Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 19 maja 2025 08:03
Data zakończenia: 19 maja 2025 08:33

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką metodę obróbki tkanin należy wykorzystać, aby chronić odzież przed deszczem i wilgocią?

A. Krochmalenie

B. Dekatyzowanie

C. Impregnowanie

D. Kalandrowanie

Impregnowanie jest metodą wykończania tkanin, która polega na nanoszeniu na materiał substancji chemicznych, mających na celu stworzenie warstwy ochronnej, chroniącej przed wodą i wilgocią. Proces ten jest niezwykle istotny w produkcji odzieży, szczególnie w kontekście odzieży zewnętrznej, takiej jak kurtki czy płaszcze. W praktyce impregnacja może być realizowana na różne sposoby, w tym poprzez zanurzenie tkanin w roztworach impregnujących, natryskiwanie lub nanoszenie sprayem. Wysokiej jakości impregnaty wykazują nie tylko wodoodporność, ale również odporność na zabrudzenia, co znacząco wpływa na trwałość i estetykę odzieży. Ponadto, zgodnie z normami branżowymi, takie jak ISO 20471, impregnacja powinna być stosowana w połączeniu z innymi technikami wykończania, aby osiągnąć optymalne właściwości użytkowe odzieży. Na przykład, odzież robocza przeznaczona do pracy w trudnych warunkach musi spełniać odpowiednie normy dotyczące ochrony przed czynnikami atmosferycznymi. Dlatego impregnacja odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu komfortu i ochrony użytkowników w zmiennych warunkach pogodowych.

Pytanie 2

Aby ocenić jakość zwężenia spódnicy zbyt szerokiej w biodrach, należy porównać wymiary spódnicy przed oraz po zwężeniu z wymiarami klientki. Szczególnie istotne jest zmierzenie spódnicy na linii

A. talii

B. bioder

C. środka tyłu

D. środka przodu

Odpowiedź 'bioder' jest poprawna, ponieważ zwężenie spódnicy w okolicy bioder ma kluczowe znaczenie dla uzyskania odpowiedniego dopasowania do sylwetki klientki. Dokładne pomiary w tej strefie pozwalają ocenić, jak spódnica układa się na biodrach i gdzie występują nadmiary materiału. W praktyce, aby odpowiednio zwęzić spódnicę, należy zmierzyć obwód bioder klientki oraz porównać go z wymiarem spódnicy. Zastosowanie takiej metody gwarantuje lepsze dopasowanie do sylwetki, co jest zgodne z dobrymi praktykami w krawiectwie. Warto również zauważyć, że wymiary bioder są kluczowe do stworzenia harmonijnego wyglądu, a także zapewnienia komfortu noszenia. Ponadto, przy zwężaniu spódnicy, dobrze jest zainwestować czas w dokładne pomiary, co znacząco wpływa na końcowy efekt estetyczny oraz satysfakcję klientki. Pomocne może być także zapoznanie się z tabelami rozmiarów, które ułatwiają porównanie wymiarów, a także dostosowanie konstrukcji spódnicy do indywidualnych potrzeb.

Pytanie 3

Klientka złożyła zamówienie na płaszcz rozkloszowany z rękawem raglanowym. W trakcie przyjmowania zamówienia wykonano pomiary krawieckie, uzyskując dane: opx — 88 cm, długość rękawa — 75 cm, długość płaszcza — 110 cm. Jaka jest norma zużycia tkaniny wełnianej o szerokości 1,50 m, potrzebna do uszycia zamówionego płaszcza?

A. 407,0 cm

B. 324,5 cm

C. 203,5 cm

D. 295,0 cm

Obliczenia dotyczące zużycia tkaniny mogą być mylące, jeśli nie uwzględnia się wszystkich istotnych parametrów. Wiele osób może pomylić się, koncentrując się jedynie na długości płaszcza lub długości rękawa, co prowadzi do błędnych wyników. Na przykład, odpowiedzi takie jak 407,0 cm czy 295,0 cm mogą wyniknąć z niepoprawnego rozumienia wzoru konstrukcyjnego płaszcza lub braku znajomości zasad cięcia tkaniny. Inną pułapką jest nieuznanie zapasów materiału na szwy i podszewkę, co jest kluczowe w krawiectwie. Często zdarza się, że osoby nie mające doświadczenia w szyciu ignorują te dodatkowe wymagania, co prowadzi do niewłaściwego oszacowania potrzebnej ilości materiału. Warto również zwrócić uwagę na sposób układania wzorów na tkaninie. W przypadku tkanin o szerokości 1,50 m, różne kształty elementów mogą wymagać więcej materiału, jeśli nie są odpowiednio ułożone. Dlatego zawsze należy stosować zasady dobrej praktyki krawieckiej, takie jak dodawanie zapasów na szwy oraz uwzględnianie ewentualnych wad tkaniny, co w rezultacie prowadzi do uzyskania dokładnych obliczeń zużycia materiału.

Pytanie 4

W trosce o bezpieczeństwo osoby obsługującej, maszyna stębnowa powinna być wyposażona w

A. ochraniacz palców

B. płytkę lateksową

C. śrubkę mocującą igłę

D. stopkę z szerokimi płozami

Ochraniacz palców jest kluczowym elementem wyposażenia maszyny stębnowej, który zapewnia bezpieczeństwo operatora. Jego głównym celem jest ochrona palców przed przypadkowym kontaktem z igłą i częściami ruchomymi maszyny. W przypadku szycia z intensywnym wykorzystaniem, na przykład w produkcji odzieży, ryzyko urazu wzrasta, dlatego stosowanie ochraniaczy palców jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Ochraniacze powinny być dostosowane do specyfiki maszyny oraz typu szycia, co może znacznie zwiększyć komfort i bezpieczeństwo pracy. Przykładowo, w zakładach krawieckich, gdzie operacje są wykonywane w szybkim tempie, wszelkie elementy zwiększające bezpieczeństwo, takie jak ochraniacze, są kluczowe dla minimalizacji ryzyka wypadków. Normy BHP w przemyśle tekstylnym wskazują na konieczność używania takich zabezpieczeń, co potwierdza ich znaczenie w kontekście dbałości o zdrowie pracowników.

Pytanie 5

Efekt marszczenia (zsuwania) zszywanych warstw komponentów odzieży podczas wykonywania szwu można uzyskać na maszynie szwalniczej stębnowej z systemem transportu

A. ząbkowym

B. stopkowym

C. różnicowym

D. igłowym

Maszyna szwalnicza z transportem różnicowym jest szczególnie zaprojektowana do uzyskiwania marszczeń podczas szycia. Działa to na zasadzie zmiennej prędkości transportu materiału, co prowadzi do efektywnego zsuwania zszywanych warstw. W praktyce, wykorzystując transport różnicowy, można osiągnąć różne efekty marszczenia w zależności od rodzaju materiału oraz pożądanej intensywności marszczeń. Dla przykładu, przy szyciu lekkich tkanin, takich jak szyfon czy organza, transport różnicowy pozwala na precyzyjne modulowanie marszczenia, co jest istotne w produkcji odzieży wieczorowej i festiwalowej. Dodatkowo, stosowanie transportu różnicowego jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży odzieżowej, ponieważ pozwala na uzyskanie estetycznych i funkcjonalnych elementów odzieży, które odpowiadają na bieżące trendy i wymagania rynku. Warto również zaznaczyć, że odpowiednia regulacja transportu różnicowego może pomóc w uniknięciu problemów z przesuwaniem się materiału, co jest kluczowe dla zachowania wysokiej jakości szycia.

Pytanie 6

Jaki rodzaj ściegu łańcuszkowego powinno się zastosować do łączenia fragmentów sukni damskiej wykonanej z dzianiny, nie obrabiając ich krawędzi?

A. Pokrywający czteronitkowy

B. Prosty dwunitkowy

C. Obrzucający czteronitkowy

D. Obrzucający trzynitkowy

Wybór innych rodzajów ściegów łańcuszkowych, takich jak obrzucający trzynitkowy, obrzucający czteronitkowy czy pokrywający czteronitkowy, jest nieodpowiedni w kontekście łączenia elementów sukni z dzianiny bez wykończenia krawędzi. Ścieg obrzucający trzynitkowy, mimo że jest często wykorzystywany do zabezpieczania krawędzi tkanin, nie gwarantuje elastyczności, co jest kluczowe przy pracy z dzianiną. Jego struktura bardziej nadaje się do tkanin wiskozowych i bawełnianych, które nie wymagają tak dużej rozciągliwości. Z kolei obrzucający czteronitkowy, choć zapewnia solidne wykończenie, jest przeznaczony do wzmacniania krawędzi szwów, co w przypadku materiałów elastycznych może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak marszczenie. Zastosowanie pokrywającego czteronitkowego ściegu jest równie niewłaściwe, ponieważ ma on na celu głównie ukrycie szwów, co nie jest wymagane, gdy decydujemy się na prosty ścieg łączący. W rezultacie, wybierając niewłaściwy ścieg, można narazić projekt na estetyczne i funkcjonalne niedociągnięcia, które mogą wpływać na zadowolenie klientów oraz trwałość gotowego wyrobu. Zrozumienie różnic w ściegach oraz ich zastosowań jest niezbędne do prawidłowego wykonania odzieży, co potwierdzają standardy branżowe oraz najlepsze praktyki w szyciu.

Pytanie 7

Jaką ilość materiału o szerokości 140 cm trzeba przeznaczyć na wycięcie części klasycznej spódnicy damskiej o długości 50 cm dla klientki z obwodem bioder wynoszącym 96 cm?

A. 100 cm

B. 110 cm

C. 50 cm

D. 55 cm

Wybór materiału na spódnicę wymaga przemyślanej analizy, a podawanie nieprawidłowych długości prowadzi do nieefektywnego wykorzystania zasobów. Odpowiedzi wskazujące na 50 cm jako długość materiału, nie uwzględniają istotnych aspektów, jakimi są zapasy na szwy i wykończenia. W rzeczywistości, każdy element odzieży wymaga dodatkowych centymetrów, które są niezbędne do prawidłowego uszycia. Przykładowo, zapasy na szwy zazwyczaj wynoszą od 1 do 2 cm z każdej strony, co w tym przypadku przekłada się na dodatkowe 4 cm dla elementów z przodu i tyłu. Z kolei odpowiedzi sugerujące 110 cm lub 100 cm również nie są uzasadnione, ponieważ wskazują na nadmierne zmarnotrawienie materiału. Przy szerokości 140 cm tkaniny, 55 cm to wystarczająca długość, która pozwala na wykrojenie wszystkich elementów bez zbędnych nadmiarów. Tego rodzaju błędy mogą wynikać z nieznajomości zasad krawiectwa oraz praktycznych aspektów planowania wykrojów, co jest kluczowe w zawodzie krawca. Aby uniknąć takich nieporozumień, warto zapoznać się z dokumentacją techniczną i standardami branżowymi, które precyzyjnie określają, jak należy postępować przy planowaniu wykrojów odzieżowych.

Pytanie 8

Co może być przyczyną przerywania dolnej nitki podczas szycia?

A. nieprawidłowe mocowanie stopki

B. nadmierne zabrudzenie transportera

C. zbyt wysokie napięcie nici górnej

D. błędne nawinięcie nici na szpulkę bębenka

Niewłaściwe nawinięcie nici na szpulkę bębenka jest kluczowym czynnikiem wpływającym na prawidłowe działanie maszyny do szycia. Kiedy nić jest nawinięta zbyt luźno lub nierównomiernie, może powodować problemy z transportem nici dolnej, co prowadzi do zrywania jej podczas szycia. Dobrze nawinięta nić zapewnia stabilność i równomierne napięcie, co jest niezbędne do uzyskania czystych i trwałych szwów. Przykładowo, jeśli szpulka jest źle nawinięta, nić może się splątać lub nie przechodzić przez prowadnice w sposób kontrolowany, co skutkuje zrywaniem. Warto również stosować się do zaleceń producenta maszyny, który często podaje wskazówki dotyczące prawidłowego nawijania nici. Dobrą praktyką jest także regularne sprawdzanie i czyszczenie bębenka oraz mechanizmu transportera, by zapewnić ich prawidłowe działanie, co zapobiegnie problemom ze zrywaniem nici.

Pytanie 9

Przeróbka polega na skróceniu długich rękawów w sukience dla kobiet oraz na wykończeniu krótkich rękawów. Jakie działania należy podjąć przed skracaniem rękawów?

A. Zmierzyć długość rękawa krótkiego, zaznaczyć linię dolną, zmierzyć i oznaczyć wielkość dodatku na wykończenie dołu, obciąć rękaw długie

B. Zmierzyć długość rękawa krótkiego, zaznaczyć linię do podwinięcia, obliczyć wielkość dodatku na podwinięcie dołu, obciąć długie rękawy, wyprasować

C. Rozpruć szwy do poziomu łokcia w rękawach, zmierzyć długość rękawa krótkiego, zaznaczyć linię dołu rękawa krótkiego, obciąć rękawy długie

D. Wypruć długie rękawy, wyprasować, zmierzyć długość rękawa krótkiego, zaznaczyć linię dołu rękawa krótkiego, obciąć rękawy długie

Wybór innych odpowiedzi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące kolejności oraz znaczenia poszczególnych kroków w procesie skracania rękawów. Rozprucie szwów do linii łokcia czy wypruwanie rękawów długich, jak również wyprasowanie materiału przed przystąpieniem do dalszych działań, są krokami, które mogą być zbędne lub nieodpowiednie w kontekście standardowych praktyk krawieckich. Ważne jest, aby zrozumieć, że przed każdym cięciem kluczowe jest odpowiednie przygotowanie, a więc skupienie się na dokładnych pomiarach i zaznaczeniu linii dołu. Podejmowanie decyzji o wypruciu rękawów długich bez wcześniejszych pomiarów może prowadzić do nieodwracalnych błędów, takich jak zbyt krótkie rękawy. Również, brak obliczenia dodatku na podwinięcie dołu skutkuje niewłaściwym wykończeniem, co wpływa na estetykę i funkcjonalność odzieży. Dobrą praktyką jest przeprowadzanie każdej operacji w uzasadnionej kolejności, bazując na przemyślanych krokach, co zapewnia nie tylko lepszy efekt wizualny, ale i trwałość przeróbki. Kluczowym błędem jest także ignorowanie potrzeby zaznaczenia linii podwinięcia, co powoduje trudności w uzyskaniu równego i estetycznego wykończenia.

Pytanie 10

Powodem niewłaściwego łączenia ściegu maszynowego jest

A. niewłaściwe napięcie nici dolnej lub górnej

B. regulator długości ściegu ustawiony na minimum.

C. nieodpowiednio ustawiony nacisk stopki.

D. uszkodzony otwór w płytce ściegowej.

Niewłaściwe napięcie nitki dolnej lub górnej jest kluczowym czynnikiem wpływającym na jakość ściegu maszynowego. Każda maszyna do szycia posiada regulację napięcia, która jest niezbędna do prawidłowego formowania ściegów. Zbyt luźne napięcie może prowadzić do powstawania pętelek, a zbyt ciasne skutkuje zrywaniem nitki. Przykładowo, w przypadku szycia tkanin elastycznych, takich jak jersey, zaleca się nieco luźniejsze napięcie, co umożliwia lepsze przyleganie ściegów do materiału. Standardy branżowe sugerują, aby przed rozpoczęciem szycia zawsze sprawdzić napięcie na próbce materiału, co pozwala na szybkie dostosowanie ustawień i uniknięcie problemów w trakcie pracy. Prawidłowe napięcie nitki dolnej i górnej jest także niezbędne dla uzyskania estetycznego wyglądu szwów oraz ich trwałości, co jest szczególnie ważne w produkcji odzieży oraz akcesoriów.

Pytanie 11

Aby rozpocząć produkcję wykrojów do odzieży w warunkach przemysłowych, konieczne są

A. szablony części produktów

B. formy elementów wzorów

C. rysunki układów szablonów

D. rysunki techniczne produktów

Rysunki techniczne i szablony odzieży są ważne w produkcji, ale same w sobie nie wystarczą do uruchomienia produkcji wykrojów na dużą skalę. Te rysunki dają nam informacje o tym, jak ma wyglądać odzież, ale nie mówią, jak je układać na tkaninie. A to jest bardzo ważne, zwłaszcza w produkcji masowej, gdzie każdy centymetr tkaniny się liczy. Szablony są potrzebne do wycinania części odzieży, ale ich użycie bez dobrego planu układu może prowadzić do dużych strat materiałowych. Formy wzorów też wymagają precyzyjnego określenia, jak powinny być ułożone, aby cięcie było efektywne. Wiele firm niestety polega na intuicji, zamiast korzystać z rysunków układów szablonów, co często kończy się marnowaniem materiałów i brakiem efektywności. Dlatego warto zrozumieć, że rysunki układów szablonów to klucz do dobrego planowania w produkcji odzieży.

Pytanie 12

Określ przyczynę powstawania fałd poprzecznych z tyłu bluzki, w okolicy kołnierza?

A. Zbyt wąskie plecy

B. Zbyt szerokie plecy

C. Zbyt głęboki wykroj szyi

D. Zbyt mało wymodelowany wykroj szyi

Wybór odpowiedzi dotyczących za szerokich pleców, zbyt głębokiego lub zbyt wąskiego podkroju szyi wskazuje na niepełne zrozumienie problematyki dopasowania wykroju odzieży. Za szerokie plecy mogą rzeczywiście prowadzić do problemów z dopasowaniem, jednak główną przyczyną fałd poprzecznych w tylnej części bluzki nie są plecy, ale w rzeczywistości kształt podkroju szyi. Zbyt głęboki podkrój szyi mógłby prowadzić do innych problemów, takich jak obniżona linia dekoltu, ale nie jest bezpośrednią przyczyną marszczenia materiału w opisanej lokalizacji. Z kolei zbyt mały wykrojony podkrój szyi z reguły nie wiąże się z fałdami poprzecznymi, a raczej z trudnościami w zakładaniu odzieży lub odczuciem dyskomfortu. Te błędne koncepcje wynikają z niewłaściwego rozumienia, że to nie tylko plecy, ale także jakość i głębokość wykroju szyi mają kluczowe znaczenie dla ogólnego dopasowania odzieży. W praktyce projektanci powinni przeprowadzać dokładne pomiary i analizy sylwetek, aby uniknąć takich problemów, a także stosować prototypowanie, co pozwala na wczesne wykrycie błędów w kroju.

Pytanie 13

Zaparzaczka stanowi kluczowy element w wyposażeniu, między innymi, domowego miejsca pracy

A. krojenia ręcznego

B. szycia maszynowego

C. szycia ręcznego

D. prasowania ręcznego

Wybór odpowiedzi związany z szyciem ręcznym, krojeniem ręcznym czy szyciem maszynowym jest nieadekwatny w kontekście pytania dotyczącego zaparzaczki. Szycie ręczne polega na łączeniu materiałów przy użyciu igły i nitki, co jest procesem zupełnie odmiennym od prasowania. W przypadku szycia ręcznego nie ma zastosowania para ani żadne mechanizmy używane w zaparzaczkach. Temat krojenia ręcznego również nie odnosi się do prasowania, gdyż koncentruje się na wycinaniu tkanin przed ich dalszą obróbką. Z kolei szycie maszynowe, mimo że jest zautomatyzowaną formą szycia, także nie wymaga użycia zaparzaczki. Zrozumienie, że zaparzaczka jest narzędziem związanym z prasowaniem, a nie szyciem, jest kluczowe. Błędne wskazanie tych odpowiedzi wynika z nieznajomości funkcji i zastosowań poszczególnych narzędzi w obszarze odzieżowym. Warto zwrócić uwagę na to, że odpowiednie przygotowanie materiału do szycia, w tym prasowanie, znacząco wpływa na jakość finalnego produktu, co potwierdzają standardy jakości w branży odzieżowej. Zastosowanie zaparzaczki w procesach wykończeniowych pozwala na uzyskanie lepszych efektów końcowych, co jest niezbędne w celach zarówno estetycznych, jak i użytkowych.

Pytanie 14

Do produkcji jakiego elementu odzieży powinno się wykorzystać podszewki: kolanówkę oraz kieszeniówkę?

A. Spodni wełnianych

B. Żakietu lnianego

C. Marynarki bawełnianej

D. Spódnicy elanobawełnianej

Wybór spodni wełnianych jako odpowiedzi na to pytanie jest prawidłowy, ponieważ podszewki, takie jak kolanówka i kieszeniówka, są kluczowymi elementami konstrukcyjnymi tego typu odzieży. Kolanówka stosowana jest w wełnianych spodniach, aby wzmocnić obszar kolan, co jest istotne w kontekście wytrzymałości i komfortu użytkownika, zwłaszcza w przypadku spodni noszonych w warunkach, które wymagają większej mobilności. Kieszeniówka, z kolei, jest używana do wykończenia kieszeni, co zapewnia estetyczny wygląd oraz funkcjonalność. Przy projektowaniu spodni wełnianych często uwzględnia się również ich podszewkę, co jest standardową praktyką w branży odzieżowej. Użycie wysokiej jakości tkanin i odpowiednich podszewkowych materiałów, takich jak poliester czy bawełna, pomoże w zachowaniu struktury i kształtu spodni na dłużej. Dobrze dobrana podszewka nie tylko poprawia komfort noszenia, ale także wpływa na ogólną estetykę produktu. W przypadku spodni wełnianych, odpowiednie wykończenie strefy kolan i kieszeni jest kluczem do ich funkcjonalności oraz trwałości, co jest zgodne z zaleceniami i standardami w branży odzieżowej.

Pytanie 15

Jaką tkaninę powinno się wykorzystać do uszycia sukni kobiecej, której dekolt jest stworzony w formie delikatnie opadającej draperii tzw. "wody"?

A. Żorżetę

B. Taftę

C. Brokat

D. Organzę

Brokat, choć atrakcyjny pod względem wizualnym, nie jest odpowiednim materiałem na suknię z dekoltem w formie draperii. Tkanina ta charakteryzuje się sztywną strukturą oraz grubością, co utrudnia uzyskanie miękkich i płynnych zagięć. Efekt, jaki daje brokat, może być zbyt sztywny i przez to pozbawiony pożądanej elegancji, która jest kluczowa w przypadku draperii. Organza, z kolei, jest tkaniną o dużej przejrzystości i sztywności, co również nie sprzyja naturalnemu układaniu się materiału w formie fal. Choć organza może być używana do podszewki, jej właściwości sprawiają, że nie nadaje się do głównych warstw odzieży, w której wymagane są delikatniejsze formy. Tafta, mimo że ma swoje zalety, takie jak blask i sztywność, również nie jest odpowiednia do tworzenia draperii. Jej struktura sprawia, że nie układa się ona w sposób naturalny, a efekt końcowy może być zbyt sztywny i mało estetyczny. Wybór niewłaściwej tkaniny do draperii często wynika z błędnego założenia, że materiały o efektownym wyglądzie zawsze będą odpowiednie do każdej kreacji. Kluczowe jest zrozumienie właściwości tkanin oraz ich zastosowania w kontekście designu odzieży, co pozwala na osiągnięcie zamierzonego efektu wizualnego i komfortu noszenia.

Pytanie 16

Podczas szycia na maszynie do stębnowania dochodzi do złamania igły. Jakie mogą być przyczyny tego zjawiska?

A. niepoprawnie nawleczona nić górna

B. uszkodzone ostrze igły

C. niewystarczająca siła docisku stopki

D. przestawiony chwytacz

Uszkodzone ostrze igły jest często mylnie uznawane za przyczynę jej łamania. W rzeczywistości, jeśli igła ma uszkodzone ostrze, może to prowadzić do problemów z szyciem, takich jak przerywanie nici lub nieprawidłowe ściegi, ale niekoniecznie do złamania igły. Uszkodzenie ostrza może wynikać z niewłaściwego doboru igły do materiału lub z niewłaściwej techniki szycia, jednak sama igła, nawet jeśli jest uszkodzona, raczej złamie się dopiero w wyniku innych czynników, takich jak niewłaściwe ustawienia maszyny. Z drugiej strony, zbyt mała siła docisku stopki również nie jest bezpośrednią przyczyną łamania się igły, choć może wpływać na jakość szycia. Zbyt luźno dociskana stopka może powodować przesuwanie się materiału, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do uszkodzenia igły, ale nie jest to najczęstsza przyczyna. Niewłaściwie nawleczona nić górna również nie jest bezpośrednim czynnikiem wpływającym na łamanie igły, chociaż może prowadzić do zacięcia się nici lub problemów z równomiernym szyciem. Ważne jest, aby zrozumieć, że wiele z tych błędnych wniosków wynika z braku wiedzy na temat działania maszyny do szycia oraz jej poszczególnych elementów, dlatego kluczowe jest dokładne zapoznanie się z instrukcją obsługi oraz technikami szycia, aby uniknąć takich sytuacji.

Pytanie 17

Jakie włókna są najczęściej mieszane w produkcji tkanin przeznaczonych na garniturowe spodnie?

A. Torlenu z bawełną

B. Poliakrylonitrylowe z lnem

C. Poliesterowe z wełną

D. Argon z wiskozą

Poliesterowe tkaniny w połączeniu z wełną są powszechnie stosowane do produkcji spodni garniturowych ze względu na swoje wyjątkowe właściwości. Poliester zapewnia trwałość, odporność na zagniecenia oraz łatwość w pielęgnacji, co jest niezwykle istotne w kontekście odzieży formalnej. Wełna natomiast dodaje tkaninie naturalnych właściwości, takich jak oddychalność i termoregulacja, co zapewnia komfort noszenia w różnych warunkach atmosferycznych. Połączenie tych dwóch włókien tworzy materiał, który nie tylko dobrze wygląda, ale jest też funkcjonalny i praktyczny. Tkaniny z tej mieszanki są często wykorzystywane w modzie męskiej, a także w garniturach na specjalne okazje, ponieważ ich elegancki wygląd oraz właściwości użytkowe odpowiadają wymaganiom współczesnych standardów odzieżowych. Warto zaznaczyć, że przy produkcji takich tkanin często korzysta się z nowoczesnych technologii, które zwiększają ich odporność na plamy oraz ułatwiają pranie, co czyni je jeszcze bardziej atrakcyjnymi dla konsumentów.

Pytanie 18

Jakim symbolem określa się głębokość krocza?

A. TvUv

B. TvHv

C. ZTv

D. ZUo

Symbol TvUv oznacza głębokość krocza w kontekście projektowania odzieży oraz w przemyśle tekstylnym. Głębokość krocza jest kluczowym wymiarem, który wpływa na dopasowanie spodni oraz innych elementów odzieży dolnej. Pomiar ten wykonuje się od wewnętrznej strony nogawki, zaczynając od miejsca, gdzie nogawka łączy się z ciałem, do punktu, gdzie nogawka ma kończyć się na wysokości stopy. Użycie oznaczenia TvUv w dokumentacji technicznej jest zgodne z międzynarodowymi standardami, które promują spójność i jednoznaczność w komunikacji między projektantami, producentami a klientami. Przykładowo, w przemyśle odzieżowym, poprawne oznaczanie wymiarów, w tym głębokości krocza, ma kluczowe znaczenie dla jakości i komfortu noszenia odzieży. Brak precyzji w tych wymiarach może prowadzić do poważnych problemów z dopasowaniem, co skutkuje nietrafionymi zamówieniami i niezadowoleniem klientów. Dlatego też, znajomość i umiejętność prawidłowego stosowania takich symboli jak TvUv jest niezbędna dla profesjonalistów z branży tekstylnej i mody.

Pytanie 19

W przemyśle produkcja wykrojów odzieżowych odbywa się na podstawie

A. wymagań technicznych, jakie muszą spełnić wyroby

B. rysunków układów szablonów

C. wymagań, jakie powinny spełniać użyte materiały

D. rysunków modelowych wyrobów

Rysunki modelowe wyrobów, choć istotne w procesie projektowania, nie są właściwym podstawowym dokumentem do produkcji wykrojów. Te rysunki służą głównie do przedstawienia ogólnej koncepcji produktu, ale nie zawierają szczegółów niezbędnych do dokładnego krojenia materiału. Wiele osób myli te dwa pojęcia, co prowadzi do nieporozumień i błędów w procesie produkcyjnym. Wymagania, które powinny spełnić zastosowane materiały, są również ważne, jednak są one bardziej związane z właściwościami tkanin, a nie z techniką wykroju. Na przykład, wybór materiału wpływa na decyzje dotyczące układu wzorów, ale nie zastępuje potrzeby precyzyjnych szablonów. Z kolei wymagania techniczne, które powinny spełnić wyroby, są ważne w kontekście finalnej jakości produktu, ale także nie są bezpośrednio związane z procesem wykroju. Właściwe podejście do produkcji wykrojów opiera się na zrozumieniu, że każdy z tych elementów pełni inną rolę w cyklu produkcyjnym. Ignorowanie tego podziału może prowadzić do nieefektywności i zwiększenia kosztów produkcji, co jest powszechnym błędem w branży odzieżowej.

Pytanie 20

Jaką maksymalną grubość materiału można wykorzystać, gdy do rozkroju użyto krajarki z nożem tarczowym o kształcie wielokątnym?

A. 40 mm

B. 240 mm

C. 300 mm

D. 70 mm

Czasem ludzie mylą maksymalną wysokość cięcia z ogólnymi możliwościami krajarek. Można by pomyśleć, że da się ciąć materiały o grubości 70 mm czy 240 mm, ale to nie jest prawda. Takie błędne założenia często wynikają z braku zrozumienia mechanizmu cięcia i specyfikacji narzędzi. Krajarki do większych grubości potrzebują innych noży i mechanizmów. Jak się używa niewłaściwych narzędzi do cięcia, może to zniszczyć zarówno narzędzie, jak i materiał, z którym pracujemy. Dobrze jest znać właściwe parametry cięcia i dostosować je do specyfikacji. I tak, ważne jest, żeby pamiętać o normach branżowych, bo one naprawdę wpływają na jakość i bezpieczeństwo w produkcji. Każdy materiał ma swoje unikalne cechy, które trzeba uwzględnić w planowaniu procesu cięcia.

Pytanie 21

Górna nić łamie się przy szyciu na maszynie stębnowej, ponieważ

A. docisk stopki na płytce jest zbyt mały

B. bębenek jest źle nawleczony

C. nić górna tworzy pętelki pod zszywaną warstwą materiałów

D. naprężenie górnej nici jest zbyt duże

Zarządzanie parametrami maszyny do szycia wymaga zrozumienia różnych przyczyn problemów, które mogą występować podczas szycia. Nawlekanie bębenka w sposób niewłaściwy może rzeczywiście prowadzić do problemów, jednak nie jest to bezpośrednia przyczyna zrywania nici górnej. W przypadku niewłaściwego nawlekania, można spodziewać się, że nić górna będzie się plątać lub nie przechodzić prawidłowo przez system prowadzenia nici, co może skutkować innymi problemami, ale niekoniecznie zerwaniem nici z powodu zbyt dużego naprężenia. Docisk stopki do płytki również odgrywa ważną rolę w jakości szycia, jednak zbyt mały docisk nie spowoduje zerwania nici górnej, lecz może prowadzić do przesuwania się materiału, co z kolei może wpłynąć na równomierność szwu. Pętelkowanie nici górnej pod zszywaną warstwą materiałów to jeszcze inna kwestia, która dotyczy nieprawidłowego ustawienia naprężenia lub nieodpowiedniego typu materiału. Kluczowe jest zrozumienie, że aby uniknąć problemów z zerwaniem nici, należy przede wszystkim skupić się na precyzyjnym ustawieniu naprężenia nici górnej, dostosowanego do rodzaju materiału oraz warunków szycia. W praktyce, nieprawidłowa analiza objawów może prowadzić do błędnych konkluzji, dlatego tak istotne jest, by każdy z parametrów maszyny był właściwie skonfigurowany i przetestowany przed rozpoczęciem szycia.

Pytanie 22

Zidentyfikuj typ kieszeni zastosowanej w męskiej koszuli pokazanej na ilustracji.

A. Kieszenie wpuszczane z naszytymi plisami

B. Kieszenie nakładane półokrągłe z patkami

C. Kieszenie nakładane z kontrafałdą i patkami

D. Kieszenie cięte z dwiema wypustkami

Odpowiedzi wskazujące na kieszenie nakładane z kontrafałdą i patkami, wpuszczane z naszytymi plisami, a także nakładane półokrągłe z patkami, odnoszą się do różnych rodzajów konstrukcji kieszeni, które są stosowane w odzieży, ale nie pasują do opisanego w pytaniu wzoru. Kieszenie nakładane z kontrafałdą i patkami charakteryzują się zewnętrzną aplikacją, która jest często bardziej wyrazista, co w przypadku męskiej koszuli może być mniej pożądane w kontekście formalności. Z kolei kieszenie wpuszczane z naszytymi plisami są bardziej złożone w wykonaniu, co często wiąże się z większym nakładem pracy i kosztami, ale niekoniecznie z estetyką oczekiwaną w męskich koszulach. Nieodpowiednie są również kieszenie nakładane półokrągłe, które mogą być uznawane za bardziej casualowe i mało formalne. Często mylnie zakłada się, że forma kieszeni nie wpływa na ogólną stylistykę ubioru, podczas gdy w rzeczywistości detale te mają ogromne znaczenie w kontekście wizerunku i zastosowania odzieży. Warto zwrócić uwagę, że dobór odpowiedniego rodzaju kieszeni powinien być zgodny z zamierzeniami projektowymi oraz kontekstem, w jakim odzież jest noszona.

Pytanie 23

Tkanina wełniana używana do produkcji sukienek damskich, stworzona z silnie skręconych nitek, charakteryzująca się ziarnistą fakturą i szorstkim dotykiem, to

A. tropik

B. gabardyna

C. kaszmir

D. krepa

Wybór kaszmiru, tropiku czy gabardyny jako odpowiedzi na powyższe pytanie nie jest trafiony z kilku powodów, które warto dokładnie przeanalizować. Kaszmir to luksusowy materiał pochodzący z wełny kóz kaszmirskich, charakteryzujący się niezwykłą miękkością i lekkością. Choć kaszmir jest często używany do produkcji odzieży, jego cechy nie odpowiadają opisanym w pytaniu - nie ma ziarnistej powierzchni ani szorstkiego chwyty, co czyni go mało kompatybilnym z definicją krepy. Z kolei tropik to tkanina o luźnym splocie, która jest często wykorzystywana w odzieży letniej, ze względu na swoje właściwości oddychające. Cechuje się raczej gładką powierzchnią i jest stosunkowo lekka, co jest zupełnie przeciwieństwem wymagań zawartych w pytaniu. Gabardyna natomiast to tkanina o skośnym splocie, zazwyczaj mocna i gładka, często stosowana do produkcji odzieży wierzchniej i eleganckiej, jednak również nie odpowiada ona charakterystyce krepy, zwłaszcza pod względem szorstkości i ziarnistości. Wybór nieodpowiednich materiałów z powodu błędnego zrozumienia ich właściwości może prowadzić do niezgodności w projektowaniu odzieży, co z kolei wpływa na jakość końcowego produktu. W branży mody istotne jest zrozumienie, jak różne właściwości tkanin wpływają na ich zastosowanie, co jest kluczowe w procesie produkcji.

Pytanie 24

Pomiary prowadzone w każdym kierunku szerokości lub długości wzdłuż krzywych, to

A. łuki

B. głębokości

C. obwody

D. odcinki

Odpowiedź "łuki" jest prawidłowa, ponieważ w kontekście pomiarów geodezyjnych, łuki definiują krzywe linie, które są niezbędne do dokładnego pomiaru kształtów i powierzchni terenu. Pomiar łuków jest kluczowy w wielu dziedzinach, takich jak inżynieria lądowa, geodezja oraz kartografia, gdzie precyzyjne odwzorowanie krzywych jest istotne dla projektowania dróg, mostów czy innych konstrukcji. Z standardów geodezyjnych wynika, że pomiary łuków wymagają stosowania odpowiednich instrumentów, takich jak teodolity czy tachymetry, aby uzyskać wysoką dokładność. Przykładowo, przy projektowaniu drogi, inżynierowie muszą uwzględnić promienie łuków, aby zapewnić bezpieczeństwo i komfort jazdy. Dodatkowo, wiedza na temat krzywych jest kluczowa przy modelowaniu powierzchni terenu, co ma zastosowanie w projektach budowlanych oraz ochrony środowiska.

Pytanie 25

Proces zaprasowania realizuje się w trakcie obróbki parowo-cieplnej materiałów oraz wyrobów odzieżowych w celu

A. utrwalenia położenia przewiniętego na jedną stronę szwu lub krawędzi elementu

B. rozłożenia oraz utrwalenia szwów

C. wygładzenia powierzchni tkanin

D. zmniejszenia grubości elementu odzieżowego

Utrwalenie położenia przewiniętego na jedną stronę szwu lub krawędzi elementu odzieży to kluczowy aspekt operacji zaprasowania, który ma na celu zapewnienie trwałości wykończenia. Operacja ta jest szczególnie istotna w kontekście jakości wyrobów odzieżowych, ponieważ dobrze zaprasowane szwy i krawędzie nie tylko wpływają na estetykę produktu, ale również na jego funkcjonalność. Przykładem zastosowania tej techniki może być przygotowanie odzieży do sprzedaży, gdzie idealnie wykończone szwy przyciągają uwagę klientów. W profesjonalnych zakładach krawieckich oraz podczas produkcji masowej, zastosowanie odpowiednich temperatur i ciśnień w procesie zaprasowania zgodnie z normami (np. ISO 9001) gwarantuje, że elementy odzieży zachowają swoje właściwości nawet po wielokrotnym praniu. Dbałość o detale podczas zaprasowania zapobiega także rozpruciu oraz deformacji materiałów, co w dłuższej perspektywie przekłada się na zadowolenie klientów oraz minimalizację kosztów reklamacji.

Pytanie 26

Ile wynosi koszt wykonania usługi polegającej na dopasowaniu marynarki damskiej wzdłuż linii boków, skrócenie rękawów i wymiana guzików, zgodnie z przestawionym cennikiem usług krawieckich?

Lp.	Rodzaj usługi krawieckiej	Cena usługi
Marynarka damska
1.	Taliowanie przez plecy	15,00 zł
2.	Taliowanie po bokach	20,00 zł
3.	Skrócenie z długości	25,00 zł
4.	Skrócenie rękawów	30,00 zł
5.	Podcięcie kołnierza	20,00 zł
6.	Przesunięcie guzików	15,00 zł
7.	Wymiana guzików na inne	20,00 zł

A. 60,00 zł

B. 55,00 zł

C. 65,00 zł

D. 70,00 zł

Poprawna odpowiedź to 70,00 zł, co wynika z dokładnego podliczenia kosztów usług krawieckich. Wykonanie usługi polegającej na dopasowaniu marynarki damskiej wzdłuż linii boków, skróceniu rękawów oraz wymianie guzików wymaga uwzględnienia kosztów każdej z tych czynności, zgodnie z cennikiem usług krawieckich. Koszt taliowania, jak również skracania rękawów i wymiany guzików mogą się różnić w zależności od krawca oraz lokalizacji, jednak w standardach branżowych jest to proces precyzyjny, który powinien być jasno wyceniony. W praktyce, krawiec powinien na początku omówić z klientem wszystkie szczegóły dotyczące modyfikacji, aby uniknąć nieporozumień co do kosztów. Przykładowo, w przypadku marynarek, które są szyte na miarę, zmiany mogą być bardziej skomplikowane i wymagać większej precyzji. Dlatego tak ważne jest, aby znać dokładne ceny za poszczególne usługi, co pozwoli na właściwe oszacowanie całkowitego kosztu usługi.

Pytanie 27

Jakim ściegiem można w warunkach domowych przyszyć koronkę bawełnianą do dolnej krawędzi spódnicy?

A. Ryglowym

B. Krytym

C. Pokrywającym

D. Zygzakowym

Ścieg zygzakowy jest idealnym rozwiązaniem do doszywania koronki bawełnianej, ponieważ zapewnia elastyczność oraz trwałość połączenia. Dzięki swojej charakterystycznej formie, ścieg zygzakowy skutecznie zapobiega pruciu się materiałów, co jest szczególnie istotne w przypadku koronek, które często mają delikatne włókna. Przy zastosowaniu tego ściegu, koronkę można przyszyć w sposób, który nie tylko estetycznie wygląda, ale również zapewnia dużą odporność na uszkodzenia mechaniczne. Oprócz tego, ścieg zygzakowy jest stosunkowo prosty w wykonaniu, co sprawia, że jest popularnym wyborem wśród osób szyjących w warunkach domowych. Przykładowe zastosowanie obejmuje doszywanie koronek do dołu spódnic, bluzek czy sukienek, co pozwala na uzyskanie efektownego wykończenia. Warto też zauważyć, że w praktyce, dobór ściegu może być dopasowany do rodzaju tkaniny oraz efektu wizualnego, jaki chcemy uzyskać. W kontekście standardów szycia, ścieg zygzakowy jest zalecany do pracy z materiałami o różnej grubości, co czyni go wszechstronnym narzędziem w każdej pracowni krawieckiej.

Pytanie 28

Spódnica bazowa, zapinana z tyłu na zamek błyskawiczny i wykończona paskiem, jest zbyt luźna w pasie o 2 cm oraz w biodrach o 4 cm. Aby dopasować spódnicę do sylwetki klientki, należy:

A. odpruć pasek, pogłębić zaszewki z przodu i z tyłu, skroić pasek, wszyć pasek do spódnicy

B. odpruć pasek z tyłu spódnicy, wypruć zamek błyskawiczny, zwęzić spódnicę w szwie środkowym z tyłu, wszyć zamek oraz pasek do spódnicy

C. odpruć pasek, zwężyć spódnicę w szwach bocznych na całej długości, skrócić pasek i wszyć do spódnicy

D. odpruć pasek, zwężyć spódnicę w szwach bocznych na odcinku od linii bioder do linii dołu, wszyć pasek do spódnicy

Odpowiedź, którą wybrałeś, jest w porządku. Chodzi o to, żeby odpruć pasek, zwęzić spódnicę w szwach bocznych i skrócić pasek, a potem go wszyć z powrotem. To jest super sposób na dopasowanie spódnicy, bo nie zmienia jej krój i proporcje. Na przykład, jeśli spódnica jest za szeroka w pasie, to zwężenie w szwach bocznych bardzo pomaga. Dzięki temu spódnica wciąż wygląda dobrze i nie traci swojej sylwetki. No i skracając pasek, musisz zadbać, żeby pasował do nowego rozmiaru, bo to ważne dla wygody i wyglądu całej odzieży. Fajnie jest też dobrze wykończyć szwy, żeby materiał się nie strzępił. To przedłuża życie ubrania i sprawia, że lepiej się nosi.

Pytanie 29

W jakiej temperaturze powinno się prasować suknię damską uszytą z naturalnego jedwabiu?

A. Przez mokrą zaparzaczkę, w temperaturze prasowania do 160°C

B. Na sucho, w temperaturze prasowania do 150°C

C. Lekko wilgotną, w temperaturze prasowania do 200°C

D. Na mokro, w temperaturze prasowania do 110°C

W przypadku prasowania jedwabiu, wiele osób może mieć błędne wyobrażenie na temat konieczności stosowania wysokiej temperatury lub wilgoci. Prasowanie na mokro lub w temperaturze powyżej 150°C może prowadzić do poważnych uszkodzeń tkaniny, takich jak przypalenie lub odbarwienie. Odpowiedzi sugerujące wyższe temperatury, takie jak 200°C, ignorują delikatność jedwabiu, który jest wrażliwy na wysoką temperaturę oraz parę. Użycie mokrej ściereczki czy prasowanie na mokro może powodować, że włókna tkaniny ulegną deformacji, co odbije się na estetyce sukienki. Ponadto, technika prasowania przez mokrą zaparzaczkę w temperaturze 160°C również jest niezalecana, ponieważ nadmierna para może zniszczyć strukturalne właściwości jedwabiu, prowadząc do jego osłabienia. W praktyce, najlepszym podejściem do prasowania jedwabiu jest dbałość o odpowiednią temperaturę oraz użycie metody na sucho, co jest zgodne z wytycznymi producentów odzieży i specjalistów w dziedzinie tekstyliów. Takie podejście nie tylko wpływa na estetykę, ale również na długowieczność odzieży, co jest istotne w kontekście odpowiedzialności ekologicznej i zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 30

Jaką maszynę można wykorzystać do tymczasowego łączenia wkładów nośnych w przednich częściach marynarek męskich?

A. Zygzakówkę

B. Fastrygówkę

C. Ryglówkę

D. Pikówkę

Pikówka, ryglówka i zygzakówka to zupełnie inne maszyny i mają różne zastosowanie w szyciu odzieży. Na przykład, pikówka tworzy te fajne pikowane wzory, które są ważne dla produktów, które potrzebują dodatkowej izolacji, jak kurtki. Nie nadaje się ona do tymczasowego łączenia tkanin, bo jej zadaniem jest raczej tworzenie trwałych wzorów, a nie chwilowe zszywanie elementów marynarki. Ryglówka jest stworzona do robienia mocnych i trwałych szwów, więc nie bardzo nadaje się do delikatnego łączenia wkładów nośnych. Zygzakówka zaś, chociaż użyteczna przy obrabianiu krawędzi, też nie nadaje się do tymczasowego łączenia. Jej rola to zapobieganie strzępieniu się tkanin. Więc jak ktoś wybiera maszynę do chwilowego łączenia tkanin, to nie może tego robić bez zrozumienia właściwości i wymagań konkretnych krojów. Często widzę, że ludziom brakuje wiedzy na temat tego, do czego każda maszyna jest stworzona, co niestety wpływa na jakość całego produktu.

Pytanie 31

Aby wykonać model przodu bluzki pokazanej na rysunku, należy przenieść konstrukcyjną zaszewkę piersiową z formy podstawowej na linię

A. boku

B. podkroju szyi

C. podkroju pachy

D. barku

Wybór odpowiedzi dotyczących podkroju pachy, barku lub boku jest nieprawidłowy, ponieważ każda z tych opcji sugeruje inne podejście do modelowania przodu bluzki. Przeniesienie zaszewki piersiowej na linię podkroju pachy skutkowałoby nieprawidłowym uformowaniem bluzki, co mogłoby prowadzić do nieestetycznych marszczeń oraz ograniczyć komfort noszenia. Zaszewki w tej okolicy nie działają na korzyść kształtowania sylwetki, a wręcz mogą powodować, że odzież będzie wyglądać na zbyt obszerną lub źle dopasowaną. Z kolei przeniesienie zaszewki na linię barku również nie spełnia swojej funkcji, ponieważ nie pozwala na odpowiednie kształtowanie obszaru biustu, co jest kluczowe w kontekście damskiej odzieży. Podejście to może prowadzić do problemów z układaniem się tkaniny i nieestetycznymi fałdami w okolicach ramion, co jest przeciwwskazaniem w projektowaniu odzieży o podwyższonej estetyce. Wreszcie, przeniesienie zaszewki na bok również będzie nieodpowiednie, ponieważ ta lokalizacja nie jest zgodna z zasadami konstrukcji ubioru, które wymagają, by zaszewki skupiały się na linii, która dominująco wpływa na kształt górnej części odzieży. Zrozumienie odpowiednich miejsc przenoszenia zaszewek jest kluczowe dla uzyskania doskonałego dopasowania oraz atrakcyjnego wyglądu odzieży, co jest niezbędne dla profesjonalnego krawiectwa oraz produkcji odzieżowej.

Pytanie 32

Jakie narzędzie krojcze powinno się zastosować do podziału materiału o wysokości 160 mm na części?

A. Krajarkę przenośną ręczną

B. Prasę do wykrawania

C. Nożyce krawieckie

D. Maszynę krojczą taśmową

Wybór niewłaściwego narzędzia do rozkroju nakładu o wysokości 160 mm może prowadzić do wielu problemów w zakresie efektywności oraz jakości wykonywanych prac. Maszyna krojcza taśmowa, mimo że jest używana do cięcia większych serii materiałów, nie jest odpowiednia dla mniejszych projektów ze względu na swoje rozmiary i złożoność obsługi. Użycie tej maszyny wymaga również stałego zasilania oraz przygotowania odpowiednich ustawień, co w przypadku jednorazowego cięcia może być czasochłonne. Prasa do wykrawania może być skuteczna w przypadku cięcia kształtów, ale nie nadaje się do cięcia prostych sekcji materiałów o nieregularnych wymiarach, a jej użycie wiąże się z koniecznością posiadania odpowiednich wykrojników, co podnosi koszty i zmienia złożoność procesu. Warto również zauważyć, że nożyce krawieckie, chociaż są narzędziem manualnym, mogą nie zapewnić wystarczającej precyzji oraz powtarzalności w cięciu, co jest kluczowe w produkcji. Często są stosowane w sytuacjach, gdy materiał jest cienki, ale w przypadku grubszych tkanin, mogą prowadzić do efektu „strzępienia” czy nieestetycznych krawędzi. Wniosek jest taki, że kluczowym jest dobranie narzędzi do specyficznych warunków pracy oraz charakterystyki materiału, aby uniknąć problemów związanych z jakością oraz efektywnością produkcji.

Pytanie 33

Jaką grupę pomiarów ciała stanowią pomiary realizowane w dowolnym kierunku szerokości lub długości na krzywych liniach?

A. Wysokości

B. Łuków

C. Obwodów

D. Długości

Pomiary ciała, które są dokonywane w dowolnym kierunku szerokości lub długości po liniach krzywych, zaliczają się do pomiarów łuków. Pomiary te są szczególnie istotne w różnych dziedzinach, takich jak inżynieria, architektura, a także medycyna, gdzie precyzyjne określenie wymiarów obiektów o nieregularnych kształtach jest kluczowe. Przykładem zastosowania pomiarów łuków może być projektowanie odzieży, gdzie krzywe sylwetki muszą być dokładnie zmierzone, aby osiągnąć idealne dopasowanie. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują wykorzystanie zaawansowanych technik skanowania 3D, które umożliwiają uzyskanie dokładnych danych dotyczących kształtu ciała danej osoby. W kontekście architektury, pomiary łuków są niezbędne przy projektowaniu konstrukcji o krzywych liniach, takich jak łuki mostów czy okna. Odpowiednie standardy, jak ISO 3348 dotyczące pomiarów krzywoliniowych, dostarczają wytycznych, które pomagają w uzyskiwaniu precyzyjnych rezultatów. Podsumowując, pomiary łuków mają kluczowe znaczenie w praktycznych zastosowaniach, które wymagają dokładności i precyzji w pomiarach nieregularnych form.

Pytanie 34

Jaką maszynę należy wykorzystać do robienia dziur w męskiej koszuli?

A. Dziurkarkę odzieżową

B. Guzikarkę

C. Dziurkarkę bieliźnianą

D. Ryglówkę

Wybór niewłaściwej maszyny do wykonywania dziurek w koszulach męskich może prowadzić do wielu problemów produkcyjnych oraz jakościowych. Ryglówka, która jest przeznaczona do szycia i wzmacniania szwów, nie jest narzędziem do wycinania dziurek. Może być użyta do szycia guzików, ale nie do ich mocowania przez stworzenie odpowiednich otworów. Użycie ryglówki do wykonania dziurek mogłoby skutkować uszkodzeniem materiału, a także brakiem precyzji, co w efekcie obniżyłoby jakość wykończenia odzieży. Guzikarka, z kolei, jest maszyną przeznaczoną do mocowania guzików, a nie do wycinania dziurek. Jej zastosowanie w kontekście dziurek jest zatem całkowicie niewłaściwe, co często wynika z błędnego zrozumienia funkcji tych maszyn. Dziurkarka odzieżowa mogłaby wydawać się odpowiednia, ale nie jest tak precyzyjna w przypadku delikatnych materiałów, jaką jest koszula męska, której konstrukcja wymaga większej dbałości o szczegóły. W rezultacie, nie tylko nie spełniłaby wymagań dotyczących jakości, ale także mogłaby powodować uszkodzenia tkaniny czy deformacje. Dlatego kluczowe jest, aby w procesie produkcji odzieży korzystać z narzędzi dostosowanych do specyficznych funkcji, co wspiera zachowanie wysokich standardów oraz zadowolenia klientów.

Pytanie 35

Przed przekazaniem klientce uszytej sukienki warto zweryfikować, czy wyrób odpowiednio się układa na

A. figurze

B. stole

C. manekinie

D. wieszaku

Odpowiedź 'figurze' jest prawidłowa, ponieważ sprawdzanie, jak sukienka układa się na figurze, jest kluczowym aspektem procesu krawieckiego. Figury, które imitują ludzką sylwetkę, pozwalają na lepsze zobrazowanie, jak materiał zachowuje się na ciele, co jest niezwykle istotne dla oceny dopasowania oraz komfortu noszenia odzieży. Dobrą praktyką jest przymierzanie gotowego wyrobu na figurze, aby ocenić całościowy wygląd, linie i proporcje. Na przykład, jeśli sukienka ma określony krój, który ma podkreślać talię, to tylko na figurze można dokładnie zobaczyć, czy ten efekt jest osiągnięty. W branży modowej zaleca się również, aby każda sukienka była prezentowana na figurze przed jej oddaniem klientce, co pozwala na ewentualne korekty i poprawki. W praktyce, figury krawieckie są wykorzystywane nie tylko do przymiarek, ale również do prezentacji odzieży podczas pokazów mody oraz sesji zdjęciowych, co podkreśla ich znaczenie w procesie tworzenia odzieży.

Pytanie 36

Przeróbka kamizelki bez podszewki polega na dostosowaniu jej do figury klientki oraz przyszyciu 4 guzików pobranych z magazynu zakładu. Koszt jednego guzika to 1,00 zł, a cena robocizny została oszacowana na 30,00 zł. Jaką kwotę należy zapłacić za wykonanie usługi?

A. 31,20 zł

B. 32,00 zł

C. 34,00 zł

D. 33,00 zł

No to super, że wybrałeś 34,00 zł! To jest prawidłowa odpowiedź, bo musimy dodać koszt robocizny, który wynosi 30,00 zł, do kosztu guzików. Każdy guzik kosztuje 1,00 zł, a potrzebujemy 4, więc to 4 x 1,00 zł daje nam 4,00 zł. Jak to zsumujemy, to mamy 30,00 zł za robociznę plus 4,00 zł za guziki, co daje 34,00 zł. To normalne, że w takich wycenach trzeba wszystko zsumować, żeby klient wiedział, za co dokładnie płaci. Dobrze jest mieć jasność w każdej transakcji, bo to pomaga zarówno nam, jak i klientom. Dzięki temu możemy lepiej planować, co do budżetu na przyszłość.

Pytanie 37

Aby zlikwidować wyświecenie, które pojawiło się na odzieży w wyniku obróbki parowo-cieplnej, należy zastosować

A. sprasowanie

B. wprasowanie

C. odparowanie

D. przeprasowanie

Sprasowanie, przeprasowanie oraz wprasowanie to techniki, które mogą wydawać się sensowne w kontekście usuwania wyświecenia, jednak w rzeczywistości nie są one odpowiednie dla konkretnego problemu związanego z nadmierną wilgocią powstałą podczas obróbki parowo-cieplnej. Sprasowanie polega na przyłożeniu siły do materiału w celu jego wygładzenia, co może prowadzić do utrwalenia wyświecenia, zamiast jego usunięcia. Z kolei przeprasowanie, które również opiera się na użyciu żelazka, może chwilowo wygładzić tkaninę, jednak nie eliminuje problemu wilgoci, a wręcz może ją utrwalić. Użycie wprasowania, czyli wprowadzenie wilgoci w materiał w celu nadania mu kształtu, również nie jest skutecznym rozwiązaniem, ponieważ może tylko pogorszyć sytuację, zwiększając poziom wyświecenia. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że techniki te są w stanie efektywnie usunąć nadmiar wilgoci, podczas gdy tak naprawdę mogą one jedynie maskować problem. Rzeczywistym rozwiązaniem dla wyświecenia jest zastosowanie procesu odparowania, który pozwala na kontrolowanie i usunięcie nadmiaru wilgoci, co jest zgodne z zaleceniami najlepszych praktyk w przemyśle tekstylnym. Warto zaznaczyć, że zrozumienie różnic pomiędzy tymi metodami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania jakością wyrobów odzieżowych.

Pytanie 38

Tkanina wykonana z bawełny, tkaną na krosnach żakardowych w splotach atłasowym i satynowym, wykorzystywana do produkcji obrusów, to

A. popelina

B. adamaszek

C. madera

D. batyst

Odpowiedź 'adamaszek' jest trafna, bo to naprawdę wyjątkowy materiał. Tkanina adamaszkowa ma wyraźny wzór, często używa się jej w obrusach czy dekoracjach stołów. Jest tkana na krosnach żakardowych, co sprawia, że ma gładki, błyszczący splot, a także bardziej matowy splot satynowy. Dzięki temu wygląda elegancko. Osobiście uważam, że jest świetnym wyborem, bo jest nie tylko ładna, ale też trwała i łatwa do czyszczenia. Używa się jej w różnych fajnych rzeczach, jak obrusy na szczególne okazje czy zasłony. W branży tekstylnej adamaszek to raczej premium materiał, więc robią go z myślą o wysokiej jakości. Warto dodać, że może być z bawełny lub włókien syntetycznych, co wpływa na to, jak się zachowuje i wygląda. Wybierając adamaszek na obrus, zyskujesz nie tylko estetykę, ale też praktyczność.

Pytanie 39

Podczas eksploatacji zauważono nieprawidłowy chód maszyny szwalniczej, którego jedną z przyczyn może być

A. zbyt luźny pas napędowy

B. za mocno naciągnięty pas napędowy

C. nadmierny docisk stopki

D. zbyt wysokie naprężenie nitki górnej

Wybór opcji dotyczącej zbyt luźnego pasa napędowego, zbyt dużego docisku stopki oraz zbyt dużego naprężenia nitki górnej jest często wynikiem niepełnego zrozumienia wpływu poszczególnych elementów na działanie maszyny szwalniczej. Za luźny pas napędowy zazwyczaj prowadzi do poślizgu, co może skutkować nieregularnym działaniem i utratą precyzji w szyciu. W praktyce jednak, taki stan jest mniej prawdopodobną przyczyną ciężkiego chodu maszyny w porównaniu do zbyt mocno naciągniętego pasa, który powoduje nadmierne obciążenie. Zbyt duży docisk stopki może prowadzić do nieprawidłowego prowadzenia materiału, ale nie jest to bezpośrednia przyczyna ciężkiego chodu, a raczej objaw złej regulacji, który można zminimalizować przez odpowiednią kalibrację. Z kolei zbyt duże naprężenie nitki górnej, chociaż wpływa na jakość szycia, nie ma bezpośredniego związku z ciężkim chodem maszyny. W rzeczywistości, ciężki chód jest związany z mechanicznymi aspektami działania maszyny, takimi jak napięcie pasa napędowego. Prawidłowe zrozumienie wpływu tych parametrów jest kluczowe dla efektywnego użytkowania urządzeń szwalniczych oraz dla zapobiegania ich awariom.

Pytanie 40

Jakim symbolem oznaczany jest pomiar ciała człowieka realizowany w kierunku pionowym od punktu ramiennego do punktu rylcowego bocznego?

A. RvRv

B. SyTy

C. RvNv

D. XcXc

Odpowiedź RvNv jest jak najbardziej trafna. To oznacza, że mówimy tu o pomiarze, który wykonujemy od ramienia do boku, w pionie. W medycynie i anatomii te symbole są naprawdę ważne, bo pomagają zrozumieć, co i jak mierzymy. Rv wskazuje na ramię, a Nv na punkt w okolicy łokcia. Tego typu pomiary są super ważne w kontekście oceny zdrowia pacjentów, bo mogą wpływać na diagnozowanie i dostosowanie odpowiednich terapii. W różnych dziedzinach, jak ortopedia czy dietetyka, takie informacje pomagają nam ocenić, jak rośnie i rozwija się ciało pacjenta. No i w badaniach też musimy być precyzyjni, bo to kluczowe, żeby wyniki były wiarygodne.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej