Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik rachunkowości
Kwalifikacja: EKA.07 - Prowadzenie rachunkowości
Data rozpoczęcia: 15 maja 2025 09:57
Data zakończenia: 15 maja 2025 10:20

Egzamin niezdany

Wynik: 6/40 punktów (15,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Podstawą ewidencji w księgach pomocniczych jest zasada rejestrowania

A. powtórzonego

B. podwójnego

C. syntetycznego

D. korygującego

Mówiąc, że ewidencja na kontach ksiąg pomocniczych polega na zapisie korygującym, podwójnym czy syntetycznym, można trochę pomylić, bo to nie oddaje, jak to naprawdę działa w księgowości. Zasada zapisu korygującego jest o poprawianiu wcześniejszych błędów, co jest inna sprawą niż po prostu rejestrowanie transakcji. Księgi pomocnicze służą do zbierania szczegółowych informacji, które wspierają konta syntetyczne, a nie do ich poprawiania. Zapis podwójny, chociaż ważny w księgowości, dotyczy ogólnej zasady, gdzie każda transakcja jest księgowana na dwóch kontach, ale to nie jest bezpośrednio związane z funkcją ksiąg pomocniczych. W ewidencji pomocniczej kluczowe jest, żeby każda operacja była skorelowana z odpowiednim kontem syntetycznym, a nie tylko spełniała zasady podwójnego zapisu. A zasada syntetyczna to bardziej o łączeniu danych w raporty niż o śledzeniu transakcji, co jest ważnym celem ksiąg pomocniczych. Dobrze jest zrozumieć te różnice, bo to pomaga w zarządzaniu dokumentami finansowymi i unika błędów w ewidencji.

Pytanie 2

Zgodnie z przepisami dotyczącymi rachunkowości, kiedy dokonuje się zamknięcia ksiąg rachunkowych?

A. na koniec roku kalendarzowego

B. na koniec miesiąca

C. na koniec kwartału

D. w dniu zakończenia działalności

Zamknięcie ksiąg rachunkowych na dzień zakończenia działalności jest zgodne z ustawą o rachunkowości, która nakłada obowiązek ujęcia wszystkich transakcji do dnia, w którym następuje zakończenie działalności. Taki proces gwarantuje, że wszystkie operacje finansowe są właściwie zaksięgowane i umożliwia poprawne sporządzenie sprawozdań finansowych. Przykładem może być sytuacja, gdy firma decyduje się na likwidację. W takim przypadku, wszystkie aktywa i pasywa muszą zostać dokładnie wycenione i ujęte w księgach na dzień likwidacji. Jest to kluczowe dla zapewnienia transparentności i zgodności z przepisami prawa. W praktyce stosuje się również zasady dobrej praktyki rachunkowej, takie jak zasada współmierności, co oznacza, że przychody i koszty powinny być rozpoznawane w tym samym okresie, co pozwala na rzetelną ocenę sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Warto również zauważyć, że zamykanie ksiąg na inny dzień niż dzień zakończenia działalności może prowadzić do nieścisłości w sprawozdaniach finansowych oraz trudności w ustaleniu rzeczywistego stanu majątku firmy.

Pytanie 3

Przedsiębiorstwo w okresie sprawozdawczym wytworzyło:
- 100 szt. wyrobów gotowych,
- 50 szt. produktów niezakończonych, przerobionych w 50%.

Ile wynosi jednostkowy koszt wytworzenia produktu niezakończonego?

Koszty wytworzenia przedstawiały się następująco
Lp.	Wyszczególnienie	Wartość w zł
1.	materiały bezpośrednie	2 500,00
2.	płace bezpośrednie wraz z narzutami	2 000,00
3.	uzasadnione koszty wydziałowe	500,00

A. 100,00 zł

B. 20,00 zł

C. 50,00 zł

D. 40,00 zł

Zgadza się, 20,00 zł to właściwa odpowiedź. Wynika to z tego, jak liczymy jednostkowy koszt wytwarzania tych niezakończonych produktów. Na początku trzeba spojrzeć na całkowity koszt wytworzenia, który wynosi 5 000,00 zł. Potem ważne jest, żeby uwzględnić, jak dużo wyprodukowano. W tym przypadku te niezakończone produkty są przerobione w połowie, co w praktyce oznacza 50% z 50 sztuk, a to daje nam 25 sztuk gotowych wyrobów. Jak dodamy te gotowe 100 sztuk do 25 sztuk z niezakończonych, to mamy razem 125 sztuk. Dzieląc 5 000,00 zł przez 125, dostajemy 40,00 zł za sztukę, a koszt jednostkowy dla produktu niezakończonego to połowa tej kwoty, czyli 20,00 zł. To podejście jest w porządku, bo uwzględnia nie tylko gotowe wyroby, ale też to, co jeszcze jest w produkcji.

Pytanie 4

Firma produkująca ceramikę budowlaną wytwarza jeden typ dachówki. W celu obliczenia jednostkowego kosztu wytwarzania wykorzysta kalkulację

A. doliczeniową asortymentową

B. doliczeniową zleceniową

C. podziałową prostą

D. podziałową współczynnikową

Kalkulacja podziałowa prosta jest najodpowiedniejszą metodą w przypadku przedsiębiorstwa produkującego jeden rodzaj produktu, takiego jak dachówki ceramiczne. W tej metodzie koszty są dzielone na jednostkowe dla całej produkcji, co umożliwia łatwe ustalenie kosztu jednostkowego wytworzenia. Dzięki temu przedsiębiorstwo może efektywnie zarządzać kosztami oraz analizować wydajność produkcji. Przykładowo, jeśli całkowite koszty produkcji wynoszą 100 000 zł, a wyprodukowano 10 000 dachówek, to jednostkowy koszt produkcji wynosi 10 zł na sztukę. Ta metoda jest często stosowana w branżach, gdzie produkcja jest masowa, a asortyment jednorodny, co sprzyja ułatwieniu analizy finansowej. Warto podkreślić, że kalkulacja podziałowa prosta odpowiada na potrzebę systematyzacji kosztów i umożliwia przedsiębiorstwom podejmowanie lepszych decyzji strategicznych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu kosztami w przemyśle budowlanym.

Pytanie 5

Jaki wskaźnik pokazuje, w jakim stopniu aktywa obrotowe zabezpieczają zobowiązania krótkoterminowe?

A. Wskaźnik pokrycia aktywów kapitałami stałymi

B. Wskaźnik zadłużenia krótkoterminowego

C. Wskaźnik zadłużenia aktywów

D. Wskaźnik bieżącej płynności finansowej

Wskaźnik zadłużenia krótkoterminowego nie jest miarą, która wskazuje na zdolność przedsiębiorstwa do pokrywania zobowiązań krótkoterminowych. Zamiast tego, ten wskaźnik oblicza stosunek zobowiązań krótkoterminowych do całkowitych aktywów, co nie ma nic wspólnego z płynnością. Użycie tego wskaźnika może prowadzić do błędnych wniosków na temat stabilności finansowej, gdyż nie uwzględnia on rzeczywistej zdolności przedsiębiorstwa do regulowania bieżących zobowiązań. Wskaźnik zadłużenia aktywów również nie jest odpowiedni w tym kontekście. Skupia się on na relacji między całkowitym zadłużeniem a całkowitymi aktywami, co nie odzwierciedla sytuacji płynnościowej. Dodatkowo, wskaźnik pokrycia aktywów kapitałami stałymi odnosi się do struktury finansowej, a nie do płynności. Wskaźniki te mogą być mylone przez tych, którzy nie mają pełnej wiedzy na temat analizy finansowej, co prowadzi do nieprawidłowych ocen sytuacji finansowej firmy. Kluczowym błędem jest przypisywanie wskaźnika zadłużenia do płynności, co nie odzwierciedla rzeczywistości finansowej przedsiębiorstwa. Właściwa analiza wymaga zrozumienia, jakie wskaźniki są adekwatne do konkretnego kontekstu finansowego i jakie aspekty one mierzą.

Pytanie 6

Gdy pracownik regularnie nosi okulary, ale zgodnie z diagnozą lekarza nie mogą one być używane podczas pracy przy monitorze, to pracodawca ma obowiązek dostarczenia pracownikowi dodatkowych okularów do pracy przy komputerze?

A. jeżeli cały czas spędza przy monitorze

B. jeżeli praca przy monitorze zajmuje mu przynajmniej 4 godziny dziennie

C. na pisemną prośbę pracownika

D. jeżeli praca przy monitorze zajmuje mu więcej niż 2 godziny dziennie

Zrozumienie przepisów dotyczących przestrzegania zasad bhp w kontekście użytkowania monitorów jest kluczowe dla zapewnienia zdrowia i bezpieczeństwa pracowników. Odpowiedzi wskazujące na inne czasy pracy przy monitorze, takie jak mniej niż 4 godziny, są błędne, ponieważ nie uwzględniają one specyfiki zagrożeń związanych z długotrwałą ekspozycją na ekran. Pracownicy, którzy spędzają 2 czy nawet 3 godziny przed monitorem, również mogą doświadczać negatywnych skutków zdrowotnych, jednak standardowy próg, przy którym pracodawca ma obowiązek działać, to właśnie 4 godziny. Również podejście uzależniające zapewnienie okularów od pisemnej prośby pracownika jest niewłaściwe; pracodawca powinien proaktywnie zapewnić odpowiednie akcesoria ochronne, niezależnie od subiektywnej oceny pracownika. Niezrozumienie tego obowiązku prowadzi do sytuacji, w której pracownicy mogą być narażeni na długotrwałe problemy zdrowotne, jak zespół suchego oka czy wady refrakcji. W praktyce, ergonomiczne wsparcie i dostosowanie stanowiska pracy powinno być wdrażane na etapie projektowania miejsca pracy, a nie na życzenie pracownika, co może prowadzić do opóźnień w dbaniu o zdrowie pracowników. W związku z tym kluczowe jest, aby pracodawcy byli świadomi swoich obowiązków i wdrażali systematyczne działania prewencyjne mające na celu ochronę ich pracowników przed takimi zagrożeniami.

Pytanie 7

W grudniu 2011 roku firma uiściła roczną składkę na ubezpieczenie majątkowe na rok 2012 w wysokości 6 000 zł. Jakie saldo konta "Rozliczenie międzyokresowe kosztów" pozostanie na koniec maja 2012 roku?

A. 2 500 zł

B. 500 zł

C. 3 500 zł

D. 3 000 zł

Wybór błędnej odpowiedzi zazwyczaj wynika z nieprawidłowego zrozumienia zasad księgowości dotyczących rozliczeń międzyokresowych. Często pojawia się mylne przekonanie, że cała kwota wydatku powinna być od razu zaliczana do kosztów w momencie płatności, co jest sprzeczne z zasadą współmierności. W rzeczywistości, gdy przedsiębiorstwo opłaca roczną składkę ubezpieczeniową, należy ją rozliczać proporcjonalnie w czasie. Nie uwzględniając tego, można błędnie przyjąć, że saldo na koncie rozliczeń międzyokresowych powinno być mniejsze, co prowadzi do oszacowania, że na koniec maja pozostało 2 500 zł, a to jest nieprawidłowe. Warto również zauważyć, że koncepcja rozliczeń międzyokresowych jest kluczowa dla zapewnienia, że koszty są odpowiednio przypisane do okresów, w których są ponoszone, co jest istotne dla dokładności sprawozdań finansowych. Kluczowym błędem, który może prowadzić do mylnych konkluzji, jest pomijanie znaczenia miesięcznego podziału rocznych kosztów i błędne przyjmowanie, że saldo konta rozliczeń można obliczać na podstawie sumarycznej kwoty wydatku bez uwzględnienia okresu, na jaki ta kwota dotyczy. Dobrą praktyką w księgowości jest ciągłe monitorowanie takich kosztów w celu dostarczenia aktualnych i dokładnych informacji finansowych, co wpływa na podejmowanie strategicznych decyzji w firmie.

Pytanie 8

Do kosztów bezpośrednich systemu kalkulacyjnego wlicza się między innymi wynagrodzenia pracowników zatrudnionych

A. przy produkcji

B. w dziale rachunkowości

C. w dziale zaopatrzenia

D. w dziale dystrybucji

Odpowiedź "przy produkcji" jest prawidłowa, ponieważ koszty bezpośrednie w układzie kalkulacyjnym obejmują wszelkie wydatki, które można przypisać bezpośrednio do procesu produkcji. Płace pracowników zatrudnionych w działach produkcyjnych są klasyfikowane jako koszty bezpośrednie, ponieważ są ściśle związane z wytwarzaniem towarów. Na przykład, jeśli pracownik obsługujący maszyny produkcyjne otrzymuje wynagrodzenie, można je bezpośrednio przypisać do kosztów danego produktu. Praktyka ta jest zgodna z zasadami rachunkowości zarządczej, która nakłada nacisk na precyzyjne przypisywanie kosztów do odpowiednich działań. Warto również zauważyć, że zrozumienie klasyfikacji kosztów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami w przedsiębiorstwie, co pozwala na lepsze podejmowanie decyzji dotyczących cen, rentowności oraz optymalizacji procesów produkcyjnych.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Z danych zawartych w Rachunku Zysków i Strat danej jednostki gospodarczej można wyznaczyć wskaźnik

A. rentowności majątku

B. rentowności sprzedaży

C. płynności finansowej

D. ogólnego zadłużenia

Zarówno rentowność majątku, płynność finansowa, jak i ogólne zadłużenie, to wskaźniki, które mają swoje źródła w innych dokumentach finansowych, a nie bezpośrednio w Rachunku Zysków i Strat. Rentowność majątku oblicza się na podstawie zysku netto w odniesieniu do całkowitych aktywów, co wymaga danych z Bilansu. Płynność finansowa, z kolei, ocenia zdolność przedsiębiorstwa do regulowania bieżących zobowiązań i jest często obliczana na podstawie Bilansu oraz przepływów pieniężnych, a nie tylko zysku. Ogólne zadłużenie przedstawia relację zobowiązań do aktywów, co także wymaga danych z Bilansu. Typowym błędem myślowym, prowadzącym do wyboru tych wskaźników, jest mylenie dokumentów finansowych oraz ich funkcji. Użytkownicy często nie rozumieją, że Rachunek Zysków i Strat skupia się na wynikach operacyjnych, podczas gdy Bilans dostarcza informacji o stanie majątkowym i zobowiązaniach. Dlatego właściwe zrozumienie różnic między tymi dokumentami jest kluczowe dla prawidłowej analizy finansowej i podejmowania decyzji na ich podstawie.

Pytanie 11

W trakcie przeprowadzania spisu z natury dokonuje się inwentaryzacji

A. kapitałów własnych

B. funduszy specjalnych

C. należności wątpliwych

D. wyrobów gotowych

Inwentaryzacja, jako proces polegający na fizycznym sprawdzeniu stanu aktywów i pasywów jednostki, jest kluczowym elementem zarządzania finansami przedsiębiorstwa. Wyroby gotowe to produkty, które zostały ukończone i są gotowe do sprzedaży. Inwentaryzacja tych wyrobów pozwala na weryfikację ich ilości i wartości, co jest niezbędne do prawidłowego sporządzenia bilansu i sprawozdań finansowych. Przykładem praktycznego zastosowania inwentaryzacji wyrobów gotowych może być sytuacja, w której firma produkcyjna kończy kwartał i chce ocenić, ile produktów jest dostępnych do sprzedaży. Dzięki temu może lepiej planować produkcję i dostosowywać strategie marketingowe. Dodatkowo, zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości (MSSF), przedsiębiorstwa są zobowiązane do przeprowadzania inwentaryzacji, aby zapewnić rzetelność prezentowanych danych finansowych. Takie działania pomagają również w identyfikacji ewentualnych strat, uszkodzeń lub przestarzałych zapasów, co wpływa na efektywność operacyjną oraz optymalizację kosztów.

Pytanie 12

Analiza struktury aktywów i pasywów przedstawionego bilansu wykazała, że

Bilans sporządzony na dzień 31 grudnia 2008 r.
L.p.	AKTYWA	Kwota w zł	L.p.	PASYWA	Kwota w zł
A.	Aktywa trwałe	40 000	A.	Kapitały własne	55 000
I.	Wartości niematerialne i prawne	5 000	I.	Kapitał podstawowy	50 000
II.	Środki trwałe	28 000	II.	Zysk netto	5 000
III.	Inwestycje długoterminowe	7 000
B.	Aktywa obrotowe	60 000	B.	Zobowiązania i rezerwy na zobowiązania	45 000
I.	Zapasy	25 000	I.	Zobowiązania długoterminowe	15 000
II.	Należności krótkoterminowe	15 000	II.	Zobowiązania krótkoterminowe	30 000
III.	Inwestycje krótkoterminowe	20 000
	Suma bilansowa aktywów	100 000		Suma bilansowa pasywów	100 000

A. aktywa trwałe są w całości sfinansowane kapitałami własnymi.

B. aktywa obrotowe są w całości sfinansowane kapitałami własnymi.

C. zobowiązania krótkoterminowe stanowią 45% sumy bilansowej.

D. zapasy stanowią 25% aktywów obrotowych.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Mówiąc krótko, to co napisałeś o aktywach trwałych i kapitałach własnych jest okej. Widzisz, w bilansie aktywa trwałe mają wartość 40 000 zł, a kapitały własne są większe, bo wynoszą 55 000 zł. To tak naprawdę oznacza, że kapitały własne w pełni pokrywają te aktywa. Z mojego doświadczenia, korzystanie z kapitałów własnych do finansowania aktywów trwałych to dobra opcja, bo zmniejsza ryzyko związane z zadłużeniem. Dodatkowo może to poprawić wskaźniki rentowności i stabilności finansowej firmy. W zarządzaniu finansami warto dążyć do równowagi między kapitałem własnym a obcym, co pozwala zredukować koszty finansowania i zwiększa elastyczność. Z perspektywy rachunkowości, taka strategia jest zgodna z zasadą ostrożności, co oznacza, że przedsiębiorstwo powinno unikać nadmiernego ryzyka.

Pytanie 13

Po odkryciu pomyłki w fakturze VAT, dotyczącej zastosowania stawki 8% zamiast 23%, sprzedający towar powinien wystawić

A. notę korygującą

B. notę księgową

C. fakturę VAT korygującą - zwiększającą

D. fakturę VAT korygującą - zmniejszającą

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'faktura VAT korygująca - zwiększająca' jest w porządku. Kiedy na fakturze VAT wkradł się błąd i zastosowano niższą stawkę podatku, to trzeba wystawić fakturę korygującą, żeby podnieść wartość podatku. Zasadniczo, faktura korygująca służy do naprawy błędów w dokumentach podatkowych, a jej celem jest upewnienie się, że prawidłowa kwota podatku trafi do urzędów. Przykład: jeżeli sprzedawca ma fakturę na 1000 zł z 8% VAT, to VAT wynosi 80 zł. Po korekcie na 23% wyjdzie 230 zł, a więc trzeba wydać fakturę korygującą, żeby zwiększyć VAT o 150 zł. To podejście jest całkiem dobre i pozwala uniknąć kłopotów z przepisami podatkowymi, co jest bardzo ważne dla każdej firmy.

Pytanie 14

Wskaż dokument księgowy, w którym według przepisów ustawy o rachunkowości można skorygować pomyłkę poprzez przekreślenie błędnych treści lub wartości, z zachowaniem czytelności skreślonych słów lub cyfr, wpisanie poprawnej treści oraz daty korekty i złożenie podpisu osoby uprawnionej do tego.

A. Pw – Przyjęcie wewnętrzne

B. Faktura sprzedaży

C. Faktura zakupu

D. WB – Wyciąg bankowy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź Pw – Przyjęcie wewnętrzne jest poprawna, ponieważ zgodnie z ustawą o rachunkowości, w przypadku błędów w dowodach księgowych, możliwe jest ich poprawienie w sposób, który zachowuje czytelność. Przyjęcie wewnętrzne, jako dowód księgowy używany do ewidencji przyjęcia towarów i materiałów, pozwala na skorygowanie błędów poprzez skreślenie błędnych treści oraz wprowadzenie poprawnych danych. Tego typu procedura jest stosowana w praktyce, aby utrzymać integralność dokumentacji oraz przejrzystość zapisów księgowych. Na przykład, jeśli wprowadzono błędną kwotę związana z przyjęciem towaru, pracownik może skreślić tę kwotę, wpisać poprawną oraz datę tej poprawki, co jest zgodne z zasadami dobrej praktyki rachunkowości. Umożliwia to nie tylko korekcję w księgach, ale również łatwe śledzenie historii zmian w dokumentacji, co jest ważne dla audytów i kontroli wewnętrznych.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Zgodnie z Kodeksem pracy, pracodawca musi nieodpłatnie zapewnić pracownikowi magazynu odzież i obuwie robocze, gdy

A. odzież należąca do pracownika może zostać uszkodzona lub poważnie zabrudzona

B. pracownik sformułuje taką prośbę

C. pracownik nie pragnie korzystać z osobistej odzieży w miejscu pracy

D. pracodawca pragnie zunifikować wygląd swoich pracowników

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź dotycząca konieczności dostarczenia odzieży i obuwia roboczego przez pracodawcę jest zgodna z przepisami Kodeksu pracy, który przewiduje, że wyposażenie pracownika w odpowiednią odzież roboczą jest obowiązkiem pracodawcy, gdy istnieje ryzyko zniszczenia lub zabrudzenia odzieży prywatnej. Pracodawca ma obowiązek zapewnić środki ochrony osobistej, jeśli charakter pracy w magazynie naraża pracownika na działanie substancji szkodliwych, upadki czy inne niebezpieczeństwa. Na przykład, jeśli pracownik wykonuje zadania związane z obsługą ciężkich przedmiotów lub ma kontakt z chemikaliami, brak odpowiedniej odzieży roboczej może prowadzić do uszkodzenia odzieży osobistej oraz stanowić zagrożenie dla zdrowia. Dobre praktyki w zakresie BHP zalecają, aby pracodawcy regularnie oceniali ryzyko i dostosowywali wyposażenie ochronne do specyfiki wykonywanych zadań, co nie tylko sprzyja bezpieczeństwu, ale również może poprawić morale pracowników i ich wydajność.

Pytanie 17

Lokaty bankowe, które są utrzymywane przez okres dłuższy niż 12 miesięcy, należy uwzględnić w bilansie jednostki w kategorii

A. długoterminowe rozliczenia międzyokresowe

B. wartości niematerialne i prawne

C. inwestycje długoterminowe

D. należności długoterminowe

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Lokaty bankowe założone na okres dłuższy niż 12 miesięcy klasyfikowane są jako inwestycje długoterminowe. W przypadku bilansu jednostki, inwestycje długoterminowe to aktywa, które nie są przeznaczone do sprzedaży w ciągu najbliższego roku. Lokaty te generują zyski w postaci odsetek, które mogą być wykorzystywane do dalszego inwestowania. Klasyfikacja lokat jako długoterminowych inwestycji jest zgodna z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSR), które określają zasady ujmowania i wyceny aktywów. Przykładem praktycznego zastosowania jest stworzenie strategii inwestycyjnej, która opiera się na długoterminowym wzroście kapitału poprzez lokaty bankowe. Korzystanie z lokat jako formy oszczędzania może przyczynić się do stabilizacji finansowej przedsiębiorstwa oraz zwiększenia jego wartości rynkowej. Warto również zauważyć, że podczas sporządzania sprawozdań finansowych, prawidłowa klasyfikacja aktywów ma kluczowe znaczenie dla analizy finansowej i podejmowania decyzji inwestycyjnych.

Pytanie 18

Na podstawie danych zawartych w tabeli ustal zysk brutto.

Wyszczególnienie	Kwota w zł
Przychody netto ze sprzedaży wyrobów gotowych	36 000,00
Koszt sprzedanych wyrobów gotowych	25 000,00
Koszty ogólnego zarządu	6 500,00
Pozostałe przychody operacyjne	3 000,00
Przychody finansowe	2 000,00
Koszty finansowe	1 500,00

A. 11 000,00 zł

B. 7 500,00 zł

C. 4 500,00 zł

D. 8 000,00 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Obliczenie zysku brutto jest kluczowym elementem analizy finansowej przedsiębiorstwa, a w tym przypadku poprawna odpowiedź wynosi 8 000,00 zł. Zysk brutto oblicza się poprzez odjęcie całkowitych kosztów od całkowitych przychodów. W naszym przykładzie przychody wynoszą 41 000,00 zł, a koszty 33 000,00 zł, co daje zysk brutto równy 8 000,00 zł. Taki sposób obliczania zysku jest zgodny z ogólnie przyjętymi standardami rachunkowości, które nakładają obowiązek rzetelnego przedstawiania sytuacji finansowej firmy. W praktyce, zysk brutto jest istotny, ponieważ pozwala na ocenę efektywności operacyjnej i rentowności podstawowej działalności. Przykładem zastosowania tego wskaźnika jest analiza rentowności produktów, gdzie przedsiębiorstwa porównują zysk brutto generowany przez różne kategorie produktów, co pozwala na podejmowanie strategicznych decyzji o alokacji zasobów oraz ewentualnych modyfikacjach oferty. Warto również pamiętać, że zysk brutto nie uwzględnia wydatków operacyjnych, odsetek czy podatków, co oznacza, że dla pełnej analizy konieczne jest dalsze badanie innych wskaźników finansowych.

Pytanie 19

Gospodarcza operacja: "Spłacono zobowiązanie wobec dostawców poprzez wystawienie weksla własnego", powoduje zmiany

A. w zobowiązaniach

B. w aktywach i pasywach

C. w kapitałach własnych i obcych

D. w aktywach

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Uregulowanie zobowiązania wobec dostawców poprzez wystawienie weksla własnego wpływa na zmiany w zobowiązaniach, ponieważ weksel stanowi formę zabezpieczenia płatności. W momencie wystawienia weksla, zobowiązanie wobec dostawcy nie znika, lecz zmienia swoją formę z zobowiązania do zapłaty na zobowiązanie wekslowe. To oznacza, że firma nadal jest zobowiązana do uregulowania kwoty, lecz teraz na podstawie dokumentu wekslowego. Praktyka ta jest powszechnie stosowana w obrocie gospodarczym, jako alternatywa dla bezpośrednich płatności. Weksel własny może być również użyty w sytuacjach, gdy przedsiębiorstwo nie ma wystarczających środków płynnych, ale posiada zdolność do wywiązywania się z zobowiązań w przyszłości. To podejście jest zgodne z zasadami zarządzania płynnością finansową, które podkreślają znaczenie utrzymania równowagi pomiędzy zobowiązaniami a aktywami, a także zabezpieczenia interesów dostawców.

Pytanie 20

W GRAFIT SA, wyprodukowane markery do tablic suchościeralnych, które zostały przyjęte do magazynu, powinny być ujęte w bilansie w kategorii

A. Produkty gotowe

B. Materiały

C. Towary

D. Półprodukty i produkty w toku

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "Produkty gotowe" jest prawidłowa, ponieważ markery do tablic sucho ścieralnych, które zostały wyprodukowane i przyjęte do magazynu, są w pełni ukończonymi produktami, które są gotowe do sprzedaży. Zgodnie z zasadami rachunkowości, produkty gotowe to wyroby, które przeszły wszystkie etapy produkcji i są dostępne dla klientów. W praktyce oznacza to, że takie produkty są już przygotowane do dystrybucji i sprzedaży, co wpisuje się w definicję aktywów obrotowych w bilansie. Warto również zauważyć, że odpowiednie wykazywanie produktów w bilansie jest kluczowe dla prawidłowego przedstawienia sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Przykładem może być sytuacja, w której firma planuje sprzedaż tych markerów w nadchodzącym kwartale. Wówczas ich klasyfikacja jako produktów gotowych ma istotne znaczenie, aby inwestorzy i zarząd mogli realnie ocenić potencjalne przychody ze sprzedaży. Dobrą praktyką jest również regularne monitorowanie poziomu produktów gotowych w magazynie, co pozwala na efektywne zarządzanie zapasami oraz optymalizację procesów produkcyjnych.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Jak długo przechowuje się faktury w jednostce gospodarczej?

A. 2 lata, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku

B. 15 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku

C. 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku

D. 10 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, faktury powinny być przechowywane przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Taki okres przechowywania dokumentacji ma na celu zapewnienie odpowiednich warunków do ewentualnych kontroli skarbowych oraz umożliwienie weryfikacji danych i rozliczeń. Przechowywanie faktur przez 5 lat jest zgodne z ustawą o rachunkowości oraz regulacjami podatkowymi, co stanowi standardową praktykę w większości jednostek gospodarczych. Przykładem zastosowania tej zasady może być przedsiębiorca zajmujący się handlem, który musi przechowywać faktury, aby w razie potrzeby udowodnić swoje przychody i wydatki w trakcie kontroli podatkowej. Dobrą praktyką jest także systematyczne archiwizowanie dokumentów oraz korzystanie z cyfrowych systemów zarządzania dokumentami, co ułatwia ich odnalezienie i zabezpiecza przed utratą. Warto pamiętać, że niewłaściwe przechowywanie lub brak dokumentacji może prowadzić do sankcji ze strony organów skarbowych.

Pytanie 23

Do jakiej grupy archiwalnej zalicza się zaakceptowany roczny bilans oraz zestawienie zysków i strat?

A. Grupy BE

B. Grupy Bc

C. Grupy A

D. Grupy B

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź dotycząca Kategorii A jest prawidłowa, ponieważ zatwierdzony roczny bilans oraz rachunek zysków i strat są kluczowymi dokumentami finansowymi, które są wymagane do archiwizacji zgodnie z przepisami prawa. Kategoria A obejmuje dokumentację finansową, która ma znaczenie dla analizy sytuacji finansowej przedsiębiorstwa oraz jego wyników operacyjnych. W praktyce, archiwizacja takich dokumentów zgodnie z normami branżowymi nie tylko zapewnia zgodność z obowiązującymi przepisami, ale także ułatwia dostęp do informacji w przyszłości, co jest niezbędne w kontekście audytów oraz kontrolowania finansów firmy. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być proces sporządzania sprawozdań finansowych, gdzie dane z rocznego bilansu i rachunku zysków i strat są niezbędne do oceny kondycji finansowej firmy oraz podejmowania strategicznych decyzji. Warto przypomnieć, że zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) oraz Krajowymi Standardami Rachunkowości, poprawne klasyfikowanie i archiwizowanie tych dokumentów jest kluczowe dla transparentności i rzetelności informacji finansowych.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

Obowiązek składania deklaracji podatkowych wynika z zasady

A. periodyzacji

B. ciągłości

C. istotności

D. memoriału

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź na pytanie dotyczące obowiązku sporządzania deklaracji podatkowych jest związana z zasadą periodyzacji, która ma fundamentalne znaczenie w rachunkowości. Zasada ta polega na przyporządkowaniu przychodów i kosztów do odpowiednich okresów sprawozdawczych, co umożliwia rzetelną ocenę sytuacji finansowej jednostki. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorstwa są zobowiązane do wykazywania swoich przychodów oraz kosztów w okresach, w których one rzeczywiście miały miejsce. Na przykład, jeśli firma zrealizowała sprzedaż towaru w grudniu, ale otrzymała zapłatę w styczniu, to przychód ten musi być ujęty w deklaracji za grudzień, zgodnie z zasadą periodyzacji. Dzięki temu organy podatkowe mogą dokładniej monitorować zobowiązania podatkowe jednostek, co sprzyja przejrzystości i uczciwości w systemie podatkowym. Zasada ta jest zgodna z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które kładą duży nacisk na prawidłowe i rzetelne prezentowanie informacji finansowych. W związku z tym, regularne sporządzanie deklaracji podatkowych na podstawie periodyzacji jest kluczowe dla zachowania zgodności z przepisami prawa i dobrymi praktykami rachunkowości.

Pytanie 26

Na jakich kontach księgowych saldo początkowe bądź obroty początkowe oraz zapisy zwiększające są rejestrowane po stronie Dt?

A. Rozrachunki z dostawcami, rozrachunki z odbiorcami

B. Towary, materiały i wartości niematerialne i prawne

C. Materiały, kasa oraz kredyty

D. Środki trwałe, kapitał podstawowy oraz zapasowy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "Towary, materiały i wartości niematerialne i prawne" jest prawidłowa, ponieważ konta te odzwierciedlają aktywa, które zwiększają swoje saldo po stronie debetowej (Dt). W standardach rachunkowości przyjęte jest, że przybycie aktywów księgowane jest w debecie, co jest zgodne z zasadą, że aktywa zwiększają swoją wartość po tej stronie konta. Dla przykładu, w momencie zakupu towarów lub materiałów, ich wartość jest rejestrowana w księgach rachunkowych jako przyrost aktywów. Wartości niematerialne, takie jak patenty czy licencje, również są ujmowane na kontach po stronie Dt, co pokazuje, że są to zasoby, które przynoszą przyszłe korzyści ekonomiczne. Przykładem może być zakup nowego oprogramowania, które wymaga ujęcia w księgach jako wartości niematerialne. Tego rodzaju podejście jest zgodne z ogólnymi zasadami rachunkowości, które promują przejrzystość i rzetelność w raportowaniu finansowym.

Pytanie 27

Pracownik działu sprzedaży błędnie wpisał stawkę VAT na fakturze w wysokości 23% zamiast 8%. Jak należy skorygować ten błąd?

A. fakturą korygującą przygotowaną przez nabywcę towarów

B. fakturą korygującą przygotowaną przez wystawcę faktury

C. notą korygującą przygotowaną przez wystawcę faktury

D. notą korygującą przygotowaną przez nabywcę towarów

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź dotycząca sporządzenia faktury korygującej przez wystawcę faktury jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami ustawy o VAT, to sprzedawca jest odpowiedzialny za poprawność danych zawartych na fakturze. W przypadku stwierdzenia błędu w stawce VAT, wystawca powinien wystawić fakturę korygującą, która odnosi się do pierwotnej faktury. Taki dokument musi zawierać informacje o przyczynach korekty oraz szczegóły dotyczące zmienianych pozycji, w tym poprawną stawkę VAT. Przykładem zastosowania tego rozwiązania może być sytuacja, gdy po sprzedaży towaru przedsiębiorca zauważa, że błędnie zastosował wyższą stawkę VAT. W takiej sytuacji, aby uniknąć konsekwencji podatkowych, powinien jak najszybciej wystawić fakturę korygującą, co pozwoli na skorygowanie obliczonego podatku i zapewnienie zgodności z przepisami. Warto pamiętać, że faktura korygująca ma również istotne znaczenie dla nabywcy, który może wymagać prawidłowego dokumentu w celu odliczenia VAT, co jest kluczowe dla utrzymania płynności finansowej przedsiębiorstwa.

Pytanie 28

Firma zakupiła środek trwały o wartości początkowej równiej 10 000 zł. Będzie on amortyzowany według metody degresywnej na podstawie założeń:
- roczna stopa amortyzacji dla metody liniowej wynosi 10%,
- współczynnik zwiększający 2
Jaką wartość przyjmie roczny odpis amortyzacyjny dla środka trwałego w pierwszym roku ustalony na podstawie metody degresywnej?

A. 800 zł

B. 1 000 zł

C. 1 200 zł

D. 2 000 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 2 000 zł jest jak najbardziej w porządku, bo przy amortyzacji degresywnej liczymy odpisy na podstawie początkowej wartości środka trwałego oraz ustalonej stopy amortyzacji. W tym przypadku mamy wartość 10 000 zł, a stopa amortyzacji liniowej wynosi 10%. Gdy dodamy współczynnik podwyższający 2, dostajemy 20% jako stopę amortyzacji dla metody degresywnej. Roczny odpis to więc 20% z 10 000 zł, co nam daje 2 000 zł. Z mojego doświadczenia, taka amortyzacja jest super, gdy środek trwały szybko traci na wartości, czyli jest intensywnie używany na początku, jak na przykład maszyny produkcyjne. To rozwiązanie pozwala na większe odpisy w czasie, kiedy gotówka jest na wagę złota. Warto też mieć na uwadze, że zgodnie z Ustawą o rachunkowości, metody amortyzacji muszą być zgodne z najlepszymi praktykami w branży, co w przypadku degresywnej może się opłacać podatkowo.

Pytanie 29

Koszt produkcji wyrobu gotowego A wynosi 40,00 zł/kg. Jednostka wyprodukowała 2 000 kg wyrobów gotowych. Sprzedała 1 500 kg tego wyrobu, ustalając zysk na poziomie 50% kosztu produkcji. Jaką wartość zysku osiągnęła jednostka ze sprzedaży tych wyrobów gotowych?

A. 40 000,00 zł

B. 30 000,00 zł

C. 80 000,00 zł

D. 90 000,00 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Żeby obliczyć zysk ze sprzedaży gotowych wyrobów, najpierw musimy ustalić, ile kosztuje wytworzenie tych 1 500 kg. Koszt wytworzenia wynosi 40 zł za kilogram, więc przy 1 500 kg wychodzi nam 60 000 zł (1 500 kg razy 40 zł za kg). Potem, firma na tym koszcie dolicza 50% zysku, co daje nam 30 000 zł zysku (60 000 zł razy 50%). W rezultacie, sprzedając 1 500 kg wyrobów, firma uzyskuje 30 000 zł zysku. Rozumienie, jak liczyć zysk na podstawie kosztów i marży, jest naprawdę ważne w każdej firmie. To pozwala lepiej zarządzać kosztami i cenami, żeby osiągnąć większe zyski. Możemy to zobaczyć na przykład w analizie rentowności produktów w produkcji, gdzie dobre kalkulacje są kluczowe do podejmowania trafnych decyzji o cenach i produkcji.

Pytanie 30

W hurtowni cena ewidencyjna towarów odpowiada cenie sprzedaży netto, a marża hurtowa wynosi 30% ceny zakupu netto. Nabyto 200 sztuk towarów po cenie zakupu 10,00 zł/szt. Jaką wartość ma zarezerwowana marża hurtowa?

A. 2 600,00 zł

B. 60,00 zł

C. 600,00 zł

D. 2 000,00 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby obliczyć zarezerwowaną marżę hurtową, należy w pierwszej kolejności ustalić cenę zakupu netto towarów. W tym przypadku cena zakupu wynosi 10,00 zł za sztukę. Zakupiono 200 sztuk, co daje całkowity koszt zakupu wynoszący 200 sztuk x 10,00 zł/szt. = 2 000,00 zł. Następnie, aby obliczyć marżę hurtową, stosujemy podaną informację, że wynosi ona 30% ceny zakupu netto. Zatem marża hurtowa wynosi 30% x 2 000,00 zł = 600,00 zł. Jest to kwota, która może zostać zarezerwowana na pokrycie kosztów sprzedaży oraz osiągnięcie zysku w hurtowni. W praktyce, obliczanie marży hurtowej jest kluczowe, ponieważ pozwala na określenie rentowności towarów oraz umożliwia zarządzanie cenami i strategią sprzedaży. Warto również pamiętać, że marża hurtowa jest użyteczna w budowaniu planów finansowych oraz w ocenie efektywności działalności hurtowej. Ponadto, zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, marża hurtowa powinna być regularnie monitorowana i dostosowywana w zależności od zmian na rynku oraz strategii firmy.

Pytanie 31

Wpłaty, które zostały zadeklarowane przez udziałowców, lecz jeszcze nie wniesione na kapitał podstawowy, jak są prezentowane w bilansie?

A. w aktywach, jako kwota dodatnia

B. w pasywach jako kwota dodatnia

C. w pasywach, jako kwota ujemna

D. w aktywach, jako kwota ujemna

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź, że zadeklarowane, ale jeszcze nie wniesione wpłaty przez udziałowców na poczet kapitału podstawowego prezentowane są w pasywach, jako wartość ujemną, jest zgodna z zasadami rachunkowości oraz najlepszymi praktykami finansowymi. W momencie, gdy udziałowcy deklarują wpłaty, powstaje zobowiązanie dla spółki, które wpływa na strukturę kapitału. Tego rodzaju zobowiązanie powinno być ujmowane w pasywach bilansu jako 'nieopłacony kapitał podstawowy'. To oznaczenie wskazuje na to, że spółka ma prawo do tych środków, ale jeszcze ich nie otrzymała, co skutkuje tymczasowym obciążeniem pasywów. W praktyce takie podejście pozwala inwestorom i analitykom finansowym na lepsze zrozumienie rzeczywistej sytuacji finansowej przedsiębiorstwa oraz jego możliwości pozyskiwania kapitału. Dodatkowo, zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), ujmowanie takich zobowiązań w pasywach wspiera transparentność i rzetelność informacji finansowych.

Pytanie 32

Jan Nowak pełni funkcję magazyniera. Z uwagi na jego przejście na emeryturę, konieczne jest zorganizowanie inwentaryzacji

A. nadzwyczajną

B. okresową

C. zdawczo-odbiorczą

D. ciągłą

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź zdawczo-odbiorcza jest poprawna, ponieważ inwentaryzacja przeprowadzana w związku z przejściem pracownika na emeryturę ma na celu potwierdzenie stanu posiadania towarów w magazynie oraz ich przekazanie nowemu pracownikowi. Inwentaryzacja zdawczo-odbiorcza jest szczególnie istotna w kontekście zarządzania magazynem, ponieważ pozwala na ustalenie rzeczywistego stanu zapasów oraz ich zgodności z dokumentacją. W praktyce, tego typu inwentaryzacja jest realizowana za pomocą dokumentów protokołu, które szczegółowo opisują ilości oraz stany poszczególnych pozycji magazynowych. Dodatkowo, zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, przeprowadzenie takiej inwentaryzacji powinno być udokumentowane, aby zapewnić transparentność i zgodność z obowiązującymi przepisami prawa. Warto również wspomnieć o tym, że inwentaryzacje zdawczo-odbiorcze pomagają unikać nieporozumień w przyszłości oraz stanowią ważny element audytów wewnętrznych, które mają na celu ocenę efektywności zarządzania gospodarką magazynową.

Pytanie 33

Jakie koszty wchodzą w skład układu rodzajowego?

A. Amortyzacja, koszty zakupu, koszty sprzedaży

B. Koszty sprzedaży, koszty zakupu, usługi zewnętrzne

C. Koszty ogólnego zarządzania, koszty sprzedaży, koszty zakupu

D. Wynagrodzenia, podatki i opłaty, zużycie materiałów i energii

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "Wynagrodzenia, podatki i opłaty, zużycie materiałów i energii" jest strzałem w dziesiątkę, bo te koszty pasują do układu rodzajowego w rachunkowości. W tym układzie chodzi o to, żeby klasyfikować wydatki według ich rodzaju, co daje lepszy wgląd w to, co się dzieje z kosztami w firmie. Wynagrodzenia to ważny element kosztów operacyjnych, a jak się je dokładnie przeanalizuje, to można ocenić, jak efektywnie zatrudniamy ludzi. Podatki i opłaty to też nieodłączna część finansowania firmy, więc ich zrozumienie jest kluczowe. Zużycie materiałów i energii to kolejne ważne wydatki, które mocno wpływają na całość kosztów operacyjnych. Dzięki takiemu układowi menedżerowie mogą zdobyć cenne informacje o kosztach, co przydaje się przy podejmowaniu decyzji o tym, jak zoptymalizować procesy produkcyjne i obniżyć wydatki. Przykładowo, analizując koszty produkcji, sprawdzamy, jakie części wydatków są najważniejsze, a to pomaga zwiększać rentowność.

Pytanie 34

Zasada, która nie gwarantuje prawidłowego przebiegu inwentaryzacji to

A. periodyzacja

B. zamknięte drzwi

C. ograniczone zaufanie

D. jednokrotność

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zasada periodyzacji odnosi się do regularnego i systematycznego podejścia do inwentaryzacji, które nie jest wystarczające do zapewnienia jej prawidłowego przeprowadzenia. Inwentaryzacja powinna być przeprowadzana w sposób ciągły i z zachowaniem odpowiednich standardów, a nie tylko w określonych okresach czasowych. W praktyce, periodyzacja może prowadzić do błędów, gdyż zmiany w stanach magazynowych mogą występować dynamicznie, a ich kontrola wymaga bieżącego monitorowania. Przykładowo, organizacje powinny wdrażać systemy zarządzania zapasami, które umożliwiają stały dostęp do informacji o stanie towarów, co jest bardziej efektywne niż okresowe przeglądy. Zastosowanie nowoczesnych technologii, takich jak RFID czy systemy ERP, może znacznie poprawić dokładność inwentaryzacji i zminimalizować ryzyko błędów związanych z periodyzacją, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi.

Pytanie 35

Podmiot gospodarczy osiągnął całkowite przychody w wysokości 150 000,00 zł, a koszty uzyskania tych przychodów wyniosły 84 000,00 zł. Jaki jest podatek dochodowy od osób prawnych, który podmiot ten powinien uiścić?

A. 13 200,00 zł

B. 11 800,00 zł

C. 66 000,00 zł

D. 12 540,00 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź to 12 540,00 zł. Wiesz, obliczenie podatku dochodowego od osób prawnych (CIT) jest trochę bardziej złożone, niż może się wydawać. Musisz uwzględnić przychody i koszty uzyskania tych przychodów. W tym przypadku przychody wynoszą 150 000,00 zł, a koszty to 84 000,00 zł. Więc po odjęciu kosztów od przychodów dostajemy dochód, czyli 150 000,00 zł - 84 000,00 zł, co daje 66 000,00 zł. Teraz, stawka podatku CIT w Polsce wynosi 19%, więc mnożymy nasz dochód przez tę stawkę: 66 000,00 zł * 0,19 = 12 540,00 zł. W sumie, rozumienie tego procesu naprawdę pomaga w prawidłowym rozliczaniu podatków w biznesie. Z mojego doświadczenia, znajomość zasad obliczania CIT to świetny sposób na planowanie podatkowe i unikanie niepotrzebnych problemów z urzędami skarbowymi. I nie zapominaj, że każda firma powinna mieć porządną dokumentację, żeby udowodnić swoje przychody i koszty, to bardzo ważne.

Pytanie 36

Wskaźniki płynności finansowej wskazują na możliwości przedsiębiorstwa w zakresie

A. finansowania działalności inwestycyjnej

B. osiągania dodatniego wyniku finansowego netto

C. całkowitej spłaty zobowiązań z nadwyżki finansowej

D. regulowania bieżących zobowiązań

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wskaźniki płynności finansowej są kluczowymi narzędziami analizy finansowej, które oceniają zdolność przedsiębiorstwa do regulowania bieżących zobowiązań. Odpowiedź dotycząca regulowania bieżących zobowiązań wskazuje na zdolność firmy do utrzymania równowagi finansowej poprzez zapewnienie odpowiedniego poziomu płynnych aktywów w stosunku do bieżących zobowiązań. Przykładowo, wskaźnik płynności bieżącej (current ratio) oblicza się, dzieląc aktywa bieżące przez zobowiązania bieżące. Standard branżowy sugeruje, że wskaźnik ten powinien wynosić co najmniej 1,2, co oznacza, że przedsiębiorstwo ma wystarczające aktywa bieżące, aby pokryć swoje zobowiązania. W praktyce, monitorowanie wskaźników płynności pozwala przedsiębiorstwom na szybką reakcję na zmieniające się warunki rynkowe, a także na uniknięcie ryzyka niewypłacalności. Dobrą praktyką jest regularne analizowanie wskaźników płynności, co może pomóc w identyfikacji potencjalnych problemów finansowych oraz umożliwić podejmowanie strategicznych decyzji dotyczących zarządzania kapitałem obrotowym.

Pytanie 37

Korzystając z danych przedstawionych w tabeli, ustal wskaźnik rentowności netto aktywów obrotowych.

Wybrane pozycje z bilansu oraz rachunku zysków i strat	Stan na dzień 31.12.2015 r. w zł
Aktywa obrotowe	100 000,00
Zysk netto	40 000,00
Przychody ze sprzedaży towarów	200 000,00

A. 50%

B. 5%

C. 40%

D. 20%

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
No dobra, wiesz co? Poprawna odpowiedź to 40%. A jak to się liczy? To proste: bierzesz zysk netto, który w naszym przypadku wynosi 40 000 zł, i dzielisz przez wartość aktywów obrotowych, czyli 100 000 zł. Więc wyliczenie wygląda tak: (40 000 zł / 100 000 zł) * 100% = 40%. Ten wskaźnik rentowności netto aktywów obrotowych jest naprawdę ważny dla firm, bo pokazuje, jak skutecznie wykorzystują one swoje aktywa obrotowe do zarabiania pieniędzy. Jak dla mnie, porównywanie go z innymi firmami w branży może dać szerszy obraz sytuacji finansowej. Wysoki wskaźnik rentowności może oznaczać, że firma dobrze zarządza swoimi kosztami i kapitałem obrotowym, co jest kluczowe dla długofalowego sukcesu.

Pytanie 38

Dokumentacja wydania materiałów z magazynu do użycia w własnych działach produkcyjnych jest potwierdzona przez dowód księgowy?

A. Pz

B. Pw

C. Rw

D. Wz

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź Rw jest poprawna, ponieważ dokument ten potwierdza wydanie materiałów z magazynu do wewnętrznego wykorzystania w procesach produkcyjnych. Rw, czyli 'Rozchód wewnętrzny', jest dowodem księgowym, który odzwierciedla przeniesienie materiałów z jednego miejsca do innego w obrębie organizacji, co jest kluczowe dla zarządzania zapasami. W praktyce użycie Rw pozwala na precyzyjne śledzenie wykorzystania materiałów, co z kolei wpływa na efektywność produkcji oraz kontrolę kosztów. Przykładowo, w firmach produkcyjnych, gdzie materiały są wykorzystywane w różnych działach, Rw umożliwia rejestrowanie i raportowanie, jakie surowce zostały wykorzystane, co wspiera analizę rentowności oraz optymalizację procesów. Ponadto, zgodnie z dobrymi praktykami księgowymi, dokumentacja rozchodów powinna być dokładnie prowadzona, co wspiera transparentność operacyjną oraz spełnia wymogi audytów wewnętrznych i zewnętrznych.

Pytanie 39

Do rzeczywistego kosztu produkcji nie wlicza się

A. uzasadnionych kosztów działowych

B. kosztów użycia materiałów bezpośrednich

C. kosztów wynagrodzeń bezpośrednich

D. kosztów sprzedaży

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Koszty sprzedaży nie są uwzględniane w rzeczywistym kosztcie wytworzenia, ponieważ dotyczą one wydatków ponoszonych na promocję, dystrybucję i sprzedaż produktów, a nie samego procesu produkcji. Rzeczywisty koszt wytworzenia obejmuje jedynie koszty bezpośrednie związane z produktem, takie jak materiały potrzebne do wytworzenia, płace pracowników bezpośrednio zaangażowanych w produkcję oraz uzasadnione koszty wydziałowe, które dotyczą zarządzania i operacji wytwórczych. Na przykład, w branży produkcyjnej koszty zużycia materiałów bezpośrednich obejmują surowce wykorzystywane do wytworzenia części, podczas gdy płace bezpośrednie dotyczą wynagrodzeń pracowników fizycznych pracujących na linii produkcyjnej. Uznawanie kosztów sprzedaży jako elementu kosztu wytworzenia mogłoby prowadzić do zniekształcenia analizy rentowności i efektywności produkcji. Dlatego w standardach rachunkowości, takich jak MSSF, wyraźnie wskazuje się na konieczność oddzielenia kosztów produkcji od kosztów sprzedaży.

Pytanie 40

W jakim dokumencie operacje finansowe z danego okresu raportowania są przedstawione w porządku chronologicznym?

A. W rachunku zysków i strat

B. W zestawieniu obrotów i sald kont księgi głównej

C. W zestawieniu sald kont ksiąg pomocniczych

D. W dzienniku księgowań

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Dziennik księgowań to podstawowy dokument w rachunkowości, który rejestruje wszystkie operacje gospodarcze w porządku chronologicznym. W odróżnieniu od innych dokumentów, takich jak rachunek zysków i strat czy zestawienie sald kont, które klasyfikują dane według różnych kryteriów, dziennik skupia się na czasie wystąpienia zdarzeń. Każda operacja księgowa w dzienniku jest dokładnie opisana oraz datowana, co umożliwia śledzenie historii transakcji. Praktycznie, to podejście jest zgodne z zasadą podwójnego zapisu, co zapewnia, że każda transakcja jest zarejestrowana zarówno po stronie debetowej, jak i kredytowej. Dzięki temu, dziennik stanowi nie tylko narzędzie do dokumentacji, ale także kluczowy element audytów i kontroli wewnętrznych. Dobrą praktyką jest regularne przeglądanie dziennika, co pozwala na identyfikację potencjalnych błędów i nieprawidłowości, a także ułatwia przygotowanie sprawozdań finansowych na koniec okresu sprawozdawczego.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej