Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik fotografii i multimediów
  • Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
  • Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 18:42
  • Data zakończenia: 22 maja 2025 18:59

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaki obiektyw z dodatkowymi akcesoriami należy wykorzystać przy rejestracji obrazu, by skala odwzorowania obiektu na negatywie wynosiła 5:1?

A. Długoogniskowy z nasadką multiplikującą
B. Standardowy z nasadką multiplikującą
C. Długoogniskowy z mieszkiem pośrednim
D. Standardowy z pierścieniem pośrednim
Wybór standardowego obiektywu z nasadką multiplikującą, długoogniskowego z nasadką multiplikującą oraz długoogniskowego z mieszkiem pośrednim nie jest odpowiedni do uzyskania skali odwzorowania 5:1, ponieważ każde z tych rozwiązań ma swoje ograniczenia i specyfikę zastosowania. Nasadka multiplikująca zwiększa ogniskową obiektywu, co może skutkować lepszym oddaleniem od obiektu, ale jednocześnie obniża jakość obrazu poprzez wprowadzenie aberracji oraz zmniejszenie jasności, co nie jest zalecane przy fotografii makro. Długoogniskowy obiektyw z nasadką multiplikującą, choć wydaje się kuszącą opcją dla osiągnięcia większego powiększenia, w rzeczywistości powoduje problemy z głębią ostrości i może utrudniać ustawienie ostrości, co jest kluczowe w makrofotografii. Z kolei długoogniskowy obiektyw z mieszkiem pośrednim może być użyty do uzyskania powiększeń, ale jego konstrukcja nie sprzyja łatwej manipulacji i często wymaga większej stabilizacji, co w praktyce może być trudne do zrealizowania. Użytkownicy często popełniają błąd, sądząc, że każde powiększenie uzyskane za pomocą odpowiednich akcesoriów da pożądany efekt wizualny, co w rzeczywistości wymaga dokładnego dostosowania do specyfiki obiektu oraz warunków oświetleniowych. Dlatego kluczowe jest zrozumienie różnic między tymi metodami oraz ich wpływu na jakość uzyskiwanego obrazu.

Pytanie 2

Technika reprodukcji obrazów, która opiera się na zjawisku elektrostatycznego transferu obrazu na materiał, określana jest jako

A. kserografią
B. izohelią
C. holografią
D. solaryzacją
Kserografia jest nowoczesną metodą reprodukcji obrazów, która opiera się na zjawisku elektrostatycznego przenoszenia obrazu na podłoże, najczęściej papier. Proces ten polega na naładowaniu elektrycznym bębna światłoczułego, który następnie naświetlany jest obrazem. Naładowane miejsca przyciągają toner, który jest następnie przenoszony na papier. Kserografia jest szeroko stosowana w biurach i instytucjach edukacyjnych, oferując efektywne i szybkie kopiowanie dokumentów. Warto wspomnieć, że kserografia jest fundamentalną technologią w dziedzinie druku cyfrowego, a jej zastosowanie obejmuje nie tylko standardowe kopiowanie, ale także drukowanie zdjęć, dokumentów oraz materiałów marketingowych. Dzięki kserografii możliwe jest również tworzenie wydruków w różnych formatach oraz kolorach, co czyni ją niezwykle wszechstronnym narzędziem w codziennej pracy z dokumentami. Kserografia wyróżnia się również efektywnością kosztową, szczególnie przy dużych nakładach.

Pytanie 3

Technologia pixel shift w nowoczesnych aparatach cyfrowych służy do

A. zwiększenia rozdzielczości i jakości obrazu przez wykonanie serii zdjęć z minimalnym przesunięciem matrycy
B. poprawy stabilizacji obrazu przy długich czasach naświetlania
C. redukcji szumów przy wysokich wartościach ISO
D. zwiększenia szybkości działania autofokusa
Technologia pixel shift to zaawansowana metoda zwiększania rozdzielczości i jakości obrazu w aparatach cyfrowych. Opiera się na wykonywaniu serii zdjęć, gdzie matryca aparatu jest przesuwana o minimalne odległości pomiędzy ujęciami. Dzięki temu, każda piksel w finalnym obrazie jest następująco uzupełniany z różnych kątów, co pozwala na zebranie większej ilości informacji o kolorach i detalach. Przykładem zastosowania tej technologii mogą być sesje zdjęciowe w fotografii krajobrazowej, gdzie ważne są detale w różnych partiach obrazu. Wykorzystując pixel shift, można uzyskać znacznie wyższą jakość zdjęć, co jest szczególnie istotne w kontekście druku wielkoformatowego. W branży fotograficznej standardem staje się coraz częstsze stosowanie tej technologii, zwłaszcza w aparatach średnioformatowych, które mają na celu maksymalne wykorzystanie potencjału matryc. To podejście sprzyja także uzyskiwaniu efektu HDR (High Dynamic Range), przy odpowiednim przetwarzaniu zdjęć.

Pytanie 4

Jakie narzędzie w oprogramowaniu graficznym pozwala na wybranie obiektu na grafice?

A. Ramka.
B. Kroplomierz.
C. Przeciąganie.
D. Pióro.
Pióro to narzędzie w programach graficznych, które pozwala na precyzyjne zaznaczenie obiektów na obrazie, co jest niezwykle istotne w pracy z grafiką rastrową i wektorową. Działa na zasadzie tworzenia ścieżek, które można dowolnie modyfikować, co czyni je idealnym do selekcji skomplikowanych kształtów. W praktyce, użycie narzędzia Pióro może obejmować wycinanie obiektów z tła, tworzenie maski, czy rysowanie własnych kształtów. Ważne jest, aby zrozumieć, że technika ta opiera się na ścisłej kontroli nad punktami węzłowymi i krzywymi Béziera, co pozwala na uzyskanie gładkich i estetycznych krawędzi. W standardach branżowych, umiejętność pracy z narzędziem Pióro uważana jest za fundamentalną dla grafików, ponieważ znacząco wpływa na jakość i precyzję tworzonych projektów.

Pytanie 5

Sekwencja z rosnącymi wartościami numerycznymi dla każdego korpusu obiektywu wskazuje na liczbę

A. soczewek w obiektywie
B. soczewek asferycznych
C. powłok przeciwodblaskowych na soczewkach
D. przysłony
Ciąg o wzrastających wartościach liczbowych na każdym korpusie obiektywu odnosi się do przysłony, która jest kluczowym elementem wpływającym na ilość światła wpadającego do aparatu. Przysłona jest regulowana w wartościach f-stop (np. f/2.8, f/4, f/5.6), gdzie niższe wartości oznaczają większe otwarcie przysłony i więcej światła, co jest szczególnie przydatne w trudnych warunkach oświetleniowych. Wzrost wartości f-stop oznacza mniejsze otwarcie przysłony, co pozwala na większą głębię ostrości, co jest istotne w fotografii krajobrazowej lub portretowej. Użycie przysłony w odpowiednich wartościach jest fundamentalne dla uzyskania pożądanych efektów wizualnych, takich jak bokeh czy kontrola nad ostrością tła. Zrozumienie funkcji przysłony i jej wpływu na ekspozycję oraz głębię ostrości jest podstawą dla każdego fotografa. Warto również zaznaczyć, że dobór przysłony jest istotnym zagadnieniem w kontekście ekspozycji, które powinno być zgodne z zasadami triady ekspozycji, gdzie przysłona, czas naświetlania i czułość ISO współdziałają w celu uzyskania optymalnego rezultatu.

Pytanie 6

Podczas tworzenia portretu na świeżym powietrzu określono poprawne wartości ekspozycji: czas naświetlania 1/60 s oraz przysłona f/11. Jakie parametry ekspozycji należy wykorzystać, aby zredukować głębię ostrości obrazu oraz osiągnąć efekt rozmytego tła, przy zachowaniu właściwego naświetlenia?

A. 1/30 s, f/8
B. 1/250 s, f/8
C. 1/250 s, f/5,6
D. 1/30 s, f/16
Aby zmniejszyć głębię ostrości obrazu i uzyskać efekt rozmytego tła, kluczowym parametrem jest przysłona. Użycie przysłony f/5,6 w odpowiedzi 4 pozwala na większe otwarcie obiektywu, co skutkuje mniejszą głębią ostrości w porównaniu do f/11. Mniejsza głębia ostrości sprawia, że obiekty znajdujące się poza płaszczyzną ostrości są bardziej rozmyte, co jest pożądane w portretach plenerowych, gdzie główny obiekt ma być uwydatniony na tle. Ponadto, zmieniając czas naświetlania na 1/250 s, kompenzujemy wpływ większej przysłony na ilość światła wpadającego do aparatu, co pozwala na zachowanie prawidłowego naświetlenia. Praktyczne zastosowanie tej kombinacji parametrów sprawia, że portret będzie nie tylko estetycznie przyjemny, ale również technicznie poprawny, co jest zgodne z zasadami fotografii portretowej. Warto również zwrócić uwagę, że przy pracy z różnymi obiektami i warunkami oświetleniowymi, umiejętność dostosowywania tych parametrów jest niezbędna dla uzyskania profesjonalnych rezultatów.

Pytanie 7

Aby wydrukować zdjęcia przeznaczone do ekspozycji na kartonowym materiale, należy dobrać papier fotograficzny o gramaturze z zakresu

A. 70÷90 g/m2
B. 200÷350 g/m2
C. 100÷150 g/m2
D. 80÷110 g/m2
Wybór papieru fotograficznego o gramaturze 200÷350 g/m2 do wydruku fotografii przeznaczonych do celów wystawienniczych jest kluczowy dla uzyskania odpowiedniej jakości i trwałości druku. Tego rodzaju papier zapewnia solidną podstawę, która jest niezbędna do wytrzymania warunków wystawowych, gdzie fotografie są narażone na różnorodne czynniki, takie jak światło, wilgoć czy dotyk. Wyższa gramatura papieru nie tylko wpływa na estetykę wydruku, ale również na jego odporność na uszkodzenia mechaniczne. W praktyce, fotografie wydrukowane na papierze o wyższej gramaturze prezentują się bardziej profesjonalnie, a ich kolory są bardziej nasycone i wyraziste. W branży fotograficznej standardem jest używanie papieru o gramaturze z tego przedziału, aby osiągnąć najlepsze efekty wizualne. Ponadto, wiele drukarek, zwłaszcza te przeznaczone do zastosowań profesjonalnych, jest dostosowanych do pracy z papierem o wyższej gramaturze, co umożliwia uzyskanie lepszej jakości druku, a także minimalizuje ryzyko zacięć i innych problemów technicznych.

Pytanie 8

Obrazy uzyskuje się poprzez naświetlenie obiektu promieniowaniem X w

A. spektrografii
B. mikrografii
C. makrografii
D. rentgenografii
Rentgenografia to technika obrazowania, która wykorzystuje promieniowanie X do uzyskiwania obrazów wnętrza obiektów lub ciał. W tej metodzie, promieniowanie X przenika przez obiekt i jest częściowo absorbowane, co prowadzi do powstania obrazu na detektorze. Rentgenografia ma szerokie zastosowanie w medycynie do diagnostyki chorób, jak również w przemyśle do inspekcji materiałów i struktur. Przykładem zastosowania rentgenografii medycznej jest wykonywanie zdjęć rentgenowskich w celu identyfikacji złamań kości lub wykrywania zmian patologicznych w tkankach. W przemyśle rentgenografia służy do wykrywania wad w materiałach, takich jak pęknięcia, wtrącenia czy korozja. Dzięki rozwojowi technologii cyfrowej, rentgenografia stała się bardziej precyzyjna i dostarcza lepszej jakości obrazów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w diagnostyce i inspekcji materiałowej.

Pytanie 9

Jaki filtr powinien być użyty podczas wykonywania zdjęć szerokich krajobrazów, aby zredukować różnice w jasności pomiędzy częścią nad i pod horyzontem?

A. Zwielokratniający
B. Połówkowy szary
C. Polaryzacyjny
D. Konwersyjny
Filtr połówkowy szary, znany również jako filtr gradacyjny, jest nieocenionym narzędziem w fotografii krajobrazowej, ponieważ pozwala na zrównoważenie różnic w jasności między niebem a ziemią. Przy fotografowaniu rozległych pejzaży, często występuje problem z nadmierną jasnością w górnej części kadru (niebo) i zbyt ciemnymi dolnymi obszarami (ziemia, roślinność). Użycie filtra połówkowego szarego, który ma gradację od przezroczystego do ciemnego, umożliwia redukcję jasności nad obszarem nieba, a jednocześnie pozwala na zachowanie naturalnej ekspozycji dolnej części kadru. Przykładowo, fotografując zachód słońca, można zastosować filtr połówkowy, aby zredukować intensywność światła słonecznego w górnej części kadru, umożliwiając równocześnie uchwycenie detali krajobrazu. Zastosowanie filtra połówkowego szarego staje się standardem w praktyce fotograficznej, pomagając uchwycić bardziej zrównoważone i estetycznie przyjemne ujęcia, co jest kluczowe w profesjonalnej fotografii krajobrazowej.

Pytanie 10

Fotografia podlega ochronie prawnej jako dzieło osobiste, gdy

A. ukazuje dzieła sztuki
B. ukazuje dokumentację
C. przedstawia wierne odwzorowanie wyglądu oryginału
D. stanowi rezultat twórczej działalności z cechą oryginalności, samodzielności artystycznej
Fotografia ma swoje prawa autorskie, gdy jest efektem pracy twórczej, gdzie widać tę inwencję i samodzielność artysty. Czyli autor zdjęcia powinien wnieść coś od siebie, jakąś swoją kreatywność. Na przykład, zdjęcia artystyczne to nie tylko suche rejestrowanie rzeczywistości, ale też interpretacja tego, co widzi artysta. Fajnie zauważyć, że ochrona nie dotyczy tylko techniki robienia zdjęć, ale również tego, jak autor podchodzi do kompozycji, światła czy kolorów. Niezależnie od tego, czy to pejzaż, portret, czy coś abstrakcyjnego, kluczowe jest, żeby zdjęcie miało tę twórczą nutę. Z danych międzynarodowych, jak Konwencja Berneńska, wynika, że zdjęcia muszą mieć swoje cechy, by być chronione prawem autorskim.

Pytanie 11

Aby uzyskać odbitkę fotograficzną w ciemni, potrzebny jest

A. skaner.
B. projektor.
C. rzutnik.
D. powiększalnik.
Powiększalnik jest kluczowym narzędziem w ciemni fotograficznej, służącym do powiększania obrazu z negatywu na papier fotograficzny. Działa na zasadzie projekcji obrazu negatywu poprzez soczewki na światłoczuły materiał. Umożliwia to nie tylko uzyskanie większej wersji zdjęcia, ale także precyzyjną kontrolę nad ekspozycją, kontrastem oraz głębią ostrości. Przykładowo, podczas wykonywania odbitki, fotograf może manipulować czasem naświetlania oraz używać filtrów, aby poprawić jakość obrazu. Powiększalnik pozwala również na stosowanie różnych formatów negatywów, co czyni go wszechstronnym narzędziem w pracy w ciemni. Warto zaznaczyć, że standardy branżowe w zakresie druku fotograficznego kładą duży nacisk na jakość odbitek, co czyni powiększalnik niezbędnym elementem procesu fotograficznego w tradycyjnej fotografii analogowej.

Pytanie 12

Aby wzmocnić detale obrazu przez podkreślenie widocznych krawędzi, w programie Photoshop należy użyć

A. wymazywacza
B. progu
C. filtru
D. gąbki
Wybór filtru jako narzędzia do wyostrzania szczegółów obrazu jest w pełni uzasadniony. Filtry w programie Photoshop, takie jak 'Unsharp Mask' czy 'Smart Sharpen', są specjalnie zaprojektowane do poprawy ostrości krawędzi w obrazie, co prowadzi do lepszego uwydatnienia detali. Proces ten polega na zwiększeniu kontrastu pomiędzy pikselami sąsiadującymi, co sprawia, że krawędzie stają się bardziej wyraźne. Przykładem zastosowania filtru może być edytowanie zdjęć portretowych, gdzie wyostrzanie oczu i ust dodaje żywotności i atrakcyjności zdjęciu. Warto również pamiętać o standardzie, który zaleca, aby proces wyostrzania był przeprowadzany na końcowym etapie edycji, po wykonaniu wszystkich innych korekcji, aby uzyskać optymalne rezultaty. Dodatkowo, w zastosowaniach takich jak fotografia produktowa, wyostrzenie za pomocą filtrów może znacząco poprawić postrzeganą jakość zdjęć, czyniąc je bardziej przyciągającymi dla potencjalnych klientów.

Pytanie 13

Jaki jest czas synchronizacji otwarcia migawki z lampą błyskową w studio?

A. 1/1600 s
B. 1/125 s
C. 1/500 s
D. 1/30 s
Czas synchronizacji otwarcia migawki z lampą błyskową studyjną wynoszący 1/125 s jest standardem w fotografii, który zapewnia optymalne warunki do uzyskania prawidłowego naświetlenia zdjęcia. W momencie, gdy migawka jest otwarta, lampa błyskowa emituje błysk światła, co pozwala na oświetlenie obiektu fotografowanego. Ustalony czas synchronizacji 1/125 s jest wynikiem obliczeń mających na celu maksymalizację efektywności lampy błyskowej, przy jednoczesnym minimalizowaniu ryzyka powstania niedoświetlonych lub prześwietlonych obszarów zdjęcia. W praktyce oznacza to, że w przypadku dłuższych czasów otwarcia migawki, takich jak 1/30 s czy 1/500 s, lampa błyskowa może nie zadziałać w pełni, co prowadzi do niewłaściwego naświetlenia. Użycie 1/1600 s skutkuje tym, że lampa błyskowa może nie zdążyć wyemitować światła w tym krótkim czasie, co skutkuje ciemnym zdjęciem. W studiu fotograficznym, gdzie oświetlenie jest kluczowe, przestrzeganie tego standardu pozwala na uzyskanie profesjonalnych rezultatów i jest powszechnie uznawane za najlepszą praktykę.

Pytanie 14

Jakiego filtru fotograficznego należy użyć, aby zapewnić prawidłową reprodukcję kolorów na zdjęciu, wykonanym w plenerze z wykorzystaniem światła żarowego?

A. Korekcyjny łososiowy
B. Konwersyjny niebieski
C. Korekcyjny niebieski
D. Konwersyjny łososiowy
Konwersyjny łososiowy filtr fotograficzny jest używany w sytuacjach, gdy chcemy dostosować zdjęcia wykonane w świetle żarowym do warunków oświetleniowych dziennych, co w przypadku zdjęć plenerowych przy świetle zastanym jest szczególnie ważne. Światło żarowe, emitujące ciepłe barwy, wpływa na reprodukcję kolorów, tworząc zniekształcenia w odcieniach. Użycie filtra łososiowego, który działa poprzez dodanie odcieni różowego lub pomarańczowego, pozwala na zrekompensowanie tych zniekształceń, przywracając naturalne kolory obiektów na fotografii. W praktyce, kiedy robimy zdjęcia w plenerze, w którym dominują naturalne źródła światła, a używany film był zaprojektowany do pracy z żarówkami, konieczne jest zastosowanie filtra, który zniweluje te różnice. Standardy fotograficzne zalecają takie praktyki, aby uzyskać wierne odwzorowanie barw, co ma szczególne znaczenie w fotografii portretowej oraz produktowej, gdzie kolory muszą być dokładnie oddane.

Pytanie 15

Podczas tworzenia kompozycji obrazu z wykorzystaniem zasady kontrastu barw, powinno się w projekcie wykorzystać zestawienie kolorów

A. czarnego i granatowego
B. czerwonego i grafitowego
C. czarnego i grafitowego
D. granatowego i żółtego
Zestawienie koloru granatowego i żółtego jest doskonałym przykładem zastosowania zasady kontrastu kolorów w kompozycji obrazu. Granatowy, jako kolor ciemny, tworzy głębię i stabilność, podczas gdy żółty, jako kolor jasny, dodaje energii i przyciąga uwagę. Taki kontrast nie tylko wyróżnia elementy w projekcie, ale również zwiększa czytelność i dynamikę wizualną. W praktyce projektanci często wykorzystują ten kontrast w brandingowych grafikach, plakatach oraz stronach internetowych, aby podkreślić kluczowe informacje. Na przykład, w przypadku logo, granatowy może stanowić tło, a żółty napis przyciąga wzrok, dzięki czemu nazwa marki staje się bardziej zapadająca w pamięć. Zasada kontrastu kolorów jest zgodna z wytycznymi dotyczącymi dostępności, co sprawia, że tekst jest czytelniejszy dla osób z różnymi wadami wzroku. Warto również zauważyć, że takie zestawienia kolorystyczne są powszechnie stosowane w sztuce, gdzie kontrasty są używane do wyrażania emocji i kierowania uwagi widza na najważniejsze elementy kompozycji.

Pytanie 16

Aby uzyskać wysokie powiększenia z czarno-białego negatywu, konieczne jest stosowanie materiału fotograficznego typu 135 o czułości

A. 1600 ISO
B. 100 ISO
C. 400 ISO
D. 25 ISO
Odpowiedź 25 ISO to strzał w dziesiątkę. Przy robieniu reprodukcji z czarno-białego negatywu, czułość materiału zdjęciowego naprawdę ma kluczowe znaczenie. Filmy o niskiej czułości, takie jak 25 ISO, dają super odwzorowanie detali i mniej ziarna. To jest istotne, zwłaszcza gdy musimy powiększać zdjęcia. Jak już coś reprodukujemy, to lepiej używać papierów o niskiej czułości, bo wtedy obraz jest bardziej szczegółowy i klarowny. W ciemni często korzysta się z filmów o niskiej czułości, bo to zmniejsza ryzyko prześwietlenia i lepiej utrzymuje dynamikę tonalną. Z mojego doświadczenia, przy odpowiednim naświetleniu i wywołaniu negatywu, efekty będą naprawdę świetne. Jak poeksperymentujesz z filmami 25 ISO, to na pewno zauważysz dużą poprawę jakości przy powiększeniach. Nie bez powodu wielu ekspertów w fotografii analogowej to potwierdza.

Pytanie 17

Który z wymienionych algorytmów kompresji obrazu jest bezstratny?

A. JPEG
B. LZW
C. GIF
D. MP3
Algorytm kompresji LZW (Lempel-Ziv-Welch) jest jednym z najpowszechniej stosowanych bezstratnych algorytmów kompresji danych, także w przypadku obrazów. Działa poprzez identyfikowanie powtarzających się wzorców w danych i zastępowanie ich krótszymi kodami. Mechanizm ten pozwala na odtworzenie oryginalnych danych bez jakiejkolwiek utraty informacji po dekompresji. LZW znalazł zastosowanie m.in. w formacie GIF oraz w niektórych implementacjach formatu TIFF. W codziennej pracy z grafiką komputerową, kompresja bezstratna jest kluczowa, gdy obraz musi być zachowany w najwyższej jakości, np. do druku lub archiwizacji. Dobrą praktyką jest używanie algorytmów bezstratnych, gdy nie można sobie pozwolić na jakiekolwiek zniekształcenia obrazu, co jest istotne w przypadku danych medycznych czy dokumentów prawnych. Z mojego doświadczenia wynika, że choć kompresja stratna oferuje mniejsze rozmiary plików, to w wielu zastosowaniach profesjonalnych lepiej postawić na jakość, jaką zapewniają właśnie algorytmy bezstratne.

Pytanie 18

Aby zeskanować oryginał, który ma być wykorzystany w materiałach reklamowych, jaką powinien mieć rozdzielczość?

A. 300 spi
B. 150 spi
C. 200 spi
D. 72 spi
W przypadku wyboru rozdzielczości do skanowania oryginału, odpowiedzi 72 spi, 150 spi i 200 spi są niewłaściwe, ponieważ nie spełniają standardów jakości wymaganych w druku profesjonalnym. Rozdzielczość 72 spi jest powszechnie stosowana w materiałach przeznaczonych do publikacji w sieci, takich jak strony internetowe czy grafiki do mediów społecznościowych. Skanowanie w tej rozdzielczości nie jest wystarczające dla materiałów drukowanych, gdzie wymagana jest znacznie wyższa jakość obrazu. Wybór 150 spi może być stosunkowo odpowiedni dla prostych projektów, takich jak ulotki o niskiej jakości, jednak nie zapewnia wystarczającej ostrości dla bardziej skomplikowanej grafiki. Z kolei 200 spi także nie osiąga standardu 300 spi, co jest powszechnie zalecane dla druku, szczególnie w przypadku wydruków fotograficznych oraz materiałów wymagających dużej precyzji. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że niższe rozdzielczości mogą wystarczyć do uzyskania zadowalającej jakości w druku, podczas gdy w rzeczywistości może to prowadzić do rozmycia i utraty detali. W rezultacie finalny produkt może wyglądać na nieprofesjonalny, co jest nieakceptowalne w kontekście marketingowym. Warto zawsze kierować się zaleceniami branżowymi dotyczącymi rozdzielczości skanowania, aby osiągnąć najlepsze efekty wizualne.

Pytanie 19

Kiedy planujesz robić zdjęcia z widokiem na odległe obiekty, co powinieneś przygotować?

A. soczewkę Fresnela
B. obiektyw szerokokątny
C. teleobiektyw
D. mieszek
Teleobiektyw to kluczowy element w fotografii umożliwiający rejestrowanie oddalonych obiektów z wysoką jakością i szczegółowością. Jego największą zaletą jest zdolność do zbliżania odległych elementów sceny bez utraty ostrości, co jest niezbędne w fotografii przyrodniczej, sportowej czy krajobrazowej. Teleobiektywy charakteryzują się długą ogniskową, co pozwala na kompresję perspektywy oraz uzyskanie efektu zamknięcia tła. Dzięki nim można uchwycić szczegóły, które byłyby niewidoczne przy użyciu standardowego obiektywu. W praktyce, fotografując dziką faunę, teleobiektyw pozwala na bezpieczne oddalenie od zwierząt, minimalizując stres dla nich oraz zapewniając lepsze kadry. Korzystając z teleobiektywu, warto również zwrócić uwagę na stabilizację obrazu, aby uniknąć rozmyć spowodowanych drganiami aparatu. Ponadto, teleobiektywy są często stosowane w fotografii portretowej, gdzie umożliwiają uzyskanie przyjemnego efektu rozmycia tła (bokeh).

Pytanie 20

Aktualnie stosowany standard PSD w najnowszej wersji oprogramowania Adobe Photoshop pozwala na

A. zapisywanie trójwymiarowych modeli obiektów wraz z teksturami
B. zapisywanie plików o maksymalnym rozmiarze 2GB z nielimitowaną liczbą warstw
C. bezpośrednie zapisywanie plików w formacie gotowym do druku 3D
D. automatyczną konwersję kolorów pomiędzy modelami RGB i CMYK
Aktualny standard PSD w najnowszej wersji Adobe Photoshop rzeczywiście umożliwia zapisywanie plików o maksymalnym rozmiarze 2 GB z nielimitowaną liczbą warstw. Dzięki temu, użytkownicy mają możliwość pracy nad bardzo złożonymi projektami, które wymagają użycia wielu warstw, bez obaw o ograniczenia związane z rozmiarem plików. To jest szczególnie przydatne w przypadku profesjonalnych grafików i projektantów, którzy często muszą edytować lub tworzyć skomplikowane kompozycje. W praktyce oznacza to, że można z łatwością pracować nad wieloma detalami, dodając warstwy dla efektów, tekstów czy maski, bez ryzyka utraty jakości czy ograniczeń w zapisywaniu. Warto również zaznaczyć, że używanie warstw pozwala na większą elastyczność podczas edycji, ponieważ można łatwo modyfikować poszczególne elementy projektu. Oczywiście, aby w pełni wykorzystać możliwości PSD, warto zapoznać się z najlepszymi praktykami zarządzania warstwami, co może znacznie usprawnić workflow.

Pytanie 21

Aby uzyskać pozytyw o odpowiednim kontraście i wiernie odwzorowanych detalach z naświetlonego negatywu, konieczne jest zastosowanie papieru fotograficznego o gradacji

A. normalnej
B. specjalnej
C. miękkiej
D. twardej
Wybór papieru fotograficznego o gradacji twardej lub specjalnej w kontekście uzyskiwania pozytywu z negatywu będzie prowadził do niedoskonałości w odwzorowaniu detali i tonalnych przejść. Papiery twarde charakteryzują się wyższą kontrastowością, co w praktyce oznacza, że są bardziej czułe na silne źródła światła. To prowadzi do „wypalania” jasnych obszarów oraz utraty detali w ciemnych partiach obrazu. W przypadku negatywów z bogatymi tonalnymi przejściami, użycie papieru twardego często skutkuje powstawaniem obrazów o nieprzyjemnych artefaktach oraz nadmiernym kontraście, co nie sprzyja zachowaniu subtelności detali. Wybór papieru specjalnego może prowadzić do nadmiernych oczekiwań co do efektów wizualnych, które nie są w stanie być zrealizowane bez odpowiedniego dopasowania do specyfiki używanego negatywu. W realnych warunkach fotograficznych, takie błędy w doborze materiałów mogą skutkować stratą czasu i zasobów, a także frustracją związaną z niezadowalającymi wynikami. W profesjonalnej fotografii kluczowe jest zrozumienie, że każdy typ papieru ma swoje unikalne właściwości, które powinny być dobierane do specyficznych potrzeb i warunków pracy, co jest istotne dla uzyskania wysokiej jakości końcowego produktu.

Pytanie 22

W celu usunięcia smug lub odcisków palców z matrycy, co należy zastosować?

A. sprężone powietrze
B. watki nasączone metanolem
C. suche patyczki higieniczne
D. suchą watkę
Wybór watki nasączonej metanolem do czyszczenia matrycy to całkiem dobry ruch. Metanol naprawdę świetnie radzi sobie z usuwaniem smug i brudu, bo ma mocne właściwości rozpuszczające. Tłuszcz i resztki, które się zbierają na ekranie, można łatwo usunąć. Ale trzeba pamiętać, żeby nie szaleć z siłą, bo matryce są wrażliwe. Lepiej używać miękkich wacików, żeby nie zarysować powierzchni. Praktyka pokazuje, że fajnie jest czyścić delikatnymi, okrężnymi ruchami. Metanol jest nie tylko skuteczny, ale też zgodny z różnymi normami bezpieczeństwa, co czyni go popularnym w branży. Regularne czyszczenie to klucz, bo można dzięki temu przedłużyć żywotność matrycy i poprawić jakość wyświetlanego obrazu.

Pytanie 23

Aby zrealizować reprodukcję czarno-białego obrazu przeznaczonego do dużych powiększeń, konieczne jest użycie negatywu o czułości

A. 1 600 ASA
B. 25 ASA
C. 400 ASA
D. 100 ASA
Czułość filmu negatywowego ma fundamentalne znaczenie w kontekście reprodukcji graficznej, a wybór niewłaściwego filmu może prowadzić do znacznych strat jakości. Odpowiedzi takie jak 400 ASA czy 1600 ASA wskazują na filmy o wysokiej czułości, które są bardziej odpowiednie do warunków słabego oświetlenia, ale nie sprawdzą się w przypadku reprodukcji szczegółowych zdjęć, które mają być powiększane. Filmy o większej czułości mają tendencję do wytwarzania większej ziarnistości, co w kontekście powiększeń może skutkować pogorszeniem klarowności i detali. W przypadku reprodukcji czarno-białej grafiki, kluczowe jest uzyskanie jak najczystszych przejść tonalnych, co wymaga użycia filmów o niskiej czułości. Wybór 100 ASA również nie jest idealny, ponieważ chociaż jest to niższa czułość niż 400 ASA, to nadal nie osiągnie tak wysokiej jakości jak 25 ASA. W praktyce, przy zbyt dużej czułości filmu, użytkownicy mogą zauważyć, że podczas powiększeń, obraz staje się nieostry, a detale tracą na wyrazistości. Podczas pracy nad reprodukcją artystycznych dzieł, niezwykle istotne jest przestrzeganie najlepszych praktyk i standardów branżowych, które sugerują stosowanie filmów o niskiej czułości, aby zapewnić jak najwyższy poziom jakości i szczegółowości w końcowym efekcie.

Pytanie 24

Co oznacza termin temperatura barwowa w kontekście skali?

A. Rankine'a
B. Celcjusza
C. Fahrenheita
D. Kehdna
Temperatura barwowa to wartość wyrażająca kolor światła emitowanego przez źródło światła w porównaniu do temperatury ciała doskonałego, znajdującego się w równowadze termicznej. Jednostką miary temperatury barwowej jest kelwin (K), a nie żadna z pozostałych wymienionych jednostek. W praktyce, temperatura barwowa jest kluczowym parametrem w różnych dziedzinach, takich jak fotografia, grafika komputerowa, projektowanie oświetlenia oraz w przemyśle filmowym. Na przykład, światło o temperaturze barwowej wynoszącej około 3200 K jest typowe dla oświetlenia studyjnego, co odpowiada ciepłemu, pomarańczowemu światłu. Z kolei światło dzienne ma temperaturę barwową w zakresie 5000-6500 K, co nadaje mu chłodny, niebieskawy odcień. Zrozumienie temperatury barwowej pozwala na dobór odpowiednich źródeł światła w zależności od zamierzonych efektów wizualnych oraz atmosfery, jaką chcemy stworzyć w danym pomieszczeniu czy podczas zdjęć. Warto również wspomnieć o normach ISO i standardach branżowych, które podkreślają znaczenie precyzyjnego pomiaru temperatury barwowej w kontekście uzyskiwania jak najwyższej jakości obrazu.

Pytanie 25

Podczas ręcznej obróbki filmu czarno-białego temperatura wywoływacza powinna wynosić 20°C. Jeśli temperatura jest wyższa, należy

A. zaniechać mieszania, aby spowolnić proces wywoływania
B. dodać niewielką ilość utrwalacza do wywoływacza, kierując się zasadą: 1 łyżeczka utrwalacza na każdy stopień powyżej 20°C
C. skrócić czas wywoływania o 10% na każdy stopień Celsjusza powyżej 20°C
D. wydłużyć czas wywoływania o 10% za każdy stopień Celsjusza powyżej 20°C
Odpowiedź, która mówi o skróceniu czasu wywoływania o 10% na każdy stopień Celsjusza powyżej 20°C, jest zgodna z podstawowymi zasadami chemii stosowanej w fotografii analogowej. Wysoka temperatura przyspiesza reakcje chemiczne, co oznacza, że wywoływacz działa intensywniej, gdy jego temperatura jest wyższa od zalecanej. Każdy stopień Celsjusza powyżej 20°C zwiększa tempo reakcji, co skutkuje nadmiernym wywołaniem filmu. Dlatego, aby uzyskać optymalne rezultaty, czas wywoływania powinien być odpowiednio skracany. W praktyce, jeśli wywołujesz film w temperaturze 22°C, to powinieneś skrócić czas wywoływania o 20% (2 stopnie Celsjusza powyżej 20°C). Dzięki temu unikniesz prześwietlenia negatywu, co jest kluczowe dla zachowania jakości obrazu. Warto również zaznaczyć, że standardowe wytyczne, takie jak te zawarte w instrukcjach producentów chemikaliów fotograficznych, potwierdzają tę zasadę, co czyni ją fundamentalną w procesie ręcznej obróbki filmów czarno-białych.

Pytanie 26

Aby uzyskać klasyczną odbitkę halogenosrebrową z pliku graficznego, należy kolejno wykonać:

A. naświetlenie elektronicznego detektora obrazu, transmisję danych do komputera, cyfrową obróbkę obrazu, prezentację multimedialną
B. naświetlenie materiału negatywowego, chemiczną obróbkę, skanowanie negatywu, transmisję danych do komputera, cyfrową obróbkę obrazu, prezentację multimedialną
C. naświetlenie elektronicznego detektora obrazu, transmisję danych do komputera, cyfrową obróbkę obrazu, naświetlenie papieru fotograficznego z pliku graficznego, chemiczną obróbkę materiału
D. naświetlenie materiału negatywowego, chemiczną obróbkę, kopiowanie negatywu, chemiczną obróbkę papieru fotograficznego
Niepoprawne odpowiedzi koncentrują się na różnych aspektach procesu tworzenia odbitki halogenosrebrowej, co prowadzi do nieporozumień dotyczących właściwej kolejności działań. W przypadku pierwszej opcji, naświetlenie elektronicznego detektora obrazu jest krokiem, który nie wchodzi w skład tradycyjnego procesu odbitki halogenosrebrowej, ponieważ odnosi się do cyfrowego przetwarzania obrazu, a nie bezpośredniego uzyskania odbitki na papierze fotograficznym. Druga odpowiedź, mimo że zawiera właściwy krok naświetlenia papieru fotograficznego, pomija kluczowy proces obróbki chemicznej materiału, co jest niezbędne do stabilizacji obrazu. Trzecia odpowiedź sugeruje skanowanie negatywu, co jest kolejnym krokiem cyfryzacji, a nie bezpośredniego uzyskania klasycznej odbitki. Natomiast czwarta odpowiedź koncentruje się na kopiowaniu negatywu, co również jest praktyką odmienną od uzyskiwania odbitki z pliku graficznego. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków obejmują mylenie procesów cyfrowych z analogowymi oraz niedostateczne zrozumienie roli poszczególnych etapów w przetwarzaniu obrazu. Ważne jest zrozumienie, że każdy krok w tym procesie ma swoje specyficzne miejsce i zadanie, a ich pominięcie lub zły dobór może prowadzić do nieefektywnego lub nieprawidłowego uzyskania końcowego efektu.

Pytanie 27

Najnowsze medium służące do długoterminowej archiwizacji zdjęć to

A. papier fotograficzny RC o podwyższonej trwałości
B. dyski M-DISC o trwałości szacowanej na 1000 lat
C. taśmy magnetyczne LTO-9
D. dyski SSD z pamięcią typu MLC
Dyski M-DISC to najnowsze rozwiązanie w dziedzinie długoterminowej archiwizacji danych, które oferuje wyjątkową trwałość sięgającą nawet 1000 lat. W przeciwieństwie do tradycyjnych dysków DVD czy CD, gdzie dane są zapisywane na nośniku w formie organicznych materiałów, M-DISC stosuje technologię, która wykorzystuje materiał mineralny. To sprawia, że dane są znacznie bardziej odporne na działanie wysokich temperatur, wilgoci i promieniowania UV. Przykłady zastosowania M-DISC obejmują archiwizację zdjęć rodzinnych, ważnych dokumentów lub projektów artystycznych, które wymagają długoterminowego przechowywania bez ryzyka ich utraty. Warto również zaznaczyć, że M-DISC spełnia standardy przechowywania danych, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla instytucji, które muszą przestrzegać regulacji w zakresie zarządzania danymi. Dzięki tym cechom, M-DISC staje się praktycznym wyborem dla każdego, kto pragnie mieć pewność, że jego zdjęcia i dokumenty przetrwają próbę czasu.

Pytanie 28

Aby wykonać zbliżenia zdjęć kropli wody, należy użyć obiektywu

A. makro
B. szerokokątnego
C. lustrzanego
D. długoogniskowego
Obiektyw makro jest idealnym narzędziem do fotografowania kropel wody w zbliżeniu, ponieważ jest zaprojektowany specjalnie do rejestrowania detali w skali bliskiej rzeczywistości. Dzięki dużemu powiększeniu oraz krótkiej odległości ostrzenia, obiektywy makro pozwalają uchwycić subtelności, takie jak tekstura powierzchni kropel czy odbicie światła. Przykładowo, używając obiektywu makro, fotograf może zbliżyć się do kropli wody na liściu, by uchwycić nie tylko jej kształt, ale również szczegóły otoczenia odbijające się w wodzie. Dobre praktyki w fotografii makro obejmują również użycie statywu, co stabilizuje aparat i pozwala na precyzyjne kadrowanie oraz uniknięcie drgań. Warto również pamiętać o doświetlaniu sceny, ponieważ przy małych przysłonach, typowych dla obiektywów makro, światło może być ograniczone. Obiektywy makro są dostępne w różnych ogniskowych, co daje fotografowi możliwość wyboru odpowiedniego narzędzia w zależności od rodzaju ujęcia, które chce uzyskać.

Pytanie 29

W nowoczesnym systemie zarządzania kolorem kalibrację monitora należy przeprowadzać

A. tylko przy pierwszym uruchomieniu systemu
B. wyłącznie po wymianie karty graficznej
C. tylko przy widocznych problemach z odwzorowaniem kolorów
D. co najmniej raz na miesiąc
Kalibracja monitora co najmniej raz na miesiąc jest kluczowym aspektem w nowoczesnym systemie zarządzania kolorem. Regularne kalibracje zapewniają, że monitor odwzorowuje kolory w sposób zgodny z rzeczywistością oraz z wymaganiami standardów branżowych, takich jak sRGB czy Adobe RGB. Warto zrozumieć, że z biegiem czasu, pod wpływem różnych czynników, jak temperatura, wilgotność, czy nawet naturalne starzenie się komponentów, parametry wyświetlania mogą się zmieniać. Przykładowo, jeśli pracujesz nad projektami graficznymi lub fotograficznymi, niechciane zmiany w odwzorowaniu kolorów mogą prowadzić do niezgodności w finalnym produkcie, co może wpłynąć na jakość Twojej pracy. Dlatego wiele profesjonalnych środowisk zaleca cykliczne kalibracje, aby zapewnić spójność kolorystyczną. Używając sprzętu kalibracyjnego, takiego jak kolorometr lub spektrometr, jesteś w stanie dostosować ustawienia monitora i uzyskać optymalne wyniki. Regularna kalibracja pozwala również na lepsze zarządzanie kolorami w całym procesie produkcji, co jest nieocenione w pracy nad projektami, które wymagają najwyższej jakości odwzorowania kolorów.

Pytanie 30

Filtr fotograficzny oznaczony symbolem ND jest również znany jako filtr

A. konwersyjny
B. szary
C. polaryzacyjny
D. UV
Filtr ND, znany również jako filtr szary, jest kluczowym narzędziem w fotografii, które ogranicza ilość światła wpadającego do obiektywu, nie zmieniając jednocześnie barwy zdjęcia. Umożliwia to uzyskanie dłuższych czasów naświetlania, co jest szczególnie przydatne w warunkach silnego oświetlenia, takich jak zdjęcia krajobrazów w słoneczne dni. Dzięki zastosowaniu filtra ND możemy np. uzyskać efekt rozmycia wody, co nadaje zdjęciom artystyczny charakter. Oprócz tego, filtr ten może być używany do kontrolowania głębi ostrości, pozwalając na wykorzystanie szerokich otworów przysłony nawet w jasnych warunkach. Stosowanie filtrów ND jest zgodne z dobrymi praktykami w fotografii, ponieważ pozwala na większą kreatywność i kontrolę nad procesem twórczym. Warto również zwrócić uwagę na różne stopnie zaciemnienia filtrów ND, co pozwala na precyzyjne dostosowanie ustawień do konkretnego ujęcia.

Pytanie 31

Jakie urządzenie wykorzystuje się do cyfrowego odwzorowania slajdów lub negatywów fotograficznych?

A. Ploter
B. Przystawka cyfrowa
C. Aparat cyfrowy
D. Skaner
Skaner jest urządzeniem, które służy do przekształcania fizycznych slajdów lub negatywów fotograficznych na formaty cyfrowe. Proces ten polega na skanowaniu obrazu przy użyciu światła, które odbija się od materiału, a następnie przetwarzaniu go na obraz cyfrowy. Skanery do slajdów są wyposażone w specjalne źródła światła, które umożliwiają dokładne odwzorowanie kolorów i szczegółów. W praktyce skanery te są wykorzystywane w archiwizacji zdjęć, digitalizacji rodzinnych albumów oraz w profesjonalnych studiach fotograficznych. Standardy jakości skanowania, takie jak rozdzielczość (dpi), są kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości obrazu, co ma znaczenie w kontekście późniejszego wydruku czy publikacji online. Warto także dodać, że skanery mogą być wyposażone w oprogramowanie do edycji obrazu, co pozwala na poprawę jakości skanowanych zdjęć.

Pytanie 32

Fotografując w studiu portret pięcioosobowej rodziny, najlepszym rozwiązaniem jest zastosowanie światła rozproszonego, używając

A. stożkowego tubusu
B. transparentnych parasolek
C. srebrnej blendy
D. lampy z wrotami
Parasolki transparentne są idealnym narzędziem do tworzenia światła rozproszonego, co jest kluczowe w przypadku fotografii portretowej rodzinnej. Dzięki swojej konstrukcji, parasolki te rozpraszają światło, co pozwala na uzyskanie łagodnych cieni i naturalnych tonów skóry, co jest istotne przy fotografowaniu większej grupy osób. W praktyce, gdy używamy parasolek transparentnych, światło jest równomiernie rozprowadzane na wszystkich osobach w kadrze, co eliminuje ryzyko, że jedna osoba będzie oświetlona zbyt mocno, podczas gdy inna pozostanie w cieniu. Zastosowanie tego rodzaju oświetlenia jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej, gdzie naturalność i harmonia tonalna są priorytetowe. Efekty uzyskane przy użyciu parasolek transparentnych są często stosowane w sesjach zdjęciowych rodzinnych, które mają na celu uchwycenie autentycznych emocji i interakcji między członkami rodziny. Takie podejście sprawia, że zdjęcia są bardziej przyjemne dla oka oraz lepiej oddają charakter relacji między osobami.

Pytanie 33

Jakie urządzenie powinno się zastosować do konwersji obrazów analogowych na formę cyfrową?

A. Powiększalnika
B. Kopiarki
C. Skanera
D. Drukarki
Skaner jest urządzeniem, które służy do konwersji obrazów analogowych, takich jak fotografie czy dokumenty, na postać cyfrową. Proces ten polega na skanowaniu obrazu przy użyciu optycznego mechanizmu, który rejestruje szczegóły obrazu na matrycy CCD lub CIS. Skanery są powszechnie wykorzystywane w biurach, archiwach oraz przez profesjonalnych fotografów, którzy chcą zachować swoje prace w formacie cyfrowym. Dobre praktyki branżowe zalecają stosowanie skanerów o wysokiej rozdzielczości, aby uzyskać jak najwięcej szczegółów podczas digitalizacji. Na przykład, skanowanie zdjęć w rozdzielczości 300 dpi (punktów na cal) lub wyższej pozwala na zachowanie detali, które mogą być istotne w dalszym etapie edycji lub archiwizacji. Skanery mogą także zawierać funkcje automatycznego rozpoznawania tekstu (OCR), co dodatkowo ułatwia przetwarzanie dokumentów. Przy wyborze skanera warto zwrócić uwagę na jego funkcjonalność, szybkość działania oraz wsparcie dla różnych formatów plików cyfrowych.

Pytanie 34

Na ilustracji przedstawiono zastosowanie filtra

Ilustracja do pytania
A. usuwanie przeplotu.
B. wyostrzenie.
C. redukcja szumów.
D. solaryzacja.
Solaryzacja to technika, która polega na częściowej inwersji kolorów w obrazie, co prowadzi do uzyskania niezwykłego, surrealistycznego efektu. Na przedstawionej ilustracji widzimy, jak różne obszary obrazu zyskują nietypowy rozkład kolorów, co jest kluczowym znakiem solaryzacji. Tego typu efekty są szeroko stosowane w fotografii artystycznej oraz w grafice cyfrowej, gdzie celem jest uzyskanie unikalnego wyrazu i emocjonalnego przekazu. W praktyce, solaryzacja może być osiągnięta zarówno za pomocą filtrów w programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop, jak i przez odpowiednie ustawienia w aparatach fotograficznych. Efekt ten może również być wykorzystywany w reklamie oraz w projektach multimedialnych, gdzie istotne jest przyciągnięcie uwagi odbiorcy. Warto jednak pamiętać, że solaryzacja wymaga umiejętności oraz wyczucia estetycznego, aby nie zdominowała pierwotnej treści obrazu, a jedynie ją wzbogaciła. Zgłębiając techniki solaryzacji, warto zwrócić uwagę na aspekty kompozycji oraz użycie kolorów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie sztuki wizualnej.

Pytanie 35

W programie Adobe Photoshop, aby pozbyć się małego przebarwienia na policzku, należy wykorzystać

A. gumkę
B. pędzel
C. lasso
D. stempel
Stempel w programie Adobe Photoshop jest narzędziem, które doskonale sprawdza się w usuwaniu niedoskonałości na zdjęciach, w tym przebarwień na skórze. Działa na zasadzie klonowania fragmentu obrazu, co oznacza, że możemy skopiować zdrowy fragment skóry z innej części twarzy i umieścić go w miejscu, gdzie występuje przebarwienie. Używanie stempla jest zgodne z praktykami retuszu w fotografii, ponieważ pozwala na zachowanie naturalnego wyglądu skóry, unikając efektu „wygładzenia”, który często towarzyszy innym technikom. Ważne jest, aby dopasować wielkość i miękkość pędzla stempla do obszaru, który chcemy poprawić. Warto również zwrócić uwagę na ustawienie opcji, takich jak „Aligned” czy „Sample All Layers”, co pozwala na jeszcze lepsze dostosowanie efektu. Przykładowo, wybierając stempel, można ustawić przezroczystość na niższy poziom, co umożliwia delikatniejsze wtapianie skopiowanego fragmentu w tło, co jest przydatne w przypadku subtelnych poprawek. Kluczowym elementem jest także praca na warstwach, co pozwala na nieniszczący retusz i łatwe cofnięcie zmian, jeśli efekt nie będzie zadowalający.

Pytanie 36

Wskaź typy aparatów, które nie mają opcji nagrywania wideo?

A. Wielkoformatowe
B. Wodoodporne kompaktowe
C. Kompaktowe
D. Bezlusterkowe
Aparaty wielkoformatowe to specjalistyczne urządzenia fotograficzne, które nie są zaprojektowane do nagrywania wideo. Ich głównym celem jest rejestracja obrazów o wysokiej rozdzielczości za pomocą dużych klisz filmowych lub matryc. Dzięki swojej konstrukcji, oferują one wyjątkową jakość obrazu i kontrolę nad głębią ostrości, co czyni je idealnym narzędziem dla profesjonalnych fotografów zajmujących się fotografią krajobrazową, architekturą czy portretami. W praktyce, fotografowie używają aparatów wielkoformatowych do tworzenia dzieł sztuki, które wymagają precyzyjnego odwzorowania detali. Warto zauważyć, że wiele nowoczesnych aparatów, takich jak bezlusterkowce czy kompakty, oferuje funkcje nagrywania wideo, dlatego wybór odpowiedniego typu aparatu zależy od zamierzonego zastosowania. W branży fotograficznej standardem jest, aby wybierać sprzęt zgodnie z wymaganiami projektu, a aparaty wielkoformatowe są synonimem jakości w statycznej fotografii.

Pytanie 37

Technika fotograficzna luminography (luminografia) polega na

A. fotografowaniu obiektów emitujących światło w zakresie UV
B. wykorzystaniu specjalnych filtrów luminescencyjnych na obiektywach
C. wykonywaniu zdjęć przy bardzo wysokich wartościach ISO powyżej 25600
D. rejestrowaniu śladów światła poruszającego się w ciemności przy długim czasie ekspozycji
Luminografia to unikalna technika fotograficzna, która pozwala na rejestrowanie śladów światła poruszającego się w ciemności, przy wykorzystaniu długiego czasu ekspozycji. Dzięki temu, na zdjęciu mogą zostać uchwycone różne źródła światła, takie jak latarki, ognie sztuczne czy nawet ruchy ciał świetlnych. Długie czasy naświetlania, często przekraczające kilka sekund, umożliwiają uchwycenie nawet najdelikatniejszych ruchów światła, co tworzy niezwykłe efekty wizualne. W praktyce, luminografia może być stosowana do tworzenia artystycznych kompozycji, a także do eksperymentów w ramach fotografii nocnej. Na przykład, można użyć tej techniki do uchwycenia śladów ruchu tańczącej osoby z latarką, co stworzy efekt dynamicznego ruchu na zdjęciu. Warto również wspomnieć, że luminografia wymaga precyzyjnego ustawienia aparatu, stabilizacji oraz odpowiedniego dobierania parametrów ekspozycji, aby uzyskać pożądany efekt. Dodatkowo, jest to technika, która wciąga, angażując fotografów w proces tworzenia i eksperymentowania z różnymi źródłami światła.

Pytanie 38

Aby uzyskać kolorowe slajdy małych obiektów na materiale fotograficznym w skali 5:1, niezbędne jest przygotowanie analogowej lustrzanki

A. z obiektywem makro oraz filmem negatywowym kolorowym
B. z obiektywem o długiej ogniskowej oraz filmem barwnym odwracalnym
C. z obiektywem o długiej ogniskowej oraz filmem negatywowym kolorowym
D. z obiektywem makro oraz filmem barwnym odwracalnym
Wybór obiektywu długoogniskowego i filmu negatywnego barwnego nie jest zbyt dobry do tego zadania. Obiektywy długoogniskowe są fajne, ale nie nadają się do robienia zdjęć małych rzeczy z bliska, jak w skali 5:1. Po prostu nie oddadzą wystarczająco detali, które w makrofotografii są bardzo ważne. Film negatywowy barwny też ma inne właściwości, które mogą być niewłaściwe, jeśli chcesz uzyskać nasycone i wysokiej jakości kolory, a do tego lepszy jest film odwracalny. Jak użyjesz sprzętu, który nie jest odpowiedni, możesz na koniec być rozczarowany tym, co wyszło, co się zdarza, gdy fotografowie chcą używać złych narzędzi w trudnych warunkach. Trzeba pamiętać, że złe podejście do wyboru sprzętu może też zabić wartość artystyczną zdjęcia, co powinno być ważne dla każdego fotografa.

Pytanie 39

Który z wymienionych elementów sprzętu w studio fotograficznym najlepiej zlikwiduje niepożądane odbicia podczas robienia zdjęć katalogowych błyszczącego, metalowego przedmiotu?

A. Beauty dish
B. Namiot bezcieniowy
C. Strurnienica
D. Stół reprodukcyjny
Beauty dish, choć popularny w fotografii portretowej, nie jest najlepszym rozwiązaniem do eliminacji blasku przy fotografowaniu błyszczących przedmiotów. Jego konstrukcja, z głębokim talerzem i odbłyśnikiem, generuje skoncentrowane światło, co może prowadzić do silnych refleksów na metalowych powierzchniach, a więc do niepożądanych efektów w zdjęciach. Strurnienica, czyli panel do rozpraszania światła, również nie jest wystarczająco skuteczna w usuwaniu blasków. Może jedynie łagodzić światło, ale nie zredukuje refleksów na mocno błyszczących powierzchniach, które wymagają bardziej zaawansowanej kontroli oświetlenia. Stół reprodukcyjny jest narzędziem niezbędnym do stabilizacji obiektów w trakcie fotografowania, jednak sama konstrukcja nie ma wpływu na eliminację blasku. W praktyce, jego zastosowanie jest bardziej związane z zapewnieniem właściwego kadrowania i ostrości, a nie z kontrolą oświetlenia. Typowym błędem myślowym prowadzącym do wyboru tych narzędzi jest nieodpowiednia ocena ich właściwości w kontekście specyficznych potrzeb fotografii produktowej. Wybór odpowiednich akcesoriów do zdjęć jest kluczowy dla uzyskania dokumentacji wizualnej o wysokiej jakości, a zrozumienie, jakie narzędzia sprawdzają się w danej sytuacji, jest niezbędne dla skutecznego wykonywania pracy w tym obszarze.

Pytanie 40

Które z wymienionych narzędzi programu Adobe Photoshop służy do zaawansowanej korekcji kolorów?

A. Krzywe (Curves)
B. Szybka maska (Quick Mask)
C. Kadrowanie (Crop)
D. Pióro (Pen Tool)
Krzywe (Curves) to jedno z najpotężniejszych narzędzi w Adobe Photoshop do zaawansowanej korekcji kolorów. Umożliwia precyzyjne dostosowanie jasności oraz kolorystyki obrazu. Dzięki interfejsowi graficznemu, który przedstawia histogram tonalny, można łatwo manipulować poszczególnymi zakresami tonalnymi. Na przykład, jeśli chcemy zwiększyć kontrast w cieniach lub światłach, wystarczy odpowiednio przemieszczać punkty na krzywej. Wykorzystanie krzywych pozwala na korekcję kolorów w bardziej kontrolowany sposób, co jest szczególnie przydatne w profesjonalnej edycji zdjęć. Dodatkowo, krzywe można używać do tworzenia różnorodnych efektów artystycznych, takich jak stylizacja kolorystyczna lub tworzenie moody look. W branży fotograficznej i graficznej, umiejętność pracy z krzywymi jest niezbędna, aby osiągnąć pożądany efekt wizualny, a także aby spełniać oczekiwania klientów.