Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik programista
Kwalifikacja: INF.04 - Projektowanie, programowanie i testowanie aplikacji
Data rozpoczęcia: 9 stycznia 2025 12:28
Data zakończenia: 9 stycznia 2025 12:44

Egzamin zdany!

Wynik: 39/40 punktów (97,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W jakim języku programowania kod źródłowy musi być skompilowany do kodu maszynowego konkretnej architektury procesora przed jego uruchomieniem?

A. Java

B. PHP

C. C++

D. Perl

C++ to język kompilowany, co oznacza, że kod źródłowy jest najpierw przekształcany do kodu maszynowego przed jego uruchomieniem. Dzięki temu aplikacje napisane w C++ działają szybciej i są bardziej efektywne, ale wymagają kompilacji na każdą platformę oddzielnie.

Pytanie 2

Który z języków programowania jest powszechnie wykorzystywany do tworzenia aplikacji na komputery stacjonarne?

A. PHP

B. HTML

C. JavaScript

D. C++

C++ jest jednym z najczęściej wykorzystywanych języków programowania do tworzenia aplikacji desktopowych. Jego wysoka wydajność, niskopoziomowy dostęp do pamięci i możliwość zarządzania zasobami sprawiają, że jest idealnym wyborem do tworzenia aplikacji wymagających dużej mocy obliczeniowej, takich jak gry, oprogramowanie do obróbki grafiki czy aplikacje systemowe. Frameworki takie jak Qt i biblioteki standardowe C++ (STL) umożliwiają budowanie zarówno prostych, jak i zaawansowanych aplikacji z bogatym interfejsem użytkownika. C++ jest wykorzystywany na szeroką skalę w przemyśle, co czyni go jednym z kluczowych języków w ekosystemie programistycznym.

Pytanie 3

Który z wymienionych mechanizmów umożliwia ograniczenie dostępu do wybranych sekcji aplikacji webowej?

A. Formularze dynamiczne

B. System logowania i kontroli dostępu

C. Mechanizm renderowania treści

D. Pliki CSS statyczne

Dynamiczne formularze umożliwiają interakcję użytkownika z aplikacją, np. przesyłanie danych, ale same w sobie nie zapewniają mechanizmów autoryzacji ani ograniczenia dostępu. Statyczne pliki CSS odpowiadają za wygląd i stylizację strony internetowej, nie mają jednak wpływu na mechanizmy kontroli dostępu. Mechanizm renderowania treści służy do wyświetlania elementów interfejsu i generowania dynamicznych stron, ale nie pełni roli systemu logowania ani autoryzacji użytkowników.

Pytanie 4

Jaką rolę odgrywa pamięć operacyjna (RAM) w komputerowym systemie?

A. Tymczasowe magazynowanie danych i instrukcji dla procesora

B. Trwałe przechowywanie systemu operacyjnego

C. Zarządzanie transferem danych pomiędzy urządzeniami wejścia/wyjścia

D. Umożliwienie tworzenia kopii zapasowej danych użytkownika

Pamięć operacyjna, znana jako RAM (Random Access Memory), odgrywa kluczową rolę w funkcjonowaniu systemu komputerowego. Jej głównym zadaniem jest tymczasowe przechowywanie danych i instrukcji, które są niezbędne dla procesora w trakcie wykonywania programów. Kiedy uruchamiamy aplikację, jej kod oraz dane są ładowane z pamięci masowej (np. dysku twardego) do pamięci RAM, co umożliwia szybki dostęp do nich przez procesor. Dzięki dużej prędkości działania pamięć operacyjna znacząco przyspiesza procesy obliczeniowe, ponieważ operacje na danych przechowywanych w RAM są wielokrotnie szybsze niż na danych znajdujących się na dysku twardym. Współczesne komputery często wyposażone są w kilka gigabajtów pamięci RAM, co pozwala na efektywne zarządzanie wieloma uruchomionymi aplikacjami jednocześnie. Standardy takie jak DDR4 i DDR5 określają nie tylko wydajność, ale również szybkość przesyłania danych, co ma kluczowe znaczenie w kontekście wydajności systemu komputerowego. W efekcie, pamięć operacyjna jest niezbędna do płynnego działania systemu operacyjnego oraz aplikacji, a jej pojemność i szybkość mają bezpośredni wpływ na ogólną wydajność komputera.

Pytanie 5

Która z właściwości przycisków typu Radio-button opisanych w przedstawionym fragmencie dokumentacji jest poprawna?

A. Wartość właściwości value grupy radio przechowuje tekst etykiety dla każdego radio-button

B. Właściwość labelPosition może przyjmować jedną z dwóch opcji

C. Etykieta (label) może być umieszczona wyłącznie po przycisku radio-button

D. Przyciski radio-button są organizowane w elemencie o nazwie

Właściwość 'labelPosition' przyjmuje jedną z dwóch wartości, co pozwala na ustawienie pozycji etykiety po lewej lub prawej stronie przycisku radio-button. Jest to kluczowa funkcjonalność, która wpływa na układ i dostępność interfejsu użytkownika.

Pytanie 6

Który z poniższych przypadków stanowi test niefunkcjonalny?

A. Testowanie wydajności aplikacji pod dużym obciążeniem

B. Sprawdzenie działania przycisku

C. Sprawdzenie obsługi formularza rejestracji

D. Weryfikacja poprawności logowania użytkownika

Testowanie wydajności aplikacji pod dużym obciążeniem to przykład testu niefunkcjonalnego. Jego celem jest ocena, jak aplikacja zachowuje się przy dużej liczbie użytkowników lub operacji jednocześnie. Testy te pozwalają na identyfikację wąskich gardeł i optymalizację kodu oraz infrastruktury serwerowej. W ramach testów obciążeniowych analizowane są parametry takie jak czas odpowiedzi, zużycie zasobów (CPU, RAM) oraz stabilność aplikacji w warunkach skrajnego obciążenia. Testowanie wydajności jest kluczowe w aplikacjach webowych, e-commerce oraz systemach o dużej liczbie transakcji, gdzie każdy przestój może generować straty finansowe i negatywnie wpływać na doświadczenia użytkownika.

Pytanie 7

Jakie z wymienionych narzędzi jest szeroko stosowane do debugowania aplikacji internetowych?

A. Chrome DevTools

B. Blender

C. Postman

D. Git

Chrome DevTools to potężne narzędzie wbudowane w przeglądarkę Google Chrome, które umożliwia debugowanie aplikacji webowych. Umożliwia ono analizowanie struktury DOM, monitorowanie sieci, profilowanie wydajności oraz inspekcję kodu JavaScript. Chrome DevTools pozwala na śledzenie błędów w czasie rzeczywistym, edytowanie stylów CSS oraz modyfikowanie HTML bezpośrednio w przeglądarce, co znacznie przyspiesza proces rozwoju i testowania aplikacji webowych.

Pytanie 8

Który z poniższych kodów realizuje przedstawiony fragment algorytmu?

A. Kod 4

B. Kod 2

C. Kod 1

D. Kod 3

Kod 3 jest poprawną implementacją przedstawionego algorytmu. Jego struktura i sposób działania odpowiadają założeniom algorytmu, co prowadzi do uzyskania prawidłowego wyniku.

Pytanie 9

W klasie o nazwie samochod przypisano atrybuty: marka, rocznik, parametry[]. Atrybuty te powinny zostać zdefiniowane jako

A. metody

B. funkcje

C. interfejsy

D. pola

Pola klasy to jej atrybuty, które przechowują dane dotyczące obiektów. Definiują one stan obiektu i mogą przyjmować różne wartości w zależności od instancji klasy. W przypadku klasy samochod cechy takie jak marka, rocznik czy parametry to właśnie pola, które odzwierciedlają właściwości poszczególnych obiektów.

Pytanie 10

Jaki typ testów ocenia funkcjonalność aplikacji z punktu widzenia użytkownika końcowego?

A. Testy obciążeniowe

B. Testy funkcjonalne

C. Testy zgodności

D. Testy użyteczności

Testy użyteczności to kluczowy element w procesie tworzenia aplikacji, który koncentruje się na analizie i ocenie interakcji użytkownika z produktem. Celem testów użyteczności jest sprawdzenie, jak łatwa i intuicyjna w obsłudze jest aplikacja, czy użytkownik jest w stanie efektywnie osiągnąć swoje cele oraz jakie są potencjalne bariery w korzystaniu z aplikacji. Testy te dostarczają cennych informacji na temat UX (User Experience) i pozwalają na wczesne wykrycie problemów związanych z designem oraz funkcjonalnością.

Pytanie 11

Jakie znaczenie ma określenie "klasa zaprzyjaźniona" w kontekście programowania obiektowego?

A. Klasa, która nie ma możliwości zawierania metod statycznych

B. Klasa, która ma dostęp do prywatnych i chronionych elementów innej klasy

C. Klasa, w której wszystkie komponenty są publiczne

D. Klasa, która może być dziedziczona przez inne klasy

Klasa zaprzyjaźniona (ang. 'friend class') to klasa, która ma dostęp do prywatnych i chronionych składowych innej klasy, dzięki specjalnej deklaracji 'friend' wewnątrz tej klasy. Jest to kluczowe narzędzie w programowaniu obiektowym, które umożliwia ściślejszą współpracę między klasami, jednocześnie zapewniając hermetyzację kodu w miejscach, gdzie jest to wymagane. Używanie klas zaprzyjaźnionych umożliwia bardziej efektywne zarządzanie zależnościami między klasami, co jest istotne w dużych projektach programistycznych. Klasy zaprzyjaźnione są często stosowane w bibliotekach standardowych i frameworkach, pozwalając na eleganckie rozwiązania problemów związanych z ukrywaniem implementacji i udostępnianiem tylko niezbędnych fragmentów kodu innym komponentom systemu.

Pytanie 12

Jakie cechy posiada kod dopełniający do dwóch?

A. Umożliwia konwersję systemu binarnego na szesnastkowy

B. Reprezentuje liczbę w odwrotnej formie binarnej

C. Służy do przekształcania liczb binarnych na dziesiętne

D. Umożliwia reprezentację liczb ujemnych w systemie binarnym

Kod uzupełnieniowy do dwóch jest powszechnie stosowany w systemach komputerowych do reprezentacji liczb całkowitych, w tym liczb ujemnych. W tym systemie najstarsza cyfra (bit) określa znak liczby, gdzie 0 oznacza liczbę dodatnią, a 1 liczbę ujemną. Aby uzyskać reprezentację liczby ujemnej w systemie binarnym, należy najpierw przedstawić jej wartość bezwzględną w postaci binarnej, a następnie odwrócić wszystkie bity i dodać 1 do wyniku, co daje nam liczbę w kodzie uzupełnieniowym do dwóch. Na przykład, aby uzyskać -5 w systemie 8-bitowym, zaczynamy od 5, co w postaci binarnej to 00000101. Następnie odwracamy bity, co daje 11111010, a dodając 1 uzyskujemy 11111011, co stanowi -5 w kodzie uzupełnieniowym do dwóch. Ta metoda umożliwia łatwe wykonywanie arytmetyki, ponieważ dodawanie i odejmowanie liczb ujemnych i dodatnich można realizować z użyciem tych samych operacji binarnych. Kod uzupełnieniowy do dwóch stał się standardem w większości architektur komputerowych, takich jak x86 czy ARM, dzięki swojej efektywności i prostocie.

Pytanie 13

Która z wymienionych właściwości najlepiej charakteryzuje biblioteki dynamiczne?

A. Są ładowane podczas kompilacji

B. Są ładowane w trakcie działania aplikacji

C. Zawierają kod źródłowy aplikacji

D. Są statycznie dołączane do pliku wykonywalnego

Biblioteki dynamiczne, znane też jako DLL w Windows czy SO w Unix/Linux, ładują się do pamięci, gdy program działa. To super, bo dzięki temu aplikacja nie marnuje zasobów, a jak zajdzie potrzeba, to może z nich korzystać. Można też aktualizować te biblioteki bez potrzeby rekompilacji całego programu – to duża wygoda. Dzięki dynamicznemu ładowaniu kod może być współdzielony przez różne aplikacje, a to zmniejsza rozmiar plików i sprawia, że łatwiej się tym wszystkim zarządza.

Pytanie 14

Jakie są typowe frameworki/biblioteki używane w aplikacjach webowych?

A. ASP.NET Core, Django, Angular, React.js, Node.js

B. ASP.NET Core, jQuery, Joomla!, Wordpress, Angular

C. Visual Studio, Eclipse, angular, React.js, Node.js

D. jquery, Joomla!, Wordpress, android Studio, Xamarin

Frameworki i biblioteki typowe dla aplikacji webowych to ASP.NET Core, Django, Angular, React.js i Node.js. Umożliwiają one tworzenie dynamicznych aplikacji front-end i back-end, zapewniając szeroką funkcjonalność, skalowalność oraz obsługę nowoczesnych technologii webowych.

Pytanie 15

Jakie aspekty powinny być brane pod uwagę przy tworzeniu zestawów danych?

A. Typ zastosowanego kompilatora

B. Narzędzia do analizy błędów

C. Ilość linii kodu programu

D. Metoda alokacji pamięci dla danych

Sposób alokacji pamięci dla danych to kluczowy element projektowania zestawów danych, ponieważ wpływa na wydajność i efektywność programu. Dynamiczna alokacja pamięci pozwala na tworzenie struktur, których rozmiar jest zmienny i dostosowuje się w trakcie działania aplikacji. Dzięki temu programiści mogą optymalnie zarządzać zasobami systemowymi, unikając marnowania pamięci lub jej niedoboru. Wybór odpowiedniej metody alokacji, np. stosowanie wskaźników, dynamicznych tablic lub struktur danych takich jak lista czy mapa, pozwala na budowanie bardziej skalowalnych i elastycznych aplikacji.

Pytanie 16

Jaką właściwość ma sieć synchroniczna?

A. Transmisja danych odbywa się w wyznaczonych interwałach czasowych

B. Nie jest konieczna synchronizacja zegarów

C. Gwarantuje większą elastyczność w przesyłaniu danych

D. Przekazywanie danych zachodzi w sposób niesystematyczny

Sieć synchroniczna charakteryzuje się tym, że transmisja danych odbywa się w ustalonych odstępach czasu, co oznacza, że wszystkie urządzenia w sieci są zsynchronizowane do jednego zegara. Taki sposób przesyłania danych pozwala na precyzyjne określenie momentu, w którym dane są wysyłane i odbierane, co redukuje opóźnienia i błędy w komunikacji. Przykładem sieci synchronicznej jest system TDM (Time Division Multiplexing), który dzieli czas na różne sloty, przydzielając każdy slot konkretnemu użytkownikowi lub urządzeniu. Dzięki temu każdy uczestnik sieci ma gwarancję, że w swoim czasie dostanie dostęp do medium transmisyjnego. Standardy takie jak SONET (Synchronous Optical Network) i SDH (Synchronous Digital Hierarchy) są przykładami technologii, które wykorzystują synchronizację do efektywnego przesyłania danych na dużych odległościach. Takie podejście jest powszechnie stosowane w telekomunikacji, gdzie wysoka wydajność i niezawodność transmisji są kluczowe dla jakości usług.

Pytanie 17

Jakie są różnice między testami funkcjonalnymi a niefunkcjonalnymi?

A. Testy funkcjonalne oceniają zgodność działania aplikacji z założeniami, a niefunkcjonalne analizują aspekty wydajności, bezpieczeństwa i użyteczności

B. Testy funkcjonalne są realizowane tylko przez końcowych użytkowników, natomiast niefunkcjonalne przez programistów

C. Testy funkcjonalne oceniają wydajność aplikacji, podczas gdy niefunkcjonalne weryfikują poprawność kodu

D. Testy funkcjonalne koncentrują się na interfejsie, a niefunkcjonalne na backendzie aplikacji

Testy funkcjonalne sprawdzają, czy aplikacja działa zgodnie z założeniami i spełnia określone wymagania użytkownika. Obejmują one testowanie interfejsu, przepływu pracy oraz funkcji kluczowych dla działania oprogramowania. Testy niefunkcjonalne koncentrują się na aspektach takich jak wydajność, skalowalność, bezpieczeństwo i użyteczność. Różnica polega na tym, że testy funkcjonalne oceniają 'co' robi aplikacja, podczas gdy testy niefunkcjonalne oceniają 'jak dobrze' aplikacja działa w różnych warunkach. Testy niefunkcjonalne obejmują testy obciążeniowe (load testing), testy penetracyjne oraz analizy UX. Oba typy testów są niezbędne dla zapewnienia wysokiej jakości oprogramowania i jego niezawodności w środowisku produkcyjnym.

Pytanie 18

Jakie narzędzie umożliwia testowanie API w aplikacjach internetowych?

A. Blender

B. Postman

C. Microsoft Excel

D. Node.js

Postman to jedno z najczęściej wykorzystywanych narzędzi do testowania API aplikacji webowych. Umożliwia wysyłanie żądań HTTP, testowanie endpointów oraz monitorowanie odpowiedzi serwera. Dzięki Postmanowi programiści mogą w łatwy sposób analizować dane przesyłane między frontendem a backendem, co jest kluczowe w trakcie budowania nowoczesnych aplikacji opartych na architekturze REST lub GraphQL. Narzędzie oferuje możliwość automatyzacji testów, co przyspiesza proces wykrywania błędów i zwiększa jakość dostarczanych aplikacji. Postman pozwala także na tworzenie skryptów pre-request i testowych, umożliwiając weryfikację poprawności danych oraz sprawdzanie integralności aplikacji na różnych etapach jej rozwoju.

Pytanie 19

W jakim celu wykorzystuje się diagram Gantta?

A. do dokładnej analizy czasowo-kosztowej projektu

B. do przedstawiania funkcjonalności systemu

C. do wizualizacji powiązań między elementami systemów

D. do planowania i zarządzania projektem

Diagram Gantta służy do planowania i zarządzania projektami. Umożliwia wizualizację harmonogramu i postępów prac, co jest kluczowe w efektywnym zarządzaniu czasem i zasobami.

Pytanie 20

Który z wymienionych algorytmów pracujących na tablicy jednowymiarowej ma złożoność obliczeniową O(n2)?

A. Sortowanie szybkie

B. Sortowanie bąbelkowe

C. Wyszukiwanie metodą binarną

D. Wyświetlenie elementów

Sortowanie bąbelkowe to taki klasyczny algorytm, który ma złożoność O(n^2). Chociaż jest dość prosty w zrozumieniu, to nie za bardzo sprawdza się w większych zbiorach danych. Działa tak, że porównuje sąsiadujące ze sobą elementy i zamienia je miejscami, jeśli są w złej kolejności. Trochę to czasochłonne, ale warto znać ten algorytm, bo pokazuje podstawy sortowania.

Pytanie 21

Jaką rolę pełni instrukcja throw w języku C++?

A. Przerywa działanie programu, gdy wystąpi wyjątek

B. Inicjuje nowy wyjątek podczas działania aplikacji

C. Ogranicza zasięg zmiennych w bloku try

D. Zgłasza wyjątek, który można przechwycić za pomocą bloku catch

Instrukcja 'throw' w C++ służy do zgłaszania wyjątków, które mogą być następnie przechwycone i obsłużone przez blok 'catch'. Mechanizm ten pozwala na przerwanie normalnego przepływu programu w przypadku wystąpienia błędu i skierowanie sterowania do odpowiedniego miejsca obsługi wyjątków. 'Throw' jest kluczowym elementem obsługi błędów i umożliwia propagowanie informacji o błędach na wyższe poziomy programu, co pozwala na ich efektywną obsługę. Używanie wyjątków poprawia czytelność kodu, umożliwiając oddzielenie logiki biznesowej od logiki obsługi błędów.

Pytanie 22

Co następuje, gdy błąd nie zostanie uchwycony przez blok catch?

A. Błąd zostanie zignorowany przez kompilator

B. Program kontynuuje działanie, pomijając błąd

C. Instrukcja throw zostanie automatycznie wykreślona

D. Program zakończy działanie z błędem

Jeśli wyjątek nie zostanie przechwycony przez blok 'catch', program zakończy działanie z błędem i wygeneruje komunikat o nieobsłużonym wyjątku. Jest to domyślne zachowanie w C++ i innych językach obsługujących wyjątki, co ma na celu zapobieganie dalszemu wykonywaniu kodu, który mógłby prowadzić do nieprzewidywalnych rezultatów. Obsługa wyjątków jest kluczowym elementem zapewniania stabilności i bezpieczeństwa aplikacji – brak jej implementacji może prowadzić do awarii programu. Dlatego zaleca się, aby zawsze stosować odpowiednie bloki 'try-catch' wokół kodu, który może generować wyjątki.

Pytanie 23

Jakie z wymienionych narzędzi pozwala na jednoczesne korzystanie z systemów BIN, DEC i HEX?

A. Kalkulator systemowy

B. Przeglądarka grafów

C. GIMP

D. Microsoft Word

Kalkulator systemowy to narzędzie, które umożliwia użytkownikom pracę z różnymi systemami liczbowymi, takimi jak system dziesiętny (DEC), binarny (BIN) oraz szesnastkowy (HEX). Jego funkcjonalność pozwala na konwersję wartości liczbowych pomiędzy tymi systemami, co jest niezwykle przydatne w kontekście programowania, inżynierii komputerowej oraz nauk przyrodniczych. Dzięki kalkulatorowi systemowemu, użytkownicy mogą wprowadzać liczby w jednym systemie, a następnie uzyskiwać ich odpowiedniki w pozostałych systemach, co znacznie ułatwia analizę danych. Na przykład, wpisując liczbę w systemie binarnym, można natychmiast zobaczyć jej reprezentację w systemie dziesiętnym i szesnastkowym, co jest kluczowe w zadaniach związanych z konwersją kodów czy obliczeniami w architekturze komputerowej. Ponadto, kalkulatory systemowe często zawierają funkcje umożliwiające przeprowadzanie bardziej skomplikowanych operacji, takich jak dodawanie czy odejmowanie w różnych systemach liczbowych, co czyni je nieocenionym narzędziem w programowaniu i obliczeniach naukowych. Narzędzia te są zgodne z powszechnie przyjętymi standardami, takimi jak IEEE 754 dla reprezentacji liczb zmiennoprzecinkowych, co zapewnia ich wysoką dokładność i niezawodność w obliczeniach.

Pytanie 24

Jaki rodzaj testów można scharakteryzować przedstawionym opisem?

A. testy funkcjonalne

B. testy jednostkowe

C. testy wydajnościowe

D. testy zgodności

Testy funkcjonalne (functional testing) oceniają, czy aplikacja działa zgodnie z założeniami, testując jej poszczególne funkcjonalności. Są kluczowym etapem w procesie testowania oprogramowania, ponieważ potwierdzają poprawność implementacji.

Pytanie 25

Którą funkcję w C++ można zastosować do dynamicznego przydzielania pamięci dla tablicy?

A. free()

B. delete[]

C. malloc()

D. sizeof()

Funkcja 'malloc()' w języku C i C++ służy do dynamicznego alokowania pamięci dla tablic i innych struktur danych. Jest to kluczowa funkcja pozwalająca na przydzielenie określonej ilości bajtów w czasie wykonywania programu, co zwiększa elastyczność zarządzania pamięcią. Używając 'malloc()', programista może utworzyć tablicę o zmiennym rozmiarze, który nie musi być znany w czasie kompilacji. Dynamiczne alokowanie pamięci jest powszechnie stosowane w aplikacjach wymagających dużych ilości danych lub wtedy, gdy konieczne jest efektywne wykorzystanie zasobów systemowych.

Pytanie 26

Algorytm zaprezentowany w zadaniu można zrealizować w języku Java wykorzystując instrukcję

A. while

B. switch

C. if

D. try

Pętla while w języku Java jest idealna do implementacji algorytmów, które wymagają wielokrotnego wykonywania bloku kodu dopóki określony warunek logiczny pozostaje prawdziwy. W przedstawionym schemacie blokowym widzimy iteracyjny proces, który zaczyna się od przypisania wartości 2 do zmiennej number, a następnie kontynuuje dodawanie 2 do tej zmiennej tak długo, jak długo jej wartość nie osiągnie 10. Struktura ta jest typowym przykładem problemu, który najlepiej rozwiązać za pomocą pętli while. Wyrażenie warunkowe number != 10 jest sprawdzane przed każdą iteracją pętli, co umożliwia zakończenie pętli w momencie, gdy warunek przestaje być prawdziwy. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami programistycznymi, które zalecają minimalizowanie niepotrzebnych obliczeń i zwiększanie czytelności kodu. Pętle while są często stosowane w sytuacjach, gdy liczba iteracji nie jest z góry znana i zależy od dynamicznie zmieniających się warunków, co czyni je wszechstronnym narzędziem w wielu aplikacjach, od przetwarzania danych po kontrolę przepływu w symulacjach komputerowych. Praktyczna znajomość pętli pozwala na efektywne rozwiązywanie problemów w złożonych projektach informatycznych.

Pytanie 27

Jakie są główne różnice między środowiskiem RAD (Rapid Application Development) a klasycznymi IDE?

A. RAD funkcjonuje tylko w systemach operacyjnych Linux

B. RAD koncentruje się tylko na testowaniu programów

C. RAD pozwala na szybkie tworzenie prototypów i rozwijanie aplikacji przy minimalnej ilości kodu

D. RAD nie oferuje żadnych narzędzi do debugowania

RAD (Rapid Application Development) to metodologia tworzenia oprogramowania, która kładzie nacisk na szybkie prototypowanie i iteracyjne podejście do rozwoju aplikacji, minimalizując czas poświęcany na pisanie kodu od podstaw. Kluczowym aspektem RAD jest możliwość szybkiego dostosowywania aplikacji do zmieniających się wymagań biznesowych oraz ciągła interakcja z klientem. Narzędzia RAD, takie jak Visual Studio, Delphi czy OutSystems, pozwalają na budowanie aplikacji przy użyciu graficznych interfejsów, gotowych komponentów i automatycznego generowania kodu, co znacząco skraca czas wprowadzenia produktu na rynek. RAD doskonale sprawdza się w przypadku projektów o krótkim cyklu życia i wymagających szybkich zmian.

Pytanie 28

Jakie jest zastosowanie iteratora w zbiorach?

A. Do usuwania elementów ze zbioru

B. Do generowania kopii zbiorów

C. Do zmiany rodzaju zbioru w trakcie działania aplikacji

D. Do iterowania po elementach zbioru

Iterator w kolekcjach umożliwia przechodzenie przez elementy kolekcji w określonym porządku. Jest to abstrakcyjny obiekt, który pozwala na iterowanie po różnych strukturach danych, takich jak listy, wektory czy zbiory, bez konieczności znajomości ich wewnętrznej implementacji. Iteratory umożliwiają wykonywanie operacji na elementach kolekcji, takich jak odczyt, modyfikacja lub usuwanie, co czyni je niezwykle użytecznymi w programowaniu obiektowym. Dzięki iteratorom kod staje się bardziej czytelny i mniej podatny na błędy.

Pytanie 29

Algorytmu Euklidesa, przedstawionego na schemacie, należy użyć do obliczenia.

A. najmniejszej liczby pierwszej w danym zakresie

B. największego elementu w zbiorze liczb

C. Najmniejszej Wspólnej Wielokrotności

D. Największego Wspólnego Dzielnika

Algorytm Euklidesa to klasyczna metoda stosowana do wyznaczania największego wspólnego dzielnika (NWD) dwóch liczb całkowitych. Działa na zasadzie iteracyjnego odejmowania mniejszej liczby od większej aż do momentu, gdy obie liczby staną się równe. Wtedy ta wspólna wartość jest największym wspólnym dzielnikiem. Algorytm jest bardzo efektywny, nawet dla dużych liczb, co czyni go powszechnie stosowanym w praktycznych zastosowaniach, takich jak kryptografia czy optymalizacja komputerowa. W kryptografii, szczególnie w systemach kluczy publicznych, takich jak RSA, obliczanie NWD jest kluczowe dla generowania kluczy. Algorytm Euklidesa jest też podstawą dla bardziej zaawansowanych algorytmów, takich jak rozszerzony algorytm Euklidesa, który umożliwia obliczenie również współczynników liczbowych używanych w teoretycznych dowodach matematycznych. Jego implemetacja jest również często wykorzystywana w bibliotekach matematycznych języków programowania, co świadczy o jego uniwersalności i znaczeniu w dzisiejszej technologii.

Pytanie 30

Podejście obiektowe w rozwiązywaniu problemów obejmuje między innymi:

A. klasy, obiekty oraz hermetyzację

B. wyzwalacze i polimorfizm

C. pola, metody, rekurencję oraz kwerendy

D. zmienne, procedury oraz funkcje

Obiektowe podejście obejmuje klasy, obiekty i hermetyzację. Te trzy elementy stanowią podstawę programowania obiektowego, umożliwiając organizację kodu i ochronę danych przed nieautoryzowanym dostępem.

Pytanie 31

Narzędzie przeznaczone do rozwijania aplikacji w systemie WPf (ang. Windows Presentation Foundation) to

A. NetBeans

B. PyCharm

C. XamarinStudio

D. Visual Studio

Visual Studio jest dedykowanym narzędziem do implementacji aplikacji w środowisku WPF (Windows Presentation Foundation). Umożliwia projektowanie interfejsów użytkownika i zarządzanie projektami opartymi na XAML.

Pytanie 32

Co należy do zadań interpretera?

A. sprawdzanie składni całego programu przed jego uruchomieniem

B. przekładanie kodu na kod maszynowy

C. ulepszanie większej części kodu, aby przyspieszyć jego wykonanie

D. wykonanie skryptu instrukcja po instrukcji

Interpreter wykonuje kod instrukcja po instrukcji, co oznacza, że analizuje i natychmiast uruchamia każdą linię programu. Takie podejście jest charakterystyczne dla języków takich jak Python, JavaScript czy PHP. Interpreter nie kompiluje całego programu na raz, co pozwala na szybkie testowanie i prototypowanie, ale może skutkować wolniejszym działaniem programu w porównaniu do skompilowanego kodu.

Pytanie 33

W jakiej sytuacji należy umieścić poszkodowanego w bezpiecznej pozycji bocznej?

A. gdy osoba omdleje, ale oddycha

B. w sytuacji omdlenia i braku tętna

C. gdy wystąpi uszkodzenie kręgosłupa

D. w przypadku urazu pleców, gdy osoba jest przytomna

Osobę po omdleniu, która oddycha, należy ułożyć w pozycji bocznej bezpiecznej. Taka pozycja zapobiega zadławieniu i zapewnia drożność dróg oddechowych, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa poszkodowanego.

Pytanie 34

Jaką funkcję pełnią okna dialogowe niemodalne?

A. zarządzania stanem aplikacji za pomocą systemów menu

B. zarządzania ustawieniami aplikacji, jako okno, które pozostaje widoczne na ekranie przez cały czas trwania aplikacji

C. wstrzymywania działania aplikacji w czasie wprowadzania oraz zatwierdzania danych

D. prezentowania komunikatów, które wymagają potwierdzenia, aby kontynuować działanie aplikacji

Okna dialogowe niemodalne umożliwiają interakcję z innymi elementami aplikacji nawet wtedy, gdy są otwarte. Są często wykorzystywane w ustawieniach aplikacji, pozwalając użytkownikowi na wprowadzanie zmian i jednoczesne korzystanie z innych funkcji programu.

Pytanie 35

Programista może wykorzystać framework Angular do realizacji aplikacji:

A. rodzaju back-end

B. na komputerze

C. mobilnej

D. rodzaju front-end

Angular to świetne narzędzie do tworzenia aplikacji front-endowych. Chodzi o to, że odpowiada za to, co widzi użytkownik i jak może z tym interagować. Dzięki Angular możemy budować dynamiczne i responsywne aplikacje webowe. Z tego co widzę, używamy tam komponentów, modułów i rzeczy typu dwukierunkowe wiązanie danych, co naprawdę ułatwia życie. Bez wątpienia, Angular jest jednym z najpopularniejszych frameworków do robienia interfejsów użytkownika, co tylko potwierdza jego efektywność.

Pytanie 36

Która z funkcji powinna zostać zrealizowana w warstwie back-end aplikacji webowej?

A. sprawdzanie formularzy w czasie rzeczywistym

B. wyświetlanie danych z formularza w przeglądarce

C. zarządzanie zdarzeniami elementów

D. zarządzanie bazą danych

Obsługa bazy danych jest fundamentalną częścią warstwy back-end w aplikacjach internetowych. Backend odpowiada za przetwarzanie logiki biznesowej, przechowywanie i zarządzanie danymi, a także komunikację z bazą danych. Dane przesyłane z front-endu (interfejsu użytkownika) są walidowane i przetwarzane po stronie serwera, zanim trafią do bazy danych lub zostaną zwrócone użytkownikowi. W przypadku aplikacji dynamicznych, serwer pobiera informacje z bazy danych, przekształca je zgodnie z wymogami aplikacji i przesyła z powrotem na front-end. Właściwe zarządzanie danymi i bezpieczeństwo operacji na bazie danych to kluczowe zadania back-endu. Równie ważne jest zapobieganie wstrzykiwaniu SQL (SQL Injection) i zapewnienie integralności danych, co stanowi podstawę skalowalnych i bezpiecznych aplikacji.

Pytanie 37

Jakie jest wymagane minimalne natężenie światła w biurze na stanowisku pracy?

A. 500 lx

B. 100 lx

C. 800 lx

D. 200 lx

Minimalne natężenie oświetlenia, jakie powinno być w biurze, to 500 lx (luksów). To taki standard, który ustalono w normach BHP i ergonomii. Dzięki temu lepiej się pracuje przy komputerze i łatwiej robić zadania, które wymagają dobrego wzroku. Odpowiednie oświetlenie zdecydowanie zmniejsza zmęczenie oczu i poprawia koncentrację, co jest istotne, żeby uniknąć bólów głowy i być bardziej efektywnym w pracy. Ważne, żeby światło było równomierne i nie odbijało się na monitorze, bo to może rozpraszać. Warto dbać o takie warunki, bo to zmniejsza ryzyko problemów ze wzrokiem, a komfort pracy jest mega ważny, zwłaszcza gdy ktoś spędza dużo czasu przed komputerem.

Pytanie 38

W frameworkach do budowy aplikacji mobilnych lub desktopowych znajduje zastosowanie wzorzec MVVM, oznaczający Model-View-ViewModel. Te podejście do programowania oznacza, że

A. w aplikacji obecny jest jedynie interfejs użytkownika

B. interfejs użytkownika i logika aplikacji są umieszczone w jednym pliku

C. interfejs użytkownika oraz logika aplikacji są oddzielone

D. kontrolki i widoki interfejsu użytkownika są zintegrowane z logiką aplikacji

Wzorzec MVVM, czyli Model-View-ViewModel, jest jednym z kluczowych podejść w architekturze aplikacji, szczególnie w kontekście aplikacji mobilnych i desktopowych. Zakłada on wyraźne rozdzielenie logiki aplikacji (Model) od warstwy prezentacji (View), z pomocą komponentu ViewModel, który działa jako mediator. Dzięki temu programiści mogą łatwiej zarządzać kodem, testować poszczególne komponenty oraz wprowadzać zmiany w interfejsie użytkownika bez wpływu na logikę aplikacji. Przykładem zastosowania MVVM jest framework WPF (Windows Presentation Foundation), w którym dane są wiązane do kontrolek w interfejsie użytkownika, co pozwala na automatyczną aktualizację widoków w przypadku zmian w modelu. Standardy takie jak Data Binding w WPF oraz Reactive Programming w Xamarin i Avalonia, pokazują, jak MVVM ułatwia rozwój aplikacji poprzez separację odpowiedzialności, co prowadzi do większej przejrzystości kodu i łatwości w jego utrzymywaniu.

Pytanie 39

Jakie będzie działanie przedstawionych dwóch równoważnych fragmentów kodu źródłowego?

A. nadany tytuł każdego elementu HTML: "Egzamin zawodowy"

B. nadany tytuł strony: "Egzamin zawodowy"

C. wyświetlony na stronie tekst w akapicie: "Egzamin zawodowy"

D. wyświetlony na stronie tekst w nagłówku: "Egzamin zawodowy"

Twój kod rzeczywiście sprawia, że w nagłówku strony pojawia się tekst 'Egzamin zawodowy' (tak jak w

). To ważne, bo nagłówki HTML są kluczowe dla struktury strony i pomagają w lepszym pozycjonowaniu treści w wyszukiwarkach. Z mojego doświadczenia, dobrze zrobiony nagłówek może znacznie poprawić czytelność strony.

Pytanie 40

Jaką wartość przyjmie etykieta label po wykonaniu podanego kodu, gdy zostanie on uruchomiony po naciśnięciu przycisku w aplikacji?

A. suma liczb parzystych z przedziału od 0 do 100

B. liczby z przedziału od 0 do 100

C. liczby parzyste z przedziału od 0 do 100

D. suma liczb z przedziału od 0 do 100

Kod oblicza i zapisuje sumę liczb parzystych z przedziału od 0 do 100. Pętla iteruje przez kolejne liczby i dodaje te, które spełniają warunek parzystości, zapewniając poprawne wyniki.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej