Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik programista
Kwalifikacja: INF.04 - Projektowanie, programowanie i testowanie aplikacji
Data rozpoczęcia: 8 stycznia 2025 09:04
Data zakończenia: 8 stycznia 2025 09:12

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Który aspekt projektu aplikacji jest kluczowy dla zabezpieczenia danych użytkowników?

A. Zastosowanie zaawansowanych systemów ochrony

B. Pominięcie testowania aplikacji w etapie produkcji

C. Koncentracja na wyglądzie interfejsu użytkownika

D. Tworzenie prostych formularzy do rejestracji

Stosowanie zaawansowanych mechanizmów bezpieczeństwa jest kluczowe dla ochrony danych użytkowników w aplikacjach. Wdrożenie technologii takich jak szyfrowanie, autoryzacja dwuskładnikowa (2FA), firewalle oraz regularne testy penetracyjne pozwala na minimalizację ryzyka ataków i naruszeń danych. Mechanizmy te nie tylko zabezpieczają dane, ale również budują zaufanie użytkowników do aplikacji, co jest niezwykle istotne w branżach takich jak bankowość, medycyna czy e-commerce.

Pytanie 2

Na przedstawionym obrazie widać fragment emulacji systemu iOS z prostą aplikacją. Górna część ekranu nachodzi na pasek stanu baterii. Który z poniższych zapisów powinien zostać użyty w miejscu znaków zapytania, aby ustawić jedynie marginesy górne tylko dla systemu iOS?

A. x:TypeArguments="Thickness"
iOS= "0, 20, 0, 0"
Android= "0, 0, 0, 0"
WinPhone= "0, 0, 0, 0"

B. x:TypeArguments="Thickness"
iOS= 20

C. x:TypeArguments="Thickness"
(0, 20, 0, 0)

D. x:TypeArguments="Thickness"
iOS= "0, 0, 0, 0"
Android= "0, 20, 0, 0"
WinPhone= "0, 0, 0, 0"

Odpowiedź czwarta jest prawidłowa, ponieważ prawidłowo wykorzystuje mechanizm OnPlatform w XAML do zastosowania specyficznych ustawień dla różnych platform. W przypadku iOS zastosowano margines górny wynoszący 20 jednostek, co jest konieczne, aby uwzględnić przestrzeń zajmowaną przez status bar systemowy. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami projektowania aplikacji wieloplatformowych, gdzie różne platformy mogą wymagać różnych ustawień interfejsu użytkownika. Przykładowo, w aplikacjach tworzonych przy użyciu Xamarin.Forms, korzystanie z OnPlatform pozwala na dynamiczne dostosowywanie interfejsu w zależności od platformy, co zwiększa elastyczność i poprawia doświadczenie użytkownika. Dodatkowo, zastosowanie marginesów tylko dla platformy iOS pozwala na zachowanie spójności i pełną kontrolę nad wyglądem aplikacji na innych platformach takich jak Android czy Windows Phone, gdzie takie dostosowanie nie jest konieczne. Uwzględnienie tych różnic jest kluczowe dla tworzenia aplikacji, które wyglądają i działają dobrze na wszystkich docelowych urządzeniach.

Pytanie 3

Celem zastosowania wzorca Obserwator w tworzeniu aplikacji WEB jest:

A. dostosowanie interfejsu użytkownika do różnych kategorii użytkowników

B. informowanie obiektów o modyfikacji stanu innych obiektów

C. zarządzanie funkcjami synchronicznymi w kodzie aplikacji

D. monitorowanie działań użytkownika oraz generowanie wyjątków

Wzorzec projektowy 'Obserwator' (Observer) umożliwia powiadamianie obiektów o zmianie stanu innego obiektu, co pozwala na luźne powiązanie między komponentami aplikacji. Jest szeroko stosowany w programowaniu aplikacji webowych i desktopowych, gdzie zmiany w jednym elemencie interfejsu użytkownika mogą automatycznie aktualizować inne części systemu. Dzięki temu wzorzec ten wspiera reużywalność kodu i ułatwia zarządzanie złożonymi systemami.

Pytanie 4

Jaką funkcję spełniają atrybuty klasy w programowaniu obiektowym?

A. Zawierają informacje opisujące stan obiektu

B. Umożliwiają przeprowadzanie operacji na obiektach

C. Zapisują wartości lokalne w funkcjach

D. Określają globalne stałe programu

Pola klasy w programowaniu obiektowym to zmienne, które przechowują dane opisujące stan obiektu. Każdy obiekt posiada swoje własne kopie pól, co oznacza, że różne instancje tej samej klasy mogą przechowywać różne wartości. Przykład w C++: `class Samochod { public: string marka; int przebieg; }`. Pola `marka` i `przebieg` przechowują informacje o konkretnym samochodzie. Pola są kluczowym elementem modelowania rzeczywistych obiektów i umożliwiają przechowywanie oraz modyfikowanie danych w trakcie działania programu. Mogą mieć różne poziomy dostępu (`public`, `private`), co pozwala na lepszą kontrolę nad danymi.

Pytanie 5

Czym jest klasa w programowaniu obiektowym?

A. typ danych

B. instrukcja

C. zmienna

D. wskaźnik

Klasa w programowaniu obiektowym jest typem danych, który pozwala na definiowanie własnych struktur zawierających pola (dane) i metody (funkcjonalność). Klasy są podstawą paradygmatu obiektowego i umożliwiają tworzenie obiektów, które są instancjami danej klasy. Klasa definiuje szablon dla obiektów, określając ich zachowanie i właściwości.

Pytanie 6

Jednym z kroków publikacji aplikacji mobilnej w Google Play są testy Beta, które charakteryzują się tym, że są:

A. przeprowadzane przez grupę docelowych użytkowników aplikacji

B. realizowane przez zespół zatrudnionych testerów z Google

C. prowadzone w oparciu o dokument zawierający przypadki testowe

D. podzielone na testy dotyczące funkcjonalności, wydajności i skalowalności

Testy Beta w Google Play są wykonywane przez rzeczywistych użytkowników, którzy zgłaszają błędy i proponują zmiany. Jest to kluczowy etap testowania, który pozwala na ocenę aplikacji w warunkach zbliżonych do rzeczywistego użytkowania przed oficjalną premierą. Testy te pomagają wykrywać błędy, które mogły zostać pominięte podczas testów wewnętrznych.

Pytanie 7

W sekcji, która odpowiada za obsługę wyjątku wygenerowanego przez aplikację, należy to zdefiniować

A. throw

B. catch

C. finally

D. try

Sekcja 'catch' w programowaniu obsługuje wyjątki, które mogą zostać wygenerowane podczas wykonywania programu. Pozwala to na przechwycenie błędów i odpowiednie zareagowanie, co zapobiega nieoczekiwanym awariom. Mechanizm try-catch jest fundamentalny dla zapewnienia stabilności aplikacji i minimalizacji błędów krytycznych.

Pytanie 8

Wskaż fragment kodu, który wykreuje przedstawioną kontrolkę?

A. Kod3

B. Kod1

C. Kod2

D. Kod4

Odpowiednim kodem do wygenerowania przedstawionej kontrolki jest Kod3 który korzysta z klasy RatingBar w Androidzie. RatingBar to bardzo przydatny element interfejsu użytkownika pozwalający użytkownikom na ocenę w skali gwiazdek. W tym przypadku RatingBar posiada atrybut android:rating ustawiony na 2.5 co oznacza że kontrolka wyświetli dwie pełne gwiazdki i jedną połowę co odpowiada przedstawionej grafice. Dodatkowo atrybut android:progressTint ustawiony na #4682B4 zmienia kolor gwiazdek na niebieski. Użycie RatingBar jest standardową praktyką w aplikacjach mobilnych dla zbierania opinii użytkowników. Ważne jest aby pamiętać że RatingBar może być konfigurowany do obsługi różnych wartości minimalnych i maksymalnych oraz do dostosowywania wyglądu za pomocą stylów i tematów. Dobrym zwyczajem jest dbanie o czytelność i intuicyjność interfejsu co osiąga się m.in. przez odpowiednie oznaczanie i rozmieszczanie kontrolek takich jak RatingBar.

Pytanie 9

Zaproponowany fragment kodu w Android Studio realizuje metodę nasłuchującą do obsługi wydarzenia

A. wybór daty

B. naciśnięcia przycisku

C. zmiany stanu kontrolki Switch

D. zmiany w polu tekstowym

Metoda OnClickListener, to coś, co na pewno warto znać, gdy pracujesz z aplikacjami na Androida. Gdy użytkownik klika przycisk, wywoływana jest metoda onClick. I tu możesz zrobić różne rzeczy, jak na przykład przejść do innego ekranu, zapisać dane albo uruchomić jakąś akcję w tle. To jest dobry przykład wzorca projektowego zwanego Delegacja, który pomaga oddzielić to, co widzisz w interfejsie, od tego, co dzieje się w aplikacji. Dzięki temu łatwiej zarządzać kodem i wprowadzać zmiany. Fajnie jest, gdy logikę umieszczasz w osobnych metodach, bo wtedy testowanie całej aplikacji staje się prostsze. Przykłady? Możesz na przykład użyć OnClickListenera, żeby zrobić logowanie po kliknięciu przycisku lub wysłać formularz. Pamiętaj też, żeby unikać ciężkich operacji w metodzie onClick, żeby aplikacja działała płynnie.

Pytanie 10

W językach C++ bądź C# termin virtual można wykorzystywać w kontekście

A. metod klasy

B. destruktorów

C. funkcji zaprzyjaźnionych

D. atrybutów klasy

W językach C++ i C# słowo kluczowe 'virtual' można stosować do metod klasy, co umożliwia ich nadpisanie w klasach pochodnych. Pozwala to na implementację polimorfizmu, co jest kluczowym elementem programowania obiektowego.

Pytanie 11

W przedstawionej ramce znajduje się fragment opisu metody compile języka Java wykorzystywanej w kontekście wyrażeń regularnych. Który symbol powinien być użyty, aby znaleźć dopasowanie na końcu tekstu?

A. ^

B. |

C. .

D. $

Znak dolara $ w wyrażeniach regularnych w języku Java jest używany do oznaczenia końca ciągu znaków. Jeśli chcemy sprawdzić, czy konkretny wzorzec występuje na końcu danego tekstu, używamy właśnie tego metaznaku. Przykładowo, wyrażenie regularne World$ dopasuje tekst, w którym słowo World pojawia się na samym końcu. Jest to przydatne w wielu scenariuszach, takich jak walidacja struktury tekstu czy filtrowanie logów, gdzie ważna jest pozycja występowania wzorca. Konwencja ta jest zgodna z ogólnymi standardami regex, co czyni ją intuicyjną i uniwersalną w zastosowaniu. Dolar pełni kluczową rolę w automatyzacji procesów w przetwarzaniu tekstu, umożliwiając efektywne dopasowywanie końcowych wzorców w aplikacjach Java. Użycie $ jest zgodne z dobrymi praktykami kodowania, szczególnie w kontekście walidacji danych wejściowych, gdzie określenie końca ciągu jest często wymagane. Jest to także popularne w analizie danych, gdzie dane muszą spełniać określone kryteria co do ich zakończenia, takie jak rozszerzenia plików czy określone etykiety tekstowe.

Pytanie 12

Jakie jest podstawowe zadanie konstruktora w klasie?

A. Usuwanie instancji obiektów

B. Nadanie wartości polom obiektu po jego zniszczeniu

C. Wprowadzenie nowej metody do już istniejącej klasy

D. Inicjalizacja obiektu w momencie jego tworzenia

Konstruktor to specjalna metoda klasy, która jest automatycznie wywoływana podczas tworzenia nowego obiektu. Jego głównym zadaniem jest inicjalizacja pól obiektu oraz przygotowanie go do użytku. Konstruktor ma tę samą nazwę co klasa i nie zwraca żadnej wartości. Przykład w C++: `class Samochod { public: Samochod() { marka = "Nieznana"; } }`. W tym przypadku konstruktor ustawia domyślną wartość dla pola `marka`. Dzięki konstruktorom programista może automatycznie ustawić początkowe wartości, co zwiększa czytelność kodu i eliminuje potrzebę ręcznego przypisywania wartości każdemu nowemu obiektowi.

Pytanie 13

Jakie z wymienionych czynności może zagrażać cyfrowej tożsamości?

A. Tworzenie unikalnych oraz mocnych haseł

B. Cykliczna zmiana haseł do kont

C. Aktywacja uwierzytelniania dwuskładnikowego

D. Klikanie w podejrzane linki w wiadomościach e-mail

Klikanie w podejrzane linki w wiadomościach e-mail to jedno z najczęstszych źródeł infekcji i naruszenia cyfrowej tożsamości. Cyberprzestępcy często wykorzystują phishing, czyli technikę polegającą na wysyłaniu fałszywych wiadomości, które wyglądają na autentyczne. Kliknięcie w link może prowadzić do zainstalowania złośliwego oprogramowania lub przekierowania na stronę wyłudzającą dane logowania. Aby uniknąć tego zagrożenia, zaleca się sprawdzanie adresu nadawcy, unikanie otwierania załączników z nieznanych źródeł i korzystanie z filtrów antyphishingowych.

Pytanie 14

Zaznaczone elementy w przedstawionych obramowaniach mają na celu

A. ustawienie tytułu okna na "Tekst"

B. przypisanie nazwy obiektu obrazującego okno aplikacji

C. uzyskanie nazwy obiektu obrazującego okno aplikacji

D. zapisanie tytułu okna do obiektu Tekst

Elementy w ramkach ustawiają tytuł okna na 'Tekst'. Jest to operacja zmiany właściwości okna, która pozwala użytkownikowi na dostosowanie tytułu wyświetlanego na pasku aplikacji.

Pytanie 15

Jedną z zasad standardu WCAG 2.0 jest

A. stosowanie różnych palet kolorystycznych, w tym o wysokim kontraście

B. ograniczanie treści na stronie przez rezygnację z używania alternatywnych tekstów dla obrazów i filmów

C. używanie jednego, odpowiednio dużego rozmiaru czcionki

D. unikanie przedstawiania informacji w formie uproszczonej

Unikanie uproszczeń językowych nie jest celem WCAG – wręcz przeciwnie, zaleca się stosowanie prostego języka. Zmniejszanie zawartości strony poprzez eliminację alternatywnych tekstów dla obrazów i wideo jest sprzeczne z zasadami dostępności. Stosowanie jednego rozmiaru czcionki ogranicza elastyczność interfejsu i nie spełnia standardów dostępności.

Pytanie 16

Który z wymienionych składników charakteryzuje się typowym wystąpieniem w diagramie Gantta?

A. Wykaz użytkowników w systemie

B. Model relacji pomiędzy tabelami w bazie danych

C. Oś czasu oraz przedziały czasowe dla zadań

D. Wykaz błędów w projekcie

Lista błędów w projekcie to część dokumentacji jakościowej, ale nie jest elementem diagramu Gantta. Model relacji między tabelami w bazie danych (ERD) przedstawia zależności między danymi, ale nie odnosi się do zarządzania harmonogramem zadań. Lista użytkowników w systemie to element dokumentacji operacyjnej, a nie narzędzie do wizualizacji czasu trwania i postępu prac w projekcie.

Pytanie 17

Teoria wyznaczania celów definiuje właściwie sformułowany cel jako SMART, od pierwszych liter słów: specyficzny, Mierzalny, Ambitny, Realny oraz Terminowy. Wskaź, który cel wymaga wysiłku i stanowi wyzwanie dla pracownika?

A. Terminowy

B. Specyficzny

C. Ambitny

D. Mierzalny

Cel ambitny (Achievable) w kontekście teorii SMART oznacza taki, który wymaga wysiłku i stanowi wyzwanie, ale jednocześnie jest osiągalny. Cele ambitne motywują pracowników do działania i podnoszenia swoich kwalifikacji, co prowadzi do rozwoju zawodowego.

Pytanie 18

Zestaw operatorów, który został przedstawiony, należy do kategorii operatorów

A. przypisania

B. porównawczymi

C. logicznymi

D. arytmetycznych

Przedstawiony zbiór operatorów należy do grupy operatorów arytmetycznych, które wykonują podstawowe operacje matematyczne, takie jak dodawanie, odejmowanie, mnożenie i dzielenie. Są one podstawą obliczeń w większości języków programowania.

Pytanie 19

W C++ mechanizm programowania obiektowego, który wykorzystuje funkcje wirtualne (ang. Virtual) i umożliwia programiście pominięcie kontroli klasy pochodnej podczas wywoływania metod, nazywa się

A. polimorfizmem

B. przeciążeniem

C. dziedziczeniem

D. hermetyzacją

Polimorfizm to mechanizm w programowaniu obiektowym, który pozwala na wywoływanie metod na obiektach różnych klas przez wspólny interfejs lub klasę bazową. Dzięki temu programista może pisać bardziej elastyczny i modułowy kod, w którym konkretna implementacja metody jest wybierana w czasie działania programu. Kluczową rolę w polimorfizmie odgrywają funkcje wirtualne (virtual), które umożliwiają nadpisanie metod w klasach dziedziczących. Polimorfizm upraszcza rozbudowę aplikacji i minimalizuje potrzebę wielokrotnego pisania tego samego kodu, co jest istotne w dużych projektach programistycznych. Przykładem jest klasa Figura, która może mieć metody obliczania pola powierzchni, a klasy dziedziczące, takie jak Kolo i Kwadrat, implementują te metody w sposób specyficzny dla swojej geometrii.

Pytanie 20

Jakie znaczenie ma określenie "klasa zaprzyjaźniona" w kontekście programowania obiektowego?

A. Klasa, w której wszystkie komponenty są publiczne

B. Klasa, która ma dostęp do prywatnych i chronionych elementów innej klasy

C. Klasa, która może być dziedziczona przez inne klasy

D. Klasa, która nie ma możliwości zawierania metod statycznych

Klasa zaprzyjaźniona (ang. 'friend class') to klasa, która ma dostęp do prywatnych i chronionych składowych innej klasy, dzięki specjalnej deklaracji 'friend' wewnątrz tej klasy. Jest to kluczowe narzędzie w programowaniu obiektowym, które umożliwia ściślejszą współpracę między klasami, jednocześnie zapewniając hermetyzację kodu w miejscach, gdzie jest to wymagane. Używanie klas zaprzyjaźnionych umożliwia bardziej efektywne zarządzanie zależnościami między klasami, co jest istotne w dużych projektach programistycznych. Klasy zaprzyjaźnione są często stosowane w bibliotekach standardowych i frameworkach, pozwalając na eleganckie rozwiązania problemów związanych z ukrywaniem implementacji i udostępnianiem tylko niezbędnych fragmentów kodu innym komponentom systemu.

Pytanie 21

Na ilustracji pokazany jest fragment diagramu blokowego pewnego algorytmu. Ile razy warunek n<7 będzie badany?

A. 7

B. 5

C. 6

D. 8

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 4 jest prawidłowa ponieważ algorytm rozpoczyna od n równego 1 i zwiększa tę wartość o jeden w każdej iteracji aż do momentu gdy n stanie się równe 7 Wtedy warunek n mniejsze od 7 przestaje być spełniony co oznacza że warunek ten jest sprawdzany łącznie 6 razy tj dla n równych 1 2 3 4 5 i 6 Jest to typowa pętla kontrolna często spotykana w programowaniu gdzie warunek pętli decyduje o jej zakończeniu W praktyce takie podejście pozwala na efektywne zarządzanie liczbą iteracji i zapewnia klarowność kodu Co więcej użycie pętli z warunkiem końcowym jest zgodne z dobrymi praktykami projektowania algorytmów gdyż minimalizuje ryzyko błędów logicznych poprzez jawne określenie końca pętli Ponadto zrozumienie mechanizmu działania pętli i jej warunków jest kluczowe dla optymalizacji algorytmów i efektywnego zarządzania zasobami co ma bezpośrednie przełożenie na wydajność aplikacji szczególnie w środowiskach wymagających dużej mocy obliczeniowej

Pytanie 22

Który z komponentów interfejsu użytkownika umożliwia użytkownikowi wprowadzanie danych tekstowych?

A. Pole tekstowe

B. Pasek narzędziowy

C. Przycisk

D. Dialog wyboru pliku

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Pole tekstowe to element interfejsu użytkownika, który pozwala użytkownikowi na wprowadzanie danych tekstowych. Jest to jeden z najczęściej używanych komponentów UI w aplikacjach desktopowych, mobilnych i webowych. Pole tekstowe umożliwia wprowadzanie haseł, adresów e-mail, wiadomości i innych danych. W nowoczesnych aplikacjach często zawiera walidację, która sprawdza poprawność wpisywanych danych w czasie rzeczywistym. Dzięki swojej elastyczności, pola tekstowe mogą być wykorzystywane w różnorodnych formularzach, ankietach i systemach rejestracji użytkowników, co czyni je nieodzownym elementem aplikacji o dowolnym przeznaczeniu.

Pytanie 23

W języku C++, zakładając, że przedstawiony fragment kodu poprawnie się skompiluje i zostanie wykonany, to zmiennej liczba przypisana zostanie wartość

A. rzeczywista podzielna przez 1OOO

B. równa 1OOO

C. pseudolosowa nie większa niż 999

D. dowolna pseudolosowa z przedziału typu int

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Linia kodu int liczba = rand() % 1000; w języku C++ używa funkcji rand() do generowania liczby pseudolosowej. Funkcja ta zwraca liczbę całkowitą z zakresu od 0 do RAND_MAX zdefiniowanego w standardowej bibliotece C++. Obliczenie rand() % 1000 wykonuje operację modulo na wygenerowanej liczbie, co oznacza, że wynik zawsze będzie liczbą z zakresu od 0 do 999. Jest to powszechna technika używana do ograniczenia zakresu wartości zwracanych przez funkcję rand() do konkretnego przedziału. Takie podejście jest często wykorzystywane do generowania pseudolosowych wartości całkowitych w określonym zakresie, co jest przydatne w wielu zastosowaniach, od prostych programów testowych po bardziej złożone aplikacje symulacyjne. Należy pamiętać, że funkcja rand() generuje liczby pseudolosowe, co oznacza, że sekwencja liczb będzie się powtarzać przy każdym uruchomieniu programu, chyba że zostanie zainicjowana za pomocą funkcji srand() z unikalnym ziarnem. Jest to zgodne z dobrymi praktykami, aby zapewnić różnorodność w generowanych liczbach pseudolosowych, zwłaszcza w kontekście testowania i symulacji komputerowych.

Pytanie 24

Który z podanych algorytmów operujących na jednowymiarowej tablicy posiada złożoność obliczeniową O(n²)?

A. Sortowanie szybkie

B. Wyszukiwanie binarne

C. Wypisanie elementów

D. Sortowanie bąbelkowe

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Sortowanie bąbelkowe, znane również jako bubble sort, to prosty algorytm sortowania, który działa na zasadzie wielokrotnego przechodzenia przez tablicę i porównywania sąsiadujących ze sobą elementów. Algorytm ten ma złożoność obliczeniową O(n^2), co oznacza, że w najgorszym przypadku liczba operacji porównania wzrasta kwadratowo wraz ze wzrostem liczby elementów w tablicy. Przykładowo, dla tablicy o 5 elementach algorytm może wykonać do 10 porównań. W praktyce sortowanie bąbelkowe jest rzadko stosowane w dużych zbiorach danych ze względu na swoją niską efektywność, jednak jest to dobry przykład do nauki podstaw algorytmów sortujących. Standardy algorytmów sortujących, takie jak te zawarte w podręcznikach algorytmiki, często używają sortowania bąbelkowego jako przykładu do omówienia prostych koncepcji związanych z sortowaniem. Warto zauważyć, że chociaż algorytm ten jest prosty do zrozumienia, jego złożoność czasowa sprawia, że nie jest on praktyczny do stosowania w produkcyjnych rozwiązaniach, gdyż bardziej optymalne algorytmy, jak sortowanie szybkie czy sortowanie przez scalanie, osiągają złożoność O(n log n).

Pytanie 25

Jakie ma znaczenie operator "==" w języku C++?

A. Negacja logiczna

B. Zwiększenie wartości zmiennej o 1

C. Przypisanie wartości do zmiennej

D. Porównanie dwóch wartości

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Operator `==` w języku C++ oraz w wielu innych językach programowania, takich jak Java, Python czy JavaScript, jest używany do porównywania dwóch wartości. Jeśli wartości są równe, zwracana jest wartość logiczna `true`, w przeciwnym razie `false`. Operator ten jest niezbędny w instrukcjach warunkowych i pętlach, umożliwiając programowi podejmowanie decyzji na podstawie porównań. Przykładem użycia jest `if (a == b)`, co oznacza: jeśli zmienna `a` jest równa zmiennej `b`, wykonaj określony blok kodu.

Pytanie 26

Algorytmy, które są wykorzystywane do rozwiązywania problemów przybliżonych lub takich, które nie mogą być opisane za pomocą algorytmu dokładnego, na przykład w prognozowaniu pogody czy identyfikacji nowych wirusów komputerowych, to algorytmy.

A. iteracyjne

B. rekurencyjne

C. liniowe

D. heurystyczne

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Algorytmy heurystyczne są metodami rozwiązywania problemów, które są stosowane w sytuacjach, gdy nie ma jednoznacznego algorytmu dokładnego lub gdy problem jest zbyt skomplikowany, aby można go było rozwiązać w rozsądnym czasie. Przykłady zastosowań algorytmów heurystycznych obejmują przewidywanie pogody, gdzie różne modele atmosferyczne mogą być łączone w celu uzyskania lepszej prognozy, oraz rozpoznawanie nowych wirusów komputerowych, gdzie algorytmy heurystyczne pozwalają na identyfikację wzorców i anomalii w zachowaniu oprogramowania. Algorytmy te różnią się od tradycyjnych algorytmów liniowych, które działają na podstawie z góry określonych kroków oraz algorytmów rekurencyjnych, które polegają na rozwiązywaniu problemu poprzez dzielenie go na mniejsze podproblemy. Heurystyki są bardziej elastyczne, ponieważ pozwalają na zastosowanie intuicji i doświadczenia w procesie rozwiązywania. W praktyce algorytmy heurystyczne często łączą różne podejścia, aby uzyskać wyniki, które są wystarczająco dobre w krótkim czasie, co czyni je idealnymi do zastosowania w dynamicznie zmieniających się dziedzinach, takich jak analiza danych i sztuczna inteligencja.

Pytanie 27

Do zadań widoku w architekturze MVVM (Model_View-Viewmodel) należy

A. zarządzanie logiką aplikacji - obejmuje wdrażanie algorytmów

B. przechowywanie ściągniętych i przetworzonych informacji

C. przekazywanie danych do widoku oraz wymiana informacji z modelem

D. obsługa interakcji użytkownika, stworzenie UI

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wzorzec MVVM (Model-View-ViewModel) zakłada, że widok (View) odpowiada za interakcję użytkownika i prezentację interfejsu. Rozdzielenie logiki aplikacji i interfejsu ułatwia zarządzanie kodem i jego testowanie.

Pytanie 28

Jakie znaczenie ma pojęcie "debugowanie" w kontekście programowania?

A. Wyszukiwanie i usuwanie błędów w kodzie

B. Przygotowywanie dokumentacji kodu

C. Wdrażanie aplikacji w środowisku produkcyjnym

D. Tworzenie nowych funkcjonalności aplikacji

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Debugowanie to proces wyszukiwania i eliminowania błędów (bugów) w kodzie źródłowym programu. Polega na analizowaniu działania aplikacji linia po linii, śledzeniu wartości zmiennych, analizie stosu wywołań i wykrywaniu miejsc, w których program działa niezgodnie z oczekiwaniami. Debugowanie umożliwia programistom szybkie odnajdywanie błędów logicznych, składniowych oraz problemów z wydajnością aplikacji. Narzędzia takie jak Visual Studio, PyCharm, IntelliJ IDEA czy Chrome DevTools oferują zaawansowane funkcje debugowania, takie jak punkty przerwań (breakpoints), krokowe wykonywanie kodu i podgląd pamięci. Proces debugowania jest kluczowy w każdym etapie rozwoju oprogramowania, ponieważ znacząco wpływa na stabilność i jakość finalnego produktu.

Pytanie 29

Wskaż odpowiedź, która używa parafrazowania jako metodę aktywnego słuchania, gdy klient mówi: "Interesuje mnie aplikacja, która działa szybko, niezależnie od tego, czy korzysta z niej kilku czy tysiąc użytkowników"?

A. Czuję pewne wątpliwości w Pani głosie. Czy mogę zadać kilka pytań?

B. Ilu użytkowników planuje z niej skorzystać?

C. Dlaczego Pani potrzebuje takiej aplikacji?

D. Jeśli dobrze zrozumiałam, chodzi o aplikację, która efektywnie obsługuje różne obciążenia

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Parafraza to świetna technika, która pomaga zrozumieć, co rozmówca ma na myśli. Jak w tym przypadku – odpowiedź, która mówi: 'Jeśli dobrze rozumiem, chodzi o aplikację, która radzi sobie z różnym obciążeniem,' naprawdę dobrze oddaje to, co klient próbował przekazać. Klient podkreśla, że ważne jest dla niego, aby aplikacja była wydajna, niezależnie od tego, ile osób z niej korzysta. Użycie terminu 'radzi sobie z obciążeniem' jest trafne, bo dotyczy zdolności systemu do przystosowywania się do zmieniającej się liczby użytkowników i ich aktywności. To pokazuje, że konsultant dobrze zrozumiał potrzeby klienta i otwiera możliwości do dalszej rozmowy o technicznych detalach aplikacji, a to jest kluczowe w sprzedaży i budowaniu dobrych relacji z klientem.

Pytanie 30

Jakie będą skutki wykonania podanego fragmentu kodu w języku C++?

A. do tablicy liczby, na jej początku, dodawane są nowe wartości

B. z tablicy liczby usuwane są elementy, z każdym obiegiem pętli eliminowany jest element z jej końca

C. do tablicy liczby, na jej końcu, dodawane są nowe wartości

D. z tablicy liczby usuwane są elementy, z każdym obiegiem pętli eliminowany jest element z jej początku

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kod w języku C++ dodaje kolejne wartości na końcu tablicy 'liczby' podczas każdej iteracji pętli. Operacja ta jest realizowana poprzez użycie wskaźnika lub iteratora wskazującego na ostatnią pozycję tablicy, co umożliwia efektywne dodawanie elementów bez konieczności przestawiania istniejących danych.

Pytanie 31

Reguła zaangażowania i konsekwencji jako jedna z zasad wpływania na innych odnosi się

A. do uległości wobec autorytetów

B. do odwzajemniania się osobie, która nam pomogła

C. do kierowania się zdaniem danej grupy

D. do doprowadzania spraw do końca

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Reguła zaangażowania i konsekwencji odnosi się do potrzeby doprowadzenia spraw do końca. Kiedy ktoś podejmie decyzję lub działanie, jest bardziej skłonny kontynuować, aby zachować spójność wewnętrzną i unikać dysonansu poznawczego.

Pytanie 32

Który z wymienionych elementów można zdefiniować jako psychofizyczny?

A. Stres i monotonia pracy

B. Nadmiar światła w miejscu pracy

C. Promieniowanie elektromagnetyczne

D. Zanieczyszczenie powietrza

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Czynniki psychofizyczne w środowisku pracy obejmują takie elementy jak stres, monotonia pracy oraz nadmierne obciążenie organizmu. Są to zagrożenia, które mogą prowadzić do wypalenia zawodowego, depresji, spadku koncentracji i zwiększonego ryzyka popełniania błędów. Stres i monotonia pracy to jedne z najczęstszych psychofizycznych zagrożeń, które mogą wpływać nie tylko na zdrowie psychiczne, ale również na fizyczne samopoczucie pracownika. W celu ich minimalizacji organizacje wdrażają programy wsparcia psychologicznego, zapewniają przerwy, rotację obowiązków i dbają o dobrą atmosferę w pracy. Kluczowe jest także odpowiednie zarządzanie czasem pracy i eliminowanie monotonnych zadań na rzecz bardziej zróżnicowanych obowiązków.

Pytanie 33

Który z faz cyklu życia projektu wiąże się z identyfikacją wymagań użytkownika?

A. Wdrażanie

B. Analiza

C. Przeprowadzanie testów

D. Etap planowania

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Analiza to etap cyklu życia projektu, podczas którego określane są wymagania użytkownika. W tej fazie zespół projektowy przeprowadza badania, konsultacje i warsztaty, aby zrozumieć potrzeby klienta i użytkowników końcowych. Wynikiem analizy jest szczegółowa specyfikacja funkcjonalna i niefunkcjonalna, która stanowi podstawę do projektowania i implementacji. Prawidłowo przeprowadzona analiza minimalizuje ryzyko nieporozumień oraz zapewnia, że finalny produkt będzie odpowiadał na realne potrzeby użytkowników.

Pytanie 34

Złośliwe oprogramowanie stworzone w celu przyznania hakerom uprawnień administracyjnych do komputera ofiary bez jej świadomości, to

A. keylogger

B. robak

C. wirus

D. rootkit

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Rootkit to rodzaj szkodliwego oprogramowania, które ukrywa swoją obecność i zapewnia hakerom uprawnienia administracyjne do systemu ofiary. Jest trudny do wykrycia i stanowi poważne zagrożenie bezpieczeństwa.

Pytanie 35

Algorytm wyszukiwania sekwencyjnego z wykorzystaniem wartownika opiera się na założeniu, że

A. szukany element powinien wystąpić wielokrotnie w zbiorze

B. zbiór ma zawsze 100 elementów

C. zbiór danych wejściowych musi być uporządkowany

D. na końcu analizowanego zbioru należy dodać wartownika

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Algorytm sekwencyjnego wyszukiwania elementu z wartownikiem jest techniką optymalizacji procesu wyszukiwania w strukturach danych, która znacząco zwiększa efektywność operacji w przypadkach, gdy zbiór danych jest duży. Wartownik to specjalny element, który jest dodawany na końcu przeszukiwanego zbioru, co pozwala na uproszczenie warunków zakończenia pętli przeszukiwania. Kiedy algorytm przeszukuje zbiór, porównuje każdy element z poszukiwanym, a gdy znajdzie element, może zakończyć działanie. Dodanie wartownika pozwala uniknąć potrzeby sprawdzania, czy aktualnie przeszukiwany element jest ostatnim z oryginalnego zbioru, co z kolei zmniejsza liczbę porównań i przyspiesza proces wyszukiwania. W praktyce algorytm ten jest szczególnie użyteczny w przypadku niewielkich zbiorów danych, gdzie efektywność jest kluczowa. Przykładem zastosowania może być edytor tekstu, w którym użytkownik wyszukuje konkretne słowa w dokumencie, a dodanie wartownika usprawnia ten proces. Zgodnie z zasadami wydajnego programowania, ta technika stanowi jeden z podstawowych mechanizmów stosowanych w algorytmice, co czyni ją fundamentalnym konceptem w nauce o komputerach.

Pytanie 36

Jakie jest przeznaczenie komentarzy w kodzie źródłowym programu?

A. Do optymalizacji wydajności kodu

B. Do dokumentowania działania kodu i ułatwienia jego zrozumienia

C. Do definiowania zmiennych globalnych

D. Do uruchamiania kodu w trybie debugowania

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Komentarze w kodzie źródłowym programu pełnią kluczową rolę w dokumentowaniu działania aplikacji. Dzięki nim programiści mogą opisywać, co robią poszczególne fragmenty kodu, jakie funkcje realizują oraz jakie są zależności między modułami. Komentarze nie wpływają na działanie programu, ale znacząco ułatwiają pracę nad nim w przyszłości, zwłaszcza gdy projekt jest rozwijany przez wielu programistów lub po dłuższej przerwie. Komentarze poprawiają czytelność kodu, minimalizując ryzyko błędów wynikających z niejasności lub złej interpretacji działania aplikacji. W dobrze napisanym kodzie komentarze są używane strategicznie – opisują kluczowe algorytmy, niestandardowe rozwiązania oraz obszary wymagające szczególnej uwagi. Przejrzysty i dobrze udokumentowany kod to fundament skalowalnych i łatwych w utrzymaniu aplikacji.

Pytanie 37

Zalecenia standardu WCAG 2.0 dotyczące percepcji koncentrują się na

A. prezentacji elementów interfejsu użytkownika

B. umożliwieniu interakcji między komponentami użytkownika za pomocą klawiatury

C. zapewnieniu odpowiedniej ilości czasu na przeczytanie i zrozumienie treści

D. zrozumieniu i wiarygodności prezentowanych treści na stronie

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Rekomendacje standardu WCAG 2.0 dotyczące percepcji koncentrują się na tym, jak użytkownicy postrzegają i interpretują treści na stronach internetowych, co obejmuje również komponenty interfejsu użytkownika. Standardy te nakładają obowiązek projektowania elementów interaktywnych w sposób, który umożliwia ich łatwe identyfikowanie i zrozumienie przez wszystkich użytkowników, w tym osoby z niepełnosprawnościami. Przykłady obejmują odpowiednie etykietowanie przycisków, stosowanie kontrastujących kolorów oraz zapewnienie wyraźnych granic dla interaktywnych elementów. Komponenty takie jak formularze, menu nawigacyjne czy przyciski akcji muszą być intuicyjnie zrozumiałe i łatwe w obsłudze. Odniesienia do standardów WCAG 2.0, szczególnie do wytycznych związanych z percepcją, podkreślają znaczenie dostosowania treści do różnych percepcyjnych sposobów odbioru, co jest kluczowe dla zapewnienia dostępności. Właściwe zastosowanie tych zasad sprzyja lepszej użyteczności, co przekłada się na pozytywne doświadczenia użytkowników.

Pytanie 38

Który z poniższych problemów jest najczęściej rozwiązywany z zastosowaniem algorytmu rekurencyjnego?

A. Sortowanie za pomocą metody QuickSort

B. Wyszukiwanie binarne w uporządkowanej tablicy

C. Obliczanie sumy elementów w tablicy

D. Generowanie ciągu Fibonacciego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Generowanie ciągu Fibonacciego to klasyczny przykład problemu, który najczęściej rozwiązuje się za pomocą algorytmu rekurencyjnego. Algorytm rekurencyjny wywołuje sam siebie, dzieląc problem na mniejsze podproblemy, aż do osiągnięcia przypadku bazowego. W przypadku Fibonacciego każda liczba jest sumą dwóch poprzednich, a algorytm rekurencyjny odwzorowuje to wprost poprzez wywołania fib(n-1) + fib(n-2). Rekurencja jest intuicyjna i często stosowana w zadaniach matematycznych, takich jak obliczanie silni czy rozwiązywanie problemów związanych z przeszukiwaniem drzew. Choć rekurencja jest elegancka, dla dużych n może prowadzić do nadmiarowych obliczeń, dlatego często optymalizuje się ją za pomocą pamięci podręcznej (memoizacji) lub iteracyjnych wersji algorytmu.

Pytanie 39

Co to jest wskaźnik w języku C?

A. Funkcja do dynamicznej alokacji pamięci

B. Typ danych do zapisywania tekstów

C. Zmienna przechowująca adres pamięci

D. Zmienna przechowująca wartość logiczną

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wskaźnik w języku C to zmienna przechowująca adres pamięci innej zmiennej. Umożliwia bezpośrednią manipulację pamięcią, co czyni wskaźniki niezwykle potężnym narzędziem w programowaniu niskopoziomowym. Dzięki wskaźnikom można dynamicznie alokować pamięć, przekazywać duże struktury danych do funkcji bez ich kopiowania oraz implementować struktury danych, takie jak listy, drzewa czy grafy. Wskaźniki umożliwiają także iterowanie po tablicach i efektywne zarządzanie zasobami systemowymi, co czyni je kluczowym elementem w programowaniu systemowym.

Pytanie 40

Definicja konstruktora dla zaprezentowanej klasy w języku C++ może być sformułowana jak w

A. Deklaracji 1

B. Deklaracji 4

C. Deklaracji 3

D. Deklaracji 2

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Deklaracja 1 przedstawia poprawną definicję konstruktora w języku C++. Konstruktor jest specjalną metodą, która ma taką samą nazwę jak klasa i nie posiada wartości zwracanej. Służy do inicjalizacji obiektów klasy i może być przeciążany, co pozwala na tworzenie różnych wersji konstruktora.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej