Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 24 maja 2025 15:19
  • Data zakończenia: 24 maja 2025 15:34

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Z powodów sanitarno-epidemiologicznych oraz użytkowych zezwala się, aby trasa transportu pojemników z odpadami technologicznymi

A. łączyła się z drogami czystych naczyń
B. prowadziła do magazynu odpadów organicznych
C. prowadziła do magazynu artykułów suchych
D. łączyła się z drogami półproduktów
Odpowiedź, że droga pojemników z odpadami technologicznymi powinna prowadzić do magazynu odpadów organicznych, jest prawidłowa z kilku powodów. Z perspektywy sanitarno-epidemiologicznej, odpady organiczne wymagają szczególnej uwagi, ponieważ są bardziej podatne na rozkład i mogą emitować nieprzyjemne zapachy oraz przyciągać szkodniki. Dlatego też najważniejsze jest, aby te odpady były szybko i skutecznie transportowane do odpowiednich miejsc ich składowania. Dobrą praktyką jest, aby drogi transportowe były wyraźnie oznaczone i oddzielone od innych ciągów, co zmniejsza ryzyko kontaminacji innych materiałów oraz wspiera efektywne zarządzanie odpadami. Przykładem może być sektor spożywczy, w którym odpady organiczne z produkcji żywności powinny być oddzielane od opakowań i produktów, co ułatwia ich recykling i przetwarzanie w bioodpady. Wprowadzenie efektywnego systemu segregacji i transportu odpadów organicznych jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co przekłada się na zrównoważony rozwój oraz ochronę środowiska.
Pytanie 2

Jaką grupę dań przygotowuje się przy użyciu metody smażenia?

A. Jaja poszetowe, kotlet de volaille
B. Jaja po wiedeńsku, kotlet pożarski
C. Jaja faszerowane, sznycel ministerski
D. Jaja nadziewane, filet saute
Wybór odpowiedzi, które nie obejmują potraw smażonych, prowadzi do nieporozumień w zakresie technik kulinarnych. Jaja poszetowe, będące potrawą przygotowywaną przez gotowanie w wodzie, są całkowicie sprzeczne z techniką smażenia, co czyni je niewłaściwym wyborem. Kotlet de volaille, który z reguły jest pieczony lub smażony, w kontekście podanych opcji nie powinien być łączony z jajkami poszetowymi, gdyż obie potrawy wymagają różnych metod przygotowania. Jaja nadziewane i filet sauté również nie są związane ze smażeniem w tradycyjnym sensie; filet sauté jest techniką, która oznacza szybkie smażenie w niewielkiej ilości tłuszczu, ale nie odnosi się bezpośrednio do potraw z jaj. Jaja po wiedeńsku, natomiast, są smażone, ale ich zestawienie z kotletem pożarskim, który zazwyczaj jest pieczony, wprowadza zamieszanie. Wiele z tych błędnych odpowiedzi wynika z nieporozumienia dotyczącego klasyfikacji metod kulinarnych. Smażenie, pieczenie, gotowanie w wodzie czy technika sauté to różne podejścia, które wymagają specyficznego doboru odpowiednich potraw. Kluczowe jest zrozumienie, które techniki kulinarne pasują do określonych potraw, aby móc skutecznie je przygotować zgodnie z przyjętymi standardami kulinarnymi.
Pytanie 3

Garnirowanie to metoda

A. podziału pieczonego drobiu
B. ozdabiania potraw
C. wyrabiania masy mielonej
D. filetowania ryb
Garnirowanie to technika kulinarna polegająca na dekorowaniu potraw, mająca na celu nie tylko podniesienie walorów estetycznych dania, ale również wzbogacenie jego smaku. Praktyka ta jest niezwykle istotna w gastronomii, gdyż odpowiednia prezentacja potrawy wpływa na postrzeganie jej przez konsumentów oraz na ich doświadczenia kulinarne. Wykorzystując różnorodne składniki, takie jak zioła, sosy, warzywa czy owoce, kucharze mogą tworzyć atrakcyjne kompozycje, które przyciągają wzrok i zachęcają do spróbowania dania. Przykładowo, garnirowanie mięsa może obejmować dekorację ziołami, takimi jak natka pietruszki czy rozmaryn, co nie tylko estetycznie podnosi danie, ale również dodaje mu świeżości w smaku. W dobrych praktykach gastronomicznych garnirowanie jest często stosowane w restauracjach, gdzie wizualna prezentacja potrawy odgrywa kluczową rolę w doświadczeniu gościa. Ponadto, warto pamiętać, że garnirowanie powinno być zgodne z zasadami harmonii smaków, co oznacza, że dekoracje powinny uzupełniać, a nie dominować nad głównym daniem.
Pytanie 4

Źródłem łatwo przyswajalnego przez organizm żelaza jest

A. mięso
B. mleko
C. masło
D. cukier
Odpowiedź 'mięso' jest prawidłowa, ponieważ jest to jedno z najbogatszych źródeł żelaza hemowego, które jest łatwo przyswajalne przez organizm ludzki. Żelazo hemowe, znajdujące się w produktach pochodzenia zwierzęcego, różni się od żelaza niehemowego, jakie występuje w roślinach. Organizm ludzki lepiej absorbuje żelazo hemowe, co czyni mięso nieocenionym składnikiem diety, szczególnie dla osób z niedoborami żelaza. Na przykład, czerwone mięso, takie jak wołowina czy baranina, dostarcza znacznych ilości żelaza, co ma kluczowe znaczenie dla produkcji hemoglobiny, odpowiedzialnej za transport tlenu w organizmie. Włączenie mięsa do codziennej diety jest zgodne z zaleceniami dietetycznymi, które podkreślają znaczenie białka zwierzęcego w odżywianiu, zwłaszcza dla osób aktywnych fizycznie i tych w fazie wzrostu. Uzupełnienie diety o mięso może także wspierać zdrowe funkcjonowanie układu odpornościowego, gdyż żelazo jest niezbędne do prawidłowego działania enzymów i systemów immunologicznych.
Pytanie 5

Czarny kawior otrzymywany jest z ikry

A. tuńczyków
B. halibutów
C. śledzi
D. jesiotrów
Ikra śledzi, tuńczyka czy halibuta nie jest uznawana za kawior, co może prowadzić do powszechnych nieporozumień. Śledź, jako ryba o wysokiej wartości odżywczej, jest popularny w kuchni, ale jego ikra nie ma tych samych walorów smakowych ani nie jest objęta takimi samymi standardami jakości jak ikra jesiotrów. Ikra tuńczyka, chociaż cieszy się uznaniem w niektórych kulturach, również nie może być klasyfikowana jako kawior, ponieważ nie pochodzi z gatunków ryb uznawanych za źródło prawdziwego kawioru. Halibut, z kolei, jest dużą rybą płaską, której ikra jest rzadko używana w gastronomii i nie ma tak bogatego smaku jak ikra jesiotrów. Pojawiające się wątpliwości co do źródła kawioru mogą prowadzić do złych praktyk zakupowych, gdzie konsumenci mogą być zdezorientowani, co do prawdziwych walorów produktu. Kluczowe jest zrozumienie, że kawior ustanowiony jest przez specyfikę i jakość ikry pochodzącej z jesiotrów, co czyni go unikalnym przysmakiem na rynku spożywczym. Edukacja na temat pochodzenia i różnorodności ikry jest istotna dla zapewnienia, że konsumenci dokonują świadomego wyboru, wspierając zrównoważony rozwój rybołówstwa.
Pytanie 6

Wskaż właściwą metodę konserwacji dla danego środka spożywczego?

A. Susz warzywny – tyndalizacja
B. Mleko UHT – kondensacja
C. Ogórki konserwowe – fermentacja
D. Fasolka w zalewie – pasteryzacja
Prawidłowy dobór metody utrwalania do fasolki w zalewie jako pasteryzacji jest zgodny z zasadami bezpieczeństwa żywności. Pasteryzacja to proces cieplny, który ma na celu zniszczenie patogenów oraz zmniejszenie liczby drobnoustrojów, co znacząco wydłuża trwałość produktu. W przypadku fasolki w zalewie, proces pasteryzacji polega na podgrzewaniu słoików zawierających gotowaną fasolę w zalewie do temperatury 85-90°C przez określony czas. Dzięki temu zminimalizowane zostaje ryzyko rozwoju bakterii, takich jak Clostridium botulinum, które mogą powodować zatrucie pokarmowe. Pasteryzacja jest standardową metodą wykorzystywaną w przemyśle spożywczym, która jest regulowana przez normy takie jak ISO 22000 i HACCP, które zapewniają bezpieczeństwo i jakość żywności. W praktyce, po pasteryzacji, fasolka w zalewie jest gotowa do długoterminowego przechowywania, co czyni ją wygodnym rozwiązaniem w kuchni domowej.
Pytanie 7

Organizm może otrzymać wysokowartościowe białko oraz wapń poprzez spożycie

A. mleka i jego przetworów
B. ziemniaków oraz ich przetworów
C. warzyw oraz ich przetworów
D. owoców oraz ich przetworów
Mleko i jego przetwory, takie jak jogurt czy sery, są doskonałym źródłem wysokowartościowego białka oraz wapnia, które są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Białko jest kluczowe dla budowy i regeneracji tkanek, a wapń odgrywa fundamentalną rolę w zdrowiu kości i zębów, a także w procesach krzepnięcia krwi oraz przewodnictwie nerwowym. Przykłady produktów mlecznych, które można włączyć do codziennej diety, to chociażby jogurt naturalny, który można wzbogacić o owoce, czy sery, które doskonale nadają się jako składnik sałatek czy kanapek. W kontekście standardów żywienia, zaleca się, aby dorosłe osoby spożywały od 2 do 3 porcji produktów mlecznych dziennie, co wspiera utrzymanie prawidłowego poziomu wapnia w organizmie. Ponadto, białko pochodzenia zwierzęcego, obecne w mleku, ma pełny zestaw aminokwasów, co czyni je idealnym źródłem dla osób prowadzących aktywny tryb życia oraz sportowców, którzy potrzebują zwiększonej podaży białka w diecie.
Pytanie 8

Nie można używać naczyń do podgrzewania potraw w kuchenkach mikrofalowych

A. ze szkła odpornego na wysoką temperaturę
B. z cienkowarstwowego szkła
C. z porcelany
D. ze stali nierdzewnej
Wybór niewłaściwych naczyń do kuchenek mikrofalowych może prowadzić do poważnych problemów. Przykładowo, naczynia ze szkła żaroodpornego są zazwyczaj bezpieczne do użycia w mikrofalówkach, pod warunkiem, że nie mają metalowych elementów, takich jak pokrywki. Cienkie szkło, choć może być estetyczne, jest narażone na pęknięcia w wyniku nagłych zmian temperatury, co może prowadzić do niebezpieczeństw. Ponadto, porcelana jest zazwyczaj dopuszczona do użycia w mikrofalówkach, ale niektóre rodzaje mogą zawierać metalowe dekoracje, które w połączeniu z falami mikrofalowymi mogą prowadzić do iskrzenia. Istotne jest, aby zawsze sprawdzać oznaczenia na naczyniach, by upewnić się, że są one odpowiednie do używania w mikrofalówkach. Użytkownicy często mylą wodoodporność naczyń z ich bezpieczeństwem w mikrofalówkach, co może prowadzić do niewłaściwych wyborów. Edukacja na temat właściwych materiałów do mikrofalówek jest kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności gotowania.
Pytanie 9

Deser z gotowanych owoców w syropie, który jest podawany w tym syropie, jak należy serwować?

A. w kompotierce na talerzyku
B. w szklance na spodku
C. w filiżance na spodku
D. w pucharku na talerzyku
Serwowanie deseru z ugotowanych owoców w syropie w filiżance na spodku, pucharku na talerzyku lub szklance na spodku nie jest optymalne z punktu widzenia estetyki i funkcjonalności. Filiżanka, która jest przeznaczona głównie do serwowania napojów, nie pozwala na odpowiednią prezentację owoców, a jej kształt i pojemność są niewłaściwe dla deserów. Pucharek na talerzyku, chociaż używany do lodów czy deserów, ma ograniczenia, jeśli chodzi o objętość oraz kształt, co może prowadzić do utraty estetyki dania. Szklanka na spodku, z kolei, jest naczyniem typowo stosowanym do napojów, a nie do deserów, co również może budzić wątpliwości co do prezentacji i serwowania. Niezrozumienie znaczenia odpowiedniego naczynia w kontekście serwowania deserów prowadzi do niedoceniania wpływu, jaki forma i kształt naczyń mają na odbiór potrawy przez gości. W gastronomii, dobór naczyń powinien opierać się na zaleceniach dotyczących estetyki, funkcjonalności oraz tradycji kulinarnej, a wybór niewłaściwych pojemników może skutkować nie tylko złym odbiorem wizualnym, ale i negatywnym doświadczeniem dla klientów.
Pytanie 10

Na podstawie zamieszczonej etykiety określającej zawartość substancji dodatkowych, wskaż nazwę produktu, którego one dotyczą.

Substancje dodatkowe
jodowana sól, syrop glukozowy, dekstroza, ekstrakty przypraw, aromat, przyprawy, białko mleka , wzmacniacz smaku: glutaminian sodu (E621), antyutleniacz: askorbinian sodu (E301), środek konserwujący: azotyn sodowy (E250), dym, posypka z żółtego pieprzu: pieprz, żelatyna spożywcza, modyfikowana skrobia, przyprawy, środki konserwujące: sorbinian potasu, posypka z ziół leśnych: zioła leśne, żelatyna spożywcza, modyfikowana skrobia, środki konserwujące: sorbinian potasu, środek zakwaszający: octan sodu (E262).

A. Ser pleśniowy.
B. Brukselka mrożona.
C. Szynka wieprzowa.
D. Śmietanka UHT
Podejmując próbę identyfikacji produktu na podstawie etykiety zawierającej substancje dodatkowe, warto zwrócić uwagę na kluczowe różnice między różnymi kategoriami żywności. Brukselka mrożona to produkt, który zazwyczaj nie wymaga dodatków, ponieważ jest to warzywo, a jego przetwarzanie ogranicza się głównie do blanszowania i mrożenia, co zachowuje jego naturalne właściwości odżywcze. W przeciwnym przypadku, ser pleśniowy, chociaż również przetworzony, bazuje na naturalnych procesach fermentacji i dojrzewania, które nie wymagają użycia intensywnych substancji dodatkowych w takim zakresie jak w przypadku wyrobów mięsnych. Śmietanka UHT, z kolei, jest produktem mlecznym, w którym stosowane są inne metody konserwacji, takie jak podgrzewanie w wysokiej temperaturze, co pozwala na dłuższe przechowywanie bez potrzeby dodawania substancji konserwujących. Właściwe zrozumienie różnic w przetwarzaniu tych produktów jest kluczowe, aby uniknąć mylnych wniosków. Powszechnym błędem myślowym jest zakładanie, że wszystkie przetworzone produkty posiadają podobne wymagania dotyczące substancji dodatkowych. Dlatego ważne jest, aby w kontekście etykietowania zwracać uwagę na specyfikę i rodzaj produktu, co pomoże w dokonaniu świadomego wyboru i zrozumieniu ich właściwości oraz potencjalnego wpływu na zdrowie.
Pytanie 11

Jakie rozwiązanie w organizacji miejsca pracy kucharza gwarantuje najwyższą efektywność jego pracy?

A. Blat roboczy znajduje się na wysokości 1 m od podłogi
B. Narzędzia używane są rozmieszczone w zasięgu ręki
C. Ciąg komunikacyjny ma szerokość 0,50 m
D. Oświetlenie blatu roboczego pochodzi z tyłu kucharza
Wybór odpowiedzi dotyczących wysokości blatu roboczego nie uwzględnia indywidualnych potrzeb kucharzy, a optymalna wysokość blatu powinna być dostosowana do wzrostu użytkownika. Standardy ergonomiczne sugerują, aby blat znajdował się na poziomie umożliwiającym wygodne przygotowywanie potraw, co zazwyczaj mieści się w przedziale 85-95 cm, w zależności od wzrostu kucharza. Odpowiedź na temat szerokości ciągu komunikacyjnego również nie jest właściwa. W kuchniach profesjonalnych, ciągi komunikacyjne powinny mieć co najmniej 1 metr szerokości, aby umożliwić swobodne poruszanie się, co jest kluczowe w przypadku pracy w zespole i w sytuacjach, gdy kucharz musi szybko reagować na różne sytuacje. Oświetlenie blatu roboczego padające z tyłu kucharza może prowadzić do cieni i trudności w ocenie detali podczas pracy, co jest nieefektywne i może wpłynąć negatywnie na jakość potraw. Odpowiednie oświetlenie powinno być zlokalizowane nad blatem roboczym, co zapewnia lepszą widoczność i komfort pracy. Zrozumienie tych zasad jest niezbędne dla stworzenia ergonomicznego i wydajnego stanowiska pracy w kuchni, co przekłada się na efektywność i bezpieczeństwo w codziennej produkcji gastronomicznej.
Pytanie 12

Jedna porcja sztufady wołowej ma masę 0,1 kg. Ile mięsa należy przygotować na 60 porcji, biorąc pod uwagę, że podczas duszenia masa mięsa zmniejsza się o 40%?

A. 12 kg
B. 4 kg
C. 6 kg
D. 10 kg
Aby przygotować 60 porcji sztufady wołowej, gdzie jedna porcja waży 0,1 kg, należy obliczyć całkowitą wagę surowego mięsa, biorąc pod uwagę, że podczas duszenia występuje ubytek masy wynoszący 40%. Obliczenia zaczynamy od ustalenia całkowitej wagi porcji: 60 porcji x 0,1 kg = 6 kg. W związku z tym, aby uzyskać 6 kg gotowego dania, musimy uwzględnić, że po obróbce cieplnej pozostanie nam tylko 60% początkowej masy mięsa. Dlatego potrzebujemy obliczyć masę początkową: 6 kg / 0,6 = 10 kg. To oznacza, że do przygotowania 60 porcji sztufady wołowej musimy użyć 10 kg surowego mięsa. Dobrą praktyką w gastronomii jest uwzględnianie strat masy podczas obróbki, co pozwala na uniknięcie niepotrzebnych niedoborów w potrawach. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w zarządzaniu kuchnią, gdyż wpływają na efektywność kosztową i optymalizację procesów przygotowawczych.
Pytanie 13

Jak należy serwować barszcz czysty z uszkami w porcji pojedynczej?

A. w porcelanowej miseczce
B. w filiżance na podstawce
C. w głębokim talerzu
D. w bulionówce na podstawce
Podawanie barszczu czystego z uszkami w głębokim talerzu jest zgodne z przyjętymi standardami gastronomicznymi. Głębokie talerze są idealne do serwowania zup, ponieważ ich konstrukcja umożliwia komfortowe spożycie płynnych potraw, a także ułatwia prezentację składników, takich jak uszka. Zupa w głębokim talerzu zachowuje odpowiednią temperaturę, co ma kluczowe znaczenie dla doświadczenia kulinarnego. Ponadto, podawanie zupy w głębokim talerzu jest zgodne z zasadami estetyki serwowania potraw, co jest istotne w kontekście restauracyjnym i cateringowym. W praktyce, głębokie talerze są powszechnie stosowane w fine dining, co zapewnia nie tylko zachowanie tradycji kulinarnych, ale również spełnianie oczekiwań klientów dotyczących jakości serwowanych dań. Warto zwrócić uwagę, że odpowiednia prezentacja i serwowanie potrawy wpływa na jej odbiór, a głębokie talerze są najczęściej wybierane przez szefów kuchni w renomowanych restauracjach.
Pytanie 14

Potrawy, które zostały poddane obróbce cieplnej i nie będą spożywane tego samego dnia, muszą być natychmiast schłodzone oraz przechowywane w temperaturze

A. 10 °C przez 5 dni
B. 8 °C przez 5 dni
C. 6 °C przez 5 dni
D. 4 °C przez 5 dni
Odpowiedź 4 °C do 5 dni jest poprawna, ponieważ zgodnie z zaleceniami dotyczącymi bezpieczeństwa żywności, potrawy poddane obróbce cieplnej, które nie są spożywane w danym dniu, powinny być natychmiast schłodzone do temperatury 4 °C lub niższej, aby zminimalizować ryzyko wzrostu bakterii patogennych. Przechowywanie w tej temperaturze zapewnia nie tylko bezpieczeństwo, ale również zachowuje jakość i smak potraw. W praktyce, aby skutecznie schłodzić żywność, należy rozłożyć ją w płytkich pojemnikach, co przyspiesza proces chłodzenia. Standardy takie jak HACCP (Analiza Zagrożeń i Krytyczne Punkty Kontroli) podkreślają znaczenie prawidłowego przechowywania żywności w celu zapewnienia jej bezpieczeństwa dla konsumentów. Dla potraw, które będą spożywane w ciągu 5 dni, kluczowe jest monitorowanie temperatury w lodówce i regularne sprawdzanie czy nie przekracza ona 4 °C, co pozwoli na dłuższe przechowywanie bez ryzyka zepsucia.
Pytanie 15

W zależności od sposobu podawania, wina można klasyfikować na:

A. wytrawne, półwytrawne, półsłodkie
B. wyborowe, gatunkowe, luksusowe
C. lekkie, słabe, mocne
D. stołowe, deserowe, likierowe
W odpowiedziach, które nie są prawidłowe, pojawiają się różne nieścisłości dotyczące klasyfikacji win. Przykład pierwszej z wymienionych opcji wskazuje na kategoryzację win w oparciu o ich moc, co jest mylne w kontekście konsumpcji. Wina lekkie, słabe i mocne to określenia skupiające się na zawartości alkoholu, a nie na ich przeznaczeniu przy stole, co ogranicza praktyczne zastosowanie tej klasyfikacji. Kolejny błąd polega na myleniu terminów wyborowe, gatunkowe i luksusowe, które koncentrują się na jakości i cenie win, a nie na ich funkcjonalności w kontekście posiłków. Wina wytrawne, półwytrawne i półsłodkie odnoszą się do poziomu słodyczy, co znowu nie odpowiada na pytanie o konsumpcję. Tego rodzaju klasyfikacje mogą prowadzić do nieporozumień, ponieważ nie uwzględniają one, jak i kiedy wina są spożywane. W praktyce, ważne jest, aby rozumieć, że skuteczna ocena win wymaga uwzględnienia ich funkcji w posiłku oraz interakcji z jedzeniem, co jest kluczowe dla pełnego doświadczenia kulinarnego.
Pytanie 16

Na podstawie danych z tabeli ustal cenę gastronomiczną włoszczyzny, jeżeli marża wynosi 25%.

LpNazwa produktuIlość [kg]Cena 1 kg [zł]
1.Kapusta0,302,00
2.Marchew0,302,00
3.Pietruszka0,155,00
4.Seler0,155,00
5.Cebula0,103,00

A. 4,25 zł
B. 4,00 zł
C. 3,75 zł
D. 3,25 zł
Ustalając cenę gastronomiczną włoszczyzny, często można spotkać się z szeregiem błędnych podejść, które mogą prowadzić do niepoprawnych wyników. Zdarza się, że osoby obliczające cenę pomijają kluczowy element, jakim jest marża, lub błędnie interpretują, jak ją zastosować. Na przykład, obliczając marżę, niektórzy mogą przyjąć kwotę 4,00 zł jako cenę podstawową, nie uwzględniając, że jest to kwota po dodaniu marży, a nie przed. W tym przypadku nie są świadomi, że należy najpierw ustalić całkowite koszty składników, które wynoszą 3,00 zł. Kiedy marża wynosi 25%, konieczne jest dodanie tej wartości do kosztów, co prowadzi do całkowitej ceny 3,75 zł, a nie 4,00 zł. Podobne błędy myślowe mogą wynikać z założenia, że wyższa cena zawsze wiąże się z lepszą jakością, co jest nieprawidłowe, ponieważ kluczowym celem jest osiągnięcie odpowiedniej równowagi pomiędzy kosztami a oczekiwaną marżą. Dlatego ważne jest, aby dobrze zrozumieć mechanizm ustalania cen, aby uniknąć nieporozumień i podejmować trafne decyzje, które wpłyną na rentowność lokalu gastronomicznego.
Pytanie 17

Jakie działanie nie ochroni obranych selerów ani jabłek przed enzymatycznym brunatnieniem?

A. włożenie do zimnej wody
B. przelanie wrzątkiem
C. ułożenie do zakwaszonej wody
D. przelanie zimną wodą
Przelanie obranych selerów czy jabłek zimną wodą jest skuteczną metodą zapobiegania ich brunatnieniu enzymatycznemu. Proces ten jest wynikiem działania enzymu polifenolooksydazy, który utlenia polifenole zawarte w owocach i warzywach, co prowadzi do brązowienia. Zimna woda działa głównie poprzez spowolnienie aktywności enzymu, co wydłuża czas, w którym produkty te zachowują swoją naturalną barwę i świeżość. Praktyczne zastosowanie tej metody jest szerokie, szczególnie w gastronomii i przemyśle spożywczym, gdzie estetyka serwowanych potraw odgrywa istotną rolę. Ponadto, w standardach dotyczących obróbki warzyw i owoców, takich jak HACCP, zaleca się stosowanie metod minimalizujących straty jakościowe produktów, co obejmuje również schładzanie ich przed dalszym przetwarzaniem. Warto także zauważyć, że zimna woda nie wprowadza do produktów żadnych zanieczyszczeń ani substancji chemicznych, a zatem jest metodą ekologiczną i bezpieczną dla zdrowia.
Pytanie 18

Przed rozpoczęciem smażenia półproduktów w elektrycznej patelni, co należy zrobić w pierwszej kolejności?

A. ustawić patelnię w poziomej pozycji
B. napełnić wannę patelni półproduktem
C. napełnić wannę patelni tłuszczem
D. ustawić wannę patelni w pozycji uchylnej
Ustawienie patelni w pozycji poziomej jest kluczowym krokiem przed smażeniem półproduktów w patelni elektrycznej. Ta procedura zapewnia równomierne rozłożenie ciepła, co jest niezwykle istotne dla uzyskania jednolitego efektu smażenia. W pozycji poziomej tłuszcz, który zostanie napełniony do wanny patelni, może swobodnie rozprowadzać się po całej powierzchni, co umożliwia optymalne przeprowadzanie procesu termicznego. Dobre praktyki w zakresie smażenia zalecają, aby przed przystąpieniem do gotowania upewnić się, że wszystkie komponenty są w odpowiednich pozycjach, co pozwala na uniknięcie sytuacji, w której niektóre części potrawy są niedosmażone, a inne przypalone. Ustawienie patelni w pozycji poziomej jest w pełni zgodne z zasadami ergonomii i bezpieczeństwa kulinarnego, co minimalizuje ryzyko oparzeń. Należy również pamiętać, że odpowiednie ustawienie patelni jest nie tylko kwestią komfortu, ale i efektywności pracy w kuchni, szczególnie w środowisku profesjonalnym.
Pytanie 19

Mięso jakie należy wykorzystać do przygotowania kotletów pożarskich?

A. wieprzowe lub z indyka
B. baranie lub z kurczaka
C. cielęce lub z kurczaka
D. wołowe lub z indyka
Wybór mięsa do kotletów pożarskich ma kluczowe znaczenie dla uzyskania pożądanej tekstury i smaku. Odpowiedzi wskazujące na mięso wołowe, baranie lub wieprzowe często prowadzą do błędnych wniosków. Wołowina, chociaż ceniona za swoje walory smakowe, jest znacznie twardsza i bardziej włóknista niż cielęcina czy mięso z kurczaka; w rezultacie kotlety mogą być zbyt suche i trudne do żucia. Baranina natomiast ma intensywny smak, który nie pasuje do delikatności, jakiej oczekujemy w klasycznym daniu, a jej tłustość może prowadzić do nieprzyjemnych doznań smakowych. Wieprzowina, mimo że jest popularnym mięsem, również nie spełnia wymagań dla kotletów pożarskich z uwagi na swoją ciężkość i wyraźny smak. Wiele osób może błędnie sądzić, że dowolne mięso można wykorzystać w każdym przepisie, co jest mylnym podejściem. Wybierając mięso do konkretnej potrawy, warto kierować się jego charakterystyką, a nie tylko dostępnością czy preferencjami smakowymi. Ostatecznie, zastosowanie niewłaściwego rodzaju mięsa może prowadzić do frustracji w kuchni oraz nieudanych prób przygotowania tradycyjnych potraw.
Pytanie 20

Jakie składniki są potrzebne do przyrządzenia greckiej musaki?

A. szparagów
B. pomarańczy
C. karczochów
D. bakłażanów
Bakłażan jest kluczowym składnikiem tradycyjnej greckiej musaki, która jest popularnym daniem w kuchni śródziemnomorskiej. Jego zastosowanie w tym przepisie wynika z unikalnych właściwości organoleptycznych oraz teksturalnych. Bakłażan ma delikatny, mięsisty miąższ, który dobrze wchłania smaki innych składników, takich jak sos pomidorowy, mielone mięso i przyprawy. Warto również podkreślić, że bakłażan jest bogaty w błonnik, witaminy oraz minerały, co czyni go wartościowym składnikiem diety. W procesie przygotowania musaki, bakłażany są często grillowane lub smażone, co podkreśla ich smak i dodaje potrawie charakterystycznej głębi. Zastosowanie bakłażanów w musace wpisuje się w zasady zdrowego odżywiania, promujące spożycie warzyw i redukcję mięsa, co jest zgodne z aktualnymi trendami w gastronomii. Przykłady innych potraw z bakłażanem obejmują parmigianę z bakłażana oraz baba ghanoush, które również podkreślają wszechstronność tego warzywa.
Pytanie 21

Jakie produkty pochodzą z roślin?

A. pasternak i trufle
B. drożdże oraz kalmary
C. żelatyna i karczochy
D. miód oraz szparagi
Pasternak i trufle to doskonały przykład produktów pochodzenia roślinnego, które są cenione nie tylko ze względu na swoje walory smakowe, ale także wartości odżywcze. Pasternak, jako korzeniowa roślina warzywna, jest bogaty w błonnik, witaminy C i K oraz minerały, co czyni go wartościowym dodatkiem do diety. Trufle z kolei, będące grzybami podziemnymi, są poszukiwane w gastronomii za swój intensywny aromat i smak. Działają jako naturalny wzmacniacz smaku i są często wykorzystywane w haute cuisine. Zrozumienie, jakie produkty są pochodzenia roślinnego, jest kluczowe dla osób dbających o zdrową dietę oraz dla szefów kuchni, którzy chcą wprowadzać do swojego menu dania oparte na roślinach. Znajomość tych produktów wspiera także praktyki zrównoważonego rozwoju, promując lokalne uprawy i ekologiczne metody produkcji. Warto również zaznaczyć, że stosowanie roślinnych składników może być korzystne dla środowiska, redukując ślad węglowy związany z konsumpcją mięsa.
Pytanie 22

Jakie urządzenia służą do utrzymywania wysokiej temperatury płynnych potraw podczas ich przewozu?

A. termosy
B. salamandry
C. podgrzewacze
D. bemary
Podgrzewacze, salamandry i bemary to urządzenia używane w gastronomii, lecz nie są one odpowiednie do transportu gorących potraw płynnych. Podgrzewacze, zazwyczaj stosowane w kuchniach, mają na celu przygotowanie jedzenia lub podgrzewanie potraw w lokalu. Ich działanie opiera się na bezpośrednim źródle ciepła, co znacznie ogranicza ich zastosowanie w transporcie, gdzie potrzebne jest utrzymanie temperatury przez dłuższy czas. Salamandry służą głównie do zapiekania potraw czy podgrzewania ich powierzchni, co również nie znajduje zastosowania w transportowaniu gorących płynów. Bemary, czyli urządzenia do podtrzymywania temperatury potraw w gastronomii, są idealne do serwowania jedzenia na miejscu, ale ich konstrukcja nie pozwala na efektywne transportowanie żywności, gdyż działają na zasadzie podgrzewania zewnętrznego, co nie zapewnia odpowiedniej izolacji termicznej. W praktyce, wiele osób błędnie utożsamia te urządzenia z rozwiązaniami do transportu, co prowadzi do sytuacji, w której potrawy szybko tracą temperaturę i tym samym jakość. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że do transportu gorących płynów najlepszym rozwiązaniem pozostają termosy, które efektywnie rozwiązują problemy związane z utrzymywaniem temperatury podczas przemieszczania żywności.
Pytanie 23

Jeżeli do przygotowania 5 porcji dania wykorzystano 600 g składnika, to ile należy przygotować surowca do zrobienia 3 porcji tego samego dania?

A. 0,20 kg
B. 0,48 kg
C. 0,12 kg
D. 0,36 kg
Kiedy mówimy o gotowaniu, dobrze jest mieć jasność co do proporcji składników. W tym przypadku, gdy przygotowujemy 5 porcji, wykorzystując 600 g surowca, możemy szybko policzyć, ile zaangażować na 3 porcje. Najpierw dzielimy 600 g przez 5 i wychodzi nam 120 g na jedną porcję. Potem, żeby dowiedzieć się, ile to będzie dla 3 porcji, mnożymy 120 g przez 3, co daje nam 360 g. Jak to przeliczyć na kilogramy? Po prostu dzielimy przez 1000 i mamy 0,36 kg. Takie obliczenia to podstawa dobrej kuchni, bo pomagają nam uniknąć zbędnych odpadów i lepiej zarządzać kosztami. Poza tym, umiejętność przeliczania składników to coś, co przydaje się w planowaniu menu i zarządzaniu zapasami w restauracji. To z kolei przekłada się na lepsze doświadczenie naszych klientów i sprawia, że wszystko działa sprawnie.
Pytanie 24

W gastronomii do rozdrabniania oraz emulgowania mięsa, tłuszczu i dodatków smakowych stosuje się

A. miksery.
B. wilków.
C. mieszalniki.
D. kuter.
Kuter to urządzenie gastronomiczne, które jest niezbędne do rozdrobnienia i emulgowania mięsa, tłuszczu oraz dodatków smakowych. Jego działanie opiera się na zastosowaniu ostrzy, które przy wysokich obrotach skutecznie siekają i mieszają składniki, co pozwala na uzyskanie jednorodnej konsystencji masy mięsnej. W praktyce kutry są niezastąpione w produkcji różnego rodzaju wędlin, pasztetów czy farszów, gdzie precyzyjne połączenie składników jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniego smaku i tekstury. Standardy branżowe, takie jak HACCP, podkreślają znaczenie używania odpowiednich narzędzi do przetwarzania żywności, co obejmuje również kutry, jako urządzenia, które zapewniają nie tylko efektywność, ale i bezpieczeństwo procesu produkcji. Dobrze przygotowana masa, uzyskana dzięki kutrom, pozwala na dalsze przetwarzanie, takie jak formowanie, gotowanie czy wędzenie, co jest fundamentalne dla wielu produktów kulinarnych.
Pytanie 25

Galaretę wieprzową powinno się przygotować

A. z golonki, boczku, szynki
B. z łopatki, podgardla
C. ucha. z golonki, nóżek, głowizny
D. z łopatki, nóżek, szynki
Odpowiedzi, które nie uwzględniają ucha, golonki, nóżek i głowizny, nie są w pełni właściwe, ponieważ ignorują kluczowy składnik, jakim jest kolagen, który jest niezbędny do uzyskania odpowiedniej konsystencji galarety. Golonka i szynka, choć również zawierają pewne ilości kolagenu, nie są tak bogate w ten składnik jak ucho i nóżki. Użycie łopatki czy boczku, jak w innych odpowiedziach, prowadzi do mniej żelatynowej konsystencji, co w efekcie przekłada się na mniej satysfakcjonujące doświadczenie kulinarne. W praktyce kulinarnej często popełnia się błąd polegający na wyborze mięsa, które nie jest odpowiednie dla danego przepisu. W przypadku galarety wieprzowej, kluczowe jest zrozumienie, że do jej przygotowania najlepiej nadają się części zwierzęcia, które mają dużą zawartość tkanki łącznej, a nie te, które są bardziej delikatne. Ponadto, wybór niewłaściwych składników może prowadzić do galarety o nieodpowiedniej fakturze, co wpływa na jej przyjemność spożycia. Dlatego ważne jest, aby przy tworzeniu potrawy korzystać ze sprawdzonych przepisów oraz dobrych praktyk kulinarnych, które opierają się na wiedzy o komponentach mięsnych i ich właściwościach.
Pytanie 26

Jakie opakowanie najlepiej nadaje się do przechowywania ciepłego chleba?

A. Pojemnik plastikowy
B. Pojemnik metalowy
C. Woreczek lniany
D. Torebka foliowa
Pojemnik plastykowy, torebka foliowa oraz pojemnik metalowy nie są optymalnymi rozwiązaniami do przechowywania ciepłego chleba, z różnych powodów. Pojemniki plastykowe, mimo że są łatwe w użyciu, niestety ograniczają cyrkulację powietrza. Ciepły chleb w plastikowym pojemniku może szybko stać się gumowaty z powodu zatrzymywania wilgoci, co negatywnie wpływa na jego teksturę i smak. Dodatkowo, plastik może wchodzić w reakcję z ciepłem, co nie jest korzystne dla zdrowia. Torebki foliowe, z kolei, również zatrzymują wilgoć, co prowadzi do podobnych problemów. Chleb w foliowej torbie szybko traci chrupkość i staje się miękki, co jest niepożądane dla wielu osób. Metalowe pojemniki, mimo że są często stosowane do innych produktów, również nie sprawdzają się w przypadku ciepłego chleba. Metale mogą szybko się nagrzewać i powodować, że para wodna skrapla się wewnątrz, co prowadzi do rozwoju pleśni. Wybór niewłaściwego opakowania jest często wynikiem błędnego przekonania, że wszystkie materiały opakowaniowe są równoważne, podczas gdy w rzeczywistości różne materiały mają różne właściwości fizyczne, które wpływają na świeżość i jakość przechowywanych produktów. W kontekście przechowywania żywności, kluczowe jest zrozumienie interakcji między temperaturą, wilgotnością i materiałem opakowania, co pozwala na optymalne zabezpieczenie produktów spożywczych.
Pytanie 27

Jaka będzie cena netto jednego zestawu obiadowego, jeśli koszt składników do przygotowania 5 zestawów wynosi 50 zł, a marża gastronomiczna to 20 zł?

A. 10 zł
B. 14 zł
C. 20 zł
D. 8 zł
Wybór błędnej odpowiedzi często wynika z nieprawidłowego zrozumienia koncepcji kosztów oraz marży w kontekście gastronomii. Na przykład, odpowiedzi takie jak 8 zł i 10 zł mogą sugerować, że nie uwzględniono odpowiedniej marży przy obliczeniach. Koszt surowców na jeden zestaw wynoszący 10 zł jest prawidłowy, ale ignorowanie marży prowadzi do zaniżenia ceny gastronomicznej netto. Alternatywnie, odpowiedzi 20 zł mogą być wynikiem mylnego założenia, że należy dodać marżę w pełnej wysokości do całkowitego kosztu surowców, co w istocie jest niepoprawne w kontekście obliczeń jednostkowych. W praktyce, marża powinna być obliczana na poziomie jednostkowym, aby odzwierciedlić właściwy koszt każdy zestaw. Typowym błędem jest także pomijanie, że marża powinna być rozdzielona na wszystkie sprzedawane jednostki, co prowadzi do zawyżania cen i potencjalnych strat w sprzedaży. Aby poprawnie ustalić ceny, niezbędne jest ścisłe przestrzeganie zasad kalkulacji kosztów, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami w branży gastronomicznej. Ustanawianie cen bazujących na dokładnych obliczeniach kosztów nettopomaga uniknąć błędów, które mogą negatywnie wpłynąć na rentowność i postrzeganie lokalu przez klientów.
Pytanie 28

Zakażenie włośniami może wystąpić po zjedzeniu surowego mięsa, które nie było przebadane weterynaryjnie

A. baraniego
B. wołowego
C. wieprzowego
D. drobiowego
Zakażenie włośniami, inaczej włośnica, to temat, o którym warto wiedzieć. To wszystko przez pasożyty z rodzaju Trichinella, które najczęściej dostajemy do organizmu przez mięso wieprzowe. Jak więc mówi stare powiedzenie, lepiej dobrze doprawić, niż źle pokroić. Jak się zjesz surowe lub niedobrze ugrillowane mięso wieprzowe, które nie przeszło kontroli weterynaryjnej, to można się narazić na zarażenie. Dlatego, żeby było bezpieczniej, mięso, które jemy na surowo lub tylko lekko obrobione, musi być dokładnie zbadane. Jeśli chodzi o obróbkę termiczną, mięso wieprzowe powinno być dobrze usmażone czy upieczone w temperaturze przynajmniej 71°C, żeby pozbyć się tych larw. Zwróć też uwagę na dobre praktyki hodowlane, bo one też mają wpływ na to, co ląduje na naszym talerzu. Pamiętaj, że to nie tylko choroby pasożytnicze mogą być problemem, ale różne inne patogeny mogą się czaić w surowym jedzeniu. Tak więc, przestrzeganie zasad HACCP jest naprawdę istotne, zwłaszcza w branży mięsnej, by zapewnić bezpieczeństwo żywnościowe.
Pytanie 29

Do technologicznych tras czystych zalicza się

A. trasę odpadów i opakowań
B. trasę surowców
C. trasę personelu
D. trasę gotowych potraw
Droga gotowych potraw jest kluczowym elementem technologii czystych, ponieważ obejmuje procesy produkcji, transportu i serwowania posiłków, które nie generują odpadów ani nie zanieczyszczają środowiska. Ten typ drogi technologicznej koncentruje się na użyciu składników o wysokiej jakości oraz efektywnych metodach przetwarzania, które minimalizują straty. Przykładem może być wykorzystanie lokalnych surowców w produkcji gotowych dań, co nie tylko zmniejsza emisję CO2 związana z transportem, ale również wspiera lokalną gospodarkę. Zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju oraz standardami żywnościowymi, takie podejście sprzyja zarówno zdrowiu konsumentów, jak i ochronie środowiska. W praktyce, branże gastronomiczne mogą implementować te zasady, stosując efektywne techniki zarządzania łańcuchem dostaw oraz innowacyjne metody konserwacji, co prowadzi do produkcji potraw o mniejszym wpływie na planetę.
Pytanie 30

Jajo, które jest nieświeże, po rozbiciu ma

A. żółtkiem wypukłym, białkiem rozrzedzonym
B. żółtkiem spłaszczonym, białkiem gęstym
C. żółtkiem spłaszczonym, białkiem rozrzedzonym
D. żółtkiem wypukłym, białkiem gęstym
Wybór odpowiedzi, w której opisano żółtko wypukłe i białko rozrzedzone, jest błędny z kilku powodów. Żółtko jajka w stanie świeżym ma zwykle formę wyraźnie wypukłą, co jest wynikiem sprężystości otaczającej je błony. W miarę stawania się jaja nieświeżym, ta błona ulega degeneracji, co skutkuje jego spłaszczeniem. Twierdzenie, że żółtko może być wypukłe w przypadku jaj nieświeżych, jest zatem niezgodne z rzeczywistością. Białko jaja, które w świeżym stanie powinno być gęste i stabilne, faktycznie staje się rozrzedzone, co jest prawidłowe w kontekście nieświeżości. Poprzez posługiwanie się terminami, które nie odzwierciedlają rzeczywistego stanu rzeczy, można wprowadzać w błąd, co w konsekwencji może negatywnie wpłynąć na procesy kulinarne oraz bezpieczeństwo żywności. Kolejna błędna koncepcja związana z odpowiedzią na to pytanie dotyczy interpretacji cech jaj nieświeżych. Oparcie się na niewłaściwych przesłankach, takich jak błędna wizja kształtu żółtka, może prowadzić do nieprawidłowych decyzji w kuchni, co w efekcie może skutkować nieprzyjemnymi doświadczeniami smakowymi lub nawet zagrożeniem dla zdrowia. Dlatego istotne jest, aby być dobrze poinformowanym o właściwościach jaj, ich świeżości oraz zmianach, które zachodzą w ich strukturze w momencie, gdy nie są już świeże.
Pytanie 31

Aby przyrządzić 1 kg kaszy gryczanej w formie sypkiej, ile wody należy przygotować?

A. 2,01
B. 1,01
C. 1,51
D. 2,51
Odpowiedź 1,51 jest poprawna, ponieważ standardowe proporcje do gotowania kaszy gryczanej na sypko wynoszą 1 część kaszy do 1,5 części wody. W przypadku ugotowania 1 kg kaszy gryczanej, odpowiednia ilość wody wynosi zatem 1,5 litra. To podejście jest zgodne z powszechnie przyjętymi zasadami kulinarnymi, które zapewniają odpowiednią konsystencję i smak gotowanego produktu. Woda odgrywa kluczową rolę w procesie gotowania, ponieważ pomaga w rehydratacji kaszy, co wpływa na jej teksturę i smak. W praktyce warto pamiętać, że różne rodzaje kaszy mogą wymagać nieco innych proporcji wody, dlatego zawsze warto sprawdzić etykietę lub zalecenia producenta. Użycie właściwych proporcji wody do kaszy zapewnia optymalny rezultat, a także pozwala uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek, takich jak przypalenie lub niedogotowanie. Ugotowana kasza gryczana o odpowiednich proporcjach ma delikatną strukturę, a jej smak jest w pełni wydobyty.
Pytanie 32

Czy kuchnia góralska jest znana

A. z kartaczy
B. z farszynek
C. z kwaśnicy
D. z pierników
Kuchnia góralska, charakteryzująca się prostotą i wykorzystaniem lokalnych składników, rzeczywiście słynie z kwaśnicy. Jest to tradycyjna zupa, która powstaje na bazie zakwaszonej kapusty, często z dodatkiem mięsa, przede wszystkim wieprzowego. Kwaśnica ma swoje korzenie w góralskiej kulturze, a jej przygotowanie wiąże się z długotrwałym gotowaniem, co pozwala wydobyć pełnię smaku. W praktyce, kwaśnica jest często serwowana podczas górskich wędrówek oraz w schroniskach, gdzie stanowi wartościowy posiłek znany z wysokiej kaloryczności i pożywności. Warto podkreślić, że przygotowanie kwaśnicy wymaga znajomości technik kulinarnych, jak odpowiednie fermentowanie kapusty, co jest zgodne z tradycjami gastronomicznymi regionu. Dzięki temu danie to nie tylko zaspokaja głód, ale również przyczynia się do kultywowania lokalnych zwyczajów i dziedzictwa kulinarnego. Z perspektywy zdrowotnej, kwaśnica dostarcza probiotyków oraz witamin, co czyni ją korzystnym wyborem dla osób poszukujących zdrowych alternatyw w diecie.
Pytanie 33

Do przygotowania ciast kruche używa się metody

A. ucierania
B. siekania
C. ubijania
D. zaparzania
Ciasta kruche są znane z tego, że mają taką fajną, delikatną strukturę. Żeby je dobrze przygotować, trzeba użyć techniki siekania. Chodzi o to, żeby połączyć mąkę z tłuszczem za pomocą noża albo jakiegoś specjalnego narzędzia, na przykład siekacza do ciasta. Dzięki temu tłuszcz jest równomiernie rozprowadzony w mące, co sprawia, że nie rozwija się gluten, który mógłby dać nam twarde ciasto. Ważne, żeby nie robić tego procesu za długo, bo wtedy gluten mógłby się rozwinąć, a my chcemy, żeby ciasto było kruchutkie. Przykładem może być klasyczne ciasto kruche na tartę – świetnie, jak po upieczeniu jest lekkie i delikatne. Fajnie jest też pamiętać, że składniki, takie jak zimne masło i mąka, powinny być w odpowiedniej temperaturze, bo to naprawdę wpływa na strukturę ciasta. W kuchni, technika siekania jest jedną z najważniejszych, która naprawdę ma duży wpływ na to, co wychodzi z piekarnika.
Pytanie 34

Wymień działania związane z obróbką wstępną.

A. Dzielnie i duszenie
B. Moczenie i przesiewanie
C. Kształtowanie i pieczenie
D. Łączenie i pieczenie
Moczenie i przesiewanie to kluczowe czynności obróbki wstępnej, które mają na celu przygotowanie surowców do dalszych procesów kulinarnych. Moczenie, na przykład, jest istotne w przypadku zbóż, roślin strączkowych czy suszonych owoców, gdzie pozwala na rehydratację i poprawę strawności składników. Przykładem może być moczenie fasoli przed gotowaniem, co nie tylko skraca czas gotowania, ale także zmniejsza ryzyko wystąpienia problemów trawiennych. Z kolei przesiewanie jest niezbędne do usunięcia zanieczyszczeń oraz uzyskania jednorodnej konsystencji mąki, co jest kluczowe w piekarnictwie. Standardy jakości, takie jak normy HACCP, podkreślają znaczenie tych czynności w zapewnieniu bezpieczeństwa żywności oraz jakości produktów końcowych. Obydwie te techniki są często stosowane w profesjonalnych kuchniach, aby zapewnić wysoką jakość potraw oraz optymalizować procesy produkcyjne.
Pytanie 35

Która kategoria obejmuje artykuły bogate w białko?

A. Masło, miód, ryż
B. Masło, jaja, soja
C. Dorsz, jaja, soja
D. Dorsz, miód, ryż
Odpowiedź 'Dorsz, jaja, soja' jest poprawna, ponieważ wszystkie wymienione produkty są znane z wysokiej zawartości białka, co czyni je wartościowym elementem diety. Dorsz to ryba, która nie tylko dostarcza białka, ale także jest źródłem kwasów tłuszczowych omega-3, które są korzystne dla zdrowia sercowo-naczyniowego. Jaja są jednym z najbardziej kompletnych źródeł białka, zawierającym wszystkie niezbędne aminokwasy, co czyni je idealnym składnikiem diety dla osób aktywnych fizycznie oraz sportowców. Soja, z kolei, jest doskonałym źródłem białka roślinnego, a jej wszechstronność w kuchni sprawia, że może być stosowana w wielu potrawach, zarówno w postaci tofu, jak i edamame. W kontekście dobrych praktyk żywieniowych, zaleca się, aby dieta zawierała odpowiednią ilość białka, szczególnie w przypadku osób dążących do budowy masy mięśniowej lub regeneracji po intensywnym wysiłku. Włączenie tych produktów do codziennych posiłków jest zatem korzystne dla zdrowia i wydolności organizmu.
Pytanie 36

Jakie wino powinno się serwować do dania z kurczaka?

A. Czerwone wytrawne
B. Czerwone półwytrawne
C. Białe deserowe
D. Białe półwytrawne
Białe półwytrawne wino jest doskonałym wyborem do potraw z kurczaka, ponieważ jego zrównoważona kwasowość i delikatna słodycz współgrają z mięsem drobiowym, które często ma subtelny smak. Wina białe, szczególnie te półwytrawne, wzbogacają danie, podkreślając jego aromaty, jednocześnie nie dominując nad nimi. Przykładowo, Chardonnay lub Sauvignon Blanc z niewielką ilością resztkowego cukru mogą wspaniale wzbogacić doznania kulinarne, łącząc się z ziołami i przyprawami użytymi w potrawie. Zgodnie z wytycznymi sommelierów, białe wina są często rekomendowane do dań z kurczaka przygotowanych na różne sposoby, ponieważ ich konstrukcja smakowa dobrze komponuje się z różnorodnymi sosami i dodatkami, takimi jak cytryna, czosnek czy śmietana. Warto również zauważyć, że białe wina są bardziej uniwersalne w parowaniu z potrawami, co czyni je preferowanym wyborem w wielu sytuacjach, szczególnie w kontekście eleganckich kolacji.
Pytanie 37

Jakie produkty znajdują się w grupie zakwaszającej organizm?

A. Rodzynki, mleko, kefir
B. Szynka, jogurt, maślanka
C. Jogurt, chleb, mleko
D. Śledź, chleb, szynka
Wybór innych grup produktów, takich jak rodzynki, mleko, jogurt, chleb czy maślanka, opiera się na błędnych założeniach dotyczących ich wpływu na równowagę kwasowo-zasadową organizmu. Rodzynki, mimo że zawierają naturalne cukry, mają właściwości alkalizujące dzięki obecności błonnika i minerałów, takich jak potas. Mleko i jogurt, mimo że są produktami pochodzenia zwierzęcego, mają tendencję do działania zasadowego w organizmie, szczególnie w przypadku produktów fermentowanych, takich jak jogurt, który wspiera florę bakteryjną jelit. W odpowiedziach, które wskazują na chleb jako produkt zakwaszający, pomija się fakt, że niektóre rodzaje chleba, zwłaszcza pełnoziarniste, mogą mieć neutralny lub nawet zasadowy wpływ na organizm. Dodatkowo, maślanka, będąca produktem ubocznym w procesie produkcji masła, ma właściwości alkalizujące i wspiera układ pokarmowy. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie wszystkich produktów zwierzęcych z zakwaszeniem, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Aby lepiej zrozumieć wpływ diety na pH organizmu, warto uwzględnić różnorodność składników odżywczych oraz ich interakcje, co jest zgodne z zaleceniami dietetyków i standardami zdrowego odżywiania.
Pytanie 38

Ile porcji deseru można przygotować z 5 opakowań lodów o wadze jednostkowej 1,5 kg, jeśli do przygotowania jednej porcji potrzeba 100 g lodów?

A. 30 porcji
B. 75 porcji
C. 15 porcji
D. 50 porcji
Aby obliczyć liczbę porcji deseru, które można uzyskać z 5 opakowań lodów o masie jednostkowej 1,5 kg, należy najpierw obliczyć łączną masę lodów. Łączna masa lodów wynosi 5 opakowań * 1,5 kg/opakowanie = 7,5 kg. Następnie przeliczamy jednostki, aby uzyskać masę w gramach: 7,5 kg = 7500 g. Zgodnie z wymogami, na jedną porcję deseru potrzeba 100 g lodów. Dlatego dzielimy łączną masę lodów (7500 g) przez masę na porcję (100 g): 7500 g / 100 g/porcję = 75 porcji. Taki sposób obliczeń jest standardową praktyką w gastronomii, gdzie dokładne pomiary surowców są kluczowe dla utrzymania spójności potraw oraz zapewnienia odpowiedniej jakości usług. Dobrze zrozumiane proporcje umożliwiają również efektywne zarządzanie zapasami i kosztami, co jest niezwykle istotne w branży cateringowej oraz restauracyjnej.
Pytanie 39

Najważniejszym wyposażeniem składu artykułów suchych są:

A. separator, szatkownica i kuter
B. wagi, regały i palety
C. zamrażarka, chłodnia i naświetlacz
D. sortownik, stoły i lady
Podstawowe wyposażenie magazynu produktów suchych obejmuje wagi, regały i palety, ponieważ te elementy są kluczowe dla efektywnego zarządzania i przechowywania towarów. Wagi umożliwiają precyzyjne określenie masy produktów, co jest istotne zarówno z perspektywy kontroli jakości, jak i zarządzania zapasami. Użycie wag pozwala na bieżąco monitorować ilości towarów, co jest zgodne z zasadami efektywnego zarządzania zapasami. Regały natomiast są niezbędne do optymalizacji przestrzeni magazynowej, umożliwiając uporządkowane składowanie produktów na różnych poziomach. Dzięki zastosowaniu regałów można zwiększyć pojemność magazynu oraz przyspieszyć procesy załadunku i rozładunku. Palety służą do grupowania produktów, co ułatwia transport i manipulację towarami. Stosowanie palet jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, ponieważ pozwala na bezpieczne i efektywne przechowywanie oraz przemieszczanie towarów w magazynach. W kontekście zarządzania magazynem, efektywność operacyjna i minimalizacja kosztów są kluczowe, a wybór odpowiednich narzędzi i wyposażenia ma na to bezpośredni wpływ.
Pytanie 40

Częste mieszanie ciasta ziemniaczanego prowadzi do tego, że ciasto staje się

A. rzadkie
B. szare
C. twarde
D. gorzkie
Długotrwałe wyrabianie ciasta ziemniaczanego prowadzi do zwiększenia jego konsystencji, co sprawia, że staje się ono bardziej rzadkie. Proces ten jest wynikiem wydobywania skrobi z ziemniaków i jej mieszania z cieczy, co powoduje, że ciasto nabiera bardziej płynnej formy. W praktyce, jeśli ciasto nie jest wyrabiane z umiarem, może dojść do nadmiernego uwolnienia skrobi, co obniża jego gęstość i sprawia, że staje się ono trudne do formowania. W kuchni profesjonalnej, ważne jest, aby dokładnie kontrolować czas wyrabiania, aby uzyskać pożądaną teksturę. Dobre praktyki kulinarne sugerują, że należy wyrabiać ciasto tylko do momentu, kiedy wszystkie składniki są dobrze połączone, co pozwala osiągnąć optymalną konsystencję. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być przygotowanie placków ziemniaczanych, gdzie odpowiednia konsystencja ciasta jest kluczowa dla uzyskania chrupiącej skórki oraz odpowiedniej struktury wewnętrznej.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej