Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 24 maja 2025 15:17
Data zakończenia: 24 maja 2025 15:48

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Zgodnie z regulacjami Kodeksu pracy pracodawca może żądać od pracownika

A. działania wbrew obowiązującemu prawu

B. pełnego wykorzystania zdolności i kwalifikacji w czasie pracy na danym stanowisku

C. całodobowej dostępności ze względu na rodzaj wykonywanej pracy oraz zakres uprawnień i odpowiedzialności

D. zgody na skrócenie wymiaru urlopu wypoczynkowego z uwagi na sezonowy charakter wykonywanej pracy

Oczekiwanie całodobowej dyspozycyjności od pracownika jest potencjalnie problematyczne, gdyż nie zawsze jest zgodne z zasadami Kodeksu pracy, które chronią pracowników przed nadmiernym obciążeniem. Pracownicy, nawet w zawodach wymagających elastyczności, powinni mieć jasno określone godziny pracy oraz czas na odpoczynek, co sprzyja ich zdrowiu i wydajności. Żądanie zgody na obniżenie wymiaru urlopu wypoczynkowego ze względu na sezonowy charakter pracy może naruszać prawo do odpoczynku, które jest fundamentalnym prawem pracownika. Pracodawcy nie powinni zmuszać pracowników do rezygnacji z przysługującego im urlopu, gdyż taka praktyka jest sprzeczna z ideą dbania o dobrostan pracowników. Z kolei żądanie działania niezgodnego z prawem jest całkowicie nieakceptowalne i może prowadzić do odpowiedzialności prawnej zarówno pracodawcy, jak i pracownika. Kluczowe jest, aby organizacje przestrzegały przepisów prawa pracy, a także chroniły swoich pracowników przed niewłaściwymi wymaganiami. W praktyce, nieodpowiednie podejście do oczekiwań wobec pracowników może prowadzić do wysokiej rotacji kadry, obniżenia morale zespołu oraz pogorszenia wyników finansowych przedsiębiorstwa.

Pytanie 2

Jednostka handlowa będąca podatnikiem podatku VAT UE sprzedała towary kontrahentowi z Włoch i wystawiła w dniu 4 stycznia 2010 r. fakturę na dostawę wewnątrzwspólnotową o wartości 10 000 EUR. Zapłata należności od kontrahenta zagranicznego wpłynęła na rachunek bankowy w dniu 15 stycznia 2010 r. Korzystając z informacji o kursach EUR zamieszczonych w zestawieniu, określ zrealizowaną różnicę kursową.

Waluta	Średni kurs NBP na dzień wystawienia faktury	Kurs kupna na dzień wpływu należności
EUR	4,50 PLN/EUR	4 PLN/EUR

A. Ujemna różnica kursowa w kwocie 500 zł

B. Ujemna różnica kursowa w kwocie 5 000 zł

C. Dodatnia różnica kursowa w kwocie 500 zł

D. Dodatnia różnica kursowa w kwocie 5 000 zł

Odpowiedź o ujemnej różnicy kursowej w kwocie 5 000 zł jest prawidłowa, ponieważ różnice kursowe wynikają z różnicy między kursem waluty w dniu wystawienia faktury a kursem w dniu, w którym wpływa należność. W analizowanym przypadku, kurs EUR na dzień wystawienia faktury wynosił 4,50 PLN/EUR, co oznacza, że wartość faktury w złotych wynosiła 45 000 PLN (10 000 EUR x 4,50 PLN/EUR). Natomiast w dniu wpływu należności kurs spadł do 4,00 PLN/EUR, co daje wartość 40 000 PLN (10 000 EUR x 4,00 PLN/EUR). Różnica między tymi wartościami wynosi 5 000 PLN, co jest stratą dla jednostki handlowej i wskazuje na ujemną różnicę kursową. W praktyce, przedsiębiorstwa powinny regularnie monitorować kursy walut oraz stosować odpowiednie zabezpieczenia przed ryzykiem kursowym, co pomoże uniknąć podobnych strat. Warto również zapoznać się z przepisami dotyczącymi rozliczania różnic kursowych, aby prawidłowo ujmować je w księgach rachunkowych. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy pozwala na lepsze zarządzanie finansami oraz minimalizowanie ryzyka walutowego.

Pytanie 3

Iwona Lotos otrzymuje wynagrodzenie, które jest uzależnione od liczby godzin, jakie przepracowała w danym miesiącu. Pani Iwona wynagradzana jest według systemu

A. akordowego

B. prowizyjnego

C. czasowo-premiowego

D. czasowego

Odpowiedź 'czasowy' jest prawidłowa, ponieważ wynagrodzenie pani Iwony Lotos jest ustalane na podstawie liczby przepracowanych godzin w danym miesiącu. System wynagrodzenia czasowego polega na tym, że pracownik otrzymuje stałą stawkę za każdą godzinę pracy, co oznacza, że jego wynagrodzenie jest bezpośrednio związane z czasem, który poświęca na wykonywanie swoich obowiązków. Przykładem zastosowania tego systemu może być praca w biurze, gdzie pracownicy są wynagradzani zgodnie z ilością godzin przepracowanych w danym miesiącu. Taki model wynagradzania jest powszechnie stosowany w wielu branżach i sprzyja stabilności finansowej pracowników, dając im pewność co do wysokości wynagrodzenia, pod warunkiem, że przepracują ustaloną liczbę godzin. Ponadto, system czasowy ułatwia planowanie budżetu zarówno dla pracodawców, jak i pracowników, co wpisuje się w najlepsze praktyki zarządzania zasobami ludzkimi.

Pytanie 4

Jaką metodę opodatkowania dochodów z wykonywanej działalności gospodarczej wybrał przedsiębiorca, jeśli nalicza podatek dochodowy od osób fizycznych według stawek 18% oraz 32%?

A. Kartę podatkową

B. Podatek według skali podatkowej na zasadach ogólnych

C. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych

D. Podatek liniowy na zasadach ogólnych

Wybór odpowiedzi "Podatek według skali podatkowej na zasadach ogólnych" jest prawidłowy, ponieważ dotyczy on podatku dochodowego od osób fizycznych, który jest obliczany według dwóch stawek: 18% oraz 32%. System skali podatkowej stosuje się do dochodów osób fizycznych, gdzie stawka podatku uzależniona jest od wysokości uzyskanego dochodu. Praktycznie oznacza to, że przy dochodach do określonego limitu (w 2023 roku to 120 000 zł), stosuje się stawkę 18%, natomiast dla dochodów przekraczających ten limit, wprowadza się wyższą stawkę 32%. To podejście zapewnia progresywne opodatkowanie, co oznacza, że osoby o wyższych dochodach płacą większy procent od swoich dochodów. Na przykład, jeśli przedsiębiorca osiąga dochód w wysokości 150 000 zł, to pierwsze 120 000 zł opodatkowane jest stawką 18%, a nadwyżka 30 000 zł stawką 32%. Zrozumienie tego mechanizmu pozwala przedsiębiorcom na skuteczniejsze planowanie podatkowe oraz optymalizację obciążeń podatkowych zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Pytanie 5

Na podstawie zamieszczonych danych z listy płac oblicz kwotę do wypłaty pracownikowi za listopad 2016 r.

Lista płac nr 11/2016
1. Płaca podstawowa	4 000,00 zł
2. Składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika	548,40 zł
3. Koszty uzyskania przychodów	111,25 zł
4. Potrącona zaliczka na podatek dochodowy	554,87 zł
5. Składka na ubezpieczenie zdrowotne pobrana	310,64 zł
6. Składka na ubezpieczenie zdrowotne odliczona	267,50 zł
7. Należna zaliczka na podatek dochodowy	287,00 zł
8. Potrącenia: składka na PZU	100,00 zł
9. Do wypłaty	.............

A. 2 753,96 zł

B. 2 897,10 zł

C. 2 720,10 zł

D. 2 853,96 zł

Obliczenia związane z wynagrodzeniem pracownika mogą być niezwykle skomplikowane, co często prowadzi do błędnych interpretacji oraz wyborów w kontekście odpowiedzi. Zdarza się, że osoby przystępujące do wyliczeń zapominają uwzględnić wszystkie wymagane składniki wynagrodzenia, takie jak odpowiednie składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, co może prowadzić do nadmiernego zawyżenia lub zaniżenia kwoty do wypłaty. Innym częstym błędem jest nieuwzględnienie kosztów uzyskania przychodów, które mogą znacząco wpłynąć na ostateczne wynagrodzenie. Dodatkowo, nieprawidłowe oszacowanie zaliczki na podatek dochodowy również wprowadza zamieszanie i może skutkować niekorzystnymi konsekwencjami finansowymi zarówno dla pracownika, jak i pracodawcy. Użycie niewłaściwych danych lub założeń w obliczeniach, takich jak pominięcie miesięcznych lub rocznych zmian w przepisach dotyczących wynagrodzeń, również może prowadzić do nieprawidłowych wniosków. Kluczowe jest, aby dokładnie analizować wszelkie dane i regularnie aktualizować wiedzę na temat obowiązujących przepisów, co jest niezbędne do prawidłowego obliczania wynagrodzeń i uniknięcia typowych pułapek myślowych, które prowadzą do wybierania błędnych odpowiedzi.

Pytanie 6

Wskaż, które przedsiębiorstwo jest w stanie ustalić jednostkowy koszt produkcji wytworzonych towarów przy użyciu kalkulacji podziałowej prostej?

A. Rafineria, w której w trakcie jednego procesu technologicznego powstają benzyna i olej jako produkty główne oraz gaz jako produkt dodatkowy

B. Browar specjalizujący się w produkcji piwa jasnego, ciemnego oraz piwa bezalkoholowego

C. Zakład produkcji ceramiki budowlanej, który wytwarza cegły, dachówki oraz stropy

D. Kopalnia, która dostarcza węgiel gospodarstwom domowym oraz zakładom przemysłowym

Odpowiedź o kopalni węgla jest trafiona, bo kalkulacja podziałowa prosta sprawdza się w takich miejscach, gdzie producenci zajmują się jednym rodzajem towaru. W przypadku kopalni węgla, wszystko co wydobywają to jeden surowiec, który od razu można sprzedać. Dlatego łatwo policzyć koszt jednostkowy, dzieląc całkowite wydobycie przez koszty. Takie podejście jest normalne w branży górniczej, gdzie ważne jest, żeby dobrze zarządzać kosztami, bo to wpływa na zyski. Warto tutaj dodać, że kopalnie często używają tej prostej kalkulacji do analizowania wydajności i podejmowania decyzji dotyczących inwestycji, co pozwala im lepiej planować produkcję i zmniejszać wydatki operacyjne.

Pytanie 7

W II kwartale 2018 r. przedsiębiorstwo planuje zmniejszenie kosztów obsługi magazynu o 10%, a utrzymania budynku o 5% w stosunku do kosztów z poprzedniego kwartału, natomiast koszty utrzymania sprzętu planuje na tym samym poziomie. Korzystając z danych zamieszczonych w tabeli oblicz, ile wyniosą całkowite koszty utrzymania magazynu w II kwartale 2018 r.

Koszty utrzymania magazynu w I kwartale 2018 r.
Lp.	Rodzaj kosztu	Wartość w zł
1.	Obsługa magazynu	8 000,00
2.	Utrzymanie budynku	21 000,00
3.	Utrzymanie sprzętu	4 000,00
Razem		33 000,00

A. 28 050,00 zł

B. 31 150,00 zł

C. 34 850,00 zł

D. 33 000,00 zł

Obliczenie całkowitych kosztów utrzymania magazynu w II kwartale 2018 r. wymaga uwzględnienia planowanych zmniejszeń kosztów. Koszty obsługi magazynu zostaną zmniejszone o 10%, co jest zgodne z praktykami zarządzania kosztami, które koncentrują się na efektywności operacyjnej. Koszty utrzymania budynku mają być zredukowane o 5%, co również pokazuje dążenie do optymalizacji wydatków. Z kolei utrzymanie sprzętu, pozostające na tym samym poziomie, podkreśla znaczenie ciągłości operacyjnej, co jest kluczowe dla efektywności magazynów. Po przeprowadzeniu szczegółowych obliczeń, sumując zmodyfikowane koszty, uzyskujemy kwotę 31 150,00 zł. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce może być analiza kosztów w firmach zajmujących się logistyką, gdzie regularne przeglądy wydatków są niezbędne do utrzymania konkurencyjności na rynku. Dobre praktyki sugerują także, aby przedsiębiorstwa regularnie monitorowały i aktualizowały swoje budżety, co pozwala na szybsze reagowanie na zmiany w otoczeniu rynkowym.

Pytanie 8

Analiza ekonomiczno-techniczna dotyczy oceny różnych aspektów działalności gospodarczej firmy, w tym

A. wyniku finansowego

B. rachunku przepływów pieniężnych

C. zaopatrzenia materiałowego

D. płynności finansowej

Analiza techniczno-ekonomiczna to złożony proces oceny różnych aspektów działalności gospodarczej, a odpowiedzi związane z wynikiem finansowym, płynnością finansową oraz rachunkiem przepływów pieniężnych, choć ważne, nie są bezpośrednio związane z zaopatrzeniem materiałowym, które jest kluczowe w kontekście efektywności operacyjnej. Wynik finansowy, będący końcowym rezultatem działalności gospodarczej, jest w dużej mierze efektem decyzji dotyczących zaopatrzenia i zarządzania zapasami, co podkreśla jego pośrednią relację do analizy. Płynność finansowa odnosi się do zdolności przedsiębiorstwa do regulowania bieżących zobowiązań, która może być również uwarunkowana efektywnością zarządzania zapasami, jednak nie stanowi bezpośredniego elementu analizowanego w kontekście działalności operacyjnej. Rachunek przepływów pieniężnych jest narzędziem służącym do oceny rzeczywistych przepływów finansowych w firmie, ale również w mniejszym stopniu odnosi się do aspektów operacyjnych związanych z zaopatrzeniem. Często błędnie zakłada się, że te elementy są ze sobą bezpośrednio powiązane, co może prowadzić do pomijania kluczowych aspektów zarządzania zapasami i ich wpływu na długoterminową rentowność firmy. Kluczowe jest zrozumienie, że efektywne zarządzanie zaopatrzeniem jest fundamentem, na którym opiera się cała działalność, a inne wskaźniki finansowe są jedynie ich pochodną.

Pytanie 9

Jakie symbole oznaczają poszczególne części akt osobowych?

A. A, B, C, D

B. B, C

C. A, B, C

D. A, B, E

W przypadku błędnych odpowiedzi można zauważyć, że niektóre z nich pomijają istotne segmenty akt osobowych. Wiele osób może błędnie sądzić, że akta osobowe składają się tylko z części B i C, co jest nieprawidłowe, ponieważ nie uwzględnia fundamentalnych informacji zawartych w części A. Takie podejście prowadzi do niepełnego obrazu dokumentacji pracowniczej oraz może skutkować brakiem kluczowych danych potrzebnych do efektywnego zarządzania kadrami. Często powodem tego błędu jest nieznajomość struktury dokumentów kadrowych, co może wynikać z braku szkolenia w zakresie przepisów prawa pracy i zarządzania danymi osobowymi. Dodatkowo, niektóre odpowiedzi sugerują dodanie części D lub E, co wprowadza w błąd, ponieważ standardowe akta osobowe w polskim systemie prawnym nie przewidują takich dodatkowych sekcji. Ważne jest, aby zrozumieć, że poprawna struktura akt osobowych jest ściśle regulowana przez przepisy prawa i zalecenia organów nadzorczych. Ignorowanie tych standardów może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz problemów z audytami wewnętrznymi. Dlatego tak istotne jest, aby pracodawcy dokładnie przestrzegali ustalonych wymogów dokumentacyjnych oraz zapewniali odpowiednie szkolenia swoim pracownikom w zakresie zarządzania aktami osobowymi.

Pytanie 10

Warszawska Giełda Papierów Wartościowych stanowi przykład typu rynku

A. finansowego

B. towarowego

C. pracy

D. usług

Wybór odpowiedzi dotyczącej rynku pracy, usług czy towarowego na pewno zniekształca zrozumienie specyfiki funkcjonowania Warszawskiej Giełdy Papierów Wartościowych. Rynek pracy odnosi się do sytuacji zatrudnienia, gdzie pracownicy oferują swoje umiejętności w zamian za wynagrodzenie. Tematyka ta jest zgoła odmienna od funkcjonowania giełdy, która skupia się na obrocie papierami wartościowymi. Z kolei rynek usług obejmuje transakcje dotyczące niematerialnych dóbr i usług, takich jak doradztwo czy transport, co również nie ma zastosowania w kontekście GPW. Rynek towarowy koncentruje się na fizycznych dobrach, takich jak surowce czy produkty rolne, a więc nie pasuje do charakterystyki giełdy, która operuje na instrumentach finansowych. Takie mylne klasyfikacje mogą wynikać z niepełnego zrozumienia struktury rynków finansowych oraz ich różnorodności. Niezrozumienie różnicy między tymi rynkami prowadzi do błędów w analizie inwestycyjnej oraz decyzjach finansowych, które mogą mieć poważne konsekwencje. Kluczowe jest zatem zrozumienie, że GPW operuje w obrębie rynku finansowego, który pełni rolę w alokacji kapitału, a jego mechanizmy są różne od tych, które występują w pozostałych wymienionych kategoriach.

Pytanie 11

Firma zaciągnęła pożyczkę w wysokości 25 000 zł na czas 50 dni. Oprocentowanie pożyczki wynosi 3,65 % rocznie. Zakładając, że rok liczy 365 dni, ile wyniosą odsetki do zapłaty po ustalonym terminie?

A. 125,00 zł

B. 12,50 zł

C. 250,00 zł

D. 25,00 zł

W poprawnej odpowiedzi wynoszącej 125,00 zł zastosowano odpowiednią formułę do obliczenia odsetek. Obliczenia zaczynamy od ustalenia kwoty kredytu, która wynosi 25 000 zł. Oprocentowanie kredytu wynosi 3,65 % w skali roku, co oznacza, że w przeliczeniu na dni, stawka dzienna wynosi 3,65 % / 365 = 0,01 %. Następnie, obliczamy odsetki za 50 dni, co można wykonać mnożąc kwotę kredytu przez stawkę dzienną i przez liczbę dni: 25 000 zł * (3,65 % / 100) * (50/365). Ostatecznie, obliczenia prowadzą do uzyskania kwoty 125,00 zł, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie obliczania odsetek. Tego typu obliczenia są powszechnie stosowane w finansach, zarówno w przypadku kredytów, jak i lokat, co pozwala na efektywne zarządzanie kosztami i przychodami finansowymi. Znajomość tych zasad jest kluczowa dla osób pracujących w branży finansowej, a także dla przedsiębiorców, którzy muszą podejmować decyzje dotyczące finansowania swoich działań.

Pytanie 12

Menadżer, który dąży do stworzenia atmosfery wzajemnego zaufania, mobilizuje członków zespołu do wspólnego podejmowania decyzji odnośnie celów, a także korzysta z sugestii i porad pracowników przed podjęciem decyzji, reprezentuje podejście kierownicze

A. demokratyczny

B. autokratyczny

C. biurokratyczny

D. liberalny

Wybór stylu biurokratycznego sugeruje podejście skupiające się na ścisłych regułach i procedurach, w którym decyzje są podejmowane głównie przez wyższe kierownictwo, a pracownicy mają ograniczoną możliwość wpływu na procesy decyzyjne. Tego typu styl zarządzania może prowadzić do sztywności organizacyjnej, ograniczając innowacyjność i elastyczność, co jest sprzeczne z ideą współdecydowania o celach. Z kolei styl liberalny, znany również jako laissez-faire, charakteryzuje się minimalną ingerencją kierownika w działalność zespołu. Pracownicy mają swobodę działania, jednak brak wyraźnego kierownictwa może prowadzić do chaosu i braku spójności w realizacji zadań. Natomiast styl autokratyczny koncentruje się na dominacji jednego lidera, który podejmuje decyzje bez konsultacji z zespołem, co może osłabiać morale i zaufanie w grupie. Niezrozumienie różnic między tymi stylami może prowadzić do mylnych przekonań na temat ich efektywności oraz negatywnie wpływać na atmosferę pracy. Współczesne zarządzanie coraz bardziej kieruje się w stronę modeli partycypacyjnych, które podkreślają znaczenie zaangażowania pracowników w procesy decyzyjne, tym samym zwiększając ich motywację i efektywność w realizacji zadań.

Pytanie 13

Podmiot gospodarczy, będący czynnym podatnikiem VAT, sprzedał 150 sztuk towarów w cenie 172,80 zł za sztukę brutto. Sprzedaż towarów podlega stawce VAT wynoszącej 8%. Jaka jest wysokość podatku VAT, który należy uiścić od sprzedanych towarów?

A. 1 920,00 zł

B. 2 073,60 zł

C. 12,80 zł

D. 13,82 zł

Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z nieprawidłowego zrozumienia podstawowych zasad obliczania podatku VAT. Wiele osób może błędnie założyć, że podatek VAT należy obliczać od całkowitej kwoty brutto, co prowadzi do zawyżenia wartości podatku. Na przykład, gdyby ktoś próbował obliczyć 8% z 172,80 zł, otrzymałby 13,82 zł, co jest kwotą, którą można mylnie uznać za podatek VAT. To podejście ignoruje kluczowy krok polegający na ustaleniu wartości netto przed obliczeniem stawki VAT. Innym typowym błędem jest pomnożenie kwoty VAT od jednej sztuki przez liczbę sprzedanych towarów, bez wcześniejszego obliczenia wartości netto, co może prowadzić do błędnych wyników w zakresie całkowitej kwoty VAT. Ponadto, obliczenie wartości całkowitej sprzedaży (w tym podatku VAT) i mylenie jej z kwotą VAT to powszechna pułapka, w którą mogą wpaść osoby nieznające dokładnych zasad księgowości i rozliczeń podatkowych. Niezrozumienie mechanizmu, w jaki sposób brutto i netto są powiązane z obliczeniami podatkowymi, może prowadzić do poważnych błędów w raportowaniu finansowym oraz do potencjalnych konsekwencji prawnych dla przedsiębiorstw.

Pytanie 14

Dokumenty potwierdzające kwalifikacje zawodowe do wykonywania określonej pracy powinny być złożone w tej samej części akt osobowych pracownika, co

A. kopia wydanego świadectwa zatrudnienia

B. świadectwo ukończenia technikum

C. wypowiedzenie warunków umowy o pracę

D. umowa dotycząca zakazu konkurencji

Kopie świadectwa pracy, umowy o zakazie konkurencji oraz wypowiedzenia warunków umowy o pracę to dokumenty, które nie mają bezpośredniego związku z potwierdzeniem kwalifikacji zawodowych. Kopia świadectwa pracy dokumentuje wcześniejsze zatrudnienie pracownika, jednak nie jest to dowód na posiadanie konkretnych umiejętności czy wykształcenia. Z kolei umowa o zakazie konkurencji dotyczy ochrony interesów firmy i nie odnosi się do kwalifikacji zawodowych, co może wprowadzać w błąd. Wypowiedzenie warunków umowy o pracę to formalność związana z zakończeniem współpracy i również nie dostarcza informacji o wykształceniu ani umiejętnościach. Tego typu dokumenty mogą być ważne, ale ich miejsce w aktach osobowych nie powinno kolidować z dokumentami, które bezpośrednio potwierdzają zdolności do pracy na danym stanowisku. Pracodawcy często popełniają błąd, ignorując znaczenie prawidłowej klasyfikacji dokumentów w aktach osobowych, co może prowadzić do nieporozumień oraz problemów podczas audytów lub kontroli. Dlatego tak istotne jest, aby odpowiednio segregować dokumenty oraz dbać o ich aktualność i zgodność z obowiązującymi przepisami.

Pytanie 15

Nabyte oprogramowanie komputerowe dla działu księgowości zostanie uwzględnione w bilansie jako

A. środek trwały

B. inwestycja długoterminowa

C. produkt gotowy

D. wartość niematerialna i prawna

Klasyfikowanie oprogramowania komputerowego jako inwestycji długoterminowej jest nieprecyzyjne, ponieważ termin ten odnosi się głównie do fizycznych aktywów, takich jak nieruchomości czy maszyny, które mają długoterminowy charakter użytkowania i są trwałymi składnikami majątku. W przypadku oprogramowania, kluczowym aspektem jest jego niematerialny charakter oraz to, że jest to aktyw, który nie ma formy fizycznej. Z kolei klasyfikowanie oprogramowania jako produktu gotowego jest również błędne, ponieważ odnosi się to do towarów lub produktów, które są gotowe do sprzedaży, co nie ma zastosowania w kontekście oprogramowania używanego wewnętrznie w firmie. Także zakwalifikowanie oprogramowania jako środka trwałego nie jest właściwe, gdyż środki trwałe to aktywa materialne, które można dotknąć i które są wykorzystywane w działalności gospodarczej, co wyklucza oprogramowanie komputerowe. Te błędne klasyfikacje prowadzą do mylnych wniosków w zakresie wartości aktywów, co może mieć negatywne skutki dla sprawozdawczości finansowej oraz zarządzania majątkiem firmy. Wartości niematerialne i prawne, do których należy oprogramowanie, powinny być odpowiednio zarządzane, co wpływa na transparentność i rzetelność sprawozdań finansowych.

Pytanie 16

Do zadań gminnego samorządu należy między innymi

A. zarządzanie rezerwami dewizowymi

B. nadzorowanie działania systemu podatkowego

C. załatwianie spraw związanych z prawem karnym i skarbowym

D. budowa dróg, mostów lokalnych i wodociągów na danym terenie

Budowanie na danym terenie dróg, lokalnych mostów czy wodociągów jest jednym z kluczowych zadań samorządu gminy. Celem takich działań jest zapewnienie mieszkańcom dostępu do odpowiedniej infrastruktury, co wpływa na poprawę jakości życia oraz rozwój lokalnej społeczności. Przykładem może być projektowanie i realizacja dróg gminnych, które nie tylko ułatwiają komunikację, ale również są niezbędne dla rozwoju gospodarczego regionu. Właściwe planowanie przestrzenne, oparte na analizach potrzeb mieszkańców oraz lokalnych uwarunkowaniach, jest kluczowe. Działania te są zgodne z ustawą o samorządzie gminnym, która podkreśla odpowiedzialność gminy za zaspokajanie potrzeb społeczności lokalnej oraz zapewnienie warunków do zrównoważonego rozwoju. Zrealizowane inwestycje w infrastrukturę transportową czy wodociągową często przyczyniają się do podniesienia wartości nieruchomości oraz zwiększenia atrakcyjności gminy dla nowych mieszkańców i inwestorów.

Pytanie 17

Jakie elementy wchodzą w skład komunikacji niewerbalnej?

A. wygląd zewnętrzny, postura, kontakt wzrokowy oraz przekaz werbalny

B. gesty, kontakt wzrokowy, wypowiedź ustna oraz wygląd zewnętrzny

C. mimika, gesty, wygląd zewnętrzny oraz postura

D. kontakt wzrokowy, płynność mowy, mimika i gesty

Twoja odpowiedź jest naprawdę na miejscu! Wskazałeś na te ważne elementy, które są kluczowe w niewerbalnej komunikacji. Mowa ciała, mimika, gesty, a nawet to, jak wyglądamy – wszystko to ma ogromne znaczenie. Na przykład, nasza twarz potrafi powiedzieć wiele o tym, co czujemy, zanim jeszcze coś powiemy. A gesty pomagają nam lepiej wyrażać nasze myśli, co czyni komunikację bardziej zrozumiałą dla innych. No i nie zapominajmy o wyglądzie, bo to, jak się prezentujemy, ma duży wpływ na to, jak jesteśmy postrzegani. Nasza postawa, czy to stoimy, czy siedzimy, również mówi o nas sporo. Właściwe zrozumienie tych aspektów to klucz do lepszej komunikacji i zrozumienia innych. Ogólnie rzecz biorąc, Twoja odpowiedź trzyma poziom!

Pytanie 18

Początkowym krokiem w analizie ekonomicznej jest

A. ustalenie działań naprawczych

B. zdefiniowanie przedmiotu analizy

C. wybór kryterium oceny

D. postawienie wstępnej diagnozy

Pierwszym etapem analizy ekonomicznej jest zdefiniowanie przedmiotu analizy, co stanowi kluczowy krok w każdym procesie analitycznym. Określenie, co dokładnie będzie przedmiotem badania, pozwala na ukierunkowanie dalszych działań oraz umożliwia skoncentrowanie się na istotnych aspektach problemu. Od tego etapu zależy, jakie dane będą zbierane, jakie narzędzia analityczne zostaną zastosowane oraz jakie pytania badawcze będą postawione. Przykładowo, w analizie rentowności nowego produktu, zdefiniowanie przedmiotu analizy może obejmować ustalenie, czy chodzi o analizę kosztów, przychodów, czy może o analizę rynku. Dobre praktyki w analizie ekonomicznej zalecają sformułowanie szczegółowych celów analizy, co ułatwia późniejszą interpretację wyników oraz podejmowanie decyzji. W praktyce, zdefiniowanie przedmiotu analizy pozwala również na wstępne określenie zasobów, jakie będą niezbędne do realizacji analizy, co jest istotnym elementem planowania.

Pytanie 19

Jakie jest przeciętne zużycie materiałów na wyprodukowaną sztukę w roku 2020, jeśli w ciągu tego roku wykorzystano 150 000 kg materiałów oraz wyprodukowano 6 000 sztuk wyrobów?

A. 25 kg/szt.

B. 25 szt./kg

C. 0,04 szt./kg

D. 30 kg/szt.

Odpowiedź 25 kg/szt. jest prawidłowa, ponieważ można ją obliczyć, dzieląc całkowite zużycie materiałów przez liczbę wyrobów. W tym przypadku, jeśli w ciągu roku zużyto 150 000 kg materiałów i wykonano 6 000 szt. wyrobów, to norma zużycia wynosi 150 000 kg / 6 000 szt. = 25 kg/szt. Jest to kluczowy wskaźnik w wielu branżach, w tym w produkcji, który pozwala na efektywne zarządzanie materiałami oraz optymalizację procesów produkcyjnych. Tego typu norma pomaga w planowaniu zakupów materiałów, minimalizowaniu odpadów oraz obniżaniu kosztów produkcji. W kontekście dobrych praktyk branżowych, znajomość statystycznej normy zużycia materiałów pozwala na lepszą kontrolę jakości, a także na wprowadzenie działań mających na celu zmniejszenie wpływu na środowisko poprzez ograniczenie nadmiernego zużycia surowców. Przykładowo, w produkcji mebli, wiedza o normach zużycia materiałów pozwala na bardziej precyzyjne szacowanie kosztów oraz zwiększa efektywność procesów produkcyjnych.

Pytanie 20

Ile wynosi łączna kwota dobrowolnych potrąceń naliczonych w liście płac?

Fragment listy płac
Płaca zasadnicza	Potrącona zaliczka na podatek dochodowy	Składka na ubezpieczenie zdrowotne		Należna zaliczka na podatek dochodowy	Grupowe ubezpieczenie na życie	Kasa zapomogowo-pożyczkowa	Składka na związki zawodowe	Do wypłaty z kasy
Płaca zasadnicza	Potrącona zaliczka na podatek dochodowy	pobrana	odliczona	Należna zaliczka na podatek dochodowy	Grupowe ubezpieczenie na życie	Kasa zapomogowo-pożyczkowa	Składka na związki zawodowe	Do wypłaty z kasy
2 500,00 zł	321,95 zł	194,15 zł	167,19 zł	155,00 zł	50,00 zł	45,00 zł	30,00 zł	1 683,10 zł

A. 155,00 zł

B. 125,00 zł

C. 280,00 zł

D. 205,00 zł

Błędne odpowiedzi często wynikają z niepełnego zrozumienia mechanizmów związanych z potrąceniami w liście płac. Odpowiedź 205,00 zł, 155,00 zł oraz 280,00 zł nie odpowiadają rzeczywistej łącznej kwocie dobrowolnych potrąceń, co prowadzi do myłkowego wniosku. W przypadku odpowiedzi 205,00 zł, można zauważyć, że łączna suma przekroczyłaby wartość wszystkich potrąceń. Wartości 155,00 zł oraz 280,00 zł nie uwzględniają poprawnych składników, co powoduje, że są one całkowicie nieadekwatne. Praktyka pokazuje, że aby uniknąć takich pomyłek, istotne jest zrozumienie struktury wydatków związanych z wynagrodzeniami. Przy planowaniu potrąceń kluczowe jest identyfikowanie każdego składnika i sumowanie ich w sposób jasny i przejrzysty. Właściwe szkolenie dotyczące zasad naliczania potrąceń oraz ich wpływu na wynagrodzenie netto pracownika jest niezbędne, aby zapobiegać błędnym interpretacjom i zapewnić zgodność z przepisami prawa pracy. Analizując dane składki, należy pamiętać, że zbyt dużą uwagę trzeba zwracać nie tylko na ich wartości, ale również na kontekst ich zastosowania w ramach polityki wynagrodzeń w danej organizacji.

Pytanie 21

Osoba ucząca się w technikum (w wieku 18 lat) zatrudniona na podstawie umowy zlecenia otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 2 000,00 zł. Jaką kwotę zostanie potrąconą z jego wynagrodzenia jako zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych?

A. 272,00 zł

B. 340,00 zł

C. 0,00 zł

D. 298,00 zł

Wynagrodzenie ucznia technikum zatrudnionego na umowę zlecenia w wysokości 2 000,00 zł nie podlega potrąceniu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych (PIT) z uwagi na to, że student ma prawo do tzw. ulgi dla młodych. W Polsce osoby do 26. roku życia, które nie przekraczają określonego limitu dochodów, mogą korzystać z zwolnienia z podatku dochodowego. W 2023 roku limit ten wynosi 85 528 zł rocznie. W praktyce, w przypadku umowy zlecenia, wynagrodzenie nie przekraczające tej kwoty jest zwolnione od zaliczki na PIT, co oznacza, że w tym przypadku 2 000,00 zł nie będzie obciążone podatkiem. Ulgi te mają na celu wsparcie młodych ludzi na rynku pracy oraz ich aktywizację zawodową, a także ułatwienie zdobywania doświadczeń zawodowych bez obciążenia podatkowego.

Pytanie 22

Przepisy Kodeksu spółek handlowych wymagają wniesienia kapitału zakładowego w wysokości minimum 100 000,00 zł do spółki

A. z ograniczoną odpowiedzialnością

B. akcyjnej

C. komandytowej

D. komandytowo-akcyjnej

Odpowiedź, którą zaznaczyłeś, jest zupełnie ok. Mówiąc prościej, w spółce akcyjnej, żeby ją założyć, musisz mieć przynajmniej 100 000 zł kapitału zakładowego. To wynika z Kodeksu spółek handlowych. Spółka akcyjna to taka forma działalności, która zbiera pieniądze od różnych inwestorów przez emisję akcji. To z kolei sprawia, że łatwiej jest obracać tymi akcjami na rynku. To znaczy, że jeśli chcesz założyć taką spółkę, musisz mieć te środki, żeby zapewnić, że wierzyciele dostaną swoje pieniądze. Co więcej, zarządzanie spółką akcyjną jest trochę bardziej skomplikowane, co wiąże się z różnymi obowiązkami sprawozdawczymi. Duże firmy często decydują się na tę formę prawną, bo łatwiej im zdobyć kapitał i ograniczyć własną odpowiedzialność do wartości akcji, które wnieśli.

Pytanie 23

W ubiegłym roku koszty produkcji w firmie zajmującej się wyrobem nożyczek wyniosły 5 200 zł, a w obecnym roku osiągnęły 8 800 zł. W tych latach wyprodukowano odpowiednio 260 oraz 400 sztuk gotowych produktów. Jak kształtuje się koszt jednostkowy w bieżącym roku w porównaniu do roku poprzedniego?

A. niższy o 2 zł

B. niższy o 3 zł

C. wyższy o 3 zł

D. wyższy o 2 zł

Aby zrozumieć, dlaczego koszt jednostkowy w roku bieżącym jest wyższy o 2 zł w porównaniu do roku ubiegłego, musimy najpierw obliczyć koszt jednostkowy w obu latach. Koszt jednostkowy to całkowity koszt produkcji podzielony przez liczbę wyprodukowanych jednostek. W roku ubiegłym koszt wyniósł 5200 zł, a wyprodukowano 260 sztuk, co daje koszt jednostkowy równy 20 zł (5200 zł / 260 sztuk). W roku bieżącym koszt wyniósł 8800 zł przy produkcji 400 sztuk, co daje koszt jednostkowy równy 22 zł (8800 zł / 400 sztuk). Różnica między kosztami jednostkowymi wynosi 2 zł (22 zł - 20 zł). Takie obliczenia są kluczowe w analizie finansowej przedsiębiorstw i pomagają w podejmowaniu decyzji dotyczących cen, rentowności oraz efektywności produkcji. Przykładowo, znajomość kosztu jednostkowego pozwala firmom na lepsze ustalanie strategii cenowych oraz na ocenę potrzebnych zmian w procesie produkcyjnym w celu optymalizacji kosztów.

Pytanie 24

Pierwszym krokiem w analizie ekonomicznej jest

A. określenie problematyki, zakresu oraz celu badania

B. wyznaczenie metody badawczej

C. przeprowadzenie szczegółowej analizy

D. opracowanie wniosków

Błędne podejścia w analizie ekonomicznej często wynikają z niewłaściwej kolejności działań. Ustalenie metodyki badania przed zdefiniowaniem problematyki, zakresu i celu badania może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania zasobów i narzędzi analitycznych. Metodyka powinna być dostosowana do wcześniej określonego celu, a nie odwrotnie. Ponadto, opracowanie wniosków bez wcześniejszego zrozumienia kontekstu i problematyki może skutkować nietrafnymi konkluzjami, które są oderwane od rzeczywistości. Przeprowadzenie badania szczegółowego bez jasno zdefiniowanego celu i zakresu jest również ryzykowne, ponieważ może prowadzić do zbierania danych, które są nieistotne dla badania. W praktyce, analitycy powinni przestrzegać zasad metodyki naukowej, która podkreśla znaczenie jasno zdefiniowanego problemu badawczego oraz ścisłego powiązania działań analitycznych z celami badania. Często zdarza się także, że osoby prowadzące analizy zapominają o iteracyjnym charakterze procesu badawczego, w którym kolejne etapy analizy powinny być dostosowywane na podstawie wyników wcześniejszych kroków, co może prowadzić do niepełnych lub mylnych wniosków. Dlatego kluczowe jest, aby każdy etap analizy był realizowany w odpowiedniej kolejności, co zapewnia logiczny i strukturalny przebieg całego procesu badawczego.

Pytanie 25

Sprzedawca zauważył błąd w cenie sprzedanego produktu, aby poprawić tę pomyłkę, powinien wystawić odbiorcy odpowiednią fakturę

A. zaliczkową

B. korygującą

C. proforma

D. wewnętrzną

Faktura korygująca jest dokumentem, który służy do poprawy błędów w wcześniej wystawionej fakturze. W sytuacji, gdy sprzedawca zauważy pomyłkę w cenie sprzedanego towaru, powinien wystawić fakturę korygującą. Taki dokument zawiera informacje o błędach, które zostały popełnione w pierwotnej fakturze, oraz nowe, poprawne dane. Na przykład, jeśli cena za produkt wyniosła 100 zł, ale z jakiegoś powodu została błędnie wystawiona na 120 zł, sprzedawca musi wystawić fakturę korygującą, na której zaznaczy, że pierwotna kwota jest błędna, a nowa, poprawna kwota to 100 zł. W przypadku transakcji związanych z VAT, faktura korygująca ma również istotne znaczenie dla prawidłowego rozliczenia podatku. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, każda zmiana w wysokości ceny towaru lub usługi, która ma wpływ na naliczony podatek VAT, wymaga wystawienia dokumentu korygującego. Dobre praktyki wskazują, że sprzedawcy powinni regularnie monitorować swoje faktury i być przygotowani na ewentualne korekty, co pozwala uniknąć problemów podatkowych oraz utrzymania dobrych relacji z klientami.

Pytanie 26

Z danych zamieszczonych w tabeli wynika, że w przedsiębiorstwie ADELA SA przeciętne wynagrodzenie brutto w roku 2018 w stosunku do roku poprzedniego

ADELA SA
Lata	Przeciętne wynagrodzenie brutto
2017	3 700,00 zł
2018	3 996,00 zł
2019	4 396,00 zł

A. zmalało o 10%

B. wzrosło o 8%

C. zmalało o 8%

D. wzrosło o 10%

Odpowiedź "wzrosło o 8%" jest poprawna, ponieważ na podstawie przeanalizowanych danych w tabeli można zauważyć, że przeciętne wynagrodzenie brutto w przedsiębiorstwie ADELA SA w roku 2018 rzeczywiście wzrosło w porównaniu z rokiem poprzednim. Obliczenia procentowe, które prowadzą do tej konkluzji, są kluczowe w analizie wynagrodzeń. W praktyce tego typu analizy są bardzo istotne dla działów HR, które planują politykę wynagrodzeń oraz dla menedżerów, którzy muszą podejmować decyzje o podwyżkach. Ważne jest, aby pamiętać, że wzrost wynagrodzeń powinien być zgodny z trendami rynkowymi oraz inflacją, co wpływa na całkowitą strategię wynagrodzeń w przedsiębiorstwie. Rekomendowane praktyki obejmują regularne przeglądy wynagrodzeń w porównaniu do branży oraz uwzględnianie wyników finansowych firmy w tych analizach, co pozwala na podejmowanie decyzji opartych na danych.

Pytanie 27

W magazynie firmy znajdują się surowce o łącznej wartości 10 000 zł, w tym:
- wartość surowców przeznaczonych do produkcji głównej wynosi 7 500 zł,
- wartość surowców przeznaczonych do produkcji pomocniczej wynosi 1 000 zł,
- wartość materiałów biurowych wynosi 1 500 zł.
Jaki jest procentowy udział zapasu surowców do produkcji głównej w całkowitej wartości materiałów?

A. 70%

B. 66%

C. 50%

D. 75%

Poprawna odpowiedź to 75%, co wynika z obliczeń opartych na wartościach zgromadzonych w magazynie. Wartość materiałów przeznaczonych do produkcji podstawowej wynosi 7 500 zł, natomiast całkowita wartość materiałów to 10 000 zł. Aby obliczyć udział materiałów przeznaczonych do produkcji podstawowej w całkowitej wartości materiałów, należy zastosować wzór: (wartość materiałów podstawowych / całkowita wartość materiałów) * 100%. Wstawiając wartości, otrzymujemy: (7 500 zł / 10 000 zł) * 100% = 75%. Taki sposób obliczania udziału zapasów jest standardem w zarządzaniu zapasami, co pozwala na ocenę efektywności wykorzystania materiałów w procesie produkcyjnym. W praktyce, wiedza o proporcjach poszczególnych kategorii materiałów jest kluczowa dla podejmowania decyzji dotyczących zakupów oraz optymalizacji procesów produkcyjnych, co prowadzi do zwiększenia efektywności operacyjnej przedsiębiorstwa.

Pytanie 28

Terminowość jako istotna cecha skutecznego planowania polega na

A. wybiegu w przyszłość z ustalonymi działaniami

B. realizacji zadań w zmieniających się okolicznościach

C. określeniu terminu realizacji zarówno celów pośrednich, jak i celu głównego

D. uwzględnieniu wszystkich niezbędnych działań do osiągnięcia wyznaczonego celu

Terminowość w planowaniu jest kluczowym elementem skutecznego zarządzania projektami. Oznacza to, że każdy dobry plan powinien zawierać jasno określone terminy wykonania zarówno celów pośrednich, jak i celu głównego. Ustalenie terminów pozwala na monitorowanie postępów oraz identyfikację potencjalnych opóźnień. Na przykład, w praktyce zarządzania projektami często wykorzystuje się narzędzia takie jak wykres Gantta, które wizualnie przedstawiają harmonogram działań oraz przypisane do nich terminy. Dzięki temu zespół może z łatwością śledzić, które zadania są już wykonane, a które są jeszcze w trakcie realizacji. Ponadto, określenie czasów realizacji umożliwia lepsze alokowanie zasobów i efektywniejsze planowanie budżetu. W branży projektowej, zgodnie z metodykami takimi jak Agile czy PRINCE2, terminowość jest jednym z kluczowych wskaźników sukcesu projektu, co podkreśla jej znaczenie w kontekście osiągania założonych celów.

Pytanie 29

Który dokument magazynowy jest tworzony przy sprzedaży produktów gotowych dla klienta?

A. WZ - wydanie zewnętrzne

B. RW - rozchód wewnętrzny

C. PZ - przyjęcie zewnętrzne

D. PW - przyjęcie wewnętrzne

Wiesz, dokument magazynowy, który potrzebujesz przy sprzedaży gotowych wyrobów, to WZ, czyli wydanie zewnętrzne. To naprawdę ważny papier, bo pokazuje, że towar opuścił magazyn i trafił do odbiorcy. Kiedy firma sporządza WZ, to tak jakby mówiła, że towar jest w drodze do nabywcy, co jest istotne nie tylko dla księgowości, ale też dla całej logistyki. Dzięki temu dokumentowi można też porządnie ewidencjonować towary, co jest super przy zarządzaniu magazynem. Wypełniając WZ, pamiętaj o takich rzeczach jak numer dokumentu, data, dane odbiorcy, nazwy towarów, ich ilości oraz numery partii, jeśli są. Te informacje naprawdę pomogą utrzymać porządek w obiegu towarów i przydadzą się na ewentualnym audycie.

Pytanie 30

Podczas wydawania towarów z magazynu na potrzeby firmy, należy przygotować dokument o symbolu

A. Pw

B. Wz

C. Rw

D. Zw

Odpowiedź 'Rw' jest poprawna, ponieważ w polskim systemie ewidencji magazynowej dowód RW (Rozchód Wewnętrzny) jest stosowany do dokumentowania wydania towarów lub materiałów na potrzeby własne przedsiębiorstwa. Taki dokument jest kluczowy dla prawidłowego prowadzenia księgowości oraz ewidencji stanów magazynowych. Przykładowo, gdy firma produkuje wyroby, które następnie wykorzystuje wewnętrznie, konieczne jest sporządzenie dowodu RW, aby zaktualizować stan magazynu i odzwierciedlić zużycie materiałów w księgach rachunkowych. Warto podkreślić, że zgodnie z ustawą o rachunkowości, dokument ten musi być odpowiednio wypełniony, zawierać datę, opis towarów oraz ilość. Dobrą praktyką jest przechowywanie tych dokumentów przez odpowiedni czas, co ułatwia kontrolę i audyt wewnętrzny, a także zapewnia zgodność z przepisami prawa.

Pytanie 31

Aby obliczyć wskaźnik zatrudnienia, niezbędne są poniższe dane:

A. wartość osiągniętego zysku oraz wartość średniego zatrudnienia w analizowanym czasie

B. ilość pracowników, którzy odeszli oraz liczba przyjętych pracowników, a także okresy ich zatrudnienia

C. liczba świeżo zatrudnionych pracowników oraz średni stan zatrudnienia w analizowanym czasie

D. kwota uzyskanych przychodów ze sprzedaży oraz liczba świeżo zatrudnionych pracowników

Wskaźnik przyjęć pracowników, zwany również wskaźnikiem zatrudnienia, jest kluczowym wskaźnikiem w zarządzaniu zasobami ludzkimi, który pozwala ocenić dynamikę zmian w zatrudnieniu w danym przedsiębiorstwie. Poprawna odpowiedź, wskazująca na konieczność uwzględnienia liczby nowozatrudnionych pracowników oraz średniego stanu zatrudnienia w badanym okresie, opiera się na fundamentalnych zasadach analizy danych kadrowych. Liczba nowozatrudnionych pracowników dostarcza informacji o tym, jak wiele osób zaczęło pracę w określonym czasie, co jest istotne dla oceny aktualnych potrzeb kadrowych i efektywności procesów rekrutacyjnych. Średni stan zatrudnienia, z kolei, pozwala na zrozumienie ogólnej struktury zatrudnienia w firmie, co jest niezbędne do prawidłowego obliczenia wskaźnika. Przykładowo, w firmie, która w ciągu roku przyjęła 50 nowych pracowników, a jej średni stan zatrudnienia wyniósł 200 osób, wskaźnik przyjęć wyniesie 25%. Zrozumienie tych relacji i umiejętność ich analizy jest niezbędne w zarządzaniu ludźmi, a także w planowaniu strategii zatrudnienia zgodnie z wymaganiami rynkowymi i specyfiką branży. Wskazanie poprawnych danych do obliczenia wskaźnika jest zgodne z dobrymi praktykami HR, które podkreślają znaczenie monitorowania wskaźników efektywności zatrudnienia dla optymalizacji procesów rekrutacyjnych i zatrudnieniowych w organizacji.

Pytanie 32

Która sekcja biznesplanu zawiera dane na temat firm funkcjonujących w danej branży oraz ich polityki cenowej?

A. Plan strukturalny

B. Charakterystyka przedsięwzięcia

C. Opis przedsiębiorstwa

D. Analiza rynku

Analiza rynku jest kluczowym elementem biznesplanu, który dostarcza niezbędnych informacji o przedsiębiorstwach działających w danej branży oraz o ich polityce cenowej. W ramach analizy rynku, przedsiębiorca zbiera dane dotyczące konkurencji, segmentacji rynku, preferencji klientów oraz trendów w branży. Dzięki tym informacjom, można zrozumieć, jakie ceny są stosowane przez konkurentów, co z kolei pozwala na odpowiednie ustalenie własnej polityki cenowej oraz strategii marketingowej. Przykładem praktycznego zastosowania analizy rynku może być firma startowa, która po przeprowadzeniu badania rynku odkrywa, że jej główni konkurenci oferują produkty w niższej cenie, co skłania ją do rozważenia strategii różnicowania produktu lub wprowadzenia promocji. Dobre praktyki w zakresie analizy rynku obejmują korzystanie z narzędzi analitycznych, takich jak SWOT czy PESTEL, które pomagają w głębszym zrozumieniu otoczenia biznesowego oraz w identyfikacji możliwości i zagrożeń na rynku.

Pytanie 33

Dla zleceniobiorcy, który jest objęty jedynie ubezpieczeniem zdrowotnym z powodu zawartej umowy zlecenia, należy dostarczyć w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych indywidualny raport miesięczny

A. ZUS RZA

B. ZUS ZUA

C. ZUS ZZA

D. ZUS RCA

Wybór innych formularzy, jak ZUS ZUA, ZUS ZZA czy ZUS RCA, nie jest dobry w tym przypadku. Każdy z tych formularzy ma swoje przeznaczenie. ZUS ZUA jest dla osób zatrudnionych, które mają zarówno zdrowotne, jak i społeczne ubezpieczenie. Jeśli zleceniobiorca pracuje na umowę o pracę, to powinien złożyć właśnie ZUS ZUA, więc to nie pasuje do sytuacji, o której było mowa. ZUS ZZA z kolei dotyczy osób ubezpieczonych tylko zdrowotnie, ale nie jest bezpośrednio związany z umową zlecenia. A ZUS RCA to już całkiem inna bajka, bo dotyczy osób, które mają ubezpieczenia emerytalne i rentowe, co też nie pasuje do tego, że ktoś ma tylko zdrowotne z umowy zlecenia. Te błędne odpowiedzi mogą być skutkiem tego, że nie do końca rozumiesz różnice między umowami zlecenia a typami ubezpieczeń. To są istotne rzeczy, bo złe zgłoszenia mogą prowadzić do dodatkowych kosztów i kłopotów z ZUS.

Pytanie 34

Kto jest określany mianem wystawcy weksla?

A. indosantem

B. akceptantem

C. remitentem

D. trasantem

Wystawca weksla jest nazywany trasantem, ponieważ to on inicjuje dokument oraz zobowiązuje się do dokonania płatności na rzecz osoby wskazanej w wekslu. Trasant jest kluczową postacią w obrocie wekslowym, gdyż to od jego działań zaczyna się cały proces. W praktyce, trasant składa podpis na wekslu, co stanowi potwierdzenie jego zobowiązania. Przykładowo, firma może wystawić weksel na kwotę 10 000 zł, zobowiązując się do zapłaty tej sumy w określonym terminie. Ważne jest, aby trasant był świadomy swoich obowiązków oraz potencjalnych konsekwencji niewykonania zobowiązania. W obrocie gospodarczym trasant często korzysta z weksli, aby regulować płatności i zabezpieczyć swoje interesy. Weksle są również regułowane przez Ustawę z dnia 28 kwietnia 1936 r. Prawo wekslowe, która precyzuje zasady ich funkcjonowania oraz obowiązki stron.

Pytanie 35

Jakie zdarzenie uprawnia pracownika do skorzystania z urlopu okolicznościowego?

A. Pogrzeb stryja

B. Zawarcie małżeństwa przez ojca

C. Chrzest dziecka

D. Zawarcie małżeństwa przez dziecko

Wybór innych okoliczności, takich jak ślub ojca, pogrzeb wujka czy chrzest dziecka, nie jest zgodny z przepisami prawa pracy dotyczącymi przyznawania urlopów okolicznościowych. Ślub ojca, mimo że jest ważnym wydarzeniem rodzinnym, nie kwalifikuje się do urlopu okolicznościowego według polskiego prawa. Pracownik nie ma ustawowego prawa do takiego urlopu w przypadku ceremonii związanej z rodzicem. Pogrzeb wujka również nie jest objęty standardami prawa pracy, które precyzują, że urlop okolicznościowy przysługuje jedynie w przypadku śmierci bliskich członków rodziny, jak rodzice czy rodzeństwo. Takie podejście do przyznawania urlopów opiera się na zasadzie, że bliskość relacji rodzinnych ma kluczowe znaczenie w kontekście udzielania takich przywilejów. Chrzest dziecka, chociaż jest ważnym wydarzeniem religijnym, również nie figuruje w katalogu sytuacji, które uprawniają do urlopu okolicznościowego. W związku z tym, pracownicy często popełniają błąd myślowy, zakładając, że wszelkie ważne wydarzenia rodzinne kwalifikują się do takiego urlopu. Tego rodzaju nieporozumienia mogą prowadzić do frustracji związaną z niewłaściwym oczekiwaniem na przyznanie urlopu oraz zrozumieniem przepisów regulujących prawa pracowników.

Pytanie 36

Pierwszym krokiem w procesie planowania jest

A. poszukiwanie różnych rozwiązań

B. nadzór nad realizacją planu

C. określenie celów

D. ocena otoczenia konkurencyjnego

Ustalenie celów jest fundamentalnym krokiem w procesie planowania, ponieważ to właśnie na tym etapie definiujemy, co chcemy osiągnąć. Cele powinny być SMART, co oznacza, że powinny być Specyficzne, Mierzalne, Osiągalne, Realistyczne i Terminowe. Przykładowo, zamiast mówić 'chcemy zwiększyć sprzedaż', lepiej określić 'chcemy zwiększyć sprzedaż o 20% w ciągu następnych 12 miesięcy'. Takie podejście pozwala nie tylko na precyzyjne zdefiniowanie kierunku działań, ale także ułatwia późniejszą ocenę efektywności podejmowanych działań. W praktyce, wiąże się to z analizą dotychczasowych wyników, badaniem potrzeb klientów oraz trendów rynkowych. Firmy, które skutecznie ustalają cele, często korzystają z narzędzi takich jak Balanced Scorecard, które pomagają w monitorowaniu realizacji celów oraz ich zgodności z wizją i misją organizacji. Dobrze ustalone cele stanowią fundament strategii i motywują zespół do działania, co jest kluczowe w dynamicznych warunkach rynkowych.

Pytanie 37

W sklepie obuwniczym w ciągu miesiąca sprzedano 220 par butów damskich, 160 par męskich oraz 100 par dziecięcych. Jaką część ogólnej liczby sprzedanych par stanowią buty dziecięce?

A. 30%

B. 40%

C. 10%

D. 20%

Aby obliczyć udział butów dziecięcych w ogólnej liczbie sprzedanych par, należy zastosować wzór na procent: (liczba par butów dziecięcych / łączna liczba sprzedanych par) * 100%. W tym przypadku mamy 100 par butów dziecięcych, a łączna liczba sprzedanych par wynosi 220 + 160 + 100 = 480. Zatem udział butów dziecięcych wynosi (100 / 480) * 100% = 20%. Obliczenia tego typu są kluczowe w analizach sprzedaży, gdyż umożliwiają zrozumienie struktury sprzedaży oraz preferencji klientów. Znajomość proporcji sprzedaży różnych kategorii produktów pozwala na optymalizację stanów magazynowych oraz planowanie działań marketingowych. W praktyce, przedsiębiorstwa często wykorzystują te dane do podejmowania decyzji strategicznych, takich jak wprowadzenie nowych linii produktów czy modyfikacja cen. Ustalanie udziałów procentowych jest również zgodne z dobrą praktyką analityczną w zarządzaniu przedsiębiorstwem.

Pytanie 38

Osobie, która zaczyna pracę o 22:00 i wykonuje ją przez 8 godzin do 6:00 następnego dnia, przysługuje zgodnie z Kodeksem pracy dodatek do wynagrodzenia wynoszący

A. 60% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę

B. 100% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę

C. 20% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę

D. 50% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę

Odpowiedź wskazująca na 20% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę jest poprawna, ponieważ zgodnie z Kodeksem pracy, pracownicy wykonujący pracę w porze nocnej mają prawo do dodatku. Praca w nocy, czyli w godzinach od 22:00 do 6:00, jest uznawana za pracę w porze nocnej, co wiąże się z wyższym ryzykiem oraz wpływem na zdrowie. Dodatek w wysokości 20% stawki godzinowej minimalnego wynagrodzenia jest standardowym rozwiązaniem, które ma na celu zrekompensowanie tych dodatkowych obciążeń. Przykład praktyczny: jeżeli minimalne wynagrodzenie wynosi 2800 zł, stawka godzinowa wynosi 18,67 zł. W takim przypadku dodatek nocny wyniesie 3,73 zł za każdą godzinę pracy, co znacząco podnosi wynagrodzenie pracownika. Pracodawcy powinni uwzględniać takie dodatki w swoich budżetach, aby przestrzegać przepisów prawa pracy oraz zapewnić sprawiedliwe wynagrodzenie dla pracowników nocnych.

Pytanie 39

W tabeli zamieszczono wybrane informacje o instytucjach administracji rządowej i samorządowej. Które z nich dotyczą gminy?

Instytucja A.	Instytucja B.
– podstawowa jednostka podziału terytorialnego – organem wykonawczym jest wójt, burmistrz lub prezydent	– jednostka podziału terytorialnego drugiego stopnia – organem wykonawczym jest starosta
Instytucja C.	Instytucja D.
– regionalna wspólnota samorządowa – pracą organu wykonawczego kieruje marszałek województwa	– określa strategię rozwoju województwa – za wykonanie polityki rządu na swoim terenie odpowiada wojewoda

A. A.

B. C.

C. D.

D. B.

Instytucja A to naprawdę ważny element, jeśli chodzi o administrowanie gminą, która jest podstawową jednostką samorządu w Polsce. Gmina ma na głowie zaspokajanie potrzeb lokalnych ludzi i ogólnie zajmowanie się różnymi sprawami publicznymi, jak edukacja, zdrowie, infrastruktura i pomoc społeczna. Wójt, burmistrz lub prezydent to ludzie, którzy pełnią funkcje wykonawcze w gminie i to pokazuje, jak bardzo są odpowiedzialni za podejmowanie lokalnych decyzji. Kiedy gmina jest dobrze zarządzana, może naprawdę szybko reagować na potrzeby mieszkańców i planować różne inwestycje. Warto zwrócić uwagę, że dobre zarządzanie wiąże się z przejrzystością, angażowaniem ludzi w podejmowanie decyzji i współpracą z organizacjami pozarządowymi. Przykładem może być rozwój ekologicznych przestrzeni publicznych, które nie tylko poprawiają życie mieszkańców, ale też wspierają zrównoważony rozwój. Znajomość działania gminy i jej roli w administracji to podstawowa wiedza, którą każdy obywatel powinien mieć, zwłaszcza jeśli planuje pracować w administracji publicznej.

Pytanie 40

Kapitał rezerwowy oraz kapitał zapasowy to formy samofinansowania, które występują

A. w spółdzielni oraz przedsiębiorstwie państwowym

B. w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością i spółce akcyjnej

C. w przedsiębiorstwie państwowym i spółce akcyjnej

D. w spółce cywilnej i spółce z ograniczoną odpowiedzialnością

Kapitał zapasowy i kapitał rezerwowy są ważnymi elementami struktury kapitałowej zarówno spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, jak i spółek akcyjnych. Kapitał zapasowy jest tworzony z zysków netto, które nie zostały wypłacone jako dywidendy, a jego celem jest zabezpieczenie działalności przedsiębiorstwa przed ewentualnymi stratami. Z kolei kapitał rezerwowy może być używany do pokrycia nieprzewidzianych wydatków lub inwestycji. W praktyce, posiadanie odpowiedniego kapitału rezerwowego i zapasowego pozwala na zwiększenie elastyczności finansowej oraz stabilności spółki, co jest istotne w sytuacjach kryzysowych. Na przykład, spółka akcyjna może wykorzystać kapitał rezerwowy do sfinansowania rozwoju nowych produktów, co przyczynia się do jej konkurencyjności na rynku. Zgodnie z ustawą o rachunkowości, odpowiednie zarządzanie tymi kapitałami jest kluczowe dla utrzymania płynności finansowej i zaufania inwestorów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze zarządzania finansami.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej