Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 8 maja 2025 07:56
Data zakończenia: 8 maja 2025 08:23

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką maszynę do szycia wykorzystuje się do połączenia części z jeansu w operacji technologicznej przedstawionej na ilustracji?

A. Stębnówkę łańcuszkową trzyigłową

B. Stębnówkę płaską jednoigłową

C. Stębnówkę łańcuszkową jednoigłową

D. Stębnówkę płaską dwuigłową

Stębnówka płaską dwuigłową jest maszyną, która doskonale sprawdza się w łączeniu elementów odzieżowych wykonanych z jeansu w jednozabiegowej operacji technologicznej. Dzięki zastosowaniu dwóch igieł, maszyna ta pozwala na jednoczesne wykonanie dwóch szwów, co zwiększa wytrzymałość i estetykę szwów. W przypadku jeansu, materiał ten jest znany z wysokiej gęstości oraz grubości, dlatego odpowiednie dobranie technologii szycia jest kluczowe. Stębnówka płaską dwuigłową jest często wykorzystywana do szycia szwów bocznych w spodniach, kieszeni, czy innych elementów odzieżowych, gdzie wymagana jest wysoka odporność na rozdarcie. W branży odzieżowej, szczególnie przy produkcji odzieży dżinsowej, zastosowanie tej maszyny zyskuje na znaczeniu, gdyż spełnia standardy jakościowe i wytrzymałościowe. Ponadto, dwuigłowe szycie pozwala na uzyskanie estetycznego efektu, co jest niezwykle ważne w modzie. Właściwe wykorzystanie stębnówki dwuigłowej nie tylko zwiększa trwałość wykonanych elementów, ale również wpływa na proces produkcji, redukując czas szycia i poprawiając wydajność.

Pytanie 2

Jaką maksymalną grubość materiału można wykorzystać, gdy do rozkroju użyto krajarki z nożem tarczowym o kształcie wielokątnym?

A. 300 mm

B. 40 mm

C. 70 mm

D. 240 mm

Czasem ludzie mylą maksymalną wysokość cięcia z ogólnymi możliwościami krajarek. Można by pomyśleć, że da się ciąć materiały o grubości 70 mm czy 240 mm, ale to nie jest prawda. Takie błędne założenia często wynikają z braku zrozumienia mechanizmu cięcia i specyfikacji narzędzi. Krajarki do większych grubości potrzebują innych noży i mechanizmów. Jak się używa niewłaściwych narzędzi do cięcia, może to zniszczyć zarówno narzędzie, jak i materiał, z którym pracujemy. Dobrze jest znać właściwe parametry cięcia i dostosować je do specyfikacji. I tak, ważne jest, żeby pamiętać o normach branżowych, bo one naprawdę wpływają na jakość i bezpieczeństwo w produkcji. Każdy materiał ma swoje unikalne cechy, które trzeba uwzględnić w planowaniu procesu cięcia.

Pytanie 3

Co może być przyczyną łamania igły podczas szycia?

A. nieodpowiedni docisk tkaniny

B. użycie nici niskiej jakości

C. błędne umiejscowienie bębenka

D. wytarcie ząbków transportera

Niewłaściwe założenie bębenka w maszynie do szycia może prowadzić do wielu problemów, w tym do łamania się igły. Bębenek jest kluczowym elementem, który odpowiada za odpowiednie prowadzenie nici dolnej. Gdy bębenek jest źle umieszczony, może powodować nadmierne napięcie nici lub jej plątanie, co w rezultacie może doprowadzić do uszkodzenia igły. Odpowiednia regulacja bębenka to standardowa praktyka, której należy przestrzegać przed rozpoczęciem szycia. Aby uniknąć problemów z bębenkiem, upewnij się, że jest on prawidłowo zainstalowany, a nici są włożone zgodnie z instrukcją producenta. Dobrym przykładem jest regularne sprawdzanie ustawień maszyny oraz wykonywanie próbnych szycia na resztkach materiału, co pozwala na wczesne zauważenie ewentualnych problemów. Prawidłowe ustawienie bębenka jest również kluczowe dla uzyskania estetycznego i trwałego szwu.

Pytanie 4

Podczas szycia męskiej marynarki użyto łatwego do prucia jednonitkowego ściegu maszynowego do

A. fastrygowania rękawów

B. montażu szwów bocznych

C. odszywania kieszeni ciętej

D. stębnowania krawędzi kołnierza

Fastrygowanie rękawów to technika, która polega na tymczasowym połączeniu elementów odzieży, w tym przypadku rękawów, za pomocą łatwo prującego ściegu maszynowego jednonitkowego. Tego typu ścieg charakteryzuje się prostotą i szybkością wykonania, co sprawia, że jest idealny do tymczasowego łączenia materiałów, zanim zostaną one na stałe zszyte. W praktyce, fastrygowanie umożliwia łatwe dopasowanie rękawów do armatury oraz sprawdzanie ich długości i dopasowania do sylwetki przed ostatecznym szyciem. Technika ta jest szczególnie istotna w kontekście szycia marynarek, ponieważ pozwala na korekty w trakcie procesu krawieckiego. W branży odzieżowej stosowanie łatwo prujących ściegów, takich jak ścieg jednonitkowy, jest zgodne z najlepszymi praktykami, które promują efektywność oraz jakość wykończenia odzieży. Dzięki temu, krawcowie mogą eliminować błędy w układzie elementów i modyfikować konstrukcje, co wpływa na finalną jakość produktu.

Pytanie 5

Aby przekształcić damskie spodnie o wąskich nogawkach w model typu "dzwony", konieczne jest dodanie klinów od linii

A. kolana

B. łydki

C. krocza

D. bioder

Przeróbka spodni damskich o wąskich nogawkach na spodnie typu "dzwony" wymaga wstawienia klinów od linii kolan. Wstawianie klinów w tym miejscu pozwala na uzyskanie charakterystycznego poszerzenia nogawki, co jest istotnym elementem stylu dzwonów. W praktyce, kliny należy dokładnie wymierzyć, aby uzyskać pożądany efekt, co wymaga precyzyjnego określenia szerokości i długości klinów. Standardowe podejście obejmuje dodanie klinów o odpowiedniej szerokości na rozstawie kolan do dolnej części nogawki, co zapewnia równomierne rozłożenie materiału. Dobrym rozwiązaniem jest skorzystanie z materiału o podobnej elastyczności i gramaturze, aby nie zaburzyć ogólnej estetyki spodni. Wstawienie klinów od kolan jest praktyką stosowaną przez wielu krawców, co potwierdzają standardy branżowe, które zalecają tę metodę dla uzyskania właściwego kształtu i komfortu noszenia spodni typu dzwony.

Pytanie 6

Brokat stanowi tkaninę żakardową

A. drapana z obu stron

B. z owocem włosowym

C. splatająca przędzę metalową

D. pokryta pętelkami

Brokat to tkanina, która charakteryzuje się obecnością metalicznych przędz, co skutkuje jej unikalnym blaskiem i efektownym wyglądem. Przędza metalowa, często wykonana z aluminium lub innych metali, jest przetykana w tkaninie, co nadaje jej specyficzne cechy estetyczne oraz zwiększa trwałość. Brokat jest powszechnie wykorzystywany w modzie, w projektowaniu wnętrz oraz w rękodziele, gdzie nadaje produktów luksusowy i odświętny wygląd. Na przykład, brokatowe tkaniny są często stosowane w produkcji sukienek wieczorowych, zasłon, a także ozdób świątecznych. W branży tekstylnej stosowanie brokatu podlega określonym standardom jakości, które zapewniają trwałość oraz odporność na uszkodzenia, co jest kluczowe dla zachowania estetyki przez dłuższy czas. Tego typu tkaniny muszą spełniać określone normy dotyczące bezpieczeństwa, np. w kontekście zastosowania w odzieży. Zrozumienie, jak prawidłowo rozróżniać tkaniny takie jak brokat, jest istotne dla projektantów, producentów i konsumentów, którzy poszukują innowacyjnych i estetycznych rozwiązań w modzie i dekoracji.

Pytanie 7

Do produkcji płaszczy przeciwdeszczowych wykorzystuje się materiały odzieżowe z powłoką

A. wodoodporną

B. antyelektrostatyczną

C. niemnącą

D. przeciwwiatrową

Odpowiedź 'wodoodpornym' jest prawidłowa, ponieważ płaszcze przeciwdeszczowe muszą być wykonane z materiałów, które skutecznie zapobiegają przenikaniu wody. Materiały wodoodporne, takie jak Gore-Tex czy PVC, są zaprojektowane tak, aby tworzyć barierę przed deszczem, a jednocześnie pozwalać na odprowadzenie wilgoci z wnętrza, co jest kluczowe w zapewnieniu komfortu użytkownika. Stosowanie takich materiałów jest zgodne z normami ochrony osobistej, które wymagają, aby odzież robocza w trudnych warunkach atmosferycznych była nie tylko odporna na wodę, ale także funkcjonalna. W praktyce, płaszcze wykonane z materiałów wodoodpornych są często używane przez osoby pracujące na zewnątrz, na przykład w budownictwie, ratownictwie czy w turystyce, gdzie nieprzewidywalność pogody może być wyzwaniem. Dzięki odpowiedniemu wykończeniu, użytkownicy mają pewność, że pozostaną suchi i komfortowi, co jest kluczowe dla ich bezpieczeństwa i wydajności w pracy.

Pytanie 8

Aby uszyć męską koszulę wizytową, powinno się wykorzystać

A. perkal

B. adamaszek

C. drelich

D. flanelę

Perkal jest tkaniną o gęstym splocie, która charakteryzuje się wysoką jakością oraz trwałością. Jest to materiał często wykorzystywany do szycia odzieży formalnej, w tym wizytowych koszul męskich. Jego właściwości, takie jak odporność na zagniecenia, łatwość w prasowaniu oraz przyjemność w dotyku, czynią go idealnym wyborem na odzież, która często noszona jest w oficjalnych sytuacjach. Perkal jest również materiałem dobrze oddychającym, co zapewnia komfort termiczny, zwłaszcza w ciepłe dni. Koszule uszyte z perkalowej tkaniny prezentują się elegancko, a ich struktura sprawia, że doskonale układają się na ciele, co jest kluczowe przy formalnym ubiorze. Oprócz zastosowania w koszulach, perkal znajduje również zastosowanie w pościeli i odzieży dziecięcej, co świadczy o jego uniwersalności i wysokiej jakości. Warto zwrócić uwagę na różnice w splotach i rodzajach tkanin, aby podejmować świadome decyzje zakupowe oraz szyciowe, zgodne z aktualnymi standardami branżowymi.

Pytanie 9

Aby zrealizować marszczenie dekoltu w damskiej bluzce, trzeba przenieść zaszewkę piersiową na linię

A. boku

B. łopatek

C. ramienia

D. podkroju szyi

Przeniesienie zaszewki piersiowej na linię łopatki, ramienia lub boku jest nieprawidłowe i nie odpowiada charakterystyce krawieckiej bluzek damskich. Przesunięcie zaszewki w kierunku łopatki nie przyczyni się do poprawy kształtu dekoltu, ponieważ ten obszar nie wpływa bezpośrednio na ułożenie tkaniny wokół szyi i biustu. Tego rodzaju zmiany mogą prowadzić do nieprawidłowego dopasowania bluzki, co skutkuje niewłaściwym układaniem się materiału i niezadowalającym efektem wizualnym. Przesunięcie zaszewki na linię ramienia może również prowadzić do zniekształcenia sylwetki, zwłaszcza w przypadku bluzek o określonym kroju, gdzie kluczowe jest, aby zaszewki były umiejscowione w odpowiednich punktach, które podkreślają naturalne krzywizny ciała. Podobnie, przesunięcie zaszewki na bok odwraca uwagę od dekoltu, co sprawia, że cała konstrukcja odzieży traci swoje pierwotne założenia. Tego typu podejścia mogą wynikać z błędnych założeń dotyczących kroju i stylizacji, prowadząc do powstawania odzieży, która nie jest funkcjonalna ani estetyczna. W kontekście standardów krawieckich, istotne jest, aby zaszewki były stosowane w miejscach, które zapewniają komfort oraz optymalne dopasowanie, co czyni marszczenie dekoltu kluczowym elementem procesu szycia.

Pytanie 10

Składnik odzieży na górną lub dolną część ciała, który został utworzony poprzez połączenie określonych segmentów konstrukcyjnych za pomocą linii prostych, łamanych i krzywych, to

A. forma konstrukcyjna

B. szablon podstawowy

C. szablon pomocniczy

D. forma modelowa

Forma konstrukcyjna to kluczowy element w procesie projektowania odzieży, który odnosi się do podstawowych kształtów, które są wykorzystywane do tworzenia odzieży na górną lub dolną część ciała. Obejmuje ona połączenie wyznaczonych odcinków konstrukcyjnych różnymi liniami - prostymi, łamanymi i krzywymi, co pozwala na uzyskanie pożądanego fasonu. Przykładem zastosowania formy konstrukcyjnej może być projektowanie bluzki, gdzie odpowiednio zaprojektowana forma umożliwia dopasowanie do sylwetki użytkownika oraz określenie detali, takich jak dekolt czy długość rękawów. W branży odzieżowej standardy dotyczące konstrukcji odzieży są regulowane przez normy, takie jak ISO 3635, które definiują strukturę i formy wyrobów, zapewniając ich funkcjonalność i estetykę. Zrozumienie i umiejętne stosowanie form konstrukcyjnych jest więc kluczowe dla każdego projektanta, który chce tworzyć odzież wysokiej jakości, spełniającą oczekiwania klientów oraz wymagania rynku.

Pytanie 11

Gdzie znajduje zastosowanie zamek kryty jako zapięcie?

A. w spodniach roboczych

B. w cienkiej kurtce

C. w sukience popołudniowej

D. w bluzie dresowej

Zamek kryty, znany również jako zamek błyskawiczny, znajduje zastosowanie przede wszystkim w odzieży, która wymaga estetycznego i funkcjonalnego zapięcia. Sukienki popołudniowe zazwyczaj łączą w sobie elegancję i wygodę, co czyni je idealnym miejscem do zastosowania zamków krytych. Tego rodzaju zamek jest ukryty wewnątrz szwu, dzięki czemu nie rzuca się w oczy i nie zaburza linii odzieży, co jest kluczowe w przypadku eleganckich sukienek. Dodatkowo, zamek kryty jest bardziej subtelny niż zamek zewnętrzny, co wpisuje się w estetykę formalnych ubrań. Przykładem zastosowania mogą być sukienki wieczorowe, w których zamek kryty nie tylko pełni funkcję praktyczną, ale również wpływa na ogólny wygląd całości. W branży mody, stosowanie zamków krytych w tego typu odzieży jest zgodne z wysokimi standardami jakości, które kładą nacisk na detale oraz wykończenie, co jest kluczowe dla postrzeganego prestiżu produktu.

Pytanie 12

Jakim symbolem oznaczony jest punkt pomiarowy znajdujący się na brzegu kości promieniowej po stronie bocznej?

A. Bv

B. Rv

C. Hv

D. Nv

Odpowiedź Nv jest poprawna, ponieważ oznacza punkt pomiarowy na brzegu kości promieniowej, który znajduje się od strony bocznej. W kontekście anatomii i medycyny, zrozumienie lokalizacji punktów pomiarowych jest kluczowe dla wykonywania procedur diagnostycznych oraz terapeutycznych. W przypadku badania kości promieniowej, precyzyjne określenie punktu pomiarowego jest niezwykle istotne, gdyż błędne oznaczenie może prowadzić do niewłaściwej interpretacji wyników oraz nieefektywnego leczenia. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy może być wykonywanie badań ultrasonograficznych, gdzie dokładność w lokalizowaniu punktów anatomicznych ma kluczowe znaczenie dla jakości obrazu. W standardach medycznych, takich jak te przedstawione przez American College of Radiology, precyzja w oznaczaniu punktów pomiarowych jest niezbędna do zapewnienia wysokiej jakości diagnostyki. Zrozumienie i stosowanie właściwych symboli, takich jak Nv, jest więc fundamentalne dla praktyki klinicznej oraz poprawnej dokumentacji medycznej.

Pytanie 13

Oczka dzianin są podatne na prucie, dlatego w trakcie konfekcjonowania wyrobów dziewiarskich powinno się między innymi

A. zastosować operacje obróbki parowo-cieplnej

B. poddawać stablizacji termicznej gotowe wyroby

C. używać maszyn szyjących z nieelastycznymi ściegami

D. starannie zszywać oraz obrzucać brzegi szwów

Wybór innych opcji, jak np. stabilizacja termiczna, obróbka parowo-cieplna czy stosowanie nieelastycznych ściegów, tak naprawdę nie rozwiązuje problemu prucia się oczek w dzianinie. Stabilizacja może pomóc w odporności na deformacje, ale nie załatwia problemu prucia, które zazwyczaj wynika z kiepskiego wykończenia szwów. Z kolei obróbka parowo-cieplna głównie ustawia kształt materiału, ale nie chroni krawędzi przed strzępieniem. Właściwe szycie krawędzi i ich obrzucanie to dużo lepsze sposoby na zapewnienie trwałości. Chociaż użycie nieelastycznych ściegów może wzmocnić szwy, to dla dzianin, które są elastyczne, może to prowadzić do nieprzyjemnej sztywności i ograniczenia ruchu, co negatywnie wpływa na komfort noszenia. Kluczem jest zrozumienie właściwości materiałów i podejście do szycia i obróbki krawędzi, żeby zapewnić, że produkty tekstylne będą trwałe.

Pytanie 14

Czynnik, który powoduje, że ścieg jest widoczny na wierzchu zszywanych warstw tkaniny, to

A. zbyt mała siła nacisku stopki

B. zbyt duże napięcie nici górnej

C. błędne nawleczenie nici górnej

D. niewłaściwie ustawiony chwytacz

Za duże naprężenie nici górnej często prowadzi do nieprawidłowego wiązania ściegu, co objawia się jego obecnością na powierzchni zszywanych warstw materiału. Wysokie napięcie nici górnej sprawia, że igła zbyt mocno pociąga nić, co w konsekwencji może powodować, że ścieg nie jest równomiernie rozmieszczony pomiędzy warstwami. W praktyce, aby uzyskać prawidłowe wiązanie oraz estetyczny wygląd szwu, ważne jest, aby naprężenie nici górnej było dostosowane do rodzaju materiału oraz grubości używanej nici. Przykładowo, podczas szycia cienkiego materiału, należy obniżyć naprężenie nici górnej, aby uniknąć uszkodzeń materiału oraz nieestetycznych zmarszczeń. Standardy branżowe, takie jak ISO 4915, podkreślają znaczenie odpowiedniego napięcia nici dla jakości szwów, co jest kluczowe w produkcji odzieży i tekstyliów. Dobrą praktyką jest również regularne sprawdzanie ustawień maszyny do szycia, co pozwala na utrzymanie optymalnych parametrów i zapobieganie takim nieprawidłowościom.

Pytanie 15

W jakim celu nanosi się punkty montażowe na wykrój rękawa oraz na wykroje przodu i tyłu?

A. Oznaczenia dodatku konstrukcyjnego na rękawie oraz przodzie i tyłu

B. Prawidłowego połączenia rękawa z przodem i tyłem

C. Wyznaczania nitki osnowy na rękawie oraz przodzie i tyle

D. Oznaczenia krawędzi i narożników rękawa oraz przodu i tyłu

Zaznaczenie punktów montażowych na wykroju rękawa oraz na wykrojach przodu i tyłu jest kluczowym elementem procesu konstrukcji odzieży. Punkty te służą do precyzyjnego połączenia różnych elementów odzieży, co zapewnia ich właściwe dopasowanie, estetykę oraz funkcjonalność. Dobre praktyki w krawiectwie wskazują, że precyzyjne oznaczenie tych punktów pozwala na uniknięcie późniejszych problemów z dopasowaniem i układaniem materiału. Na przykład, podczas szycia rękawa do przodu bluzki, prawidłowe zaznaczenie punktu montażowego umożliwia uzyskanie eleganckiego wykończenia oraz komfortu noszenia. Dodatkowo, przestrzeganie tych zasad przyczynia się do podwyższenia jakości gotowego wyrobu. W branży odzieżowej standardy dotyczące montażu elementów odzieży polegają na tym, aby wszystkie punkty montażowe były wyraźnie oznaczone, co jest również niezbędne przy pracy z różnymi rodzajami tkanin oraz w kontekście różnorodnych technik szycia, takich jak szycie maszynowe czy ręczne.

Pytanie 16

Kostium damski uszyty z elanowełny, którego podszewka wymaga prasowania, powinien być prasowany

A. po prawej stronie przy użyciu wilgotnej zaparzaczki, żelazkiem nagrzanym do 150°C

B. po lewej stronie przy lekko zwilżonym materiale, żelazkiem o temperaturze 200°C

C. na mokro, żelazkiem o temperaturze 90°C

D. na sucho, żelazkiem ustawionym na 110°C

Kostium damski wykonany z elanowełny wymaga szczególnej troski podczas prasowania, aby zachować jego estetykę i właściwości materiału. Prasowanie po prawej stronie przez wilgotną zaparzaczkę jest zalecaną metodą, ponieważ wilgotność pomaga zmiękczyć włókna tkaniny, co pozwala na skuteczne usunięcie zagnieceń bez ryzyka ich uszkodzenia. Użycie żelazka ustawionego na temperaturę 150°C jest odpowiednie dla elanowełny, która jest syntetycznym włóknem; zbyt wysoka temperatura mogłaby spalić lub wytopić materiał. Przykład praktyczny zastosowania tej metody to prasowanie bluzek czy sukienek, które mają w sobie elastan, co zapobiega ich deformacji. Warto również pamiętać, że prasowanie tkanin syntetycznych powinno odbywać się w odpowiednich warunkach, aby uniknąć poparzeń czy odkształceń. Stosowanie wilgotnej zaparzaczki jest standardową dobrą praktyką w branży odzieżowej, pozwalającą na zachowanie jakości i trwałości odzieży.

Pytanie 17

Który typ szablonów jest używany do wskazywania miejsc zapięć w produkcie?

A. Odzieżowy

B. Podstawowy

C. Pomocniczy

D. Przemysłowy

Zrozumienie roli różnych rodzajów szablonów jest istotne w kontekście produkcji odzieży, dlatego ważne jest, aby rozważyć różnice między szablonami przemysłowymi, podstawowymi, pomocniczymi i odzieżowymi. Szablony przemysłowe są zazwyczaj stosowane do masowej produkcji, gdzie celem jest optymalizacja procesów i redukcja kosztów, a niekoniecznie oznaczanie miejsc zapięć. Wykorzystanie tych szablonów w kontekście zapięć może prowadzić do uproszczeń, które wpłyną na funkcjonalność finalnego wyrobu. Szablony podstawowe odnoszą się do ogólnych kształtów i konstrukcji odzieży, natomiast ich zastosowanie do oznaczania zapięć jest zbyt ogólnikowe i nie precyzuje konkretnych miejsc. Z kolei szablony odzieżowe, które koncentrują się na formach odzieży, również nie spełniają funkcji oznaczania zapięć, ponieważ nie dostarczają wystarczających informacji o lokalizacji tych punktów. Często mylnie przyjmuje się, że każdy szablon może pełnić wszystkie funkcje, co prowadzi do błędnych wniosków o ich zastosowaniu. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy rodzaj szablonu ma swoje specyficzne zastosowanie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Efektywne projektowanie i produkcja odzieży wymagają precyzyjnego podejścia do różnorodnych aspektów, w tym odpowiedniego oznaczania zapięć, co może być osiągnięte jedynie poprzez zastosowanie właściwego rodzaju szablonu.

Pytanie 18

Aby uniknąć zmniejszania się odzieży podczas obróbki oraz używania, materiał należy poddać

A. zaprasowaniu

B. sprasowaniu

C. odprasowaniu

D. dekatyzowaniu

Dekatyzowanie to proces, który ma na celu minimalizowanie kurczenia się tkanin, co jest kluczowe w produkcji odzieży. Podczas tego procesu tkaniny są poddawane działaniu wysokiej temperatury i wilgoci, co powoduje, że włókna materiału ulegają wstępnemu skurczeniu. Dzięki temu, gdy odzież jest później prana lub suszona, zmiany wymiarowe są znacznie ograniczone. Dekatyzowanie jest szczególnie istotne w przypadku tkanin naturalnych, takich jak bawełna czy wełna, które są bardziej podatne na kurczenie. W branży tekstylnej stosuje się różne metody dekatyzowania, w tym parowanie oraz chemiczne przetwarzanie, co również wpływa na poprawę jakości tkaniny. Przykładami zastosowania dekatyzowania są produkcja odzieży, pościeli oraz innych tekstyliów, gdzie stabilność wymiarowa jest kluczowa dla zadowolenia klienta. Warto również zauważyć, że zgodnie z normami jakości ISO, proces dekatyzowania jest zalecany jako standardowa praktyka w produkcji tekstyliów, co potwierdza jego znaczenie w branży.

Pytanie 19

Wielkości dodatków na szwy i podwinięcia, o które zwiększają się formy wyrobu odzieżowego, zależą m.in. od metody łączenia jego elementów konstrukcyjnych, rodzaju, fasonu oraz rozmiaru wyrobu i

A. cech specyficznych materiału odzieżowego

B. technologii produkcji materiału odzieżowego

C. warunków używania wyrobu odzieżowego

D. warunków pielęgnacji wyrobu odzieżowego

Wybór odpowiedzi dotyczącej warunków użytkowania wyrobu odzieżowego jest niepoprawny, ponieważ nie odnosi się bezpośrednio do aspektów konstrukcyjnych, które mają wpływ na wielkości dodatków na szwy i podwinięcia. Warunki użytkowania, takie jak intensywność noszenia czy narażenie na różne czynniki zewnętrzne, wpływają na to, jak produkt będzie się sprawował w praktyce, ale nie determinują fundamentalnych zasad dotyczących jego konstrukcji. Z kolei odpowiedź odnosząca się do warunków konserwacji wyrobu również nie odnosi się do istotnych aspektów projektowania, ponieważ konserwacja koncentruje się na pielęgnacji i utrzymaniu odzieży w odpowiednim stanie. Natomiast technologia wytwarzania materiału odzieżowego, choć istotna, wpływa bardziej na proces produkcji i wykończenia materiału niż na szczegóły konstrukcyjne wyrobu. Kluczowym błędem jest więc nieuwzględnienie, że zasady dotyczące dodatków na szwy są ściśle związane z właściwościami materiału odzieżowego, a nie jego zastosowaniem czy konserwacją. Dlatego warto zwrócić uwagę na to, że znajomość cech materiałów oraz ich odpowiednie zastosowanie w kontekście konstrukcji wyrobów odzieżowych jest niezbędna do zapewnienia ich jakości oraz funkcjonalności w praktyce.

Pytanie 20

Jakie wykończenie powinno się zastosować do dolnej części skróconych nogawek w klasycznych męskich spodniach z materiału wełnianego?

A. Wykończony overlockiem i przestębnowany

B. Podwinięty dwa razy i podszyty kryto

C. Z naszytą taśmą i podszyty kryto

D. Z naszytą taśmą i przestębnowany

Wybór innych metod wykończenia dołu nogawki, takich jak wykończenie overlockiem i przestębnowanie, może wydawać się praktyczny, jednak nie uwzględnia istotnych aspektów estetycznych i funkcjonalnych. Overlock jest techniką, która skutecznie zabezpiecza brzegi materiału przed strzępieniem, niemniej jednak w przypadku klasycznych spodni, które mają na celu utrzymanie eleganckiego i schludnego wyglądu, wykończenie to nie jest wystarczające. Wykończenie przestębnowane również nie spełnia wymagań, ponieważ szwy mogą być widoczne, co psuje ogólny efekt wizualny, szczególnie w odzieży formalnej. Metody, takie jak naszycie taśmy bez krycia, mogą wydawać się alternatywą, ale brak podszycia kryto sprawia, że brzegi są mniej estetyczne i mogą narażać materiał na szybkie zużycie. Kluczowym błędem jest niedostateczne zrozumienie, że w kontekście klasycznego krawiectwa detale mają ogromne znaczenie. Wysokiej jakości wykończenia zapewniają nie tylko estetykę, ale również trwałość i funkcjonalność odzieży. Projekty odzieżowe, które nie uwzględniają tych czynników, mogą nie sprostać oczekiwaniom klientów, co prowadzi do niezadowolenia oraz negatywnych opinii na temat jakości wykonania. W związku z tym, właściwe podejście do wykończenia nogawek jest kluczowe dla zapewnienia, że produkty będą spełniały oczekiwania zarówno estetyczne, jak i praktyczne.

Pytanie 21

Który z wymienionych elementów krawieckich używa się, między innymi, do usztywnienia paska w męskich spodniach?

A. Pasmanteria.

B. Gurt.

C. Bortę.

D. Gimp.

Galon, bortę i gimp są przykładami dodatków krawieckich, które, mimo że mają swoje unikalne zastosowania, nie pełnią funkcji usztywnienia paska w spodniach męskich. Galon to wąska taśma, często ozdobna, używana głównie do wykończeń i zdobień, ale nie ma właściwości usztywniających. Jego funkcja polega na dodawaniu estetycznych detali, a nie na zapewnieniu stabilności strukturalnej. Bortę to rodzaj taśmy, która jest stosowana do wykończeń brzegów tkanin, ale również nie spełnia funkcji usztywnienia. Z kolei gimp to elastyczny materiał, który może być użyty do wzmocnienia krawędzi lub dodania dekoracyjnych detali, jednak także nie ma zastosowania w kontekście usztywnienia paska. Często błędnie zakłada się, że każdy dodatkiem krawiecki może pełnić wiele różnych ról, co prowadzi do mylnych wniosków. Wiedza o specyficznych funkcjach różnych dodatków jest kluczowa w krawiectwie, ponieważ zapewnia prawidłowe wykorzystanie materiałów i zwiększa jakość wykonania odzieży. Niezrozumienie tego aspektu może skutkować niewłaściwym doborem materiałów, co negatywnie wpływa na ostateczny efekt wizualny oraz funkcjonalność odzieży.

Pytanie 22

Stanowisko do prasowania ręcznego, oprócz deski do prasowania i żelazka, ma jeszcze w wyposażeniu

A. prasulce, nożyczki i taśmę centymetrową

B. prasę płytową oraz zaparzaczkę

C. manekin parowo-powietrzny oraz szczotkę do prasowania

D. rękawnik i poduszki do prasowania

Rękawnik i poduszki do prasowania są kluczowymi akcesoriami w procesie prasowania ręcznego, które znacząco poprawiają komfort i efektywność pracy. Rękawnik umożliwia prasowanie rękawów, co jest szczególnie istotne w przypadku odzieży, która ma skomplikowane elementy, takie jak mankiety czy dolne części rękawów. Dzięki zastosowaniu rękawnika, można uzyskać precyzyjne i równe wykończenie, co jest niezbędne w branży odzieżowej oraz w usługach krawieckich. Poduszki do prasowania z kolei, dzięki swojej elastyczności, umożliwiają formowanie detali odzieży, co jest istotne w kontekście prasowania miejsc trudno dostępnych. Użycie tych akcesoriów jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie konfekcji, gdzie dąży się do perfekcyjnego wykończenia produktów. Warto również zaznaczyć, że profesjonalne zakłady krawieckie korzystają z tego rodzaju sprzętu, aby zapewnić najwyższą jakość swoich usług, co przekłada się na zadowolenie klientów oraz lepszy wizerunek marki.

Pytanie 23

Wielkości dodatków na szwy są uzależnione, między innymi, od

A. rodzaju wzoru.

B. wielkości produktu.

C. rodzaju materiału.

D. kształtu wzoru.

Rozważając inne odpowiedzi, warto zrozumieć, że rodzaj szablonu nie wpływa bezpośrednio na wielkości dodatków na szwy. Szablon służy jako narzędzie do wycinania tkaniny, a jego kształt czy rozmiar nie determinuje, ile materiału należy dodać na szwy. Właściwe wymiary dodatków powinny być zawsze dopasowane do rodzaju tkaniny, a nie do samego szablonu. Ponadto, przyjęcie założenia, że rodzaj tkaniny nie ma znaczenia, prowadzi do potencjalnych błędów w szyciu, ponieważ różne materiały wymagają różnych technik i dodatków. Kształt szablonu również nie jest czynnikiem decydującym w kontekście dodatków, a jedynie może wpływać na estetykę i funkcjonalność wyrobu końcowego. Podobnie, rozmiar wyrobu, choć ważny, nie ma bezpośredniego związku z prawidłowym doborem dodatków, ponieważ każdy materiał, niezależnie od rozmiaru, ma swoje specyficzne wymagania. Typowe błędy myślowe polegają na myleniu wpływu szablonu i rozmiaru z kwestią wyboru tkaniny, co może prowadzić do niepoprawnych praktyk w procesie szycia i obniżenia jakości wyrobów końcowych.

Pytanie 24

Jakie czynności powinny być zrealizowane w pierwszej kolejności podczas szycia spodni wykończonych paskiem z podtrzymywaczami w talii?

A. Zszyć zaszewki, przyszyć kieszenie, wszyć pasek oraz zamek błyskawiczny

B. Wszyć zamek błyskawiczny z listewką

C. Wszyć pasek oraz podtrzymywacze

D. Zszyć zaszewki, szwy boczne oraz wewnętrzne nogawek

Odpowiedzi, które wskazują na wszywanie zamka błyskawicznego z listewką, wszywanie paska i podtrzymywaczy, a także zszywanie zaszewek oraz kieszeni przed wykonaniem szwów bocznych i wewnętrznych nogawek, mogą wydawać się logiczne, ale w rzeczywistości prowadzą do wielu problemów podczas szycia. Zamek błyskawiczny z listewką, choć istotny, powinien być wszyty dopiero po zakończeniu podstawowych prac konstrukcyjnych. Niewłaściwe podejście do kolejności działań w szyciu może prowadzić do niskiej jakości wykończenia oraz trudności w późniejszym dopasowywaniu spodni. Podobnie, wszywanie paska przed zszywaniem szwów bocznych i wewnętrznych nogawek może skutkować problemami z luźnym dopasowaniem, co jest szczególnie problematyczne w przypadku materiałów elastycznych. W szybkim szyciu spodni, kluczowe jest, aby najpierw ustalić wszystkie wewnętrzne połączenia, co pozwala na lepsze dopasowanie i wykończenie produktu końcowego. Zasady dobrego szycia nakładają na nas obowiązek, aby nie przyspieszać procesu, bo każdy krok ma swoje znaczenie. Zbierając te wszystkie aspekty, można uznać, że każdy krok w procesie szycia powinien być starannie przemyślany i poparty doświadczeniem, aby uniknąć trudności w późniejszych etapach produkcji.

Pytanie 25

Kontroli podlega gotowy produkt odzieżowy

A. pełnej

B. międzyoperacyjnej

C. ostatecznej

D. wyrywkowej

Ostateczna kontrola gotowego wyrobu odzieżowego jest kluczowym etapem w procesie produkcji odzieży. To właśnie na tym etapie zapewnia się, że produkt spełnia wszystkie normy jakościowe oraz wymagania klienta. Ostateczna kontrola obejmuje sprawdzenie zarówno aspektów wizualnych, jak i funkcjonalnych, takich jak szwy, jakość materiału, odpowiednie oznakowanie oraz inne detale, które mogą wpływać na satysfakcję konsumenta. W kontekście standardów branżowych, takich jak ISO 9001, ostateczna kontrola jest integralną częścią systemu zarządzania jakością, co potwierdza jej znaczenie w zapewnieniu wysokiej jakości produktów. Przykładowo, w firmach odzieżowych, ostateczna kontrola może obejmować audyty jakościowe, które gwarantują, że każdy wyrób, zanim trafi do sprzedaży, przeszedł rygorystyczną ocenę. Taki proces minimalizuje ryzyko reklamacji oraz zwiększa reputację marki, co jest niezwykle istotne w konkurencyjnym rynku odzieżowym.

Pytanie 26

Aby skrócić spódnicę z koła o 10 cm dla klientki, której jedno biodro jest niższe, należy spódnicę

A. rozłożyć na płasko i zmierzyć planowaną długość spódnicy od linii talii do dołu

B. nałożyć na manekin i zmierzyć planowaną długość spódnicy od linii talii do dołu

C. nałożyć na klientkę i wyznaczyć linię dołu, mierząc wartość, którą trzeba skrócić

D. umieścić na stole i równomiernie odmierzyć wartość skrócenia od linii dołu

Wybór odpowiedzi polegającej na włożeniu spódnicy na klientkę i wycyrklowaniu linii dołu jest poprawny, ponieważ pozwala na precyzyjne dopasowanie długości spódnicy do indywidualnych wymagań ciała. Przy skracaniu spódnicy z koła o 10 cm kluczowe jest uwzględnienie różnicy w wysokości bioder, co można najlepiej osiągnąć podczas rzeczywistego przymierzania. Wycyrklowanie linii dołu, czyli zaznaczenie nowej długości przy użyciu odpowiednich narzędzi, takich jak krzywik krawiecki czy kreda krawiecka, pozwala na uzyskanie równej i estetycznej linii. Dodatkowo, stosowanie tej metody zapewnia, że spódnica będzie odpowiednio układała się na sylwetce, co jest szczególnie istotne w przypadku odzieży o skomplikowanych kształtach, jak spódnice z koła. Dobrą praktyką jest również wykonanie próbnej przymiarki, aby zweryfikować, czy nowa długość odpowiada oczekiwaniom klientki oraz dobrze współgra z resztą stroju. Tego typu podejście jest zgodne z profesjonalnymi standardami w krawiectwie, gdzie priorytetem jest komfort i satysfakcja klienta.

Pytanie 27

Przy ocenie jakości przeprowadzonej przeróbki lub naprawy odzieży bierze się pod uwagę między innymi zgodność z wymaganiami określonymi

A. przez klienta zlecającego usługę

B. w standardach technicznych

C. w dokumentacji produktu

D. przez realizatora usługi

Ocena jakości wykonanej przeróbki lub naprawy wyrobu odzieżowego nie może opierać się wyłącznie na wymaganiach określonych przez wykonawcę usługi, normach technicznych czy dokumentacji wyrobu. Chociaż wykonawca usługi ma swoje standardy, które mogą obejmować jakość użytych materiałów oraz techniki szycia, to jednak nie są one wystarczające do kompleksowej oceny jakości produktu. Normy techniczne, takie jak ISO czy normy branżowe, mogą dostarczać ogólnych wskazówek dotyczących wykonania, ale nie uwzględniają specyficznych oczekiwań klienta. Często zdarza się, że wyroby zgodne z normami technicznymi nie spełniają indywidualnych wymagań użytkowników. Z kolei odpowiedzią, że ocena powinna być oparta na dokumentacji wyrobu, również można łatwo zarzucić niekompletność. Dokumentacja techniczna dostarcza informacji na temat wyrobu, ale nie uwzględnia subiektywnych kryteriów, które mogą być istotne dla klienta. Właściwa praktyka w ocenie jakości polega na holistycznym podejściu, które łączy wymagania normatywne, oczekiwania klienta oraz techniczne aspekty wykonania. Ignorowanie roli klienta w tym procesie prowadzi do braku satysfakcji oraz potencjalnych reklamacji, co negatywnie wpływa na reputację firmy. Warto zatem zwrócić uwagę, że kluczowym elementem oceny jakości jest zaangażowanie klienta w proces, co powinno być priorytetem dla każdej firmy zajmującej się produkcją odzieży.

Pytanie 28

Podczas szycia na maszynie do stębnowania dochodzi do złamania igły. Jakie mogą być przyczyny tego zjawiska?

A. niepoprawnie nawleczona nić górna

B. niewystarczająca siła docisku stopki

C. przestawiony chwytacz

D. uszkodzone ostrze igły

Uszkodzone ostrze igły jest często mylnie uznawane za przyczynę jej łamania. W rzeczywistości, jeśli igła ma uszkodzone ostrze, może to prowadzić do problemów z szyciem, takich jak przerywanie nici lub nieprawidłowe ściegi, ale niekoniecznie do złamania igły. Uszkodzenie ostrza może wynikać z niewłaściwego doboru igły do materiału lub z niewłaściwej techniki szycia, jednak sama igła, nawet jeśli jest uszkodzona, raczej złamie się dopiero w wyniku innych czynników, takich jak niewłaściwe ustawienia maszyny. Z drugiej strony, zbyt mała siła docisku stopki również nie jest bezpośrednią przyczyną łamania się igły, choć może wpływać na jakość szycia. Zbyt luźno dociskana stopka może powodować przesuwanie się materiału, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do uszkodzenia igły, ale nie jest to najczęstsza przyczyna. Niewłaściwie nawleczona nić górna również nie jest bezpośrednim czynnikiem wpływającym na łamanie igły, chociaż może prowadzić do zacięcia się nici lub problemów z równomiernym szyciem. Ważne jest, aby zrozumieć, że wiele z tych błędnych wniosków wynika z braku wiedzy na temat działania maszyny do szycia oraz jej poszczególnych elementów, dlatego kluczowe jest dokładne zapoznanie się z instrukcją obsługi oraz technikami szycia, aby uniknąć takich sytuacji.

Pytanie 29

Podczas szycia na maszynie do szycia stębnowego zauważono, że wiązanie ściegu jest widoczne na wierzchu zszywanych materiałów. Aby wyeliminować problem z wiązaniem ściegu, należy

A. wymienić zęby transportera

B. dostosować ustawienie igły

C. ustawić większą siłę docisku stopki

D. zmniejszyć napięcie nici górnej

Zmniejszenie naprężenia nici górnej jest kluczowym krokiem w poprawie jakości szycia na maszynie stębnowej, zwłaszcza gdy wiązanie ściegu jest widoczne na powierzchni materiału. Zbyt wysokie napięcie nici górnej może powodować, że ścieg jest zbyt mocno ściągany, co z kolei prowadzi do deformacji tkaniny oraz nieestetycznego wyglądu szycia. W praktyce, kiedy zauważysz takie problemy, warto wykonać kilka próbnych szwów po zmniejszeniu naprężenia, aby ocenić poprawność wiązania. Warto również zwrócić uwagę na rodzaj materiału, ponieważ różne tkaniny wymagają różnych ustawień naprężenia. Dla delikatnych materiałów, takich jak jedwab czy satyna, należy ustawić niższe napięcie, podczas gdy grubsze tkaniny, jak jeans, mogą wymagać nieco wyższego. Dlatego, zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, zawsze warto dostosować ustawienia maszyny do konkretnego projektu, co zapewni lepszą jakość szycia oraz satysfakcję z wykonanej pracy.

Pytanie 30

Głównym powodem tworzenia się fałd poziomych na główce rękawa jest zbyt

A. długie rękawy bluzki

B. głęboki wykroj pachy

C. szeroki rękaw

D. wysoka główka rękawa

Wysoka główka rękawa jest kluczowym elementem konstrukcji odzieży, szczególnie w przypadku bluzek i koszul. Jej odpowiednia wysokość ma istotny wpływ na kształt i styl rękawa, a tym samym na ogólną sylwetkę odzieży. Wysoka główka rękawa pozwala na lepsze dopasowanie do naturalnych krzywizn barków, co minimalizuje zbieranie się materiału i powstawanie fałd poziomych. Zbyt wysoka główka może jednak powodować nadmiar materiału w okolicy ramion, co prowadzi do nieestetycznego wyglądu. W praktyce, projektanci odzieży starają się balansować wysokość główki rękawa z innymi wymiarami, aby uzyskać harmonijną sylwetkę. Dobrym przykładem są kroje bluzek z raglanowymi rękawami, gdzie wysokość główki jest dostosowana do elastyczności i swobody ruchów. Znajomość zasad konstrukcji rękawów oraz ich wpływu na ogólny wygląd odzieży jest kluczowa dla każdego projektanta.

Pytanie 31

Jaką maszynę wykorzystuje się do łączenia wkładów nośnych z przodami męskich marynarek w sposób niewidoczny?

A. Zygzakówkę

B. Pikówkę

C. Fastrygówkę

D. Ryglówkę

Pikówka to specjalistyczna maszyna stosowana w krawiectwie do łączenia różnych elementów odzieży, w tym wkładów nośnych z przodami marynarek męskich. Jej główną zaletą jest zdolność do tworzenia mocnych, ale jednocześnie elastycznych szwów, co jest kluczowe w przypadku konstrukcji odzieży, która musi dobrze leżeć na sylwetce. Pikówka wykorzystuje technikę szycia z wieloma igłami, co pozwala na jednoczesne wykonanie kilku szwów, co skraca czas produkcji. W praktyce, pikówki są często używane w produkcji odzieży formalnej, gdzie jakość wykończenia ma ogromne znaczenie. Dzięki zastosowaniu pikówki, krawcy mogą zapewnić, że szwy są nie tylko wytrzymałe, ale również estetyczne, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży krawieckiej. Warto dodać, że pikówki mogą być wykorzystywane również do łączenia innych materiałów, takich jak dzianiny czy tkaniny techniczne, co czyni je wszechstronnym narzędziem w nowoczesnym krawiectwie.

Pytanie 32

Podszewkę z wiskozowego jedwabiu o splocie atłasowym, tkaną w szerokie białe i wąskie czarne paski, powinno się wykorzystać do

A. wykończenia dolnej krawędzi kołnierza w marynarce wełnianej

B. ochrony nogawek przed wypychaniem w spodniach

C. termoizolacyjnego ocieplenia zimowego płaszcza

D. wykończenia rękawów w marynarce męskiej

Odpowiedź dotycząca wykończenia rękawów w marynarce męskiej jest poprawna, ponieważ podszewka z jedwabiu wiskozowego o splocie atłasowym charakteryzuje się lekkością, gładkością i estetycznym wyglądem, co czyni ją idealnym materiałem do tego celu. W marynarkach męskich podszewka nie tylko poprawia komfort noszenia, ale także wpływa na estetykę całości, zapewniając elegancki wygląd. Co więcej, zastosowanie tego typu podszewki pozwala na łatwe zakładanie marynarki, ponieważ gładka powierzchnia redukuje tarcie z innymi warstwami odzieży. Ponadto, jedwabna wiskoza, ze względu na swoje właściwości oddychające, sprawia, że marynarka lepiej „oddycha”, co jest szczególnie istotne w przypadku długiego noszenia w różnych warunkach. W branży odzieżowej dobre praktyki zalecają wykorzystanie podszewki z takiego materiału w wyższej jakości odzieży, co potwierdzają liczne standardy dotyczące jakości odzieży formalnej.

Pytanie 33

Jaką maszynę najczęściej wykorzystuje się w procesie pakowania T-shirtów zarówno damskich, jak i męskich?

A. 4-nitkowy overlock

B. Dwuigłową stębnówkę

C. Maszynę łańcuszkową

D. 3-nitkowy overlock

Stębnówka dwuigłowa, chociaż używana w wielu procesach szycia, nie jest najbardziej efektywnym narzędziem do konfekcjonowania T-shirtów. Jej główną zaletą jest możliwość tworzenia dekoracyjnych szwów z wykorzystaniem dwóch nitek, ale nie zapewnia ona takiego samego poziomu elastyczności i wykończenia krawędzi jak overlock 4-nitkowy. Szycie T-shirtów wymaga dużej elastyczności szwów, co jest trudne do osiągnięcia przy użyciu stębnówki. Kolejną opcją, overlock 3-nitkowy, również nie spełnia wszystkich wymagań, ponieważ nie zapewnia tak solidnego wykończenia krawędzi jak model 4-nitkowy, co może prowadzić do strzępienia materiału w trakcie noszenia. Maszyny łańcuszkowe z kolei, które są świetne do szycia dekoracyjnych szwów na odzieży, nie nadają się do łączenia dużych kawałków materiału, co jest niezbędne przy produkcji odzieży. W rezultacie, wybór odpowiedniej maszyny do szycia jest kluczowy dla jakości finalnego produktu, a zastosowanie niewłaściwych narzędzi może prowadzić do problemów z trwałością i estetyką odzieży. W branży odzieżowej istnieją określone standardy dotyczące szycia, które promują użycie maszyn overlockowych do konfekcjonowania T-shirtów, a ignorowanie tych norm może skutkować nie tylko problemami jakościowymi, ale także finansowymi.

Pytanie 34

Wskaż proces obróbki parowo-cieplnej tkaniny odzieżowej, który powinien być wykonany przed rozkrojem?

A. Wprasowanie

B. Dekatyzowanie

C. Odparowanie

D. Sprasowanie

Inne operacje, takie jak odparowanie, sprasowanie czy wprasowanie, nie są odpowiednimi metodami obróbki parowo-cieplnej przed rozkrojem odzieży. Odparowanie odnosi się do procesu usuwania wody z materiału, ale nie obejmuje stabilizacji tkaniny w taki sposób, jak dekatyzowanie. Odparowanie nie jest kontrolowanym procesem, a więc nie zapewnia takich samych efektów w zakresie skurczu materiału. Sprasowanie i wprasowanie to techniki, które mają na celu wygładzenie i formowanie tkanin, ale nie eliminują skurczu ani nie stabilizują materiałów przed krojeniem. Sprasowanie polega na zastosowaniu wysokiego ciśnienia i temperatury, co może prowadzić do nadmiernej deformacji tkaniny, a wprasowanie jest raczej techniką wykończeniową, stosowaną na gotowych produktach, a nie na surowych materiałach. W kontekście przemysłu odzieżowego, błędne podejście do obróbki materiałów przed krojeniem może prowadzić do niezgodności wymiarowych, co z kolei wpływa na jakość i estetykę odzieży. Niezrozumienie tych różnic może skutkować nieefektywnym procesem produkcyjnym oraz niezadowoleniem klientów z gotowych wyrobów.

Pytanie 35

Jakie narzędzie powinno być użyte do przymocowania kieszeni klinowych w spodniach?

A. dziurkarkę

B. pikówkę

C. ryglówkę

D. fastrygówkę

Ryglówka to technika mocowania, która idealnie nadaje się do utrzymywania kieszeni klinowych w spodniach. Dzięki zastosowaniu ryglówek, możemy uzyskać stabilne i trwałe mocowanie, co jest kluczowe w odzieży roboczej oraz codziennej. W praktyce, ryglówki są stosowane w przemyśle odzieżowym do mocowania elementów, które wymagają odporności na naprężenia mechaniczne, co jest szczególnie istotne w przypadku kieszeni, które są często obciążane. Zastosowanie ryglówek w tym kontekście odpowiada standardom jakości w branży, które podkreślają znaczenie wytrzymałych i estetycznych rozwiązań. Warto również zauważyć, że ryglówki stosowane są w połączeniu z innymi technikami szycia, co pozwala na zwiększenie trwałości konstrukcji. Przykładem może być odzież robocza, w której kieszenie muszą wytrzymać intensywne użytkowanie. Ponadto, ryglówki pomagają w estetycznym wykończeniu, eliminując niepożądane fałdy i nierówności.

Pytanie 36

Jaką metodę klejenia należy zastosować do połączenia przodu męskiej marynarki wykonanej z tkaniny zasadniczej z klejowym wkładem laminującym?

A. Małych wklejek

B. Wielkopowierzchniowego klejenia

C. Tymczasowych złączy klejowych

D. Wkładów sztywnikowych

Wielkopowierzchniowe klejenie jest techniką, która doskonale sprawdza się w przypadku łączenia tkanin z klejowymi wkładami laminującymi, szczególnie w kontekście odzieży męskiej, takiej jak marynarki. Ta metoda zapewnia równomierne pokrycie klejem na dużej powierzchni, co pozwala na uzyskanie silnego i trwałego połączenia, które jest kluczowe w przypadku elementów odzieży narażonych na różne obciążenia mechaniczne. Przykładem zastosowania wielkopowierzchniowego klejenia może być produkcja marynarek, gdzie połączenie przodu z tkaniną zasadniczą oraz wkładem laminującym wymaga nie tylko estetyki, ale także funkcjonalności, co można osiągnąć dzięki precyzyjnemu rozprowadzaniu kleju. Zgodnie z praktykami przemysłowymi, często stosuje się specjalistyczne urządzenia do aplikacji kleju, które zapewniają odpowiednią grubość powłoki oraz optymalne warunki do łączenia materiałów. Dodatkowo, należy uwzględnić właściwości używanych tkanin i klejów, aby uzyskać najlepsze rezultaty.

Pytanie 37

Jakie materiały najczęściej wykorzystuje się do usztywnienia paska w spódnicy?

A. wkład klejowy z włókniteksu

B. kamel

C. taśmę elastyczną

D. taśmę tkaną

Wkład klejowy z włókniteksu jest najczęściej stosowanym materiałem do usztywnienia pasków w spódnicach, ponieważ zapewnia nie tylko odpowiednią sztywność, ale także elastyczność oraz trwałość. Włóknitex to materiał, który łączy właściwości tkaniny oraz stabilizatora, co czyni go idealnym do zastosowań, gdzie wymagana jest precyzyjna kontrola kształtu. Dzięki swojej strukturze, wkład klejowy można łatwo przymocować do wewnętrznej strony paska, co pozwala utrzymać jego formę podczas noszenia. Stosowanie wkładów klejowych jest zgodne z najlepszymi praktykami w krawiectwie, szczególnie w szyciu odzieży damskiej, gdzie estetyka oraz funkcjonalność są kluczowe. Przykładowo, w spódnicach o różnych fasonach, takich jak ołówkowe czy rozkloszowane, wkład klejowy pomaga w zachowaniu ich fasonu, co jest istotne dla komfortu noszenia oraz wyglądu. Dodatkowo, wkład klejowy jest dostępny w różnych grubościach i sztywnościach, co pozwala na dostosowanie go do specyficznych potrzeb projektu. Wszystko to sprawia, że wkład klejowy z włókniteksu jest niezastąpionym elementem w procesie konstrukcji odzieży.

Pytanie 38

Jakie narzędzie można wykorzystać do cięcia warstw materiału w trakcie ręcznego tworzenia nakładu?

A. nóż elektryczny

B. krajarka z nożem pionowym

C. nożyce ręczne

D. krajarka z nożem okrągłym

Krajarka z nożem okrągłym, nożyce ręczne oraz krajarka z nożem pionowym to narzędzia, które nie są optymalnymi rozwiązaniami do ręcznego tworzenia nakładu. Krajarka z nożem okrągłym, choć przydatna w wielu zastosowaniach, może nie zapewnić wystarczającej precyzji podczas cięcia warstw materiału o różnej grubości. W przypadku grubszych materiałów, siła odcięcia może być niewystarczająca, co prowadzi do nierównych krawędzi. Nożyce ręczne, z kolei, są narzędziem, które wymaga więcej siły oraz precyzyjnego manewrowania, co w kontekście odcinania wielu warstw staje się mało praktyczne i czasochłonne. Krajarka z nożem pionowym, mimo że może być użyteczna w niektórych zastosowaniach, nie jest odpowiednia do tworzenia nakładów, gdyż jej konstrukcja ma ograniczenia w zakresie cięcia dużych powierzchni. W rezultacie, wybór nieodpowiedniego narzędzia może prowadzić do błędów w procesie produkcji, a także zwiększać ryzyko uszkodzeń materiału. Kluczem do sukcesu w obróbce materiałów jest dobór narzędzi odpowiednich do specyfiki zadania, co często bywa pomijane przez osoby niedoświadczone w branży.

Pytanie 39

Aby wykroić elementy z pojedynczych warstw materiału, należy zastosować

A. elektryczne nożyce tarczowe

B. maszynę krojcza z nożem taśmowym

C. mechaniczny ciąg krojczy

D. krajarkę z nożem okrągłym

Elektryczne nożyce tarczowe to narzędzia zaprojektowane specjalnie do cięcia pojedynczych warstw materiału. Ich konstrukcja umożliwia precyzyjne i szybkie cięcie, co jest kluczowe w procesach produkcyjnych, gdzie czas i dokładność mają istotne znaczenie. Nożyce tarczowe są często stosowane w przemyśle tekstylnym, odzieżowym oraz w produkcji mebli, gdzie wymagana jest wysoka jakość wykończenia i minimalizacja strat materiałowych. Przykładowo, w zakładzie krawieckim, użycie elektrycznych nożyc tarczowych pozwala na dokładne wykroje, które są niezbędne do szycia odzieży. Dodatkowo, nożyce te minimalizują ryzyko frędzlowania krawędzi materiału, co może występować przy zastosowaniu maszyn o innej konstrukcji. W kontekście norm branżowych, stosowanie elektrycznych nożyc tarczowych jest zgodne z zasadami ergonomii, ponieważ zmniejsza obciążenie pracy operatora i zwiększa wydajność procesu.

Pytanie 40

Jakie etapy, biorąc pod uwagę kolejność, są związane z procesem przeróbki odzieżowej, która polega na zmniejszeniu jej o jeden rozmiar?

A. Przygotowanie do przeróbki, realizacja przeróbki, końcowe wykończenie wyrobu, kontrola jakości

B. Przygotowanie do przeróbki, realizacja przeróbki, kontrola jakości odzieży, końcowe wykończenie wyrobu

C. Realizacja przeróbki, kontrola jakości wyrobu, przygotowanie do przeróbki, końcowe wykończenie wyrobu

D. Realizacja przeróbki, końcowe wykończenie wyrobu, przygotowanie do przeróbki, kontrola jakości wyrobu

Zrozumienie błędnych odpowiedzi w kontekście procesu przeróbki wyrobu odzieżowego jest istotne dla zapewnienia prawidłowego przebiegu każdej operacji krawieckiej. Wiele z niepoprawnych odpowiedzi wskazuje na niewłaściwą chronologię działań, co świadczy o braku zrozumienia kluczowych etapów. Na przykład, zaczynanie od etapu wykonania przeróbki, a następnie przechodzenie do przygotowania, wprowadza chaos w procesie produkcyjnym. Przygotowanie do przeróbki to fundamentalny krok, który obejmuje nie tylko analizę wyrobu, ale także dobór właściwych narzędzi i materiałów, co jest kluczowe dla późniejszego sukcesu przeróbki. Pominięcie tego etapu prowadzi do opóźnień i błędów w wykonaniu. Dalsze błędy ujawniają się w pomijaniu kontroli jakości, co jest kluczowym krokiem na końcu procesu. Kontrola jakości nie tylko zapewnia zgodność z normami i standardami, ale również identyfikuje ewentualne wady, które mogłyby wpłynąć na satysfakcję klienta. Na każdym etapie, od przygotowania do wykonania i wykończenia, należy pamiętać o najwyższych standardach wykonania, które są nieodzowne w branży odzieżowej. Właściwe zrozumienie chronologii procesów przeróbki jest zatem kluczowe, aby uniknąć takich typowych błędów myślowych i zapewnić wysoką jakość produkcji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej