Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 24 maja 2025 23:40
Data zakończenia: 24 maja 2025 23:50

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Złącze umieszczone na płycie głównej, które umożliwia podłączanie kart rozszerzeń o różnych ilościach pinów, w zależności od wersji, nazywane jest

A. PCI

B. ISA

C. AGP

D. PCI Express

Wybór innych złączy, takich jak PCI, ISA czy AGP, wskazuje na niepełne zrozumienie ewolucji interfejsów rozszerzeń w komputerach. Standard PCI (Peripheral Component Interconnect) był powszechnie wykorzystywany przed pojawieniem się PCI Express. Oferował on równoległy transfer danych, co ograniczało jego przepustowość. Choć był szeroko stosowany, szybko stał się niewystarczający w obliczu rosnących wymagań dotyczących prędkości przesyłania danych w nowoczesnych aplikacjach. Z kolei ISA (Industry Standard Architecture) jest jeszcze starszym standardem, który dominował w latach 80. i 90. XX wieku, ale jego ograniczenia w zakresie przepustowości i możliwości były zbyt duże, aby sprostać współczesnym wymaganiom. AGP (Accelerated Graphics Port) był złączem zaprojektowanym specjalnie dla kart graficznych, ale również zostało zastąpione przez PCI Express, które oferuje znacznie lepsze osiągi dzięki architekturze szeregowej. Wybierając te starsze złącza, można trafić na istotne ograniczenia w wydajności oraz problemy z kompatybilnością z nowoczesnymi komponentami. Dlatego, aby zbudować nowoczesny system komputerowy, warto korzystać z PCIe, co zapewnia dużą elastyczność i możliwość rozwoju.

Pytanie 2

W systemie binarnym liczba 3FC7 będzie zapisana w formie:

A. 11111111000111

B. 01111111100011

C. 10111011110111

D. 0011111111000111

Liczba 3FC7 w systemie szesnastkowym reprezentuje wartość, która po konwersji na system dwójkowy staje się 0011111111000111. Aby to zobaczyć, należy najpierw przekonwertować każdą cyfrę szesnastkową na jej reprezentację binarną. Cyfry szesnastkowe 3, F, C i 7 przekładają się na binarne odpowiedniki: 0011, 1111, 1100 oraz 0111. Łącząc te sekwencje, otrzymujemy 0011111111000111. Zrozumienie konwersji pomiędzy różnymi systemami liczbowymi jest istotne w wielu dziedzinach informatyki, w tym w programowaniu, cyfrowym przetwarzaniu sygnałów oraz projektowaniu systemów komputerowych. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest optymalizacja algorytmów, które operują na różnych formatach danych, co jest kluczowe w kontekście wydajności oraz oszczędności pamięci. Rekomenduje się zrozumienie zasad konwersji pomiędzy systemami liczbowymi, co jest standardem w edukacji technicznej i inżynieryjnej.

Pytanie 3

W jakiej technologii produkcji projektorów stosowany jest system mikroskopijnych luster, przy czym każde z nich odpowiada jednemu pikselowi wyświetlanego obrazu?

A. DLP

B. LCD

C. LCOS

D. LED

Technologia DLP (Digital Light Processing) wykorzystuje system mikroskopijnych luster zwanych mikroukładami, gdzie każde lustro odpowiada za jeden piksel wyświetlanego obrazu. Lusterka te są umieszczone na chipie DMD (Digital Micromirror Device) i mogą być nachylane w różnych kierunkach, co pozwala na modulację światła i tworzenie obrazów o wysokiej jakości. Główne zalety technologii DLP to wysoka jasność, dobra reprodukcja kolorów oraz długa żywotność źródła światła. Dzięki tym cechom, projektory DLP są szeroko stosowane w różnych aplikacjach, w tym w kinach domowych, prezentacjach biznesowych oraz na dużych wydarzeniach. Przykładem zastosowania jest projektor używany w salach konferencyjnych, gdzie wymagana jest wyraźna i jasna prezentacja, a także w kinach, gdzie jakość obrazu ma kluczowe znaczenie. Warto również zaznaczyć, że technologia DLP jest zgodna z różnymi standardami, co sprawia, że jest rozpoznawalna i ceniona w branży audiowizualnej.

Pytanie 4

Po zainstalowaniu Windows 10, aby skonfigurować połączenie internetowe z ograniczeniem danych, w ustawieniach sieci i Internetu należy ustawić typ połączenia

A. przewodowe

B. bezprzewodowe

C. szerokopasmowe

D. taryfowe

Odpowiedź taryfowe jest poprawna, ponieważ w systemie Windows 10 istnieje możliwość skonfigurowania połączenia internetowego w taki sposób, aby monitorować i kontrolować zużycie danych. Ustawienie połączenia jako taryfowego pozwala użytkownikowi ograniczyć transfer danych, co jest szczególnie ważne w przypadku połączeń z limitem, takich jak mobilne dane komórkowe. Praktycznie oznacza to, że system operacyjny będzie informować użytkownika o zbliżającym się limicie oraz potencjalnie ograniczać niektóre funkcje, które mogą generować duże zużycie danych, takie jak automatyczne aktualizacje czy pobieranie dużych plików. Warto również dodać, że użytkownicy mogą ręcznie ustawić limity na użycie danych, co umożliwia lepsze zarządzanie kosztami. Tego rodzaju funkcjonalność jest zgodna z wytycznymi branżowymi, które zalecają użytkownikom ostrożne podejście do zarządzania danymi w celu unikania nieprzyjemnych niespodzianek na rachunkach. Dobrą praktyką jest również regularne monitorowanie użycia danych oraz dostosowywanie ustawień w zależności od zmieniających się potrzeb.

Pytanie 5

Umowa, na podstawie której użytkownik ma między innymi dostęp do kodu źródłowego oprogramowania w celu jego analizy i ulepszania, to licencja

A. GNU GPL

B. OLP

C. OEM

D. MOLP

OLP i MOLP to programy licencjonowania, ale nie dają użytkownikom dostępu do kodu źródłowego. OLP to umowa, która skupia się na sprzedaży oprogramowania, ale użytkownik nie może go zmieniać. MOLP to coś od Microsoftu, gdzie można kupić licencje, ale też bez kodu źródłowego. A OEM to licencje, które producent sprzętu daje razem z jego urządzeniem. Te licencje są dość ograniczone i nie dają możliwości modyfikowania kodu. Dlatego, w porównaniu do GNU GPL, te programy są w zasadzie inne, bo GNU GPL promuje wolność dostępu do kodu i jego zmiany. Wybór złej licencji może prowadzić do kłopotów z rozwijaniem oprogramowania, co jest kluczowe w dzisiejszym świecie technologii, który szybko się zmienia.

Pytanie 6

Aby oddzielić komputery działające w sieci z tym samym adresem IPv4, które są podłączone do zarządzalnego przełącznika, należy przypisać

A. niewykorzystywane interfejsy do różnych VLAN-ów

B. wykorzystywane interfejsy do różnych VLAN-ów

C. statyczne adresy MAC komputerów do wykorzystywanych interfejsów

D. statyczne adresy MAC komputerów do niewykorzystywanych interfejsów

Dobra robota z odpowiedzią! Przypisanie interfejsów do różnych VLAN-ów to świetny sposób na logiczne oddzielenie ruchu w tej samej sieci. VLAN-y pozwalają na uniknięcie problemów z kolizjami adresów IP, co jest naprawdę przydatne, zwłaszcza jeśli dwa komputery mają ten sam adres. Dzięki różnym VLAN-om, ruch jest kierowany przez odpowiednie interfejsy, co sprawia, że komunikacja jest lepiej zorganizowana. Na przykład, jeśli masz dwa komputery z tym samym IP, ale w różnych VLAN-ach, to przełącznik będzie wiedział, jak zarządzać ich danymi osobno. To naprawdę dobra praktyka w projektowaniu sieci, bo poprawia bezpieczeństwo i wydajność. No i pamiętaj, że VLAN-y działają zgodnie ze standardem IEEE 802.1Q, co jest istotne, jak chcesz, żeby wszystko działało sprawnie.

Pytanie 7

Aby zidentyfikować, który program najbardziej obciąża CPU w systemie Windows, należy otworzyć program

A. msconfig

B. regedit

C. dxdiag

D. menedżer zadań

Menedżer zadań w systemie Windows to narzędzie, które umożliwia monitorowanie i zarządzanie uruchomionymi procesami oraz aplikacjami. Jest on szczególnie przydatny do oceny obciążenia procesora, ponieważ wyświetla bieżące zużycie CPU przez poszczególne procesy. Aby otworzyć Menedżera zadań, można użyć skrótu klawiszowego Ctrl + Shift + Esc lub prawym przyciskiem myszy kliknąć na pasku zadań i wybrać odpowiednią opcję. Po uruchomieniu Menedżera zadań, w zakładce 'Procesy' można sortować aplikacje według użycia CPU, co pozwala szybko zidentyfikować, które programy obciążają system najbardziej. W praktyce, korzystanie z Menedżera zadań jest kluczowe w diagnostyce problemów z wydajnością, ponieważ umożliwia użytkownikom natychmiastowe reagowanie na sytuacje, w których jeden z procesów może powodować spowolnienie systemu. Zgodnie z dobrą praktyką, regularne monitorowanie procesów pozwala na optymalizację wydajności systemu oraz zapobieganie problemom związanym z nadmiernym zużyciem zasobów.

Pytanie 8

W usłudze, jaką funkcję pełni protokół RDP?

A. SCP w systemie Windows

B. poczty elektronicznej w systemie Linux

C. terminalowej w systemie Linux

D. pulpitu zdalnego w systemie Windows

Odpowiedzi odnoszące się do SCP, terminali w systemie Linux oraz poczty elektronicznej w systemie Linux są błędne, ponieważ nie mają one związku z protokołem RDP. SCP (Secure Copy Protocol) to protokół używany do bezpiecznego kopiowania plików między komputerami w sieci, wykorzystujący SSH do autoryzacji oraz szyfrowania danych. Nie jest on związany z zdalnym dostępem do pulpitu, a jego zastosowanie koncentruje się na transferze plików, co jest zupełnie inną funkcjonalnością. Terminale w systemie Linux, takie jak SSH, również pozwalają na zdalne połączenia, jednak są one bardziej związane z interfejsem tekstowym, co ogranicza możliwości graficznego zdalnego dostępu, jakie oferuje RDP. Z kolei poczta elektroniczna w systemie Linux to obszar, który obejmuje różne protokoły, takie jak SMTP, IMAP czy POP3, ale nie dotyczy zdalnego dostępu do pulpitu. Te pomyłki mogą wynikać z mylenia funkcji zdalnego dostępu z innymi formami komunikacji sieciowej, w których dostęp do zasobów nie jest zrealizowany poprzez interfejs graficzny, co jest kluczowe dla zrozumienia, czym jest RDP i jakie ma zastosowania. W rezultacie, błędne koncepcje te mogą prowadzić do niepełnego lub mylącego obrazu funkcjonalności protokołu RDP oraz jego istotnego miejsca w ekosystemie systemów Windows.

Pytanie 9

Jakie polecenie w systemie Linux jest potrzebne do stworzenia archiwum danych?

A. cal

B. tar

C. date

D. grep

Polecenie 'tar' to naprawdę przydatne narzędzie w systemach Unix i Linux, które pozwala na tworzenie archiwów danych. Możesz zgrupować mnóstwo plików i folderów w jeden, co jest mega pomocne, gdy chcesz zaoszczędzić miejsce lub przenieść je gdzieś indziej. Na przykład, żeby stworzyć archiwum, możesz użyć czegoś takiego jak 'tar -cvf archiwum.tar /ścieżka/do/katalogu'. Opcja '-c' oznacza, że tworzysz archiwum, '-v' pokaże ci, co się dzieje, a '-f' pozwala nadać nazwę temu archiwum. Dodatkowo, fajnie jest to połączyć z kompresją, na przykład z gzip, używając '-z' ('tar -czvf archiwum.tar.gz /ścieżka/do/katalogu'). To jest naprawdę dobre podejście do zarządzania danymi, bo pozwala na efektywne przechowywanie oraz szybkie przywracanie danych, co jest super ważne przy backupach i migracjach.

Pytanie 10

Jakie polecenie powinno się wykorzystać do zainstalowania pakietów Pythona w systemie Ubuntu z oficjalnego repozytorium?

A. pacman -S install python3.6

B. zypper install python3.6

C. yum install python3.6

D. apt-get install python3.6

Odpowiedź 'apt-get install python3.6' jest poprawna, ponieważ 'apt-get' to narzędzie do zarządzania pakietami w systemach opartych na Debianie, takich jak Ubuntu. Użycie tego polecenia pozwala na instalację pakietów z oficjalnych repozytoriów, co jest zalecanym i bezpiecznym sposobem na dodawanie oprogramowania. 'apt-get' automatycznie rozwiązuje zależności między pakietami, co jest kluczowe dla prawidłowego działania aplikacji. Na przykład, aby zainstalować Python 3.6, wystarczy wpisać 'sudo apt-get install python3.6' w terminalu, co rozpocznie proces pobierania oraz instalacji Pythona. Dobrą praktyką jest również regularne aktualizowanie listy dostępnych pakietów za pomocą 'sudo apt-get update', aby mieć pewność, że instalowane oprogramowanie jest najnowsze i zawiera wszystkie poprawki bezpieczeństwa. Używając 'apt-get', można również zainstalować inne pakiety, takie jak biblioteki do obsługi Pythona, co znacząco zwiększa możliwości programistyczne.

Pytanie 11

Jakie urządzenie pozwoli na połączenie kabla światłowodowego zastosowanego w okablowaniu pionowym sieci z przełącznikiem, który ma jedynie złącza RJ45?

A. Modem

B. Konwerter mediów

C. Router

D. Regenerator

Konwerter mediów to urządzenie, które umożliwia konwersję sygnału z jednej formy na inną, co jest kluczowe w przypadku integracji różnych typów kabli i protokołów transmisyjnych. W kontekście okablowania sieciowego, konwerter mediów jest niezbędny, gdy mamy do czynienia z kablami światłowodowymi, które są zazwyczaj używane w okablowaniu pionowym, i chcemy je połączyć z urządzeniami, takimi jak przełączniki, które posiadają jedynie gniazda RJ45, dedykowane dla kabli miedziowych (np. UTP). Przykładem zastosowania konwertera mediów jest sytuacja, gdy firma korzysta z szybkiego okablowania światłowodowego na długich dystansach, ale jej infrastruktura końcowa, jak na przykład przełączniki sieciowe, obsługuje jedynie miedź. W takim wypadku konwerter mediów przekształca sygnał optyczny na sygnał elektryczny, umożliwiając skuteczne połączenie i komunikację między urządzeniami. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, konwertery mediów powinny spełniać standardy takich jak IEEE 802.3, co zapewnia ich interoperacyjność oraz stabilność pracy w zróżnicowanych środowiskach sieciowych.

Pytanie 12

Po zainstalowaniu systemu Linux, użytkownik pragnie skonfigurować kartę sieciową poprzez wprowadzenie ustawień dotyczących sieci. Jakie działanie należy podjąć, aby to osiągnąć?

A. /etc/network/interfaces

B. /etc/shadow

C. /etc/profile

D. /etc/resolv.configuration

Poprawna odpowiedź to /etc/network/interfaces, ponieważ jest to główny plik konfiguracyjny używany w wielu dystrybucjach systemu Linux do zarządzania ustawieniami sieciowymi. W tym pliku użytkownik może definiować różne interfejsy sieciowe, przypisywać im adresy IP, maski podsieci oraz inne istotne parametry, takie jak brama domyślna i serwery DNS. Na przykład, aby skonfigurować interfejs eth0 z adresem IP 192.168.1.10, użytkownik wpisze: 'iface eth0 inet static' oraz 'address 192.168.1.10'. Warto zaznaczyć, że w zależności od wybranej dystrybucji, dostępne są różne narzędzia do edytowania tego pliku, takie jak nano czy vim. Praktyczna znajomość edycji pliku /etc/network/interfaces jest kluczowa dla administratorów systemu, którzy muszą zarządzać połączeniami sieciowymi w sposób wydajny i zgodny z najlepszymi praktykami branżowymi. Użytkowanie tego pliku wpisuje się w standardy konfiguracji systemów Unix/Linux, co czyni go niezbędnym narzędziem do zrozumienia i zarządzania infrastrukturą sieciową.

Pytanie 13

Jakie polecenie w systemie Linux pozwala na wyświetlenie informacji o bieżącej godzinie, czasie pracy systemu oraz liczbie użytkowników zalogowanych do systemu?

A. history

B. echo

C. uptime

D. chmod

Polecenie 'uptime' w systemie Linux jest niezwykle przydatnym narzędziem, które dostarcza informacji dotyczących czasu działania systemu, aktualnej godziny oraz liczby zalogowanych użytkowników. Gdy uruchomimy to polecenie, uzyskamy wynik w formie tekstu, który zawiera czas, przez jaki system był aktywny, godziny oraz minutę, a także liczbę użytkowników aktualnie zalogowanych do systemu. Na przykład, wywołanie polecenia 'uptime' może zwrócić wynik jak '16:05:43 up 5 days, 2:12, 3 users', co oznacza, że system działa od pięciu dni. To narzędzie jest szczególnie ważne w kontekście monitorowania wydajności serwerów oraz diagnozowania problemów z obciążeniem systemu. Warto również podkreślić, że informacje uzyskane z polecenia 'uptime' mogą być przydatne w kontekście praktyk DevOps, gdzie ciągłość działania usług jest kluczowa dla zapewnienia dostępności i niezawodności aplikacji. Regularne korzystanie z tego polecenia pozwala administratorom na szybkie ocenienie stabilności systemu i wykrycie potencjalnych problemów związanych z wydajnością.

Pytanie 14

W topologii gwiazdy każde urządzenie działające w sieci jest

A. podłączone do węzła sieci.

B. spojone ze sobą przewodami, tworząc zamknięty pierścień.

C. skonfigurowane z dwoma sąsiadującymi komputerami

D. połączone z jedną magistralą.

Topologia sieci nie polega na podłączeniu urządzeń do jednej magistrali, co jest typowe dla topologii magistrali. W takim układzie wszystkie urządzenia są połączone do wspólnego przewodu, co może prowadzić do problemów z kolizjami i ograniczoną wydajnością, zwłaszcza w większych sieciach. W przypadku awarii magistrali cała sieć przestaje działać. Z kolei połączenia pomiędzy dwoma sąsiadującymi komputerami sugerują strukturę sieci w formie łańcucha, co jest charakterystyczne dla topologii pierścienia lub łańcucha. W takim układzie awaria jednego urządzenia może zakłócić komunikację w całej sieci. Natomiast połączenie urządzeń w zamknięty pierścień implikuje topologię pierścienia, w której każde urządzenie jest połączone z dwoma innymi, tworząc cykl. Taki system również niesie ryzyko, ponieważ awaria jednego połączenia może sparaliżować cały układ. Niezrozumienie różnic między tymi topologiami prowadzi do błędnych wniosków odnośnie do efektywności i bezpieczeństwa sieci, co w praktyce objawia się problemami z wydajnością i zarządzaniem siecią.

Pytanie 15

Jakim akronimem oznacza się przenikanie bliskie skrętki teleinformatycznej?

A. AFEXT

B. NEXT

C. FEXT

D. ANEXT

NEXT, czyli Near-End Crosstalk, to termin używany w kontekście skrętek teleinformatycznych, który odnosi się do zjawiska zakłóceń sygnału w kablu, gdy sygnał z jednego toru przesyłowego przenika do innego toru, który znajduje się blisko źródła sygnału. Jest to istotny problem w systemach telekomunikacyjnych, szczególnie w sieciach lokalnych (LAN), gdzie skrętki są powszechnie stosowane. Zrozumienie NEXT jest kluczowe dla projektowania i wdrażania efektywnych i niezawodnych sieci, ponieważ jego poziom wpływa na jakość i stabilność przesyłanych danych. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest dobór odpowiednich skrętek do instalacji w biurze, gdzie wymagana jest wysoka przepustowość i minimalizacja interakcji między torami. Standardy takie jak ANSI/TIA-568 oraz ISO/IEC 11801 definiują dopuszczalne poziomy NEXT dla różnych kategorii okablowania, co jest niezbędne w celu zapewnienia zgodności i wydajności infrastruktury telekomunikacyjnej.

Pytanie 16

Analiza tłumienia w kablowym systemie przesyłowym umożliwia ustalenie

A. różnic między przesłuchami zdalnymi

B. spadku mocy sygnału w danej parze przewodu

C. czasu opóźnienia propagacji

D. błędów instalacyjnych związanych z zamianą pary

Pomiar tłumienia w kablowym torze transmisyjnym jest kluczowym aspektem oceny jakości transmisji sygnału. Tłumienie odnosi się do spadku mocy sygnału, który występuje na skutek przejścia przez medium transmisyjne, w tym przypadku parę przewodów. Właściwe pomiary tłumienia pozwalają zidentyfikować, jak dużo sygnału traci na drodze od nadajnika do odbiornika. W praktyce, dla kabli telekomunikacyjnych i sieci komputerowych, normy takie jak ETSI, IEC oraz TIA/EIA określają dopuszczalne wartości tłumienia, co pozwala na zapewnienie odpowiedniej jakości usług. Właściwe pomiary tłumienia mogą pomóc w określeniu, czy instalacja spełnia obowiązujące standardy, a także w diagnostyce problemów z siecią, takich jak spadki jakości sygnału mogące prowadzić do przerw w komunikacji. Dodatkowo, zrozumienie oraz umiejętność interpretacji wyników pomiarów tłumienia jest niezbędne podczas projektowania i budowy nowoczesnych sieci telekomunikacyjnych, gdzie odpowiednie parametry są kluczowe dla optymalnej wydajności systemu.

Pytanie 17

Jakie urządzenie NIE powinno być serwisowane podczas korzystania z urządzeń antystatycznych?

A. Pamięć

B. Dysk twardy

C. Zasilacz

D. Modem

Dyski twarde, pamięci oraz modemy to urządzenia, które można naprawiać w trakcie używania antystatycznych metod ochrony. Często zakłada się, że wszelkie komponenty komputerowe są bezpieczne do naprawy, o ile stosuje się odpowiednie środki zapobiegawcze, co może prowadzić do błędnych wniosków. Dyski twarde, choć krytyczne dla przechowywania danych, nie mają takiej samej struktury niebezpieczeństwa jak zasilacze. W momencie, gdy można odłączyć zasilanie, ryzyko statyczne jest minimalizowane, a elementy takie jak talerze czy głowice nie są narażone na wysokie napięcie. Jednakże nieprawidłowe myślenie o dyskach twardych, jako o jednostkach w pełni bezpiecznych, ignoruje ryzyko uszkodzenia mechanicznego, które może wystąpić w trakcie naprawy. Pamięci RAM również są wrażliwe na uszkodzenia spowodowane wyładowaniami elektrostatycznymi, ale są znacznie mniej niebezpieczne w porównaniu do zasilaczy. Modemy, będące urządzeniami komunikacyjnymi, mogą być bezpiecznie naprawiane, choć ich eksploatacja powinna odbywać się z zachowaniem zasad BHP. W konkluzyjnych punktach, mylenie tych urządzeń pod względem ryzyka zasilania prowadzi do niedocenienia znaczenia odpowiednich procedur bezpieczeństwa oraz standardów branżowych.

Pytanie 18

Według specyfikacji JEDEC, napięcie zasilania dla modułów pamięci RAM DDR3L wynosi

A. 1,9 V

B. 1,5 V

C. 1,85 V

D. 1,35 V

Moduły pamięci RAM DDR3L działają na napięciu 1,35 V, co sprawia, że są bardziej oszczędne energetycznie w porównaniu do wcześniejszych wersji jak DDR3, które pracują na 1,5 V. To niższe napięcie to jednak nie tylko oszczędność, ale też mniejsze straty ciepła, co jest ważne zwłaszcza w laptopach i serwerach, gdzie efektywność jest na wagę złota. Dzięki temu sprzęt jest bardziej stabilny, a komponenty mogą dłużej działać. Producent JEDEC ustala te standardy, a ich przestrzeganie jest kluczowe przy wyborze pamięci. Warto też wspomnieć, że DDR3L wspiera DSR, co dodatkowo poprawia wydajność, szczególnie w intensywnie używanych zastosowaniach.

Pytanie 19

Zgodnie z normą TIA/EIA-568-B.1 kabel UTP 5e z przeplotem powstaje poprzez zamianę lokalizacji w wtyczce 8P8C następujących par żył (odpowiednio według kolorów):

A. biało-zielony i zielony z biało-niebieskim i niebieskim

B. biało-zielony i zielony z biało-brązowym i brązowym

C. biało-pomarańczowy i pomarańczowy z biało-brązowym i brązowym

D. biało-pomarańczowy i pomarańczowy z biało-zielonym i zielonym

Zgodnie z normą TIA/EIA-568-B.1, poprawna zamiana par przewodów w wtyczce 8P8C polega na wymianie miejscami przewodów biało-pomarańczowego i pomarańczowego z przewodami biało-zielonym i zielonym. Taki schemat ułożenia kabli zapewnia odpowiednią separację sygnałów oraz minimalizuje zakłócenia elektromagnetyczne, co jest istotne dla utrzymania wysokiej jakości transmisji danych w sieciach lokalnych. W praktyce, prawidłowe zakończenie kabli UTP 5e z przeplotem jest kluczowe dla uzyskiwania maksymalnej wydajności sieci, zwłaszcza w zastosowaniach wymagających dużej przepustowości, takich jak transmisja wideo w czasie rzeczywistym czy przesył danych w chmurze. Poprawne ułożenie przewodów zgodnie z normami branżowymi przyczynia się do stabilności i niezawodności połączeń, a tym samym do wydajności całej infrastruktury sieciowej. Dzięki temu, instalacje mogą spełniać wymagania dotyczące jakości usług (QoS) oraz minimalizować ryzyko wystąpienia błędów transmisji.

Pytanie 20

Jakie polecenie w systemie Linux przyzna pełne uprawnienia wszystkim użytkownikom do zasobów?

A. chmod 000

B. chmod 777

C. chmod 666

D. chmod 533

Polecenie 'chmod 777' w systemie Linux ustawia pełne uprawnienia do odczytu, zapisu i wykonania dla właściciela pliku, grupy oraz innych użytkowników. Liczba '7' w systemie ósemkowym odpowiada wartości binarnej '111', co oznacza, że każdy z trzech typów użytkowników ma pełny dostęp do pliku lub katalogu. Umożliwia to na przykład wspólne korzystanie z katalogów roboczych, gdzie wiele osób może edytować i modyfikować pliki. W praktyce takie ustawienie uprawnień powinno być stosowane ostrożnie, głównie w sytuacjach, gdy pliki lub katalogi są przeznaczone do współdzielenia w zaufanym środowisku. W kontekście dobrych praktyk bezpieczeństwa, ważne jest, aby unikać nadawania pełnych uprawnień tam, gdzie nie jest to absolutnie konieczne, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu czy przypadkowych modyfikacji. Warto również pamiętać, że w przypadku systemów produkcyjnych lepiej jest stosować bardziej restrykcyjne ustawienia, aby chronić integralność danych.

Pytanie 21

Która operacja może skutkować nieodwracalną utratą danych w przypadku awarii systemu plików?

A. uruchomienie systemu operacyjnego

B. formatowanie dysku

C. wykonanie skanowania scandiskiem

D. przeskanowanie programem antywirusowym

Formatowanie dysku to proces, który polega na przygotowaniu nośnika danych do przechowywania informacji poprzez usunięcie wszystkich obecnych danych na dysku oraz stworzenie nowego systemu plików. W przypadku uszkodzenia systemu plików, formatowanie jest jedną z nielicznych czynności, która całkowicie eliminuje dane, pozostawiając nośnik pustym. Przykładem zastosowania formatowania może być sytuacja, gdy dysk twardy jest uszkodzony i wymaga ponownego użycia. Standardowe procedury w branży IT zalecają przechowywanie kopii zapasowych danych przed formatowaniem, aby uniknąć nieodwracalnej utraty informacji. Warto pamiętać, że proces ten powinien być przeprowadzany z uwagą i zrozumieniem, ponieważ po formatowaniu odzyskanie danych może być niemożliwe, co czyni tę operację krytyczną w zarządzaniu danymi. Dobre praktyki w zakresie zarządzania danymi obejmują dokonanie szczegółowej oceny przed podjęciem decyzji o formatowaniu oraz użycie narzędzi do odzyskiwania danych, które mogą pomóc w sytuacjach awaryjnych, zanim podejmiemy takie kroki.

Pytanie 22

W systemie Linux komendą, która jednocześnie podnosi uprawnienia dla procesu uruchamianego z terminala, jest

A. passwd

B. sudo

C. users

D. uname

Polecenie 'sudo' w systemie Linux jest kluczowym narzędziem do podnoszenia uprawnień dla procesów uruchamianych z konsoli. Skrót 'sudo' oznacza 'superuser do', co pozwala na wykonywanie poleceń z uprawnieniami administratora (root) bez konieczności logowania się na konto administratora. Używanie 'sudo' jest zgodne z zasadą najmniejszych uprawnień, co oznacza, że użytkownicy powinni otrzymywać tylko te uprawnienia, które są im niezbędne do wykonywania swoich zadań. Przykład zastosowania: jeśli chcesz zainstalować nowy pakiet oprogramowania przy użyciu menedżera pakietów, musisz mieć odpowiednie uprawnienia. W takim przypadku można użyć polecenia 'sudo apt install'. Jest to również praktyka zgodna z politykami bezpieczeństwa, ponieważ 'sudo' zapisuje wszystkie wykonane polecenia w dzienniku, co pozwala na audyt i monitoring działań użytkowników. Dzięki temu administratorzy systemu mogą lepiej zarządzać dostępem do krytycznych funkcji oraz szybko identyfikować potencjalne problemy z bezpieczeństwem.

Pytanie 23

Który z protokołów funkcjonuje w warstwie aplikacji modelu ISO/OSI, umożliwiając wymianę informacji kontrolnych między urządzeniami sieciowymi?

A. SMTP

B. SNMP

C. DNS

D. POP3

DNS (Domain Name System) to protokół, który odpowiada za tłumaczenie nazw domenowych na adresy IP. Choć pełni ważną rolę w internecie, jego głównym celem jest zapewnienie użytkownikom łatwego dostępu do zasobów sieciowych, a nie wymiana informacji kontrolnych pomiędzy urządzeniami. Dlatego nie może być uznany za protokół zarządzania w sieciach. POP3 (Post Office Protocol version 3) to protokół używany do pobierania wiadomości e-mail z serwera na klienta. Z kolei SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) odpowiada za wysyłkę wiadomości e-mail. Oba te protokoły działają w obszarze usług pocztowych i nie są związane z zarządzaniem urządzeniami w sieci. Typowy błąd w rozumieniu tego zagadnienia to mylenie funkcji protokołów aplikacyjnych, co prowadzi do niewłaściwego przypisania ich zastosowań do kontekstu zarządzania siecią. W praktyce, nie mając pełnej wiedzy na temat funkcji SNMP, można zakładać, że inne protokoły oparte na aplikacji mogą pełnić podobne zadania, co jest błędnym założeniem. Właściwe zrozumienie celu i funkcji każdego z protokołów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami i zapewnienia ich prawidłowego działania.

Pytanie 24

Złącze widoczne na ilustracji służy do podłączenia

A. myszy

B. drukarki

C. modemu

D. monitora

Złącze przedstawione na zdjęciu to złącze VGA (Video Graphics Array) które jest standardowym typem połączenia wykorzystywanym do podłączania monitorów do komputerów. VGA jest analogowym standardem przesyłania sygnału wideo który został wprowadzony w 1987 roku przez firmę IBM. Charakteryzuje się 15 pinami ułożonymi w trzy rzędy. Choć obecnie coraz częściej zastępowane jest przez złącza cyfrowe takie jak HDMI czy DisplayPort nadal znajduje zastosowanie w przypadku starszych monitorów projektorów czy kart graficznych. Złącze VGA przesyła sygnały wideo RGB oraz sygnały synchronizacji poziomej i pionowej co pozwala na obsługę różnych rozdzielczości ekranu. Podczas podłączania urządzeń za pomocą tego złącza kluczowe jest wykorzystanie odpowiedniego kabla VGA aby uniknąć zakłóceń sygnału i zapewnić dobrą jakość obrazu. W praktyce stosowanie złącza VGA w środowiskach gdzie wymagana jest wysoka jakość obrazu na przykład w prezentacjach lub przy pracy graficznej może wymagać dodatkowych konwerterów sygnału na cyfrowe aby zapewnić najwyższą jakość obrazu. Pomimo rozwoju technologii VGA nadal pozostaje szeroko wykorzystywany w wielu aplikacjach przemysłowych i edukacyjnych.

Pytanie 25

W dokumentacji płyty głównej zapisano „Wsparcie dla S/PDIF Out”. Co to oznacza w kontekście tego modelu płyty głównej?

A. cyfrowe złącze sygnału audio

B. analogowe złącze sygnału wyjścia video

C. cyfrowe złącze sygnału video

D. analogowe złącze sygnału wejścia video

Wybór odpowiedzi dotyczącej analogowego złącza sygnału wyjścia video, analogowego złącza sygnału wejścia video czy cyfrowego złącza sygnału video jest błędny, ponieważ nie odnoszą się one do standardu S/PDIF, który jest wyłącznie związany z sygnałem audio. Analogowe złącza sygnałów wideo, takie jak RCA czy komponentowe, mają zupełnie inną charakterystykę i przeznaczenie. Złącza te są zaprojektowane do przesyłania sygnałów wideo w formacie analogowym, co nie jest kompatybilne z cyfrowym standardem S/PDIF. Typowe nieporozumienia mogą wynikać z mylenia standardów audio z wideo, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków o funkcjonalności danego złącza. Ponadto, cyfrowe złącze sygnału video nie jest związane z S/PDIF, gdyż to standardy takie jak HDMI lub DisplayPort są odpowiedzialne za przesyłanie sygnałów wideo w formacie cyfrowym. Dlatego ważne jest zrozumienie podstawowych różnic między tymi technologiami oraz ich zastosowań w praktyce. Prawidłowe zrozumienie standardów audio i wideo jest kluczowe dla efektywnego projektowania systemów multimedialnych oraz zapewnienia wysokiej jakości dostarczanych sygnałów.

Pytanie 26

Który z podanych adresów IP należy do kategorii adresów prywatnych?

A. 190.5.7.126

B. 38.176.55.44

C. 192.168.0.1

D. 131.107.5.65

Adres IP 192.168.0.1 jest przykładem adresu prywatnego, który należy do zarezerwowanej przestrzeni adresowej na potrzeby sieci lokalnych. W standardzie RFC 1918 zdefiniowane są trzy zakresy adresów IP, które są uważane za prywatne: 10.0.0.0/8, 172.16.0.0/12 oraz 192.168.0.0/16. Adresy te nie są routowane w Internecie, co oznacza, że nie mogą być bezpośrednio używane do komunikacji z urządzeniami spoza sieci lokalnej. Takie rozwiązanie zwiększa bezpieczeństwo sieci, ponieważ urządzenia w sieci prywatnej są ukryte przed publicznym dostępem. W praktyce, adres 192.168.0.1 jest często używany jako domyślny adres bramy w routerach, co umożliwia użytkownikom dostęp do panelu administracyjnego urządzenia. Umożliwia to konfigurowanie ustawień sieciowych, takich jak zabezpieczenia Wi-Fi czy przypisywanie adresów IP w sieci lokalnej. Zrozumienie rozróżnienia między adresami prywatnymi a publicznymi jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami komputerowymi oraz zapewnienia ich bezpieczeństwa.

Pytanie 27

Jaki protokół stosują komputery, aby informować rutera o przynależności do konkretnej grupy multicastowej?

A. OSPF

B. UDP

C. IGMP

D. RIP

OSPF (Open Shortest Path First) to protokół routingu stosowany w sieciach IP, ale jego funkcjonalność jest zupełnie inna niż IGMP. OSPF służy do dynamicznego wykrywania i zarządzania trasami w sieci, a nie do zarządzania członkostwem w grupach multicastowych. Jego celem jest zapewnienie optymalnej ścieżki dla ruchu IP poprzez algorytmy takie jak Dijkstra, co ma kluczowe znaczenie w dużych, złożonych sieciach. UDP (User Datagram Protocol) to natomiast protokół transportowy, który umożliwia przesyłanie danych bez gwarancji dostarczenia, co czyni go nieodpowiednim do zarządzania członkostwem w grupach rozgłoszeniowych. W kontekście przesyłania multicastowego, UDP może być używany jako protokół transportowy dla strumieni danych, lecz nie zarządza on informacjami o tym, które urządzenia należą do danej grupy. RIP (Routing Information Protocol) to inny protokół routingu, który, podobnie jak OSPF, nie ma funkcji związanych z zarządzaniem grupami multicastowymi. W związku z tym, odpowiedzi związane z OSPF, UDP i RIP są nieprawidłowe, ponieważ nie odpowiadają na pytanie o sposób, w jaki komputery informują routery o członkostwie w grupach rozgłoszeniowych. Zrozumienie różnic między tymi protokołami a IGMP jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i zarządzania sieciami, aby skutecznie wykorzystywać ich specyfikę w praktycznych zastosowaniach.

Pytanie 28

Przedmiot widoczny na ilustracji to

A. narzędzie uderzeniowe typu krone

B. tester diodowy kabla UTP

C. złączarka wtyków RJ45

D. miernik długości kabli

Tester diodowy przewodu UTP to narzędzie używane do sprawdzania poprawności połączeń kablowych w sieciach komputerowych. Jego główną funkcją jest identyfikacja błędów w połączeniach, takich jak przerwy, zwarcia czy odwrócenia par przewodów. Urządzenie to składa się z dwóch części: jednostki głównej i jednostki zdalnej. Po podłączeniu kabli UTP do portów, tester wysyła sygnał elektryczny przez przewody, a diody LED wskazują stan każdego z nich. W praktyce tester jest niezastąpiony przy instalacji i konserwacji sieci, ponieważ pozwala szybko zdiagnozować problemy związane z okablowaniem. Dobre praktyki branżowe zalecają regularne testowanie kabli sieciowych, co pomaga w utrzymaniu ich niezawodności. Warto również wspomnieć, że testery mogą różnić się zaawansowaniem – niektóre modele oferują dodatkowe funkcje, takie jak pomiar długości kabla czy identyfikacja uszkodzonych par. Użycie testera diodowego UTP jest zgodne ze standardami telekomunikacyjnymi, jak TIA/EIA, co gwarantuje zgodność z innymi urządzeniami sieciowymi.

Pytanie 29

Użytkownicy w sieci lokalnej mogą się komunikować między sobą, lecz nie mają dostępu do serwera WWW. Wynik polecenia ping z komputerów bramy jest pozytywny. Który komponent sieci NIE MOŻE być powodem problemu?

A. Karta sieciowa serwera

B. Router

C. Przełącznik

D. Kabel łączący router z serwerem WWW

Przełącznik jest urządzeniem warstwy drugiej modelu OSI, które służy do komunikacji w obrębie lokalnej sieci komputerowej. Jego zadaniem jest przekazywanie ramek danych pomiędzy komputerami podłączonymi do różnych portów. Jeśli użytkownicy sieci wewnętrznej mogą się ze sobą komunikować, oznacza to, że przełącznik działa poprawnie. W przypadku problemów z dostępem do serwera WWW, przyczyną może być problem z elementami poza przełącznikiem. Przełącznik nie wpływa na komunikację z elementami znajdującymi się poza lokalną siecią, ponieważ nie zajmuje się routingiem. Jeśli ping do bramy jest pozytywny, sygnalizuje, że droga do routera jest poprawna. Potencjalne problemy mogą leżeć poza lokalną siecią LAN, na przykład w konfiguracji routera, problemach z połączeniem z serwerem WWW lub kartą sieciową serwera. W praktyce oznacza to, że administratorzy sieci powinni najpierw sprawdzić elementy odpowiedzialne za routing oraz fizyczne połączenia pomiędzy routerem a serwerem WWW. Dobre praktyki zarządzania siecią obejmują regularne monitorowanie stanu urządzeń sieciowych oraz przemyślane projektowanie topologii sieci, aby minimalizować potencjalne punkty awarii.

Pytanie 30

Urządzenie, które łączy różne segmenty sieci i przekazuje ramki pomiędzy nimi, wybierając odpowiedni port docelowy dla przesyłanych ramek, to

A. koncentrator

B. przełącznik

C. zasilacz awaryjny

D. rejestrator

Przełącznik, znany również jako switch, to kluczowe urządzenie w nowoczesnych sieciach komputerowych, które efektywnie zarządza komunikacją między różnymi segmentami sieci. Przełączniki działają na poziomie drugiego poziomu modelu OSI (warstwa łącza danych), co oznacza, że są odpowiedzialne za przesyłanie ramki na podstawie adresów MAC. Gdy urządzenie wysyła ramkę, przełącznik analizuje adres MAC źródła i docelowego, a następnie decyduje, na który port przekazać tę ramkę, co znacząco zwiększa wydajność sieci. Przykładem zastosowania przełącznika mogą być sieci lokalne w biurach, gdzie różne urządzenia, takie jak komputery, drukarki i serwery, komunikują się ze sobą. W praktyce, standardy takie jak IEEE 802.1Q dotyczące VLAN-u (virtual local area network) oraz IEEE 802.3 dla Ethernetu są kluczowe w kontekście przełączników, umożliwiając izolację ruchu i zwiększenie bezpieczeństwa w sieciach.

Pytanie 31

Możliwości zmiany uprawnień dostępu do plików w systemie Windows 10 można uzyskać za pomocą komendy

A. set

B. convert

C. icacls

D. verify

Odpowiedzi verify, set i convert są nieprawidłowe w kontekście zarządzania uprawnieniami dostępu do plików w systemie Windows 10. Polecenie verify służy do sprawdzania poprawności plików na dysku, a nie do zarządzania uprawnieniami. To narzędzie ma na celu weryfikację, czy plik został zapisany poprawnie, co jest istotne w kontekście diagnostyki błędów, lecz nie ma zastosowania w kontekście regulacji dostępu. Kolejne polecenie, set, jest używane do ustawiania lub wyświetlania zmiennych środowiskowych w systemie, co jest procesem zupełnie niepowiązanym z kontrolą dostępu do plików. Z kolei polecenie convert jest stosowane do konwersji typów systemu plików, na przykład z FAT na NTFS, a także nie ma zastosowania w modyfikacji uprawnień. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z mylnego przekonania, że uprawnienia dostępu można modyfikować za pomocą narzędzi, które służą do innych celów. Często administratorzy, którzy nie są zaznajomieni z dokładnymi funkcjami narzędzi systemowych, mogą wprowadzać się w błąd, zakładając, że każde polecenie dotyczące plików może dotyczyć również zarządzania ich uprawnieniami. Aby skutecznie zarządzać dostępem do plików, ważne jest zrozumienie specyficznych funkcji każdego z narzędzi dostępnych w systemie operacyjnym, co pozwala na zastosowanie odpowiednich rozwiązań w praktyce.

Pytanie 32

Na zdjęciu widnieje

A. płytę przełącznika 4 portowego

B. modem ISDN

C. modem wewnętrzny

D. kartę sieciową 4 portową

Karta sieciowa 4 portowa to urządzenie pozwalające na podłączenie kilku urządzeń sieciowych do komputera lub serwera. Każdy z portów może obsługiwać połączenie sieciowe, co umożliwia zwiększenie przepustowości danych lub redundancję połączeń. Karty sieciowe są często stosowane w centrach danych i serwerowniach, gdzie wymagane są stabilne i szybkie połączenia sieciowe. W praktyce biznesowej karty te mogą być używane do dzielenia ruchu sieciowego pomiędzy różne sieci VLAN, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania siecią. Standardy takie jak IEEE 802.3 definiują specyfikacje techniczne dla kart sieciowych, co zapewnia ich kompatybilność z różnymi urządzeniami sieciowymi. Współczesne karty sieciowe często obsługują funkcje takie jak offloading TCP/IP, co odciąża procesor komputera i zwiększa wydajność systemu. Dzięki technologii PoE (Power over Ethernet) niektóre karty mogą również zasilać urządzenia zewnętrzne, co przyczynia się do redukcji okablowania w infrastrukturze sieciowej.

Pytanie 33

Topologia fizyczna sieci komputerowej przedstawiona na ilustracji to topologia

A. magistrali

B. gwiazdy rozszerzonej

C. gwiazdy

D. hierarchiczna

Topologia magistrali to jeden z najprostszych rodzajów topologii sieciowych, w którym wszystkie urządzenia łączą się do jednego wspólnego medium transmisyjnego. W tego typu topologii, dane przesyłane są wzdłuż jednej magistrali, a każde z urządzeń nasłuchuje transmisji, aby zidentyfikować wiadomość skierowaną do niego. Jest to rozwiązanie, które było popularne w początkowych fazach rozwoju sieci komputerowych, ale ze względu na ograniczenia związane z wydajnością i bezpieczeństwem, zostało zastąpione przez bardziej zaawansowane topologie. W topologii gwiazdy każda stacja robocza jest bezpośrednio połączona z centralnym punktem, co eliminuje problem z jednopunktowym awarią charakterystycznym dla magistrali. Gwiazda rozszerzona z kolei pozwala na dodawanie kolejnych segmentów sieci, co umożliwia większą elastyczność i łatwiejsze zarządzanie, ale wciąż nie oferuje strukturyzacji i hierarchii typowej dla topologii hierarchicznej. Warto zauważyć, że błędy myślowe prowadzące do wyboru tych odpowiedzi często wynikają z niedoceniania potrzeby centralizacji i skalowalności, które są kluczowe w dużych sieciach. Hierarchiczna struktura sieci pozwala na efektywne zarządzanie przepustowością, zgodność z politykami bezpieczeństwa oraz łatwe diagnozowanie i rozwiązywanie problemów, co czyni ją preferowanym rozwiązaniem w wielu profesjonalnych środowiskach IT.

Pytanie 34

Jakim protokołem komunikacyjnym w warstwie transportowej, który zapewnia niezawodność przesyłania pakietów, jest protokół

A. ARP (Address Resolution Protocol)

B. IP (Internet Protocol)

C. UDP (User Datagram Protocol)

D. TCP (Transmission Control Protocol)

Wybór protokołów takich jak IP, UDP czy ARP do zapewnienia niezawodności dostarczania danych jest nieprawidłowy z kilku powodów. IP (Internet Protocol) to protokół warstwy sieciowej, który jest odpowiedzialny za adresowanie i przesyłanie pakietów między hostami, ale nie oferuje żadnych mechanizmów zapewniających ich integralność czy potwierdzenie odbioru. To z kolei prowadzi do sytuacji, w której pakiety mogą zostać utracone, zduplikowane lub dostarczone w niewłaściwej kolejności, co jest niedopuszczalne w zastosowaniach wymagających dokładnych transmisji. UDP, choć szybszy i bardziej efektywny w kontekście opóźnień, jest protokołem bezpołączeniowym, co oznacza, że nie zapewnia żadnych gwarancji dotyczących dostarczenia danych. Taki model może być korzystny w aplikacjach czasu rzeczywistego, jak gry online czy transmisje wideo, gdzie niewielkie straty danych są akceptowalne, ale nie sprawdza się w sytuacjach wymagających pełnej niezawodności. ARP (Address Resolution Protocol) z kolei służy do mapowania adresów IP na adresy MAC w lokalnej sieci i nie ma żadnego związku z transportem danych ani zapewnieniem ich niezawodności. Właściwe zrozumienie ról tych protokołów oraz ich zastosowań jest kluczowe dla projektowania efektywnych i niezawodnych systemów komunikacyjnych.

Pytanie 35

Aby obserwować przesył danych w sieci komputerowej, należy wykorzystać program typu

A. debugger

B. firmware

C. kompilator

D. sniffer

Debugger, firmware oraz kompilator to narzędzia, które pełnią zupełnie inne funkcje niż sniffer. Debugger to narzędzie służące do analizy i usuwania błędów w kodzie źródłowym. Umożliwia programistom śledzenie wykonania programu, wstrzymywanie go w określonych punktach oraz inspekcję wartości zmiennych. Debugger nie jest przystosowany do monitorowania ruchu sieciowego, a jego zastosowanie ogranicza się do analizy logiki programów. Firmware to oprogramowanie wbudowane w urządzenia, które kontroluje ich działanie. Chociaż może być aktualizowane, nie służy do monitorowania transmisji danych w sieci. Kompilator natomiast jest narzędziem, które tłumaczy kod źródłowy z języka programowania na język maszynowy, co jest kluczowe w procesie tworzenia aplikacji, ale również nie ma zastosowania w kontekście monitorowania ruchu sieciowego. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych opcji polegają na myleniu funkcji narzędzi programistycznych z funkcjami narzędzi do monitorowania i analizy sieci. Użytkownicy często nie zdają sobie sprawy, że do monitorowania transmisji danych w sieci potrzebne są specjalistyczne narzędzia, a nie te związane z programowaniem czy urządzeniami. Dlatego tak ważne jest zaznajomienie się z odpowiednimi narzędziami w celu skutecznej analizy ruchu w sieci.

Pytanie 36

Relacja między ładunkiem zmagazynowanym na przewodniku a potencjałem tego przewodnika wskazuje na jego

A. rezystancję

B. indukcyjność

C. pojemność elektryczną

D. moc

Wybór rezystancji, mocy czy indukcyjności jako odpowiedzi na pytanie o stosunek ładunku zgromadzonego na przewodniku do jego potencjału świadczy o niezrozumieniu podstawowych pojęć z zakresu elektryczności. Rezystancja, definiowana jako opór, jaki przewodnik stawia przepływowi prądu elektrycznego, nie ma bezpośredniego związku z ładunkiem zgromadzonym na przewodniku. Jest to zjawisko statyczne, podczas gdy rezystancja odnosi się do przepływu prądu w obwodach. Moc, definiowana jako iloczyn napięcia i natężenia prądu, także nie dotyczy bezpośrednio zgromadzonego ładunku, lecz energii wydobywanej lub zużywanej w danym czasie. Indukcyjność, z drugiej strony, jest miarą zdolności elementu do generowania siły elektromotorycznej w wyniku zmiany prądu, co również nie ma związku z ładunkiem czy potencjałem. Często błędne wybory wynikają z mylenia tych pojęć, co prowadzi do nieporozumień w analizie obwodów i ich zachowania. Zrozumienie pojemności elektrycznej i jej zastosowań, takich jak kondensatory, jest kluczowe dla prawidłowego projektowania systemów elektrycznych i elektronicznych, dlatego ważne jest, aby rozróżniać te podstawowe koncepcje, by uniknąć takich nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 37

Główną metodą ochrony sieci komputerowej przed zagrożeniem z zewnątrz jest zastosowanie

A. programu antywirusowego

B. serwera Proxy

C. blokady portu 80

D. zapory sieciowej

Zapora sieciowa, znana również jako firewall, jest kluczowym elementem ochrony sieci komputerowych przed atakami z zewnątrz. Działa jako filtr, który kontroluje ruch przychodzący i wychodzący w sieci, na podstawie ustalonych reguł bezpieczeństwa. Dzięki zaporze sieciowej można blokować nieautoryzowane połączenia oraz monitorować i rejestrować aktywność sieciową. Przykładem zastosowania zapory jest skonfigurowanie jej tak, aby restrykcyjnie zezwalała na ruch tylko z określonych adresów IP, co znacząco zwiększa bezpieczeństwo. W praktyce, wiele organizacji korzysta z zapór sprzętowych, które są zainstalowane pomiędzy siecią lokalną a Internetem, a także zapór programowych, które mogą być zainstalowane na serwerach i komputerach osobistych. Warto pamiętać, że skuteczna zapora powinna być regularnie aktualizowana i skonfigurowana zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak standardy opublikowane przez organizacje takie jak NIST (National Institute of Standards and Technology).

Pytanie 38

Samodzielną strukturą sieci WLAN jest

A. IBSS

B. BSS

C. ESS

D. BSSI

BSS (Basic Service Set) oraz ESS (Extended Service Set) to struktury sieciowe, które są związane z bardziej tradycyjnym podejściem do budowy sieci WLAN. BSS to jednostkowy element sieci, który polega na komunikacji urządzeń bezprzewodowych z punktami dostępu (AP), co oznacza, że wymaga on centralnego punktu do zarządzania komunikacją. Użycie BSS w kontekście sieci bezprzewodowych jest powszechnie spotykane w biurach i domach, gdzie użytkownicy łączą się za pośrednictwem jednego punktu dostępu. Z kolei ESS jest rozszerzeniem BSS i pozwala na tworzenie sieci WLAN, gdzie wiele punktów dostępu współpracuje ze sobą, umożliwiając płynne przełączanie się między nimi. To podejście jest bardziej skomplikowane, ale oferuje większy zasięg i większą liczbę podłączonych użytkowników. Istnieje także termin BSSI, który nie jest uznawany w standardach WLAN. Często mylone są różnice pomiędzy tymi strukturami, co prowadzi do błędnych wniosków o ich funkcjonalności. Kluczowe jest zrozumienie, że IBSS jest unikalne ze względu na swoją niezależność od punktów dostępowych, podczas gdy pozostałe typy wymagają ich obecności, co w praktyce ogranicza ich zastosowanie w sytuacjach, gdzie infrastruktura nie jest dostępna.

Pytanie 39

Jaki system operacyjny funkcjonuje w trybie tekstowym i umożliwia uruchomienie środowiska graficznego KDE?

A. Linux

B. Windows XP

C. Windows 95

D. DOS

Linux to naprawdę ciekawy system operacyjny. Działa głównie w trybie tekstowym, ale możesz też ściągnąć różne środowiska graficzne, z których jedno z najpopularniejszych to KDE. To, co czyni Linuxa fajnym, to jego otwarta architektura, więc każdy może sobie dostosować to środowisko według własnych potrzeb. W praktyce często spotyka się Linuxa na serwerach, gdzie administratorzy wolą korzystać z terminala, a dopiero później dodają coś graficznego, żeby łatwiej zarządzać systemem. Co więcej, Linux ma super poziom bezpieczeństwa i jest stabilny, dlatego wielu programistów i firm wybiera właśnie ten system. Moim zdaniem, korzystanie z Linuxa to świetny sposób, żeby rozwinąć umiejętności związane z administrowaniem systemami i programowaniem. Umożliwia to lepsze zrozumienie tego, jak działają komputery i sieci. Na dodatek, masz dostęp do masy oprogramowania open source, co sprzyja innowacjom w programowaniu i współpracy między użytkownikami.

Pytanie 40

W sieciach bezprzewodowych typu Ad-Hoc IBSS (Independent Basic Service Set) wykorzystywana jest topologia fizyczna

A. pierścienia

B. siatki

C. gwiazdy

D. magistrali

Odpowiedź "siatki" jest poprawna, ponieważ w sieciach bezprzewodowych Ad-Hoc IBSS (Independent Basic Service Set) urządzenia łączą się w sposób, który tworzy elastyczną i zdecentralizowaną strukturę. W tej topologii każdy węzeł (urządzenie) może komunikować się z innymi bez potrzeby centralnego punktu dostępowego. Przykładem może być sytuacja, gdy użytkownicy znajdują się w jednym pomieszczeniu i chcą wymieniać dane bezpośrednio między sobą. Dzięki takiej strukturze, sieć może łatwo się rozszerzać, gdyż nowe urządzenia mogą po prostu dołączyć do istniejącej sieci bez skomplikowanej konfiguracji. W standardzie IEEE 802.11, który definiuje zasady funkcjonowania sieci bezprzewodowych, takie podejście pozwala na zwiększenie efektywności i elastyczności komunikacji, co jest kluczowe w środowiskach, gdzie mobilność i szybkość reakcji mają znaczenie. W praktyce, sieci te znajdują zastosowanie w sytuacjach kryzysowych lub podczas wydarzeń na świeżym powietrzu, gdzie szybkość uruchomienia i zdolność do adaptacji są priorytetami.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej