Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 3 maja 2025 02:36
Data zakończenia: 3 maja 2025 02:50

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Symbol C60, M40, Y40, K100 odnosi się do koloru jakiego typu?

A. głęboka zieleń

B. głęboka czerń

C. brązowy

D. granatowy

Zapis symboliczny C60, M40, Y40, K100 odnosi się do modelu barw CMYK, który jest powszechnie stosowany w druku kolorowym. W tym modelu C (cyjan), M (magenta), Y (żółty) i K (czarny) reprezentują poszczególne składowe kolorów, które są używane do stworzenia finalnego koloru na papierze. W przypadku wartości C60, M40, Y40, K100 mamy do czynienia z bardzo dużą ilością czerni (K100), co wskazuje na to, że głęboka czerń jest dominującym kolorem. Taki zapis jest niezwykle ważny w branży poligraficznej, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest kluczowe dla jakości druku. W praktyce, gdy projektant przygotowuje grafikę do druku, musi uwzględnić te wartości, aby zapewnić oczekiwany efekt wizualny na końcowym produkcie. Przykładowo, zastosowanie głębokiej czerni w projektowaniu materiałów reklamowych, takich jak plakaty czy broszury, pozwala na uzyskanie kontrastu i głębi, które przyciągają wzrok odbiorców, a także na efektywne przedstawienie tekstu na tle kolorowym.

Pytanie 2

Aby usunąć plamy z bitmapy, należy w programie Adobe Photoshop użyć narzędzia

A. Rasteryzowanie

B. Stempel

C. Falowanie

D. Wyostrzanie

Stempel w Adobe Photoshop to naprawdę świetne narzędzie do usuwania plam i innych niedoskonałości na obrazach. Działa na zasadzie klonowania, co znaczy, że wybierasz fragment obrazu, którym chcesz pokryć plamę. To całkiem fajne, bo możesz dostosować teksturę, kolor i jasność, co robi dużą różnicę w retuszu. Na przykład, wyobraź sobie, że pracujesz nad portretem i chcesz usunąć jakieś plamy na skórze. Możesz wtedy wybrać kawałek zdrowej skóry jako źródło i potem delikatnie „malować” na miejscu plamy. Tylko trzeba być cierpliwym i mieć trochę wprawy, żeby efekt wyglądał naturalnie. Warto też pamiętać o pracy na warstwach, bo to chroni oryginalny obraz. Stempel często okazuje się lepszy niż inne narzędzia, jak na przykład Łatka, gdy zależy nam na precyzji. W każdym razie, korzystając z narzędzi do retuszu w Photoshopie, dobrze jest rozumieć, jak działa obraz i umieć dostosować parametry, żeby uzyskać naprawdę dobre rezultaty.

Pytanie 3

Koszt arkusza kartonu dekoracyjnego w formacie A1+ wynosi 5,00 zł. Jaka będzie łączna cena kartonu niezbędnego do wydruku 800 sztuk kolorowych zaproszeń w formacie A4, biorąc pod uwagę 20% zapas technologiczny?

A. 600 zł

B. 750 zł

C. 800 zł

D. 650 zł

Obliczając koszt materiałów do wydrukowania zaproszeń, kluczowe jest, aby dokładnie zrozumieć, jak obliczyć całkowitą powierzchnię potrzebną do realizacji zamówienia. W przypadku niepoprawnych odpowiedzi często pojawia się błąd w obliczeniach powierzchni lub w oszacowaniu naddatku technologicznego. Wiele osób może zignorować fakt, że naddatek technologiczny jest niezbędnym elementem, który uwzględnia straty związane z cięciem, błędami w druku czy innymi nieprzewidzianymi okolicznościami. Ignorowanie tego aspektu prowadzi do niedoszacowania materiałów potrzebnych do realizacji zamówienia. Dodatkowo, błędne obliczenie kosztów jednostkowych arkuszy kartonu, może prowadzić do znacznych różnic w końcowej kwocie. Warto także zwrócić uwagę na standardy branżowe dotyczące kalkulacji kosztów produkcji, które zalecają dodawanie naddatków na poziomie co najmniej 15-30% w zależności od specyfiki projektu. Niektóre osoby mogą również popełniać błąd, myląc różne formaty kartonu oraz ich ceny, co prowadzi do jeszcze większych nieporozumień. Efektem końcowym jest nieprawidłowe oszacowanie całkowitych kosztów, co może wpłynąć na rentowność projektu. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania kosztami w produkcji poligraficznej.

Pytanie 4

Jaką maksymalną liczbę użytków można umieścić na arkuszu B2, biorąc pod uwagę montaż zaproszeń w formacie 102 x 213 mm z uwzględnieniem spadów wynoszących 3 mm?

A. 24

B. 9

C. 12

D. 6

Aby obliczyć maksymalną liczbę użytków, które można umieścić na arkuszu B2, uwzględniając spady, należy najpierw ustalić wymiary arkusza B2 oraz wymiary zaproszeń. Arkusz B2 ma wymiary 500 x 707 mm, a zaproszenie o formacie 102 x 213 mm potrzebuje dodatkowego marginesu na spady, który wynosi 3 mm z każdej strony. Zatem rzeczywiste wymiary zaproszenia, które należy uwzględnić w obliczeniach, to 108 x 219 mm. Następnie, aby obliczyć, ile takich zaproszeń można zmieścić na arkuszu B2, dzielimy wymiary arkusza przez wymiary zaproszenia. Wymiar 500 mm arkusza B2 dzielimy przez 108 mm, co daje 4,63, co zaokrąglamy do 4. Wymiar 707 mm dzielimy przez 219 mm, co daje 3,22, zaokrąglając do 3. Mnożąc te wartości, otrzymujemy 4 * 3 = 12. Takie obliczenia są zgodne z praktykami stosowanymi w druku, gdzie zawsze należy uwzględniać spady i marginesy przy planowaniu układów na dużych arkuszach. Pomaga to w optymalizacji wykorzystania materiału oraz ogranicza odpady, co jest kluczowym aspektem w branży poligraficznej.

Pytanie 5

Jaki jest czas potrzebny na wydrukowanie 10 000 płyt CD na cyfrowej maszynie pracującej z wydajnością 4 000 szt./h?

A. 0,5 h

B. 2,5 h

C. 4 h

D. 1 h

Aby obliczyć czas potrzebny na wydrukowanie 10 000 płyt CD przy użyciu maszyny cyfrowej o wydajności 4 000 sztuk na godzinę, należy zastosować proste równanie czasu, które opiera się na wydajności maszyny. Czas drukowania można obliczyć dzieląc całkowitą liczbę płyt przez wydajność maszyny. W tym przypadku: 10 000 płyt / 4 000 sztuk/h = 2,5 h. W praktyce oznacza to, że maszyna jest w stanie wydrukować 2 500 płyt w ciągu godziny, co przekłada się na 2,5 godziny potrzebne na zrealizowanie całego zlecenia. W branży produkcji cyfrowej, efektywność maszyn jest kluczowym wskaźnikiem, który pozwala na optymalizację procesów produkcyjnych oraz oszacowanie kosztów. Dobrą praktyką jest również monitorowanie wydajności sprzętu oraz planowanie produkcji, aby zminimalizować przestoje i maksymalizować efektywność, co z kolei przekłada się na konkurencyjność firmy.

Pytanie 6

Który z parametrów skanera wpływa na jakość oraz precyzję odwzorowanych detali w zeskanowanych obrazach?

A. Rodzaj monitora

B. Tempo skanowania

C. Typ pliku

D. Rozdzielczość

Wybór parametrów skanera oparty na prędkości skanowania, formacie lub rodzaju wyświetlacza prowadzi do pomyłek w ocenie jakości skanowanych obrazów. Prędkość skanowania, choć istotna w kontekście efektywności procesu, nie ma bezpośredniego wpływu na jakość odwzorowywanych detali. Często pojawia się błędne założenie, że szybsze skanowanie automatycznie przynosi lepsze efekty, co może prowadzić do kompromisów na rzecz szybkości kosztem jakości. Z kolei format skanowanego pliku, chociaż istotny dla późniejszego wykorzystania obrazu, nie wpływa na jakość samego skanowania, lecz na to, jak dane zostaną zapisane i przetwarzane. Wiele osób myli również znaczenie rodzaju wyświetlacza, zakładając, że lepszy wyświetlacz poprawi jakość skanowanego obrazu. Jednak to, co widzimy na ekranie, to już przetworzony obraz, który zależy od jakości skanera, a nie od samego wyświetlacza. Właściwe zrozumienie roli rozdzielczości w kontekście skanowania jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości obrazów, a ignorowanie tego parametru może prowadzić do nieporozumień i niezadowolenia z efektów pracy.

Pytanie 7

Jakie urządzenie kontrolne powinno być użyte w procesie produkcji wyrobów poligraficznych, aby sprawdzać gęstość optyczną wydruków?

A. Skalibrowany monitor

B. Proofer cyfrowy

C. Densytometr

D. Kalibrator

Kalibrator, proofer cyfrowy oraz skalibrowany monitor są często mylone z densytometrem, jednak pełnią one inne funkcje w procesie produkcji poligraficznej. Kalibrator służy przede wszystkim do regulacji i kalibracji urządzeń, co ma na celu zapewnienie ich prawidłowego działania, ale nie jest narzędziem do pomiaru gęstości optycznej. Proofer cyfrowy to urządzenie, które generuje próbne wydruki, umożliwiając ocenę kolorystyczną i jakościową przed właściwym drukiem. Choć jest to ważny krok w procesie produkcji, nie dokonuje pomiarów gęstości optycznej. Z kolei skalibrowany monitor, mimo że jest niezbędny do oceny kolorów w procesie projektowania, także nie jest narzędziem do bezpośredniego pomiaru gęstości optycznej. Te podejścia są częstymi źródłami nieporozumień, które mogą prowadzić do błędnych wniosków dotyczących jakości druku. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że urządzenia te mogą zastąpić densytometr w pomiarach gęstości optycznej. W rzeczywistości gęstość optyczna jest ściśle powiązana z jakością wydruku i jej precyzyjne pomiary są niezbędne do spełnienia norm jakościowych, takich jak ISO 12647-2. Używanie niewłaściwych narzędzi do tych pomiarów może prowadzić do niezgodności w produkcie końcowym oraz przekroczenia standardów jakości, co w dłuższym czasie negatywnie wpływa na reputację producenta w branży.

Pytanie 8

Układ użytków na arkuszu drukarskim to

A. rasteryzacja

B. pozycjonowanie

C. impozycja

D. pasowanie

Impozycja to kluczowy proces w druku, który polega na rozmieszczaniu użytków na arkuszu drukarskim w sposób optymalny, aby maksymalizować wykorzystanie materiału oraz zminimalizować straty. W praktyce impozycja obejmuje określenie układu grafik, tekstów i innych elementów na arkuszu, co ma kluczowe znaczenie dla efektywności produkcji. Przykładem zastosowania impozycji może być przygotowanie projektu książki, gdzie odpowiednie rozmieszczenie stron na arkuszu A1 (lub innym formacie) pozwala na uzyskanie gotowych arkuszy po złożeniu. Zastosowanie impozycji zgodnie z zasadami sztuki drukarskiej nie tylko zwiększa wydajność, ale także wpływa na jakość finalnego produktu, zapewniając, że wszystkie elementy są odpowiednio wyważone i estetyczne. Dobre praktyki w zakresie impozycji obejmują również używanie oprogramowania do impozycji, które automatycznie optymalizuje rozmieszczenie użytków, co przyspiesza proces produkcji i redukuje błędy. Zrozumienie impozycji jest niezbędne dla profesjonalistów w branży poligraficznej, ponieważ jest to fundament efektywnego i jakościowego druku.

Pytanie 9

Ile kilogramów papieru o formacie B1 (700 x 1000 mm) i gramaturze 200 g/m² jest potrzebne do zrealizowania 16 000 wydruków w formacie B5?

A. 80

B. 140

C. 120

D. 100

Obliczenia związane z ilością papieru potrzebnego do druku mogą prowadzić do różnych błędów, zwłaszcza gdy nie uwzględnia się wszystkich istotnych danych. Łatwo można pomylić jednostki miary lub zignorować istotne parametry, takie jak wymiary i gramatura. Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z braku zrozumienia formatu B5, którego pole powierzchni wynosi 44 cm², co jest kluczowe dla dalszego obliczenia. W przypadku błędnych odpowiedzi istotne jest również zrozumienie, że każda gramatura papieru ma swoje specyficzne właściwości, co wpływa na całkowity koszt druku oraz jakość. Na przykład, zbyt niska gramatura może prowadzić do problemów z trwałością wydruków, co w dłuższym okresie może negatywnie wpłynąć na opinie klientów. Istnieje również ryzyko niedoszacowania lub przeszacowania potrzebnej ilości papieru, co może prowadzić do niepotrzebnego marnotrawstwa lub opóźnień w produkcji. Kluczowe jest więc, aby zrozumieć, jak obliczenia wpływają na proces produkcji i jakie są standardy w branży druku. Właściwe podejście do obliczeń oraz zrozumienie technicznych aspektów procesów drukarskich są niezbędne do efektywnego zarządzania projektami związanymi z drukiem.

Pytanie 10

Kiedy stosuje się proces offsetowy w poligrafii?

A. Do druku na materiałach tekstylnych

B. Do druku na żądanie

C. Do druku w małym formacie

D. Do dużych nakładów druku

Proces drukowania offsetowego jest powszechnie stosowany w poligrafii, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z dużymi nakładami druku. Dlaczego? Przede wszystkim dlatego, że offset oferuje doskonałą jakość druku przy stosunkowo niskim koszcie jednostkowym, co jest kluczowe przy produkcji dużych ilości kopii. Druk offsetowy działa na zasadzie pośredniego przenoszenia farby z formy drukarskiej na papier poprzez cylinder pośredni, co pozwala na uzyskanie bardzo precyzyjnego odwzorowania szczegółów. Dzięki temu, możemy osiągnąć żywe kolory i ostre detale, co jest niezbędne w profesjonalnych publikacjach. Ponadto, offset sprawdza się doskonale przy drukowaniu na różnych typach papieru, co daje dużą elastyczność przy wyborze materiałów. Proces ten jest również bardzo wydajny, ponieważ maszyny offsetowe są w stanie pracować z dużą prędkością, co znacznie skraca czas realizacji zamówień. W praktyce drukarnie często korzystają z tej techniki przy produkcji gazet, magazynów, książek oraz wszelkiego rodzaju materiałów promocyjnych, gdzie liczy się zarówno jakość, jak i koszt jednostkowy.

Pytanie 11

Funkcja automatycznego ustawiania użytków na arkuszu drukowania pozwala na

A. Blender

B. Impozycjoner

C. Artioscad

D. Audacity

Wyboru błędnych odpowiedzi można dokonać z błędnym zrozumieniem roli poszczególnych narzędzi w procesie przygotowania do druku. Audacity to program do edycji dźwięku, który nie ma związku z obróbką graficzną ani z procesem druku. Zastosowanie go w kontekście rozmieszczenia użytków jest nieadekwatne, ponieważ jego funkcje skupiają się na audio, a nie na wizualnych aspektach produkcji drukowanej. Blender, z kolei, to program do modelowania i renderowania grafiki 3D, który również nie ma zastosowania w kontekście drukowania użytków. Choć oferuje zaawansowane możliwości wizualizacji, jego narzędzia nie są przystosowane do efektywnego zarządzania arkuszami papieru. Artioscad to program służący do projektowania opakowań i tektur, który może wspierać procesy produkcyjne, ale nie jest bezpośrednio narzędziem do impozycjonowania. W przypadku wyboru tej opcji można pomylić jego funkcje projektowe z procesem rozmieszczania użytków. Kluczowym błędem jest niezrozumienie, że skuteczne rozmieszczenie użytków wymaga specjalistycznych narzędzi, które automatyzują i optymalizują ten proces, a nie narzędzi ogólnych, które skupiają się na innych aspektach produkcji graficznej. Właściwe zrozumienie tej różnicy jest kluczowe dla efektywnej pracy w branży poligraficznej i zajmowania się przygotowaniem do druku.

Pytanie 12

Czwarta strona 'czwórki tytułowej', określana jako redakcyjna, może zawierać:

A. nazwiska tłumaczy, symbol serii wydawniczej, opis bibliograficzny CIP

B. informację o podstawie tłumaczenia, nazwiska współautorów dzieła, podtytuł utworu

C. ostrzeżenie o prawach autorskich, dane o serii książkowej, tytuł utworu

D. nazwę wydawcy, informację o prawach autorskich, dane dotyczące materiałów ilustracyjnych

Odpowiedzi, które nie wskazują na nazwę wydawcy, notę copyright oraz informacje o materiałach ikonograficznych, nie spełniają kryteriów wymaganych dla czwartej strony 'czwórki tytułowej'. Wskazanie zastrzeżenia praw autorskich, informacji o serii książkowej czy tytułach dzieł nie uwzględnia istotnych aspektów identyfikacji i ochrony prawnej publikacji. Zastrzeżenie praw autorskich jest oczywiście istotne, ale samo w sobie nie dostarcza pełnych informacji dotyczących wydawcy. Informacje o serii książkowej czy tytule dzieła są ważne, jednak w kontekście czwartej strony najważniejsze są dane identyfikacyjne wydawcy oraz prawne zabezpieczenia. Podobnie, informacja o podstawie przekładu czy nazwiska współtwórców dzieła to elementy, które mogą znaleźć się w innych częściach publikacji, ale nie są kluczowe dla czwartej strony. Zrozumienie roli czwartej strony 'czwórki tytułowej' jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się publikowaniem książek. Wydawcy powinni starać się umieszczać na niej pełne dane, które pomogą w identyfikacji i prawidłowej ochronie ich dzieł, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży wydawniczej.

Pytanie 13

Przekształcanie danych z matrycy światłoczułej aparatu zapisanych w formacie RAW na format JPG jest możliwe dzięki programowi

A. Corel Duplexing Wizard

B. Adobe Dreamweaver

C. Adobe Camera Raw

D. Ableton Live

Adobe Camera Raw jest wtyczką do programów graficznych, która umożliwia edytowanie plików RAW, które są surowymi danymi zapisanymi przez matrycę światłoczułą aparatu. Format RAW zachowuje więcej informacji o obrazie niż standardowe formaty, co umożliwia szersze możliwości edycyjne, takie jak korekcja ekspozycji, balansu bieli czy kontrastu. Adobe Camera Raw jest szeroko stosowane przez profesjonalnych fotografów, którzy cenią sobie jakość i elastyczność w obróbce zdjęć. Po edycji zdjęcia w formacie RAW użytkownik może je wyeksportować do formatu JPG, co jest standardowym formatem używanym do publikacji w internecie i druku. Warto zauważyć, że przetwarzanie RAW w Adobe Camera Raw pozwala na nieniszczące edytowanie, co oznacza, że oryginalne dane pozostają nietknięte. Dodatkowo, Adobe Camera Raw obsługuje wiele dodatkowych funkcji, takich jak zastosowanie presetów oraz zaawansowane narzędzia do maskowania, co czyni go nieocenionym narzędziem w pracy z fotografią cyfrową.

Pytanie 14

Jaki symbol oznacza format składu o wymiarach 860 × 610 mm?

A. A2

B. RA1

C. RA2

D. A1

Czasem ludzie mylą różne formaty, jak A2, A1 czy RA2, co wynika często z braku ogólnego zrozumienia tych oznaczeń. Format A2, który ma wymiary 594 × 420 mm, jest za mały w porównaniu do 860 × 610 mm, więc nie ma co go brać pod uwagę w tym zadaniu. A1, z wymiarami 841 × 594 mm, też nie pasuje, bo nie spełnia wymogu. Z kolei RA2, o wymiarach 610 × 430 mm, chociaż to poprawne oznaczenie, też nie jest odpowiednie. Mylenie standardów A z RA to częsty problem, a różnica w ich przeznaczeniu jest kluczowa. W pracy z formatami papieru warto znać wymiary i zastosowanie, bo to pozwala uniknąć błędów. Użycie odpowiedniego formatu jest ważne dla komunikacji wizualnej, dlatego dobrze znać normy, jak ISO 216.

Pytanie 15

Jakie są wymiary brutto afisza o formacie netto A3, jeśli zastosowane spady wynoszą 5 mm z każdej strony?

A. 307 x 430 mm

B. 310 x 440 mm

C. 297 x 420 mm

D. 297 x 430 mm

Wymiar brutto afisza o rozmiarze netto A3 (297 x 420 mm) z zastosowaniem spadów wynosi 307 x 430 mm. Spady to dodatkowy margines, który jest dodawany do projektu graficznego, aby zapewnić, że tło lub elementy graficzne sięgają aż do krawędzi po przycięciu. W tym przypadku, przy dodaniu 5 mm spadu z każdej strony, do wymiaru netto 297 mm w szerokości dodajemy 10 mm (5 mm z każdej strony), co daje 307 mm. Podobnie, do wysokości 420 mm również dodajemy 10 mm, co daje 430 mm. Stosowanie spadów to standard w druku, ponieważ eliminuje ryzyko białych krawędzi, które mogą wystąpić w wyniku niewielkich błędów w procesie cięcia. W praktyce, projektanci graficzni i drukarnie zawsze zalecają uwzględnienie spadów, szczególnie w materiałach reklamowych, plakatach czy afiszach, aby finalny produkt był estetyczny i profesjonalny.

Pytanie 16

Wielkość wcięcia akapitowego jest uzależniona między innymi od

A. stylu czcionki

B. wielkości czcionki

C. rozmiaru interlinii

D. typologii czcionki

Rozważając wcięcie akapitowe, nie można ograniczyć się jedynie do kroju, odmiany czy wielkości interlinii. Krój pisma, choć istotny w kontekście estetyki, nie determinuje bezpośrednio wartości wcięcia akapitowego. Wiele osób myli te dwa pojęcia, skupiając się na wyglądzie liter i pomijając ich funkcjonalność w organizacji tekstu. Odmiana pisma, choć różni się stylizacją, nie wpływa w sposób istotny na wielkość wcięcia, ale raczej na jego charakter. Interlinia, czyli odległość między liniami tekstu, ma swoje znaczenie, jednak jej zmiana nie powinna przekładać się na wcięcia akapitowe w taki sposób, by mogły one być traktowane jako równorzędne. W praktyce, stosowanie niewłaściwych wcięć, wynikających z niepełnego zrozumienia interakcji pomiędzy tymi elementami, prowadzi do nieczytelności tekstu oraz zmniejsza jego przejrzystość. Warto podkreślić, że w dobrych praktykach typograficznych nie ma jednoznacznych reguł, które mogłyby zapewnić prawidłowość w stosowaniu tych elementów bez odniesienia do kontekstu, w jakim są używane. Zrozumienie, że stopień pisma ma kluczowe znaczenie, a inne wymienione elementy są jedynie dodatkowymi czynnikami, jest niezbędne do osiągnięcia harmonijnego i funkcjonalnego layoutu tekstu.

Pytanie 17

W trakcie cyfrowego przygotowania do druku (DTP) dyplomu składającego się z dwóch stron przeprowadza się następujące czynności:

A. adiustację materiałów wydawniczych, łamanie, naświetlanie płyt

B. tworzenie layoutu, impozycję, przygotowanie kompozytowego pliku PDF

C. narząd drukarski, impozycję, tworzenie layoutu

D. zalewkowanie, obróbkę bitmap, złamywanie, kontrolę odbitek

Odpowiedź 'tworzenie layoutu, impozycję, przygotowanie kompozytowego pliku PDF' jest poprawna, ponieważ odzwierciedla kluczowe etapy procesu DTP (Desktop Publishing) dla dwustronicowego dyplomu. Tworzenie layoutu to pierwszy krok, w którym projektanci graficzni ustalają układ elementów na stronie, zapewniając odpowiednią hierarchię wizualną i estetykę. W tym etapie istotne jest zrozumienie zasad kompozycji, typografii i kolorystyki, aby stworzyć atrakcyjny i funkcjonalny dokument. Następnie, impozycja to proces przygotowania dokumentu do druku, w którym układ stron jest modyfikowany, aby pasował do specyfikacji drukarskiej, co jest kluczowe przy drukowaniu na arkuszach papieru, aby uniknąć błędów w kolejności stron. Ostatnim krokiem jest przygotowanie kompozytowego pliku PDF, który jest standardem branżowym do przesyłania plików do druku. PDF zapewnia, że wszystkie elementy, takie jak czcionki, obrazy i kolory, są zachowane w procesie produkcji. Przykładowo, w przypadku druku dyplomów na dużą skalę, profesjonalne studia graficzne korzystają z tego procesu, aby zapewnić wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 18

Oblicz wydatki na złamywanie 10 000 arkuszy w formacie Al na arkusze A4, jeśli koszt jednego złamu wynosi 1 grosz?

A. 340 zł

B. 300 zł

C. 320 zł

D. 360 zł

Analizując odpowiedzi, które nie są poprawne, warto zauważyć, że wiele z nich opiera się na błędnych założeniach dotyczących kalkulacji kosztów. Przykładowo, odpowiedzi 320 zł, 300 zł i 360 zł mogą wynikać z niepoprawnych obliczeń dotyczących liczby arkuszy oraz kosztów jednostkowych. W kontekście branży poligraficznej, kluczowe jest precyzyjne określenie, ile arkuszy można uzyskać z jednego arkusza formatu A1 oraz jakie są koszty związane z tym procesem. Aby obliczyć całkowity koszt, należy najpierw ustalić, ile arkuszy A4 można uzyskać z jednego arkusza A1. Złamanie arkusza A1 na format A4 daje cztery arkusze A4, co oznacza, że dla 10 000 arkuszy A1 uzyskujemy 40 000 arkuszy A4. Koszt słania jednego arkusza A1 wynosi 1 grosz, co daje 10 000 groszy za 10 000 arkuszy. Przy takiej ilości arkuszy A4 koszt złamania wynosi 40 000 groszy, co przekłada się na 400 zł. Dlatego odpowiedzi 320 zł, 300 zł i 360 zł są błędne, ponieważ nie uwzględniają pełnej liczby arkuszy A4 ani nie są zgodne z podanymi kosztami jednostkowymi. Wnioskując, kluczowym błędem w tych odpowiedziach było niezrozumienie relacji między wymiarami arkuszy i ich kosztami, co w praktyce może prowadzić do znacznych nieścisłości w wycenach i budżetach projektów poligraficznych.

Pytanie 19

Ulotka, która została symetrycznie podzielona na dwie równe części, ma wymiary netto 100 x 210 mm. Jakie będą wymiary brutto rozłożonej ulotki, jeżeli spady wynoszą 3 mm?

A. 206 x 216 mm

B. 106 x 216 mm

C. 106 x 210 mm

D. 206 x 210 mm

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi często wynika z niepełnego zrozumienia procesu obliczania formatu brutto w druku. Przy analizie błędnych odpowiedzi można zauważyć typowe pomyłki związane z pomijaniem spadów lub błędnym dodawaniem ich do wymiarów netto. W przypadku odpowiedzi, które podają szerokości 106 mm, nie uwzględniono pełnych spadów, co prowadzi do błędów w wymiarach. Inna nieprawidłowa odpowiedź z wymiarem 210 mm na długość również ignoruje spady, które powinny zostać dodane do wymiaru netto. W odpowiedziach tych brakuje także zrozumienia, że w przypadku złożonej ulotki format netto jest połową formatu brutto. Warto zaznaczyć, że w poligrafii spady mają kluczowe znaczenie dla estetyki gotowego produktu; nawet niewielkie błędy w ich uwzględnieniu mogą wpływać na jakość druku. W związku z tym, aby uniknąć takich nieporozumień, projektanci powinni zawsze dokładnie sprawdzać wymiary oraz upewnić się, że wszelkie istotne elementy projektu są odpowiednio oddalone od krawędzi, co potwierdza znaczenie staranności w etapach przygotowania do druku.

Pytanie 20

Czy wraz ze zwiększeniem nakładu koszt jednostkowy wytworzenia produktu poligraficznego

A. maleje

B. pozostaje bez zmian

C. wzrasta

D. fluctuuje

Wybór, że koszt jednostkowy rośnie, to nie najlepszy pomysł. W zasadzie to sprzeczne z tym, jak działa ekonomia skali. Powinno być tak, że przy większej produkcji koszty jednostkowe maleją. Złe przemyślenie tego zagadnienia może prowadzić do błędnych wniosków, że więcej produkcji to wyższe koszty. Czasami ludzie mylą koszty stałe z zmiennymi. Koszty stałe, jak amortyzacja sprzętu czy wynajem, rozkładają się na więcej jednostek przy większym nakładzie, więc koszt jednostkowy spada. Myślenie, że koszty się nie zmieniają, też jest błędne, bo zależą od wielu czynników, jak wydajność czy jakość materiałów. Źle zrozumiane zasady mogą prowadzić do marnotrawstwa, co w branży poligrafii, gdzie każdy grosz ma znaczenie, jest naprawdę problematyczne. Lepiej by było przyjrzeć się, jak działa efektywne zarządzanie kosztami w produkcji.

Pytanie 21

Próbne odbitki barwne (proof kontraktowy) wykonuje się, między innymi, aby

A. ocenić liniaturę rastra

B. realizować adjustacje publikacji

C. sporządzić wzór kolorystyczny dla drukarza

D. sprawdzić rozmieszczenie stron na arkuszu drukarskim

Odpowiedzi dotyczące adjustacji publikacji oraz oceny liniatury rastra mogą wprowadzać w błąd, ponieważ koncentrują się na zagadnieniach, które nie są bezpośrednio związane z celem barwnej odbitki próbnej. Adjustacja publikacji jest procesem, który dotyczy dostosowania układu lub treści publikacji do wymogów technicznych druku, a niekoniecznie odnosi się do wzoru barwnego. W związku z tym, wybór tej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia co do funkcji proofu w kontekście prepress. Ocena liniatury rastra jest również ważnym aspektem w druku, ale dotyczy głównie oceny jakości obrazu i nie ma związku z barwnym wzorem, który jest kluczowy dla drukarza. Z kolei ocena rozmieszczenia stron na arkuszu drukarskim ma swoje znaczenie w kontekście efektywności produkcji, ale znów nie odnosi się do aspektów kolorystycznych, które są priorytetem przy tworzeniu odbitek próbnych. Takie podejście do zagadnienia może prowadzić do nieścisłości w komunikacji z drukarnią i wpływać na jakość końcowego produktu. W praktyce, ignorowanie roli proofu w kontekście koordynacji barwnej może prowadzić do poważnych różnic w finalnym wydruku w porównaniu z pierwotnym zamysłem projektowym.

Pytanie 22

Jakiego typu spacji używa się przed symbolami interpunkcyjnymi, takimi jak: kropka, przecinek, średnik, dwukropek?

A. Półfiretową

B. Firetową

C. Żaden

D. Justującą

W przypadku użycia znaków interpunkcyjnych takich jak kropka, przecinek, średnik czy dwukropek, zasady typograficzne zalecają, aby przed nimi nie stosować żadnej spacji. To podejście jest zgodne z powszechnie przyjętymi standardami w edytorstwie i typografii. Przykładowo w języku polskim, poprawna struktura zdania powinna być napięta bez dodatkowych odstępów przed finale interpunkcyjnym. Przykładowe zdanie: 'Dzisiaj kupiłem jabłka, gruszki i banany.' pokazuje, jak przecinek bezpośrednio łączy się z ostatnim wyrazem bez spacji. Dobre praktyki typograficzne zakładają, że niewłaściwe stosowanie spacji przed znakami interpunkcyjnymi może prowadzić do nieczytelności i zaburzenia estetyki tekstu. Poprawne formatowanie tekstu nie tylko ułatwia jego odbiór, ale również wpływa na profesjonalny wizerunek piszącego.

Pytanie 23

Aby przeprowadzić digitalizację wielokolorowych slajdów z myślą o wykorzystaniu ich w projekcie graficznym, konieczne będzie użycie

A. drukarki wielkoformatowej

B. spektrofotometru

C. skanera bębnowego

D. naświetlarki CtP

Naświetlarka CtP (czyli Computer to Plate) to urządzenie, które używa się do naświetlania form introligatorskich, które potem idą do druku. Chociaż trzeba znać, jak to działa, to nie ma to nic wspólnego z digitalizowaniem slajdów. Ta naświetlarka nie potrafi uchwycić detali wizualnych, które bez problemu dostaniesz ze skanera. A spektrfotometr? To raczej narzędzie do analizy kolorów. Może przydać się do kalibracji i oceniania jakości druku, ale nie skanuje obrazów. Z kolei drukarka wielkoformatowa służy do reprodukcji obrazów, które już istnieją, więc nie użyjesz jej do skanowania slajdów. Często ludzie mylą skanowanie z drukowaniem, co prowadzi do błędnych wniosków. Żeby dobrze ogarnąć te sprawy z digitalizacją, warto znać różnice między urządzeniami wykorzystywanymi w różnych etapach produkcji graficznej. Dobrze dobrany sprzęt do digitalizacji naprawdę wpływa na jakość projektu, więc znajomość narzędzi w tej branży to podstawa.

Pytanie 24

Aby zrealizować zlecenie klienta, konieczne jest naświetlenie 8 form drukarskich. Koszt naświetlenia jednej formy drukarskiej to 40 zł. Jaką kwotę musi uiścić klient za wszystkie naświetlone formy drukarskie?

A. 360 zł

B. 420 zł

C. 320 zł

D. 480 zł

Poprawna odpowiedź wynosi 320 zł, co jest wynikiem pomnożenia liczby form drukowych przez koszt naświetlenia jednej formy. W tym przypadku mamy 8 form drukowych, każda warta 40 zł. Zatem 8 * 40 zł = 320 zł. Taka kalkulacja jest powszechnie stosowana w branży poligraficznej, gdzie precyzyjne obliczenia kosztów są kluczowe dla rentowności projektów. W praktyce, takie obliczenia mogą być wykorzystywane przy tworzeniu ofert dla klientów, pozwalając na jasne przedstawienie kosztów związanych z realizacją zamówienia. Ważne jest również, aby wziąć pod uwagę dodatkowe koszty, takie jak materiały czy robocizna, które mogą wpłynąć na łączny koszt projektu. Przykładem może być sytuacja, w której drukarnia oferuje zniżki przy większych zamówieniach, co również należy uwzględnić w finalnej kalkulacji.

Pytanie 25

Jaki typ formatu dotyczy pracy z grafiką rastrową?

A. SVG

B. PSD

C. EPS

D. CDR

Odpowiedzi SVG, EPS i CDR dotyczą różnych typów grafiki, które nie są związane z formatami bitmapowymi. SVG (Scalable Vector Graphics) jest formatem opartym na wektorach, co oznacza, że obrazy są tworzone z matematycznych równań, a nie z siatki pikseli. Dzięki temu grafika SVG jest skalowalna bez straty jakości, co czyni ją idealnym wyborem dla grafiki internetowej i ikon. EPS (Encapsulated PostScript) to również format oparty na wektorach, często używany do przechowywania grafiki wektorowej oraz tekstu, co sprawia, że jest popularny w druku i publikacjach. CDR to format plików używany przez CorelDRAW, również związany z grafiką wektorową. Wszelkie próby zastosowania tych formatów do obróbki grafiki bitmapowej prowadzą do nieefektywnej pracy z obrazami. Użytkownicy często mylą te formaty, myśląc, że mogą je stosować zamiennie z bitmapowymi, co jest błędem, ponieważ techniki obróbki i narzędzia dedykowane dla grafiki wektorowej różnią się znacznie od tych stosowanych dla grafiki bitmapowej. Kluczową różnicą jest to, że grafika bitmapowa jest złożona z pikseli, co wpływa na jakość obrazu w zależności od rozdzielczości, podczas gdy grafika wektorowa pozostaje niezmiennie ostra bez względu na rozmiar. To zrozumienie jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania różnych narzędzi i formatów w grafice komputerowej.

Pytanie 26

Co oznacza operacja łamania w kontekście technologii poligraficznej?

A. Modyfikacją kątów rastra w rozbarwieniu typu CMYK

B. Składaniem arkuszy lub wstęgi papieru od 2 do 4 razy

C. Krojeniem stosów papieru o grubości powyżej 70 mm

D. Formatowaniem tekstu na stronie oraz integrowaniem go z grafiką

Operacja łamania, znana również jako skład tekstu, jest kluczowym etapem w procesie przygotowania materiałów drukowanych. To proces, który polega na precyzyjnym formatowaniu tekstu i łączeniu go z elementami graficznymi na stronie. Dobrze przeprowadzona operacja łamania zapewnia, że tekst jest czytelny, estetycznie rozmieszczony i odpowiednio spójny z grafiką, co jest niezbędne do osiągnięcia wysokiej jakości wizualnej publikacji. Przykładem zastosowania może być projektowanie magazynów, gdzie tekst, zdjęcia i grafiki muszą być harmonijnie zintegrowane, aby przyciągnąć uwagę czytelnika. W branży poligraficznej standardy takie jak ISO 12647-2 dotyczące kontroli procesu drukowania i kolorystycznego, podkreślają znaczenie tego etapu w całym procesie produkcji materiałów drukowanych. Odpowiednie łamanie tekstu wpływa nie tylko na wartość estetyczną, ale również na funkcjonalność publikacji, co przekłada się na lepsze doświadczenia dla odbiorców.

Pytanie 27

Operacje związane z skalowaniem i kadrowaniem bitmap są typowe dla jakiego programu?

A. Adobe Photoshop

B. Microsoft Word

C. PuzzleFlow Organizer

D. Adobe Dreamweaver

Wybór odpowiedzi spośród innych programów, takich jak Microsoft Word, PuzzleFlow Organizer czy Adobe Dreamweaver, może prowadzić do nieporozumień dotyczących funkcji i przeznaczenia tych narzędzi. Microsoft Word jest przede wszystkim edytorem tekstu, który umożliwia tworzenie dokumentów, ale nie jest zoptymalizowany do edycji grafiki rastrowej. Jego ograniczone możliwości dotyczące obrazów skupiają się głównie na wstawianiu i skalowaniu, ale brak mu zaawansowanych funkcji edytorskich, takich jak kadrowanie czy manipulacja pikselami, które są kluczowe w Photoshopie. PuzzleFlow Organizer to aplikacja do zarządzania projektami, a nie do edycji grafiki, więc nie ma związku z operacjami na bitmapach. Z kolei Adobe Dreamweaver jest narzędziem do tworzenia stron internetowych, które obsługuje kodowanie HTML, CSS i JavaScript, a jego funkcje związane z grafiką są minimalne i koncentrują się głównie na osadzaniu obrazów w projektach webowych. Zrozumienie różnic między tymi programami a Adobe Photoshop jest istotne, aby właściwie dobierać narzędzia w zależności od potrzeb projektowych. Typowym błędem jest założenie, że każde oprogramowanie może pełnić tę samą rolę, co prowadzi do niewłaściwych decyzji w zakresie wyboru narzędzi, co z kolei wpływa na jakość i efektywność pracy w dziedzinie projektowania i edycji grafiki.

Pytanie 28

Jakie będą koszty wykonania druku folderu w formacie A3 w technologii 4 + 4 z użyciem czterokolorowej maszyny drukarskiej, stosując metodę odwracania przez margines, w zestawieniu z maszyną posiadającą osiem zespołów drukujących?

A. spadnie z powodu mniejszej liczby form drukowych

B. spadnie z powodu mniejszej liczby arkuszy do druku

C. wzrośnie z powodu większej liczby form drukowych

D. wzrośnie z powodu większej liczby arkuszy do druku

Wybór odpowiedzi sugerujących wzrost kosztów druku z powodu zwiększonej liczby form lub arkuszy do drukowania nie uwzględnia zasadniczej różnicy w technologii druku oraz procesie produkcyjnym. Zwiększona liczba form drukowych prowadziłaby do wyższych kosztów przygotowawczych, co jest sprzeczne z praktyką druku cyfrowego oraz offsetowego, które dążą do minimalizacji tego aspektu. Drukowanie w kolorze 4 + 4 na maszynach z ośmioma zespołami drukującymi efektywnie redukuje liczbę wymaganych form do zaledwie dwóch, co jest argumentem na rzecz obniżenia kosztów. Ponadto, nie uwzględnienie metody odwracania przez margines, która pozwala na jednoczesne drukowanie obu stron arkusza, może prowadzić do nieprawidłowych wniosków o konieczności zwiększenia liczby arkuszy. W rzeczywistości, odpowiednia organizacja pracy na maszynach drukarskich pod względem efektywności oraz skrócenia czasu realizacji zleceń, prowadzi do optymalizacji całego procesu, co jest kluczowe w konkurencyjnej branży poligraficznej. Typowe błędy myślowe obejmują także nieprawidłowe porównania kosztów drukowania bez uwzględnienia wszystkich istotnych czynników, takich jak rodzaj zastosowanej technologii, proces przygotowania oraz potencjalne oszczędności wynikające z automatyzacji.

Pytanie 29

Który z parametrów działania skanera wpływa na jakość oraz precyzję odwzorowania detali skanowanych obrazów?

A. Zakres skanowania

B. Szybkość skanowania

C. Rozdzielczość optyczna

D. Rozdzielczość interpolowana

Prędkość skanowania, obszar skanowania oraz rozdzielczość interpolowana to parametry, które, choć ważne, nie determinują jakości i dokładności odwzorowania szczegółów skanowanych obrazów w takim stopniu, jak rozdzielczość optyczna. Prędkość skanowania odnosi się do czasu potrzebnego na zeskanowanie dokumentu, co może być istotne w kontekście efektywności pracy, ale nie ma wpływu na to, jak szczegółowo obraz zostanie uchwycony. Użytkownicy często mylą prędkość z jakością, zakładając, że szybsze skanowanie automatycznie skutkuje lepszymi wynikami, co jest błędne. Obszar skanowania dotyczy fizycznego rozmiaru dokumentu, który można zeskanować, a nie jakości samego obrazu. Ostatecznie rozdzielczość interpolowana to technika, w której programy graficzne dodają dodatkowe piksele do zdjęcia w celu poprawy jakości. Jednakże, jest to tylko sztuczny sposób na poprawę obrazu, który nie zastąpi rzeczywistej zdolności skanera do uchwycenia szczegółów. Często użytkownicy mogą myśleć, że zwiększenie rozdzielczości interpolowanej poprawi jakość skanowania, ale w rzeczywistości wyniki mogą okazać się rozczarowujące, ponieważ nie są one oparte na prawdziwych danych optycznych. W efekcie, wszystkie te parametry, choć mogą mieć swoje zastosowanie, nie są głównymi determinantami jakości skanowania, co podkreśla znaczenie właściwego zrozumienia roli rozdzielczości optycznej w procesie skanowania.

Pytanie 30

Jaką wartość w punktach typograficznych powinno mieć wcięcie akapitowe, zakładając, że szerokość tekstu nie przekracza 25 cycer, a używany krój pisma to garmond?

A. 10

B. 12

C. 14

D. 16

Wybór wartości wcięcia akapitowego, które jest większe niż 10 punktów typograficznych, może prowadzić do odczucia zbytniej rozproszenia uwagi i obniżenia jakości czytania. Na przykład, wcięcia wynoszące 12 lub 14 punktów mogłyby wprowadzać nadmierną przerwę między akapitami, co skutkuje utrudnieniem w płynności czytania. W przypadku 16 punktów, różnica ta staje się jeszcze bardziej zauważalna, co znacząco wpływa na wizualną spójność projektu. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich wyborów, obejmują przekonanie, że większe wcięcia poprawiają czytelność, podczas gdy w rzeczywistości mogą one powodować zaburzenie rytmu tekstu. Zbyt duże wcięcia mogą także wprowadzać czytelnika w dezorientację, gdyż akapity stają się bardziej oddzielone, co sprawia, że cała treść wydaje się nieuporządkowana. W praktyce, dobrze dobrane wcięcia powinny wspierać wrażenia estetyczne i poprawiać zrozumienie tekstu, a także dostosowywać się do specyfiki składu. Na przykład, w dokumentach formalnych czy literackich, minimalizm w wcięciach akapitowych jest kluczowy dla zbudowania harmonijnej i profesjonalnej kompozycji strony.

Pytanie 31

W jakim oprogramowaniu zrealizujemy impozycję arkusza do druku?

A. Adobe Bridge

B. Distiller

C. PDF Organizer

D. Acrobat Reader

PDF Organizer to naprawdę fajne narzędzie, które pomaga ogarnąć dokumenty PDF, zwłaszcza jak chcemy je przygotować do druku. W impozycji strony układa się w przejrzysty sposób, co jest mega ważne, żeby później druk wyszedł tak, jak sobie zaplanowaliśmy. Dzięki PDF Organizer możemy nie tylko robić impozycję, ale też zarządzać wieloma plikami PDF jednocześnie, co jest super przydatne w branży poligraficznej. Na przykład, kiedy robimy broszury, musimy mieć strony złożone w odpowiedni sposób, żeby po złożeniu wszystko się zgadzało i było estetycznie. To na pewno pozwala zaoszczędzić papier i lepiej zarządzać całym procesem drukowania, co pasuje do dzisiejszych ekologicznych trendów. Co więcej, PDF Organizer daje możliwość ustawienia różnych rzeczy jak marginesy, formaty stron czy kolory, co pomaga spełnić oczekiwania drukarni i mieć pewność, że efekt końcowy będzie na wysokim poziomie. Narzędzie to też wspiera standardy PDF/X, co jest ważne dla profesjonalnego druku, ponieważ dba o kolory i typografię.

Pytanie 32

Do kosztów produkcji wyrobów poligraficznych nie wlicza się

A. marży

B. wynagrodzeń

C. amortyzacji

D. surowców

Wynagrodzenie, materiały i amortyzacja to kluczowe składniki kosztów wytworzenia produktu poligraficznego. Wynagrodzenie odnosi się do pensji pracowników, którzy uczestniczą w procesie produkcyjnym i jest bezpośrednio związane z wytwarzaniem produktów. Koszty materiałów obejmują wszystkie surowce wykorzystywane do produkcji, takie jak papier, tusz czy inne komponenty. Amortyzacja odnosi się do rozłożenia kosztów zakupu maszyn i urządzeń na ich przewidywaną żywotność, co również jest istotnym elementem kalkulacji kosztów produkcji. Błędne zrozumienie tych pojęć może prowadzić do nieprawidłowych decyzji finansowych, takich jak nadmierne zwiększenie ceny sprzedaży w celu pokrycia kosztów, które w rzeczywistości nie powinny być wliczane do kosztów wytworzenia. Kluczowe jest zrozumienie, że marża to zysk po odliczeniu kosztów, a nie ich część składowa. Zwracając uwagę na te różnice, można uniknąć typowych błędów, które mogą zagrażać rentowności firmy. W praktyce, stosowanie precyzyjnych definicji i standardów dotyczących kosztów produkcji jest niezbędne dla efektywnego zarządzania finansami w branży poligraficznej.

Pytanie 33

Jaką rozdzielczość skanowania powinien posiadać wielobarwny oryginał, zakładając, że podczas druku zostanie on powiększony 6 razy?

A. 1800 dpi

B. 3600 dpi

C. 600 dpi

D. 300 dpi

Rozdzielczość skanowania wielobarwnego oryginału wynosząca 1800 dpi została obliczona na podstawie wymagań dotyczących jakości druku. Kiedy planujemy powiększenie obrazu 6-krotnie, istotne jest, aby zrozumieć, że każdy punkt (pixel) na skanowanym obrazie zostanie powiększony do takiej samej proporcji. W związku z tym, aby zachować odpowiednią jakość i szczegółowość po powiększeniu, musimy rozpocząć od wyższej rozdzielczości. Standardowo, dla wysokiej jakości wydruków, zaleca się rozdzielczości skanowania w zakresie 300-600 dpi. Jednak w przypadku, gdy mamy zamiar powiększyć obraz, jak w tym przypadku (6-krotnie), odpowiednia rozdzielczość skanowania powinna wynosić 1800 dpi, aby zapewnić, że szczegóły obrazu będą widoczne i wyraźne. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest skanowanie fotografii do druku na dużych nośnikach, gdzie zachowanie detali jest kluczowe. Przy takich rozdzielczościach możliwe jest uzyskanie wydruków, które nie tracą na jakości podczas powiększenia, co jest istotne w branży fotograficznej i graficznej, gdzie jakość obrazu jest niezbędna.

Pytanie 34

Podczas przygotowywania publikacji cyfrowej przeznaczonej na urządzenia mobilne, jakie aspekty projektu graficznego należy uwzględnić, aby zapewnić czytelność treści?

A. Stosować wyłącznie czcionki szeryfowe

B. Używać wyłącznie czarnych liter na białym tle

C. Zwiększyć marginesy do 5 cm

D. Dostosować wielkość i kontrast czcionek do małych ekranów

Wiele osób uważa, że stosowanie wyłącznie czcionek szeryfowych gwarantuje lepszą czytelność, jednak jest to mit, zwłaszcza w kontekście urządzeń mobilnych. Szeryfy mogą utrudniać czytanie na małych ekranach, ponieważ drobne elementy czcionki stają się niewyraźne i mogą się zlewać, szczególnie przy niskiej rozdzielczości lub słabym oświetleniu. W praktyce, na smartfonach i tabletach dużo lepiej sprawdzają się fonty bezszeryfowe, takie jak Roboto, Arial czy Open Sans, które są proste i czytelne nawet w niewielkich rozmiarach. Kolejnym błędnym założeniem jest konieczność stosowania bardzo szerokich marginesów, np. 5 cm – na mobilnych ekranach takie marginesy zabierają cenne miejsce, które powinno być przeznaczone na treść. Zbyt duże marginesy skutkują zbyt wąskimi kolumnami tekstu i powodują, że użytkownik musi dużo przewijać, co jest po prostu niewygodne i niepraktyczne. Ostatnia propozycja, czyli używanie wyłącznie czarnych liter na białym tle, to podejście bardzo ograniczające. Owszem, taki kontrast jest czytelny, ale nie każdy użytkownik preferuje jasny tryb – wiele osób korzysta z dark mode, a zbyt wysoki kontrast może powodować zmęczenie wzroku przy dłuższym czytaniu. Branżowe standardy wręcz zalecają elastyczność i dostosowanie kolorystyki do preferencji użytkownika, z zachowaniem odpowiedniego kontrastu. Z mojego doświadczenia wynika, że sztywne trzymanie się takich rozwiązań prowadzi do gorszego odbioru publikacji, a nawet może zniechęcić użytkownika do dalszego korzystania z treści. Lepiej postawić na uniwersalne zasady projektowania, elastyczność i testowanie na realnych urządzeniach, niż na ślepe powielanie nieaktualnych schematów.

Pytanie 35

Projektant otrzymał zadanie przygotowania grafiki do druku offsetowego. Plik źródłowy został przygotowany w przestrzeni barwnej RGB. Jaki będzie skutek pozostawienia tej przestrzeni przy druku offsetowym?

A. Kolory na wydruku mogą być niezgodne z projektem

B. Wydruk będzie miał wyższą rozdzielczość

C. Zwiększy się nasycenie kolorów na wydruku

D. Plik zostanie automatycznie poprawnie wydrukowany

W branży poligraficznej często można się spotkać z nieporozumieniami dotyczącymi wpływu przestrzeni barwnej na inne parametry wydruku. Rozdzielczość wydruku nie zależy od tego, czy plik jest w RGB czy CMYK – rozdzielczość to liczba pikseli na cal (dpi), a przestrzeń barwna to tylko sposób opisu koloru każdego piksela. Często mylnie sądzi się, że konwersja do innego modelu poprawi jakość druku, co nie jest prawdą. Równie błędne jest założenie, że drukarka lub maszyna offsetowa „sama sobie poradzi” i poprawnie wydrukuje każdy plik, bez względu na jego przygotowanie. Owszem, wiele drukarni automatycznie konwertuje pliki do CMYK, ale efekty tej konwersji są często nieprzewidywalne, a kolory mogą znacząco odbiegać od oczekiwań projektanta. To nie jest tak, że proces jest całkowicie bezproblemowy – odpowiedzialność za poprawność pliku leży po stronie osoby przygotowującej pracę do druku. Co więcej, przekonanie, że nasycenie kolorów wzrośnie, jest całkowicie nietrafione. Wręcz przeciwnie – wiele intensywnych, jasnych barw RGB (np. neonowe zielenie czy błękity) staje się wyblakłych lub „brudnych” po konwersji do CMYK, bo ta przestrzeń jest po prostu uboższa w możliwe do uzyskania kolory. Typowym błędem jest też myślenie, że zostawienie RGB sprawi, że wydruk będzie wyglądał lepiej – doświadczenie pokazuje, że zwykle jest dokładnie odwrotnie. Dlatego tak ważne jest świadome przygotowanie plików i zrozumienie różnic między RGB a CMYK w kontekście druku.

Pytanie 36

Aby uzyskać granatowy kolor na wydruku, należy w przestrzeni barw CMYK połączyć składowe w następujących proporcjach

A. C=100%, M=80%, Y=0% i K=30%

B. C=0%, M=0%, Y=100% i K=100%

C. C=100%, M=0%, Y=100% i K=0%

D. C=0%, M=100%, Y=100% i K=0%

Odpowiedź C=100%, M=80%, Y=0% i K=30% jest poprawna, ponieważ w przestrzeni barw CMYK, aby uzyskać granatowy kolor, kluczowym elementem jest zastosowanie dużej ilości koloru cyjan (C) oraz magenty (M), przy minimalnym udziale żółtego (Y) i czarnego (K). Wartości te, gdyż C=100% oznacza pełne nasycenie koloru cyjan, a M=80% dodaje głębi i ciemności, co jest istotne w uzyskiwaniu intensywnych odcieni granatu. Przykładem zastosowania tej kombinacji mogą być projekty graficzne i druki marketingowe, gdzie granatowy kolor symbolizuje profesjonalizm i zaufanie. W standardzie ISO 12647-2, który reguluje kolory w druku, podano, że stosowanie odpowiednich proporcji składowych CMYK jest kluczowe dla uzyskania zamierzonych efektów kolorystycznych. Dobrą praktyką jest także testowanie wydruków na różnych papierach, ponieważ ich faktura i białość mogą wpływać na ostateczny efekt kolorystyczny.

Pytanie 37

Oblicz wydatki na wykonanie form drukarskich, które są niezbędne do przygotowania jednokolorowego wkładu książki o objętości 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, zakładając, że cena wykonania jednej formy wynosi 35 zł.

A. 560 zł

B. 980 zł

C. 840 zł

D. 700 zł

W przypadku błędnych odpowiedzi, często pojawiają się nieporozumienia związane z liczbą form oraz ich zastosowaniem w procesie druku. Wybierając odpowiedzi takie jak 840 zł, 560 zł czy 980 zł, można zauważyć typowe błędy myślowe wynikające z nieodpowiedniego zrozumienia kosztów produkcji oraz liczby form potrzebnych do druku. Odpowiedź 840 zł może wynikać z błędnego założenia, że każda strona wymaga osobnej formy, co nie jest praktykowane w większości druku offsetowego. Liczba form jest zazwyczaj znacznie mniejsza, a ich koszt można efektywnie zredukować poprzez zastosowanie technologii umożliwiającej drukowanie wielu stron na jednym arkuszu. Z kolei odpowiedź 560 zł mogła powstać wskutek niewłaściwego obliczenia kosztów przy zbyt małej liczbie form, co jest niedostosowane do rzeczywistych wymagań produkcyjnych. Z kolei 980 zł, również nie uwzględnia standardowego podziału na formy, a ich koszt obliczony na wyżej wymienione zasady. Kluczem do poprawnych obliczeń jest zrozumienie, jak funkcjonują nowoczesne technologie druku, jakie są limity produkcyjne oraz jak można zoptymalizować koszty, stosując efektywne strategie prepressu. Warto zwrócić uwagę na konieczność analizy specyfikacji technicznych projektu oraz dobrych praktyk w zakresie przygotowania do druku, co prowadzi do uzyskania bardziej precyzyjnych wyników w kalkulacjach kosztów.

Pytanie 38

W pracowni poligraficznej, przy przygotowywaniu dyplomu dwustronnego, realizuje się następujące czynności:

A. zalewkowanie, przetwarzanie bitmap, łamanie, kontrola wydruków

B. adiustację tekstu, łamanie, tworzenie layoutu, impozycję

C. jednostka drukarska, impozycję, opracowanie layoutu

D. naświetlanie płyty fleksograficznej, przygotowanie pliku PDF o kompozytowej strukturze

Twoja odpowiedź jest całkiem trafna. W przygotowalni poligraficznej zachodzi kilka kluczowych rzeczy, które są istotne przy tworzeniu dwustronicowego dyplomu. Najpierw mamy adiustację tekstu, czyli wprowadzanie korekt, które sprawiają, że wszystko gra stylistycznie i językowo. Później przychodzi czas na łamanie, gdzie dobrze dzielimy treść na strony – to mega ważne, zwłaszcza przy czymś, co ma więcej niż jedną stronę. Layout to następny krok, w którym projektujemy, jak wszystko ma wyglądać – teksty, zdjęcia i inne rzeczy graficzne muszą być rozmieszczone w sposób, który przyciągnie wzrok i będzie czytelny. Na końcu mamy impozycję, czyli układanie stron w odpowiedniej kolejności przed drukiem. Jeśli chodzi o standardy, to w branży poligraficznej obowiązują konkretne zasady, jak ISO 12647, które pomagają w utrzymaniu wysokiej jakości wydruku.

Pytanie 39

Którą operację cyfrowej obróbki bitmapy przedstawia ilustracja?

A. Korektę kolorystyczną.

B. Przycinanie obrazu.

C. Nakładanie gradientu.

D. Wypaczanie kształtów.

Korekta kolorystyczna to kluczowy proces w cyfrowej obróbce bitmap, który pozwala na dostosowanie i optymalizację wyglądu obrazów. Ilustracja przedstawia okno dialogowe, w którym można dostosować histogram oraz krzywe kolorów, co jest standardową metodą stosowaną w profesjonalnych programach graficznych. Przykładowo, wykorzystując narzędzia do korekty kolorystycznej, można poprawić nasycenie kolorów, osiągnąć zamierzony kontrast czy zbalansować barwy, by lepiej oddać rzeczywiste kolory obiektu. Współczesne standardy w branży graficznej, takie jak Adobe RGB czy sRGB, wymagają umiejętności korekty kolorystycznej, aby zachować spójność wizualną w różnych mediach. W praktyce, korekta kolorystyczna znajduje zastosowanie nie tylko w fotografii, ale także w projektowaniu graficznym, gdzie poprawne odwzorowanie kolorów jest kluczowe dla komunikacji wizualnej.

Pytanie 40

Jaką metodą można zadrukować powierzchnię kuli?

A. fleksograficzną

B. offsetową

C. rotograwiurową

D. tampodrukową

Tampodruk to technika druku, która idealnie nadaje się do zadrukowywania powierzchni trójwymiarowych, takich jak kuli. W procesie tym używa się matrycy oraz elastomerowego tamponu, który przenosi farbę z matrycy na powierzchnię obiektu. Dzięki tej metodzie możliwe jest uzyskanie wysokiej jakości druku nawet na nierównych lub zakrzywionych powierzchniach. Przykłady zastosowania tampodruku obejmują zadrukowywanie piłek, gadżetów reklamowych oraz elementów plastikowych, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali jest kluczowe. Warto również zauważyć, że tampodruk jest jedną z najbardziej elastycznych technik druku, co pozwala na szeroką gamę materiałów – od metalu po ceramikę. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie jakości druku oraz precyzyjnego odwzorowania kolorów, które tampodruk skutecznie spełnia.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej