W praktyce, stosowanie zakwaszających preparatów jest częścią nowoczesnych strategii żywieniowych, które mają na celu optymalizację produkcji zwierzęcej.
Pytanie 34

Końcowym etapem porodu jest

A. wydalenie wód płodowych
B. wydzielanie siary
C. wyparcie łożyska
D. wyparcie płodu
Odpowiedź 'wyparcie łożyska' jest jak najbardziej trafna. To jest rzeczywiście ostatni krok porodu, który dzieje się po narodzeniu dziecka. Ten proces, znany jako poporodowe wydalenie łożyska, jest super ważny, ponieważ dba o zdrowie mamy i pomaga uniknąć różnych problemów, jak krwotok. Zazwyczaj ma to miejsce w ciągu od 5 do 30 minut po tym, jak maluch przychodzi na świat. Jeśli łożysko nie chce samo wyjść, lekarze mogą interweniować na różne sposoby, jak chociażby masaż macicy, a czasem w skrajnych przypadkach mogą być potrzebne zabiegi chirurgiczne. W praktyce to pielęgniarki i położne powinny wiedzieć, jak obserwować ten proces i jak sobie z nim radzić, żeby zminimalizować ryzyko komplikacji. Dobrze przeprowadzony etap wydalenia łożyska wpływa też na produkcję hormonów, takich jak oksytocyna, która jest niezbędna do skurczenia macicy i zmniejszenia krwawienia. Dlatego rozumienie tego procesu jest bardzo ważne, szczególnie w kontekście opieki nad kobietą po porodzie.
Pytanie 35

Kiedy zaczyna się stopniowe wprowadzanie pierwszych pasz stałych w diecie szczeniąt, zazwyczaj od około

A. 9 tygodnia życia
B. 1 tygodnia życia
C. 3 tygodnia życia
D. 6 tygodnia życia
Stopniowe wprowadzanie pasz stałych w diecie szczeniąt zaczyna się od około 3 tygodnia życia. W tym okresie układ pokarmowy szczeniąt zaczyna rozwijać zdolności do trawienia pokarmu stałego, co jest kluczowe dla ich zdrowia i prawidłowego rozwoju. Wprowadzenie pasz stałych odbywa się zazwyczaj poprzez mieszanie karmy suchej z mlekiem lub specjalnym preparatem mlekozastępczym, dzięki czemu szczenięta mogą łatwiej przyzwyczaić się do nowego pokarmu. Warto również pamiętać, że w początkowym okresie życia, do około 6 tygodnia, szczenięta są karmione przede wszystkim mlekiem matki, które dostarcza im niezbędnych składników odżywczych. W miarę jak szczenięta rosną, ich potrzeby żywieniowe rosną, co sprawia, że wprowadzenie pokarmów stałych staje się kluczowym momentem w ich rozwoju. Właściwe wprowadzenie pasz stałych wspiera nie tylko zdrowie fizyczne, ale także rozwój behawioralny, ucząc je jedzenia z miski oraz interakcji z rodzeństwem.
Pytanie 36

Knury rasy białej powinny być wykorzystywane do hodowli, gdy osiągną wiek około 10 miesięcy oraz adekwatną masę ciała

A. 150-170 kg
B. 90-110 kg
C. 110-130 kg
D. 130-150 kg
Wybór odpowiedzi 130-150 kg jako optymalnej masy ciała dla knurów ras białych do rozpłodu jest zgodny z zaleceniami hodowlanymi. Knury tej rasy powinny osiągnąć odpowiedni poziom masy ciała, aby zapewnić zdrowie i wydajność rozmnażania. W masie ciała 130-150 kg knury są zazwyczaj w pełni rozwinięte, co sprzyja ich zdolności do reprodukcji i zapewnia prawidłowy rozwój potomstwa. Zgodnie z najlepszymi praktykami w hodowli trzody chlewnej, knury, które nie osiągnęły tej masy, mogą mieć problemy z płodnością oraz jakością nasienia, co wpływa na sukces hodowlany. Odpowiednia masa ciała zmniejsza również ryzyko wystąpienia problemów zdrowotnych, takich jak otyłość czy choroby metaboliczne, które mogą wystąpić u knurów z nadwagą. W praktyce, hodowcy powinni regularnie monitorować rozwój swoich knurów, aby upewnić się, że osiągają one pożądane wartości masy ciała przed przystąpieniem do rozrodu. Dbanie o prawidłowe żywienie i warunki bytowe jest kluczowe dla osiągnięcia tego celu.
Pytanie 37

Zgodnie z zasadami dotyczącymi obrotu stadem bydła, przewidywany wskaźnik wycieleń krów z początkowego stanu szacuje się na 90%. Początkowa liczba krów wynosi 150 sztuk. Jak wiele cieląt uzyskamy "z urodzenia"?

A. 150
B. 135
C. 90
D. 45
Poprawna odpowiedź to 135 cieląt, co wynika z zastosowania planowanego wskaźnika wycieleń na poziomie 90% do stanu początkowego krów, który wynosi 150 sztuk. Aby obliczyć liczbę cieląt z urodzenia, należy pomnożyć liczbę krów przez wskaźnik wycieleń. Wzór wygląda następująco: 150 krów x 0,90 (90%) = 135 cieląt. Obliczenie to jest fundamentalne w zarządzaniu stadem bydła, ponieważ pozwala na przewidywanie liczby cieląt, co jest kluczowe w planowaniu produkcji mleka i mięsa. Przykładowo, jeśli gospodarstwo rolne planuje sprzedaż cieląt lub ich dalsze użytkowanie w produkcji, znajomość tego wskaźnika jest istotna dla podejmowania decyzji biznesowych oraz optymalizacji zasobów. Stosowanie takiej analizy pozwala na lepsze zarządzanie stanem zwierząt oraz poprawę efektywności produkcji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży hodowlanej.
Pytanie 38

Rasa owiec, z której pozyskuje się wełnę mieszaną charakteryzującą się typowo kożuchowym układem frakcji włosów, to

A. texel
B. wrzosówka
C. suffolk
D. merynos polski
Odpowiedzi takie jak suffolk, merynos polski i texel, choć są znane, nie są rasami, z których pozyskuje się wełnę o typowo kożuchowym układzie frakcji włosów. Suffolk to rasa, która jest w szczególności ceniona za mięso, a jej wełna nie odpowiada wymaganiom dotyczącym kożuchowego ułożenia. Merynos polski, znany z produkcji wełny o doskonałej jakości, również nie ma charakterystyki kożuchowej; jego wełna jest bardziej gładka i delikatna, co sprawia, że jest preferowana w odzieży wysokiej jakości, ale nie spełnia norm dla wełny kożuchowej. Texel, z kolei, jest rasą, która skupia się głównie na najlepszej jakości mięsa, a jego wełna ma tendencję do bycia krótką i grubą, nieodpowiednią do produkcji kożuchów. Często popełnianym błędem jest mylenie rasy owiec z ich zastosowaniem w produkcji wełny lub mięsa bez uwzględnienia specyficznych cech, które determinuje ich wartość w danym kontekście. Właściwe zrozumienie, która rasa owiec odpowiada za konkretne rodzaje produktów, jest kluczowe dla skutecznej hodowli i przetwórstwa.
Pytanie 39

Jaką liczbę punktów w skali BCS przyzna się krowie mlecznej na podstawie obserwacji jej ciała?

Wyraźnie widoczne wszystkie wyrostki kolczyste kręgosłupa, ich końcówki ostro zarysowane. Wyrostki boczne kręgów lędźwiowych tworzą widoczną półkę. Pojedyncze kręgi kręgosłupa są wyraźnie rozpoznawalne. Doły głodowe bardzo wyraźne. Guzy biodrowy i kulszowy są ostre, a utworzone pomiędzy nimi zagłębienie przypomina literę "V". Zad, uda i ogon są zapadnięte. Okolice odbytu są cofnięte. Srom dobrze widoczny.

A. BCS 3
B. BCS 1
C. BCS 2
D. BCS 5
Krowa mleczna opisująca się podanymi cechami ma zdefiniowaną kondycję na poziomie BCS 1, co wskazuje na skrajne wyczerpanie organizmu. Wyraźne widoczność wyrostków kolczystych kręgosłupa, ostro zakończone końce, a także widoczne pojedyncze kręgi, to oznaki ekstremalnej utraty masy ciała. Doły głodowe, guzy biodrowe oraz kulszowe ostre i wyraźne zagłębienie w kształcie litery 'V' wskazują na to, że zwierzę znajduje się w zaawansowanym stanie niedożywienia. Tego typu ocena kondycji jest kluczowa w kontekście żywienia krowy, planów hodowlanych oraz ogólnego zarządzania stadem. Praktyczne zastosowanie wiedzy o BCS wiąże się z monitorowaniem zdrowia zwierząt oraz podejmowaniem odpowiednich działań żywieniowych, aby poprawić ich kondycję. Właściwe określenie BCS pozwala na lepsze zarządzanie stadem oraz zapobieganie chorobom, takim jak ketoza czy mastitis, które mogą być wynikiem niewłaściwego odżywiania.
Pytanie 40

Otręby mają właściwości mlekopędne

A. pszenne
B. owsiane
C. żytnie
D. lniane
Odpowiedzi lniane, owsiane i żytnie, choć często uważane za zdrowe, nie mają takich samych właściwości mlekopędnych jak otręby pszenne. Otręby lniane, choć zawierają dużą ilość kwasów tłuszczowych omega-3, a także błonnika, ich działanie na produkcję mleka nie zostało potwierdzone w takim stopniu, jak w przypadku otrębów pszennych. Błonnik, który jest ich głównym składnikiem, może w rzeczywistości wpływać na trawienie, ale brak jest dowodów na jego pozytywny wpływ na laktację. Otręby owsiane, mimo że bogate w β-glukan, substancję, która może wspierać układ odpornościowy oraz obniżać poziom cholesterolu, nie wykazują istotnej skuteczności w stymulacji produkcji mleka. Z kolei otręby żytnie, choć są doskonałym źródłem błonnika i mogą wspomagać układ pokarmowy, również nie mają potwierdzonego działania mlekopędnego. Warto pamiętać, że laktacja jest procesem skomplikowanym, na który wpływają różne czynniki, w tym hormonalne oraz dietetyczne. Dlatego ważne jest, aby w diecie kobiet karmiących koncentrować się na produktach, których skuteczność w stymulacji produkcji mleka została poparta badaniami, jak otręby pszenne. Typowe błędy myślowe w tym kontekście to generalizowanie właściwości zdrowotnych produktów bez względu na ich właściwe zastosowanie oraz nieznajomość różnicy pomiędzy rodzajami otrębów, co prowadzi do niepoprawnych wniosków o ich działaniu.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej