Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 19 maja 2025 16:55
  • Data zakończenia: 19 maja 2025 17:26

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie obowiązki przypisane są Regionalnej Izbie Obrachunkowej?

A. zarządzanie obsługą długu publicznego.
B. współpraca w zakresie finansów z zagranicznymi instytucjami oraz organizacjami finansowymi.
C. tworzenie projektów ustaw oraz wydawanie rozporządzeń odnoszących się do finansów publicznych.
D. nadzór nad funkcjonowaniem jednostek samorządu terytorialnego w obszarze finansów.
Współpraca finansowa z zagranicą i międzynarodowymi organizacjami finansowymi, prowadzenie obsługi długu publicznego oraz opracowywanie projektów ustaw i rozporządzeń dotyczących finansów publicznych to zadania, które nie leżą w kompetencjach Regionalnej Izby Obrachunkowej. Współpraca z zagranicą zazwyczaj jest domeną ministerstw, które mają odpowiednie zasoby i kompetencje do negocjowania warunków z międzynarodowymi instytucjami. Dług publiczny jest natomiast obsługiwany głównie przez Ministerstwo Finansów, które odpowiada za zarządzanie zadłużeniem kraju oraz strategią finansową. Opracowywanie projektów ustaw i rozporządzeń to funkcja legislacyjna, która również nie należy do RIO, a jest zarezerwowana dla organów ustawodawczych. Typowym błędem myślowym jest mylenie roli nadzorczej RIO z rolą wykonawczą innych organów. Użytkownicy mogą myśleć, że RIO również zaangażowana jest w bezpośrednią współpracę finansową lub tworzenie aktów prawnych, co prowadzi do niepełnego zrozumienia jej funkcji. Warto zauważyć, że RIO koncentruje się na audytach oraz kontrolach, a jej głównym celem jest zapewnienie efektywności i transparentności w finansach samorządowych, a nie zajmowanie się polityką finansową na szczeblu krajowym.

Pytanie 2

Przedsiębiorstwo jest czynnym podatnikiem VAT i dokonuje wyłącznie sprzedaży opodatkowanej. Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz kwotę podatku VAT, jaką należy odprowadzić do urzędu skarbowego za maj 2017 roku.

Lp.Nazwa i numer dowoduWartość netto
(w zł)
Kwota podatku VAT
(w zł)
Wartość
brutto
(w zł)
1.Faktura zakupu 32/05/20174 000,00920,004 920,00
2.Faktura zakupu 155/05/20172 000,00460,002 460,00
3.Faktura sprzedaży 1/05/20178 000,001 840,009 840,00
4.Faktura korygująca sprzedaż 1/05/2017-1 000,00-230,00-1 230,00

A. 460,00 zł
B. 230,00 zł
C. 1610,00 zł
D. 1 380,00 zł
Wybór odpowiedzi, która nie odpowiada rzeczywistym obliczeniom, może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia mechanizmu obliczania kwoty VAT do odprowadzenia. Osoby, które wskazały inne kwoty, mogły popełnić typowy błąd, myląc VAT naliczony z VAT należnym lub nie uwzględniając faktur korygujących. Na przykład, odpowiedź 1380,00 zł mogła być wynikiem pomylenia kwoty VAT naliczonego z należnym, co jest powszechnym błędem wśród początkujących podatników. Inna opcja, 1610,00 zł, również nie jest prawidłowa, ponieważ przedstawia łączną wartość VAT należnego bez uwzględnienia VAT naliczonego, co prowadzi do nadpłaty. Odpowiedzi 1 610,00 zł oraz 1 380,00 zł mogą również sugerować, że osoba nie zrozumiała, jak zastosować faktury korygujące w kontekście obliczeń podatkowych. Zrozumienie różnicy między VAT naliczonym a należnym jest kluczowe, aby uniknąć takich pomyłek. W praktyce ważne jest, aby na bieżąco monitorować i analizować transakcje oraz dokumentację, co może zapobiec nieporozumieniom przy obliczaniu zobowiązań podatkowych. Dobrą praktyką jest także konsultacja z doradcą podatkowym w przypadku wątpliwości dotyczących rozliczeń VAT.

Pytanie 3

Jan Fortuna w ubiegłym roku osiągnął dochód do opodatkowania w wysokości 88 528 zł. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli wskaż sposób obliczenia podatku dochodowego.

Podstawa obliczenia podatku
w złotych
Wartość podatku
ponaddo
85 528 zł18% minus kwota zmniejszająca podatek 556,02 zł
85 528 zł14 839,02 zł + 32% nadwyżki ponad 85 528 zł

A. 14 839,02 + 18% z kwoty 3 000 zł
B. 88 528 zł x 18%
C. 14 839,02 + 32% z kwoty 3 000 zł
D. 88 528 zł x 32%
Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z kilku powszechnych nieporozumień dotyczących zasad obliczania podatku dochodowego. W przypadku pierwszej opcji, mnożenie całkowitego dochodu 88 528 zł przez 32% jest błędne, ponieważ nie uwzględnia progresywnej skali podatkowej, która zakłada, że dla dochodu do 85 528 zł stosuje się stawkę 18%. Taka metoda nie może odzwierciedlać rzeczywistego procesu obliczania podatku. W trzeciej opcji, użycie 18% z kwoty 3 000 zł również jest nieprawidłowe, gdyż stawka ta dotyczy tylko dochodu do 85 528 zł, a nie nadwyżki, która jest opodatkowana wyższą stawką 32%. Zastosowanie stawek w niewłaściwych kontekstach prowadzi do błędnych wyników podatkowych, co z kolei może skutkować problemami z organami podatkowymi. Prawidłowe zrozumienie progów podatkowych oraz odpowiednich stawek jest kluczowe. Błędem jest również zakładanie, że można od razu obliczać podatek od całkowitego dochodu bez uwzględnienia obowiązujących progów, co jest niezgodne z rzeczywistymi przepisami. Aby poprawnie obliczać podatek, należy zawsze brać pod uwagę aktualne regulacje oraz wartości progowe ustalane przez ustawodawcę.

Pytanie 4

Przedsiębiorca dysponuje lokalem użytkowym o powierzchni 1 000 m2 oraz 200 m2 ziemi. Stawka podatku od nieruchomości dla budynków oraz ich części wynosi 21,94 zł za 1 m2, natomiast dla gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej 0,84 zł za 1 m2. Jaką sumę powinien uiścić przedsiębiorca na rachunek Urzędu Miasta z tytułu podatku od nieruchomości?

A. 22 000,00 zł
B. 21 940,00 zł
C. 22 108,00 zł
D. 16 800,00 zł
W przypadku udzielania odpowiedzi na pytanie dotyczące podatku od nieruchomości, kluczowe jest zrozumienie, jak oblicza się ten podatek i jakie elementy wpływają na jego wysokość. Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z błędnych obliczeń lub nieuwzględnienia wszystkich składników, które wpływają na całkowity podatek. Na przykład, osoby, które wybrały kwoty takie jak 22 000,00 zł lub 21 940,00 zł, mogły zignorować lub błędnie obliczyć podatek od gruntów. Warto zauważyć, że każda nieruchomość podlega odrębnym stawkom dla budynków oraz gruntów, co jest istotne w kontekście przepisów podatkowych. Przykładowo, wybierając 22 000,00 zł, można założyć, że ktoś obliczył tylko podatek od lokalu użytkowego, nie dodając podatku od gruntu. Z kolei wybór 21 940,00 zł sugeruje, że osoba uwzględniła tylko budynek, co jest również błędne w kontekście pełnych obliczeń. Aby skutecznie zarządzać kosztami związanymi z nieruchomościami, przedsiębiorcy powinni zapoznawać się z lokalnymi regulacjami prawnymi oraz praktykami obliczania podatków, co pozwoli im na dokładne przewidywanie wydatków i lepszą organizację finansową w firmie.

Pytanie 5

Kto otrzymuje wypłatę dywidendy?

A. pracownikom firmy publicznej
B. wspólnikom w spółce jawnej
C. akcjonariuszom spółki akcyjnej
D. członkom spółdzielni
Odpowiedzi sugerujące, że dywidendy są wypłacane pracownikom przedsiębiorstw państwowych, wspólnikom w spółkach jawnych lub członkom spółdzielni, bazują na nieporozumieniu związanym z różnymi typami struktur organizacyjnych. Pracownicy przedsiębiorstw państwowych nie są zazwyczaj akcjonariuszami, a ich wynagrodzenia opierają się na ustalonym systemie płacowym, a nie na udziałach kapitałowych. W przypadku spółek jawnych, wspólnicy zazwyczaj czerpią korzyści z zysków w formie wypłaty zysków lub wynagrodzenia, a nie w formie dywidend, co jest charakterystyczne dla spółek akcyjnych. Z kolei członkowie spółdzielni mogą otrzymywać zyski w formie dywidendy, ale jest to bardziej związane z dystrybucją zysków na podstawie wkładów członków, a nie z typowym systemem wypłaty dywidend stosowanym w spółkach akcyjnych. Typowym błędem jest mylenie różnych form wypłat i źródeł dochodu. Warto pamiętać, że struktura dywidend jest ściśle związana z charakterystyką spółki, jej zyskami oraz zasadami regulującymi wypłaty w danej formie organizacyjnej.

Pytanie 6

Pracodawca zawarł z pracownikiem umowę o pracę na czas próbny 1 kwietnia 2015 roku. Kiedy umowa ta może zostać zakończona najpóźniej?

A. 30 kwietnia 2015 roku
B. 30 czerwca 2015 roku
C. 31 lipca 2015 roku
D. 30 maja 2015 roku
Odpowiedź 30 czerwca 2015 roku jest poprawna w kontekście obowiązujących przepisów prawa pracy. W przypadku umowy o pracę na okres próbny, zgodnie z Kodeksem pracy, maksymalny czas trwania takiej umowy nie może przekroczyć trzech miesięcy. Umowa została zawarta 1 kwietnia 2015 roku, co oznacza, że okres próbny trwa do 30 czerwca 2015 roku. Warto wziąć pod uwagę, że umowa próbna ma na celu ocenę umiejętności pracownika oraz dopasowanie go do warunków pracy. Zakończenie umowy może nastąpić w każdym momencie w trakcie trwania okresu próbnego, ale nie później niż na koniec trzymiesięcznego terminu. Przykładem praktycznym może być sytuacja, w której pracodawca decyduje się na przedłużenie współpracy z pracownikiem po zakończeniu okresu próbnego, co może skutkować zawarciem umowy na czas określony lub nieokreślony, w zależności od potrzeb obu stron. Warto zaznaczyć, że takie praktyki są zgodne z dobrymi praktykami HR, które promują zrozumienie i przejrzystość w relacji pracodawca-pracownik.

Pytanie 7

Na podstawie informacji zawartych w tabeli ustal, jaka będzie wartość rozrachunków z urzędem skarbowym z tytułu podatku VAT?

WyszczególnienieWartość w zł
Wartość netto zakupionych towarów1 000,00
Kwota podatku VAT ujętych w fakturach zakupu230,00
Wartość brutto zakupionych towarów1 230,00
Wartość netto sprzedanych towarów1 500,00
Kwota podatku VAT ujętych w fakturach sprzedaży345,00
Wartość brutto sprzedanych towarów1 845,00

A. 345 zł do zwrotu.
B. 115 zł do zapłaty.
C. 230 zł do zapłaty.
D. 330 zł do zwrotu.
Aby pomyślnie ustalić wartość rozrachunków z urzędem skarbowym z tytułu podatku VAT, kluczowe jest zrozumienie różnicy między podatkiem VAT należnym a naliczonym. W sytuacji, gdy podatek VAT należny przewyższa podatek VAT naliczony, należy zapłacić różnicę, co w tym przypadku wynosi 115 zł. Praktycznie oznacza to, że firma generuje więcej przychodów, które podlegają opodatkowaniu, niż wydatków, z których może odliczyć podatek. To podejście jest zgodne z zasadami rachunkowości i dobrą praktyką w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe dla prawidłowego prowadzenia księgowości, co pozwala na uniknięcie problemów z urzędami skarbowymi. Na przykład, każda firma powinna regularnie analizować swoje rozrachunki VAT, aby na bieżąco monitorować swoje zobowiązania podatkowe oraz uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek podczas kontroli skarbowej. Warto również zaznaczyć, że poprawne ustalanie rozrachunków VAT jest nie tylko obowiązkiem prawnym, ale także wpływa na płynność finansową przedsiębiorstwa.

Pytanie 8

W minionym kwartale sklep spożywczy uzyskał obroty wynoszące 200 000 zł, a średni stan magazynowy towarów wyniósł 25 000 zł. Sklep ten odnowił w kwartale średni stan magazynowy

A. 6 razy
B. 4 razy
C. 2 razy
D. 8 razy
Dobra robota, odpowiedź jest trafna! Obliczając wskaźnik rotacji zapasów, dzielimy całkowite obroty przez średni zapas. W tym przypadku to wygląda tak: obroty wyniosły 200 000 zł, a średni zapas to 25 000 zł. Używając wzoru: Rotacja = Obroty / Średni zapas, mamy 200 000 zł podzielone przez 25 000 zł, co daje 8. To znaczy, że sklep uzupełniał swoje zapasy średnio 8 razy w kwartale. To świetny wynik, bo wskazuje na dobrą sprzedaż i zarządzanie zapasami. W praktyce, szybka rotacja towarów zmniejsza ryzyko, że coś się przeterminuje lub zostanie na półkach za długo. Pamiętaj też, że to, jaka rotacja jest odpowiednia, zależy od produktów i sezonu. W branży spożywczej, gdzie wszystko ma krótki termin ważności, wysoka rotacja zapasów jest szczególnie istotna.

Pytanie 9

Gdy sprzątaczka podłączyła odkurzacz do gniazdka, doznała porażenia prądem. Jaką czynność należy wykonać w pierwszej kolejności, aby udzielić jej pomocy?

A. powiadomienie przełożonego
B. informowanie Państwowej Inspekcji Pracy
C. wezwanie karetki pogotowia
D. odcięcie dopływu prądu
Odpowiedzi, które koncentrują się na wezwaniu przełożonego, powiadomieniu Państwowej Inspekcji Pracy lub wezwaniu karetki pogotowia, są niewłaściwe w kontekście pierwszej pomocy w sytuacji porażenia prądem. Wezwanie przełożonego, mimo że może być ważne w kontekście raportowania incydentu, nie przyczyni się do natychmiastowej pomocy osobie poszkodowanej. Kluczowym aspektem pierwszej pomocy jest szybka interwencja, a nie oczekiwanie na decyzje osób trzecich. Powiadomienie Państwowej Inspekcji Pracy jest konieczne w przypadku poważnych wypadków, ale nie powinno być priorytetem w momencie, gdy osoba wymaga natychmiastowej pomocy. W takiej sytuacji najważniejsze jest szybkie działanie, a nie formalności. Wezwanie karetki pogotowia jest istotne, jednak nie może być pierwszym krokiem w sytuacji zagrożenia życia, jaką stwarza porażenie prądem. Bezpieczeństwo poszkodowanego powinno być na pierwszym miejscu, a wezwanie pomocy medycznej powinno nastąpić dopiero po odcięciu źródła prądu. W praktyce błędne podejście do udzielania pierwszej pomocy w takich sytuacjach może prowadzić do tragicznych skutków, dlatego tak istotne jest przestrzeganie właściwej procedury, która zawsze zaczyna się od zapewnienia bezpieczeństwa zarówno dla poszkodowanego, jak i dla osoby udzielającej pomocy.

Pytanie 10

Który z poniższych dokumentów księgowych jest dowodem księgowym potwierdzającym zakup towarów na kredyt?

A. Notatka służbowa
B. Paragon fiskalny
C. Weksel
D. Faktura VAT
Paragon fiskalny jest dokumentem potwierdzającym sprzedaż towarów lub usług, jednak jest on używany głównie w transakcjach detalicznych, gdzie płatność następuje natychmiastowo. Paragon nie jest odpowiedni w przypadku zakupu na kredyt, ponieważ nie zawiera informacji o odroczonym terminie płatności, a jego celem jest jedynie rejestracja sprzedaży. Weksel to dokument finansowy, który stanowi zobowiązanie do zapłaty określonej kwoty w przyszłości, ale nie jest bezpośrednim dowodem zakupu towarów na kredyt. Weksel może być używany jako forma zabezpieczenia płatności, jednak nie zastępuje on faktury VAT w kontekście dowodzenia transakcji handlowej. Notatka służbowa, z kolei, to dokument wewnętrzny, który służy do komunikacji w ramach organizacji i nie ma żadnej mocy księgowej ani nie jest używany do rejestrowania transakcji finansowych. Często błędnym podejściem jest mylenie różnorodnych dokumentów finansowych i księgowych z ich rzeczywistą rolą w obszarze księgowości. Zrozumienie różnic między nimi jest kluczowe dla skutecznego zarządzania dokumentacją w jednostce organizacyjnej.

Pytanie 11

Jaka jest prawidłowa sekwencja etapów procesu planowania?

A. Określenie celów, identyfikacja problemu, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań, dokonanie decyzji, realizacja planu, kontrola wykonania planu
B. Określenie celów, realizacja planu, kontrola wykonania planu, dokonanie decyzji, identyfikacja problemu, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań
C. Określenie celów, realizacja planu, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań, kontrola wykonania planu, identyfikacja problemu, dokonanie decyzji
D. Określenie celów, identyfikacja problemu, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań, dokonanie decyzji, kontrola wykonania planu, realizacja planu
Prawidłowa kolejność etapów procesu planowania zaczyna się od ustalenia celów, które stanowią podstawę dla całego procesu. Cele powinny być SMART (Specific, Measurable, Achievable, Relevant, Time-bound), co pozwala na jasne zdefiniowanie oczekiwań i kierunku działania. Następnie identyfikacja problemu jest kluczowym krokiem, pozwalającym zrozumieć, jakie przeszkody mogą wystąpić na drodze do realizacji celów. Kolejnym etapem jest poszukiwanie alternatywnych rozwiązań, które pozwala na rozwinięcie kreatywności i znalezienie najbardziej efektywnych strategii. Po zebraniu różnych opcji, dokonanie wyboru najlepszego rozwiązania jest niezbędne do skoncentrowania działań na konkretnej drodze do osiągnięcia celów. Wdrożenie planu to moment, w którym teoretyczne założenia są wprowadzane w życie, a kontrola realizacji planu pozwala na monitorowanie postępów oraz dostosowywanie działań w razie potrzeby. Taka struktura jest zgodna z najlepszymi praktykami zarządzania projektami, jak na przykład metodologia PRINCE2, która kładzie duży nacisk na cykl życia projektu i jego etapowe zarządzanie.

Pytanie 12

Norma definiuje ilość surowców potrzebnych do wyprodukowania jednej jednostki wyrobu

A. procesu
B. teoretyczna
C. wydajności
D. techniczna
Normy techniczne, procesowe i wydajnościowe, to tak naprawdę pojęcia, które sporo osób myli z normą teoretyczną, co potem prowadzi do zamieszania w planowaniu produkcji. Norma techniczna dotyczy wymagań technicznych dotyczących wyrobu, a nie tego, ile materiału trzeba do jego produkcji. To pomaga zapewnić, że wyrób jest zgodny z wymaganiami jakości i bezpieczeństwa, ale nie mówi, ile materiałów jest potrzebnych. Z kolei norma procesu to coś o organizacji różnych etapów produkcji, bardziej skupia się na efektywności działań, a mniej na ilości używanych surowców. A norma wydajności dotyczy efektywności w procesach produkcyjnych, ocenia wydajność maszyn i ludzi, ale to też nie jest bezpośrednio związane z ilością surowców. Jak się te pojęcia pomiesza, można źle zaplanować zapasy i zużywać więcej materiałów, co w efekcie podnosi koszty produkcji i obniża efektywność. Żeby dobrze zarządzać produkcją, trzeba rozumieć te różnice i umieć je stosować w praktyce.

Pytanie 13

Przedsiębiorstwo, Tomato s.c. z Grudziądza, jako jedno z wielu przedsiębiorstw rodzinnych dostarcza pomidory do okolicznych sklepów. Na podstawie informacji zawartych w tabeli określ rodzaj modelu rynku, w ramach którego funkcjonuje to przedsiębiorstwo.

Modele struktur rynku
Nazwa rynkuLiczba przedsiębiorstw na rynkuRodzaj produktuDostęp do rynku
Konkurencja doskonałabardzo dużo małych przedsiębiorstwjednorodne (identyczne)wolny lub bardzo łatwy
Pełen monopoljednatylko jeden produkt nie ma substytutumoże być zablokowany, są bariery wejścia
Konkurencja monopolistycznawielezróżnicowany, ale ma bliskie substytutyłatwy, ale wysokie koszty reklamy
Oligopolkilkazróżnicowany, pod względem jakości i rodzajuprawne i kapitałowe bariery wejścia

A. Oligopolu.
B. Konkurencji monopolistycznej.
C. Pełnego monopolu.
D. Konkurencji doskonałej.
Wybór odpowiedzi wskazującej na model pełnego monopolu jest błędny, ponieważ monopole występują w sytuacjach, gdy jedno przedsiębiorstwo dominująco kontroluje cały rynek, co nie ma miejsca w przypadku przedsiębiorstwa Tomato s.c. To przedsiębiorstwo działa na rynku, gdzie istnieje wiele innych dostawców pomidorów, co oznacza, że nie ma jednego dominującego gracza. Monopol mógłby występować, gdyby Tomato s.c. miało wyłączność na produkcję pomidorów w danym regionie, co jest mało prawdopodobne w branży rolniczej. Odpowiedź wskazująca na oligopol również nie jest trafna, gdyż oligopol charakteryzuje się niewielką liczbą producentów, co pozwala im na wzajemne oddziaływanie cenowe i strategiczne. W przypadku Tomato s.c. z Grudziądza mamy do czynienia z bardzo dużą liczbą małych producentów, co całkowicie wyklucza ten model. Konkurencja monopolistyczna z kolei występuje w sytuacjach, gdy różne przedsiębiorstwa oferują produkty, które są zróżnicowane, a nie identyczne. Pomidory są produktem jednorodnym, co z kolei wyklucza także ten model. Takie nieporozumienia często wynikają z błędnego rozumienia struktury rynków oraz z analizy przypadków, gdzie złożoność realiów rynkowych nie jest dostatecznie uwzględniana. Ważne jest, aby dokładnie rozumieć różnice pomiędzy różnymi modelami rynkowymi, co pozwoli na bardziej trafne analizy i podejmowanie decyzji strategicznych w przyszłości.

Pytanie 14

Osiągnięcie zamierzonych rezultatów przy minimalnych wydatkach związanych z ich realizacją jest zgodne z zasadą

A. alternatywnych sposobów.
B. podstawowego elementu.
C. racjonalnego zarządzania.
D. koncentracji.
Racjonalne gospodarowanie to zasada, która polega na efektywnym wykorzystaniu dostępnych zasobów w celu osiągnięcia zamierzonych celów przy minimalnych nakładach. Oznacza to, że organizacje dążą do maksymalizacji efektywności swoich działań, eliminując marnotrawstwo i optymalizując procesy. Przykładem zastosowania tej zasady może być analiza kosztów i korzyści przed podjęciem decyzji o inwestycji – przedsiębiorstwa często używają narzędzi takich jak analiza SWOT lub analiza rentowności, aby upewnić się, że podejmują decyzje, które przyniosą największe zyski przy najniższych kosztach. W kontekście zarządzania projektami, racjonalne gospodarowanie może obejmować planowanie zasobów ludzkich i materialnych, aby zapewnić, że każdy etap projektu jest realizowany zgodnie z budżetem i harmonogramem. Stosowanie tej zasady jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu, które promują efektywność i zrównoważony rozwój.

Pytanie 15

W jakich okolicznościach Skarb Państwa sprzedaje obligacje skarbowe?

A. wysokiego poziomu bezrobocia
B. inflacji pełzającej
C. nadwyżki w budżecie
D. deficytu budżetowego
Wybór odpowiedzi dotyczącej wysokiego bezrobocia wskazuje na nieporozumienie w zakresie celów emisji obligacji skarbowych. Wysokie bezrobocie nie jest bezpośrednim powodem, dla którego rząd decyduje się na emisję obligacji. Choć bezrobocie może wpływać na sytuację gospodarczą, to sama jego wysoka wartość nie skutkuje automatycznie potrzebą pozyskiwania dodatkowych środków w formie długu. Nadwyżka budżetowa, z kolei, oznacza, że rząd ma więcej dochodów niż wydatków, a zatem nie ma potrzeby zaciągania kolejnych zobowiązań finansowych. W przypadku inflacji pełzającej, która jest niska i stabilna, rząd również nie musi niezwłocznie emitować obligacji, gdyż sytuacja gospodarcza nie wymaga takiego działania. Dodatkowo, decyzje o emisji obligacji powinny być podejmowane na podstawie długoterminowej analizy sytuacji budżetowej, a nie jedynie na podstawie chwilowych zjawisk, takich jak wzrost bezrobocia czy umiarkowana inflacja. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe dla skutecznego zarządzania finansami publicznymi oraz planowania budżetu, aby unikać błędnych decyzji, które mogłyby prowadzić do pogorszenia sytuacji finansowej państwa.

Pytanie 16

Firma nabyła surowce, które zostały przyjęte do magazynu. Płatność za dostarczone surowce odbędzie się w późniejszym terminie. Wartość kwoty do uregulowania stanowi zobowiązanie

A. z tytułu ubezpieczeń społecznych
B. wobec pracowników
C. wobec urzędu skarbowego
D. z tytułu dostaw i usług
Odpowiedź "z tytułu dostaw i usług" jest poprawna, ponieważ w sytuacji opisanej w pytaniu, przedsiębiorstwo zakupiło materiały, które zostały przyjęte do magazynu, a zapłata za te materiały zostanie dokonana w późniejszym terminie. Taka sytuacja prowadzi do powstania zobowiązania, które jest klasyfikowane jako zobowiązania z tytułu dostaw i usług. W praktyce, wszystkie zakupy materiałów, środków trwałych oraz usług, które nie zostały jeszcze opłacone, tworzą zobowiązania wobec dostawców. Współczesne przedsiębiorstwa powinny prowadzić ewidencję tych zobowiązań zgodnie z zasadami rachunkowości, co pozwala na bieżące monitorowanie płatności. Dzięki temu można uniknąć opóźnień w regulowaniu zobowiązań, co jest kluczowe dla utrzymania dobrych relacji z dostawcami. Dobrą praktyką jest regularne przeglądanie stanu zobowiązań, co ułatwia zarządzanie płynnością finansową. Warto także wspomnieć o znaczeniu terminowego dokonywania płatności, które wpływa na zdolność kredytową przedsiębiorstwa oraz wizerunek na rynku.

Pytanie 17

Pracownik podpisał umowę o pracę na próbny okres trzech miesięcy. Jak długo trwa wypowiedzenie tej umowy?

A. 2 dni
B. 1 miesiąc
C. 2 tygodnie
D. 1 tydzień
Wybór odpowiedzi 1 miesiąc jest błędny, ponieważ w przypadku umowy o pracę na okres próbny, czas wypowiedzenia wynosi 2 tygodnie, a nie 1 miesiąc. Takie zamieszanie może wynikać z ogólnych zasad dotyczących umów na czas nieokreślony, gdzie okres wypowiedzenia rzeczywiście może być dłuższy. W przypadku umowy na okres próbny, standardy te są jednak inne i nie należy ich mylić. Podobnie, wybór odpowiedzi 1 tydzień jest również nieprawidłowy, ponieważ nie spełnia wymogów Kodeksu pracy. Często w praktyce występuje przekonanie, że krótszy czas wypowiedzenia jest wystarczający, co prowadzi do nieporozumień i problemów w zarządzaniu kadrami. Dwa tygodnie to minimalny czas, który daje pracownikowi szansę na podjęcie działań w celu znalezienia nowego zatrudnienia lub przynajmniej przygotowania się do zmiany. Z kolei wybór 2 dni jest całkowicie nieadekwatny, ponieważ Kodeks pracy w ogóle nie przewiduje tak krótkiego okresu wypowiedzenia dla umów na okres próbny. Tego rodzaju pośpiech w zakończeniu umowy może narazić pracodawcę na problemy prawne, a także wpłynąć negatywnie na morale zespołu, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do wysokiej rotacji pracowników oraz negatywnego wizerunku firmy na rynku pracy.

Pytanie 18

W tabeli ujęto wskaźniki rotacji poszczególnych rodzajów materiału w Przedsiębiorstwie Produkcyjnym Modus zajmującym się szyciem garniturów. Które zapasy materiałowe były najczęściej odnawiane?

Rodzaj materiałuWskaźnik rotacji materiałów w dniach
Wełna10 dni
Guziki21 dni
Nici18 dni
Podszewka12 dni

A. Wełny.
B. Guzików.
C. Nici.
D. Podszewki.
Wełna jest poprawną odpowiedzią, ponieważ wskaźnik rotacji materiałów w Przedsiębiorstwie Produkcyjnym Modus wskazuje, jak często dany rodzaj materiału jest odnawiany. W przypadku wełny wskaźnik rotacji wynosi 10 dni, co oznacza, że ten materiał jest odnawiany najczęściej spośród wymienionych opcji. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe w zarządzaniu zapasami, ponieważ pozwala to na efektywne planowanie zakupów i minimalizację kosztów związanych z przechowywaniem materiałów. Zrozumienie wskaźników rotacji jest istotne w kontekście branży odzieżowej, gdzie częste zmiany w modzie wymagają elastyczności w zarządzaniu zapasami. W branży krawieckiej, gdzie wykorzystanie różnych materiałów ma kluczowe znaczenie dla jakości produktów, znajomość wskaźników rotacji umożliwia optymalne gospodarowanie zasobami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania w produkcji.

Pytanie 19

Na podstawie informacji ujętych w tabeli, oblicz należną zaliczkę na podatek dochodowy od wynagrodzenia pracownika za sierpień 2015 r.

WyszczególnienieKwoty w zł
Podstawa naliczenia zaliczki na podatek dochodowy1 890,00
Zaliczka na podatek dochodowy293,87
Składka zdrowotna pobrana170,10
Składka zdrowotna odliczana155,00
Należna zaliczka na podatek dochodowy?

A. 139,00 zł
B. 340,00 zł
C. 294,00 zł
D. 185,00 zł
Niestety, odpowiedzi, które wskazałeś, są błędne i nie odzwierciedlają rzeczywistego sposobu obliczania zaliczki na podatek dochodowy. Wiele osób popełnia typowy błąd, polegający na nieodjęciu od zaliczki na podatek składki zdrowotnej, co może prowadzić do zawyżenia naliczonego podatku. Obliczając zaliczkę, kluczowe jest zrozumienie, że prawidłowy proces wymaga dokładnych danych dotyczących wynagrodzenia, a także znajomości przepisów dotyczących odliczeń. Przykładowo, jeżeli ktoś oblicza zaliczkę na podstawie kwoty brutto bez uwzględnienia składki zdrowotnej, to logicznie prowadzi do wyższej wartości podatku dochodowego, co jest sprzeczne z przepisami. Przy obliczeniach podatkowych warto także zwrócić uwagę na korzystanie z aktualnych stawek podatkowych, a nie opierać się na danych sprzed kilku lat, które mogą być już nieaktualne. Takie podejście nie tylko prowadzi do błędnych wyników, ale także może skutkować problemami z organami podatkowymi. Dlatego kluczowe jest, aby każdy rachunkowy był dobrze zaznajomiony z obowiązującymi przepisami oraz regularnie aktualizował swoją wiedzę na temat zmian w prawie podatkowym.

Pytanie 20

Średnia sprzedaż towarów na dzień wynosi 300 sztuk, a dostawy realizowane są co 15 dni. Aby zapewnić ciągłość sprzedaży pomiędzy dostawami, jaki powinien być minimalny zapas towarów w magazynie?

A. 5 000 szt.
B. 300 szt.
C. 4 500 szt.
D. 200 szt.
Analiza błędnych odpowiedzi ukazuje kilka powszechnych nieporozumień związanych z zarządzaniem zapasami. Odpowiedzi 300 szt. oraz 200 szt. opierają się na błędnym założeniu, że zapas powinien odpowiadać jedynie dziennej sprzedaży. Takie myślenie prowadzi do poważnych problemów, gdyż w przypadku przerwy w dostawach, sprzedaż natychmiast zostanie wstrzymana. Z kolei odpowiedź 5000 szt. nie uwzględnia rzeczywistego czasu oczekiwania na dostawę, a także prowadzi do nadmiernego gromadzenia zapasów, co generuje dodatkowe koszty magazynowania oraz ryzyko przestarzałych towarów. W zarządzaniu zapasami ważne jest, aby uwzględniać różne czynniki, takie jak cykle sprzedaży, czas dostaw oraz możliwe wahania w popycie. Właściwe obliczenie zapasu może pomóc w optymalizacji kosztów oraz poprawie efektywności operacyjnej. Niezrozumienie, jak obliczyć odpowiednią ilość zapasów, prowadzi do błędów, które mogą zaważyć na sukcesie firmy. Kluczowym elementem jest świadomość, że zapasy powinny być dostosowane do rzeczywistych potrzeb operacyjnych oraz strategii sprzedaży, a nie jedynie przyjętych intuicyjnie wartości. Właściwe posługiwanie się danymi sprzedażowymi oraz prognozami popytu jest podstawą efektywnego zarządzania zapasami.

Pytanie 21

W zależności od częstości oraz czasu wykonywania, analizę dzieli się na

A. odcinkową i kompleksową
B. funkcjonalną i decyzyjną
C. ciągłą i okresową
D. ogólną i szczegółową
Analiza można podzielić na dwa rodzaje: ciągłą i okresową. Ta pierwsza to taki regularny nadzór nad danymi w czasie rzeczywistym. Dzięki temu mamy od razu informacje o sytuacji i możemy szybko zareagować, jeśli coś się zmienia. Przykładem może być monitorowanie jakiegoś procesu produkcyjnego, gdzie zbieramy dane na bieżąco, co pozwala nam na poprawę tych procesów i zmniejszenie strat. Natomiast analiza okresowa to raczej zbieranie danych w ustalonych odstępach czasu. Dzięki temu możemy spojrzeć na trendy i podejmować decyzje na podstawie zgromadzonych danych. Na przykład kwartalne raporty finansowe to dobry przykład, bo oceniają wydajność firmy za dany okres. Warto dobrze wybrać, jaki typ analizy zastosować, bo to zależy od celu, jakie mamy, dostępnych zasobów i tego, jakie dane zbieramy. Zrozumienie różnicy między tymi rodzajami analiz jest kluczowe, jeśli chcemy efektywnie zarządzać informacjami.

Pytanie 22

Który z elementów przedstawionych w analizie SWOT dla firmy produkcyjnej stanowi dla niej szansę?

A. Przyjazna i spokojna atmosfera w pracy, przy równoczesnym nacisku na wykonanie zadań
B. Wysoka wiedza pracowników na temat używanych technologii
C. Pojawienie się nowych rynków zbytu w wyniku integracji gospodarczej
D. Korzystanie z tradycyjnych przepisów oraz posiadanie własnej linii produktów
Pojawienie się nowych rynków zbytu w związku z integracją gospodarczą stanowi istotną szansę dla przedsiębiorstw produkcyjnych. Integracja gospodarcza może prowadzić do znacznego zwiększenia dostępu do nowych klientów i rynków, co pozwala firmom na rozwój oraz dywersyfikację swoich produktów. Przykładem może być integracja krajów w ramach Unii Europejskiej, która znacznie uprościła handel między państwami członkowskimi. Przedsiębiorstwa mogą korzystać z jednolitych regulacji prawnych oraz eliminacji ceł, co zwiększa ich konkurencyjność. Dobrze zorganizowane strategie marketingowe i badawcze pozwalają na lepsze zrozumienie potrzeb nowych grup klientów, a w efekcie na dostosowanie oferty produktowej. Firmy, które potrafią zidentyfikować i wykorzystać takie szanse, mogą znacząco zwiększyć swoją sprzedaż oraz zyski. Dlatego istotne jest monitorowanie trendów rynkowych oraz aktywne poszukiwanie możliwości ekspansji na nowe rynki, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie strategii rozwoju przedsiębiorstw.

Pytanie 23

Zamieszczony fragment umowy dotyczy odpowiedzialności materialnej

UMOWA O PRACĘ
zawarta w dniu 18.08.2016 r. w Warszawie pomiędzy:
Hurtownią LINDA sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, ul. Jabłonowa 23, zwaną dalej Pracodawcą, reprezentowaną przez Prezesa Mariana Kruczkowskiego, a Panem Janem Wilkiem, zam. w Warszawie, ul. Okopowa 50, zwanym dalej Pracownikiem.
§ 1
Obie Strony stwierdzają, że Pracownik jest zatrudniony u Pracodawcy na stanowisku magazyniera w dziale produkcji.
§ 2
1. Pracownik przyjmuje na siebie odpowiedzialność materialną za mienie Pracodawcy powierzone mu z obowiązkiem zwrotu lub rozliczenia się na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego z dnia 18.08.2016 r. oraz za wszelkie inne składniki majątkowe Pracodawcy, które zostaną mu powierzone w przyszłości w powyższym trybie.
2. Pracownik oświadcza, że mienie zostało mu powierzone w związku z zajmowanym przez niego stanowiskiem i nie wnosi w tym zakresie zastrzeżeń.
(...)

A. sprzedawcy.
B. magazyniera.
C. kierowcy.
D. zleceniobiorcy.
Fragment umowy mówi, że magazynier jest w pewnym sensie odpowiedzialny za mienie, które mu powierzono. To znaczy, że jeśli coś się zepsuje lub zginie, to on za to odpowiada. Dobrze, żeby magazynier dbał o towar, przechowywał go właściwie i zabezpieczał, bo to zmniejsza ryzyko strat. I w sumie nie tylko on powinien o tym pamiętać, ale każdy w firmie musi być świadomy swojej odpowiedzialności. Jeżeli dojdzie do jakiejś szkody, to pracodawca może poprosić o odszkodowanie, co pokazuje, jak ważna jest ta odpowiedzialność. Zrozumienie tego tematu jest naprawdę istotne, szczególnie w pracy magazynowej i produkcyjnej.

Pytanie 24

Hurtownia nabyła towar za cenę brutto 1 033,20 zł (z czego podatek VAT wynosi 23%), natomiast sprzedaje go po cenie netto 1092,00 zł. Marża hurtowa obliczona od ceny zakupu netto wynosi

A. 30%
B. 53%
C. 25%
D. 23%
Właściwa odpowiedź to 30%, ponieważ aby obliczyć marżę hurtową, należy najpierw ustalić cenę zakupu netto towaru. Cena brutto wynosząca 1 033,20 zł zawiera podatek VAT w wysokości 23%. Aby obliczyć cenę netto, stosujemy wzór: cena netto = cena brutto / (1 + stawka VAT). W naszym przypadku, cena netto to: 1 033,20 zł / 1,23 = 839,51 zł (zaokrąglając do dwóch miejsc po przecinku). Następnie, marża hurtowa obliczana jest jako różnica między ceną sprzedaży netto a ceną zakupu netto, podzielona przez cenę sprzedaży netto i pomnożona przez 100%. Zatem marża wynosi: (1 092,00 zł - 839,51 zł) / 1 092,00 zł * 100% = 30%. Obliczanie marży jest kluczowym elementem w zarządzaniu finansami hurtowni, gdyż pozwala na określenie rentowności sprzedaży oraz optymalizację cen. Dlatego ważne jest, aby rozumieć mechanizmy obliczania marży oraz wpływu podatku VAT na ceny produktów.

Pytanie 25

Przedsiębiorca nabył 1 000,00 euro po kursie 4,20 zł/euro, a następnie sprzedał je po kursie 4,40 zł/euro. W wyniku tej transakcji

A. osiągnął zysk w wysokości 200,00 zł
B. poniósł stratę w wysokości 200,00 zł
C. poniósł stratę w wysokości 20,00 zł
D. osiągnął zysk w wysokości 20,00 zł
Przedsiębiorca dokonał transakcji zakupu 1 000,00 euro po kursie 4,20 zł/euro, co oznacza, że wydał 4 200,00 zł (1 000,00 euro * 4,20 zł/euro). Następnie sprzedał te euro po kursie 4,40 zł/euro, uzyskując 4 400,00 zł (1 000,00 euro * 4,40 zł/euro). Zysk z transakcji obliczamy, odejmując koszt zakupu od przychodu ze sprzedaży: 4 400,00 zł - 4 200,00 zł = 200,00 zł. Warto zwrócić uwagę, że takie transakcje są typowe dla przedsiębiorców zajmujących się handlem walutami, gdzie różnice kursowe mogą prowadzić do zysków lub strat. W praktyce, umiejętność zarządzania ryzykiem walutowym oraz analiza trendów na rynku walutowym są kluczowe dla osiągnięcia sukcesu w takiej działalności. Dobrą praktyką jest także stosowanie hedgingu, czyli zabezpieczania się przed niekorzystnymi zmianami kursów, co może pomóc w minimalizacji ryzyka finansowego.

Pytanie 26

W dniu 10.09.2012 r. przedsiębiorca nabył od zagranicznego dostawcy towary warte 1 000 Euro. Zobowiązanie wobec tego dostawcy zostało uregulowane 10.10.2012 r.
Kurs Euro:
10.09.2012 r. 1 Euro = 4,11 zł
10.10.2012 r. 1 Euro = 4,08 zł

W wyniku tej transakcji powstała

A. ujemna różnica kursowa w wysokości 3 zł
B. ujemna różnica kursowa w wysokości 30 zł
C. dodatnia różnica kursowa w wysokości 30 zł
D. dodatnia różnica kursowa w wysokości 3 zł
Odpowiedź jest poprawna, ponieważ w wyniku transakcji powstała dodatnia różnica kursowa. Przedsiębiorca zakupił towary o wartości 1 000 Euro. Kurs Euro w dniu zakupu wynosił 4,11 zł, co oznacza, że wartość transakcji wynosiła 4 110 zł (1 000 Euro x 4,11 zł). Zobowiązanie zostało uregulowane w dniu 10.10.2012 r., kiedy to kurs Euro wynosił 4,08 zł. W tej chwili wartość płatności wynosiła 4 080 zł (1 000 Euro x 4,08 zł). Różnica między wartością transakcji a wartością płatności wynosi 30 zł (4 110 zł - 4 080 zł), co wskazuje na dodatnią różnicę kursową. Tego typu różnice kursowe są istotnym zagadnieniem w rachunkowości, ponieważ mogą wpływać na wyniki finansowe przedsiębiorstwa. Praktyka pokazuje, że poprawne śledzenie różnic kursowych jest kluczowe dla analizy finansowej przedsiębiorstw, a także dla raportowania podatkowego zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF).

Pytanie 27

Kto jest wystawcą weksla prostego?

A. akceptant
B. indosant
C. remitent
D. trasant
Wekslem prostym posługujemy się w kontekście obrotu papierami wartościowymi, a wystawca weksla prostego, znany jako trasant, jest osobą, która zobowiązuje się do zapłaty określonej kwoty w określonym terminie. Trasant ma kluczową rolę w tym dokumencie, ponieważ to on inicjuje zobowiązanie oraz wyznacza warunki płatności. Przykładowo, w praktyce biznesowej, trasant może być przedsiębiorcą, który wystawia weksel na rzecz swojego dostawcy, aby zabezpieczyć płatność za dostarczone towary. W momencie wystawienia weksla, trasant staje się odpowiedzialny za jego realizację, co w praktyce oznacza, że w przypadku braku płatności, wierzyciel może skorzystać z dochodzenia roszczeń. Weksle proste są często stosowane w transakcjach handlowych jako narzędzie zwiększające bezpieczeństwo płatności, a ich poprawne użycie jest zgodne z przepisami prawa cywilnego oraz regulacjami dotyczących obrotu papierami wartościowymi.

Pytanie 28

Analiza finansowa nie uwzględnia analizy

A. gospodarki materiałowej
B. stanu majątkowego
C. wyników finansowych i rentowności
D. przychodów oraz kosztów
Gospodarka materiałowa, choć istotna w zarządzaniu przedsiębiorstwem, nie jest bezpośrednim elementem analizy finansowej. Analiza finansowa koncentruje się na ocenie sytuacji majątkowej przedsiębiorstwa, jego wyników finansowych oraz rentowności, co obejmuje m.in. badanie przychodów i kosztów. Przykładowo, analiza bilansu pozwala ocenić, jakie aktywa i pasywa posiada firma, a analiza rachunku zysków i strat pozwala zrozumieć, jakie przychody i wydatki generuje. Gospodarka materiałowa skupia się na zarządzaniu procesami związanymi z zaopatrzeniem i obiegiem materiałów, co jest istotne, ale nie wchodzi w zakres klasycznej analizy finansowej. Zgodnie z dobrymi praktykami, kluczowe jest różnicowanie tych dwóch obszarów, aby skupić się na właściwej strategii zarządzania finansami przedsiębiorstwa.

Pytanie 29

W spółce akcyjnej, na podstawie uchwały walnego zgromadzenia, część osiągniętego zysku netto przeznaczono na pokrycie ewentualnych strat przedsiębiorstwa i przekazano na

A. kapitał akcyjny
B. kapitał zapasowy
C. fundusz rezerwowy
D. fundusz firmy
Wybór funduszu zasobowego, funduszu przedsiębiorstwa czy kapitału udziałowego jako odpowiedzi na pytanie o przeznaczenie części zysku netto w kontekście pokrycia ewentualnej straty przedsiębiorstwa jest nieadekwatny ze względu na różnice w funkcjach i zastosowaniach tych elementów kapitałowych. Fundusz zasobowy jest tworzony na konkretne potrzeby inwestycyjne spółki, na przykład na rozwój nowych projektów czy modernizację sprzętu. Jego przeznaczenie nie obejmuje pokrycia strat, co stawia go w opozycji do kapitału zapasowego, którego podstawowym celem jest właśnie zabezpieczenie się przed nieprzewidzianymi stratami. Z kolei fundusz przedsiębiorstwa obejmuje środki, które mogą być przeznaczone na różne cele operacyjne, ale również nie znajdują zastosowania w kontekście strat, które mogą zagrozić stabilności finansowej spółki. Kapitał udziałowy, będący wynikiem aportów akcjonariuszy, nie jest przeznaczany na pokrycie strat, lecz stanowi podstawę finansowania działalności spółki. Typowym błędem myślowym w tym kontekście jest mylenie różnych rodzajów kapitałów oraz nieznajomość ich funkcji w strukturze finansowej przedsiębiorstwa. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami w spółce akcyjnej.

Pytanie 30

Zarząd, Rada Nadzorcza oraz Walne Zgromadzenie stanowią organy spółki

A. partnerskiej
B. cywilnej
C. akcyjnej
D. jawnej
Odpowiedź 'akcyjnej' jest poprawna, ponieważ Zarząd, Rada Nadzorcza i Walne Zgromadzenie są organami spółki akcyjnej, które pełnią kluczowe role w strukturze zarządzania oraz podejmowania decyzji. W spółkach akcyjnych Zarząd odpowiada za bieżące zarządzanie działalnością firmy, Rada Nadzorcza sprawuje nadzór nad Zarządem, a Walne Zgromadzenie działa jako forum dla akcjonariuszy do podejmowania ważnych decyzji, takich jak zatwierdzanie sprawozdań finansowych czy wybór członków Rady Nadzorczej. Przykładem zastosowania tej struktury jest sposób, w jaki spółki publiczne organizują swoje Walne Zgromadzenia, gdzie akcjonariusze mają prawo głosu i mogą wpływać na kluczowe decyzje. Zgodnie z Kodeksem spółek handlowych w Polsce, zasady funkcjonowania tych organów są szczegółowo regulowane, co zapewnia transparentność i odpowiedzialność w działaniu spółek akcyjnych, czyniąc je bardziej wiarygodnymi dla inwestorów i interesariuszy.

Pytanie 31

W tabeli przedstawiono koszty poniesione na wyprodukowanie 700 sztuk wyrobów gotowych oraz 600 sztuk produktów niezakończonych przerobionych w 50%. Jednostkowy koszt sprzedaży wyrobów gotowych wynosi

Pozycje kalkulacyjnePoniesione koszty (w zł)
Materiały bezpośrednie28 000,00
Płace bezpośrednie15 000,00
Koszty wydziałowe4 000,00
Koszty zarządu2 000,00

A. 49,00 zł
B. 32,00 zł
C. 47,00 zł
D. 43,00 zł
Jednostkowy koszt sprzedaży wyrobów gotowych, wynoszący 49,00 zł, jest poprawny, ponieważ jego obliczenie opiera się na dokładnym zestawieniu całkowitych kosztów produkcji oraz ilości wyprodukowanych jednostek. W pierwszym kroku sumujemy wszystkie koszty związane z produkcją, uzyskując łączną kwotę 49 000 zł. Następnie obliczamy ekwiwalentną liczbę jednostek produkcyjnych, która obejmuje zarówno wyroby gotowe, jak i produkty niezakończone. W tym przypadku mamy 700 sztuk wyrobów gotowych oraz 300 sztuk produktów niezakończonych (600 sztuk * 50%). W rezultacie otrzymujemy 1000 jednostek do podziału kosztów. Dzieląc całkowity koszt produkcji przez liczbę jednostek, uzyskujemy jednostkowy koszt sprzedaży wynoszący 49,00 zł. Tego rodzaju obliczenia są fundamentalne dla analizy kosztów w przedsiębiorstwie, co pozwala na podejmowanie świadomych decyzji dotyczących cen i rentowności. Umiejętność poprawnego obliczania jednostkowych kosztów sprzedaży jest istotna w kontekście zarządzania finansami i optymalizacji procesów produkcyjnych.

Pytanie 32

Wzrost wartości wskaźnika rotacji należności w dniach wskazuje

A. na malejącą skuteczność windykacji należności
B. na skracający się okres kredytowania odbiorców
C. na poprawę efektywności zarządzania należnościami
D. na rosnącą skuteczność windykacji należności
Choć odpowiedzi wskazujące na zwiększającą się skuteczność windykacji lub poprawę efektywności gospodarowania należnościami mogą wydawać się logiczne, są one oparte na błędnych założeniach. Wzrost wskaźnika rotacji należności w dniach powinien być interpretowany jako sygnał ostrzegawczy, wskazujący na problemy z ściąganiem należności. W rzeczywistości, zwiększona długość czasu, jaki klienci potrzebują na uregulowanie zobowiązań, nie jest oznaką skuteczności, ale raczej słabości systemu windykacyjnego. Ponadto, błędne jest założenie, że zmniejszający się okres kredytowania odbiorców jest wynikiem poprawy efektywności. W rzeczywistości może to prowadzić do negatywnego wpływu na relacje z klientami oraz na ich zdolność do dokonywania zakupów. Potencjalne zrozumienie, że klienci są coraz mniej skłonni do terminowego regulowania faktur, często wynika z braku rzetelnej analizy sytuacji finansowej nabywców. Nieodpowiednie podejście do zarządzania należnościami może prowadzić do strat finansowych oraz negatywnego wpływu na płynność finansową przedsiębiorstwa. Właściwe zrozumienie i interpretacja wskaźników rotacji należności jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami, co powinno obejmować również wdrożenie skutecznych procedur oceny ryzyka kredytowego oraz monitorowania sytuacji płatniczej klientów.

Pytanie 33

Najwyższą wydajność pracy stwierdzono

Nazwa jednostkiKwota utargu
ze sprzedaży
(w zł)
Liczba
zatrudnionych
pracowników
Sklep Kamax280 000,007
Sklep DomLux200 000,004
Hurtownia Limo250 000,0010
Hurtownia Zszywka240 000,003

A. W Hurtowni Zszywka.
B. W Sklepie DomLux.
C. W Hurtowni Lima.
D. W Sklepie Kamax.
Hurtownia Zszywka osiągnęła najwyższą wydajność pracy, co można przypisać kilku kluczowym czynnikom. Przede wszystkim, na jednego pracownika przypada 80 000 zł utargu, co stanowi najlepszy wynik spośród analizowanych jednostek. Taka efektywność wskazuje na dobrze zorganizowane procesy operacyjne, które mogą obejmować odpowiednie szkolenia pracowników, efektywne zarządzanie zapasami oraz optymalizację procesów logistycznych. Przykładowo, zastosowanie narzędzi analitycznych do monitorowania sprzedaży może prowadzić do lepszego dopasowania asortymentu do potrzeb klientów, co z kolei zwiększa utarg. Ponadto praktyki takie jak lean management mogą przyczynić się do eliminacji marnotrawstwa zasobów, co również przekłada się na zwiększoną wydajność. Standardy wydajności, takie jak KPI (Key Performance Indicators), powinny być regularnie monitorowane, aby zapewnić ciągłe doskonalenie organizacyjne. Warto również zauważyć, że odpowiednie wdrożenie systemów informatycznych może wspierać pracowników w ich codziennych zadaniach, zwiększając tym samym ich produktywność oraz satysfakcję z pracy.

Pytanie 34

Kierownik w przedsiębiorstwie buduje atmosferę wzajemnego zaufania i wspólnoty, która koncentruje się na realizowanych zadaniach. Motywuje do rozmów oraz wspólnego podejmowania decyzji odnośnie do celów, przedmiotu i zakresu działań podwładnych. Przed podjęciem kluczowych decyzji korzysta z cennych wskazówek i sugestii pracowników. Przedstawiony kierownik wykazuje cechy charakterystyczne dla stylu

A. biernego.
B. demokraty.
C. liberała.
D. autokraty.
Odpowiedzi, które wskazują na autokratyczny, liberalny lub bierny styl zarządzania, są nieprawidłowe z kilku powodów. Autokratyczny styl opiera się na centralizacji władzy i podejmowaniu decyzji przez lidera bez konsultacji z zespołem. W takim modelu pracownicy często czują się zniechęceni, co prowadzi do niskiego morale i ograniczonej inicjatywy. Z kolei styl liberalny, często utożsamiany z brakiem struktury, może powodować chaos i niejasność w zadaniach, ponieważ lider nie angażuje się w ustalanie celów, co prowadzi do braku kierunku. Ostatecznie, bierny styl zarządzania charakteryzuje się wycofaniem lidera z aktywnego kierowania zespołem, co skutkuje brakiem odpowiedzialności oraz spadkiem efektywności pracy. Wszystkie te podejścia są sprzeczne z opisanym w pytaniu zachowaniem lidera, który aktywnie wspiera współpracę i zaangażowanie pracowników. Niezrozumienie różnic między tymi stylami a demokratycznym może prowadzić do błędnych wniosków na temat efektywnego zarządzania. Kluczowym błędem jest mylenie zaangażowania z chaosem oraz przekonanie, że silna kontrola jest równoznaczna z efektywnością, co jest niezgodne z nowoczesnymi praktykami zarządzania, które promują otwartość, współpracę i innowacyjność.

Pytanie 35

Organizacja nabyła środek trwały o wartości netto 12 000 zł. Koszt jego montażu wyniósł 1 000 zł. Kwota zakupu powiększona o wydatki na montaż stanowi cenę

A. szacunkową
B. rynkową
C. nabycia
D. sprzedaży
Odpowiedź "nabycia" jest poprawna, ponieważ cena nabycia środków trwałych obejmuje nie tylko ich wartość netto, ale także wszelkie koszty związane z ich pozyskaniem, takie jak koszty montażu. W tym przykładzie wartość netto wynosi 12 000 zł, a dodatkowe koszty montażu to 1 000 zł, co razem daje całkowity koszt nabycia w wysokości 13 000 zł. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR), w szczególności MSR 16, cena nabycia obejmuje wszystkie wydatki, które są bezpośrednio związane z dostarczeniem środka trwałego do jego lokalizacji i stanu, w którym jest gotowy do użycia. Przykładowo, w praktyce przedsiębiorstw, koszt nabycia powinien być dokładnie określony, aby właściwie odzwierciedlić wartości w bilansie oraz przy obliczaniu amortyzacji. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania finansami, gdyż pozwala na precyzyjne zarządzanie aktywami oraz ich wyceną w sprawozdaniach finansowych.

Pytanie 36

Alicja Podróżnik planuje w przyszłym roku wyjazd za granicę. Całkowity koszt tej podróży wynosi 4 400 zł. Postanowiła otworzyć roczną lokatę w Banku TURYSTA, który proponuje oprocentowanie na poziomie 10% w skali roku. Jaką kwotę musi wpłacić na lokatę, aby uzyskać zamierzoną sumę?

A. 4 000 zł
B. 3 800 zł
C. 3 600 zł
D. 4 200 zł
W przypadku błędnych odpowiedzi, takich jak 3 600 zł, 3 800 zł, czy 4 200 zł, pojawia się szereg nieporozumień dotyczących obliczeń związanych z oprocentowaniem lokat. Wiele osób może mylić kwotę docelową z kwotą, którą należy wpłacić, przyjmując nieprawidłowe założenia co do sposobu naliczania odsetek. Na przykład, wybór 3 600 zł opiera się na błędnym założeniu, że 10% od tej kwoty wystarczy do zgromadzenia wymaganej sumy. Jednak, przy takiej wpłacie, po roku Alicja otrzymałaby jedynie 360 zł odsetek, co dałoby jej tylko 3 960 zł, znacznie mniej niż zamierzona kwota. Podobnie, wpłacając 3 800 zł, zyskuje się jedynie 380 zł odsetek, co również nie wystarcza do osiągnięcia celu. Z kolei wybór 4 200 zł prowadzi do niepoprawnej konkluzji, ponieważ po roku Alicja uzyska 420 zł odsetek, co da 4 620 zł, co jest nadwyżką, a nie optymalnym rozwiązaniem. Typowe błędy myślowe w takich sytuacjach wynikają z braku zrozumienia zasady, że przy obliczaniu wartości przyszłej inwestycji z oprocentowaniem prostym należy zawsze uwzględniać całkowitą kwotę, jaka ma być osiągnięta, i stosować odpowiednie wzory matematyczne do określenia potrzebnej wpłaty. Zrozumienie tej zasady jest podstawą efektywnego zarządzania finansami osobistymi i planowania przyszłych wydatków.

Pytanie 37

Sklep meblowy, który prowadzi sprzedaż, ustala marżę detaliczną na poziomie 25% od ceny zakupu. Sprzedaż towarów podlega 23% stawce VAT. Klient zakupił krzesło za kwotę detaliczną brutto wynoszącą 246 zł. Jaka była marża uzyskana przez sklep?

A. 50 zł
B. 46 zł
C. 36 zł
D. 40 zł
Wiele osób myli pojęcia związane z marżą i ceną zakupu, co prowadzi do niepoprawnych wniosków przy obliczaniu marży zrealizowanej przez sklep meblowy. Przykładowo, niektórzy mogą sądzić, że 25% marży odnosi się bezpośrednio do ceny detalicznej, co jest błędem. Po pierwsze, marża jest obliczana na podstawie ceny zakupu, a nie ceny detalicznej. Kluczowe jest również zrozumienie, że marża detaliczna jest to różnica pomiędzy ceną zakupu a ceną sprzedaży, a nie procent wartości sprzedaży. Dodatkowo, nie uwzględniając podatku VAT w obliczeniach, można łatwo wprowadzić się w błąd. VAT jest osobnym elementem, który wpływa na cenę sprzedaży, ale nie na marżę. Właściwe podejście do obliczania marży powinno brać pod uwagę wszystkie elementy kosztowe, a także sposób ustalania cen detalicznych w praktyce handlowej. Przykładowo, jeśli zakładamy, że cena zakupu krzesła wynosi 160 zł, to marża wynosiłaby 40 zł, co stanowi 25% tej wartości. Osoby, które nie uwzględniają tych zasad, mogą łatwo wpaść w pułapkę błędnych obliczeń i nieprawidłowych ocen rentowności produktów w danym sklepie.

Pytanie 38

Zgodnie z regulacjami Kodeksu pracy pracodawca może żądać od pracownika

A. pełnego wykorzystania zdolności i kwalifikacji w czasie pracy na danym stanowisku
B. działania wbrew obowiązującemu prawu
C. zgody na skrócenie wymiaru urlopu wypoczynkowego z uwagi na sezonowy charakter wykonywanej pracy
D. całodobowej dostępności ze względu na rodzaj wykonywanej pracy oraz zakres uprawnień i odpowiedzialności
Pracodawca ma prawo oczekiwać, że pracownik w pełni wykorzysta swoje zdolności i kwalifikacje w trakcie pracy na zajmowanym stanowisku, co jest zgodne z zasadą efektywności pracy. Oczekiwanie to odnosi się do maksymalizacji potencjału pracownika w kontekście realizacji powierzonych mu zadań oraz celów przedsiębiorstwa. Pracownicy, posiadając odpowiednie umiejętności, są w stanie przyczynić się do sukcesu organizacji, co jest korzystne zarówno dla pracodawcy, jak i dla samego pracownika, który rozwija swoje zdolności zawodowe. W praktyce może to oznaczać, że pracodawca organizuje szkolenia, aby pracownicy mogli podnieść swoje kwalifikacje, a także wprowadza systemy oceny, pozwalające na monitorowanie efektywności i dostosowanie zadań do umiejętności pracowników. Warto zwrócić uwagę na to, że zasada ta znajduje odzwierciedlenie w standardach zarządzania zasobami ludzkimi, które podkreślają znaczenie motywacji i zaangażowania pracowników dla osiągania celów strategicznych firmy.

Pytanie 39

Przedsiębiorca opodatkowany jest na zasadach ogólnych i płaci podatek liniowy według stawki 19%. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli ustal zaliczkę na podatek dochodowy za sierpień 2015 r.

Wybrane pozycje z podatkowej księgi przychodów i rozchodów
WyszczególnienieSuma zapisów za miesiąc
Wartość sprzedanych towarów i usług5 930,00 zł
Pozostałe przychody70,00 zł
Zakup towarów handlowych i materiałów wg cen zakupu3 470,00 zł
Koszty uboczne zakupu230,00 zł
Wynagrodzenia w gotówce i naturze1 850,00 zł
Pozostałe koszty150,00 zł

A. 1 140,00 zł
B. 300,00 zł
C. 57,00 zł
D. 760,00 zł
Błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowego podejścia do obliczeń związanych z podatkiem dochodowym i źle zrozumianych zasad ustalania zaliczki. Wiele osób myli przychody z dochodem, co prowadzi do znaczących błędów w obliczeniach. Przychody to całkowita suma, jaką przedsiębiorca uzyskuje ze sprzedaży towarów lub usług, natomiast dochód to różnica między przychodami a kosztami ich uzyskania. Obliczenie zaliczki wymaga znajomości tej różnicy oraz umiejętności zastosowania odpowiedniej stawki podatkowej. W przypadku ustalenia zaliczki na poziomie 760,00 zł lub 1 140,00 zł, osoby udzielające tych odpowiedzi mogły błędnie pomnożyć przychody bez odjęcia kosztów, co jest kluczowe w procesie obliczeń. Warto również zauważyć, że niska zaliczka w wysokości 300,00 zł również nie oddaje rzeczywistego wymiaru podatku, ponieważ nie uwzględnia dokładnego przeliczenia na podstawie dochodu. Kluczowe dla każdego przedsiębiorcy jest więc zrozumienie tych podstawowych konceptów oraz umiejętność prawidłowego obliczania zaliczek podatkowych, aby uniknąć problemów z urzędami skarbowymi. Współczesne przepisy oraz dobrych praktyk w zakresie rachunkowości i finansów zalecają regularne aktualizowanie wiedzy na temat zmian w prawie podatkowym oraz korzystanie z profesjonalnej pomocy księgowej.

Pytanie 40

Spółka posiada osobowość prawną

A. partnerska
B. akcyjna
C. cywilna
D. jawna
Spółki jawne, partnerskie oraz cywilne nie posiadają osobowości prawnej, co jest kluczowym czynnikiem odróżniającym je od spółek akcyjnych. Spółka jawna, będąca formą spółki osobowej, nie jest odrębnym podmiotem prawnym. W praktyce oznacza to, że wspólnicy odpowiadają za zobowiązania spółki całym swoim majątkiem, co może prowadzić do znacznego ryzyka finansowego. Tego rodzaju spółki są często stosowane w mniejszych przedsięwzięciach, gdzie zaufanie i bliskie relacje między wspólnikami są kluczowe, ale ich struktura nie zapewnia ochrony przed długami spółki. Z kolei spółki partnerskie, które są stosowane głównie w zawodach regulowanych, takich jak prawo czy medycyna, również nie mają osobowości prawnej, a ich członkowie ponoszą odpowiedzialność za działania swoje oraz swoich partnerów. Natomiast spółka cywilna, będąca najprostszą formą współpracy pomiędzy osobami fizycznymi, również nie dysponuje osobowością prawną, co czyni jej działalność narażoną na osobiste odpowiedzialności wspólników. Typowym błędem przy wyborze formy prawnej jest nieprawidłowe rozumienie odpowiedzialności za zobowiązania oraz korzyści płynące z osobowości prawnej, co może prowadzić do niekorzystnych decyzji biznesowych, a tym samym utraty majątku osobistego. Właściwy wybór formy prawnej jest kluczowy dla zabezpieczenia interesów właścicieli i minimalizacji ryzyka.