Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 17 marca 2025 06:59
Data zakończenia: 17 marca 2025 07:20

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Wzmocnienie szwów kieszeni w spodniach przeprowadza się przy użyciu maszyny

A. podszywarce

B. stębnówce

C. pikówce

D. ryglówce

Ryglówka jest specjalistyczną maszyną do szycia, która została zaprojektowana do wykonywania mocnych i trwałych szwów, co czyni ją idealnym narzędziem do wzmocnienia szwów kieszeni w spodniach. Wzmocnienie to jest kluczowe, ponieważ kieszenie są często narażone na dużą eksploatację, szczególnie w przypadku noszenia ciężkich przedmiotów. Ryglówki używają podwójnego ściegu, co zapewnia większą wytrzymałość i zapobiega rozdzieraniu się materiału. Przykładem zastosowania ryglówek są klasyczne jeansy, gdzie mocne szwy kieszeni są standardem, a ich wytrzymałość jest kluczowa dla komfortu użytkowania. W branży odzieżowej ryglówki są powszechnie uznawane za standard w produkcji, a ich użycie zgodne jest z najlepszymi praktykami. Dodatkowo, ryglówki są stosowane w szwalniach, gdzie produkcja odzieży wymaga nie tylko estetyki, ale i funkcjonalności oraz trwałości, co z kolei wpływa na satysfakcję klienta oraz reputację producenta.

Pytanie 2

Podczas szycia męskiej marynarki użyto łatwego do prucia jednonitkowego ściegu maszynowego do

A. montażu szwów bocznych

B. fastrygowania rękawów

C. stębnowania krawędzi kołnierza

D. odszywania kieszeni ciętej

Fastrygowanie rękawów to technika, która polega na tymczasowym połączeniu elementów odzieży, w tym przypadku rękawów, za pomocą łatwo prującego ściegu maszynowego jednonitkowego. Tego typu ścieg charakteryzuje się prostotą i szybkością wykonania, co sprawia, że jest idealny do tymczasowego łączenia materiałów, zanim zostaną one na stałe zszyte. W praktyce, fastrygowanie umożliwia łatwe dopasowanie rękawów do armatury oraz sprawdzanie ich długości i dopasowania do sylwetki przed ostatecznym szyciem. Technika ta jest szczególnie istotna w kontekście szycia marynarek, ponieważ pozwala na korekty w trakcie procesu krawieckiego. W branży odzieżowej stosowanie łatwo prujących ściegów, takich jak ścieg jednonitkowy, jest zgodne z najlepszymi praktykami, które promują efektywność oraz jakość wykończenia odzieży. Dzięki temu, krawcowie mogą eliminować błędy w układzie elementów i modyfikować konstrukcje, co wpływa na finalną jakość produktu.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Jakie wymiary powinny zostać uwzględnione podczas obliczania normy zużycia materiału na spodnium?

A. Długość spodni, obwód klatki piersiowej, długość żakietu

B. Obwód klatki piersiowej, długość żakietu, obwód bioder

C. Długość spodni, długość żakietu, długość rękawa

D. Długość spodni, obwód talii, obwód bioder

Każda z niepoprawnych odpowiedzi opiera się na błędnych założeniach dotyczących istotnych wymiarów potrzebnych do określenia normy zużycia materiału na spodnium. Wiele osób może mylić obwody ciała z wymiarami długości, co prowadzi do nieprawidłowego zrozumienia podstawowych zasad konstrukcji odzieży. Na przykład, długość spodni, obwód talii i obwód bioder są istotne, ale nie wystarczające dla dokładnych obliczeń odnośnie zużycia materiału. Długość spodni jest kluczowa, jednak samo jej uwzględnienie bez dodatkowych wymiarów, takich jak długość żakietu czy długość rękawa, nie pozwoli na precyzyjne określenie zapotrzebowania materiałowego. Dobrze skonstruowane spodnium musi być dostosowane zarówno do długości, jak i do proporcji poszczególnych części ubrania. Błędem jest także odniesienie się tylko do obwodu klatki piersiowej i bioder, które są istotne dla dopasowania, lecz nie dla całościowego zużycia materiału na konkretne wymiary. Tego typu niepełne podejście do wymiarowania odzieży może skutkować nieadekwatnym zapasem materiału oraz niemożnością uzyskania pożądanego efektu wizualnego, co jest fundamentalne w przemyśle odzieżowym, gdzie estetyka i dopasowanie są kluczowe dla zadowolenia klienta.

Pytanie 5

Możliwość identyfikacji składu surowcowego tkanin można uzyskać poprzez analizę koloru nici w krajce. Wełnę oraz włókna wełniane oznacza się przy pomocy nici w kolorze

A. zielonym

B. czerwonym

C. niebieskim

D. żółtym

Wybierając żółty, zielony lub czerwony jako kolory oznaczające wełnę, można napotkać kilka fundamentalnych nieporozumień dotyczących klasyfikacji materiałów tekstylnych. Przede wszystkim, każdy z tych kolorów nie został zatwierdzony przez odpowiednie standardy branżowe dotyczące identyfikacji włókien. W branży tekstylnej, kolory nitek zostały ustandaryzowane, aby zapewnić jednolitość i ułatwić komunikację między producentami i konsumentami. Żółty jest często mylony z innymi rodzajami włókien, a jego zastosowanie w kontekście wełny nie ma uzasadnienia. Zielony, chociaż używa się go do oznaczenia niektórych włókien syntetycznych, nie ma żadnego związku z naturalnymi włóknami, jakimi jest wełna. Czerwony może być używany w odniesieniu do innych rodzajów tkanin, jednak jego przypisanie do wełny jest całkowicie błędne. Przyczyną tych nieporozumień może być brak znajomości ogólnych zasad klasyfikacji włókien tekstylnych i ich właściwości. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe, ponieważ niewłaściwe oznaczenie materiałów prowadzi do nieporozumień w zakresie pielęgnacji, konserwacji oraz możliwości zastosowania. Dlatego niezwykle ważne jest, aby osoby pracujące w branży tekstylnej znały odpowiednie standardy oraz praktyki, które pomogą im unikać takich błędów.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Jak powinno się przygotować odzież do przeróbki w przypadku wydłużenia dziecięcych spodni przy użyciu mankietów z innego materiału?

A. Wypruć szwy wykończeniowe nogawek

B. Rozpruć szwy boczne

C. Wypruć szwy wykończeniowe nogawek i rozpruć szwy boczne

D. Rozpruć szwy boczne i szwy w kroku

Rozprucie szwów bocznych czy siedzeniowych nie jest najlepszym podejściem w sytuacji, gdy celem jest przedłużenie spodni poprzez dodanie mankietów. Te szwy są istotne dla zachowania struktury spodni i ich kształtu. Ich usunięcie mogłoby prowadzić do deformacji spodni, co jest niepożądane, szczególnie w odzieży dziecięcej, gdzie dopasowanie jest kluczowe. Wydaje się, że niektóre odpowiedzi zakładają, iż rozprucie tych szwów jest konieczne do modyfikacji długości nogawek, co jest błędnym założeniem. Dodatkowo, wyprucie szwów obrębiających nogawek, zamiast ich całkowitego rozprucia, pozwala na dokładniejsze wprowadzenie nowego materiału, co jest zgodne z dobrymi praktykami krawieckimi. Warto również zauważyć, że niewłaściwe podejście do przeróbek może prowadzić do osłabienia konstrukcji odzieży, co w dłuższej perspektywie negatywnie wpłynie na jej żywotność i estetykę. Kluczowe jest przestrzeganie zasad dotyczących przeróbek, które chronią zarówno jakość wykonania, jak i zadowolenie klienta.

Pytanie 9

Jakie wymiary są niezbędne do przekształcenia spódnicy z fałdami w spódnicę prostą?

A. ZWo, ZTv, ot

B. ZTv, ZKo, obt

C. obt, ot

D. ZTv, ZUo, ZKo

Odpowiedź obt, ot jest prawidłowa, ponieważ w procesie przeróbki spódnicy z fałdami na spódnicę prostą kluczowe jest poznanie wymiarów obwodu talii (ot) oraz obwodu bioder (obt). Obwód talii jest niezbędny do odpowiedniego dopasowania spódnicy, a obwód bioder do zapewnienia właściwej swobody ruchów w biodrach. W przypadku spódnic z fałdami, które zazwyczaj mają większą objętość, zmiana na prostą wymaga precyzyjnego przeliczenia tych wymiarów, aby uniknąć niepożądanych efektów wizualnych i komfortu noszenia. W praktyce, podczas szycia, warto również uwzględnić zapasy materiału na szwy oraz ewentualne korekty. Zastosowanie tych wymiarów jest zgodne z dobrą praktyką krawiecką, która polega na dokładnym pomiarze sylwetki klienta lub osoby, dla której wykonywana jest odzież, co pozwala na idealne dopasowanie i satysfakcję z noszenia odzieży.

Pytanie 10

Jakie urządzenia powinno się zastosować do finalizacji damskiego żakietu uszytego z wełny?

A. Dziurkarka odzieżowa, guzikarka

B. Automat do wykrawania, podszywarka

C. Prasa do klejenia, dziurkarka bieliźniana

D. Krajarka ręczna, żelazko elektryczno-parowe

Dziurkarka odzieżowa i guzikarka to naprawdę ważne maszyny, jeśli chodzi o wykańczanie odzieży, szczególnie żakietów damskich z wełny. Dziurkarka pomaga w precyzyjnym wycinaniu otworów na guziki i inne zapięcia. Bez tego, no, trudno byłoby uzyskać estetyczny i funkcjonalny efekt końcowy. Guzikarka z kolei jest super istotna, bo szyje guziki, a te nie tylko przytrzymują wszystko w ryzach, ale też ładnie wyglądają. W przypadku wełny, która jest dość wymagająca, te maszyny pomagają dopasować wszystkie elementy tak, żeby były mocno przymocowane i estetyczne. Pamiętaj, że w produkcji odzieży ważne są akcesoria dobrej jakości, bo to wpływa na trwałość i wygląd końcowego produktu. Wybierając odpowiednie maszyny, jak te, działasz zgodnie z najlepszymi praktykami w branży, co na pewno zadowoli klientów.

Pytanie 11

Zanim rozpoczniesz pracę na maszynie do szycia, powinieneś upewnić się, czy jest ona zaopatrzona w

A. osłonę igły

B. zęby transportujące

C. komplet stopek

D. szpulkę z nićmi

Ząbki transportujące, zestaw stopek oraz szpulki z nićmi są istotnymi elementami maszyny szwalniczej, ale ich obecność nie jest tak kluczowa dla bezpieczeństwa pracy jak osłona igły. Ząbki transportujące odpowiadają za przesuwanie materiału podczas szycia. Ich właściwe działanie jest istotne dla uzyskania równego ściegu, jednak ich brak nie zagraża bezpośrednio zdrowiu użytkownika. Zestaw stopek, chociaż wpływa na różnorodność wykonywanych ściegów, również nie ma znaczenia w kontekście bezpieczeństwa. Z kolei szpulki z nićmi są niezbędne do samego procesu szycia, ale ich obecność nie zabezpiecza operatora przed kontuzjami. Często pojawia się mylne wrażenie, że wszystkie te elementy mają równy priorytet podczas uruchamiania maszyny. W rzeczywistości, brak osłony igły może prowadzić do poważnych urazów, co czyni ją kluczowym elementem. Użytkowanie maszyny bez odpowiednich zabezpieczeń jest rażącym naruszeniem podstawowych zasad bezpieczeństwa w pracy, co może skutkować nie tylko wypadkami, ale także konsekwencjami prawnymi dla pracodawcy. Dlatego tak ważne jest, aby przed rozpoczęciem pracy zawsze upewnić się, że maszyna jest odpowiednio wyposażona w osłonę igły, a brak jej obecności powinien skutkować natychmiastowym wstrzymaniem pracy maszyny.

Pytanie 12

Ostateczna inspekcja wyrobu odzieżowego polega na weryfikacji

A. zgodności wykonania pojedynczych sztuk odzieży z zaakceptowanym modelem.

B. jakości realizacji poszczególnych elementów odzieży przed ich montażem.

C. zgodności wykrojonych komponentów odzieży z wzorcami.

D. jakości materiałów odzieżowych poprzez porównanie ich właściwości z obowiązującymi normami.

Odpowiedź dotycząca zgodności wykonania poszczególnych sztuk odzieży z zatwierdzonym modelem jest prawidłowa, ponieważ kontrola ostateczna wyrobu odzieżowego ma na celu zapewnienie, że każdy produkt spełnia określone standardy jakości oraz wymagania projektowe. W procesie produkcji odzieży istotne jest, aby wszystkie elementy były zgodne z zatwierdzonymi wzorami, co odnosi się do detali konstrukcyjnych, takich jak szwy, wykończenie, użyte materiały oraz ogólny wygląd. Przykładowo, w branży odzieżowej istnieją standardy jakości, takie jak ISO 9001, które podkreślają konieczność dokładnego spełnienia wymagań klienta oraz dostarczania produktów zgodnych z ustalonymi specyfikacjami. Kontrola zgodności wykonania może obejmować zarówno wizualne inspekcje, jak i testy funkcjonalne, co pozwala na eliminację ewentualnych defektów przed wprowadzeniem odzieży na rynek. Dzięki temu, marki mogą budować reputację jakości, co jest kluczowe w konkurencyjnej branży.

Pytanie 13

Aby chronić odzież wykonaną z wełny przed skurczeniem oraz eliminować nadmierny połysk, należy zastosować

A. prasowanie

B. dekatyzowanie

C. odprasowanie

D. przeprasowanie

Dekatyzowanie to proces, który ma na celu usunięcie naprężeń wewnętrznych w tkaninach, a także zabezpieczenie ich przed kurczeniem się podczas prania. Działa to na zasadzie poddania materiału działaniu pary wodnej lub ciepła w kontrolowanych warunkach, co pozwala na ustabilizowanie włókien. W przypadku tkanin wełnianych, takie podejście jest kluczowe, ponieważ wełna ma naturalną skłonność do kurczenia się, szczególnie w wyniku kontaktu z wodą i wysoką temperaturą. Przykładem zastosowania dekatyzowania jest przygotowanie tkaniny przed szyciem odzieży, co zapewnia, że gotowy produkt nie zmniejszy się po pierwszym praniu. Stosowanie dekatyzowania jest standardem w wielu zakładach odzieżowych, co podkreśla jego znaczenie w branży tekstylnej. Dobre praktyki wskazują, że każda tkanina wełniana powinna być dekatyzowana przed jej dalszym wykorzystaniem, aby zachować jej właściwości i estetykę.

Pytanie 14

Który z symboli używanych w pomiarach krawieckich został opisany błędnie?

A. opx — obwód klatki piersiowej

B. o0s— obwód szyi

C. SyTy — łuk długości przodu do piersi

D. RvNv—- łuk długości kończyny górnej

Odpowiedź 'SyTy — łuk długości przodu do piersi' jest poprawna, ponieważ symbol ten rzeczywiście odnosi się do pomiaru długości przodu od ramienia do piersi, co jest kluczowe w procesie tworzenia odzieży. W kontekście krawiectwa, precyzyjne pomiary są niezbędne do uzyskania dobrze dopasowanych ubrań. Długość przodu do piersi jest jednym z podstawowych wymiarów, które wpływają na ogólny krój i komfort noszenia odzieży, zwłaszcza w przypadku bluzek i sukienek. Przykładowo, w przypadku szycia bluzki, błędne określenie tego wymiaru może prowadzić do nieodpowiedniego dopasowania, co wpłynie na estetykę oraz wygodę noszenia. Dobrą praktyką w branży krawieckiej jest regularne aktualizowanie pomiarów, szczególnie przy tworzeniu odzieży na miarę, aby uwzględnić wszelkie zmiany w sylwetce klienta. Kluczowe jest również stosowanie odpowiednich symboli pomiarowych w dokumentacji, co ułatwia komunikację pomiędzy krawcami a klientami oraz zapewnia wysoką jakość wykonywanych usług.

Pytanie 15

Jaką tkaninę powinno się wybrać do uszycia damskiej spódnicy całorocznej podstawowej?

A. Flausz

B. Loden

C. Szyfon

D. Tenis

Tkanina tenisowa, będąca idealnym wyborem do uszycia całorocznej spódnicy damskiej, charakteryzuje się właściwościami, które zapewniają komfort oraz estetykę. Jest to materiał syntetyczny, często z dodatkiem elastanu, co pozwala na swobodne poruszanie się oraz dopasowanie do sylwetki. Dzięki swojej strukturze, tkanina tenisowa jest przewiewna, co sprawia, że spódnica dobrze sprawdzi się zarówno w cieplejsze, jak i chłodniejsze dni. Dodatkowo, tkanina ta jest odporna na zagniecenia i łatwa w pielęgnacji, co jest istotne w codziennym użytkowaniu. W praktyce, spódnice uszyte z tkaniny tenisowej można nosić na różne okazje, od codziennych po bardziej formalne, co czyni je wszechstronnym elementem garderoby. Zastosowanie tej tkaniny doskonale wpisuje się w aktualne standardy mody, które promują funkcjonalność i komfort użytkowania, a także estetykę, co czyni ją preferowanym wyborem wśród projektantów i krawców.

Pytanie 16

Jakie działania należy podjąć w trakcie przygotowania bluzki podstawowej do pierwszego pomiaru?

A. Sfastrygować zaszewki, szwy modelowe i konstrukcyjne, ramiona oraz prawy rękaw

B. Zszyć zaszewki, szwy modelowe i konstrukcyjne, sfastrygować ramiona i prawy rękaw

C. Skopiować zaszewki, połączyć szwy modelowe i konstrukcyjne, sfastrygować lewy rękaw

D. Dodać naddatki na szwy i podwinięcia, zszyć zaszewki, ramiona oraz lewy rękaw

Odpowiedź wskazująca na sfastrygowanie zaszewków, szwów modelowych i konstrukcyjnych, ramion oraz prawego rękawa jest poprawna, ponieważ proces ten odpowiada kluczowym etapom przygotowania bluzki podstawowej do pierwszej miary. Sfastrygowanie to technika, która polega na luźnym zszywaniu elementów odzieży, co umożliwia ich późniejsze dopasowanie i korekcję. Zaszewki są fundamentalnym elementem modelowania sylwetki, a ich prawidłowe sfastrygowanie pozwala na uzyskanie właściwego kształtu bluzki. Skupienie się na szwach modelowych i konstrukcyjnych jest również niezbędne, ponieważ stanowią one podstawę konstrukcji odzieży, zapewniając jednocześnie jej estetykę i funkcjonalność. W praktyce, po sfastrygowaniu, projektant może łatwo wprowadzać zmiany w kształcie lub wymiarach, co jest kluczowe w procesie prób i poprawek. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują również regularne kontrolowanie równości szwów oraz ich przylegania do ciała, co znacząco wpływa na końcowy efekt wizualny i komfort noszenia.

Pytanie 17

Zgodnie z przedstawionym rysunkiem instruktażowym wskaż metodę przyszycia rękawa do podkroju pachy?

A. Obszycie lamówką krawędzi główki i podkroju pachy oraz zszycie ich razem

B. Obrzucenie osobno krawędzi główki oraz podkroju pachy i zszycie ich razem

C. Wszycie główki rękawa do podkroju pachy oraz obrzucenie krawędzi wspólnie

D. Wszycie główki rękawa do podkroju pachy oraz obszycie krawędzi lamówką

Zastosowanie różnych metod wszywania rękawa do podkroju pachy, takich jak obracanie krawędzi lub zszywanie oddzielnych elementów, może prowadzić do niepożądanych efektów estetycznych i funkcjonalnych. Obrzucenie oddzielnie krawędzi główki rękawa oraz podkroju pachy, a następnie ich zszycie, może skutkować widocznymi szwami, które nie tylko szpecą projekt, ale mogą również powodować dyskomfort podczas noszenia odzieży. Tego typu podejście nie uwzględnia ważnych aspektów, takich jak odpowiednie dopasowanie oraz wsparcie strukturalne, które są kluczowe dla prawidłowego kształtu rękawa. Ponadto, technika ta może prowadzić do osłabienia krawędzi, co zwiększa ryzyko strzępienia i uszkodzeń materiału. Z kolei obrzucenie krawędzi i ich zszycie razem, bez zastosowania lamówki, może sprawić, że projekt stanie się mniej estetyczny. Warto również zauważyć, że niektóre metody wymagają znajomości konkretnego materiału oraz jego właściwości, co może prowadzić do błędów w wyborze odpowiednich narzędzi i technik. W praktyce, kluczowe jest, aby stosować sprawdzone metody, które zapewniają zarówno estetyczne, jak i funkcjonalne wykończenie odzieży, a także pamiętać o znaczeniu przygotowania i testowania rozwiązań przed realizacją projektu.

Pytanie 18

Jaki metryczny rozmiar powinna mieć igła przeznaczona do szycia damskich bluzek z batystu?

A. 90

B. 110

C. 70

D. 100

Wybór igły metrycznej 100, 90 czy 110 do szycia bluzek z batystu to kiepski pomysł. Te igły są za grube i mogą bez problemu uszkodzić delikatny materiał. Jak użyjesz większej igły, to robią się szersze dziury, co psuje całą bluzkę i może wyglądać nieestetycznie. Batyst to cienka, zwiewna tkanina i szycie musi być precyzyjne. Każda mała wada w strukturze materiału może się od razu rzucić w oczy. Dodatkowo, zbyt duża igła może sprawić, że szwy będą się źle układały i mogą pękać. Często ludzie myślą, że większa igła to lepszy wybór, ale to wcale nie jest prawda. Użycie odpowiedniej igły to klucz do sukcesu w szyciu delikatnych tkanin, więc dobrze jest dobrać narzędzia do materiału.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Długość odcinka konstrukcyjnego SP, który określa głębokość pachy w siatce konstrukcyjnej bluzki damskiej, oblicza się na podstawie danych antropometrycznych

A. RvRv i SyTy

B. ZWo i obt

C. ZWo i opx

D. SyTy i SvXp

Wybór odpowiedzi, który opiera się na wymiarach ZWo i obt, RvRv i SyTy oraz SyTy i SvXp, jest nieuzasadniony w kontekście obliczania długości odcinka konstrukcyjnego SP na siatce konstrukcyjnej bluzki damskiej. Każdy z tych wymiarów, mimo że ma swoje miejsce w procesie projektowania odzieży, nie odnosi się bezpośrednio do głębokości pachy. ZWo, jako wymiar klatki piersiowej, jest kluczowy, jednak obt, czyli 'obwód bioder', nie jest związany z głębokością pachy i nie wpływa na układanie się bluzki w górnej partii. RvRv, z kolei, oznacza 'rozstaw ramion', a SyTy oraz SvXp to miary, które również nie mają bezpośredniego zastosowania w kontekście obliczania długości odcinka SP. Typowym błędem myślowym jest skupienie się na wymiarach, które są istotne w innych aspektach konstrukcji odzieży, takich jak szerokość ramion czy bioder, ale nie dotyczące bezpośrednio głębokości pachy. Właściwe podejście do wymiarów, które powinny być brane pod uwagę przy projektowaniu bluzek, opiera się na umiejętności identyfikacji, które z nich mają kluczowe znaczenie dla konkretnego elementu odzieży. Stąd konieczność ścisłego określenia, które miary powinny być użyte do precyzyjnego obliczenia długości odcinka SP.

Pytanie 21

Gdzie znajduje zastosowanie zamek kryty jako zapięcie?

A. w sukience popołudniowej

B. w spodniach roboczych

C. w cienkiej kurtce

D. w bluzie dresowej

Zamek kryty, znany również jako zamek błyskawiczny, znajduje zastosowanie przede wszystkim w odzieży, która wymaga estetycznego i funkcjonalnego zapięcia. Sukienki popołudniowe zazwyczaj łączą w sobie elegancję i wygodę, co czyni je idealnym miejscem do zastosowania zamków krytych. Tego rodzaju zamek jest ukryty wewnątrz szwu, dzięki czemu nie rzuca się w oczy i nie zaburza linii odzieży, co jest kluczowe w przypadku eleganckich sukienek. Dodatkowo, zamek kryty jest bardziej subtelny niż zamek zewnętrzny, co wpisuje się w estetykę formalnych ubrań. Przykładem zastosowania mogą być sukienki wieczorowe, w których zamek kryty nie tylko pełni funkcję praktyczną, ale również wpływa na ogólny wygląd całości. W branży mody, stosowanie zamków krytych w tego typu odzieży jest zgodne z wysokimi standardami jakości, które kładą nacisk na detale oraz wykończenie, co jest kluczowe dla postrzeganego prestiżu produktu.

Pytanie 22

Do cięcia na sekcje materiału o wysokości 300 mm należy użyć krajarki z ostrzem

A. taśmowym

B. tarcowym

C. pionowym

D. wielokątnym

Wybór krajarki taśmowej, wielokątnej lub tarczowej do rozkroju na sekcje o wysokości 300 mm nie jest optymalny z kilku powodów. Krajarki taśmowe, choć znane z dużej szybkości cięcia i zdolności do cięcia długich, cienkich materiałów, mogą nie zapewnić wymaganej precyzji w przypadku grubszych surowców, co prowadzi do nierównych krawędzi i marnotrawstwa materiału. Z kolei krajarki wielokątne, przeznaczone głównie do cięcia w nietypowe kształty, nie nadają się do standardowego rozkroju, gdzie istotna jest jednolitość i prostota cięcia. Natomiast krajarki tarczowe, mimo że są skuteczne w cięciu wzdłużnym, mają ograniczenia przy cięciu na wysokość, szczególnie przy materiałach o dużej grubości, co może skutkować niską jakością cięcia oraz zwiększonym ryzykiem uszkodzenia materiału. Wybierając odpowiednie narzędzie do cięcia, należy kierować się nie tylko jego parametrami technicznymi, ale także charakterystyką przetwarzanego materiału oraz wymogami produkcyjnymi. Zastosowanie niewłaściwego sprzętu może prowadzić do wysokich kosztów produkcji, a także problemów z jakością końcowego produktu, co z kolei może wpłynąć na satysfakcję klienta oraz reputację firmy.

Pytanie 23

Jaką maszynę należy wykorzystać do wykonywania otworów w koszulach męskich?

A. Dziurkarkę odzieżową

B. Dziurkarkę bieliźnianą

C. Guzikarkę

D. Ryglówkę

Jak wybierzesz złe narzędzie do robienia dziurek w koszulach męskich, to mogą być z tym problemy. Dziurkarka odzieżowa może się wydawać ok, ale tak naprawdę nie nadaje się do delikatnych tkanin, a to może je po prostu zniszczyć. A ryglówka? No, to ona głównie wzmacnia szwy i robi zamki, więc też się nie nadaje do dziurek. Guzikarka z kolei myli ludzi, bo ona wszywa guziki, a nie robi dziurek. Te maszyny mają swoje zastosowania, ale nie sprawdzą się przy robieniu dziurek, co może prowadzić do brzydkich i nietrwałych otworów. Musisz zrozumieć różnice między tymi narzędziami i wiedzieć, jak je używać, bo to kluczowe w odzieżowym świecie. Użycie złego sprzętu może też przysporzyć producentom dodatkowych wydatków związanych z reklamacjami i naprawami. Więc naprawdę warto uważać na dobór maszyn, żeby produkcja była jak najlepsza i spełniała standardy jakości.

Pytanie 24

Jakie włókna są najczęściej mieszane w produkcji tkanin przeznaczonych na garniturowe spodnie?

A. Torlenu z bawełną

B. Argon z wiskozą

C. Poliakrylonitrylowe z lnem

D. Poliesterowe z wełną

Mieszanki włókien, takie jak argon z wiskozą, poliakrylonitryl z lnem czy torlen z bawełną, nie są typowymi wyborami do produkcji tkanin na spodnie garniturowe. Argon, jako materiał syntetyczny, nie jest powszechnie stosowany w odzieży. Wiskozę, mimo że jest włóknem sztucznym, cechuje niska odporność na zagniecenia, co czyni tę mieszankę mało praktyczną na odzież formalną, jak spodnie garniturowe. Z kolei poliakrylonitryl, chociaż ma dobre właściwości izolacyjne, jest zbyt sztywny i niewygodny do noszenia na codzień, co ogranicza jego zastosowanie w eleganckiej odzieży. Len, chociaż naturalny i przewiewny, ma tendencję do gniecenia się, co jest niepożądane w garniturach, które powinny zawsze wyglądać schludnie i elegancko. Mieszanka torlen z bawełną również nie jest odpowiednia ze względu na różnice w właściwościach materiałów: torlen, jako materiał syntetyczny, w połączeniu z bawełną, naturalnym włóknem, może prowadzić do problemów związanych z różnorodnością zachowań tkanin w praniu oraz noszeniu. Kluczowe jest zrozumienie, że spodenki garniturowe powinny łączyć elegancję z funkcjonalnością, co najlepiej osiąga się poprzez stosowanie tkanin z poliesterem i wełną.

Pytanie 25

Aby uniknąć przerywania nici górnej podczas szycia na stębnówce, należy między innymi

A. przewlekać nić przez prowadniki w sposób dowolny

B. nie polerować elementów roboczych maszyny

C. zwiększyć nacisk sprężynki kompensacyjnej

D. używać nici o odpowiedniej grubości i wytrzymałości

Stosowanie nici o odpowiedniej wytrzymałości i grubości jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego działania maszyny szyjącej, zwłaszcza podczas szycia na stębnówce. Nici, które są zbyt cienkie mogą łatwo pękać pod wpływem napięcia i obciążenia, co prowadzi do zrywania się górnej nici. Z kolei zbyt grube nici mogą nie mieścić się w uchwycie igły lub mogą powodować uszkodzenia materiału. W praktyce, dobór odpowiednich nici zależy od rodzaju materiału, który jest szyty oraz od wymagań projektu. W przypadku materiałów ciężkich, takich jak denim, zaleca się używanie grubych, wytrzymałych nici, natomiast do cienkich tkanin, takich jak jedwab, odpowiednie będą nici cienkie. Warto również zwrócić uwagę na producentów nici, którzy często oferują specyfikacje dotyczące ich zastosowania, co może być pomocne w doborze. Standardy branżowe, takie jak ISO 4916, określają parametry jakości nici i ich zastosowanie w różnych technikach szycia, co dodatkowo ułatwia dokonanie właściwego wyboru.

Pytanie 26

Jakie jest zużycie materiału o szerokości 140 cm, które ma być użyte na krótkie spodnie damskie o długości 50 cm przy obwodzie bioder wynoszącym 100 cm?

A. 50 cm

B. 55 cm

C. 105 cm

D. 100 cm

Odpowiedź 55 cm jest na pewno dobra. Przy obliczaniu materiału na krótkie spodnie damskie musimy myśleć o paru ważnych rzeczach, jak długość spodni, szerokość tkaniny i obwód bioder. Spodnie 50 cm to nie wszystko, bo trzeba dodać zapas na szwy i kilka centymetrów na marszczenia w okolicach bioder. Zwykle przyjmuje się, że materiał szeroki na 140 cm pozwala zaoszczędzić, bo można lepiej rozplanować wykroje. Jeśli mamy obwód bioder 100 cm i dodamy zapas na zaszewki, to 55 cm to na pewno wystarczająca ilość materiału, żeby uszyć pełne spodnie. W praktyce projektanci stosują podobne obliczenia, żeby dobrze wykorzystać materiał i nie marnować go, co jest ważne w modzie.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Jakiej krajarki z nożem nie da się wykorzystać do wykrawania elementów odzieżowych z nakładu, które mają wewnętrzne narożniki i zaokrąglenia?

A. Taśmowym

B. Pionowym

C. Wielokątnym

D. Tarczowym

Krajarki taśmowe, pionowe czy wielokątne mogą być opłacalne do wykrawania elementów odzieżowych z zaokrągleniami i narożami, ale każda z tych metod ma swoje ograniczenia, które mogą wpływać na jakość. Krajarki taśmowe są super wszechstronne i świetnie radzą sobie z długimi cięciami, ale nie zawsze dobrze wycinają krzywe i złożone kształty, co może skutkować gorszą precyzją w narożnikach. Krajarki pionowe działają na zasadzie ruchomego ostrza i teoretycznie są dobre do skomplikowanych form, ale też mogą mieć problem z przednimi krawędziami. To wszystko wynika z ograniczeń technologicznych, które mogą prowadzić do zniekształceń w materiałach i w rezultacie do błędnych wymiarów. Krajarki wielokątne potrafią różne kształty, ale też mogą mieć kłopot z precyzyjnym odwzorowaniem detali. Użycie złego narzędzia wpływa nie tylko na jakość produkcji, ale też na ryzyko pomyłek w zamówieniach i opóźnienia. Wybór technologii i narzędzi powinien być oparty na ich specyfice oraz potrzebach konkretnego projektu odzieżowego.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Jaką metodę obróbki tkanin należy wykorzystać, aby chronić odzież przed deszczem i wilgocią?

A. Kalandrowanie

B. Impregnowanie

C. Krochmalenie

D. Dekatyzowanie

Dekatyzowanie to proces, który ma na celu usunięcie naprężeń z tkanin po ich wyprodukowaniu, co zapewnia stabilność wymiarową materiału. Jest to istotna metoda w kontekście poprawy jakości tkanin, jednak nie ma ona zastosowania w zabezpieczaniu odzieży przed deszczem czy wilgocią. Podobnie, kalandrowanie to technika wykończania tkanin, polegająca na ich prasowaniu między gorącymi walcami, co prowadzi do uzyskania gładkiej powierzchni. Ta metoda jest często stosowana w produkcji tkanin o wysokiej gęstości, ale nie zapewnia ochrony przed wodą. Krochmalenie natomiast, polegające na aplikacji skrobi na tkaniny, ma na celu usztywnienie ich, co jest przydatne w przypadku niektórych typów odzieży, jak koszule czy obrusy, ale również nie zabezpiecza przed wilgocią. Wybór niewłaściwej metody wykończania tkanin może prowadzić do nieadekwatnej ochrony użytkownika w zmiennych warunkach atmosferycznych. Dlatego ważne jest, aby przy wyborze odpowiednich technik uwzględniać specyfikę zastosowania oraz oczekiwania dotyczące funkcjonalności odzieży.

Pytanie 32

Za zbyt głęboki podkrój spodni można poprawić na przykład poprzez

A. doszycie karczka z przodu i z tyłu

B. ścięcie górnej części przodu i tyłu

C. pogłębienie podkroju z przodu

D. pogłębienie podkroju z tyłu

Ścięcie przodu i tyłu spodni u góry to naprawdę fajny sposób, żeby ogarnąć zbyt głęboki podkrój. Dzięki temu zmienia się kształt górnej części spodni i lepiej układa się na sylwetce. Jak mamy głęboki podkrój, to często widać, że materiał nie leży tak, jakbyśmy chcieli, albo po prostu nie wygląda estetycznie. Przycięcie górnych krawędzi w odpowiednich miejscach zmniejsza objętość materiału, co znacznie poprawia wygląd i komfort noszenia. Z mojej perspektywy, podczas robienia takich poprawek warto zwrócić uwagę na proporcje między przodem a tyłem, żeby wszystko ładnie wyglądało. No i nie zapomnijmy o precyzyjnych pomiarach i przymiarach, bo to naprawdę pomaga uniknąć różnych problemów później z użytkowaniem ubrań. Dobrze jest też zrobić próbne przymiarki i używać narzędzi takich jak szpilki czy taśmy miernicze, bo to daje lepsze efekty.

Pytanie 33

Jaką apreturę wykorzystuje się w procesie wykończenia materiałów przeznaczonych na odzież z włókien lnianych?

A. Brudnospieralną

B. Przeciwkurczliwą

C. Usztywniającą

D. Przeciwgniotliwą

Apretura brudnospieralna, chociaż może wydawać się atrakcyjną opcją, nie jest odpowiednia do tkanin lnianych przeznaczonych na odzież. Jej głównym celem jest ochrona materiałów przed zabrudzeniem, co w przypadku lnu, który sam w sobie jest materiałem naturalnym, nie jest kluczowym aspektem. W rzeczywistości, lniane włókna są znane z wysokiej chłonności, co oznacza, że mogą łatwo wchłaniać różne substancje, a ochrona przed zabrudzeniem nie zniweluje ich naturalnych właściwości. Ponadto, apretura przeciwkurczliwa, która jest stosowana, aby zminimalizować skurcz tkanin podczas prania, także nie spełnia roli, jaką odgrywa apretura przeciwgniotliwa. Tkaniny lniane mogą ulegać skurczeniu, ale ich gniotliwość jest znacznie bardziej istotnym czynnikiem przy projektowaniu odzieży. Usztywniająca apretura z kolei nadaje tkaninom większą sztywność, co może być korzystne w niektórych stylach odzieżowych, jednak dla lnianych materiałów, które mają być elastyczne i przewiewne, nie jest to odpowiedni wybór. W praktyce, stosowanie niewłaściwych apretur może prowadzić do niekorzystnych efektów wizualnych i funkcjonalnych, dlatego ważne jest, aby stosować rozwiązania zgodne z właściwościami i przeznaczeniem materiału.

Pytanie 34

Jakie urządzenia krojące nadają się do podziału nakładu o wysokości 70 mm na części?

A. Nożyce elektryczne

B. Krajarkę tarczową

C. Krajarkę taśmową

D. Wykrojniki

Krajarka tarczowa to urządzenie idealne do rozkroju materiałów o dużej wysokości, takich jak nakład o wysokości 70 mm. Dzięki zastosowaniu ostrzy o dużej średnicy, krajarki tarczowe są w stanie precyzyjnie i szybko przecinać różnorodne materiały, w tym karton, papier i tworzywa sztuczne. W praktyce, krajarki tarczowe często wykorzystywane są w przemyśle poligraficznym oraz meblarskim, gdzie wymagana jest wysoka jakość cięcia oraz duża efektywność produkcji. W przypadku cięcia grubych nakładów, kluczowe znaczenie ma również możliwość dostosowania prędkości cięcia i głębokości, co pozwala na optymalizację procesu w zależności od specyfiki obrabianego materiału. W branży obowiązują standardy, które kładą nacisk na bezpieczeństwo pracy oraz jakość wykończenia. Krajarka tarczowa, przy zachowaniu odpowiednich norm, może znacząco zwiększyć wydajność procesu produkcyjnego, a także przyczynić się do minimalizacji odpadów materiałowych dzięki precyzyjnym cięciom.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

Jakim urządzeniem wykonasz otwór w płaszczu z wełny?

A. stębnówką dwuigłową

B. dziurkarką odzieżową

C. dziurkarką bieliźnianą

D. stębnówką zygzakową

Dziurkarka odzieżowa to specjalistyczne urządzenie przeznaczone do wykonywania otworów w tkaninach, w tym w materiałach wełnianych. Otwory te są często niezbędne do zamocowania guzików, klamerek lub innych akcesoriów odzieżowych. W przypadku wełny, ważne jest, aby proces wykonania dziurki był precyzyjny, aby nie uszkodzić struktury tkaniny oraz zapewnić estetyczny wygląd gotowego wyrobu. Dobrze wykonana dziurka zapobiega strzępieniu się materiału i zwiększa trwałość odzieży. Dziurkarki odzieżowe są również skonstruowane tak, aby umożliwić regulację szerokości i długości otworu, co jest istotne w zależności od zastosowania. W praktyce, w branży odzieżowej zaleca się korzystanie z dziurkarek, które spełniają określone normy jakościowe i technologiczne, co zapewnia zgodność z aktualnymi trendami oraz wymaganiami rynkowymi. Przykładem zastosowania dziurki w płaszczu wełnianym może być montaż guzików, które muszą być w odpowiednich odległościach i z zachowaniem estetyki projektu.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

W poziomie, w miejscu najszerszego zwężenia tułowia wykonujemy pomiar obwodu

A. klatki piersiowej przez piersi

B. szyi

C. bioder z uwzględnieniem wypukłości brzucha

D. pasa

Pomiar obwodu pasa w miejscu największego przewężenia tułowia jest kluczowym wskaźnikiem w ocenie stanu zdrowia oraz kondycji fizycznej. Obwód pasa jest używany do określenia poziomu tkanki tłuszczowej w obrębie jamy brzusznej, co ma istotne znaczenie dla analizy ryzyka chorób sercowo-naczyniowych, cukrzycy typu 2 oraz innych schorzeń metabolicznych. Zgodnie z rekomendacjami Światowej Organizacji Zdrowia, u osób dorosłych obwód pasa powinien wynosić mniej niż 94 cm dla mężczyzn i 80 cm dla kobiet. W praktyce, pomiar ten należy wykonywać na wydechu, a taśma pomiarowa powinna być umieszczona w poziomie, w najwęższym miejscu tułowia, co zapewnia dokładność uzyskiwanych wyników. Przykładowo, regularne monitorowanie obwodu pasa może być przydatne w programach odchudzających lub zdrowotnych, a także w ocenie skuteczności interwencji dietetycznych. Warto pamiętać, że pomiar ten powinien być jednym z wielu wskaźników oceny stanu zdrowia, obok takich jak BMI czy procentowa zawartość tkanki tłuszczowej.

Pytanie 40

Który punkt pomiarowy ciała znajduje się na siódmym kręgu szyjnym?

A. Sx

B. Sv

C. Sy

D. Ty

Odpowiedź "Sy" jest poprawna, ponieważ odnosi się do punktu pomiarowego, który znajduje się na siódmym kręgu szyjnym (C7). Ten punkt jest istotny w kontekście diagnostyki i terapii manualnej, a także w akupunkturze i medycynie chińskiej. Sy, jako punkt na ciele, może być używany do oceny stanu zdrowia pacjenta oraz do wskazania na problemy związane z odcinkiem szyjnym kręgosłupa, co jest szczególnie ważne w przypadku bólu szyi, napięcia mięśniowego czy problemów neurologicznych. W praktyce chiropraktycznej i fizjoterapeutycznej, lekarze często wykorzystują ten punkt do przeprowadzania manipulacji mających na celu przywrócenie prawidłowej funkcji kręgosłupa oraz poprawę postawy ciała. Dodatkowo, analiza i monitorowanie stanu zdrowia pacjentów mogą obejmować badanie odcinka szyjnego właśnie na podstawie stanu punktu Sy, co jest zgodne z zaleceniami i standardami międzynarodowymi w rehabilitacji i terapii manualnej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej