Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Opiekunka dziecięca
  • Kwalifikacja: SPO.04 - Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka
  • Data rozpoczęcia: 20 maja 2025 13:39
  • Data zakończenia: 20 maja 2025 13:53

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Według wytycznych Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci, dziecko ma przeciwwskazanie do karmienia piersią, gdy występuje

A. galaktozemia
B. żółtaczka
C. infekcja wirusowa
D. cytomegalia
Galaktozemia jest metaboliczną chorobą wrodzoną, polegającą na braku enzymu odpowiedzialnego za rozkład galaktozy, co prowadzi do kumulacji tej substancji we krwi. Karmienie piersią w przypadku dzieci z galaktozemią jest przeciwwskazane, ponieważ mleko matki zawiera znaczną ilość galaktozy, co może prowadzić do poważnych powikłań zdrowotnych, takich jak uszkodzenie wątroby, zaćma czy uszkodzenia neurologiczne. Zgodnie ze standardami Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci, w takich przypadkach zaleca się stosowanie specjalistycznych preparatów mlekozastępczych, które są bezgalaktozowe. W praktyce oznacza to, że wczesne rozpoznanie galaktozemii i wprowadzenie diety eliminującej galaktozę są kluczowe dla prawidłowego rozwoju dziecka oraz zapobiegania poważnym powikłaniom zdrowotnym. Edukacja rodziców na temat tej choroby i jej wpływu na dietę dziecka jest niezwykle ważna, aby zapewnić mu zdrowy rozwój.

Pytanie 2

Zazwyczaj prawidłowo rozwijające się niemowlę zdobywa umiejętność samodzielnego siedzenia bez wsparcia oraz wykonywania ruchów rąk w pozycji siedzącej w wieku

A. 3 miesięcy
B. 2 miesięcy
C. 7 miesięcy
D. 4 miesięcy
Umiejętność samodzielnego siedzenia bez podparcia, często osiągana przez niemowlęta w wieku około 7 miesięcy, jest kluczowym wskaźnikiem rozwoju motorycznego. W tym czasie dzieci nabywają zdolność do stabilizacji tułowia, co umożliwia im utrzymanie równowagi i kontrolowanie ruchów w pozycji siedzącej. Ta umiejętność jest fundamentalna dla dalszego rozwoju, ponieważ pozwala na eksplorację otoczenia, zwiększa interakcje społeczne oraz przygotowuje do nauki innych umiejętności, takich jak czołganie i chodzenie. Zgodnie z wytycznymi Amerykańskiej Akademii Pediatrii, rozwój motoryczny dzieci powinien być monitorowany, aby zapewnić odpowiednie wsparcie i interwencje, jeśli rozwój jest opóźniony. Przykładowo, zachęcanie dzieci do ćwiczeń w pozycji siedzącej przez umieszczanie zabawek w zasięgu ich rąk może wspierać ten proces. Warto również podkreślić, że każde dziecko rozwija się w swoim tempie, dlatego tak ważna jest indywidualizacja podejścia do rozwoju motorycznego.

Pytanie 3

Opiekunka może stworzyć stemple do działalności plastycznej z dziećmi, wycinając wzory nożykiem.

A. w surowym ziemniaku
B. w suchym chlebie
C. w talerzyku jednorazowym
D. w masie solnej
Wybór surowego ziemniaka jako materiału do wykonania stempli do prac plastycznych jest uzasadniony jego strukturą i łatwością obróbki. Ziemniak, dzięki swojej mięsistej konsystencji, umożliwia precyzyjne wycinanie wzorów, a jego gładka powierzchnia zapewnia dobre odbicie dla farb czy tuszy. Jest to materiał naturalny, łatwo dostępny i bezpieczny w użyciu dla dzieci, co sprawia, że idealnie nadaje się do edukacyjnych zajęć plastycznych. Zastosowanie stempli z ziemniaka w pracach twórczych rozwija motorykę małą u dzieci, pozwala na eksperymentowanie z kolorami oraz kształtami, a także wprowadza element zabawy w naukę. Dodatkowo, technika ta jest szeroko stosowana w wielu metodach edukacyjnych, takich jak Montessori, gdzie podkreśla się znaczenie nauki przez doświadczenie. Warto również zaznaczyć, że stemplowanie to nie tylko zabawa, ale również doskonały sposób na rozwijanie wyobraźni i kreatywności dzieci.

Pytanie 4

Kiedy powinno się zacząć myć zęby u dziecka?

A. Na zakończenie pierwszego roku życia dziecka.
B. Po tym, jak wszystkie zęby mleczne się wyrżną.
C. W drugim roku życia dziecka.
D. Po pojawieniu się pierwszego zęba mlecznego
Odpowiedź wskazująca na rozpoczęcie mycia zębów po wyrżnięciu się pierwszego zęba mlecznego jest zgodna z zaleceniami dentystów i organizacji zdrowotnych. W momencie, gdy pierwszy ząb mleczny pojawia się w jamie ustnej dziecka, narażony jest on na działanie bakterii i resztek pokarmowych, co może prowadzić do próchnicy. Regularne mycie zębów, najlepiej przy użyciu pasty z fluorem, powinno być wprowadzane po pierwszym ząbku, aby zapobiec rozwojowi chorób jamy ustnej. Warto pamiętać, że nauka mycia zębów powinna być również powiązana z zachęcaniem dzieci do dbania o higienę jamy ustnej. Ponadto, ważne jest, aby rodzice kontrolowali tę czynność, aż dziecko będzie w stanie odpowiednio myć zęby samodzielnie, co zazwyczaj ma miejsce w około 6-7 roku życia. Wczesne wprowadzenie nawyków mycia zębów ma kluczowe znaczenie dla zdrowia zębów i przyzębia w późniejszym życiu dziecka.

Pytanie 5

Techniką artystyczną, w której dzieło składa się z różnych materiałów i tworzyw przyklejanych do powierzchni, jest

A. dekalkomania
B. collage
C. monotypia
D. frottage
Collage to technika artystyczna, która polega na tworzeniu kompozycji z różnych materiałów, takich jak papier, tkaniny, fotografie czy inne przedmioty, które są naklejane na podłoże. Ta forma sztuki odnosi się do łączenia elementów wizualnych o różnorodnych teksturach i kolorach, co pozwala na uzyskanie unikalnych efektów estetycznych. Przykłady zastosowania collagu można obserwować zarówno w sztuce współczesnej, jak i w projektowaniu graficznym, gdzie często wykorzystuje się tę technikę w tworzeniu plakatów, ilustracji czy okładek książek. Dobrze zaprojektowany collage potrafi w efektywny sposób opowiadać historie i przekazywać emocje, co czyni go popularnym narzędziem w rękach artystów. Technika ta czerpie również z tradycji dadaizmu i surrealizmu, gdzie zestawiane były ze sobą niepasujące do siebie elementy, tworząc nowe znaczenia. Współcześnie, w kontekście artystycznym i edukacyjnym, collage stał się również narzędziem wykorzystywanym do pracy z dziećmi, pomagając rozwijać ich kreatywność i zdolności manualne.

Pytanie 6

Jakie podejście rehabilitacyjne najlepiej wspiera 10-miesięczne dziecko z mózgowym porażeniem dziecięcym w stabilizacji napięcia mięśniowego oraz w utrwalaniu prawidłowych ruchów podczas wykonywania codziennych czynności?

A. Peto
B. Bobath
C. Domana
D. Vojty
Metody takie jak Peto, Vojty i Domana, mimo że również stosowane w rehabilitacji, różnią się w swoim podejściu i celach, co czyni je mniej odpowiednimi w kontekście usprawniania dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym w wieku 10 miesięcy. Metoda Peto, skupiająca się na integracji sensorycznej, ma na celu ułatwienie komunikacji i interakcji społecznych, co jest istotne, ale nie jest bezpośrednio związane z stabilizowaniem napięcia mięśniowego i poprawą ruchów funkcjonalnych. Podejście Vojty opiera się na tzw. refleksach ruchowych, które mogą być skuteczne, ale często wymagają bardziej zaawansowanego wieku, aby były w pełni efektywne, co sprawia, że nie są dostosowane do potrzeb młodszych dzieci. Z kolei metoda Domana koncentruje się głównie na stymulacji intelektualnej i percepcyjnej, co w przypadku dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym może prowadzić do zaniedbania aspektów fizycznych, takich jak rozwój motoryczny. Wybór odpowiedniej metody rehabilitacji powinien opierać się na holistycznej ocenie potrzeb dziecka, a metoda Bobath, z jej kompleksowym podejściem do rozwoju ruchowego, jest najbardziej odpowiednia w kontekście stabilizowania napięcia mięśniowego i wspierania prawidłowych wzorców ruchowych. Niezrozumienie różnic pomiędzy tymi metodami i ich zastosowaniem może prowadzić do nieefektywnych strategii rehabilitacyjnych, co z kolei może utrudniać postępy w rozwoju funkcjonalnym dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym.

Pytanie 7

- biega oraz sprawnie chodzi
- samodzielnie wchodzi po schodach, stawiając obie stopy na każdym stopniu
- potrafi odkręcić wieczko słoika

Jakie umiejętności powinno nabyć dziecko rozwijające się prawidłowo?

A. w 12. miesiącu życia
B. w 15. miesiącu życia
C. w 24. miesiącu życia
D. w 10. miesiącu życia
Wybór tej odpowiedzi jest prawidłowy, ponieważ umiejętności biegowe oraz wspinaczkowe, takie jak samodzielne wchodzenie po schodach i bieganie, są typowe dla dzieci w wieku około 24 miesięcy. W tym czasie rozwija się motoryka dużych grup mięśniowych, co umożliwia dziecku nie tylko biegać, ale także podejmować bardziej złożone aktywności ruchowe. Przykładem może być sytuacja, gdy dziecko zaczyna wchodzić po schodach na zmianę stawiając jedną nogę na każdym stopniu, co jest oznaką rozwijającej się koordynacji ruchowej oraz siły. Umiejętność odkręcania wieczka słoika świadczy również o postępach w precyzyjnej motoryce rąk. W teorii rozwoju dziecka, umiejętności te są zgodne z normami rozwoju psychoruchowego dziecka, określonymi w dokumentach takich jak 'Wytyczne dotyczące rozwoju dziecka' oraz 'Standardy rozwoju dziecka w pierwszych latach życia'.

Pytanie 8

U dziewczynki, która prawidłowo rozwijała się do 6-go miesiąca życia, zaobserwowano regres w zakresie umiejętności społecznych i psychomotorycznych, przestał się powiększać obwód głowy, wystąpiła utrata celowego użycia rąk oraz stereotypowe ruchy. Objawy te sugerują rozwój zespołu

A. Downa
B. Klinefeltera
C. Pataua
D. Retta
Zespół Retta jest rzadką, genetyczną chorobą neurodevelopmentalną, która w przeważającej większości przypadków dotyka dziewczynki. Charakteryzuje się normalnym rozwojem w pierwszych miesiącach życia, po czym następuje regres społeczny, psychomotoryczny oraz charakterystyczne objawy, takie jak utrata celowego użycia rąk i stereotypie ruchowe. W przypadku dziewczynki opisywanej w pytaniu, regres rozwoju po 6. miesiącu życia, spowolnienie wzrostu obwodu głowy oraz rozwój stereotypowych ruchów, takich jak klaskanie czy kręcenie rękami, są typowe dla tego zespołu. Zrozumienie tych objawów jest kluczowe dla wczesnej diagnozy i interwencji terapeutycznej. Standardy postępowania w przypadku zespołu Retta obejmują wczesną diagnozę i wsparcie w zakresie rehabilitacji oraz terapii zajęciowej, aby poprawić jakość życia pacjentek. W praktyce, terapeuci i lekarze mogą korzystać z testów oceny rozwoju psychomotorycznego oraz monitorować zmiany w zachowaniu, co pozwala na dostosowanie programów terapeutycznych do indywidualnych potrzeb pacjentek.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 10

Bolesny obrzęk oraz powiększenie gruczołów ślinowych przyusznych, podżuchwowych i podjęzykowych u dziecka są objawami klinicznymi

A. świnki
B. odry
C. płonicy
D. różyczki
Świnki, znane również jako epidemiczne zapalenie ślinianek, są chorobą wirusową wywoływaną przez wirus paramyksowirusów. Objawy kliniczne, takie jak bolesny obrzęk oraz powiększenie ślinianek przyusznych, podżuchwowych i podjęzykowych, są charakterystyczne dla tej choroby. Powiększenie ślinianek jest wynikiem zapalenia tych gruczołów, co prowadzi do dyskomfortu i bólu, a także może powodować trudności w jedzeniu i mówieniu. W praktyce klinicznej, w przypadku podejrzenia świnek, lekarze zalecają obserwację objawów oraz wykonanie badań serologicznych w celu potwierdzenia diagnozy. Warto również zwrócić uwagę na znaczenie szczepień, gdyż istnieje szczepionka przeciwko śwince, która jest częścią szczepionki MMR (odra, świnka, różyczka). Zastosowanie tej szczepionki znacznie zmniejszyło częstość występowania choroby oraz jej powikłań, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zdrowia publicznego.

Pytanie 11

Aby złagodzić bóle związane z wyrastaniem zębów, jak należy postępować z niemowlęciem?

A. schłodzony w zamrażalniku sok
B. ciepły smoczek
C. ciepły gryzak
D. schłodzony gryzak
Schłodzony gryzak to naprawdę świetny sposób na złagodzenie bólu podczas ząbkowania u niemowląt. Z tego, co zauważyłem, dzieci często miewają z tym problem, a chłodne rzeczy mogą przynieść im ulgę. Chłód pomaga opuchniętym dziąsłom, więc warto podać dziecku coś schłodzonego do żucia. Tylko pamiętaj, żeby wybierać gryzaki odpowiednie dla wieku malucha, z materiałów, które są bezpieczne, jak silikon czy tworzywa, które mają atesty. Najlepiej schłodzić gryzak w lodówce, a nie w zamrażalniku, żeby nie ryzykować poparzenia dziąseł. To, co mówią pediatrzy, to, że ta metoda naprawdę działa i jest bezpieczna. Czasem widać, jak dzieciaki się uspokajają, gdy mają coś zimnego w rączkach.

Pytanie 12

Celem podawania probiotyków dziecku podczas oraz po leczeniu antybiotykami jest

A. zapobieganie utracie składników mineralnych
B. eliminacja stanu zapalnego
C. uzupełnienie poziomu elektrolitów
D. uzupełnienie właściwej flory bakteryjnej
Podczas analizy odpowiedzi, które nie są poprawne, można dostrzec szereg nieporozumień dotyczących roli probiotyków w organizmie. Przyjmowanie probiotyków nie ma na celu zapobiegania utracie minerałów. Minerały są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu, ale ich wchłanianie i utrata nie są bezpośrednio związane z florą bakteryjną jelit. Zrozumienie tego aspektu jest kluczowe, ponieważ wiele osób myśli, że probiotyki mogą wpływać na absorpcję minerałów, co jest nieprawidłowe. Kolejną mylną koncepcją jest założenie, że probiotyki eliminują stan zapalny. Choć niektóre szczepy probiotyczne mogą wspierać układ odpornościowy i łagodzić stany zapalne, to ich głównym celem jest odbudowa flory jelitowej. Ponadto, suplementacja elektrolitów jest również błędnym podejściem, gdyż probiotyki nie pełnią roli w uzupełnianiu elektrolitów w organizmie. Elektrolity, takie jak sód, potas czy magnez, są regulowane przez inne mechanizmy i nie zależą od mikrobioty jelitowej. Posługiwanie się tymi nieprawidłowymi założeniami może prowadzić do nieefektywnego stosowania probiotyków oraz zrozumienia ich funkcji. Ważne jest, aby podejście do zdrowia dziecka opierać na rzetelnych informacjach, zrozumieć rolę probiotyków oraz ich właściwe zastosowanie w kontekście antybiotykoterapii.

Pytanie 13

Kluczowym elementem Koncepcji Marii Montessori w pracy z dziećmi w wieku trzech lat jest

A. umożliwienie dziecku osiągnięcia samodzielności
B. uczenie się czytania
C. uczenie się liczenia
D. przygotowywanie do edukacji w szkole
Koncepcja Marii Montessori kładzie ogromny nacisk na rozwój samodzielności dzieci, co jest kluczowe w edukacji przedszkolnej, szczególnie w przypadku trzyletnich maluchów. W metodzie Montessori, dzieci są zachęcane do działania samodzielnie, co sprzyja ich rozwojowi emocjonalnemu, społecznemu oraz intelektualnemu. Przykładem może być wyposażenie przedszkola w różnorodne materiały edukacyjne, które dzieci mogą samodzielnie wybierać i używać, co pozwala im uczyć się przez doświadczenie. Umożliwienie dzieciom podejmowania decyzji oraz rozwiązywania problemów w kontrolowanym środowisku sprzyja ich autonomii i pewności siebie. Takie podejście jest zgodne z najnowszymi standardami w pedagogice, które podkreślają znaczenie aktywnego uczestnictwa ucznia w procesie uczenia się oraz personalizacji edukacji. W praktyce, prowadzenie zajęć w duchu Montessori polega na tworzeniu przestrzeni, w której dzieci mogą eksplorować otoczenie, co jest fundamentem dla ich przyszłej niezależności oraz umiejętności życiowych.

Pytanie 14

Jaką z poniższych technik plastycznych wykorzystuje opiekunka, gdy umożliwia dzieciom zanurzenie całych dłoni w farbach?

A. 10 palców
B. 5 palców
C. Formowania
D. Decoupage
Odpowiedź "10 palców" jest poprawna, ponieważ odnosi się do techniki plastycznej, która polega na angażowaniu wszystkich palców dzieci w proces twórczy. Ta metoda, znana również jako "malowanie dłońmi", umożliwia dzieciom pełne zanurzenie w sztuce poprzez bezpośredni kontakt z farbą. Dzieci mogą odkrywać różne tekstury i kolory, co rozwija ich zdolności sensoryczne oraz kreatywność. W praktyce, ta technika jest często stosowana w przedszkolach i placówkach edukacyjnych, gdzie dzieci mają możliwość swobodnego wyrażania siebie. Umożliwia to im nie tylko rozwój artystyczny, ale także motoryczny, ponieważ koordynacja ruchowa jest kluczowa podczas malowania rękami. Dodatkowo, angażowanie dzieci w takie działania wspiera ich współpracę oraz interakcje społeczne z rówieśnikami, co jest zgodne z zaleceniami programów edukacyjnych dotyczących nauczania przez zabawę oraz doświadczanie sztuki. Technika ta jest także zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie edukacji artystycznej, które podkreślają znaczenie aktywnego uczestnictwa w procesie twórczym.

Pytanie 15

Pielęgniarka zajmująca się dziećmi, pielęgnując skórę głowy dziecka dwu miesięcznego, które ma ciemieniuchę, powinna

A. dezynfekować główkę dziecka spirytusem i dbać o jej ciepłotę zakładając czapeczkę
B. zapobiegać przegrzewaniu się główki dziecka poprzez chłodzenie jej zimnymi okładami
C. smarować główkę dziecka oliwką na 15 minut przed kąpielą i wyczesywać delikatną szczoteczką
D. myć główkę dziecka bez użycia dodatkowych zabiegów pielęgnacyjnych
Smarowanie główki dziecka oliwką na 15 minut przed kąpielą oraz wyczesywanie miękką szczoteczką to zalecana metoda pielęgnacji skóry głowy pokrytej ciemieniuchą. Ciemieniucha, będąca łojotokowym zapaleniem skóry, jest powszechnym problemem u niemowląt, a jej pielęgnacja wymaga delikatnych i skutecznych działań. Oliwka nawilża skórę i zmiękcza łuski, co ułatwia ich usunięcie podczas kąpieli. Użycie miękkiej szczoteczki pozwala na delikatne usunięcie martwego naskórka bez podrażniania wrażliwej skóry dziecka. Dodatkowo, ważne jest, aby nie stosować zbyt agresywnych środków czyszczących, które mogą wysuszyć skórę i pogorszyć problem. Warto pamiętać, że regularna pielęgnacja oraz odpowiednie nawilżenie są kluczowe, aby zapobiegać powstawaniu ciemieniuchy. Zgodnie z wytycznymi pediatrycznymi, zaleca się monitorowanie stanu skóry głowy oraz konsultację z lekarzem w przypadku nasilających się objawów. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie pielęgnacji dzieci i zapewnia zdrową skórę głowy.

Pytanie 16

Często pierwszym sygnałem infekcji organizmu bywa wysypka plamisto-grudkowa, która najpierw występuje za uszami, później na twarzy, a następnie rozprzestrzenia się na tułów i kończyny. Zmniejsza się ona w ciągu 3-5 dni. U dzieci ta wysypka nie wywołuje świądu. W przypadku tej choroby można odczuć powiększenie węzłów chłonnych.

Podany opis zespołu objawów jest typowy dla przebiegu

A. łuszczycy
B. łupieżu różowego
C. trądziku różowatego
D. różyczki
Opis objawów wskazuje na różyczkę, znaną również jako rubella, która charakteryzuje się specyficzną plamisto-grudkową wysypką. Wysypka ta pojawia się najpierw za uszami, a następnie na twarzy oraz ciele, co jest typowym przebiegiem tej choroby. Czas trwania wysypki, która z reguły zanika w ciągu 3-5 dni, jest także charakterystyczny dla różyczki. U dzieci wysypka nie wywołuje świądu, co różni ją od innych chorób skórnych. Powiększenie węzłów chłonnych jest kolejnym istotnym objawem, co może sugerować, że organizm stara się zwalczyć zakażenie wirusowe. Różyczka jest chorobą wirusową, która może prowadzić do poważnych powikłań, zwłaszcza w czasie ciąży, dlatego profilaktyka i szczepienia są kluczowe. Znajomość objawów oraz ich interpretacja pozwalają na szybszą diagnostykę oraz skuteczniejsze leczenie, co jest zgodne z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia oraz innych instytucji zdrowotnych.

Pytanie 17

Jakie substancje powinno się podawać 3-letniemu dziecku z biegunką, aby uniknąć odwodnienia?

A. wodę i elektrolity
B. zwiększoną ilość produktów stałych
C. świeże warzywa i owoce
D. mleko oraz przetwory mleczne
Odpowiedź "wodę i elektrolity" jest na pewno właściwa. Kiedy mamy do czynienia z biegunką, zwłaszcza u małych dzieci, to kluczowe jest, żeby uzupełnić płyny, bo one są mocno tracone w trakcie choroby. Dzieci w wieku przedszkolnym są szczególnie narażone, bo mają mniej płynów w organizmie i łatwo mogą się odwodnić. Woda to podstawa, żeby wszystko działało jak należy, a elektrolity, jak sód i potas, są super ważne dla naszych komórek i równowagi kwasowo-zasadowej. Z mojego doświadczenia, najlepszym rozwiązaniem w takich sytuacjach są specjalne płyny nawadniające, takie jak ORS, które poleca Światowa Organizacja Zdrowia. Są one zaprojektowane tak, żeby uzupełniać zarówno płyny, jak i elektrolity, co naprawdę działa i pomaga dziecku wrócić do zdrowia.

Pytanie 18

Aby zredukować ryzyko śmierci dziecka w wyniku SIDS, w pierwszych miesiącach życia powinno się je kłaść do snu głównie

A. na brzuchu
B. na plecach
C. na prawym boku
D. na lewym boku
Układanie niemowlęcia na lewym lub prawym boku, a tym bardziej na brzuchu, nie jest zalecane ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia nagłej śmierci łóżeczkowej. Pozycja na boku, choć może wydawać się stabilna, nie zapewnia odpowiedniego zabezpieczenia dróg oddechowych, co może prowadzić do ich zablokowania. Dzieci w tej pozycji mogą łatwo przewrócić się na brzuch, co znacznie podnosi ryzyko SIDS. Pozycja na brzuchu jest szczególnie niebezpieczna, ponieważ może prowadzić do uduszenia, a także ogranicza naturalny proces oddechowy dziecka. Dodatkowo, wiele badań naukowych podkreśla, że dzieci, które śpią na brzuchu, mają wyższe wskaźniki SIDS. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że naturalne preferencje dziecka w zakresie pozycji snu są wystarczającym wskaźnikiem bezpieczeństwa. Rodzice mogą nie być świadomi konsekwencji tych decyzji, co podkreśla znaczenie edukacji w zakresie prawidłowych praktyk dotyczących snu niemowląt. Warto również podkreślić, że zalecenia dotyczące snu są oparte na solidnych dowodach naukowych i powinny być przestrzegane przez wszystkich opiekunów, aby zapewnić maksymalne bezpieczeństwo dzieciom w ich pierwszych miesiącach życia.

Pytanie 19

Jakie formy zabaw pomagają w zapobieganiu izolacji dzieci oraz sprzyjają ich integracji?

A. W pojedynkę.
B. Sensomotoryczne.
C. Z użyciem przyborów.
D. Z całą grupą.
Odpowiedź "Z całą grupą" jest poprawna, ponieważ integracyjne zabawy w grupie są kluczowe dla budowania relacji społecznych między dziećmi. Takie aktywności stwarzają okazję do współpracy, komunikacji i wspólnego rozwiązywania problemów, co sprzyja zacieśnianiu więzi. Przykłady zabaw, które sprzyjają integracji to gry zespołowe, wspólne projekty artystyczne czy działania wymagające współpracy, takie jak budowanie konstrukcji z klocków. W kontekście standardów edukacji wczesnoszkolnej, programy nauczania często uwzględniają elementy pracy w grupie, co jest zgodne z teorią uczenia się społecznego, wskazującą na znaczenie interakcji międzyludzkich w procesie rozwoju. Warto również zauważyć, że zabawy w grupie mogą być dostosowane do różnorodnych potrzeb dzieci, co dodatkowo wspiera inkluzyjność i różnorodność w edukacji.

Pytanie 20

Wprowadzanie innych niż mleko modyfikowane składników do diety niemowlęcia karmionego sztucznie powinno rozpocząć się po tym, jak maluch ukończy

A. szósty miesiąc życia
B. pierwszy miesiąc życia
C. drugi miesiąc życia
D. czwarty miesiąc życia
Podejście do rozszerzania diety niemowlęcia karmionego sztucznie w przypadku wyboru wcześniejszych terminów, takich jak pierwszy czy drugi miesiąc życia, jest niezgodne z aktualną wiedzą na temat rozwoju dziecka oraz jego potrzeb żywieniowych. Wprowadzenie pokarmów stałych zbyt wcześnie może prowadzić do wielu komplikacji zdrowotnych. Przede wszystkim, do ukończenia czwartego miesiąca życia, układ pokarmowy niemowlęcia nie jest w pełni rozwinięty, co może skutkować problemami z trawieniem i przyswajaniem pokarmów stałych. Dzieci w tym wieku powinny być karmione wyłącznie mlekiem modyfikowanym lub mlekiem matki, które dostarcza wszystkich niezbędnych składników odżywczych. Wybór niewłaściwych terminów na rozszerzenie diety, jak w przypadku wskazania drugiego miesiąca, może także prowadzić do alergii pokarmowych, ponieważ wczesne wprowadzenie nowych pokarmów do diety dziecka zwiększa ryzyko reakcji alergicznych. Przede wszystkim, rodzice powinni być świadomi, że wcześniejsze podawanie pokarmów stałych może zaburzać naturalną i niezbędną dla rozwoju niemowlęcia fazę karmienia wyłącznie mlekiem. Odpowiednia edukacja na temat czasu wprowadzenia pokarmów stałych jest kluczowa, aby zapewnić zdrowy rozwój dziecka, co popierają liczne badania i zalecenia instytucji zdrowotnych na całym świecie.

Pytanie 21

W przypadku, gdy trzyletnie dziecko po niegroźnym upadku ze schodów unika ich pokonywania, aby zmniejszyć jego lęk, należy

A. ciągle asekurować dziecko podczas schodzenia ze schodów
B. unikać schodzenia po schodach
C. spokojnie wyjaśnić dziecku znaczenie ostrożności i nie wracać do tematu
D. wielokrotnie rozmawiać z rodziną na ten temat w obecności dziecka
Spokojne poinformowanie dziecka o zachowaniu ostrożności jest kluczowe w procesie redukcji lęku po traumatycznym zdarzeniu, takim jak upadek. W psychologii dziecięcej, podejście to odzwierciedla zasady konstruktywnej komunikacji, które promują poczucie bezpieczeństwa i wsparcia emocjonalnego. Informując dziecko o tym, jak ważne jest zachowanie ostrożności, wprowadzamy je w samodzielne refleksje na temat ryzyka, co może przyczynić się do budowania jego autonomii i zaufania do własnych umiejętności. Warto podkreślić, że unikanie tematu, niepodejmowanie dialogu lub nadmierna asekuracja mogą jedynie potęgować lęk, prowadząc do unikania schodów lub innych potencjalnych źródeł obaw w przyszłości. Dobrym przykładem może być sytuacja, w której dziecko uczymy krok po kroku, jak bezpiecznie schodzić po schodach, zaczynając od demonstrowania odpowiednich technik, a następnie wspólnego ćwiczenia, co daje mu poczucie kontroli i bezpieczeństwa w trudnych sytuacjach.

Pytanie 22

W trakcie zajęć plastycznych z dziećmi rozwijającymi się prawidłowo, nożyczki z zaokrąglonymi końcami wprowadzane są

A. w II półroczu 3 roku życia
B. w I półroczu 4 roku życia
C. w II półroczu 2 roku życia
D. w I półroczu 3 roku życia
Odpowiedź 'w II półroczu 3 roku życia' jest prawidłowa, ponieważ w tym okresie dzieci zaczynają wykazywać większą sprawność manualną oraz koordynację wzrokowo-ruchową, co jest niezbędne do bezpiecznego posługiwania się nożyczkami. Wprowadzenie nożyczek o zaokrąglonych końcach w tym czasie minimalizuje ryzyko zranienia, a jednocześnie stymuluje rozwój zdolności manualnych. Dzieci uczą się precyzyjnego chwytania oraz cięcia, co jest kluczowe dla ich dalszego rozwoju plastycznego i artystycznego. Dobrą praktyką jest zapewnienie dziecku odpowiedniego wsparcia podczas nauki, na przykład przez wspólne cięcie papieru, co pozwala na wzmacnianie więzi oraz rozwijanie umiejętności społecznych. Warto również zauważyć, że wykorzystanie nożyczek w zajęciach plastycznych sprzyja rozwijaniu kreatywności oraz wyobraźni dzieci, co jest zgodne z zaleceniami metodycznymi w edukacji przedszkolnej.

Pytanie 23

Kiedy istnieje podejrzenie o stosowanie przemocy w rodzinie wobec dziecka, pracownica żłobka powinna

A. udzielić rodzicom wskazówek dotyczących opieki nad dzieckiem
B. zapytać dziecko, czy doświadczają przemocy ze strony rodziców
C. zgłosić sprawę dyrektorowi instytucji
D. niezwłocznie powiadomić policję
W sytuacji podejrzenia przemocy w rodzinie wobec dziecka, kluczowe jest, aby opiekunka w żłobku powiadomiła dyrektora placówki. Zgodnie z wytycznymi i standardami ochrony dzieci, każdy pracownik instytucji mającej kontakt z dziećmi ma obowiązek zgłosić swoje obawy dotyczące bezpieczeństwa dziecka. Dyrektor, jako osoba odpowiedzialna za funkcjonowanie placówki, posiada wiedzę i umiejętności, aby podjąć odpowiednie kroki, w tym skontaktować się z odpowiednimi służbami socjalnymi czy policją, jeśli zajdzie taka potrzeba. Przykładowo, dyrektor może zainicjować procedury ochrony dziecka, które obejmują zebranie dodatkowych informacji oraz współpracę z odpowiednimi instytucjami. Działania te są nie tylko zgodne z obowiązującym prawem, ale również stanowią część etyki zawodowej, która wymaga od pracowników ochrony dzieci priorytetowego traktowania ich dobra i bezpieczeństwa.

Pytanie 24

Aby przeprowadzić higienę jamy ustnej dziecka, osoba opiekująca się nim powinna nałożyć na szczoteczkę pastę do zębów w ilości odpowiadającej

A. całej długości główki szczoteczki
B. ziarnku grochu
C. połowie długości główki szczoteczki
D. ziarnku fasoli
Odpowiedź "ziarnka grochu" jest poprawna, ponieważ ilość pasty do zębów, która powinna być stosowana dla dzieci, jest znacznie mniejsza niż dla dorosłych. Zgodnie z zaleceniami dentystów oraz organizacji zdrowotnych, takich jak American Dental Association, dla dzieci poniżej 6. roku życia zaleca się stosowanie pasty o wielkości ziarnka grochu. Taka ilość jest wystarczająca do skutecznego oczyszczenia zębów, a jednocześnie minimalizuje ryzyko połknięcia nadmiernej ilości fluoru, co może prowadzić do fluorozy. W praktyce, nakładając pastę o tej wielkości, opiekun zapewnia, że dziecko nie będzie miało problemów związanych z nadmiernym użyciem pasty. Ważne jest, aby przyzwyczajać dzieci do odpowiednich nawyków higienicznych od najmłodszych lat, co wpłynie na ich zdrowie jamy ustnej w przyszłości. Używanie małych ilości pasty jest również zgodne z zasadami bezpieczeństwa i higieny, które powinny być stosowane w codziennej pielęgnacji jamy ustnej.

Pytanie 25

Mleko matki, które jest przeznaczone dla zdrowych dzieci, można przechowywać w chłodziarce?

A. do 12-14 godzin
B. do 6 godzin
C. do 3-5 dni
D. maksymalnie do 14 dni
Wiele osób może być nieświadomych, że mleko matki ma ograniczony czas przydatności do spożycia, co może prowadzić do nieprawidłowego przechowywania i potencjalnego zagrożenia zdrowia dziecka. Odpowiedzi sugerujące przechowywanie mleka matki przez 6 godzin, 12-14 godzin lub maksymalnie 14 dni są błędne i niezgodne z aktualnymi standardami zachowania bezpieczeństwa żywności. Odpowiedź mówiąca o 6 godzinach może wynikać z niepełnych informacji na temat przechowywania, ponieważ 6 godzin odnosi się do czasu, przez jaki mleko matki może być przechowywane w temperaturze pokojowej, a nie w lodówce, gdzie trwałość jest znacznie dłuższa. Z kolei zasugerowanie 12-14 godzin może wprowadzać w błąd, ponieważ nie uwzględnia ono ryzyka kontaminacji mikrobiologicznej, które może wystąpić w dłuższym czasie przechowywania w nieodpowiednich warunkach. W przypadku odpowiedzi wskazującej na przechowywanie mleka matki przez 14 dni, jest to niezgodne z ustalonymi normami, ponieważ tak długi okres przechowywania w lodówce mógłby skutkować degradacją składników odżywczych oraz zwiększonym ryzykiem rozwoju bakterii. Dobrą praktyką jest zawsze przestrzeganie zaleceń dotyczących przechowywania żywności, a w kontekście mleka matki powinno się zwracać uwagę na odpowiednie warunki oraz czas, aby zapewnić maksymalne bezpieczeństwo i zdrowie dziecka.

Pytanie 26

Dziecko odczuwa ból i płacze z powodu rumienia pieluszkowego. Która metoda pielęgnacyjna przyniesie dziecku natychmiastową ulgę?

A. Zapewnienie napoju.
B. Zostawienie dziecka bez pieluszki.
C. Nałożenie majteczek.
D. Użycie ciepłego okładu.
Pozostawienie dziecka bez pieluszki jest skuteczną metodą łagodzenia dolegliwości związanych z rumieniem pieluszkowym, ponieważ pozwala skórze na swobodne oddychanie i minimalizuje kontakt z wilgocią i podrażniającymi substancjami. Rumień pieluszkowy jest wynikiem podrażnienia skóry, a jego objawy mogą być zaostrzane przez długotrwały kontakt z brudnymi lub mokrymi pieluszkami. W praktyce, czas spędzony bez pieluszki powinien być wpleciony w codzienną rutynę pielęgnacyjną dziecka, co zminimalizuje ryzyko pojawienia się podrażnień. Dobrą praktyką jest także zapewnienie odpowiednich warunków, takich jak ciepła, ale nie gorąca, temperatura otoczenia oraz używanie osłon na przewijaku, co zwiększa komfort dziecka. Obserwowanie reakcji skóry i zapewnienie odpowiedniej higieny to kluczowe aspekty w prewencji oraz leczeniu rumienia pieluszkowego. Warto również pamiętać o regularnym stosowaniu maści ochronnych, które mogą wspierać proces gojenia, ale kluczową rolą jest zmniejszenie czasu, kiedy skóra dziecka jest narażona na działanie pieluszki.

Pytanie 27

Jaką ilość białka powinno zawierać menu jedenastomiesięcznego niemowlęcia, aby spełniała zalecenia żywieniowe przygotowane przez Instytut Matki i Dziecka?

A. 1,14 g/kg/dobę
B. 2,47 g/kg/dobę
C. 4,14 g/kg/dobę
D. 3,17 g/kg/dobę
Wybór innych wartości ilości białka, takich jak 4,14 g/kg/dobę, 2,47 g/kg/dobę czy 3,17 g/kg/dobę, wskazuje na szereg nieporozumień dotyczących potrzeb żywieniowych niemowląt. Wartości te są zbyt wysokie w kontekście wymagań białkowych dla jedenastomiesięcznego niemowlęcia. Według danych Instytutu Matki i Dziecka, dobowa ilość białka wynosząca 1,14 g/kg/dobę jest optymalna i spełnia potrzeby rozwojowe w tym wieku. Podawanie zbyt dużych ilości białka może prowadzić do obciążenia nerek niemowlęcia, które jeszcze nie są w pełni rozwinięte, co w dłuższej perspektywie może skutkować problemami zdrowotnymi. Dodatkowo, warto zauważyć, że zbyt niskie poziomy białka mogą prowadzić do niedoborów, co z kolei wpływa na rozwój fizyczny i psychiczny dziecka. Z tego względu, ważne jest przestrzeganie ustalonych norm, które uwzględniają zaspokojenie potrzeb żywieniowych przy jednoczesnym zapewnieniu bezpieczeństwa zdrowotnego. W praktyce oznacza to, że opiekunowie powinni być świadomi, jakie pokarmy dostarczają dziecku białko i w jakich ilościach, aby uniknąć niedoborów lub nadwyżek, które mogą prowadzić do niepożądanych skutków zdrowotnych.

Pytanie 28

Z diety dziecka cierpiącego na fenyloketonurię należy z całą pewnością usunąć

A. masło
B. mięso
C. herbatę
D. miód
Odpowiedź "mięso" jest prawidłowa, ponieważ osoby cierpiące na fenyloketonurię (PKU) muszą unikać pokarmów bogatych w fenylalaninę, aminokwas, który jest szkodliwy dla ich organizmu. Mięso, szczególnie czerwone, jest jednym z produktów zawierających wysokie ilości fenylalaniny. Dieta dzieci z PKU musi być ściśle kontrolowana i zrównoważona, co oznacza, że białka pochodzenia zwierzęcego, w tym mięso, są wykluczone. Zamiast tego, zaleca się stosowanie specjalnych preparatów białkowych i produktów niskofenylalaninowych, które dostarczają niezbędnych składników odżywczych bez ryzyka zatrucia. Przykładowo, niektóre produkty wykonane z kukurydzy czy soi mogą być stosowane w diecie tych dzieci. Monitorowanie poziomu fenylalaniny we krwi jest kluczowe w terapii żywieniowej w PKU, co podkreśla istotność przestrzegania zasad diety bezfenylalaninowej.

Pytanie 29

Pierwszym krokiem w procesie przyzwyczajania małego dziecka do żłobka jest zaakceptowanie

A. obcej dorosłej osoby
B. trybu życia w placówce
C. zwyczajów panujących w żłobku
D. jednego kolegi z grupy
Chociaż przyzwyczajenie się do jednego rówieśnika, żłobkowych zwyczajów oraz żłobkowego trybu życia ma swoje znaczenie w procesie adaptacji, nie są one kluczowymi pierwszymi krokami w tym procesie. Dzieci w żłobku będą miały kontakt z wieloma rówieśnikami, co może być zarówno pozytywnym, jak i negatywnym doświadczeniem, w zależności od ich osobowości i umiejętności społecznych. Przyzwyczajenie do obcego dziecka może zachodzić w miarę upływu czasu, ale nie jest to pierwsza rzecz, z którą dziecko musi się zmierzyć. Podobnie, nauka żłobkowych zwyczajów oraz trybu życia są elementami, które zyskują na znaczeniu w późniejszych etapach adaptacji. Dzieci muszą najpierw poczuć się komfortowo i bezpiecznie w obecności dorosłego, który będzie ich opiekunem. Zaufanie i poczucie bezpieczeństwa są podstawą dla dalszej integracji z grupą rówieśniczą oraz przyswajania nowych zwyczajów. Do typowych błędów myślowych należy zakładanie, że dzieci mogą od razu zaadoptować się do nowego środowiska bez wcześniejszego nawiązania więzi z opiekunem, co jest niezgodne z najnowszymi badaniami nad rozwojem psychospołecznym dzieci.

Pytanie 30

Zabawy, które wspierają rozwój obrazu siebie oraz wyrażanie poczucia "ja" u dziecka prawidłowo się rozwijającego w wieku dwóch lat, to zabawy

A. w identyfikowanie siebie w lustrze
B. w zakrywaniu twarzy pod kołderką
C. w odnajdywanie ukrytych przedmiotów
D. w zachęcanie do naśladowania ruchów
Odpowiedź 'w rozpoznawanie siebie w lustrze' jest poprawna, ponieważ jest kluczowym elementem rozwoju samoświadomości u dziecka w wieku dwóch lat. W tym okresie dzieci zaczynają dostrzegać różnice między sobą a innymi, co jest podstawą dla dalszego rozwoju ich poczucia 'ja'. Obserwacja własnego odbicia w lustrze jest pierwszym krokiem do zrozumienia, że są odrębnymi jednostkami. W praktyce, zabawy angażujące lustra mogą być wykorzystywane przez rodziców i opiekunów, aby wspierać rozwój emocjonalny i społeczny dzieci. Pomocne mogą być różne gry, takie jak naśladowanie ruchów, które dziecko widzi w lustrze, co nie tylko rozwija umiejętności motoryczne, ale również sprzyja rozwojowi poczucia tożsamości. W psychologii rozwojowej uznaje się tę umiejętność jako kluczową dla socjalizacji, co jest potwierdzone w literaturze naukowej dotyczącej wczesnego rozwoju dzieci. Odpowiednie wsparcie i stymulacja w tym zakresie mogą przynieść wymierne efekty w przyszłości, podnosząc kompetencje społeczne i umiejętności komunikacyjne dziecka.

Pytanie 31

Zgodnie z wytycznymi żywieniowymi Instytutu Matki i Dziecka, drobno pokrojone potrawy oraz delikatne produkty, które można podać do rąk, mogą być wprowadzone do diety prawidłowo rozwijającego się niemowlęcia w wieku

A. 10 miesięcy
B. 11 miesięcy
C. 6 miesięcy
D. 7 miesięcy
Odpowiedź 7 miesięcy jest prawidłowa, ponieważ w tym okresie życia niemowlęcia, zgodnie z zaleceniami Instytutu Matki i Dziecka, możemy wprowadzać drobno posiekane pokarmy oraz miękkie produkty, które są odpowiednie do podawania do rączki. W wieku 7 miesięcy niemowlęta z reguły wykazują większą gotowość do próbowania nowych tekstur i smaków, ponieważ ich zmysły wzrokowe oraz zdolności motoryczne znacząco się rozwijają. Przykładowe produkty, które można wprowadzić w tym czasie, to gotowane warzywa (np. marchew, ziemniaki) w formie małych kawałków, a także owoce (np. banany, awokado), które są łatwe do chwytania i jedzenia przez malucha. Ważne jest, aby obserwować reakcję dziecka na nowe pokarmy oraz dostosowywać ich teksturę do jego umiejętności żucia. Wprowadzenie pokarmów stałych w odpowiednim czasie wspiera rozwój umiejętności żywieniowych oraz sprzyja nauce samodzielnego jedzenia, co jest kluczowe dla samodzielności i pewności siebie dziecka w późniejszym życiu.

Pytanie 32

Drugim krokiem w terapii oraz w zapobieganiu postępowi choroby sierocej jest etap

A. równowagi emocjonalnej
B. nawiązywania porozumienia
C. towarzyszenia
D. normalności
Na tym etapie, czyli nawiązywania porozumienia, wszystko się zaczyna w terapii. Właśnie wtedy terapeuta, pacjent i jego bliscy zaczynają rozmawiać, żeby zrozumieć, co czują i jakie mają potrzeby związane z chorobą. To zaufanie, które budują, to podstawa, a bez tego trudno wyobrazić sobie skuteczną terapię. Można tu zastosować różne techniki, jak na przykład aktywne słuchanie albo empatia, które pomagają terapeucie lepiej uchwycić nastrój pacjenta. W programach terapeutycznych widać, jak ważne jest budowanie otwartej relacji, bo to naprawdę ułatwia wszystko. Różne standardy, takie jak te od American Psychological Association, naprawdę podkreślają jak istotna jest dobra komunikacja w terapii. Pomaga to lepiej zrozumieć problemy pacjenta i daje większe wsparcie w procesie zdrowienia.

Pytanie 33

Jakie pasje można rozwijać u dziecka, wprowadzając do zajęć elementy przyrodnicze do tworzenia różnorodnych kompozycji związanych z tematyką lekcji?

A. Zabawami ruchowymi
B. Muzyką i rytmiką
C. Plastyką i techniką
D. Zabawami matematycznymi
Wybór plastyki i techniki jako odpowiedzi jest jak najbardziej uzasadniony, ponieważ zajęcia z materiałami przyrodniczymi stymulują rozwój kreatywności oraz umiejętności manualnych u dzieci. Przykładowo, poprzez tworzenie kompozycji z naturalnych materiałów, takich jak liście, gałęzie czy kamienie, dzieci uczą się nie tylko estetyki, ale również zasad łączenia różnych elementów w spójną całość. Zajęcia te mogą być zintegrowane z programem nauczania, gdzie dzieci poznają podstawowe zasady ekologii, a także różnorodność biologiczną. Wykorzystanie przyrody jako materiału do sztuki nie tylko rozwija zdolności plastyczne, ale także uczy dzieci szacunku dla środowiska. W kontekście standardów edukacyjnych, jest to zgodne z zasadami edukacji zintegrowanej i podejściem projektowym, które kładzie nacisk na praktyczne doświadczenie i współpracę. Dzieci mogą też uczestniczyć w warsztatach plastycznych, gdzie pod okiem nauczycieli, będą mogły eksperymentować z różnorodnymi technikami, co dodatkowo wspiera ich rozwój osobisty i poznawczy.

Pytanie 34

Użycie instrumentów perkusyjnych w czasie organizowania zabaw muzycznych, rozwija u dziecka

A. upór
B. kreatywność
C. cierpliwość
D. niezależność
Wykorzystanie instrumentów perkusyjnych w zabawach umuzykalniających jest kluczowe dla stymulacji kreatywności u dzieci. Gra na instrumentach perkusyjnych rozwija zdolności twórcze poprzez umożliwienie dzieciom eksperymentowania z dźwiękiem, rytmem i harmonią. W trakcie zabaw umuzykalniających, dzieci mają możliwość tworzenia własnych rytmów, co pobudza ich wyobraźnię i skłania do odkrywania różnych sposobów wykorzystania dźwięków. Przykładowo, podczas zajęć muzycznych, dzieci mogą być zachęcane do tworzenia własnych kompozycji lub improwizacji, co nie tylko rozwija ich umiejętności muzyczne, ale również sprzyja rozwojowi ich osobowości. W pedagogice muzycznej, kreatywność jest jednym z kluczowych celów, a zabawy z instrumentami perkusyjnymi są doskonałym narzędziem do jej rozwijania. Ponadto, takie podejście wpisuje się w standardy edukacji muzycznej, które podkreślają znaczenie aktywnego uczestnictwa dzieci w tworzeniu muzyki oraz zachęcanie ich do twórczej ekspresji.

Pytanie 35

Bliskość matki w trakcie karmienia piersią zaspokaja u dziecka potrzebę

A. uznania
B. akceptacji
C. bezpieczeństwa
D. szacunku
Bliskość matki podczas karmienia piersią odgrywa kluczową rolę w zaspokajaniu potrzeby bezpieczeństwa u dziecka. Dzieci, które są karmione piersią, czują się bardziej komfortowo i chronione, co wynika z bezpośredniego kontaktu z matką, jej ciepła oraz zapachu. Te aspekty stają się fundamentem budowania zaufania i poczucia bezpieczeństwa u dziecka, co jest niezbędne dla jego prawidłowego rozwoju emocjonalnego. Badania wykazują, że dzieci, które doświadczają bliskości z matką, mają tendencję do lepszego radzenia sobie w sytuacjach stresowych oraz rozwijania zdrowych relacji interpersonalnych w późniejszym życiu. W kontekście standardów opieki nad dziećmi, takie podejście jest zgodne z zaleceniami WHO oraz UNICEF, które promują karmienie piersią jako sposób na wspieranie zdrowia emocjonalnego i fizycznego dzieci oraz ich matek. W praktyce, wspieranie bliskości matki i dziecka może obejmować takie działania jak skóra do skóry, co further wzmacnia więź i poczucie bezpieczeństwa.

Pytanie 36

Dzieci u których zdiagnozowano mózgowe porażenie dziecięce, wymagają przede wszystkim

A. intensywnej farmakoterapii
B. intensywnej fizjoterapii
C. ograniczeń w diecie
D. ograniczonej aktywności
Mózgowe porażenie dziecięce (MPD) jest grupą zaburzeń ruchowych, które wynikają z uszkodzenia mózgu w okresie prenatalnym, okołoporodowym lub wczesnodziecięcym. Dzieci z MPD często zmagają się z problemami z koordynacją, równowagą oraz kontrolą ruchów, co znacznie wpływa na ich zdolność do samodzielnego poruszania się. Intensywna fizjoterapia jest kluczowym elementem terapii, ponieważ pomaga w rozwijaniu siły mięśniowej, poprawie zakresu ruchu, a także w nauce prawidłowych wzorców ruchowych. Programy fizjoterapeutyczne są dostosowywane indywidualnie w zależności od potrzeb dziecka i stopnia nasilenia porażenia. W praktyce, fizjoterapeuci stosują różne techniki, takie jak terapia Bobath, PNF (Proprioceptive Neuromuscular Facilitation) czy metody kinezyterapeutyczne, które mają na celu maksymalizację funkcji motorycznych. Ponadto, regularna fizjoterapia może poprawić jakość życia dzieci z MPD oraz wspierają ich rodzin, oferując im narzędzia do lepszego radzenia sobie z wyzwaniami związanymi z codziennymi aktywnościami. Standardy terapeutyczne w pracy z dziećmi z MPD zalecają wielodyscyplinarne podejście, które obejmuje nie tylko fizjoterapię, ale również rehabilitację zajęciową oraz wsparcie psychologiczne, co przekłada się na holistyczny rozwój dziecka.

Pytanie 37

Niemowlę wydaje dźwięki, aby przyciągnąć uwagę, reaguje na podstawowe polecenia oraz na swoje imię, a także poszukuje wzrokiem przedmiotów, które były określone przez dorosłych. Jakie dziecko jest opisane?

A. pięciomiesięcznego
B. dziewięciomiesięcznego
C. sześciomiesięcznego
D. siedmiomiesięcznego
Prawidłowa odpowiedź to dziewięciomiesięczne dziecko, ponieważ w tym wieku niemowlęta zaczynają intensywnie rozwijać swoje umiejętności komunikacyjne oraz społeczne. Dzieci w wieku dziewięciu miesięcy mają tendencję do gaworzenia, co jest kluczowym etapem w ich rozwoju językowym. W tym okresie potrafią reagować na swoje imię oraz na podstawowe polecenia, co jest oznaką rozwijającej się interakcji społecznej. Dodatkowo, potrafią szukać wzrokiem przedmiotów, które są nazwane przez dorosłych, co świadczy o ich zdolności do łączenia słów z obiektami w otoczeniu. To umiejętność, która jest istotna dla późniejszej nauki mowy i rozwijania zdolności poznawczych. Zgodnie z aktualnymi standardami rozwoju dzieci, ten etap jest kluczowy dla rozwoju komunikacji i interakcji społecznej, co jest podstawą zdrowego rozwoju emocjonalnego i społecznego malucha.

Pytanie 38

Aby rozwijać świadomość swojego ciała, orientację w przestrzeni oraz umiejętność współdzielenia przestrzeni z innymi osobami, w pracy z dziećmi z zaburzeniami rozwojowymi warto wprowadzać metodę

A. gimnastyki mózgu metodą Paula Dennisona
B. ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne
C. dogoterapii
D. integracji sensorycznej
Ruch rozwijający według Weroniki Sherborne to naprawdę fajna metoda, bo skupia się na tym, żeby dzieci lepiej poznawały swoje ciało i przestrzeń wokół siebie. To jest super ważne, szczególnie dla maluchów, które mają różne zaburzenia rozwojowe. Dzięki różnym ćwiczeniom dzieci mogą lepiej kontrolować swoje ruchy, co z kolei pozytywnie wpływa na ich zdolności motoryczne i sensoryczne. Takie zabawy jak skakanie, turlanie się czy balansowanie pomagają rozwijać koordynację i równowagę. Co więcej, w tej metodzie bardzo istotne jest zaufanie między dziećmi, co sprawia, że mogą bezpiecznie odkrywać siebie i swoje relacje z innymi. Z mojego doświadczenia, ta metoda naprawdę wpisuje się w aktualne standardy terapii zajęciowej i pedagogiki specjalnej, a także jest zgodna z tym, jak pracujemy z dziećmi w przedszkolach. Daje to holistyczne podejście do ich rozwoju, co moim zdaniem jest kluczowe.

Pytanie 39

Jakie osiągnięcie rozwojowe występuje u dziecka w wieku 3 miesięcy, które prawidłowo się rozwija?

A. uśmiechanie się na widok drugiej osoby
B. wyciąganie rąk do dobrze znanych dorosłych
C. gaworzenie na zasadzie naśladowania
D. rozróżnianie osób znajomych od obcych
Uśmiechanie się na widok drugiej osoby jest kluczowym osiągnięciem rozwojowym dla 3-miesięcznego dziecka, ponieważ świadczy o rozwoju społeczno-emocjonalnym oraz nawiązywaniu więzi z otoczeniem. W tym etapie życia, dzieci zaczynają rozwijać umiejętności interakcji z innymi, co jest fundamentalne dla ich przyszłego rozwoju społecznego. Uśmiech jest nie tylko formą mimiki, ale także pierwszym krokiem do nawiązywania relacji. Badania dowodzą, że dzieci, które regularnie uśmiechają się w odpowiedzi na widok znanych osób, lepiej radzą sobie w późniejszych interakcjach społecznych. W praktyce, rodzice mogą wspierać ten proces poprzez częste interakcje z dzieckiem, odpowiadając na jego uśmiechy i wprowadzając zabawy, które angażują twarz oraz wzrok. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami psychologów dziecięcych, którzy podkreślają znaczenie pozytywnych emocji w rozwoju dziecka, a także wspierają tworzenie bezpiecznych relacji w pierwszych miesiącach życia.

Pytanie 40

Jaką sferę rozwojową wspiera opiekunka, wykonując z dziećmi upominki z materiałów plastycznych z okazji Dnia Matki?

A. Motorykę małą
B. Percepcję słuchową
C. Kinestetykę
D. Motorykę dużą
Wybór motoryki małej jako poprawnej odpowiedzi jest uzasadniony, ponieważ wykonywanie upominków z materiałów plastycznych z dziećmi wymaga precyzyjnych ruchów rąk i palców, co jest kluczowym elementem rozwoju motoryki małej. Motoryka mała odnosi się do umiejętności związanych z posługiwaniem się małymi mięśniami, co jest niezbędne w takich czynnościach jak cięcie, klejenie czy malowanie. Przykładem może być wycinanie papierowych serduszek czy przyklejanie ozdób do laurki, gdzie dzieci rozwijają swoją zdolność manualną i koordynację oko-ręka. Dobre praktyki w pracy z dziećmi sugerują, że angażowanie ich w takie działania nie tylko wspiera rozwój fizyczny, ale także stymuluje kreatywność i zdolności poznawcze, co jest zgodne z zasadami edukacji wczesnoszkolnej. Ponadto, zajęcia tego typu sprzyjają budowaniu więzi emocjonalnych między dziećmi a ich opiekunami, co jest istotnym aspektem ich rozwoju społecznego.