Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 19 maja 2025 01:34
Data zakończenia: 19 maja 2025 01:44

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką masę netto papieru o wymiarach 700 mm x 1000 mm i gramaturze 100 g/m² potrzebujesz do wykonania 2 000 plakatów w formacie B2?

A. 70 kg

B. 35 kg

C. 50 kg

D. 60 kg

Aby obliczyć ilość kilogramów netto papieru potrzebnego do wydrukowania plakatów, należy najpierw ustalić całkowitą powierzchnię plakatów. Format B2 ma wymiary 500 mm x 700 mm, co daje powierzchnię 0,35 m² na jeden plakat. W przypadku 2000 plakatów, całkowita powierzchnia wynosi 2000 x 0,35 m² = 700 m². Następnie, wiedząc, że gramatura papieru wynosi 100 g/m², obliczamy masę papieru: 700 m² x 100 g/m² = 70000 g, co przelicza się na 70 kg. Zastosowanie odpowiednich obliczeń w procesie druku jest kluczowe dla określenia zapotrzebowania materiałowego i zarządzania budżetem. Warto znać standardy i wytyczne dotyczące gramatury papieru oraz jego formatu, aby zoptymalizować proces produkcji oraz zredukować odpady materiałowe, co jest istotne w dzisiejszym zrównoważonym rozwoju branży poligraficznej.

Pytanie 2

Jakiego typu spacji używa się przed symbolami interpunkcyjnymi, takimi jak: kropka, przecinek, średnik, dwukropek?

A. Żaden

B. Justującą

C. Firetową

D. Półfiretową

Wielu użytkowników może mieć wątpliwości co do stosowania spacji przed znakami interpunkcyjnymi, co prowadzi do błędnych przekonań o tym, jak powinna wyglądać poprawna typografia. Odpowiedzi sugerujące umieszczanie różnych rodzajów spacji, takich jak firetowa, półfiretowa czy justująca, są nieadekwatne w kontekście polskich zasad typograficznych. Firetowa, znana jako spacja, która jest szersza od standardowej, ma zastosowanie w niektórych językach lub specyficznych sytuacjach typograficznych, ale nie jest przeznaczona do użycia przed znakami interpunkcyjnymi. Półfiretowa, choć również używana w pewnych kontekstach, nie znajduje zastosowania w polskiej interpunkcji, ponieważ nie ma uzasadnienia w standardach typograficznych. Justująca spacja, stosowana w celu wyrównania tekstu w blokach, także nie ma nic wspólnego z umieszczaniem jej przed interpunkcją. Typowe błędy myślowe, prowadzące do tego rodzaju przekonań, mogą wynikać z wpływu obcych języków lub nieznajomości reguł typograficznych. Zastosowanie błędnych spacji może skutkować nieczytelnością tekstu oraz jego nieprofesjonalnym wyglądem, co jest szczególnie istotne w kontekście dokumentów formalnych oraz publikacji profesjonalnych.

Pytanie 3

Do systemu produkcyjnegonie wlicza się programu do

A. lokalizacji użytków

B. zalewania

C. tworzenia wyciągów

D. konserwacji

Odpowiedź 'konserwacja' jest poprawna, ponieważ system produkcyjny obejmuje procesy i programy, które bezpośrednio wpływają na wytwarzanie produktów lub usług. Programy do generowania wyciągów, zalewkowania oraz rozstawienia użytków są integralnymi elementami procesu produkcyjnego, wspierającymi efektywność oraz jakość produkcji. Konserwacja, mimo że jest istotna w kontekście utrzymania sprzętu i infrastruktury produkcyjnej, sama w sobie nie tworzy wartości dodanej w zakresie samego procesu produkcji. W praktyce, konserwacja odnosi się do działań mających na celu utrzymanie maszyn w dobrym stanie, co jest istotne, ale nie jest bezpośrednią częścią systemu produkcyjnego. Przykładem zastosowania może być wdrażanie programów do predyktywnej konserwacji w zakładach produkcyjnych, co przyczynia się do minimalizacji przestojów i optymalizacji wydajności. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują regularne audyty stanu technicznego maszyn oraz systemowe podejście do zarządzania cyklem życia sprzętu.

Pytanie 4

Ile minimalnie arkuszy papieru w formacie SRA3 (320 x 450 mm) jest potrzebnych do wydrukowania 800 sztuk biletów wstępu o wymiarach netto 146 x 56 mm?

A. 80

B. 30

C. 20

D. 50

Aby obliczyć minimalną ilość papieru formatu SRA3 potrzebną do wydrukowania biletów wstępu o wymiarach 146 x 56 mm w nakładzie 800 sztuk, należy najpierw określić, ile biletów można zmieścić na jednej kartce SRA3. Format SRA3 ma wymiary 320 x 450 mm, co daje 144000 mm² powierzchni. Powierzchnia jednego biletu wynosi 146 mm x 56 mm, co daje 8176 mm². Dzieląc powierzchnię kartki przez powierzchnię jednego biletu, otrzymujemy 17,6 biletu na jedną kartkę. W praktyce oznacza to, że na jednej kartce można wydrukować maksymalnie 17 biletów. Aby uzyskać 800 biletów, potrzebujemy 800 / 17 = 47,06. Zatem, zaokrąglając w górę, uzyskujemy 48 kartek. Warto również doliczyć straty materiałowe oraz marginesy, co pozwala uznać, że konieczne będzie użycie 50 kartek SRA3. W branży druku, standardowe praktyki zalecają uwzględnienie dodatkowego materiału z powodu ewentualnych błędów w druku i cięciu, dlatego ta liczba jest adekwatna.

Pytanie 5

Jakie jest główne zastosowanie programu CorelDraw?

A. Tworzenie muzyki

B. Tworzenie grafiki wektorowej

C. Obróbka wideo

D. Pisanie dokumentów

CorelDraw to zaawansowane narzędzie do tworzenia grafiki wektorowej, które jest powszechnie używane w branży graficznej i projektowej. Grafika wektorowa różni się od grafiki rastrowej tym, że jest oparta na matematycznych formułach, a nie na pikselach, co pozwala na nieskończone skalowanie grafiki bez utraty jakości. W praktyce oznacza to, że projekty stworzone w CorelDraw można wykorzystać zarówno do małych grafik, jak i ogromnych billboardów, bez obawy o ich rozdzielczość. CorelDraw jest często wybierany przez projektantów logo, grafików reklamowych, a także do tworzenia ilustracji i schematów. Oprogramowanie to wspiera również zaawansowane funkcje edycji tekstu, co pozwala na tworzenie złożonych projektów, takich jak plakaty czy ulotki. Dzięki narzędziom takim jak narzędzie do rysowania krzywych, można tworzyć precyzyjne i szczegółowe kształty, co jest kluczowe w profesjonalnym projektowaniu graficznym. Warto zwrócić uwagę, że CorelDraw jest jednym z najpopularniejszych programów do grafiki wektorowej, obok takich jak Adobe Illustrator, co czyni go istotnym narzędziem w arsenale każdego grafika.

Pytanie 6

0% C, 100% M, 100% Y, 0% K wskazuje na kolor

A. zielony

B. żółty

C. niebieski

D. czerwony

Wybór błędnych odpowiedzi, takich jak żółty, zielony czy niebieski, może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad działania modelu kolorów CMYK. Żółty, mający 100% nasycenia, uzyskuje się z definicji poprzez 0% C i K oraz 100% Y, co oznacza, że nie może być uzyskany z podanych wartości. Zielony, który zazwyczaj składa się z nasycenia cyjanowego i żółtego, jest niemożliwy do uzyskania przy 0% C i 100% Y, ponieważ wymaga także nasycenia magenty, a w podanym przypadku brakuje mu tego kluczowego składnika. Niebieski w modelu CMYK uzyskuje się poprzez połączenie cyjanu i magenty, co również nie pasuje do podanych wartości. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków mogą obejmować mylenie modeli kolorów - na przykład model RGB wykorzystywany w ekranach, gdzie kolory są tworzone przez dodawanie światła. Każdy kolor może być rezultatem różnych kombinacji składników, dlatego zrozumienie, jak poszczególne kolory współdziałają, jest kluczowe dla właściwego użycia modelu CMYK. Opanowanie tych zasad pozwala na lepsze wykorzystanie kolorów w druku oraz unikanie kosztownych błędów w procesie produkcji.

Pytanie 7

Oblicz całkowity koszt wyprodukowania offsetowych form drukarskich w technologii CtP wymaganych do zadrukowania arkuszy w schemacie kolorystycznym 4 + 1, jeśli koszt naświetlenia pojedynczej formy wynosi 35,00 zł?

A. 280,00 zł

B. 140,00 zł

C. 70,00 zł

D. 175,00 zł

Analizując dostępne odpowiedzi, niepoprawne kwoty są wynikiem błędnych obliczeń lub niewłaściwego zrozumienia liczby form potrzebnych do zrealizowania zlecenia. Niektóre osoby mogą sądzić, że koszt dotyczy tylko zadrukowywania wybranych kolorów lub że liczba form jest mniejsza, co prowadzi do zaniżenia rzeczywistych kosztów. Na przykład, odpowiedź 280,00 zł wymagałaby pomylenia liczby form z liczbą zadrukowywanych kolorów, co nie jest zgodne z zasadami druku offsetowego. W druku 4 + 1 zawsze angażujemy pięć form, a nie cztery. Podobnie, odpowiedzi takie jak 140,00 zł oraz 70,00 zł mogą wskazywać na niezrozumienie lub nieuwzględnienie pełnego zestawu form. Praktyka pokazuje, że na każdym etapie produkcji, od wstępnego projektowania po finalny druk, ważne jest, aby dokładnie określić potrzeby i zasoby, co ma ogromne znaczenie w kontekście efektywności kosztowej oraz jakości. Ostatecznie, niepoprawne podejście prowadzi do nieefektywnego zarządzania budżetem i może skutkować opóźnieniami w realizacji projektu. Dlatego kluczowe jest, aby przy wszelkich kalkulacjach uwzględniać pełen kontekst produkcji oraz najlepsze praktyki branżowe.

Pytanie 8

Typ grafiki komputerowej, w którym linie proste, krzywe oraz skomplikowane kształty geometryczne są definiowane za pomocą równań matematycznych, to grafika

A. interaktywna i rastrowa

B. wektorowa i obiektowa

C. rastrowa i wektorowa

D. ruchoma i bitmapowa

Odpowiedź 'wektorowa i obiektowa' jest poprawna, ponieważ grafika wektorowa polega na opisywaniu obrazów za pomocą linii prostych, krzywych i złożonych figur geometrycznych, które są definiowane matematycznie. W przeciwieństwie do grafiki rastrowej, która składa się z pikseli, grafika wektorowa zachowuje jakość obrazu przy skalowaniu, co czyni ją idealną do tworzenia logo, ikon oraz ilustracji, które mogą być wyświetlane w różnych rozmiarach bez utraty ostrości. Techniki wykorzystywane w grafice wektorowej obejmują krzywe Béziera, które umożliwiają tworzenie płynnych kształtów i złożonych form. Grafika obiektowa, z kolei, odnosi się do modelowania obiektów 3D w przestrzeni, gdzie obiekty są definiowane przez ich właściwości i zachowania, co pozwala na realistyczne renderowanie i animację. Przykłady zastosowania grafiki wektorowej można znaleźć w aplikacjach takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW. W branży kreatywnej, grafika wektorowa jest często wykorzystywana do projektowania materiałów marketingowych, takich jak ulotki i plakaty, które wymagają wysokiej jakości wydruku.

Pytanie 9

Do kosztów produkcji billboardu nie wlicza się wydatków

A. podłoża do druku

B. kleju dyspersyjnego

C. atramentu solwentowego

D. amortyzacji urządzenia do druku

Podłoża drukowe, amortyzacja plotera oraz atrament solwentowy są kluczowymi składnikami kosztów wytworzenia billboardów i ich uwzględnienie jest zgodne z powszechnie przyjętymi praktykami w branży. Podłoże drukowe jest podstawą, na której realizowany jest projekt graficzny, dlatego jego koszt jest niezbędny do kalkulacji całkowitych wydatków na produkcję. Amortyzacja plotera, czyli proces rozliczania wartości sprzętu, który jest wykorzystywany w produkcji, również powinna być uwzględniana, ponieważ sprzęt ten ma istotny wpływ na jakość i efektywność produkcji. Atrament solwentowy, z kolei, jest bezpośrednim materiałem eksploatacyjnym, który wpływa na finalny efekt wizualny billboardu. Ignorowanie tych kosztów prowadzi do niepełnego obrazu finansowego projektu, co może skutkować błędnymi decyzjami menedżerskimi. Często popełniane błędy dotyczące kalkulacji kosztów wytworzenia wynikają z pomylenia kosztów produkcyjnych z kosztami operacyjnymi, co może zniekształcać rzeczywisty koszt realizacji projektu oraz wpływać na rentowność działalności. Zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania procesami produkcyjnymi w branży reklamowej.

Pytanie 10

Ile arkuszy papieru powinno zostać przygotowanych jako technologiczny naddatek w wysokości 10 procent, zakładając, że całkowity nakład wynosi 20 000 arkuszy?

A. 1 000 szt.

B. 100 szt.

C. 200 szt.

D. 2 000 szt.

Odpowiedź to 2 000 arkuszy papieru, co oznacza, że mamy 10-procentowy naddatek technologiczny przy nakładzie 20 000 arkuszy. Żeby to policzyć, wystarczy pomnożyć 20 000 przez 0,10, co daje nam właśnie 2 000 arkuszy. Ten naddatek jest super istotny w produkcji, szczególnie w drukarstwie, bo uwzględnia różne straty, które mogą się zdarzyć podczas realizacji zlecenia. Często zdarzają się błędy w druku, czy uszkodzenia papieru, albo obcięcia, które nie wyjdą idealnie. Dlatego właśnie naddatek pozwala lepiej zarządzać zasobami i mieć pewność, że na końcu nie zabraknie nam materiałów, żeby dokończyć projekt. W druku standardowo naddatek wynosi od 5% do 15%, w zależności od tego, co się produkuje. Jak mamy większe nakłady, powyżej 10 000 arkuszy, to warto pomyśleć o wyższych naddatkach, żeby uniknąć przestojów.

Pytanie 11

Podczas projektowania ulotki w formacie A5, jaki jest właściwy margines bezpieczeństwa?

A. 15 mm

B. 5 mm

C. 2 mm

D. 10 mm

Właściwy margines bezpieczeństwa przy projektowaniu materiałów graficznych, takich jak ulotki, to obszar, który umożliwia zachowanie kluczowych elementów projektu, takich jak tekst czy istotne grafiki, w bezpiecznej odległości od krawędzi strony. Dla formatu A5, który jest powszechnie używany w druku, margines bezpieczeństwa wynoszący 5 mm jest uważany za standardowy i odpowiedni. Dzięki temu kluczowe elementy projektu nie zostaną przycięte podczas procesu produkcyjnego, co jest szczególnie ważne przy cięciu dużych nakładów. Z mojego doświadczenia wynika, że stosowanie 5 mm marginesu pozwala na zminimalizowanie ryzyka nieprzewidzianych błędów drukarskich. Dodatkowo, wiele drukarni zaleca taki margines jako minimum, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży poligraficznej. W praktyce, utrzymywanie tego marginesu nie tylko chroni projekt, ale także ułatwia komunikację z drukarnią, ponieważ jest to standard powszechnie akceptowany i stosowany w większości przypadków.

Pytanie 12

Przed przystąpieniem do procesu naświetlania form drukarskich z wielokolorowego pliku graficznego, należy wykonać

A. kalibrowanie monitora

B. separację barwną

C. buforowanie pliku

D. usunięcie kanału alfa

Separacja barwna to naprawdę ważny proces w druku wielobarwnym. Chodzi o to, że musimy podzielić kolory z pliku graficznego na różne warstwy, które później wykorzystamy w trakcie drukowania. Zwykle korzystamy z modelu barw CMYK, czyli cyjan, magenta, żółty i czarny. Każdy z tych kolorów traktuje się osobno, co daje możliwość uzyskania fajnych odcieni i tonacji. Na przykład, w druku offsetowym, każdy kolor jest naświetlany osobno, co daje świetne efekty. Takie standardy jak ISO 12647 pokazują, jak ważna jest ta dokładna separacja barwna, żeby wszystko wyglądało spójnie w różnych procesach produkcji. Warto też zapamiętać, że jeśli separacja nie będzie odpowiednia, to mogą pojawić się błędy z odwzorowaniem kolorów, co może znacznie pogorszyć jakość finalnego produktu. Dlatego zanim zaczniemy naświetlać formy, warto sprawdzić, czy wszystkie kolory są dobrze oddzielone i przygotowane do druku.

Pytanie 13

Standardowa liniatura rastra stosowana przy naświetlaniu form do druku offsetowego na papierze powlekanym wynosi

A. 90 lpi

B. 110 lpi

C. 200 lpi

D. 150 lpi

Wybór liniatury rastra ma kluczowe znaczenie dla jakości druku offsetowego, a niektóre wartości mogą prowadzić do niezadowalających rezultatów. Odpowiedzi takie jak 200 lpi oraz 110 lpi wskazują na zbyt wysokie lub zbyt niskie parametry, które mogą nie być odpowiednie dla papieru powlekanego. Przy 200 lpi, chociaż uzyskuje się najwyższą jakość szczegółów, nieodpowiednie zarządzanie procesem druku oraz materiałami może prowadzić do problemów z rozmyciem obrazu oraz nadmiernym gromadzeniem się atramentu, co obniża jakość wydruku. Z kolei 110 lpi, choć lepiej pasuje do druku na mniej wymagających papierach, może skutkować widocznymi ziarnami rastra oraz utratą subtelnych przejść tonalnych, co jest szczególnie widoczne w materiałach reklamowych i fotograficznych. W praktyce, technicy druku powinni dążyć do optymalizacji procesu, uwzględniając zarówno liniaturę, jak i typ używanego papieru. Wybór liniatury powinien być oparty na testowaniu i dostosowywaniu do specyfiki danego projektu, a nie na sztywnych regułach. Dlatego 150 lpi jest najlepszym wyborem dla druku offsetowego na papierze powlekanym, zapewniającym równowagę między jakością a wydajnością.

Pytanie 14

Którego z wymienionych programów nie wykorzystuje się do łamania publikacji?

A. Microsoft Publisher

B. Adobe InDesign

C. QuarkXPress

D. Adobe Photoshop

Jak się wybiera program do składania publikacji, to warto pamiętać, że Adobe InDesign, QuarkXPress i Microsoft Publisher są stworzone z myślą o tym, żeby ułatwić skład i publikację dokumentów. Każdy z nich ma różne funkcje do zarządzania tekstem i układem, co jest mega ważne w projektowaniu layoutów. Często ludzie mylą Adobe Photoshop z programami do składania, myśląc, że da się w nim łatwo robić całe strony. Choć Photoshop jest super do obróbki grafiki, to nie ma opcji do zarządzania tekstem, co sprawia, że tworzenie publikacji w nim to spory kłopot. Wiele osób może próbować tworzyć całe strony w Photoshopie, co prawdopodobnie prowadzi do problemów z typografią i układem. Dlatego w profesjonalnym świecie warto korzystać z odpowiednich narzędzi, które rzeczywiście pomogą w tworzeniu materiałów dobrej jakości.

Pytanie 15

Ile arkuszy RA2 (430 x 610 mm) powinno się zamówić, aby wydrukować 1 000 sztuk ulotek formatu A4, przy naddatku technologicznym wynoszącym 10%?

A. 300 arkuszy

B. 200 arkuszy

C. 275 arkuszy

D. 250 arkuszy

Aby obliczyć liczbę arkuszy RA2 potrzebnych do wydrukowania 1000 sztuk ulotek formatu A4, należy najpierw określić, ile ulotek można wydrukować na jednym arkuszu RA2. Wymiary arkusza RA2 wynoszą 430 x 610 mm, a standardowy format A4 ma wymiary 210 x 297 mm. Na jednym arkuszu RA2 można zmieścić 2 ulotki A4 w orientacji pionowej, co daje nam 2 ulotki na jednym arkuszu. Zatem do wydrukowania 1000 ulotek potrzebujemy 500 arkuszy A4. Ze względu na naddatek technologiczny w wysokości 10%, musimy uwzględnić dodatkowe arkusze. Obliczamy to w następujący sposób: 500 arkuszy + 10% z 500, co daje 500 + 50 = 550 arkuszy. Następnie, obliczamy, ile arkuszy RA2 musimy zamówić w tej samej proporcji. Biorąc pod uwagę, że na jednym arkuszu RA2 możemy wydrukować 2 ulotki A4, dzielimy 550 przez 2, co daje nam 275 arkuszy RA2. Ta metoda obliczeń uwzględnia zarówno wymogi produkcyjne, jak i naddatek technologiczny, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży poligraficznej.

Pytanie 16

Czynnikami pozwalającymi na bezpośrednią modyfikację kształtu obiektów wektorowych są

A. punkty kontrolne i ścieżki

B. warstwy oraz grupy ścieżek

C. kontur i ścieżki przycinania

D. wypełnienia oraz grupy ścieżek

Punkty kontrolne i ścieżki są kluczowymi elementami umożliwiającymi bezpośrednią edycję kształtu obiektów wektorowych. Punkty kontrolne, znane również jako węzły, są specyficznymi punktami na ścieżce, które definiują jej kształt. Użytkownicy mogą przesuwać te punkty, aby zmieniać kontur obiektu, co jest niezwykle przydatne w grafice wektorowej, gdzie precyzyjne dostosowanie kształtów jest kluczowe. Ścieżki, z kolei, to linie łączące te punkty, które mogą być prostymi odcinkami lub krzywymi. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży graficznej, które rekomendują korzystanie z narzędzi wektorowych dla ich elastyczności i możliwości edycyjnych. Na przykład, w programach takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, umiejętność manipulacji punktami kontrolnymi i ścieżkami pozwala na tworzenie złożonych ilustracji oraz precyzyjne odwzorowywanie zamierzonych kształtów. Zrozumienie, jak działają te elementy, jest podstawą efektywnej pracy z grafiką wektorową, a ich zastosowanie jest niezbędne w projektowaniu logo, ikon czy wszelkiego rodzaju ilustracji, które wymagają wysokiej jakości i skalowalności bez utraty detali.

Pytanie 17

"Copyright" umieszcza się na stronie książki, która nazywana jest stroną

A. przedtytułową

B. redakcyjną

C. tytułową

D. przytytułową

Odpowiedź "redakcyjna" jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do strony, na której znajdują się informacje dotyczące praw autorskich, wydawcy i edytora. Strona redakcyjna książki zazwyczaj zawiera dane o prawach autorskich, nazwiska redaktorów, informacje o wydaniu oraz inne szczegóły dotyczące publikacji. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest konieczność umieszczania informacji o prawach autorskich na stronie redakcyjnej, aby chronić twórczość przed nieautoryzowanym wykorzystaniem. Zgodnie z międzynarodowymi standardami, takimi jak Berne Convention for the Protection of Literary and Artistic Works, każdy autor ma prawo do ochrony swoich dzieł, a umieszczanie stosownej informacji na stronie redakcyjnej jest jedną z praktyk, które wspierają to prawo. Warto zaznaczyć, że strona redakcyjna jest integralną częścią książki, gdyż nie tylko informuje czytelników o prawach, ale również łatwo identyfikuje źródło publikacji, co ma istotne znaczenie w kontekście badań i cytowania.

Pytanie 18

Jaki symbol odpowiada rozmiarowi gazety o wymiarach 353 × 500 mm?

A. B4

B. A4

C. A5

D. B3

Symbol B3 odpowiada formatowi gazety o wymiarach 353 × 500 mm, co czyni go odpowiednim dla tego konkretnego wymiaru. Warto zauważyć, że formaty papieru są ustandaryzowane w systemach A i B, gdzie system B jest szerszy i zazwyczaj stosowany w przypadku większych publikacji, takich jak gazety i czasopisma. Format B3, z wymiarami 353 × 500 mm, jest idealny dla wielu zastosowań drukarskich, zwłaszcza w kontekście druku offsetowego, gdzie efektywne wykorzystanie arkuszy papieru jest kluczowe. Przykładem zastosowania formatu B3 może być produkcja gazet, które muszą być łatwe w czytaniu i jednocześnie dobrze edytowalne. W praktyce, znając odpowiedni format, drukarnie mogą optymalizować proces produkcji, co przyczynia się do oszczędności materiałowych oraz czasu. Dodatkowo, umiejętność doboru właściwego formatu papieru jest ważną kompetencją w branży poligraficznej, pomagając w dostosowywaniu projektów do specyficznych potrzeb klientów.

Pytanie 19

Ile form drukarskich jest koniecznych do przygotowania kalendarza planszowego w formacie A1 z kolorystyką 4 + 4?

A. 6 form.

B. 4 formy.

C. 2 formy.

D. 8 form.

Wybór błędnych odpowiedzi wskazuje na nieporozumienie dotyczące procesów przygotowania do druku oraz zasad dotyczących form drukowych. Przykłady odpowiedzi mówiące o 2, 4 czy 6 formach nie uwzględniają, że każde wydanie kalendarza z grafiką w kolorystyce 4 + 4 wymaga osobnych form dla każdej ze stron. W przypadku kalendarza planszowego, który zwykle składa się z 12 miesięcy oraz okładki, minimalna liczba form nie może być niższa niż 8. Mylenie liczby form z liczbą stron lub miesięcy wydania jest typowym błędem myślowym, który prowadzi do niedoszacowania zasobów potrzebnych do produkcji. Każda forma musi być precyzyjnie przygotowana zgodnie z wymogami technologicznymi, a także uwzględniać szczegóły dotyczące druku kolorowego. Wydruki 4 + 4 oznaczają pełny kolor na obu stronach materiału, co dodatkowo wymaga zastosowania odpowiednio przemyślanych form. Kluczowe jest zrozumienie różnicy między liczbą form a liczbą elementów graficznych, co jest istotne w każdym procesie drukarskim.

Pytanie 20

Jak nazywa się ostatnia linia akapitu zlokalizowana na początku kolumny?

A. Bękart

B. Sierota

C. Wdowa

D. Szewc

Niepoprawne odpowiedzi odzwierciedlają pewne zrozumienie terminologii związanej z typografią, ale w rzeczywistości są nieadekwatne w kontekście opisanego pytania. Sierota, na przykład, odnosi się do pojedynczego wiersza akapitu, który znajduje się na końcu strony lub kolumny, co sprawia, że wygląda jak odludek, a nie na początku kolumny. Takie sytuacje mogą powodować wrażenie niepełności tekstu i obniżać jego estetykę, co jest sprzeczne z zasadami dobrego projektowania. Szewc i wdowa to pojęcia, które również nie pasują do definicji ostatniego wiersza akapitu na początku kolumny; szewc jest terminem, który nie jest powszechnie uznawany w typografii, a wdowa odnosi się do krótkiego wiersza, który kończy akapit, a znajduje się na stronie samodzielnie. Każde z tych niepoprawnych terminów ilustruje różne aspekty typografii, które mogą przyczyniać się do chaosu wizualnego w publikacjach, jednak nie odnoszą się bezpośrednio do opisanego zjawiska. Zrozumienie tych terminów i ich różnic jest kluczowe dla osiągnięcia profesjonalnego poziomu w projektowaniu graficznym i typografii.

Pytanie 21

Ile form drukarskich trzeba przygotować do wydrukowania ulotki w formacie A4 z kolorystyką 4 + 3 na maszynie drukującej w półformacie?

A. 7 form.

B. 8 form.

C. 2 formy.

D. 5 form.

Odpowiedzi sugerujące przygotowanie 2, 5 lub 8 form drukowych są wynikiem niepełnego zrozumienia procesu druku i różnorodności kolorów. Przygotowanie jedynie 2 form jest niewystarczające, ponieważ nie uwzględnia pełnego zakresu kolorów wykorzystywanych w procesie druku. Ulotka w kolorystyce 4 + 3 wymaga co najmniej pięciu form, co na pierwszy rzut oka może wydawać się logiczne, jednak nie uwzględnia specyficznych potrzeb projektu, takich jak kolory specjalne czy dodatkowe efekty. Z kolei wskazanie 8 form może być oparte na przesadnym założeniu, że każdy dodatkowy kolor wymaga oddzielnej formy, co nie zawsze jest prawdą. Przemysł poligraficzny kieruje się zasadami efektywności, gdzie stosuje się metody optymalizacji, aby zredukować liczbę form, zachowując jednocześnie jakość druku. Typowym błędem jest założenie, że każda zmiana koloru wymaga nowej formy, co nie jest prawdziwe, jeśli uwzględnimy techniki, takie jak łączenie kolorów czy ich nałożenie w odpowiednich warstwach. Dobrą praktyką jest zrozumienie nie tylko liczby form, ale także ich funkcji oraz znaczenia w kontekście całego procesu produkcji, co pozwala na lepsze planowanie i zarządzanie projektem graficznym.

Pytanie 22

Podaj przybliżoną wartość rozdzielczości, z jaką powinno się zeskanować wielobarwny oryginał o wysokości 5 cm, jeśli skan będzie użyty jako tło dla pionowego plakatu w formacie B4?

A. W przybliżeniu 500 dpi

B. W przybliżeniu 300 dpi

C. W przybliżeniu 1 500 dpi

D. W przybliżeniu 2 100 dpi

Wybór niższej rozdzielczości, takiej jak 1 500 dpi, 500 dpi czy 300 dpi, dla zeskanowania oryginału o wysokości 5 cm jest nieadekwatny do wymagań, jakie stawia projektowanie graficzne oraz profesjonalny druk. Rozdzielczość 300 dpi, choć jest uznawana za wystarczającą do druku w wielu standardowych zastosowaniach, w kontekście skanowania wielobarwnych obrazów może prowadzić do utraty wartościowych detali. Skanowanie w 500 dpi również nie odda pełnego bogactwa kolorów i detali, które mogą być istotne w przypadku używania oryginału jako tła dla plakatu, który będzie oglądany z bliskiej odległości. Wybór 1 500 dpi może wydawać się rozsądny, jednak w rzeczywistości jest to kompromis, który nie uwzględnia możliwości, jakie daje skanowanie w wyższej rozdzielczości. Typowe błędy myślowe w tym przypadku polegają na założeniu, że wystarczy jedynie minimalna jakość do druku, podczas gdy w rzeczywistości większa rozdzielczość przekłada się na lepszą jakość obrazu. Ostatecznie, przy projektowaniu materiałów reklamowych, kluczowe jest, aby skan miał jakość wystarczającą do zachowania detali i głębi kolorów, co w dłuższej perspektywie przekłada się na efektywność i estetykę materiałów wizualnych.

Pytanie 23

Skrót dpi odnosi się do jednostki miary związanej z

A. rozdzielczością przy naświetlaniu i skanowaniu

B. zapisem grafiki wektorowej

C. zapisem danych dotyczących impozycji

D. liniaturą rastra autotypowego

Skrót dpi (dots per inch) odnosi się do rozdzielczości obrazu, określając liczbę punktów na cal, które są używane do analizy i rejestracji szczegółów w obrazie. W kontekście skanowania i naświetlania, wyższa wartość dpi oznacza większą ilość szczegółów i wyższą jakość obrazu. Przykładowo, podczas skanowania dokumentów czy zdjęć w wysokiej rozdzielczości, wartości dpi mogą sięgać 300 lub nawet 600, co pozwala na uchwycenie drobnych detali. W drukarstwie, z kolei, standardowa wartość dpi dla druku kolorowego to zazwyczaj 300, co zapewnia optymalną jakość wydruku. Używając odpowiednich ustawień dpi, profesjonaliści mogą dostosować jakość do potrzeb projektu, co jest zgodne z branżowymi standardami jakości. Dlatego znajomość i umiejętność zarządzania ustawieniami dpi jest kluczowa w procesach związanych z grafiką, drukiem oraz publikacją cyfrową.

Pytanie 24

Jaką rozdzielczością powinno się zeskanować zdjęcie, przy założeniu, że podczas drukowania jego wymiary będą czterokrotnie większe?

A. 300 dpi

B. 600 dpi

C. 1 200 dpi

D. 2 400 dpi

Skanowanie fotografii z rozdzielczością 1200 dpi jest właściwym wyborem, gdy przewidujemy, że wymiary zdjęcia zwiększą się czterokrotnie podczas procesu drukowania. Rozdzielczość dpi (dots per inch) określa ilość punktów, które są używane do stworzenia obrazu w danym calu. Kiedy drukujemy obraz w większych wymiarach, musimy zadbać o to, aby jego jakość pozostała na odpowiednim poziomie. Przy zwiększeniu wymiarów czterokrotnie, jeżeli skan byłby realizowany w standardowej rozdzielczości 300 dpi, końcowy obraz miałby tylko 75 dpi, co jest niewystarczające dla uzyskania wysokiej jakości druku. Wybierając 1200 dpi, nie tylko zapewniamy sobie większą gęstość szczegółów w skanie, ale także przygotowujemy się na zachowanie ostrości i klarowności przy dużych formatach. Taka rozdzielczość jest powszechnie zalecana w przypadku skanów do druku artystycznego czy reprodukcji, gdzie każdy detal ma znaczenie. Przykładem może być drukowanie zdjęcia na płótnie, gdzie wysoka rozdzielczość zapewnia zachowanie detali i nasycenia kolorów.

Pytanie 25

Które zdanie złożone jest poprawne według zasad składni tekstów?

A. Tak ,zwiedzałem to miasto już 3 - 4 razy

B. Tak, zwiedzałem to miasto już 3-4 razy

C. Tak , zwiedzałem to miasto już 3- 4 razy

D. Tak , zwiedzałem to miasto już 3 - 4 razy

Odpowiedź "Tak, zwiedzałem to miasto już 3-4 razy." jest poprawna, ponieważ zgodnie z zasadami poprawnego składu tekstów, zapisywanie liczb w formie złączonej, bez spacji, jest zgodne z normami. W przypadku liczb złożonych, takich jak "3-4", nie stosujemy spacji, co sprawia, że całość wygląda estetycznie i jest bardziej zrozumiała. W praktyce, pisząc teksty, szczególnie te formalne, ważne jest przestrzeganie zasad gramatyki i interpunkcji, aby komunikować się w sposób jasny i profesjonalny. Przykładowo, w dokumentach akademickich czy raportach biznesowych, poprawne formatowanie liczb i ich zapisu wpływa na odbiór treści oraz uznawane jest za oznakę staranności i dbałości o szczegóły. Warto również pamiętać, że w zależności od kontekstu, niektóre style pisania mogą wprowadzać dodatkowe zasady, ale w ogólnej praktyce standardem jest unikanie zbędnych spacji w przypadku złożonych zapisów liczbowych.

Pytanie 26

Czy przed znakami interpunkcyjnymi takimi jak kropka, przecinek, średnik czy dwukropek umieszcza się spację?

A. stosuje się spację justującą

B. stosuje się spację półfiretową

C. nie stosuje się spacji

D. stosuje się spację firetową

Okej, umieszczanie spacji przed znakami interpunkcyjnymi, jak kropka czy przecinek, to częsty błąd. Wiele osób myśli, że te spacje poprawiają czytelność, ale tak naprawdę tylko wprowadzają zamieszanie. Spacja firetowa czy półfiretowa używana jest w innych kontekstach, jak w tabelach czy między akapitami, ale nie przed znakami interpunkcyjnymi. Często ludzie mają takie przekonanie, że dodawanie spacji przed interpunkcją w dokumentach elektronicznych jest estetyczne, a to nieprawda. Zasadniczo znaki interpunkcyjne powinny być blisko wyrazów, z którymi są związane. Niektórzy mogą mylić spację justującą z tym, co jest potrzebne przed interpunkcją – ale spacja justująca jest do wyrównywania tekstu, a nie do oddzielania wyrazów od interpunkcji. Przyswojenie tych zasad jest super ważne, jeśli chcesz pisać dobrze i profesjonalnie.

Pytanie 27

W celu zdigitalizowania materiałów analogowych, należy zastosować

A. skanera

B. naświetlarki

C. analogowego aparatu fotograficznego

D. drukarki elektrofotograficznej

Skaner jest urządzeniem, które umożliwia digitalizację materiałów analogowych poprzez przekształcanie obrazów fizycznych na dane cyfrowe. Proces ten polega na skanowaniu dokumentów lub zdjęć, co pozwala na ich przechowywanie, edytowanie i udostępnianie w formie cyfrowej. Skanery działają na zasadzie skanowania obrazu za pomocą światła, które przechwytywane jest przez czujniki optyczne. Dzięki wysokiej rozdzielczości, jaką oferują skanery, możliwe jest uchwycenie drobnych detali, co jest szczególnie ważne w przypadku archiwizacji dokumentów czy zdjęć historycznych. Przykładowo, skanery płaskie są często wykorzystywane w bibliotekach i archiwach do digitalizacji książek i rękopisów, natomiast skanery wandalne są używane do skanowania dużych formatów, jak mapy czy plakaty. Digitalizacja materiałów analogowych przy użyciu skanera zgodna jest z dobrą praktyką archiwizacyjną i standardami, takimi jak ISO 19264, które określają wymagania dotyczące jakości i przechowywania cyfrowych reprodukcji.

Pytanie 28

Najlepszym materiałem do druku wielobarwnej pocztówki jest

A. tektura introligatorska o gramaturze 800 g/m2

B. papier dwustronnie kredowany o gramaturze 135 g/m2

C. papier offsetowy o gramaturze 100 g/m2

D. karton jednostronnie powlekany o gramaturze 300-400 g/m2

Tektura introligatorska o gramaturze 800 g/m2, choć wydaje się być solidnym wyborem, w rzeczywistości nie jest odpowiednia do druku wielobarwnego pocztówki. Jej wysoka gramatura czyni ją zbyt sztywną, co może prowadzić do problemów podczas obróbki, pakowania i wysyłki. W przypadku druku, wysoka gramatura często skutkuje także trudnościami w uzyskiwaniu jednorodnego, estetycznego wykończenia. Ponadto tektura introligatorska nie jest przystosowana do uzyskiwania wyrazistych kolorów, co jest kluczowe w przypadku materiałów reklamowych. Z kolei papier dwustronnie kredowany o gramaturze 135 g/m2 może być zbyt cienki, co wpływa na trwałość pocztówki oraz jej zdolność do przetrwania w transporcie. Choć kredowanie obu stron poprawia jakość druku, to nie dostarcza wystarczającej sztywności. Papier offsetowy o gramaturze 100 g/m2 jest zdecydowanie zbyt lekki i nie zapewnia odpowiedniego wsparcia dla wielobarwnego druku, co może skutkować pojawieniem się zagnieceń lub uszkodzeń w trakcie korzystania. Kluczowym błędem w rozważaniach nad wyborem podłoża jest nie uwzględnianie wymagań jakościowych oraz funkcjonalnych, które powinny być kierunkowskazem w takich decyzjach. W poligrafii istotne jest, aby dobrać materiał nie tylko na podstawie gramatury, ale również jego właściwości technologicznych, które wpływają na końcowy efekt wizualny oraz trwałość produktu.

Pytanie 29

Jaką ilość folii należy mieć do jednostronnego laminowania 1 000 arkuszy formatu A3?

A. 110 m2

B. 130 m2

C. 125 m2

D. 115 m2

Podane odpowiedzi 130 m2, 115 m2 oraz 110 m2 są błędne z kilku powodów. Po pierwsze, w każdej z tych propozycji zawyżono lub zaniżono obliczenia powierzchni potrzebnej do laminowania. Kluczowe jest zrozumienie, że format A3 ma powierzchnię równą 0,125 m2. Przy jednostronnym laminowaniu 1000 arkuszy A3, całkowita wymagana powierzchnia folii wynosi 1000 x 0,125 m2, co daje dokładnie 125 m2. Błędem jest pomylenie jednostek miary lub przyjęcie zbyt dużych marginesów na straty materiałowe, które w przypadku standardowego laminowania nie powinny być tak wysokie. Dodatkowo, ważne jest, aby w obliczeniach uwzględnić tylko tę część folii, która rzeczywiście będzie użyta do laminowania, a nie dodatkowe zapasy. Zbyt duże zapotrzebowanie na folię może prowadzić do niepotrzebnego wzrostu kosztów produkcji, co jest nieefektywne pod względem zarządzania zasobami. W profesjonalnym środowisku poligraficznym kluczowe jest precyzyjne planowanie i właściwe wyliczenia, które pozwalają na optymalne wykorzystanie materiałów. Rekomendacje branżowe wskazują na konieczność dokładnego przeliczania powierzchni oraz przewidywania ewentualnych strat, co powinno stać się standardem w każdym zakładzie zajmującym się laminowaniem.

Pytanie 30

Oblicz ilość arkuszy A3+, które są potrzebne do wydrukowania 2 000 ulotek w formacie A4, przy założonym naddatku technologicznym wynoszącym 10%

A. 1 300 arkuszy

B. 1 000 arkuszy

C. 1 200 arkuszy

D. 1 100 arkuszy

Aby obliczyć liczbę arkuszy A3+ potrzebnych do wydrukowania 2000 sztuk ulotek formatu A4 z naddatkiem technologicznym wynoszącym 10%, należy najpierw ustalić, ile ulotek można wydrukować z jednego arkusza A3+. Format A3+ ma wymiary 329 x 483 mm, co pozwala na umieszczenie dwóch arkuszy A4 (210 x 297 mm) w orientacji poziomej. W związku z tym z jednego arkusza A3+ można wydrukować 2 ulotki A4. Wydruk 2000 ulotek wymaga więc 1000 arkuszy A3+, aby to zrealizować. Jednakże, biorąc pod uwagę naddatek technologiczny wynoszący 10%, potrzebujemy większej liczby arkuszy. Naddatek ten jest niezbędny w celu zminimalizowania strat materiału i zapewnienia jakości wydruku. Obliczamy zatem 1000 arkuszy A3+ powiększone o 10%, co daje 1100 arkuszy A3+. Takie podejście zapewnia, że nie dojdzie do przerwy w produkcji w wyniku uszkodzenia arkuszy podczas druku, co jest praktyką zatwierdzoną w branży poligraficznej.

Pytanie 31

Ile form drukowych offsetowych należy przygotować, aby pokryć arkusz w kolorze 4+4, używając techniki odwracania przez boczny margines?

A. 2

B. 4

C. 6

D. 8

Przygotowanie offsetowych form drukowych w kontekście zadrukowywania arkusza w kolorystyce 4+4 wymaga zrozumienia zasady działania maszyn drukarskich oraz specyfiki procesu druku. Odpowiedzi sugerujące, że wystarczy mniej niż cztery formy, opierają się na błędnym założeniu, że można uzyskać pełnokolorowy wydruk z mniejszą liczbą form. W rzeczywistości, każda forma odpowiada za jeden z kolorów w palecie CMYK, co oznacza, że do zrealizowania pełnego kolorowego druku każda forma musi działać osobno, aby uzyskać pożądany efekt wizualny. Oferowanie tylko dwóch czy sześciu form jest sprzeczne z zasadami druku offsetowego, gdzie każdy kolor musi być nałożony na papier w oddzielnym cyklu. W praktyce oznacza to, że błędne obliczenia mogą prowadzić do konieczności ponownego druku, co zwiększa koszty i czas realizacji. Ponadto, w kontekście drukowania dwustronnego, każda strona również wymaga osobnej konfiguracji form, co jeszcze bardziej podkreśla konieczność przygotowania czterech form. W branży druku przestrzeganie tych zasad jest kluczowe, aby zapewnić wysoką jakość i zgodność kolorystyczną, a także zrozumienie tego procesu to podstawa dla każdego, kto pracuje w dziedzinie druku offsetowego.

Pytanie 32

Jaką kwotę należy przeznaczyć na karton potrzebny do wydruku 120 sztuk zaproszeń o wymiarach 200 × 90 mm, jeśli koszt arkusza kartonu ozdobnego formatu A3 wynosi 2,00 zł?

A. 30,00 zł

B. 35,00 zł

C. 40,00 zł

D. 25,00 zł

Wiele osób popełnia błąd przy obliczaniu kosztów materiałów wykorzystywanych w produkcji, co często prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Na przykład, w przypadku podanych odpowiedzi, niektórzy mogą zakładać, że wystarczy pomnożyć jednostkowy koszt arkusza kartonu przez liczbę zaproszeń, co jest dalekie od prawdy. W rzeczywistości, kluczowym krokiem jest zrozumienie wymiarów i efektywności wykorzystania materiału. W tym przypadku, arkusz A3 ma swoje ograniczenia, a nie wszystkie zaproszenia można z niego wyciąć w sposób optymalny. Należy również zwrócić uwagę na straty wynikające z cięcia, co oznacza, że nawet jeżeli teoretycznie uzyskuje się odpowiednią liczbę zaproszeń, w praktyce może to być znacznie mniej. Przykładowo, tylko 4 zaproszenia można uzyskać z jednego arkusza A3, co wymagałoby większej liczby arkuszy do osiągnięcia docelowej liczby 120 sztuk. Dodatkowo przy obliczeniach należy pamiętać o dystansach między wycinanymi elementami oraz ewentualnych błędach w cięciu. W poligrafii, planowanie i wykorzystanie materiałów są kluczowe i ich zrozumienie leży u podstaw efektywności produkcji. Dlatego warto korzystać z profesjonalnych narzędzi do kalkulacji, które uwzględnią wszystkie zmienne i pozwolą na dokładne oszacowanie kosztów.

Pytanie 33

Operacje związane z skalowaniem i kadrowaniem bitmap są typowe dla jakiego programu?

A. Microsoft Word

B. Adobe Dreamweaver

C. PuzzleFlow Organizer

D. Adobe Photoshop

Adobe Photoshop to zaawansowane oprogramowanie graficzne, które jest standardem w branży projektowania graficznego. Skalowanie oraz kadrowanie bitmap to kluczowe operacje, które umożliwiają edytowanie obrazów rastrowych. Skalowanie polega na zmianie wymiarów obrazu, co jest istotne w kontekście dostosowywania grafik do różnych formatów czy rozdzielczości. Dzięki funkcjom takim jak 'Transformacja' czy 'Skalowanie', użytkownicy mogą precyzyjnie dostosować wielkość obrazów, zachowując ich jakość. Z kolei kadrowanie pozwala na wycięcie niepotrzebnych elementów z obrazu, co jest przydatne w celu poprawy kompozycji wizualnej czy eliminacji zbędnych detali. W Photoshopie kadrowanie można zrealizować za pomocą narzędzia 'Crop', które oferuje dodatkowe opcje, takie jak zachowanie proporcji czy wprowadzenie konkretnego rozmiaru obrazu. Używanie Photoshop w projektach graficznych zgodnie z dobrymi praktykami zwiększa efektywność pracy oraz jakość końcowego produktu, co czyni go niezbędnym narzędziem dla profesjonalistów w branży.

Pytanie 34

Jakie podłoże jest używane do druku podczas wytwarzania kart lojalnościowych z paskiem magnetycznym, które pozwala na odczytanie zapisanych na nich danych?

A. Tworzywo PCV

B. Papier niepowlekany spulchniony 100 g/m2

C. Karton powlekany 180 g/m2

D. Folię elektrostatyczną

Wybór innych materiałów, takich jak folia elektrostatyczna, papier niepowlekany spulchniony lub karton powlekany, nie jest odpowiedni do produkcji kart lojalnościowych z paskiem magnetycznym. Folia elektrostatyczna, choć może być używana w niektórych zastosowaniach, nie jest wystarczająco trwała i nie ma odpowiednich właściwości do zadrukowywania oraz integracji z magnetycznym paskiem. Z kolei papier niepowlekany spulchniony 100 g/m2 jest zbyt delikatny i nieodporny na zginanie, co prowadzi do szybkiego uszkodzenia karty oraz nadmiernego zużycia. Karton powlekany 180 g/m2, mimo że ma lepszą trwałość niż papier, wciąż nie spełnia wymagań dotyczących elastyczności i wytrzymałości potrzebnych do produkcji kart lojalnościowych. Karty te muszą być odporne na codzienne użytkowanie, co oznacza, że materiały muszą być odpowiednio twarde, a jednocześnie elastyczne, aby nie złamały się przy normalnym użytkowaniu. Ponadto, w przypadku materiałów takich jak karton, problemem jest również trudność w naniesieniu pasków magnetycznych, które muszą być precyzyjnie umiejscowione i trwałe, aby mogły efektywnie działać w systemach czytników. W związku z tym, wybór odpowiednich materiałów jest kluczowy dla funkcjonalności i długowieczności kart lojalnościowych.

Pytanie 35

Do jakiego rodzaju druków zalicza się akcydens?

A. luźnych

B. periodycznych

C. broszurowych

D. książkowych

Wybór odpowiedzi związanych z drukami książkowymi, broszurowymi czy periodycznymi jest błędny, gdyż każda z tych kategorii odnosi się do innego typu publikacji. Druki książkowe to przeważnie kompleksowe i trwałe publikacje, które mają ustaloną strukturę i wymagają dłuższego czasu produkcji. Książki są z reguły wydawane w większych nakładach i mają zakres tematyczny, co różni je od akcydensów, które są tymczasowe i często jednorazowego użytku. Broszury, chociaż mogą być związane z akcydensami, zazwyczaj mają bardziej złożoną konstrukcję i są publikowane w większych nakładach jako materiały informacyjne lub reklamowe. Ponadto, druki periodyczne, takie jak czasopisma, są regularnie wydawane w ustalonych odstępach czasu i mają stałych redaktorów oraz autorów, co również różni je od luźnych akcydensów. Typowe błędy w myśleniu, prowadzące do wybierania niepoprawnych odpowiedzi, obejmują utożsamianie różnych form publikacji z jednym rodzajem druku, co wynika z braku zrozumienia struktury i celów poszczególnych typów materiałów drukowanych. Akcydensy powinny być traktowane jako odrębna kategoria, która w praktyce pełni unikalną rolę komunikacyjną i reklamową na rynku.

Pytanie 36

Oryginalne przezroczyste folie przekształca się na format cyfrowy za pomocą

A. naświetlarki CtF

B. skanera bębnowego

C. aparatu analogowego

D. kopioramy stykowej

Skaner bębnowy to zaawansowane urządzenie stosowane w procesie digitalizacji oryginalnych materiałów graficznych, takich jak transparentne folie. Działa na zasadzie skanowania obrazu za pomocą bębna obrotowego, który umieszcza materiał w odpowiedniej pozycji, a następnie skanuje go z wysoką rozdzielczością. Dzięki swojej konstrukcji, skanery bębnowe są w stanie uchwycić szczegóły, które mogą umknąć innym typom skanerów, co czyni je idealnym narzędziem w branży graficznej i poligraficznej. Przykładowo, w procesie przygotowania materiałów do druku, wysokiej jakości skany uzyskane za pomocą skanera bębnowego są kluczowe dla zachowania perfekcyjnych kolorów oraz detali, co jest zgodne z standardami ISO w zakresie jakości druku. Warto również dodać, że skanery bębnowe pozwalają na skanowanie w różnych trybach, co umożliwia dostosowanie ich do specyficznych potrzeb projektu, co jest zgodne z dobrą praktyką w branży.

Pytanie 37

Ile arkuszy SRA3 netto jest koniecznych do wydrukowania 60 ulotek o wymiarach 95 x 200 mm?

A. 14 arkuszy

B. 16 arkuszy

C. 10 arkuszy

D. 12 arkuszy

Wybór 12, 16 czy 14 arkuszy to często efekt błędnego myślenia o tym, jak efektywnie wykorzystać powierzchnię drukarską. Ludzie często zakładają, że można na arkuszu umieścić więcej ulotek, niż jest to możliwe według jego wymiarów. Na przykład, można myśleć, że na 60 ulotek potrzeba 12 arkuszy, ale to błędne podejście, bo zmiana układu nie zawsze pozwala na zwiększenie liczby ulotek na arkuszu. Wybierając 16 albo 14 arkuszy, jeszcze bardziej odbiegamy od rzeczywistego zużycia materiału, co prowadzi do dodatkowych kosztów i marnotrawstwa, co nie jest dobrym pomysłem w nowoczesnej produkcji. Dlatego w poligrafii tak ważna jest optymalizacja i efektywność. Prawidłowe obliczenie ilości arkuszy do spełnienia wymagań klienta jest kluczowe, żeby nie stracić na jakości druku i jednocześnie dobrze zarządzać kosztami.

Pytanie 38

Ile arkuszy formatu B2 jest niezbędnych do wydrukowania 4 000 sztuk ulotek o formacie B4, przy założeniu naddatku technologicznego wynoszącego 10%?

A. 1 000 arkuszy

B. 1 100 arkuszy

C. 1 300 arkuszy

D. 1 200 arkuszy

Wybierając inne odpowiedzi, można zauważyć typowe błędy w obliczeniach i analizach. Na przykład, odpowiedź wskazująca 1 200 arkuszy B2 może wynikać z błędnego założenia, że naddatek technologiczny jest znacznie większy niż w rzeczywistości lub że arkusze B2 są wykorzystywane mniej efektywnie. W rzeczywistości, z jednego arkusza B2 można wydrukować cztery ulotki B4, a nie mniej, co oznacza, że każdy arkusz jest wykorzystywany optymalnie. Przeoczenie tego aspektu może prowadzić do zaniżania efektywności produkcji. Podobnie, decyzja o wyborze 1 000 arkuszy ignoruje konieczność uwzględnienia naddatku technologicznego, co w praktyce może skutkować brakiem wystarczającej liczby wydruków, jeśli wystąpią jakiekolwiek błędy lub straty w trakcie produkcji. Z kolei odpowiedzi 1 100 arkuszy wydają się bardziej logiczne, ale nie uwzględniając prawidłowo obliczonego naddatku, prowadzi to do zbyt wczesnego zakupu materiałów. Natomiast wybór 1 300 arkuszy może być konsekwencją nadmiernego dodawania naddatku, co nie jest standardową praktyką w branży, gdzie zaleca się staranność i precyzyjność w obliczeniach. Naddatek technologiczny powinien być stosowany w sposób przemyślany i dostosowany do specyfiki produkcji.

Pytanie 39

Proces wykonywania kolorowego wydruku przed jego finalnym drukowaniem to

A. rendering

B. kerning

C. proofing

D. tracking

Odpowiedź "proofing" jest poprawna, ponieważ odnosi się do procesu przygotowania próbnych odbitek przed finalnym drukiem. Proofing to kluczowy etap w branży poligraficznej, który pozwala na ocenę i kontrolę jakości kolorów oraz szczegółów projektu. Umożliwia to projektantom, klientom i drukarniom wprowadzenie niezbędnych korekt zanim rozpocznie się właściwy proces drukowania. Istnieją różne rodzaje proofingu, w tym proofing cyfrowy, który jest wykorzystywany do sprawdzenia, jak projekt będzie wyglądał po wydruku, oraz proofing offsetowy, stosowany w bardziej tradycyjnych technikach drukarskich. Praktyczne zastosowanie tego procesu pozwala na uniknięcie kosztownych błędów i zapewnia, że końcowy produkt będzie zgodny z oczekiwaniami. Dobre praktyki w proofingu obejmują korzystanie z odpowiednich profili kolorów oraz zastosowanie sprzętu kalibracyjnego, co pozwala na zachowanie spójności kolorystycznej w całym procesie produkcji. Właściwe przeprowadzenie proofingu jest niezbędne dla osiągnięcia wysokiej jakości druku oraz satysfakcji klienta.

Pytanie 40

Wskaź kolorystyczny dla ulotki, która z przodu jest wielobarwna, a z tyłu w odcieniu niebiesko-zielonym, jaki jest?

A. 4 + 0

B. 3 + 1

C. 2 + 1

D. 4 + 1

Odpowiedź 4 + 1 jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do technologii druku, w której wykorzystuje się różne kolory na poszczególnych stronach. W omawianym przypadku ulotka zadrukowana po jednej stronie wielobarwnie oznacza, że stosujemy pełny zestaw kolorów (4 kolory CMYK: cyjan, magenta, żółty i czarny). Z kolei strona drukowana w kolorze niebiesko-zielonym to zazwyczaj wykorzystanie dodatkowego koloru, który nie jest standardowym elementem palety CMYK. Użycie dodatkowego koloru, w tym przypadku zwanego kolorem spotowym, jest doskonałym przykładem zastosowania techniki druku offsetowego, gdzie możliwe jest dodanie kolejnego koloru (1) do standardowego zestawu. Praktycznym zastosowaniem tej technologii mogą być ulotki promocyjne, które wymagają wyrazistego odzwierciedlenia marki lub produktu. Warto zauważyć, że zgodnie z normami ISO dotyczących druku, stosowanie dodatkowych kolorów może poprawić jakość kolorystyczną materiału, co ma znaczenie w kontekście identyfikacji wizualnej marki.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej