Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 08:48
Data zakończenia: 21 maja 2025 09:08

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W systemie Linux, gdzie przechowywane są hasła użytkowników?

A. password

B. users

C. groups

D. passwd

Odpowiedź "passwd" jest prawidłowa, ponieważ w systemie Linux hasła użytkowników są przechowywane w pliku zwanym /etc/passwd. Plik ten zawiera informacje o użytkownikach, takie jak ich nazwy, identyfikatory oraz ścieżki do ich katalogów domowych. Choć hasła nie są przechowywane w tym pliku w czytelnej postaci, to jednak zawiera on istotne dane związane z kontami użytkowników. W pryzmacie bezpieczeństwa, hasła są zazwyczaj przechowywane w osobnym pliku, takim jak /etc/shadow, który jest dostępny tylko dla użytkownika root, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zabezpieczeń. Przykładowo, gdy administrator systemu dodaje nowego użytkownika przy pomocy polecenia 'useradd', dane są automatycznie aktualizowane w odpowiednich plikach, co podkreśla znaczenie systematyczności w zarządzaniu kontami użytkowników. Ponadto, zazwyczaj stosuje się mechanizmy haszowania, takie jak SHA-512, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo przechowywanych haseł.

Pytanie 2

Jakie narzędzie służy do usuwania izolacji z włókna światłowodowego?

A. zaciskarka

B. nóż

C. cleaver

D. stripper

Odpowiedź 'stripper' jest jak najbardziej trafna. To narzędzie zostało stworzone specjalnie do ściągania izolacji z włókien światłowodowych. Ma odpowiednio ustawione ostrza, co pozwala na delikatne usunięcie powłoki ochronnej, a włókno zostaje nieuszkodzone. Z mojego doświadczenia, prawidłowe użycie strippera jest kluczowe, bo to pozwala na zachowanie właściwości optycznych włókna. W branży telekomunikacyjnej, gdzie precyzja ma ogromne znaczenie, stosowanie strippera to standard. Warto też zauważyć, że stripery mogą mieć różne ustawienia dla różnych rodzajów włókien, co daje nam elastyczność w pracy. Dobrze użyty stripper nie tylko zwiększa efektywność, ale i zmniejsza ryzyko błędów, co jest mega ważne przy instalacjach światłowodowych, bo wiadomo, że każda pomyłka może dużo kosztować.

Pytanie 3

Odmianą pamięci, która jest tylko do odczytu i można ją usunąć za pomocą promieniowania ultrafioletowego, jest pamięć

A. ROM

B. EPROM

C. PROM

D. EEPROM

EPROM (Erasable Programmable Read-Only Memory) to rodzaj pamięci, która jest odmienna od standardowego ROM, ponieważ można ją programować i kasować. Kluczową cechą EPROM jest możliwość kasowania danych przy użyciu światła ultrafioletowego, co umożliwia wielokrotne programowanie tej samej kości. Dzięki temu EPROM znajduje zastosowanie w obszarach, gdzie wymagane jest częste aktualizowanie oprogramowania, jak na przykład w systemach wbudowanych czy elektronice użytkowej. W praktyce, EPROM jest wykorzystywana do przechowywania stałych danych, które mogą wymagać aktualizacji, co czyni ją bardziej elastyczną niż standardowy ROM. Dobre praktyki w branży zakładają, że EPROM powinna być wykorzystywana w projektach, gdzie istotne są zarówno koszty produkcji, jak i elastyczność aktualizacji oprogramowania. Zastosowania EPROM obejmują również prototypowanie, gdzie inżynierowie mogą testować różne wersje oprogramowania przed wprowadzeniem ich na rynek.

Pytanie 4

W systemie Windows przypadkowo zlikwidowano konto użytkownika, lecz katalog domowy pozostał nietknięty. Czy możliwe jest odzyskanie nieszyfrowanych danych z katalogu domowego tego użytkownika?

A. to niemożliwe, gdyż zabezpieczenia systemowe uniemożliwiają dostęp do danych

B. to niemożliwe, dane są trwale utracone wraz z kontem

C. to możliwe za pośrednictwem konta z uprawnieniami administratorskimi

D. to osiągalne tylko przy pomocy oprogramowania typu recovery

Wielu użytkowników może błędnie sądzić, że dane użytkownika są bezpowrotnie utracone w momencie usunięcia konta, co jest nieprawdziwe. Istnieje kilka czynników, które prowadzą do tego nieporozumienia. Po pierwsze, usunięcie konta użytkownika w Windows nie oznacza automatycznego usunięcia jego katalogu domowego. System operacyjny oddziela te dwa procesy, a katalog domowy użytkownika może pozostać na dysku twardym. W związku z tym, bez dostępu do konta administracyjnego, użytkownik nie ma możliwości przeglądania ani odzyskiwania tych danych, co prowadzi do przekonania, że są one utracone. Innym błędnym założeniem jest myślenie, że dane są zawsze chronione przez systemowe zabezpieczenia. Choć system Windows ma wbudowane mechanizmy ochrony, takie jak uprawnienia dostępu i szyfrowanie, to w przypadku usunięcia konta te mechanizmy nie mają zastosowania, gdyż katalog domowy pozostaje dostępny dla administratora. Ponadto, niektóre narzędzia do odzyskiwania danych mogą być mylnie postrzegane jako jedyne rozwiązanie, mimo że konta administracyjne mogą przywrócić dostęp do plików bez dodatkowych aplikacji. Z tego powodu kluczowe jest zrozumienie, że dostęp do danych jest możliwy przy odpowiednich uprawnieniach, a nie tylko za pomocą specjalistycznych programów.

Pytanie 5

Komputer z BIOS-em firmy Award wyświetlił komunikat o treści Primary/Secondary master/slave hard disk fail. Co taki komunikat może sugerować w kontekście konieczności wymiany?

A. klawiatury

B. karty graficznej

C. pamięci operacyjnej

D. dysku twardego

Komunikat "Primary/Secondary master/slave hard disk fail" wskazuje na problem z dyskiem twardym, co może oznaczać, że BIOS nie jest w stanie rozpoznać podłączonego nośnika pamięci. Zwykle jest to spowodowane uszkodzeniem dysku, jego niewłaściwym podłączeniem lub problemem z zasilaniem. W praktyce, jeśli wystąpi ten komunikat, pierwszym krokiem diagnostycznym powinno być sprawdzenie fizycznego połączenia dysku: upewnij się, że kable SATA oraz zasilające są prawidłowo wpięte. W przypadku braku poprawy, należy przetestować dysk na innym komputerze lub użyć dysku diagnostycznego, aby ocenić jego stan. Dobre praktyki w zakresie zarządzania urządzeniami pamięci masowej zalecają regularne tworzenie kopii zapasowych danych, co może zapobiec utracie informacji w przypadku awarii sprzętu. Ponadto, w przypadku potrzeby wymiany dysku, warto rozważyć zakup nowoczesnych dysków SSD, które oferują lepszą wydajność i niezawodność w porównaniu z tradycyjnymi HDD.

Pytanie 6

Podanie nieprawidłowych napięć do płyty głównej może skutkować

A. puchnięciem kondensatorów, zawieszaniem się procesora oraz nieoczekiwanymi restartami

B. brakiem możliwości instalacji aplikacji

C. pojawieniem się błędów w pamięci RAM

D. uruchomieniem jednostki centralnej z kolorowymi pasami i kreskami na wyświetlaczu

Dostarczanie nieprawidłowych napięć do płyty głównej może prowadzić do puchnięcia kondensatorów, zawieszania się jednostki centralnej oraz niespodziewanych restartów. Kondensatory na płycie głównej są kluczowymi elementami odpowiedzialnymi za stabilizację napięcia zasilającego różne komponenty systemu. Kiedy napięcie przekracza dopuszczalne wartości, kondensatory mogą ulec uszkodzeniu, co objawia się ich puchnięciem lub wyciekiem. Zjawisko to jest szczególnie istotne w kontekście kondensatorów elektrolitycznych, które są wrażliwe na zbyt wysokie napięcia. Dodatkowo, nieprawidłowe napięcie wpływa na stabilność pracy procesora oraz pamięci RAM, co może prowadzić do zawieszeń, bluescreenów oraz niespodziewanych restartów. W branży komputerowej standardem jest stosowanie zasilaczy z certyfikatem 80 Plus, które gwarantują efektywność i stabilność napięcia, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia komponentów. Dbanie o odpowiednie parametry zasilania to kluczowy element utrzymania długowieczności sprzętu i jego niezawodności.

Pytanie 7

Po uruchomieniu komputera, procedura POST wskazuje 512 MB RAM. Natomiast w ogólnych właściwościach systemu operacyjnego Windows wyświetla się wartość 480 MB RAM. Jakie są powody tej różnicy?

A. Rozmiar pliku stronicowania został niewłaściwie przypisany w ustawieniach pamięci wirtualnej

B. W komputerze znajduje się karta graficzna zintegrowana z płytą główną, która używa części pamięci RAM

C. Jedna z modułów pamięci może być uszkodzona lub jedno z gniazd pamięci RAM na płycie głównej może być niesprawne

D. System operacyjny jest niepoprawnie zainstalowany i nie potrafi obsłużyć całego dostępnego obszaru pamięci

Kiedy komputer uruchamia się, procedura POST (Power-On Self-Test) identyfikuje i testuje wszystkie komponenty sprzętowe, w tym pamięć RAM. W przypadku, gdy procedura POST wskazuje 512 MB RAM, a system operacyjny Windows pokazuje 480 MB, różnica ta najczęściej wynika z faktu, że część pamięci RAM jest wykorzystywana przez zintegrowaną kartę graficzną. Wiele płyt głównych z wbudowaną grafiką rezerwuje część dostępnej pamięci systemowej na potrzeby przetwarzania graficznego. To podejście jest standardową praktyką, szczególnie w komputerach, które nie są wyposażone w osobną kartę graficzną. W sytuacji, gdy zintegrowana grafika jest aktywna, system operacyjny ma dostęp tylko do pozostałej ilości pamięci, stąd różnica, która jest naturalnym zjawiskiem w architekturze komputerowej. Warto również zwrócić uwagę, że w BIOS-ie można często skonfigurować ilość pamięci RAM przydzielonej do grafiki, co pozwala na lepsze dopasowanie zasobów w zależności od potrzeb użytkownika.

Pytanie 8

Która edycja systemu operacyjnego Windows Server 2008 charakteryzuje się najuboższym interfejsem graficznym?

A. Enterprise

B. Standard Edition

C. Server Core

D. Datacenter

Server Core to minimalna wersja systemu operacyjnego Windows Server 2008, która oferuje znacznie ograniczony interfejs graficzny w porównaniu do innych edycji, takich jak Standard Edition, Enterprise czy Datacenter. Została zaprojektowana z myślą o maksymalnej wydajności i bezpieczeństwie, eliminując zbędne komponenty graficzne i funkcje interfejsu użytkownika, co pozwala na zmniejszenie powierzchni ataku oraz minimalizację zużycia zasobów systemowych. Dzięki temu Administratorzy mogą skoncentrować się na zarządzaniu serwerem za pomocą poleceń PowerShell oraz zdalnych narzędzi administracyjnych, co jest zgodne z nowoczesnymi praktykami w zakresie zarządzania serwerami. Przykładowe zastosowanie Server Core znajduje się w kontekście serwerów webowych, baz danych czy aplikacji wysokodostępnych, gdzie maksymalna stabilność i wydajność są kluczowe. Dobrą praktyką jest również stosowanie tego trybu w środowiskach wirtualnych, gdzie ograniczenie zasobów jest istotne dla efektywności operacyjnej.

Pytanie 9

Jakie są zasadnicze różnice pomiędzy poleceniem ps a poleceniem top w systemie Linux?

A. Polecenie top umożliwia pokazanie PID procesu, podczas gdy ps tego nie robi

B. Polecenie ps pozwala na zobaczenie uprawnień, z jakimi działa proces, natomiast top tego nie umożliwia

C. Polecenie top przedstawia aktualnie działające procesy w systemie, odświeżając informacje na bieżąco, co nie jest możliwe w przypadku ps

D. Polecenie ps nie przedstawia stopnia obciążenia CPU, natomiast polecenie top oferuje tę funkcjonalność

Polecenie 'top' jest narzędziem, które w czasie rzeczywistym wyświetla aktualnie działające procesy w systemie Linux, a jego informacje są regularnie odświeżane. Jest to niezwykle przydatne w monitorowaniu wydajności systemu, ponieważ możemy na bieżąco śledzić, które procesy zużywają najwięcej zasobów, takich jak CPU i pamięć. Użytkownicy mogą dostosować interfejs 'top', sortować procesy według różnych kryteriów, a także wyszukiwać konkretne procesy. W przeciwieństwie do tego, 'ps' daje statyczny widok procesów w momencie wywołania polecenia. Umożliwia użytkownikowi uzyskanie informacji o aktualnie działających procesach, ale nie aktualizuje tych informacji w czasie rzeczywistym. Dobrą praktyką jest używanie 'ps' do uzyskania szczegółowych informacji o konkretnych procesach, podczas gdy 'top' sprawdza się najlepiej w monitorowaniu ogólnej sytuacji w systemie. Zrozumienie różnic między tymi dwoma narzędziami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i optymalizacji systemów Linux.

Pytanie 10

Zachowanie kopii często odwiedzanych witryn oraz zwiększenie ochrony przez filtrowanie pewnych treści witryn internetowych można osiągnąć dzięki

A. zainstalowaniu oprogramowania antywirusowego i aktualizacji bazy wirusów

B. używaniu systemu z uprawnieniami administratora

C. konfiguracji serwera pośredniczącego proxy

D. automatycznemu wyłączaniu plików cookies

Konfiguracja serwera pośredniczącego proxy jest kluczowym rozwiązaniem, które pozwala na wydajne zarządzanie dostępem do sieci oraz zwiększenie bezpieczeństwa użytkowników. Serwer proxy działa jako pośrednik między użytkownikiem a stroną docelową, co pozwala na przechowywanie kopii często odwiedzanych stron w pamięci podręcznej. Dzięki temu, gdy użytkownik ponownie żąda dostępu do tej samej strony, serwer proxy może dostarczyć ją znacznie szybciej, co poprawia doświadczenie użytkownika. Dodatkowo, serwery proxy mogą filtrować i blokować niepożądane treści, takie jak złośliwe oprogramowanie czy nieodpowiednie strony, co zwiększa bezpieczeństwo. W praktyce, organizacje często implementują serwery proxy, aby kontrolować i monitorować ruch internetowy, a także w celu ochrony danych wrażliwych. Warto zauważyć, że zgodnie z dobrymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa, konfiguracja serwera proxy powinna być regularnie aktualizowana i dostosowywana do zmieniających się zagrożeń.

Pytanie 11

Która operacja może skutkować nieodwracalną utratą danych w przypadku awarii systemu plików?

A. formatowanie dysku

B. wykonanie skanowania scandiskiem

C. przeskanowanie programem antywirusowym

D. uruchomienie systemu operacyjnego

Formatowanie dysku to proces, który polega na przygotowaniu nośnika danych do przechowywania informacji poprzez usunięcie wszystkich obecnych danych na dysku oraz stworzenie nowego systemu plików. W przypadku uszkodzenia systemu plików, formatowanie jest jedną z nielicznych czynności, która całkowicie eliminuje dane, pozostawiając nośnik pustym. Przykładem zastosowania formatowania może być sytuacja, gdy dysk twardy jest uszkodzony i wymaga ponownego użycia. Standardowe procedury w branży IT zalecają przechowywanie kopii zapasowych danych przed formatowaniem, aby uniknąć nieodwracalnej utraty informacji. Warto pamiętać, że proces ten powinien być przeprowadzany z uwagą i zrozumieniem, ponieważ po formatowaniu odzyskanie danych może być niemożliwe, co czyni tę operację krytyczną w zarządzaniu danymi. Dobre praktyki w zakresie zarządzania danymi obejmują dokonanie szczegółowej oceny przed podjęciem decyzji o formatowaniu oraz użycie narzędzi do odzyskiwania danych, które mogą pomóc w sytuacjach awaryjnych, zanim podejmiemy takie kroki.

Pytanie 12

Kabel typu skrętka, w którym pojedyncza para żył jest pokryta folią, a całość kabla jest osłonięta ekranem z folii i siatki, oznacza się symbolem

A. SF/UTP

B. U/FTP

C. U/UTP

D. SF/FTP

Odpowiedź SF/FTP jest prawidłowa, ponieważ oznacza kabel typu skrętka, w którym każda para żył jest dodatkowo izolowana folią, a cały kabel jest osłonięty ekranem z folii i siatki. Skrót SF oznacza 'Shielded Foiled', co wskazuje na ekranowanie zarówno na poziomie poszczególnych par, jak i na poziomie całego kabla. Tego rodzaju konstrukcja pozwala na znaczne ograniczenie zakłóceń elektromagnetycznych, co jest kluczowe w zastosowaniach, gdzie stabilność i jakość sygnału są niezbędne, takich jak sieci komputerowe w biurach lub systemy telekomunikacyjne. Kabel SF/FTP jest idealny do instalacji w miejscach z dużym natężeniem zakłóceń, takich jak blisko urządzeń elektronicznych czy w obszarach przemysłowych. Zgodnie z normami ISO/IEC 11801 oraz ANSI/TIA-568, stosowanie ekranowanych kabli w środowiskach o wysokim poziomie interferencji jest zalecane, co czyni ten typ kabla popularnym w nowoczesnych instalacjach sieciowych.

Pytanie 13

Bezpośrednio po usunięciu istotnych plików z dysku twardego, użytkownik powinien

A. przeprowadzić test S. M. A. R. T. na tym dysku

B. ochronić dysk przed zapisywaniem nowych danych

C. zainstalować narzędzie diagnostyczne

D. wykonać defragmentację dysku

Natychmiast po usunięciu ważnych plików na dysku twardym, kluczowym krokiem jest uchronienie dysku przed zapisem nowych danych. Gdy pliki są usuwane, system operacyjny jedynie oznacza miejsce, które zajmowały te pliki, jako dostępne do zapisu. Nie są one fizycznie usuwane, dopóki nie zostaną nadpisane nowymi danymi. Dlatego, aby zwiększyć szanse na ich odzyskanie, należy unikać jakiejkolwiek operacji zapisu na tym dysku. Praktycznym podstawowym działaniem jest natychmiastowe odłączenie dysku od zasilania lub wyłączenie komputera. W przypadku użycia narzędzi do odzyskiwania danych, takich jak Recuva czy EaseUS Data Recovery Wizard, istotne jest, aby były one uruchamiane na innym nośniku, aby nie nadpisywać danych. Zgodnie z najlepszymi praktykami w dziedzinie odzyskiwania danych, użytkownicy często są zachęcani do tworzenia regularnych kopii zapasowych, co może znacząco zminimalizować ryzyko utraty ważnych plików.

Pytanie 14

W systemie Windows, aby uruchomić usługę związaną z wydajnością komputera, należy użyć polecenia

A. perfmon.msc

B. compmgmt.msc

C. secpol.msc

D. services.msc

Polecenie perfmon.msc otwiera Monitor wydajności systemu Windows, który jest narzędziem umożliwiającym analizę i monitorowanie różnych parametrów wydajności komputera w czasie rzeczywistym. Dzięki temu użytkownicy mogą obserwować działanie procesora, pamięci, dysków oraz innych zasobów systemowych, co jest kluczowe w diagnozowaniu problemów z wydajnością. Monitor wydajności pozwala także na konfigurację liczników, które rejestrują dane historyczne, co jest szczególnie przydatne w długoterminowych analizach. Aby efektywnie zarządzać zasobami systemowymi, administratorzy mogą ustawiać powiadomienia oraz raporty, co przyczynia się do optymalizacji działania systemu. To narzędzie wspiera również standardy najlepszych praktyk w zakresie zarządzania infrastrukturą IT, umożliwiając administratorom podejmowanie świadomych decyzji na podstawie rzetelnych danych. Warto zaznaczyć, że umiejętność korzystania z Monitor wydajności jest niezbędna dla każdego specjalisty IT, aby skutecznie diagnozować i rozwiązywać problemy związane z wydajnością systemu.

Pytanie 15

Protokół, który umożliwia po połączeniu z serwerem pocztowym przesyłanie na komputer tylko nagłówków wiadomości, a wysyłanie treści oraz załączników następuje dopiero po otwarciu konkretnego e-maila, to

A. IMAP

B. MIME

C. SMTP

D. POP3

IMAP (Internet Message Access Protocol) to protokół, który umożliwia zarządzanie wiadomościami e-mail na serwerze bez konieczności ich pobierania na lokalne urządzenie. Po nawiązaniu połączenia, IMAP przesyła jedynie nagłówki wiadomości, co pozwala użytkownikowi na przeglądanie dostępnych e-maili i wybieranie tych, które chce otworzyć. Dopiero wtedy, gdy użytkownik zdecyduje się na otwarcie konkretnej wiadomości, pełna treść oraz ewentualne załączniki są przesyłane na komputer. Takie podejście oszczędza czas i zasoby, ponieważ użytkownik nie musi pobierać dużych wiadomości, które mogą go nie interesować. IMAP wspiera także synchronizację folderów, co oznacza, że wszelkie zmiany dokonane na jednym urządzeniu są odzwierciedlane na innych, co jest kluczowe w pracy z wieloma urządzeniami, takimi jak smartfony i komputery. Przykładowo, jeśli użytkownik usunie wiadomość na telefonie, zostanie ona automatycznie usunięta z konta na komputerze. IMAP jest zgodny z normami IETF, co czyni go standardem w dostępie do poczty elektronicznej w środowisku biznesowym.

Pytanie 16

W jednostce ALU do rejestru akumulatora wprowadzono liczbę dziesiętną 600. Jak wygląda jej reprezentacja w systemie binarnym?

A. 111011000

B. 111110100

C. 110110000

D. 111111101

Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że zawierają one błędy w procesie konwersji liczby dziesiętnej na system binarny. Przykładowo, odpowiedź 110110000 wskazuje na nieprawidłowe obliczenia, które mogą wynikać z pomylenia reszt przy dzieleniu lub błędnego odczytu wartości. W przypadku wyboru 111011000, również następuje pomyłka w podliczaniu wartości, co może być rezultatem błędnego zrozumienia zasady konwersji, gdzie zamiast prawidłowego przekształcenia liczby, dochodzi do zamiany wartości binarnych, które nie odpowiadają rzeczywistej wartości dziesiętnej. Natomiast odpowiedź 111111101 jest na tyle bliska, że może prowadzić do mylnego wrażenia, że jest poprawna, jednak w rzeczywistości jest to wynik błędnego dodawania reszt, które nie pokrywają się z dokładnym procesem konwersji. Wiele z tych błędów może być wynikiem nieprawidłowego zrozumienia podstawowych zasad działania systemów liczbowych oraz ich konwersji. Kluczowe jest, aby podczas nauki konwersji z jednego systemu na drugi zwracać uwagę na każdy krok dzielenia i poprawne zbieranie reszt w odpowiedniej kolejności. Często zdarza się, że studenci koncentrują się na błędach w obliczeniach, które są bardziej związane z nieodpowiednim stosowaniem zasad konwersji niż z samymi umiejętnościami matematycznymi. Aby uniknąć tych pułapek, warto ćwiczyć konwersję liczb na różnych przykładach, co pozwoli na lepsze zrozumienie i przyswojenie mechanizmów rządzących tym procesem.

Pytanie 17

Która norma odnosi się do okablowania strukturalnego?

A. EIA/TIA 568A

B. ZN-96/TP

C. BN-76/8984-09

D. TDC-061-0506-S

Wybór innych norm, takich jak ZN-96/TP, BN-76/8984-09 czy TDC-061-0506-S, może wydawać się sensowny, jednak każda z tych norm nie odnosi się bezpośrednio do kwestii okablowania strukturalnego w kontekście sieci telekomunikacyjnych. ZN-96/TP to norma dotycząca telekomunikacji, jednak nie specyfikuje ona szczegółowych wymagań dotyczących okablowania strukturalnego, co jest kluczowe dla prawidłowego działania systemów komunikacyjnych. BN-76/8984-09 jest normą, która odnosi się bardziej do aspektów technicznych związanych z instalacjami elektrycznymi, a nie bezpośrednio do standardów okablowania sieciowego. TDC-061-0506-S, z kolei, jest normą związaną z telekomunikacją, ale nie dostarcza jasnych wytycznych dotyczących strukturalnego okablowania, które zapewnia integralność i wydajność sieci. Typowym błędem w takim przypadku jest mylenie ogólnych norm telekomunikacyjnych z tymi, które precyzyjnie definiują zasady układania kabli oraz ich zastosowania w kontekście okablowania strukturalnego. Zrozumienie różnicy między tymi normami jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i wdrażania systemów telekomunikacyjnych, które muszą spełniać najwyższe standardy jakościowe.

Pytanie 18

Na przedstawionym zdjęciu złącza pozwalają na

A. zapewnienie zasilania dla urządzeń ATA

B. zapewnienie zasilania dla urządzeń SATA

C. zapewnienie zasilania dla urządzeń PATA

D. zapewnienie dodatkowego zasilania dla kart graficznych

Złącza przedstawione na fotografii to standardowe złącza zasilania SATA. SATA (Serial ATA) to popularny interfejs używany do podłączania dysków twardych i napędów optycznych w komputerach. Złącza zasilania SATA charakteryzują się trzema napięciami: 3,3 V 5 V i 12 V co umożliwia zasilanie różnorodnych urządzeń. Standard SATA jest używany w większości nowoczesnych komputerów ze względu na szybki transfer danych oraz łatwość instalacji i konserwacji. Zasilanie SATA zapewnia stabilną i efektywną dystrybucję energii do dysków co jest kluczowe dla ich niezawodnej pracy. Dodatkowym atutem jest kompaktowy design złącza które ułatwia zarządzanie przewodami w obudowie komputera co jest istotne dla przepływu powietrza i chłodzenia. Przy projektowaniu systemów komputerowych zaleca się zwracanie uwagi na jakość kabli zasilających aby zapewnić długowieczność i stabilność podłączonych urządzeń. Wybierając zasilacz komputerowy warto upewnić się że posiada on wystarczającą ilość złącz SATA co pozwoli na przyszłą rozbudowę systemu o dodatkowe napędy czy dyski.

Pytanie 19

Adres IP 192.168.2.0/24 został podzielony na cztery mniejsze podsieci. Jaką maskę mają te nowe podsieci?

A. 225.225.225.240

B. 255.255.255.224

C. 255.255.255.192

D. 255.255.255.128

Odpowiedź 255.255.255.192 jest poprawna, ponieważ przy podziale sieci o adresie IP 192.168.2.0/24 na cztery podsieci, konieczne jest zwiększenie liczby bitów w masce podsieci. Maska /24 oznacza, że pierwsze 24 bity są używane do identyfikacji sieci, co pozostawia 8 bitów na identyfikację hostów. Podzielając tę sieć na cztery podsieci, potrzebujemy dodatkowych 2 bitów, aby uzyskać 4 (2^2 = 4) możliwe podsieci. Zmiana maski na /26 (255.255.255.192) daje nam 64 adresy w każdej podsieci, z czego 62 mogą być używane przez hosty (jeden adres zarezerwowany dla identyfikacji sieci, a jeden dla rozgłoszenia). Taki podział pozwala na efektywne zarządzanie zasobami sieciowymi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu sieci, szczególnie w środowiskach, gdzie istnieje potrzeba segmentacji ruchu w celu zwiększenia bezpieczeństwa i wydajności. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której firma dzieli swoją sieć na różne działy, co pozwala na niezależne zarządzanie i ograniczanie dostępu.

Pytanie 20

Na ilustracji ukazano narzędzie systemu Windows 7 służące do

A. konfiguracji ustawień użytkownika

B. rozwiązywania problemów z systemem

C. przeprowadzania migracji systemu

D. tworzenia kopii systemu

Narzędzie systemu Windows 7 pokazane na obrazku to sekcja Wygląd i personalizacja z Panelu sterowania. Jest to miejsce, gdzie użytkownik może konfigurować różnorodne ustawienia związane z interfejsem graficznym systemu. W ramach konfiguracji ustawień użytkownika można zmieniać kompozycje systemowe, co pozwala na dostosowanie wyglądu okien, kolorów, dźwięków, a nawet kursorów. Zmiana tła pulpitu, która jest częścią tego narzędzia, pozwala na personalizację ekranu głównego, co ma znaczenie szczególnie w środowiskach biurowych, gdzie estetyka i ergonomia pracy są kluczowe. Dopasowanie rozdzielczości ekranu wpływa na jakość wyświetlanego obrazu i może być istotne dla wydajności pracy, szczególnie w aplikacjach wymagających precyzyjnego odwzorowania grafiki. Korzystanie z tych funkcji zgodne jest z dobrymi praktykami administracyjnymi, które zakładają stworzenie użytkownikowi komfortowego środowiska pracy. Zrozumienie i umiejętność obsługi tych ustawień są kluczowe dla osób zajmujących się wsparciem technicznym oraz administracją systemów.

Pytanie 21

W ustawieniach haseł w systemie Windows Server aktywowano opcję, że hasło musi spełniać wymagania dotyczące złożoności. Z jakiej minimalnej liczby znaków musi składać się hasło użytkownika?

A. 5 znaków

B. 6 znaków

C. 10 znaków

D. 12 znaków

Wybór niewłaściwej długości hasła może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad złożoności haseł, które są istotnym elementem bezpieczeństwa systemu. Odpowiedzi sugerujące hasła o długości 5, 10 lub 12 znaków nie uwzględniają specyfikacji wskazanych w standardach bezpieczeństwa. Hasło o długości 5 znaków jest zbyt krótkie, aby spełnić wymogi dotyczące złożoności. Tego rodzaju hasła są łatwiejsze do złamania poprzez metody takie jak ataki brute-force, które polegają na systematycznym testowaniu różnych kombinacji. Odpowiedź sugerująca 10 znaków, mimo że jest bliższa wymogom, nadal nie jest poprawna, ponieważ nie uwzględnia minimalnej wymagań. Ponadto, 12 znaków, choć może być korzystne z punktu widzenia bezpieczeństwa, nie odpowiada rzeczywistym wymaganiom systemu Windows Server, które dotyczą minimalnej długości haseł. Praktyczne podejście do tworzenia haseł wymaga zrozumienia, że nie chodzi tylko o długość, ale także o złożoność, która obejmuje różnorodność używanych znaków. Przyjmowanie zbyt długich haseł może prowadzić do nieprzemyślanych praktyk, takich jak stosowanie łatwych do zapamiętania, ale przewidywalnych ciągów, co zwiększa ryzyko naruszenia bezpieczeństwa. Warto inwestować czas w tworzenie silnych haseł, które będą zarówno trudne do odgadnięcia, jak i łatwe do zapamiętania, co jest kluczowym elementem polityki bezpieczeństwa w każdej organizacji.

Pytanie 22

W sieciach komputerowych, gniazdo, które jednoznacznie wskazuje na dany proces na urządzeniu, stanowi połączenie

A. adresu IP i numeru portu

B. adresu fizycznego i adresu IP

C. adresu fizycznego i numeru portu

D. adresu IP i numeru sekwencyjnego danych

Gniazdo w sieciach komputerowych, które jednoznacznie identyfikuje dany proces na urządzeniu, jest definiowane jako kombinacja adresu IP oraz numeru portu. Adres IP wskazuje na konkretne urządzenie w sieci, podczas gdy numer portu identyfikuje specyficzną aplikację lub usługę działającą na tym urządzeniu. Dzięki tej kombinacji, różne procesy mogą współistnieć na tym samym urządzeniu bez konfliktów. Na przykład, serwer webowy działający na porcie 80 może jednocześnie obsługiwać aplikację do przesyłania plików na porcie 21, obie korzystając z tego samego adresu IP. W praktyce, to rozwiązanie pozwala na efektywne wykorzystanie zasobów i ułatwia zarządzanie połączeniami w sieci, co jest zgodne z zasadami architektury TCP/IP, która jest fundamentem działania internetu. W systemach operacyjnych i aplikacjach sieciowych stosowanie tej zasady jest powszechną praktyką, co potwierdzają dokumenty RFC (Request for Comments), które regulują aspekty komunikacji sieciowej.

Pytanie 23

Okablowanie strukturalne klasyfikuje się jako część infrastruktury

A. pasywnej

B. aktywnej

C. terytorialnej

D. dalekosiężnej

Okablowanie strukturalne jest kluczowym elementem infrastruktury pasywnej w systemach telekomunikacyjnych. W odróżnieniu od infrastruktury aktywnej, która obejmuje urządzenia elektroniczne takie jak przełączniki i routery, infrastruktura pasywna dotyczy komponentów, które nie wymagają zasilania ani aktywnego zarządzania. Okablowanie strukturalne, które obejmuje kable miedziane, światłowodowe oraz elementy takie jak gniazdka, związki oraz paneli krosowniczych, jest projektowane zgodnie z międzynarodowymi standardami, takimi jak ISO/IEC 11801 oraz ANSI/TIA-568. Te standardy definiują normy dotyczące instalacji, wydajności i testowania systemów okablowania. Przykładem zastosowania okablowania strukturalnego jest zapewnienie szybkiej i niezawodnej łączności w biurach oraz centrach danych, gdzie poprawne projektowanie i instalacja systemu okablowania mają kluczowe znaczenie dla efektywności operacyjnej. Dobre praktyki inżynieryjne w tej dziedzinie obejmują staranne planowanie topologii sieci oraz przestrzeganie zasad dotyczących długości kabli i zakłóceń elektromagnetycznych, co przekłada się na wysoką jakość sygnału i minimalizację błędów transmisji.

Pytanie 24

Jakie urządzenie sieciowe jest niezbędne do połączenia kilku segmentów sieci lokalnej w jedną całość?

A. Serwer plików

B. Router

C. Karta sieciowa

D. Modem

Router to kluczowe urządzenie w kontekście łączenia segmentów sieci lokalnej w jedną spójną całość. Działa na poziomie trzecim modelu OSI, co oznacza, że jest odpowiedzialny za trasowanie pakietów między różnymi segmentami sieci w oparciu o adresy IP. Dzięki temu routery mogą łączyć różne sieci lokalne, umożliwiając komunikację między nimi. W praktyce oznacza to, że routery mogą łączyć sieci LAN, WAN czy też sieci bezprzewodowe. W kontekście sieci lokalnych, routery umożliwiają również dostęp do Internetu dla wszystkich podłączonych urządzeń, zarządzając ruchem wychodzącym i przychodzącym. Dodatkowo, nowoczesne routery często oferują zaawansowane funkcje, takie jak firewall, QoS (Quality of Service) czy możliwość tworzenia wirtualnych sieci prywatnych (VPN). Takie funkcje pozwalają na lepsze zabezpieczenie sieci oraz zarządzanie jej zasobami. Bez routera, segmenty sieci lokalnej byłyby izolowane od siebie, co uniemożliwiałoby efektywną wymianę danych między nimi. Dlatego właśnie router jest niezbędnym elementem w każdej większej infrastrukturze sieciowej.

Pytanie 25

Aby przesłać projekt wydruku bezpośrednio z komputera do drukarki 3D, której parametry są pokazane w tabeli, można zastosować złącze

Technologia pracy	FDM (Fused Deposition Modeling)
Głowica drukująca	Podwójny ekstruder z unikalnym systemem unoszenia dyszy i wymiennymi modułami drukującymi (PrintCore)
Średnica filamentu	2,85 mm
Platforma drukowania	Szklana, podgrzewana
Temperatura platformy	20°C – 100°C
Temperatura dyszy	180°C – 280°C
Łączność	WiFi, Ethernet, USB
Rozpoznawanie materiału	Skaner NFC

A. Centronics

B. Micro Ribbon

C. RJ45

D. mini DIN

Złącze RJ45 jest powszechnie używane w technologii Ethernet, która jest jednym z najczęściej stosowanych standardów komunikacji sieciowej. Ethernet pozwala na szybki przesył danych, co jest kluczowe przy przesyłaniu projektów 3D do drukarki, zwłaszcza w środowiskach produkcyjnych, gdzie czas i efektywność mają duże znaczenie. Użycie RJ45 oznacza, że drukarka może być częścią lokalnej sieci komputerowej, co pozwala na łatwe przesyłanie projektów z dowolnego komputera w sieci. Dodatkowo, wiele nowoczesnych drukarek 3D jest zaprojektowanych z myślą o integracji sieciowej, co umożliwia zdalne zarządzanie i monitorowanie procesu druku. Standard Ethernet wspiera różne protokoły sieciowe, co poszerza zakres jego zastosowań w przemyśle cyfrowym. Przykładami mogą być środowiska biurowe i przemysłowe, gdzie integracja poprzez RJ45 pozwala na centralizowane zarządzanie urządzeniami oraz łatwe aktualizacje oprogramowania bez potrzeby fizycznego podłączania nośników pamięci. Złącze RJ45 jest uniwersalnym rozwiązaniem, które zapewnia niezawodność i szybkość przesyłu danych, co jest niezbędne w profesjonalnych zastosowaniach druku 3D.

Pytanie 26

Jednym z programów ochronnych, które zabezpieczają system przed oprogramowaniem, które bez zgody użytkownika zbiera i przesyła jego dane osobowe, numery kart kredytowych, informacje o odwiedzanych stronach WWW, hasła oraz używane adresy e-mail, jest aplikacja

A. Spyboot Search & Destroy

B. HDTune

C. FakeFlashTest

D. Reboot Restore Rx

Spybot Search & Destroy to narzędzie antywirusowe i antyspyware, które skutecznie chroni system operacyjny przed zagrożeniami związanymi z oprogramowaniem szpiegującym. Oprogramowanie to jest zaprojektowane do identyfikowania, usuwania oraz ochrony przed różnorodnymi zagrożeniami, w tym przed programami, które nieautoryzowanie zbierają dane osobowe użytkowników. Spybot Search & Destroy skanuje system w poszukiwaniu wirusów, spyware, adware oraz innych form złośliwego oprogramowania, a także oferuje funkcje, takie jak immunizacja, która zapobiega instalacji potencjalnie szkodliwego oprogramowania. Przykładem praktycznego zastosowania Spybot jest sytuacja, gdy użytkownik instaluje nowe oprogramowanie, a Spybot automatycznie skanuje system, identyfikując i eliminując wszelkie zagrożenia, co znacznie poprawia bezpieczeństwo danych osobowych, numerów kart płatniczych i haseł. W świecie, gdzie cyberprzestępczość rośnie w zastraszającym tempie, stosowanie takiego oprogramowania jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ochrony danych i bezpieczeństwa informatycznego, co powinno być standardem dla każdego użytkownika.

Pytanie 27

Który typ standardu zakończenia kabla w systemie okablowania strukturalnego ilustruje przedstawiony rysunek?

A. EIA/TIA 607

B. T568A

C. EIA/TIA 569

D. T568B

Standard T568A jest jednym z dwóch głównych standardów zakończenia przewodów w okablowaniu strukturalnym, obok T568B. Oba te standardy określają sekwencję kolorów przewodów, które należy podłączyć do złącza RJ-45, używanego przede wszystkim w sieciach Ethernet. W standardzie T568A, kolejność przewodów jest następująca: biało-zielony, zielony, biało-pomarańczowy, niebieski, biało-niebieski, pomarańczowy, biało-brązowy, brązowy. Ten standard jest powszechnie stosowany w instalacjach sieciowych w Ameryce Północnej i jest preferowany w nowych instalacjach, ponieważ lepiej wspiera funkcje sieciowe takie jak Power over Ethernet (PoE). Warto również zwrócić uwagę, że zgodność z tym standardem zapewnia właściwe działanie urządzeń sieciowych, minimalizując zakłócenia i straty sygnału. Używanie ustanowionych standardów jest kluczowe dla zapewnienia interoperacyjności i niezawodności sieci, co jest istotne szczególnie w dużych instalacjach biurowych czy przemysłowych. Praktyczne zastosowanie wiedzy o standardzie T568A obejmuje nie tylko prawidłowe wykonanie instalacji sieciowej, ale także rozwiązywanie problemów, gdy pojawia się potrzeba diagnozy i naprawy błędów w okablowaniu.

Pytanie 28

Adapter USB do LPT może być użyty w przypadku braku kompatybilności złączy podczas podłączania starszych urządzeń

A. myszy

B. drukarki

C. monitora

D. klawiatury

Adapter USB na LPT jest kluczowym narzędziem w sytuacjach, gdy zachodzi potrzeba podłączenia starszych urządzeń, takich jak drukarki, do nowszych komputerów, które dysponują jedynie portami USB. Drukarki, zwłaszcza modele starsze, często korzystają z złącza LPT (port równoległy), które nie występuje w nowoczesnych laptopach i komputerach stacjonarnych. Dzięki wykorzystaniu adaptera USB na LPT, użytkownicy mogą kontynuować korzystanie z tych urządzeń, co znacząco zwiększa ich użyteczność oraz zmniejsza koszty związane z zakupem nowego sprzętu. Adaptery te są zgodne z różnymi standardami, w tym USB 1.1 oraz USB 2.0, co zapewnia szeroką kompatybilność. W praktyce, pozwala to na wykorzystanie starszych drukarek w biurach i domach, gdzie nowoczesne urządzenia mogłyby nie być w stanie zapewnić odpowiednich funkcji lub jakości druku. Warto również zaznaczyć, że korzystanie z takich adapterów jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i recyklingu technologii, sprzyjając mniejszej ilości odpadów elektronicznych oraz wydłużeniu cyklu życia sprzętu.

Pytanie 29

Na ilustracji ukazany jest tylny panel stacji roboczej. Strzałką wskazano port

A. USB 3.0

B. DisplayPort

C. eSATA

D. HDMI

Oznaczony port na rysunku to DisplayPort który jest szeroko stosowanym złączem cyfrowym w nowoczesnych komputerach i urządzeniach multimedialnych. DisplayPort został zaprojektowany przez VESA (Video Electronics Standards Association) jako standard do przesyłania sygnałów audio i wideo z komputera do monitora. Wyróżnia się wysoką przepustowością co umożliwia przesyłanie obrazu w rozdzielczościach 4K i wyższych oraz obsługę technologii HDR. DisplayPort wspiera również przesyłanie wielokanałowego dźwięku cyfrowego co czyni go idealnym rozwiązaniem dla zaawansowanych zastosowań multimedialnych. W kontekście praktycznym DisplayPort umożliwia podłączenie wielu monitorów do jednego źródła wideo dzięki technologii Daisy Chain co jest korzystne w środowiskach pracy wymagających rozszerzonego pulpitu. Dodatkowo złącze to jest kompatybilne z innymi interfejsami takimi jak HDMI dzięki adapterom co zwiększa jego uniwersalność. Warto zauważyć że w porównaniu z innymi portami wideo DisplayPort oferuje bardziej niezawodną blokadę mechaniczną zapobiegającą przypadkowemu odłączeniu kabla co jest szczególnie ważne w środowiskach korporacyjnych. Zrozumienie funkcjonalności i zastosowań DisplayPort jest kluczowe dla specjalistów IT i inżynierów systemowych którzy muszą zapewnić optymalną jakość obrazu i dźwięku w swoich projektach.

Pytanie 30

Oprogramowanie, które pozwala na interakcję pomiędzy kartą sieciową a systemem operacyjnym, to

A. rozmówca

B. sterownik

C. middleware

D. analyzer

Wybór innych odpowiedzi wskazuje na nieporozumienie dotyczące ról różnych typów oprogramowania w kontekście komunikacji sieciowej. Komunikator to aplikacja umożliwiająca użytkownikom wymianę wiadomości w czasie rzeczywistym, ale nie ma bezpośredniego wpływu na to, jak dane są przesyłane przez kartę sieciową ani jak system operacyjny obsługuje te operacje. Sniffer, z drugiej strony, to narzędzie służące do przechwytywania i analizy ruchu sieciowego, co jest pomocne w diagnostyce i monitorowaniu, ale nie pełni roli pośrednika między sprzętem a systemem. Middleware to oprogramowanie, które łączy różne aplikacje i umożliwia im współpracę, szczególnie w architekturze rozproszonej, ale nie zajmuje się bezpośrednią komunikacją na poziomie sprzętowym. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wyboru tych odpowiedzi, to mylenie funkcji urządzeń i oprogramowania. Użytkownicy mogą nie zauważać, że sterownik jest niezbędny do efektywnej komunikacji na poziomie sprzętowym, a inne wymienione opcje nie pełnią tej roli. Zrozumienie, jakie zadania pełnią różne komponenty w systemie, jest kluczowe dla efektywnego rozwiązywania problemów oraz projektowania systemów informatycznych zgodnych z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 31

Rekord typu A w systemie DNS

A. przypisuje nazwę domeny DNS do adresu serwera pocztowego

B. zawiera dane o serwerze DNS nadrzędnym

C. mapuje nazwę hosta na odpowiadający jej 32-bitowy adres IPv4

D. przechowuje alias dla danej nazwy domeny

Wszystkie zaproponowane odpowiedzi, z wyjątkiem poprawnej, odnoszą się do różnych typów rekordów DNS, co prowadzi do istotnego nieporozumienia. Pierwsza odpowiedź, mówiąca o przechowywaniu aliasów, dotyczy rekordu typu CNAME (Canonical Name), który służy do tworzenia aliasów dla innych domen. Użycie aliasów jest przydatne, gdy chcemy, aby kilka nazw domenowych wskazywało na ten sam adres IP. Druga odpowiedź, odnosząca się do informacji o nadrzędnym serwerze DNS, dotyczy rekordu NS (Name Server), który wskazuje na serwery odpowiedzialne za dany obszar DNS. Rekordy NS są kluczowe w zarządzaniu w hierarchii DNS, ale nie mają związku z mapowaniem nazwy hosta na adres IP. Ostatnia odpowiedź, która sugeruje, że rekord A mapuje nazwę domeny na adres serwera poczty, jest błędna, ponieważ takie zadanie pełnią rekordy MX (Mail Exchange), które są dedykowane dla usług pocztowych. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich nieprawidłowych wniosków, wynikają z mylenia funkcji poszczególnych rekordów DNS. Zrozumienie różnic między różnymi typami rekordów DNS jest kluczowe dla efektywnego zarządzania domenami i zapewnienia stabilności usług internetowych. Posiadanie wiedzy na temat tych różnic wspiera nie tylko administratorów, ale również cały ekosystem internetu poprzez poprawne konfigurowanie i zarządzanie infrastrukturą sieciową.

Pytanie 32

Aby zapewnić komputerowi otrzymanie konkretnego adresu IP od serwera DHCP, należy na serwerze ustalić

A. zarezerwowanie adresu IP urządzenia.

B. pulę adresów IP.

C. wykluczenie adresu IP urządzenia.

D. dzierżawę adresu IP.

Zastrzeżenie adresu IP komputera w serwerze DHCP polega na przypisaniu konkretnego adresu IP do konkretnego urządzenia (np. komputera), co gwarantuje, że za każdym razem, gdy to urządzenie łączy się z siecią, otrzyma ten sam adres. Jest to szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy urządzenie pełni specyficzne funkcje w sieci, takie jak serwer wydruku, serwer plików czy inne usługi, które wymagają stałego dostępu pod tym samym adresem IP. Proces zastrzegania adresu IP jest zgodny z protokołem DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol), który jest standardem w zakresie automatycznej konfiguracji urządzeń w sieci. Aby zastrzec adres IP, administrator sieci musi dodać odpowiedni wpis w konfiguracji serwera DHCP, co zapewnia, że dany adres nie będzie przydzielany innym urządzeniom. Dobrym przykładem takiej sytuacji jest zastrzeżenie adresu IP dla drukarki w biurze, co umożliwia każdemu użytkownikowi łatwe drukowanie, korzystając z ustalonego adresu IP, zamiast szukać zmieniającego się adresu przy każdym połączeniu.

Pytanie 33

Zawarty w listingach kod zawiera instrukcje pozwalające na

Switch>enable
 Switch#configure terminal
 Switch(config)#interface range fastEthernet 0/1-10
 Switch(config-if-range)#switchport access vlan 10
 Switch(config-if-range)#exit

A. wyłączenie portów 0 i 1 ze sieci vlan

B. utworzenie wirtualnej sieci lokalnej o nazwie vlan 10 na przełączniku

C. przypisanie nazwy fastEthernet pierwszym dziesięciu portom switcha

D. zmianę prędkości dla portu 0/1 na fastethernet

Listing zawiera polecenia do konfiguracji portów 0/1 do 0/10 na przełączniku, aby przypisać je do VLAN 10. Polecenie enable przełącza przełącznik w tryb uprzywilejowany, a configure terminal wprowadza do trybu konfiguracji globalnej. W ramach interfejsu range fastEthernet 0/1-10 wybieramy zakres portów. Polecenie switchport access vlan 10 przypisuje porty do VLAN 10, co jest praktyką pozwalającą na segmentację sieci i zwiększenie bezpieczeństwa oraz wydajności. VLAN (Virtual Local Area Network) to logicznie rozdzielone sieci na jednym fizycznym przełączniku, umożliwiające oddzielenie ruchu pomiędzy różnymi grupami użytkowników bez potrzeby dodatkowego sprzętu. Stosowanie VLAN jest zgodne z najlepszymi praktykami, takimi jak stosowanie zgodności z IEEE 802.1Q, który jest standardem dla tagowania ramek sieciowych i zapewnia interoperacyjność między urządzeniami różnych producentów. VLAN 10 może być użyty dla określonego działu firmy, minimalizując ryzyko nieautoryzowanego dostępu i optymalizując przepustowość sieci dzięki izolacji ruchu.

Pytanie 34

Jakie adresy mieszczą się w zakresie klasy C?

A. 1.0.0.1 ÷ 126.255.255.254

B. 128.0.0.1 ÷ 191.255.255.254

C. 224.0.0.1 ÷ 239.255.255.0

D. 192.0.0.0 ÷ 223.255.255.255

Adresy klasy C to zakres od 192.0.0.0 do 223.255.255.255, co jest zgodne z definicją klasy C w protokole IP. Adresy te są powszechnie używane w małych sieciach lokalnych, co sprawia, że są niezwykle praktyczne. W klasycznej konfiguracji sieci, adres klasy C pozwala na posiadanie do 256 różnych adresów (od 192.0.0.0 do 192.0.0.255), z czego 254 mogą być przypisane urządzeniom końcowym, ponieważ jeden adres jest zarezerwowany jako adres sieciowy, a drugi jako adres rozgłoszeniowy. Klasa C umożliwia również sieciowanie w sposób umożliwiający efektywne zarządzanie dużymi grupami urządzeń, co jest kluczowe w dzisiejszym świecie, gdzie złożoność sieci wzrasta. Dodatkowo, zgodnie z zasadami CIDR (Classless Inter-Domain Routing), adresy klasy C mogą być elastycznie podzielone na mniejsze podsieci, co pozwala na lepsze wykorzystanie dostępnych zasobów IP. W praktyce, adresy klasy C są często używane w biurach i małych firmach, gdzie liczba urządzeń końcowych nie przekracza 254.

Pytanie 35

Jakie polecenie w terminalu systemu operacyjnego Microsoft Windows wyświetla dane dotyczące wszystkich zasobów udostępnionych na komputerze lokalnym?

A. net file

B. net print

C. net share

D. net session

Polecenie 'net share' w systemie Microsoft Windows jest kluczowym narzędziem do zarządzania zasobami udostępnionymi na komputerze lokalnym. Umożliwia ono wyświetlanie informacji na temat wszystkich folderów i zasobów, które są dostępne dla innych użytkowników w sieci. Dzięki jego zastosowaniu administratorzy mogą szybko sprawdzić, które pliki lub foldery są udostępnione oraz jakie mają ustawienia dostępu. Przykładowo, użytkownik może wpisać 'net share' w wierszu poleceń, aby uzyskać listę aktywnych udostępnień, co jest niezwykle przydatne w środowiskach biurowych, gdzie współdzielenie plików jest powszechną praktyką. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie zasobów udostępnionych, aby zapewnić bezpieczeństwo danych, unikając nieautoryzowanego dostępu. Warto również zauważyć, że polecenie to może być używane w skryptach automatyzujących zarządzanie siecią, co zwiększa efektywność pracy administratorów systemów.

Pytanie 36

Jaką pamięć RAM można użyć z płytą główną GIGABYTE GA-X99-ULTRA GAMING/ X99/ 8x DDR4 2133, ECC, obsługującą maksymalnie 128GB, 4x PCI-E 16x, RAID, USB 3.1, S-2011-V3/ATX?

A. HPE 32GB (1x16GB) Dual Rank x4 PC3L-10600R (DDR3-1333) Registered CAS-9 , Non-ECC

B. HPE 32GB (1x32GB) Quad Rank x4 DDR4-2133 CAS-15-15-15 Load Reduced Memory Kit, ECC

C. HPE 32GB (1x32GB) Quad Rank x4 PC3-14900L (DDR3-1866) Load Reduced CAS-13 Memory Kit

D. HPE 16GB (1x16GB) Dual Rank x4 PC3-14900R (DDR3-1866) Registered CAS-13 Memory Kit

Odpowiedź HPE 32GB (1x32GB) Quad Rank x4 DDR4-2133 CAS-15-15-15 Load Reduced Memory Kit, ECC jest poprawna, ponieważ spełnia wszystkie wymagania techniczne płyty głównej GIGABYTE GA-X99-ULTRA GAMING. Ta płyta obsługuje pamięci DDR4, a wybrany moduł ma specyfikacje DDR4-2133, co oznacza, że działa z odpowiednią prędkością. Dodatkowo, pamięć ta obsługuje technologię ECC (Error-Correcting Code), która jest istotna w aplikacjach wymagających wysokiej niezawodności, takich jak serwery czy stacje robocze. Dzięki pamięci z technologią ECC, system jest w stanie wykrywać i korygować błędy w danych, co znacząco zwiększa stabilność i bezpieczeństwo operacji. Warto również zauważyć, że maksymalna pojemność, jaką można zainstalować na tej płycie, wynosi 128 GB, a wybrany moduł ma 32 GB, co pozwala na wykorzystanie pełnego potencjału płyty. W praktyce, takie rozwiązanie jest idealne dla zaawansowanych użytkowników, którzy potrzebują dużej pojemności RAM do obliczeń, renderowania lub pracy z dużymi zbiorami danych.

Pytanie 37

Impulsator pozwala na diagnozowanie uszkodzonych układów logicznych komputera między innymi poprzez

A. wprowadzenie na wejście układu stanu wysokiego

B. kalibrację mierzonych parametrów elektrycznych

C. analizę stanów logicznych obwodów cyfrowych

D. sprawdzenie stanu wyjściowego układu

Odczytanie stanu wyjściowego układu nie jest funkcją impulsatora, lecz jest zadaniem narzędzi pomiarowych, takich jak multimetru lub oscyloskopu. Te urządzenia pozwalają na bezpośredni pomiar napięcia na wyjściu układów logicznych, jednak nie są skonstruowane do wprowadzania sygnałów na wejście. Podawanie na wejście układu stanu wysokiego jest kluczowe dla testów, ale samo odczytanie stanu wyjściowego nie dostarcza informacji o wydajności układu w reakcji na zmiany sygnałów. Kalibracja mierzonych wielkości elektrycznych dotyczy raczej precyzyjnych pomiarów parametrów elektrycznych, a nie testowania logiki układów. Kalibracja jest procesem dostosowywania urządzenia pomiarowego, by uzyskać dokładne wyniki, ale nie ma związku z bezpośrednim testowaniem układów logicznych. Badanie stanów logicznych obwodów cyfrowych jest ogólnym określeniem działań związanych z analizą, lecz nie odnosi się bezpośrednio do funkcji impulsatora. Typowym błędem jest mylenie funkcji testowania z pomiarem, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących zastosowania impulsatorów. W rzeczywistości, impulsator koncentruje się na wprowadzaniu sygnałów, a nie na pasywnym obserwowaniu wyjść układów.

Pytanie 38

Na dysku obok systemu Windows zainstalowano system Linux Ubuntu. W celu ustawienia kolejności uruchamiania systemów operacyjnych, konieczna jest modyfikacja zawartości

A. /etc/inittab

B. /etc/grub.d

C. bcdedit

D. boot.ini

Odpowiedź z katalogiem /etc/grub.d jest jak najbardziej na miejscu. To właśnie tam znajdziesz skrypty, które GRUB, czyli nasz system do bootowania, wykorzystuje do uruchamiania systemów operacyjnych w Linuxie. GRUB daje nam możliwość ustawienia, które systemy mają się uruchamiać najpierw, a także wybór konkretnego systemu na starcie. Jak chcesz zmienić kolejność bootowania, to musisz edytować pliki w tym katalogu albo sam plik grub.cfg, który powstaje na podstawie tych skryptów. Zawsze warto przed jakimikolwiek zmianami zrobić backup, żeby w razie czego mieć co przywrócić, jeśli coś pójdzie nie tak. No i pamiętaj, że po zmianach w plikach konfiguracyjnych trzeba uruchomić 'update-grub', żeby wszystkie zmiany zadziałały. Moim zdaniem, znajomość GRUBa i katalogu /etc/grub.d jest naprawdę ważna, jeśli chcesz dobrze zarządzać systemem Linux i jego różnymi wersjami.

Pytanie 39

Która z poniższych opcji nie jest wykorzystywana do zdalnego zarządzania stacjami roboczymi?

A. program Wireshark

B. pulpit zdalny

C. program TeamViewer

D. program UltraVNC

Program Wireshark jest narzędziem do analizy ruchu sieciowego, które pozwala na monitorowanie i analizowanie danych przesyłanych przez sieci komputerowe. Używany jest głównie do diagnostyki problemów z siecią, analizy bezpieczeństwa oraz do nauki o protokołach komunikacyjnych. Wireshark działa na zasadzie przechwytywania pakietów, co pozwala na szczegółową analizę ruchu w czasie rzeczywistym. W kontekście zdalnego zarządzania stacjami roboczymi, Wireshark nie pełni funkcji umożliwiającej zdalną kontrolę nad komputerami. Zamiast tego, programy takie jak TeamViewer, pulpit zdalny czy UltraVNC są przeznaczone do tego celu, umożliwiając użytkownikom zdalny dostęp oraz interakcję z desktopem innego komputera. Warto podkreślić, że korzystając z Wiresharka, administratorzy sieci mogą identyfikować nieautoryzowane połączenia, co jest kluczowe dla utrzymania bezpieczeństwa infrastruktury IT.

Pytanie 40

Mechanizm, który pozwala na podłączenie urządzeń peryferyjnych do systemu komputerowego, w którym każde urządzenie jest identyfikowane przez przypisany mu numer, to

A. BootLoader

B. Plug and Play

C. CrossFire

D. Hot Swap

Odpowiedź 'Plug and Play' odnosi się do mechanizmu, który umożliwia automatyczne rozpoznawanie i konfigurację urządzeń peryferyjnych podłączanych do systemu komputerowego. Gdy urządzenie jest podłączane, system operacyjny identyfikuje je za pomocą unikalnego numeru identyfikacyjnego, co eliminuje potrzebę ręcznej konfiguracji. Przykładem zastosowania Plug and Play są nowoczesne drukarki, które po podłączeniu do komputera są automatycznie wykrywane i gotowe do użycia bez dodatkowych kroków konfiguracyjnych. Mechanizm ten jest zgodny z podejściem promowanym przez standard USB, które zakłada łatwość użycia i interoperacyjność różnych urządzeń. Dobre praktyki w dziedzinie informatyki kładą duży nacisk na UX (User Experience), a Plug and Play jest doskonałym przykładem, jak technologia może upraszczać życie użytkowników, poprawiając ich doświadczenia związane z obsługą urządzeń komputerowych. Dodatkowo, Plug and Play przyczynia się do efektywnego zarządzania zasobami w systemach operacyjnych, co ma kluczowe znaczenie w środowiskach biznesowych i przemysłowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej