Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 25 maja 2025 18:01
  • Data zakończenia: 25 maja 2025 18:09

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakim składnikiem, który spulchnia, jest suflet?

A. proszek do pieczenia.
B. napój mleczny.
C. krem.
D. jajo.
Jajo jest kluczowym składnikiem sufletu, ponieważ zawiera białka oraz tłuszcze, które w procesie pieczenia odgrywają istotną rolę w spulchnianiu i stabilizacji struktury potrawy. Białka zawarte w jajach, kiedy są ubijane, tworzą stabilną pianę. To właśnie ta piana, po dodaniu do masy sufletowej, zwiększa objętość potrawy, nadając jej lekkość i puszystość. W trakcie pieczenia, białka koagulują, co przyczynia się do utrzymania struktury sufletu, a tłuszcze wpływają na jego smak i konsystencję. W dobrych praktykach kulinarnych zaleca się, aby białka oddzielać od żółtek, a następnie ubijać je na sztywną pianę, co znacząco podnosi jakość sufletu. W klasycznych przepisach, takich jak suflet czekoladowy czy serowy, właściwe przygotowanie jaj jest kluczowe dla uzyskania pożądanej tekstury. Ponadto, jaja są również źródłem niezbędnych składników odżywczych, co czyni suflet nie tylko smacznym, ale i wartościowym daniem.

Pytanie 2

Aby przyrządzić 1 kg kaszy gryczanej w formie sypkiej, ile wody należy przygotować?

A. 1,51
B. 2,51
C. 1,01
D. 2,01
Odpowiedź 1,51 jest poprawna, ponieważ standardowe proporcje do gotowania kaszy gryczanej na sypko wynoszą 1 część kaszy do 1,5 części wody. W przypadku ugotowania 1 kg kaszy gryczanej, odpowiednia ilość wody wynosi zatem 1,5 litra. To podejście jest zgodne z powszechnie przyjętymi zasadami kulinarnymi, które zapewniają odpowiednią konsystencję i smak gotowanego produktu. Woda odgrywa kluczową rolę w procesie gotowania, ponieważ pomaga w rehydratacji kaszy, co wpływa na jej teksturę i smak. W praktyce warto pamiętać, że różne rodzaje kaszy mogą wymagać nieco innych proporcji wody, dlatego zawsze warto sprawdzić etykietę lub zalecenia producenta. Użycie właściwych proporcji wody do kaszy zapewnia optymalny rezultat, a także pozwala uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek, takich jak przypalenie lub niedogotowanie. Ugotowana kasza gryczana o odpowiednich proporcjach ma delikatną strukturę, a jej smak jest w pełni wydobyty.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 4

W restauracji butelka wina o objętości 0,75 l kosztuje 60,00 zł. Oblicz cenę lampki wina o objętości 100 ml.

A. 7 zł
B. 8 zł
C. 9 zł
D. 6zł
Wybierając niewłaściwe odpowiedzi, często pojawiają się błędne założenia co do sposobu kalkulacji ceny jednostkowej. Przykładowo, jeśli ktoś oblicza cenę lampki wina na podstawie subiektywnego odczucia wartości lub dosłownego pomnożenia, może dojść do wniosku, że cena lampki wynosi 7 zł lub 9 zł, co jest oparte na niepoprawnych proporcjach. Często pojawia się również mylne przekonanie, że cena powinna być tylko proporcjonalnie dostosowana, bez uwzględnienia całkowitych kosztów butelki. Niezrozumienie tego procesu prowadzi do błędnych wniosków, ponieważ pomijają one fakt, że cena jednostkowa powinna być obliczana z uwzględnieniem pełnej pojemności butelki wina oraz jej ceny rynkowej. Ponadto, niektórzy mogą podczas obliczeń założyć, że koszty dodatkowe, takie jak marże restauracji czy inne opłaty, mają wpływ na cenę lampki, co prowadzi do dalszych nieporozumień. Kluczowe jest zrozumienie, że ceny są determinowane przez proste proporcje, a nie subiektywne oceny czy domysły, które mogą wprowadzać w błąd. Umiejętność prawidłowego obliczania cen na podstawie prostej matematyki jest nie tylko przydatna w codziennym życiu, ale również w kontekście pracy w gastronomii, gdzie precyzyjne zarządzanie kosztami jest kluczowe dla rentowności.

Pytanie 5

Jaką metodę obróbki cieplnej powinno się zastosować do przygotowania jaj poszetowych?

A. Zapiekanie
B. Gotowanie
C. Pieczenie
D. Smażenie
Gotowanie jest techniką obróbki cieplnej, która polega na immersji składników w wodzie lub innym płynie o temperaturze wrzenia. W przypadku sporządzania jaj poszetowych, proces ten wymaga delikatnego podejścia, aby zachować strukturę białka i żółtka. Kluczowym elementem jest użycie świeżych jaj, które po wbiciu do wrzącej wody tworzą zwartą formę dzięki koagulacji białka. Zaleca się dodanie odrobiny octu do wody, co sprzyja szybszej koagulacji białek i zapobiega ich rozpłynięciu się w wodzie. Warto również zwrócić uwagę na czas gotowania; idealne jajko poszetowe powinno gotować się przez 3-4 minuty, co pozwala na uzyskanie płynnego żółtka, które doskonale komponuje się z różnorodnymi daniami, takimi jak sałatki czy tosty. Technika ta nie tylko poprawia smak potraw, ale także podnosi ich wartość odżywczą, co jest szczególnie istotne w profesjonalnej gastronomii, gdzie jakość składników ma kluczowe znaczenie.

Pytanie 6

Jaki sos powinien być serwowany z pieczonym drobiem?

A. Żurawinowy
B. Winegret
C. Ravigotte
D. Tatarski
Sos żurawinowy to klasyczny dodatek do drobiu pieczonego, szczególnie w kuchni amerykańskiej i europejskiej. Jego słodko-kwaśny smak doskonale balansuje bogactwo i delikatność mięsa, co sprawia, że jest idealnym uzupełnieniem potraw z kurczaka, indyka i innego drobiu. Warto zauważyć, że sos żurawinowy jest często podawany podczas świąt, co podkreśla jego popularność w potrawach okazjonalnych. Przygotowanie tego sosu z użyciem świeżej żurawiny, cukru i soku z cytryny, pozwala na zachowanie naturalnych walorów smakowych owoców. W kuchni profesjonalnej, sos żurawinowy może być także wykorzystany w marinadach, co dodatkowo wzbogaca smak mięsa i podnosi jego walory estetyczne. Włączenie sosu żurawinowego do menu potraw z drobiem jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi, które kładą nacisk na umiejętne łączenie smaków oraz sezonowość składników.

Pytanie 7

Kaszami o dużych ziarnach są

A. krakowska
B. pęczak
C. kuskus
D. manna
Krakowska, manna i kuskus to kasze, jednak różnią się one istotnie od pęczaku pod względem rodzaju ziarna oraz metod obróbki. Kasza krakowska to produkt powstały z pszenicy, charakteryzujący się drobniejszą strukturą, a zatem nie zalicza się do kasz gruboziarnistych. Jest często wykorzystywana w polskiej kuchni, ale jej właściwości odżywcze i zastosowanie różnią się od pęczaku. Kasza manna, z kolei, jest drobno mielonym produktem z pszenicy durum, popularnym w wypiekach oraz jako składnik deserów, takich jak budynie czy kasza manna na mleku. Jej delikatna konsystencja i szybkość przygotowania sprawiają, że jest chętnie wykorzystywana w kuchni, ale również nie pasuje do kategorii kasz gruboziarnistych. Kuskus, który jest produktem pochodzenia północnoafrykańskiego, to drobno mielona semolina pszenna, która po zaparzeniu przybiera formę lekkich i puszystych granulek. Choć w niektórych przepisach można go pomylić z kaszami, w rzeczywistości nie kwalifikuje się jako kasza gruboziarnista. Typowe błędy, które mogą prowadzić do mylnego uznania tych produktów za kasze gruboziarniste, obejmują ignorowanie różnic w procesie produkcji oraz właściwości odżywczych. Aby poprawnie kategoryzować kasze, warto zwrócić uwagę na rodzaj surowca, jego strukturę oraz sposób obróbki, co jest kluczowe w kontekście zdrowego odżywiania i wyboru odpowiednich produktów do diety.

Pytanie 8

Kluczowym elementem efektywności łańcucha chłodniczego jest

A. zachowanie ciągłości prawidłowej temperatury
B. niskie temperatury w poszczególnych jego segmentach
C. stopniowe zamrażanie produktów na początku łańcucha do minus 20°C
D. zamrożenie produktów na początku łańcucha do minus 40°C
Utrzymanie odpowiedniej temperatury w łańcuchu chłodniczym to mega ważna sprawa, jeśli chodzi o jakość i bezpieczeństwo jedzenia. Zaczyna się od zbiorów, przez transport, aż po magazynowanie – cała ta procedura wymaga, żeby temperatura była ciągle na odpowiednim poziomie, bo inaczej może się zdarzyć, że mikroby zaczną się rozwijać, a produkty stracą na jakości. W praktyce oznacza to, że każdy element łańcucha, jak samochody dostawcze, magazyny czy urządzenia chłodnicze, muszą być przystosowane do tego, żeby monitorować i regulować temperaturę. Fajnym rozwiązaniem jest użycie systemów, które na bieżąco kontrolują temperaturę, bo wtedy można szybko zareagować, jak coś jest nie tak. Zgodnie z normą HACCP, trzeba wprowadzić procedury dotyczące ciągłego pomiaru temperatury i prowadzenia dokumentacji, żeby zagwarantować bezpieczeństwo żywności. Ostatecznie, właściwe przechowywanie i transportowanie jedzenia w odpowiednich warunkach termicznych to kluczowy element, nie tylko dla zdrowia ludzi, ale także dla zachowania jakości i trwałości produktów.

Pytanie 9

Jakie produkty skrobiowe są stosowane w potrawach mięsnych smażonych?

A. kasze sypkie oraz kopytka
B. kluski śląskie oraz puree ziemniaczane
C. frytki i ziemniaki gotowane na wodzie
D. frytki oraz kluski półfrancuskie
Frytki i ziemniaki z wody stanowią doskonały dodatek do dań mięsnych smażonych, ponieważ ich konsystencja i smak doskonale harmonizują z mięsami, zwłaszcza tymi przygotowanymi w wysokotemperaturowych procesach, takich jak smażenie. Frytki, które są chrupiące na zewnątrz i miękkie w środku, kontrastują z soczystością smażonych mięs, co czyni je popularnym wyborem w gastronomii. Ziemniaki gotowane w wodzie, najczęściej w formie puree lub w kawałkach, są klasycznym dodatkiem, który nie tylko dopełnia danie, ale również pełni funkcję absorpcyjną, zbierając sosy i smaki z potrawy. Te składniki są zgodne z zasadami kulinarnymi, które zalecają uzupełnianie potraw białkowych odpowiednimi węglowodanami, co poprawia ich smak oraz wartości odżywcze, co jest zgodne z wytycznymi żywieniowymi. W praktyce, dodawanie frytek i ziemniaków z wody do mięs smażonych jest powszechną praktyką w wielu restauracjach i domach, co potwierdza ich popularność wśród konsumentów.

Pytanie 10

Zakup 15 kg świeżej ryby kosztuje 144 zł. W trakcie jej oczyszczania i filetowania powstaje 6 kg odpadów poprodukcyjnych. Jaką wartość ma koszt jednostkowy 1 kg filetów rybnych?

A. 15 zł
B. 16 zł
C. 22 zł
D. 24 zł
Wybór niepoprawnej odpowiedzi wskazuje na nieścisłości w zrozumieniu, jak oblicza się koszt jednostkowy produktów. Osoby, które wskazały kwoty takie jak 24 zł, 15 zł czy 22 zł, mogą mieć błędne założenia dotyczące całkowitych kosztów lub ilości uzyskanych filetów. Na przykład, wybór 24 zł może wynikać z myślenia, że koszt ryby powinien być podzielony przez większą ilość filetów, co nie uwzględnia strat związanych z odpadami. Inna powszechna omyłka to zakładanie, że wszystkie kilogramy świeżej ryby są wykorzystane, co jest niezgodne z rzeczywistością produkcyjną, gdzie odpady są nieuniknione. Koszt jednostkowy powinien być obliczany na podstawie rzeczywistej ilości produktu końcowego, a nie na podstawie całkowitego ciężaru surowca. W przemyśle spożywczym, a zwłaszcza w branży rybnej, znajomość efektywności przetwarzania surowców oraz umiejętność kalkulacji kosztów są kluczowe dla utrzymania konkurencyjności i rentowności. Dlatego, aby uniknąć typowych błędów myślowych, ważne jest, aby zawsze brać pod uwagę zyski i straty podczas obliczania kosztów produkcji.

Pytanie 11

Wskaż właściwą metodę konserwacji środka spożywczego.

A. Mleko UHT – kondensacja
B. Fasolka w zalewie – pasteryzacja
C. Susz warzywny – tyndalizacja
D. Ogórki konserwowe – kiszenie
Fasolka w zalewie poddawana jest procesowi pasteryzacji, który jest jedną z najważniejszych metod konserwacji żywności. Proces ten polega na podgrzewaniu produktu do określonej temperatury przez określony czas, co pozwala na zniszczenie drobnoustrojów oraz enzymów, które mogą prowadzić do psucia się żywności. Pasteryzacja jest szczególnie skuteczna w przypadku produktów, które mają być przechowywane przez dłuższy czas. Dzięki temu fasolka w zalewie zachowuje swoje walory odżywcze oraz smakowe, a także jest bezpieczna do spożycia. W praktyce pasteryzacja stosowana jest w przemyśle spożywczym do produkcji wielu konserwowanych warzyw i owoców. Standardy dotyczące pasteryzacji regulowane są m.in. przez normy ISO oraz HACCP, które zapewniają bezpieczeństwo żywności. Dzięki tym procedurom można efektywnie minimalizować ryzyko wystąpienia chorób przenoszonych przez żywność. Dodatkowo, pasteryzacja nie tylko zwiększa trwałość produktu, ale również może poprawić jego smak oraz teksturę, co czyni ją cennym procesem w technologii żywności.

Pytanie 12

Chłodnik powinien być serwowany w temperaturze schłodzonej wynoszącej

A. 5°C
B. 34°C
C. 14°C
D. 25°C
Zupa chłodnik powinna być podawana w temperaturze 14°C, co jest zgodne z tradycją kulinarną i dobrymi praktykami gastronomicznymi. Chłodnik, jako potrawa na bazie warzyw i nabiału, najlepiej smakuje, gdy jest serwowany schłodzony, co pozwala na wydobycie pełni smaków oraz aromatów składników. Serwowanie zupy w tej temperaturze pomaga także w utrzymaniu jej świeżości i zapobiega rozwojowi bakterii, co jest istotne z punktu widzenia bezpieczeństwa żywności. Przykładowo, w restauracjach, które oferują chłodniki, kadra kucharska dba o to, aby potrawy były serwowane w optymalnych warunkach, co wpływa na zadowolenie klientów. Dodatkowo, odpowiednia temperatura podania jest również kluczowa w kontekście zachowania walorów zdrowotnych, gdyż chłodnik dostarcza cennych witamin i minerałów, które mogą być mniej stabilne w wyższych temperaturach. Warto również pamiętać, że przy przygotowywaniu chłodników, składniki należy dobrze schłodzić przed podaniem, aby zapewnić odpowiednią konsystencję i smak.

Pytanie 13

Jakie warzywa powinny być uznawane za owocowe?

A. Karczoch oraz ogórek
B. Jarmuż oraz brukselka
C. Bakłażan i patison
D. Endywia oraz cieciorka
Bakłażan i patison to warzywa, które klasyfikowane są jako owoce w botanice, ponieważ rozwijają się z kwiatów roślin i zawierają nasiona. W praktyce kuchennej, te warzywa mają wszechstronne zastosowanie; bakłażan może być grillowany, pieczony czy duszony, a patison często używa się w zupach, sałatkach czy jako dodatek do dań głównych. Zrozumienie klasyfikacji warzyw i owoców jest istotne dla dietetyków i szefów kuchni, ponieważ wpływa na właściwe komponowanie posiłków oraz zalecenia dietetyczne. W kontekście ogólnych zasad żywieniowych, owocowe warzywa, takie jak bakłażan i patison, dostarczają cennych składników odżywczych, witamin oraz błonnika, co wspomaga zdrową dietę. Warto także zauważyć, że różne standardy klasyfikacji roślin mogą wpływać na nasze rozumienie tej kategorii, ale w większości przypadków w praktyce kulinarnej, bakłażan i patison są uznawane za owocowe warzywa.

Pytanie 14

Jakie potrawy mączne przygotowuje się z ciasta wyrabianego na stolnicy?

A. bliny
B. uszka
C. kluski francuskie
D. kluski kładzione
Uszka to potrawa mączna, która stanowi jeden z klasycznych elementów polskiej kuchni. Przygotowywane są z cienkiego ciasta, najczęściej na bazie mąki pszennej, jajek oraz wody. Ciasto jest rozwałkowywane na stolnicy, a następnie wykrawane w kształcie małych półmisków, które po nadziewaniu mięsem, grzybami lub kapustą są składane i formowane w kształt uszek. Uszka najczęściej podawane są w zupach, takich jak barszcz czerwony, co czyni je tradycyjnym daniem w okresie świąt Bożego Narodzenia. Warto również zauważyć, że uszka są szczególnie cenione za swoją uniwersalność - mogą być serwowane zarówno jako danie główne, jak i przekąska. Proces ich przygotowania wymaga precyzyjnego odmierzania składników oraz umiejętności w rozwałkowaniu ciasta do odpowiedniej grubości, co jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi. Wiele osób uważa uszka za synonim tradycji i smaku domowej kuchni, co dodatkowo podkreśla ich miejsce w polskiej gastronomii.

Pytanie 15

Jaka technika konserwacji zapewnia jedynie trzy dni świeżości mięsa do jedzenia?

A. Marynowanie
B. Wędzenie
C. Zamrażanie
D. Liofilizacja
Marynowanie to proces, który polega na zanurzeniu mięsa w roztworze soli, octu, przypraw i innych substancji, co ma na celu nie tylko poprawę smaku, ale także konserwację produktu. W wyniku tego procesu, mięso może zyskać jedynie krótkoterminową trwałość, zazwyczaj wynoszącą do trzech dni w warunkach chłodniczych. Zastosowanie marynat wpływa na pH oraz zawartość wody w mięsie, co w połączeniu z właściwościami konserwującymi soli i octu, ogranicza rozwój mikroorganizmów. W praktyce, marynowanie jest szeroko stosowane w gastronomii, zwłaszcza w przygotowywaniu potraw grillowanych i smażonych. Warto jednak pamiętać, że dłuższe przechowywanie marynowanego mięsa może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak nadmierne zmiękczenie lub zmiana smaku, dlatego zaleca się jego spożycie w krótkim czasie. Dobre praktyki branżowe sugerują, aby zawsze trzymać marynowane mięso w lodówce i spożyć je w ciągu trzech dni, aby zapewnić bezpieczeństwo i jakość produktu.

Pytanie 16

Czym można rozpoznać, że mięso wieprzowe jest nieświeże?

A. kolor jasnoróżowy
B. konsystencja sprężysta
C. powierzchnia sucha, matowa
D. zapach kwaśny
Zapach kwaśny jest jedną z kluczowych cech, które mogą świadczyć o nieświeżości mięsa wieprzowego. Mięso, które zaczyna się psuć, wydziela substancje chemiczne, takie jak kwasy organiczne, które nadają mu charakterystyczny, nieprzyjemny zapach. W przypadku mięsa wieprzowego, prawidłowy zapach powinien być świeży, lekko mięsny z subtelnymi nutami słodyczy. Gdy mięsko staje się nieświeże, fermentacja i rozwój bakterii prowadzą do uwolnienia nieprzyjemnych zapachów, a ich obecność jest jednoznacznym wskazaniem do odrzucenia produktu. Ponadto, standardy sanitarno-epidemiologiczne oraz normy jakości mięsa, takie jak HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), podkreślają znaczenie oceny organoleptycznej jako elementu zapewnienia bezpieczeństwa żywności. W praktyce, przed zakupem mięsa, warto zwrócić szczególną uwagę na jego zapach, co może zminimalizować ryzyko spożycia nieświeżego produktu.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 18

Przed pieczeniem do sufletu jabłkowego wykonanego z przetartych jabłek, które zostały podsmażone z cukrem, należy dodać

A. proszek do pieczenia
B. sodę
C. drożdże
D. pianę z białek
Prawidłowym dodatkiem do sufletu jabłkowego jest piana z białek, ponieważ jej struktura wpływa na lekkość i puszystość końcowego produktu. Ubijanie białek na sztywno wprowadza do masy powietrze, co jest kluczowe dla uzyskania charakterystycznej tekstury sufletów. Podczas pieczenia, powietrze w pianie ekspanduje, sprawiając, że suflet rośnie, a jednocześnie nadaje mu delikatność. W praktyce, dodanie ubitych białek do masy jabłkowej powinno odbywać się z zachowaniem ostrożności, aby nie zniszczyć struktury piany. Należy delikatnie wmieszać białka do masy jabłkowej, używając techniki składania, co pozwoli zachować ich objętość. Suflet jabłkowy z właściwie przygotowaną pianą z białek może być podawany jako lekki deser, idealny na różne okazje. Warto również pamiętać, że serwowanie sufletu zaraz po upieczeniu jest kluczowe, ponieważ z czasem traci on swoją puszystość.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 20

Jaki deser powinien być wybrany zgodnie z regułami zdrowego odżywiania do obiadu, który obejmuje zupę truskawkową z makaronem, kotlet sojowy z sosem pomidorowym, ziemniaki oraz surówkę z białej kapusty?

A. Sałatkę owocową
B. Jabłko pieczone
C. Mleczko waniliowe
D. Kisiel owocowy
Wybór deseru jest ważny przy planowaniu posiłków, ale nie każdy deser jest tak samo dobry. Kisiel owocowy może być pyszny, ale często ma dużo cukru i zagęszczaczy, co czyni go ciężkim dla żołądka. Sałatka owocowa też może wydawać się zdrowa, ale jak jest za dużo słodkich owoców, to potrafi być kaloryczna. I chociaż jabłko pieczone to zdrowsza opcja, to jako deser może dostarczać za dużo błonnika, co nie jest idealne po obfitym obiedzie. Fajnie jest pamiętać, że deser powinien być lekkostrawny, żeby nie obciążać układu pokarmowego. Często myślimy, że każdy deser owocowy to automatycznie zdrowy wybór, a tak naprawdę ich wartość może się różnić w zależności od dodatków czy sposobu przygotowania. Dlatego ważne jest, żeby przemyśleć, co tak naprawdę dodajemy do deseru i jak to wpływa na całość posiłku.

Pytanie 21

Pokrywanie potraw mąką pszenną to

A. zaprawianie
B. oprószanie
C. zabielanie
D. zamrażanie
Oprószanie to technika kulinarna polegająca na delikatnym posypywaniu potraw mąką pszenną, co ma na celu zagęszczenie sosów, zup lub innych potraw. Jest to proces, który pozwala na uzyskanie odpowiedniej konsystencji dania bez jego przeładowania mąką. Oprószanie mąką pszenną jest często stosowane w kuchni profesjonalnej, szczególnie przy przygotowywaniu sosów, gdzie kontrola gęstości jest kluczowa. Aby prawidłowo oprószyć danie, mąkę należy równomiernie rozsypać z odległości kilku centymetrów, pozwalając, aby drobinki mąki wchodziły w kontakt z cieczą, co skutkuje jednorodnym zagęszczeniem. Dobrą praktyką jest używanie mąki przesianej, co eliminuje grudki i zapewnia lepszy efekt końcowy. Warto również pamiętać, że oprószanie mąką pszenną może być stosowane w połączeniu z innymi technikami, takimi jak deglasowanie, co pozwala na uzyskanie bogatszego smaku potrawy.

Pytanie 22

System oceny ryzyka w kluczowych punktach kontrolnych to

A. ISO
B. GHP
C. GMP
D. HACCP
HACCP, czyli Analiza Zagrożeń i Krytyczne Punkty Kontroli, to system zarządzania bezpieczeństwem żywności, który ma na celu identyfikację, ocenę i kontrolę zagrożeń, które mogą wystąpić w procesie produkcji żywności. W odróżnieniu od standardów takich jak ISO, które są bardziej ogólnymi normami zarządzania jakością, HACCP kładzie szczególny nacisk na bezpieczeństwo żywności poprzez systematyczne podejście do identyfikacji i zarządzania zagrożeniami. Przykłady zastosowania HACCP obejmują przemysł spożywczy, gdzie wdrożenie tego systemu pozwala na monitorowanie krytycznych punktów kontrolnych, takich jak temperatura przechowywania czy czas obróbki termicznej, co jest kluczowe dla zapobiegania rozwojowi patogenów. Ponadto, stosowanie HACCP jest wymagane przez wiele regulacji prawnych na całym świecie, co czyni ten system nie tylko zalecanym, ale również obowiązkowym w branży spożywczej. Wdrożenie HACCP wspiera również rozwój kultury bezpieczeństwa żywności w organizacji, co ma pozytywny wpływ na reputację firmy oraz zaufanie klientów.

Pytanie 23

Na podstawie danych w tabeli wskaż środek spożywczy, który zawiera najmniej węglowodanów.

Skład chemiczny 100 g różnych rodzajów kasz
Lp.Rodzaj kaszyBiałko (g)Skrobia (g)Błonnik (g)Popiół (g)Tłuszcz (g)
1.manna8,774,02,50,31,0
2.jaglana10,555,03,21,03,5
3.pęczak8,468,25,41,12,0
4.gryczana12,660,55,92,01,9

A. 1
B. 4
C. 3
D. 2
Odpowiedź nr 2 jest właściwa, bo kasza jaglana rzeczywiście ma najmniej węglowodanów w postaci skrobi spośród wszystkich porównywanych produktów. Węglowodany to super ważne źródło energii w diecie, a to, co jemy, ma ogromny wpływ na nasze zdrowie. Kasza jaglana nie zawiera glutenu, więc jest często wybierana w dietach eliminacyjnych, zwłaszcza przez osoby z celiakią. Na 100 g tego produktu przypada około 70 g węglowodanów, więc jest lżejsza niż na przykład kasza gryczana czy jęczmienna. Warto znać zawartość węglowodanów w różnych jedzeniach, nie tylko dla tych na diecie niskowęglowodanowej, ale też dla osób, które chcą mieć kontrolę nad poziomem cukru we krwi i zdrową masą ciała. Wydaje mi się, że znajomość tych różnic może ułatwić podejmowanie mądrzejszych wyborów żywnościowych, zwłaszcza teraz, gdy diety ketogeniczne i inne niskowęglowodanowe zyskują na popularności. Wiedza o produktach ubogich w węglowodany jest bardzo ważna, żeby dobrze odpowiadać na potrzeby organizmu, a jednocześnie nie przesadzać z ich spożyciem.

Pytanie 24

Jaką wartość energetyczną ma 100 g pizzy z pieczarkami i cebulą, jeśli zawiera 13 g białka, 13 g tłuszczu oraz 32 g węglowodanów?

A. 362 kcal
B. 297 kcal
C. 457 kcal
D. 232 kcal
Wartości energetyczne odżywczych składników żywności są ustalane na podstawie ich zawartości białka, tłuszczu i węglowodanów. Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z błędów w obliczeniach wartości energetycznej lub z niepełnych danych. Na przykład, odpowiedzi takie jak 362 kcal, 232 kcal czy 457 kcal mogą opierać się na niepoprawnych założeniach dotyczących wartości kalorycznej poszczególnych składników. Często popełniany błąd to niewłaściwe przeliczenie gramów białka, tłuszczu i węglowodanów, co prowadzi do zawyżenia lub zaniżenia obliczeń. Istotne jest, aby podczas analizy wartości energetycznej produktu pamiętać, że białko i węglowodany dostarczają 4 kcal na gram, a tłuszcz 9 kcal na gram. Przy nieprawidłowym zsumowaniu tych wartości można łatwo dojść do błędnych wyników. Kolejnym typowym błędem jest nieuwzględnienie wszystkich składników, co może prowadzić do niepełnych lub błędnych wniosków na temat wartości odżywczej potrawy. Aby uniknąć takich pomyłek, warto korzystać z wiarygodnych źródeł informacji oraz narzędzi do obliczania wartości kalorycznej, które uwzględniają standardowe wartości energetyczne dla poszczególnych składników żywności.

Pytanie 25

Jaka jest wartość energetyczna jednej kanapki z szynką?

A. 529 kcal
B. 701 kcal
C. 205 kcal
D. 404 kcal
Wartość energetyczna 1 kanapki z szynką wynosząca 404 kcal jest zgodna z powszechnie akceptowanymi standardami żywienia. Wartość ta jest wynikiem analizy składników odżywczych, które wchodzą w skład kanapki, w tym chleba, szynki oraz ewentualnych dodatków, takich jak majonez czy sałata. W kontekście diety zrównoważonej, 404 kcal na posiłek może być odpowiednią wartością dla osób, które starają się utrzymać energię na odpowiednim poziomie przez cały dzień. Przykładowo, kanapki mogą być idealnym rozwiązaniem na szybki lunch, a ich wartość energetyczna pozwala na ich łatwe wkomponowanie w różne plany żywieniowe. Warto także zwrócić uwagę na źródła szynki – wybór chudych, niskosodowych wariantów może dodatkowo poprawić profil zdrowotny posiłku. Przyjmowanie odpowiedniej ilości kalorii w ciągu dnia jest kluczowe dla utrzymania energii, wydolności organizmu oraz zdrowia metabolicznego, co potwierdzają liczne badania w dziedzinie dietetyki.

Pytanie 26

W placówce gastronomicznej, niezależnie od typu i kategorii, serwowanie dań powinno następować w ustalonej kolejności:

A. danie zasadnicze -> zupa -> deser -> zakąska zimna
B. zupa -> danie zasadnicze -> zakąska zimna -> deser
C. zakąska zimna -> zupa -> danie zasadnicze -> deser
D. deser -> zakąska zimna -> zupa -> danie zasadnicze
Serwowanie potraw w odpowiedniej kolejności jest kluczowe dla zapewnienia optymalnego doświadczenia gastronomicznego. Właściwa sekwencja serwowania potraw to zakąska zimna, zupa, danie zasadnicze, a na końcu deser. Taki porządek wynika z tradycyjnych zasad gastronomicznych, które mają na celu stopniowe prowadzenie gościa przez różnorodność smaków i tekstur. Zakąski zimne, takie jak sałatki czy przystawki, pobudzają apetyt i przygotowują podniebienie na dalsze dania. Zupa, często podawana jako danie rozgrzewające, wprowadza płynne elementy do posiłku. Danie zasadnicze stanowi kulminację doświadczenia kulinarnego, podczas gdy deser, serwowany na końcu, ma za zadanie zakończyć posiłek słodką nutą. Taki porządek jest zgodny z dobrymi praktykami w gastronomii, które rekomendują, aby smakowitość i różnorodność potraw były stopniowo wprowadzane, co przyczynia się do lepszej percepcji każdego dania. Ważne jest, aby pamiętać, że odpowiednia kolejność serwowania wpływa na satysfakcję klienta oraz ogólną ocenę usług gastronomicznych.

Pytanie 27

Jaka technika gotowania powoduje zmianę naturalnej barwy brokułów na oliwkowo-brunatną?

A. Od wrzącej wody
B. W małej ilości wody
C. Z dodatkiem soli i cukru
D. Z dodatkiem cukru i masła
Istnieje wiele błędnych podejść do gotowania brokułów, które mogą prowadzić do zmiany ich naturalnej barwy oraz obniżenia wartości odżywczej. Metoda gotowania z dodatkiem cukru i masła, choć popularna w niektórych przepisach, nie jest odpowiednia do zachowania oryginalnego koloru brokułów. Cukier i tłuszcz mogą prowadzić do karmelizacji, co zmienia zarówno smak, jak i kolor warzyw. Niekorzystne do zmiany barwy brokułów jest również gotowanie ich w wodzie wrzącej. Długość czas gotowania w takiej metodzie może prowadzić do nadmiernego rozkładu chlorofilu, co skutkuje utratą intensywnej zieleni i pojawieniem się oliwkowo-brunatnych odcieni. Podobną sytuację mamy w przypadku gotowania z dodatkiem soli i cukru. Choć sól może wspomagać smak, nadmiar soli w połączeniu z cukrem również przyczynia się do reakcji chemicznych zmieniających kolor warzyw. Prawidłowe gotowanie brokułów wymaga zrozumienia procesów chemicznych, takich jak denaturacja białek i rozkład enzymów, które są kluczowe dla zachowania estetyki i wartości odżywczych potraw. Warto pamiętać, że dobre praktyki kulinarne, takie jak szybkie gotowanie na parze czy blanszowanie, są kluczem do osiągnięcia pożądanego efektu wizualnego oraz smakowego.

Pytanie 28

Jaką metodę należy zastosować do przygotowania klusek kładzionych?

A. Zagniatanie
B. Mieszanie
C. Wyrabianie
D. Krojenie
Siekaniu, ucieraniu, i zagniataniu przypisuje się różne funkcje w kontekście obróbki ciasta, jednak nie są one właściwymi technikami dla klusek kładzionych. Siekanie polega na krojeniu składników w drobne kawałki, co jest stosowane głównie w przypadku sałatek czy farszów, a nie właściwego przygotowania ciasta. Technika ta nie dostarcza składnikom odpowiedniej tekstury ani struktury wymaganej do uzyskania klusek. Ucieranie, z drugiej strony, koncentruje się na łączeniu składników poprzez intensywne mieszanie, co jest typowe w przypadku przygotowywania ciast biszkoptowych. Ta metoda przyczynia się do napowietrzenia masy, ale nie pozwala na uzyskanie pożądanej konsystencji ciasta kluskowego. Zagniatanie jest techniką, która również może być stosowana w procesach pieczenia, jednak bardziej odnosi się do ciast drożdżowych, gdzie kluczowe jest rozwinięcie struktury glutenu poprzez intensywne ugniatanie. W kontekście klusek kładzionych, zagniatanie może prowadzić do nadmiernego rozwoju glutenu, co skutkuje twardszymi kluskami, a nie delikatnymi, jakich oczekujemy. Zrozumienie tych subtelności jest istotne dla osiągnięcia sukcesu w kuchni, a właściwa technika ma kluczowe znaczenie w procesie kulinarnym.

Pytanie 29

Mięso jakie należy wykorzystać do przygotowania kotletów pożarskich?

A. wieprzowe lub z indyka
B. wołowe lub z indyka
C. baranie lub z kurczaka
D. cielęce lub z kurczaka
Wybór mięsa do kotletów pożarskich ma kluczowe znaczenie dla uzyskania pożądanej tekstury i smaku. Odpowiedzi wskazujące na mięso wołowe, baranie lub wieprzowe często prowadzą do błędnych wniosków. Wołowina, chociaż ceniona za swoje walory smakowe, jest znacznie twardsza i bardziej włóknista niż cielęcina czy mięso z kurczaka; w rezultacie kotlety mogą być zbyt suche i trudne do żucia. Baranina natomiast ma intensywny smak, który nie pasuje do delikatności, jakiej oczekujemy w klasycznym daniu, a jej tłustość może prowadzić do nieprzyjemnych doznań smakowych. Wieprzowina, mimo że jest popularnym mięsem, również nie spełnia wymagań dla kotletów pożarskich z uwagi na swoją ciężkość i wyraźny smak. Wiele osób może błędnie sądzić, że dowolne mięso można wykorzystać w każdym przepisie, co jest mylnym podejściem. Wybierając mięso do konkretnej potrawy, warto kierować się jego charakterystyką, a nie tylko dostępnością czy preferencjami smakowymi. Ostatecznie, zastosowanie niewłaściwego rodzaju mięsa może prowadzić do frustracji w kuchni oraz nieudanych prób przygotowania tradycyjnych potraw.

Pytanie 30

Gdzie można znaleźć chlorofil?

A. w dyni
B. w marchwi
C. w brokule
D. w bakłażanie
Chlorofil to fajny zielony pigment, który odgrywa mega ważną rolę w fotosyntezie. Dzięki niemu rośliny mogą zamieniać światło słoneczne na energię chemiczną. W brokule i innych zielonych warzywach, chlorofil wypada naprawdę dobrze, bo wchłania odpowiednie długości fal światła. To wspiera produkcję tlenu i glukozy, co jest super dla naszego zdrowia. Moim zdaniem, to właśnie dzięki chlorofilowi brokuł ma także różne zdrowotne właściwości, takie jak działanie przeciwutleniające i wspieranie układu odpornościowego. Co ciekawe, chlorofil działa jako naturalny detoksykator, który pomaga w usuwaniu toksyn z organizmu. W kuchni często gotuje się brokuł na parze, co pozwala mu zachować swoje wartości odżywcze, w tym chlorofil. Warto więc dodawać go do sałatek czy dań głównych, żeby zwiększyć spożycie zdrowych składników odżywczych.

Pytanie 31

Potrawą, która nie jest wskazana dla osób stosujących dietę lekkostrawną, jest

A. placek węgierski
B. kasza manna
C. marchewka oprószana
D. rosół jarski
Placek węgierski to sycąca potrawa, ale raczej nie dla osób na diecie lekko strawnej. Jest dość ciężki, bo często ma sporo tłuszczu i składników, które mogą się źle trawić, jak mąka pszenna czy jaja. Jak ktoś ma problemy z trawieniem, lepiej unikać takich potraw jak te smażone czy pieczone na oleju. Zamiast tego, fajnie wprowadzić do menu kaszę manną, marchewkę gotowaną na parze czy rosół jarski – to wszystko jest lekkostrawne i dobrze działa na układ pokarmowy. Musisz pamiętać, że dieta lekko strawna jest często zalecana podczas rekonwalescencji, więc warto przemyśleć, co się je.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 33

Który surowiec występuje w miejscu znaku zapytania w zamieszczonym wykazie surowców niezbędnych do sporządzenia sosu holenderskiego?

Wykaz surowców
żółtka
?
ocet winny
sok z cytryny
sól, pieprz biały

A. Oliwa z oliwek.
B. Śmietanka kremowa.
C. Wywar jarski.
D. Masło klarowane.
Masło klarowane to taki podstawowy składnik sosu holenderskiego. Właściwie to bez niego ten sos by nie miał sensu. Robi się go z żółtek jajek i właśnie masła klarowanego, które daje nie tylko tłuszcz, ale też ten charakterystyczny smak. Warto wiedzieć, że masło klarowane jest lepsze od zwykłego, bo nie ma w sobie wody ani stałych substancji, więc sos wychodzi bardzo gładki. W kuchni używa się go nie tylko do sosów, ale też do smażenia, bo świetnie znosi wysokie temperatury. I pamiętaj, że zgodnie z tradycją, sos holenderski zawsze powinien być robiony na bazie masła klarowanego – to naprawdę ważne w kuchni francuskiej i też w wielu nowoczesnych przepisach na klasyczne dania.

Pytanie 34

Zasadnicze wyposażenie niezależnego pokoju w agroturystyce obejmuje:

A. łóżko, stolik, fotel, szafa, odbiornik TV
B. łóżko, stół, fotel, krzesło, wieszak
C. łóżko, stół, krzesło, szafa, odbiornik TV
D. łóżko, stół, szafa, krzesło, wieszak
Jak wybierasz meble do pokoju w gospodarstwie agroturystycznym, to nie możesz zapominać o podstawowych rzeczach, które są ważne dla gości. Na przykład, dodawanie telewizora może wydawać się fajne, ale tak naprawdę nie jest to coś, co jest niezbędne. Telewizor może być popularny, ale raczej nie pasuje do idei agroturystyki, która stawia na kontakt z naturą i interakcje z innymi. Z kolei pomysł z fotelem zamiast krzesła może być trochę mylący – krzesła są bardziej uniwersalne i sprawdzają się lepiej w różnych sytuacjach. A stolik zamiast stołu to też nie to – stół jest lepszy, bo można przy nim jeść razem lub robić coś twórczego. W projektowaniu takich miejsc ważne jest, żeby wiedzieć, czego naprawdę potrzebują goście, a nie tylko to, co wydaje się, że chcą. Meble powinny sprzyjać relaksowi i integracji, a to jest często pomijane w tych złych odpowiedziach.

Pytanie 35

W 250 g porcji naleśników z serem zawartość masy serowej wynosi 100 g. Jaką wartość energetyczną ma ta porcja, jeśli 100 g naleśników dostarcza 180 kcal, a 100 g masy serowej 133 kcal?

A. 782 kcal
B. 313 kcal
C. 583 kcal
D. 403 kcal
Aby obliczyć wartość energetyczną porcji naleśników z serem, musimy najpierw określić, jakie składniki wchodzą w jej skład oraz ich wartość kaloryczną. W porcji 250 g mamy 100 g masy serowej oraz 150 g naleśników. Każde 100 g naleśników dostarcza 180 kcal, co oznacza, że 150 g dostarczy: (150 g / 100 g) * 180 kcal = 270 kcal. Z kolei 100 g masy serowej dostarcza 133 kcal. Zatem całkowita wartość energetyczna porcji wynosi: 270 kcal (naleśniki) + 133 kcal (masa serowa) = 403 kcal. Zastosowanie tej metody obliczania wartości energetycznej jest powszechnie stosowane w dietetyce i żywieniu, co pozwala na precyzyjne ustalanie wartości odżywczych potraw. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla osób zajmujących się planowaniem diet oraz dla tych, którzy chcą kontrolować swoją wartość energetyczną w codziennej diecie.

Pytanie 36

Aby przygotować 7 porcji polędwicy flambirowanej, wykorzystano 350 ml koniaku. Ile koniaku będzie potrzebne do zrobienia 21 porcji polędwicy flambirowanej?

A. 1,05 l
B. 0,105 l
C. 1,50 l
D. 0,150 l
Podczas analizy odpowiedzi, które nie są poprawne, warto zauważyć, że wiele z nich wynika z błędnych obliczeń lub nieprawidłowego rozumienia proporcji. Na przykład, jeśli ktoś wybrał 1,50 l, mogło to wynikać z pomylenia jednostek miary lub z błędnego założenia, że ilość koniaku wzrasta w prostszej proporcji. W rzeczywistości, dla 21 porcji, prawidłowe przeliczenie wymaga zastosowania właściwego mnożnika, który w tym przypadku wynosi 3 (ponieważ 21 to 3 razy 7). Inne odpowiedzi, takie jak 0,150 l czy 0,105 l, mogą być wynikiem zamiany jednostek lub mylnego obliczenia ilości koniaku potrzebnego na jedną porcję. Takie pomyłki często wynikają z nieprawidłowego podejścia do podziału całości na części. Kluczowym aspektem w nauce kulinarnej jest zrozumienie, jak proporcje wpływają na jakość i bezpieczeństwo przygotowywanych potraw. Niepoprawne obliczenia mogą prowadzić do nieadekwatnej ilości składników, co może wpłynąć na smak i konsystencję potrawy. W gastronomii szczególnie istotne jest przestrzeganie zasad i dobrych praktyk, które pomagają w optymalizacji wyników kulinarnych, a także w zapewnieniu bezpieczeństwa w trakcie gotowania, zwłaszcza w przypadku używania ognia.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 38

Restauracja koszerna serwuje dania kuchni

A. francuskiej
B. rosyjskiej
C. żydowskiej
D. niemieckiej
Wybór odpowiedzi dotyczącej kuchni niemieckiej, francuskiej czy rosyjskiej jest nietrafiony, bo te kuchnie nie mają nic wspólnego z zasadami diety koszernej. Każda z nich ma swoje przepisy i składniki, które niekoniecznie są zgodne z koszernością. Na przykład, kuchnia niemiecka często używa wieprzowiny, co w diecie koszernej jest całkowicie zabronione. W kuchni francuskiej znajdziesz dania z drobiu, które nie zawsze są robione zgodnie z zasadami koszerności, a mleko nie może być podawane z mięsem. Jeśli chodzi o kuchnię rosyjską, to też wiele dań zawiera mięso, które w diecie koszernej nie jest dozwolone. Ważne jest, żeby zrozumieć, że dieta koszerna to nie tylko jedzenie, ale też duchowe i kulturowe normy, które wynikają z religijnych tradycji. Dlatego, wybierając potrawy w restauracji koszernej, warto być świadomym tych zasad, żeby lepiej zrozumieć i uszanować tradycje związane z tym jedzeniem.

Pytanie 39

Do jakich dań zaleca się zastosowanie zestawu przypraw Bouquet garni?

A. sałatki koktajlowej
B. ostrego dipu z awokado
C. zupy owocowej
D. bulionu wołowego
Zestaw przypraw Bouguet garni jest kluczowym elementem w procesie przygotowywania bulionu wołowego, ponieważ jego składniki, takie jak natka pietruszki, tymianek oraz liść laurowy, doskonale komponują się z głębokim smakiem mięsa i kości. Bouguet garni to technika kulinarna, która polega na związaniu ziół w mały woreczek lub związaniu ich sznurkiem, co ułatwia ich wyciąganie po gotowaniu. Bulion wołowy, będący bazą dla wielu sosów i zup, wymaga długotrwałego gotowania, co sprzyja wydobywaniu aromatów z przypraw. Dobrze skomponowany bulion może być fundamentem dla potraw takich jak zupy, risotto czy sosy, a Bouguet garni dodaje im dodatkowej głębi smaku. W kuchni profesjonalnej, stosowanie Bouguet garni jest standardem, ponieważ pozwala na kontrolowanie intensywności aromatów, a jego użycie jest zalecane w praktykach przygotowywania wywarów w zgodzie z klasycznymi technikami kulinarnymi.

Pytanie 40

Jakie składniki przyczyniają się do wysokiej wartości energetycznej orzechów?

A. węglowodanów
B. tłuszczów
C. błonnika
D. białek
Orzechy są surowcem wysokoenergetycznym przede wszystkim ze względu na wysoką zawartość tłuszczów, które stanowią ich główny składnik odżywczy. Tłuszcze są kluczowym źródłem energii, dostarczającym około 9 kcal na gram, co czyni je najbardziej kalorycznymi makroskładnikami. W orzechach tłuszcze są głównie nienasycone, co przekłada się na ich korzystny wpływ na zdrowie, w tym obniżenie poziomu cholesterolu i ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Przykładowo, orzechy włoskie zawierają kwasy tłuszczowe omega-3, które mają udowodnione działanie prozdrowotne. Orzechy są również doskonałym źródłem witamin (np. E, K) oraz minerałów (np. magnezu, cynku), co czyni je wartościowym dodatkiem do diety. W praktyce, orzechy mogą być stosowane jako zdrowa przekąska, składnik sałatek, musli, a także jako baza do tworzenia różnorodnych past czy masłek orzechowych, co jest zgodne z zaleceniami zdrowego odżywiania promowanymi przez instytucje takie jak WHO czy EFSA.