Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 23 kwietnia 2025 12:55
  • Data zakończenia: 23 kwietnia 2025 13:07

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Pierwszym segmentem jelita cienkiego jest

A. dwunastnica
B. jelito biodrowe
C. okrężnica
D. jelito czcze
Dwunastnica, będąca pierwszym odcinkiem jelita cienkiego, pełni kluczową rolę w procesie trawienia i wchłaniania składników odżywczych. To tutaj wpadają treści pokarmowe z żołądka, gdzie są mieszane z enzymami trawiennymi oraz sokiem trzustkowym, co umożliwia skuteczne trawienie białek, tłuszczów i węglowodanów. Dwunastnica ma długość około 25-30 cm i jest podzielona na cztery części, co umożliwia dalszą obróbkę pokarmu. Znajomość anatomii jelit, w tym roli dwunastnicy, jest niezbędna w wielu dziedzinach, takich jak gastroenterologia, chirurgia czy dietetyka. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest projektowanie planów dietetycznych dla pacjentów z chorobami układu pokarmowego, gdzie kontrola spożycia pokarmów trawionych w dwunastnicy jest kluczowa. W praktyce klinicznej znajomość patologii dwunastnicy, takich jak wrzody lub choroba Leśniowskiego-Crohna, jest istotna dla prawidłowego diagnozowania i leczenia.
Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Na jakie części dzieli się księga hodowlana?

A. rozdziały oraz rejestry
B. rejestry oraz główną część
C. rejestry oraz część wstępną
D. część wstępną oraz główną
Księga hodowlana to dokument, w którym rejestruje się informacje dotyczące pochodzenia, cech i stanu zdrowia zwierząt. Dzieli się ona na część wstępną i część główną. Część wstępna zawiera ogólne informacje o hodowli, celu jej prowadzenia oraz zasadach związanych z wpisywaniem danych. Jest to kluczowy element, który pozwala na zrozumienie kontekstu i specyfiki danej hodowli. Z kolei część główna zawiera szczegółowe dane dotyczące poszczególnych zwierząt, takie jak ich genealogia, wyniki badań, osiągnięcia w zawodach oraz informacje o ich właścicielach. Przykładem zastosowania księgi hodowlanej jest możliwość weryfikacji pochodzenia zwierząt, co ma szczególne znaczenie w przypadku ras chronionych i wystawiania certyfikatów. W branży hodowlanej przestrzeganie tych standardów jest fundamentalne dla zachowania czystości genetycznej ras oraz dla rozwoju hodowli zgodnie z najlepszymi praktykami zrównoważonego rozwoju.
Pytanie 4

Szyjka macicy w kierunku doogonowym przekształca się w

A. rogi macicy
B. srom
C. trzon macicy
D. pochwę
Szyjka macicy, czyli cervix, jest strukturą anatomiczną, która znajduje się na dolnym końcu macicy. W kierunku doogonowym przechodzi w pochwę, co jest zgodne z anatomią żeńskiego układu rozrodczego. Pochwa, jako dolna część żeńskiego układu rozrodczego, odgrywa kluczową rolę w procesach takich jak współżycie seksualne, poród oraz menstruacja. Zrozumienie relacji między szyjką macicy a pochwą jest niezwykle istotne w kontekście szkoleń medycznych oraz praktyki ginekologicznej. Właściwe zrozumienie tej anatomii jest niezbędne do diagnozowania i leczenia wielu schorzeń, na przykład infekcji dróg rodnych czy nowotworów. Dobrą praktyką jest znajomość nie tylko lokalizacji, ale również funkcji tych struktur, co pozwala na bardziej świadome podejście do zdrowia reprodukcyjnego. W kontekście normalnej anatomii, szyjka macicy nie łączy się bezpośrednio z sromem, trzonem ani rogami macicy, co czyni pochwę jedyną prawidłową odpowiedzią.
Pytanie 5

Konserwanty są niezbędne w procesie zakiszania

A. słonecznika
B. liści buraczanych
C. kukurydzy
D. lucerny
Dodatki konserwujące, choć ogólnie mają zastosowanie w wielu procesach przetwórczych, nie są niezbędne przy zakiszaniu słonecznika, kukurydzy czy liści buraczanych. W przypadku słonecznika, proces zakiszania polega głównie na wykorzystaniu naturalnych właściwości rośliny, a wysoką zawartość oleju w nasionach sprawia, że fermentacja może przebiegać w sposób naturalny, bez potrzeby dodatkowych dodatków. Kukurydza z kolei, dzięki swojej naturalnej słodkości i wysokości w skrobi, potrafi dobrze fermentować samodzielnie, a jej wysoka zawartość cukrów stwarza korzystne warunki dla rozwoju pożądanych bakterii fermentacyjnych. Liście buraczane również nie wymagają dodatków konserwujących, ponieważ ich naturalna struktura i wilgotność sprzyjają rychłemu zakiszaniu. Typowym błędem jest zakładanie, że każda roślina wymaga dodatków konserwujących w procesie zakiszania. Takie podejście prowadzi do niepotrzebnych kosztów oraz może wprowadzać niepożądane zmiany w końcowym produkcie, co wpływa na jakość paszy. Właściwe zrozumienie specyfiki każdej rośliny oraz umiejętność dostosowywania metod zakiszania do ich właściwości jest kluczowe dla sukcesu w tym procesie. Warto także zwrócić uwagę, że nadmiar dodatków konserwujących może prowadzić do obniżenia jakości fermentacji, co negatywnie wpłynie na wartość odżywczą paszy.
Pytanie 6

Dysponujemy kosiarką, prasą zwijającą oraz owijarką do bel folią. Słoneczne warunki atmosferyczne prognozowane są jedynie na następne dwa dni od momentu koszenia trawy. Biorąc pod uwagę te czynniki, trawę powinno się zabezpieczyć w formie

A. siana
B. kiszonki
C. sianokiszonki
D. suszenia
Sianokiszonka to naprawdę fajny sposób na konserwację trawy, szczególnie gdy prognozy mówią o krótkim czasie słonecznej pogody. Ogólnie rzecz biorąc, zbieramy trawę i przechowujemy ją w niemal beztlenowych warunkach, co powoduje fermentację. Dzięki temu pasza zachowuje swoje cenne składniki odżywcze, a przy tym staje się smaczniejsza i łatwiejsza do strawienia dla zwierząt. Najlepiej, tak jak zauważyłem, używać młodej trawy, bo ma sporo wody. Musimy być jednak ostrożni, bo jeśli trawa zbyt mocno się wysuszy, to straci swoje wartości. Dlatego warto pomyśleć o prasowaniu i owinięciu bele folią, żeby fermentacja poszła jak należy. Praktyka pokazuje, że najlepszą porą na zbiór jest wczesny ranek, gdy ta woda w roślinach jest na najniższym poziomie. I tak, sianokiszonka jest bardziej odporna na zmiany pogody w porównaniu do innych sposobów przechowywania, co czyni ją bezpiecznym wyborem w dzisiejszych czasach.
Pytanie 7

Jakie są nazwy naczyń, którymi krew powraca z obwodu ciała do serca?

A. Naczynia limfatyczne
B. Tętnice
C. Naczynia włosowate
D. Żyły
Żyły to takie naczynia, które zbierają krew z ciała i prowadzą ją do serca. W przeciwieństwie do tętnic, które przenoszą krew pełną tlenu do naszych narządów, żyły głównie zajmują się transportowaniem krwi ubogiej w tlen, a często pełnej dwutlenku węgla. W środku żył są zastawki, które zapobiegają cofaniu się krwi – szczególnie w kończynach, gdzie krew musi pokonywać siłę grawitacji. Weźmy na przykład żyły główne, takie jak żyła główna górna i dolna – te zabierają krew z górnej i dolnej części ciała i prowadzą do prawego przedsionka serca. Zrozumienie, jak działają żyły, jest naprawdę ważne, zwłaszcza przy problemach zdrowotnych jak żylaki. Te powstają, gdy ścianki żył są osłabione lub zastawki nie działają prawidłowo. To wiedza, która przyda się każdemu, kto myśli o pracy w medycynie lub rehabilitacji.
Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

W przypadku zbiornika na gnojowicę, który znajduje się poza strefą OSN, jego pojemność powinna umożliwiać przechowywanie na czas

A. 6 miesięcy
B. 4 miesięcy
C. 12 miesięcy
D. 2 miesięcy
Selekcja krótszych okresów przechowywania, takich jak 2 lub 6 miesięcy, jest często wynikiem niepełnego zrozumienia problematyki zarządzania odpadami organicznymi, w tym gnojowicy. Zakładając, że okres 2 miesięcy jest wystarczający, można wpaść w pułapkę błędnego myślenia, które nie uwzględnia zmiennych klimatycznych, takich jak intensywne opady deszczu, które mogą wystąpić w okresie wiosennym czy jesiennym. Niewłaściwe przechowywanie gnojowicy przez zbyt krótki czas może prowadzić do jej przepełnienia, co w konsekwencji skutkuje jej wypływem z pojemnika i zanieczyszczeniem okolicy. Z kolei odpowiedzi wskazujące na 6 miesięcy jako minimalny okres przechowywania również mogą być mylące, ponieważ prawidłowe zarządzanie gnojowicą nie powinno być oparte na sztywnych ramach czasowych, lecz dostosowane do rzeczywistych warunków meteorologicznych i potrzeb roślinnych. W praktyce, niewłaściwe podejście do oceny wymagań dotyczących czasu przechowywania może prowadzić do decyzji, które nie tylko narażają środowisko, ale również mogą wiązać się z dodatkowymi kosztami związanymi z ewentualnymi karami za naruszenie przepisów ochrony środowiska. Dlatego tak ważne jest, by przed podjęciem decyzji w tej kwestii zapoznać się z lokalnymi przepisami oraz standardami zarządzania gnojowicą, które wskazują na optymalne praktyki.
Pytanie 10

W dokumencie "Zgłoszenie owiec do rejestru" jagnię, którego matka należy do rasy merynos polski, a ojciec do rasy texel, zostanie oznaczone kodem

A. rasy ojca
B. krzyżówki z rasami mięsnymi
C. krzyżówki z rasami plennymi
D. rasy matki
Odpowiedź "krzyżówki z rasami mięsnymi" jest poprawna, ponieważ w przypadku, gdy matka jagnięcia należy do rasy merynos polski, a ojciec do rasy texel, jagnię to klasyfikowane jest jako krzyżówka. Merynos polski to rasa owiec o wysokiej jakości wełny, podczas gdy texel jest rasą mięsną, znaną z dobrej wydajności mięsnej. W systemie rejestracyjnym owiec, takie krzyżówki są często oznaczane w sposób, który odzwierciedla ich pochodzenie, a w tym przypadku klasyfikacja obejmuje rasy mięsne. Umożliwia to hodowcom lepsze zrozumienie genotypu i fenotypu zwierząt, co ma kluczowe znaczenie dla produkcji oraz selekcji. Zrozumienie tej klasyfikacji pozwala hodowcom na przewidywanie cech potomstwa oraz optymalizację strategii hodowlanych, co jest zgodne z dobrą praktyką w branży. Przykłady zastosowania tej wiedzy obejmują planowanie krzyżówek w celu uzyskania najlepszych cech nie tylko w zakresie jakości wełny, ale także wydajności mięsnej, co jest niezwykle istotne w nowoczesnych hodowlach owiec.
Pytanie 11

W jakim dniu cyklu rui, który trwa 4-7 dni, powinno się przeprowadzić pierwsze krycie klaczy?

A. 2-3
B. 1
C. 6-7
D. 4-5
Odpowiedź 2-3 dni jest poprawna, ponieważ w tym okresie klacz znajduje się w fazie owulacji, co oznacza, że jest najbardziej podatna na zapłodnienie. Ruja klaczy trwa zazwyczaj od 4 do 7 dni, a moment owulacji przypada na 24-48 godzin przed końcem rui. Z tego powodu, aby osiągnąć wysoką skuteczność krycia, należy planować pierwsze krycie w dniach 2-3 rui. Dobrym przykładem zastosowania tej wiedzy jest monitorowanie zachowań klaczy oraz prowadzenie notatek dotyczących objawów rui, takich jak zwiększona aktywność, gotowość do parzenia się i zmiany w zachowaniu. W praktyce hodowlanej stosuje się również metody takie jak ultrasonografia, aby dokładniej określić moment owulacji, co zwiększa szansę na skuteczne zapłodnienie i zdrowe potomstwo. Dobre praktyki w hodowli koni obejmują również regularne kontrole weterynaryjne oraz odpowiednią dietę, co może wpłynąć na cykle reprodukcyjne klaczy.
Pytanie 12

W żywieniu samic w okresie przygotowań do rozmnażania wykorzystuje się dodatek

A. ziarna kukurydzy
B. ziarna pszenżyta
C. otrąby pszenne
D. ziarna owsa
Ziarna kukurydzy, otręby pszenne oraz ziarna pszenżyta, mimo że są popularnymi składnikami paszy, nie są optymalnym wyborem w kontekście żywienia rozpłodników przygotowujących się do okresu rozrodu. Kukurydza, choć dostarcza dużej ilości energii, charakteryzuje się niską zawartością błonnika, co może prowadzić do problemów z układem pokarmowym. Długotrwałe stosowanie kukurydzy w diecie zwierząt może skutkować otyłością oraz problemami ze zdrowiem metabolicznym, co jest niepożądane w okresie przygotowawczym do krycia. Otręby pszenne, z drugiej strony, są źródłem błonnika, ale mogą być zbyt bogate w fitazy, co obniża przyswajalność składników mineralnych, takich jak wapń i fosfor. Przesadzone stosowanie otrębów może prowadzić do zaburzeń wchłaniania, co negatywnie wpływa na zdrowie reprodukcyjne. Ziarna pszenżyta, choć są źródłem energii i białka, nie dostarczają wystarczających ilości lipidów i witamin niezbędnych w okresie reprodukcyjnym. Te aspekty ukazują błędne myślenie, które prowadzi do wyboru niewłaściwych dodatków w diecie rozpłodników, co może ostatecznie negatywnie wpłynąć na ich zdrowie i wydajność rozrodczą. Właściwy dobór paszy w tym kluczowym okresie jest fundamentem sukcesu w hodowli zwierząt.
Pytanie 13

Zabieg przycinania kiełków przeprowadza się

A. u jagniąt
B. u źrebiąt
C. u prosiąt
D. u cieląt
Zabieg skracania kiełków, znany również jako przycinanie lub obcinanie kiełków, jest zalecany szczególnie u prosiąt. Kiełki zębowe prosiąt mogą powodować szereg problemów zdrowotnych, zarówno dla zwierząt, jak i dla ich opiekunów. Długie kiełki mogą prowadzić do urazów wewnętrznych podczas ssania mleka, co potencjalnie może zagrażać ich życiu. Obcinanie kiełków należy wykonywać w odpowiednim wieku, zazwyczaj w ciągu kilku pierwszych dni życia prosięcia, aby zminimalizować stres i ryzyko powikłań. Przykładowo, w wielu gospodarstwach rolnych standardem stało się wykonywanie tego zabiegu w ciągu pierwszych 3-5 dni po porodzie, co pozwala na szybkie i bezproblemowe gojenie ran. Warto również zauważyć, że zabieg ten powinien być przeprowadzany przez wykwalifikowany personel, aby zapewnić bezpieczeństwo i dobrostan prosiąt oraz zgodność z normami weterynaryjnymi. Takie działania są zgodne z zasadami dobrego traktowania zwierząt i pomagają w zapobieganiu poważnym problemom zdrowotnym.
Pytanie 14

Nadmiar witamin w ciele ludzkim nazywany jest

A. hipowitaminozą
B. hiperwitaminozą
C. witaminozą
D. awitaminozą
Hiperwitaminoza to stan, w którym w organizmie występuje nadmiar witamin, co może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. W szczególności dotyczy to witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, takich jak witamina A, D, E i K, które są magazynowane w organizmie i mogą kumulować się w niebezpiecznych ilościach. Na przykład, nadmiar witaminy A może prowadzić do toksyczności, objawiającej się bólami głowy, zawrotami głowy, a w skrajnych przypadkach do uszkodzenia wątroby. Z kolei nadmiar witaminy D może powodować hiperkalcemię, co skutkuje osłabieniem kości i problemami z nerkami. W praktyce, aby uniknąć hiperwitaminozy, ważne jest, aby stosować się do zaleceń dotyczących dawkowania suplementów diety oraz konsultować wszelkie zmiany w diecie z lekarzem lub dietetykiem. Warto również pamiętać, że różne grupy społeczne mogą mieć odmienne zapotrzebowanie na witaminy, co powinno być brane pod uwagę w planowaniu diety. Standardy żywieniowe, takie jak te opracowane przez FAO i WHO, dostarczają wskazówek dotyczących bezpiecznego spożycia witamin.
Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Optymalny rezultat uzyskuje się przy inseminacji loch w

A. szczytowej fazie rui, między 12-36 godziną od jej wystąpienia
B. momencie po zakończeniu objawów rui, między 48-72 godziną od jej wystąpienia
C. początkowej fazie rui, między 12-14 godziną od jej wystąpienia
D. końcowej fazie rui, między 38-48 godziną od jej wystąpienia
Wskazanie szczytowej fazy rui jako najlepszego momentu do inseminacji lochy jest naprawdę w porządku. To wtedy samice mają najwyższy poziom hormonów, co zdecydowanie zwiększa szanse na zapłodnienie. Jak się to robi? No, najlepiej inseminować od 12 do 36 godzin po wystąpieniu rui, wtedy plemniki są na miejscu, gdy komórki jajowe czekają. Trzeba też pamiętać, żeby robić to w odpowiednich odstępach, by zwiększać szansę na ciążę. Pomocne mogą być technologie monitorujące rui oraz analiza cyklu płciowego loch. Badania pokazują, że podczas tej fazy można uzyskać więcej cieląt na jedną lochę, co z punktu widzenia hodowli jest bardzo korzystne. Nie zapominajmy też o dbaniu o zdrowie lochy, bo to wszystko wpływa na rui i jej powodzenie, więc dobrze jest przestrzegać najlepszych praktyk w zarządzaniu stadem.
Pytanie 17

Zabieg pielęgnacyjny polegający na eliminacji martwej sierści (trymowanie) przeprowadza się przede wszystkim

A. u kóz
B. u koni
C. u owiec
D. u psów
Trymowanie to naprawdę ważny zabieg dla psów, zwłaszcza tych z szorstką sierścią, jak teriery czy spaniele. Nie tylko sprawia, że pies wygląda lepiej, ale też dba o jego zdrowie. Kiedy regularnie trymujesz, martwe włosy nie wkręcają się w futro, co może powodować podrażnienia. Wiesz, trymowanie to nie tylko o nożyczkach – czasem potrzebne są brzytwy trymerskie czy szczotki dostosowane do typu sierści. Specjaliści mówią, że dzięki regularnemu trymowaniu psy czują się lepiej i są zdrowsze, więc warto to robić.
Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Buhaje mające mniej niż 12 miesięcy życia powinny być prowadzone

A. w kagańcu oraz w obecności dwóch dorosłych osób
B. na uwięzi i w towarzystwie drugiej osoby
C. za pomocą tyczki o długości nie mniejszej niż 140 cm
D. za pomocą tyczki przymocowanej do kółka nosowego
Buhaje poniżej 12. miesiąca życia powinny być prowadzone na uwiązie i w obecności drugiej osoby ze względu na ich młody wiek i potencjalnie nieprzewidywalne zachowanie. Uwiązywanie zapewnia kontrolę nad zwierzęciem, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa zarówno dla zwierzęcia, jak i dla osób wokół. Obecność drugiej osoby to dodatkowe wsparcie w sytuacjach kryzysowych, co jest istotne, zwłaszcza w przypadku niepokojących sytuacji, które mogą wystąpić podczas prowadzenia młodego buhaja. Dobre praktyki w hodowli bydła wskazują, że młode zwierzęta powinny być traktowane z dużą ostrożnością i w sposób, który minimalizuje stres. Ponadto, interakcja z drugim opiekunem może pomóc w szkoleniu i socjalizacji zwierzęcia, co jest kluczowe na dalszych etapach jego życia. Na przykład, w sytuacji, gdy buhaj zaczyna wykazywać oznaki niepokoju lub agresji, obecność drugiego opiekuna może być istotna dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz prawidłowego zarządzania sytuacją.
Pytanie 20

Substancje wydzielane przez zwierzęta do ich środowiska, które powodują specyficzne reakcje organizmów innych przedstawicieli tego samego gatunku, to

A. hormony
B. gestageny
C. feromony
D. estrogeny
Feromony są to chemiczne substancje wydzielane przez organizmy, które mają na celu wywołanie specyficznych reakcji u innych osobników tego samego gatunku. Ich podstawowa rola polega na komunikacji między osobnikami, co jest kluczowe dla wielu aspektów życia społecznego zwierząt, takich jak zachowania związane z rozmnażaniem, obroną terytoriów czy ostrzeganiem przed zagrożeniami. Przykładem mogą być feromony seksualne, które przyciągają osobniki płci przeciwnej w celu rozmnażania. Feromony odgrywają także ważną rolę w ekosystemach, wpływając na dynamikę populacji i interakcje międzygatunkowe. W praktyce ich badanie ma zastosowanie m.in. w rolnictwie, gdzie stosuje się feromony do zwalczania szkodników poprzez wprowadzanie pułapek feromonowych, co jest bardziej ekologiczne niż tradycyjne pestycydy. Zrozumienie działania feromonów jest zatem kluczowe dla biologii, zoologii oraz ekologii, a ich zastosowanie w różnych dziedzinach może przynieść korzyści w ochronie środowiska.
Pytanie 21

W ekologicznej hodowli zwierząt nie używa się

A. probiotyków
B. leków homeopatycznych
C. preparatów ziołowych
D. szczepionek, które nie są wymagane przez przepisy
W ekologicznym chowie zwierząt stosowanie szczepionek niewymaganych urzędowo jest niezgodne z zasadami tego typu hodowli. Ekologia w produkcji zwierzęcej opiera się na naturalnych metodach oraz ograniczeniu stosowania substancji chemicznych i leków, które mogą wpływać na zdrowie zwierząt oraz jakość produktów. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie szczepionek zalecanych przez odpowiednie instytucje, co zapewnia ochronę zdrowia zwierząt oraz minimalizuje ryzyko szerzenia się chorób. Ekologiczny chów zwierząt dąży do tego, aby zwierzęta były hodowane w jak najbardziej naturalnych warunkach. Oprócz tego, dba się o ich dobrostan oraz zdrowie, przy jednoczesnym poszanowaniu środowiska. W związku z tym, gdy szczepionki nie są wymagane urzędowo, ich stosowanie może być uznane za zbędne i niezgodne z ideą zrównoważonego rozwoju. W praktyce hodowcy ekologiczni muszą przestrzegać ścisłych norm oraz certyfikacji, które regulują stosowanie wszelkich preparatów, aby zapewnić jakość i bezpieczeństwo produktów pochodzenia zwierzęcego.
Pytanie 22

Na prawidłowy rozwój młodego organizmu oraz odpowiednią strukturę kości ma wpływ witamina

A. E
B. C
C. D
D. K
Witamina D jest mega ważna dla młodych ludzi, ponieważ wspiera wzrost i budowę kości. Dzięki niej, organizm może lepiej przyswajać wapń i fosfor z pożywienia, co jest kluczowe, żeby kości były mocne. Jak brakuje tej witaminy, to może to prowadzić do problemów, jak na przykład krzywica, co jest szczególnie niebezpieczne w dzieciństwie. Dzieci, które mają odpowiednią ilość witaminy D, łatwiej osiągają dobrą gęstość kości, co przydaje się nie tylko podczas wzrostu, ale także później w życiu. Warto jeść tłuste ryby, jak łosoś, a także korzystać z nabiału wzbogaconego w tę witaminę. Oczywiście, słońce też pomaga, bo skóra produkuje witaminę D pod wpływem promieni. Wiele krajów zaleca suplementację tej witaminy, zwłaszcza zimą, kiedy słońca jest mało. Dlatego trzeba pilnować poziomu witaminy D, żeby uniknąć różnych problemów z kośćmi w przyszłości.
Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Co określa obrót stada?

A. procentowy udział różnych grup wiekowych oraz użytkowych poszczególnego gatunku w odniesieniu do całkowitej liczby sztuk w stadzie, przedstawiony w sztukach fizycznych
B. liczbę zwierząt, która przeszła przez określoną grupę w stadzie w danym czasie, zazwyczaj w ciągu roku
C. zbiorowisko zwierząt o wspólnych cechach gatunkowych lub użytkowych, tworzące określoną jednostkę produkcyjną
D. zestawienie ilościowych zmian, które zachodzą w stadzie w ustalonym okresie czasu (najczęściej rocznym), mających na celu odnowienie stada
W kontekście zarządzania stadem, pojęcia takie jak procentowy udział grup wiekowych lub użytkowych w danym gatunku, grupy zwierząt o wspólnych cechach, a także liczba zwierząt, które przeszły przez daną grupę, są mylone z pojęciem obrotu stada. Procentowy udział grup wiekowych i użytkowych to statystyka, która może informować o strukturze stada, ale nie dostarcza pełnego obrazu zmian zachodzących w jego liczebności. W praktyce, skupienie się wyłącznie na tej statystyce może prowadzić do błędnych wniosków, gdyż nie uwzględnia dynamiki przyrostu czy ubytków zwierząt. Z kolei definicja grupy zwierząt jako jednostki produkcyjnej nie oddaje istoty obrotu stada, który odnosi się do ciągłego procesu zmian liczebności, a nie do klasyfikacji zwierząt. Ponadto, liczba zwierząt przechodzących przez grupę w danym okresie nie dostarcza informacji o ich zdrowiu czy wydajności, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania hodowlą. Te podejścia mogą prowadzić do zafałszowanego obrazu sytuacji w stadzie, co jest niekorzystne dla podejmowania decyzji strategicznych. Dla hodowców kluczowe jest zrozumienie, że obrót stada to aspekt, który powinien być analizowany holistycznie, z uwzględnieniem wszystkich zmiennych wpływających na liczebność i kondycję zwierząt.
Pytanie 25

W składzie wysokiej jakości siana łąkowego nie powinno być

A. skrzyp polny
B. tymotka łąkowa
C. wiechlina łąkowa
D. rajgras wyniosły
Skrzyp polny (Equisetum arvense) jest rośliną, która nie powinna znajdować się w składzie dobrego siana łąkowego, ponieważ jest to gatunek, który może negatywnie wpływać na zdrowie zwierząt. Zawiera substancje chemiczne, które w nadmiarze mogą prowadzić do toksyczności i zaburzeń metabolicznych u bydła i innych zwierząt przeżuwających. Zamiast tego, dobre siano łąkowe powinno być bogate w trawy i rośliny motylkowe, takie jak wiechlina łąkowa i tymotka łąkowa, które dostarczają niezbędnych składników odżywczych i mają korzystny wpływ na zdrowie zwierząt. Zastosowanie siana bez dodatków takich jak skrzyp polny jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt, które zalecają unikanie wszelkich roślin potencjalnie toksycznych. Wysokiej jakości siano łąkowe powinno być zróżnicowane pod względem gatunkowym, co przyczynia się do lepszego odżywiania i zdrowia zwierząt hodowlanych.
Pytanie 26

Wiosenne dokarmianie pszczół polega na dostarczaniu im

A. nektaru
B. wosku
C. cukru
D. pyłku
Dokarmianie pszczół wiosną polega na podawaniu im cukru, ponieważ w tym okresie, gdy temperatura zaczyna rosnąć, pszczoły budzą się z zimowego snu i potrzebują energii do wznowienia aktywności. Cukier, najczęściej w postaci syropu cukrowego, jest łatwo przyswajalny i szybko dostarcza pszczołom niezbędnych węglowodanów. W praktyce, zaleca się przygotowanie syropu w proporcji 1:1 (jedna część wody do jednej części cukru) lub 2:1, zależnie od temperatury otoczenia. Podawanie takiego syropu wspomaga rozwój rodzin pszczelich, co jest kluczowe dla produkcji miodu i zapylania. Warto również wspomnieć, że wczesne dokarmianie pszczół przyczynia się do wzmocnienia kolonii, co pozwala na lepsze przetrwanie sezonu i zwiększenie wydajności produkcji. Ważne jest, aby monitorować stan pszczół i dostosowywać ilość pokarmu w zależności od ich potrzeb oraz warunków atmosferycznych, co jest zgodne z dobrymi praktykami pszczelarskimi.
Pytanie 27

W przypadku udzielania pierwszej pomocy owcy, u której występują poważne objawy wzdęcia żwacza, należy wykonać

A. masowanie
B. trokarowanie
C. przepędzanie
D. cewnikowanie
Trokarowanie jest kluczową procedurą stosowaną w nagłych przypadkach wzdęcia żwacza u owiec. Wzdęcie żwacza, zwane również tympanizmem, jest stanem potencjalnie zagrażającym życiu, w którym gromadzi się nadmierna ilość gazów, co prowadzi do rozszerzenia żwacza i może powodować ucisk na inne narządy wewnętrzne. Trokarowanie polega na wprowadzeniu trokara, czyli specjalnego narzędzia chirurgicznego, przez ścianę żwacza, co umożliwia uwolnienie nagromadzonego gazu. To szybkie działanie może uratować życie zwierzęcia, ponieważ pozwala na natychmiastowe złagodzenie ciśnienia. Praktyczne zastosowanie trokarowania wymaga znajomości anatomii owcy oraz umiejętności szybkiej oceny stanu zdrowia zwierzęcia. Właściwe miejsce wkłucia oraz technika wykonania procedury są kluczowe dla jej skuteczności i bezpieczeństwa. W sytuacjach krytycznych, takich jak silne wzdęcia, trokarowanie powinno być przeprowadzone zgodnie z obowiązującymi standardami weterynaryjnymi, aby zminimalizować ryzyko powikłań oraz zapewnić efektywne uwolnienie gazów.
Pytanie 28

Do użytku jeździeckiego najbardziej odpowiednie są konie

A. gorącokrwiste
B. juczne
C. zimnokrwiste
D. prymitywne
Konie gorącokrwiste to zdecydowanie najlepszy wybór, jeśli chodzi o jazdę wierzchową. Z czego wynikają ich świetne cechy? No, mają smuklejszą sylwetkę i sporo energii, co sprawia, że idealnie nadają się do sportów jeździeckich. W praktyce, jak patrzę na takie rasy jak koń arabski czy pełnej krwi angielska, to widać, że są naprawdę zwinne i szybkie. Te cechy są kluczowe, kiedy mówimy o skokach przez przeszkody czy ujeżdżeniu. Powinno się je dobrze szkolić, by mogły pokazać swoje umiejętności. W końcu, ważne jest, żeby zapewnić im odpowiednią ilość ruchu i bodźców, żeby mogły dać z siebie wszystko. Także, jak chcesz korzystać z koni do jazdy, to gorącokrwiste rasy to strzał w dziesiątkę!
Pytanie 29

Wyznacz datę, w której locha może zostać ponownie pokryta, jeśli urodziła prosięta 2 lipca, a czas laktacji trwa 35 dni, natomiast okres od odsadzenia prosiąt do ponownego krycia wynosi 10 dni?

A. 6 sierpnia
B. 26 sierpnia
C. 16 sierpnia
D. 12 lipca
Locha, która oprosiła się 2 lipca, ma długość laktacji wynoszącą 35 dni. Oznacza to, że okres laktacji kończy się 6 sierpnia. Po zakończeniu laktacji, prosięta są odsadzone, co w praktyce oznacza, że locha może nie być pokrywana przez pewien czas. W tym przypadku, okres odsadzenia prosiąt do ponownego krycia wynosi 10 dni, co oznacza, że locha będzie gotowa do ponownego krycia 16 sierpnia. Takie planowanie jest kluczowe dla optymalizacji cyklu produkcji, a także zdrowia zwierząt. Właściwe zarządzanie czasem krycia oraz laktacji jest niezbędne dla efektywności hodowli trzody chlewnej. Stosowanie się do takich praktyk pozwala na lepsze zarządzanie stadem oraz zwiększa wydajność produkcji prosiąt.
Pytanie 30

Osoba prowadząca punkt kopulacyjny świń jest zobowiązana do przechowywania kopii świadectwa pokrycia przez czas (liczony od daty pokrycia)

A. pięciu lat
B. roku
C. trzech lat
D. dwóch lat
Wybór odpowiedzi dotyczącej dłuższego okresu przechowywania świadectwa pokrycia niż jeden rok wynika często z niepełnego zrozumienia zasadności tych wymogów. Odpowiedzi wskazujące na okres dwóch, trzech lub pięciu lat są błędne, ponieważ nie uwzględniają specyfiki przepisów regulujących hodowlę zwierząt. Przechowywanie dokumentacji przez okres dłuższy niż rok nie tylko nie jest wymagane, ale może także prowadzić do zbytecznych komplikacji administracyjnych. W praktyce, nadmiar dokumentacji obciąża systemy zarządzania w punktach kopulacyjnych, co może skutkować utrudnieniami w dostępie do kluczowych informacji. Efektywne zarządzanie dokumentacją wymaga umiejętności selekcji, co pozwala skoncentrować się na najbardziej istotnych danych. Ponadto, nieprzestrzeganie zasad dotyczących przechowywania dokumentów może prowadzić do niezgodności z przepisami prawa, co w efekcie może skutkować nałożeniem kar na właścicieli takich punktów. Typowym błędem w rozumowaniu jest założenie, że większa ilość dokumentacji przekłada się na lepszą kontrolę, co w rzeczywistości może prowadzić do chaosu informacyjnego oraz trudności w monitorowaniu właściwych procesów hodowlanych.
Pytanie 31

Jakie obciążenie pastwiska w DJP występuje, gdy na 1 ha pasie się równocześnie 20 krów o średniej masie ciała 5 dt?

A. 20
B. 15
C. 25
D. 10
Obciążenie pastwiska w Dziennych Jednostkach Paszowych (DJP) można obliczyć na podstawie liczby krów i ich średniej masy ciała. W tym przypadku mamy 20 krów, z których każda ma średnią masę 5 dt. Aby obliczyć obciążenie w DJP, stosujemy wzór: liczba zwierząt * (masa ciała w dt / 1,0). Każda krowa waży 5 dt, co oznacza, że w przeliczeniu na DJP (gdzie 1 DJP odpowiada 1 dt masy ciała), obciążenie wynosi 20 krów * 5 dt = 100 dt. Ponieważ mamy 1 ha pastwiska, obciążenie wynosi 100 dt/1 ha = 20 DJP. Znajomość tego zagadnienia jest kluczowa dla efektywnego zarządzania pastwiskami, aby uniknąć ich nadmiernej eksploatacji i zachować równowagę ekologiczną. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy obejmuje planowanie intensywności wypasu, co jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi zrównoważonego rozwoju w hodowli zwierząt.
Pytanie 32

Podmiot zajmujący się zabiegami sztucznego unasienniania, który przeprowadził inseminację lochy, jest zobowiązany do przechowywania kopii zaświadczenia przez czas

A. dwóch lat
B. jednego roku
C. pięciu lat
D. trzech lat
Podmiot wykonujący zabiegi w zakresie sztucznego unasienniania ma obowiązek przechowywania kopii zaświadczenia o inseminacji lochy przez okres pięciu lat. Jest to standardowy wymóg, który ma na celu zapewnienie odpowiedniego nadzoru nad procesem hodowlanym oraz dokumentacji związanej z inseminacją. Długoterminowe przechowywanie takich dokumentów pozwala na śledzenie wyników hodowlanych, analizowanie skuteczności stosowanych technik inseminacji oraz weryfikację pochodzenia zwierząt. W praktyce, jeśli hodowca zauważy jakiekolwiek problemy zdrowotne lub wydajnościowe związane z lochą, dostęp do dokumentacji może pomóc w ustaleniu, czy inseminacja była przeprowadzona prawidłowo, czy może miała miejsce w nieodpowiednich warunkach. Przechowywanie dokumentów przez pięć lat jest zgodne z normami prawnymi oraz najlepszymi praktykami w branży, co daje dodatkowy poziom bezpieczeństwa zarówno hodowcom, jak i organom regulacyjnym, które mogą prowadzić kontrole i audyty.
Pytanie 33

Gruczoł mlekowy złożony z 6-8 par grup sutkowych występuje

A. u lochy
B. u maciorki
C. u kotki
D. u suki
Odpowiedzi, które wskazują na inne gatunki, takie jak maciorka, suka czy kotka, są nieprawidłowe z kilku powodów. Gruczoły mlekowe różnią się w liczbie i strukturze między poszczególnymi gatunkami zwierząt. Na przykład, maciorki, czyli samice świń, mają zbliżoną strukturę gruczołów mlekowych, ale liczba par sutków może się różnić, w zależności od rasy i warunków hodowlanych. Suki, będące samicami psów, mają również inny układ gruczołów; zazwyczaj mają 8-10 sutków, co nie odpowiada specyfikacji dla loch. Kotki, z kolei, mają zwykle 6-8 sutków, ale ich funkcja i struktura różnią się od gruczołów mlekowych loch. Typowe błędy w myśleniu mogą wynikać z nieznajomości anatomii i fizjologii różnychgatunków oraz ich różnorodnych potrzeb rozwojowych. Zrozumienie różnic w budowie gruczołów mlekowych u różnych zwierząt jest kluczowe dla skutecznej hodowli i opieki nad nimi, a także dla zapewnienia odpowiednich warunków życiowych i żywieniowych. W przypadku każdego z tych gatunków, warto zwracać uwagę na specyfikę ich biologii oraz zachowań, aby unikać mylnych interpretacji dotyczących ich anatomii i funkcji.
Pytanie 34

Najmniej moczu wydalają

A. konie
B. świnie
C. psy
D. indyki
Indyki, jako ptaki, mają zdolność do oszczędzania wody w organizmie, co jest szczególnie istotne w ich naturalnym środowisku. W porównaniu do ssaków, ptaki często wydalają mocz w postaci pasty moczowej, co pozwala im na minimalizację utraty wody. W praktyce oznacza to, że indyki wydalają stosunkowo niewielkie ilości wody w porównaniu do zwierząt takich jak konie czy psy, które wydalają bardziej rozcieńczony mocz, zawierający większe ilości wody. To podejście jest zgodne z przystosowaniami ewolucyjnymi, które pozwalają ptakom na przetrwanie w warunkach, gdzie dostępność wody jest ograniczona. Dobrą praktyką w hodowli indyków jest zapewnienie im odpowiednich warunków żywienia oraz dostępu do wody, co wspiera ich zdrowie i optymalne funkcjonowanie. Zrozumienie tych potrzeb jest kluczowe dla hodowców, aby mogli oni skutecznie zarządzać ich dobrostanem.
Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Które gospodarstwo powinno przygotować plan nawożenia azotem, gdy podmiot prowadzący produkcję rolną utrzymuje obsadę większą niż 60 DJP według stanu średniorocznego?

GospodarstwoGrupa technologiczna zwierzątStan średnioroczny szt.Współczynnik przeliczeniowy na DJP
Ikurczęta brojlery16 0000,0036
IIkrowy451,2
IIItuczniki4800,14
IVbydło opasowe1550,36

A. III
B. II
C. I
D. IV
Gospodarstwo III jest jedynym przykładem, który przekracza próg 60 DJP, osiągając 67,2 DJP według stanu średniorocznego. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, podmioty prowadzące produkcję rolną mają obowiązek opracowania planu nawożenia azotem, jeżeli ich obsada przekracza ten limit. Plan ten ma na celu nie tylko efektywne wykorzystanie nawozów, ale również ochronę środowiska poprzez ograniczenie nadmiernego nawożenia, które może prowadzić do zanieczyszczenia wód gruntowych i powierzchniowych. Sporządzenie takiego planu jest elementem odpowiedzialnego zarządzania w gospodarstwie rolnym, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Przykładem zastosowania tego planu może być dostosowanie dawek nawozów do potrzeb upraw, co pozwala na optymalizację kosztów produkcji oraz zwiększenie plonów. Dobrze opracowany plan nawożenia azotem przyczynia się do zrównoważonego rozwoju gospodarstwa oraz jego konkurencyjności na rynku rolnym.
Pytanie 37

W grupie warchlaków przelotowość wynosi 2 405 osobników. Średni stan warchlaków przebywających w grupie przez 2 miesiące wyniesie

A. 4 810 osobników
B. 200 osobników
C. 1 205 osobników
D. 401 osobników
Obliczenie średniorocznego stanu warchlaków, które są w grupie przez 2 miesiące, opiera się na przelotowości wynoszącej 2405 sztuk. Żeby wyliczyć średnioroczny stan, musimy zrozumieć, że przelotowość to liczba zwierząt, które przez tę grupę przechodzi w danym okresie. Skoro warchlaki są tam tylko przez 2 miesiące, to musimy jakoś to przeliczyć na cały rok. Dzieląc 2405 przez 12 miesięcy, dostajemy około 200,4, ale pamiętaj, że one są tam tylko przez dwa miesiące. Musimy więc wziąć tę przelotowość 2405 i pomnożyć przez 2/12. Tak więc 2405 razy (2/12) daje nam 401. I to jest średnioroczny stan warchlaków w tej grupie. Takie obliczenia są mega ważne w zarządzaniu hodowlą, bo pozwalają lepiej zorganizować zasoby i zapewnić zwierzakom dobre warunki, co jest zgodne z tym, co się robi w branży.
Pytanie 38

W dniu 15 maja buhaj rasy limousine zostanie wykorzystany jako reproduktor w stacji produkcji nasienia.
Określ na podstawie przepisu termin najwcześniejszego przeprowadzenia badania klinicznego buhaja.

§ 5.1 Do stacji produkcji nasienia mogą być wprowadzane wyłącznie zwierzęta zbadane
w okresie do 30 dni przed wprowadzeniem do stacji i zaopatrzone w orzeczenie lekarsko-
weterynaryjne wystawione przez lekarza weterynarii, stwierdzające, że zwierzęta te są zdrowe
i przydatne do rozrodu.

A. 15 marca.
B. 15 czerwca.
C. 15 lutego.
D. 15 kwietnia.
Odpowiedź 15 kwietnia jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisem § 5.1, buhaj musi przejść badanie kliniczne najpóźniej 30 dni przed jego wykorzystaniem jako reproduktor. W dniu 15 maja zaplanowane jest wykorzystanie buhaja, co oznacza, że badanie kliniczne powinno zostać przeprowadzone do 15 kwietnia. Taki czas daje pewność, że wszelkie potencjalne problemy zdrowotne, które mogą wpłynąć na zdolności reprodukcyjne buhaja, będą wykryte na czas. Regularne badania kliniczne są kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości nasienia, które będzie wykorzystywane do inseminacji. W praktyce, hodowcy powinni zawsze planować badania zdrowotne swoich reproduktorów, aby móc odpowiednio reagować na ewentualne problemy i utrzymać standardy hodowli, co z kolei wpływa na jakość następnych pokoleń zwierząt.
Pytanie 39

Drożdże karmienne stanowią znakomite źródło

A. węglowodanów
B. włókna
C. białka
D. tłuszczów
Drożdże pastewne, mimo że mają wiele korzystnych właściwości, nie są dobrym źródłem węglowodanów. Węglowodany, takie jak skrobia, są głównym źródłem energii dla organizmów zwierzęcych, a drożdże pastewne zawierają ich stosunkowo niewiele w porównaniu z innymi składnikami paszowymi. Wybór drożdży jako źródła węglowodanów może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących ich wartości odżywczej oraz efektywności w produkcji pasz. Podobnie, drożdże nie są źródłem włókna pokarmowego. Włókno jest istotne dla zdrowia przewodu pokarmowego zwierząt, a jego głównymi źródłami są rośliny, takie jak siano, słoma czy śruty roślinne. Używanie drożdży jako alternatywy dla tych źródeł może prowadzić do problemów trawiennych oraz obniżenia ogólnej kondycji zwierząt. Kolejnym błędnym podejściem jest postrzeganie drożdży jako źródła tłuszczów. Drożdże pastewne nie są znaczącym źródłem lipidów, które są niezbędne w diecie zwierząt, a ich niedobór może prowadzić do problemów z metabolizmem oraz ogólnym stanem zdrowia. Wnioskując, choć drożdże pastewne mają swoje miejsce w dietetyce zwierzęcej, ich rolą nie jest zastępowanie kluczowych składników odżywczych, takich jak węglowodany, włókno czy tłuszcze, ale raczej uzupełnianie diety w wysokiej jakości białko i inne korzystne mikroskładniki.
Pytanie 40

Co powstaje w miejscu pękniętego pęcherzyka jajnikowego?

A. zygota
B. zarodek
C. ciałko żółte
D. blizna
Ciałko żółte, powstające w miejscu pękniętego pęcherzyka jajnikowego, odgrywa kluczową rolę w cyklu menstruacyjnym oraz w procesie reprodukcji. Po owulacji, gdy dojdzie do uwolnienia komórki jajowej, pęcherzyk jajnikowy przekształca się w ciałko żółte, które wydziela hormon progesteron. Progesteron jest niezbędny do przygotowania błony śluzowej macicy na potencjalne zagnieżdżenie się zarodka, co ma kluczowe znaczenie dla rozwoju ciąży. W przypadku zapłodnienia, ciałko żółte utrzymuje się i produkuje hormony przez pierwsze tygodnie ciąży, co jest niezbędne dla podtrzymania rozwijającego się zarodka. Jeśli jednak do zapłodnienia nie dojdzie, ciałko żółte degeneruje, co prowadzi do spadku poziomu progesteronu i w konsekwencji do menstruacji. Wiedza na temat funkcji ciałka żółtego jest istotna zarówno dla specjalistów zajmujących się ginekologią, jak i dla osób starających się o dziecko, ponieważ zrozumienie cyklu hormonalnego może pomóc w skuteczniejszym planowaniu rodziny i zdrowia reprodukcyjnego.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej