Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 25 maja 2025 20:49
Data zakończenia: 25 maja 2025 21:06

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaki typ routingu jest najbardziej odpowiedni w złożonych, szybko ewoluujących sieciach?

A. Statyczny

B. Zewnętrzny

C. Dynamiczny

D. Lokalny

Routing dynamiczny jest najodpowiedniejszym rozwiązaniem dla rozbudowanych i szybko zmieniających się sieci, ponieważ automatycznie dostosowuje ścieżki przesyłania danych na podstawie aktualnych warunków w sieci. W przeciwieństwie do routingu statycznego, który opiera się na ręcznie skonfigurowanych trasach, routing dynamiczny wykorzystuje protokoły routingu, takie jak OSPF (Open Shortest Path First) czy EIGRP (Enhanced Interior Gateway Routing Protocol), które umożliwiają routerom wymianę informacji o dostępnych trasach. Dzięki temu, w razie awarii lub zmiany topologii sieci, routery mogą błyskawicznie zaktualizować swoje tabele routingu, co minimalizuje przestoje i zapewnia optymalne trasy przesyłania danych. Przykładem praktycznym może być sieć przedsiębiorstwa, w której zmiany w infrastrukturze, takie jak dodanie nowego segmentu sieci lub zmiana lokalizacji serwera, mogą być natychmiastowo uwzględnione przez routery, co zapewnia ciągłość działania usług. Warto również podkreślić, że routing dynamiczny jest zgodny z nowoczesnymi standardami oraz najlepszymi praktykami branżowymi, umożliwiając efektywne zarządzanie dużymi i złożonymi sieciami.

Pytanie 2

Wykonanie komendy dxdiag w systemie Windows pozwala na

A. konfigurację klawiatury, aby była zgodna z wymaganiami języka polskiego

B. uruchomienie maszyny wirtualnej z systemem Windows 10 zainstalowanym

C. uruchomienie narzędzia diagnostycznego DirectX

D. kompresję wskazanych danych na dysku twardym

Wykonanie polecenia dxdiag w systemie Windows uruchamia narzędzie diagnostyczne DirectX, które jest kluczowym elementem do analizy i rozwiązywania problemów związanych z grafiką oraz dźwiękiem w systemie. Narzędzie to umożliwia użytkownikom zbieranie informacji na temat zainstalowanych komponentów sprzętowych, takich jak karty graficzne, dźwiękowe oraz sterowniki. Dzięki temu można szybko zidentyfikować potencjalne problemy z wydajnością lub zgodnością z oprogramowaniem. Przykładowo, gdy użytkownik doświadcza problemów z uruchomieniem gry, uruchomienie dxdiag pozwala sprawdzić, czy sterowniki graficzne są aktualne oraz czy sprzęt spełnia minimalne wymagania. To narzędzie jest również użyteczne dla programistów, którzy chcą zrozumieć, jak ich aplikacje działają na różnych konfiguracjach sprzętowych, zapewniając zgodność i optymalizację. W branży gier i multimediów, regularne korzystanie z dxdiag jest praktyką zalecaną, aby zapewnić, że system jest zawsze w optymalnym stanie operacyjnym, co wpisuje się w standardy zarządzania jakością oprogramowania.

Pytanie 3

Po włączeniu komputera wyświetlił się komunikat "Non-system disk or disk error. Replace and strike any key when ready". Może to być spowodowane

A. dyskietką umieszczoną w napędzie

B. uszkodzonym kontrolerem DMA

C. skasowaniem BIOS-u komputera

D. brakiem pliku NTLDR

Prawidłowa odpowiedź dotycząca komunikatu "Non-system disk or disk error. Replace and strike any key when ready" związana jest z obecnością dyskietki w napędzie. Komunikat ten oznacza, że komputer nie może znaleźć systemu operacyjnego na domyślnym dysku rozruchowym. W przypadku, gdy w napędzie znajduje się dyskietka, komputer zaczyna próbować uruchamiać system z tej nośnika. Jeśli dyskietka nie zawiera pliku systemowego (np. NTLDR w przypadku systemu Windows), pojawi się wspomniany komunikat. Aby uniknąć takich sytuacji, warto regularnie sprawdzać, czy w napędzie nie ma niepotrzebnych nośników przed uruchomieniem komputera. Dobrą praktyką jest również skonfigurowanie BIOS-u w taki sposób, aby jako pierwsze źródło rozruchu wybierał dysk twardy, na którym zainstalowany jest system operacyjny, co zapobiega przypadkowemu uruchomieniu z nieodpowiedniego nośnika.

Pytanie 4

Jakim wynikiem jest suma liczb binarnych 1001101 oraz 11001?

A. 1100111

B. 1000111

C. 1100110

D. 1000110

Wybór innej odpowiedzi mógł być spowodowany tym, że nie do końca zrozumiałeś zasady sumowania w systemie binarnym. Odpowiedzi jak 1000110 czy 1000111 wydają się być efektem błędnych obliczeń, bo nie uwzględniają przeniesień, które są kluczowe w dodawaniu. W binarnym, kiedy dodajemy dwie jedynki, musimy przenieść, co jest normalne. Jak sumujesz 1001101 i 11001, musisz pamiętać, że w każdej kolumnie, jeżeli suma jest większa niż 1, przenosimy 1 do następnej kolumny. Na przykład, dodając 1 + 1 w drugiej kolumnie, dostajemy 10, więc musimy przenieść. Ignorując przeniesienia, można łatwo popsuć wynik, co widać w odpowiedziach jak 1000110 (gdzie przeniesienia nie są brane pod uwagę) czy 1100111 (gdzie źle zsumowano bity). Dobrym pomysłem przy dodawaniu binarnym jest zapisanie każdego kroku, bo to pomoże dostrzec błędy. W programowaniu ważne jest, żeby zrozumieć jak konwertować między systemami liczbowymi i operacje na bitach, bo to przydaje się przy algorytmach i strukturach danych. Warto też wiedzieć, że błędne zrozumienie sumowania binarnego w kontekście komputerów może prowadzić do poważnych problemów z działaniem oprogramowania.

Pytanie 5

Jakie są skutki działania poniższego polecenia ```netsh advfirewall firewall add rule name="Open" dir=in action=deny protocol=TCP localport=53```?

A. Zaimportowanie ustawienia zapory sieciowej z katalogu in action

B. Blokowanie działania usługi DNS opartej na protokole TCP

C. Otworzenie portu 53 dla protokołu TCP

D. Wyłączenie reguły o nazwie Open w zaporze sieciowej

Większość z pozostałych odpowiedzi jest po prostu błędna, bo źle interpretują to polecenie dotyczące reguły zapory. Sformułowanie 'otwarcie portu 53 dla TCP' to kompletne nieporozumienie, bo to polecenie nie otwiera, tylko blokuje port. Otwarcie portu oznacza, że ruch na nim jest dozwolony, a to sprzeczne z tym, co mówi akcja 'deny'. A ta odpowiedź, co mówi 'usunięcie z zapory reguły Open', też jest myląca. To polecenie dodaje nową regułę, a nie usuwa jakąkolwiek. To dość ważne, żeby to wiedzieć. Co do importowania ustawień zapory z katalogu in action, to w ogóle nie pasuje, bo to polecenie nie dotyczy importu, a tworzenia reguły. Sporo osób myli blokowanie ruchu z jego otwieraniem lub usuwaniem, co prowadzi do błędnego rozumienia mechanizmów zabezpieczeń. Uważam, że kluczowe jest, żeby przed jakimiś zmianami w ustawieniach zapory dobrze zrozumieć, co każda reguła robi, żeby nie zablokować czegoś ważnego w sieci.

Pytanie 6

Wartość sumy liczb binarnych 1010 i 111 zapisana w systemie dziesiętnym to

A. 17

B. 16

C. 18

D. 19

Odpowiedź 17 jest poprawna, ponieważ suma liczb binarnych 1010 i 111 wymaga najpierw przekształcenia tych liczb do systemu dziesiętnego. Liczba binarna 1010 odpowiada liczbie dziesiętnej 10, a liczba 111 to 7 w systemie dziesiętnym. Dodając te dwie wartości, otrzymujemy 10 + 7 = 17. W praktyce, zrozumienie konwersji między systemami liczbowymi jest kluczowe w programowaniu oraz inżynierii komputerowej, gdzie często operujemy na danych w różnych formatach. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest programowanie niskopoziomowe, gdzie manipulacje bitami są powszechne. Warto również zauważyć, że w kontekście standardów branżowych, umiejętność dokładnego obliczania wartości w różnych systemach liczbowych jest fundamentalna, np. w systemach cyfrowych lub podczas projektowania algorytmów w językach niskiego poziomu, takich jak assembler. Dlatego umiejętność ta jest niezwykle cenna w codziennej pracy programisty.

Pytanie 7

```echo off```\necho ola.txt >> ala.txt\npause\nJakie będzie skutki wykonania podanego skryptu?

A. zawartość pliku ola.txt zostanie przeniesiona do pliku ala.txt

B. zawartość pliku ala.txt zostanie przeniesiona do pliku ola.txt

C. zostanie dopisany tekst ola.txt do pliku ala.txt

D. zostanie dodany tekst ala.txt do pliku ola.txt

Wykonanie skryptu przedstawionego w pytaniu polega na użyciu polecenia "echo" w systemie operacyjnym Windows, które jest często wykorzystywane do wypisywania tekstu na standardowe wyjście lub do plików. W tym przypadku, polecenie "echo ola.txt >> ala.txt" powoduje, że tekst "ola.txt" zostaje dopisany na końcu pliku "ala.txt". Operator ">>" oznacza, że tekst będzie dodany na końcu pliku, zamiast go nadpisywać, co różni się od operatora ">". Przykładowo, jeśli plik "ala.txt" miał wcześniej jakąś zawartość, to po wykonaniu skryptu, zawartość ta pozostanie, a na końcu pliku zostanie dopisany nowy tekst. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami programowania, kiedy chcemy zachować dotychczasowe dane zamiast je trwale utracić. W kontekście automatyzacji procesów, tego rodzaju operacje są niezwykle przydatne, na przykład przy tworzeniu logów lub zbieraniu danych w plikach tekstowych. Warto zauważyć, że jeśli plik "ala.txt" nie istniał wcześniej, zostanie on automatycznie utworzony przez system.

Pytanie 8

Technik serwisowy, po przeprowadzeniu testu na serwerze NetWare, otrzymał informację, że obiekt dysponuje prawem

A. odczytywania swoich atrybutów

B. porównania swoich atrybutów

C. dodawania swoich atrybutów

D. dodawania lub usuwania swoich atrybutów

W systemach operacyjnych NetWare prawa dostępu do obiektów są kluczowym elementem zarządzania zasobami sieciowymi. Poprawna odpowiedź wskazuje na prawo do dodawania lub usuwania właściwości obiektu, co oznacza, że użytkownik z tym uprawnieniem może modyfikować metadane obiektu. W praktyce oznacza to możliwość dynamicznego zarządzania strukturą danych w katalogu. Na przykład administrator może dodać nowe atrybuty do konta użytkownika, takie jak dodatkowe informacje kontaktowe, lub usunąć przestarzałe dane. Takie działania są zgodne z dobrymi praktykami zarządzania katalogami, które zalecają regularne aktualizowanie danych w celu utrzymania ich aktualności i użyteczności. Prawo do modyfikacji atrybutów jest istotne w kontekście elastycznego zarządzania uprawnieniami i personalizacji ustawień użytkowników. Podejście to jest również zgodne z zasadami zarządzania zmianą, które podkreślają znaczenie kontrolowanego wprowadzania zmian w systemach IT, co pozwala na zachowanie spójności i integralności danych.

Pytanie 9

W serwerach warto korzystać z dysków, które obsługują tryb Hot plugging, ponieważ

A. prędkość zapisu rośnie do 250 MB/s

B. można podłączyć i odłączyć dysk przy włączonym zasilaniu serwera

C. pojemność dysku wzrasta dzięki automatycznej kompresji danych

D. czas odczytu zwiększa się trzykrotnie w porównaniu do trybu Cable select

Odpowiedź, że w serwerach warto stosować dyski obsługujące tryb Hot plugging, ponieważ możliwe jest podłączenie oraz odłączenie dysku przy włączonym zasilaniu serwera, jest całkowicie trafna. Hot plugging to technologia, która pozwala na wymianę komponentów systemowych bez konieczności wyłączania całego systemu, co jest kluczowe w środowiskach, gdzie dostępność i ciągłość działania są priorytetem. Przykładowo, w centrach danych serwery często muszą być utrzymywane w trybie operacyjnym przez 24 godziny na dobę, co sprawia, że możliwości Hot plugging są niezwykle wartościowe. Dzięki tej technologii można szybko wymieniać uszkodzone dyski lub dodawać nowe, zwiększając pojemność systemu bez przestojów. Warto również zauważyć, że standardy takie jak SAS (Serial Attached SCSI) i SATA (Serial ATA) wprowadziły wsparcie dla Hot plugging, co przyczyniło się do ich popularności w zastosowaniach serwerowych. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie stanu dysków i przygotowanie się na ich wymianę, co umożliwia szybkie działanie w przypadku awarii.

Pytanie 10

Minimalna odległość toru nieekranowanego kabla sieciowego od instalacji elektrycznej oświetlenia powinna wynosić

A. 50 cm

B. 40 cm

C. 30 cm

D. 20 cm

Odpowiedź 30 cm jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi normami, takimi jak PN-EN 50174-2, minimalna odległość toru nieekranowanego kabla sieciowego od oświetleniowej instalacji elektrycznej powinna wynosić co najmniej 30 cm. Zachowanie tej odległości jest kluczowe dla minimalizacji zakłóceń elektromagnetycznych, które mogą wpływać na jakość sygnału przesyłanego przez kabel. Zakłócenia te mogą prowadzić do spadków wydajności sieci, a w skrajnych przypadkach do całkowitej utraty sygnału. Praktycznym przykładem jest instalacja w biurze, gdzie kable sieciowe są często prowadzone w pobliżu instalacji elektrycznych. Dobrze zaplanowane trasy kablowe, zgodne z wymaganiami odległości, zapewniają stabilność i niezawodność sieci. Warto także pamiętać, że mogą istnieć dodatkowe zalecenia dotyczące odległości w zależności od rodzaju stosowanych kabli, jak również od lokalnych przepisów budowlanych. Dlatego zawsze należy konsultować się z odpowiednimi normami oraz wytycznymi producentów kabli.

Pytanie 11

Aby w systemie Windows nadać użytkownikowi możliwość zmiany czasu systemowego, potrzebna jest przystawka

A. eventvwr.msc

B. services.msc

C. secpol.msc

D. certmgr.msc

Odpowiedź 'secpol.msc' jest poprawna, ponieważ to narzędzie, znane jako Zasady zabezpieczeń lokalnych, umożliwia administratorom zarządzanie uprawnieniami użytkowników w systemie Windows. W ramach tego narzędzia można skonfigurować różne polityki bezpieczeństwa, w tym przydzielanie praw użytkownikom, które są niezbędne do zmiany czasu systemowego. W praktyce, aby przydzielić użytkownikowi to prawo, należy otworzyć 'secpol.msc', przejść do sekcji 'Zasady lokalne', a następnie do 'Przydzielanie praw użytkowników'. Tutaj można znaleźć i edytować prawo 'Zmień systemowy czas'. Przykład zastosowania to sytuacja, w której użytkownik musi dostosować czas na serwerze lub komputerze w celu synchronizacji z innymi systemami, co jest kluczowe w środowiskach, gdzie precyzyjny czas jest istotny, jak w serwerach do baz danych. Zgodnie z dobrymi praktykami bezpieczeństwa, ograniczanie dostępu do takich uprawnień powinno być realizowane z rozwagą, aby nie dopuścić do nieautoryzowanych zmian w systemie.

Pytanie 12

Program antywirusowy oferowany przez Microsoft bezpłatnie dla posiadaczy legalnych wersji systemu operacyjnego Windows to

A. Windows Antywirus

B. Microsoft Security Essentials

C. Windows Defender

D. Microsoft Free Antywirus

Nie ma czegoś takiego jak Windows Antywirus od Microsoftu, więc wybór tej opcji nie jest dobry. Możliwe, że ludzie mylą to z innymi programami, które nie są ich własnością. Często zdarza się, że szukając zabezpieczeń, natykają się na nieoficjalne aplikacje, które mogą wydawać się ok, ale nie spełniają standardów branżowych. Teraz mamy Windows Defender, który jest już wbudowany w Windows 10 i 11, więc takie mylenie nazw może sprawiać problemy. Z kolei Microsoft Free Antywirus sugeruje, że jest jakaś inna darmowa wersja antywirusowa, co jest nieprawdą. To błędne wyobrażenie o dostępnych narzędziach może prowadzić do złych decyzji, a to może narażać na poważne problemy, jak infekcje. Lepiej korzystać z uznanych rozwiązań zabezpieczających, które są wspierane przez producentów systemów i przestrzegają aktualnych norm bezpieczeństwa, żeby mieć pewność, że nasze urządzenia są dobrze chronione.

Pytanie 13

Jakim portem domyślnie odbywa się przesyłanie poleceń (command) serwera FTP?

A. 20

B. 21

C. 25

D. 110

Port 21 jest domyślnym portem dla protokołu FTP (File Transfer Protocol), który jest standardem służącym do transferu plików w sieciach. Użycie portu 21 jako portu kontrolnego jest zgodne z ustaleniami IETF (Internet Engineering Task Force) i jest szeroko stosowane w branży IT. Na tym porcie klient FTP nawiązuje połączenie z serwerem, aby wysłać polecenia, takie jak logowanie czy przeglądanie folderów. Przykładowo, podczas korzystania z oprogramowania FTP, takiego jak FileZilla, wpisując adres serwera, automatycznie używa portu 21, chyba że użytkownik wskaże inny. To standardowe podejście zapewnia łatwość konfiguracji i zgodność z różnorodnymi serwerami FTP. Warto również zauważyć, że dla bezpieczniejszego transferu danych, można używać FTP Secure (FTPS) lub SSH File Transfer Protocol (SFTP), które zajmują inne porty, jednak dla klasycznego FTP port 21 pozostaje powszechnie uznawanym standardem.

Pytanie 14

Industry Standard Architecture to standard magistrali, który określa, że szerokość szyny danych wynosi:

A. 128 bitów

B. 16 bitów

C. 64 bitów

D. 32 bitów

Odpowiedzi, które wskazują na inne szerokości magistrali, jak 32 bity czy 64 bity, mogą być wynikiem pewnych nieporozumień o tym, jak rozwijały się architektury komputerowe. Wiele osób myśli, że nowsze technologie zawsze muszą mieć większe szerokości magistrali, a to nie zawsze jest prawda. Różne standardy architektoniczne są zaprojektowane pod konkretne potrzeby i wymagania. Na przykład 32 bity to już nowsze architektury x86, które zaczęły się pojawiać na początku lat 90. i dawały większą wydajność oraz możliwość pracy z większą ilością pamięci. Z kolei architektury 64-bitowe, które stały się normą w XXI wieku, radzą sobie z ogromnymi zbiorami danych, co jest super ważne w dzisiejszych czasach, gdy chodzi o obliczenia naukowe czy zarządzanie bazami danych. Ale te standardy nie pasują do kontekstu ISA, który opiera się na 16-bitowej szerokości magistrali. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do złych decyzji w projektach IT, co może mieć wpływ na wydajność i koszty systemu. Warto znać tło historyczne rozwoju architektur, żeby podejmować lepsze decyzje technologiczne.

Pytanie 15

Tester strukturalnego okablowania umożliwia weryfikację

A. obciążenia ruchu sieciowego

B. liczby przełączników w sieci

C. mapy połączeń

D. liczby komputerów w sieci

Tester okablowania strukturalnego to urządzenie, które ma za zadanie sprawdzać, czy wszystko w instalacji sieciowej działa jak należy. Odpowiedź dotycząca mapy połączeń jest jak najbardziej na miejscu, bo te testery pomagają zrozumieć, jak kable są ze sobą połączone. Dzięki mapowaniu można łatwo zobaczyć, które kable idą do jakich portów na przełącznikach, co jest ważne, gdy coś zaczyna szwankować w sieci. Przykładowo, kiedy występują problemy z przesyłem danych, tester może szybko wskazać, gdzie może być awaria. A jak wiadomo, zgodnie z normami TIA/EIA-568, dobrze zaplanowane okablowanie to podstawa, żeby sieć działała płynnie. Analizując mapę połączeń, zarządcy sieci mogą też lepiej rozłożyć obciążenie, co przekłada się na lepszą jakość dla użytkowników. Z mojego doświadczenia, to naprawdę ułatwia życie w zarządzaniu siecią.

Pytanie 16

Ile sieci obejmują komputery z adresami IP i maskami sieci podanymi w tabeli?

Adres IPv4	Maska
10.120.16.10	255.255.0.0
10.120.18.16	255.255.0.0
10.110.16.18	255.255.255.0
10.110.16.14	255.255.255.0
10.130.16.12	255.255.255.0

A. 4

B. 5

C. 3

D. 2

Aby określić liczbę sieci, do których należą dane komputery, musimy przeanalizować adresy IP w kontekście ich masek sieciowych. Adresy IP, które dzielą tę samą część sieciową, są częścią tej samej sieci. Rozpocznijmy od pierwszych dwóch adresów IP: 10.120.16.10 i 10.120.18.16, obydwa z maską 255.255.0.0. Ta maska wskazuje, że identyfikator sieciowy składa się z pierwszych dwóch oktetów: 10.120.x.x, co oznacza, że oba adresy należą do tej samej sieci. Następnie mamy adresy 10.110.16.18 i 10.110.16.14 z maską 255.255.255.0. Tutaj identyfikatorem sieciowym są trzy pierwsze oktety, tj. 10.110.16.x, co sprawia, że te dwa adresy również należą do jednej sieci. Ostatni adres, 10.130.16.12 z maską 255.255.255.0, tworzy własną sieć. Łącznie mamy trzy różne sieci. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe w zarządzaniu adresacją IP, ponieważ optymalna alokacja adresów IP i masek wpływa na efektywność sieci, pozwala na lepsze zarządzanie ruchem sieciowym i zwiększa bezpieczeństwo poprzez segmentację.

Pytanie 17

Odmianą pamięci, która jest tylko do odczytu i można ją usunąć za pomocą promieniowania ultrafioletowego, jest pamięć

A. EEPROM

B. EPROM

C. PROM

D. ROM

EPROM (Erasable Programmable Read-Only Memory) to rodzaj pamięci, która jest odmienna od standardowego ROM, ponieważ można ją programować i kasować. Kluczową cechą EPROM jest możliwość kasowania danych przy użyciu światła ultrafioletowego, co umożliwia wielokrotne programowanie tej samej kości. Dzięki temu EPROM znajduje zastosowanie w obszarach, gdzie wymagane jest częste aktualizowanie oprogramowania, jak na przykład w systemach wbudowanych czy elektronice użytkowej. W praktyce, EPROM jest wykorzystywana do przechowywania stałych danych, które mogą wymagać aktualizacji, co czyni ją bardziej elastyczną niż standardowy ROM. Dobre praktyki w branży zakładają, że EPROM powinna być wykorzystywana w projektach, gdzie istotne są zarówno koszty produkcji, jak i elastyczność aktualizacji oprogramowania. Zastosowania EPROM obejmują również prototypowanie, gdzie inżynierowie mogą testować różne wersje oprogramowania przed wprowadzeniem ich na rynek.

Pytanie 18

Jakie narzędzie jest używane do zakończenia skrętki wtykiem 8P8C?

A. zaciskarka do złączy typu RJ-45

B. spawarka światłowodowa

C. zaciskarka do złączy typu F

D. narzędzie uderzeniowe

Zaciskarka do złączy typu RJ-45 jest narzędziem niezbędnym do prawidłowego zakończenia skrętki wtykiem 8P8C. Wtyki te są powszechnie stosowane w sieciach komputerowych i telekomunikacyjnych, a ich prawidłowe podłączenie jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości transmisji danych. Zaciskarka umożliwia precyzyjne osadzenie żył skrętki w złączu, co zapewnia stabilne połączenie i minimalizuje ryzyko zakłóceń. Podczas korzystania z zaciskarki ważne jest, aby przestrzegać standardów T568A lub T568B, co wpływa na sposób, w jaki żyły są podłączane do wtyku. Praktyka ta pozwala na zgodność z lokalnymi normami oraz usprawnia instalację w różnych środowiskach. Warto także pamiętać o odpowiednim przygotowaniu przewodów, co obejmuje ich obcięcie na odpowiednią długość i usunięcie izolacji, co jest kluczowe dla uzyskania solidnego połączenia. Wiele osób korzysta z zaciskarki w codziennej pracy, na przykład przy budowaniu lub modernizacji infrastruktury sieciowej, gdzie jakość połączeń ma fundamentalne znaczenie dla wydajności systemów komputerowych.

Pytanie 19

Jak nazywa się atak na sieć komputerową, który polega na przechwytywaniu przesyłanych w niej pakietów?

A. spoofing

B. ICMP echo

C. nasłuchiwanie

D. skanowanie sieci

Nasłuchiwanie, czyli sniffing, to całkiem ważna technika, jeśli mówimy o atakach na sieci komputerowe. W skrócie, chodzi o to, że atakujący przechwytuje dane, które są przesyłane przez sieć. Zazwyczaj do tego używa odpowiedniego oprogramowania, jak na przykład Wireshark, który pozwala mu monitorować i analizować, co się dzieje w ruchu sieciowym. Dzięki tej technice, osoby nieuprawnione mogą łatwo zdobyć poufne informacje, takie jak hasła czy dane osobowe. W kontekście zabezpieczeń sieciowych, rozumienie nasłuchiwaniu jest naprawdę kluczowe. Organizacje powinny wdrażać różne środki ochrony, typu szyfrowanie danych (patrz protokoły HTTPS, SSL/TLS), żeby zminimalizować ryzyko ujawnienia informacji. Warto też myśleć o segmentacji sieci i monitorowaniu podejrzanych działań, żeby wykrywać i blokować takie ataki. Ogólnie, im więcej wiemy o nasłuchiwaniu, tym lepiej możemy chronić nasze sieci przed nieautoryzowanym dostępem.

Pytanie 20

Narzędzie w systemie Windows umożliwiające monitorowanie prób logowania do systemu to dziennik

A. aplikacji

B. zabezpieczeń

C. System

D. Setup

Odpowiedź "zabezpieczeń" jest poprawna, ponieważ to właśnie dziennik zabezpieczeń w systemie Windows rejestruje wszystkie zdarzenia związane z bezpieczeństwem, w tym próby logowania. Dziennik ten zawiera informacje o skutecznych i nieudanych próbach logowania, co jest kluczowe dla monitorowania i analizy incydentów związanych z bezpieczeństwem. Administratorzy systemów mogą korzystać z tego dziennika do identyfikacji podejrzanych działań, takich jak wielokrotne nieudane próby logowania, które mogą wskazywać na próby włamania. Aby uzyskać dostęp do dziennika zabezpieczeń, można użyć narzędzia 'Podgląd zdarzeń', które pozwala na przeszukiwanie, filtrowanie i analizowanie zarejestrowanych zdarzeń. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie tego dziennika, co w połączeniu z innymi metodami zabezpieczeń, takimi jak stosowanie silnych haseł i autoryzacji wieloskładnikowej, może znacząco zwiększyć poziom ochrony systemu.

Pytanie 21

Jaką minimalną rozdzielczość powinna wspierać karta graficzna, aby możliwe było odtwarzanie materiału wideo w trybie Full HD na 23-calowym monitorze?

A. 2560×1440

B. 2048×1152

C. 1920×1080

D. 1600×900

Odpowiedź 1920x1080 jest poprawna, ponieważ jest to standardowa rozdzielczość dla materiałów wideo w trybie Full HD, znana również jako 1080p. Oznacza to, że obraz wyświetlany na monitorze ma 1920 pikseli w poziomie i 1080 pikseli w pionie. Taka rozdzielczość zapewnia wysoką jakość obrazu, co jest szczególnie istotne podczas oglądania filmów, gier lub transmisji sportowych, gdzie detale są kluczowe. Wiele kart graficznych, zarówno z wyższej, jak i średniej półki, obsługuje tę rozdzielczość, co czyni ją powszechnie dostępną. Umożliwia to uzyskanie płynnego obrazu oraz dobrą widoczność szczegółów, co jest zgodne z wymaganiami większości treści multimedialnych dostępnych obecnie na rynku. Przykładowo, większość platform streamingowych, takich jak Netflix czy YouTube, udostępnia materiały wideo w standardzie Full HD, co czyni tę rozdzielczość kluczowym wymogiem dla użytkowników chcących cieszyć się wysoką jakością obrazu na monitorze.

Pytanie 22

W systemie Linux program, który odpowiada aplikacji chkdsk z Windows, to

A. fsck

B. synaptic

C. totem

D. icacls

Program fsck (file system check) jest narzędziem używanym w systemach Linux do sprawdzania i naprawy systemu plików. Działa on na podobnej zasadzie jak narzędzie chkdsk w systemie Windows, które służy do skanowania dysków w poszukiwaniu błędów oraz ich naprawy. Narzędzie fsck może być wykorzystane zarówno do skanowania systemów plików w trybie offline, jak i podczas rozruchu systemu, kiedy system plików jest w stanie nienaruszonym. Przykładowe zastosowanie fsck obejmuje analizę i naprawę uszkodzonych systemów plików, które mogą wynikać z nieprawidłowego wyłączenia systemu, awarii sprzętowych lub błędów oprogramowania. Użytkownicy powinni zawsze wykonywać kopie zapasowe danych przed użyciem fsck, ponieważ w niektórych przypadkach naprawa może prowadzić do utraty danych. Zgodnie z dobrą praktyką, zaleca się także uruchamianie fsck na odmontowanych systemach plików, aby uniknąć potencjalnych problemów z integralnością danych.

Pytanie 23

Co należy zrobić, gdy podczas uruchamiania komputera procedura POST sygnalizuje błąd odczytu lub zapisu pamięci CMOS?

A. przywrócić domyślne ustawienia w BIOS Setup

B. wymienić baterię układu lub przeprowadzić wymianę płyty głównej

C. wyjąć moduł pamięci RAM, oczyścić styki modułu i ponownie zamontować pamięć

D. zapisać nowe dane w pamięci EEPROM płyty głównej

Przy błędzie odczytu/zapisu pamięci CMOS nie jest właściwe podejmowanie działań związanych z przywracaniem ustawień fabrycznych BIOS Setup. Choć przywracanie tych ustawień może czasami rozwiązać problemy konfiguracyjne, w kontekście błędu CMOS proces ten nie eliminuje przyczyny, jaką jest z reguły rozładowana bateria. Zmiana ustawień BIOS nie wpłynie na zapisanie danych w pamięci CMOS, która jest zależna od źródła zasilania. Ponadto, programowanie pamięci EEPROM płyty głównej również nie jest odpowiednim rozwiązaniem. EEPROM, choć przechowuje dane, jest bardziej skomplikowanym procesem, który zazwyczaj jest wykonywany w kontekście aktualizacji oprogramowania układowego, a nie w przypadku błędów w pamięci CMOS. Wymontowanie modułu pamięci RAM i czyszczenie jego styków nie ma związku z problemami dotyczącymi pamięci CMOS, gdyż RAM i CMOS to dwa różne typy pamięci, z różnymi funkcjami i mechanizmami działania. Pamięć RAM jest ulotna i nie przechowuje danych po wyłączeniu zasilania, podczas gdy pamięć CMOS jest zaprojektowana do przechowywania ustawień nawet po odłączeniu od zasilania. Dlatego podejmowanie działań związanych z RAM nie jest zasadne. Kluczowym błędem myślowym w tej sytuacji jest niedostrzeganie różnicy pomiędzy różnymi typami pamięci i ich funkcjonalnościami, co prowadzi do niewłaściwych wniosków odnośnie do przyczyn błędów i ich rozwiązań.

Pytanie 24

Włączenie systemu Windows w trybie debugowania umożliwia

A. start systemu z ostatnią poprawną konfiguracją

B. generowanie pliku dziennika LogWin.txt podczas uruchamiania systemu

C. zapobieganie automatycznemu ponownemu uruchamianiu systemu w razie wystąpienia błędu

D. eliminację błędów w działaniu systemu

Uruchomienie systemu Windows w trybie debugowania rzeczywiście umożliwia eliminację błędów w działaniu systemu. Ten tryb pozwala technikom i programistom na głębszą analizę problemów, które mogą występować podczas uruchamiania systemu operacyjnego. Debugowanie w tym kontekście polega na śledzeniu i analizy logów oraz działania poszczególnych komponentów systemu. Przykładowo, jeśli system napotyka trudności w ładowaniu sterowników czy usług, tryb debugowania pozwala na identyfikację, które z nich powodują problem. Dodatkowo, można wykorzystać narzędzia takie jak WinDbg do analizy zrzutów pamięci i weryfikacji, co dokładnie poszło nie tak. Dzięki tym informacjom, administratorzy mogą podejmować świadome decyzje, naprawiając problemy i poprawiając stabilność oraz wydajność systemu. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, regularne monitorowanie i analiza logów w trybie debugowania są kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa i niezawodności infrastruktury IT.

Pytanie 25

Na diagramie element odpowiedzialny za dekodowanie poleceń jest oznaczony liczbą

A. 3

B. 6

C. 2

D. 1

CU czyli jednostka sterująca odpowiada za dekodowanie instrukcji w procesorze Jest to kluczowy element architektury procesora który interpretuje instrukcje maszynowe pobierane z pamięci i przekształca je w sygnały sterujące dla innych elementów procesora takich jak ALU rejestry czy pamięć operacyjna Jednostka sterująca odczytuje instrukcje jedna po drugiej i analizuje ich format oraz wykonuje odpowiednie kroki do ich realizacji Współczesne procesory często stosują złożone mechanizmy dekodowania aby zwiększyć wydajność i efektywność wykonywania instrukcji Praktycznym przykładem zastosowania wiedzy o jednostce sterującej jest projektowanie systemów cyfrowych oraz optymalizacja kodu maszynowego w celu zwiększenia wydajności działania aplikacji Znajomość CU jest również niezbędna przy rozwoju nowych architektur procesorów oraz przy implementacji systemów wbudowanych gdzie dekodowanie instrukcji może być krytycznym elementem umożliwiającym realizację złożonych operacji w czasie rzeczywistym Zrozumienie roli jednostki sterującej pozwala na lepsze projektowanie i implementację efektywnych algorytmów wykonujących się na poziomie sprzętowym

Pytanie 26

Zaprezentowany diagram ilustruje zasadę funkcjonowania skanera

A. bębnowego

B. ręcznego

C. 3D

D. płaskiego

Skanery 3D to naprawdę ciekawe urządzenia. Działają na zasadzie analizy odbitego światła lub lasera z obiektu, co pozwala stworzyć jego cyfrowy model w 3D. Fajnie, że skanowanie opiera się na triangulacji – projektor rzuca wzór na obiekt, a kamera wychwytuje zmiany, co daje doskonały obraz kształtu. Można je wykorzystać w wielu dziedzinach, od inżynierii odwrotnej po sztukę i medycynę. Dzięki nim można tworzyć precyzyjne modele protetyczne czy nawet wizualizacje, które pomagają w zrozumieniu struktur anatomicznych. W przemyśle też odgrywają dużą rolę, bo pozwalają na kontrolę jakości produktów i poprawiają efektywność produkcji. Dodatkowo, te zaawansowane algorytmy przetwarzania obrazu sprawiają, że generowanie modeli 3D jest szybkie i zgodne z trendami współczesnej technologii, jak Industry 4.0. Warto też dodać, że można je zintegrować z innymi systemami CAD, co czyni proces projektowy jeszcze bardziej efektywnym.

Pytanie 27

Serwisant zrealizował w ramach zlecenia działania przedstawione w poniższej tabeli. Całkowity koszt zlecenia obejmuje wartość usług wymienionych w tabeli oraz koszt pracy serwisanta, którego stawka za godzinę wynosi 60,00 zł netto. Oblicz całkowity koszt zlecenia brutto. Stawka VAT na usługi wynosi 23%.

LP	Czynność	Czas wykonania w minutach	Cena usługi netto w zł
1.	Instalacja i konfiguracja programu	35	20,00
2.	Wymiana płyty głównej	80	50,00
3.	Wymiana karty graficznej	30	25,00
4.	Tworzenie kopii zapasowej i archiwizacja danych	65	45,00
5.	Konfiguracja rutera	30	20,00

A. 436,80 zł

B. 400,00 zł

C. 492,00 zł

D. 455,20 zł

Całkowity koszt zlecenia brutto wynosi 492,00 zł i jest obliczany na podstawie sumy kosztów netto usług oraz wynagrodzenia serwisanta, a następnie dodania odpowiedniego podatku VAT. W pierwszej kolejności obliczamy całkowity koszt usług netto, co wymaga zsumowania wszystkich kosztów usług wymienionych w tabeli: 20,00 zł za instalację i konfigurację programu, 50,00 zł za wymianę płyty głównej, 25,00 zł za wymianę karty graficznej, 45,00 zł za tworzenie kopii zapasowej i archiwizację danych oraz 20,00 zł za konfigurację rutera. Suma ta wynosi 160,00 zł netto. Następnie obliczamy czas pracy serwisanta, który wynosi 35 minut + 80 minut + 30 minut + 65 minut + 30 minut, co daje 240 minut. Przy stawce 60,00 zł netto za godzinę (1 godzina = 60 minut), koszt pracy serwisanta wynosi 240 minut / 60 * 60,00 zł = 240,00 zł netto. Łączny koszt netto zlecenia to 160,00 zł + 240,00 zł = 400,00 zł. Ażeby otrzymać koszt brutto, musimy doliczyć 23% VAT: 400,00 zł * 0,23 = 92,00 zł. Całkowity koszt brutto wynosi 400,00 zł + 92,00 zł = 492,00 zł. Takie obliczenia są standardem w branży serwisowej, co pozwala na precyzyjne ustalanie kosztów oraz transparentność w relacjach z klientami.

Pytanie 28

W systemach operacyjnych z rodziny Windows odpowiednikiem programu fsck z systemu Linux jest aplikacja

A. erase

B. icacls

C. tasklist

D. chkdsk

'chkdsk' to rzeczywiście to, czego szukałeś. To narzędzie w Windows sprawdza dyski twarde i naprawia różne błędy. W sumie, można je porównać do 'fsck' w Linuxie, bo oba zajmują się sprawdzaniem systemu plików i naprawą uszkodzeń. To przydatna sprawa, zwłaszcza jak system ma problemy z czytaniem danych albo coś się psuje podczas pracy na plikach. Żeby użyć 'chkdsk', wystarczy otworzyć wiersz poleceń jako administrator i wpisać 'chkdsk C:', gdzie 'C' to litera dysku do sprawdzenia. Fajnie jest też robić to regularnie, szczególnie po awarii lub intensywnym użytkowaniu, żeby mieć pewność, że wszystko działa jak należy i że nasze dane są bezpieczne. Warto też wiedzieć, że 'chkdsk' można ustawić, żeby działał automatycznie przy starcie systemu, co pomaga w naprawie problemów jeszcze zanim użytkownik zdąży coś zrobić na problematycznym dysku.

Pytanie 29

Thunderbolt stanowi interfejs

A. równoległy, asynchroniczny, przewodowy

B. równoległy, dwukanałowy, dwukierunkowy, bezprzewodowy

C. szeregowy, asynchroniczny, bezprzewodowy

D. szeregowy, dwukanałowy, dwukierunkowy, przewodowy

Odpowiedzi sugerujące, że Thunderbolt mógłby być interfejsem równoległym, które klasyfikują go jako asynchroniczny lub bezprzewodowy, są nieprawidłowe. Równoległe interfejsy przesyłają wiele bitów jednocześnie, co w praktyce jest mniej efektywne w kontekście dzisiejszych wysokich prędkości transferu, ponieważ występują ograniczenia związane z crosstalkiem i synchronizacją sygnału. Podczas gdy niektóre starsze technologie, jak USB 2.0, mogły wykorzystywać architekturę równoległą, nowoczesne standardy dążą do uproszczenia i zwiększenia wydajności, co prowadzi do preferencji dla interfejsów szeregowych. Asynchroniczność natomiast sugeruje brak synchronizacji między urządzeniami, co w przypadku Thunderbolt jest sprzeczne z jego architekturą, gdzie każda transmisja jest ściśle synchronizowana, co zapewnia wysoki poziom integralności danych. Ponadto, bezprzewodowe przesyłanie danych, takie jak w przypadku Wi-Fi, nie oferuje tej samej przepustowości ani stabilności, co przewodowe połączenia, zwłaszcza w kontekście profesjonalnych zastosowań, gdzie opóźnienia i zakłócenia mogą mieć krytyczne znaczenie. W związku z tym, w przypadku zastosowań wymagających dużej przepustowości, takich jak edycja multimediów, preferowane są interfejsy przewodowe, takie jak Thunderbolt, które wyposażone są w technologie zapewniające zarówno wysoką szybkość, jak i niezawodność, co czyni je standardem branżowym w wielu zastosowaniach.

Pytanie 30

Jakie typy połączeń z Internetem mogą być współdzielone w sieci lokalnej?

A. Tylko tzw. szybkie połączenia, czyli te powyżej 64 kb/s

B. Połączenie o prędkości przesyłu co najmniej 56 kb/s

C. Wszystkie rodzaje połączeń

D. Wszystkie połączenia oprócz analogowych modemów

Wszystkie rodzaje połączeń z Internetem mogą być udostępniane w sieci lokalnej, co oznacza, że niezależnie od rodzaju technologii dostępu do Internetu, można ją współdzielić z innymi użytkownikami w ramach lokalnej sieci. Przykładem mogą być połączenia DSL, kablowe, światłowodowe, a także mobilne połączenia LTE czy 5G. W praktyce, routery sieciowe są w stanie obsługiwać różne typy połączeń i umożliwiają ich udostępnianie. To podejście jest zgodne z normami branżowymi, które wskazują na elastyczność w projektowaniu rozwiązań sieciowych. Warto również zauważyć, że niezależnie od szybkości transmisji, kluczowym czynnikiem jest stabilność i jakość połączenia, co ma wpływ na doświadczenia użytkowników. Dzięki odpowiedniej konfiguracji routera, możliwe jest nie tylko udostępnianie połączenia, ale także zarządzanie priorytetami ruchu sieciowego, co jest szczególnie ważne w biurach i domach, gdzie wiele urządzeń korzysta z Internetu jednocześnie.

Pytanie 31

Postcardware to typ

A. usługi poczty elektronicznej

B. licencji oprogramowania

C. karty sieciowej

D. wirusa komputerowego

Postcardware to specyficzny rodzaj licencji oprogramowania, który wprowadza unikalny model dystrybucji. W przeciwieństwie do tradycyjnych licencji, które często wymagają zakupu, postcardware umożliwia użytkownikom korzystanie z oprogramowania za darmo, pod warunkiem, że w zamian wyślą autorowi pocztówkę lub inny rodzaj wiadomości. Taki model promuje interakcję między twórcami a użytkownikami, a także zwiększa świadomość na temat oprogramowania. Przykłady zastosowania postcardware można znaleźć w przypadku projektów open source, gdzie autorzy zachęcają do kontaktu z nimi w celu wyrażenia uznania za ich pracę. Dzięki temu, postcardware przyczynia się do budowania społeczności wokół oprogramowania oraz wzmacnia więź między twórcą a użytkownikiem. Jest to również forma marketingu, która podkreśla wartość osobistego kontaktu, co może prowadzić do większej lojalności użytkowników. Taki model dystrybucji jest zgodny z duchem współpracy i otwartości, które są fundamentem wielu inicjatyw technologicznych i wspiera rozwój innowacyjnych rozwiązań.

Pytanie 32

Jeśli rozdzielczość myszki wynosi 200 dpi, a rozdzielczość monitora to Full HD, to aby przesunąć kursor w poziomie po ekranie, należy przemieścić mysz o

A. około 25 cm

B. 1080 px

C. 480 i

D. około 35 cm

Rozdzielczość 200 dpi oznacza, że myszka przesuwa kursor o 200 pikseli na każdy cal. To jakbyśmy mieli wskazówkę – przesuwasz myszkę o 1 cal, a kursor leci o 200 pikseli. Monitor Full HD? Ma 1920x1080 pikseli, więc jego wysokość to 1080 pikseli. Jeśli chcesz przesunąć kursor w poziomie na ekranie, trzeba wiedzieć, ile pikseli masz na szerokość. Można to ładnie policzyć: bierzemy szerokość ekranu (1920 px) i dzielimy przez rozdzielczość myszy (200 dpi). Wychodzi nam, że musimy przesunąć myszkę o 9.6 cala. A jak to na centymetry? 9.6 cali to około 24.4 cm, czyli zaokrąglając mamy 25 cm. To są ważne rzecz dla tych, którzy pracują z komputerami, bo w projektowaniu UI/UX czy w grach precyzyjny ruch myszy ma znaczenie.

Pytanie 33

Jakie protokoły są właściwe dla warstwy internetowej w modelu TCP/IP?

A. HTTP, FTP

B. IP, ICMP

C. TCP, UDP

D. DHCP, DNS

Wybrane odpowiedzi, takie jak TCP, UDP, HTTP, FTP, DHCP i DNS, należą do innych warstw modelu TCP/IP, co czyni je niepoprawnymi w kontekście pytania o warstwę internetową. Protokół TCP (Transmission Control Protocol) oraz UDP (User Datagram Protocol) funkcjonują na warstwie transportowej. TCP jest protokołem połączeniowym, który zapewnia niezawodność i kontrolę przepływu, co jest kluczowe dla aplikacji wymagających przesyłania danych z gwarancją dostarczenia w odpowiedniej kolejności. Z kolei UDP to protokół bezpołączeniowy, stosowany w aplikacjach, które preferują szybkość nad niezawodność, takich jak transmisje wideo czy gry online. HTTP (Hypertext Transfer Protocol) i FTP (File Transfer Protocol) to protokoły warstwy aplikacji, które obsługują przesyłanie danych w kontekście przeglądarki internetowej i transferu plików. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) i DNS (Domain Name System) również funkcjonują na warstwie aplikacji, zajmując się dynamicznym przydzielaniem adresów IP i tłumaczeniem nazw domen na adresy IP. Często mylone jest, że wszystkie te protokoły operują na tej samej warstwie, co prowadzi do nieporozumień w zakresie architektury sieci. Kluczowe jest zrozumienie hierarchii warstw oraz przypisania protokołów do odpowiednich poziomów w modelu TCP/IP, co jest niezbędne do efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 34

Aby zwiększyć wydajność komputera, można zainstalować procesor obsługujący technologię Hyper-Threading, która pozwala na

A. automatyczne dostosowanie częstotliwości rdzeni procesora w zależności od jego obciążenia

B. przesył danych pomiędzy procesorem a dyskiem twardym z szybkością działania procesora

C. podniesienie częstotliwości pracy zegara

D. wykonywanie przez jeden rdzeń procesora dwóch niezależnych zadań równocześnie

Wiele z niepoprawnych odpowiedzi może wprowadzać w błąd, gdyż opierają się na nieporozumieniach dotyczących podstawowych funkcji procesorów. Na przykład, wymiana danych pomiędzy procesorem a dyskiem twardym z prędkością pracy procesora nie jest bezpośrednio związana z Hyper-Threading. Ta koncepcja odnosi się bardziej do interfejsów komunikacyjnych, takich jak SATA czy NVMe, które mają za zadanie maksymalizować przepustowość danych, a nie do wielowątkowości w procesorze. Z kolei zwiększenie szybkości pracy zegara odnosi się do taktowania procesora, które jest inną cechą wydajności. Zmiana częstotliwości pracy nie jest tożsama z obsługą wielu wątków; w rzeczywistości, podwyższanie taktowania może prowadzić do zwiększonego zużycia energii i generacji ciepła, co wymaga zaawansowanych systemów chłodzenia. Automatyczna regulacja częstotliwości rdzeni procesora, często nazywana technologią Turbo Boost, również nie ma związku z Hyper-Threading. Ta technologia pozwala na dynamiczne zwiększenie wydajności jednego lub więcej rdzeni w odpowiedzi na zapotrzebowanie, ale nie pozwala na równoległe przetwarzanie zadań na jednym rdzeniu. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami komputerowymi oraz dla podejmowania świadomych decyzji przy wyborze komponentów komputerowych.

Pytanie 35

W doborze zasilacza do komputera kluczowe znaczenie

A. ma rodzaj procesora

B. współczynnik kształtu obudowy

C. ma łączna moc wszystkich komponentów komputera

D. mają parametry zainstalowanego systemu operacyjnego

Wybór odpowiedniego zasilacza komputerowego jest kluczowy dla stabilności i wydajności całego systemu. Najważniejszym czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę, jest łączna moc wszystkich podzespołów komputera, ponieważ zasilacz musi dostarczać wystarczającą ilość energii, aby zasilić każdy komponent. Niewłaściwa moc zasilacza może prowadzić do niestabilności systemu, losowych restartów, a nawet uszkodzeń sprzętu. Standardowo, całkowita moc wszystkich podzespołów powinna być zsumowana, a następnie dodane około 20-30% zapasu mocy, aby zapewnić bezpieczną i stabilną pracę. Na przykład, jeśli złożone komponenty wymagają 400 W, warto zaopatrzyć się w zasilacz o mocy co najmniej 500 W. Przy wyborze zasilacza warto także zwrócić uwagę na jego efektywność, co najlepiej określa certyfikacja 80 PLUS, która zapewnia, że zasilacz działa z wysoką efektywnością energetyczną. Dobrze zbilansowany zasilacz to fundament niezawodnego komputera, szczególnie w przypadku systemów gamingowych i stacji roboczych wymagających dużej mocy.

Pytanie 36

Po podłączeniu działającej klawiatury do któregokolwiek z portów USB nie ma możliwości wyboru awaryjnego trybu uruchamiania systemu Windows. Jednakże, klawiatura funkcjonuje prawidłowo po uruchomieniu systemu w standardowym trybie. Co to sugeruje?

A. uszkodzone porty USB

B. uszkodzony zasilacz

C. niepoprawne ustawienia BIOS-u

D. uszkodzony kontroler klawiatury

Niepoprawne ustawienia BIOS-u mogą być przyczyną problemów z rozpoznawaniem urządzeń peryferyjnych, takich jak klawiatura, w trybie awaryjnym systemu Windows. Ustawienia BIOS-u odpowiadają za inicjalizację sprzętu przed załadowaniem systemu operacyjnego. Jeśli opcje dotyczące USB lub klawiatury są nieprawidłowo skonfigurowane, to system nie będzie w stanie zidentyfikować klawiatury w trybie awaryjnym. Przykładowo, opcja związana z włączeniem wsparcia dla USB może być wyłączona, co skutkuje brakiem możliwości używania klawiatury w trakcie uruchamiania. W praktyce, aby rozwiązać ten problem, użytkownik powinien wejść do BIOS-u (zazwyczaj przy pomocy klawisza DEL, F2 lub F10 tuż po włączeniu komputera) i sprawdzić, czy ustawienia dotyczące USB są aktywne. W zależności od płyty głównej, może być również konieczne włączenie opcji „Legacy USB Support”, która umożliwia wykrycie starszych urządzeń USB. Dbanie o poprawne ustawienia BIOS-u jest kluczowe, aby zapewnić prawidłowe działanie systemu operacyjnego w różnych trybach.

Pytanie 37

Natychmiast po dostrzeżeniu utraty istotnych plików na dysku twardym, użytkownik powinien

A. uchronić dysk przed zapisaniem nowych danych

B. wykonać test S.M.A.R.T. tego dysku

C. przeprowadzić defragmentację dysku

D. zainstalować narzędzie diagnostyczne

Przeprowadzenie testu S.M.A.R.T. na dysku twardym jest istotne, ale nie jest pierwszym krokiem, który należy wykonać po wykryciu utraty plików. S.M.A.R.T. (Self-Monitoring, Analysis, and Reporting Technology) to technologia, która monitoruje stan dysku w celu przewidywania potencjalnych awarii. Choć test ten może dostarczyć cennych informacji o kondycji dysku, jego wyniki nie mają wpływu na odzyskiwanie danych. W przypadku utraty plików, kluczowe jest ich zabezpieczenie przed nadpisywaniem, a nie diagnozowanie stanu sprzętu. Właściwe postępowanie powinno skupić się na wykorzystaniu narzędzi do odzyskiwania danych, które mogą zminimalizować ryzyko utraty informacji. Instalacja oprogramowania diagnostycznego również nie jest priorytetem, ponieważ w momencie, gdy zauważasz utratę plików, najważniejsze jest ich zabezpieczenie. Defragmentacja dysku z kolei jest procesem, który służy do optymalizacji wydajności dysku poprzez organizację fragmentów plików, ale w przypadku utraty danych jest całkowicie nieodpowiednia. Defragmentacja może prowadzić do nadpisania obszarów, gdzie znajdowały się utracone pliki, co czyni ten krok jeszcze bardziej ryzykownym. Typowe błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami obejmują skupienie się na diagnostyce sprzętu zamiast na ochronie danych oraz niewłaściwe zrozumienie, jakie czynności są krytyczne w sytuacjach awaryjnych związanych z danymi.

Pytanie 38

W systemie Windows, który wspiera przydziały dyskowe, użytkownik o nazwie Gość

A. może być częścią jedynie grupy globalnej

B. nie może być częścią żadnej grupy

C. może być członkiem tylko grupy o nazwie Goście

D. może należeć do grup lokalnych i globalnych

Inne odpowiedzi na to pytanie mają trochę problemów z podstawowym zrozumieniem tego, jak działają grupy użytkowników w Windows. Na przykład, mówienie, że Gość nie może być w żadnej grupie jest po prostu nieprawidłowe, bo nawet użytkownicy z ograniczonymi uprawnieniami mogą być przypisani do grup. Tak naprawdę, każdy użytkownik, w tym Gość, może należeć do grupy, co daje mu pewne uprawnienia. Stwierdzenie, że Gość może tylko być w grupie globalnej, jest trochę mylące, ponieważ Gość może też być częścią grup lokalnych, co jest ważne w zarządzaniu dostępem do lokalnych zasobów. Dodatkowo, jest nieprawdziwe to, że Gość może należeć tylko do grupy o nazwie Goście. W rzeczywistości Windows daje nam większą elastyczność, pozwalając Gościowi na dostęp do różnych grup w zależności od potrzeb. Dlatego, ograniczenia, które przedstawiono w tych odpowiedziach, są nieprawidłowe i mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania dostępem, co w końcu może zagrozić bezpieczeństwu danych w systemie.

Pytanie 39

Jaki jest powód sytuacji widocznej na przedstawionym zrzucie ekranu, mając na uwadze adres IP serwera, na którym umieszczona jest domena www.wp.pl, wynoszący 212.77.98.9?

A. W sieci nie istnieje serwer o IP 212.77.98.9

B. Stacja robocza i domena www.wp.pl znajdują się w różnych sieciach

C. Domena www.wp.pl jest niedostępna w Internecie

D. Błędny adres serwera DNS lub brak dostępu do serwera DNS

Błędny adres serwera DNS lub brak połączenia z serwerem DNS to częsta przyczyna problemów z dostępem do zasobów internetowych. DNS, czyli Domain Name System, pełni kluczową rolę w zamianie nazw domenowych na adresy IP, które są zrozumiałe dla urządzeń sieciowych. W przedstawionym przypadku, mimo że serwer odpowiada na ping pod adresem IP 212.77.98.9, próba pingowania domeny www.wp.pl kończy się niepowodzeniem, co sugeruje problem z tłumaczeniem nazwy na adres IP. Może to wynikać z nieprawidłowej konfiguracji adresu serwera DNS w ustawieniach sieciowych użytkownika lub z chwilowej awarii serwera DNS. Aby rozwiązać ten problem, należy sprawdzić, czy adres DNS w ustawieniach sieciowych jest poprawny i zgodny z zaleceniami dostawcy usług internetowych. Dobrą praktyką jest korzystanie z zewnętrznych, niezawodnych serwerów DNS, takich jak Google DNS (8.8.8.8) czy Cloudflare DNS (1.1.1.1), które są znane z wysokiej dostępności i szybkości. Problemy z DNS są powszechne, dlatego warto znać narzędzia takie jak nslookup lub dig, które pomagają w diagnostyce i rozwiązaniu takich problemów.

Pytanie 40

Jak nazywa się licencja oprogramowania, która pozwala na bezpłatne rozpowszechnianie aplikacji?

A. freeware

B. MOLP

C. OEM

D. shareware

Wybór odpowiedzi OEM (Original Equipment Manufacturer) jest błędny, ponieważ odnosi się do licencji, która umożliwia producentom sprzętu komputerowego instalację oprogramowania na sprzedawanych urządzeniach. Tego rodzaju licencja często wiąże się z ograniczeniami dotyczącymi przenoszenia oprogramowania na inne urządzenia oraz brakiem możliwości jego dalszej sprzedaży. Modele OEM są powszechnie stosowane w branży komputerowej, ale nie pozwalają użytkownikom na swobodne rozpowszechnianie aplikacji. Shareware to kolejny typ licencji, który również jest mylony z freeware. Oprogramowanie shareware jest udostępniane bezpłatnie, ale użytkownicy są zazwyczaj zobowiązani do uiszczenia opłaty po okresie próbnym, co odróżnia je od freeware, które nie wymaga płatności w żadnym momencie. Należy także wspomnieć o MOLP (Microsoft Open License Program), które jest systemem licencjonowania dla firm, umożliwiającym zakup oprogramowania w formie subskrypcji, a nie darmowego rozpowszechniania. Przy wyborze odpowiedzi warto zwrócić uwagę na różnice między tymi modelami licencjonowania, co pomoże uniknąć typowych błędów myślowych, takich jak mylenie darmowych i płatnych warunków użytkowania. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla właściwego określenia dostępności i warunków korzystania z oprogramowania w różnych kontekstach rynkowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej