Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 20 maja 2025 12:34
  • Data zakończenia: 20 maja 2025 12:37

Egzamin niezdany

Wynik: 13/40 punktów (32,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W systemie Windows harmonogram zadań umożliwia przypisanie

A. nie więcej niż pięciu terminów realizacji dla danego programu
B. więcej niż pięciu terminów realizacji dla danego programu
C. nie więcej niż czterech terminów realizacji dla danego programu
D. nie więcej niż trzech terminów realizacji dla danego programu
Wiele osób może błędnie zakładać, że harmonogram zadań w systemie Windows ogranicza się do niewielkiej liczby terminów wykonania, co prowadzi do niepełnego wykorzystania jego możliwości. Stwierdzenie, że harmonogram może przypisać nie więcej niż trzy, cztery lub pięć terminów wykonania, jest niezgodne z rzeczywistością. System Windows rzeczywiście pozwala na tworzenie wielu zadań dla jednego programu, co oznacza, że użytkownicy mają możliwość planowania go w różnych terminach i w różnorodny sposób. Takie ograniczone podejście do harmonogramu może być wynikiem niepełnej wiedzy na temat funkcji tego narzędzia. W rzeczywistości, harmonogram zadań może być wykorzystywany do tworzenia zadań cyklicznych, takich jak uruchamianie skanów antywirusowych, aktualizacji systemu, czy synchronizacji plików, co czyni go niezwykle wszechstronnym narzędziem. Ponadto, brak wiedzy o możliwościach harmonogramu zadań może negatywnie wpłynąć na efektywność pracy, ponieważ automatyzacja rutynowych operacji pozwala na bardziej efektywne zarządzanie czasem i zasobami. Warto zatem zainwestować czas w naukę pełnej funkcjonalności harmonogramu zadań, aby móc w pełni wykorzystać jego potencjał w codziennej pracy.

Pytanie 2

Jak w systemie Windows zmienić port drukarki, która została zainstalowana?

A. Menedżer zadań
B. Ustawienia drukowania
C. Właściwości drukarki
D. Ostatnia znana dobra konfiguracja
Wybór opcji do zmiany portu drukarki w systemie Windows wymaga znajomości funkcji, które są rzeczywiście przeznaczone do zarządzania ustawieniami drukarek. Ostatnia znana dobra konfiguracja jest funkcją zapewniającą możliwość przywrócenia poprzednich ustawień systemowych w przypadku problemów z uruchomieniem systemu, a nie narzędziem do konfiguracji drukarki. Preferencje drukowania to miejsce, w którym użytkownik może zmieniać ustawienia związane z jakością druku, układem strony czy formatem papieru, lecz nie ma tam opcji związanej z portami. Menedżer zadań służy do monitorowania i zarządzania uruchomionymi procesami oraz aplikacjami, a nie do zarządzania ustawieniami sprzętowymi drukarek. Typowym błędem jest mylenie funkcji systemowych, co prowadzi do niepoprawnych decyzji przy konfiguracji sprzętu. Użytkownicy powinni zdawać sobie sprawę, że każdy element systemu operacyjnego ma swoje określone zastosowanie i funkcje. Aby skutecznie zarządzać drukarkami, kluczowe jest korzystanie z odpowiednich narzędzi dostępnych w systemie, takich jak Właściwości drukarki, które zapewniają pełną kontrolę nad ustawieniami sprzętu. Efektywne wykorzystywanie tych narzędzi pozwala uniknąć frustracji i błędów w codziennej pracy z drukarkami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu infrastrukturą IT.

Pytanie 3

Największą pojemność spośród nośników optycznych posiada płyta

A. Blu-Ray
B. DVD
C. CD
D. DVD-RAM
Wybór innych nośników optycznych, takich jak CD, DVD czy DVD-RAM, jest nieprawidłowy z perspektywy pojemności i aktualnych standardów przechowywania danych. CD, będące jednym z najwcześniejszych nośników optycznych, charakteryzują się znacznie ograniczoną pojemnością wynoszącą zaledwie 700 MB. Pomimo ich popularności w latach 90-ych i wczesnych 2000-ych, ich zdolność do przechowywania danych jest całkowicie niewystarczająca w obliczu współczesnych wymagań dotyczących przechowywania multimediów, takich jak filmy w wysokiej rozdzielczości czy gry komputerowe. DVD zwiększa pojemność do około 4,7 GB w wersji jednolayerskiej oraz 8,5 GB w wersji dwuwarstwowej, co wciąż jest niewystarczające dla wielu aplikacji. DVD-RAM, choć oferujące lepszą funkcjonalność w zakresie wielokrotnego zapisu i edycji, mają pojemność porównywalną do standardowego DVD, co czyni je mniej efektywnym wyborem dla dużych zbiorów danych. Typowe błędy myślowe związane z wyborem tych nośników często wynikają z braku zrozumienia ich ograniczeń oraz możliwości, jakie oferuje nowocześniejsza technologia, jak płyty Blu-Ray. Ignorując postęp technologiczny, użytkownicy mogą podejmować decyzje, które nie są zgodne z wymaganiami współczesnych zastosowań. W obliczu dynamicznego rozwoju technologii cyfrowej, kluczowe jest, aby być świadomym różnic w pojemności oraz zastosowań różnych typów nośników i dostosowywać wybór do konkretnych potrzeb.

Pytanie 4

Jakie urządzenie jest używane do mocowania pojedynczych żył kabla miedzianego w złączach?

Ilustracja do pytania
A. obcinacz izolacji
B. nóż KRONE
C. zaciskarka RJ45
D. szukacz kabli
Zaciskarka RJ45 służy do zarabiania wtyków RJ45, typowo stosowanych w instalacjach sieciowych Ethernet. Proces ten polega na zaciskaniu końcówek przewodów na stykach wtyku, co nie znajduje zastosowania przy mocowaniu pojedynczych żył w złączach typu IDC. Szukacz kabli jest narzędziem diagnostycznym, którego główną funkcją jest identyfikacja i śledzenie przebiegu kabli w ścianach lub innych trudno dostępnych miejscach, co nie ma związku z fizycznym mocowaniem przewodów. Obcinacz izolacji z kolei, jak sama nazwa wskazuje, wykorzystywany jest do usuwania zewnętrznej powłoki izolacyjnej z kabli, nie zaś do ich mocowania w złączach. Błędne postrzeganie funkcji tych narzędzi często wynika z niedostatecznego zrozumienia ich specjalistycznych zastosowań oraz różnych etapów pracy z instalacjami kablowymi. Kluczowe jest rozpoznanie narzędzi właściwych dla danego zadania w telekomunikacji oraz ich prawidłowe użycie, co bezpośrednio wpływa na jakość i trwałość instalacji. Prawidłowe przypisanie narzędzi do ich funkcji operacyjnych jest niezbędne dla efektywnej pracy technicznej w każdej instalacji sieciowej.

Pytanie 5

W systemie Linux Ubuntu Server, aby przeprowadzić instalację serwera DHCP, należy wykorzystać polecenie

A. sudo service isc-dhcp-server install
B. sudo apt-get install isc-dhcp-server
C. sudo service isc-dhcp-server start
D. sudo apt-get isc-dhcp-server start
Wszystkie inne odpowiedzi zawierają błędne koncepcje związane z instalacją serwera DHCP w systemie Ubuntu. Na przykład, polecenie 'sudo service isc-dhcp-server install' jest niepoprawne, ponieważ 'service' jest używane do zarządzania już zainstalowanymi usługami, a nie do ich instalacji. W rzeczywistości, aby zainstalować oprogramowanie, należy użyć APT, jak w poprawnej odpowiedzi, a nie menedżera usług. Dodatkowo, polecenie 'sudo service isc-dhcp-server start' również nie jest poprawne w kontekście instalacji, ponieważ to polecenie tylko uruchamia usługę DHCP, która musi być wcześniej zainstalowana. Bez wcześniejszej instalacji, polecenie to zakończy się błędem. Ponadto, odpowiedź 'sudo apt-get isc-dhcp-server start' jest syntaktycznie błędna, ponieważ 'apt-get' nie obsługuje komendy 'start'; ta komenda nie pełni funkcji zarządzania usługami. Zamiast tego, do zarządzania usługami używa się 'systemctl' lub 'service', po wcześniejszej instalacji. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, to mylenie procesu instalacji z zarządzaniem usługami oraz niewłaściwe zrozumienie roli menedżera pakietów w systemach opartych na Debianie, takich jak Ubuntu. Wiedza o poprawnych komendach i ich kontekście jest kluczowa dla efektywnego zarządzania systemem operacyjnym.

Pytanie 6

Jakie jest maksymalne dozwolone promień gięcia przy układaniu kabla U/UTP kat.5E?

A. dwie średnice kabla
B. cztery średnice kabla
C. osiem średnic kabla
D. sześć średnic kabla
Dopuszczalny promień zgięcia dla kabla U/UTP kat. 5E wynoszący osiem średnic kabla jest zgodny z zaleceniami branżowymi, które kładą nacisk na minimalizowanie uszkodzeń mechanicznych i gwarantowanie optymalnej wydajności transmisji sygnału. W praktyce oznacza to, że podczas instalacji kabli sieciowych, należy dbać o to, aby nie były one narażone na zbyt ciasne zgięcia, co mogłoby prowadzić do degradacji sygnału, wzrostu tłumienia, a nawet uszkodzenia strukturalnego kabla. Przykładem zastosowania tej zasady jest instalacja kabli w szafach rackowych, gdzie muszą one być odpowiednio prowadzone, aby zapewnić ich długotrwałą funkcjonalność. Ponadto, przestrzeganie standardów takich jak ANSI/TIA-568-C.2, które szczegółowo opisują wymagania dotyczące instalacji i wydajności kabli, jest kluczowe dla uzyskania niezawodnych połączeń sieciowych. Prawidłowe zgięcia kabli wpływają również na ich odporność na zakłócenia elektromagnetyczne, co jest szczególnie ważne w środowiskach z dużą ilością urządzeń elektronicznych.

Pytanie 7

Która z kopii w trakcie archiwizacji plików pozostawia ślad archiwizacji?

A. Całkowita
B. Różnicowa
C. Zwykła
D. Przyrostowa
Wybór kopii normalnej, całkowitej lub przyrostowej w kontekście archiwizacji plików często prowadzi do mylnego rozumienia mechanizmów przechowywania danych. Kopia normalna jest pełnym zbiorem danych w danym momencie, co oznacza, że zawiera wszystkie pliki. Chociaż jest to podejście bardzo proste, ma wady, ponieważ każda operacja wymaga znacznej ilości czasu i przestrzeni dyskowej. Przyrostowa kopia zapasowa, z drugiej strony, zapisuje tylko te zmiany, które zaszły od ostatniej kopii zapasowej, co czyni ją efektywną, ale nie oznacza pozostawienia znacznika archiwizacji. Z kolei kopia całkowita archiwizuje wszystkie dane, co w praktyce wystarcza do zachowania ich integralności, ale również generuje duże obciążenie dla systemu. W związku z tym, wiele osób myli te różne metody, nie zdając sobie sprawy z ich fundamentalnych różnic. Kluczowym błędem jest założenie, że każda kopia może pełnić tę samą rolę, co prowadzi do nieefektywności w zarządzaniu danymi. W branży IT, zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego zarządzania danymi oraz zapewnienia ich bezpieczeństwa, a także zgodności z najlepszymi praktykami archiwizacji.

Pytanie 8

Jaki adres IPv4 identyfikuje urządzenie funkcjonujące w sieci o adresie 14.36.64.0/20?

A. 14.36.80.1
B. 14.36.65.1
C. 14.36.48.1
D. 14.36.17.1
Adresy IPv4 14.36.17.1, 14.36.48.1 i 14.36.80.1 są spoza sieci 14.36.64.0/20, co czyni je niepoprawnymi. Adres 14.36.17.1 leży w innej klasie i nie pasuje do wymaganej struktury tej sieci. Z kolei 14.36.48.1 jest też poza zakresem, zwłaszcza że w trzecim oktetach '48' przekracza maksymalną wartość w tej sieci. A 14.36.80.1? No cóż, też nie łapie się w ten zakres. Często błąd w przydzielaniu adresów IP wynika z niezrozumienia struktury adresów oraz maski podsieci, co potem może prowadzić do problemów z siecią. Dlatego warto znać zasady dotyczące adresów IP, bo to ważne dla właściwego zarządzania siecią.

Pytanie 9

Podczas próby nawiązania połączenia z serwerem FTP, uwierzytelnienie anonimowe nie powiodło się, natomiast logowanie za pomocą loginu i hasła zakończyło się sukcesem. Co może być przyczyną tej sytuacji?

A. Dezaktywowane uwierzytelnianie anonimowe na serwerze
B. Wyłączona funkcjonalność FTP
C. Nieprawidłowo skonfigurowane uprawnienia do zasobu
D. Brak wymaganego zasobu
Często ludzie błędnie myślą, że problem z uwierzytelnianiem anonimowym wynika z błędnych ustawień. No ale to nie tak. Wyłączenie tego uwierzytelniania na FTP to oczywisty powód, dlaczego nie możesz się połączyć. Niekiedy mylnie zakładają, że to przez złe uprawnienia do plików, co jest totalnie mylne, bo te dwa rzeczy są niezależne. Nawet jak masz dostęp, to jeśli anonimowe logowanie nie działa, to po prostu nie wejdziesz. Inna błędna koncepcja to myślenie, że usługa FTP jest wyłączona. Serwer FTP może działać, ale nie musi pozwalać na dostęp anonimowy. Jeszcze musisz wiedzieć, że brak jakiegoś pliku nie ma nic wspólnego z problemem logowania – to jest bardziej związane z dostępem do samego systemu. Jak chcesz skuteczniej diagnozować problemy, musisz rozumieć, jak ten serwer FTP działa i co to znaczy różne metody logowania. Administratorzy powinni pomyśleć o równowadze między bezpieczeństwem a potrzebami użytkowników, i jasno komunikować, kiedy wyłączają anonimowe logowanie.

Pytanie 10

Termin określający zdolność do rozbudowy sieci to

A. kompatybilnością
B. skalowalnością
C. bezawaryjnością
D. nadmiarowością
Nadmiarowość, bezawaryjność oraz kompatybilność to terminy, które często są mylone ze skalowalnością, ale w rzeczywistości odnoszą się do zupełnie innych koncepcji technicznych. Nadmiarowość dotyczy zapewnienia dodatkowych zasobów lub komponentów w systemie, aby mogły one przejąć funkcje w przypadku awarii. Oznacza to, że każdy element jest powielany, co zwiększa niezawodność systemu, ale niekoniecznie jego zdolność do rozbudowy. Bezawaryjność natomiast odnosi się do zdolności systemu do działania bez przerwy, nawet w obliczu awarii części jego składowych. Jest to istotna cecha, ale nie wpływa na fakt, czy system można łatwo rozszerzyć. Kompatybilność z kolei dotyczy zdolności różnych systemów lub aplikacji do współpracy ze sobą, co jest istotne w kontekście integracji, ale nie definiuje możliwości rozbudowy sieci. Często pojawiają się błędne przekonania, że dodawanie nowych elementów do istniejącej infrastruktury jest równoważne z jej skalowalnością, podczas gdy kluczowe jest, aby te nowe elementy mogły być włączane bez zakłócania działania całego systemu. Dlatego zrozumienie różnic między tymi pojęciami jest niezbędne do skutecznego projektowania i zarządzania sieciami.

Pytanie 11

Zgłoszona awaria ekranu laptopa może być wynikiem

Ilustracja do pytania
A. uszkodzenia podświetlenia matrycy
B. nieprawidłowego ustawienia rozdzielczości ekranu
C. uszkodzenia taśmy łączącej matrycę z płytą główną
D. martwych pikseli
Uszkodzenie taśmy łączącej matrycę z płytą główną jest częstą przyczyną problemów z wyświetlaniem obrazu na ekranie laptopa. Taśma ta, znana również jako kabel LVDS (Low Voltage Differential Signaling), przesyła sygnały wideo z płyty głównej do matrycy, a jej uszkodzenie może prowadzić do zniekształceń obrazu, jak migotanie, paski, czy nawet całkowity brak obrazu. Problemy mogą być wynikiem mechanicznego zużycia spowodowanego częstym otwieraniem i zamykaniem pokrywy laptopa. Właściwa diagnoza zazwyczaj obejmuje sprawdzenie ciągłości elektrycznej taśmy oraz jej fizycznego stanu. Naprawa polega na wymianie uszkodzonej taśmy co powinno być wykonane zgodnie z instrukcjami serwisowymi producenta aby uniknąć dalszych uszkodzeń. Zastosowanie odpowiednich narzędzi i technik montażu jest kluczowe dla przywrócenia prawidłowego funkcjonowania wyświetlacza. Profesjonaliści w tej dziedzinie powinni być świadomi jak delikatne są te komponenty i stosować się do dobrych praktyk aby zapewnić długotrwałość naprawy.

Pytanie 12

W trakcie instalacji systemu Windows, zaraz po rozpoczęciu instalatora w trybie graficznym, istnieje możliwość otwarcia Wiersza poleceń (konsoli) za pomocą kombinacji klawiszy

A. SHIFT+F10
B. CTRL+SHIFT
C. CTRL+Z
D. ALT+F4
Wybór ALT+F4 jest błędny, ponieważ ta kombinacja klawiszy w większości systemów operacyjnych, w tym Windows, służy do zamykania aktywnego okna. Użytkownicy mogą być mylnie przekonani, że ta kombinacja może uruchomić dodatkowe funkcje, jednak w kontekście instalacji systemu Windows, jej działanie prowadzi jedynie do zakończenia instalatora, co może skutkować utratą wszelkich wprowadzonych zmian. Z kolei CTRL+Z to skrót stosowany do cofania ostatniej akcji w aplikacjach edytorskich, co nie ma zastosowania w kontekście instalacji systemu operacyjnego, gdzie cofnąć możemy jedynie pojedyncze operacje w ramach aplikacji, a nie w procesie instalacji. Użytkownicy mogą również myśleć, że CTRL+SHIFT może otworzyć Wiersz poleceń, jednak ta kombinacja nie jest przypisana do żadnej funkcji w instalatorze Windows. Wnioskując, problemy te wynikają z nieznajomości specyfiki działania systemu Windows oraz błędnego kojarzenia funkcji klawiszy z ich zastosowaniem w zwykłej pracy z komputerem. Zrozumienie, które klawisze są przypisane do określonych funkcji podczas instalacji systemu, jest kluczowe dla sprawnego przeprowadzania tego procesu oraz unikania frustracji związanych z niepoprawnym użytkowaniem skrótów.

Pytanie 13

Aktywacja opcji OCR podczas ustawiania skanera umożliwia

A. wykorzystanie szerszej palety kolorów
B. przekształcenie zeskanowanego obrazu w edytowalny dokument tekstowy
C. podwyższenie jego rozdzielczości optycznej
D. zmianę głębi ostrości
Wybranie odpowiedzi związanej z modyfikowaniem głębi ostrości, przestrzeni barw czy rozdzielczości optycznej to nie najlepszy pomysł, bo te rzeczy nie mają nic wspólnego z OCR. Głębia ostrości dotyczy tego, jak ostre są obiekty na zdjęciach, a nie ma nic wspólnego z przetwarzaniem tekstu. Podobnie przestrzeń barw to po prostu gama kolorów, a nie sposób ułatwiający rozpoznawanie tekstu. Zwiększenie rozdzielczości skanera poprawia jakość obrazu, ale bez OCR ten obraz nie stanie się edytowalnym dokumentem. Czasem ludzie mylą te funkcje skanera, co prowadzi do takich błędnych wniosków. Żeby skutecznie wykorzystać skanery, warto skupić się na funkcjach, które naprawdę pomagają, jak właśnie OCR.

Pytanie 14

Najlepszym sposobem na zabezpieczenie domowej sieci Wi-Fi jest

A. zmiana adresu MAC routera
B. stosowanie szyfrowania WPA-PSK
C. zmiana nazwy identyfikatora SSID
D. wdrażanie szyfrowania WEP
Zabezpieczenie domowej sieci Wi-Fi wymaga przemyślanej strategii, a wiele popularnych metod może być mylnie uznawanych za skuteczne. Zmiana identyfikatora SSID (Service Set Identifier) jest jednym z pierwszych kroków, które użytkownicy podejmują, aby ukryć swoją sieć przed potencjalnymi intruzami. Jednak SSID to jedynie nazwa sieci, a jego zmiana nie wpływa na bezpieczeństwo samej transmisji danych. W rzeczywistości, wielu zaawansowanych hakerów jest w stanie przechwycić i zidentyfikować sieci nawet w przypadku zmienionych SSID. Szyfrowanie WEP, mimo że jest często mylone z efektywnym zabezpieczeniem, jest przestarzałe i podatne na różnorodne ataki, w tym ataki typu packet sniffing, co sprawia, że jest w praktyce niewystarczające dla ochrony danych. Zmiana adresu MAC rutera może być uznawana za dobry krok, ponieważ utrudnia niektórym atakom, jednak sama w sobie nie zabezpiecza transmisji danych i nie chroni przed dostępem do sieci. Aby skutecznie chronić swoją sieć Wi-Fi, należy stosować szyfrowanie WPA-PSK lub nowsze standardy, a nie skupiać się na metodach, które nie zapewniają realnej ochrony danych. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla skutecznej ochrony przed zagrożeniami, które mogą pojawić się w sieci Wi-Fi.

Pytanie 15

Aby uniknąć utraty danych w systemie do ewidencji uczniów, po zakończeniu codziennej pracy należy wykonać

A. kopię zapasową danych programu
B. aktualizację programu
C. aktualizację systemu operacyjnego
D. bezpieczne zamknięcie systemu operacyjnego
Dokonanie kopii zapasowej danych programu to kluczowy krok w zapewnieniu ochrony danych, który powinien być realizowany regularnie, a szczególnie po zakończeniu pracy każdego dnia. Kopia zapasowa to zapisana forma danych, która pozwala na ich przywrócenie w przypadku utraty lub uszkodzenia oryginalnych plików. W kontekście programów do ewidencji uczniów, takich jak systemy zarządzania danymi uczniów, wykonanie kopii zapasowej pozwala na zabezpieczenie istotnych informacji, takich jak dane osobowe uczniów, wyniki ocen, frekwencja oraz inne ważne statystyki. Przykładem dobrych praktyk w tej dziedzinie jest wdrożenie strategii 3-2-1, która zakłada posiadanie trzech kopii danych, na dwóch różnych nośnikach (np. dysk twardy i chmura) oraz jednej kopii przechowywanej w innej lokalizacji. Regularne tworzenie kopii zapasowych powinno być częścią polityki zarządzania danymi w każdej instytucji edukacyjnej.

Pytanie 16

Jakie ustawienia dotyczące protokołu TCP/IP zostały zastosowane dla karty sieciowej, na podstawie rezultatu uruchomienia polecenia IPCONFIG /ALL w systemie Windows?

Ilustracja do pytania
A. Karta sieciowa ma przypisany statyczny adres IP
B. Karta sieciowa nie posiada skonfigurowanego adresu serwera DNS
C. Karta sieciowa otrzymała adres IP w sposób automatyczny
D. Karta sieciowa nie ma zdefiniowanego adresu bramy
Odpowiedzi inne niż pierwsza są niepoprawne z kilku powodów. Twierdzenie, że karta sieciowa ma przydzielony statyczny adres IP, jest błędne, ponieważ w wynikach polecenia jasno widać, że DHCP jest włączone. Gdyby adres IP był przydzielony statycznie, opcja DHCP nie byłaby aktywna. DHCP włącza automatyczną konfigurację, co eliminuje konieczność ręcznego przypisywania adresów IP. Ułatwia to zarządzanie siecią i minimalizuje ryzyko błędów. Brak ustawienia adresu serwera DNS również nie jest poprawny. Wyniki wskazują na skonfigurowane serwery DNS, co oznacza, że karta ma dostęp do serwerów nazw domenowych, co jest kluczowe dla poprawnej konfiguracji sieciowej i umożliwia tłumaczenie nazw domen na adresy IP. Podobnie, pogląd, że karta nie ma ustawionej bramy, jest błędny, ponieważ adres bramy domyślnej jest wyraźnie podany. Brama domyślna jest kluczowym elementem konfiguracji sieciowej, umożliwia wyjście poza lokalną podsieć. Poprawna konfiguracja bramy pozwala urządzeniu na komunikację z innymi sieciami, w tym internetem. Te niepoprawne odpowiedzi często wynikają z niezrozumienia podstaw działania protokołu DHCP i jego roli w automatyzacji konfiguracji sieci. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego zarządzania siecią i zapewnienia jej płynnego działania. Użycie DHCP oraz poprawne ustawienia DNS i bramy to standardy w nowoczesnych sieciach komputerowych, dlatego ważne jest, aby znać i rozumieć ich zastosowanie i konfigurację. Prawidłowe czytanie wyników polecenia IPCONFIG jest podstawową umiejętnością w diagnostyce i zarządzaniu siecią, co podkreśla znaczenie dokładności i wiedzy technicznej w tej dziedzinie.

Pytanie 17

Które z urządzeń używanych w sieciach komputerowych nie modyfikuje liczby kolizyjnych domen?

A. Serwer.
B. Router.
C. Switch.
D. Hub.
Ruter to urządzenie, które przekazuje dane pomiędzy różnymi sieciami, często zmieniając liczby domen kolizyjnych poprzez segmentację ruchu. Dzięki wykorzystaniu technologii NAT, rutery mogą również maskować adresy IP, co wprowadza dodatkowe poziomy skomplikowania w zarządzaniu ruchem sieciowym i jego kolizjami. Z kolei przełącznik działa na warstwie łącza danych, co oznacza, że ma bezpośredni wpływ na zarządzanie kolizjami poprzez tworzenie separate collision domains dla każdego portu. To właśnie przełączniki zwiększają efektywność przesyłania danych w sieci, eliminując kolizje w znacznej mierze. Koncentrator, będący urządzeniem działającym na warstwie fizycznej, nie ma możliwości segmentacji domen kolizyjnych, co prowadzi do wzrostu ryzyka kolizji w sieci. W związku z tym, mylnym jest przypisywanie roli serwera do zarządzania domenami kolizyjnymi, gdyż jego głównym zadaniem jest przetwarzanie i udostępnianie zasobów, a nie zarządzanie ruchem w sieci. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi urządzeniami jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 18

Podstawowy protokół stosowany do ustalania ścieżki oraz przesyłania pakietów danych w sieci komputerowej to

A. PPP
B. POP3
C. SSL
D. RIP
SSL (Secure Sockets Layer) to protokół kryptograficzny, który zapewnia bezpieczeństwo komunikacji w Internecie, ale nie jest używany do wyznaczania tras pakietów w sieci. Jego głównym celem jest zapewnienie poufności i integralności danych przesyłanych pomiędzy klientem a serwerem. Z kolei POP3 (Post Office Protocol 3) służy do pobierania wiadomości e-mail z serwera na lokalny komputer, co zupełnie nie wiąże się z routowaniem pakietów w sieci. Z tego powodu, nie można go uznać za odpowiedni protokół w kontekście wyznaczania tras. PPP (Point-to-Point Protocol) jest protokołem komunikacyjnym używanym do ustanawiania połączeń bezpośrednich między dwoma urządzeniami, na przykład w przypadku połączeń dial-up. Choć PPP może być używany do przesyłania pakietów, nie oferuje funkcji routingu w sensie wyznaczania tras, co czyni go niewłaściwym wyborem w tym kontekście. Wybór niewłaściwego protokołu najczęściej wynika z nieporozumienia dotyczącego funkcji poszczególnych protokołów oraz ich zastosowań w różnych scenariuszach sieciowych. Istotne jest, aby zrozumieć, że różne protokoły pełnią różne role w infrastrukturze sieciowej i błędne przyporządkowanie ich funkcji prowadzi do nieefektywnego zarządzania siecią.

Pytanie 19

Kabel pokazany na ilustracji może być zastosowany do realizacji okablowania sieci o standardzie

Ilustracja do pytania
A. 10Base2
B. 100Base-TX
C. 100Base-SX
D. 10Base-T
Kabel przedstawiony na rysunku to światłowód, który jest używany w standardzie 100Base-SX. Standard ten jest częścią rodziny Fast Ethernet i wykorzystuje światłowody do transmisji danych. 100Base-SX jest powszechnie stosowany w sieciach lokalnych na krótkie dystanse, zazwyczaj w obrębie budynków biurowych, gdzie światłowody oferują lepszą wydajność w porównaniu do miedzianego okablowania. Światłowody są odporne na zakłócenia elektromagnetyczne, co czyni je idealnym rozwiązaniem w środowiskach z wysokim poziomem zakłóceń elektronicznych. Dodatkowo, światłowody charakteryzują się większą przepustowością i mogą obsługiwać większe odległości bez utraty jakości sygnału. W praktyce oznacza to, że sieci wykorzystujące 100Base-SX mogą być bardziej niezawodne i efektywne, co jest szczególnie ważne w krytycznych aplikacjach biznesowych. Warto również zauważyć, że instalacja światłowodów staje się coraz bardziej powszechna ze względu na spadek kosztów i rosnącą potrzebę na szybkie i stabilne połączenia sieciowe.

Pytanie 20

Jakie znaczenie ma termin "wykonanie kopii zapasowej systemu"?

A. Wykonanie kopii zapasowej systemu
B. Zamknięcie systemu
C. Aktualizacja systemu
D. Restart systemu
Kiedy klikniesz na odpowiedzi, które mówią o ponownym uruchomieniu, zamykaniu lub aktualizacji systemu, to nie odnosi się to do kopii zapasowej. Restart systemu to raczej to, co robimy, by wprowadzić zmiany, jak aktualizacje czy naprawy, ale nie chroni danych. Zamknięcie systemu to tylko zakończenie jego działania, i też nie ma nic wspólnego z zabezpieczaniem danych. A aktualizacja to po prostu wprowadzenie nowych wersji programów, co może poprawić działanie, ale nie ratuje nas w przypadku utraty danych. Często ludzie mylą te rzeczy z zarządzaniem danymi, co jest błędem. W kontekście dbania o dane, backup to działanie, które ma zapobiegać problemom, a nie reakcja na nie. Dlatego warto, żeby każdy, kto używa systemu, wiedział, czym różnią się te operacje i jaki mają wpływ na bezpieczeństwo danych.

Pytanie 21

Na ilustracji widoczna jest pamięć operacyjna

Ilustracja do pytania
A. RAMBUS
B. SDRAM
C. SIMM
D. RIMM
SDRAM czyli Synchronous Dynamic Random Access Memory to rodzaj pamięci RAM, która jest zsynchronizowana z zegarem systemowym komputera co pozwala na szybsze wykonywanie operacji w porównaniu do jej poprzedników. Dzięki synchronizacji SDRAM jest w stanie przewidywać następne operacje i przygotowywać się do nich z wyprzedzeniem co znacząco redukuje opóźnienia w dostępie do danych. W praktyce oznacza to, że SDRAM jest bardziej wydajna w aplikacjach wymagających dużej przepustowości danych takich jak gry komputerowe czy obróbka wideo. Ponadto SDRAM jest standardem w nowoczesnych komputerach ze względu na swoją niezawodność i stosunek ceny do wydajności. Pamięć SDRAM występuje w kilku wariantach takich jak DDR DDR2 czy DDR3 które oferują różne poziomy wydajności i zużycia energii dostosowane do specyficznych potrzeb użytkownika. Zrozumienie jak działa SDRAM pozwala lepiej dobierać komponenty komputerowe do konkretnych wymagań co jest kluczowe w planowaniu infrastruktury IT i zapewnieniu jej optymalnej wydajności.

Pytanie 22

Protokół TCP (Transmission Control Protocol) funkcjonuje w trybie

A. połączeniowym
B. hybrydowym
C. sekwencyjnym
D. bezpołączeniowym
Wybór trybu hybrydowego jest niewłaściwy, gdyż taki termin nie jest stosowany w kontekście działania protokołów komunikacyjnych. Protokół TCP nie korzysta z modelu hybrydowego, który mógłby sugerować jednoczesne wykorzystanie cech różnych trybów komunikacji, co nie oddaje rzeczywistej logiki jego działania. Z kolei odpowiedź wskazująca na tryb sekwencyjny myli się w interpretacji, ponieważ choć TCP przesyła dane w określonej sekwencji, koncepcja sekwencyjności nie definiuje samego trybu działania, a raczej dotyczy sposobu, w jaki dane są organizowane i przesyłane. Istnieje również błędne założenie, że tryb bezpołączeniowy mógłby być zastosowany w kontekście TCP. Protokół TCP, w przeciwieństwie do UDP, na którym oparty jest tryb bezpołączeniowy, wymaga nawiązywania połączenia, co stanowi fundamentalną różnicę. Warto pamiętać, że TCP jest odpowiedzialny za zarządzanie integralnością i kolejnością przesyłanych danych, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach, takich jak streaming wideo czy komunikacja w czasie rzeczywistym. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do błędnych wniosków na temat działania protokołów sieciowych oraz ich zastosowań.

Pytanie 23

Jaką zmianę sygnału realizuje konwerter RAMDAC?

A. cyfrowy na analogowy
B. analogowy na cyfrowy
C. stały na zmienny
D. zmienny na stały
Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że koncepcje w nich zawarte są błędne. Odpowiedź dotycząca przetwarzania sygnału analogowego na cyfrowy opiera się na mylnym założeniu, że RAMDAC potrafi odwrócić proces konwersji, co nie jest zgodne z jego funkcją. RAMDAC z natury przekształca dane cyfrowe, a nie odwrotnie. Kolejne odpowiedzi, mówiące o przekształcaniu sygnałów zmiennych na stałe oraz stałych na zmienne, wprowadzają do dyskusji pojęcia, które nie są związane z podstawową funkcjonalnością RAMDAC. W rzeczywistości RAMDAC nie zajmuje się konwersją zmienności sygnałów, lecz ich formą. Typowym błędem w myśleniu o tych konwersjach jest niepełne zrozumienie roli sygnałów w systemach cyfrowych i analogowych. Niektórzy mogą myśleć, że konwertery RAMDAC mają wiele funkcji, jednak ich głównym zadaniem jest zapewnienie płynnej i dokładnej konwersji danych z formatu cyfrowego na analogowy, co jest niezbędne dla wyświetlania grafiki na monitorach. Zrozumienie tych procesów jest kluczowe dla specjalistów zajmujących się technologią komputerową, aby skutecznie projektować i implementować systemy graficzne.

Pytanie 24

W systemie Windows przypadkowo zlikwidowano konto użytkownika, lecz katalog domowy pozostał nietknięty. Czy możliwe jest odzyskanie nieszyfrowanych danych z katalogu domowego tego użytkownika?

A. to możliwe za pośrednictwem konta z uprawnieniami administratorskimi
B. to osiągalne tylko przy pomocy oprogramowania typu recovery
C. to niemożliwe, dane są trwale utracone wraz z kontem
D. to niemożliwe, gdyż zabezpieczenia systemowe uniemożliwiają dostęp do danych
Wielu użytkowników może błędnie sądzić, że dane użytkownika są bezpowrotnie utracone w momencie usunięcia konta, co jest nieprawdziwe. Istnieje kilka czynników, które prowadzą do tego nieporozumienia. Po pierwsze, usunięcie konta użytkownika w Windows nie oznacza automatycznego usunięcia jego katalogu domowego. System operacyjny oddziela te dwa procesy, a katalog domowy użytkownika może pozostać na dysku twardym. W związku z tym, bez dostępu do konta administracyjnego, użytkownik nie ma możliwości przeglądania ani odzyskiwania tych danych, co prowadzi do przekonania, że są one utracone. Innym błędnym założeniem jest myślenie, że dane są zawsze chronione przez systemowe zabezpieczenia. Choć system Windows ma wbudowane mechanizmy ochrony, takie jak uprawnienia dostępu i szyfrowanie, to w przypadku usunięcia konta te mechanizmy nie mają zastosowania, gdyż katalog domowy pozostaje dostępny dla administratora. Ponadto, niektóre narzędzia do odzyskiwania danych mogą być mylnie postrzegane jako jedyne rozwiązanie, mimo że konta administracyjne mogą przywrócić dostęp do plików bez dodatkowych aplikacji. Z tego powodu kluczowe jest zrozumienie, że dostęp do danych jest możliwy przy odpowiednich uprawnieniach, a nie tylko za pomocą specjalistycznych programów.

Pytanie 25

Jaką maksymalną liczbę adresów można przypisać urządzeniom w sieci 10.0.0.0/22?

A. 1024 adresy
B. 510 adresów
C. 512 adresów
D. 1022 adresy
W analizie błędnych odpowiedzi warto zauważyć, że niektóre z nich wynikają z nieporozumień dotyczących zasad obliczania dostępnych adresów IP w danej sieci. Odpowiedzi, które sugerują liczbę 512 adresów, wynikają z błędnego zrozumienia maski podsieci. Maska /22 jest często mylona z maską /23, która rzeczywiście daje 512 adresów, co prowadzi do zamieszania w obliczeniach. Inna odpowiedź, która proponuje 510 adresów, również jest nieprawidłowa, ponieważ jest wynikiem pomyłki w obliczeniach, gdzie ktoś mógłby odjąć dodatkowy adres, nie uwzględniając prawidłowego schematu rezerwacji adresów. Warto pamiętać, że każda sieć wymaga zrozumienia, że dwa adresy są zawsze zarezerwowane, co jest kluczowe w kontekście tworzenia efektywnych i funkcjonalnych schematów adresowania. Wprowadzenie takiego myślenia w praktyce pozwala na lepsze zarządzanie IP oraz uniknięcie konfliktów, co jest istotne w dużych środowiskach sieciowych. Dlatego ważne jest, aby dobrze rozumieć podstawowe zasady adresacji IP i maskowania, aby uniknąć typowych błędów i nieporozumień, które mogą prowadzić do niskiej wydajności sieci lub problemów z komunikacją.

Pytanie 26

Komputer jest podłączony do sieci Internet, a na jego pokładzie brak oprogramowania antywirusowego. Jak można sprawdzić, czy ten komputer jest zainfekowany wirusem, nie zmieniając ustawień systemowych?

A. uruchomienie programu chkdsk
B. wykorzystanie skanera on-line
C. zainstalowanie skanera pamięci
D. uruchomienie zapory sieciowej
Wykorzystanie skanera on-line jest skuteczną metodą na sprawdzenie, czy komputer jest zainfekowany wirusem, szczególnie w sytuacji, gdy brakuje lokalnego oprogramowania antywirusowego. Skanery on-line, takie jak VirusTotal, pozwalają na przeskanowanie plików lub adresów URL w sieci przy użyciu wielu silników antywirusowych. To rozwiązanie jest efektywne, ponieważ korzysta z aktualnych baz danych znanych wirusów i złośliwego oprogramowania, a także nie wymaga instalacji dodatkowego oprogramowania na komputerze. Przykładowo, użytkownik może przesłać podejrzany plik do skanera on-line i uzyskać szczegółowe raporty na temat jego potencjalnych zagrożeń. Dobrą praktyką jest regularne korzystanie z takich narzędzi w celu weryfikacji bezpieczeństwa systemu, w szczególności po pobraniu plików z nieznanych źródeł. W branży bezpieczeństwa IT zaleca się stosowanie skanowania on-line jako uzupełnienia tradycyjnych rozwiązań zabezpieczających, co stanowi część kompleksowego podejścia do ochrony przed zagrożeniami cybernetycznymi.

Pytanie 27

Komputery K1, K2, K3, K4 są podłączone do interfejsów przełącznika, które są przypisane do VLAN-ów wymienionych w tabeli. Które z tych komputerów mają możliwość komunikacji ze sobą?

Nazwa komputeraAdres IPNazwa interfejsuVLAN
K110.10.10.1/24F1VLAN 10
K210.10.10.2/24F2VLAN 11
K310.10.10.3/24F3VLAN 10
K410.10.11.4/24F4VLAN 11

A. K1 z K3
B. K1 i K2
C. K2 i K4
D. K1 i K4
Komputery K1 i K3 mogą się ze sobą komunikować, ponieważ są przypisane do tego samego VLAN-u, czyli VLAN 10. W sieciach komputerowych VLAN (Virtual Local Area Network) to logiczna sieć, która pozwala na oddzielenie ruchu sieciowego w ramach wspólnej infrastruktury fizycznej. Przypisanie urządzeń do tego samego VLAN-u umożliwia im komunikację tak, jakby znajdowały się w tej samej sieci fizycznej, mimo że mogą być podłączone do różnych portów przełącznika. Jest to podstawowa praktyka w zarządzaniu sieciami, szczególnie w dużych infrastrukturach, gdzie organizacja sieci w różne VLAN-y poprawia wydajność i bezpieczeństwo. Komputery w różnych VLAN-ach domyślnie nie mogą się komunikować, chyba że zostaną skonfigurowane odpowiednie reguły routingu lub zastosowane mechanizmy takie jak routery między VLAN-ami. Praktyczne zastosowanie VLAN-ów obejmuje segmentację sieci dla różnych działów w firmie lub rozgraniczenie ruchu danych i głosu w sieciach VoIP. Zrozumienie działania VLAN-ów jest kluczowe dla zarządzania nowoczesnymi sieciami, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie zasobami oraz minimalizowanie ryzyka związanego z bezpieczeństwem danych.

Pytanie 28

Czynność przedstawiona na ilustracjach dotyczy mocowania

Ilustracja do pytania
A. bębna zintegrowanego z tonerem w drukarce laserowej
B. kartridża w drukarce atramentowej
C. głowicy w drukarce rozetkowej
D. taśmy barwiącej w drukarce igłowej
Odpowiedzi dotyczące taśmy barwiącej w drukarce igłowej, kartridża w drukarce atramentowej oraz głowicy w drukarce rozetkowej nie odnoszą się do przedstawionej czynności. Drukarki igłowe wykorzystują taśmy barwiące, które są fizycznie uderzane przez igły tworząc wydruk poprzez kontakt z papierem. Technologia ta jest już przestarzała i rzadko stosowana, głównie w drukarkach paragonowych. Drukarki atramentowe, z kolei, korzystają z kartridży wypełnionych ciekłym atramentem, który rozprowadzany jest na papierze w postaci mikroskopijnych kropli. Proces ten różni się diametralnie od drukowania laserowego, które opiera się na elektrostatycznym przenoszeniu cząstek tonera. Głowice w drukarkach rozetkowych, choć mogą brzmieć podobnie do głowic igłowych, dotyczą specyficznej technologii druku, która nie jest związana z laserowym czy atramentowym drukowaniem. Wybór błędnych odpowiedzi często wynika z braku zrozumienia różnic technologicznych między różnymi typami drukarek oraz ich komponentów. Zrozumienie specyfiki każdej z tych technologii jest kluczowe dla prawidłowego rozpoznawania komponentów i ich funkcji w kontekście obsługi i konserwacji urządzeń biurowych. Właściwe rozróżnienie tych technologii pozwala na efektywne rozwiązanie problemów związanych z drukowaniem i dobór odpowiednich części zamiennych lub materiałów eksploatacyjnych. Poprawna identyfikacja tych elementów jest kluczowa dla efektywnego zarządzania sprzętem drukującym w środowisku biurowym.

Pytanie 29

W systemie Linux komenda tty pozwala na

A. pokazanie nazwy terminala
B. uruchomienie programu, który wyświetla zawartość pamięci operacyjnej
C. wysłanie sygnału do zakończenia procesu
D. zmianę aktualnego katalogu na katalog domowy użytkownika
Polecenie 'tty' w systemie Linux jest używane do wyświetlenia nazwy terminala, w którym aktualnie pracuje użytkownik. Terminal to interfejs komunikacyjny, który pozwala na wprowadzanie poleceń oraz odbieranie wyników ich wykonania. Użycie 'tty' jest szczególnie przydatne w skryptach oraz aplikacjach, gdzie potrzebne jest określenie, w którym terminalu działa program. Przykładowo, podczas tworzenia skryptu, który ma komunikować się z użytkownikiem, możemy wykorzystać 'tty' do zidentyfikowania terminala i skierowania komunikatów informacyjnych do właściwego miejsca. Dobrą praktyką jest również sprawdzenie, czy polecenie zostało uruchomione w interaktywnym terminalu, aby uniknąć błędów w przypadku, gdy skrypt jest uruchamiany w kontekście nieinteraktywnym, takim jak cron. Właściwe zrozumienie działania polecenia 'tty' wspiera również umiejętność skutecznego zarządzania sesjami terminalowymi, co jest kluczowe w administracji systemów operacyjnych.

Pytanie 30

Zaprezentowane właściwości karty sieciowej sugerują, że karta

Kod ProducentaWN-370USB
InterfejsUSB
Zgodność ze standardemIEEE 802.11 b/g/n
Ilość wyjść1 szt.
ZabezpieczeniaWEP 64/128, WPA, WPA2
Wymiary49(L) x 26(W) x 10(H) mm

A. działa w sieciach przewodowych z wykorzystaniem gniazda USB
B. nie oferuje szyfrowania danych
C. działa w standardzie c
D. działa w sieciach bezprzewodowych
Karta sieciowa podana w pytaniu działa w standardzie IEEE 802.11 b/g/n co wyraźnie wskazuje że jest to karta przeznaczona do komunikacji bezprzewodowej. Standard IEEE 802.11 jest powszechnie stosowany w sieciach Wi-Fi i obejmuje różne warianty jak b g n gdzie każdy z nich różni się zakresem prędkości i zasięgiem. Na przykład tryb n oferuje wyższe prędkości i lepszy zasięg w porównaniu do starszych wersji b i g. Karta ta łączy się z urządzeniem poprzez port USB co jest powszechnym sposobem podłączania kart sieciowych zwłaszcza w laptopach i komputerach stacjonarnych które nie mają wbudowanego modułu Wi-Fi. Praktyczne zastosowanie kart bezprzewodowych obejmuje dostęp do internetu w miejscach publicznych takich jak kawiarnie czy lotniska jak również w sieciach domowych i biurowych gdzie unika się konieczności prowadzenia kabli. Przy wyborze kart sieciowych warto zwrócić uwagę na obsługiwane standardy i zabezpieczenia takie jak WEP WPA i WPA2 które są kluczowe dla bezpieczeństwa danych przesyłanych przez sieć.

Pytanie 31

Każdy następny router IP na ścieżce pakietu

A. zmniejsza wartość TTL przekazywanego pakietu o jeden
B. zwiększa wartość TTL przesyłanego pakietu o jeden
C. podnosi wartość TTL przesyłanego pakietu o dwa
D. obniża wartość TTL przesyłanego pakietu o dwa
Wszystkie nieprawidłowe odpowiedzi opierają się na błędnych założeniach dotyczących działania pola TTL w protokole IP. Pierwsza z błędnych koncepcji sugeruje, że router zwiększa wartość TTL o dwa, co jest niezgodne z definicją TTL i jego funkcji w zarządzaniu pakietami. TTL ma na celu ograniczenie czasu życia pakietu, a zwiększanie jego wartości mogłoby prowadzić do niepożądanych skutków, takich jak niekontrolowane krążenie pakietów w sieci. W kontekście drugiej odpowiedzi, zwiększanie TTL o jeden również nie jest zgodne z praktyką. Routery są zaprogramowane do zmniejszania wartości TTL, co jest fundamentalnym elementem ich działania i zapewnia stabilność sieci. Zmniejszanie TTL o dwa, jak sugeruje kolejna błędna odpowiedź, jest także nieprawidłowe, ponieważ zbyt szybkie zmniejszanie wartości TTL mogłoby prowadzić do zbyt wczesnego odrzucania pakietów, co w efekcie wpłynęłoby na jakość komunikacji. W rezultacie, kluczowym błędem w myśleniu jest niezrozumienie roli TTL jako mechanizmu kontrolnego, który ma na celu zapobieganie niepożądanym sytuacjom w sieci, a nie jego zwiększanie lub zbyt agresywne zmniejszanie.

Pytanie 32

Dezaktywacja automatycznych aktualizacji systemu Windows skutkuje

A. zablokowaniem samodzielnego pobierania uaktualnień przez system
B. automatycznym weryfikowaniem dostępności aktualizacji i informowaniem o tym użytkownika
C. automatycznym ściąganiem aktualizacji bez ich instalacji
D. uniemożliwieniem jakiejkolwiek formy pobierania aktualizacji systemu
Wyłączenie automatycznej aktualizacji systemu Windows skutkuje zablokowaniem samodzielnego pobierania i instalowania uaktualnień przez system operacyjny. Z perspektywy użytkownika oznacza to, że system nie będzie automatycznie pobierał najnowszych poprawek zabezpieczeń czy aktualizacji funkcjonalnych, co może wpłynąć na bezpieczeństwo i stabilność systemu. Przykładowo, jeśli użytkownik zdecyduje się na wyłączenie automatycznych aktualizacji, będzie musiał ręcznie sprawdzać dostępność aktualizacji oraz je instalować, co może prowadzić do opóźnień w zabezpieczaniu systemu. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, regularne aktualizacje są kluczowe dla ochrony przed nowymi zagrożeniami oraz poprawy wydajności systemu. Użytkownicy powinni być świadomi tego, że decydując się na wyłączenie automatycznych aktualizacji, narażają się na ryzyko związane z potencjalnymi lukami w zabezpieczeniach, które mogłyby zostać załatane przez producenta.

Pytanie 33

Jaką wartość w systemie dziesiętnym ma suma liczb szesnastkowych: 4C + C4?

A. 272
B. 271
C. 270
D. 273
W przypadku wyboru odpowiedzi, które nie są poprawne, warto zwrócić uwagę na typowe błędy w konwersji systemów liczbowych. Na przykład, błędne zrozumienie wartości cyfr w systemie szesnastkowym może prowadzić do nieprawidłowych obliczeń. Często zdarza się, że osoby przeliczające liczby szesnastkowe mylą wartości cyfr, co skutkuje błędnymi sumami. Na przykład, jeśli ktoś obliczy wartość 4C jako 4 * 16^1 + 11 * 16^0 zamiast 4 * 16^1 + 12 * 16^0, uzyska fałszywy wynik, który może być bliski, ale niepoprawny. Innym częstym błędem jest pominięcie dodawania wartości z obu liczb, co prowadzi do częściowej sumy. Ważne jest również, by zrozumieć, że w systemie szesnastkowym każda cyfra ma inną wagę, a niepoprawne traktowanie tej wagi może prowadzić do błędnych konkluzji. Typowym nieporozumieniem jest również to, że niektórzy mogą przyjąć, iż dodawanie liczb w systemie szesnastkowym można przeprowadzać bez wcześniejszej konwersji do systemu dziesiętnego, co jest błędne. Tego rodzaju nieścisłości mogą wpływać na dalsze analizy i decyzje w obszarze programowania oraz inżynierii oprogramowania, gdzie precyzyjne obliczenia są niezbędne.

Pytanie 34

W przypadku dłuższego nieużytkowania drukarki atramentowej, pojemniki z tuszem powinny

A. pozostać w drukarce, bez podejmowania dodatkowych działań
B. zostać wyjęte z drukarki i przechowane w szafie, bez dodatkowych zabezpieczeń
C. zostać umieszczone w specjalnych pudełkach, które zapobiegną zasychaniu dysz
D. pozostać w drukarce, którą należy zabezpieczyć folią
Zabezpieczenie pojemników z tuszem w specjalnych pudełkach uniemożliwiających zasychanie dysz jest najlepszym rozwiązaniem podczas dłuższych przestojów drukarki atramentowej. Takie pudełka są zaprojektowane w sposób, który minimalizuje kontakt tuszu z powietrzem, co znacząco obniża ryzyko wysychania dysz. W przypadku drukarek atramentowych, zatkane dysze to częsty problem, który prowadzi do niedokładnego drukowania, a w najgorszym wypadku do konieczności wymiany całego pojemnika z tuszem. Warto również zwrócić uwagę na regularne konserwowanie drukarki, w tym jej czyszczenie i używanie programów do automatycznego czyszczenia dysz, co zwiększa ich żywotność. Zastosowanie odpowiednich pudełek do przechowywania tuszy to jeden z elementów dobrej praktyki, który może znacząco wpłynąć na jakość druku oraz wydajność urządzenia.

Pytanie 35

Jakie narzędzie powinno być użyte do uzyskania rezultatów testu POST dla komponentów płyty głównej?

Ilustracja do pytania
A. D
B. A
C. B
D. C
Odpowiedzi A, C i D to narzędzia, które nie pomagają w diagnozowaniu testu POST. Na przykład, odpowiedź A to odsysacz do cyny. Działa on przy usuwaniu nadmiaru cyny w lutowaniu, co jest ważne w naprawach, ale na pewno nie ma z tym nic wspólnego w kontekście POST. Myślę, że czasem ludzie mylą narzędzia i uważają, że każde, które jest elektroniczne, może mieć takie zastosowanie. Opcja C to tester zasilacza, który sprawdza napięcia w zasilaczach komputerowych. To ważne narzędzie, ale jego działanie ogranicza się do sprawdzania zasilania, a nie diagnozowania płyt głównych. A co do opcji D, to jest lutownica, która służy do lutowania komponentów. To znowu podstawowe narzędzie, ale nie ma tu nic do diagnozy POST. Często można spotkać się z tym, że ludzie przypisują narzędziom zbyt wiele funkcji, nie rozumiejąc ich specyfiki. Rozumienie działania narzędzi jest mega ważne, żeby dobrze je wykorzystać w diagnostyce i naprawach. Właściwe przypisanie funkcji narzędzi do ich zastosowań to klucz do szybkiego i skutecznego rozwiązywania problemów sprzętowych.

Pytanie 36

Na ilustracji przedstawiono przekrój kabla

Ilustracja do pytania
A. U/UTP
B. S/UTP
C. optycznego
D. koncentrycznego
Kabel koncentryczny charakteryzuje się specyficzną budową, która obejmuje centralny przewodnik wewnętrzny, otoczony izolacją dielektryczną, a następnie przewodnikiem zewnętrznym, który najczęściej jest wykonany z plecionki miedzianej lub folii aluminiowej. Całość zamknięta jest w zewnętrznej osłonie ochronnej. Ta konstrukcja pozwala na efektywne przesyłanie sygnałów o wysokiej częstotliwości z minimalnym tłumieniem i zakłóceniami zewnętrznymi. Kabel koncentryczny jest szeroko stosowany w systemach telewizji kablowej, instalacjach antenowych oraz w sieciach komputerowych do przesyłania sygnałów radiowych i telewizyjnych. Dzięki swojej budowie kabel ten jest odporny na wpływ zakłóceń elektromagnetycznych, co czyni go idealnym rozwiązaniem w sytuacjach, gdzie konieczne jest utrzymanie wysokiej jakości sygnału na długich dystansach. Dodatkowo kable koncentryczne są zgodne ze standardami takimi jak RG-6 i RG-59, co zapewnia ich szerokie zastosowanie w różnych dziedzinach technologii komunikacyjnej.

Pytanie 37

W biurze należy zamontować 5 podwójnych gniazd abonenckich. Średnia odległość od lokalnego punktu dystrybucyjnego do gniazda abonenckiego wynosi 10m. Jaki będzie przybliżony koszt zakupu kabla UTP kategorii 5e do utworzenia sieci lokalnej, jeśli cena brutto za 1m kabla UTP kategorii 5e wynosi 1,60 zł?

A. 160,00 zł
B. 320,00 zł
C. 80,00 zł
D. 800,00 zł
Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z kilku błędów logicznych w obliczeniach lub niepełnego zrozumienia zadania. Na przykład, jeśli ktoś odpowiedział 80,00 zł, mógł założyć, że potrzeba mniej kabla, co może być efektem pominięcia właściwego przeliczenia liczby gniazd abonenckich na długość kabla. W rzeczywistości, nie wystarczy pomnożyć jedynie liczby gniazd przez odległość, ponieważ każde gniazdo wymaga połączenia z centralnym punktem dystrybucyjnym, co wymusza na nas uwzględnienie pełnej długości kabla dla każdego gniazda. Inna niepoprawna odpowiedź, jak 320,00 zł, również może sugerować błędne założenia dotyczące liczby żył wymaganych do połączenia gniazd. Kabel UTP kategorii 5e, znany ze swojej wszechstronności i wydajności, ma swoje limity w kontekście długości połączeń, które mogą wpłynąć na jakość sygnału. Ponadto, podstawowe błędy w obliczeniach mogą prowadzić do nieodpowiedniego zaplanowania instalacji, co może skutkować dodatkowymi kosztami związanymi z zakupem materiałów oraz ich instalacją. Dlatego kluczowe jest staranne podejście do wszelkich zagadnień związanych z infrastrukturą sieciową oraz przemyślane obliczenia, które opierają się na rzeczywistych potrzebach i dobrych praktykach branżowych w zakresie projektowania sieci.

Pytanie 38

Sprzęt używany w sieciach komputerowych, posiadający dedykowane oprogramowanie do blokowania nieautoryzowanego dostępu do sieci, to

A. gateway
B. bridge
C. firewall
D. repeater
Wybór odpowiedzi innych niż firewall wskazuje na pewne zrozumienie roli różnych urządzeń w sieciach komputerowych, jednak każda z tych odpowiedzi ma inne funkcje, które nie są związane z zabezpieczaniem dostępu do sieci. Repeater jest urządzeniem stosowanym do wzmacniania sygnału i powiększania zasięgu sieci lokalnej. Jego głównym zadaniem jest regeneracja i przesyłanie sygnału, co ma na celu utrzymanie jakości komunikacji między urządzeniami, ale nie ma wbudowanych mechanizmów bezpieczeństwa, co czyni go nieodpowiednim do ochrony przed atakami. Bridge działa na warstwie 2 modelu OSI, łącząc różne segmenty sieci lokalnej i umożliwiając im komunikację. Jego rola polega na przesyłaniu danych między różnymi sieciami, ale również nie oferuje funkcji zabezpieczeń. Gateway to urządzenie, które łączy różne protokoły i umożliwia komunikację między różnymi sieciami, ale również nie pełni funkcji zabezpieczających. Wykorzystanie tych urządzeń w kontekście ochrony przed niepowołanym dostępem może prowadzić do nieporozumień i błędów w projektowaniu architektury sieci, ponieważ nie są one zaprojektowane z myślą o ochronie, a raczej o komunikacji i rozszerzeniu zasięgu. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi urządzeniami jest kluczowe dla skutecznego projektowania i zabezpieczania infrastruktury sieciowej.

Pytanie 39

W systemach Windows, aby określić, w którym miejscu w sieci zatrzymał się pakiet, stosuje się komendę

A. tracert
B. ipconfig
C. nslookup
D. ping
Użycie komendy 'ping' do ustalenia, gdzie w sieci zatrzymał się pakiet, jest często mylnie interpretowane jako wystarczające rozwiązanie. 'Ping' jest narzędziem, które testuje dostępność hosta w sieci poprzez wysyłanie pakietów ICMP Echo Request i oczekiwanie na odpowiedzi. Choć pozwala to na sprawdzenie, czy dany adres IP jest osiągalny, nie dostarcza informacji o trasie, którą pakiety pokonują ani o ewentualnych punktach, w których mogą występować opóźnienia. Użycie 'ipconfig' również nie ma związku z monitorowaniem trasy pakietów. 'Ipconfig' jest narzędziem do wyświetlania informacji o konfiguracji interfejsów sieciowych na lokalnym komputerze, co może być przydatne w innych kontekstach, ale nie w śledzeniu ruchu sieciowego. Z kolei 'nslookup' służy do sprawdzania informacji o systemie nazw domen (DNS), co również nie jest odpowiednie do analizy trasy połączenia. Typowym błędem jest mylenie celów narzędzi – 'ping' czy 'ipconfig' są użyteczne w innych aspektach diagnostyki, ale nie w kontekście identyfikacji problemów z trasą pakietów. Właściwe zrozumienie funkcji każdego z tych narzędzi jest kluczowe dla efektywnego diagnozowania i rozwiązywania problemów w sieciach komputerowych.

Pytanie 40

Jaki błąd w okablowaniu można dostrzec na ekranie testera, który pokazuje mapę połączeń żył kabla typu "skrętka"?

Ilustracja do pytania
A. Zwarcie
B. Rozwarcie
C. Pary odwrócone
D. Pary skrzyżowane
Rozwarcie oznacza brak połączenia w jednej lub kilku żyłach kabla co skutkuje przerwanym obwodem i brakiem przewodzenia sygnału. Jest to jeden z najczęstszych problemów podczas instalacji okablowania strukturalnego gdzie kabel miedziany typu skrętka jest powszechnie stosowany. Standardowa skrętka kategorii 5e czy 6 składa się z czterech par przewodów które muszą być poprawnie zakończone aby zapewnić integralność sygnału. Rozwarcie może być spowodowane przez nieprawidłowe zakończenie kabla uszkodzenie mechaniczne lub zużycie. Podczas testowania mapy połączeń tester pokaże brakujący kontakt co pozwala na szybkie zlokalizowanie i naprawienie problemu. Rozpoznawanie rozwarć jest kluczowe dla utrzymania jakości sieci ponieważ nawet pojedyncze rozwarcie może prowadzić do całkowitego braku komunikacji. Zgodnie z normą ANSI/TIA-568 standardy określają procedury testowania i certyfikacji aby unikać takich problemów i zapewniać niezawodne połączenia w infrastrukturze sieciowej. W praktyce technik powinien stosować się do tych standardów aby zapewnić bezbłędne działanie sieci.