Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik stylista
  • Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
  • Data rozpoczęcia: 8 maja 2025 07:55
  • Data zakończenia: 8 maja 2025 08:10

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Wzmocnienie szwów kieszeni w spodniach przeprowadza się przy użyciu maszyny

A. ryglówce
B. stębnówce
C. podszywarce
D. pikówce
Ryglówka jest specjalistyczną maszyną do szycia, która została zaprojektowana do wykonywania mocnych i trwałych szwów, co czyni ją idealnym narzędziem do wzmocnienia szwów kieszeni w spodniach. Wzmocnienie to jest kluczowe, ponieważ kieszenie są często narażone na dużą eksploatację, szczególnie w przypadku noszenia ciężkich przedmiotów. Ryglówki używają podwójnego ściegu, co zapewnia większą wytrzymałość i zapobiega rozdzieraniu się materiału. Przykładem zastosowania ryglówek są klasyczne jeansy, gdzie mocne szwy kieszeni są standardem, a ich wytrzymałość jest kluczowa dla komfortu użytkowania. W branży odzieżowej ryglówki są powszechnie uznawane za standard w produkcji, a ich użycie zgodne jest z najlepszymi praktykami. Dodatkowo, ryglówki są stosowane w szwalniach, gdzie produkcja odzieży wymaga nie tylko estetyki, ale i funkcjonalności oraz trwałości, co z kolei wpływa na satysfakcję klienta oraz reputację producenta.
Pytanie 2

Jakiego przyrządu pomocniczego należy użyć do obszycia krawędzi żakietu damskiego Chanel taśmą ozdobną?

A. Lamownika
B. Linijki odległościowej
C. Stopki do naszywania taśm
D. Stopki do marszczenia
Lamownik to specjalistyczny przyrząd pomocniczy, który służy do estetycznego obszywania krawędzi materiałów, takich jak taśmy ozdobne. Umożliwia on równomierne i precyzyjne przyszycie taśmy do krawędzi żakietu, co jest szczególnie ważne w modzie haute couture, gdzie dbałość o detale i jakość wykonania są kluczowe. Użycie lamownika pozwala uzyskać idealnie równą linię szycia, co przekłada się na doskonały wygląd finalnego produktu. W przypadku żakietu damskiego Chanel, gdzie estetyka i perfekcyjne wykończenie są niezwykle istotne, lamownik staje się narzędziem wyboru. Praktyczne zastosowanie lamownika w tym kontekście obejmuje również możliwość dopasowania szerokości taśmy oraz jej koloru do całej stylizacji, co jest istotne w tworzeniu spójnego wizerunku. Stosowanie lamownika wpisuje się w dobre praktyki krawieckie, które zalecają użycie odpowiednich narzędzi do precyzyjnych zadań, co wpływa na jakość i trwałość wykonania odzieży.
Pytanie 3

System taśmowy o charakterze sekcyjnym wyróżnia się między innymi liniowym rozmieszczeniem stanowisk pracy oraz

A. brakiem miejsc kontroli międzyoperacyjnej
B. zasilaniem stanowisk kompletem wykrojów jednej sztuki wyrobu
C. zasilaniem stanowisk paczkami z jednorodnymi wykrojami
D. wielokierunkowym rozmieszczeniem stanowisk pracy
Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że brakuje w nich kluczowych konceptów związanych z organizacją pracy w systemach taśmowo-sekcyjnych. Zaczynając od braku stanowisk kontroli międzyoperacyjnej, należy podkreślić, że każda sekcja systemu taśmowego powinna być monitorowana w celu zapewnienia jakości oraz identyfikacji potencjalnych problemów już na wczesnym etapie produkcji. Ignorowanie kontroli międzyoperacyjnej prowadzi do kumulacji błędów, co może wpływać na końcowy produkt i zadowolenie klienta. Ponadto, zasilanie stanowisk paczkami z jednorodnymi wykrojami sugeruje, że proces produkcji opiera się na powtarzalnych, jednorodnych operacjach, co jest sprzeczne z ideą systemu taśmowo-sekcyjnego, który z zasady powinien być elastyczny i dostosowywany do różnych zadań. Zasilanie stanowisk kompletem wykrojów jednej sztuki wyrobu również nie jest zgodne z tym podejściem, gdyż system taśmowo-sekcyjny opiera się na produkcji masowej, gdzie efektywność osiąga się poprzez optymalizację procesów dla większych ilości. Te nieprawidłowe założenia mogą wynikać z błędnego zrozumienia zasad organizacji pracy oraz podstawowych różnic między różnymi systemami produkcyjnymi. Kluczowe jest, aby w procesie edukacji zrozumieć, że każdy system ma swoje specyficzne cechy i zasady, które powinny być przestrzegane dla efektywnego działania.
Pytanie 4

Jakie materiały termoizolacyjne można wykorzystać w przypadku płaszcza wykonanego z wełny?

A. watolina
B. polar
C. puch sztuczny
D. wypełnienie organiczne
Puch syntetyczny, wypełnienie naturalne oraz polar to materiały, które mogą budzić pewne wątpliwości w kontekście ich zastosowania jako wkład termoizolacyjny do płaszcza z tkaniny wełnianej. Puch syntetyczny, choć popularny w produkcji odzieży, nie zawsze zapewnia taką samą efektywność termoizolacyjną jak watolina. Oferuje on mniejsze właściwości oddychające, co może prowadzić do przegrzewania się użytkownika w czasie intensywnej aktywności. Wypełnienia naturalne, takie jak puch gęsi czy kaczy, mogą być doskonałe w izolacji, ale często mają wyższe wymagania pielęgnacyjne oraz są mniej odporne na działanie wilgoci, co w warunkach zimowych może być problematyczne. Z kolei polar, chociaż jest materiałem ciepłym i lekkim, w zastosowaniach odzieżowych często pełni rolę odzieży wierzchniej, a nie izolacyjnej warstwy wewnętrznej. Może nie zapewniać odpowiedniej izolacji, zwłaszcza przy niskich temperaturach, co czyni go mniej skutecznym rozwiązaniem na zimowe płaszcze. Powinno się więc unikać mylenia różnych materiałów i ich właściwości izolacyjnych, ponieważ nieodpowiedni dobór wkładu może znacząco wpłynąć na komfort i funkcjonalność odzieży zimowej.
Pytanie 5

Który z wyrobów odzieżowych ma największą wartość dodatku konstrukcyjnego w obwodzie klatki piersiowej?

A. Żakietu
B. Płaszcza
C. Bluzki
D. Sukni
Wybór bluzek, żakietów lub sukni jako odzieży, dla której dodatek konstrukcyjny w obwodzie klatki piersiowej miałby najwyższą wartość, może wynikać z niepełnego zrozumienia konstrukcji odzieżowej oraz jej funkcji w kontekście różnych typów wyrobów. Bluzki zazwyczaj charakteryzują się prostszą konstrukcją i mniejszymi wymaganiami co do objętości w obwodzie klatki piersiowej, ponieważ często nie są przeznaczone do noszenia pod nimi innych warstw. Żakiety, choć mają bardziej skomplikowany krój, także nie wymagają tak dużego dodatku, jak płaszcze, ponieważ ich główną funkcją jest z reguły stanowić element formalnego ubioru, a nie odzieży wierzchniej. Suknie, z drugiej strony, mogą mieć różne kształty i stylizacje, ale również nie wymagają tak dużego luzu w obwodzie klatki piersiowej, jako że są często bardziej dopasowane. Typowym błędem myślowym przy rozważaniu tych opcji jest skupienie się jedynie na widocznej estetyce i pomijanie funkcjonalnych aspektów konstrukcyjnych, takich jak wygoda noszenia, warunki pogodowe oraz potrzeba swobody ruchów, które są kluczowe w przypadku odzieży wierzchniej, jak płaszcze. Dlatego zrozumienie kontekstu konstrukcji odzieżowej oraz jej funkcji jest niezbędne, by podjąć właściwe decyzje projektowe i konstrukcyjne.
Pytanie 6

Które elementy odzieży powinny być wykończone podszewką, zazwyczaj z jedwabiu wiskozowego, w tkaną strukturę szerokich białych oraz wąskich czarnych pasków?

A. Rękawów
B. Przodów żakietów
C. Nogawek spodni
D. Kieszeni
Wybór podszewki dla różnych elementów odzieży jest istotny, aby zapewnić zarówno komfort, jak i estetykę, jednak nie wszystkie odpowiedzi zaproponowane w teście odpowiadają najlepszym praktykom w branży. Kieszenie, mimo że są istotnym elementem funkcjonalnym, rzadko wymagają podszewki z materiałów tak delikatnych jak jedwab wiskozowy. Zazwyczaj kieszenie są szyte z tych samych materiałów, co reszta odzieży, aby zminimalizować koszty produkcji oraz uprościć proces szycia. W przypadku przodów żakietów, chociaż podszewka może być stosowana, to kluczowe jest jej zastosowanie w rękawach, gdzie materiał wiskozowy może znacząco poprawić komfort noszenia. Jeśli chodzi o nogawki spodni, to podszewka jest stosunkowo rzadko używana, a jej zastosowanie nie jest standardem w dzisiejszej produkcji odzieżowej, co czyni te odpowiedzi mniej trafnymi. Często mylone jest również pojęcie funkcji estetycznej z funkcją użytkową podszewki; podczas gdy podszewka może efektownie wyglądać, jej głównym celem jest poprawa komfortu i funkcjonowania odzieży, w szczególności w miejscach, które mają bezpośredni kontakt z ciałem. W kontekście wykończenia odzieży, kluczowe jest zrozumienie, które elementy wymagają użycia podszewki, aby nie tylko zwiększać komfort, ale także zgodność z normami jakości. Dlatego ważne jest, aby dokładnie przemyśleć, które elementy odzieży rzeczywiście korzystają z podszewki, aby podnieść jej wartość użytkową."
Pytanie 7

Aby obliczyć normę zużycia materiału o szerokości 0,90 m potrzebnego do uszycia płaszcza damskiego typu dyplomatka dla klientki o wymiarach 174/86/112, co powinno być uwzględnione?

A. dwie długości rękawa, dwie długości płaszcza, 10% dodatku na szwy oraz podwinięcia
B. długość rękawa, długość płaszcza, 10% dodatku na szwy oraz podwinięcia
C. dwie długości rękawa, dwie długości płaszcza, 20% dodatku na szwy oraz podwinięcia
D. długość rękawa, dwie długości płaszcza, 20% dodatku na szwy oraz podwinięcia
Odpowiedź dotycząca obliczenia normy zużycia materiału do uszycia płaszcza damskiego typu dyplomatka jest prawidłowa, ponieważ uwzględnia kluczowe elementy konstrukcyjne. Przy projektowaniu odzieży, szczególnie w przypadku płaszczy, istotne jest zastosowanie dwóch długości rękawa oraz dwóch długości płaszcza, co zapewnia pełny fason i odpowiednie dopasowanie do sylwetki klientki. Dodatkowo, dodatek na szwy i podwinięcia jest niezbędny, aby materiał był wystarczająco długi, co jest standardem w branży odzieżowej. 10% dodatku na szwy to również praktyka, która uwzględnia ewentualne błędy podczas szycia oraz niewielkie różnice w wymiarach, co zapewnia, że finalny produkt będzie estetyczny oraz funkcjonalny. W przypadku braku odpowiednich dodatków materiałowych, istnieje ryzyko, że gotowy płaszcz nie będzie odpowiednio wykończony, a szwy mogą być zbyt napięte, co wpłynie negatywnie na komfort noszenia. Przykładem może być sytuacja, gdy materiał nie został prawidłowo obliczony, co prowadzi do nieestetycznych wykończeń oraz może powodować deformacje płaszcza.
Pytanie 8

Jakiego rodzaju materiału odzieżowego powinno się użyć do szycia sportowej, wełnianej marynarki męskiej na zimę?

A. Tropik
B. Szewiot
C. Tweed
D. Gabardyna
Gabardyna, szewiot i tropik to materiały, które mogą być stosowane w odzieży, ale nie są one odpowiednie do uszycia wełnianej zimowej marynarki męskiej o charakterze sportowym. Gabardyna to tkanina o gładkiej powierzchni, wykonana zazwyczaj z mieszanki wełny i poliestru, która charakteryzuje się dużą odpornością na zagniecenia i małą gramaturą. Choć może być stosowana w produkcji marynarek, jej lekkość i właściwości przewiewne sprawiają, że nie nadaje się na zimowe, ciepłe odzieżowe elementy. Szewiot to materiał, który również nie jest typowy dla zimowej odzieży. Jest to tkanina zazwyczaj o gładkiej strukturze, często używana do produkcji letniej odzieży, co czyni ją mało funkcjonalną w kontekście sportowej marynarki przeznaczonej na chłodniejsze dni. Tropik natomiast to tkanina o lekkiej strukturze, zazwyczaj wykorzystywana w letnich garniturach i odzieży. Podobnie jak gabardyna i szewiot, tropik nie zapewnia odpowiedniej izolacji cieplnej i nie jest wystarczająco trwały na intensywne użytkowanie, co czyni go niewłaściwym wyborem na zimową marynarkę. Wybór materiału odzieżowego do konkretnego type odzieży powinien opierać się na jego właściwościach użytkowych, a w przypadku zimowych marynarek kluczowym czynnikiem jest zdolność do zapewnienia ciepła oraz odporności na różne warunki atmosferyczne.
Pytanie 9

Do zrealizowania zamówienia na sukienkę damską z jedwabiu użyto
1,10 m jedwabiu w cenie 80,00 zł za 1 m
1,00 m podszewki w cenie 14,00 zł za 1 m
1 zamek w cenie 6,00 zł za 1 szt.
Koszt uszycia sukienki na podszewce wynosi 150,00 zł. Jaką wartość mają koszty bezpośrednie oraz koszt robocizny za zrealizowane zamówienie?

A. 258,00 zł
B. 260,00 zł
C. 244,00 zł
D. 250,00 zł
Aby obliczyć sumę kosztów bezpośrednich oraz kosztu robocizny za zamówienie na sukienkę, należy zsumować wszystkie składniki kosztowe. Koszt jedwabiu wynosi 1,10 m * 80,00 zł/m = 88,00 zł, koszt podszewki to 1,00 m * 14,00 zł/m = 14,00 zł, koszt zamka to 6,00 zł, a koszt uszycia sukienki to 150,00 zł. Zatem całkowity koszt wynosi: 88,00 zł + 14,00 zł + 6,00 zł + 150,00 zł = 258,00 zł. Tego typu analizy kosztów są kluczowe w branży odzieżowej, ponieważ pozwalają na dokładne oszacowanie wydatków związanych z produkcją. Efektywne zarządzanie kosztami jest fundamentem działalności przedsiębiorstw, a znajomość składników kosztów umożliwia lepsze planowanie i podejmowanie decyzji biznesowych. Wiedza na temat kosztów materiałów i robocizny pozwala na wycenę produktów, co jest niezbędne w kontekście konkurencyjności na rynku. Przykładem zastosowania może być przygotowanie oferty dla klienta, w której dokładnie uwzględnia się wszystkie koszty, co zwiększa transparentność i zaufanie do marki.
Pytanie 10

W poziomie, w miejscu najszerszego zwężenia tułowia wykonujemy pomiar obwodu

A. szyi
B. klatki piersiowej przez piersi
C. pasa
D. bioder z uwzględnieniem wypukłości brzucha
Pomiar obwodu bioder, szyi czy klatki piersiowej w kontekście przewężenia tułowia nie jest zgodny z zasadami oceny antropometrycznej. Obwód bioder odnosi się do najszerszego miejsca w okolicy bioder, a nie do obszaru wąskiego, jakim jest pas. Jego pomiar jest istotny w kontekście oceny proporcji ciała, ale nie dostarcza informacji o dystrybucji tkanki tłuszczowej w obrębie brzucha. Podobnie, pomiar obwodu szyi jest użyteczny w ocenie ryzyka wystąpienia zespołu bezdechu sennego oraz w kontekście ogólnej oceny stanu zdrowia, ale nie odnosi się bezpośrednio do przewężenia tułowia. Z kolei obwód klatki piersiowej jest istotny w ocenie funkcji oddechowych oraz w kontekście zdrowia układu oddechowego, jednak również nie wiąże się z pomiarem w miejscu przewężenia tułowia. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych różnych pomiarów z obwodem pasa, co może prowadzić do nieprecyzyjnych wniosków dotyczących stanu zdrowia. Każdy z tych pomiarów ma swoją specyfikę i zastosowanie, dlatego kluczowe jest ich prawidłowe rozumienie oraz umiejętność odpowiedniego zastosowania w praktyce klinicznej oraz zdrowotnej.
Pytanie 11

Jakie włókna są najczęściej mieszane w produkcji tkanin przeznaczonych na garniturowe spodnie?

A. Argon z wiskozą
B. Torlenu z bawełną
C. Poliesterowe z wełną
D. Poliakrylonitrylowe z lnem
Mieszanki włókien, takie jak argon z wiskozą, poliakrylonitryl z lnem czy torlen z bawełną, nie są typowymi wyborami do produkcji tkanin na spodnie garniturowe. Argon, jako materiał syntetyczny, nie jest powszechnie stosowany w odzieży. Wiskozę, mimo że jest włóknem sztucznym, cechuje niska odporność na zagniecenia, co czyni tę mieszankę mało praktyczną na odzież formalną, jak spodnie garniturowe. Z kolei poliakrylonitryl, chociaż ma dobre właściwości izolacyjne, jest zbyt sztywny i niewygodny do noszenia na codzień, co ogranicza jego zastosowanie w eleganckiej odzieży. Len, chociaż naturalny i przewiewny, ma tendencję do gniecenia się, co jest niepożądane w garniturach, które powinny zawsze wyglądać schludnie i elegancko. Mieszanka torlen z bawełną również nie jest odpowiednia ze względu na różnice w właściwościach materiałów: torlen, jako materiał syntetyczny, w połączeniu z bawełną, naturalnym włóknem, może prowadzić do problemów związanych z różnorodnością zachowań tkanin w praniu oraz noszeniu. Kluczowe jest zrozumienie, że spodenki garniturowe powinny łączyć elegancję z funkcjonalnością, co najlepiej osiąga się poprzez stosowanie tkanin z poliesterem i wełną.
Pytanie 12

Jakiego typu wykończenie powinno się zastosować dla materiału bawełnianego przeznaczonego na odzież turystyczną?

A. Odporny na brud
B. Usztywniający
C. Niemnący
D. Odporny na wodę
Wybór wykończenia wodoodpornego dla tkaniny bawełnianej przeznaczonej na kurtkę turystyczną jest kluczowy, ponieważ zapewnia ochronę przed deszczem i wilgocią, co jest niezbędne w warunkach outdoorowych. Tkaniny wodoodporne są zazwyczaj pokryte specjalnymi powłokami, takimi jak poliuretan lub teflon, które zapobiegają przenikaniu wody do wnętrza materiału, jednocześnie pozwalając na odprowadzenie wilgoci z ciała, co jest istotne dla komfortu użytkownika. Przykładowo, kurtki turystyczne często wykorzystują membrany, takie jak Gore-Tex, które łączą wodoodporność z oddychalnością. Stosowanie tkanin wodoodpornych jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w produkcji odzieży outdoorowej, gdzie kluczową rolę odgrywa funkcjonalność oraz wygoda użytkowania. Zastosowanie wodoodpornych wykończeń w odzieży turystycznej zapewnia nie tylko komfort, ale również bezpieczeństwo użytkowników, umożliwiając im aktywne spędzanie czasu na świeżym powietrzu nawet w trudnych warunkach atmosferycznych.
Pytanie 13

Jaką tkaninę należy wybrać na letnią męską koszulę?

A. Welwet
B. Popelinę
C. Etaminę
D. Flanelę
Popelina to tkanina o gładkiej, mocnej strukturze, która jest szczególnie popularna w produkcji letnich koszul męskich. Charakteryzuje się wysoką przewiewnością i lekkością, co czyni ją idealnym wyborem na cieplejsze dni. W przeciwieństwie do grubszych tkanin, takich jak flanela, popelina pozwala na swobodny przepływ powietrza, co zwiększa komfort noszenia w upalne dni. Tkanina ta jest często wykonana z bawełny lub mieszanki bawełny z innymi włóknami, co zapewnia zarówno wygodę, jak i trwałość. Dobrym przykładem zastosowania popeliny są koszule casualowe, które można nosić zarówno w pracy, jak i podczas weekendowych spotkań. W branży odzieżowej stosuje się popelinę zgodnie z wytycznymi dotyczącymi odzieży letniej, podkreślając jej lekkość i oddychalność jako kluczowe cechy. Dodatkowo, łatwość w pielęgnacji popeliny sprawia, że jest chętnie wybierana przez konsumentów, którzy cenią sobie praktyczność oraz estetykę ubioru.
Pytanie 14

Aby pozbyć się fałd poprzecznych z tyłu bluzki pod kołnierzem, należy odpruć kołnierz oraz

A. wszyć go, zmniejszając szerokość szwu
B. odciąć krawędź podkroju kołnierza
C. wszyć go, zwiększając szerokość szwu
D. ściąć tył wzdłuż linii podkroju szyi i barków
Odpowiedzi sugerujące ścięcie krawędzi podkroju kołnierza, wszycie go z większą lub mniejszą szerokością szwu, czy też ścięcie krawędzi tyłu bluzki w sposób inny niż wzdłuż linii podkroju szyi i barków, opierają się na niewłaściwym zrozumieniu konstrukcji odzieży oraz chybionych założeniach odnośnie do problemu fałd poprzecznych. W przypadku ścięcia krawędzi podkroju kołnierza, można doprowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń materiału, co w konsekwencji może powodować błędne dopasowanie bluzki w obrębie kołnierza. Z kolei wszycie kołnierza z większą szerokością szwu nie usuwa nadmiaru materiału w tylnej części bluzki, co może zwiększyć ryzyko wystąpienia fałd, a także wpłynąć negatywnie na estetykę i komfort noszenia. Zmniejszenie szerokości szwu również nie jest właściwym rozwiązaniem, ponieważ w przypadku nadmiaru materiału nie rozwiązuje to problemu, a jedynie może spowodować dodatkowe problemy z układem materiału. Te błędne koncepcje opierają się na braku zrozumienia mechaniki dopasowania odzieży oraz roli, jaką odgrywają linie cięcia i konstrukcyjne właściwości materiału. W praktyce, każda zmiana w konstrukcji odzieży powinna być przemyślana i oparta na dokładnych pomiarach oraz analizie proporcji, co jest kluczowe dla uzyskania właściwego dopasowania i komfortu noszenia.
Pytanie 15

Do uszycia żakietu z wełny powinno się użyć nici

A. jedwabne — żyłkę
B. poliestrowe
C. jedwabne — greżę
D. bawełniane
Wybór nici do szycia żakietów z wełny trzeba dobrze przemyśleć, bo to ważne, by pasowały do materiału i były praktyczne. Nici jedwabne są ładne, ale nie są najlepsze, bo jedwab jest delikatny i może się łatwo uszkodzić, co nie jest super, jak chodzi o długotrwałe noszenie. Bawełna z kolei jest naturalna i oddychająca, ale ma swoje ograniczenia. Może się kurczyć po praniu, więc szwy mogą się deformować, a to wygląda słabo. Nici jedwabne z żyłką mogą z kolei sprawiać problemy, bo szwy mogą być za sztywne, co nie pasuje do eleganckich żakietów. W modzie pragmatyzm i trwałość są kluczowe. Dlatego moim zdaniem nici poliestrowe powinny być normą w szyciu żakietów, bo łączą estetykę z wytrzymałością – co jest mega ważne w ubraniach, które nosimy na co dzień.
Pytanie 16

Jaki pomiar antropometryczny jest dokonywany na ciele kobiety od siódmego kręgu szyi, przez punkt szyjny boczny oraz brodawkowy, w kierunku pionowym do linii talii na przedzie?

A. Łuk długości przodu do piersi
B. Łuk szerokości przodu przez piersi
C. Łuk szerokości tyłu na wysokości piersi
D. Łuk długości przodu przez piersi
Odpowiedzi, które wskazują na inne pomiary, nie uwzględniają precyzyjnych definicji i zastosowania łuku długości przodu przez piersi. "Łuk długości przodu do piersi" odnosi się do innego pomiaru, który nie obejmuje tak dokładnie punktów referencyjnych jak siódmy kręg szyi czy brodawkowy, co czyni go niewłaściwym w kontekście podanego pytania. Z kolei "łuk szerokości przodu przez piersi" dotyczy pomiaru szerokości ciała w okolicy biustu, co również nie odpowiada na treść pytania dotyczącego długości. Inne odpowiedzi, takie jak "łuk szerokości tyłu na wysokości piersi", są jeszcze mniej związane, ponieważ dotyczą pomiarów wykonanych w innej płaszczyźnie i w innej części ciała. Tego typu błędne koncepcje często wynikają z niepoprawnego rozumienia różnicy między pomiarami długości a szerokości, co jest kluczowe w krawiectwie i antropometrii. Warto zaznaczyć, że precyzyjne wykonanie pomiarów antropometrycznych jest podstawą do dalszych etapów projektowania, a nieprawidłowy wybór pomiaru może prowadzić do znacznych problemów z dopasowaniem odzieży, co w efekcie wpływa na komfort noszenia oraz zadowolenie klienta. Dlatego tak ważne jest zrozumienie nie tylko samego procesu pomiarowego, ale także jego praktycznych implikacji w przemyśle odzieżowym.
Pytanie 17

Redukując spódnicę z rozmiaru 164/68/94 do 164/66/92, należy w sumie boki

A. zwęzić o 1 cm
B. zwęzić o 2 cm
C. poszerzyć o 2 cm
D. poszerzyć o 1 cm
Analizując inne odpowiedzi, możemy zauważyć typowe nieporozumienia związane z interpretacją rozmiarów odzieży. Odpowiedzi sugerujące poszerzenie spódnicy, zarówno o 1 cm, jak i o 2 cm, są błędne, ponieważ nie uwzględniają faktu, że zmiana z 68 cm na 66 cm w talii musi prowadzić do zwężenia. Wiele osób mogących się pomylić w tym przypadku często myśli, że zmniejszanie rozmiaru wiąże się z dodawaniem materiału, co jest sprzeczne z zasadami konstrukcji odzieży. Słabe zrozumienie różnicy między wymiarami a ich modyfikacjami prowadzi do takich błędnych wniosków. Dodatkowo, przy modyfikacji rozmiarów, należy pamiętać o tym, że każde cięcie materiału na bokach spódnicy bez odpowiedniej analizy może prowadzić do zaburzenia proporcji, co z kolei wpłynie na ogólne wrażenie wizualne i komfort noszenia. Podobnie, zwężenie o 1 cm mogłoby nie wystarczyć, by osiągnąć zamierzony efekt zmiany rozmiaru, zwłaszcza gdy różnica wynosi 2 cm. Dlatego, przy pracy z różnymi rozmiarami, kluczowe jest posiadanie solidnego zrozumienia technik krawieckich oraz umiejętności analizy wymagań dotyczących rozmiaru i fasonu, aby uniknąć błędów w dopasowaniu odzieży.
Pytanie 18

W firmie zajmującej się szyciem odzieży wykrój elementów odzieżowych najczęściej uzyskuje się

A. z materiałów w złożeniu
B. z nakładów wielowarstwowych utworzonych za pomocą warstwowarek
C. z materiałów w rozłożeniu
D. z nakładów formowanych w automatycznych systemach rozkroju
Wybór właściwej odpowiedzi, jaką są nakłady wielowarstwowe utworzone za pomocą warstwowarek, ma kluczowe znaczenie w procesie produkcji odzieży. Warstwowarki umożliwiają jednoczesne rozkrawanie kilku warstw materiału, co znacznie zwiększa efektywność i precyzję produkcji. Dzięki tej metodzie można zminimalizować straty materiałowe, które są nieuniknione przy tradycyjnych metodach rozkroju. W praktyce oznacza to, że z jednego arkusza materiału można uzyskać więcej wykrojów, co obniża koszty produkcji oraz skraca czas realizacji zamówień. Standardy branżowe, takie jak ISO 9001, podkreślają znaczenie optymalizacji procesów produkcyjnych, co czyni warstwowarki nie tylko praktycznym rozwiązaniem, ale również zgodnym z zasadami jakości. Warto również zauważyć, że użycie warstwowarek pozwala na uzyskanie większej powtarzalności w produkcie końcowym, co jest istotne z punktu widzenia jakości i satysfakcji klienta.
Pytanie 19

Jednym z powodów powstawania marszczeń na szwach, które mogą wystąpić podczas szycia maszyną szwalniczą, jest

A. źle dobrane nici
B. wyłączony mechanizm posuwu materiału
C. niewłaściwie dobrana igła
D. nierównomierne przesuwanie tkaniny
Czasami wydaje się, że wybór nici, wyłączenie posuwu materiału czy dobór igły to najważniejsze rzeczy w szyciu, ale to nie do końca tak. Nici są ważne, ale nawet najlepsze z nich nie dadzą nam dobrego efektu, jeśli materiał nie jest dobrze prowadzony. Nici o złej grubości mogą wprowadzać problemy, ale to raczej zbyt naciągnięte lub zbyt luźne nici są prawdziwym problemem przy marszczeniu szwów. Jak wyłączymy posuw, to maszyna nie będzie działać jak należy, ale w kontekście marszczenia różnice w posuwie będą jeszcze bardziej dokuczliwe. Dobór igły ma znaczenie, ale to rzadko jest przyczyną marszczenia. Myśląc o szyciu, nie możemy skupiać się tylko na jednym elemencie, musimy zobaczyć całość działania maszyny. Dobry krawiec powinien umieć zrozumieć problemy jako część większego systemu, bo to jest klucz do osiągnięcia profesjonalnych efektów.
Pytanie 20

Który typ szablonów jest używany do wskazywania miejsc zapięć w produkcie?

A. Odzieżowy
B. Podstawowy
C. Przemysłowy
D. Pomocniczy
Zrozumienie roli różnych rodzajów szablonów jest istotne w kontekście produkcji odzieży, dlatego ważne jest, aby rozważyć różnice między szablonami przemysłowymi, podstawowymi, pomocniczymi i odzieżowymi. Szablony przemysłowe są zazwyczaj stosowane do masowej produkcji, gdzie celem jest optymalizacja procesów i redukcja kosztów, a niekoniecznie oznaczanie miejsc zapięć. Wykorzystanie tych szablonów w kontekście zapięć może prowadzić do uproszczeń, które wpłyną na funkcjonalność finalnego wyrobu. Szablony podstawowe odnoszą się do ogólnych kształtów i konstrukcji odzieży, natomiast ich zastosowanie do oznaczania zapięć jest zbyt ogólnikowe i nie precyzuje konkretnych miejsc. Z kolei szablony odzieżowe, które koncentrują się na formach odzieży, również nie spełniają funkcji oznaczania zapięć, ponieważ nie dostarczają wystarczających informacji o lokalizacji tych punktów. Często mylnie przyjmuje się, że każdy szablon może pełnić wszystkie funkcje, co prowadzi do błędnych wniosków o ich zastosowaniu. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy rodzaj szablonu ma swoje specyficzne zastosowanie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Efektywne projektowanie i produkcja odzieży wymagają precyzyjnego podejścia do różnorodnych aspektów, w tym odpowiedniego oznaczania zapięć, co może być osiągnięte jedynie poprzez zastosowanie właściwego rodzaju szablonu.
Pytanie 21

Jakie maszyny wykorzystuje się do przyszywania karczka do przodu bluzki?

A. Fastrygówkę oraz stębnówkę
B. Podszywarkę oraz stębnówkę
C. Stębnówkę i szczepiarkę
D. Stębnówkę i overlock
Użycie podszywarki i stębnówki w kontekście doszywania karczka do przodu bluzki nie jest optymalnym rozwiązaniem. Podszywarka, mimo że jest przydatna do wykonywania szwów w celu wzmacniania krawędzi, nie jest powszechnie stosowana w procesie doszywania, gdyż jej konstrukcja i przeznaczenie ograniczają jej efektywność w takich detalach. Stębnówka, jako maszyna do szycia, jest niewątpliwie ważna, jednak brak zastosowania overlocka w tej kombinacji prowadzi do pominięcia kluczowego aspektu, jakim jest zabezpieczenie krawędzi materiałów. Oprócz tego, mieszanie tych maszyn nie przynosi pożądanych efektów estetycznych, jakie można uzyskać przy użyciu overlocka, który tworzy elastyczne szwy, idealne do tkanin. Z kolei, stębnówka i szczepiarka również nie tworzą efektywnego połączenia, jako że szczepiarka służy głównie do szycia delikatnych szwów, co w przypadku karczka może prowadzić do osłabienia strukturalnego. Podobnie, odpowiedź sugerująca fastrygówkę i stębnówkę nie odpowiada wymaganiom, ponieważ fastrygówka jest używana do tymczasowego łączenia materiałów, co jest niewystarczające do finalizacji detali jak karczek. W kontekście profesjonalnego krawiectwa, nieodpowiedni dobór maszyn może skutkować nie tylko estetycznymi niedociągnięciami, ale również obniżeniem trwałości i funkcjonalności gotowej odzieży, co jest sprzeczne z obowiązującymi standardami branżowymi.
Pytanie 22

Spódnica bazowa, zapinana z tyłu na zamek błyskawiczny i wykończona paskiem, jest zbyt luźna w pasie o 2 cm oraz w biodrach o 4 cm. Aby dopasować spódnicę do sylwetki klientki, należy:

A. odpruć pasek z tyłu spódnicy, wypruć zamek błyskawiczny, zwęzić spódnicę w szwie środkowym z tyłu, wszyć zamek oraz pasek do spódnicy
B. odpruć pasek, zwężyć spódnicę w szwach bocznych na odcinku od linii bioder do linii dołu, wszyć pasek do spódnicy
C. odpruć pasek, zwężyć spódnicę w szwach bocznych na całej długości, skrócić pasek i wszyć do spódnicy
D. odpruć pasek, pogłębić zaszewki z przodu i z tyłu, skroić pasek, wszyć pasek do spódnicy
Odpowiedź, którą wybrałeś, jest w porządku. Chodzi o to, żeby odpruć pasek, zwęzić spódnicę w szwach bocznych i skrócić pasek, a potem go wszyć z powrotem. To jest super sposób na dopasowanie spódnicy, bo nie zmienia jej krój i proporcje. Na przykład, jeśli spódnica jest za szeroka w pasie, to zwężenie w szwach bocznych bardzo pomaga. Dzięki temu spódnica wciąż wygląda dobrze i nie traci swojej sylwetki. No i skracając pasek, musisz zadbać, żeby pasował do nowego rozmiaru, bo to ważne dla wygody i wyglądu całej odzieży. Fajnie jest też dobrze wykończyć szwy, żeby materiał się nie strzępił. To przedłuża życie ubrania i sprawia, że lepiej się nosi.
Pytanie 23

Jakie urządzenia krojące nadają się do podziału nakładu o wysokości 70 mm na części?

A. Krajarkę taśmową
B. Krajarkę tarczową
C. Nożyce elektryczne
D. Wykrojniki
Nożyce elektryczne, mimo że są urządzeniem stosunkowo wszechstronnym, nie są przystosowane do cięcia materiałów o wysokości 70 mm. Ich konstrukcja i mechanizm działania sprawiają, że najlepiej sprawdzają się przy cienkich materiałach, podczas gdy grubsze nakłady mogą stanowić zbyt duże obciążenie, co prowadzi do szybszego zużycia narzędzia oraz obniżenia jakości cięcia. W przypadku krajarki taśmowej, chociaż jest ona w stanie ciąć materiały wzdłuż, jej zastosowanie do cięcia grubych nakładów może być problematyczne z uwagi na ograniczenia konstrukcyjne, takie jak długość taśmy oraz jej elastyczność. Wykrojniki, z kolei, są przeznaczone do produkcji powtarzalnych kształtów, a nie do cięcia na sekcje, co z kolei czyni je nieodpowiednimi w tym kontekście. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wyboru niewłaściwego urządzenia, obejmują skupienie się jedynie na ogólnych możliwościach maszyny, bez uwzględnienia specyfiki materiału oraz wysokości nakładu, co w przemyśle jest kluczowe dla efektywności i jakości procesów produkcyjnych.
Pytanie 24

Jakiego typu maszyny szwalniczej należy użyć do przyszywania aplikacji?

A. podszywarka
B. fastrygówka
C. obrzucarka
D. zygzakter
Wybór maszyny zygzakowej do naszycia aplikacji jest uzasadniony ze względu na jej wszechstronność oraz zdolność do tworzenia elastycznych i trwałych szwów. Maszyny te są w stanie generować różnorodne wzory ściegów, w tym zygzaki, które doskonale sprawdzają się w przypadku aplikacji. Ich konstrukcja umożliwia przyszywanie różnych materiałów, co jest kluczowe, gdyż aplikacje często są wykonywane z tkanin o różnych właściwościach. Standardy branżowe wskazują, że do pracy z aplikacjami należy stosować techniki, które zapewniają nie tylko estetykę, ale również funkcjonalność. Szycie zygzakowe zmniejsza ryzyko strzępienia się krawędzi materiału, co jest istotne w przypadku tkanin delikatnych. Przykładem zastosowania może być szycie aplikacji na odzieży dziecięcej, gdzie zastosowanie maszyny zygzakowej zapewnia elastyczność i wytrzymałość szwu. Ponadto, maszyny zygzakowe są często używane w produkcji odzieży sportowej, gdzie wymagana jest większa swoboda ruchów, a jednocześnie estetyka. Taki wybór maszyny wpisuje się w dobre praktyki przemysłowe, które kładą nacisk na jakość i trwałość wyrobów tekstylnych.
Pytanie 25

Jaką maszynę powinno się wykorzystać do wykonywania otworów w damskich płaszczach?

A. Dziurkarkę odzieżową
B. Maszynę ryglującą
C. Maszynę do guzików
D. Maszynę do dziurkowania bieliźnianego
Dziurkarka odzieżowa jest specjalistycznym urządzeniem przeznaczonym do wykonywania otworów w różnych materiałach tekstylnych, w tym w płaszczach damskich. Działa na zasadzie mechanicznego wywierania nacisku na materiał, co pozwala na precyzyjne wycięcie otworów. Dzięki temu urządzeniu możemy uzyskać otwory o różnych kształtach i rozmiarach, co jest niezwykle istotne w kontekście odzieży, gdzie estetyka i funkcjonalność są kluczowe. Przykładowo, dziurkarka odzieżowa jest często wykorzystywana do tworzenia dziurek na guziki, co jest zgodne z normami jakości w produkcji odzieżowej. W branży tekstylnej ważne jest, aby dziurki były umiejscowione w odpowiednich miejscach, co zapewnia nie tylko estetykę, ale również wygodę użytkowania. Warto również zauważyć, że stosowanie dziurkarki odzieżowej pozwala na uzyskanie dużej precyzji oraz powtarzalności, co jest niezbędne w produkcji masowej. Współczesne maszyny są często wyposażone w automatyczne systemy, które zwiększają efektywność i dokładność procesu produkcyjnego.
Pytanie 26

Powodem niewłaściwego łączenia ściegu maszynowego jest

A. regulator długości ściegu ustawiony na minimum.
B. niewłaściwe napięcie nici dolnej lub górnej
C. uszkodzony otwór w płytce ściegowej.
D. nieodpowiednio ustawiony nacisk stopki.
Niewłaściwe napięcie nitki dolnej lub górnej jest kluczowym czynnikiem wpływającym na jakość ściegu maszynowego. Każda maszyna do szycia posiada regulację napięcia, która jest niezbędna do prawidłowego formowania ściegów. Zbyt luźne napięcie może prowadzić do powstawania pętelek, a zbyt ciasne skutkuje zrywaniem nitki. Przykładowo, w przypadku szycia tkanin elastycznych, takich jak jersey, zaleca się nieco luźniejsze napięcie, co umożliwia lepsze przyleganie ściegów do materiału. Standardy branżowe sugerują, aby przed rozpoczęciem szycia zawsze sprawdzić napięcie na próbce materiału, co pozwala na szybkie dostosowanie ustawień i uniknięcie problemów w trakcie pracy. Prawidłowe napięcie nitki dolnej i górnej jest także niezbędne dla uzyskania estetycznego wyglądu szwów oraz ich trwałości, co jest szczególnie ważne w produkcji odzieży oraz akcesoriów.
Pytanie 27

Jakim szwem powinno się zakończyć dół skróconej spódnicy uszytej z bawełny?

A. Obrębiającym
B. Wpuszczanym
C. Zwykłym
D. Francuskim
Wykończenie dołu skróconej spódnicy z tkaniny bawełnianej szwem obrobionym jest optymalnym rozwiązaniem ze względu na jego funkcjonalność oraz estetykę. Szw obrobiony, zwany również szwem overlockowym, skutecznie zabezpiecza krawędzie materiału przed strzępieniem, co jest szczególnie istotne przy użytkowaniu bawełny, która może się łatwo przerwać. W praktyce, taki szew nie tylko nadaje spódnicy wykończony wygląd, ale także zwiększa jej trwałość. Dobrym przykładem może być użycie maszyny do szycia z funkcją overlocka, co pozwala na szybkie i efektywne wykończenie krawędzi. Warto pamiętać, że w profesjonalnym szyciu, wykorzystanie obrobienia krawędzi tkaniny jest standardem, który wpływa na jakość i estetykę gotowego produktu. Dobre praktyki sugerują również, aby przed przystąpieniem do szycia, tkaninę odpowiednio przygotować, co może obejmować jej pranie oraz prasowanie, co pozwoli na uniknięcie nieprzyjemnych niespodzianek po zakończeniu pracy. W ten sposób, wykonanie szwu obrobionego stanowi kluczowy krok w procesie szycia, który ma praktyczne zastosowanie w codziennym użytku materiałów tekstylnych.
Pytanie 28

Jakie wymiary są niezbędne do przekształcenia spódnicy z fałdami w spódnicę prostą?

A. ZTv, ZUo, ZKo
B. ZWo, ZTv, ot
C. obt, ot
D. ZTv, ZKo, obt
Odpowiedź obt, ot jest prawidłowa, ponieważ w procesie przeróbki spódnicy z fałdami na spódnicę prostą kluczowe jest poznanie wymiarów obwodu talii (ot) oraz obwodu bioder (obt). Obwód talii jest niezbędny do odpowiedniego dopasowania spódnicy, a obwód bioder do zapewnienia właściwej swobody ruchów w biodrach. W przypadku spódnic z fałdami, które zazwyczaj mają większą objętość, zmiana na prostą wymaga precyzyjnego przeliczenia tych wymiarów, aby uniknąć niepożądanych efektów wizualnych i komfortu noszenia. W praktyce, podczas szycia, warto również uwzględnić zapasy materiału na szwy oraz ewentualne korekty. Zastosowanie tych wymiarów jest zgodne z dobrą praktyką krawiecką, która polega na dokładnym pomiarze sylwetki klienta lub osoby, dla której wykonywana jest odzież, co pozwala na idealne dopasowanie i satysfakcję z noszenia odzieży.
Pytanie 29

Kołnierz wykładany, wykorzystywany w żakietach oraz marynarkach, jest modelowany na podstawie

A. wykreślonego kąta prostego
B. formy przodu i tyłu
C. formy tyłu
D. formy przodu
Wybór formy tyłu jako podstawy dla modelowania kołnierza wykładanego w żakietach i marynarkach jest nietrafiony, ponieważ forma ta jest zazwyczaj odpowiedzialna za inne aspekty konstrukcji odzieży, takie jak dopasowanie do pleców czy ułożenie materiału w okolicy ramion. Kołnierz, będąc elementem frontowym, powinien być projektowany z uwzględnieniem kształtu przodu, który definiuje jego styl i funkcję. Ponadto, wykreślony kąt prosty nie odnosi się ani do procesu modelowania kołnierza, ani do jego późniejszego umiejscowienia na odzieży. Użycie kąta prostego w konstrukcji odzieży może być przydatne w kontekście innych elementów, ale nie jest to kluczowy aspekt przy projektowaniu kołnierza. Z kolei wzięcie pod uwagę zarówno formy przodu, jak i tyłu w kontekście modelowania kołnierza jest mylące, ponieważ nie uwzględnia głównej zasady, że front odzieży ma decydujące znaczenie dla kształtu kołnierza. W praktyce błędy te mogą prowadzić do niedopasowania lub niewłaściwego ułożenia kołnierza, co wpływa na ogólny wygląd i komfort noszenia odzieży.
Pytanie 30

Jaką długość tkaniny gładkiej poliestrowej o szerokości 1,10 m należy przeznaczyć na uszycie spódnicy podstawowej o długości 50 cm dla klientki z wymiarami ot = 68 cm i obt = 92 cm?

A. 0,55 m
B. 0,60 m
C. 1,10 m
D. 1,15 m
Obliczanie norm zużycia tkaniny do szycia odzieży wymaga dokładności oraz zrozumienia, jakie czynniki mają wpływ na ostateczne zużycie materiału. W przypadku prób obliczenia ilości tkaniny na spódnicę, niektórzy mogą błędnie założyć, że ogólna długość spódnicy równa się długości tkaniny potrzebnej do jej uszycia. Na przykład, odpowiedzi 0,60 m, 1,15 m i 1,10 m mogą wynikać z niepoprawnych założeń dotyczących wymaganego zapasu materiału na szwy oraz krawędzie wykończeniowe, które są istotne w procesie szycia. Kolejnym błędem jest ignorowanie szerokości tkaniny, co prowadzi do niewłaściwego obliczenia, ponieważ tkanina o szerokości 1,10 m ma swoje ograniczenia w zakresie ilości materiału, który można wykorzystać na dany krój. Niezrozumienie różnicy pomiędzy długością spódnicy a zużyciem tkaniny jest powszechne, a także pomijanie takich aspektów jak sposób układania wykrojów na tkaninie, co może prowadzić do marnotrawstwa. Warto zawsze porównywać różne metody szycia oraz ich wpływ na zużycie materiałów, aby uzyskać najbardziej efektywne podejście do produkcji odzieży.
Pytanie 31

W przemyśle produkcja wykrojów odzieżowych odbywa się na podstawie

A. wymagań technicznych, jakie muszą spełnić wyroby
B. wymagań, jakie powinny spełniać użyte materiały
C. rysunków modelowych wyrobów
D. rysunków układów szablonów
Produkcja wykrojów elementów odzieży w warunkach przemysłowych opiera się na rysunkach układów szablonów, które są kluczowym narzędziem w procesie tworzenia odzieży. Układ szablonów to zestaw precyzyjnych rysunków, które przedstawiają kształt i rozmieszczenie poszczególnych elementów odzieży na materiale. Dzięki nim możliwe jest efektywne wykorzystanie tkaniny oraz zwiększenie wydajności produkcji. W praktyce, poprawne zaprojektowanie układu szablonów ma na celu minimalizację odpadów materiałowych, co jest istotne zarówno z punktu widzenia kosztów, jak i zrównoważonego rozwoju. Przykładem zastosowania układów szablonów mogą być różne techniki krojenia, takie jak krojenie na ploterze, które wymaga precyzyjnych rysunków szablonów, aby osiągnąć optymalne rezultaty. W branży odzieżowej przestrzeganie standardów technicznych, takich jak ISO 13936 dotyczący wykrojów, jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości produktów oraz zadowolenia klientów.
Pytanie 32

W trakcie projektowania kształtów sukni kimono zaszewkę piersiową umieszczono

A. na linii boku
B. w cięciu poziomym
C. w cięciu pionowym
D. na linii barku
Zaszewka piersiowa w modelowaniu sukni kimono ma na celu poprawę dopasowania i wsparcia w okolicy biustu, a jej niewłaściwe umiejscowienie może prowadzić do problemów z komfortem noszenia oraz estetyką. Odpowiedzi sugerujące cięcia poziome, boki czy cięcia pionowe są błędne, ponieważ nie uwzględniają specyfiki budowy ciała i naturalnych linii sylwetki. Umiejscowienie zaszewki w cięciu poziomym mogłoby prowadzić do efektu 'spłaszczenia' biustu, co jest niepożądane w przypadku sukni kimono, które mają na celu podkreślenie kobiecej figury. Z kolei umiejscowienie zaszewki na linii boku często skutkuje brakiem odpowiedniego wsparcia i może prowadzić do nieestetycznych fałd materiału w okolicy biustu. Cięcie pionowe, chociaż może wydawać się praktycznym rozwiązaniem, w kontekście kimono nie dostarcza wymaganej formy, a także może naruszać tradycyjną estetykę tego kroju. Właściwe umiejscowienie zaszewek powinno opierać się na zasadach ergonomii, które wskazują, że struktura odzieży powinna wspierać naturalne krzywizny ciała. Dobre praktyki w projektowaniu odzieży sugerują, że zaszewki należy umiejscawiać w sposób, który podkreśla sylwetkę, a zaszewka na linii barku jest idealnym rozwiązaniem, które zapewnia zarówno estetykę, jak i funkcjonalność.
Pytanie 33

Jakie materiały używa się do uszycia worków kieszeniowych w spodniach jeansowych?

A. rękawówkę
B. kolanówkę
C. kieszeniówkę
D. włókniteks
Kieszeniówka to materiał, który wykorzystywany jest do produkcji worków kieszeniowych w spodniach jeansowych. Jest to tkanina charakteryzująca się wysoką odpornością na rozrywanie, co jest kluczowe w kontekście funkcjonalności tych kieszeni, które często służą do przechowywania przedmiotów codziennego użytku, takich jak portfele czy telefony komórkowe. Standardy branżowe wymagają, aby kieszenie były wykonane z materiałów, które zapewniają odpowiednią trwałość oraz estetykę. Przykładem zastosowania kieszeniówki jest produkcja spodni, które są eksploatowane w trudniejszych warunkach, na przykład w pracy w magazynach lub na budowach, gdzie narażone są na intensywne użytkowanie. Dobre praktyki w szyciu jeansów zakładają również odpowiednie podklejenie kieszeni, aby wzmocnić miejsca narażone na największe obciążenia. Umiejętność doboru odpowiednich materiałów oraz technik szycia jest niezbędna dla zapewnienia wysokiej jakości końcowego produktu.
Pytanie 34

Szablon różni się od formy tym, że uwzględnia

A. linie pomocnicze oraz konturowe
B. dodatki konstrukcyjne oraz technologiczne
C. dodatki na szwy i podwinięcia
D. punkty konstrukcyjne i montażowe
Odpowiedź 'dodatki na szwy i podwinięcia' jest prawidłowa, ponieważ szablon stanowi bazowy element konstrukcji odzieży, który uwzględnia dodatkowe materiały potrzebne do prawidłowego wykończenia szwów oraz podwinięć. Dodatki te są niezbędne, aby zapewnić odpowiednie dopasowanie i estetykę gotowego wyrobu. Na przykład, przy szyciu spodni, dodatek na szew obejmuje przestrzeń na szwy, co pozwala na ich trwałość i elastyczność. Podwinięcia natomiast są istotne w przypadku wykończenia dolnych krawędzi odzieży, co zapobiega strzępieniu się tkaniny. W praktyce, bardzo często stosuje się różne techniki wykończenia, takie jak overlock, które dodatkowo zabezpieczają szwy. Dobre praktyki branżowe wskazują, że odpowiednie zaplanowanie dodatków pozwala na lepszą kontrolę jakości produkcji, a także wpływa na komfort noszenia odzieży. W kontekście standardów, wiele norm ISO oraz wytycznych dotyczących produkcji tekstyliów wymaga szczegółowego uwzględnienia tych dodatków w dokumentacji technologicznej.
Pytanie 35

Co może być przyczyną przerywania dolnej nitki podczas szycia?

A. nieprawidłowe mocowanie stopki
B. błędne nawinięcie nici na szpulkę bębenka
C. nadmierne zabrudzenie transportera
D. zbyt wysokie napięcie nici górnej
Niewłaściwe nawinięcie nici na szpulkę bębenka jest kluczowym czynnikiem wpływającym na prawidłowe działanie maszyny do szycia. Kiedy nić jest nawinięta zbyt luźno lub nierównomiernie, może powodować problemy z transportem nici dolnej, co prowadzi do zrywania jej podczas szycia. Dobrze nawinięta nić zapewnia stabilność i równomierne napięcie, co jest niezbędne do uzyskania czystych i trwałych szwów. Przykładowo, jeśli szpulka jest źle nawinięta, nić może się splątać lub nie przechodzić przez prowadnice w sposób kontrolowany, co skutkuje zrywaniem. Warto również stosować się do zaleceń producenta maszyny, który często podaje wskazówki dotyczące prawidłowego nawijania nici. Dobrą praktyką jest także regularne sprawdzanie i czyszczenie bębenka oraz mechanizmu transportera, by zapewnić ich prawidłowe działanie, co zapobiegnie problemom ze zrywaniem nici.
Pytanie 36

Przyczyną zaplatania nitek w materiałach podczas szycia szwów montażowych w sukience uszytej z jedwabnej satyny jest

A. uszkodzone ostrze igły
B. niewłaściwe ustawienie chwytacza
C. niedostatecznie ostre ostrze chwytacza
D. nieodpowiedni dobór nici
Złe ustawienie chwytacza oraz zbite ostrze chwytacza są często wskazywane jako potencjalne przyczyny problemów z szyciem, jednak w przypadku zaciągania nitek w tkaninie ich wpływ jest mniejszy. Zły chwytacz może rzeczywiście wpłynąć na sposób, w jaki nitka jest podawana do szycia, ale problem ten raczej nie objawia się bezpośrednio w postaci zaciągania nitek w tkaninie. Z kolei zbite ostrze chwytacza, które nie prawidłowo prowadzi nitkę, ma tendencję do powodowania przetarć i pęknięć, a nie zaciągania. Niewłaściwy dobór nici do tkaniny również nie jest głównym źródłem problemu. Choć użycie niewłaściwych nici może prowadzić do ich łamania lub niepoprawnego szycia, to jednak nie wpływa to bezpośrednio na zaciąganie samych nitek w materiale. Wybór nici powinien być zgodny z typem tkaniny oraz jej właściwościami mechanicznymi. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich konkluzji, to nadmierne uproszczenie problematyki szycia, które jest skomplikowanym procesem wymagającym zrozumienia zarówno jakości materiałów, jak i narzędzi. Zamiast skupić się na aspektach technicznych igły, osoby mogą błędnie przypisywać winę innym elementom maszyny do szycia, co nie prowadzi do skutecznego rozwiązania problemu.
Pytanie 37

Szablon pojedynczy, symetryczny, dwukierunkowy obejmuje

A. połowy komponentów zestawu szablonów odzieżowych
B. połowy komponentów zestawu szablonów odzieżowych rozmieszczone w dwóch kierunkach
C. elementy zestawu szablonów odzieżowych w różnych rozmiarach
D. szablony wszystkich elementów konstrukcji odzieżowej
Wybór odpowiedzi oparty na połowach elementów kompletu szablonów wyrobu odzieżowego sugeruje niepełne zrozumienie koncepcji konstrukcji odzieżowej. Twierdzenie, że układ szablonów powinien obejmować jedynie części szablonów, jest nieadekwatne, ponieważ prowadzi do powstania braków w dokumentacji szablonów. W praktyce, projektowanie odzieży wymaga pełnych szablonów dla każdego elementu, co zapewnia, że każdy komponent jest właściwie zaplanowany i wykonany. Natomiast podejście polegające na używaniu szablonów różnych rozmiarów, chociaż istotne, pomija kluczowy element, jakim jest pełna struktura konstrukcyjna, która jest niezbędna dla spójności i jakości produkcji. Błędne jest również twierdzenie, że szablony elementów ułożone w dwóch kierunkach wystarczą, by zapewnić kompleksowość konstrukcji, ponieważ nie uwzględniają one różnorodności detali, które są kluczowe dla finalnego produktu. Każdy z tych błędnych wyborów ukazuje typowe pułapki myślowe, jakie mogą wystąpić, gdy nie docenia się znaczenia pełnych zestawów szablonów w procesie projektowania odzieży, co w konsekwencji prowadzi do obniżenia jakości oraz podwyższenia kosztów produkcji.
Pytanie 38

Jednym z powodów, dla których maszyna stębnowa może nie działać poprawnie, jest zerwanie nitki dolnej. Jak można temu przeciwdziałać?

A. zwiększyć siłę docisku sprężynki regulacyjnej na bębenku
B. prawidłowo nawlec nić dolną
C. dobrać odpowiednią igłę
D. zmniejszyć napięcie nitki górnej
Prawidłowe nawleczenie nici dolnej jest kluczowym elementem zapewniającym stabilną i efektywną pracę maszyny stębnowej. Nieprawidłowe nawleczenie może prowadzić do zrywania się nitki dolnej, co skutkuje przerwaniem procesu szycia oraz obniżeniem jakości wykończenia szwów. Aby prawidłowo nawlec nić dolną, należy upewnić się, że jest ona umieszczona w odpowiedniej klamrze bębenka i że ma odpowiednie naprężenie. Warto także regularnie kontrolować, czy bębenek jest czysty oraz czy nie ma zanieczyszczeń, które mogą wpływać na działanie mechanizmu. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest stosowanie się do instrukcji producenta podczas nawlekania nici, oraz regularne przeprowadzanie konserwacji maszyny, co pozwala zminimalizować ryzyko zakłóceń w pracy maszyny. Rekomenduje się także korzystanie z wysokiej jakości nici, co również przyczynia się do lepszej wydajności i trwałości szwów.
Pytanie 39

W normach dotyczących konstrukcji odzieży damskiej, do obliczenia połowy obwodu klatki piersiowej można wykorzystać pomiar ciała oznaczony symbolem XcXc, który wskazuje na

A. łuk długości przodu do piersi
B. łuk szerokości przodu na poziomie piersi
C. łuk długości przodu przez piersi
D. łuk szerokości tyłu na poziomie piersi
Odpowiedź 'łuk szerokości tyłu na wysokości piersi' to strzał w dziesiątkę! Wiesz, to ważny pomiar w konstrukcji odzieży damskiej. Mówiąc prościej, chodzi o obwód klatki piersiowej, który jest mega ważny, żeby bluzki czy sukienki dobrze leżały. Jeśli zmierzysz od jednego ramienia do drugiego na wysokości piersi, to dostajesz dokładny wynik potrzebny do dopasowania. Dzięki temu projektanci i krawcy mogą robić ubrania, które naprawdę siedzą jak ulał. No i to wszystko jest zgodne z zasadami komfortu i estetyki, co jest strasznie ważne w szyciu i projektowaniu.
Pytanie 40

Jakim symbolem oznacza się pomiar długości łuku przodu przez piersi?

A. SyTy
B. SySvXpTp
C. SySvXp
D. XlXl
Wybór innego symbolu zamiast 'SySvXpTp' wskazuje na nieporozumienie dotyczące konwencji stosowanych w pomiarach antropometrycznych. Na przykład, 'SySvXp' nie zawiera kluczowego elementu dotyczącego pomiaru długości, co prowadzi do nieprawidłowej interpretacji danych. Pomiar łuku długości przodu przez piersi wymaga zastosowania pełnej definicji, która uwzględnia wszystkie zaangażowane wymiary. Inne odpowiedzi, jak 'SyTy' czy 'XlXl', nie odnoszą się do konkretnego pomiaru, a ich użycie może wprowadzać w błąd podczas analizy wyników. Ważne jest, aby w kontekście medycznym stosować jednoznaczne i uznane oznaczenia, które eliminują ryzyko nieporozumień. Niezrozumienie znaczenia właściwych symboli może prowadzić do błędnych decyzji klinicznych, co z kolei może negatywnie wpływać na jakość opieki nad pacjentem. Przykładowo, niewłaściwy pomiar może skutkować nieodpowiednim dobraniem protez lub biustonoszy, co prowadzi do dyskomfortu pacjentek oraz niewłaściwego wsparcia ich potrzeb. Dlatego kluczowe jest, aby każdy pracownik służby zdrowia rozumiał i stosował właściwe symbole oraz normy w codziennej praktyce.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej