Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 10 marca 2025 11:04
Data zakończenia: 10 marca 2025 11:19

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Najwyższą prędkość transmisji danych w sieci bezprzewodowej zapewnia standard

A. 802.11n

B. 802.11a

C. 802.11b

D. 802.11g

Standardy 802.11a, 802.11g i 802.11b, mimo że są częścią rodziny Wi-Fi, oferują znacznie niższe prędkości transmisji danych w porównaniu do 802.11n. Standard 802.11a, wprowadzony w 1999 roku, oferuje teoretyczną przepustowość do 54 Mbps, co jest znacznie mniej niż oferowane przez 802.11n. Często mylone z większą wydajnością, może prowadzić do błędnych wniosków, zwłaszcza w kontekście nowoczesnych wymagań dotyczących przepustowości. Z kolei 802.11g, który został wprowadzony w 2003 roku, również osiąga maksymalną prędkość do 54 Mbps, ale operuje na pasmie 2,4 GHz, co czyni go bardziej podatnym na zakłócenia z innych urządzeń. Standard 802.11b, będący jeszcze starszym rozwiązaniem z 1999 roku, osiąga maksymalną prędkość 11 Mbps, co jest zdecydowanie niewystarczające w dzisiejszych czasach, gdy wiele aplikacji wymaga szybkiej i stabilnej transmisji danych. Typowe błędy myślowe związane z wyborem tych standardów często wynikają z nieznajomości ich ograniczeń oraz rzeczywistych potrzeb użytkowników. Bez odpowiedniego zrozumienia różnic między nimi, użytkownicy mogą podejmować decyzje, które nie spełniają ich oczekiwań pod względem wydajności i niezawodności sieci.

Pytanie 2

W jakiej logicznej topologii funkcjonuje sieć Ethernet?

A. rozgłaszania

B. pierścieniowej i liniowej

C. siatki i gwiazdy

D. siatkowej

Sieć Ethernet rzeczywiście działa głównie w topologii rozgłaszania. To oznacza, że kiedy jedno urządzenie wysyła dane, to wszystkie inne w sieci te dane odbierają. Później każde z nich decyduje, czy te dane są dla niego. Fajnie, bo taką komunikację można łatwo wdrożyć, a to działa super w małych i średnich sieciach. Na przykład w lokalnej sieci biurowej, gdzie masz sporo komputerów podłączonych do jednego switcha. Topologia rozgłaszania sprawia, że rozbudowa sieci jest prosta – wystarczy podłączyć nowe urządzenie, nie musimy przerabiać całej infrastruktury. Warto też dodać, że standard IEEE 802.3 definiuje Ethernet i opiera się na tej topologii, co sprawia, że jest wszędzie w nowoczesnych IT. Zrozumienie tego modelu jest naprawdę ważne, żeby dobrze projektować i zarządzać sieciami komputerowymi.

Pytanie 3

W zestawie komputerowym o parametrach wymienionych w tabeli konieczne jest zastąpienie karty graficznej nową, wskazaną w ramce. W związku z tym modernizacja tego komputera wymaga także wymiany

A. zasilacza

B. procesora

C. karty sieciowej

D. płyty głównej

Wymiana karty graficznej na model GeForce GTX 1070 Ti Titanium wiąże się z koniecznością modernizacji zasilacza, ponieważ nowa karta ma większe zapotrzebowanie na energię elektryczną. Aktualny zasilacz w komputerze ma moc 300W, co jest niewystarczające dla nowej karty, która wymaga zasilacza o mocy co najmniej 500W. Zastosowanie zasilacza o odpowiedniej mocy jest kluczowe nie tylko dla prawidłowego działania karty graficznej, ale także dla stabilności całego systemu komputerowego. Niedostateczna moc zasilacza może prowadzić do niestabilności, wyłączeń systemu, a nawet uszkodzenia komponentów. Modernizacja zasilacza pozwala na bezpieczne dostarczenie odpowiedniej ilości energii do wszystkich podzespołów, co jest zgodne z dobrymi praktykami w dziedzinie sprzętu komputerowego. Warto również pamiętać, że nowoczesne zasilacze oferują lepszą efektywność energetyczną, co może przekładać się na niższe koszty operacyjne i mniejsze straty ciepła. Dlatego zawsze należy uwzględniać zalecenia producentów sprzętu i stosować zasilacze o odpowiednich parametrach i certyfikatach efektywności energetycznej.

Pytanie 4

Jakie materiały eksploatacyjne wykorzystuje się w drukarce laserowej?

A. taśma barwiąca

B. laser

C. pojemnik z tuszem

D. kaseta z tonerem

Kaseta z tonerem jest kluczowym elementem w drukarkach laserowych, ponieważ zawiera proszek tonerowy, który jest niezbędny do procesu drukowania. Toner, w postaci drobnych cząsteczek, jest przenoszony na bęben światłoczuły, gdzie pod wpływem lasera zostaje na niego naświetlony, a następnie przenoszony na papier. Użycie toneru zamiast tradycyjnego tuszu, jak w drukarkach atramentowych, ma wiele zalet – oferuje wyższą jakość wydruku, szczególnie w przypadku tekstów, a także dłuższą trwałość i odporność na blaknięcie. Z tego względu, kasety z tonerem stają się bardziej ekonomiczne w dłuższej perspektywie, co czyni je standardem w biurach i środowiskach wymagających intensywnego drukowania. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie stanu kaset z tonerem oraz ich odpowiednia wymiana, co zapobiega uszkodzeniom sprzętu i zapewnia ciągłość procesu drukowania.

Pytanie 5

Jaki adres IP w systemie dziesiętnym odpowiada adresowi IP 10101010.00001111.10100000.11111100 zapisanemu w systemie binarnym?

A. 171.14.159.252

B. 170.15.160.252

C. 170.14.160.252

D. 171.15.159.252

Adres IP zapisany w systemie binarnym 10101010.00001111.10100000.11111100 składa się z czterech oktetów. Aby przekształcić go na system dziesiętny, należy zinterpretować każdy z oktetów oddzielnie. Pierwszy oktet 10101010 to 128 + 32 + 8 = 170, drugi 00001111 to 0 + 0 + 8 + 4 + 2 + 1 = 15, trzeci 10100000 to 128 + 32 = 160, a czwarty 11111100 to 128 + 64 + 32 + 16 + 8 + 4 = 252. Łącząc te wartości, otrzymujemy adres IP w systemie dziesiętnym: 170.15.160.252. Zrozumienie konwersji między systemami liczbowymi jest kluczowe w pracy z sieciami komputerowymi, gdzie adresy IP mają fundamentalne znaczenie dla komunikacji. Przykładowo, w praktycznych zastosowaniach inżynierowie sieciowi często muszą konwertować adresy IP do różnych formatów podczas konfigurowania routerów czy serwerów. Warto również podkreślić, że poprawne zrozumienie adresacji IP jest zgodne z normami TCP/IP, co jest istotne w projektowaniu i wdrażaniu sieci komputerowych.

Pytanie 6

Aby sprawdzić dostępną przestrzeń na dysku twardym w systemie Linux, można wykorzystać polecenie

A. tr

B. cd

C. ln

D. df

Polecenie 'df' (disk free) jest standardowym narzędziem w systemach Linux, które umożliwia użytkownikom sprawdzenie ilości wolnego miejsca na dyskach twardych oraz wszelkich podłączonych urządzeniach pamięci masowej. Działa ono poprzez zbieranie i prezentowanie danych z pliku systemowego /proc/mounts, co pozwala na uzyskanie informacji o dostępnej przestrzeni dyskowej, użytej przestrzeni, a także o systemach plików. Przykładowe użycie polecenia to 'df -h', gdzie '-h' oznacza wyświetlanie rozmiarów w formacie czytelnym dla człowieka (np. w MB lub GB), co ułatwia interpretację wyników. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie przestrzeni dyskowej, aby unikać problemów z brakiem miejsca, co mogłoby prowadzić do błędów w działaniu aplikacji. W kontekście zarządzania systemami, umiejętność korzystania z 'df' jest kluczowa dla administratorów systemów oraz użytkowników, którzy chcą mieć kontrolę nad zasobami swojego systemu.

Pytanie 7

Na ilustracji zaprezentowano końcówkę wkrętaka typu

A. tri-wing

B. torx

C. krzyżowy

D. imbusowy

Grot wkrętaka typu torx charakteryzuje się specyficznym kształtem gwiazdy sześcioramiennej co pozwala na lepsze przenoszenie momentu obrotowego i zmniejsza ryzyko uszkodzenia łba śruby w porównaniu do innych rodzajów końcówek takich jak krzyżowe czy płaskie Torx jest szeroko stosowany w przemyśle motoryzacyjnym i elektronicznym a także w montażu mebli i sprzętu AGD Jego wszechstronność i wytrzymałość wynikają z konstrukcji które redukują nacisk na krawędzie śruby Zapobiega to wyślizgiwaniu się narzędzia i uszkodzeniu powierzchni śruby co jest kluczowe w zastosowaniach gdzie estetyka i dokładność są istotne Standardowe rozmiary torx obejmują szeroką gamę od T1 do T100 co umożliwia ich zastosowanie w różnych komponentach i urządzeniach Dodatkowo torx posiada wersje z otworem bezpieczeństwa co zapobiega użyciu narzędzi nieautoryzowanych w urządzeniach z zabezpieczeniami Wybór torx jako metody mocowania często wynika z jego efektywności oraz bezpieczeństwa użytkowania co jest istotne w kontekście jakości i niezawodności produktów końcowych

Pytanie 8

Jakie polecenie w terminalu systemu operacyjnego Microsoft Windows wyświetla dane dotyczące wszystkich zasobów udostępnionych na komputerze lokalnym?

A. net file

B. net share

C. net print

D. net session

Polecenie 'net share' w systemie Microsoft Windows jest kluczowym narzędziem do zarządzania zasobami udostępnionymi na komputerze lokalnym. Umożliwia ono wyświetlanie informacji na temat wszystkich folderów i zasobów, które są dostępne dla innych użytkowników w sieci. Dzięki jego zastosowaniu administratorzy mogą szybko sprawdzić, które pliki lub foldery są udostępnione oraz jakie mają ustawienia dostępu. Przykładowo, użytkownik może wpisać 'net share' w wierszu poleceń, aby uzyskać listę aktywnych udostępnień, co jest niezwykle przydatne w środowiskach biurowych, gdzie współdzielenie plików jest powszechną praktyką. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie zasobów udostępnionych, aby zapewnić bezpieczeństwo danych, unikając nieautoryzowanego dostępu. Warto również zauważyć, że polecenie to może być używane w skryptach automatyzujących zarządzanie siecią, co zwiększa efektywność pracy administratorów systemów.

Pytanie 9

W systemie Windows harmonogram zadań umożliwia przypisanie

A. nie więcej niż czterech terminów realizacji dla danego programu

B. nie więcej niż pięciu terminów realizacji dla danego programu

C. więcej niż pięciu terminów realizacji dla danego programu

D. nie więcej niż trzech terminów realizacji dla danego programu

Wiele osób może błędnie zakładać, że harmonogram zadań w systemie Windows ogranicza się do niewielkiej liczby terminów wykonania, co prowadzi do niepełnego wykorzystania jego możliwości. Stwierdzenie, że harmonogram może przypisać nie więcej niż trzy, cztery lub pięć terminów wykonania, jest niezgodne z rzeczywistością. System Windows rzeczywiście pozwala na tworzenie wielu zadań dla jednego programu, co oznacza, że użytkownicy mają możliwość planowania go w różnych terminach i w różnorodny sposób. Takie ograniczone podejście do harmonogramu może być wynikiem niepełnej wiedzy na temat funkcji tego narzędzia. W rzeczywistości, harmonogram zadań może być wykorzystywany do tworzenia zadań cyklicznych, takich jak uruchamianie skanów antywirusowych, aktualizacji systemu, czy synchronizacji plików, co czyni go niezwykle wszechstronnym narzędziem. Ponadto, brak wiedzy o możliwościach harmonogramu zadań może negatywnie wpłynąć na efektywność pracy, ponieważ automatyzacja rutynowych operacji pozwala na bardziej efektywne zarządzanie czasem i zasobami. Warto zatem zainwestować czas w naukę pełnej funkcjonalności harmonogramu zadań, aby móc w pełni wykorzystać jego potencjał w codziennej pracy.

Pytanie 10

Jakie medium transmisyjne gwarantuje izolację galwaniczną pomiędzy systemami przesyłu danych?

A. Światłowód

B. Skrętka nieekranowana

C. Przewód koncentryczny

D. Skrętka ekranowana

Skrętka ekranowana, skrętka nieekranowana oraz przewód koncentryczny to media transmisyjne, które nie zapewniają galwanicznej separacji pomiędzy systemami transmisji danych. Skrętka, zarówno ekranowana, jak i nieekranowana, jest popularnym medium w lokalnych sieciach komputerowych (LAN), ale ich działanie opiera się na przewodnictwie elektrycznym, co wprowadza możliwość zakłóceń elektromagnetycznych. W skrętce ekranowanej stosuje się dodatkową warstwę ekranu, która ma na celu redukcję zakłóceń z zewnątrz, jednak nie eliminuje problemu galwanicznego. W sytuacji, gdy różne systemy są uziemione w różny sposób, mogą wystąpić różnice potencjałów, prowadzące do uszkodzenia sprzętu lub utraty danych. Przewód koncentryczny, używany często w telekomunikacji i przesyle sygnałów telewizyjnych, również nie zapewnia separacji galwanicznej, a jego konstrukcja sprzyja powstawaniu zakłóceń. Błędem jest więc przypuszczenie, że wymienione media mogą być używane w warunkach, gdzie separacja galwaniczna jest wymagana. Do typowych błędów myślowych należy zakładanie, że ekranowanie przewodów wystarczy do zapewnienia ochrony przed zakłóceniami, co jest mylne w kontekście zastosowania w złożonych infrastrukturach IT. W praktyce, jeśli środowisko pracy stwarza zagrożenie dla stabilności połączeń, zastosowanie światłowodów jest najlepszym rozwiązaniem, które eliminuje te ryzyka.

Pytanie 11

Jakie gniazdo w notebooku jest przeznaczone do podłączenia kamery cyfrowej przez interfejs i.Link?

A. RJ-45

B. DB-15F

C. IEEE 1394

D. S/PDiF

Wydaje mi się, że wybór gniazda DB-15F to nie do końca dobry pomysł. To złącze, znane jako D-sub 15-pin, było pierwotnie stworzone do wideo i danych w komputerach, na przykład przy monitorach VGA. Ale to gniazdo nie współpracuje z FireWire, więc raczej nie nadaje się do kamer cyfrowych. Podobnie, gniazdo RJ-45 jest głównie do połączeń sieciowych, no i też nie ma nic wspólnego z przesyłem wideo z kamery. Używanie RJ-45 w tej sytuacji byłoby mało sensowne, a dodatkowo wymagałoby adapterów, które pewnie nie dałyby dobrej jakości. Co więcej, S/PDiF to standard do cyfrowego sygnału audio, a nie wideo, więc też nie jest odpowiedni do kamer. Chyba często mylimy interfejsy, które wydają się znane, z tymi, które naprawdę są potrzebne. Zrozumienie, który interfejs pasuje do naszych potrzeb, to klucz do dobrego korzystania z technologii wideo.

Pytanie 12

W dokumentacji płyty głównej podano informację "wsparcie dla S/PDIF Out". Co to oznacza w kontekście tej płyty głównej?

A. cyfrowe złącze sygnału audio

B. analogowe złącze sygnału wejścia video

C. analogowe złącze sygnału wyjścia video

D. cyfrowe złącze sygnału video

Odpowiedź 'cyfrowe złącze sygnału audio' jest poprawna, ponieważ S/PDIF (Sony/Philips Digital Interface) to standard przesyłania cyfrowego sygnału audio. Złącze to jest powszechnie wykorzystywane do przesyłania dźwięku w wysokiej jakości, zarówno w formacie stereo, jak i wielokanałowym. W praktyce oznacza to, że płyta główna z obsługą S/PDIF Out umożliwia przesyłanie dźwięku do zewnętrznych urządzeń audio, takich jak wzmacniacze, dekodery lub systemy kina domowego, za pomocą jednego kabla. Standard ten wspiera zarówno formaty PCM, jak i skompresowane, co czyni go bardzo wszechstronnym. Warto zaznaczyć, że złącze S/PDIF może występować w formie optycznej (Toslink) lub coaxialnej, co umożliwia różnorodne zastosowania w zależności od dostępnych portów w urządzeniach audio. Wysoka jakość przesyłanego dźwięku oraz niewrażliwość na zakłócenia elektromagnetyczne sprawiają, że S/PDIF jest preferowanym rozwiązaniem w profesjonalnych i domowych systemach audio.

Pytanie 13

Aby umożliwić jedynie wybranym urządzeniom dostęp do sieci WiFi, konieczne jest w punkcie dostępowym

A. skonfigurować filtrowanie adresów MAC

B. zmienić rodzaj szyfrowania z WEP na WPA

C. zmienić kanał radiowy

D. zmienić hasło

Skonfigurowanie filtrowania adresów MAC w punkcie dostępowym to jedna z najskuteczniejszych metod ograniczenia dostępu do sieci WiFi. Adres MAC (Media Access Control) to unikalny identyfikator przypisany do każdego interfejsu sieciowego. Filtrowanie adresów MAC pozwala administratorowi na dokładne określenie, które urządzenia mogą łączyć się z siecią, poprzez dodanie ich adresów MAC do listy dozwolonych urządzeń. W praktyce, po dodaniu adresu MAC konkretnego urządzenia do białej listy, tylko to urządzenie będzie mogło uzyskać dostęp do sieci, nawet jeśli inne urządzenia znają hasło WiFi. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa sieci, ponieważ ogranicza ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Warto jednak pamiętać, że filtrowanie MAC nie jest rozwiązaniem w pełni bezpiecznym, ponieważ adresy MAC mogą być sfałszowane przez zewnętrznych atakujących. Dlatego zaleca się stosowanie tej metody w połączeniu z innymi środkami bezpieczeństwa, takimi jak silne szyfrowanie WPA2 lub WPA3 oraz regularna aktualizacja haseł dostępu.

Pytanie 14

Skoro jedna jednostka alokacji to 1024 bajty, to ile klastrów zajmują pliki przedstawione w tabeli na dysku?

A. 3 klastry

B. 4 klastry

C. 5 klastrów

D. 6 klastrów

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad dotyczących alokacji pamięci na dysku. Często popełnianym błędem jest zliczanie wielkości plików bez uwzględnienia, jak te pliki są właściwie alokowane w jednostkach zwanych klastrami. Na przykład, jeżeli ktoś wybiera 3 klastry, może to sugerować, że zlicza tylko pliki, które w pełni wypełniają klastry, co prowadzi do pominięcia faktu, że niektóre pliki zajmują mniej niż 1024B, a tym samym wykorzystują przestrzeń dyskową w sposób nieefektywny. W przypadku wyboru 4 klastrów, może to wynikać z błędnego założenia, że ostatni plik Domes.exr nie wymaga pełnego klastra, co jest błędne, ponieważ każdy plik musi być przypisany do jednego klastra, nawet jeśli jego rozmiar jest znacznie mniejszy od 1024B. Ostatecznie, wybór 6 klastrów jest również nieprawidłowy, ponieważ przekracza całkowitą liczbę klastrów potrzebnych do przechowywania wszystkich plików. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy klaster jest jednostką alokacji pamięci, i nawet jeśli nie jest w pełni wykorzystany, nadal zajmuje miejsce na dysku, co było istotnym elementem w tym pytaniu. Oprócz tego ważne jest, aby pamiętać o praktykach efektywnego zarządzania przestrzenią dyskową, co może wpłynąć na wydajność systemów komputerowych.

Pytanie 15

Aby zmontować komputer z poszczególnych elementów, korzystając z obudowy SFF, trzeba wybrać płytę główną w formacie

A. BTX

B. mini ITX

C. WTX

D. E-ATX

Wybór płyty głównej w standardzie mini ITX jest kluczowy dla złożenia komputera w obudowie SFF (Small Form Factor). Standard mini ITX charakteryzuje się niewielkimi wymiarami, co idealnie pasuje do kompaktowych obudów, które są zaprojektowane z myślą o oszczędności miejsca. Płyty główne w tym standardzie mają wymiary 170 mm x 170 mm i często oferują wszystkie niezbędne złącza i funkcje, takie jak porty USB, złącza audio czy gniazda pamięci RAM. Praktycznym przykładem zastosowania mini ITX mogą być komputery do gier lub stacje robocze, które wymagają wysokiej wydajności w ograniczonej przestrzeni. Warto również zwrócić uwagę na standardy ATX, które są większe i nie pasują do obudów SFF, co może prowadzić do problemów z montażem i chłodzeniem. Dobrą praktyką przy wyborze płyty głównej jest także zrozumienie, jakie złącza i funkcje są potrzebne do zamontowania pozostałych komponentów, takich jak karty graficzne czy dyski twarde. Wybierając mini ITX, zapewniasz sobie optymalną przestrzeń dla wydajnych komponentów w małej obudowie.

Pytanie 16

System S.M.A.R.T. jest używany do nadzorowania funkcjonowania i identyfikowania problemów

A. kart rozszerzeń

B. dysków twardych

C. napędów płyt CD/DVD

D. płyty głównej

Zgadza się, że system S.M.A.R.T. nie jest przeznaczony do monitorowania płyty głównej, kart rozszerzeń czy napędów płyt CD/DVD. W przypadku płyty głównej, monitorowanie jej stanu odbywa się zazwyczaj za pomocą BIOS-u oraz specjalistycznego oprogramowania, które ocenia parametry takie jak temperatura procesora, napięcia zasilania czy obroty wentylatorów. Pomimo że płyta główna jest kluczowym komponentem komputera, S.M.A.R.T. nie został zaprojektowany do analizy jej stanu. Karty rozszerzeń, takie jak karty graficzne czy dźwiękowe, również wymagają odrębnych narzędzi do monitorowania, ponieważ ich wydajność i zdrowie są oceniane przez inne systemy diagnostyczne, w tym oprogramowanie do benchmarkingu czy monitorowania temperatury. Napędy CD/DVD, chociaż również zawierają mechanizmy do monitorowania ich działania, nie korzystają z technologii S.M.A.R.T., ponieważ nie są to urządzenia, które z natury przechowują dane w sposób, który wymagać by mógł ich samodzielnego monitorowania. Typowym błędem myślowym jest przypuszczenie, że jeśli dany komponent jest istotny dla pracy systemu, to musi posiadać swoje własne mechanizmy monitorowania, co w rzeczywistości nie znajduje odzwierciedlenia w standardach branżowych. Dlatego ważne jest, aby rozumieć, które komponenty i jakie technologie są odpowiedzialne za monitorowanie ich pracy, aby właściwie oceniać ich stan i przewidywać potencjalne problemy.

Pytanie 17

Jakie kolory wchodzą w skład trybu CMYK?

A. Czerwony, zielony, żółty oraz granatowy

B. Błękitny, purpurowy, żółty i czarny

C. Czerwony, purpurowy, żółty oraz karmelowy

D. Czerwony, zielony, niebieski i czarny

Zrozumienie błędnych odpowiedzi wymaga znajomości podstawowych zasad dotyczących modeli kolorów. Odpowiedzi, które sugerują użycie kolorów takich jak czerwony, purpurowy, żółty i karmelowy, bazują na myśleniu w kategoriach modelu RGB, co jest nieadekwatne w kontekście druku. W systemie RGB kolory są tworzone przez dodawanie światła, co jest fundamentalnie inne od sposobu działania CMYK, który bazuje na odejmowaniu światła. Chociaż purpura i żółty są kolorami w obydwu modelach, to w kontekście CMYK nie biorą one udziału w procesie drukowania w sposób, jak sugeruje to niepoprawna odpowiedź. Z kolei połączenia czerwonego, zielonego i niebieskiego mają sens wyłącznie w modelu RGB, który jest stosowany w telewizorach i monitorach. Pomijając to, niebieski i czarny połączenie z czerwonym i zielonym nie jest zgodne z żadnym standardem kolorów stosowanym w druku, co świadczy o braku zrozumienia podstawowych zasad generowania kolorów. Takie błędne odpowiedzi mogą prowadzić do nieporozumień i problemów w praktyce, takich jak niewłaściwe odwzorowanie kolorów w finalnym druku. Zrozumienie różnic między modelami kolorów oraz ich zastosowań jest kluczowe dla każdego profesjonalisty w branży graficznej.

Pytanie 18

Poprzez polecenie dxdiag uruchomione w wierszu poleceń Windows można

A. zeskanować dysk twardy pod kątem błędów

B. sprawdzić prędkość zapisu i odczytu napędów DVD

C. przeprowadzić pełną diagnozę karty sieciowej

D. sprawdzić parametry karty graficznej

Analizując inne odpowiedzi, dostrzegamy, że wiele z nich opiera się na mylnych założeniach dotyczących funkcji narzędzi diagnostycznych w systemie Windows. Chociaż diagnostyka karty sieciowej jest istotnym aspektem zarządzania sprzętem, dxdiag nie jest narzędziem służącym do jej przeprowadzania. Do tego celu można wykorzystać takie narzędzia jak 'ipconfig' czy 'ping', które pozwalają na ocenę stanu połączenia sieciowego, ale nie dxdiag. Ponadto, przeskanowanie dysku twardego w poszukiwaniu błędów to funkcjonalność, którą zapewnia narzędzie 'chkdsk', a nie dxdiag. Skany dysków twardych wymagają innego podejścia, które koncentruje się na analizie systemu plików, a nie na parametrach sprzętowych. Jeżeli chodzi o weryfikację prędkości zapisu i odczytu napędów DVD, to również nie jest zadaniem dxdiag. Optymalne testy wydajności nośników optycznych przeprowadza się przy użyciu specjalistycznych programów, takich jak CrystalDiskMark. Właściwe zrozumienie funkcji narzędzi diagnostycznych i ich zastosowań w systemie Windows jest kluczowe dla efektywnego rozwiązywania problemów i prawidłowej konfiguracji sprzętu.

Pytanie 19

Switch sieciowy w standardzie Fast Ethernet pozwala na przesył danych z maksymalną prędkością

A. 10 Mbps

B. 10 MB/s

C. 100 Mbps

D. 100 MB/s

No to tak, odpowiedź '100 Mbps' jest jak najbardziej na miejscu. Fast Ethernet, czyli ten standard sieciowy, pozwala na przesył danych z prędkością do 100 megabitów na sekundę. Wprowadzono go jako następcę 10Base-T i jest częścią tej całej rodziny Ethernet 802.3. W praktyce, to rozwiązanie jest mega popularne w sieciach lokalnych, bo naprawdę poprawia wydajność w porównaniu do starszych standardów. Przykładowo, w biurach, gdzie podłącza się różne urządzenia jak komputery czy drukarki, Fast Ethernet sprawia, że wszystko działa sprawnie i szybko. Co ważne, migracja do 100 Mbps nie wymagała dużych wydatków na nowy sprzęt, bo może się dobrze zgrywało ze starą infrastrukturą 10 Mbps. Ostatecznie, Fast Ethernet to był fundament dla innych technologii, jak Gigabit Ethernet, które zaś wprowadziły jeszcze szybsze prędkości, ale zasada działania pozostała podobna.

Pytanie 20

Jakie jest odpowiednik maski 255.255.252.0 w postaci prefiksu?

A. /23

B. /25

C. /22

D. /24

Odpowiednik maski 255.255.252.0 to prefiks /22, co oznacza, że pierwsze 22 bity adresów IP są używane do identyfikacji sieci, a pozostałe bity są przeznaczone dla hostów w tej sieci. Maskę sieciową można zrozumieć jako sposób na podział większej przestrzeni adresowej na mniejsze podsieci, co jest kluczowe w zarządzaniu adresowaniem IP i efektywnym wykorzystaniu dostępnych adresów. Maska 255.255.252.0 pozwala na utworzenie 4 096 adresów IP w danej podsieci (2^(32-22)), z czego 4 094 mogą być używane dla hostów, co czyni ją bardzo użyteczną w dużych sieciach. W praktyce, taka maska może być stosowana w organizacjach, które potrzebują większej liczby adresów w ramach jednej sieci, na przykład w firmach z dużymi działami IT. Standardy, takie jak RFC 4632, podkreślają znaczenie używania odpowiednich masek podsieci dla optymalizacji routingu oraz zarządzania adresami w sieci. Zrozumienie tego zagadnienia jest kluczowe dla każdego specjalisty zajmującego się sieciami komputerowymi.

Pytanie 21

Część programu antywirusowego działająca w tle jako kluczowy element zabezpieczeń, mająca na celu nieustanne monitorowanie ochrony systemu komputerowego, to

A. skaner skryptów

B. firewall

C. moduł przeciwspywaczowy

D. monitor antywirusowy

Wybór innej opcji zamiast monitora antywirusowego może wynikać z tego, że nie do końca rozumiesz, co rola różnych części zabezpieczeń komputerowych. Moduł antyspywarowy jest ważny, ale on głównie zajmuje się szpiegowskim oprogramowaniem, więc nie monitoruje systemu non-stop. Zapora sieciowa, czyli firewall, kontroluje ruch w sieci i jest kluczowa w obronie przed zewnętrznymi atakami, jednak nie nadzoruje programów na komputerze. Ludzie często mylą te funkcje, myśląc, że dobra zapora wystarczy, co jest błędne. Skaner skryptowy koncentruje się na skryptach, ale to też nie ma nic wspólnego z stałym monitorowaniem systemu. To pokazuje, jak istotne jest mieć świadomość różnych aspektów bezpieczeństwa informatycznego i jak one na siebie wpływają. Właściwe zabezpieczenia powinny obejmować monitoring, kontrolę dostępu i analizę zagrożeń, żeby dobrze chronić przed różnymi atakami. Jeśli zignorujesz rolę monitora antywirusowego, możesz narazić się na poważne luki w bezpieczeństwie, dlatego warto wdrażać kompleksowe strategie ochrony, które są zgodne z uznawanymi standardami w branży.

Pytanie 22

Która z usług umożliwia rejestrowanie oraz identyfikowanie nazw NetBIOS jako adresów IP wykorzystywanych w sieci?

A. WAS

B. HTTPS

C. DHCP

D. WINS

Wybór nieprawidłowych odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego podstawowych funkcji oferowanych przez różne usługi sieciowe. WAS (Windows Process Activation Service) jest związany z aktywacją procesów w aplikacjach webowych, a więc nie ma związku z rozpoznawaniem nazw NetBIOS ani z przekształcaniem ich na adresy IP. Z kolei DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest protokołem odpowiedzialnym za dynamiczne przydzielanie adresów IP urządzeniom w sieci. Choć DHCP może również rejestrować nazwy hostów, jego głównym celem jest zarządzanie adresami IP, a nie ich rozpoznawanie w kontekście nazw NetBIOS. Ponadto, HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure) to protokół zapewniający bezpieczną komunikację przez sieć, który dotyczy przesyłania danych, a nie zarządzania nazwami w sieci. Często błędem jest mylenie funkcji serwisów i protokołów, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowe jest zrozumienie, jakie zadania pełnią te usługi oraz ich zastosowanie w praktyce. W sieciach złożonych, takich jak te stosowane w dużych organizacjach, istotne jest wdrożenie odpowiednich rozwiązań, które będą odpowiednio zarządzać komunikacją między urządzeniami, co w przypadku rozpoznawania nazw NetBIOS najlepiej realizuje właśnie WINS.

Pytanie 23

Topologia fizyczna, w której każdy węzeł łączy się z wszystkimi innymi węzłami, to topologia

A. siatki

B. hierarchiczna

C. gwiazdy rozszerzonej

D. pojedynczego pierścienia

Topologia siatki charakteryzuje się tym, że każdy węzeł jest bezpośrednio połączony z wszystkimi pozostałymi węzami, co zapewnia dużą niezawodność i elastyczność w komunikacji. W tej topologii, w przypadku awarii jednego z węzłów, pozostałe węzły nadal mogą się komunikować, ponieważ istnieje wiele alternatywnych ścieżek. Przykładem zastosowania topologii siatki może być środowisko obliczeniowe wysokiej wydajności, gdzie węzły współpracują przy wykonywaniu skomplikowanych obliczeń. Dodatkowo, topologia ta jest zgodna z najlepszymi praktykami w projektowaniu rozproszonych systemów, ponieważ pozwala na łatwe dodawanie nowych węzłów do sieci bez zakłócania działania istniejących połączeń. Siatka jest również wykorzystywana w sieciach lokalnych, które wymagają wysokiej przepustowości i niskiego opóźnienia, co czyni ją idealnym wyborem dla zaawansowanych aplikacji sieciowych.

Pytanie 24

Graficzny symbol pokazany na ilustracji oznacza

A. koncentrator

B. przełącznik

C. most

D. bramę

Przełącznik, znany również jako switch, jest kluczowym elementem infrastruktury sieciowej stosowanym do zarządzania ruchem danych między różnymi urządzeniami w sieci lokalnej (LAN). Jego główną funkcją jest przekazywanie pakietów danych tylko do docelowych urządzeń, co zwiększa efektywność i bezpieczeństwo sieci. Przełącznik analizuje adresy MAC urządzeń podłączonych do jego portów, co pozwala na inteligentne przesyłanie danych tylko tam, gdzie są potrzebne. Przełączniki mogą działać w różnych warstwach modelu OSI, ale najczęściej funkcjonują na warstwie drugiej. W nowoczesnych sieciach stosuje się przełączniki zarządzalne, które oferują zaawansowane funkcje, takie jak VLAN, QoS czy możliwość zdalnego konfigurowania. Dzięki temu możliwa jest bardziej precyzyjna kontrola i optymalizacja ruchu sieciowego. W praktyce przełączniki są stosowane w wielu środowiskach, od małych sieci biurowych po duże centra danych, gdzie odpowiadają za skalowalne i efektywne zarządzanie zasobami sieciowymi. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, wybór odpowiedniego przełącznika powinien uwzględniać zarówno aktualne potrzeby sieci, jak i przyszłe możliwości jej rozbudowy.

Pytanie 25

W przedsiębiorstwie zastosowano adres klasy B do podziału na 100 podsieci, z maksymalnie 510 dostępnymi adresami IP w każdej z nich. Jaka maska została użyta do utworzenia tych podsieci?

A. 255.255.240.0

B. 255.255.254.0

C. 255.255.248.0

D. 255.255.224.0

Wybrane odpowiedzi, takie jak 255.255.224.0, 255.255.240.0 oraz 255.255.248.0, są nieodpowiednie z punktu widzenia wymagań podziału na 100 podsieci z maksymalnie 510 adresami IP dla każdej z nich. Maska 255.255.224.0 (czyli /19) pozwala na jedynie 8 podsieci, co jest niewystarczające w kontekście zadanych wymagań. Ta maska zapewnia 8192 adresy, ale jedynie 4094 z nich może być użyte dla hostów po odjęciu adresu sieciowego i rozgłoszeniowego, co nie spełnia wymogu 100 podsieci. Maska 255.255.240.0 (czyli /20) również nie jest adekwatna, ponieważ daje jedynie 16 podsieci z 4094 adresami hostów w każdej z nich. Maska 255.255.248.0 (czyli /21) oferuje 32 podsieci, ale także nie spełnia wymogu 100 podsieci, przy tym zapewniając 2046 adresów w każdej podsieci. Błędem jest zakładanie, że większa liczba adresów w danej podsieci może zrekompensować mniejszą ich liczbę w podsieciach. Istotne jest zrozumienie, że liczba wymaganych podsieci i liczba dostępnych adresów w każdej z nich są kluczowymi czynnikami przy wyborze odpowiedniej maski podsieci. Aby właściwie podejść do podziału sieci, należy stosować metodyki projektowania sieci, takie jak VLSM (Variable Length Subnet Masking), aby zaspokoić zarówno wymagania dotyczące podsieci, jak i hostów.

Pytanie 26

Jaki protokół jest używany do ściągania wiadomości e-mail z serwera pocztowego na komputer użytkownika?

A. HTTP

B. SMTP

C. POP3

D. FTP

FTP (File Transfer Protocol) jest protokołem używanym do transferu plików między komputerami w sieci. Nie jest on odpowiedni do przesyłania wiadomości e-mail, ponieważ jest zaprojektowany głównie do wymiany plików, a nie do zarządzania pocztą. Użytkownicy mogą mylić FTP z innymi protokołami transportowymi, jednak jego głównym celem nie jest obsługa wiadomości e-mail, co prowadzi do nieporozumień. SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) to protokół używany do wysyłania e-maili z klienta pocztowego na serwer lub między serwerami. SMTP nie służy do pobierania wiadomości, co czyni go nieodpowiednim w kontekście podanego pytania. HTTP (Hypertext Transfer Protocol) jest protokołem używanym głównie do przesyłania danych w Internecie, takich jak strony internetowe. Choć HTTP może być stosowany do interakcji z webowymi klientami pocztowymi, nie jest to protokół mający na celu pobieranie wiadomości e-mail. Często mylone są funkcje różnych protokołów, co prowadzi do błędnych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że różne protokoły mają różne zastosowania i funkcje, a ich specyfikacje są dostosowane do konkretnych zadań w zakresie komunikacji sieciowej.

Pytanie 27

Jakie narzędzie w systemie Windows pozwala na ocenę wpływu poszczególnych procesów i usług na wydajność procesora oraz na obciążenie pamięci i dysku?

A. resmon

B. dcomcnfg

C. cleanmgr

D. credwiz

Odpowiedzi typu "credwiz", "cleanmgr" czy "dcomcnfg" nie są dobre, bo nie spełniają roli monitorowania wydajności systemu. Na przykład credwiz, czyli Kreator zarządzania poświadczeniami, jest używany do innych celów – zarządza poświadczeniami, a nie wydajnością. Cleanmgr, ten Oczyszczacz dysku, ma za zadanie zwolnić miejsce na dysku przez usuwanie niepotrzebnych plików, a nie monitorowanie procesów. Dcomcnfg to narzędzie do ustawień DCOM i też nie ma nic wspólnego z monitorowaniem. Wybierając te opcje, można się pogubić, bo każde z nich ma zupełnie inną funkcję. Ważne jest, żeby wiedzieć, które narzędzia są do czego, bo jak się ich pomiesza, to można nie tak optymalizować system. Z mojego doświadczenia, lepiej się skupić na narzędziach, które naprawdę służą do monitorowania wydajności, jak Monitor zasobów.

Pytanie 28

Aby aktywować funkcję S.M.A.R.T. dysku twardego, która odpowiada za monitorowanie i wczesne ostrzeganie przed awariami, należy skorzystać z

A. BIOS-u płyty głównej

B. rejestru systemowego

C. opcji polecenia chkdsk

D. ustawień panelu sterowania

Odpowiedzi wskazujące na rejestr systemu, panel sterowania oraz opcję polecenia chkdsk są błędne w kontekście aktywacji funkcji S.M.A.R.T. Rejestr systemu nie jest odpowiednim miejscem do zarządzania sprzętem na poziomie BIOS, ponieważ dotyczy on konfiguracji i ustawień systemu operacyjnego, a nie sprzętu. Panel sterowania, mimo że umożliwia zarządzanie niektórymi funkcjami systemowymi, nie ma opcji aktywacji S.M.A.R.T., co jest kluczową funkcjonalnością związaną z hardwarem. Opcja chkdsk służy do sprawdzania i naprawy błędów systemu plików na dyskach, ale nie ma możliwości włączenia funkcji monitorowania dysku twardego, jaką oferuje S.M.A.R.T. Główne błędne przekonanie może wynikać z mylnego założenia, że wszystkie ustawienia związane z urządzeniami pamięci mogą być konfigurowane w systemie operacyjnym, podczas gdy wiele krytycznych funkcji wymaga dostępu do BIOS-u. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemem komputerowym oraz dla zapewnienia jego stabilności i bezpieczeństwa, co podkreśla znaczenie znajomości BIOS jako miejsca zarządzania sprzętem.

Pytanie 29

Jaką wartość dziesiętną ma liczba 11110101(U2)?

A. -11

B. 245

C. 11

D. -245

Odpowiedzi -245, 11 oraz 245 nie są poprawne ze względu na zrozumienie systemu reprezentacji liczb w kodzie Uzupełnień do 2. W przypadku odpowiedzi -245, błędne jest założenie, że liczba binarna 11110101 mogłaby odpowiadać tak dużej wartości ujemnej. Przesunięcie w dół wartości liczbowej w systemie binarnym, a tym bardziej przyjęcie znaczenia liczb, które nie odpowiadają faktycznemu przeliczeniu U2, prowadzi do znaczących nieporozumień. Z kolei odpowiedzi 11 oraz 245 ignorują kluczowy element dotyczący znaku liczby. W systemie U2, gdy najbardziej znaczący bit jest równy 1, liczba jest ujemna; więc interpretacja tej liczby jako dodatniej jest błędna. Niezrozumienie, jak funkcjonuje reprezentacja znaków w systemie binarnym, często prowadzi do mylnych wniosków, co jest typowym błędem wśród osób uczących się podstaw informatyki. Ważne jest, aby pamiętać, że reprezentacja U2 jest powszechnie stosowana w architekturze komputerów, co czyni znajomość jej zasad kluczowym elementem w programowaniu oraz w tworzeniu algorytmów. Aby poprawnie konwertować liczby, użytkownicy powinni być świadomi, jak odczytywać bity w kontekście ich pozycji oraz znaczenia, ponieważ każda pomyłka może prowadzić do poważnych błędów w obliczeniach.

Pytanie 30

W systemie Linux uruchomiono skrypt z czterema argumentami. Jak można uzyskać dostęp do listy wszystkich wartości w skrypcie?

A. $X

B. $*

C. $all

D. $@

Użycie $* w kontekście przekazywania argumentów w skryptach Bash nie jest optymalne. Choć $* pozwala na dostęp do wszystkich argumentów, łączy je w jeden ciąg bez uwzględniania spacji, co może prowadzić do poważnych błędów w sytuacjach, gdy argumenty zawierają spacje. Na przykład, wywołując skrypt z argumentami 'arg1', 'arg 2', $* wyprodukuje wynik traktujący wszystkie te argumenty jako jeden, co zniekształca ich rzeczywistą wartość i może prowadzić do nieprawidłowego działania skryptu. Ponadto, używanie $X jest zupełnie niepoprawne, ponieważ nie jest to standardowy zmienny w Bash, a zastosowanie $all jest również nietypowe i niepoprawne. Te niepoprawne podejścia wynikają często z nieporozumienia na temat sposobu, w jaki Bash interpretuje argumenty. Często programiści nie zdają sobie sprawy, że brak cudzysłowów przy użyciu $* może prowadzić do utraty kontekstu argumentów, co jest typowym błędem w praktyce skryptowej. Aby uniknąć tych sytuacji, istotne jest, aby zgłębić dokumentację oraz zastosować dobre praktyki w zakresie przetwarzania argumentów, co z pewnością przyczyni się do wyższej jakości skryptów i ich niezawodności.

Pytanie 31

W systemie Linux do obsługi tablic partycji można zastosować komendę

A. iostat

B. free

C. fdisk

D. lspci

Użycie poleceń takich jak 'free', 'lspci' oraz 'iostat' w kontekście zarządzania tablicami partycji prowadzi do nieporozumień związanych z ich rzeczywistym przeznaczeniem. 'free' jest narzędziem pokazującym ilość używanej i dostępnej pamięci RAM w systemie, co jest istotne w kontekście monitorowania wydajności pamięci, a nie zarządzania partycjami. Często użytkownicy mylą potrzeby związane z pamięcią z kwestiami zarządzania dyskami, co może prowadzić do błędnych decyzji w konfiguracji systemu. 'lspci', z kolei, jest wykorzystywane do wyświetlania listy urządzeń podłączonych do magistrali PCI, co nie ma żadnego związku z partycjami dyskowymi. Użytkownicy mogą czasami myśleć, że 'lspci' dostarcza informacji o dyskach, jednak jego zastosowanie jest zupełnie inne, ograniczające się do sprzętu podłączonego do systemu. Polecenie 'iostat' służy do monitorowania statystyk wejścia/wyjścia systemu, co, choć może być użyteczne przy analizy wydajności dysków, nie pozwala na modyfikację ich struktury. Tego rodzaju nieporozumienia mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania zasobami systemowymi oraz do utraty danych, jeżeli użytkownik spróbuje zastosować niewłaściwe narzędzie do zarządzania partycjami. Kluczowe jest, aby przed podjęciem działań na systemie zrozumieć rolę poszczególnych poleceń oraz ich zastosowanie w kontekście administracyjnym. Właściwe zrozumienie funkcji narzędzi pozwala na sprawniejsze i bezpieczniejsze zarządzanie systemem operacyjnym.

Pytanie 32

Która funkcja systemu Windows Server pozwala na m.in. uproszczoną, bezpieczną oraz zdalną instalację systemów operacyjnych Windows na komputerach w sieci?

A. Hyper-V

B. Serwer aplikacji

C. Usługa wdrażania systemu Windows

D. Usługa aktywacji zbiorczej

Jak wybrałeś inną odpowiedź niż WDS, to pewnie nie do końca rozumiesz, czym się te różne usługi zajmują. Na przykład, serwer aplikacji to taki, który głównie hostuje aplikacje, a nie instaluje systemy operacyjne. Więc to nie to, co ci potrzeba. Usługa aktywacji zbiorczej ma zupełnie inne zadanie – chodzi o zarządzanie licencjami, a nie samą instalację. A Hyper-V, to technologia do wirtualizacji, więc też nie ma nic wspólnego z fizycznym wprowadzaniem systemów operacyjnych na komputery. Jeżeli źle wybierasz, to może wydawać się to skomplikowane, ale dobrze jest wiedzieć, co dokładnie robi każda z tych usług, żeby uniknąć zamieszania w zarządzaniu IT.

Pytanie 33

Jakie polecenie diagnostyczne powinno się użyć, aby uzyskać informacje na temat tego, czy miejsce docelowe odpowiada oraz po jakim czasie nastąpiła odpowiedź?

A. ping

B. route

C. ipcconfig

D. nbtstat

Odpowiedzią, która prawidłowo odpowiada na pytanie o diagnostykę połączeń sieciowych, jest polecenie 'ping'. Jest to narzędzie, które służy do testowania dostępności hostów w sieci poprzez wysyłanie pakietów ICMP Echo Request i oczekiwanie na ICMP Echo Reply. Dzięki temu administratorzy sieci mogą ocenić, czy dane miejsce docelowe jest osiągalne, oraz zmierzyć czas, jaki zajmuje przesłanie pakietów i otrzymanie odpowiedzi, co jest istotnym wskaźnikiem opóźnienia w transmisji (latency). Przykładowo, wykonując polecenie 'ping www.example.com', uzyskujemy informacje o czasie odpowiedzi i ewentualnych utraconych pakietach, co pozwala na wstępną ocenę jakości połączenia. Jest to standardowa praktyka w diagnostyce sieci, stosowana przez specjalistów IT do szybkiej identyfikacji problemów z połączeniem i monitorowania stanu sieci. Warto także dodać, że narzędzie 'ping' jest dostępne w praktycznie wszystkich systemach operacyjnych, co czyni je uniwersalnym i niezbędnym narzędziem w codziennej pracy administratorów sieci.

Pytanie 34

Który standard Gigabit Ethernet pozwala na tworzenie segmentów sieci o długości 550 m lub 5000 m przy prędkości transmisji 1 Gb/s?

A. 1000Base-SX

B. 1000Base-LX

C. 1000Base-T

D. 1000Base-FX

Wybór 1000Base-T, 1000Base-FX i 1000Base-SX nie jest najlepszym rozwiązaniem w tym kontekście. Standard 1000Base-T działa na skrętce miedzianej, ale ma limit do 100 metrów, więc nie nadaje się na dłuższe odległości, takie jak 550 m czy 5000 m. W sieciach optycznych byłoby to zupełnie niepraktyczne. 1000Base-FX, chociaż działa na włóknach optycznych, ma zasięg tylko do 2 km na włóknach jedno-modowych, co też nie spełnia wymagań z pytania. Z kolei 1000Base-SX jest zoptymalizowany do włókien wielo-modowych, ale i on ma zasięg do 550 metrów, więc również nie sprawdzi się przy dłuższych połączeniach. Zrozumienie różnic między tymi standardami i ich zasięgami jest kluczowe przy projektowaniu sieci, szczególnie gdy mamy do czynienia z dużymi i złożonymi infrastrukturami LAN.

Pytanie 35

Licencja CAL (Client Access License) uprawnia użytkownika do

A. nielimitowanego użytkowania programu

B. korzystania z usług oferowanych przez serwer

C. modyfikacji kodu aplikacji

D. przenoszenia programu na zewnętrzne nośniki

Każda z alternatywnych odpowiedzi na pytanie o licencję CAL zawiera nieporozumienia, które mogą prowadzić do niewłaściwego zrozumienia roli tej licencji w kontekście zarządzania oprogramowaniem. Zmiana kodu programu nie jest związana z licencją CAL, ponieważ ten rodzaj licencji jedynie daje prawo do dostępu, a nie do modyfikacji oprogramowania. Modyfikowanie kodu aplikacji wymaga posiadania odpowiednich uprawnień i licencji źródłowych, co jest całkowicie odmiennym procesem. Twierdzenie, że licencja CAL pozwala na używanie programu bezterminowo, również jest nieprawdziwe, ponieważ licencje CAL mogą mieć różne okresy obowiązywania, a ich warunki mogą się różnić w zależności od dostawcy oprogramowania. Co więcej, kopiowanie programu na nośniki zewnętrzne nie jest dozwolone w ramach licencji CAL; większość licencji ogranicza możliwość przenoszenia oprogramowania, aby chronić przed jego nieautoryzowanym używaniem. Typowym błędem jest myślenie o CAL w kontekście pełnych praw do oprogramowania, podczas gdy w rzeczywistości jest to licencja ograniczona do określonych zadań, takich jak dostęp do serwera, co jest kluczowe dla przestrzegania przepisów dotyczących licencjonowania oprogramowania.

Pytanie 36

Jak można zaktualizować wprowadzone zmiany w konfiguracji systemu operacyjnego Windows, korzystając z edytora zasad grup?

A. restore

B. gpupdate

C. services

D. dompol

Polecenie 'gpupdate' jest właściwym narzędziem do aktualizacji zasad grup w systemie Windows. Gdy dokonujesz zmian w edytorze zasad grup, te zmiany nie są od razu stosowane w systemie. Aby wymusić aktualizację, użycie polecenia 'gpupdate' w wierszu poleceń sprawi, że system przetworzy nowe zasady i zastosuje je do bieżącej sesji. Na przykład, jeśli administrator zmienił politykę dotycząca haseł użytkowników, jak długo powinny być przechowywane lub jakie mają spełniać kryteria, użycie 'gpupdate' natychmiast wprowadzi te zmiany w życie. Dobrą praktyką jest również użycie parametru '/force', który wymusza ponowne zastosowanie wszystkich zasad, nawet tych, które się nie zmieniły. Warto również zwrócić uwagę, że 'gpupdate' działa zarówno dla polityk lokalnych, jak i tych skonfigurowanych na serwerze Active Directory, co czyni go niezwykle uniwersalnym narzędziem do zarządzania ustawieniami systemu operacyjnego.

Pytanie 37

W hierarchicznym modelu sieci, komputery należące do użytkowników są składnikami warstwy

A. rdzenia

B. dostępu

C. dystrybucji

D. szkieletowej

Odpowiedzi wskazujące na warstwy szkieletową, dystrybucji oraz rdzenia są niepoprawne, ponieważ każda z nich ma inną rolę w hierarchicznej architekturze sieci. Warstwa szkieletowa, będąca najwyższym poziomem, odpowiada za szybkie przesyłanie dużych ilości danych między różnymi lokalizacjami, ale nie zajmuje się bezpośrednią interakcją z użytkownikami. Jest to warstwa, która łączy różne segmenty sieci, zapewniając przepustowość i niezawodność komunikacji, lecz nie angażuje się w końcowe łączenie użytkowników. Warstwa dystrybucji ma na celu agregację ruchu z warstwy dostępu oraz realizację polityk routingu i kontroli dostępu. W praktyce ta warstwa decyduje o kierowaniu ruchu w sieci oraz może implementować funkcje takie jak QoS (Quality of Service), jednak również nie jest to poziom, gdzie użytkownicy mają bezpośredni dostęp do zasobów sieciowych. Z kolei warstwa rdzenia to odpowiedzialna za główne połączenia w sieci, zapewniając wysoką wydajność i szybkość, ale nie angażując się w interakcję z końcowymi urządzeniami. Typowe błędy myślowe prowadzące do nieprawidłowych odpowiedzi na to pytanie często wynikają z mylenia roli warstw w architekturze sieciowej oraz braku zrozumienia, jak poszczególne warstwy współdziałają, aby zapewnić użytkownikom dostęp do zasobów sieciowych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego projektowania oraz zarządzania infrastrukturą sieciową.

Pytanie 38

Który standard sieci lokalnej określa dostęp do medium w oparciu o token (żeton)?

A. IEEE 802.3

B. IEEE 802.2

C. IEEE 802.1

D. IEEE 802.5

Standardy IEEE 802.2, IEEE 802.3 i IEEE 802.1 różnią się znacząco od IEEE 802.5 w kontekście zarządzania dostępem do medium. IEEE 802.2, znany jako Logical Link Control (LLC), definiuje warstwę kontrolną, która zarządza komunikacją w sieciach. Nie zajmuje się on jednak bezpośrednio dostępem do medium, lecz współpracuje z innymi standardami, takimi jak Ethernet, który jest obsługiwany przez IEEE 802.3. Ethernet opiera się na metodzie CSMA/CD (Carrier Sense Multiple Access with Collision Detection), co oznacza, że urządzenia nasłuchują medium, a w przypadku wykrycia kolizji ponownie próbują wysłać dane. Taki model nie zapewnia tak skutecznej kontroli dostępu jak token ring, co może prowadzić do większej liczby kolizji w zatłoczonych sieciach. Z kolei IEEE 802.1 dotyczy głównie architektury sieciowej oraz protokołów zarządzania, takich jak VLAN, i nie ma bezpośredniego wpływu na metody dostępu do medium. Często błędnie zakłada się, że wszystkie standardy sieciowe związane z LAN są sobie równoważne, jednakże różnice w mechanizmach dostępu mogą prowadzić do znacznych różnic w wydajności i stabilności sieci. Zrozumienie tych standardów i ich zastosowań jest kluczowe dla projektowania efektywnych i niezawodnych systemów sieciowych.

Pytanie 39

Ilustracja pokazuje rezultat testu sieci komputerowej za pomocą komendy

Badanie wp.pl [212.77.100.101] z użyciem 32 bajtów danych:
 Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=25ms TTL=249
 Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=25ms TTL=249
 Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=25ms TTL=249
 Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=27ms TTL=249

A. tracert

B. netstat

C. ipconfig

D. ping

Odpowiedź ping jest poprawna ponieważ polecenie to służy do diagnozowania stanu połączenia z innym urządzeniem w sieci komputerowej. Wykorzystuje ono protokół ICMP do wysyłania pakietów echo request do docelowego hosta a następnie oczekuje na odpowiedź echo reply. W wyniku działania polecenia ping użytkownik otrzymuje informacje o czasie odpowiedzi i liczbie utraconych pakietów co jest kluczowe w diagnozowaniu problemów z wydajnością sieci oraz ustalaniu dostępności urządzeń. Na przykład w systemach Windows typowym wynikiem działania polecenia ping jest wyświetlenie adresu IP docelowego hosta liczby bajtów w pakiecie oraz czasu odpowiedzi w milisekundach. Polecenie to jest standardem w większości systemów operacyjnych co czyni je uniwersalnym narzędziem dla administratorów sieci. Znajomość tego narzędzia jest niezbędna do efektywnego zarządzania infrastrukturą sieciową umożliwiając szybką detekcję i lokalizację problemów z łącznością. W praktyce ping jest często pierwszym krokiem w diagnostyce sieciowej pomagając administratorom potwierdzić czy problem z siecią leży po ich stronie czy po stronie zewnętrznych dostawców usług sieciowych.

Pytanie 40

W przedstawionym zasilaczu transformator impulsowy oznaczono symbolami

A. C

B. B

C. A

D. D

Transformator impulsowy w zasilaczu to naprawdę ważny element, który pozwala na przenoszenie energii między różnymi obwodami przy wyższych częstotliwościach. Ten element oznaczony jako A na obrazku to właśnie transformator impulsowy, więc można powiedzieć, że odpowiedź A jest jak najbardziej trafna. W przeciwieństwie do tych tradycyjnych transformatorów, które pracują na częstotliwości sieciowe, transformatory impulsowe działają na znacznie wyższych częstotliwościach, co pozwala na robienie mniejszych urządzeń. Tak naprawdę, dzięki nim, zasilacze impulsowe są bardziej efektywne i mniejsze od swoich starszych, liniowych wersji. W praktyce, jak to jest w zasilaczach komputerowych czy ładowarkach, to pozwala na spore zmniejszenie rozmiarów i lepszą wydajność energetyczną. Oczywiście, muszą być zgodne z normami bezpieczeństwa i efektywności energetycznej, co jest mega ważne w dzisiejszych czasach. Ich konstrukcja i działanie muszą trzymać się międzynarodowych standardów, jak te z IEC 61558, żeby mogły przekształcać napięcia z jak najmniejszymi stratami energii. Uważam, że to naprawdę istotna wiedza, szczególnie gdy przyglądamy się wymaganiom na rynku elektronicznym.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej