Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 22:09
Data zakończenia: 22 maja 2025 22:27

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Współczynnik megapikseli w fotografii cyfrowej wpływa głównie na

A. maksymalny rozmiar wydruku z zachowaniem dobrej jakości

B. maksymalną czułość ISO z zachowaniem dobrej jakości

C. zakres dynamiczny matrycy

D. głębię ostrości uzyskiwaną przy tej samej przysłonie

Wybór odpowiedzi, że współczynnik megapikseli wpływa na głębię ostrości, zakres dynamiczny matrycy lub maksymalną czułość ISO, nie oddaje prawidłowego rozumienia tego, jak te parametry ze sobą współpracują. Głębia ostrości, czyli obszar zdjęcia, który jest wyraźny, jest głównie determinowana przez przysłonę obiektywu, ogniskową oraz odległość od fotografowanego obiektu. W związku z tym, liczba megapikseli nie ma bezpośredniego wpływu na ten aspekt, a wybór przysłony ma tutaj znacznie większe znaczenie. Podobnie, zakres dynamiczny matrycy, który odnosi się do zdolności aparatu do rejestrowania detali w ciemnych i jasnych partiach obrazu, jest bardziej związany z jakością samej matrycy oraz jej technologii, niż z ilością megapikseli. Co więcej, maksymalna czułość ISO to parametr, który również nie jest wprost związany z megapikselami. Wyższa liczba megapikseli niekoniecznie zapewnia lepszą jakość przy wyższych wartościach ISO, ponieważ to jakość matrycy oraz algorytmy przetwarzania obrazu decydują o tym, jak zdjęcie będzie prezentować się w trudnych warunkach oświetleniowych. W praktyce, wielu użytkowników błądzi, myśląc, że więcej megapikseli automatycznie przekłada się na lepszą jakość obrazu, co prowadzi do mylnych wyborów przy zakupie sprzętu fotograficznego.

Pytanie 2

Przy wykonywaniu zdjęć pod słońce najczęstszym problemem jest

A. podwyższenie temperatury barwowej

B. zwiększenie głębi ostrości

C. powstanie flary i zmniejszenie kontrastu

D. zwiększenie nasycenia kolorów

Przy wykonywaniu zdjęć pod słońce, powstawanie flary i zmniejszenie kontrastu jest rzeczywiście najczęściej występującym problemem. Flara powstaje, gdy silne światło słoneczne pada na obiektyw aparatu, co prowadzi do niepożądanych efektów świetlnych, mogących zakłócać ostrość i klarowność zdjęcia. To zjawisko jest szczególnie widoczne w przypadku zdjęć robionych w trudnych warunkach oświetleniowych, gdzie kontrast pomiędzy jasnymi i ciemnymi obszarami jest znaczny. Aby zminimalizować ten efekt, warto korzystać z osłon przeciwsłonecznych lub fotografować pod kątem, który ogranicza bezpośrednie padające światło na obiektyw. Dobrze również eksperymentować z ustawieniami aparatu, takimi jak zmniejszenie przysłony, co może pomóc w uzyskaniu lepszego kontrastu. Zastosowanie filtrów polaryzacyjnych również sprawdzi się w eliminowaniu flar i poprawie kolorów. Wiedza o tych technikach pomoże w uzyskaniu lepszych efektów w fotografii plenerowej.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Stabilizacja obrazu (IS, VR, OSS) w obiektywach służy głównie do

A. poprawy kontrastu obrazu przy trudnych warunkach oświetleniowych

B. zwiększenia rozdzielczości matrycy przy wysokich wartościach ISO

C. przyspieszenia działania autofokusa przy słabym oświetleniu

D. redukcji drgań aparatu przy dłuższych czasach naświetlania

Stabilizacja obrazu, znana również jako IS (Image Stabilization), VR (Vibration Reduction) czy OSS (Optical SteadyShot), ma kluczowe znaczenie w fotografii, zwłaszcza podczas robienia zdjęć przy dłuższych czasach naświetlania. Głównym celem stabilizacji obrazu jest redukcja drgań aparatu, które mogą prowadzić do rozmycia zdjęć. W praktyce, gdy fotografujemy w słabym świetle lub używamy teleobiektywów, drgania ręki stają się bardziej widoczne. Stabilizacja obrazu pozwala na użycie dłuższych czasów otwarcia migawki, co z kolei umożliwia uchwycenie większej ilości światła bez obaw o rozmycie. Na przykład, przy fotografowaniu krajobrazów lub portretów w trudnych warunkach oświetleniowych, stabilizacja może znacząco poprawić jakość zdjęć. Warto zaznaczyć, że nowoczesne systemy stabilizacji obrazu są opracowane zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, co sprawia, że są coraz bardziej skuteczne i użyteczne. Właściwe wykorzystanie stabilizacji obrazu to klucz do uzyskania wyraźnych i profesjonalnych zdjęć w różnych sytuacjach fotograficznych.

Pytanie 6

System Bellows Factor w fotografii analogowej oznacza

A. wartość rozproszenia światła przy użyciu filtrów efektowych

B. stopień kompresji obrazu na materiale negatywowym

C. współczynnik korekcji ekspozycji przy stosowaniu mieszka fotograficznego

D. współczynnik załamania światła w obiektywach szerokokątnych

System Bellows Factor, czyli współczynnik korekcji ekspozycji przy stosowaniu mieszka fotograficznego, jest kluczowym elementem w fotografii analogowej, szczególnie w kontekście korzystania z obiektywów o zmiennej ogniskowej. W przypadku, gdy używamy mieszka, zmienia się odległość między obiektywem a matrycą (w filmie analogowym jest to klisza), co wpływa na ilość światła docierającego do materiału światłoczułego. W praktyce oznacza to, że im dalej od obiektywu znajduje się klisza, tym więcej światła jest potrzebne do uzyskania poprawnej ekspozycji. Wartość Bellows Factor pozwala na skorygowanie czasu naświetlania, co jest niezbędne, aby uzyskać właściwe naświetlenie zdjęcia. Przykład zastosowania: jeśli używasz mieszka i przestawiasz go na większą długość, na przykład z 100 mm na 150 mm, musisz dostosować czas naświetlania, aby uniknąć niedoświetlenia. Znajomość tego współczynnika jest zatem niezbędna dla każdego poważnego fotografa, który korzysta z technik analogowych.

Pytanie 7

W fotografii portretowej, główne źródło światła padającego na obiekt zdjęcia nazywane jest światłem

A. wypełniającym

B. kluczowym

C. ogólnym

D. konturowym

Światło kluczowe w fotografii portretowej to główne źródło oświetlenia, które definiuje wygląd i charakter przedstawianego obiektu. Działa na zasadzie podkreślenia kształtów i detali twarzy, co jest kluczowe dla stworzenia wyrazistego portretu. Przykładem zastosowania światła kluczowego mogą być portrety wykonywane w plenerze lub studio, gdzie fotograf wykorzystuje softboxy lub reflektory, aby uzyskać pożądany efekt. Dobrze ustawione światło kluczowe może tworzyć interesujące cienie, które nadają zdjęciu głębi i trójwymiarowości. W praktyce, światło kluczowe powinno być umieszczone pod kątem 45 stopni do twarzy modela, co pozwala na uzyskanie naturalnych efektów oświetleniowych. Warto również pamiętać, że w zależności od zamierzonego efektu, intensywność i temperatura barwowa światła kluczowego mogą być dostosowywane, co pozwala na osiągnięcie różnych nastrojów w portrecie.

Pytanie 8

Który pomiar natężenia światła TTL opiera się na uśrednianiu jasności z całej fotografowanej sceny, z akcentem na centralny obszar kadru?

A. Matrycowy

B. Centralnie ważony

C. Wielosegmentowy

D. Punktowy

Odpowiedź 'Centralnie ważony' jest prawidłowa, ponieważ ten tryb pomiaru natężenia światła koncentruje się na uśrednieniu wartości jasności ze sceny, z uwzględnieniem przede wszystkim środkowego obszaru kadru. To podejście jest szczególnie użyteczne w sytuacjach, gdy główny obiekt fotografowany znajduje się w centrum kadru, co pozwala na uzyskanie odpowiedniej ekspozycji. W praktyce, stosując centralnie ważony pomiar, fotograf może lepiej kontrolować rezultaty w scenariuszach, gdzie kontrasty w oświetleniu są znaczące, a kluczowy element obrazu wymaga odpowiedniego naświetlenia. Warto również zauważyć, że centralnie ważony pomiar jest często preferowany w sytuacjach portretowych, gdzie twarz modela znajduje się zwykle w centrum, a pozostałe tło może być mniej istotne. Zgodnie z dobrymi praktykami, korzystanie z tego rodzaju pomiaru w odpowiednich warunkach znacząco zwiększa szansę na uzyskanie dobrze naświetlonego zdjęcia.

Pytanie 9

Metoda przechowywania zdjęć w archiwum z zachowaniem standardu 3-2-1 oznacza

A. posiadanie 3 kopii danych, na 2 różnych nośnikach, z czego 1 poza miejscem pracy

B. zastosowanie 3 formatów plików, 2 różnych nośników i 1 systemu katalogowania

C. kompresję danych do 3 formatów, z 2 kopiami zapasowymi i 1 wersją roboczą

D. przechowywanie przez 3 lata, w 2 kopiach, z 1 aktualizacją rocznie

Metoda 3-2-1 to uznawany w branży standard do przechowywania danych, który zapewnia bezpieczeństwo i dostępność informacji. Oznacza ona posiadanie trzech kopii danych, z których dwie znajdują się na różnych nośnikach, a jedna z nich jest przechowywana w innym miejscu niż główny system. Taki układ minimalizuje ryzyko utraty danych w przypadku awarii jednego z nośników lub lokalizacji. Na przykład, jeżeli przechowujemy zdjęcia na dysku twardym komputera, warto również zainwestować w zewnętrzny dysk lub chmurę, aby mieć drugą kopię. Dodatkowo, trzecia kopia w innej lokalizacji, jak biuro czy dom, może być kluczowa w przypadku kradzieży lub zniszczenia. Standard 3-2-1 jest szeroko stosowany w różnych branżach, jako najlepsza praktyka w zarządzaniu danymi. Warto również pamiętać o regularnych testach kopii zapasowych, aby upewnić się, że można je szybko przywrócić w razie potrzeby.

Pytanie 10

Aby uzyskać powiększone zdjęcia na papierze fotograficznym o wymiarach 30 × 40 cm z negatywu czarno-białego, należy użyć

A. plotera laserowego

B. kserokopiarki

C. skanera płaskiego

D. powiększalnika

Powiększalnik to kluczowe narzędzie w procesie uzyskiwania powiększonych obrazów z negatywów czarno-białych. Działa na zasadzie projekcji obrazu z negatywu na materiał światłoczuły, co pozwala uzyskać odpowiednią ekspozycję oraz kontrolować parametry takie jak czas naświetlania i kontrast. W praktyce, powiększalnik umożliwia artystom i fotografom precyzyjne dostosowanie obrazu do ich wizji, co jest szczególnie istotne w przypadku fotografii artystycznej i dokumentalnej. W standardowych praktykach darkroomowych, powiększalniki są wykorzystywane w połączeniu z odpowiednimi filtrami, które mogą zmieniać kontrast i tonację obrazu. Umożliwia to uzyskanie różnych efektów artystycznych, co czyni powiększalnik narzędziem wszechstronnym. Dodatkowo, aby uzyskać powiększenie w formacie 30 × 40 cm, powiększalnik musi być odpowiednio skalibrowany, aby zachować wysoką jakość obrazu bez zniekształceń. Warto zauważyć, że podczas pracy z powiększalnikiem, doświadczenie i umiejętności fotografa mają istotny wpływ na ostateczny efekt, dlatego wiele osób korzysta z tego narzędzia w kontekście uczenia się i doskonalenia swoich umiejętności.

Pytanie 11

Kondensor stanowi element powiększalnika, który

A. jednostajnie kieruje światło na całą powierzchnię negatywu

B. zapobiega skraplaniu pary wodnej na obudowie powiększalnika

C. koryguje wady optyczne obiektywu

D. zmiękcza obraz, który jest powiększany

Kondensor w powiększalniku pełni kluczową rolę w optymalizacji oświetlenia negatywu, co jest szczególnie istotne dla uzyskania wysokiej jakości odbitek fotograficznych. Jego podstawowym zadaniem jest równomierne kierowanie światła na całą powierzchnię negatywu, co pozwala na uniknięcie niepożądanych cieni i nierównomiernych ekspozycji. W praktyce, kondensory są projektowane tak, aby skupiać światło w odpowiedni sposób, co zapewnia równą jasność i kontrast na całym obrazie. Dobrej jakości kondensory są często wykorzystywane w profesjonalnych laboratoriach fotograficznych, gdzie precyzja jest kluczowa. Warto również zaznaczyć, że stosowanie kondensora w połączeniu z odpowiednim źródłem światła, takim jak żarówka halogenowa, znacząco poprawia efektywność pracy powiększalnika, co wpływa na jakość finalnych odbitek. Zgodnie z najlepszymi praktykami w dziedzinie fotografii analogowej, dobór kondensora oraz jego kalibracja mają istotny wpływ na ostateczny rezultat procesu powiększania.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Fotografia przedstawiająca jasny obiekt na jasnym tle została zrobiona techniką

A. izohelii

B. high-key

C. low key

D. cyjanotypii

Odpowiedź 'high-key' jest poprawna, ponieważ technika ta charakteryzuje się wykorzystaniem jasnego oświetlenia, które skutkuje dominacją jasnych tonów w obrazie. W fotografii high-key dąży się do minimalizacji kontrastów, co sprawia, że obiekt wyróżnia się na jasnym tle. Tego rodzaju kompozycje są często stosowane w portretach, reklamach oraz fotografii produktowej, gdzie celem jest uzyskanie lekkości i pozytywnego nastroju. Przykładem zastosowania techniki high-key mogą być sesje zdjęciowe dla dzieci, w których delikatne, jasne tła i oświetlenie podkreślają urok i radość. Należy pamiętać, że w tym stylu kluczowe jest odpowiednie ustawienie świateł, aby uzyskać pożądany efekt bez nadmiernej refleksji czy prześwietlenia. W branży fotograficznej technika ta jest uznawana za standard w tworzeniu estetycznych, przyjaznych dla oka obrazów.

Pytanie 14

Jakiego materiału dotyczy oznaczenie "typ 120"?

A. Papieru stałogradacyjnego

B. Błony zwojowej

C. Papieru wielogradacyjnego

D. Materiału małoobrazkowego

Oznaczenie "typ 120" odnosi się do błony zwojowej, która jest powszechnie stosowana w fotografii. Błona zwojowa charakteryzuje się określonym formatem i czułością, co sprawia, że jest szeroko wykorzystywana w profesjonalnej fotografii oraz w zastosowaniach artystycznych. Błony zwojowe oferują wyspecjalizowane właściwości, takie jak lepsza gradacja tonów i szersza paleta kolorów w porównaniu z innymi rodzajami materiałów fotograficznych. W praktyce, błony zwojowe (w tym typ 120) są preferowane przez fotografów, którzy dążą do uzyskania wysokiej jakości obrazów o dużej szczegółowości. Typ 120 jest szczególnie popularny wśród użytkowników aparatów średnioformatowych, które zapewniają lepszą jakość obrazu dzięki większym klatkom. Zastosowanie błon zwojowych pozwala na uzyskanie efektów artystycznych i technicznych, takich jak wyraźne detale w cieniu i świetle, co czyni je produktem o wysokiej wartości w dziedzinie fotografii analogowej.

Pytanie 15

Na jakim nośniku danych można zapisać plik o rozmiarze 20 GB?

A. CD-RW

B. HD DVD

C. DVD

D. DVD-RW

HD DVD to format optyczny, który został zaprojektowany z myślą o przechowywaniu dużych ilości danych, co czyni go idealnym nośnikiem do zapisywania plików o wielkości 20 GB. Standard HD DVD pozwala na zapis do 30 GB danych na pojedynczej warstwie, a nawet do 51 GB na nośnikach dwuwarstwowych, co zdecydowanie przewyższa wymagania dotyczące przechowywania pliku tej wielkości. HD DVD był wykorzystywany głównie do przechowywania filmów w wysokiej rozdzielczości, gier oraz innych aplikacji multimedialnych. Jego wprowadzenie na rynek miało miejsce w czasach, gdy technologia DVD była już ustabilizowana, a zapotrzebowanie na wyższe pojemności danych rosyjską znaczenie. Z perspektywy branżowej, HD DVD jest doskonałym przykładem ewolucji nośników optycznych, które musiały dostosować się do rosnących potrzeb użytkowników, w tym standardów takich jak Blu-ray, które ostatecznie przejęły dominację na rynku. Dlatego wybór HD DVD jako nośnika dla pliku o wielkości 20 GB jest całkowicie uzasadniony i zgodny z obowiązującymi standardami.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Aby uzyskać portret z szeroką paletą tonów, należy użyć filmu negatywowego w formacie małoobrazkowym

A. format 120 o niskiej kontrastowości

B. format 120 o wysokiej kontrastowości

C. format 135 o niskiej kontrastowości

D. format 135 o wysokiej kontrastowości

Odpowiedź, że 'typ 135 o małej kontrastowości' jest dobra, bo taki film świetnie sprawdza się w portretach z szerokim zakresem tonalnym. Z mojego doświadczenia, daje on fajne, naturalne przejścia między cieniami a światłami, co jest mega ważne w tej dziedzinie. Używając takiego filmu, fotografowie mogą lepiej uchwycić różnice w tonach skóry, co przy portretach jest kluczowe. Często wybiera się go, gdy oświetlenie jest równomierne, na przykład w studiu lub przy rozproszonym świetle. Takie filmy są też lepsze do obróbki, więc można zrobić więcej w postprodukcji. Dużo profesjonalnych fotografów korzysta z tych negatywów, bo dobrze się na nich pracuje.

Pytanie 18

Aby podkreślić fakturę materiału na zdjęciu, jakie oświetlenie powinno być użyte?

A. kontrastowe z dwóch stron

B. rozproszone na wprost

C. bezpośrednie z jednego kierunku bocznego

D. równo rozproszone z dwóch stron

Odpowiedź 'bezpośrednie z jednego kierunku bocznego' jest prawidłowa, ponieważ to właśnie takie oświetlenie skutecznie uwypukla fakturę tkaniny, tworząc wyraźne cienie i podkreślając detale strukturalne materiału. W fotografii produktowej oraz modowej, gdzie szczegółowe przedstawienie tekstury jest kluczowe, odpowiednie umiejscowienie źródła światła jest niezbędne. Na przykład, ustawienie lampy z boku tkaniny sprawia, że światło pada pod kątem, co powoduje, że zmarszczki, splot czy inne cechy tekstury są widoczne dzięki kontrastowi między światłem a cieniem. Dobry fotograficzny styl opiera się na zasadzie, że światło boczne działa jak naturalna forma modelowania, nadając trójwymiarowość obiektom. W praktyce, wiele osób stosuje takie techniki w sesjach zdjęciowych mody, gdzie uwydatnienie faktury materiału jest kluczowe dla atrakcyjności wizualnej. Standardowe podejścia do oświetlenia w fotografii zakładają, że umiejscowienie źródła światła w odpowiedniej pozycji jest kluczowe dla osiągnięcia pożądanych efektów estetycznych.

Pytanie 19

W fotografowaniu obiektów transparentnych i półprzezroczystych technika cross polarization polega na

A. zastosowaniu dwóch źródeł światła o przeciwnych temperaturach barwowych

B. umieszczeniu filtrów polaryzacyjnych zarówno na źródle światła, jak i na obiektywie

C. fotografowaniu obiektu w dwóch różnych płaszczyznach polaryzacji

D. użyciu techniki HDR z filtrem polaryzacyjnym na obiektywie

Technika cross polarization w fotografii obiektów transparentnych i półprzezroczystych polega na umieszczeniu filtrów polaryzacyjnych zarówno na źródle światła, jak i na obiektywie aparatu. Dzięki temu można skutecznie zredukować odbicia światła, które utrudniają uzyskanie wyraźnych i szczegółowych zdjęć takich obiektów. Filtr polaryzacyjny działa na zasadzie przepuszczania tylko światła o określonej polaryzacji, co jest kluczowe w przypadku fotografowania szkła, wody czy innych przezroczystych materiałów. Na przykład, w przypadku fotografowania szkła, użycie filtrów polaryzacyjnych może znacząco poprawić kontrast, a także zredukować odblaski, co pozwala na uchwycenie detali, które normalnie byłyby niewidoczne. W praktyce, taka technika jest szeroko stosowana w fotografii produktowej, jak i w naukowym dokumentowaniu materiałów, gdzie precyzyjne odwzorowanie faktury i struktury materiału jest kluczowe. W standardach fotografii, techniki polaryzacyjne są uważane za jedne z najlepszych praktyk w pracy z obiektami o specyficznych właściwościach optycznych.

Pytanie 20

Jak nazywa się proces przetwarzania barwnego materiału negatywowego?

A. E-6

B. C-41

C. RA-4

D. EP-2

Inne wymienione procesy, takie jak EP-2, RA-4 i E-6, dotyczą różnych typów materiałów fotograficznych i obróbki zdjęć, co może prowadzić do nieporozumień. Proces EP-2 jest przeznaczony głównie dla materiałów czarno-białych, a jego stosowanie wymaga innej chemii niż ta, która jest używana w procesie C-41. EP-2 koncentruje się na uzyskiwaniu wysokiej jakości czarno-białych zdjęć, co nie ma zastosowania do materiałów negatywowych kolorowych. Z kolei RA-4 to proces przeznaczony do obróbki kolorowych papierów fotograficznych, a nie negatywów. RA-4 stosuje się do odbitek wykonanych z kolorowych negatywów, gdzie końcowym produktem jest pozytyw. Natomiast proces E-6 jest używany do przetwarzania materiałów pozytywnych, a w szczególności do filmów slajdowych. E-6 wymaga innego zestawu chemikaliów i kroków obróbczych, co czyni go nieodpowiednim dla negatywów. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wybierania tych odpowiedzi, to mylenie różnych procesów obróbczych, co wynika z braku zrozumienia przeznaczenia poszczególnych metod oraz ich zastosowania w kontekście filmów negatywowych i pozytywnych. Dlatego kluczowe jest zapoznanie się z zasadami działania każdego z tych procesów, aby uniknąć błędnych wniosków.

Pytanie 21

Aby uzyskać odwzorowanie w skali 1:1 podczas fotografowania obiektywem o ogniskowej 50 mm, jaki powinien być długość mieszka?

A. 25 mm

B. 50 mm

C. 200 mm

D. 100 mm

Podczas próby uzyskania odwzorowania w skali 1:1, zrozumienie podstawowych zasad działania sprzętu fotograficznego jest kluczowe. W przypadku pomylenia długości mieszka, można nieświadomie osiągnąć niesatysfakcjonujące rezultaty. Odpowiedzi wskazujące na długości takie jak 200 mm, 25 mm czy 100 mm prowadzą do błędnego założenia, że manipulacja odległością wpływa na odwzorowanie skali w sposób, który nie jest zgodny z zasadami optyki. Długość mieszka wpływa na to, jak blisko obiektyw może znajdować się od fotografowanego obiektu. Na przykład, wydłużenie mieszka do 200 mm nie tylko oddala obiektyw od matrycy, ale również zmienia perspektywę oraz głębię ostrości, co skutkuje w znacznej utracie detali, co jest szczególnie niepożądane w makrofotografii. Odpowiedź z długością mieszka 25 mm nie pozwoli na uzyskanie odpowiedniego odwzorowania, gdyż obiektyw będzie zbyt blisko obiektu, co może skutkować zniekształceniem obrazu. Z kolei długość 100 mm, choć bliska 50 mm, jest nadal niewłaściwa, ponieważ generuje zbyt dużą odległość między obiektywem a matrycą, co uniemożliwia uzyskanie skali 1:1. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że do prawidłowego uzyskania odwzorowania w skali 1:1 przy obiektywie 50 mm, należy dostosować długość mieszka do jego ogniskowej, co w tym przypadku oznacza 50 mm.

Pytanie 22

Jaki kierunek oświetlenia użyty w trakcie robienia portretu spowodował, że twarz modela na fotografii wydaje się spłaszczona?

A. Z dołu

B. Z boku

C. Z góry

D. Z przodu

Odpowiedź "z przodu" jest prawidłowa, ponieważ oświetlenie zastosowane w tej pozycji równomiernie oświetla twarz modela, co przyczynia się do spłaszczenia rysów. Taki efekt jest szczególnie widoczny w przypadku portretów, gdzie celem jest uzyskanie naturalnego wyglądu bez wyraźnych cieni. W praktyce, oświetlenie z przodu tworzy miękkie cienie wokół konturów twarzy, co sprawia, że rysy są mniej wyraźne, a twarz wydaje się bardziej harmonijna. W fotografii portretowej często stosuje się tę technikę w połączeniu z dyfuzorami lub softboxami, aby zmiękczyć światło i zminimalizować ostre cienie. Podczas sesji zdjęciowych, szczególnie w studio, oświetlenie z przodu jest standardowym podejściem, które zapewnia równowagę i estetykę portretu, zachowując jednocześnie detale skóry. Dodatkowo, warto pamiętać, że odpowiednia temperatura barwowa światła również wpływa na postrzeganie urody modela.

Pytanie 23

Optymalny rezultat fotografowania grupy liczącej 20 osób można uzyskać, gdy kadr jest

A. pionowy, a osoby ustawione są w trzech rzędach

B. poziomy i osoby są ustawione w trzech rzędach

C. pionowy, a osoby ustawione są w półkolu w dwóch szeregach

D. poziomy, a osoby ustawione są w dwóch rzędach

Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że pionowy kadr w połączeniu z trzema rzędami osób może prowadzić do nieefektywnego zagospodarowania przestrzeni w kadrze. Taki układ ogranicza widoczność poszczególnych osób, szczególnie tych w tylnej części grupy, co skutkuje nieczytelnością fotografii. Pionowy kadr nie jest odpowiedni dla grup o dużej liczbie uczestników, ponieważ wąska kompozycja sprawia, że trudno jest uchwycić pełną dynamikę grupy. Z kolei poziomy kadr z dwoma rzędami nie pozwala na maksymalne wykorzystanie przestrzeni, co może prowadzić do sytuacji, w której część osób jest zasłonięta przez innych, a cała grupa może wydawać się zbyt ściśnięta. Dodatkowo, półkoliste ustawienie w dwuszeregu w przypadku grupy 20 osób może być niepraktyczne, ponieważ nie wszystkie twarze będą widoczne, a efekt końcowy może być chaotyczny. Zdarza się również, że niektórzy fotografowie decydują się na nietypowe kadry, co w przypadku dużych grup może prowadzić do dezorientacji i nieczytelności zdjęcia. Niezrozumienie podstaw kompozycji w fotografii grupowej prowadzi często do błędnych wniosków, dlatego kluczowe jest przemyślane podejście do aranżacji grupy oraz doboru odpowiedniego formatu kadru.

Pytanie 24

Obiektyw o ogniskowej 80 mm jest typowy dla kadru o wymiarach

A. 24 × 36 mm

B. 18 × 24 mm

C. 45 × 60 mm

D. 60 × 60 mm

Obiektyw o ogniskowej 80 mm jest uznawany za standardowy w kontekście formatu 60 × 60 mm, co wynika z zasad optyki w fotografii. W przypadku tego formatu, ogniskowa 80 mm zapewnia odpowiednią perspektywę i proporcje obrazu, które są preferowane w wielu zastosowaniach, w tym w fotografii portretowej oraz artystycznej. Ogniskowa ta umożliwia uzyskanie efektu przybliżenia, który jest istotny w przypadku uchwycenia detali, jednocześnie zachowując naturalne proporcje twarzy i obiektów. Dla porównania, obiektyw o ogniskowej 50 mm jest standardowy dla formatu 24 × 36 mm, co podkreśla różnice w zastosowaniach różnych ogniskowych w odniesieniu do różnych formatów fotograficznych. W praktyce, wybór obiektywu powinien być zgodny z zamierzonym efektem wizualnym oraz charakterem fotografowanej sceny. Warto także zwrócić uwagę na zastosowanie obiektywów szerokokątnych lub teleobiektywów w innych formatach, co może prowadzić do różnych wyników artystycznych w fotografii.

Pytanie 25

W celu uzyskania najlepszej jakości wydruku zdjęcia formatu 15×20 cm, rozdzielczość obrazu powinna wynosić

A. 300 dpi

B. 72 dpi

C. 150 dpi

D. 600 dpi

Aby uzyskać najlepszą jakość wydruku zdjęcia w formacie 15×20 cm, zalecana rozdzielczość obrazu to 300 dpi (punktów na cal). Taka rozdzielczość zapewnia, że wydruk będzie ostry i szczegółowy, co jest kluczowe przy reprodukcji zdjęć, szczególnie tych z dużą ilością detali. W praktyce oznacza to, że obraz powinien mieć co najmniej 1772 x 2362 pikseli, co wynika z przeliczenia wymagań dla rozdzielczości 300 dpi na rozmiar wydruku. Warto pamiętać, że standardowa rozdzielczość dla druku fotografii w wysokiej jakości wynosi właśnie 300 dpi, co jest uznawane w branży fotograficznej jako norma. Użycie niższej rozdzielczości, na przykład 150 dpi, może prowadzić do mniej wyraźnych i rozmytych obrazów, co będzie zauważalne, zwłaszcza przy większych powiększeniach. Analogicznie, przy 72 dpi, co jest standardem dla ekranów, jakość wydruku będzie znacznie niższa, co może skutkować utratą detali. Można zatem powiedzieć, że 300 dpi to optimum dla profesjonalnych fotografów oraz amatorów, którzy pragną uzyskać wysokiej jakości efekt końcowy.

Pytanie 26

Dla zapewnienia poprawnych kolorów na zdjęciach wykonywanych przy oświetleniu jarzeniowym należy w aparacie cyfrowym ustawić balans bieli na temperaturę barwową około

A. 5500-6000 K

B. 7500-8000 K

C. 4000-4500 K

D. 2700-3000 K

Ustawienie balansu bieli na temperaturę barwową 4000-4500 K jest kluczowe dla uzyskania wiernych kolorów zdjęć wykonywanych w świetle jarzeniowym. Świetło jarzeniowe ma specyficzny rozkład widma, który różni się od naturalnego światła dziennego. Właściwe ustawienie balansu bieli pozwala na skorygowanie odcieni kolorów, co jest szczególnie ważne w przypadku fotografii, gdzie dokładność kolorów ma duże znaczenie. Przykładowo, przy fotografowaniu w biurze oświetlonym lampami fluorescencyjnymi, ustawienie balansu bieli na około 4000-4500 K pozwoli na uzyskanie bardziej naturalnych, neutralnych kolorów, unikając efektu 'zielonego' lub 'niebieskiego' zabarwienia. Warto pamiętać, że różne źródła światła mają różne temperatury barwowe, dlatego dobrym zwyczajem jest korzystanie z narzędzi pomiarowych, jak grey card, aby jeszcze dokładniej ustalić wymagane ustawienia. Zrozumienie balansu bieli i jego wpływu na zdjęcia to podstawowa umiejętność każdego fotografa, która znacznie poprawia jakość finalnych prac.

Pytanie 27

W czarno-białej fotografii, aby przyciemnić zieleń i czerwień na obrazie, a rozjaśnić niebieski kolor, stosuje się filtr

A. czerwonego

B. niebieskiego

C. zielonego

D. żółtego

Odpowiedź niebieskiego filtru jest poprawna, ponieważ w fotografii czarno-białej filtry kolorowe wpływają na tonację zdjęcia poprzez absorpcję i przepuszczanie światła o różnych długościach fal. Filtr niebieski przyciemnia kolory czerwony i zielony, co skutkuje ich ciemniejszym odzwierciedleniem na zdjęciu, podczas gdy kolor niebieski zostaje rozjaśniony. Przykładowo, użycie filtru niebieskiego podczas fotografowania krajobrazów, gdzie dominują zielone drzewa i czerwone kwiaty, pozwoli na uzyskanie większego kontrastu i wyrazistości w czarno-białej fotografii. W praktyce, ten filtr jest często stosowany, gdy artysta pragnie wydobyć szczegóły niebieskiego nieba, tworząc dramatyczne efekty w kompozycji. Zgodnie z technikami stosowanymi przez znanych fotografów, takich jak Ansel Adams, wykorzystanie filtrów kolorowych w czarno-białej fotografii jest kluczowe dla osiągnięcia zamierzonych efektów artystycznych oraz dla kontroli tonalności obrazu.

Pytanie 28

Jaką minimalną odległość przedmiotową (x) w odniesieniu do ogniskowej zastosowanego soczewki (f) powinien mieć aparat fotograficzny względem obiektu, aby uzyskany obraz optyczny był rzeczywisty, odwrócony i miał taką samą wielkość?

A. x < f

B. x = 2f

C. x > 2f

D. x = f

Zrozumienie zasad optyki jest kluczowe dla uzyskania poprawnych obrazów fotograficznych. Odpowiedzi sugerujące, że aparat powinien znajdować się w odległości f lub x < f, opierają się na nieprawidłowym rozumieniu, jak ogniskowa wpływa na obraz. Gdy aparat znajduje się w odległości mniejszej niż f, obiekt jest w obszarze bliskim ogniskowej łamiącej promienie, co skutkuje tym, że obraz staje się wirtualny, nieodwrócony i powiększony. Jest to powszechny błąd, zwłaszcza wśród początkujących fotografów, którzy myślą, że bliskość do obiektu może poprawić jakość zdjęcia. Odpowiedź sugerująca odległość większą niż 2f również jest błędna, ponieważ w takim przypadku obraz staje się rzeczywisty, ale mniejszy niż obiekt. Te nieprawidłowe koncepcje mogą prowadzić do frustracji i niezadowolenia z uzyskanych zdjęć. Zrozumienie tych zasad jest niezbędne dla efektywnej pracy z różnymi obiektywami oraz w celu osiągnięcia zamierzonych efektów wizualnych, co jest szczególnie istotne w profesjonalnej fotografii, gdzie kontrola nad obrazem jest kluczowa dla sukcesu artystycznego.

Pytanie 29

Realizacja montażu zdjęcia panoramicznego, zestawienie fotografii w technice HDR oraz tworzenie stykówki i animacji jest możliwa w programie

A. Paint

B. GIMP

C. Adobe Lightroom

D. Adobe Photoshop

Adobe Photoshop to wszechstronny program stworzony do zaawansowanej edycji grafiki rastrowej, który oferuje szeroki wachlarz narzędzi do montażu fotografii panoramicznych, łączenia zdjęć w technice HDR, wykonywania stykówek oraz animacji. Dzięki funkcji Photomerge, użytkownicy mogą łatwo łączyć wiele zdjęć w jedną panoramę, co jest szczególnie przydatne w przypadku krajobrazów lub dużych scen. Technika HDR, polegająca na łączeniu zdjęć o różnych ekspozycjach, pozwala uzyskać obrazy o szerokim zakresie tonalnym, co jest nieosiągalne w tradycyjnej fotografii. Photoshop udostępnia również narzędzia do tworzenia stykówek, które są zbiorem miniaturek zdjęć w jednym pliku, co ułatwia przeglądanie i wybieranie najlepszych ujęć. Dodatkowo, za pomocą funkcji animacji, użytkownicy mogą tworzyć ruchome obrazy i filmy, co otwiera nowe możliwości w zakresie prezentacji wizualnych. Adobe Photoshop jest uznawany za standard w branży, z licznymi samouczkami i materiałami edukacyjnymi dostępnymi w sieci, co czyni go idealnym narzędziem zarówno dla profesjonalnych fotografów, jak i amatorów.

Pytanie 30

W fotografii sferycznej 360° najnowsza technologia stitchingu wieloobiektywowego pozwala na

A. transmisję na żywo obrazu sferycznego w jakości 4K

B. nagrywanie wideo 360° z rozdzielczością do 16K

C. łączenie obrazów z wielu obiektywów z płynnym przejściem i korekcją paralaksy

D. automatyczną stabilizację obrazu podczas ruchu kamery

Technologia stitchingu wieloobiektywowego w fotografii sferycznej 360° jest kluczowym elementem tworzenia wysokiej jakości obrazów. Umożliwia ona łączenie zdjęć z kilku obiektywów w sposób, który minimalizuje widoczność szwów, co jest niezwykle ważne, aby uzyskać wrażenie jednolitego obrazu. Płynne przejście między obrazami jest istotne, zwłaszcza w kontekście immersyjnych doświadczeń wizualnych, takich jak wirtualna rzeczywistość. Korekcja paralaksy, czyli dostosowanie obrazów w zależności od punktu widzenia, zapewnia, że obiekty na pierwszym planie i w tle są odpowiednio wyrównane, co poprawia realizm i głębię obrazu. W praktyce, technologia ta jest wykorzystywana w turystyce wirtualnej, filmach 360° oraz w różnego rodzaju prezentacjach multimedialnych, gdzie ważne jest przyciągnięcie uwagi odbiorcy. Warto zauważyć, że standardy branżowe, takie jak JPEG XS czy H.265, często są stosowane w kontekście kompresji obrazów panoramicznych, co pozwala na osiągnięcie wysokiej jakości przy mniejszych rozmiarach plików. Takie podejście jest nieocenione w produkcjach wymagających dużych zbiorów danych.

Pytanie 31

Który element aparatu fotograficznego odpowiada za regulację czasu naświetlania materiału światłoczułego?

A. Matówka

B. Obiektyw

C. Przysłona

D. Migawka

Migawka to kluczowy element aparatu fotograficznego, który odpowiada za regulację czasu naświetlania materiału światłoczułego. Jej główną funkcją jest otwieranie i zamykanie się w określonym czasie, co pozwala na kontrolę ilości światła docierającego do matrycy lub kliszy. W praktyce, czas otwarcia migawki wpływa na to, jak zdjęcie będzie wyglądać – dłuższy czas naświetlania pozwala uchwycić więcej światła, co jest przydatne w słabo oświetlonych warunkach lub przy fotografowaniu ruchu, podczas gdy krótki czas pozwala na zarejestrowanie ostrego obrazu w jasnym świetle. Warto także znać różne rodzaje migawkek, takie jak migawki centralne i migawki szczelinowe, które mają różne zastosowania w fotografii. Zrozumienie roli migawki w kontekście ekspozycji, a także jej interakcji z innymi elementami, jak przysłona czy ISO, jest fundamentalne dla uzyskania pożądanych efektów w fotografii. W praktyce, wiele aparatów oferuje różne tryby pracy, w których można manualnie ustawić czas naświetlania, co pozwala na eksperymentowanie z kreatywnymi efektami. Dzięki tym informacjom, możemy lepiej zrozumieć, jak ważna jest migawka w procesie tworzenia zdjęć.

Pytanie 32

Największe zniekształcenie w obrazie portretowym (przy założonej stałej odległości od obiektu) można osiągnąć, używając

A. obiektywu długoogniskowego

B. obiektywu szerokokątnego

C. teleobiektywu

D. obiektywu standardowego

Obiektyw szerokokątny to rodzaj obiektywu, który charakteryzuje się dużym kątem widzenia oraz krótką ogniskową. Przy fotografii portretowej, gdy osoba znajduje się blisko obiektywu, zastosowanie obiektywu szerokokątnego może prowadzić do zniekształcenia proporcji twarzy i ciała, co jest często niepożądane w tradycyjnych portretach. W praktyce zniekształcenia te objawiają się powiększeniem elementów znajdujących się najbliżej obiektywu, takich jak nos czy podbródek, podczas gdy odleglejsze części, jak uszy, mogą wydawać się mniejsze. To zjawisko jest szczególnie widoczne, gdy obiektyw ma ogniskową poniżej 35 mm. Użycie obiektywu szerokokątnego w portretach może być jednak ciekawym narzędziem artystycznym, kiedy celem jest uzyskanie efektu dramatycznego lub ekspresyjnego. Ważne jest, aby wiedzieć, jak umiejętnie stosować ten typ obiektywu, by osiągnąć zamierzony efekt wizualny, ale w standardowej fotografii portretowej, gdzie proporcje są kluczowe, obiektyw standardowy lub teleobiektyw często będzie lepszym wyborem.

Pytanie 33

Aby fotografować duże obiekty z bliskiej odległości lub w wąskich przestrzeniach, konieczne jest wykorzystanie obiektywu

A. lustrzanego

B. długoogniskowego

C. standardowego

D. szerokokątnego

Obiektyw szerokokątny jest idealnym rozwiązaniem do fotografowania dużych przedmiotów z małej odległości, zwłaszcza w ciasnych pomieszczeniach. Dzięki szerszemu kątowi widzenia, który zazwyczaj wynosi od 24 mm do 35 mm w przeliczeniu na pełnoklatkowy format, umożliwia uchwycenie większej części sceny, co jest niezwykle użyteczne w sytuacjach, gdzie ograniczona przestrzeń nie pozwala na oddalenie się od obiektu. Przykładowo, fotografując wnętrza budynków czy architekturę, obiektyw szerokokątny pozwala na ukazanie całej kompozycji, zamiast jedynie fragmentu. W standardach fotografii architektonicznej i wnętrzarskiej szerokokątne obiektywy są często zalecane, ponieważ eliminują zniekształcenia perspektywy, które mogłyby powstać przy użyciu obiektywu normalnego lub długiego ogniskowania. Dodatkowo, szerokokątne obiektywy często pozwalają na kreatywne kompozycje, w których można łączyć bliskie detale z szerszym kontekstem otoczenia, co zwiększa dynamikę fotografii.

Pytanie 34

W przypadku produkcji plakatu o rozmiarach 30× 45 cm, który ma być wydrukowany w formacie 30 × 45 cm z rozdzielczością 300 dpi, konieczne jest skorzystanie z aparatu cyfrowego posiadającego matrycę o minimalnej rozdzielczości

A. 5500 × 3800 pikseli

B. 2592 × 1944 pikseli

C. 5000 × 3400 pikseli

D. 2048 × 1563 pikseli

Aby uzyskać wysokiej jakości reprodukcję plakatu o wymiarach 30 × 45 cm w rozdzielczości 300 dpi, konieczne jest posiadanie aparatu cyfrowego z matrycą o minimalnej rozdzielczości 5500 × 3800 pikseli. Rozdzielczość 300 dpi oznacza, że na każdy cal powierzchni plakatu powinno przypadać 300 punktów (pikseli) w poziomie i 300 punktów w pionie. Zatem, aby obliczyć wymaganą rozdzielczość, należy pomnożyć wymiary plakatu w calach przez 300. Wymiary plakatu 30 cm x 45 cm można przeliczyć na cale (1 cal = 2,54 cm), co daje około 11,81 cala x 17,72 cala. Przemnażając te wartości przez 300 otrzymujemy 3543 piksele w poziomie i 5316 pikseli w pionie, co daje łącznie około 18 000 000 pikseli. Aby uzyskać zapas i możliwość przycięcia oraz uwzględnić różne techniki edycji, aparat o rozdzielczości 5500 × 3800 pikseli jest odpowiedni. Dzięki temu uzyskujemy większą elastyczność w pracy nad grafiką i pewność, że finalny wydruk będzie ostry i szczegółowy. W praktyce, przy wyższej rozdzielczości można zastosować więcej efektów graficznych bez utraty jakości.

Pytanie 35

Podaj prawidłową sekwencję kroków w barwnym procesie odwracalnym.

A. Wywołanie pierwsze, wybielanie, wywołanie drugie, kondycjonowanie, zadymianie, garbowanie, płukanie, utrwalanie

B. Wywołanie pierwsze, wywołanie drugie, kondycjonowanie, zadymianie, utrwalanie, płukanie, wybielanie, garbowanie

C. Wywołanie pierwsze, wywołanie drugie, zadymianie, kondycjonowanie, wybielanie, utrwalanie, płukanie, garbowanie

D. Wywołanie pierwsze, zadymianie, wywołanie drugie, kondycjonowanie, wybielanie, utrwalanie, płukanie, garbowanie

Właściwa kolejność etapów barwnego procesu odwracalnego zaczyna się od wywołania pierwszego, które ma na celu aktywację substancji chemicznych w materiale, co jest kluczowe dla uzyskania pożądanej barwy. Następnie poddaje się materiał zabiegowi zadymiania, który służy do wprowadzenia barwników i utrwalenia koloru. Kolejne wywołanie, które ma miejsce po zadymianiu, składa się na proces intensyfikacji efektu kolorystycznego. Po tym etapie wykonuje się kondycjonowanie, które przygotowuje materiał do dalszych zabiegów chemicznych. Odbielanie pozwala na usunięcie ewentualnych nadmiarów barwników, co zapewnia czystość kolorystyczną. Utrwalanie jest niezbędne do zachowania trwałości uzyskanych barw, po czym następuje płukanie, aby usunąć pozostałości chemikaliów. Ostatnim krokiem jest garbowanie, które wzmacnia struktury włókien i zapewnia ich odporność na czynniki zewnętrzne. Przykłady zastosowania tej sekwencji można znaleźć w przemyśle tekstylnym, gdzie precyzyjne kontrolowanie kolorów jest niezbędne do produkcji wysokiej jakości materiałów.

Pytanie 36

Z jakiego kąta matrycy aparatu cyfrowego należy usunąć zanieczyszczenia, jeśli na wyświetlaczu LCD są one widoczne w lewym górnym rogu?

A. Z prawego górnego.

B. Z lewego górnego.

C. Z prawego dolnego.

D. Z lewego dolnego.

Odpowiedź "Z prawego dolnego" jest poprawna, ponieważ na matrycy aparatu cyfrowego zabrudzenia, które są widoczne na wyświetlaczu LCD, są efektem odzwierciedlenia zanieczyszczeń znajdujących się na obiektywie lub filtrze. Kiedy patrzymy na obraz wyświetlany w lewym górnym rogu, można wywnioskować, że zabrudzenie znajduje się w przeciwnym narożniku, czyli w prawym dolnym. To zjawisko jest zgodne z zasadą optyki, gdzie kierunek światła i kąt jego padającia mają kluczowe znaczenie dla uzyskania poprawnego odwzorowania. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być rutynowe czyszczenie sprzętu fotograficznego, które powinno być przeprowadzane systematycznie, by uniknąć degradacji obrazu. Dobre praktyki w branży fotograficznej zalecają regularne sprawdzanie czystości optyki oraz korzystanie z profesjonalnych zestawów do czyszczenia, co pozwala na zachowanie wysokiej jakości zdjęć i długowieczności sprzętu.

Pytanie 37

Aby poprawnie uchwycić detale w cieniach i światłach na zdjęciu, należy skorzystać z techniki łączenia kilku ekspozycji, znanej jako

A. HDR

B. Cross-processing

C. Timelapse

D. ISO Bracketing

ISO Bracketing polega na robieniu serii zdjęć z różnymi ustawieniami czułości ISO, co może wpływać na szum w zdjęciu, ale nie bezpośrednio na uchwycenie szczegółów w cieniach i światłach. Jest to technika, która bardziej nadaje się do testowania tego, jak różne wartości ISO wpływają na jakość zdjęcia, a nie do poprawy zakresu dynamicznego samego obrazu. Cross-processing to technika stosowana w fotografii analogowej, polegająca na wywoływaniu filmu w chemikaliach przeznaczonych dla innego rodzaju filmu. Daje to zazwyczaj nietypowe kolory i kontrasty, ale nie poprawia detali w cieniach i światłach w sposób, w jaki robi to HDR. W kontekście cyfrowym, jest to raczej kwestia postprodukcji, a nie balansowania ekspozycji. Timelapse to technika polegająca na robieniu serii zdjęć w regularnych odstępach czasu, które następnie są odtwarzane w szybszym tempie, by pokazać procesy zachodzące powoli, jak np. ruch chmur czy kwitnienie roślin. Nie ma ona związku z poprawą zakresu dynamicznego ani szczegółowością cieni i świateł na pojedynczym obrazie. Wykorzystanie Timelapse służy do innych celów kreatywnych i dokumentacyjnych niż poprawa jakości samego zdjęcia w zakresie dynamicznym.

Pytanie 38

Plan portretowy, na którym widoczna jest cała postać fotografowanej osoby, nazywany jest planem

A. ogólnym

B. średnim

C. pełnym

D. bliskim

Plan portretowy, który obejmuje całą sylwetkę osoby, nazywamy planem pełnym. To dlatego, że pokazuje postać w kontekście otoczenia, co pozwala zobaczyć nie tylko detale, ale też jak ta osoba współgra z tym, co ją otacza. W fotografii ten rodzaj ujęcia jest bardzo ceniony w portretach, bo mamy wgląd w całość - ciało i kontekst. Na przykład, zdjęcie osoby stojącej w parku pokazuje nie tylko jej rysy, ale też, jak się odnosi do tła. Warto pamiętać, że dobry plan pełny nie tylko pokazuje postać, ale również wpływa na to, jak widz interpretuje obraz, dając mu szersze znaczenie. Takie podejście często widzimy w reklamach czy fotografii modowej, gdzie cała sylwetka modela w połączeniu z otoczeniem może być kluczowym elementem całej prezentacji.

Pytanie 39

Aby uzyskać zdjęcie o wysokiej jakości w formacie 30/40 cm, należy użyć aparatu z matrycą

A. 4 megapikselową

B. 8 megapikselową

C. 2 megapikselową

D. 3 megapikselową

W przypadku zdjęć o wymiarach 30x40 cm, zastosowanie aparatów z matrycą o niższej rozdzielczości, takiej jak 3, 2 czy 4 megapiksele, prowadzi do znacznych utrat jakości na etapie druku. Powszechnym błędem jest myślenie, że mniejsza liczba megapikseli wciąż wystarczy do uzyskania dobrej jakości odbitki w większym formacie. Takie podejście może wynikać z niepełnego zrozumienia wpływu rozdzielczości na szczegółowość obrazu. Na przykład, aparat z matrycą 2 megapikseli generuje obraz o rozdzielczości jedynie 1600x1200 pikseli, co jest niewystarczające do wypełnienia obszaru 30x40 cm przy zachowaniu odpowiedniej ostrości. W rezultacie zdjęcia będą rozmyte, a detale nieczytelne. Ponadto, aparaty z niższą rozdzielczością są często mniej wrażliwe na światło, co obniża jakość zdjęć w słabych warunkach oświetleniowych. Istotnym aspektem jest również fakt, że standardy branżowe w zakresie fotografii sugerują, iż dla profesjonalnej reprodukcji zdjęć zaleca się stosowanie matryc o rozdzielczości co najmniej 8 megapikseli. Użytkownicy, którzy korzystają z aparatów o zbyt niskiej rozdzielczości, mogą być narażeni na frustrację związana z końcowym efektem ich pracy oraz na dodatkowe koszty związane z poprawą jakości zdjęć w postprodukcji.

Pytanie 40

Które z poniższych ustawień aparatu należy zastosować do fotografii gwiazd na nocnym niebie?

A. Długi czas naświetlania, niska czułość ISO, statyw

B. Tryb zdjęć seryjnych, wysoka czułość ISO, z ręki

C. Średni czas naświetlania, lampa błyskowa, statyw

D. Krótki czas naświetlania, wysoka czułość ISO, z ręki

Do fotografii gwiazd na nocnym niebie kluczowe jest zastosowanie długiego czasu naświetlania, niskiej czułości ISO oraz statywu. Długi czas naświetlania pozwala na uchwycenie wystarczającej ilości światła, co jest niezbędne w warunkach nocnych, gdzie dostępnych jest znacznie mniej światła niż w ciągu dnia. Niska czułość ISO minimalizuje szumy, które mogą pojawić się na zdjęciach, co jest szczególnie istotne w przypadku długich ekspozycji. Przy użyciu statywu stabilizujemy aparat, co zapobiega rozmyciu obrazu, które mogłoby powstać z powodu drgań ręki. W praktyce, dobrym przykładem może być ustawienie czasu naświetlania na około 15-30 sekund, ISO na wartość 800 lub 1600 oraz użycie obiektywu szerokokątnego, aby uchwycić jak największy fragment nieba. Ponadto, warto pamiętać o zastosowaniu trybu manualnego, aby mieć pełną kontrolę nad wszystkimi ustawieniami. W technice astrofotografii istnieje wiele standardów, które pomagają uzyskać jak najlepsze rezultaty, w tym zasada 500, która sugeruje maksymalny czas naświetlania w zależności od ogniskowej obiektywu, co również warto mieć na uwadze.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej