Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik rolnik
  • Kwalifikacja: ROL.04 - Prowadzenie produkcji rolniczej
  • Data rozpoczęcia: 15 maja 2025 17:04
  • Data zakończenia: 15 maja 2025 17:17

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Obornik można stosować jako nawóz tuż przed rozpoczęciem uprawy

A. kukurydzy
B. peluszki
C. lucerny
D. bobiku
Nawożenie obornikiem przed uprawą kukurydzy jest uznawane za jedną z najlepszych praktyk w rolnictwie, ponieważ kukurydza jest rośliną o wysokich wymaganiach pokarmowych. Obornik, jako nawóz organiczny, dostarcza nie tylko azotu, fosforu i potasu, ale także mikroelementów i substancji organicznych, które poprawiają strukturę gleby i jej zdolność do zatrzymywania wilgoci. Przykładem praktycznego zastosowania jest nawożenie obornikiem na wiosnę, co umożliwia roślinie lepsze wykorzystanie składników odżywczych w kluczowym okresie wzrostu. Dodatkowo, stosowanie obornika zwiększa bioróżnorodność mikroorganizmów glebowych, co korzystnie wpływa na zdrowie gleby i upraw. Warto również zaznaczyć, że przed użyciem obornika należy przeprowadzić analizę gleby, aby dostosować dawki nawożenia do specyficznych potrzeb kukurydzy oraz uniknąć ewentualnych strat składników pokarmowych przez ich wypłukiwanie.
Pytanie 2

Zabieg siewu nasion zbóż ozimych należy przeprowadzić

A. po 6 – 8 tygodniach od wykonania orki siewnej oraz zastosowania wału Campbella
B. po 2–3 tygodniach od przeprowadzenia orki siewnej
C. bezpośrednio po orce siewnej
D. w pierwszym tygodniu po wykonaniu orki siewnej
Siew nasion zbóż ozimych powinien być przeprowadzany po 2–3 tygodniach od wykonania orki siewnej, co jest zgodne z praktykami rolniczymi oraz zaleceniami agrotechnicznymi. Taki odstęp czasowy pozwala na odpowiednie przygotowanie gleby, co jest kluczowe dla zapewnienia optymalnych warunków do wzrostu roślin. W ciągu tych kilku tygodni gleba ma szansę na naturalne osadzenie się i stabilizację, co sprzyja lepszemu kontaktowi nasion z podłożem oraz dostępności wilgoci. Dodatkowo, w tym czasie mogą zachodzić procesy biologiczne, które pozytywnie wpływają na strukturę gleby, a także pozwalają na eliminację niektórych chwastów, co z kolei zwiększa szanse na dobre wschody. Warto również zauważyć, że zgodnie z zaleceniami Polskiego Towarzystwa Agronomicznego, właściwy czas siewu jest kluczowy dla uzyskania wysokiego plonu i jakości ziarna, dlatego opóźnienie siewu może prowadzić do obniżenia wydajności oraz pogorszenia jakości zbiorów.
Pytanie 3

W ekologicznej produkcji rolniczej pozwala się na używanie

A. roztworu saletrzano-mocznikowego
B. siarczanu potasu
C. soli potasowej o wysokiej zawartości
D. saletry amonowej
Stosowanie roztworu saletrzano-mocznikowego i saletry amonowej w rolnictwie ekologicznym to kiepska sprawa, bo te nawozy są sztuczne. Mogą wprowadzać do gleby za dużo azotu, co prowadzi do eutrofizacji, a to z kolei szkodzi bioróżnorodności. W przypadku saletry amonowej dodatkowo może dochodzić do zakwaszenia gleby, co jest dość niebezpieczne dla mikroorganizmów. Te mikroorganizmy są super ważne dla zdrowia gleby i jej zdolności do zatrzymywania wody. Sól potasowa wysokoprocentowa też nie jest w porządku, bo często dodaje się do niej chemiczne składniki, które mogą być szkodliwe. Dlatego lepiej stawiać na nawozy organiczne, jak kompost czy obornik, bo one wspierają zdrowie gleby i poprawiają jej strukturę. Często ludzie myślą, że wszystkie nawozy mineralne są konieczne do uzyskania dobrych plonów, ale to nie do końca prawda. Ważne jest, żeby rozumieć, jak wszystko działa w ekosystemach rolniczych i starać się o zrównoważone podejście, które regeneruje glebę i jej naturalne zdolności.
Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

TMR, czyli system żywienia krów, opiera się na podawaniu

A. tylko paszy objętościowej w nieograniczonej ilości
B. paszy treściwej raz dziennie
C. mieszanki paszy podstawowej oraz treściwej
D. wyłącznie mieszanki treściwej w nieograniczonej ilości
TMR, czyli Total Mixed Ration, to system żywienia, który polega na podawaniu bydłu mlecznemu mieszanki paszowej, łączącej różne składniki, zarówno pasze objętościowe, jak i treściwe. Celem tego systemu jest zapewnienie zrównoważonej diety, która wspiera zdrowie krów oraz optymalizuje produkcję mleka. Mieszanka TMR jest starannie przygotowywana, aby zaspokajać potrzeby żywieniowe zwierząt, co pozwala na ograniczenie strat paszy oraz poprawę jej wykorzystania. W praktyce, TMR zapewnia lepszą strawność, a także sprzyja lepszemu pobieraniu paszy przez zwierzęta, co ma kluczowe znaczenie dla ich wydajności. W przypadku systemu TMR ważne jest także monitorowanie jakości składników mieszanki oraz dostosowanie ich proporcji w zależności od etapu laktacji krów. Badania wskazują, że odpowiednio zbilansowana mieszanka może zwiększyć wydajność mleczną krów nawet o 10-20%. Ponadto, stosowanie TMR przyczynia się do zmniejszenia ryzyka wystąpienia chorób metabolicznych, takich jak kwasica, co jest istotne z punktu widzenia dobrostanu zwierząt oraz efektywności produkcji.
Pytanie 6

W ochronie roślin, wykorzystanie zdrowego i wolnego od zanieczyszczeń materiału siewnego w celu redukcji chorób, zalicza się do metod

A. hodowlanych
B. agrotechnicznych
C. biologicznych
D. mechanicznych
Stosowanie zdrowego i czystego materiału siewnego jest kluczowym elementem metod agrotechnicznych w ochronie roślin. Agrotechnika obejmuje szereg praktyk, które mają na celu zapewnienie optymalnych warunków do wzrostu roślin oraz minimalizację ryzyka wystąpienia chorób. Wybór odpowiedniego, zdrowego materiału siewnego jest fundamentalny, ponieważ choroby roślin często są przenoszone przez nasiona. W praktyce oznacza to, że przed siewem należy przeprowadzić dokładne badania nasion pod kątem obecności patogenów. Ponadto, warto korzystać z materiału siewnego pochodzącego z certyfikowanych źródeł, co zwiększa prawdopodobieństwo jego zdrowotności. Zastosowanie zdrowego materiału siewnego nie tylko ogranicza ryzyko chorób, ale także wpływa na plonowanie i jakość zbiorów. Przykładem może być stosowanie odmian odpornych na konkretne patogeny, co jest zgodne z zasadami integrowanej ochrony roślin, gdzie preferowane są metody prewencyjne.
Pytanie 7

W tabeli przedstawiono dane dotyczące poniesionych kosztów w przedsiębiorstwie EWA produkującym pieczywo cukiernicze. Jaki jest udział kosztów pośrednich w całości kosztów w tym przedsiębiorstwie?

L.p.KosztyWartość w tys. zł
1.materiałowe450
2.pracy120
3.pośrednie30
Razem600

A. 30%
B. 5%
C. 50%
D. 10%
Odpowiedź 5% jest poprawna, ponieważ dokładnie odzwierciedla udział kosztów pośrednich w całkowitych kosztach przedsiębiorstwa EWA. W kontekście finansów przedsiębiorstwa, koszty pośrednie to wydatki, które nie mogą być bezpośrednio przypisane do konkretnego produktu, ale są niezbędne do funkcjonowania działalności, takie jak wynagrodzenia administracyjne, opłaty za media czy amortyzacja. Aby obliczyć udział kosztów pośrednich w całkowitych kosztach, należy podzielić wartość kosztów pośrednich przez sumę wszystkich kosztów i pomnożyć przez 100. Przykładowo, jeśli całkowite koszty wynoszą 1000 zł, a koszty pośrednie to 50 zł, to udział kosztów pośrednich wynosi 50/1000*100 = 5%. Zrozumienie tego wskaźnika jest kluczowe w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa, ponieważ pozwala na optymalizację kosztów i lepsze planowanie budżetu. Dobre praktyki w zarządzaniu kosztami obejmują regularną analizę kosztów pośrednich oraz identyfikację możliwości ich redukcji, co może prowadzić do zwiększenia rentowności.
Pytanie 8

Wskaż rodzaj gleb ornych o wysokiej przydatności rolniczej, który jest polecany do uprawy buraków cukrowych?

A. Zbożowo-pastewny mocny
B. Pszenny bardzo dobry
C. Owsiano-pastewny górski
D. Żytni dobry
Odpowiedź 'Pszenny bardzo dobry' jest poprawna, ponieważ gleby klasy V i VI, które są odpowiednie do uprawy pszenicy, również dobrze nadają się do uprawy buraków cukrowych. Buraki cukrowe wymagają gleb o dobrej strukturze, wysokiej zawartości próchnicy oraz odpowiedniej retencji wody. Gleby pszeniczne charakteryzują się tymi właściwościami, co sprzyja dobremu wzrostowi roślin i wysokim plonom. Przykładowo, w praktyce rolniczej zastosowanie gleby pszennej o klasach dobrych i bardzo dobrych może znacząco zwiększyć wydajność produkcji buraków cukrowych, co jest zgodne z zaleceniami agrotechnicznymi i standardami jakości w uprawach. Dodatkowo, buraki cukrowe są rośliną, która dobrze toleruje zmiany wilgotności w glebie, co czyni je idealnym kandydatem do uprawy na pszennej glebie. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami rolniczymi, które promują zrównoważony rozwój oraz maksymalizację plonów.
Pytanie 9

Typowe zachowania samicy w obecności samca, takie jak przysiadanie, podnoszenie ogona, oddawanie małych ilości moczu oraz eksponowanie sromu (tzw. "błyskanie" sromem), wskazują na ruję u

A. kozy
B. lochy
C. klaczy
D. krowy
Zgubne jest myślenie, że opisane zachowania można przypisać innym zwierzętom, takim jak krowy, lochy czy kozy, gdyż każde z tych gatunków ma odmienny cykl rozrodczy oraz charakterystyczne sygnały rui. U krów, na przykład, ruja manifestuje się poprzez podnoszenie ogona, aktywność w stadzie oraz inne zachowania, które są mniej wyraziste niż u klaczy. Krowy często nie wykazują tak wyraźnych sygnałów jak błyskanie sromem. Podobnie, lochy mają swoje unikalne oznaki rui, które obejmują zmiany w zachowaniu, ale nie są one związane z przysiadaniem czy unoszeniem ogona w taki sposób, jak u klaczy. Natomiast u kóz obserwuje się zachowania, które również różnią się od tych charakterystycznych dla koni. Typowe błędy w myśleniu mogą wynikać z nieznajomości podstaw biologii reprodukcyjnej różnych gatunków. Często hodowcy mylnie porównują zachowania międzygatunkowe, co zniekształca ich zrozumienie procesu reprodukcji. Aby skutecznie zarządzać hodowlą, ważne jest, aby zrozumieć specyfikę cyklu rui i zachowań poszczególnych gatunków zwierząt, co jest kluczowe dla osiągnięcia sukcesu w reprodukcji.
Pytanie 10

Towar, który musi być schłodzony zaraz po wytworzeniu, to

A. ziemniaki
B. mleko
C. wełna
D. jabłka
Mleko jest produktem, który po wyprodukowaniu wymaga natychmiastowego schłodzenia, aby zapewnić jego bezpieczeństwo oraz przedłużyć trwałość. W procesie produkcji mleka, bakterie mogą zaczynać się namnażać w temperaturze pokojowej, co prowadzi do psucia się produktu oraz zwiększa ryzyko wystąpienia chorób pokarmowych. Dlatego normy sanitarno-epidemiologiczne, takie jak te określone przez Codex Alimentarius oraz lokalne przepisy, zalecają schładzanie mleka do temperatury poniżej 4°C w jak najkrótszym czasie po udoju. Przykładem dobrych praktyk jest użycie schładzarek mleka, które pozwalają na szybkie schłodzenie świeżego mleka, co nie tylko zapobiega rozwojowi bakterii, ale także zachowuje jego składniki odżywcze. Dodatkowo, w kontekście logistyki, mleko transportowane do punktów sprzedaży również musi być utrzymywane w odpowiedniej temperaturze, aby zapewnić jego jakość i bezpieczeństwo dostarczania do konsumentów.
Pytanie 11

Rolnik planujący sprzedaż produktów zwierzęcych z własnego gospodarstwa dla konsumentów poza granicami powiatu powinien o tym zawiadomić

A. odpowiedni urząd skarbowy, w ciągu 14 dni przed rozpoczęciem tej sprzedaży
B. odpowiedniego Powiatowego Inspektora Pracy, w ciągu 14 dni przed rozpoczęciem tej sprzedaży
C. odpowiedni urząd skarbowy, w ciągu 7 dni przed rozpoczęciem tej sprzedaży
D. odpowiedniego Powiatowego Lekarza Weterynarii, w ciągu 7 dni przed rozpoczęciem tej sprzedaży
W przypadku, gdy rolnik planuje sprzedaż produktów pochodzenia zwierzęcego, nie jest właściwe informowanie Powiatowego Inspektora Pracy ani urzędów skarbowych, a tym bardziej zgłaszanie zamiaru w niewłaściwych terminach. Powiatowy Inspektor Pracy zajmuje się przede wszystkim kwestiami związanymi z bezpieczeństwem i higieną pracy, co nie ma bezpośredniego związku z obrotem produktami zwierzęcymi. Dlatego zgłoszenie do niego jest nieadekwatne w kontekście sprzedaży. Również zgłoszenie do urzędu skarbowego, choć ważne w kontekście podatkowym, nie spełnia wymogów związanych z bezpieczeństwem żywności. Zgłoszenie powinno zostać dokonane do Powiatowego Lekarza Weterynarii, który jest odpowiedzialny za nadzór nad zdrowiem zwierząt oraz jakością żywności zwierzęcego pochodzenia. Co więcej, terminy zgłoszeń w odpowiedziach błędnych są niewłaściwe. Przepisy wyraźnie określają, że zgłoszenie powinno być dokonane 7 dni przed rozpoczęciem sprzedaży, co jest istotne dla umożliwienia przeprowadzenia kontroli oraz ewentualnego nadzoru. Błędne wnioski, takie jak zgłaszanie się do niewłaściwych instytucji lub w niewłaściwych terminach, mogą prowadzić do problemów prawnych oraz sanitarno-epidemiologicznych, co w konsekwencji może zaszkodzić zarówno zdrowiu konsumentów, jak i reputacji rolnika oraz całego sektora spożywczego.
Pytanie 12

Najlepszy czas na siew kukurydzy wypada w okresie

A. 20 kwietnia - 10 maja, kiedy gleba nagrzeje się do 10 °C.
B. 20 kwietnia - 1 maja, gdy gleba osiągnie temperaturę 6 °C.
C. 10-20 kwietnia, gdy temperatura gleby wynosi 6 °C.
D. 1-20 maja, kiedy temperatura gleby osiąga 15 °C.
Siew kukurydzy w niewłaściwych terminach i przy nieodpowiednich temperaturach gleby może wiązać się z poważnymi konsekwencjami dla plonów. Odpowiedzi sugerujące siew przed 20 kwietnia, kiedy gleba osiąga jedynie 6 °C lub 10 °C, są błędne, ponieważ kukurydza jest rośliną ciepłolubną, a jej nasiona kiełkują najlepiej w wyższych temperaturach. Siew w czasie, gdy gleba jest zbyt chłodna, prowadzi do wydłużenia okresu kiełkowania, co może skutkować niejednorodnymi wschodami, osłabieniem roślin oraz zwiększoną podatnością na choroby. Ponadto, przedwczesny siew może skutkować stratami w plonach z powodu przymrozków, które mogą zniszczyć młode rośliny. Warto także zauważyć, że niektóre odpowiedzi wskazują na zbyt wczesny termin siewu, co jest sprzeczne z zaleceniami agrotechnicznymi, które podkreślają konieczność dostosowania terminu siewu do lokalnych warunków klimatycznych. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że wcześniejszy siew zawsze przynosi lepsze rezultaty, co nie znajduje potwierdzenia w praktyce agrarnej. Niezbędne jest zatem przestrzeganie optymalnych warunków dla kukuzy, aby zapewnić zdrowy wzrost i dobre plony.
Pytanie 13

Jaką szerokość powinny mieć międzyrzędzia podczas uprawy buraków cukrowych?

A. 7 - 10 cm
B. 28 - 32 cm
C. 42 - 50 cm
D. 15 - 18 cm
Szerokość międzyrzędzi przy uprawie buraków cukrowych wynosząca 42-50 cm jest zgodna z najlepszymi praktykami uprawowymi, które sprzyjają efektywnemu wzrostowi roślin oraz ułatwiają ich pielęgnację. Tego rodzaju rozstawienie międzyrzędzi pozwala na swobodny dostęp do roślin dla maszyn rolniczych, co jest kluczowe podczas prac takich jak nawożenie, opryski oraz zbiór. Szersze międzyrzędzia poprawiają również wentylację w obrębie uprawy, co może zredukować ryzyko chorób grzybowych, a także zwiększyć nasłonecznienie roślin. W praktyce, dobór odpowiedniej szerokości międzyrzędzi powinien być dostosowany do warunków glebowych, systemu nawadniania oraz rodzaju stosowanych agrotechniki. Dodatkowo, zgodność z zaleceniami agronomicznymi obniża koszty produkcji poprzez zwiększenie efektywności użycia środków ochrony roślin i nawozów, a także poprawia jakość uzyskiwanego plonu.
Pytanie 14

Do chwastów rosnących przy ziemi, które wyrastają w dolnej części łanu roślin, zalicza się

A. komosa biała
B. owies głuchy
C. chwastnica jednostronna
D. gwiazdnica pospolita
Chwastnica jednostronna (Echinochloa crus-galli), komosa biała (Chenopodium album) i owies głuchy (Avena fatua) to rośliny, które mogą być mylone z chwastami przyziemnymi, ale nie rozwijają się w dolnej części łanu roślin. Chwastnica jednostronna jest znana z pionowego wzrostu i dominacji w wyższych warstwach roślinności, co sprawia, że nie konkuruje bezpośrednio z innymi roślinami w dolnej warstwie. Komosa biała, również roślina o wysokim wzroście, ma zdolność do dominacji w różnych warunkach glebowych, ale jej struktura wzrostu nie sprzyja konkurencji w dolnych warstwach łanu. Z kolei owies głuchy, jako chwast o silnym wzroście, zazwyczaj występuje w górnych warstwach roślinności. Zrozumienie różnic w morfologii i taktyce wzrostu tych chwastów jest kluczowe w strategiach ich kontroli. Kluczowym błędem jest założenie, że wszystkie chwasty rozwijają się w tej samej strefie okolicy roślin uprawnych, co może prowadzić do niewłaściwego zastosowania środków ochrony roślin i strategii zarządzania. Wiedza na temat specyficznych cech morfologicznych chwastów oraz ich preferencji środowiskowych jest niezbędna do skutecznego ich zwalczania.
Pytanie 15

Najlepszymi surowcami do kiszenia są pasze

A. o wysokiej zawartości cukrów i niskiej zawartości białka
B. o wysokiej zawartości cukrów i dużej zawartości białka
C. o niskiej zawartości cukrów i dużej zawartości białka
D. o średniej zawartości cukrów i niskiej zawartości białka
Pasze, które najlepiej zakiszają się, powinny charakteryzować się wysoką zawartością cukrów i niską zawartością białka. Cukry są kluczowym składnikiem, ponieważ stanowią źródło energii dla drobnoustrojów fermentacyjnych, które przeprowadzają proces kiszenia. Wysoka zawartość cukrów sprzyja szybkiemu zakwaszeniu masy paszowej, co w konsekwencji ogranicza rozwój bakterii gnilnych i pleśni. W praktyce oznacza to, że pasze takie jak kukurydza, buraki cukrowe czy lucerna, które mają naturalnie wysoką zawartość cukrów, są doskonałe do zakiszania. Niska zawartość białka jest również istotna, ponieważ zbyt duża ilość białka może prowadzić do powstawania amoniaku podczas fermentacji, co negatywnie wpływa na jakość kiszonki. Dobre praktyki w hodowli zwierząt i produkcji pasz zalecają stosowanie pasz o odpowiednim stosunku cukrów do białka, co przyczynia się do osiągnięcia wysokiej jakości produktu końcowego oraz lepszego wykorzystania substancji odżywczych przez zwierzęta.
Pytanie 16

Przed rozpoczęciem wykonywania zabiegów uprawowych z użyciem ciągnika, należy zadbać o bezpieczeństwo i

A. sprawdzić i uzupełnić paliwo, a także wyregulować wałek odbioru mocy (WOM)
B. zweryfikować stan techniczny maszyny
C. przeprowadzać pracę tylko w parach (po dwie osoby)
D. uczestniczyć w dwugodzinnym szkoleniu dotyczącemu BHP w rolnictwie
Sprawdzenie stanu technicznego maszyny przed rozpoczęciem prac uprawowych jest kluczowym krokiem w zapewnieniu bezpieczeństwa oraz efektywności wykonywanych zadań. Właściwe przygotowanie maszyny, w tym kontrola układów hamulcowych, hydraulicznych oraz ogumienia, ma na celu zminimalizowanie ryzyka awarii, które może prowadzić do poważnych wypadków. Przykładowo, niewłaściwie działający hamulec może skutkować utratą kontroli nad pojazdem na stromych zboczach, co jest szczególnie niebezpieczne w trudnych warunkach terenowych. Standardy BHP oraz dobre praktyki branżowe, takie jak regularne przeglądy techniczne maszyn, nakładają na operatorów obowiązek systematycznego monitorowania stanu technicznego urządzeń. Dzięki temu można nie tylko zwiększyć bezpieczeństwo, ale także wydłużyć żywotność maszyny, co przekłada się na mniejsze koszty eksploatacyjne. Dodatkowo, operatorzy powinni być przeszkoleni w zakresie identyfikacji potencjalnych usterek i ich natychmiastowej naprawy, co jest zgodne z wytycznymi Urzędów Dozoru Technicznego oraz innych instytucji regulujących bezpieczeństwo pracy w rolnictwie.
Pytanie 17

Rośliną uznawaną za chwast, mającą ciemnoniebieskie, różowe lub białe kwiaty (koszyczki) i występującą m.in. w zbożach, jest

A. chwastnica jednostronna
B. przytulia czepna
C. chaber bławatek
D. powój zwyczajny
Chaber bławatek (Centaurea cyanus) jest rośliną występującą głównie na terenach uprawnych, w tym w zbożach, co czyni go istotnym elementem ekosystemów rolniczych. Jego kwiaty mogą mieć intensywną, ciemnoniebieską barwę, ale również występują różowe i białe odmiany. Znajomość chabra bławatek jest kluczowa dla rolników, ponieważ może on wpływać na plony zbóż. W praktyce, chaber bławatek jest często postrzegany jako chwast, jednak jego obecność w polach może przyciągać pożyteczne owady, takie jak pszczoły, co sprzyja zapylaniu. Dobrą praktyką jest monitorowanie populacji tej rośliny, aby ocenić jej wpływ na uprawy i zarządzać nią w sposób zrównoważony, uwzględniając zarówno aspekty ochrony roślin, jak i bioróżnorodności. Warto także zauważyć, że chaber bławatek jest rośliną jednoroczną, co oznacza, że jego cykl życia trwa tylko jeden rok, co może wpływać na strategie zarządzania chwastami w długoterminowych uprawach.
Pytanie 18

Korzystając z danych z tabeli oblicz minimalną powierzchnię kojców, którą należy przygotować do odchowu 200 tuczników o masie od 85 kg do 110 kg.

Minimalna powierzchnia kojca w m² na sztukę dla świń utrzymywanych grupowo
Grupa zwierzątMinimalna powierzchnia kojca
w m² na 1 sztukę
Prosięta do 10 kg0,15
Warchlaki powyżej 10 do 20 kg0,2
Warchlaki powyżej 20 do 30 kg0,3
Tuczniki powyżej 30-50 kg0,4
Tuczniki powyżej 50-85 kg0,55
Tuczniki powyżej 85-110 kg0,65
Tuczniki powyżej 110 kg1,0

A. 120m2
B. 140 m2
C. 100m2
D. 130 m2
Poprawna odpowiedź to 130 m2, ponieważ zgodnie z danymi zawartymi w tabeli, każdy tucznik o masie od 85 kg do 110 kg wymaga 0,65 m2 powierzchni. Obliczając minimalną powierzchnię potrzebną dla 200 tuczników, należy pomnożyć liczbę tuczników przez wymaganą powierzchnię dla jednego zwierzęcia: 0,65 m2 * 200 = 130 m2. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt, które stawiają na dobrostan zwierząt oraz optymalne warunki ich życia. Właściwe zagospodarowanie przestrzeni w kojcach jest nie tylko kluczowe dla zdrowia tuczników, ale również wpływa na ich przyrosty masy i ogólną efektywność produkcji. W praktyce, ważne jest również regularne monitorowanie warunków środowiskowych w kojcach, takich jak temperatura, wentylacja czy dostęp do wody oraz pożywienia, aby zapewnić optymalne warunki do wzrostu. Zastosowanie takich standardów przyczynia się do zwiększenia wydajności produkcji oraz minimalizowania ryzyka wystąpienia chorób wśród zwierząt.
Pytanie 19

Do wytwarzania mąki tortowej stosuje się ziarna

A. pszenniczego.
B. owsianego.
C. żytniego.
D. jęczmiennego.
Pszenica jest zbożem, z którego uzyskuje się mąkę tortową, charakteryzującą się niską zawartością białka oraz wysoką jakością glutenu. Mąka tortowa jest idealna do wypieku ciast, ciasteczek i innych wyrobów cukierniczych, ponieważ gluten w niej zawarty zapewnia odpowiednią strukturę, a niska zawartość białka sprawia, że wypieki są lekkie i puszyste. W praktyce, mąka tortowa produkowana z pszenicy miękkiej jest często stosowana w przemyśle piekarskim oraz cukierniczym, co czyni ją podstawowym składnikiem w wielu przepisach. Pszenica jest także często klasyfikowana na różne typy w zależności od zastosowania, a mąka tortowa z pszenicy miękkiej znajduje zastosowanie w produkcji wyrobów o delikatnej strukturze. Standardy jakościowe, takie jak norma ISO 712, określają metody badania jakości mąki i jej właściwości, co jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości produktów końcowych.
Pytanie 20

Jakie są produktami ubocznymi powstającymi z obróbki buraków cukrowych, które wykorzystuje się jako paszę dla zwierząt?

A. kiełki słodowe oraz otręby
B. wysłodki buraczane i melasa
C. kiełki słodowe i wysłodki buraczane
D. młóto oraz wysłodki buraczane
Wysłodki buraczane i melasa są cennymi produktami ubocznymi wynikającymi z przerobu buraków cukrowych. Wysłodki buraczane, będące resztkami po ekstrakcji cukru z buraków, są bogate w białko, błonnik oraz minerały, co czyni je doskonałym składnikiem pasz dla zwierząt, szczególnie dla bydła, świń oraz drobiu. Ich zastosowanie w żywieniu zwierząt przyczynia się do poprawy efektywności paszowej oraz jakości produktów zwierzęcych. Melasa, z kolei, jest syropem powstającym w procesie rafinacji cukru, zawierającym dużą ilość cukrów prostych oraz witamin z grupy B. Melasa jest stosowana jako dodatek do pasz, nie tylko dla zwierząt, ale także w przemyśle spożywczym, ze względu na swoje właściwości energetyczne i smakowe. Wykorzystanie tych produktów ubocznych w żywieniu zwierząt pasuje do zasad zrównoważonego rozwoju, zmniejszając odpady oraz optymalizując zasoby. W praktyce, integracja tych składników w dietach zwierzęcych wspiera również biodiversity oraz koło gospodarcze w przemyśle rolnym.
Pytanie 21

Śruta sojowa poekstrakcyjna stosowana jest w karmieniu zwierząt z uwagi na wysoką zawartość

A. włókna
B. węglowodanów
C. białka
D. tłuszczu
Wybór odpowiedzi dotyczącej zawartości węglowodanów, włókna lub tłuszczu w śrutach sojowych poekstrakcyjnych jest błędny, ponieważ nie oddaje to rzeczywistej wartości odżywczej tego składnika paszowego. Węglowodany, choć są ważnym źródłem energii, nie stanowią głównego atutu śruty sojowej, która jest przede wszystkim ceniona za wysoką zawartość białka. W przypadku włókna, jego ilość w śrutach sojowych jest stosunkowo niska w porównaniu do innych składników paszowych, takich jak siano czy śruty zbożowe. Włókno pełni ważną rolę w diecie zwierząt, jednak w kontekście śruty sojowej nie jest to kluczowy składnik, który mógłby konkurować z białkiem. Co więcej, wybór odpowiedzi sugerującej wysoką zawartość tłuszczu jest nieporozumieniem, ponieważ chociaż niektóre pasze mogą zawierać tłuszcze, śruta sojowa poekstrakcyjna jest przetwarzana w taki sposób, aby zredukować ich zawartość do około 1-2%. Dla hodowców zwierząt ważne jest zrozumienie, że aby zaspokoić potrzeby żywieniowe zwierząt, kluczowe jest uwzględnienie odpowiednich składników odżywczych w ich diecie, a w przypadku śruty sojowej, najważniejszym jej atutem pozostaje wysoka zawartość białka, co powinno być brane pod uwagę przy formulacji pasz.
Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

Jaką chorobę grzybową charakteryzującą się czarnymi plamami na plewach oraz plewkach kłosa pszenicy ozimej można zidentyfikować?

A. fuzarioza kłosów
B. rdza zbożowa
C. mączniak prawdziwy
D. głownia pyłkowa
Fuzarioza kłosów to naprawdę poważna sprawa dla pszenicy ozimej. Jak pojawią się te czarne plamy na plewach i plewkach kłosa, to znaczy, że grzyb z rodzaju Fusarium już działa. Z mojego doświadczenia, najczęściej takie coś się dzieje, gdy jest wilgotno i ciepło. Żeby skutecznie walczyć z tą chorobą, rolnicy powinni mieć plan. Dobrze jest wybierać odporne odmiany pszenicy, a także zmieniać uprawy, żeby nie dać grzybom szans. No i nie można zapominać o odpowiednim nawożeniu i czasie siewu – to na pewno pomoże w zmniejszeniu ryzyka. Jeśli chodzi o fungicydy, to też czasami trzeba je stosować, ale trzeba pamiętać o środowisku i zdrowiu roślin. Kontrola chorób i odpowiedni sposób zbioru mogą naprawdę pomóc zminimalizować straty, co w rezultacie daje lepsze plony.
Pytanie 24

Jaką ilość ton kiszonki z kukurydzy można przechować w silosie o wymiarach 2 m x 10 m x 36 m, jeżeli 1 m3 kiszonki z kukurydzy ma masę 0,6 tony?

A. 432 t
B. 1200 t
C. 600 t
D. 720 t
Aby obliczyć ilość kiszonki z kukurydzy, którą można zmagazynować w silosie o wymiarach 2 m x 10 m x 36 m, najpierw należy obliczyć objętość silosu. Obliczamy objętość jako iloczyn jego wymiarów: 2 m * 10 m * 36 m = 720 m3. Następnie, korzystając z informacji, że 1 m3 kiszonki waży 0,6 tony, możemy obliczyć całkowitą wagę kiszonki: 720 m3 * 0,6 t = 432 tony. Tego typu obliczenia są istotne w praktyce rolniczej, gdzie właściwe zarządzanie przestrzenią magazynową jest kluczowe dla efektywności produkcji. Zgodnie z dobrymi praktykami w branży, należy również uwzględnić odpowiednie warunki przechowywania, aby zapewnić jakość i trwałość przechowywanych materiałów, co potwierdzają opracowania dotyczące przechowywania kiszonek w silosach.
Pytanie 25

Doprowadzanie do rozmnażania zwierząt tej samej rasy to

A. hybrydyzacja
B. kojarzenie
C. krzyżowanie
D. heterozja
Kojarzenie to taki proces, gdzie łączymy zwierzęta tej samej rasy, głównie po to, żeby dostać potomstwo. Z mojego doświadczenia wynika, że w hodowli zwierząt to naprawdę ważna rzecz. Dzięki dobremu kojarzeniu możemy zachować fajne cechy rasowe i uniknąć problemów genetycznych, które mogą się pojawić. Hodowcy często oglądają drzewa genealogiczne, żeby wybrać najlepsze pary. Na przykład, w hodowli psów, chodzi o to, żeby mieć szczeniaki, które mają pożądane cechy, jak zdrowie czy temperament. Kiedy dobrze dobierzemy pary, to zmniejszamy szansę na choroby genetyczne, co jest naprawdę istotne w hodowli. Dobrze przemyślane kojarzenie najlepiej wesprzeć analizami genetycznymi i testami zdrowotnymi, bo to sprzyja poprawie jakości przyszłych pokoleń.
Pytanie 26

W gospodarstwie rolnym, które zajmuje się tuczem świń, w określonym czasie wyprodukowano 20 000 kg wagi żywej tuczników. Koszty bezpośrednie oraz pośrednie tej produkcji są następujące:
- materiały bezpośrednie 40 000 zł
- płace bezpośrednie 20 000 zł
- inne koszty bezpośrednie 5 000 zł
- koszty administracyjne i zarządu 5 000 zł
Całkowity koszt własny wytworzenia wynosi 70 000 zł
Jak wysoki jest koszt jednostkowy wytworzenia 1 kilograma wagi żywej tuczników w tym gospodarstwie?

A. 3,00 zł/kg
B. 3,50 zł/kg
C. 2,50 zł/kg
D. 2,00 zł/kg
Koszt jednostkowy wytworzenia 1 kg wagi żywej tuczników oblicza się dzieląc całkowite koszty wytworzenia przez uzyskaną wagę żywą tuczników. W naszym przypadku całkowite koszty wynoszą 70 000 zł, a uzyskana waga to 20 000 kg. Dlatego koszt jednostkowy wynosi 70 000 zł / 20 000 kg = 3,50 zł/kg. Taki sposób kalkulacji kosztów jest standardem w przedsiębiorstwach rolnych oraz produkcyjnych. Pozwala na precyzyjne określenie kosztów produkcji, co jest kluczowe dla ustalania cen sprzedaży oraz analizy rentowności. Wiedza o kosztach jednostkowych jest istotna dla podejmowania decyzji strategicznych, takich jak optymalizacja kosztów, poprawa efektywności produkcji i planowanie finansowe. Dla lepszego zarządzania kosztami, przedsiębiorstwa mogą wprowadzać systemy budżetowania oraz analizy kosztów, co pozwala na szybsze reagowanie na zmiany rynkowe i efektywniejsze zarządzanie zasobami.
Pytanie 27

Zgodnie z zasadami Zwykłej Dobrej Praktyki Rolniczej, pojemność płyty gnojowej powinna umożliwiać składowanie obornika przez co najmniej

A. 2 miesiące
B. 4 miesiące
C. 6 miesięcy
D. 8 miesięcy
Wybór odpowiedzi na krótsze okresy przechowywania obornika, takie jak 2 lub 4 miesiące, wskazuje na brak zrozumienia znaczenia odpowiedniego zarządzania nawozami organicznymi w rolnictwie. Okresy te są niewystarczające, aby zapewnić pełne składowanie obornika, co może prowadzić do problemów z jego wykorzystaniem oraz negatywnych skutków dla środowiska. Przykładowo, przy niewystarczającej pojemności płyty gnojowej rolnicy mogą być zmuszeni do wczesnego stosowania obornika, co zwiększa ryzyko jego wypłukiwania do wód gruntowych i powierzchniowych, prowadząc do zanieczyszczenia i eutrofizacji. Ponadto, odpowiedź wskazująca na 6 miesięcy nie bierze pod uwagę sezonowości prac polowych oraz harmonogramu nawożenia, który jest kluczowy dla efektywności agronomicznej. W praktyce, płyta gnojowa powinna być projektowana tak, aby uwzględniała okresy największej produkcji obornika oraz ich późniejszego wykorzystania, co z kolei wymaga co najmniej czteromiesięcznego czasu przechowywania. Niezrozumienie tego aspektu prowadzi do błędów w planowaniu oraz zarządzaniu nawozami, co może mieć długofalowe konsekwencje dla wydajności produkcji rolniczej oraz ochrony środowiska.
Pytanie 28

Wybierz grupę roślin odpowiednich do uprawy na glebach żytnich, zarówno wysokiej, jak i niskiej jakości?

A. Buraki cukrowe, jęczmień jary, koniczyna czerwona
B. Pszenica, buraki cukrowe, jęczmień jary
C. Pszenżyto, ziemniaki wczesne, rzepak ozimy
D. Ziemniaki, owies, żyto
Ziemniaki, owies i żyto to rośliny, które doskonale nadają się do uprawy na glebach żytnich, zarówno dobrych, jak i słabych. Ziemniaki są szczególnie cenione za swoją zdolność do adaptacji w różnych warunkach glebowych, w tym również w glebach o niższej jakości. Ich uprawa wspiera regenerację gleby, ponieważ rośliny te rozwijają głęboki system korzeniowy, co poprawia strukturę gleby. Owies, jako roślina z rodziny traw, jest odporny na różne warunki atmosferyczne i ma niskie wymagania pokarmowe, co czyni go idealnym wyborem dla użytków, gdzie inne rośliny mogą nie dawać dobrych plonów. Żyto natomiast jest znane z wysokiej odporności na suszę i niskie pH, co pozwala mu rosnąć w trudnych warunkach glebowych. Ponadto, żyto wykazuje zdolności do użyźniania gleby, co jest istotne dla utrzymania jej jakości i struktury. Wybór tego zestawu roślin wpisuje się w dobre praktyki rolnicze, których celem jest maksymalne wykorzystanie potencjału gleb oraz zachowanie ich zdrowia na dłuższą metę.
Pytanie 29

Oblicz koszt jednostkowy koszenia 1 ha zboża, mając na uwadze poniesione wydatki, które wynoszą:
- wydatki na paliwo 80 zł/ha,
- wydatki na pracę 25 zł/ha,
- koszty smarów i konserwacji 15 zł/ha,
- amortyzację kombajnu 30 zł/ha.

A. 120 zł
B. 105 zł
C. 150 zł
D. 80 zł
Koszt jednostkowy koszenia 1 ha zboża wynosi 150 zł, co jest wynikiem sumowania wszystkich poniesionych kosztów. W analizowanym przypadku, koszt zużycia paliwa wynosi 80 zł/ha, koszt pracy to 25 zł/ha, smary i konserwacja to 15 zł/ha, a amortyzacja kombajnu wynosi 30 zł/ha. Łączny koszt jednostkowy otrzymujemy, dodając wszystkie te wartości, co daje 80 zł + 25 zł + 15 zł + 30 zł = 150 zł. W praktyce, znajomość kosztów jednostkowych jest kluczowa dla efektywnego zarządzania produkcją rolną, gdyż pozwala na precyzyjne planowanie budżetu oraz podejmowanie informowanych decyzji w zakresie optymalizacji procesów. Wiedza o kosztach jednostkowych jest również niezbędna do analiz rentowności i podejmowania decyzji inwestycyjnych w kontekście zakupu maszyn czy technologii. Ustalanie kosztów jednostkowych można także wykorzystać do porównania efektywności różnych metod upraw i maszyn, co prowadzi do lepszego zarządzania operacyjnego w gospodarstwie rolnym.
Pytanie 30

Obecność na liściach buraków deformacji w postaci powyginanych i skędzierzawionych kształtów, z nieregularnymi plamkami w odcieniach jasno i ciemnozielonym, sugeruje występowanie

A. mozaiki buraka
B. parcha pierścieniowego
C. mączniaka właściwego buraka
D. żółtaczki buraka
Mozaika buraka jest chorobą wirusową, która powoduje charakterystyczne objawy na liściach buraków, w tym ich powyginanie i skędzierzawienie, oraz pojawienie się nieregularnych plam w odcieniach jasno i ciemnozielonych. Te objawy są związane z infekcją wirusową, która wpływa na metabolizm roślin, prowadząc do zakłócenia procesów fotosyntezy i wzrostu. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy polega na wczesnym rozpoznawaniu chorób wirusowych, co jest kluczowe dla skutecznego zarządzania uprawami buraków. W przypadku zauważenia opisanych objawów, zaleca się przeprowadzenie analizy próbki rośliny w laboratorium w celu potwierdzenia obecności wirusa. Właściwe praktyki agrotechniczne, takie jak stosowanie zdrowego materiału siewnego, rotacja upraw oraz eliminacja źródeł zakażeń, mogą pomóc w minimalizacji ryzyka wystąpienia mozaiki buraka. Dodatkowo stosowanie odpornych odmian buraków stanowi jedną z najlepiej udokumentowanych strategii w walce z chorobami wirusowymi, co jest zgodne z zaleceniami organizacji rolniczych.
Pytanie 31

Który z dostępnych w gospodarstwie środków chemicznej ochrony roślin stosuje się w uprawie pszenicy ozimej w celu ochrony przed chorobami grzybowymi?

Środki ochrony roślin dostępne w gospodarstwie
FungicydAdexar Plus
HerbicydBiathlon 4D
InsektycydFastac 10 AC
RodentycydKlerat K

A. Klerat K.
B. Adexar Plus.
C. Fastac 10 AC.
D. Biathlon 4 D.
Adexar Plus to preparat należący do grupy fungicydów, stosowany w ochronie pszenicy ozimej przed chorobami grzybowymi, takimi jak mączniak prawdziwy czy septorioza. Działa na zasadzie inhibitora biosyntezy ergosterolu, co skutkuje hamowaniem wzrostu i rozwoju patogenów. W praktyce, aby zabezpieczyć plony pszenicy ozimej, zaleca się stosowanie Adexar Plus w fazach rozwojowych roślin, kiedy ryzyko wystąpienia chorób grzybowych jest najwyższe. Oprócz skuteczności, Adexar Plus charakteryzuje się długotrwałym działaniem i ochroną roślin przed chorobami przez okres kilku tygodni. W kontekście dobrych praktyk, kluczowe jest dostosowanie terminu aplikacji do warunków pogodowych oraz monitorowanie stanu zdrowotnego upraw, aby maksymalizować efekty działania fungicydu. Rekomenduje się również stosowanie preparatu w rotacji z innymi środkami, co zapobiega rozwojowi odporności patogenów. Wiedza o właściwym stosowaniu fungicydów jest niezbędna dla uzyskania wysokich plonów oraz minimalizacji ryzyka strat w produkcji rolniczej.
Pytanie 32

Aby przygotować pług do przechowywania po zakończeniu sezonu pracy, konieczne jest oczyszczenie i zabezpieczenie powierzchni roboczych

A. olejem przekładniowym
B. zużytym olejem zmieszanym ze smarem
C. smarem konserwacyjnym
D. przepalonym olejem silnikowym
Wybór smaru konserwacyjnego do zabezpieczenia powierzchni roboczych pługa po zakończonym sezonie roboczym jest kluczowy dla utrzymania sprzętu w dobrym stanie. Smar konserwacyjny, w przeciwieństwie do innych substancji, takich jak oleje czy smary mieszane, ma właściwości, które skutecznie zapobiegają korozji i zapewniają długoterminową ochronę metalowych powierzchni. Dzięki swojej gęstej konsystencji, smar tworzy trwałą powłokę, która chroni przed działaniem wilgoci oraz zanieczyszczeń, co jest niezwykle ważne w kontekście przechowywania sprzętu w trudnych warunkach atmosferycznych. W branży rolniczej stosowanie smaru konserwacyjnego jest standardową praktyką, którą należy wdrożyć w celu wydłużenia żywotności maszyn. Przykładowo, wiele gospodarstw rolnych regularnie aplikuje smar konserwacyjny na elementy robocze pługa przed ich przechowywaniem, co minimalizuje ryzyko uszkodzeń i wysokich kosztów napraw w przyszłości. Zastosowanie smaru konserwacyjnego jest również zgodne z normami producentów sprzętu rolniczego, którzy zalecają tę metodę jako najlepszą praktykę w zakresie konserwacji maszyn.
Pytanie 33

Wzdęcia u bydła pojawiają się w wyniku podawania

A. młodej i wilgotnej zielonki z lucerny.
B. zbyt dużej ilości kiszonki z liści buraków.
C. zbyt dużej ilości sianokiszonki z traw.
D. pasz pełnoporcjowych w systemie TMR.
Zielonka z lucerny, szczególnie gdy jest młoda i odpowiednio wilgotna, to fajne źródło białka i węglowodanów, które mogą fermentować. To może powodować, że bydło ma problemy z gazami w żołądku. Dobrze wiemy, że ich układ trawienny jest wrażliwy na zmiany, więc jeżeli nagle wprowadzimy dużo tej paszy, to mogą się pojawić wzdęcia. Żeby zminimalizować ten problem, warto wprowadzać lucernę stopniowo, żeby mikroflora w żwaczu miała czas na adaptację. Też nie można zapominać o odpowiedniej ilości włókna w diecie i wilgotności paszy, bo to kluczowe, żeby uniknąć problemów. Z mojego doświadczenia, monitorowanie zdrowia bydła i szybka reakcja, gdy zauważymy objawy wzdęć, to podstawa. Czasem zmiana diety czy konsultacja z weterynarzem może uratować sytuację.
Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Kiszonka z całych roślin kukurydzy stanowi paszę

A. suchą objętościową
B. soczystą objętościową
C. białkową treściwą
D. węglowodanową treściwą
Kiszonka z całych roślin kukurydzy, znana również jako kiszonka kukurydziana, jest klasyfikowana jako pasza objętościowa soczysta. Wynika to z jej wysokiej zawartości wody oraz składników odżywczych, co czyni ją doskonałym źródłem energii i białka dla zwierząt. Kiszonka ta jest uzyskiwana poprzez fermentację świeżych roślin kukurydzy, co pozwala na zachowanie wartości odżywczych, a także korzystne działanie na florę jelitową zwierząt. W praktyce, pasza ta jest wykorzystywana w żywieniu bydła mlecznego i mięsnego, a także w żywieniu trzody chlewnej, co przyczynia się do lepszego przyrostu masy ciała oraz wydajności produkcji mleka. Warto również zaznaczyć, że kiszonka kukurydziana spełnia standardy żywienia zwierząt, zapewniając odpowiednie proporcje składników odżywczych, które są niezbędne dla zdrowia i wydajności zwierząt hodowlanych. Dobrą praktyką jest monitorowanie jakości kiszonki, aby upewnić się, że nie występują w niej substancje toksyczne oraz że jest odpowiednio zbilansowana pod kątem potrzeb żywieniowych zwierząt.
Pytanie 36

Cielę, które przyszło na świat w gospodarstwie, należy oznaczyć i zgłosić do ARiMR przed opuszczeniem siedziby stada, jednak nie później niż

A. przed ukończeniem 1 miesiąca życia
B. przed ukończeniem 3 miesiąca życia
C. w ciągu 10 dni od dnia urodzenia
D. w ciągu 7 dni od dnia urodzenia
Oznakowanie cieląt oraz ich zgłaszanie do ARiMR w ciągu 7 dni od urodzenia jest kluczowym elementem w hodowli bydła. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawnymi, każde nowo narodzone cielę musi być zidentyfikowane w odpowiednim czasie, co pozwala na efektywne zarządzanie stadem oraz zapewnia przejrzystość w łańcuchu produkcyjnym. Szybkie zgłoszenie umożliwia również monitorowanie zdrowia zwierząt, co jest niezbędne do wczesnego wykrywania chorób i podejmowania odpowiednich działań. Przykład praktyczny: jeśli hodowca zarejestruje cielę w ciągu 7 dni, ma pewność, że jego dane zostaną wprowadzone do systemu, co ułatwi późniejsze zarządzanie stadem, w tym kontrolę nad programami szczepień oraz żywienia. Ponadto, przestrzeganie tych norm jest istotne dla uzyskania dopłat bezpośrednich, które są często związane z posiadaniem zwierząt w systemie ewidencji.
Pytanie 37

Jakim dodatkiem do paliwa w ciągnikach o wysokiej mocy spełniających normę emisji EURO IIIB jest?

A. AdBlue
B. biodiesel
C. WD 40
D. benzyna
AdBlue to roztwór mocznika, który jest stosowany jako dodatek do paliwa w silnikach wysokoprężnych, aby spełniać normy emisji spalin, w tym normy EURO IIIB. Jego głównym zadaniem jest redukcja emisji tlenków azotu (NOx) poprzez wdrożenie technologii selektywnej redukcji katalitycznej (SCR). W procesie tym AdBlue jest wtryskiwane do układu wydechowego, gdzie reaguje z tlenkami azotu, przekształcając je w azot i wodę, co znacząco wpływa na poprawę jakości powietrza. Przykładem zastosowania AdBlue są nowoczesne ciągniki rolnicze oraz maszyny budowlane, które, aby spełnić zaostrzone normy emisji, wymagają tej technologii. Wdrażanie AdBlue w praktyce wiąże się z koniecznością regularnego monitorowania poziomu tego płynu oraz jego uzupełniania, co jest integralną częścią eksploatacji pojazdów ciężarowych i maszyn budowlanych, a także wpływa na ich efektywność oraz obniżenie kosztów eksploatacji w kontekście kar finansowych za przekroczenie norm emisji.
Pytanie 38

Aby zredukować kanibalizm i pterofagię w hodowli ptaków, sugeruje się pomalowanie okien oraz wykorzystanie żarówek w kolorze

A. czerwonym
B. zielonym
C. białym
D. niebieskim
Stosowanie niebieskiego, zielonego lub białego światła w hodowli drobiu może prowadzić do niepożądanych zachowań, takich jak kanibalizm czy pterofagia. Niebieskie światło, choć może oddziaływać na cykl dobowy ptaków, wprowadza dodatkowy stres, co może zwiększać agresywność i skłonność do atakowania innych osobników. Zielone światło, z kolei, nie ma potwierdzonego działania w redukcji stresu i agresji, a jego zastosowanie w praktyce może być niewłaściwe, gdyż nie spełnia roli w stymulowaniu spokojnego zachowania ptaków. Białe światło, będące najbardziej zbliżonym do naturalnego, może być zbyt intensywne i drażniące dla drobiu, co prowadzi do wzrostu napięcia w stadzie. W praktyce hodowcy często nie zdają sobie sprawy, jak ważny jest dobór odpowiedniego oświetlenia w kontekście dobrostanu zwierząt, a błędny wybór koloru światła może skutkować zwiększeniem kosztów produkcji i obniżeniem efektywności. Właściwe oświetlenie powinno być zgodne z zaleceniami weterynaryjnymi i standardami branżowymi, aby zapewnić zdrowe i bezpieczne warunki dla drobiu.
Pytanie 39

Test komórkowy TOK jest używany do oceny zdrowia wymienia oraz jakości mleka surowego. Na podstawie wyników zawartości komórek somatycznych w próbkach mleka po wykonaniu testu, która z próbek pochodzi od krowy cierpiącej na zapalenie wymienia i wykazuje najniższą jakość?

A. Mleko 3: mieszanina z wyraźnymi smugami, lekko galaretowata, o barwie czerwono-fioletowej - komórki somatyczne w ilości od 500 000 do 1 000 000
B. Mleko 1: płynna mieszanina, bez smug, w kolorze żółtym - około 100 000 komórek somatycznych
C. Mleko 4: galaretowata mieszanka, w odcieniu czerwono-niebieskim z ponad 1 000 000 komórek somatycznych
D. Mleko 2: mieszanina z delikatnymi smugami o kolorze pomarańczowoczerwonym - komórki somatyczne w ilości od 200 000 do 500 000
Mleko 4, charakteryzujące się galaretowatą konsystencją i barwą czerwono-niebieską oraz ponad 1 000 000 komórek somatycznych, jest najlepszym wskaźnikiem stanu zapalnego wymienia krowy. Wysoka liczba komórek somatycznych (LSC) w mleku jest kluczowym wskaźnikiem zdrowotności wymienia. Zgodnie z normami, mleko, w którym LSC przekracza 500 000 komórek na mililitr, może być oznaczane jako niskiej jakości, co wpływa na jego przydatność do przetwórstwa. W praktyce, tak wysoka liczba komórek somatycznych wskazuje na infekcję, co często prowadzi do obniżenia jakości mleka oraz jego wartości odżywczej. Takie mleko powinno być segregowane i poddawane dalszym badaniom. Zastosowanie testu TOK jest zgodne z dobrymi praktykami w hodowli bydła mlecznego, które podkreślają znaczenie monitorowania zdrowia wymienia w celu zapewnienia wysokiej jakości surowca. Regularne przeprowadzanie takich testów zwiększa szansę na wczesne wychwycenie problemów zdrowotnych, co przyczynia się do lepszego zarządzania stadem i poprawy jakości produkcji mleka.
Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej